Η εικονα που τα μεσα Αποβλακωσεως και οι προθυμοι συνοδοιποροι των μας διδουν καθημερινα για την Αμερικη ειναι καπως ετσι..
" Οτι κατ αρχην , η Αμερικανικη κοινωνια κυβερναται εξ ολοκληρου απο το χρημα. Καμμια αλλη αξια , ειτε οικογενειακη, ηθικη, θρησμευτικη, πολιτικη, πολιτιστικη,ή επαγγελματισμου δεν εχει κυρος απο μονο της. Ολες αυτες οι αξιες επαναπροσδιοριζονται με βασι το χρημα. Καθε τι ειναι εμπορευσιμο προιον, θωρειται και χρησιμοποιεθιται ως εμπορευμα. Οποιοσδηποτε αξιολογειται αποκλειστικα απο το αντικρυσμα του τραπεζικου του λογαριασμου..Καθε Προεδρος ειναι στις τσεπες των εταιρειων πετρελαιου,του στρατιωτικο- βιομηχανικου συμπλεγματος, του αγροτικου λομπι, ή των οικονομικων εκμεταλλευτων της Wall street.Η αμερικη ειναι κατ εξοχην η ζουγκλα του εκτος ελεγχου φιλλευεθερισμου και του απανθρωπου καπιταλισμου, οπου οι πλουσιοι γινονται πλουσιοτεροι και παντοτε λιγοτεροι, ενω οι φτωοικαθιστανται πτωχοτεροι, και παντοτε πολυλυαριθμοτεροι..."
Ομως οι εκλογες της 4ης Νοεμβριου 2008 απεδειξαν οτι η επαναστασις ξεκινα απο την Αμερικη.Της Ελευθεριας, της Πραγματικης Δημοκρατιας, των Ισων Ευκαιριων, του αιωνα μας.
Διαπιστωσαμε ολοι μας ο,τι δεν ομολογουμε...Οτι:
1.Ενας αφροαμερικανος απο την Κενυα με την αξια του και οχι λογω καποιας συγγενειας, ανηλθε ολα τα στρωματα της κοινωνιας και κατελαβε το υπατο αξιωμα..ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ.
(Δεν τον λενε Καραμανλη, Παπανδρεου, Βαρβιτσιωτη, Μητσοτακη, Κεφαλογιαννη, ή Σπηλιωτοπουλο κ.ο.κ)
2. Μολονοτι την Αμερικη κατοικει «καθε καρυδιας καρυδι» Πολωνοι, Εβραιοι, Ελληνες, Γερμανοι, Κινεζοι, Ισπανοι, Ιταλοι, περισσοτερο απο 30 ειδη φυλων, Μαυροι Ασπροι Κιτρινοι.Η Αμερικη ειναι ενα συμαπαγες και ηνωμενο Εθνος. Μονο μια σημαια κυματιζε κατα την διαρκεια των Εκλογων.Αυτη των Ηνωμενων Πολιτειων της Αμερικης...Δεν υπηρχε ταξικο, φυλετικο η οιονδηποτε διχαστικο μισος.
Αλλα και οι λογοι των μονομαχων μετα την τελικη εκβασι, πατριωτικοι, συναινετικοι, συμφιλιωτικοι, δημιουργικοι.
Ποσο θαυμασα και ζηλεψα το ηθος της Δημοκρατιας αυτης, οπως οι περισσοτεροι των συμπατριωτων μας σκεπτονται αλλα δεν ομολογουν..
Τι να συγκρινω με την μιζερια της Ελλαδος.Τις καθημερινες υβρεις των κομματων.Τηνπολεμικη κατα του εκαστοτε νικητου των εκλογων, οταν απο την επομενη των εκλογων ζηταμε παλι εκλογες!! Τις εβδομαδιαιες δημοσκοπησεις, που κατ αναλογιαν θα επρεπε ανεβοκατεβαινουν οι κυβερνησεις ως εαν ουδε συνταγμα ουδε νομοι να οριζουν τα δεοντα.. Τα διχαστικα κηρυγματα καθημερινως απο ολα τα κομματα και κατ εξοχην των επαγγελματιων του μισους και της στασεως των κομμουνιστων..
Την κληρονομικη διαδοχη στα αξιωματα οπου και θυρωρος να γινης πρεπει να εχης συγγενεια η γνωριμια με πολιτικο τζακι...
Ή ακομη την παραδειγματικη ελλειψι θαρρους να προβαλλουμε λογο πατριωτικο.Για τους δικους μας ανθρωπους που τους εχουμε εγκαταλειψει χαριν ανιερων ισορροπιων, δειλιας, ανικανοτητας...Την ψευδολαγνεια τους χαριν προσκαιρης πολιτικης επικρατησεως..
Ή την παντελη ανικανοτητα των κυβερνωντων και αντιπολιτευομενων, οταν η δεξαμενη της δυναμικοτητος των περιοριζεται στο ευρυτερο συγγενολοι των.Αληθεια θα ειχε γινει ποτε υπουργος Πολιτισμου ο νυν, αν δεν ηταν συγγενης της Θειας οικογενειας? Θα ηταν ο Αρχηγος της Αντιπολιτευσεως στην αρχηγια αυτου του κομματος ή εστω βουλευτης αν δεν ειχε το ονομα Παπανδρεου? Ή θα ηταν ποτε ο νυν πρωθυπουργος, πρωθυπουργος της Ελλαδος αν δε ηταν απογονος της Δυναστειας Καραμανλη? Ποιες ειναι οι επαγγελματικες περγαμηνες των και το παρελθον τους..Ο Γ.Κατσιφαρας το ειχε πη στην κυριολεξια.»Ουτε ο θυρωρος της πολυκατικοιας μας δεν θα μας γνωριζε...»
Ομως και ο Προεδρος ο σημερινος και ο Χθεσινος θα ησαν προεδροι αυτης της χωρας, αν συμμαχιες και ισορροπιες, συναλλαγες πολιτικες δεν καθιστουσαν αυτες τις προτιμησεις των κομματων, αμοιβαιως αποδεκτες, ερημην του λαου?
Πρεπει αν θελουμε ποτε να γινουμε κρατος Ελευθερων και σκεπτομενων να ομολογησουμε την ανικανοτητα και τα σφαλματα του συστηματος μας και να απαιτησουμε, να προσπαθησουμε να διορθωθουν.Να παραδειγματισθουμε απο τους επιτυχημενους..Να ακαλυψουμε ξανα και την Αμερικη.Γιατι ΟΧΙ?
Διοτι αυτο το παραδειγμα , ειτε μας αρεσει ειετ οχι μας το εδωσαν οι εκλογες στην Αμερικη.
Στις 4 Νοεμβριου 2008 η Επαναστασι της πραματικης Αλλαγης , ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ , ξεκινησε απο την Αμερικη.
Ακουσα τις δηλωσεις των πρωταγωνιστων και επιτρεψτε μου να σας τις μeταφερω, για να τις συγκρινετε με την ουσια των λεγομενων αλλα περισσοτερο και με εκεινες των δικων μας πολιτικων!!!!!
Obama
«Εαν υπαρχει καποιος καπου εκει που ακομη αμφιβαλλει οτι η Αμερικη ειναι η χωρα οπου ολα τα ενδεχομενα ειναι δυνατα, που ισως ακομη διερωταται εαν το ονειρο των ιδρυτων της Αμερικης ειανι ζωντανο στην εποχη μας, που ακομη θετει ερωτηματα για την αληθεια της Δημοκρατιας μας , σημερα αυτη ειναι η απαντησις σας..»
Ενω υποννοωντας τον χρωματισμο στον εκλογικο χαρτη των διαφρων πολιτειων της Αμερικης σε μπλε και κοκκινες αναλογως της προτιμησεως των εκλογεων..Ειπε.
«Ειμαι προεδρος των Ηνωμενων Πολιτειων της Αμερικης..»
Εν συνεχεια αναφερομενος στον συνυποψηφιο και αντιπαλο του δηλωσε:'
«Ο Τζο Μακειν εκανε θυσιες για την Αμερικη που πολλοι από εμας δεν μπορουν ουτε να φαντασθουν.»
Τελος απευθυνομενους προς ολους κατεληξε:
«Σ'αυτους που θελουν να διαλυσουν τον κοσμο τους λεω πως θα νικησουμε.Σ'αυτους που επιθυμουν ειρηνη και ασφαλεια τους λεω πως θα σας στηριξου..»
Εξ ισου πολιτισμενα ο ηττηθεις εδηλωσε :
Mc. Cain
Ειναι μια ιστορικη εκλογη.Αναγνωριζω την σημασια της για τους Αφρο-Αμερικανους, και για την ιδιαιτερη υπερηφανεια που πρεπει να αισθανονται αυτο το βραδυ. Διαπιστωνουμε ολοι μας οτι εχουμε διανυσει πολυ μεγαλη αποστασι απο τις αδικιες που καποτε κηλιδωσαμ την υποληψι του Εθνους μας῎
Λιγο νωριτερα τηλεφωνησε στον Οβαμα για να τον συγχαρη και να του προσφερη την συνεργασια του.
Ενω κατοπιν απευθυνομενος στους οπαδους του τονισε:
Από αυριο πρεπει να εργασθουμε ολοι μαζι .Η αποτυχια ειναι δικη μου όχι δικης σας
Αλλα και ο Bush τηλεφωνησε στον Obama να τον συγχαρη για την νικη του και του ειπε:
«Υποσχομαι για την ομαλοτητα και ηπιοτητα της διαδοχης. Ετοιμασθητε για το μεγαλο ταξιδι της ζωης σας. Συγχαρητηρια ...»
Ας ειμεθα ειλικρινεις:
Ανεξαρτητως της αλλαγης ή μη της εξωτερικης πολιτικης της Αμερικης, την οποιαν ευλογως προσδοκουμε για το απολυτο δικαιο των Εθνικων μας θεματωνστην Ελληνικη Μακεδονια, την Βορειο Ηπειρο την κατεχομενη Ελληνικη Κυπρο, το Ελληνικο Αιγαιο,την Ιμβρο και την Τενεδο, τους Ελληνες που εξεδιωχθησαν απο την Κωσταντινουπολι, το μαθημα που η Ευρωπη ελαβε απο την νεα Ηπειρο ειναι :Ενα.
Η νικη της Ελευθεριας...
ΙΑΣΩΝ
Σάββατο
The Turkish Question
Geographically Turkey is not a European state, apart from the tiny northwestern edge of the country. Last October, however, Turkey was elected for a two-year term in the United Nations security council by winning one of the two non-permanent seats set aside for European countries. While the other candidate, Austria, barely won the required two-thirds majority, Turkey won its seat hands down. In the UN, Turkey belongs to the regional group of the Western European and Others Group (WEOG).
Turkey, however, is a special case in the United Nations. It is the only country that participates as a full member in two regional groups. As it geographically belongs to Asia, Turkey is also a member of the Group of Asian States. And as an Islamic country Turkey is also a member – and a prominent one – of the Organization of the Islamic Conference (OIC) which includes all Islamic states from Senegal to Indonesia and which is also recognized by the UN.
As a consequence, Turkey eats from three different baskets, depending on whether it invokes its geographical position in Asia, its religious character or its European component. The peoples of Europe do not seem to regard Turkey as a European country. The general expectation is that if the governments of the European Union member states were to put it to a vote in a referendum the people of Europe would reject the admission of Turkey to the EU.
Four years ago, Brussels and Ankara started negotiations intended to lead to Turkey becoming an EU member. The issue is highly controversial because the economic and institutional consequences of Turkey’s admission will be far-reaching for the EU.
To raise Turkey to a European standard of living would require enormous and sustained efforts of wealth redistribution from the European taxpayers, which would impoverish Europe without a guarantee of success in Turkey. Moreover, if Turkey joins the EU, an additional 80 million people become EU citizens. As an EU member, Turkey will be the most populous member with the highest number of representatives in the European Parliament. In the European Council it will be on a par with the present Big Ones. Its foreign interests will dominate Europe’s. Turkey is too big for Europe to swallow.
What worries ordinary Europeans most, however, is that the 80 million potential additional EU citizens are Muslims. Does it serve the interests of the West if the largest member state of the EU is an Islamic country?
Some think it does. They believe that Turkish EU membership will turn the country into a democratic state and an example for other Muslim nations, and hence prove that Islam and democracy can be reconciled. But what if they are wrong? Many ordinary Europeans would rather play safe. However, that is not the attitude of the political establishment.
There are strong indications that the EU establishment in Brussels already considers Turkey to be a member of the European club in all but name. Turkish ministers are already allowed to participate in EU deliberations.
According to Pierre Lellouche, a parliamentarian of France’s governing party whom President Sarkozy has given the task of “relaunching Franco-Turkish relations,” Islamism will be defeated by bringing Turkey into Europe. “We have next door to us, a great secular Muslim country that wants to share our values. It is making the necessary reforms. We would be crazy to say no,” Mr Lellouche says.
He is, however, opposed to putting the matter of Turkey’s EU admission before the French electorate in a referendum because this is “to pollute the debate” with the fear of Islam. “Some play around with the fear factor: that is unworthy. Turkey is not Islamism or terrorism. Because of the fear of Islam and of Arabs, we are saying no for the wrong reasons.”
The question, however, is whether those who say yes to Turkey are not doing so for the wrong reason, namely to prove their point that Islam and democracy are compatible.
Why is it that, after 13 centuries of preserving European identity by opposing Muslim attempts to conquer Europe, some claim that Europe can only preserve its identity, its values and its freedoms by opening its doors to Turkey? Why can Turkey not remain free and democratic and “share our values” without becoming European? Is representative democracy only possible in Europe? Is secularism Europe’s only defining element?
Does it serve the interests of democracy and the West that the largest member state of the EU is an Islamic country, when ordinary Europeans oppose it? Is so, why should it not serve the interests of democracy and the West that Mexico becomes the largest member state of the USA? Does the religion of the Turks – even those of the secularized Muslims – matter to ordinary Europeans? Yes, it does. It matters as much as the language of the Hispanics matters to ordinary Americans. Only politicians intent on changing the nature of the peoples they were elected to represent do not care about such things.
Turkey, however, is a special case in the United Nations. It is the only country that participates as a full member in two regional groups. As it geographically belongs to Asia, Turkey is also a member of the Group of Asian States. And as an Islamic country Turkey is also a member – and a prominent one – of the Organization of the Islamic Conference (OIC) which includes all Islamic states from Senegal to Indonesia and which is also recognized by the UN.
As a consequence, Turkey eats from three different baskets, depending on whether it invokes its geographical position in Asia, its religious character or its European component. The peoples of Europe do not seem to regard Turkey as a European country. The general expectation is that if the governments of the European Union member states were to put it to a vote in a referendum the people of Europe would reject the admission of Turkey to the EU.
Four years ago, Brussels and Ankara started negotiations intended to lead to Turkey becoming an EU member. The issue is highly controversial because the economic and institutional consequences of Turkey’s admission will be far-reaching for the EU.
To raise Turkey to a European standard of living would require enormous and sustained efforts of wealth redistribution from the European taxpayers, which would impoverish Europe without a guarantee of success in Turkey. Moreover, if Turkey joins the EU, an additional 80 million people become EU citizens. As an EU member, Turkey will be the most populous member with the highest number of representatives in the European Parliament. In the European Council it will be on a par with the present Big Ones. Its foreign interests will dominate Europe’s. Turkey is too big for Europe to swallow.
What worries ordinary Europeans most, however, is that the 80 million potential additional EU citizens are Muslims. Does it serve the interests of the West if the largest member state of the EU is an Islamic country?
Some think it does. They believe that Turkish EU membership will turn the country into a democratic state and an example for other Muslim nations, and hence prove that Islam and democracy can be reconciled. But what if they are wrong? Many ordinary Europeans would rather play safe. However, that is not the attitude of the political establishment.
There are strong indications that the EU establishment in Brussels already considers Turkey to be a member of the European club in all but name. Turkish ministers are already allowed to participate in EU deliberations.
According to Pierre Lellouche, a parliamentarian of France’s governing party whom President Sarkozy has given the task of “relaunching Franco-Turkish relations,” Islamism will be defeated by bringing Turkey into Europe. “We have next door to us, a great secular Muslim country that wants to share our values. It is making the necessary reforms. We would be crazy to say no,” Mr Lellouche says.
He is, however, opposed to putting the matter of Turkey’s EU admission before the French electorate in a referendum because this is “to pollute the debate” with the fear of Islam. “Some play around with the fear factor: that is unworthy. Turkey is not Islamism or terrorism. Because of the fear of Islam and of Arabs, we are saying no for the wrong reasons.”
The question, however, is whether those who say yes to Turkey are not doing so for the wrong reason, namely to prove their point that Islam and democracy are compatible.
Why is it that, after 13 centuries of preserving European identity by opposing Muslim attempts to conquer Europe, some claim that Europe can only preserve its identity, its values and its freedoms by opening its doors to Turkey? Why can Turkey not remain free and democratic and “share our values” without becoming European? Is representative democracy only possible in Europe? Is secularism Europe’s only defining element?
Does it serve the interests of democracy and the West that the largest member state of the EU is an Islamic country, when ordinary Europeans oppose it? Is so, why should it not serve the interests of democracy and the West that Mexico becomes the largest member state of the USA? Does the religion of the Turks – even those of the secularized Muslims – matter to ordinary Europeans? Yes, it does. It matters as much as the language of the Hispanics matters to ordinary Americans. Only politicians intent on changing the nature of the peoples they were elected to represent do not care about such things.
Δευτέρα
ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ ΝΩΡΙΣ!!
Τα Σκόπια προσφεύγουν κατά της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατηγορώντας την Αθήνα ότι παρεμπόδισε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο ανακοινώθηκε επισήμως σήμερα στα Σκόπια.
Η κατηγορία αφορά παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, που υπεγράφη, στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 1995, εξαιτίας του βέτο της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμη ότι η ΠΓΔΜ κατέθεσε τη σχετική αίτηση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με σκοπό να "υποχρεωθεί η Ελλάδα να σεβαστεί τις νομικές της υποχρεώσεις, οι οποίες προκύπτουν από την Ενδιάμεση Συμφωνία της 13ης Σεπτεμβρίου 1995, που είναι υποχρεωτική για τις δύο χώρες".
"Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας η Ελλάδα δεν θα πρέπει να φέρει αντιρρήσεις για την ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Όμως, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, που διεξήχθη στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008, η Ελλάδα παρεμπόδισε την επίδοση πρόσκλησης για ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και με τον τρόπο αυτό παραβίασε κατάφωρα τις υποχρεώσεις της από την Ενδιάμεση Συμφωνία".
ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ (ΑΡΧΕΣ 2008)
ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Όταν το 1992 το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών αποφάσιζε να μην αναγνωριστούν τα Σκόπια ως Μακεδονία ή με παράγωγο όρο, τότε απορρίφθηκε και η σύνθετη ονομασία (με τον όρο Μακεδονία ) καθώς και η διπλή.(Συνολική Πρόταση Α Παπανδρέου).
Στην ενδιάμεση συμφωνία του 1995, τα Σκόπια συμμετείχαν με την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ( FYROM) και ανέλαβαν την υποχρέωση να διαπραγματευτούν με την Ελλάδα ονομασία κοινής αποδοχής .
Το θέμα βάλτωσε με την αδιαλλαξία των γειτόνων και την ενθάρρυνση των υπεραντλατικών προστατών τους.
Παραβίασαν προκλητικά το άρθρο 7 της συμφωνίας (περί μη εχθρικών ενεργειών) με πιο πρόσφατη ενέργεια την ονομασία του αεροδρομίου τους ως «Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Υποχρέωση της Ελλάδας, κατά το άρθρο 11, είναι να διευκολύνει την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. ως FYROM.
Στα πλαίσια αυτά «έτρεξε» η αίτηση των Σκοπίων για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ δίχως Ελληνικές ενστάσεις στις τεχνικές επιτροπές και με Αμερικανική επίπληξη στους διαμαρτυρόμενους Έλληνες εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν σε αυτές.
Να ληφθεί υπ όψιν ότι οι μέχρι τώρα διμερείς αναγνωρίσεις των Σκοπίων δεν αφορούν ουδόλως την διεθνή ονομασία που παραμένει FYROM σε αναμονή της τελικής διαπραγμάτευσης ( απόφαση 817 - 1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).
Η κ Μπακογιάννη δήλωσε πρόσφατα , για να ετοιμάσει το έδαφος της υποχώρησης ότι αποδέχεται την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία , το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ συμφώνησαν.
Ο ΛΑ.Ο.Σ επέμεινε στην αρχική θέση των πολιτικών αρχηγών.
Κοντεύουν να μας πούνε ότι η σύνθετη ονομασία που μόνο η Ελλάδα θα χρησιμοποιεί είναι επιτυχία ! Αφού όλοι θα αποκαλούν τα Σκόπια Μακεδονία αντί για άνω ή νέα κλπ. Δεν θα τους λένε Ανωμακεδόνες ή Νεομακεδόνες, αλλά σκέτα Μακεδόνες…
Θεωρητικά ο κ Καραμανλής απειλεί με βέτο, ενώ δεν το δικαιούται νομικά (άρθρο11),γιατί για να φτάσει εκεί πρέπει πρώτα να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, τότε ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Η πρόταση καταγγελίας της ενδιάμεσης συμφωνίας, ώστε να αποκτηθεί δικαίωμα βέτο, φαντάζει (αθέλητα;) προβοκατόρικη υπό αυτές τις συνθήκες. Άσε που προαπαιτεί 12 μηνη προειδοποίηση στο έτερο μέλος για να είναι έγκυρη(άρθρο 23).
Πρώτον γιατί ο Καραμανλής δεν έχει τη πυγμή να θέσει βέτο και δεύτερο γιατί οι Αμερικάνοι επιβάλλουν σε όλους τους συμμάχους την διεύρυνση. Εξάλλου θα χαθεί το ζήτημα του ονόματος που υπάρχει ακόμα εξ αιτίας της ισχύουσας ενδιάμεσης συμφωνίας.
Τα Σκόπια απλά θα καθυστερήσουν για λίγο να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Η κύρωση της συνθήκης ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ περνάει και από το Ελληνικό κοινοβούλιο, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα υπερψηφίσουν, ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ θα απέχουν και ο ΛΑ.Ο.Σ θα καταψηφίσει!
Η πρόταση για Δημοψήφισμα του ΛΑ.Ο.Σ ενώ είναι αποδεκτή από την πλειοψηφία του λαού τρομάζει την ΝΔ που φοβάται τον λαό και εξοντώνει το ΠΑΣΟΚ που για εσωκομματικούς λόγους θέλει λαϊκά δημοψηφίσματα (εκλογή προέδρου ) ενώ φοβάται την λαϊκή ετυμηγορία για τα μεγάλα εθνικά θέματα!
Μην νομίζετε ότι φοβόμαστε το κράτος των Σκοπίων! Το κράτος των Μακεδόνων φοβόμαστε ,γιατί είναι τεχνητό κατασκεύασμα γεωπολιτικών σχεδίων αλλαγής συνόρων στα βαλκάνια!
Τα επόμενα βήματα είναι να μας προτείνουν οι Σκοπιανοί Ομοσπονδία , η περιοχή να μετατραπεί στη συνέχεια σε αυτόνομη περιφέρεια αυτοδιοικούμενη που θα υπάγεται στην κεντρική κυβέρνηση των Βρυξελών.
Η Ευρώπη Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Περιφερειών.
Να τελειώνουμε με τα έθνη-κράτη!
Αυτή είναι η στρατηγική τους, γιαυτό αλλάζουν την ιστορία, προωθούν τον μειονοτικό πολυπολιτισμό, μετακινούν πληθυσμούς !
Στο ερώτημα ποιοι κατασκεύασαν το ψευδοέθνος , νομιμοποίησαν το ψευδοκράτος και βαβυλωνιοποιούν την Θεσσαλονίκη απαντούν μόνοι τους.
Και όταν δεν το ομολογούν, το αποκαλύπτουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις ,οι δικτυωμένοι αναρχικοί, οι βιαστικοί Αλαβάνοι, οι χρηματοδοτούμενοι εκδότες, οι ελεγχόμενοι καθηγητές πανεπιστημίου.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ….
(ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008 )
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Η επιλογή όλων των πολιτικών κομμάτων, με εξαίρεση τον ΛΑΟΣ, να αποδεχτούν την σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» παγίδευσε την Ελλάδα σε μια προδιαγεγραμμένη διπλωματική ήττα.
Είτε σκέτα Μακεδονία, είτε σύνθετη ονομασία (Άνω-Νέα Μακεδονία), η ουσία είναι ότι το εθνικό ζήτημα πουλήθηκε από τους συμπαραταγμένους ηγήτορες της χώρας!!
Οι παραπάνω ψευδολύσεις καταρρακώνουν κάθε έννοια αξιοπρέπειας για την χώρα μας και πληγώνουν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό, καθώς ανοίγουν τον δρόμο της παγίωσης του τεχνητού αλυτρωτισμού και της μόνιμης αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας στην Μακεδονία.
Το βέτο (αρνησικυρία)που εκφράστηκε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ σκοντάφτει στη ισχύουσα ενδιάμεση συμφωνία των δύο κρατών (13-9-1995) όπου ρητά αναφέρεται στο άρθρο 11 ότι «η Ελλάδα υποχρεούται να διευκολύνει τα Σκόπια να ενταχθούν στους οργανισμούς, που η ίδια συμμετέχει, με το όνομα FYROM». Στο δε άρθρο 23 προβλέπεται ότι: «για να έχει ισχύ η καταγγελία της ενδιάμεσης συμφωνίας, απαιτείται 12 μηνη προειδοποίηση»!!
Συνεπώς τι σήμαινε στην πράξη το βέτο στην συνεδρίαση του ΝΑΤΟ; Ότι δήθεν η Ελλάδα αντιστάθηκε υποχωρώντας; Ότι ο Γιάννης δεν είναι Γιαννάκης;; Ότι ο Ελληνικός Λαός τρώει κουτόχορτο;;
Ότι η κ. Μπακογιάννη και ο κ. Καραμανλής ακολουθούν υπερήφανη εξωτερική πολιτική;;
Με τέτοιες κινήσεις εσωτερικής κατανάλωσης απλά αποσιωπούν την ουσία της «εθνικής μειοδοσίας»!!
Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Με την προκαταβολική υποχώρηση θα αρχίσει η μόνιμη αμφισβήτηση της εθνικής ακεραιότητας και, αντί να κλείσει, θα ανοίξει ένα μόνιμο πρόβλημα με τελικό στόχο: «την ίδρυση μίας αυτόνομης περιφέρειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα περιλαμβάνει όλα τα τμήματα της πάλαι ποτέ γεωγραφικής Μακεδονίας»!
Βέτο σημαίνει ότι: «καταργείται η ενδιάμεση συμφωνία που διασώζει το θέμα του ονόματος και το κρατά σε εκκρεμότητα διαπραγμάτευσης».
Σημαίνει ότι: «τα Σκόπια είναι ελεύθερα να πάνε στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ να ζητήσουν την επίσημη αναγνώριση τους με το συνταγματικό τους όνομα Μακεδονία»!! Είναι πασίγνωστο ότι οι Σκοπιανοί με δημοψήφισμα θα απορρίψουν κάθε αλλαγή του συνταγματικού τους ονόματος!!
Ας αφήσουμε το γεγονός ότι, οι ΗΠΑ δεν χωρατεύουν και επίσης νομικά η Ελλάδα, δίχως προηγουμένως να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, δεν είχε δικαίωμα βέτο! Το ότι το «ανέχτηκαν» οι ΗΠΑ εξηγείται ως κίνηση σταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή με σοβαρά ανταλλάγματα στα βαλκάνια και αλλαχού. ( αναγνώριση Κοσσόβου, «πυραυλική ασπίδα» ενάντια στην Ρωσία κλπ).
Άρα η μόνη λύση παραμένει η επιστροφή στην αρχική μας θέση, αυτή του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών (18-2-92 και 12-4-92) ότι «δεν αναγνωρίζουμε τα Σκόπια με τον όρο Μακεδονία ή με παράγωγα του»!!
Οφείλουμε λοιπόν να οχυρώσουμε την εξωτερική πολιτική της χώρας μέσω ενός δημοψηφίσματος που θα εμποδίζει την συνθήκη ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως Μακεδονία και θα ξεκαθαρίζει το ανυποχώρητο στο θέμα του ονόματος. Ως γνωστόν, η Ελληνική κυβέρνηση καλείται να υπογράψει την ένταξή τους στην Φθινοπωρινή συνεδρίαση του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια η Ελληνική Βουλή θα την επικυρώσει (με την συνενοχή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ!! - Οι δύο τελευταίοι με καμώματα του τύπου «όχι στο ΝΑΤΟ - ναι στο όνομα Μακεδονία»).
Ας σταματήσουν λοιπόν οι δήθεν ηρωισμοί και η κοροϊδία, μέσω του προβοκατόρικου και ανεδαφικού βέτο, και ας ακολουθήσουμε τον δρόμο της εθνικής υπερηφάνειας, δηλαδή της τελικής (συνταγματικά ισοδύναμης) οχύρωσης μας μέσω του ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ!!
Η κατηγορία αφορά παραβίαση του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, που υπεγράφη, στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 1995, εξαιτίας του βέτο της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμη ότι η ΠΓΔΜ κατέθεσε τη σχετική αίτηση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με σκοπό να "υποχρεωθεί η Ελλάδα να σεβαστεί τις νομικές της υποχρεώσεις, οι οποίες προκύπτουν από την Ενδιάμεση Συμφωνία της 13ης Σεπτεμβρίου 1995, που είναι υποχρεωτική για τις δύο χώρες".
"Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας η Ελλάδα δεν θα πρέπει να φέρει αντιρρήσεις για την ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Όμως, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, που διεξήχθη στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008, η Ελλάδα παρεμπόδισε την επίδοση πρόσκλησης για ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και με τον τρόπο αυτό παραβίασε κατάφωρα τις υποχρεώσεις της από την Ενδιάμεση Συμφωνία".
ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ (ΑΡΧΕΣ 2008)
ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Όταν το 1992 το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών αποφάσιζε να μην αναγνωριστούν τα Σκόπια ως Μακεδονία ή με παράγωγο όρο, τότε απορρίφθηκε και η σύνθετη ονομασία (με τον όρο Μακεδονία ) καθώς και η διπλή.(Συνολική Πρόταση Α Παπανδρέου).
Στην ενδιάμεση συμφωνία του 1995, τα Σκόπια συμμετείχαν με την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ( FYROM) και ανέλαβαν την υποχρέωση να διαπραγματευτούν με την Ελλάδα ονομασία κοινής αποδοχής .
Το θέμα βάλτωσε με την αδιαλλαξία των γειτόνων και την ενθάρρυνση των υπεραντλατικών προστατών τους.
Παραβίασαν προκλητικά το άρθρο 7 της συμφωνίας (περί μη εχθρικών ενεργειών) με πιο πρόσφατη ενέργεια την ονομασία του αεροδρομίου τους ως «Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Υποχρέωση της Ελλάδας, κατά το άρθρο 11, είναι να διευκολύνει την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. ως FYROM.
Στα πλαίσια αυτά «έτρεξε» η αίτηση των Σκοπίων για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ δίχως Ελληνικές ενστάσεις στις τεχνικές επιτροπές και με Αμερικανική επίπληξη στους διαμαρτυρόμενους Έλληνες εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν σε αυτές.
Να ληφθεί υπ όψιν ότι οι μέχρι τώρα διμερείς αναγνωρίσεις των Σκοπίων δεν αφορούν ουδόλως την διεθνή ονομασία που παραμένει FYROM σε αναμονή της τελικής διαπραγμάτευσης ( απόφαση 817 - 1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).
Η κ Μπακογιάννη δήλωσε πρόσφατα , για να ετοιμάσει το έδαφος της υποχώρησης ότι αποδέχεται την σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία , το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ συμφώνησαν.
Ο ΛΑ.Ο.Σ επέμεινε στην αρχική θέση των πολιτικών αρχηγών.
Κοντεύουν να μας πούνε ότι η σύνθετη ονομασία που μόνο η Ελλάδα θα χρησιμοποιεί είναι επιτυχία ! Αφού όλοι θα αποκαλούν τα Σκόπια Μακεδονία αντί για άνω ή νέα κλπ. Δεν θα τους λένε Ανωμακεδόνες ή Νεομακεδόνες, αλλά σκέτα Μακεδόνες…
Θεωρητικά ο κ Καραμανλής απειλεί με βέτο, ενώ δεν το δικαιούται νομικά (άρθρο11),γιατί για να φτάσει εκεί πρέπει πρώτα να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, τότε ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Η πρόταση καταγγελίας της ενδιάμεσης συμφωνίας, ώστε να αποκτηθεί δικαίωμα βέτο, φαντάζει (αθέλητα;) προβοκατόρικη υπό αυτές τις συνθήκες. Άσε που προαπαιτεί 12 μηνη προειδοποίηση στο έτερο μέλος για να είναι έγκυρη(άρθρο 23).
Πρώτον γιατί ο Καραμανλής δεν έχει τη πυγμή να θέσει βέτο και δεύτερο γιατί οι Αμερικάνοι επιβάλλουν σε όλους τους συμμάχους την διεύρυνση. Εξάλλου θα χαθεί το ζήτημα του ονόματος που υπάρχει ακόμα εξ αιτίας της ισχύουσας ενδιάμεσης συμφωνίας.
Τα Σκόπια απλά θα καθυστερήσουν για λίγο να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Η κύρωση της συνθήκης ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ περνάει και από το Ελληνικό κοινοβούλιο, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα υπερψηφίσουν, ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ θα απέχουν και ο ΛΑ.Ο.Σ θα καταψηφίσει!
Η πρόταση για Δημοψήφισμα του ΛΑ.Ο.Σ ενώ είναι αποδεκτή από την πλειοψηφία του λαού τρομάζει την ΝΔ που φοβάται τον λαό και εξοντώνει το ΠΑΣΟΚ που για εσωκομματικούς λόγους θέλει λαϊκά δημοψηφίσματα (εκλογή προέδρου ) ενώ φοβάται την λαϊκή ετυμηγορία για τα μεγάλα εθνικά θέματα!
Μην νομίζετε ότι φοβόμαστε το κράτος των Σκοπίων! Το κράτος των Μακεδόνων φοβόμαστε ,γιατί είναι τεχνητό κατασκεύασμα γεωπολιτικών σχεδίων αλλαγής συνόρων στα βαλκάνια!
Τα επόμενα βήματα είναι να μας προτείνουν οι Σκοπιανοί Ομοσπονδία , η περιοχή να μετατραπεί στη συνέχεια σε αυτόνομη περιφέρεια αυτοδιοικούμενη που θα υπάγεται στην κεντρική κυβέρνηση των Βρυξελών.
Η Ευρώπη Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Περιφερειών.
Να τελειώνουμε με τα έθνη-κράτη!
Αυτή είναι η στρατηγική τους, γιαυτό αλλάζουν την ιστορία, προωθούν τον μειονοτικό πολυπολιτισμό, μετακινούν πληθυσμούς !
Στο ερώτημα ποιοι κατασκεύασαν το ψευδοέθνος , νομιμοποίησαν το ψευδοκράτος και βαβυλωνιοποιούν την Θεσσαλονίκη απαντούν μόνοι τους.
Και όταν δεν το ομολογούν, το αποκαλύπτουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις ,οι δικτυωμένοι αναρχικοί, οι βιαστικοί Αλαβάνοι, οι χρηματοδοτούμενοι εκδότες, οι ελεγχόμενοι καθηγητές πανεπιστημίου.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ….
(ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008 )
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου
Η επιλογή όλων των πολιτικών κομμάτων, με εξαίρεση τον ΛΑΟΣ, να αποδεχτούν την σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» παγίδευσε την Ελλάδα σε μια προδιαγεγραμμένη διπλωματική ήττα.
Είτε σκέτα Μακεδονία, είτε σύνθετη ονομασία (Άνω-Νέα Μακεδονία), η ουσία είναι ότι το εθνικό ζήτημα πουλήθηκε από τους συμπαραταγμένους ηγήτορες της χώρας!!
Οι παραπάνω ψευδολύσεις καταρρακώνουν κάθε έννοια αξιοπρέπειας για την χώρα μας και πληγώνουν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό, καθώς ανοίγουν τον δρόμο της παγίωσης του τεχνητού αλυτρωτισμού και της μόνιμης αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας στην Μακεδονία.
Το βέτο (αρνησικυρία)που εκφράστηκε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ σκοντάφτει στη ισχύουσα ενδιάμεση συμφωνία των δύο κρατών (13-9-1995) όπου ρητά αναφέρεται στο άρθρο 11 ότι «η Ελλάδα υποχρεούται να διευκολύνει τα Σκόπια να ενταχθούν στους οργανισμούς, που η ίδια συμμετέχει, με το όνομα FYROM». Στο δε άρθρο 23 προβλέπεται ότι: «για να έχει ισχύ η καταγγελία της ενδιάμεσης συμφωνίας, απαιτείται 12 μηνη προειδοποίηση»!!
Συνεπώς τι σήμαινε στην πράξη το βέτο στην συνεδρίαση του ΝΑΤΟ; Ότι δήθεν η Ελλάδα αντιστάθηκε υποχωρώντας; Ότι ο Γιάννης δεν είναι Γιαννάκης;; Ότι ο Ελληνικός Λαός τρώει κουτόχορτο;;
Ότι η κ. Μπακογιάννη και ο κ. Καραμανλής ακολουθούν υπερήφανη εξωτερική πολιτική;;
Με τέτοιες κινήσεις εσωτερικής κατανάλωσης απλά αποσιωπούν την ουσία της «εθνικής μειοδοσίας»!!
Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Με την προκαταβολική υποχώρηση θα αρχίσει η μόνιμη αμφισβήτηση της εθνικής ακεραιότητας και, αντί να κλείσει, θα ανοίξει ένα μόνιμο πρόβλημα με τελικό στόχο: «την ίδρυση μίας αυτόνομης περιφέρειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα περιλαμβάνει όλα τα τμήματα της πάλαι ποτέ γεωγραφικής Μακεδονίας»!
Βέτο σημαίνει ότι: «καταργείται η ενδιάμεση συμφωνία που διασώζει το θέμα του ονόματος και το κρατά σε εκκρεμότητα διαπραγμάτευσης».
Σημαίνει ότι: «τα Σκόπια είναι ελεύθερα να πάνε στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ να ζητήσουν την επίσημη αναγνώριση τους με το συνταγματικό τους όνομα Μακεδονία»!! Είναι πασίγνωστο ότι οι Σκοπιανοί με δημοψήφισμα θα απορρίψουν κάθε αλλαγή του συνταγματικού τους ονόματος!!
Ας αφήσουμε το γεγονός ότι, οι ΗΠΑ δεν χωρατεύουν και επίσης νομικά η Ελλάδα, δίχως προηγουμένως να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, δεν είχε δικαίωμα βέτο! Το ότι το «ανέχτηκαν» οι ΗΠΑ εξηγείται ως κίνηση σταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή με σοβαρά ανταλλάγματα στα βαλκάνια και αλλαχού. ( αναγνώριση Κοσσόβου, «πυραυλική ασπίδα» ενάντια στην Ρωσία κλπ).
Άρα η μόνη λύση παραμένει η επιστροφή στην αρχική μας θέση, αυτή του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών (18-2-92 και 12-4-92) ότι «δεν αναγνωρίζουμε τα Σκόπια με τον όρο Μακεδονία ή με παράγωγα του»!!
Οφείλουμε λοιπόν να οχυρώσουμε την εξωτερική πολιτική της χώρας μέσω ενός δημοψηφίσματος που θα εμποδίζει την συνθήκη ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως Μακεδονία και θα ξεκαθαρίζει το ανυποχώρητο στο θέμα του ονόματος. Ως γνωστόν, η Ελληνική κυβέρνηση καλείται να υπογράψει την ένταξή τους στην Φθινοπωρινή συνεδρίαση του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια η Ελληνική Βουλή θα την επικυρώσει (με την συνενοχή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ!! - Οι δύο τελευταίοι με καμώματα του τύπου «όχι στο ΝΑΤΟ - ναι στο όνομα Μακεδονία»).
Ας σταματήσουν λοιπόν οι δήθεν ηρωισμοί και η κοροϊδία, μέσω του προβοκατόρικου και ανεδαφικού βέτο, και ας ακολουθήσουμε τον δρόμο της εθνικής υπερηφάνειας, δηλαδή της τελικής (συνταγματικά ισοδύναμης) οχύρωσης μας μέσω του ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ!!
Κυριακή
Χριστοφια!!!!Σταματα τα αισχη σου!!!
Η Κύπρος είναι ημικατεχόμενη . Οι τούρκοι έχουν εισβάλλει στο νησί , σκότωσαν , έκλεψαν , βίασαν , φυλάκισαν , βασάνισαν, εξαφάνισαν ανθρώπους !
Το μοναδικό κριτήριο γιά όλα αυτά ήταν ότι τα θύματά τους , ανήκαν στην Ελληνική φυλή .
Οι Έλληνες έπρεπε να εγκαταλείψουν το βόρειο μέρος της Κύπρου .
Έντεκα χρόνια μετά οι τούρκοι ανακήρυξαν το παράνομο κράτος της << τουρκικής δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου >>.
Την προηγούμενη εβδομάδα η Ελληνική νεολαία της Κύπρου βγήκε κατά χιλιάδες στους δρόμους των ελευθέρων πόλεων γιά να διαδηλώσει την εναντίωσή της στα εγκλήματα των τούρκων σε βάρος των Ελλήνων της Κύπρου .
Οι διαδηλώσεις των μαθητών και μαθητριών της Εθνικής Φωνής Ελληνόψυχων Νέων αλλά και του Εθνικού Μαθητικού Κινήματος ήταν πρωτοφανείς σε αριθμό , μαχητικότητα και ευπρέπεια .
Θα περίμενε λοιπόν κάποιος πως το επίσημο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα επικροτούσε τις ενέργειες των μαθητών .
Αυτό θα γινόταν σε οποιοδήποτε άλλο κράτος που αντιμετώπιζε την βαρβαρότητα των γειτόνων του.
Στην Κύπρο όμως του κομμουνιστή Χριστόφια ποιά ήταν η συμπεριφορά του επισήμου κράτους προς τους αυριανούς πολίτες του;
Το κράτος έστειλε την κυπριακή αστυνομία γιά να κατευνάσει το αγωνιστικό φρόνημα της μαχόμενης νεολαίας .
Απειλές , φωτογραφήσεις μαθητών και μαθητριών από << μυστικούς αστυνομικούς >> στους δρόμους και στις πλατείες όπου γίνονταν οι διαδηλώσεις , τηλεφωνήματα και επισκέψεις στα σπίτια όσων είχαν << εντοπιστεί >> , ήταν στην ημερήσια διάταξη .
Οι ενέργειες αυτές εξόργισαν τον κόσμο . Αγανακτισμένοι γονείς καταφέρονταν σε βάρος του Υπουργού Δημοσίας Τάξης που έδωσε την εντολή να φωτογραφίζονται τα παιδιά τους σαν να ήταν σεσημασμένοι εγκληματίες .
Αλήθεια ο υπουργός κ. Χρυσοστομίδης αυτά διδάχθηκε στα πανεπιστήμια του εξωτερικού όπου έκανε λαμπρές σπουδές ; Η φίμωση της αλήθειας και της μαχητικότητας προσθέτονται στους τίτλους σπουδών του.
Όλα αυτά τα ευτράπελα που συμβαίνουν στην Κύπρο θα πρέπει να απασχολήσουν τους Ελλαδίτες βουλευτές . Ήδη στην Κύπρο ο πρόεδρος του Ευρωπα΄ί΄κού Κόμματος κ. Συλλούρης έφερε το θέμα στην βουλή διότι και στην εκδήλωση της νεολαίας του κόμματος του , εντοπίστηκε φωτογράφος της αστυνομίας.
Στις δικές μας εκδηλώσεις υπήρχαν πολλοί περισσότεροι .
Οι εχθρικές αυτές ενέργειες θυμίζουν εκείνες των Βρεττανών αστυνομικών ,επί αγγλοκρατίας ,σε βάρος των Ελλήνων μαθητών της εποχής εκείνης .
Τότε βέβαια ακολούθησε η επανάσταση της Ε.Ο.Κ.Α. και απελευθερώθηκε ο τόπος μας !!
Το μοναδικό κριτήριο γιά όλα αυτά ήταν ότι τα θύματά τους , ανήκαν στην Ελληνική φυλή .
Οι Έλληνες έπρεπε να εγκαταλείψουν το βόρειο μέρος της Κύπρου .
Έντεκα χρόνια μετά οι τούρκοι ανακήρυξαν το παράνομο κράτος της << τουρκικής δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου >>.
Την προηγούμενη εβδομάδα η Ελληνική νεολαία της Κύπρου βγήκε κατά χιλιάδες στους δρόμους των ελευθέρων πόλεων γιά να διαδηλώσει την εναντίωσή της στα εγκλήματα των τούρκων σε βάρος των Ελλήνων της Κύπρου .
Οι διαδηλώσεις των μαθητών και μαθητριών της Εθνικής Φωνής Ελληνόψυχων Νέων αλλά και του Εθνικού Μαθητικού Κινήματος ήταν πρωτοφανείς σε αριθμό , μαχητικότητα και ευπρέπεια .
Θα περίμενε λοιπόν κάποιος πως το επίσημο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα επικροτούσε τις ενέργειες των μαθητών .
Αυτό θα γινόταν σε οποιοδήποτε άλλο κράτος που αντιμετώπιζε την βαρβαρότητα των γειτόνων του.
Στην Κύπρο όμως του κομμουνιστή Χριστόφια ποιά ήταν η συμπεριφορά του επισήμου κράτους προς τους αυριανούς πολίτες του;
Το κράτος έστειλε την κυπριακή αστυνομία γιά να κατευνάσει το αγωνιστικό φρόνημα της μαχόμενης νεολαίας .
Απειλές , φωτογραφήσεις μαθητών και μαθητριών από << μυστικούς αστυνομικούς >> στους δρόμους και στις πλατείες όπου γίνονταν οι διαδηλώσεις , τηλεφωνήματα και επισκέψεις στα σπίτια όσων είχαν << εντοπιστεί >> , ήταν στην ημερήσια διάταξη .
Οι ενέργειες αυτές εξόργισαν τον κόσμο . Αγανακτισμένοι γονείς καταφέρονταν σε βάρος του Υπουργού Δημοσίας Τάξης που έδωσε την εντολή να φωτογραφίζονται τα παιδιά τους σαν να ήταν σεσημασμένοι εγκληματίες .
Αλήθεια ο υπουργός κ. Χρυσοστομίδης αυτά διδάχθηκε στα πανεπιστήμια του εξωτερικού όπου έκανε λαμπρές σπουδές ; Η φίμωση της αλήθειας και της μαχητικότητας προσθέτονται στους τίτλους σπουδών του.
Όλα αυτά τα ευτράπελα που συμβαίνουν στην Κύπρο θα πρέπει να απασχολήσουν τους Ελλαδίτες βουλευτές . Ήδη στην Κύπρο ο πρόεδρος του Ευρωπα΄ί΄κού Κόμματος κ. Συλλούρης έφερε το θέμα στην βουλή διότι και στην εκδήλωση της νεολαίας του κόμματος του , εντοπίστηκε φωτογράφος της αστυνομίας.
Στις δικές μας εκδηλώσεις υπήρχαν πολλοί περισσότεροι .
Οι εχθρικές αυτές ενέργειες θυμίζουν εκείνες των Βρεττανών αστυνομικών ,επί αγγλοκρατίας ,σε βάρος των Ελλήνων μαθητών της εποχής εκείνης .
Τότε βέβαια ακολούθησε η επανάσταση της Ε.Ο.Κ.Α. και απελευθερώθηκε ο τόπος μας !!
Σάββατο
Ο «εκσυγχρονιστής» Σηφουνάκης,ανακαλύπτει ότι είμαστε... θεοκρατικό Ιράν
Ο «εκσυγχρονιστής» Σηφουνάκης, όταν δεν τσεπώνει δισεκατομμύρια από το
χρηματιστήριο, ανακαλύπτει ότι είμαστε... θεοκρατικό Ιράν και
ενοχλούμε τους αλλόθρησκους και αλλόφυλους λαθρομετανάστες.
http://troktiko.blogspot.com/2008/11/blog-post_1146.html
Ο πολιτικός που έβγαλε χρήματα από το Χ.Α. όταν όλος ο κόσμος καταστρεφόταν!
Δεν είναι από την Λέσβο αλλά είναι βουλευτής στο Αιγαίο. Ο Νίκος
Σηφουνάκης είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου που μπορεί να
πει κανείς ότι έχει πολύ "πλούτο" ρε παιδάκι μου. Παντρεμένος με την
Δασκαλαντωνάκη που έχει τα γνωστά ξενοδοχεία και τα πολλά χρήματα
είναι μάλλον ο Βουλγαράκης του ΠΑΣΟΚ.
Ο πρώην υπουργός Αιγαίου που είναι γνωστός για θέσεις που πήρε κατά
της εκκλησίας(πολλές φορές τον έχουμε ακούσει σε πάνελ) μπήκε στο
χρηματιστήριο την καλή εποχή με αγορές μόλις 707 χιλ. δρχ. το 1998 και
άλλων 141 εκατ. δρχ. το 1999, ο κ. Σηφουνάκης εμφανίζεται την επόμενη
χρονιά να ρευστοποιεί τίτλους αξίας 1,3 δισ. δραχμών. Ο ίδιος δηλώνει
αρχικό απόθεμα μετοχών 409 εκατ. δραχμών. Στο τέλος του 2001 το
χαρτοφυλάκιό του εμφανίζεται κενό, ενώ ο...
ίδιος και η γνωστή επιχειρηματίας του ξενοδοχειακού κλάδου σύζυγός του
Μάρη Δασκαλαντωνάκη φέρονται να αποκόμισαν κέρδη της τάξης των 900
εκατ. δραχμών.
Την ίδια ώρα που ο κόσμος καταστρεφόταν κάποιοι βουλευτές μας
κέρδιζαν! Δεν λέμε παράνομα. Αλλά η ουσία είναι ότι κέρδισαν. Αυτά
είναι επίσημα στοιχεία. Είναι όμως εικόνα πολιτικών αυτή; Να έχουν
βγάλει τόσα χρήματα από το χρηματιστήριο και να μην αποσύρονται από
την πολιτική; Για λόγους ευθιξίας; Τόσοι έχασαν χρήματα την
βρώμικη-για το χρηματιστήριο-περίοδο. Όσοι κέρδισαν κ.Παπανδρέου και
κ.Καραμανλή να πάνε σπίτια τους.
Αν θέλει ο Νίκος Σηφουνάκης ας απαντήσει...
http://troktiko.blogspot.com/2008/11/blog-post_525.html
Σηφουνάκης: "Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε"- Τι μας λες, σοβαρά;
"Σύμφωνα με συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία τις 17 νοέμβρη 2008), ο
κ βουλευτής ανέλαβε την εργολαβική αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας,
γιατί όπως ισχυρίζεται : « όταν το 10% του πληθυσμού είναι μόνιμοι
μετανάστες, εκ των πραγμάτων επιβάλλεται ο σεβασμός προς αυτούς»!! Η
βασική αρχή που γνωρίζουμε ως Έλληνες από την οικογένεια μας είναι ότι
είμαστε φιλόξενοι , όχι ξενόφιλοι ούτε ξενόδουλοι. Όταν κάποιος
έρχεται στο σπίτι μας τον καλοδεχόμαστε δεν τον προσκυνάμε, εμείς
κάνουμε τον σταυρό μας αυτός δεν υποχρεούται, αν δεν πιστεύει. Δεν
καταργούμε την δική μας πίστη, αν ο άλλος είναι αλλόθρησκος ή άθεος.
Ισχύει η δεύτερη βασική αρχή για...
τον επισκέπτη: «όπως τα βρήκες και όχι όπως τα ήξερες»!! Αυτή είναι η
αρχή του αλληλοσεβασμού και του δικαιώματος να ζούμε σύμφωνα με την
πίστη μας και την επικρατούσα θρησκεία (άρθρο 3 του συντάγματος)
δηλαδή, την ορθοδοξία. Ο κύριος βουλευτής είπε και τα αμίμητα: «με
λυπεί να παρουσιάζει η χώρα μας ανά την υφήλιο την εικόνα ενός
θεοκρατικού κράτους… Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε… Η ορθοδοξία δεν
είναι εθνική πίστη».
Πρωτοστατεί λοιπόν και αυτός και άλλοι στον πλήρη διαχωρισμό
(πνευματικό) κράτους εκκλησίας (ορθοδοξίας) και ενώνεται με τους
Ιεχωβάδες για την κατάργηση του νόμου που απαγορεύει τον προσηλυτισμό.
Αν οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τον λαό δίνουν την μάχη για την επιβολή
της Νέας Τάξης Πραγμάτων τότε οι τύχες του λαού και του έθνους είναι
σε λάθος χέρια…"
χρηματιστήριο, ανακαλύπτει ότι είμαστε... θεοκρατικό Ιράν και
ενοχλούμε τους αλλόθρησκους και αλλόφυλους λαθρομετανάστες.
http://troktiko.blogspot.com/2008/11/blog-post_1146.html
Ο πολιτικός που έβγαλε χρήματα από το Χ.Α. όταν όλος ο κόσμος καταστρεφόταν!
Δεν είναι από την Λέσβο αλλά είναι βουλευτής στο Αιγαίο. Ο Νίκος
Σηφουνάκης είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου που μπορεί να
πει κανείς ότι έχει πολύ "πλούτο" ρε παιδάκι μου. Παντρεμένος με την
Δασκαλαντωνάκη που έχει τα γνωστά ξενοδοχεία και τα πολλά χρήματα
είναι μάλλον ο Βουλγαράκης του ΠΑΣΟΚ.
Ο πρώην υπουργός Αιγαίου που είναι γνωστός για θέσεις που πήρε κατά
της εκκλησίας(πολλές φορές τον έχουμε ακούσει σε πάνελ) μπήκε στο
χρηματιστήριο την καλή εποχή με αγορές μόλις 707 χιλ. δρχ. το 1998 και
άλλων 141 εκατ. δρχ. το 1999, ο κ. Σηφουνάκης εμφανίζεται την επόμενη
χρονιά να ρευστοποιεί τίτλους αξίας 1,3 δισ. δραχμών. Ο ίδιος δηλώνει
αρχικό απόθεμα μετοχών 409 εκατ. δραχμών. Στο τέλος του 2001 το
χαρτοφυλάκιό του εμφανίζεται κενό, ενώ ο...
ίδιος και η γνωστή επιχειρηματίας του ξενοδοχειακού κλάδου σύζυγός του
Μάρη Δασκαλαντωνάκη φέρονται να αποκόμισαν κέρδη της τάξης των 900
εκατ. δραχμών.
Την ίδια ώρα που ο κόσμος καταστρεφόταν κάποιοι βουλευτές μας
κέρδιζαν! Δεν λέμε παράνομα. Αλλά η ουσία είναι ότι κέρδισαν. Αυτά
είναι επίσημα στοιχεία. Είναι όμως εικόνα πολιτικών αυτή; Να έχουν
βγάλει τόσα χρήματα από το χρηματιστήριο και να μην αποσύρονται από
την πολιτική; Για λόγους ευθιξίας; Τόσοι έχασαν χρήματα την
βρώμικη-για το χρηματιστήριο-περίοδο. Όσοι κέρδισαν κ.Παπανδρέου και
κ.Καραμανλή να πάνε σπίτια τους.
Αν θέλει ο Νίκος Σηφουνάκης ας απαντήσει...
http://troktiko.blogspot.com/2008/11/blog-post_525.html
Σηφουνάκης: "Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε"- Τι μας λες, σοβαρά;
"Σύμφωνα με συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία τις 17 νοέμβρη 2008), ο
κ βουλευτής ανέλαβε την εργολαβική αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας,
γιατί όπως ισχυρίζεται : « όταν το 10% του πληθυσμού είναι μόνιμοι
μετανάστες, εκ των πραγμάτων επιβάλλεται ο σεβασμός προς αυτούς»!! Η
βασική αρχή που γνωρίζουμε ως Έλληνες από την οικογένεια μας είναι ότι
είμαστε φιλόξενοι , όχι ξενόφιλοι ούτε ξενόδουλοι. Όταν κάποιος
έρχεται στο σπίτι μας τον καλοδεχόμαστε δεν τον προσκυνάμε, εμείς
κάνουμε τον σταυρό μας αυτός δεν υποχρεούται, αν δεν πιστεύει. Δεν
καταργούμε την δική μας πίστη, αν ο άλλος είναι αλλόθρησκος ή άθεος.
Ισχύει η δεύτερη βασική αρχή για...
τον επισκέπτη: «όπως τα βρήκες και όχι όπως τα ήξερες»!! Αυτή είναι η
αρχή του αλληλοσεβασμού και του δικαιώματος να ζούμε σύμφωνα με την
πίστη μας και την επικρατούσα θρησκεία (άρθρο 3 του συντάγματος)
δηλαδή, την ορθοδοξία. Ο κύριος βουλευτής είπε και τα αμίμητα: «με
λυπεί να παρουσιάζει η χώρα μας ανά την υφήλιο την εικόνα ενός
θεοκρατικού κράτους… Μόνο με το Ιράν συγκρινόμαστε… Η ορθοδοξία δεν
είναι εθνική πίστη».
Πρωτοστατεί λοιπόν και αυτός και άλλοι στον πλήρη διαχωρισμό
(πνευματικό) κράτους εκκλησίας (ορθοδοξίας) και ενώνεται με τους
Ιεχωβάδες για την κατάργηση του νόμου που απαγορεύει τον προσηλυτισμό.
Αν οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τον λαό δίνουν την μάχη για την επιβολή
της Νέας Τάξης Πραγμάτων τότε οι τύχες του λαού και του έθνους είναι
σε λάθος χέρια…"
H Πολιτεία να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της.
Ως εδώ λένε οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα που δεν ανέχονται πλέον τη τραγική κατάσταση της γειτονιάς τους εξ αιτίας της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και των τραγικών συνεπειών της.Μετά την επιστολή που εστάλη σε όλους τους αρμόδιους φορείς συνοδευμένη από 1.000 υπογραφές προχωρούν σε διαμαρτυρία τη Δευτέρα 24/11 στις 5μ.μ. έξω από τον Ιερό ναό του Αγίου Παντελεήμονα ελπίζοντας η Πολιτεία να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της.
Παρασκευή
ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ...
Το ενδιαφέρον που επιδείκνυαν ανέκαθεν οι εβραίοι για την παρουσίαση της Κρήτης ως κέντρο του «Ιουδαϊκού Πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των ανυπόστατων θεωριών τους, οι σιωνιστές μετέρχονται διάφορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προκηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του νησιού (Αύγουστος 1977).
Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προσάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα, γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμά της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη.
Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαίων, στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της εβραϊκής εταιρείας «Λίττον», να αναλάβει την… οικονομική ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοήθηκαν.
Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επιτύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ.
Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημοσιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθηναϊκή» σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συστήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτάσεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων.
Όταν οι εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα, την επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώστης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θηριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσιγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι. Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττίλας Ι) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Ακόμη και το 2000 όλοι όσοι ασχολούνταν με το κυπριακό ζήτημα ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμίου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Φαϊσάλ, ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χόλμπρουκ, η πρώην προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης είναι εβραϊκής καταγωγής. 'Όπως άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσιγκερ κ.ά.
Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέτησαν οι εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο, ότι σε ανύποπτο χρόνο, οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της Κρήτης, θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους.
Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.
Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβολής. Δεν αποκλείεται λοιπόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδονικό ή το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές.
'Ηδη οι εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβάλουν διαρκείς προσπάθειες, για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζεται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του εβραίου καθηγητή και στελέχους της Μοσάντ Ανκόρι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες.
Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδίων και αποσκοπούσαν στην δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη… αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την… εβραϊκή ιστορία της Κρήτης.
Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε… επιστημονικές ανακοινώσεις.
Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός προήλθαν… από εβραίους. Στην πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μία γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων… ήταν εβραίος!
Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του εβραίου… αρχαιολόγου Σάυρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά την… σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού.
Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον Ελλαδικό χώρο.
'Ηδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον σιωνισμό βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EURO-NEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συγκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»).
Λόγω της σοβαρότητος της σημασίας του εν λόγω θέματος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του Kρητικού πολιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν την…σημιτική προέλευση των Kρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου.
Aνέκαθεν οι εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόμενοι σημίτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των λατίνων ιερέων αλλά και των εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου.
Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει: "…η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία…δυσμενώς διακειμένη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την δείνωσιν των πραγμάτων…".
Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο “Hippolyte Noiret”, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των εβραίων τα ακόλουθα: “…έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, οφείλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έμποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία εψήφιζε νόμους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύοντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες…”.
Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμβούλιο να απαγορεύσει στους εβραίους (1423 μ.Χ.) να διαμένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους εβραίους να δανείζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς. Οι εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Έλληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης. 'Όμως οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάληξη εκείνης του πράκτορα της Μοσσάντ Ε. Ράμελ, καθώς θα προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να “διαχέονται” σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητικού πολιτισμού.
__________________
Η Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει
Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προσάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα, γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμά της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη.
Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαίων, στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της εβραϊκής εταιρείας «Λίττον», να αναλάβει την… οικονομική ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοήθηκαν.
Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επιτύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ.
Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημοσιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθηναϊκή» σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συστήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτάσεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων.
Όταν οι εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα, την επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώστης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θηριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσιγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι. Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττίλας Ι) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Ακόμη και το 2000 όλοι όσοι ασχολούνταν με το κυπριακό ζήτημα ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμίου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Φαϊσάλ, ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χόλμπρουκ, η πρώην προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης είναι εβραϊκής καταγωγής. 'Όπως άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσιγκερ κ.ά.
Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέτησαν οι εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο, ότι σε ανύποπτο χρόνο, οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της Κρήτης, θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους.
Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.
Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβολής. Δεν αποκλείεται λοιπόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδονικό ή το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές.
'Ηδη οι εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβάλουν διαρκείς προσπάθειες, για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζεται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του εβραίου καθηγητή και στελέχους της Μοσάντ Ανκόρι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες.
Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδίων και αποσκοπούσαν στην δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη… αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την… εβραϊκή ιστορία της Κρήτης.
Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε… επιστημονικές ανακοινώσεις.
Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός προήλθαν… από εβραίους. Στην πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μία γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων… ήταν εβραίος!
Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του εβραίου… αρχαιολόγου Σάυρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά την… σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού.
Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον Ελλαδικό χώρο.
'Ηδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον σιωνισμό βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EURO-NEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συγκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»).
Λόγω της σοβαρότητος της σημασίας του εν λόγω θέματος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του Kρητικού πολιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν την…σημιτική προέλευση των Kρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου.
Aνέκαθεν οι εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόμενοι σημίτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των λατίνων ιερέων αλλά και των εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου.
Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει: "…η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία…δυσμενώς διακειμένη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την δείνωσιν των πραγμάτων…".
Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο “Hippolyte Noiret”, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των εβραίων τα ακόλουθα: “…έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, οφείλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έμποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία εψήφιζε νόμους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύοντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες…”.
Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμβούλιο να απαγορεύσει στους εβραίους (1423 μ.Χ.) να διαμένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους εβραίους να δανείζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς. Οι εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Έλληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης. 'Όμως οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάληξη εκείνης του πράκτορα της Μοσσάντ Ε. Ράμελ, καθώς θα προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να “διαχέονται” σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητικού πολιτισμού.
__________________
Η Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει
Για Εσχατη Προδοσια Μηνυθηκε η Μπενακη!!!!
Να που βρέθηκε και ένας άνθρωπος-πολίτης που έκανε μήνυση σε πολιτικο επειδή θεώρησε ότι έθιξε την Ελλάδα.
Η μήνυση έγινε για εσχατη προδοσια και την κατεθεσε ο πατρινος δικηγορος Μιχαλης Αρβανιτης κατα της Ψαρού Μπενακη ,μετα απο τις σχετικες δηλωσεις που ειχε κανει μειωση των συνορων και της εθνικης κυριαρχιας, και οπως είναι...λογικό θα πάει άπατη(η μήνυση)...
Για αυτές τις δηλώσεις
Κυριακή
Πολεμικη Ατμοσφαιρα στο Αιγαιο!!!Νεα Προκληση των Τουρκων!!!
Πετρελαϊκή έρευνα εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, 80 ναυτικά μίλια νότια του Καστελόριζου, διενεργεί το νορβηγικό πλοίο "Μάλενε Όστερβολντ" τουρκικών συμφερόντων, έγινε γνωστό από το ΓΕΕΘΑ.Παραβιασθηκε η Ελληνικη Κυριαρχια με τροπο προκλητικο.
Το πλοίο συνοδεύεται από την τουρκική φρεγάτα "Γκεντίζ", ενώ στην ίδια περιοχή βρίσκεται η κανονιοφόρος "Πολεμιστής".
Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, μεταξύ των δύο πολεμικών πλοίων έχουν ανταλλαγεί διακοινώσεις που αφορούν την κυριότητα της περιοχής.
Υπήρξε φραστική αντιπαράθεση μεταξύ των πληρωμάτων των δυο σκαφών, στη διεθνή ραδιοσυχνότητα που επικοινωνούν τα πλοία.
Το πλοίο, που έχει μισθωθεί απο τουρκική εταιρία, πραγματοποιούσε πετρελαϊκή έρευνα στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Το πλοίο παραμένει στο θαλάσσιο χώρο στα ανοιχτά του Καστελόριζου και είχε εισέλθει στην περιοχή από την Παρασκευή.
Δεδομένου ότι σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, μεγάλο τμήμα της περιοχής αυτής, περιλαμβάνει ελληνική υφαλοκρηπίδα, το Υπουργείο Εξωτερικών, σε συνεχή επικοινωνία και συντονισμό με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έχει προβεί από χθες (Παρασκευή) σε διαβήματα προς το Νορβηγό Πρέσβη και τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα, καθώς και στο Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα, σε επίπεδο Βοηθού Υφυπουργού Εξωτερικών.
Το Σάββατο το μεσημέρι η υπουργός των Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, επικοινώνησε, με τον Νορβηγό ομόλογό της.
αράνομη συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο
Για μια ακόμα πράξη στο έργο της παράνομης συμπεριφοράς της Τουρκίας στο Αιγαίο έκανε λόγο ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Ανδρέας Λοβέρδος, με αφορμή έρευνες από σκάφος τουρκικών συμφερόντων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
«Αυτή τη φορά, η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου αφορά την ελληνική υφαλοκρηπίδα και δεν είναι άσχετη με την κρίση που μαστίζει την ελληνική κυβέρνηση» είπε ο κ. Λοβέρδος εκτιμώντας ότι «δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη παρανομία της Τουρκίας προσέλαβε τη μορφή της επίμονης άρνησης προς συμμόρφωση και των επικίνδυνων παιχνιδιών τακτικής». Επέκρινε μάλιστα την κυβέρνηση ότι «προσπάθησε να λειτουργήσει εν κρυπτώ, προκειμένου να μην αποκαλυφθούν γεγονότα, που ανατρέπουν την πολιτική εφησυχασμού, κατευνασμού και αναβλητικότητας που χαρακτηρίζει τη στάση της απέναντι στην Τουρκία».
Υποστήριξε επίσης ότι η υπουργός Εξωτερικών «βλέπει διαρκώς βελτίωση των σχέσεων, όταν η Τουρκία κλιμακώνει την επικίνδυνη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα» ενώ επισήμανε ότι η κυβέρνηση παρέλειψε ακόμη και να εκδώσει ανακοίνωση για τη σημερινή «μαύρη επέτειο» της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, της εισβολής και της κατοχής στην Κύπρο,
Για την επέτειο αυτή, ο κ. Λοβέρδος είπε ότι εύγλωττο παράδειγμα του, χωρίς ντροπή εορτασμού, από τους Τούρκους στρατοκράτες, της παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας και της δολοφονία των συμπατριωτών μας είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας της Τουρκίας για την τουρκική καθαρότητα που προέκυψε από τη γενοκτονία και τις διώξεις των Ελλήνων και των Αρμενίων στην Τουρκία: «Η μόνη απάντηση στην κατάσταση αυτή είναι η επίλυση του Κυπριακού σύμφωνα με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και με σεβασμό του κοινοτικού κεκτημένου. Για αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στηρίζει με έμπρακτο τρόπο τις προσπάθειες του Προέδρου Δ.Χριστόφια για την επίλυση του Κυπριακού με απευθείας διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».
Σάββατο
Κανάλια, πολιτική και... πολιτικοί
Κανάλια, πολιτική και... πολιτικοί
Ερευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών και του ΙΟΜ καταγράφει τις κομματικές προτιμήσεις των διαύλων και τις αδυναμίες τους σε πρόσωπα
7/11/2008
Στην τηλεοπτική λογική «σέρνονται» κόμματα και πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα, καθώς η Τηλεόραση επιλέγει να τους συνδέσει με ό,τι αυτή κρίνει πιο «εντυπωσιακό»: ακόμη και αν κάνουν χιλιάδες άλλα πράγματα, πολιτικοί και κόμματα, τα κανάλια εμμένουν να τους συνδέουν στα δελτία ειδήσεων με τα πιο «πιασάρικα» θέματα, όπως η Οικονομία, τα εσωτερικά ζητήματα και φυσικά με τη σκληρή καθημερινότητα του Ελληνα.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας την οποία διενήργησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών με επιστημονικό υπεύθυνο τον αναπλ. καθηγητή Γ. Πλειό σε συνεργασία με το ΙΟΜ (Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων)με θέμα «παρακολούθηση του βαθμού και τρόπου προβολής των κομμάτων και προσώπων από τα δελτία της τηλεόρασης».
Σύμφωνα με την έρευνα, η προβολή της κυβέρνησης συνδέεται κατά 91% με εσωτερικά θέματα, ενώ της ΝΔ κατά 96%. Αντίστοιχα, η προβολή της κυβέρνησης συνδέεται με διμερή θέματα της Ελλάδας με άλλες χώρες μόνο στο 9% των ειδήσεων, ενώ του κυβερνώντος κόμματος στο 4%.
Ποσοστά παρόμοια με αυτά της ΝΔ καταγράφονται και για το ΠΑΣΟΚ. Αυτό, πιθανόν σχετίζεται με την επικέντρωση των ειδήσεων στις εσωκομματικές διεργασίες του κόμματος σε συνδυασμό με την απουσία σημαντικού εξωτερικού γεγονότος κατά την περίοδο της έρευνας.
Τα κανάλια πάντως αποενοχοποιούνται έως έναν βαθμό από την έρευνα, ότι δήθεν όπως τα κατηγορούν, αλληθωρίζουν υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος. Σύμφωνα με την έρευνα, φαίνονται να κατανέμουν σχεδόν ακριβοδίκαια τον χρόνο τους σε ΝΔ - κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ, δεν πράττουν ωστόσο τα ίδια για τα πρόσωπα, τα οποία άλλοτε αναδεικνύουν ως «λαμπερά» και άλλοτε παραγκωνίζουν ως μη τηλεοπτικά.
Μάλιστα, μεταξύ των 20 περισσότερο προβεβλημένων πολιτικών στις ειδήσεις, τα μισά και πλέον πρόσωπα προέρχονται από την κυβέρνηση - ΝΔ, 25% και πλέον από το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα, ένα από κάθε ένα από τα τρία μικρότερα κόμματα. Πιο συγκεκριμένα, το Mega δείχνει να κρατά σχεδόν ίσες αποστάσεις από τα δύο μεγάλα κόμματα, ενώ ο ΑΝΤ1 αρέσκεται περισσότερο στην παρουσίαση θεμάτων από τη ΝΔ, όπως άλλωστε πράττει και το Αlter.
Οι αρχηγοί
Σύμφωνα με την έρευνα, σε επίπεδο αρχηγών προβάλλεται περισσότερο ο Γ. Παπανδρέου έναντι του Κ. Καραμανλή, όπως και ο Αλ. Αλαβάνος έναντι της Αλ. Παπαρήγα, ενώ αξιοσημείωτη παρουσία καταγράφει ο Γ. Καρατζαφέρης, η οποία είναι αρκετά μεγαλύτερη από εκείνη της γ.γ. του ΚΚΕ.
Τα στελέχη της κυβέρνησης - ΝΔ (μαζί με τον πρωθυπουργό) αποσπούν το 47,80% του συνολικού αριθμού εμφάνισης πολιτικών στελεχών στο ρεπορτάζ, ενώ τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ το 36,70%.
Τα δύο μεγάλα κόμματα (συμπεριλαμβανομένων και των αρχηγών τους) αποσπούν το 84,50 % όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στα άλλα τρία κόμματα της Βουλής (συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών τους) ανήκει το 14,40%.
Στον Συνασπισμό ανήκει το 7,0% όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στο ΚΚΕ το 3,7% (συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών τους).
Μικρή υπεροχή σε αυτή την κατηγορία μέτρησης έχει ο «δεξιός πόλος» (ΝΔ, ΛΑΟΣ) έναντι του «αριστερού» (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ). Στον «δεξιό πόλο» ανήκει το 50,9% όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στον «αριστερό» το 47,40%.
ΣΟΝΙΑ ΧΑΪΜΑΝΤΑ
chaimada@pegasus.gr
Ερευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών και του ΙΟΜ καταγράφει τις κομματικές προτιμήσεις των διαύλων και τις αδυναμίες τους σε πρόσωπα
7/11/2008
Στην τηλεοπτική λογική «σέρνονται» κόμματα και πολιτικά πρόσωπα στην Ελλάδα, καθώς η Τηλεόραση επιλέγει να τους συνδέσει με ό,τι αυτή κρίνει πιο «εντυπωσιακό»: ακόμη και αν κάνουν χιλιάδες άλλα πράγματα, πολιτικοί και κόμματα, τα κανάλια εμμένουν να τους συνδέουν στα δελτία ειδήσεων με τα πιο «πιασάρικα» θέματα, όπως η Οικονομία, τα εσωτερικά ζητήματα και φυσικά με τη σκληρή καθημερινότητα του Ελληνα.
Αυτή είναι η διαπίστωση έρευνας την οποία διενήργησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών με επιστημονικό υπεύθυνο τον αναπλ. καθηγητή Γ. Πλειό σε συνεργασία με το ΙΟΜ (Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων)με θέμα «παρακολούθηση του βαθμού και τρόπου προβολής των κομμάτων και προσώπων από τα δελτία της τηλεόρασης».
Σύμφωνα με την έρευνα, η προβολή της κυβέρνησης συνδέεται κατά 91% με εσωτερικά θέματα, ενώ της ΝΔ κατά 96%. Αντίστοιχα, η προβολή της κυβέρνησης συνδέεται με διμερή θέματα της Ελλάδας με άλλες χώρες μόνο στο 9% των ειδήσεων, ενώ του κυβερνώντος κόμματος στο 4%.
Ποσοστά παρόμοια με αυτά της ΝΔ καταγράφονται και για το ΠΑΣΟΚ. Αυτό, πιθανόν σχετίζεται με την επικέντρωση των ειδήσεων στις εσωκομματικές διεργασίες του κόμματος σε συνδυασμό με την απουσία σημαντικού εξωτερικού γεγονότος κατά την περίοδο της έρευνας.
Τα κανάλια πάντως αποενοχοποιούνται έως έναν βαθμό από την έρευνα, ότι δήθεν όπως τα κατηγορούν, αλληθωρίζουν υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος. Σύμφωνα με την έρευνα, φαίνονται να κατανέμουν σχεδόν ακριβοδίκαια τον χρόνο τους σε ΝΔ - κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ, δεν πράττουν ωστόσο τα ίδια για τα πρόσωπα, τα οποία άλλοτε αναδεικνύουν ως «λαμπερά» και άλλοτε παραγκωνίζουν ως μη τηλεοπτικά.
Μάλιστα, μεταξύ των 20 περισσότερο προβεβλημένων πολιτικών στις ειδήσεις, τα μισά και πλέον πρόσωπα προέρχονται από την κυβέρνηση - ΝΔ, 25% και πλέον από το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα, ένα από κάθε ένα από τα τρία μικρότερα κόμματα. Πιο συγκεκριμένα, το Mega δείχνει να κρατά σχεδόν ίσες αποστάσεις από τα δύο μεγάλα κόμματα, ενώ ο ΑΝΤ1 αρέσκεται περισσότερο στην παρουσίαση θεμάτων από τη ΝΔ, όπως άλλωστε πράττει και το Αlter.
Οι αρχηγοί
Σύμφωνα με την έρευνα, σε επίπεδο αρχηγών προβάλλεται περισσότερο ο Γ. Παπανδρέου έναντι του Κ. Καραμανλή, όπως και ο Αλ. Αλαβάνος έναντι της Αλ. Παπαρήγα, ενώ αξιοσημείωτη παρουσία καταγράφει ο Γ. Καρατζαφέρης, η οποία είναι αρκετά μεγαλύτερη από εκείνη της γ.γ. του ΚΚΕ.
Τα στελέχη της κυβέρνησης - ΝΔ (μαζί με τον πρωθυπουργό) αποσπούν το 47,80% του συνολικού αριθμού εμφάνισης πολιτικών στελεχών στο ρεπορτάζ, ενώ τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ το 36,70%.
Τα δύο μεγάλα κόμματα (συμπεριλαμβανομένων και των αρχηγών τους) αποσπούν το 84,50 % όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στα άλλα τρία κόμματα της Βουλής (συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών τους) ανήκει το 14,40%.
Στον Συνασπισμό ανήκει το 7,0% όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στο ΚΚΕ το 3,7% (συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών τους).
Μικρή υπεροχή σε αυτή την κατηγορία μέτρησης έχει ο «δεξιός πόλος» (ΝΔ, ΛΑΟΣ) έναντι του «αριστερού» (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ). Στον «δεξιό πόλο» ανήκει το 50,9% όλων των εμφανίσεων πολιτικών προσώπων, ενώ στον «αριστερό» το 47,40%.
ΣΟΝΙΑ ΧΑΪΜΑΝΤΑ
chaimada@pegasus.gr
Μετανάστες το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Δήμου Αθηναίων
Μετανάστες το ένα τέταρτο του πληθυσμού του Δήμου Αθηναίων
Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*
Στα τέλη Σεπτεμβρίου η Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. (η Eurostat) έδωσε στη δημοσιότητα ορισμένα στοιχεία της έρευνας για την ποιότητα ζωής σε 321 πόλεις των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε. την περίοδο 2003-2006, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία των περιόδων 1989-1993, 1994-1998 και 1999-2002. Τα στοιχεία αυτά αφορούν τον ετήσιο μέσο όρο των περιόδων αυτών, προκειμένου να αποφεύγεται το ενδεχόμενο ένα συγκεκριμένο έτος να μην είναι αντιπροσωπευτικό.Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα οι 9 πόλεις για τις οποίες δίνονται στοιχεία είναι: η Αθήνα (ο Δήμος Αθηναίων), η Θεσσαλονίκη (Δήμος Θεσσαλονίκης), η Πάτρα, το Ηράκλειο, η Λάρισα, ο Βόλος, τα Ιωάννινα, η Καβάλα και η Καλαμάτα. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε μόνο τον πληθυσμό των πόλεων αυτών κατά υπηκοότητα και τον τόπο γέννησης των Ελλήνων υπηκόων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των 7 άλλων πόλεων μαζί, (για να αποφύγουμε ένα μεγάλο πίνακα) και του Συνόλου Χώρας την περίοδο 2003-06 (για την οποία μόνο υπάρχουν τέτοια στοιχεία). Τα σχετικά στοιχεία δίνονται στο πρώτο μέρος του πίνακα που ακολουθεί. Στο δεύτερο μέρος του πίνακα δίνεται το ποσοστό συμμετοχής της καθεμιάς κατηγορίας πληθυσμού στον συνολικό πληθυσμό της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των 7 πόλεων και του Συνόλου Χώρας.
ΠΙΝΑΚΑΣ
Μέσος πληθυσμός της χώρας κατά υπηκοότητα και τόπο γέννησης των Ελλήνων υπηκόων την περίοδο 2003-2006
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΑΘΗΝΑ ΘΕΣ/ΚΗ 7 ΠΟΛΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ
Ελληνες υπήκοοι
Γεννηθέντες στην Ελλάδα 433.340 286.738 652.532 9.223.423
Γεννηθέντες στο εξωτερικό 157.161 55.493 51.601 1.144.560
Αλλοδαποί 205.941 44.396 60.982 776.883
ΣΥΝΟΛΟ 796.442 386.627 765.015 11.144.866
ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗ
Ελληνες υπήκοοι
Γεννηθέντες στην Ελλάδα 54,4 74,1 85,3 82,7
Γεννηθέντες στο εξωτερικό 19,7 14,4 6,7 10,3
Αλλοδαποί 25,9 11,5 8,0 7,0
ΣΥΝΟΛΟ 100,0 100,0 100,0 100,0
Από το δεύτερο μέρος του πίνακα φαίνεται ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο πληθυσμός μιας πόλης τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν στον πληθυσμό της οι Ελληνες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό και οι αλλοδαποί. Ειδικότερα, ενώ το ποσοστό:- Των Ελλήνων υπηκόων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό στο Σύνολο Χώρας είναι 10,3%, στην Αθήνα είναι σχεδόν διπλάσιο, στη Θεσσαλονίκη σχεδόν μιάμιση φορά μεγαλύτερο, ενώ στις 7 πόλεις μαζί χαμηλότερο (το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 10,8% στην Καβάλα μέχρι 5,5% στο Ηράκλειο). Ανάμεσα στους Ελληνες αυτούς είναι Ελληνες της διασποράς (από Αίγυπτο, Τουρκία κ.λπ.), παιδιά οικογενειών πολιτικών προσφύγων που επαναπατρίστηκαν, καθώς και παιδιά Ελλήνων μεταναστών που γεννήθηκαν στο εξωτερικό.- Των αλλοδαπών στο Σύνολο Χώρας είναι 7,0%, στην Αθήνα είναι υπερτετραπλάσιο (λίγο πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της είναι αλλοδαποί!), στη Θεσσαλονίκη πάνω από μιάμιση φορά μεγαλύτερο και στις 7 πόλεις μαζί λίγο μεγαλύτερο (το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 8,3% στη Λάρισα σε 7,2% στο Ηράκλειο). Δυστυχώς στην έρευνα της Eurostat δεν υπάρχουν στοιχεία για την υπηκοότητα των αλλοδαπών, αλλά από στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι (πάνω από το 60%) είναι οικονομικοί μετανάστες με τις οικογένειές τους από την Αλβανία).Από τα παραπάνω φαίνεται ότι υπάρχει υπερσυγκέντρωση αλλοδαπών στην Αθήνα (είναι το 26,5% του συνόλου των αλλοδαπών στη χώρα). Στην πραγματικότητα, όμως, η υπερσυγκέντρωση αυτή πρέπει να είναι μεγαλύτερη και το γεγονός αυτό δείχνει ότι η Αθήνα είναι ίσως μια από τις πολυπολιτισμικότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης.Η νέα αυτή πραγματικότητα επιβάλλει έναν ανασχεδιασμό πολλών από τις πολιτικές που εφαρμόζει τόσο ο Δήμος Αθηναίων όσο και η Πολιτεία γενικότερα, ιδιαίτερα στα διαμερίσματα του δήμου, στα οποία η υπερσυγκέντρωση είναι μεγαλύτερη. Εκτός από την επιτακτική ανάγκη της νομιμοποίησης όλων των αλλοδαπών και χωρίς να παραγνωρίζονται τα ανάλογα προβλήματα των Ελλήνων, ο ανασχεδιασμός αυτός επιβάλλεται να αρχίσει από την εκπαίδευση των παιδιών των μεταναστών και τον τόπο κατοικίας τους. Ειδικότερα:- Πολλά παιδιά μεταναστών φοιτούν σε δημοτικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια και ΤΕΕ στον Δήμο της Αθήνας. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά είναι τώρα στα δημοτικά σχολεία, αλλά τα περισσότερα θα προχωρήσουν στη μέση εκπαίδευση. Δεδομένου ότι οι γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες αντιπροσωπεύουν τα τελευταία χρόνια πάνω από το 15% του συνόλου των γεννήσεων στη χώρα μας, ο αριθμός των παιδιών αυτών στα ελληνικά σχολεία θα αυξηθεί. Είναι σαφές, κατά συνέπεια, ότι χρειάζεται ανασχεδιασμός των εκπαιδευτικών μεθόδων που εφαρμόζονται, ιδιαίτερα στα δημοτικά σχολεία. Δυστυχώς, δεν είναι γνωστόν πόσα από τα παιδιά από αλλοδαπές μητέρες που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα είναι σε βρεφονηπιακούς ή παιδικούς σταθμούς ή νηπιαγωγεία. Είναι ανάγκη όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας των μεταναστών να πηγαίνουν τουλάχιστον σε νηπιαγωγείο, προκειμένου να είναι ευκολότερη η προσαρμογή τους μετά στα σχολεία. Ειδικά, επίσης, προγράμματα θα πρέπει να καταρτιστούν για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από ενηλίκους αλλοδαπούς. Ολα αυτά θα βοηθήσουν και την αρμονική συνύπαρξη, φιλία και αλληλεγγύη ανάμεσα σε μαθητές με Ελληνες και αλλοδαπούς γονείς.- Η υπερσυγκέντρωση μεταναστών σε ορισμένες περιοχές έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα. Επιπλέον, οι συνθήκες διαβίωσης σε διαμερίσματα του δήμου ή άλλους χώρους ορισμένων μεταναστών είναι απαράδεκτες. Τα προβλήματα αυτά είναι σοβαρά και η επίλυσή τους κάθε άλλο από εύκολη. Σε μια, όμως, καλά σχεδιασμένη πολιτική πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τρόπο που σέβεται την προσωπικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών. Φυσικά, στην αντιμετώπιση αυτή πρέπει να συμβάλουν και οι Ελληνες κάτοικοι των περιοχών αυτών. Τη μεγαλύτερη, όμως, ευθύνη έχουν ο Δήμος Αθηναίων και η Πολιτεία γενικότερα. Με διάλογο με τις κοινότητες των μεταναστών και πειθώ και τα αναγκαία μέτρα θα πρέπει να βοηθήσουν, ώστε οι συνθήκες διαβίωσής τους να βελτιωθούν και, στο μέτρο του δυνατού, να υπάρξει λιγότερη υπερσυγκέντρωσή τους στον Δήμο Αθηναίων.Παρ' όλο που η Θεσσαλονίκη δεν έχει τόσο μεγάλο ποσοστό μεταναστών και, ακόμα λιγότερο οι άλλες 7 πόλεις της έρευνας της Eurostat, εν τούτοις πολιτικές ανάλογες προς αυτές που προαναφέρθηκαν θα πρέπει να εφαρμοστούν και στις πόλεις αυτές.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: Αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*
Στα τέλη Σεπτεμβρίου η Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. (η Eurostat) έδωσε στη δημοσιότητα ορισμένα στοιχεία της έρευνας για την ποιότητα ζωής σε 321 πόλεις των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε. την περίοδο 2003-2006, σε σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία των περιόδων 1989-1993, 1994-1998 και 1999-2002. Τα στοιχεία αυτά αφορούν τον ετήσιο μέσο όρο των περιόδων αυτών, προκειμένου να αποφεύγεται το ενδεχόμενο ένα συγκεκριμένο έτος να μην είναι αντιπροσωπευτικό.Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα οι 9 πόλεις για τις οποίες δίνονται στοιχεία είναι: η Αθήνα (ο Δήμος Αθηναίων), η Θεσσαλονίκη (Δήμος Θεσσαλονίκης), η Πάτρα, το Ηράκλειο, η Λάρισα, ο Βόλος, τα Ιωάννινα, η Καβάλα και η Καλαμάτα. Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε μόνο τον πληθυσμό των πόλεων αυτών κατά υπηκοότητα και τον τόπο γέννησης των Ελλήνων υπηκόων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των 7 άλλων πόλεων μαζί, (για να αποφύγουμε ένα μεγάλο πίνακα) και του Συνόλου Χώρας την περίοδο 2003-06 (για την οποία μόνο υπάρχουν τέτοια στοιχεία). Τα σχετικά στοιχεία δίνονται στο πρώτο μέρος του πίνακα που ακολουθεί. Στο δεύτερο μέρος του πίνακα δίνεται το ποσοστό συμμετοχής της καθεμιάς κατηγορίας πληθυσμού στον συνολικό πληθυσμό της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των 7 πόλεων και του Συνόλου Χώρας.
ΠΙΝΑΚΑΣ
Μέσος πληθυσμός της χώρας κατά υπηκοότητα και τόπο γέννησης των Ελλήνων υπηκόων την περίοδο 2003-2006
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΑΘΗΝΑ ΘΕΣ/ΚΗ 7 ΠΟΛΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ
Ελληνες υπήκοοι
Γεννηθέντες στην Ελλάδα 433.340 286.738 652.532 9.223.423
Γεννηθέντες στο εξωτερικό 157.161 55.493 51.601 1.144.560
Αλλοδαποί 205.941 44.396 60.982 776.883
ΣΥΝΟΛΟ 796.442 386.627 765.015 11.144.866
ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗ
Ελληνες υπήκοοι
Γεννηθέντες στην Ελλάδα 54,4 74,1 85,3 82,7
Γεννηθέντες στο εξωτερικό 19,7 14,4 6,7 10,3
Αλλοδαποί 25,9 11,5 8,0 7,0
ΣΥΝΟΛΟ 100,0 100,0 100,0 100,0
Από το δεύτερο μέρος του πίνακα φαίνεται ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο πληθυσμός μιας πόλης τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν στον πληθυσμό της οι Ελληνες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό και οι αλλοδαποί. Ειδικότερα, ενώ το ποσοστό:- Των Ελλήνων υπηκόων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό στο Σύνολο Χώρας είναι 10,3%, στην Αθήνα είναι σχεδόν διπλάσιο, στη Θεσσαλονίκη σχεδόν μιάμιση φορά μεγαλύτερο, ενώ στις 7 πόλεις μαζί χαμηλότερο (το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 10,8% στην Καβάλα μέχρι 5,5% στο Ηράκλειο). Ανάμεσα στους Ελληνες αυτούς είναι Ελληνες της διασποράς (από Αίγυπτο, Τουρκία κ.λπ.), παιδιά οικογενειών πολιτικών προσφύγων που επαναπατρίστηκαν, καθώς και παιδιά Ελλήνων μεταναστών που γεννήθηκαν στο εξωτερικό.- Των αλλοδαπών στο Σύνολο Χώρας είναι 7,0%, στην Αθήνα είναι υπερτετραπλάσιο (λίγο πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της είναι αλλοδαποί!), στη Θεσσαλονίκη πάνω από μιάμιση φορά μεγαλύτερο και στις 7 πόλεις μαζί λίγο μεγαλύτερο (το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 8,3% στη Λάρισα σε 7,2% στο Ηράκλειο). Δυστυχώς στην έρευνα της Eurostat δεν υπάρχουν στοιχεία για την υπηκοότητα των αλλοδαπών, αλλά από στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι (πάνω από το 60%) είναι οικονομικοί μετανάστες με τις οικογένειές τους από την Αλβανία).Από τα παραπάνω φαίνεται ότι υπάρχει υπερσυγκέντρωση αλλοδαπών στην Αθήνα (είναι το 26,5% του συνόλου των αλλοδαπών στη χώρα). Στην πραγματικότητα, όμως, η υπερσυγκέντρωση αυτή πρέπει να είναι μεγαλύτερη και το γεγονός αυτό δείχνει ότι η Αθήνα είναι ίσως μια από τις πολυπολιτισμικότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης.Η νέα αυτή πραγματικότητα επιβάλλει έναν ανασχεδιασμό πολλών από τις πολιτικές που εφαρμόζει τόσο ο Δήμος Αθηναίων όσο και η Πολιτεία γενικότερα, ιδιαίτερα στα διαμερίσματα του δήμου, στα οποία η υπερσυγκέντρωση είναι μεγαλύτερη. Εκτός από την επιτακτική ανάγκη της νομιμοποίησης όλων των αλλοδαπών και χωρίς να παραγνωρίζονται τα ανάλογα προβλήματα των Ελλήνων, ο ανασχεδιασμός αυτός επιβάλλεται να αρχίσει από την εκπαίδευση των παιδιών των μεταναστών και τον τόπο κατοικίας τους. Ειδικότερα:- Πολλά παιδιά μεταναστών φοιτούν σε δημοτικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια και ΤΕΕ στον Δήμο της Αθήνας. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά είναι τώρα στα δημοτικά σχολεία, αλλά τα περισσότερα θα προχωρήσουν στη μέση εκπαίδευση. Δεδομένου ότι οι γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες αντιπροσωπεύουν τα τελευταία χρόνια πάνω από το 15% του συνόλου των γεννήσεων στη χώρα μας, ο αριθμός των παιδιών αυτών στα ελληνικά σχολεία θα αυξηθεί. Είναι σαφές, κατά συνέπεια, ότι χρειάζεται ανασχεδιασμός των εκπαιδευτικών μεθόδων που εφαρμόζονται, ιδιαίτερα στα δημοτικά σχολεία. Δυστυχώς, δεν είναι γνωστόν πόσα από τα παιδιά από αλλοδαπές μητέρες που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα είναι σε βρεφονηπιακούς ή παιδικούς σταθμούς ή νηπιαγωγεία. Είναι ανάγκη όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας των μεταναστών να πηγαίνουν τουλάχιστον σε νηπιαγωγείο, προκειμένου να είναι ευκολότερη η προσαρμογή τους μετά στα σχολεία. Ειδικά, επίσης, προγράμματα θα πρέπει να καταρτιστούν για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από ενηλίκους αλλοδαπούς. Ολα αυτά θα βοηθήσουν και την αρμονική συνύπαρξη, φιλία και αλληλεγγύη ανάμεσα σε μαθητές με Ελληνες και αλλοδαπούς γονείς.- Η υπερσυγκέντρωση μεταναστών σε ορισμένες περιοχές έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα. Επιπλέον, οι συνθήκες διαβίωσης σε διαμερίσματα του δήμου ή άλλους χώρους ορισμένων μεταναστών είναι απαράδεκτες. Τα προβλήματα αυτά είναι σοβαρά και η επίλυσή τους κάθε άλλο από εύκολη. Σε μια, όμως, καλά σχεδιασμένη πολιτική πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τρόπο που σέβεται την προσωπικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών. Φυσικά, στην αντιμετώπιση αυτή πρέπει να συμβάλουν και οι Ελληνες κάτοικοι των περιοχών αυτών. Τη μεγαλύτερη, όμως, ευθύνη έχουν ο Δήμος Αθηναίων και η Πολιτεία γενικότερα. Με διάλογο με τις κοινότητες των μεταναστών και πειθώ και τα αναγκαία μέτρα θα πρέπει να βοηθήσουν, ώστε οι συνθήκες διαβίωσής τους να βελτιωθούν και, στο μέτρο του δυνατού, να υπάρξει λιγότερη υπερσυγκέντρωσή τους στον Δήμο Αθηναίων.Παρ' όλο που η Θεσσαλονίκη δεν έχει τόσο μεγάλο ποσοστό μεταναστών και, ακόμα λιγότερο οι άλλες 7 πόλεις της έρευνας της Eurostat, εν τούτοις πολιτικές ανάλογες προς αυτές που προαναφέρθηκαν θα πρέπει να εφαρμοστούν και στις πόλεις αυτές.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: Αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Παρασκευή
For the EU, Sarkozy and the UN, Turkey Is Already in Europe
From the desk of Tiberge
During the ceremony honoring the 70th anniversary of the death of Ataturk (d. Nov. 10, 1938), organized at the Turkish Embassy in Brussels, the Turkish Defense Minister, Vecdi Gönül, launched into an atrocious denial, praising the policy of what he termed the “deportation” of the Armenians, because it allowed the construction of the Turkish nation.
“Would it be possible today to maintain the same national State if the existence of Greeks in the Aegean region and of Armenians in several regions of Turkey had continued as before?” Vecdi Gönül asked. “Remember, before the republic, Ankara was composed of four sectors: Jewish, Muslim, Armenian, and Greek... When I was governor at Izmir I realized that the Izmir Chamber of Commerce had been founded only by non-Muslims. There was not a Turk among them.” 
The French blogger Yves Daoudal comments:
The French blogger Yves Daoudal comments:"Before the republic", Izmir was called Smyrna and it was a Greek city, and stayed that way until 1922, when it was conquered by Ataturk. But he had to deny that Izmir was a Greek city before the Greeks were chased out of it, as he had to deny that the most fortunate deportation of the Armenians was a genocide. We should explain that if Vecdi Gönül was in Brussels, it was because he was participating in a meeting of ministers of defense of the European Union. You heard me.
So we have still another example of the unstated, but undeniable, fact – that Turkey is considered by the powers in Brussels (if not by everyone else) as part of the EU. All that is lacking is the cutting of the red ribbon.
So we have still another example of the unstated, but undeniable, fact – that Turkey is considered by the powers in Brussels (if not by everyone else) as part of the EU. All that is lacking is the cutting of the red ribbon.
Meanwhile, Novopress reports this latest development on the inevitable accession of Turkey to the EU (inevitable because France’s president Sarkozy and America, not to mention the entire pro-Obama world desire it). The article is entitled “Sarkozy sends his suckerfish”. I have put the words of Pierre Lellouche, a parliamentarian for Sarkozy’s UMP party, in bold:
Now that he has moved from a position of opposition to Turkey in the EU to one of support, UMP deputy Pierre Lellouche has been appointed by Nicolas Sarkozy to "relaunch Franco-Turkish relations", by giving a series of seminars in Turkish universities. He has recently declared:
“We are in the process of joining the European Community with the last European Empire. This is a major event., an historic step as important as the accession of Great Britain. At the time, as now, France was in the front ranks of the opposition.”
The last European Empire??? Does he mean the Byzantine Empire? But it’s Turkey, not the Byzantine Empire. He is attributing Christian roots to Turkey just as Sarkozy and Chirac have attributed Muslim roots to Europe.
Tunisian-born of Jewish heritage, the self-promoting Lellouche appears to be one of numerous useful idiots to the cause of multi-culturalism and the Islamization of Europe. He is useful for obvious reasons – he wants to "suck up" to Sarkozy. An idiot because he thinks the entry of Turkey will somehow bring about an end to Islam!!!
A webpage devoted to remarks Lellouche has made in the press provides these gems:
“We would be crazy to say no to Turkey.”
Jean-Pierre Raffarin, then Prime Minister, said to him: "Do you want the river of Islam to flow into the bed of laïcité?"
Lellouche: “I believe, on the contrary, that everything must be done so that the river of Islam drowns in the ocean of democracy and human rights. Moreover I am convinced that Islamism will be defeated in this way: through equality of men and women, through separation of Church and State. We have next door to us, a great secular Muslim country that wants to share our values. It is making the necessary reforms. We would be crazy to say no. It would be a major strategic error. The objective of the Union is not to manufacture a Christian club or a rich man’s club, but to reunify Europe in peace and prosperity.”
When the UMP party still opposed Turkey he said:
“In this matter, I am more in agreement with Jacques Chirac. To make of Turkey a stake in French politics or in the next referendum, is to pollute the debate. Some play around with the fear factor: that is unworthy. Turkey is not Islamism or terrorism. Because of the fear of Islam and of Arabs, we are saying no for the wrong reasons.”
When the European Commission gave the green light to Turkey:
“[...] the main requirements have been fulfilled by Turkey: the Erdogan government has passed no fewer than 460 laws, a considerable effort. What also struck me during a recent trip to Turkey, when I met key political figures, and leaders of the Jewish and Armenian communities, as well as intellectuals, is to what extent the country has mobilized to enter Europe.”
On October 18, Yves Daoudal posted this item indicating that for the United Nations, Turkey is already in Europe:
The UN Security Council includes five permanent members, but also ten provisional members, half of whom are renewed each year. The General Assembly elects representatives of large regions. One for Asia: it will be Japan. One for Africa: it will be Uganda. One for America: it will be Mexico. And two for Europe: Austria and... Turkey. We should add that Turkey won hands down, while Austria barely won the required two-thirds majority.
The Rape of Europe
From the desk of Paul Belien
The German author Henryk M. Broder recently told the Dutch newspaper De Volkskrant (12 October) that young Europeans who love freedom, better emigrate. Europe as we know it will no longer exist 20 years from now. Whilst sitting on a terrace in Berlin, Broder pointed to the other customers and the passers-by and said melancholically: “We are watching the world of yesterday.”
Europe is turning Muslim. As Broder is sixty years old he is not going to emigrate himself. “I am too old,” he said. However, he urged young people to get out and “move to Australia or New Zealand. That is the only option they have if they want to avoid the plagues that will turn the old continent uninhabitable.”
Many Germans and Dutch, apparently, did not wait for Broder’s advice. The number of emigrants leaving the Netherlands and Germany has already surpassed the number of immigrants moving in. One does not have to be prophetic to predict, like Henryk Broder, that Europe is becoming Islamic. Just consider the demographics. The number of Muslims in contemporary Europe is estimated to be 50 million. It is expected to double in twenty years. By 2025, one third of all European children will be born to Muslim families. Today Mohammed is already the most popular name for new-born boys in Brussels, Amsterdam, Rotterdam, and other major European cities.
Broder is convinced that the Europeans are not willing to oppose islamization. “The dominant ethos,” he told De Volkskrant, “is perfectly voiced by the stupid blonde woman author with whom I recently debated. She said that it is sometimes better to let yourself be raped than to risk serious injuries while resisting. She said it is sometimes better to avoid fighting than run the risk of death.”
In a recent op-ed piece in the Brussels newspaper De Standaard (23 October) the Dutch (gay and self-declared “humanist”) author Oscar Van den Boogaard refers to Broder’s interview. Van den Boogaard says that to him coping with the islamization of Europe is like “a process of mourning.” He is overwhelmed by a “feeling of sadness.” “I am not a warrior,” he says, “but who is? I have never learned to fight for my freedom. I was only good at enjoying it.”
As Tom Bethell wrote in this month’s American Spectator: “Just at the most basic level of demography the secular-humanist option is not working.” But there is more to it than the fact that non-religious people tend not to have as many children as religious people, because many of them prefer to “enjoy” freedom rather than renounce it for the sake of children. Secularists, it seems to me, are also less keen on fighting. Since they do not believe in an afterlife, this life is the only thing they have to lose. Hence they will rather accept submission than fight. Like the German feminist Broder referred to, they prefer to be raped than to resist.
“If faith collapses, civilization goes with it,” says Bethell. That is the real cause of the closing of civilization in Europe. Islamization is simply the consequence. The very word Islam means “submission” and the secularists have submitted already. Many Europeans have already become Muslims, though they do not realize it or do not want to admit it.
Some of the people I meet in the U.S. are particularly worried about the rise of anti-Semitism in Europe. They are correct when they fear that anti-Semitism is also on the rise among non-immigrant Europeans. The latter hate people with a fighting spirit. Contemporary anti-Semitism in Europe (at least when coming from native Europeans) is related to anti-Americanism. People who are not prepared to resist and are eager to submit, hate others who do not want to submit and are prepared to fight. They hate them because they are afraid that the latter will endanger their lives as well. In their view everyone must submit.
This is why they have come to hate Israel and America so much, and the small band of European “islamophobes” who dare to talk about what they see happening around them. West Europeans have to choose between submission (islam) or death. I fear, like Broder, that they have chosen submission – just like in former days when they preferred to be red rather than dead.
The German author Henryk M. Broder recently told the Dutch newspaper De Volkskrant (12 October) that young Europeans who love freedom, better emigrate. Europe as we know it will no longer exist 20 years from now. Whilst sitting on a terrace in Berlin, Broder pointed to the other customers and the passers-by and said melancholically: “We are watching the world of yesterday.”
Europe is turning Muslim. As Broder is sixty years old he is not going to emigrate himself. “I am too old,” he said. However, he urged young people to get out and “move to Australia or New Zealand. That is the only option they have if they want to avoid the plagues that will turn the old continent uninhabitable.”
Many Germans and Dutch, apparently, did not wait for Broder’s advice. The number of emigrants leaving the Netherlands and Germany has already surpassed the number of immigrants moving in. One does not have to be prophetic to predict, like Henryk Broder, that Europe is becoming Islamic. Just consider the demographics. The number of Muslims in contemporary Europe is estimated to be 50 million. It is expected to double in twenty years. By 2025, one third of all European children will be born to Muslim families. Today Mohammed is already the most popular name for new-born boys in Brussels, Amsterdam, Rotterdam, and other major European cities.
Broder is convinced that the Europeans are not willing to oppose islamization. “The dominant ethos,” he told De Volkskrant, “is perfectly voiced by the stupid blonde woman author with whom I recently debated. She said that it is sometimes better to let yourself be raped than to risk serious injuries while resisting. She said it is sometimes better to avoid fighting than run the risk of death.”
In a recent op-ed piece in the Brussels newspaper De Standaard (23 October) the Dutch (gay and self-declared “humanist”) author Oscar Van den Boogaard refers to Broder’s interview. Van den Boogaard says that to him coping with the islamization of Europe is like “a process of mourning.” He is overwhelmed by a “feeling of sadness.” “I am not a warrior,” he says, “but who is? I have never learned to fight for my freedom. I was only good at enjoying it.”
As Tom Bethell wrote in this month’s American Spectator: “Just at the most basic level of demography the secular-humanist option is not working.” But there is more to it than the fact that non-religious people tend not to have as many children as religious people, because many of them prefer to “enjoy” freedom rather than renounce it for the sake of children. Secularists, it seems to me, are also less keen on fighting. Since they do not believe in an afterlife, this life is the only thing they have to lose. Hence they will rather accept submission than fight. Like the German feminist Broder referred to, they prefer to be raped than to resist.
“If faith collapses, civilization goes with it,” says Bethell. That is the real cause of the closing of civilization in Europe. Islamization is simply the consequence. The very word Islam means “submission” and the secularists have submitted already. Many Europeans have already become Muslims, though they do not realize it or do not want to admit it.
Some of the people I meet in the U.S. are particularly worried about the rise of anti-Semitism in Europe. They are correct when they fear that anti-Semitism is also on the rise among non-immigrant Europeans. The latter hate people with a fighting spirit. Contemporary anti-Semitism in Europe (at least when coming from native Europeans) is related to anti-Americanism. People who are not prepared to resist and are eager to submit, hate others who do not want to submit and are prepared to fight. They hate them because they are afraid that the latter will endanger their lives as well. In their view everyone must submit.
This is why they have come to hate Israel and America so much, and the small band of European “islamophobes” who dare to talk about what they see happening around them. West Europeans have to choose between submission (islam) or death. I fear, like Broder, that they have chosen submission – just like in former days when they preferred to be red rather than dead.
Girl sentenced for swastika lie
The trial exposed Rebecca's tale of heroism as an invention
A German girl who won a "civic courage" award for allegedly defending an immigrant child from neo-Nazis has been found guilty of inventing the story.
The 18-year-old - named as Rebecca K - had carved a swastika on her own thigh, the court concluded, rejecting her claim that neo-Nazis had done it.
In February she had received an award from a Berlin association campaigning against far-right violence.
She claimed four men had attacked her last November in the town of Mittweida.
In its ruling on Friday the court in Hainichen, eastern Germany, ordered her to do 40 hours of community service.
Doctors who examined her had testified that the swastika appeared to be a self-inflicted wound. She was 17 - a minor - when she made her report to the police.
She claimed that she had gone to the aid of an immigrant child and that four neo-Nazis had thrown her to the ground and carved the swastika on her.
Investigators failed to find any witnesses to corroborate her story, German media report.
Her story made headlines across Germany at the time, prompting soul-searching about a rise in neo-Nazi violence.
The 18-year-old - named as Rebecca K - had carved a swastika on her own thigh, the court concluded, rejecting her claim that neo-Nazis had done it.
In February she had received an award from a Berlin association campaigning against far-right violence.
She claimed four men had attacked her last November in the town of Mittweida.
In its ruling on Friday the court in Hainichen, eastern Germany, ordered her to do 40 hours of community service.
Doctors who examined her had testified that the swastika appeared to be a self-inflicted wound. She was 17 - a minor - when she made her report to the police.
She claimed that she had gone to the aid of an immigrant child and that four neo-Nazis had thrown her to the ground and carved the swastika on her.
Investigators failed to find any witnesses to corroborate her story, German media report.
Her story made headlines across Germany at the time, prompting soul-searching about a rise in neo-Nazi violence.
Europe’s Two Priorities for the G20
Europe’s Two Priorities for the G20
By Daniel Gros
Daniel Gros is Director of the Centre for European Policy Studies. This Commentary was
previously published in What the G20 should do on November 15th to fix the financial
system, Barry Eichengreen and Richard Baldwin (eds), a VoxEU.org Publication, November
2008.
CEPS Commentaries offer concise, policy-oriented insights into topical issues in European
affairs. The views expressed are attributable only to the authors in a personal capacity and
not to any institution with which they are associated
Generals often fight the last war. Regulators try to prevent the last crisis. There is thus
a tendency to concentrate attention right now on securitization and rating agencies.
However, since the securitization market has broken down and all ratings are now
regarded with a healthy dose of skepticism, these two areas should not figure high on
the agenda for the reform of the global monetary system.
The current crisis had a number of causes, some of which cannot be addressed, maybe
not even prevented, by even the best designed global monetary system. For example,
the under-pricing of risk in almost all financial markets until 2007 was a global
phenomenon which regulators could not have prevented. But something could have
been done. It is now clear that monetary policy should have reacted earlier to the
boom in house prices and regulators should have forced banks to accumulate larger
reserves for the tougher times that had to come sooner or later.
The root causes for these two macroscopic failures need to be understood properly
before trying to create a new Breton Woods.
The unwillingness of central banks to react to bubbles on their way up was not due to
the design of the global monetary system. It represented the dominant ideology over
the last decade, which held that bubbles could be diagnosed only once the boom had
turned into a bust and that all central banks could do at that point was to try to
minimise the impact on the real economy by lowering interest rates. This approach is
now totally discredited and, in any event, it is unlikely that we will see another bubble
emerging soon. It is also clear, however, that some time into the future the global
monetary system will need a strong ‘whistleblower’, i.e. an organisation that has the
expertise to diagnose a bubble and the clout to make its voice heard.
The Bank for International Settlements – the bank for central banks based in Basel –
repeatedly warned about the build-up of risk in financial markets, but its warnings
went unheeded. The International Monetary Fund would be much better placed to
look at the macroeconomic dangers resulting from an excessive accumulation of
leverage, but this would require the IMF to be sufficiently independent from its
political masters (its larger members, in primis the US) to perform this function. A
first item on the agenda for reform of the G20 should thus be not only an extended
remit for the IMF to look at financial market stability, but also a much higher degree
of independence so that it can actually warn of dangers even if this is politically
inconvenient for its major shareholders. To choose the next Managing Director of the
IMF on a competitive basis (as called for in the text of the French EU Presidency)
would be a first step in the right direction. The creation of the unified IMF
representation for the euro area might have been a further important step into this
direction because it would have broken the veto of the US concerning any criticism of
US policy-making.
The second macroscopic failure mentioned above (lax supervision of banks) stems
mainly from the fact that supervision remained national while the larger banks
operated increasingly on a transnational level. The problem is particularly severe in
Europe where a dozen complex international banking groups have emerged, which are
all too large to fail, but some of which are also too large to be saved by their home
country alone. National supervisors allowed this to happen because they perceived
their mission as mainly to help their own national champions. This perceived
competition among national supervisors meant that they did not focus on their main
mission, namely to control risk-taking and it also meant that there was no exchange of
the crucial confidential information among national supervisors that would have
allowed them to see the systemic risk that arises when all banks are following the
same strategy. National supervisors were confident that the situation was under
control because they administered many stress tests. But none of these tests could
reveal the consequences of problems arising simultaneously in more than one market
because no national regulator had access to information from other countries and there
was no European-level institution to look at the stability of the European banking
system as whole.
The conclusion is clear: an internationally integrated banking market is not
compatible with exclusively national competence for banking supervision.
Unfortunately, however, European policy-makers have refused to recognize this. The
latest proposal by the French Presidency concerning the EU position for the G20
mentions only the creation of so-called ‘colleges’ of supervisors. This will not be
enough. At a minimum, national supervisors will have to follow the same (European)
rulebook (to avoid competition in laxity) and must regularly exchange all information
concerning large systemically important institutions (so that systemic risk can be
recognized early).
The same degree of cooperation among supervisors would of course be needed for the
(smaller number) of banks that are systemically important at the global level. It is
unlikely, however, that this can be organized at the global level if it does not happen
first within Europe.
Europe could have been the major driving force for a reformed global monetary
system. But as long as the EU is not able reform its own internal organization, its
contribution will remain minor. Given that the United States has no strong interest in
changing the status quo, it is thus likely that little will change.
By Daniel Gros
Daniel Gros is Director of the Centre for European Policy Studies. This Commentary was
previously published in What the G20 should do on November 15th to fix the financial
system, Barry Eichengreen and Richard Baldwin (eds), a VoxEU.org Publication, November
2008.
CEPS Commentaries offer concise, policy-oriented insights into topical issues in European
affairs. The views expressed are attributable only to the authors in a personal capacity and
not to any institution with which they are associated
Generals often fight the last war. Regulators try to prevent the last crisis. There is thus
a tendency to concentrate attention right now on securitization and rating agencies.
However, since the securitization market has broken down and all ratings are now
regarded with a healthy dose of skepticism, these two areas should not figure high on
the agenda for the reform of the global monetary system.
The current crisis had a number of causes, some of which cannot be addressed, maybe
not even prevented, by even the best designed global monetary system. For example,
the under-pricing of risk in almost all financial markets until 2007 was a global
phenomenon which regulators could not have prevented. But something could have
been done. It is now clear that monetary policy should have reacted earlier to the
boom in house prices and regulators should have forced banks to accumulate larger
reserves for the tougher times that had to come sooner or later.
The root causes for these two macroscopic failures need to be understood properly
before trying to create a new Breton Woods.
The unwillingness of central banks to react to bubbles on their way up was not due to
the design of the global monetary system. It represented the dominant ideology over
the last decade, which held that bubbles could be diagnosed only once the boom had
turned into a bust and that all central banks could do at that point was to try to
minimise the impact on the real economy by lowering interest rates. This approach is
now totally discredited and, in any event, it is unlikely that we will see another bubble
emerging soon. It is also clear, however, that some time into the future the global
monetary system will need a strong ‘whistleblower’, i.e. an organisation that has the
expertise to diagnose a bubble and the clout to make its voice heard.
The Bank for International Settlements – the bank for central banks based in Basel –
repeatedly warned about the build-up of risk in financial markets, but its warnings
went unheeded. The International Monetary Fund would be much better placed to
look at the macroeconomic dangers resulting from an excessive accumulation of
leverage, but this would require the IMF to be sufficiently independent from its
political masters (its larger members, in primis the US) to perform this function. A
first item on the agenda for reform of the G20 should thus be not only an extended
remit for the IMF to look at financial market stability, but also a much higher degree
of independence so that it can actually warn of dangers even if this is politically
inconvenient for its major shareholders. To choose the next Managing Director of the
IMF on a competitive basis (as called for in the text of the French EU Presidency)
would be a first step in the right direction. The creation of the unified IMF
representation for the euro area might have been a further important step into this
direction because it would have broken the veto of the US concerning any criticism of
US policy-making.
The second macroscopic failure mentioned above (lax supervision of banks) stems
mainly from the fact that supervision remained national while the larger banks
operated increasingly on a transnational level. The problem is particularly severe in
Europe where a dozen complex international banking groups have emerged, which are
all too large to fail, but some of which are also too large to be saved by their home
country alone. National supervisors allowed this to happen because they perceived
their mission as mainly to help their own national champions. This perceived
competition among national supervisors meant that they did not focus on their main
mission, namely to control risk-taking and it also meant that there was no exchange of
the crucial confidential information among national supervisors that would have
allowed them to see the systemic risk that arises when all banks are following the
same strategy. National supervisors were confident that the situation was under
control because they administered many stress tests. But none of these tests could
reveal the consequences of problems arising simultaneously in more than one market
because no national regulator had access to information from other countries and there
was no European-level institution to look at the stability of the European banking
system as whole.
The conclusion is clear: an internationally integrated banking market is not
compatible with exclusively national competence for banking supervision.
Unfortunately, however, European policy-makers have refused to recognize this. The
latest proposal by the French Presidency concerning the EU position for the G20
mentions only the creation of so-called ‘colleges’ of supervisors. This will not be
enough. At a minimum, national supervisors will have to follow the same (European)
rulebook (to avoid competition in laxity) and must regularly exchange all information
concerning large systemically important institutions (so that systemic risk can be
recognized early).
The same degree of cooperation among supervisors would of course be needed for the
(smaller number) of banks that are systemically important at the global level. It is
unlikely, however, that this can be organized at the global level if it does not happen
first within Europe.
Europe could have been the major driving force for a reformed global monetary
system. But as long as the EU is not able reform its own internal organization, its
contribution will remain minor. Given that the United States has no strong interest in
changing the status quo, it is thus likely that little will change.
ΕΕ: Οι 100 «καλύτερες» απάτες με τα κοινοτικά κονδύλια.Μεταξύ αυτών και απάτη Ευρωβουλευτών!
Έναν κατάλογο με τις 100 «καλύτερες» περιπτώσεις απατών με χρήματα των κοινοτικών ταμείων δημοσιεύει ένα βρετανικό, ευρωσκεπτικιστικό Think Tank, το Open Europe. Η ανακοίνωση, έγινε με αφορμή τη χθεσινή δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), σχετικά με τους λογαριασμούς της ΕΕ για το 2007.
Συγκεκριμένα, στη λίστα με τις «καλύτερες απάτες» που δημοσίευσε το Open Europe, είναι η περίπτωση της, επιδοτούμενης από την ΕΕ, σχολής ιππασίας στο Σιρίβελ της Ισπανίας, που ίδρυσε ο πρώην δήμαρχος της πόλης, Ραμόν Ρομέρα. Ο «Έβδομος Ουρανός», όπως είχε ονομάσει τη σχολή ο κ. Ρομέρα, αποδείχτηκε ότι λειτουργούσε ως οίκος ανοχής. Ο κ. Ρομέρα δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι νοίκιασε τη σχολή μαζί με τα άλογα «σε κάποιον ο οποίος, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανε τη σχολή οίκο ανοχής!».
Ένα άλλο, «καλό» παράδειγμα εξαπάτησης σε βάρος των ευρωπαϊκών ταμείων, σύμφωνα με το Open Europe, είναι η καλλιέργεια πιστοποιημένων βιολογικών ελαιών και παραγωγής βιολογικού ελαιόλαδου στην Πούλια της Ιταλίας, δίπλα σε μια χωματερή ύψους δέκα μέτρων. Οι αγρότες - ιδιoκτήτες της βιολογικής καλλιέργειας που έφτιαχναν πλαστά πιστοποιητικά ποιότητας για το ελαιόλαδο, συνελήφθησαν από τις τοπικές αρχές με την κατηγορία απάτης κατά συρροή και έκθεσης σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.
«Αποζημίωση της Παρασκευής"
Επίσης, η λεγόμενη «αποζημίωση της Παρασκευής», ύψους 200 ευρώ ανά ευρωβουλευτή, για την πέμπτη ημέρα των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, βρίσκεται στη λίστα με τις «καλύτερες απάτες». Παρόλο που η Ολομέλεια τις ευρωβουλής, τα τελευταία επτά χρόνια, δεν συνεδριάζει τις Παρασκευές στο Στρασβούργο, σύμφωνα με στοιχεία του Open Europe, περίπου 60 ευρωβουλευτές δηλώνουν παρουσία, προκειμένου να λάβουν την αποζημίωση των 200 ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος, αυτής της τακτικής, ανέρχεται σε 820.000 ευρώ για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σημειώνει το Open Europe.
Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, τις περιπτώσεις «σπατάλης» του κοινοτικού χρήματος, το Open Εurope αναφέρει, ως παράδειγμα, ορισμένα προγράμματα που επιδότησε η ΕΕ. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται η εκπαίδευση κοριτσιών για τηλεοπτικά σόου στη Νάπολη της Ιταλίας (1,2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ), τα μαθήματα κινηματογράφου στην Ιταλία (συνολικού προϋπολογισμού 9 εκατ. ευρώ) με μόλις 12 μαθητές, η αποτυχημένη συντήρηση ενός πάρκου με κροκόδειλους στη Δανία (940.000 ευρώ από την ΕΕ), η ανάδειξη ταλέντων ταγκό στη Φινλανδία (100.000 από την ΕΕ), η βράβευση της καλύτερης τουαλέτας στη Μ. Βρετανία και πολλά άλλα.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, πάντως, διατύπωσε ευνοϊκή γνώμη για τους κοινοτικούς λογαριασμούς του 2007, εκφράζοντας ωστόσο, κάποιες επιφυλάξεις για τις δαπάνες στους τομείς της γεωργίας και της περιφερειακής ανάπτυξης, οι οποίες αντιστοιχούν στο 80% των συνολικών δαπανών.
Open Europe publishes list of top 100 examples of EU fraud and waste
On Monday 10 November, the EU's accountants - the European Court of Auditors (ECA) - are expected to refuse to sign off the EU's accounts for the 14th year in a row. This is due to irregularities in the budget owing to fraud and mismanagement.
In September, the EU Commissioner for Audit, Siim Kallas, admitted there were "real and unquestioned" weaknesses in the EU's budget, and said that the ECA had announced that it would not sign off the EU's accounts for 2007.
The EU budget is now worth on average around 123bn euros (£100bn) a year, into which the UK pays more than £10bn a year. This means that UK taxpayers contribute around 10% of the total EU budget.
The budget is dominated by two failing policies which even the current UK Government is essentially opposed to: the Common Agricultural Policy, and the so-called Structural Funds. The sheer size and complexity of these two top-down spending programmes means the EU's budget is wide open to fraud.
But even aside from the fraud - as serious as that is - the EU budget is hugely wasteful and irrational in terms of what the money is actually spent on, and where the money is spent. The CAP and the Structural Funds are particularly bad for this.
To illustrate this, Open Europe has produced a 'Top 100' list of some of the more remarkable examples of EU fraud and waste. It is not comprehensive, but designed to show the types of projects on which EU money has been wasted in the past.
A sample is given below. They give a snapshot of how off-target the EU budget is, and how in need of fundamental reform.
Open Europe Research Director Mats Persson said:
"The inability of the EU to have its accounts signed off is becoming a familiar story. But that makes it no less unacceptable. The responsibility for this spectacular failure lies partly at the door of member states, but overwhelmingly with the Commission. Until byzantine spending schemes such as the CAP and Structural Funds are fundamentally reformed, or scrapped altogether, fraud will continue."
"But even if the auditors had finally signed off the EU accounts, the budget still represents extremely bad value for taxpayers' money. The budget is simply irrational. It recycles money between some of the richest countries in Europe, while paying farmers not to farm. Such policies just don’t belong in a modern world."
"The EU funds are supposed to help create jobs and boost Europe's competitiveness, but far too often money is being wasted on projects ranging from the inefficient to the downright bizarre. Surely, while facing recession, we can think of better ways to spend £100 billon a year."
Top 100 examples of EU fraud and waste:
Please click here to see the full list: www.openeurope.org.uk/research/top100waste.pdf
Shortlist of EU fraud and waste examples:
FRAUD
The greedy dentist A dentist in Cosenza used EU funds to buy a yellow Ferrari Testarossa, which sells at around 200,000 euros and a Formula One car, along with 55 other luxury cars, which he stored in warehouses. He received EU money by inventing a solar-panel business that never saw the light of day. The dentist was part of a larger fraud scheme involving a staggering 80 million euros, in which four business organisations siphoned off funds during a four year period to buy luxury items such as cars, motorbikes and yachts. (IlGiornale 19 August 2006, Republica 23 February 2006)
Bibbidi-Bobbidi-Bubbico and the story of the bogus silk worms Filippo Bubbico, President of the Basilicata region of Italy, and Senator of the Social Democrat party, received 10,329 euros in EU funds for a silk worm breeding business which never existed. The politician, Bubbico, operated under the false name Bibbibo when he acted as president of the consortium "Seta Italia" (Silk Italy), and Bobbidi when he acted on behalf of "Seta Basilicata". Both consortiums managed EU funds for the programme "Silkworm breeding development" but not one strand of silk was produced. As President of the region, Bubbico Basilicata was also distributing EU funds to various relatives. 300,000 euros ended up in the pockets of Rocco Luigi Bubbico, the Undersecretary's father, and Antonio Clemente, his father-in-law. (Corriere della sera 27 April 2007)
EU bureaucrat siphons off money intended for Chernobyl victims In 2006, a Belgian EU bureaucrat stood accused of siphoning off EU subsidies intended for Chernobyl victims, using all the money for himself. (Europa NU, 7 November 2007)
Belgian city spends 12 million euros on junkets and dinners A secret account containing non-declared funds of the Belgian city of Charleroi was discovered in 2007. The account had been used to illegally put away EU funds that the town had received - amounting to some 12 million euros. The account was apparently used to fund a whole range of junkets and dinners. For instance, a delegation of members of the ruling Socialist Party (PS) used the money to go to Belarus on a hunting trip. The city's Secretary, and current President of the Walloon Parliament, Bernard Bermils José Happart, was among the travelers. Happart defended himself saying, "If I'm invited, I don't ask where the money has come from". Bizarrely, the party was also handed an illegal 3,000 dollar cash donation from the Belarusian Embassy. On another occasion, the account paid for a dinner for Socialist Party members to celebrate an election victory in 2000. (Standaard and Standaard, 24 March 2007)
Italian unions steal money from disabled, unemployed and teachers to finance luxury cars and holidays Italian trade unions in Abruzzo, Ial-Cisl of Abruzzo and Molise, systematically siphoned off EU money intended for work training between 2000 and 2006. The unions announced that they would carry out around 300 different training programmes, but in reality the programmes were aborted at conception or never paid for. Each bogus training course cost between 60-70,000 euros, which ended up with a few individuals in the unions. The fraudsters even stole the money that was intended as bursaries for the disabled students enrolled in the courses.
The Guardia di Finanza, the Italian financial protection body investigating the case, suspects that the money was not only used to fund personal purchases of cars and holidays, but also used to finance political campaigns on a local and national level, and even sporting associations. The ex-Cisl secretary's favourite football team, Palermo, is one of the suspected recipients of the money. (Il Giornale, 2 June 2008)
Far-right politician's wife faking horse-riding lessons for disabled people Laura Ferrari Giorgetti, wife of Lega Nord politician Giancarlo Giorgetti, was the owner of a charitable horse-riding school. Giorgetti obtained some 400,000 euros in EU funds via the Lombard region. However, in order to fulfill the criteria for the funds, she "inflated" the number of pupils who attended training courses to teach riding to the disabled. Together with two colleagues, Giorgetti systematically forged participants' signatures to reach a sufficient number to secure funding. (Corriere 15 May 2008)
'Organic' olive oil grown on a waste dump Certified ‘organic’ olive oil and fruit was found to be growing in a 10 metre high dump of waste in the southern region of Puglia, Italy. Four people were reported to the police for serious and continued fraud. The farmers secured funding by sending false certificates to the funding body, claiming that the olive oil was "produce from organic farming." As well as fraud, local authorities investigated possible health risks. (Mara Chiarelli 9 September 2008, Repubblica 9 September 2008)
MEPs claim 820,000 euros for... nothing A leaked note from European Parliament Vice-President Diana Wallis shows that more than 60 MEPs regularly sign in to be present for the monthly EP session in Strasbourg on Fridays, even though the EP does not convene on Fridays - allowing MEPs to make 200 euros each time. The so-called "Friday reimbursement" has come under fire previously and has cost the European Parliament 820,000 euros since 2004. (Volkskrant 3 November 2008)
50 million euros to 'ghost farmers' The EU paid out approximately 50 million euros during the period 2001-2004 to farmers in southern Italy, for buying and selling surpluses of citrus fruits under the EU's Common Agricultural Policy. However it was later revealed that the farmers, buyers and even the fruit did not actually exist. (Svenska Dagbladet 23 April 2007)
An EU-funded brothel Ramón Romera, the former Mayor of the town of the Spanish town of Chirivel, used EU funds to pay for a roadside brothel, named "Seventh Heaven". Romera claimed 54,000 euros for a site apparently intended to be a riding school, but which was ultimately converted into a hostess bar. He said that he had filled in all the correct paperwork for the riding school, and had even bought horses for the farm. However, when the authorities rejected his license to run the riding school, he decided to rent out the site. "I had no idea that the person who I was to rent it to would use it as a hostess club for young ladies" he said. (El Mundo 29 June 2000)
WASTE
The 1,280,000 euros school for TV glamour models The EU has been giving 1,280,000 euros for a programme to train aspiring TV showgirls in Naples, Calabria. To qualify, the girls need to show singing, dancing and reciting skills. Pietro Vittorelli, the Director of the project, said: "Up to a certain point... The essential and I would say only, entry criteria is beauty... I have to be able to see them before my eyes in a miniskirt and bra, ready to sweeten the dreams of Italians..." The 97 selected pupils were to go on to star in a specially created TV show, "Quizlotto". (IlGiornale 8 September 2008, Corriere della sera 2 July 2003)
The Danish crocodile zoo A 37 year old Dane - known locally as the Crocodile Man - received a grant from the EU's Structural Funds to build a Crocodile Zoo in the Danish town of Norre Alslev. The town is home to only 10,000 people. Recently, the zoo sought to expand, as it felt that the crocodiles were lacking adequate space. However, following an unfortunate bankruptcy of one of the main investors, the 5.2 million euros (940,000 euros from the EU) expansion plan had to be put on ice. "It's hard to find money to preserve the crocodiles, because people hold prejudices against them. They're not exactly cute like tiger colts or panda bears", the founder of the zoo said. (Danish Enterprise and Construction Authority, Danish Radio, 2 May 2007, Berlingske 29 April 2007)
Taxpayers' money goes up in smoke An EU-funded workshop of ceramic artists in southern Sweden worked for two weeks in August 2008 to create a four-metre high sculpture. Once done, they wrapped it in ceramic fibre, allowed it to dry for one day - and then made it self-combust. One of the artists described the experience: "When it stood there, completely exposed and glowing, a sigh of admiration went through the crowd. As we then gathered around in a circle and began to throw a mix of sawdust and salt along the sides of the sculpture, so that it began to glow even more intensely, the crowd cheered: 'oh, that's so beautiful. A completely amazing experience!'". The sculpture was named 'Beneath the Blue'. (Swedish School of Design and Crafts, Pictures)
The award-winning toilet A public toilet in Hull was co-financed by the European Regional Development Fund. The European Commission's website described it as, "award-winning", and the aim of the subsidy was purportedly to promote "regional competitiveness". (European Commission 2007)
Danish ski slope on flat, snow-free island A Danish businessman received 100,000 euros in EU subsidies to build a ski-slope on Bornholm - an island without high hills or regular snowfall. The businessman, Ole Harild, said that "I never thought they (the EU experts) were going to back something so crazy". Mr Harild used the money to mark out a run and buy a snow blower and skis to hire out. Unfortunately, the run was only open for one day last winter. (Svenska Dagbladet 16 November 2008)
750,000 euros per student on "docufiction" cinematography course A group of people in Italy was given EU grants to create a cinematography course, aimed at training people to carry out what is described as "docufiction". The course received grants worth 9 million euros. However, the course will only be taking on 12 students, meaning that the training programme costs 750,000 euros per student. (IlGiornale 8 September 2008)
Intertango: "Internationalisation of Finnish tango" 'Intertango' is described by the EU Commission as a project which, amongst other things, will allow for an exchange of young tango musicians and the 'internationalisation of Finnish tango.' It has received 100,000 euros from EU funds to foster tango talent in Finland. The Helsinki-based project is run by a member of the Buenos Aires Tango Academy. (DG Culture p. 25)
The Estonian puppet show The Estonian State Puppet Theatre received 105,996 euros from the EU "to develop the use of puppet theatre among the young people, disadvantaged groups and refugees within the community; to create new and innovative means of using puppet theatre." (DG Culture, p. 37)
Laser Clay Pigeon Shooting Greenleisure.co.uk was awarded an EU grant of £8,964 for a project to set up an alternative to the traditional sport of pigeon shooting. It "will allow people of all ages to enjoy the thrill of a favourite country pursuit", only with lasers and without pigeons. (Objective One Partnership for Cornwall and the Isles of Scilly)
The pilgrimage centre without pilgrims A 'pilgrimage centre' was built at the Santuario de la Armada, Celanova, with 120,000 euros from the EU. A modern building was placed next to the smaller, old chapel. However, a local residents' association said that there was "no point" in the project, given that "pilgrims don't usually pass through this location." (El Pais, 18 July 2008)
NOTES FOR EDITORS
For more information please call Mats Persson on 0207 197 2333, or 07799 460691.
Supporters of Open Europe include: Sir Stuart Rose, Executive Chairman, Marks and Spencer plc; Sir Crispin Davis, Chief Executive, Reed Elsevier Group plc; Sir David Lees, Chairman, Tate and Lyle plc; Sir John Egan, Chairman, Severn Trent plc; Lord Kalms of Edgware, President, DSG International Plc; Alun Cathcart, Non-Executive Chairman, Avis Europe; David Ross, Chairman, National Express Group plc; and Bobby Hashemi, founder, Coffee Republic.
A full list can be found at http://www.openeurope.org.uk/
BACKGROUND INFORMATION ON THE EU BUDGET
Ultimate responsibility lies with the Commission
The refusal by the ECA to sign off the EU's accounts means that the European Commission will miss one of the declared objectives of Commission President José Manuel Barroso - to receive a so-called a declaration of assurance (DAS) before the end of the current mandate period, which ends in 2009.
Jan Mulder, a Dutch Liberal MEP and a member of the Budgetary Control Committee has described the improvements made under the Barroso Commission as "extremely slow", adding that "At this rate we'll achieve a positive DAS in 20 years' time." (European Voice 11 September 2008)
The EU Commission has consistently argued that the responsibility for the fraud lies at the national level, not with itself, as 78 per cent of EU funds are distributed by member states in agricultural payments and structural funds. However, as the ECA made clear in its report last year, "Regardless of the method of implementation applied, the Commission bears the ultimate responsibility for the legality and regularity of the transactions underlying the accounts of the European Communities (Article 274 of the Treaty)." (ECA 2007)
UK is the biggest net contributor
The UK is the biggest net contributor to the EU's budget. For the 2007-2013 financial period, the UK will pay the EU an average £10.2 billon a year (even after the reduced rebate), get back £4.6 bn year in EU spending, and pay an average net contribution of approximately £5.5 bn a year over the 2007-2013 period. The UK's total gross contribution to the EU will be around £71 bn for that period.
Britain will receive only 770 euros per person in EU spending (the lowest of any member state). This is half as much as France (1480 euros) and a quarter as much as Ireland (3090 euros).
Crucially, the link between spending and need is far from clear in the EU's budget. Per head, the top three recipients of EU funds continue to be old member states - Luxembourg, Belgium and Greece. France will continue to be the largest recipient of EU funds of any member state in absolute terms. France will receive 89 bn euros from the EU between 2007-2013, compared to 46 bn euros for the UK.
The CAP is particularly bad in this respect. The CAP currently transfers money from the poorest member states to countries like France and Spain. For example, in 2004, the new 10 member states paid nearly one bn euros more into the CAP than they got out of it (835 million euros). (Open Europe 2007)
KEY AREAS OF FRAUD AND WASTE
Agriculture
The EU spends some 54 bn euros a year on various types of farm subsidies (compared to 42 bn euros in 2001). In farm spending, the ECA report will find that primarily rural development expenditure which amounted to 12.4 bn euros in 2007, are "particularly prone to errors" because of the complexity involved in complying with EU rules. (European Voice 11 September 2008)
Even without the fraud and mismanagement, the CAP is a wasteful and distorting policy:
• According to an OECD estimate for 2006, the "real" cost of the CAP is 125 bn euros a year, paid through higher prices and added taxes. The report also estimated that food in the EU is on average 20% above the world price, due to EU subsidies and tariffs. (OECD 2007)
• This hits the poor hardest because the bottom fifth of households in the UK spend 16% of their income on food - double the proportion spent by the richest fifth (7.5%)
• According to a 2005 report by Oxford Economic Forecasting, scrapping the CAP and reforming tariffs could make the bottom 10% of earners £437 a year per person better off.
• Since the introduction of the so-called Single Farm Payment a large part of CAP subsidies are now based on "area" and have nothing to do with actual farming and production. As a consequence, a large number of non-farmers are now receiving subsidies. Over the last year there has been a rash of stories about payments to golf clubs, various royalties, pony clubs and a number of large multinationals such as Coca-Cola.
• The real winners from the system are landowners, as subsidies allow owners of land and suppliers of inputs to put their prices up by an equivalent amount and so "capture" the money spent on subsidies.
Structural Funds
For the Structural and Cohesion Funds, worth 45.5bn euros in 2007, the auditors will say that 54% of the funded projects still contain "errors". In terms of "financial impact" the Court will conclude that the situation remains virtually unchanged. Around 11%, or 4bn euros, of the total amount reimbursed to member states in 2007 should not have been reimbursed. (European Voice 11 September 2008)
Like the CAP, even without the notorious problems with fraud, the Structural Funds remain largely wasteful:
• The Structural Funds are aimed at creating jobs and boosting Europe's competitiveness. In particular, the objective is to help poorer regions catch up with richer ones. However, there is no conclusive evidence that the Funds have had any positive economic impact. In fact, as the OECD has argued, the rate of "convergence" in the EU is very slow - at the current rate of convergence it would take 170 years to halve divergence across the regions in the EU. (OECD 2007)
• The EU will spend close to 310 bn euros in 2007-2013 on the Structural Funds. Of this, only slightly more than 50% will go the new member states - the rest will be spent in the EU-15. (DG Regio 2006)
• Bizarrely, each region, no matter how rich, receives some sort of EU funding. For example, one of the richest regions in Germany, Lüneburg, was granted a staggering 900 million euros from the EU for the 2000-2006 financial period. (Daily Telegraph, 21 June, 2007).
• Even within the regions, the funds are poorly targeted. Research by Open Europe found that as little as 10-30% of funds given to South East England were spent in the poorest one-fifth of areas. (Open Europe 2007)
• As the ECA has pointed out separately, the EU's so-called N+2 rule (allocated funds must be paid out within two years or the money will be cancelled), encourages fast rather than wise spending. This has exacerbated problems with poor project selection. (ECA 2007)
Συγκεκριμένα, στη λίστα με τις «καλύτερες απάτες» που δημοσίευσε το Open Europe, είναι η περίπτωση της, επιδοτούμενης από την ΕΕ, σχολής ιππασίας στο Σιρίβελ της Ισπανίας, που ίδρυσε ο πρώην δήμαρχος της πόλης, Ραμόν Ρομέρα. Ο «Έβδομος Ουρανός», όπως είχε ονομάσει τη σχολή ο κ. Ρομέρα, αποδείχτηκε ότι λειτουργούσε ως οίκος ανοχής. Ο κ. Ρομέρα δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι νοίκιασε τη σχολή μαζί με τα άλογα «σε κάποιον ο οποίος, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έκανε τη σχολή οίκο ανοχής!».
Ένα άλλο, «καλό» παράδειγμα εξαπάτησης σε βάρος των ευρωπαϊκών ταμείων, σύμφωνα με το Open Europe, είναι η καλλιέργεια πιστοποιημένων βιολογικών ελαιών και παραγωγής βιολογικού ελαιόλαδου στην Πούλια της Ιταλίας, δίπλα σε μια χωματερή ύψους δέκα μέτρων. Οι αγρότες - ιδιoκτήτες της βιολογικής καλλιέργειας που έφτιαχναν πλαστά πιστοποιητικά ποιότητας για το ελαιόλαδο, συνελήφθησαν από τις τοπικές αρχές με την κατηγορία απάτης κατά συρροή και έκθεσης σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.
«Αποζημίωση της Παρασκευής"
Επίσης, η λεγόμενη «αποζημίωση της Παρασκευής», ύψους 200 ευρώ ανά ευρωβουλευτή, για την πέμπτη ημέρα των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, βρίσκεται στη λίστα με τις «καλύτερες απάτες». Παρόλο που η Ολομέλεια τις ευρωβουλής, τα τελευταία επτά χρόνια, δεν συνεδριάζει τις Παρασκευές στο Στρασβούργο, σύμφωνα με στοιχεία του Open Europe, περίπου 60 ευρωβουλευτές δηλώνουν παρουσία, προκειμένου να λάβουν την αποζημίωση των 200 ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος, αυτής της τακτικής, ανέρχεται σε 820.000 ευρώ για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σημειώνει το Open Europe.
Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, τις περιπτώσεις «σπατάλης» του κοινοτικού χρήματος, το Open Εurope αναφέρει, ως παράδειγμα, ορισμένα προγράμματα που επιδότησε η ΕΕ. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται η εκπαίδευση κοριτσιών για τηλεοπτικά σόου στη Νάπολη της Ιταλίας (1,2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ), τα μαθήματα κινηματογράφου στην Ιταλία (συνολικού προϋπολογισμού 9 εκατ. ευρώ) με μόλις 12 μαθητές, η αποτυχημένη συντήρηση ενός πάρκου με κροκόδειλους στη Δανία (940.000 ευρώ από την ΕΕ), η ανάδειξη ταλέντων ταγκό στη Φινλανδία (100.000 από την ΕΕ), η βράβευση της καλύτερης τουαλέτας στη Μ. Βρετανία και πολλά άλλα.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, πάντως, διατύπωσε ευνοϊκή γνώμη για τους κοινοτικούς λογαριασμούς του 2007, εκφράζοντας ωστόσο, κάποιες επιφυλάξεις για τις δαπάνες στους τομείς της γεωργίας και της περιφερειακής ανάπτυξης, οι οποίες αντιστοιχούν στο 80% των συνολικών δαπανών.
Open Europe publishes list of top 100 examples of EU fraud and waste
On Monday 10 November, the EU's accountants - the European Court of Auditors (ECA) - are expected to refuse to sign off the EU's accounts for the 14th year in a row. This is due to irregularities in the budget owing to fraud and mismanagement.
In September, the EU Commissioner for Audit, Siim Kallas, admitted there were "real and unquestioned" weaknesses in the EU's budget, and said that the ECA had announced that it would not sign off the EU's accounts for 2007.
The EU budget is now worth on average around 123bn euros (£100bn) a year, into which the UK pays more than £10bn a year. This means that UK taxpayers contribute around 10% of the total EU budget.
The budget is dominated by two failing policies which even the current UK Government is essentially opposed to: the Common Agricultural Policy, and the so-called Structural Funds. The sheer size and complexity of these two top-down spending programmes means the EU's budget is wide open to fraud.
But even aside from the fraud - as serious as that is - the EU budget is hugely wasteful and irrational in terms of what the money is actually spent on, and where the money is spent. The CAP and the Structural Funds are particularly bad for this.
To illustrate this, Open Europe has produced a 'Top 100' list of some of the more remarkable examples of EU fraud and waste. It is not comprehensive, but designed to show the types of projects on which EU money has been wasted in the past.
A sample is given below. They give a snapshot of how off-target the EU budget is, and how in need of fundamental reform.
Open Europe Research Director Mats Persson said:
"The inability of the EU to have its accounts signed off is becoming a familiar story. But that makes it no less unacceptable. The responsibility for this spectacular failure lies partly at the door of member states, but overwhelmingly with the Commission. Until byzantine spending schemes such as the CAP and Structural Funds are fundamentally reformed, or scrapped altogether, fraud will continue."
"But even if the auditors had finally signed off the EU accounts, the budget still represents extremely bad value for taxpayers' money. The budget is simply irrational. It recycles money between some of the richest countries in Europe, while paying farmers not to farm. Such policies just don’t belong in a modern world."
"The EU funds are supposed to help create jobs and boost Europe's competitiveness, but far too often money is being wasted on projects ranging from the inefficient to the downright bizarre. Surely, while facing recession, we can think of better ways to spend £100 billon a year."
Top 100 examples of EU fraud and waste:
Please click here to see the full list: www.openeurope.org.uk/research/top100waste.pdf
Shortlist of EU fraud and waste examples:
FRAUD
The greedy dentist A dentist in Cosenza used EU funds to buy a yellow Ferrari Testarossa, which sells at around 200,000 euros and a Formula One car, along with 55 other luxury cars, which he stored in warehouses. He received EU money by inventing a solar-panel business that never saw the light of day. The dentist was part of a larger fraud scheme involving a staggering 80 million euros, in which four business organisations siphoned off funds during a four year period to buy luxury items such as cars, motorbikes and yachts. (IlGiornale 19 August 2006, Republica 23 February 2006)
Bibbidi-Bobbidi-Bubbico and the story of the bogus silk worms Filippo Bubbico, President of the Basilicata region of Italy, and Senator of the Social Democrat party, received 10,329 euros in EU funds for a silk worm breeding business which never existed. The politician, Bubbico, operated under the false name Bibbibo when he acted as president of the consortium "Seta Italia" (Silk Italy), and Bobbidi when he acted on behalf of "Seta Basilicata". Both consortiums managed EU funds for the programme "Silkworm breeding development" but not one strand of silk was produced. As President of the region, Bubbico Basilicata was also distributing EU funds to various relatives. 300,000 euros ended up in the pockets of Rocco Luigi Bubbico, the Undersecretary's father, and Antonio Clemente, his father-in-law. (Corriere della sera 27 April 2007)
EU bureaucrat siphons off money intended for Chernobyl victims In 2006, a Belgian EU bureaucrat stood accused of siphoning off EU subsidies intended for Chernobyl victims, using all the money for himself. (Europa NU, 7 November 2007)
Belgian city spends 12 million euros on junkets and dinners A secret account containing non-declared funds of the Belgian city of Charleroi was discovered in 2007. The account had been used to illegally put away EU funds that the town had received - amounting to some 12 million euros. The account was apparently used to fund a whole range of junkets and dinners. For instance, a delegation of members of the ruling Socialist Party (PS) used the money to go to Belarus on a hunting trip. The city's Secretary, and current President of the Walloon Parliament, Bernard Bermils José Happart, was among the travelers. Happart defended himself saying, "If I'm invited, I don't ask where the money has come from". Bizarrely, the party was also handed an illegal 3,000 dollar cash donation from the Belarusian Embassy. On another occasion, the account paid for a dinner for Socialist Party members to celebrate an election victory in 2000. (Standaard and Standaard, 24 March 2007)
Italian unions steal money from disabled, unemployed and teachers to finance luxury cars and holidays Italian trade unions in Abruzzo, Ial-Cisl of Abruzzo and Molise, systematically siphoned off EU money intended for work training between 2000 and 2006. The unions announced that they would carry out around 300 different training programmes, but in reality the programmes were aborted at conception or never paid for. Each bogus training course cost between 60-70,000 euros, which ended up with a few individuals in the unions. The fraudsters even stole the money that was intended as bursaries for the disabled students enrolled in the courses.
The Guardia di Finanza, the Italian financial protection body investigating the case, suspects that the money was not only used to fund personal purchases of cars and holidays, but also used to finance political campaigns on a local and national level, and even sporting associations. The ex-Cisl secretary's favourite football team, Palermo, is one of the suspected recipients of the money. (Il Giornale, 2 June 2008)
Far-right politician's wife faking horse-riding lessons for disabled people Laura Ferrari Giorgetti, wife of Lega Nord politician Giancarlo Giorgetti, was the owner of a charitable horse-riding school. Giorgetti obtained some 400,000 euros in EU funds via the Lombard region. However, in order to fulfill the criteria for the funds, she "inflated" the number of pupils who attended training courses to teach riding to the disabled. Together with two colleagues, Giorgetti systematically forged participants' signatures to reach a sufficient number to secure funding. (Corriere 15 May 2008)
'Organic' olive oil grown on a waste dump Certified ‘organic’ olive oil and fruit was found to be growing in a 10 metre high dump of waste in the southern region of Puglia, Italy. Four people were reported to the police for serious and continued fraud. The farmers secured funding by sending false certificates to the funding body, claiming that the olive oil was "produce from organic farming." As well as fraud, local authorities investigated possible health risks. (Mara Chiarelli 9 September 2008, Repubblica 9 September 2008)
MEPs claim 820,000 euros for... nothing A leaked note from European Parliament Vice-President Diana Wallis shows that more than 60 MEPs regularly sign in to be present for the monthly EP session in Strasbourg on Fridays, even though the EP does not convene on Fridays - allowing MEPs to make 200 euros each time. The so-called "Friday reimbursement" has come under fire previously and has cost the European Parliament 820,000 euros since 2004. (Volkskrant 3 November 2008)
50 million euros to 'ghost farmers' The EU paid out approximately 50 million euros during the period 2001-2004 to farmers in southern Italy, for buying and selling surpluses of citrus fruits under the EU's Common Agricultural Policy. However it was later revealed that the farmers, buyers and even the fruit did not actually exist. (Svenska Dagbladet 23 April 2007)
An EU-funded brothel Ramón Romera, the former Mayor of the town of the Spanish town of Chirivel, used EU funds to pay for a roadside brothel, named "Seventh Heaven". Romera claimed 54,000 euros for a site apparently intended to be a riding school, but which was ultimately converted into a hostess bar. He said that he had filled in all the correct paperwork for the riding school, and had even bought horses for the farm. However, when the authorities rejected his license to run the riding school, he decided to rent out the site. "I had no idea that the person who I was to rent it to would use it as a hostess club for young ladies" he said. (El Mundo 29 June 2000)
WASTE
The 1,280,000 euros school for TV glamour models The EU has been giving 1,280,000 euros for a programme to train aspiring TV showgirls in Naples, Calabria. To qualify, the girls need to show singing, dancing and reciting skills. Pietro Vittorelli, the Director of the project, said: "Up to a certain point... The essential and I would say only, entry criteria is beauty... I have to be able to see them before my eyes in a miniskirt and bra, ready to sweeten the dreams of Italians..." The 97 selected pupils were to go on to star in a specially created TV show, "Quizlotto". (IlGiornale 8 September 2008, Corriere della sera 2 July 2003)
The Danish crocodile zoo A 37 year old Dane - known locally as the Crocodile Man - received a grant from the EU's Structural Funds to build a Crocodile Zoo in the Danish town of Norre Alslev. The town is home to only 10,000 people. Recently, the zoo sought to expand, as it felt that the crocodiles were lacking adequate space. However, following an unfortunate bankruptcy of one of the main investors, the 5.2 million euros (940,000 euros from the EU) expansion plan had to be put on ice. "It's hard to find money to preserve the crocodiles, because people hold prejudices against them. They're not exactly cute like tiger colts or panda bears", the founder of the zoo said. (Danish Enterprise and Construction Authority, Danish Radio, 2 May 2007, Berlingske 29 April 2007)
Taxpayers' money goes up in smoke An EU-funded workshop of ceramic artists in southern Sweden worked for two weeks in August 2008 to create a four-metre high sculpture. Once done, they wrapped it in ceramic fibre, allowed it to dry for one day - and then made it self-combust. One of the artists described the experience: "When it stood there, completely exposed and glowing, a sigh of admiration went through the crowd. As we then gathered around in a circle and began to throw a mix of sawdust and salt along the sides of the sculpture, so that it began to glow even more intensely, the crowd cheered: 'oh, that's so beautiful. A completely amazing experience!'". The sculpture was named 'Beneath the Blue'. (Swedish School of Design and Crafts, Pictures)
The award-winning toilet A public toilet in Hull was co-financed by the European Regional Development Fund. The European Commission's website described it as, "award-winning", and the aim of the subsidy was purportedly to promote "regional competitiveness". (European Commission 2007)
Danish ski slope on flat, snow-free island A Danish businessman received 100,000 euros in EU subsidies to build a ski-slope on Bornholm - an island without high hills or regular snowfall. The businessman, Ole Harild, said that "I never thought they (the EU experts) were going to back something so crazy". Mr Harild used the money to mark out a run and buy a snow blower and skis to hire out. Unfortunately, the run was only open for one day last winter. (Svenska Dagbladet 16 November 2008)
750,000 euros per student on "docufiction" cinematography course A group of people in Italy was given EU grants to create a cinematography course, aimed at training people to carry out what is described as "docufiction". The course received grants worth 9 million euros. However, the course will only be taking on 12 students, meaning that the training programme costs 750,000 euros per student. (IlGiornale 8 September 2008)
Intertango: "Internationalisation of Finnish tango" 'Intertango' is described by the EU Commission as a project which, amongst other things, will allow for an exchange of young tango musicians and the 'internationalisation of Finnish tango.' It has received 100,000 euros from EU funds to foster tango talent in Finland. The Helsinki-based project is run by a member of the Buenos Aires Tango Academy. (DG Culture p. 25)
The Estonian puppet show The Estonian State Puppet Theatre received 105,996 euros from the EU "to develop the use of puppet theatre among the young people, disadvantaged groups and refugees within the community; to create new and innovative means of using puppet theatre." (DG Culture, p. 37)
Laser Clay Pigeon Shooting Greenleisure.co.uk was awarded an EU grant of £8,964 for a project to set up an alternative to the traditional sport of pigeon shooting. It "will allow people of all ages to enjoy the thrill of a favourite country pursuit", only with lasers and without pigeons. (Objective One Partnership for Cornwall and the Isles of Scilly)
The pilgrimage centre without pilgrims A 'pilgrimage centre' was built at the Santuario de la Armada, Celanova, with 120,000 euros from the EU. A modern building was placed next to the smaller, old chapel. However, a local residents' association said that there was "no point" in the project, given that "pilgrims don't usually pass through this location." (El Pais, 18 July 2008)
NOTES FOR EDITORS
For more information please call Mats Persson on 0207 197 2333, or 07799 460691.
Supporters of Open Europe include: Sir Stuart Rose, Executive Chairman, Marks and Spencer plc; Sir Crispin Davis, Chief Executive, Reed Elsevier Group plc; Sir David Lees, Chairman, Tate and Lyle plc; Sir John Egan, Chairman, Severn Trent plc; Lord Kalms of Edgware, President, DSG International Plc; Alun Cathcart, Non-Executive Chairman, Avis Europe; David Ross, Chairman, National Express Group plc; and Bobby Hashemi, founder, Coffee Republic.
A full list can be found at http://www.openeurope.org.uk/
BACKGROUND INFORMATION ON THE EU BUDGET
Ultimate responsibility lies with the Commission
The refusal by the ECA to sign off the EU's accounts means that the European Commission will miss one of the declared objectives of Commission President José Manuel Barroso - to receive a so-called a declaration of assurance (DAS) before the end of the current mandate period, which ends in 2009.
Jan Mulder, a Dutch Liberal MEP and a member of the Budgetary Control Committee has described the improvements made under the Barroso Commission as "extremely slow", adding that "At this rate we'll achieve a positive DAS in 20 years' time." (European Voice 11 September 2008)
The EU Commission has consistently argued that the responsibility for the fraud lies at the national level, not with itself, as 78 per cent of EU funds are distributed by member states in agricultural payments and structural funds. However, as the ECA made clear in its report last year, "Regardless of the method of implementation applied, the Commission bears the ultimate responsibility for the legality and regularity of the transactions underlying the accounts of the European Communities (Article 274 of the Treaty)." (ECA 2007)
UK is the biggest net contributor
The UK is the biggest net contributor to the EU's budget. For the 2007-2013 financial period, the UK will pay the EU an average £10.2 billon a year (even after the reduced rebate), get back £4.6 bn year in EU spending, and pay an average net contribution of approximately £5.5 bn a year over the 2007-2013 period. The UK's total gross contribution to the EU will be around £71 bn for that period.
Britain will receive only 770 euros per person in EU spending (the lowest of any member state). This is half as much as France (1480 euros) and a quarter as much as Ireland (3090 euros).
Crucially, the link between spending and need is far from clear in the EU's budget. Per head, the top three recipients of EU funds continue to be old member states - Luxembourg, Belgium and Greece. France will continue to be the largest recipient of EU funds of any member state in absolute terms. France will receive 89 bn euros from the EU between 2007-2013, compared to 46 bn euros for the UK.
The CAP is particularly bad in this respect. The CAP currently transfers money from the poorest member states to countries like France and Spain. For example, in 2004, the new 10 member states paid nearly one bn euros more into the CAP than they got out of it (835 million euros). (Open Europe 2007)
KEY AREAS OF FRAUD AND WASTE
Agriculture
The EU spends some 54 bn euros a year on various types of farm subsidies (compared to 42 bn euros in 2001). In farm spending, the ECA report will find that primarily rural development expenditure which amounted to 12.4 bn euros in 2007, are "particularly prone to errors" because of the complexity involved in complying with EU rules. (European Voice 11 September 2008)
Even without the fraud and mismanagement, the CAP is a wasteful and distorting policy:
• According to an OECD estimate for 2006, the "real" cost of the CAP is 125 bn euros a year, paid through higher prices and added taxes. The report also estimated that food in the EU is on average 20% above the world price, due to EU subsidies and tariffs. (OECD 2007)
• This hits the poor hardest because the bottom fifth of households in the UK spend 16% of their income on food - double the proportion spent by the richest fifth (7.5%)
• According to a 2005 report by Oxford Economic Forecasting, scrapping the CAP and reforming tariffs could make the bottom 10% of earners £437 a year per person better off.
• Since the introduction of the so-called Single Farm Payment a large part of CAP subsidies are now based on "area" and have nothing to do with actual farming and production. As a consequence, a large number of non-farmers are now receiving subsidies. Over the last year there has been a rash of stories about payments to golf clubs, various royalties, pony clubs and a number of large multinationals such as Coca-Cola.
• The real winners from the system are landowners, as subsidies allow owners of land and suppliers of inputs to put their prices up by an equivalent amount and so "capture" the money spent on subsidies.
Structural Funds
For the Structural and Cohesion Funds, worth 45.5bn euros in 2007, the auditors will say that 54% of the funded projects still contain "errors". In terms of "financial impact" the Court will conclude that the situation remains virtually unchanged. Around 11%, or 4bn euros, of the total amount reimbursed to member states in 2007 should not have been reimbursed. (European Voice 11 September 2008)
Like the CAP, even without the notorious problems with fraud, the Structural Funds remain largely wasteful:
• The Structural Funds are aimed at creating jobs and boosting Europe's competitiveness. In particular, the objective is to help poorer regions catch up with richer ones. However, there is no conclusive evidence that the Funds have had any positive economic impact. In fact, as the OECD has argued, the rate of "convergence" in the EU is very slow - at the current rate of convergence it would take 170 years to halve divergence across the regions in the EU. (OECD 2007)
• The EU will spend close to 310 bn euros in 2007-2013 on the Structural Funds. Of this, only slightly more than 50% will go the new member states - the rest will be spent in the EU-15. (DG Regio 2006)
• Bizarrely, each region, no matter how rich, receives some sort of EU funding. For example, one of the richest regions in Germany, Lüneburg, was granted a staggering 900 million euros from the EU for the 2000-2006 financial period. (Daily Telegraph, 21 June, 2007).
• Even within the regions, the funds are poorly targeted. Research by Open Europe found that as little as 10-30% of funds given to South East England were spent in the poorest one-fifth of areas. (Open Europe 2007)
• As the ECA has pointed out separately, the EU's so-called N+2 rule (allocated funds must be paid out within two years or the money will be cancelled), encourages fast rather than wise spending. This has exacerbated problems with poor project selection. (ECA 2007)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)