Μεταξύ τών θυμάτων της κομμουνιστικής θηριωδίας υπήρξαν 275 ιερείς, 264 συνδικαλισται, 239 εκπαιδευτικοί έκ τών οποίων 222 ήσαν δημοδιδάσκαλοι, γόνοι πτωχών εργατών, επαγγελματιών και αγροτών, αποτελούντες όμως τους εθνικώς πνευματικούς οδηγούς της ελληνικής νεότητος.
Έξετελέσθησαν επίσης, αφού" προηγουμένως έβασανίσθησαν ώς και οι ανωτέρω, 120 ιατροί, 38 ταχυδρομικοί υπάλληλοι και χιλιάδες αγνών εργατών, έν οίς και 475 σιδηροδρομικοί.
Εις τά ανωτέρω 56.373 θύματα διαλαμβάνονται 474 αξιωματικοί διαφόρων οπλών καί 2117 όπλιται,οιτινες είτε έσφαγιάσθησαν κατόπιν βασανιστηρίων, είτε έφονεύθησαν μαχόμενοι εναντίον τών κομμουνιστών.
'Επι πλέον αυτών, έσφαγιάσθησαν 80 αξιωματικοί της Χωροφυλακής, 50 ένωματάρχαι καί 198 Χωροφύλακες, οί πλείστοι μέ θανάτου μαρτυρικού.
Έκ δέ της Αστυνομίας Πόλεων, υπέστησαν μαρτυρικόν θάνατον, εις χείρας αιμοδιψών δημίων τού Κ.Κ.Ε., 52 αξιωματικοί, 39 υπαξιωματικοί και 104 αστυφύλακες. Τέλος έκ. της Βασ. Αεροπορίας εφονεύθησαν 31 Άξ/κοΙ και 3 Όπλϊται και έκ τοϋ Βασ. Ναυτικού 8 Άξ/κοι και 13 οπλίται.
Ειναι έξ άλλου γνωστόν οτι 46.871 "Ελληνες και Ελληνίδες έσύρθησαν, ώς όμηροι έν μέσω χειμώνος, ύπό δριμύτατον ψύχος και υπέστησαν τρομερά μαρτύρια καθ' όδόν, κατά την προς βορράν τών Αθηνών πορείαν των, ούκ ολίγοι δ' έξ αυτών μη δυνηθέντες ν' άνθέξουν είς τάς κακουχίας, τάς στερήσεις, τάς ταλαιπωρίας και τους εξευτελισμούς, κατέληξαν είς την αύτοκτονίαν.
Τό σπουδαιότερον δέ είναι ο,τι οί κομμουνισταί, έκτελουντες πιστώς τάς διαταγάς της Μόσχας, ουδέ ενα συνεργάτην τών Βουλγάρων έθιξαν, διότι εντολή της Μόσχας ήτο ή κατάληψις της αρχής και ή εξολόθρευση παντός εθνικού ενεργητικού στοιχείου.
Τοιαύτη υπήρξεν ή πρός τήν Ελλάδα ανταμοιβή της συμμάχου της και.... «φίλης» Σοβιετικής Ενώσεως, έναντι τών οσων προσέφερε προς ολους τους συμμάχους της, κατά τον Β'. Παγκόσμιον Πόλεμον, και όλως Ιδιαιτέρως προς τήν Ρωσίαν, της οποίας ό Ραδιοσταθμός της Μόσχας είς έπίσημον έκπομπήν μετέδωσε τά ακόλουθα διά τόν αγώνα των Ελλήνων «Έπολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και ένικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων και έπεκρατήσατε. Δέν ήτο δυνατόν νά γίνη άλλέως, διότι είσθε Έλληνες.
Χάρις εις τήν ίδικήν σας άντίστασιν έκερδίσαμε χρόνον διά νά άμυνθώμεν.
Ώς Ρώσοι και ώς άνθρωποι σας ευγνωμονούμεν ».
Δίκαιον τό έγκώμιον τούτο τού Ραδιοσταθμού Μόσχας (27-4-42), διότι είναι άληθέστατον διοτι, άν ή "Ελλάς δέν έλεγε, τό πρώτον Ιστορικόν «ΟΧΙ» εις τους Ιταλούς και δέν τους έξηυτέλιζεν έν συνεχεία μέχρι σημείου ν' άναγκασθη νά μας έπιτεθή ή Γερμανία, κατόπιν τού δευτέρου μας «ΟΧΙ» τό γερμανικόν σχέδιον εκτοξεύσεως επιθέσεως κατά της Σοβιετικης Ενώσεως ('Επιχείρησις «ΒΑΡΒΑΡΟΣΑ») θά έξετελειτο δύο τουλάχιστον μήνας ένωρίτερον, μέ καταστρεπτικώτατα αποτελέσματα κατά της άνετοιμου Ρωσίας, ήτις ασφαλώς θά κατέρεεν, άν δέν έμεσολάβη ή ανωτέρω καθυστέρησις, ή οποία απετέλεσε διά τήν Άμερικήν προθεσμίαν πολυτιμοτάτην είς τό νά έτοιμασθη προς παροχήν της αφθόνου βοηθείας, ήν παρέσχεν εις τήν Ρωσίαν, χάρις είς τήν οποίαν βοήθειαν εδέησε νά νικηθη ή αήττητος θεωρούμενη Γερμανία του Χίτλερ.
Είς τό ανωτέρω έγκώμιον λέγεται ότι οί Ρώσοι «μας εύγνωμονουν»
Ή ευγνωμοσύνη των έξεφράσθη αντιστρόφως κατά τά Δεκεμβριανά.
Ή "Ελλάς όμως και πάλιν ένίκησε.
Κατά τήν σύγκρουσιν τούτην επεσον, ώς γράφει είς τήν μελέτην του τό Ίυστιτουτου S.KING HALLE, και «τα πρώτα θύματα τών Δυτικών μπροστά στην κομμουνιστικήν βίαν».
Πρόκειται περί τών αγγλικών στρατευμάτων, ατινα εσπευσον προς βοήθειάν μας και εσχον και αυτά σημαντικάς απώλειας.
Είναι τό πλήγμα τό όποιον κατεφέρθη κατά του γοήτρου και του κύρους της Ελλάδος, ένεκα της συνεπεία του κινήματος, δημιουργηθείσης καταστάσεως, διότι αύτη ώς και ό σχεδόν ταυτοχρόνως αρξάμενος συμμοριτοπόλεμος, εματαίωσαν τήν ίκανοποίησιν Εθνικών μας διεκδικήσεων έπι της Βορείου Ηπείρου, έπι της βελτιώσεως τών προς Βουλγαρίαν συνόρων μας κ.λ.π.Ικανοποίησιν,ή οποία ήτο απολύτως εφικτή δοθέντος οτι ύπηρχον εύνοϊκώταται προς τουτο προϋποθέσεις διά την προβολήν των, τουθ' όπερ θα έχάριζε τήν έλευθερίαν είς χιλιάδας αλύτρωτους αδελφούς μας.
Και ού μόνον ή άνασυγκρότησις της καθυστέρησεν, άλλα και νέαι της έπροξενήθησαν ζημίαι ύπό τών κομ μουνίστοσυμμοριτών, αι όποιαι είναι κατά πολύ σοβαρώτεραι των ζημιών, ας ύπέστη διαρκούσης της τριπλής κατοχής της ύπό τών Γερμανών, τών Ιταλών και τών Βουλγάρων.
Μέγα δέ υπήρξε και άνίατον θά μένη διό παντός το ψυχικόν τραυμα, όπερ εδέχθη ό λαος μας, ό όποιος αντί της δικαιούμενης ηθικής τε και υλικής συμπαραστάσεως της Σοβιετικής Ένώσεως έδοκίμασεν αντιθέτως κομμουνιστικήν αγριότητα, όμοία της οποίας δέν έσημειώθη έν τή Ιστορία τών πλέον βαρβάρων λαών.
"Ισως όμως ήθελε τις" θέση τό ερώτημα διατί, ένω ή Στρατιά του Ρώσου Στρατάρχου Τολμποϋκιν ειχεν άφιχθη είς τά 'Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, έσταμάτησεν έκει, τό έτος 1944 και δέν έσπευσε να είσβάλει εις το 'Ελληνικόν έδαφος, το όποϊον πλήν τού κέντρου των Αθηνών και της περιοχής Ηπείρου, (της κατεχόμενης ύπό δυνάμεων του Στρατηγου Ζέρβα), κατείχετο ύπό τοϋ κομμουνιστικού ΕΛΑΣ;
Έπι του ευλόγου τούτου ερωτήματος υπάρχει ή κατωτέρω άπάντησις :
Δέν παρεβίασε τά Έλληνοβουλγαρικά σύνορα ή Ρωσική στρατιά του στρατάρχου Τολμποϋκιν:, τό 1944 δια τους κάτωθι λόγους :
α. Διότι ό Στάλιν έπίστευεν οτι ό Ε Λ Α Σ θα ήρκει προς κατάληψιν της Ελλάδος, δια τήν ενταξιν αυτής εις το Παραπέτασμα, άφου θά είχεν και ώς ηθικόν συμπαραστάτην τήν ανωτέρω Στρατιάν.
β. Ό Στάλιν, ορθώς σκεπτόμενος, δεν είχε συμφέρον νά ελθει είς ρήξιν μέ τους συμμάχους του, έφ' όσον ό πόλεμος μέ τήν Γερμανίαν έξηκολούθει ακόμη τον Δεκέμβριον του 1944 και ή Γερμανία έπεσε μόνον τον Μάϊον 1945.
γ. Διότι ό Στάλιν έφοβειτο οτι, παραβαίνων τάς συμφωνίας της Γιάλτας και διατάσσων τήν είς Ελλάδα είσβολήν τής στρατιάς Τολποϋκιν, θά έδιδε τό δικαίωμα είς τους "Αγγλους και Αμερικανούς νά, δεχθούν τάς προτάσεις του Χίτλερ περί χωριστής ειρήνης, τάς οποίας ούτος είχεν υποβάλλει ήδη, διά του πρίγκιπος τής Σουηδίας Μπερναντότε, οπότε θά έστρέφετο ολόκληρος ή Γερμανική πολεμική Μηχανή έναντίον τής Ρωσίας και θά τήν διέλυεν ασφαλώς.
Συνεπώς, έάν οι Ρώσοι δέν επενέβησαν τότε είς τήν χώραν μας, τουτο οφείλεται μόνον είςτο ο,τι δεν ήδύναντο νά επέμβουν.
"Αν ε ι χ ο ν την άπαιτουμένην Ισχύ ν , ουδείς δύναται νά άμφιβάλη οτι θά έπραττον τουτο.
Ό συμμοριτοπόλεμος διήρκεσεν άπό τόυ Άπρίλιου 1946 εως τον Αυγουστον 1949.
"Οργανωτής αύτου ύπήρξεν ή Σοβιετική "Ενωσις, χρησιμοποιουσα ώς οργανά της τό Κομ. Κόμμα Ελλάδος και ένισχυτάς του τάς μέ τήν Ελλάδα συναρευομένας «Λαϊκάς Δημοκρατίας» Αλβανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας.
ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΤΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ , ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΠΕΡΝΑΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΗΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Ή τοιαύτη συμπεριφορά της Μόσχας έστοίχισεν εις τήν πατρίδα μας άφθονον αίμα (154.530 νεκροί) και απείρους καταστροφάς μέ 700.000 αστέγους."Εχομεν πέραν τούτων τάς κάτωθι Έθνικάς άπωλειας ;
Αξιωματικοί νεκροί 1.025 (Εναντι 678 του πολέμου 40-41)
Όπλίται νεκροί 14.535 (Εναντι 13.245 τού πολέμου 40-41)
Τραυματίαι Αξιωματικοί 2.243
Τραυματίαι Όπλίται 34.666
Σφαγιασθέντες Όπλιται 4.123
Σφαγιασθέντες κληρικοί 165
ΑΙχμαλωτισθέντες άπό τό Κ Κ Ε 3.050 Όπλιται
Άπαχθέντες πολιται 20.000 έξ ών 5.000 κορίτσια 16-22 έτών.
ΟΙ αΙχμάλωτοι όπλιται και άπαχθέντες Ιδιώται μετεφέρθησαν, τη έντολη της Μόσχας, είς Ρωσίαν και άλλας κομμουνιστικός χώρας.
Ιδιαιτέρως άποτρόπαιον υπηρξε τό μέγα έγκλημα, οπερ διεπράχθη εις βάρος ανηλίκων Ελληνοπαίδων,
«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ», ώς διεθνώς έχαρακτηρίσθη. Συνίσταται δέ τουτο εις «ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ», κατά τό όποιον 28.000 Ελληνόπουλα ήρπάγησαν βιαίως άπό τάς άγκάλας των όλοφυρομένων μητέρων των, μετεφέρθησαν είς τάς κομμουνιστικάς χώρας, ενθα, ευθύς αμέσως, ήρχισεν είδική κομμουνιστική διατταιδαγώγησίς των, μέ σύστημα και διδασκαλίαν σκορπούσαν τήν αλλοίωσιν της Εθνικης συνειδήσεως των και τήν άνάπτυξίν σλαυοκομμουνίστικών ψυχών εις τά ελληνικά κορμιά των.
Πολλά έκ τών παιδιών αυτών δέν κατέστη δυνατόν νά έπαναπατρισθωσι, παρ' ολας τάς ευγενείς προστταθείας του Ο.Η.Ε. και του Διεθνούς Έρυθρου Σταυρου, αι όποιαι συνεχίζονται, προς διάσωσιν όσο το δυνατόν περισσοτέρων Ελληνοπαίδων.
"Η συντήρησις, διά χρημάτων του Ρωσικού, θησαυροφυλακίου, τών καταφυγόντων ελληνοφώνων προδοτών 100.000 περίπου είς τάς χώρας τοϋ Ανατολικού Συνασπισμού σκοπόν έχει, νά είδικευθώσιν είς τήν διενεργειαν κατασκοπείας και συμμοριτοπολέμου, ουτως ώστε, εις στιγμήν κστάλληλον ν' αρχίσουν έκ νέου φθοροποιόν δρασιν κατά της Πατρίδος μας, προς τον σκοπόν της κομμουνιστικοποιησεώς της και της υπαγωγής της εις την δυνάστευσιν της Μόσχσς, Φαίνεται δ' ότι ή έν λόγω «ειδίκευσις» των ελληνοφώνων κομμουνιστών έχει ήδη όλοκληρωθή και διά τον λόγον τουτον κόπτεται ήδη ή Μόσχα καιτά εν Ελλάδι «κοπέλια» της διά την παλινόστησιν των προδοτών τούτων.
Αί ύλικαί καταστροφαι τάς οποίας υπέστη ή Ελλάς κατά την διάρκειαν τού συμμοριακοΰ πολέμου, όστις κατηυθύνετο ύπό της Μόσχας, είναι τρομακτικοί, συμποσούμενοι, κατ' επισήμους στατιστικός του Υπουργείου Συντονισμού, είς 11.370.000.000 δραχμάς ποσόν άναλυόμενον ως εξής:
Γεωργικά μηχανήματα καί προϊόντα
2.500.000.000 δρχ.
Ζώα και κτηνοτροφικάπροϊόντα
2.000.000.000 δρχ.
Δάση, δασικά προϊόντα, ξυλεία
700.000.000 δρχ.
Έργοστάσια, τεχνικά μέσα κ.λ.ττ.
300.000.000 δρχ.
Γέφυραι, σιδηροδρομικάι γραμμαί
210.000.000 δρχ.
Αυτοκίνητα, βαγόνια κ.λ.π.
1.500.000.000 δρχ.
Οίκοσκευαί, τρόφιμα κ.λ.π.
160.000.000 δρχ.
Δημόσια κτήρια,εκκλησίαι,σχολεία, καταστραφείσα οίκοδομαι και αγροτικαί Εγκαταστάσεις(61.600)
4.000.000.000 δρχ.
Σύνολον 11.370.000.000 δρχ.
Άναφέρομεν ήδη και τάς ταλαιπωρίας και τας ζημίας τάς οποίας υπέστη ή Ελλάς και ό λαος της έξ αιτίας του συμμοριτοπολέμου. Εις το Εσωτερικόν της Ελλάδος 700.000 άνθρωποι ήναγκάσθησαν να εγκαταλείψουν τάς οικίας των. Την περίθαλψίν των ανέλαβε το κράτος, καθ ολην τήν διάρκειαν του συμμοριτοττολέμου, διά πολλούς έξ αυτών, επί μακρόν διάστημα μετά τήν λήξιν του.
Έπι της συνολικής, έκ 440 εκατομμυρίων δολλαρίων (Δρχ. 13.200 000.000) συμβολής τού σχεδίου Μάρσαλ 1948 -1952 εις το πρόγραμμα ανασυγκροτήσεως, τα 85% (Δρχ. 11.20.000.000) περίπου, διετέθησαν διά τήν κάλυψιν τών έκ του συμμοριτοττολέμου ζημιών.
Αι δαπάναι μόνον διά τήν περίθαλψιν και τήν στέγασιν τών συμμοριοπλήκτων άνήλθον είς το ποσόν τών 785.100.000 δραχμών και 32.366.700 δολλαρίων.
Ή παράτασις του συμμοριτοπολέμου είς τήν Ελλάδα καί ή άκαρπος προσπάθεια τών κομμουνιστών νά δημιουργήσουν έστω καί μικρά εντυπωσιακά αποτελέσματα, άπεγοήτευσαν τον" εμπνευστήν των Ιωσήφ Στάλιν,
ώς αναφέρει δέ ο Μίλοβαν Τζιλας είς το βίβλίον του «Συνομιλιες μέ τόν Στάλιν»,
ό Στάλιν, είς συνομιλίαν του, εις Μόσχαν, με τόν Καρντέλι, όστις ειχεν άφιχθη" τό 1948 έκ Γιουγκοσλαβίας, ινα συναντηθει μέ τους ήγέτας του Κρεμλίνου, έδήλωσεν οτι:
«Ή έξέγερσις είς την Ελλάδα πρέπει νά σταματήση, διότι, ναι μέν οί Κινέζοι σύντροφοι επετυχον, αλλά είς την Ελλάδα επικρατεί μια όλοτελώς διαφορετική κατάστασίς, διότι αι Ηνωμένοι Πολιτειαι είναι αμέσως αναμεμιγμέναι εις αύτήν».
Μέ μόνην τήν άκακον λέξιν «έξεγερσις χαρακτηρίζει ό αιμοβόρος Στάλιν τό όλως άδικαιολόγητον αίματοκύλισμα τής πατρίδοζ μας, όπερ ό ιδιος προκάλεσε και μάλιστα εις βάρος ενός λαου, ό όποιος κυριολεκτικώς έθυσιάσθη, ίνα δυνηθη ή Ρωσία νά συγκαταλέγηται σήμερον μεταξύ τών νικητών του δευτέρου μεγάλου πολέμου.
Άλλα αυτή είναι ή ήθική υπόστασις τών κομμουνιστών.
Από το βιβλίο του Χρ. Δ. Χριστοδούλου με τίτλο Ελληνορωσικές σχέσεις δια μέσου των Αιώνων
ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ-ΔΥΝΑΜΙΣ ΞΕΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ (Κ/Σ) 45- 49
7. Περίοδος 1945.Άπό τού μηνός Μαΐου αρχίζει ή όργάνωσις ενόπλων συμμοριών είς ορεινάς περιοχάς, διά μυστικής στρατολογίας κομμουνιστών, οΐ όποιοι έπελέγοντο έκ τών βαρυνομένων μέ εγκληματικός πράξεις διαρκούσης τής κατοχής.
Διά προπαγανδιστικούς λόγους ονομάζονται ""Ενοπλοι Όμάδες Καταδιωκομένων" (Ε.Ο.Κ.).
Μέ τήν πάροδον τοΰ χρόνου πλαισιοΰνται μέ στελέχη έκ τοϋ Ε.Λ.Α.Σ, τά όποια είχον πεϊραν διεξαγωγής ανταρτοπόλεμου ή εϊχον έκπαιδευθή εις χώρας τού Παραπετάσματος ('Αλβανίαν καί Γιουγκοσλαυΐαν).
Παραλλήλως συγκροτούνται είς τάς πόλεις καί τήν ΰπαιθρον αϊ οργανώσεις "Αυτοάμυνας", μέ στρατιωτικήν διάρθρωσιν.
Αί άποστολαί των είναι, ή στρατολογία μαχητών είς τάς Ε.Ο.Κ, ή έξασφάλισις οπλισμού, ή όργάνωσις δικτύων πληροφοριών, ή έξεύρεσις ειδών έπιμελητείας καί ή συνεργασία μετά τών Ε.Ο.Κ. κατά τάς προσβολάς χωρίων
8. Περίοδος 1946. Από τοϋ μηνός Μαρτίου αρχίζει, είς τάς παραμεθορίους κυρίως περιοχάς, ή άνάπτυξις Ισχυρότερων "Ενοπλων Κομμουνιστικών Μονάδων, τών "Συγκροτημάτων".
Ταϋτα έχουν ώς ορμητήρια περιοχάς των χωρών τοΰ Παραπετάσματος.
Ή δύναμις εκάστου "Συγκροτήματος" ανέρχεται είς 60-80 ενόπλους, ώργανωμένους είς 2-3 διμοιρίας, μέ 2 ομάδας κατά διμοιρίαν.
Δύο έως τρία "Συγκροτήματα" συνιστούν ένα "Ύπαρχηγεϊον" ή "Τάγμα" δυνάμεως 200-250 ενόπλων, μέ προϊστάμενα κλιμάκια τά "Περιφερειακά "Αρχηγεία" καί τά "Αρχηγεία Περιοχών".
Ή δύναμις τών 800 ενόπλων κατά Μάρτιον βαίνει συνεχώς αυξανομένη άπό μηνός είς μήνα καί κατά Δεκέμβριον ανέρχεται είς 9.000 περίπου.
9. Περίοδος 1947. "Από τού μηνός Αυγούστου αρχίζει είς τήν περιοχήν τής Δυτικής Μακεδονίας ή όργάνωσις των "Ελαφρών Ταξιαρχιών", των "Ταξιαρχών Ιππικού" καί των "Μεραρχιών", καταργουμένων τών "Αρχηγείων Περιοχών".Επίσης αϊ νέαι Μονάδες εφοδιάζονται διά πυροβόλων,όλμων καί πλήθους πολυβόλων καί αυτομάτων όπλων.
Τέλος υΙοθετεΐται είς μικράν εκτασιν όμως καί ή έκπαίδευσις εις τάς μεθόδους τοϋ τακτικού Στρατου.
Ύπό τής ηγεσίας τοϋ Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος εφαρμόζεται ή "εθελοντική στράτευση", είς τήν οποίαν όμως δεν ανταποκρίνεται ή πλειοψηφία τών οπαδών της.
Αυτή ή βιαία είς τήν πράξιν στρατολογία, έχει ώς αποτέλεσμα, ή δύναμις τών Ξενοκινήτων Ένοπλων Κομμουνιστών (Κ/Σ) άπό 10.000 κατά Ίανουάριον νά φθάση κατά τόν Δεκέμβριον είς 20.000 περίπου, παρά τάς έν τω μεταξύ άπωλείας.
10. Περίοδος 1948.Έκ παραλλήλου μέ τήν συνέχισιν της αναπτύξεως τών μαχητικών δυνάμεων καί της οργανώσεως Μονάδων μορφής τακτικού Στρατού, συνεχίζεται εις μεγαλυτέραν έκτασιν ή έκπαίδευσις είς τάς μεθόδους μάχης τακτικοϋ στρατού, χωρίς νά εγκαταλείπεται κα'ι ή τακτική τοϋ ανταρτοπόλεμου.
Ή δύναμις, παρά τάς άπωλείας καθ' Ολον τό έτος, αυξάνεται συνεχώς, διά νά φθάση κατά μήνα Μάρτιον τάς 26.000 περίπου καί κατά Δεκέμβριον τάς 25.000 περίπου, ώργανωμένη είς Τάγματα (450 περίπου ενόπλων), Ταξιαρχίας {1.250 περίπου ενόπλων) καί Μεραρχίας.
(σ. σ. Συμμορίτες βγήκαν στο βουνό το 1945 και έστρεψαν τα όπλα κατά της Νόμιμης κυβέρνησης και κατά του 80 % των Ελλήνων, αυτοί που κατά τη διάρκεια της κατοχής βαρύνονταν με κατηγόριες για δολοφονίες Ελλήνων πολιτών και διώκονταν από τα ποινικά δικαστήρια.Οι φονιάδες της κατοχής ,βγήκαν στο βουνό παρασύροντας και μια μικρή μερίδα του λαού τάζοντας τους τα γνωστά που έταζαν σ όλους του κομουνιστικούς παράδεισους εκμεταλλεύτηκαν δηλαδή την πεινά του λαού μετά την γερμανική κατοχή πάλι για τους σκοπούς του διεθνούς Κομμουνισμού και του πατερούλη Στάλιν ,για την επικράτηση του δηλαδή στα Βαλκάνια,25.000- 26.000 μαζι με τους βιαία στρατολογημένους όλοι κι όλοι , αυτοί ήταν άντε και καμία 25αρια χιλιάδες ακόμα παρατρεχάμενοι και παρατρεχάμενες , δηλαδή 50.000 ,θέλετε να πούμε ότι ήταν 100.000 που δεν ήταν , αυτοί λοιπόν οι ανθρωποσφαγειςς ήθελαν να επιβάλουν σε 7.000.000 Έλληνες την Ιδεολογία τους με τη βία ήθελαν σώνει και καλά να φέρουν τον κομμουνιστικό παράδεισο και στη χώρα μας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου