Από το 1979 μέχρι και το 2007, το μέσο εισόδημα μετά φόρων του πλουσιότερου 1% του αμερικανικού πληθυσμού κατέγραψε αύξηση της τάξης του 275%, σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, που δημοσιεύτηκε στους New York Times.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα, το μέσο εισόδημα του πιο εύπορου 20% του πληθυσμού αυξήθηκε κατά 65%, ενώ αντιθέτως, το μέσο εισόδημα για το πιο φτωχό μέρος του πληθυσμού αυξήθηκε κατά μόλις 18%. Για την «μεσαία» τάξη, ο ρυθμός ανάπτυξης του μέσου μετά φόρων εισοδήματος ήταν λίγο χαμηλότερος από το 40%.
Η έκθεση, η σύνταξη της οποίας είχε ζητηθεί εδώ και αρκετά χρόνια, βασίστηκε σε αναλύσεις του Internal Revenue Service και του Census Bureau, και εκτιμάται ότι θα έχει σημαντική επίπτωση στην έκβαση των διαβουλεύσεων αναφορικά με το πόσο δίκαιες είναι οι πολιτικές φορολόγησης και δαπανών.
Σύμφωνα με την έκθεση, η κυβερνητική πολιτική έχει γίνει λιγότερο αναδιανεμητική από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, καθώς κάνει όλο και λιγότερα για να μειώσει την συγκέντρωση του πλούτου.
Επιπλέον, οι κοινωνικές δαπάνες δεν συμβάλουν την εξομάλυνσης της κατανομής των εισοδημάτων, καθώς ένα αυξανόμενο μερίδιο αυτών των δαπανών –όπως για παράδειγμα η κοινωνική ασφάλιση- κατευθύνεται σε ηλικιωμένους αμερικάνους, ασχέτως των εισοδημάτων τους.
Ποιοί είναι αυτοί που αμοίβονται υπέρογκα ποσά;
Οι παράγοντες που συνεισφέρουν στην ταχύτατη ανάπτυξη των εισοδημάτων των πιο εύπορων είναι: η δομή των αμοιβών των ανώτατων διοικητικών στελεχών, οι υψηλοί μισθοί που λαμβάνουν κάποιοι «σούπερ-σταρ» του αθλητισμού και των τεχνών, το αυξανόμενο μέγεθος του κλάδου των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών καθώς και ο αυξανόμενος ρόλος που παίζουν τα κεφαλαιακά κέρδη, τα οποία κατευθύνονται δυσανάλογα στα νοικοκυριά με υψηλότερα εισοδήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου