Τα γεγονότα του 1993 που οδήγησαν στην δημιουργία του .ΜΚ (δηλαδή Μακεδονία) στο διαδίκτυο – Η Εγκληματική απάθεια των Επίσημων Ελληνικών Αρχών.
Γράφει ο Γιάννης Κοροβέσης
[...]Ημουν μέλος του RIPE , το πρώτο κέντρο συντονισμού του διαδικτύου εκτός ΗΠΑ, όταν έπεσα πάνω στο αίτημα των σκοπιανών για το όνομα της χώρας τους στον κυβερνοχώρο δηλαδή στο Domain Name System (DNS) προς το ληξιαρχείο του διαδικτύου IANA. Τεχνικά ζητούσαν τη δήλωση του .MK (ονομάζεται TLD, top-level-domain, σήμερα ccTLD) στους λεγόμενους root-servers. Προσπάθησα να γράψω κάτι λογικό, ας πούμε τη πολυφωνία του ζητήματος προς το κέντρο ελέγχου δηλαδή το IETF, ήμουν μέλος της λίστας προσπαθώντας να μάθω περί διαδικτύου, οπότε έστειλα μια σύντομη επιστολή αναφέροντας την εκκρεμότητα στο ΟΗΕ κλπ. Πήρα απάντηση από τον παγκοσμίως σεβαστό Jon Postel αλλά δυστυχώς οι κανόνες του IANA περί ονοματοδοσίας ακουμπούσαν στον ISO και θα ήταν αρνητικό να πάρει θέση. ‘Ανοιξε κάποιος καυτός διάλογος σε ένα φόρουμ που απέφευγε (ορθώς) τη πολιτική όπως ο διάολος το λιβάνι (περί πίστης του χώρου δες μια συζήτηση 1/3/2008 στο μπλογκ adamo). Στη συνέχεια ο φίλος από το CERN και επώνυμος Brian Carpenter μου ζήτησε να σταματήσω έτσι δεν συνέχισα. Αργότερα, μετά τον πόλεμο που ξέσπασε, του θίμησα την ιστορία, κατάλαβε τη σημασία της παρέμβασης που έκανα τότε γιατί είναι και φιλέλληνας και κάπως λυπήθηκε. Τότε πήρα μηνύματα επίσης από το RIPE μέσω του φίλου και μέλους του οργανισμού, Martin Terpstra που επίσης δήλωνε κάπως απολογιτικά αναγκαστική υπακοή στο ISO3166. O C.Partridge με προέτρεψε να βρώ το δίκαιο μου στον ISO, ο M.Terpsta μου έδωσε το φαξ του ISO 3166 MAINTAINER.
Το θέμα που έθεσα στον ISO 3166 ΜΑΙΝTAINER, στέλντοντας φαξ, ήταν γιατί .MK ? δηλαδή γιατί όχι .FY, από το FYROM για παράδειγμα. Γιατί αγνοούν τον ΟΗΕ ? γενικά ήμουν στο πνεύμα της επιστολής προς IETF.
Δεν περίμενα να απαντήσουν και όμως η απάντηση από τον ISO3166 MAINTAINER, μια τεχνική επιτροπή του οργανισμού ISO, ήρθε με τα εξής στοιχεία:
1. Η αρμόδια επιτροπή του ISO δεν ήταν υποχρεωμένη να ρωτήσει τον ΟΗΕ, σύμφωνα με το κανονισμό του οργανισμού ISO
2. Η απόφαση τους στηρίζεται σε ένα κανόνα που τηρούν σε κάθε περίπτωση, να διαλέγουν τις κύριες λέξεις που περιγράφουν κάπως τη χώρα, όχι λέξεις γενικότητες όπως former, republic κλπ.
3. Η Ελλάδα σαν μέλος του ISO δεν είχε κάνει κάποιο αίτημα για το θέμα αυτό (*)
4. Βρήκαν ιδιαίτερα ενδιαφέρον το σκεπτικό που ανέπτυξα.
Τα παραπάνω τα έστειλα λίγο αργότερα σε συνεργάτες (λόγω ΑΡΙΑΔΝΗ) στρατιωτικούς (κ. ΝΑ) που ήταν στο NATO και τα στοιχεία αυτά βοήθησαν σύμφωνα με τα λεγόμενα τους.
Το θέμα στο IETF δεν είχε συνέχεια όμως σε μια παρουσίαση του προέδρου του οργανισμού .CPSR N.Borenstein, την εποχή των DNS-wars, αναφέρθηκε η συσχέτιση της ονοματοδοσίας του διαδικτύου ακόμη και με πραγματικό πόλεμο. Πιστεύω ότι η ηλεκτρονική επιστολή που έστειλα στο ΙΕTF θα έπαιξε κάποιο ρόλο.
Πάντως πόλεμος πράγματι ξέσπασε στη περιοχή σαν συνέπεια της πολιτικής Τίτο όπως άνεφερε η επιστολή μου, βέβαια όχι σε σχέση με το DNS. Η ονοματοδοσία στο διαδίκτυο αποτέλεσε γεγονός στρατηγικής σημασίας για τη χώρα όμως στη πράξη η κρατική/κυβερνητική μηχανή την αγνόησε.
(+) σύννεφο-cloud, παλιά ένα αναπτυγμένο δίκτυο συμβολιζόταν με Σύννεφο με σκοπό να δείχνει την κλιμάκωση, το κύριο χαρακτηριστικό κάθε δικτύου-network.
(*) δεν το έψαξα παραπέρα σε ότι αφορά το .ΜΚ, όμως αν κατάλαβα καλά από ανθρώπους του ΕΛΟΤ (ελλ. οργ. τυποποίησης), όταν αποφασίστηκε η “Μακεδονική Γλώσσα”, ένα άλλο ζήτημα σε σχέση με των 2-ψήψιο κώδικα, η Ελλάδα δεν πήγε στη συνάντηση του ISO στο Ηράκλειο, γιατί υπήρξαν τεχνικές δυσκολίες με το εισητήριο του εκπροσώπου ! – δεν θέλω να το πιστέψω, ίσως έχω καταλάβει λάθος. Μπορούμε να μάθουμε από τον ΕΛΟΤ, θα το επιχειρήσω στη πρώτη ευκαιρία. Βέβαια οι αποφάσεις πέρνονται με ψηφοφορία και απαιτείται πολύ δουλειά για να περάσεις τις θέσεις σου και φυσικά μετράει ποιός είναι ο αντίπαλος.
(^) η γενίκευση είναι υπερβολική αλλά πολλές φορές ένας άνθρωπος βρίσκεται να “μετράει” για την χώρα συνολικά. Επίσης, το περιστατικό ΑΣΣΟΕ δεν αποτελεί μοναδική περίπτωση, παρόμοια φύσης γεγονότα (δηλ. άγνοια) έλαβαν χώρα σε ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ, ΕΜΠ και αλλού, μόνο το πνεύμα-χάκερ, όπως το προσδιορίζει ο CASTELLS θα τα απέτρεπε (δες βιβλίο: Himanen, Pekka. 2001. The Hacker Ethic and the Spirit of the Information Age. Random House. ISBN 0-375-50566-0)
(+) παρατηρώ ότι πολλοί από μας, ίσως με κάπως περισσότερη αυτοπεποίθηση, επιχειρούμε να χειριστούμε θέματα που ξεπερνούν τις δυνατότητες μας επειδή τίθενται σε μεγαλύτερη κλίμακα από αυτή που φανταζόμαστε. Ξεχνάμε τον χρυσό ελληνικό κανόνα “παν μέτρον άριστον” και καταλήγουμε σε αρνητικά αποτελέσματα σε διεθνές επίπεδο, παραβλέποντας την αξία της συνεργασίας και την αξία της συναίνεσης για την επίλυση των κοινών μας προβλημάτων. Θα μπορούσε να φτιαχτεί ένα τόσο σύνθετο σύμπλεγμα όπως το διαδίκτυο χωρίς συναίνεση ?
Πιστεύω ότι ο όρος “κυνερνο-διπλωματία” που αναφέρω παραπάνω αξίζει ιδιαίτερης προσοχής από χώρους όπως Σχολές Διπλωματών, Στρατιωτική Ακαδημία, τμήματα ΥΠΕΞ, κ.α.
Το απόσπασμα είναι αναδημοσίευση απο το άκρως ενδιαφέρον άρθρο του Γιάννη Κοροβέση που μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο στο blog Ariadne-T
http://history-of-macedonia.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου