Σάββατο
ATE Κουμπαροι!!!!
Γιατί αποτυγχάνουν οι υπουργοί Γεωργίας
Δυστυχώς έχουν περάσει πέντε χρόνια με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κάθε χρόνο οι Έλληνες αγρότες έχουν γίνει φτωχότεροι χωρίς ουσιαστικές λύσεις εις τα αγροτικά προβλήματα.
Η καταστροφή των αγροτών ήρχισεν τον Αύγουστον του 1991 επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας, όταν ο τότε πανίσχυρος υποδιοικητής της Αγροτικής Τραπέζης (ανήκουν εις το άμεσον περιβάλλον του Κ. Μητσοτάκη) και της σήμερον Διοίκησης επί πενταετίαν της Αγροτικής Τραπέζης Κ. Μηλιάκος - κουμπάρου του σημερινού πρωθυπουργού με νομοσχέδιον απελευθέρωσεν και εμπορικοποίησεν τας τραπεζικάς εργασίας της Αγροτικής Τραπέζης Ελλάδος ήτοι μετάταξιν της Αγροτικής Τραπέζης εις τράπεζαν πολλαπλών εργασιών και κατάργησιν της Αγροτικής Πίστεως.
Η πλήρης εξομοίωσιν της ΑΤΕ με τας Εμπορικάς Τραπέζας και κατάργησιν της Αγροτικής Πίστεως είχεν καταστρεπτικά αποτελέσματα εις τον αγροτικόν λαόν, διότι τα γεωργικά λιπάσματα - γεωργικά εργαλεία - μηχαναί - σπόροι - κτηνοτροφία - δασική τεχνολογία - γεωργικαί και δασολογικαί εκμεταλλεύσεις και γενικώς εις όλα τα γεωργικά μέσα παραγωγής ηυξήθη το κόστος με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν οι αγρότες τα χωράφια των και τας αγροτικάς καλλιεργείας, τα δε αγροτικά χωριά να γίνουν νεκροταφεία.
Το συμπέρασμα ήταν η χρεωκοπία των συν/σμών και των Γεωργικών Βιομηχανιών, η καταστροφή της δευτερογενούς παραγωγής και οικονομική πτώσις της αξίας της αγροτικής ιδιοκτησίας.
Η εμπορικοποίησις της ΑΤΕ και η κατάργησις της Αγροτικής Πίστεως, συγχρόνως δε η ανεξαρτοποίησις αυτής από το υπουργείον Γεωργίας και υπαγωγή της ΑΤΕ εις την ΔΕΚΟ και Υπουργείον Οικονομικών εστέρησεν από το Υπουργείον Γεωργίας το σοβαρότερον εργαλείον της Αγροτικής πολιτικής.
Η εμπορικοποίησις της ΑΤΕ ως τράπεζα πολλαπλών εργασιών και η κατάργησις της Αγροτικής Πίστεως των χαμηλοτόκων επιτοκίων των μεσοπρόθεσμων - μακροπρόθεσμων και μικροπρόθεσμων δανείων είχεν ως αποτέλεσμα την αύξησιν των επιτοκίων εις όλα τα αγροτικά δάνεια των αγροτών εις το επιτόκιον 20-25% τα έτη 1990-1996 και την χρεωκοπίαν των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και της κατασχέσεων αυτών.
Οι αγρόται εν τω μεταξύ, από το έτος 1991 μέχρι σήμερον καταφεύγουν εις το ελεύθερον εμπόριον και αγοράζουν τα γεωργικά λιπάσματα - γεωργικά φάρμακα - σπόρους - εργαλεία με πάρα πολύ ηυξημένας τιμάς με δανεισμόν από τας εμπορικάς τραπέζας το δε κόστος όλων των αγροτικών καλλιεργειών να πολλαπλασιασθή και η αγροτική οικογενειακή εκμετάλλευσις να χρεοκοπήση και οι αγρόται να συντηρούν ελάχιστες καλλιέργειες με τας επιδοτήσεις της ΕΟΚ.
Τούτο εγένετο λόγω της καταργήσεως της Αγροτικής πίστεως και της χρηματοδοτήσεως μαζικής αγοράς γεωργικών λιπασμάτων και γεωργικών φαρμάκων - σπόρων κ.λπ. των αγροτών μέσω Δευτεροβάθμιων και Πρωτοβάθμιων Συν/κών οργανώσεων.
Το δεύτερον καταστροφικόν έργον του τότε Υποδιοικητού και μέχρι σήμερον επί πενταετίας Διοικητού της ΑΤΕ κ. Μηλιάκου ήταν και συνεχίζεται επί πενταετίαν η αποχώρισης της ΑΤΕ από τας μικτάς επιχειρήσεις με τους Συν/σμούς - τας Γεωργικάς Βιομηχανίας και την εξαγοράν υπό των Συν/σμών των μετοχών ΑΤΕ με επιτόκιον 20-25% (υποχρεώνοντας αυτούς) με αποτέλεσμα αι Αγροτικαί Βιομηχανίαι να περιέλθουν εις τα χέρια των αγροπατέρων και εχρεωκόπησαν ή μια μετά την άλλην μη δυνάμεναι να πληρώσουν τα δάνεια προς την Αγροτικήν Τράπεζαν.
Χάθηκαν περιουσίαι των Συν/κών οργανώσεων δισεκατομμύρια τότε δρχ. με την κατάσχεσιν υπό της ΑΤΕ και το ξεπούλημα αυτών σε ιδιώτες οι οποίοι και έχουν μέχρι σήμερον το μονοπώλιον της Γεωργ. Βιομηχανίας.
Δυστυχώς, το σχέδιον του κ. Μηλιάκου εσυνεχίσθη από τον αντικαταστάτην του κ. Μηλιάιου εις την ΑΤΕ την περίοδον της δεκαετίας της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργόν τον κ. Σημίτην 1993-2004.
Τα έτη 1991-2008 έχουν χρεωκοπήσει και κατασχέθησαν από την ΑΤΕ ή άλλες τράπεζες όλαι αι γαλακτοβιομηχανίαι επεξεργασίας γεωργ. προϊόντων - Τυροκομεία - Κονσερβοποιεία - Οινοποιεία και γενικώς όλαι οι γεωργικαί βιομηχανίαι τροφίμων των Συν/κών Οργανώσεων.
Υπολογίζεται ότι η χρεωκοπία των Γεωργικών Βιομηχανιών των Συν/κών οργανώσεων με το καταστροφικόν σχέδιον του κ. Μηλιάκου Δ/τού της ΑΤΕ και του προκατόχου του την περίοδον του ΠΑΣΟΚ 1993-2004 εδημιούργησεν 100 χιλιάδες ανέργους εργαζομένους εις τας Γεωργικάς - Δασικάς - Κτηνοτροφικάς Βιομηχανίας όσο και εις τας συναφείς εργασίας αυτών ενώ τα 90% των αγροτών της Ελλάδος ζουν κάτω από το όριον της της φτώχειας.
Το τρίτον καταστροφικόν έργον του Διοικητού της ΑΤΕ κ. Μηλιάκου ήταν ο κατάργησις της Γεωτεχνικής Υπηρεσίας της ΑΤΕ και του γεωτεχνικού προσανατολισμού της ΑΤΕ.
Όπως είναι γνωστόν υπήρχεν ανταγωνισμός των γεωπόνων και γενικώς των γεωτεχνικών του υπουργείου Γεωργίας και των Γεωπόνων και Γεωτεχνικών της ΑΤΕ.
Οι μεν πρώτοι του υπουργείου Γεωργίας ησχολούντο με την αύξησιν της φυτικής παραγωγής - της κτηνοτροφίας - των δασικών εκμεταλλεύσεων οι δε γεωτεχνικοί της ΑΤΕ με την τεχνολογίαν τροφίμων - τυροκομικών και δασικών προϊόντων κ.λπ.
Εκατοντάδες γεωτεχνικοί της ΑΤΕ με σπουδάς εις τα καλύτερα παν/μια των ΗΠΑ απεσύρθησαν τη εντολή του κ. Μηλιάκου από τας γεωργικάς βιομηχανίας των συν/κών οργανώσεων και συνταξιοδοτήθησαν πρό της συμπληρώσεως 65ετίας ενώ αι γεωτεχνικαί υπηρεσίαι καταργήθησαν σταδιακώς από την ΑΤΕ.
Τα περίφημα παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα των γεωργικών βιομηχανιών της Ελλάδος εξηφανίσθησαν και δεν υπάρχουν πλέον εις την ελληνικήν αγοράν.
Τα παραδοσιακά τυριά - οι φημισμένοι χυμοί πορτοκαλιών - οι κομπόστες ροδακίνων - αχλαδιών της Βεροίας και της Νάουσας και γενικώς τα παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα των γεωργικών συν/κών οργανώσεων έχουν εξαφανισθή από την Ελλάδα.
Έφθασαν εις την «κατάντιαν» οι Έλληνες να αγοράζουν φακές - ρεβίθια - φασόλια - πατάτες - σκόρδα - κρεμμύδια κ.λπ. από άλλας χώρας χωρίς να γνωρίζουν την προέλευσην των αν και περισσότερες φορές βαπτίζονται ελληνικά και οι αγροτικές κινητοποιήσεις επαναλαμβάνονται από το έτος 1991 μέχρι σήμερον το έτος 2009.
Εν τω μεταξύ, η αποχώρισις του κ. Μηλιάκου το έτος 1993 άφησε χρέη εις την ΑΤΕ 800 εκατομμύρια επισφαλή δάνεια εις τους μη αγρότας τα οποία ουδέποτε εισπράχθησαν ενώ την δεκαετίαν 1993-2004 του ΠΑΣΟΚ και την πενταετίαν της κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας 2004-2009 τα επισφαλή δάνεια εις τους μη αγρότας επολλαπλασιάστηκαν με Διοικητήν της ΑΤΕ τον κ. Μηλιάκον παραλλήλως η ΑΤΕ δανείζεται διαρκώς από το έτος 1991 μέχρι της σήμερον με εγγύησιν του Δημοσίου ενώ εις την ΑΤΕ οι ψεύτικοι ισολογισμοί συγκαλύπτονται είτε εμφανίζουν κέρδη με την υπεραξίαν των κατασχεμένων αγροτικών περιουσιών, γεωργικών συν/σμών και γεωργ. εκμεταλλεύσεων.
Είναι δε γνωστόν με την σημερινήν οικονομικήν κρίσιν αι μετοχαί της ΑΤΕ έφθασαν εις την εξευτελιστικήν αξίαν του ενός ευρώ ο κ. Μηλιάκος εκλιπαρεί την κυβέρνησιν δια να λάβη πέντε δισ. ευρώ από τα 28 δισ. ευρώ προκειμένου η ΑΤΕ να μη χρεωκοπήσει ενώ συγχρόνως επί πενταετίαν επεξεργάζεται το ξεπούλημα της ΑΤΕ.
Τέτοιον κουμπάρο να τον χαίρεσθε κ. πρωθυπουργέ.
Αγαπητή Ελευθερία
Θέλω να απονείμω και αποτίσω φόρον τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον ιδρυτή της «Ελευθερίας», αείμνηστον Δημητρακόπουλου, και την εφημερίδα «Ελευθερία» διά τους αγώνες υπέρ των αγροτών της Ελλάδος.
Τόσον η εφημερίδα «Ελευθερία» όσο και ο υποφαινόμενος ηγωνίσθημεν να μην γίνη η εμπορικοποίησις της ΑΤΕ και να μην καταργηθεί η Αγροτική Πίστις και μη ξεπωληθή το εργοστάσιο Γάλακτος της Γεωργοενώσεως Λαρίσης.
Μετά τιμής
Αθανάσιος Δημ. Δεσλής, Bs Ms, PhD, πρώην γενικός δ/ντής Γεωργοενώσεως Λαρίσης - Τυρνάβου - Αγιάς
Παρασκευή
Crisis seen hitting Greece hard
As the global economic crisis deepens,
the European Union’s latest report
expects the Greek economy to head
for a sharp slowdown in 2009, of almost
zero growth, pushing up the
country’s jobless numbers.
The European Commission, the
EU’s executive branch, said in an interim
report released earlier this
week that Greece’s 240-billion-euro
economy is seen as expanding in
2009 by 0.2 percent, versus a previous
estimate of 2.5 percent. The
economy is estimated to have grown
by almost 3 percent last year.
“Within a context of uncertainty
on global markets, tightening credit
conditions should put a brake on
private consumption while investments
should contract further,” it
outlined.
The outlook for the eurozone’s 16-
member group is also grim, expecting
it to shrink by 1.9 percent
this year before growing by only 0.40
percent in 2010. The economies of
Ireland, Spain and Germany are
seen contracting by an annual pace
of 5, 2 and 2.3 percent respectively
this year.
Greece is likely to avoid falling into
a recession – in which economic
growth contracts for two consecutive
quarters – however, two of the
country’s largest sectors, tourism
and shipping, will be severely tested
by the downturn.
“Transportation and tourism services
are also increasingly vulnerable
to the adverse international outlook
and are expected to contract, implying
a neutral contribution to GDP
growth from net exports,” the report
said. The downturn will weigh on the
labor market, sending Greece’s unemployment
rate to 9 percent this
year, from 8.3 percent in 2008, before
a further spike to 9.4 percent in 2010.
On the fiscal front, Greece’s ballooning
budget deficit is tipped to
reach 3.7 percent of gross domestic
product in 2009, from 3.4 percent last
year, before widening to more than
4 percent in 2010.
The fiscal blowout would mean
that Greece would breach the EU’s 3
percent limit for four straight years,
according to the Commission.
This could result in the EU launching
the excessive deficit procedure
against Greece – disciplinary action
by the Commission against countries
that surpass the limit and can also
lead to penalties. A verdict on the issue
is expected next month.
The figures come into sharp contrast
with Greek government estimates,
which point to a softer landing
for the economy this year in the
worst global crisis seen in decades.
In response to the news, National
Economy and Finance Minister
Yiannis Papathanassiou said he was
optimistic Greece could outperform
the Commission’s forecasts while also
improving its fiscal record.
After meeting with Economic and
Monetary Affairs Commissioner
Joaquin Almunia in Brussels, Papathanassiou
said the government’s
economic priorities would focus on
fiscal adjustment and supporting the
social groups hit the hardest by the
downturn.
“We believe that with the policies
we are going to follow we will have
positive results and will achieve better
performance than the Commission
has forecast for Greece,” he said.
Next week, the Finance Ministry
is expected to submit its updated Stability
and Growth Program to Brussels,
in which it will lower its gross
domestic product growth target for
2009 from 2.7 percent currently.
the European Union’s latest report
expects the Greek economy to head
for a sharp slowdown in 2009, of almost
zero growth, pushing up the
country’s jobless numbers.
The European Commission, the
EU’s executive branch, said in an interim
report released earlier this
week that Greece’s 240-billion-euro
economy is seen as expanding in
2009 by 0.2 percent, versus a previous
estimate of 2.5 percent. The
economy is estimated to have grown
by almost 3 percent last year.
“Within a context of uncertainty
on global markets, tightening credit
conditions should put a brake on
private consumption while investments
should contract further,” it
outlined.
The outlook for the eurozone’s 16-
member group is also grim, expecting
it to shrink by 1.9 percent
this year before growing by only 0.40
percent in 2010. The economies of
Ireland, Spain and Germany are
seen contracting by an annual pace
of 5, 2 and 2.3 percent respectively
this year.
Greece is likely to avoid falling into
a recession – in which economic
growth contracts for two consecutive
quarters – however, two of the
country’s largest sectors, tourism
and shipping, will be severely tested
by the downturn.
“Transportation and tourism services
are also increasingly vulnerable
to the adverse international outlook
and are expected to contract, implying
a neutral contribution to GDP
growth from net exports,” the report
said. The downturn will weigh on the
labor market, sending Greece’s unemployment
rate to 9 percent this
year, from 8.3 percent in 2008, before
a further spike to 9.4 percent in 2010.
On the fiscal front, Greece’s ballooning
budget deficit is tipped to
reach 3.7 percent of gross domestic
product in 2009, from 3.4 percent last
year, before widening to more than
4 percent in 2010.
The fiscal blowout would mean
that Greece would breach the EU’s 3
percent limit for four straight years,
according to the Commission.
This could result in the EU launching
the excessive deficit procedure
against Greece – disciplinary action
by the Commission against countries
that surpass the limit and can also
lead to penalties. A verdict on the issue
is expected next month.
The figures come into sharp contrast
with Greek government estimates,
which point to a softer landing
for the economy this year in the
worst global crisis seen in decades.
In response to the news, National
Economy and Finance Minister
Yiannis Papathanassiou said he was
optimistic Greece could outperform
the Commission’s forecasts while also
improving its fiscal record.
After meeting with Economic and
Monetary Affairs Commissioner
Joaquin Almunia in Brussels, Papathanassiou
said the government’s
economic priorities would focus on
fiscal adjustment and supporting the
social groups hit the hardest by the
downturn.
“We believe that with the policies
we are going to follow we will have
positive results and will achieve better
performance than the Commission
has forecast for Greece,” he said.
Next week, the Finance Ministry
is expected to submit its updated Stability
and Growth Program to Brussels,
in which it will lower its gross
domestic product growth target for
2009 from 2.7 percent currently.
Farmers fall back but EU verdict looms
Gov’t awaits decision by Brussels on aid
Farmers who had been blocking the key Mikrothives junction on the Athens-Thessaloniki highway yesterday got on their tractors and drove off, ending 11 days of crippling protest action. Hundreds more producers did the same, opening up roads and border crossings, but others, notably in Larissa and Crete, stayed put.
Even as farmers lifted the few remaining road blockades yesterday after 11 days of protest action, the government faced fresh headaches with European Commission officials preparing to assess the legitimacy of a 500-million-euro aid package offered to Greek farmers.
Agricultural Development Minister Sotiris Hatzigakis said he would provide European Commissioner for Agriculture Mariann Fischer Boel with the details of the aid package in the next few days. Next Wednesday the minister is due to travel to Brussels for a face-to-face meeting with Fischer Boel and other EU officials. If the government’s aid package is found to violate European Union limits for state aid, the government could face serious repercussions including cuts to the next scheduled tranche of EU funding.
Emerging from a meeting with the president of the Hellenic Agricultural Insurance Organization (ELGA), Nikos Katsaros, Hatzigakis said that no EU regulations had been violated and blamed opposition PASOK for “naively presenting Brussels with arguments against government policies.”
EU officials, on their part, did not give any indication yesterday about the feasibility of the package, saying that they were waiting to receive the full details before drawing any conclusion.
Meanwhile the government’s headaches on the ground appeared to be easing as the farmers’ united front crumbled and road blockades were lifted one after the other. Farmers withdrew from the key junctions of Tempe and Mikrothives in central Greece and even the most defiant protesters at Larissa and the border crossing with Bulgaria were beginning to waver by late yesterday. At Promachonas, the border crossing with Bulgaria, farmers had earlier yesterday lifted their blockade to allow around 200 trucks carrying perishable goods to cross into the neighboring country.
Farmers were reportedly standing their ground at the junction of Nikaia in Larissa, cooking and sleeping in tents set up alongside their tractors. The Nikaia farmers said they were staying because the government’s measures “are not for everyone and do not include our products.” Producers in Crete too said they would not budge until the government had made more specific proposals relating to their products.
Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του „τουρκισμού!!!!!!!!!!
From: Berlin-Athen
To: arisdml@gmail.com
Sent: January 29, 2009 1:51 PM
Subject: Brief aus Berlin/Letter from Berlin
Καλημερα,
Αυτο ειναι το νεο „γραμμα απο το Βερολινο“ του μηνος Ιανουαριου 2009. Σας προτεινουμε να διαβασετε τα δυο ακολουθα θεματα:
1. «Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του „τουρκισμού“»
Δυο Τούρκοι στην Τουρκια που ασπασθηκαν τον Χριστιανισμό διωκονται δικαστικα. Η δικη ομως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ηδη την καταδικαστική τους απόφαση για τον Χριστιανισμό
http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news]=810&tx_ttnews[backPid]= 78&cHash=b2da474387
2. «Τι Λωζανη, τι Κοζανη;»
„Επαναστατες“ και αντιεξουσιαστες υπαρχουν οχι μονο στα Εξαρχεια, αλλα και στο Kreuzberg του Βερολινου. Σε αντιθεση ομως με τους δικους μας των Εξαρχειων, οι „επαναστατες“ του Kreuzberg ξεσηκωνονται και δημιουργουν φασαριες μονο μια φορα τον χρονο, την 1. Μαιου, ενω τον υπολοιπο καιρο ασχολουνται με θεματα κοινωνικης πολιτικης και κουλτουρας. Μια, προχειρη, συγκριτικη αλλα και χρησιμη μελετη
http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news]=874&tx_ttnews [backPid]=78&cHash=74abc3f4c1
Τα γραμματα απο το Βερολινο ασχολουνται με επικαιρα κοινωνικοπολιτικα θεματα, που λενε προσωπα και πραγματα με τ’ ονομα τους.
- If you have somehow gotten on this list in error, or for any other reason would like to be removed,
please reply to with „UNSUBSCRIBE“ in the subject line of your message
- Αν μας ζητησατε να σας διαγραψουμε απο την λιστα παραληπτων και αυτο δεν εγινε ακομη,
ζητουμε συγγνωμη. Δεν γινεται απο κακη θεληση, κανουμε οτι μπορουμε
- Σύμφωνα με το αρ� �ρο 14 του Νόμου 2672/98 (ΦΕΚ 290 τεύχος Α) η ηλεκτρονική αυτή επιστολή (email),
σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί μη επιτρεπτή (spam),
διότι περιέχει τα στοιχεία του αποστολέα και την δυνατότητα διαγραφής από τη λίστα παραληπτών
- Αν εχετε αρθρα για δημοσιευση, που διαπραγματευονται θεματα ομοια με αυτα που δημοσιευονται στην ιστοσελιδα μας,
στειλτε τα μας για να τα δημοσιευσουμε
Με φιλικους χαιρετισμους
Δρ. Εμμανουηλ Σαριδης
Community Channel Europe e.V.
Mainzer Str. 42
12053 Berlin
Tel.: 030 - 67 77 67 20
www.berlin-athen.eu
Wegweiser
To: arisdml@gmail.com
Sent: January 29, 2009 1:51 PM
Subject: Brief aus Berlin/Letter from Berlin
Καλημερα,
Αυτο ειναι το νεο „γραμμα απο το Βερολινο“ του μηνος Ιανουαριου 2009. Σας προτεινουμε να διαβασετε τα δυο ακολουθα θεματα:
1. «Δίκη Τούρκων χριστιανών για προσβολή του „τουρκισμού“»
Δυο Τούρκοι στην Τουρκια που ασπασθηκαν τον Χριστιανισμό διωκονται δικαστικα. Η δικη ομως αναβλήθηκε, παρόλο που τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης μοιάζει να έχουν βγάλει ηδη την καταδικαστική τους απόφαση για τον Χριστιανισμό
http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news]=810&tx_ttnews[backPid]= 78&cHash=b2da474387
2. «Τι Λωζανη, τι Κοζανη;»
„Επαναστατες“ και αντιεξουσιαστες υπαρχουν οχι μονο στα Εξαρχεια, αλλα και στο Kreuzberg του Βερολινου. Σε αντιθεση ομως με τους δικους μας των Εξαρχειων, οι „επαναστατες“ του Kreuzberg ξεσηκωνονται και δημιουργουν φασαριες μονο μια φορα τον χρονο, την 1. Μαιου, ενω τον υπολοιπο καιρο ασχολουνται με θεματα κοινωνικης πολιτικης και κουλτουρας. Μια, προχειρη, συγκριτικη αλλα και χρησιμη μελετη
http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news]=874&tx_ttnews [backPid]=78&cHash=74abc3f4c1
Τα γραμματα απο το Βερολινο ασχολουνται με επικαιρα κοινωνικοπολιτικα θεματα, που λενε προσωπα και πραγματα με τ’ ονομα τους.
- If you have somehow gotten on this list in error, or for any other reason would like to be removed,
please reply to with „UNSUBSCRIBE“ in the subject line of your message
- Αν μας ζητησατε να σας διαγραψουμε απο την λιστα παραληπτων και αυτο δεν εγινε ακομη,
ζητουμε συγγνωμη. Δεν γινεται απο κακη θεληση, κανουμε οτι μπορουμε
- Σύμφωνα με το αρ� �ρο 14 του Νόμου 2672/98 (ΦΕΚ 290 τεύχος Α) η ηλεκτρονική αυτή επιστολή (email),
σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί μη επιτρεπτή (spam),
διότι περιέχει τα στοιχεία του αποστολέα και την δυνατότητα διαγραφής από τη λίστα παραληπτών
- Αν εχετε αρθρα για δημοσιευση, που διαπραγματευονται θεματα ομοια με αυτα που δημοσιευονται στην ιστοσελιδα μας,
στειλτε τα μας για να τα δημοσιευσουμε
Με φιλικους χαιρετισμους
Δρ. Εμμανουηλ Σαριδης
Community Channel Europe e.V.
Mainzer Str. 42
12053 Berlin
Tel.: 030 - 67 77 67 20
www.berlin-athen.eu
Wegweiser
Τρίτη
Αλεπού, αγριόπαπιες και βίδρες στη γέφυρα Αλκαζάρ!
Ο ΠΗΝΕΙΟΣ ΞΑΝΑΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟΝ... ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι- για την ακρίβεια στις όχθες του Πηνειού κάτω από τη λαϊκή αγορά της Τετάρτης; Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, αλλά πραγματικότητα και αποτυπώθηκε χθες πριν το μεσημέρι και στο φακό της «Ε». Έκπληκτοι τακτικοί επισκέπτες του Πηνειού αντελήφθησαν την αλεπού να τριγυρίζει στους διαδρόμους της όχθης προς την πλευρά του κτιρίου του ΤΕΕ και μετά προς τη γέφυρα Αλκαζάρ και ήταν εύκολα ορατή από το δρόμο. Κάποιοι την παρακολούθησαν εκ του μακρόθεν στην αναζήτησή της ανάμεσα στη βλάστηση δίπλα στο νερό. Όπως εκτιμούν μερικοί, η αλεπού αναζητά αγριόπαπιες και άλλα πουλιά στις φωλιές τους. Είναι γνωστό, ότι παρά τις μεταβολές που υπέστη ο Πηνειός στην εσωτερική κοίτη του και την αποψίλωση της βλάστησης λόγω των έργων διαπλάτυνσης, περαστικοί αντικρίζουν αγριόπαπιες, που φωλιάζουν στις όχθες του ποταμού, φέτος και προηγούμενα χρόνια.
Επίσης, τακτικός επισκέπτης της περιοχής, όπως ισχυρίζεται, πρόσφατα είδε και μια βίδρα. Αν πράγματι συνέβη αυτό πρόκειται για εξαιρετικά ενθαρρυντικό γεγονός γιατί το συγκεκριμένο ζώο αποτελεί δείκτη υγείας και καθαριότητας των νερών. Ζει όμως σε ορεινά ποτάμια και λίμνες και είναι εξαφανισμένη από πολλές περιοχές γι’ αυτό και θεωρείται αμφίβολο, αν πρόκειται για βίδρα.
Η αλεπού όμως είναι γεγονός, όπως και οι φωλιές των πουλιών, που κρύβονται στις καλαμιές και είναι θετικό, που το ποτάμι σε πολλά σημεία του, έχει καλαμιές. Γιατί, εκτός των άλλων διυλίζουν και τα νερά. Όσο για τις αδικημένες αλεπούδες, έπαψαν να θεωρούνται επιβλαβείς εδώ και χρόνια, πολλαπλασιάστηκαν και είναι εύκολο να τις συναντήσει κανείς στην ύπαιθρο, ακόμα και ημέρα. Το πώς έφθασε στον Πηνειό στο κέντρο, σε κεντρικό σημείο της Λάρισας, είναι άγνωστο.
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι- για την ακρίβεια στις όχθες του Πηνειού κάτω από τη λαϊκή αγορά της Τετάρτης; Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, αλλά πραγματικότητα και αποτυπώθηκε χθες πριν το μεσημέρι και στο φακό της «Ε». Έκπληκτοι τακτικοί επισκέπτες του Πηνειού αντελήφθησαν την αλεπού να τριγυρίζει στους διαδρόμους της όχθης προς την πλευρά του κτιρίου του ΤΕΕ και μετά προς τη γέφυρα Αλκαζάρ και ήταν εύκολα ορατή από το δρόμο. Κάποιοι την παρακολούθησαν εκ του μακρόθεν στην αναζήτησή της ανάμεσα στη βλάστηση δίπλα στο νερό. Όπως εκτιμούν μερικοί, η αλεπού αναζητά αγριόπαπιες και άλλα πουλιά στις φωλιές τους. Είναι γνωστό, ότι παρά τις μεταβολές που υπέστη ο Πηνειός στην εσωτερική κοίτη του και την αποψίλωση της βλάστησης λόγω των έργων διαπλάτυνσης, περαστικοί αντικρίζουν αγριόπαπιες, που φωλιάζουν στις όχθες του ποταμού, φέτος και προηγούμενα χρόνια.
Επίσης, τακτικός επισκέπτης της περιοχής, όπως ισχυρίζεται, πρόσφατα είδε και μια βίδρα. Αν πράγματι συνέβη αυτό πρόκειται για εξαιρετικά ενθαρρυντικό γεγονός γιατί το συγκεκριμένο ζώο αποτελεί δείκτη υγείας και καθαριότητας των νερών. Ζει όμως σε ορεινά ποτάμια και λίμνες και είναι εξαφανισμένη από πολλές περιοχές γι’ αυτό και θεωρείται αμφίβολο, αν πρόκειται για βίδρα.
Η αλεπού όμως είναι γεγονός, όπως και οι φωλιές των πουλιών, που κρύβονται στις καλαμιές και είναι θετικό, που το ποτάμι σε πολλά σημεία του, έχει καλαμιές. Γιατί, εκτός των άλλων διυλίζουν και τα νερά. Όσο για τις αδικημένες αλεπούδες, έπαψαν να θεωρούνται επιβλαβείς εδώ και χρόνια, πολλαπλασιάστηκαν και είναι εύκολο να τις συναντήσει κανείς στην ύπαιθρο, ακόμα και ημέρα. Το πώς έφθασε στον Πηνειό στο κέντρο, σε κεντρικό σημείο της Λάρισας, είναι άγνωστο.
Eχουμε χάσει το μετρο..!!!!!
Στην πατριδα του μέτρου , φοβουμαι εχουμε χάσει το μετρο..
Δεν θα στηρίξω καμμια κυβερνητικη πολιτικη [διαχρονικα]
Αλλά,
Οταν οι προνομιουχοι υπαλληλοι της ΔΕΗ κατεβαζουν τους διακοπτες,,
Οταν οι μαθητες καταλαμβανουν για το ψυλλου πηδημα τα σχολεια..
Οταν οι ταξιτζήδες [τα χαλια των οποιων μολις πριν λιγες μερες ειδαμε] κλεινουν τους δρομους για αυξηση κομιστρου..
Οταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι [ως η Δρ κ.Παναγιωταρεα..] και σε βαρος των αχθοφόρων του κλάδου τους και οι προνομιούχοι υπαλληλοι των Τραπεζων πετυχαινουν υπερ αυτων εξαιρέσεις απο τον ασφαλιστικό νομο..
Οταν , Οταν , Οταν......
Οταν οσοι εχουν μια δύναμη οπως τωρα οι αγροτες , δημιουργουν με τις καταλήψεις των δρομων οικονομικο έμφραγμα στον κοσμο και την όποια ακομη οικονομία...
Σε λίγο θα δούμε και καποια ΜΑΤ να κλεινουν με τις αυρες τους δρομους και [γιατι όχι ;] αυριο και κάποιους ΕΠΟΠ[για τους μη γνωριζοντες ειναι οι "επαγγελματίες" στρατιώτες] να κλεινουν τους δρομους με τεθωρακισμενα για αυξηση του μισθου τους.....
Και ολα αυτα με τη στηριξη της εκαστοτε αντιπολίτευσης η οποία βέβαια δεκαρα δεν δινει για τους αγρότες αλλα θελει τον κουρβανα της εξουσιας για τον λουφε [και οταν θα γινει εξουσια θα κανει τα ιδια...]
Στην πατριδα του μετρου ξεχασαμε το μετρο...
Δεν ειδα καμμια αγανακτηση για τις παραβιάσεις του εναεριου και θαλλασσίου χωρου απο τους Τουρκους, για την αθλιοτητα των κυβερνησεων μας και της Κυπρου για τον ενδοτισμο στους Τουρκους και τέλος ηταν πολυ αναιμικες οι αντιδρασεις για τη σφαγη του Παλαιστινιακου Λαου απο τους ιμπεριαλιστες.
Λυπάμαι αλλα επειδη θεωρω το ΚΚΕ αυτη τη στιγμη το πιο σοβαρο κομμα θα ζητησω να μην κλεινει το ματι στους αγροτες γιατι έτσι δεν πεφτουν ουτε οι Βρυξελλες , ουτε φυσικα οι ελληνικες κυβερνησεις .......
Οι οποιοι συνδικαλιστικοι αγωνες δεν γινονται με εκβιασμους και κυριως με την ταλαιπωρια του Λαου και το οικονομικο έμφραγμα το οποιο εμεις παλι θα πληρώσουμε..
Εχω ζήσει πολυ στην επαρχία και εχω δει πραγματικα καταβασανισμενους αγροτες να μαζευουν με πολυ κοπο τα καπνα και να ερχεται ο αθλιος μεσαζων να τους πινει το αιμα και δεν ειχα δει τοτε καμμιά αντιδραση.Τωρα δεν ειναι -πιστευω -έτσι οι καταστασεις και σε καθε περιπτωση ας μας δειξουν αυτοι οι "καταληψιες των δρομων" το ποθεν εσχες και το εισοδημα τους...
Δημητρης Αλευρομάγειρος
Δεν θα στηρίξω καμμια κυβερνητικη πολιτικη [διαχρονικα]
Αλλά,
Οταν οι προνομιουχοι υπαλληλοι της ΔΕΗ κατεβαζουν τους διακοπτες,,
Οταν οι μαθητες καταλαμβανουν για το ψυλλου πηδημα τα σχολεια..
Οταν οι ταξιτζήδες [τα χαλια των οποιων μολις πριν λιγες μερες ειδαμε] κλεινουν τους δρομους για αυξηση κομιστρου..
Οταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι [ως η Δρ κ.Παναγιωταρεα..] και σε βαρος των αχθοφόρων του κλάδου τους και οι προνομιούχοι υπαλληλοι των Τραπεζων πετυχαινουν υπερ αυτων εξαιρέσεις απο τον ασφαλιστικό νομο..
Οταν , Οταν , Οταν......
Οταν οσοι εχουν μια δύναμη οπως τωρα οι αγροτες , δημιουργουν με τις καταλήψεις των δρομων οικονομικο έμφραγμα στον κοσμο και την όποια ακομη οικονομία...
Σε λίγο θα δούμε και καποια ΜΑΤ να κλεινουν με τις αυρες τους δρομους και [γιατι όχι ;] αυριο και κάποιους ΕΠΟΠ[για τους μη γνωριζοντες ειναι οι "επαγγελματίες" στρατιώτες] να κλεινουν τους δρομους με τεθωρακισμενα για αυξηση του μισθου τους.....
Και ολα αυτα με τη στηριξη της εκαστοτε αντιπολίτευσης η οποία βέβαια δεκαρα δεν δινει για τους αγρότες αλλα θελει τον κουρβανα της εξουσιας για τον λουφε [και οταν θα γινει εξουσια θα κανει τα ιδια...]
Στην πατριδα του μετρου ξεχασαμε το μετρο...
Δεν ειδα καμμια αγανακτηση για τις παραβιάσεις του εναεριου και θαλλασσίου χωρου απο τους Τουρκους, για την αθλιοτητα των κυβερνησεων μας και της Κυπρου για τον ενδοτισμο στους Τουρκους και τέλος ηταν πολυ αναιμικες οι αντιδρασεις για τη σφαγη του Παλαιστινιακου Λαου απο τους ιμπεριαλιστες.
Λυπάμαι αλλα επειδη θεωρω το ΚΚΕ αυτη τη στιγμη το πιο σοβαρο κομμα θα ζητησω να μην κλεινει το ματι στους αγροτες γιατι έτσι δεν πεφτουν ουτε οι Βρυξελλες , ουτε φυσικα οι ελληνικες κυβερνησεις .......
Οι οποιοι συνδικαλιστικοι αγωνες δεν γινονται με εκβιασμους και κυριως με την ταλαιπωρια του Λαου και το οικονομικο έμφραγμα το οποιο εμεις παλι θα πληρώσουμε..
Εχω ζήσει πολυ στην επαρχία και εχω δει πραγματικα καταβασανισμενους αγροτες να μαζευουν με πολυ κοπο τα καπνα και να ερχεται ο αθλιος μεσαζων να τους πινει το αιμα και δεν ειχα δει τοτε καμμιά αντιδραση.Τωρα δεν ειναι -πιστευω -έτσι οι καταστασεις και σε καθε περιπτωση ας μας δειξουν αυτοι οι "καταληψιες των δρομων" το ποθεν εσχες και το εισοδημα τους...
Δημητρης Αλευρομάγειρος
Αυστραλός υπουργός ντύθηκε Πόντιος και μίλησε για την Ποντιακή Γενοκτονία!
Μελβούρνη- Πήγε σε εκδήλωση Ποντίων της Αδελαϊδας, ντυμένος με ποντιακή στολή. Το γεγονός θα περνούσε απαρατήρητο αν δεν επρόκειτο για Αυστραλό υπουργό! Συγκεκριμένα πρόσφατα έγιναν στο Μουσείο της Νότιας Αυστραλίας τα αποκαλυπτήρια πλάκας για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια, η οποία οφείλεται απόλυτα στις άοκνες προσπάθειες των Ποντίων της Ν. Αυστραλίας και της ευρύτερης Αυστραλίας καθώς και στη διάθεση της Πολιτείας αυτής να αναγνωρίσει τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου. Την τραγικότητα του ξεριζωμού των Ποντίων από τις πατρογονικές εστίες τους και την σφαγή τους περιέγραψε με γλαφυρότητα ο υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης της Πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, κ. Μάικλ 'Ατκισον, προκαλώντας έντονη συγκίνηση στο ακροατήριό του.
Strategic Divergence: The War Against the Taliban and the War Against Al Qaeda
By George Friedman
The Devolution of Al Qaeda
Washington’s attention is now zeroing in on Afghanistan. There is talk of doubling U.S. forces there, and preparations are being made for another supply line into Afghanistan — this one running through the former Soviet Union — as an alternative or a supplement to the current Pakistani route. To free up more resources for Afghanistan, the U.S. withdrawal from Iraq probably will be accelerated. And there is discussion about whether the Karzai government serves the purposes of the war in Afghanistan. In short, U.S. President Barack Obama’s campaign promise to focus on Afghanistan seems to be taking shape.
We have discussed many aspects of the Afghan war in the past; it is now time to focus on the central issue. What are the strategic goals of the United States in Afghanistan? What resources will be devoted to this mission? What are the intentions and capabilities of the Taliban and others fighting the United States and its NATO allies? Most important, what is the relationship between the war against the Taliban and the war against al Qaeda? If the United States encounters difficulties in the war against the Taliban, will it still be able to contain not only al Qaeda but other terrorist groups? Does the United States need to succeed against the Taliban to be successful against transnational Islamist terrorists? And assuming that U.S. forces are built up in Afghanistan and that the supply problem through Pakistan is solved, are the defeat of Taliban and the disruption of al Qaeda likely?
Al Qaeda and U.S. Goals Post-9/11
The overarching goal of the United States since Sept. 11, 2001, has been to prevent further attacks by al Qaeda in the United States. Washington has used two means toward this end. One was defensive, aimed at increasing the difficulty of al Qaeda operatives to penetrate and operate within the United States. The second was to attack and destroy al Qaeda prime, the group around Osama bin Laden that organized and executed 9/11 and other attacks in Europe. It is this group — not other groups that call themselves al Qaeda but only are able to operate in the countries where they were formed — that was the target of the United States, because this was the group that had demonstrated the ability t o launch intercontinental strikes.
Al Qaeda prime had its main headquarters in Afghanistan. It was not an Afghan group, but one drawn from multiple Islamic countries. It was in alliance with an Afghan group, the Taliban. The Taliban had won a civil war in Afghanistan, creating a coalition of support among tribes that had given the group control, direct or indirect, over most of the country. It is important to remember that al Qaeda was separate from the Taliban; the former was a multinational force, while the Taliban were an internal Afghan political power.
The United States has two strategic goals in Afghanistan. The first is to destroy the remnants of al Qaeda prime — the central command of al Qaeda — in Afghanistan. The second is to use Afghanistan as a base for destroying al Qaeda in Pakistan and to prevent the return of al Qaeda to Afghanistan.
To achieve these goals, Washington has sought to make Afghanistan inhospitable to al Qaeda. The United States forced the Taliban from Afghanistan’s main cities and into the countryside, and established a new, anti-Taliban government in Kabul under President Hamid Karzai. Washington intended to deny al Qaeda bases in Afghanistan by unseating the Taliban government, creating a new pro-American government and then using Afghanistan as a base against al Qaeda in Pakistan.
The United States succeeded in forcing the Taliban from power in the sense that in giving up the cities, the Taliban lost formal control of the country. To be more precise, early in the U.S. attack in 2001, the Taliban realized that the massed defense of Afghan cities was impossible in the face of American air power. The ability of U.S. B-52s to devastate any concentration of forces meant that the Taliban could not defend the cities, but had to withdraw, disperse and reform its units for combat on more favorable terms.
At this point, we must separate the fates of al Qaeda and the Taliban. During the Taliban retreat, al Qaeda had to retreat as well. Since the United States lacked sufficient force to destroy al Qaeda at Tora Bora, al Qaeda was able to retreat into northwestern Pakistan. There, it enjoys the advantages of terrain, superior tactical intelligence and support networks.
Even so, in nearly eight years of war, U.S. intelligence and special operations forces have maintained pressure on al Qaeda in Pakistan. The United States has imposed attrition on al Qaeda, disrupting its command, control and communications and isolating it. In the process, the United States used one of al Qaeda’s operational principles against it. To avoid penetration by hostile intelligence services, al Qaeda has not recruited new cadres for its primary unit. This makes it very difficult to develop intelligence on al Qaeda, but it also makes it impossible for al Qaeda to replace its losses. Thus, in a long war of attrition, every loss imposed on al Qaeda has been irreplaceable, and over time, al Qaeda prime declined dramatically in effectiveness — meaning it has been years since it has carried out an effective operation.
The situation was very different with the Taliban. The Taliban, it is essential to recall, won the Afghan civil war that followed the Soviet withdrawal despite Russian and Iranian support for its opponents. That means the Taliban have a great deal of support and a strong infrastructure, and, above all, they are resilient. After the group withdrew from Afghanistan’s cities and lost formal power post-9/11, it still retained a great deal of informal influence — if not control — over large regions of Afghanistan and in areas across the border in Pakistan. Over the years since the U.S. invasion, the Taliban have regrouped, rearmed and increased their operations in Afghanistan. And the conflict with the Taliban has now become a conventional guerrilla war.
The Taliban and the Guerrilla Warfare Challenge
The Taliban have forged relationships among many Afghan (and Pakistani) tribes. These tribes have been alienated by Karzai and the Americans, and far more important, they do not perceive the Americans and Karzai as potential winners in the Afghan conflict. They recall the Russian and British defeats. The tribes have long memories, and they know that foreigners don’t stay very long. Betting on the United States and Karzai — when the United States has sent only 30,000 troops to Afghanistan, and is struggling with the idea of sending another 30,000 troops — does not strike them as prudent. The United States is behaving like a power not planning to win; and, in any event, they would not be much impressed if the Americans were planning to win.
The tribes therefore do not want to get on the wrong side of the Taliban. That means they aid and shelter Taliban forces, and provide them intelligence on enemy movement and intentions. With its base camps and supply lines running from Pakistan, the Taliban are thus in a position to recruit, train and arm an increasingly large force.
The Taliban have the classic advantage of guerrillas operating in known terrain with a network of supporters: superior intelligence. They know where the Americans are, what the Americans are doing and when the Americans are going to strike. The Taliban declines combat on unfavorable terms and strikes when the Americans are weakest. The Americans, on the other hand, have the classic problem of counterinsurgency: They enjoy superior force and firepower, and can defeat anyone they can locate and pin down, but they lack intelligence. As much as technical intelligence from unmanned aerial vehicles and satellites is useful, human intelligence is the only effective long-term solution to defeating an insurgency. In this, the Taliban have the advantage: They have been there longer, they are in more places and they are not going anywhere.
There is no conceivable force the United States can deploy to pacify Afghanistan. A possible alternative is moving into Pakistan to cut the supply lines and destroy the Taliban’s base camps. The problem is that if the Americans lack the troops to successfully operate in Afghanistan, it is even less likely they have the troops to operate in both Afghanistan and Pakistan. The United States could use the Korean War example, taking responsibility for cutting the Taliban off from supplies and reinforcements from Pakistan, but that assumes that the Afghan government has an effective force motivated to engage and defeat the Taliban. The Afghan government doesn’t.
The obvious American solution — or at least the best available solution — is to retreat to strategic Afghan points and cities and protect the Karzai regime. The problem here is that in Afghanistan, holding the cities doesn’t give the key to the country; rather, holding the countryside gives the key to the cities. Moreover, a purely defensive posture opens the United States up to the Dien Bien Phu/Khe Sanh counterstrategy, in which guerrillas shift to positional warfare, isolate a base and try to overrun in it.
A purely defensive posture could create a stalemate, but nothing more. That stalemate could create the foundations for political negotiations, but if there is no threat to the enemy, the enemy has little reason to negotiate. Therefore, there must be strikes against Taliban concentrations. The problem is that the Taliban know that concentration is suicide, and so they work to deny the Americans valuable targets. The United States can exhaust itself attacking minor targets based on poor intelligence. It won’t get anywhere.
U.S. Strategy in Light of al Qaeda’s Diminution
From the beginning, the Karzai government has failed to take control of the countryside. Therefore, al Qaeda has had the option to redeploy into Afghanistan if it chose. It didn’t because it is risk-averse. That may seem like a strange thing to say about a group that flies planes into buildings, but what it means is that the group’s members are relatively few, so al Qaeda cannot risk operational failures. It thus keeps its powder dry and stays in hiding.
This then frames the U.S. strategic question. The United States has no intrinsic interest in the nature of the Afghan government. The United States is interested in making certain the Taliban do not provide sanctuary to al Qaeda prime. But it is not clear that al Qaeda prime is operational anymore. Some members remain, putting out videos now and then and trying to appear fearsome, but it would seem that U.S. operations have crippled al Qaeda.
So if the primary reason for fighting the Taliban is to keep al Qaeda prime from having a base of operations in Afghanistan, that reason might be moot now as al Qaeda appears to be wrecked. This is not to say that another Islamist terrorist group could not arise and develop the sophisticated methods and training of al Qaeda prime. But such a group could deploy many places, and in any case, obtaining the needed skills in moving money, holding covert meetings and the like is much harder than it looks — and with many intelligence services, including those in the Islamic world, on the lookout for this, recruitment would be hard.
It is therefore no longer clear that resisting the Taliban is essential for blocking al Qaeda: al Qaeda may simply no longer be there. (At this point, the burden of proof is on those who think al Qaeda remains operational.)
Two things emerge from this. First, the search for al Qaeda and other Islamist groups is an intelligence matter best left to the covert capabilities of U.S. intelligence and Special Operations Command. Defeating al Qaeda does not require tens of thousands of troops — it requires excellent intelligence and a special operations capability. That is true whether al Qaeda is in Pakistan or Afghanistan. Intelligence, covert forces and airstrikes are what is needed in this fight, and of the three, intelligence is the key.
Second, the current strategy in Afghanistan cannot secure Afghanistan, nor does it materially contribute to shutting down al Qaeda. Trying to hold some cities and strategic points with the number of troops currently under consideration is not an effective strategy to this end; the United States is already ceding large areas of Afghanistan to the Taliban that could serve as sanctuary for al Qaeda. Protecting the Karzai government and key cities is therefore not significantly contributing to the al Qaeda-suppression strategy.
In sum, the United States does not control enough of Afghanistan to deny al Qaeda sanctuary, can’t control the border with Pakistan and lacks effective intelligence and troops for defeating the Taliban.
Logic argues, therefore, for the creation of a political process for the withdrawal of U.S. forces from Afghanistan coupled with a recommitment to intelligence operations against al Qaeda. Ultimately, the United States must protect itself from radical Islamists, but cannot create a united, pro-American Afghanistan. That would not happen even if the United States sent 500,000 troops there, which it doesn’t have anyway.
A Tale of Two Surges
The U.S. strategy now appears to involve trying a surge, or sending in more troops and negotiating with the Taliban, mirroring the strategy used in Iraq. But the problem with that strategy is that the Taliban don’t seem inclined to make concessions to the United States. The Taliban don’t think the United States can win, and they know the United States won’t stay. The Petraeus strategy is to inflict enough pain on the Taliban to cause them to rethink their position, which worked in Iraq. But it did not work in Vietnam. So long as the Taliban have resources flowing and can survive American attacks, they will calculate that they can outlast the Americans. This has been Afghan strategy for centuries, and it worked against the British and Russians.
If it works against the Americans, too, splitting the al Qaeda strategy from the Taliban strategy will be the inevitable outcome for the United States. In that case, the CIA will become the critical war fighter in the theater, while conventional forces will be withdrawn. It follows that Obama will need to think carefully about his approach to intelligence.
This is not an argument that al Qaeda is no longer a threat, although the threat appears diminished. Nor is it an argument that dealing with terrorism in Afghanistan and Pakistan is not a priority. Instead, it is an argument that the defeat of the Taliban under rationally anticipated circumstances is unlikely and that a negotiated settlement in Afghanistan will be much more difficult and unlikely than the settlement was in Iraq — but that even so, a robust effort against Islamist terror groups must continue regardless of the outcome of the war with the Taliban.
Therefore, we expect that the United States will separate the two conflicts in response to these realities. This will mean that containing terrorists will not be dependent on defeating or holding out against the Taliban, holding Afghanistan’s cities, or preserving the Karzai regime. We expect the United States to surge troops into Afghanistan, but in due course, the counterterrorist portion will diverge from the counter-Taliban portion. The counterterrorist portion will be maintained as an intense covert operation, while the overt operation will wind down over time. The Taliban ruling Afghanistan is not a threat to the United States, so long as intense counterterrorist operations continue there.
The cost of failure in Afghanistan is simply too high and the connection to counterterrorist activities too tenuous for the two strategies to be linked. And since the counterterror war is already distinct from conventional operations in much of Afghanistan and Pakistan, our forecast is not really that radical.
This report may be forwarded or republished on your website with attribution to www.stratfor.com
The Devolution of Al Qaeda
Washington’s attention is now zeroing in on Afghanistan. There is talk of doubling U.S. forces there, and preparations are being made for another supply line into Afghanistan — this one running through the former Soviet Union — as an alternative or a supplement to the current Pakistani route. To free up more resources for Afghanistan, the U.S. withdrawal from Iraq probably will be accelerated. And there is discussion about whether the Karzai government serves the purposes of the war in Afghanistan. In short, U.S. President Barack Obama’s campaign promise to focus on Afghanistan seems to be taking shape.
We have discussed many aspects of the Afghan war in the past; it is now time to focus on the central issue. What are the strategic goals of the United States in Afghanistan? What resources will be devoted to this mission? What are the intentions and capabilities of the Taliban and others fighting the United States and its NATO allies? Most important, what is the relationship between the war against the Taliban and the war against al Qaeda? If the United States encounters difficulties in the war against the Taliban, will it still be able to contain not only al Qaeda but other terrorist groups? Does the United States need to succeed against the Taliban to be successful against transnational Islamist terrorists? And assuming that U.S. forces are built up in Afghanistan and that the supply problem through Pakistan is solved, are the defeat of Taliban and the disruption of al Qaeda likely?
Al Qaeda and U.S. Goals Post-9/11
The overarching goal of the United States since Sept. 11, 2001, has been to prevent further attacks by al Qaeda in the United States. Washington has used two means toward this end. One was defensive, aimed at increasing the difficulty of al Qaeda operatives to penetrate and operate within the United States. The second was to attack and destroy al Qaeda prime, the group around Osama bin Laden that organized and executed 9/11 and other attacks in Europe. It is this group — not other groups that call themselves al Qaeda but only are able to operate in the countries where they were formed — that was the target of the United States, because this was the group that had demonstrated the ability t o launch intercontinental strikes.
Al Qaeda prime had its main headquarters in Afghanistan. It was not an Afghan group, but one drawn from multiple Islamic countries. It was in alliance with an Afghan group, the Taliban. The Taliban had won a civil war in Afghanistan, creating a coalition of support among tribes that had given the group control, direct or indirect, over most of the country. It is important to remember that al Qaeda was separate from the Taliban; the former was a multinational force, while the Taliban were an internal Afghan political power.
The United States has two strategic goals in Afghanistan. The first is to destroy the remnants of al Qaeda prime — the central command of al Qaeda — in Afghanistan. The second is to use Afghanistan as a base for destroying al Qaeda in Pakistan and to prevent the return of al Qaeda to Afghanistan.
To achieve these goals, Washington has sought to make Afghanistan inhospitable to al Qaeda. The United States forced the Taliban from Afghanistan’s main cities and into the countryside, and established a new, anti-Taliban government in Kabul under President Hamid Karzai. Washington intended to deny al Qaeda bases in Afghanistan by unseating the Taliban government, creating a new pro-American government and then using Afghanistan as a base against al Qaeda in Pakistan.
The United States succeeded in forcing the Taliban from power in the sense that in giving up the cities, the Taliban lost formal control of the country. To be more precise, early in the U.S. attack in 2001, the Taliban realized that the massed defense of Afghan cities was impossible in the face of American air power. The ability of U.S. B-52s to devastate any concentration of forces meant that the Taliban could not defend the cities, but had to withdraw, disperse and reform its units for combat on more favorable terms.
At this point, we must separate the fates of al Qaeda and the Taliban. During the Taliban retreat, al Qaeda had to retreat as well. Since the United States lacked sufficient force to destroy al Qaeda at Tora Bora, al Qaeda was able to retreat into northwestern Pakistan. There, it enjoys the advantages of terrain, superior tactical intelligence and support networks.
Even so, in nearly eight years of war, U.S. intelligence and special operations forces have maintained pressure on al Qaeda in Pakistan. The United States has imposed attrition on al Qaeda, disrupting its command, control and communications and isolating it. In the process, the United States used one of al Qaeda’s operational principles against it. To avoid penetration by hostile intelligence services, al Qaeda has not recruited new cadres for its primary unit. This makes it very difficult to develop intelligence on al Qaeda, but it also makes it impossible for al Qaeda to replace its losses. Thus, in a long war of attrition, every loss imposed on al Qaeda has been irreplaceable, and over time, al Qaeda prime declined dramatically in effectiveness — meaning it has been years since it has carried out an effective operation.
The situation was very different with the Taliban. The Taliban, it is essential to recall, won the Afghan civil war that followed the Soviet withdrawal despite Russian and Iranian support for its opponents. That means the Taliban have a great deal of support and a strong infrastructure, and, above all, they are resilient. After the group withdrew from Afghanistan’s cities and lost formal power post-9/11, it still retained a great deal of informal influence — if not control — over large regions of Afghanistan and in areas across the border in Pakistan. Over the years since the U.S. invasion, the Taliban have regrouped, rearmed and increased their operations in Afghanistan. And the conflict with the Taliban has now become a conventional guerrilla war.
The Taliban and the Guerrilla Warfare Challenge
The Taliban have forged relationships among many Afghan (and Pakistani) tribes. These tribes have been alienated by Karzai and the Americans, and far more important, they do not perceive the Americans and Karzai as potential winners in the Afghan conflict. They recall the Russian and British defeats. The tribes have long memories, and they know that foreigners don’t stay very long. Betting on the United States and Karzai — when the United States has sent only 30,000 troops to Afghanistan, and is struggling with the idea of sending another 30,000 troops — does not strike them as prudent. The United States is behaving like a power not planning to win; and, in any event, they would not be much impressed if the Americans were planning to win.
The tribes therefore do not want to get on the wrong side of the Taliban. That means they aid and shelter Taliban forces, and provide them intelligence on enemy movement and intentions. With its base camps and supply lines running from Pakistan, the Taliban are thus in a position to recruit, train and arm an increasingly large force.
The Taliban have the classic advantage of guerrillas operating in known terrain with a network of supporters: superior intelligence. They know where the Americans are, what the Americans are doing and when the Americans are going to strike. The Taliban declines combat on unfavorable terms and strikes when the Americans are weakest. The Americans, on the other hand, have the classic problem of counterinsurgency: They enjoy superior force and firepower, and can defeat anyone they can locate and pin down, but they lack intelligence. As much as technical intelligence from unmanned aerial vehicles and satellites is useful, human intelligence is the only effective long-term solution to defeating an insurgency. In this, the Taliban have the advantage: They have been there longer, they are in more places and they are not going anywhere.
There is no conceivable force the United States can deploy to pacify Afghanistan. A possible alternative is moving into Pakistan to cut the supply lines and destroy the Taliban’s base camps. The problem is that if the Americans lack the troops to successfully operate in Afghanistan, it is even less likely they have the troops to operate in both Afghanistan and Pakistan. The United States could use the Korean War example, taking responsibility for cutting the Taliban off from supplies and reinforcements from Pakistan, but that assumes that the Afghan government has an effective force motivated to engage and defeat the Taliban. The Afghan government doesn’t.
The obvious American solution — or at least the best available solution — is to retreat to strategic Afghan points and cities and protect the Karzai regime. The problem here is that in Afghanistan, holding the cities doesn’t give the key to the country; rather, holding the countryside gives the key to the cities. Moreover, a purely defensive posture opens the United States up to the Dien Bien Phu/Khe Sanh counterstrategy, in which guerrillas shift to positional warfare, isolate a base and try to overrun in it.
A purely defensive posture could create a stalemate, but nothing more. That stalemate could create the foundations for political negotiations, but if there is no threat to the enemy, the enemy has little reason to negotiate. Therefore, there must be strikes against Taliban concentrations. The problem is that the Taliban know that concentration is suicide, and so they work to deny the Americans valuable targets. The United States can exhaust itself attacking minor targets based on poor intelligence. It won’t get anywhere.
U.S. Strategy in Light of al Qaeda’s Diminution
From the beginning, the Karzai government has failed to take control of the countryside. Therefore, al Qaeda has had the option to redeploy into Afghanistan if it chose. It didn’t because it is risk-averse. That may seem like a strange thing to say about a group that flies planes into buildings, but what it means is that the group’s members are relatively few, so al Qaeda cannot risk operational failures. It thus keeps its powder dry and stays in hiding.
This then frames the U.S. strategic question. The United States has no intrinsic interest in the nature of the Afghan government. The United States is interested in making certain the Taliban do not provide sanctuary to al Qaeda prime. But it is not clear that al Qaeda prime is operational anymore. Some members remain, putting out videos now and then and trying to appear fearsome, but it would seem that U.S. operations have crippled al Qaeda.
So if the primary reason for fighting the Taliban is to keep al Qaeda prime from having a base of operations in Afghanistan, that reason might be moot now as al Qaeda appears to be wrecked. This is not to say that another Islamist terrorist group could not arise and develop the sophisticated methods and training of al Qaeda prime. But such a group could deploy many places, and in any case, obtaining the needed skills in moving money, holding covert meetings and the like is much harder than it looks — and with many intelligence services, including those in the Islamic world, on the lookout for this, recruitment would be hard.
It is therefore no longer clear that resisting the Taliban is essential for blocking al Qaeda: al Qaeda may simply no longer be there. (At this point, the burden of proof is on those who think al Qaeda remains operational.)
Two things emerge from this. First, the search for al Qaeda and other Islamist groups is an intelligence matter best left to the covert capabilities of U.S. intelligence and Special Operations Command. Defeating al Qaeda does not require tens of thousands of troops — it requires excellent intelligence and a special operations capability. That is true whether al Qaeda is in Pakistan or Afghanistan. Intelligence, covert forces and airstrikes are what is needed in this fight, and of the three, intelligence is the key.
Second, the current strategy in Afghanistan cannot secure Afghanistan, nor does it materially contribute to shutting down al Qaeda. Trying to hold some cities and strategic points with the number of troops currently under consideration is not an effective strategy to this end; the United States is already ceding large areas of Afghanistan to the Taliban that could serve as sanctuary for al Qaeda. Protecting the Karzai government and key cities is therefore not significantly contributing to the al Qaeda-suppression strategy.
In sum, the United States does not control enough of Afghanistan to deny al Qaeda sanctuary, can’t control the border with Pakistan and lacks effective intelligence and troops for defeating the Taliban.
Logic argues, therefore, for the creation of a political process for the withdrawal of U.S. forces from Afghanistan coupled with a recommitment to intelligence operations against al Qaeda. Ultimately, the United States must protect itself from radical Islamists, but cannot create a united, pro-American Afghanistan. That would not happen even if the United States sent 500,000 troops there, which it doesn’t have anyway.
A Tale of Two Surges
The U.S. strategy now appears to involve trying a surge, or sending in more troops and negotiating with the Taliban, mirroring the strategy used in Iraq. But the problem with that strategy is that the Taliban don’t seem inclined to make concessions to the United States. The Taliban don’t think the United States can win, and they know the United States won’t stay. The Petraeus strategy is to inflict enough pain on the Taliban to cause them to rethink their position, which worked in Iraq. But it did not work in Vietnam. So long as the Taliban have resources flowing and can survive American attacks, they will calculate that they can outlast the Americans. This has been Afghan strategy for centuries, and it worked against the British and Russians.
If it works against the Americans, too, splitting the al Qaeda strategy from the Taliban strategy will be the inevitable outcome for the United States. In that case, the CIA will become the critical war fighter in the theater, while conventional forces will be withdrawn. It follows that Obama will need to think carefully about his approach to intelligence.
This is not an argument that al Qaeda is no longer a threat, although the threat appears diminished. Nor is it an argument that dealing with terrorism in Afghanistan and Pakistan is not a priority. Instead, it is an argument that the defeat of the Taliban under rationally anticipated circumstances is unlikely and that a negotiated settlement in Afghanistan will be much more difficult and unlikely than the settlement was in Iraq — but that even so, a robust effort against Islamist terror groups must continue regardless of the outcome of the war with the Taliban.
Therefore, we expect that the United States will separate the two conflicts in response to these realities. This will mean that containing terrorists will not be dependent on defeating or holding out against the Taliban, holding Afghanistan’s cities, or preserving the Karzai regime. We expect the United States to surge troops into Afghanistan, but in due course, the counterterrorist portion will diverge from the counter-Taliban portion. The counterterrorist portion will be maintained as an intense covert operation, while the overt operation will wind down over time. The Taliban ruling Afghanistan is not a threat to the United States, so long as intense counterterrorist operations continue there.
The cost of failure in Afghanistan is simply too high and the connection to counterterrorist activities too tenuous for the two strategies to be linked. And since the counterterror war is already distinct from conventional operations in much of Afghanistan and Pakistan, our forecast is not really that radical.
This report may be forwarded or republished on your website with attribution to www.stratfor.com
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΡΤΕΛ
ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ « ΚΑΡΠΑΖΩΝΟΥΝ » ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΚΑΡΠΑΖΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ; ; ;
Το ακολουθούν κείμενο είναι μεγάλο. Γιατί μεγαλύτερο είναι το έγκλημα σε βάροs των Πολιτών που περιγράφει. Πόσοι από μαs γνωρίζουν τα «κερατιάτικα» που πληρώνομε για την «Ανεξάρτητη Επιτροπή Ανταγωνισμού», να μαs. . . «προστατεύει» τάχα, από τη εκμετάλλευση των κοινωνικών απόβλητων ; ; ; Και η μεγάλη κοροϊδία είναι που εμείs οι Πολίτεs, ακούμε « Ανεξάρτητη Αρχή » και κοιμόμαστε ήσυχοι τον . . . νήδυμον ύπνον. Και τιs άλλεs επίσηs «Ανεξάρτητεs» όπωs ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειαs), ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών + Ταχυδρομείων), ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιο-Τηλεόρασηs ή για την ακρίβεια τηλεσκουπιδιών) και πάνω απ’ όλεs η ΑΠΠΔ (Αρχή Προστασίαs Προσωπικών Δεδομένων) καταφύγιο κάθε «απατεώνα, καταχραστή, υπόλογου ποινικού δικαίου και γενικώs κάθε κακοποιού», που προστατεύει την «ανυποληψία, ατιμία και αντικοινωνικότητα» τηs προσωπικότητάs του !
Τι πληρώνομε οι άμοιροι Πολίτεs με την αδιαφορία μαs όνταs σκόρπιοι. Ακόμη μια ακλόνητη απόδειξη τηs αδήριτηs ανάγκηs, τηs μόνιμηs, ισχυρήs παρουσίαs των Πολιτών απέναντι στην επέλαση των αρουραίων. Το αντίδοτο εξόντωσήs τουs ολοφάνερο : η ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ !
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΡΤΕΛ
Ομιλία Γιώργου Κοσμόπουλου, Προέδρου Μ.Κ.Ο. STOPCARTEL στιs 30-10-2008
Αρχικά ήταν φανερό ότι η απόφαση διοργάνωσηs ενόs συνεδρίου με θέμα τα καρτέλ στην Ελλάδα απαιτούσε τόλμη, αφού εξ ορισμού θα αποτελούσε πρόκληση προs δύο κατευθύνσειs :
- τουs οικονομικούs παράγοντεs
- τουs πολιτικούs
Εμείs θεωρήσαμε ότι μπορεί να αποτελέσει αρχή διεργασιών με αποδέκτεs και τουs δύο, για να αρχίσει επιτέλουs η δημόσια συζήτηση για τη λειτουργία τηs αγοράs και την απελευθέρωση των δυνάμεων του υγιούs ανταγωνισμού και όχι μόνο
Προηγουμένωs, θεωρώ απαραίτητο να διευκρινίσω ότι το STOPCARTEL είναι ο διακριτικόs τίτλοs τηs Ένωσηs Θυμάτων Καρτέλ και Μονοπωλίων, η οποία ιδρύθηκε ωs Μη Κερδοσκοπικόs Οργανισμόs τον Νοέμβριο του 2006, από την ανάγκη αντιμετώπισηs των δυσμενέστατων συνεπειών, τιs οποίεs υφίστανται τα θύματα των καρτέλ και των μονοπωλίων. Θύματα είναι οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίεs που καθημερινά συνθλίβονται από τιs καταχρηστικέs πρακτικέs των ισχυρότερων επιχειρήσεων τηs αγοράs. Ακόμη βαρύτερο είναι, όμωs, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι καταναλωτέs, οι οποίοι καθημερινά βλέπουν τα εισοδήματά τουs να λεηλατούνται από τα καρτέλ και τα μονοπώλια, χωρίs να έχουν δυνατότητεs αντίδρασηs.
Στο STOPCARTEL πιστεύουμε, ότι μια πραγματικά ανεξάρτητη οργάνωση πολιτών, μπορεί
Να συμβάλλει στην καλύτερη πληροφόρηση τηs για τη δράση των καρτέλ και των μονοπωλίων,
Να ασκήσει ελεύθερα κριτική στιs αρχέs για τιs πράξειs και παραλείψειs τουs,
Να προτείνει μέτρα απελευθέρωσηs των δυνάμεων του ανταγωνισμού και αποτελεσματικότερηs
διερεύνησηs και αντιμετώπισηs των παραβιάσεων τηs αντιμονοπωλιακήs νομοθεσίαs
Να συμβάλει στον νεο κοινωνικό διάλογο, πού εμείs βλέπουμε νά έρχεται σάν αδήρητη ανάγκη.
Γνωρίζουμε ότι ο αγώναs μαs θα είναι μακρύs και δύσκολοs. Είναι, όμωs, ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για όλουs μαs, ότι το STOPCARTEL έχει ήδη καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον τών πολιτών μέσα και έξω από την Ελλάδα . Οι επισκέψειs χιλιάδων πολιτών στην ιστοσελίδα μαs την έχουν κατατάξει στην πρώτη θέση, μεταξύ πολλών που ασχολούνται με θέματα ανταγωνισμού διεθνώs, ενώ προτάσειs του STOP CARTEL για την καλύτερη οργάνωση τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού ( Ε.Α.) μνημονεύονται επανειλημμένα από κορυφαίεs διεθνείs εκδόσειs, όπωs του Global Competition Review.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η Ελλάδα είναι η «μαύρη τρύπα» του ανταγωνισμού σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ελληνική αγορά καταδυναστεύεται από πανίσχυρα καρτέλ, που αναπτύσσουν σχέσειs αλληλεξάρτησηs και διαπλοκήs με την πολιτική εξουσία, σε ένα περιβάλλον προκλητικήs ατιμωρησίαs και επικίνδυνηs παράλυσηs τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού.
Μεγαλο μερίδιο ευθύνηs ανήκει στουs πολιτικούs ηγέτεs καθώs υποβάθμισαν το ζήτημα του ανταγωνισμού στην τελευταία θέση τηs πολιτικήs ατζένταs.
Για πολλα χρόνια το μοντέλο ανάπτυξηs τηs χώραs μαs βασιζόταν στην κεντρική θέση του κράτουs στην επιχειρηματική ανάπτυξη. Προοδευτικά στο ρόλο αυτό άρχισε να παίρνουν μέροs μεγάλεs για την εποχή τουs επιχειρήσειs οι οποίεs βασισμένεs σε κεφάλαια προερχόμενα από το εξωτερικό πχ σχεδιο Μαρσαλ, Κοινοτικά πλαίσια, κλπ υποτίθεται ότι θα ανέπτυσσαν και θα εκμοντέρνιζαν την επιχειρηματικότητα στη χώρα .
Οι πολιτικέs ηγεσίεs που τείνουν λόγω του πολιτικού συστήματοs προs τιs βραχυπρόθεσμεs επιλογέs αναγκαστικά προσωρινέs και σύντομεs λύσειs, βοήθησαν στην εξέλιξη αυτή, αναγορεύονταs ένα μικρό αριθμό επιχειρήσεων σε προνομιακό συνομιλητή τηs εξουσίαs και συνδιαμορφωτή πολλών πτυχών τηs οικονομικήs πολιτικήs. Έτσι διαμορφώθηκε μία αμφίδρομη σχέση πολιτικήs- οικονομικήs εξουσίαs από την οποία έλειπαν :
- Ο πολιτικόs έλεγχοs σε επίπεδο ηγεσιών. -- Ο δημοκρατικόs έλεγχοs από τη βάση τηs κοινωνίαs.
καθ’ οσον οι ψηφοφόροι είχαν και έχουν έλλειμμα πληροφόρησηs.
Να μην ξεχνάμε, επίσηs, ότι σε αυτό το περιβάλλον, η δραστηριοποίηση ισχυρών πολυεθνικών ομίλων όχι μόνο δεν βελτίωσε τιs συνθήκεs ανταγωνισμού, αλλά έχει καταλήξει να διευρύνει τον κύκλο των μεγάλων επιχειρήσεων που νέμονται την αγορά πέρα από κάθε έννοια στοιχειώδουs σεβασμού στουs κανόνεs του ανταγωνισμού.
Η Πολιτεια σε ευθυγράμμιση με τουs κανόνεs τηs ΕΟΚ , εισήγαγε το 1977 τον αντιμονοπωλιακο νόμο 703/77 που προέβλεπε και την ίδρυση και λειτουργία τηs Ελληνικήs Επιτροπήs Ανταγωνισμού η οποία ήδη από το 1995 έχει αναβαθμισθεί θεσμικά, ωs Ανεξάρτητη Αρχή !
Από το 1995 μέχρι το 2006, η Επιτροπή μαs ήταν σταθερά στην τελευταία θέση τηs κατάταξηs των αντιμονοπωλιακών Αρχών στιs χώρεs του ΟΟΣΑ. Ουσιαστικά είχε περιορισθεί σε ρόλο «τροχονόμου» των επιχειρηματικών συμφωνιών, εξετάζονταs και εγκρίνονταs συμπράξειs επιχειρήσεων, δηλαδή κυρίωs εξαγορέs και συγχωνεύσειs.
Το 2006 η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού αναδιοργανώθηκε και για πρώτη φορά άρχισε να διερευνά υποθέσειs παραβιάσεων τηs αντιμονοπωλιακήs νομοθεσίαs, συντάσσονταs συνολικά 24 εισηγήσειs προs την Ολομέλεια τηs Επιτροπήs. Οι περισσότερεs από αυτέs, όπωs είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, στοιχειοθετούσαν σοβαρέs παραβάσειs και κατέληγαν σε προτάσειs επιβολήs υψηλών προστίμων σε ισχυρούs επιχειρηματικούs ομίλουs.
Κατά τραγική ειρωνία, την ίδια χρονιά που η Επιτροπή για πρώτη φορά «σήκωσε κεφάλι», είδε και το κύροs τηs να καταβυθίζεται, από το γνωστό σε όλουs μαs σκάνδαλο, το οποίο κατέληξε στη φυλάκιση του πρώην Γενικού Διευθυντή Ανταγωνισμού Παναγιώτη Αδαμόπουλου.
Ξεφεύγει από το αντικείμενο αυτήs τηs εισήγησηs η ποινική αξιολόγηση αυτήs τηs περίεργηs υπόθεσηs, που εξετάζεται αυτή την περίοδο από τη Δικαιοσύνη. Από τη σκοπιά του STOP CARTEL, όμωs,οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξήs:
1. Η έρευνα τηs Γενικήs Διεύθυνσηs Ανταγωνισμού όντωs αποκάλυψε τη δράση ενόs μεγάλου καρτέλ στιs βιομηχανίεs γάλακτοs.
2. Για πρώτη φορά η Γενική Διεύθυνση αξιοποίησε, στο πλαίσιο τηs έρευναs για το καρτέλ στο γάλα, το θεσμό του Προγράμματοs Επιείκειαs, που αποτελεί διεθνώs βασικό εργαλείο για την αποκάλυψη των καρτέλ
3. Γεγονόs είναι, ότι το αναφερθέν σκάνδαλο, που αντίστοιχο του δεν έχει καταγραφεί στα διεθνή χρονικά, εξουδετέρωσε το Πρόγραμμα Επιείκειαs,
4. Αυτονόητο επίσηs είναι ότι αυτό το σκάνδαλο λειτούργησε καταλυτικά στη συνείδηση τηs κοινήs γνώμηs και του επιχειρηματικού κόσμου, απαξιώνονταs την αντιμονοπωλιακή Αρχή
Από την παραπάνω πορεία φαίνεται ο κεντρικόs ρόλοs στιs εξελίξειs στην οικονομία τον οποίο έπαιξε η διαχρονική ουσιαστικά ανυπαρξία τηs Ε.Α. τηs οποίαs κύρια και μόνιμα χαρακτηριστικά τηs ήταν :
-- Η καθυστέρηση των παρέμβασεων τηs -- Η χλιαρότητα των αποφάσεων -- Η αδιαφάνεια στο έργο τηs.
Οι λίγεs αποφάσειs που έχουν εκδοθεί ήταν προκλητικά ευνοϊκέs για τουs παραβάτεs. Θυμίζουμε :
-- τα γελοία πρόστιμα σε καρτέλ βιομηχανιών συσκευασίαs ροδακίνων.
-- την ατιμωρησία του τραπεζικού καρτέλ στιs διατραπεζικέs προμήθειεs.
-- την προκλητική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν όλεs οι καταχρηστικέs πρακτικέs των δικηγορικών συλλόγων, οι οποίεs υποχρεώνουν τουs πολίτεs να πληρώνουν διπλέs αμοιβέs δικηγόρων, όταν έχουν υποθέσειs που εκδικάζονται μακριά από την επαγγελματική έδρα του συνηγόρου τουs.
-- Τιs υποθέσειs που αφορούν το καρτέλ δύο μεγάλων εταιρειών στην αγορά καυσίμων, την κατάχρηση δεσπόζουσαs θέσηs από την κυρίαρχη εταιρεία τηs αγοράs καφέ, την υπόθεση τηs Λαχαναγοράs Αθηνών, παρότι έχει εισαχθεί στην Ολομέλεια πριν τρία χρόνια, που η Ε.Α. ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει αποφάσειs.!
-- Για την υπόθεση των απορρυπαντικών συντάχθηκε μία εισήγηση, αλλά παραμένει σε εκκρεμότητα η δεύτερη και ακόμη η Ολομέλεια δεν έχει λάβει αποφάσειs ! ! !
Δεκάδεs είναι οι ημιτελείs έρευνεs και οι καταγγελίεs που παραμένουν «παγωμένεs» ή «εξαφανισμένεs». Αναφέρουμε ενδεικτικά τα προϊόντα ή τουs κλάδουs που αφορούν : τσιμέντα και προϊόντα χάλυβα, μπύρα, το λάδι, καπνά, τα σιτηρά, άλευρα, εμφιαλωμένα νερά και αναψυκτικά, παγωτά, ρύζι, ντομάτεs, κρουασάν, αλκοολούχα ποτά, καλλυντικά, αυτοκίνητα, διανομή του Τύπου, διαγωνισμοί νοσοκομείων, ανακύκλωση απορριμμάτων, χρηματιστηριακέs υπηρεσίεs. Περιττό είναι να επισημανθεί ότι ούτε η καταγγελία από το βήμα τηs Βουλήs, για τα καρτέλ στα ράφια των σούπερ μάρκετ έχει διερευνηθεί από την Επιτροπή.
Αντίθετα με τιs χρόνιεs πρακτικέs τηs, για τον κλάδο τηs ακτοπλοΐαs, η Επιτροπή προχώρησε σε έφοδο στα γραφεία τηs Ένωσηs Ακτοπλοικών Επιχειρήσεων και η εισήγηση τηs Γενικήs Διεύθυνσηs ήταν έτοιμη ένα μήνα αργότερα, ενώ η υπόθεση έχει ήδη εισαχθεί στην Ολομέλεια. Κατά σύμπτωση, για την υπόθεση αυτή είχε δείξει ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον η κυβέρνηση.
Την νοσηρή αυτή κατάσταση, μέσα στην Ε.Α. τηs οποίαs τά μέλη ε ί ν α ι :
** υποστηρικτέs παραβατών όπωs ο εκάστοτε εκπρόσωποs του ΣΕΒ
** ελεύθεροι επαγγελματίεs, πάροχοι υπηρεσιών στιs μεγάλεs εταιρείεs
** το δε προσωπικό τηs ανειδίκευτο και απρόθυμο να ρισκάρει ρήξειs, έρχεται με καταγγελία του να
φωτίσει στιs 28-8-2008 ο Σύλλογοs εργαζομένων στην Ε.Α. ο οποίοs καταγγέλλει οτι :
## Πληθοs λειτουργιών τηs Επιτροπήs κινείται εκτόs νομιμότηταs .
## Ο Πρόεδροs ασκει πρακτικα και χρέη Γενικού Διευθυντή
## Υποθέσειs μετακινούνται απο τμήματοs σε τμήμα κατά αυθαίρετο τρόπο.
## Υπηρεσιακοί κανόνεs παραβιάζονται συστηματικά
## Ασκούνται παράνομεs μεθοδεύσειs που οδηγούν σε θαψιμο υποθέσεων.
Η λειτουργία αυτή τηs Ε.Α. αφορά ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, αφού καταδίκασε την κοινωνία στην άγνοια και τον επιχειρηματικό κόσμο στην παράδοση στα χέρια του ολιγοπωλίου των μεγάλων !
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο που επιγραμματικά περιγράφτηκε, διαμορφώθηκε μία κατάσταση μονοπώλησηs η ολιγοπώλησηs ολόκληρων κλάδων τηs Οικονομίαs με συνέπεια την παραγωγή εύκολου κέρδουs για τουs λίγουs των καρτέλ. Οι επιχειρήσειs μέλη των καρτελ,
- Αρχίσαν να υπολείπονται σε ανταγωνιστικότητα
- Συμπαρέσυραν βαθμηδον την Εθνική οικονομία στα τεράστια ελλείμματα του εμπορικου ισοζυγιου, αφου
τα προϊόντα και οι υπηρεσίεs μαs δεν αγοράζονται στο εξωτερικό λόγω κακήs ποιότηταs και υψηλού
κόστουs.
- Συγχρόνωs μέσα στη χώρα λόγω του τεράστιου ελλείμματοs του ανταγωνισμού αύξησαν ιλιγγιωδώs
τα κέρδη τουs επιβάλλονταs καταχρηστικέs τιμέs.
- Πρώτο βαρύ αποτέλεσμα του καρκινώματοs των καρτέλ που έγινε αισθητό στον Ελληνα πολίτη ήταν η
ενδημική ακρίβεια. Πολύ πριν ξεσπάσει η παρούσα οικονομικηή κρίση διεθνώs, το κόστοs ζωήs στην
Ελλάδα ήταν κατά 25-30% υ ψ η λ ο τ ε ρ ο από ότι ότι στη ζώνη του ευρώ.
- Δεύτερη απόδειξη στεγανοποίησηs και ποδηγέτησηs τηs ελληνικήs αγοράs είναι η κακή ποιότητα
προϊόντων και υπηρεσιών
- Και τρίτη η απόδειξη η απουσία ευρεσιτεχνιών και καινοτομιών καθώs οι μεγάλεs επιχειρήσειs δεν έχουν
κίνητρο ανάπτυξηs λόγω έλλειψηs ανταγωνισμού.
Η πορεία αυτή απειλεί πλέον την οικονομική επιβίωση και την κοινωνική ανάπτυξη τηs χωραs. Μέσα στο κλίμα αυτό η σημερινή πολιτική ηγεσία παραμένει ουσιαστικά αδρανήs. Θυμιζουμε.
Στιs 29-12-07 το Υπουργείο Ανάπτυξηs ζητά κοστολόγια, τα οποία οι περισσότερεs μεγάλεs επιχειρήσειs
αρνούνται προκλητικά να δώσουν.
Στιs 12-2-08 ο Υπουργόs Ανάπτυξηs δηλώνει η ότι οι καταναλωτέs . . . ευθύνονται για την ακρίβεια ! Την
ακραία αυτή δήλωση συμπληρώνει με το . . . ευφυολόγημα ότι στο χορό τηs ακρίβειαs χρειάζονται
δύο χορευτέs, από τουs οποίουs ο έναs είναι ο Ελληναs καταναλωτηs !
Στιs 22-2-08 ανακοινώνονται τα . . . σαράντα ένα μέτρα ! ! !
Στιs 23-4-08 στην ετήσια έκθεση τηs Τράπεζαs τηs Ελλάδοs ο απερχόμενοs Διοικητήs δηλώνει ότι οι
πρακτικέs καρτέλ είναι υπεύθυνεs για τον πληθωρισμό. Και το αποκορύφωμα :
Στιs 22-8-08 οι μεγάλοι επιχειρηματίεs και έμποροι στέλνουν τελεσίγραφο στον Υπουργό Ανάπτυξηs, «μην
τολμήσετε να μαs φορολογήσετε παραπάνω γιατί τη φορολογία θα την περάσουμε στιs τιμέs των
προϊόντων και υπηρεσιών».
Απέναντι στη λαίλαπα των καρτελ, η κοινωνία των Πολιτών βρέθηκε απολύτωs ανυπεράσπιστη.
-Δεν υπήρχε συγκροτημένη κοινωνική οργάνωση , η οποία να εκφράζει την οργή των πολιτών για την υποβάθμιση τηs ποιότηταs ζωήs που τουs επιβάλλει το σύστημα των καρτέλ μονοπωλίων, η οποία να εκφράζει τη θέληση των πολιτών να παρέμβουν επιτέλουs δραστικά σε όλεs τιs παραπάνω διαδικασίεs. Κάτω από τιs συνθήκεs αυτέs όπου υπάρχει έλλειμμα κρατικήs προστασίαs οι πολίτεs αναγκάστηκαν σε οργάνωση διεκδίκησηs των δικαιωμάτων τουs. Ετσι προέκυψε το STOPCARTEL Το δεύτερο συνθετικό (καρτελ) πάντοτε είχε σχέση με κάποια μορφή ανθρώπινηs βίαs. Για το σταμάτημα τηs όποιαs βίαs, τηs οικονομικήs, τηs εκμετάλλευσηs, του ΕΓΩ των ισχυρών, τηs απληστίαs των καρτελ σε βάροs των πολιτών, ιδρύθηκε το STOPCARTEL. Φυσικοί ιδρυτέs ενόs τέτοιου φορέα είναι Πολίτεs οι οποίοι έχουν υποστεί άμεσα τιs συνέπειεs των εγκληματικών πράξεων των καρτελ σε βαθμό υπερθετικό. Πλαισιωμένοι από νομικούs, οικονομολόγουs και άλλουs τεχνοκράτεs στον τομέα του ανταγωνισμού, σε εθελοντική βάση, δίνουμε πλέον καθημερινά τη μάχη υπεράσπισηs των δικαιωμάτων των Πολιτών - καταναλωτών και των φορολογουμένων.
.
Η σημερινή ημερίδα γίνεται μέσα σε μια πρωτοφανή παγκόσμια οικονομική συγκυρία που βρίσκει τουs Ελληνεs πολίτεs ήδη σε πιο μειονεκτική οικονομική θέση, με ένα κόστοs ζωήs αδικαιολόγητα ψηλότερο σε σχέση με τουs υπόλοιπουs Ευρωπαίουs και μια πραγματική οικονομία η καλή πορεία τηs οποίαs αφορούσε στην πραγματικότητα τουs λίγουs οικονομικά ισχυρούs αυτήs τηs χώραs.
Το STOPCARTEL, με βάση τά όσα ήδη έχουν αναφερθεί, φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την ανύπαρκτη στην ουσία κρατική πολιτική ανταγωνισμού με μία συλλογική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του πολίτη σαν καταναλωτή, φορολογουμένου, μικρομεσαίου.
Για να επιτευχθεί το εγχείρημα αυτό η πρώτη γενιά στόχων είναι για μαs,
- Αξιόπιστη Αντιμονοπωλιακή Αρχή
- Αυστηρή Αντιμονοπωλιακή νομοθεσία
- νομοθεσία προστασίαs των θυμάτων των καρτελ που εν κατακλείδι είναι όλοι οι πολίτεs.
Το STOPCARTEL ήδη από τον Ιούνιο 2007 είχε ζητήσει από την κυβέρνηση τη θεσμική αναδιάρθρωση τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού και κατάργηση εκπροσώπησηs φορέων και ιδιαιτέρωs του ΣΕΒ , οι οποίοι δεοντολογικά δεν έχουν θέση στη σύνθεση η μίαs Ανεξάρτητηs Διοικητικήs Αρχήs.
Το ακολουθούν κείμενο είναι μεγάλο. Γιατί μεγαλύτερο είναι το έγκλημα σε βάροs των Πολιτών που περιγράφει. Πόσοι από μαs γνωρίζουν τα «κερατιάτικα» που πληρώνομε για την «Ανεξάρτητη Επιτροπή Ανταγωνισμού», να μαs. . . «προστατεύει» τάχα, από τη εκμετάλλευση των κοινωνικών απόβλητων ; ; ; Και η μεγάλη κοροϊδία είναι που εμείs οι Πολίτεs, ακούμε « Ανεξάρτητη Αρχή » και κοιμόμαστε ήσυχοι τον . . . νήδυμον ύπνον. Και τιs άλλεs επίσηs «Ανεξάρτητεs» όπωs ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειαs), ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών + Ταχυδρομείων), ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιο-Τηλεόρασηs ή για την ακρίβεια τηλεσκουπιδιών) και πάνω απ’ όλεs η ΑΠΠΔ (Αρχή Προστασίαs Προσωπικών Δεδομένων) καταφύγιο κάθε «απατεώνα, καταχραστή, υπόλογου ποινικού δικαίου και γενικώs κάθε κακοποιού», που προστατεύει την «ανυποληψία, ατιμία και αντικοινωνικότητα» τηs προσωπικότητάs του !
Τι πληρώνομε οι άμοιροι Πολίτεs με την αδιαφορία μαs όνταs σκόρπιοι. Ακόμη μια ακλόνητη απόδειξη τηs αδήριτηs ανάγκηs, τηs μόνιμηs, ισχυρήs παρουσίαs των Πολιτών απέναντι στην επέλαση των αρουραίων. Το αντίδοτο εξόντωσήs τουs ολοφάνερο : η ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ !
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΡΤΕΛ
Ομιλία Γιώργου Κοσμόπουλου, Προέδρου Μ.Κ.Ο. STOPCARTEL στιs 30-10-2008
Αρχικά ήταν φανερό ότι η απόφαση διοργάνωσηs ενόs συνεδρίου με θέμα τα καρτέλ στην Ελλάδα απαιτούσε τόλμη, αφού εξ ορισμού θα αποτελούσε πρόκληση προs δύο κατευθύνσειs :
- τουs οικονομικούs παράγοντεs
- τουs πολιτικούs
Εμείs θεωρήσαμε ότι μπορεί να αποτελέσει αρχή διεργασιών με αποδέκτεs και τουs δύο, για να αρχίσει επιτέλουs η δημόσια συζήτηση για τη λειτουργία τηs αγοράs και την απελευθέρωση των δυνάμεων του υγιούs ανταγωνισμού και όχι μόνο
Προηγουμένωs, θεωρώ απαραίτητο να διευκρινίσω ότι το STOPCARTEL είναι ο διακριτικόs τίτλοs τηs Ένωσηs Θυμάτων Καρτέλ και Μονοπωλίων, η οποία ιδρύθηκε ωs Μη Κερδοσκοπικόs Οργανισμόs τον Νοέμβριο του 2006, από την ανάγκη αντιμετώπισηs των δυσμενέστατων συνεπειών, τιs οποίεs υφίστανται τα θύματα των καρτέλ και των μονοπωλίων. Θύματα είναι οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίεs που καθημερινά συνθλίβονται από τιs καταχρηστικέs πρακτικέs των ισχυρότερων επιχειρήσεων τηs αγοράs. Ακόμη βαρύτερο είναι, όμωs, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι καταναλωτέs, οι οποίοι καθημερινά βλέπουν τα εισοδήματά τουs να λεηλατούνται από τα καρτέλ και τα μονοπώλια, χωρίs να έχουν δυνατότητεs αντίδρασηs.
Στο STOPCARTEL πιστεύουμε, ότι μια πραγματικά ανεξάρτητη οργάνωση πολιτών, μπορεί
Να συμβάλλει στην καλύτερη πληροφόρηση τηs για τη δράση των καρτέλ και των μονοπωλίων,
Να ασκήσει ελεύθερα κριτική στιs αρχέs για τιs πράξειs και παραλείψειs τουs,
Να προτείνει μέτρα απελευθέρωσηs των δυνάμεων του ανταγωνισμού και αποτελεσματικότερηs
διερεύνησηs και αντιμετώπισηs των παραβιάσεων τηs αντιμονοπωλιακήs νομοθεσίαs
Να συμβάλει στον νεο κοινωνικό διάλογο, πού εμείs βλέπουμε νά έρχεται σάν αδήρητη ανάγκη.
Γνωρίζουμε ότι ο αγώναs μαs θα είναι μακρύs και δύσκολοs. Είναι, όμωs, ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για όλουs μαs, ότι το STOPCARTEL έχει ήδη καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον τών πολιτών μέσα και έξω από την Ελλάδα . Οι επισκέψειs χιλιάδων πολιτών στην ιστοσελίδα μαs την έχουν κατατάξει στην πρώτη θέση, μεταξύ πολλών που ασχολούνται με θέματα ανταγωνισμού διεθνώs, ενώ προτάσειs του STOP CARTEL για την καλύτερη οργάνωση τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού ( Ε.Α.) μνημονεύονται επανειλημμένα από κορυφαίεs διεθνείs εκδόσειs, όπωs του Global Competition Review.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η Ελλάδα είναι η «μαύρη τρύπα» του ανταγωνισμού σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ελληνική αγορά καταδυναστεύεται από πανίσχυρα καρτέλ, που αναπτύσσουν σχέσειs αλληλεξάρτησηs και διαπλοκήs με την πολιτική εξουσία, σε ένα περιβάλλον προκλητικήs ατιμωρησίαs και επικίνδυνηs παράλυσηs τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού.
Μεγαλο μερίδιο ευθύνηs ανήκει στουs πολιτικούs ηγέτεs καθώs υποβάθμισαν το ζήτημα του ανταγωνισμού στην τελευταία θέση τηs πολιτικήs ατζένταs.
Για πολλα χρόνια το μοντέλο ανάπτυξηs τηs χώραs μαs βασιζόταν στην κεντρική θέση του κράτουs στην επιχειρηματική ανάπτυξη. Προοδευτικά στο ρόλο αυτό άρχισε να παίρνουν μέροs μεγάλεs για την εποχή τουs επιχειρήσειs οι οποίεs βασισμένεs σε κεφάλαια προερχόμενα από το εξωτερικό πχ σχεδιο Μαρσαλ, Κοινοτικά πλαίσια, κλπ υποτίθεται ότι θα ανέπτυσσαν και θα εκμοντέρνιζαν την επιχειρηματικότητα στη χώρα .
Οι πολιτικέs ηγεσίεs που τείνουν λόγω του πολιτικού συστήματοs προs τιs βραχυπρόθεσμεs επιλογέs αναγκαστικά προσωρινέs και σύντομεs λύσειs, βοήθησαν στην εξέλιξη αυτή, αναγορεύονταs ένα μικρό αριθμό επιχειρήσεων σε προνομιακό συνομιλητή τηs εξουσίαs και συνδιαμορφωτή πολλών πτυχών τηs οικονομικήs πολιτικήs. Έτσι διαμορφώθηκε μία αμφίδρομη σχέση πολιτικήs- οικονομικήs εξουσίαs από την οποία έλειπαν :
- Ο πολιτικόs έλεγχοs σε επίπεδο ηγεσιών. -- Ο δημοκρατικόs έλεγχοs από τη βάση τηs κοινωνίαs.
καθ’ οσον οι ψηφοφόροι είχαν και έχουν έλλειμμα πληροφόρησηs.
Να μην ξεχνάμε, επίσηs, ότι σε αυτό το περιβάλλον, η δραστηριοποίηση ισχυρών πολυεθνικών ομίλων όχι μόνο δεν βελτίωσε τιs συνθήκεs ανταγωνισμού, αλλά έχει καταλήξει να διευρύνει τον κύκλο των μεγάλων επιχειρήσεων που νέμονται την αγορά πέρα από κάθε έννοια στοιχειώδουs σεβασμού στουs κανόνεs του ανταγωνισμού.
Η Πολιτεια σε ευθυγράμμιση με τουs κανόνεs τηs ΕΟΚ , εισήγαγε το 1977 τον αντιμονοπωλιακο νόμο 703/77 που προέβλεπε και την ίδρυση και λειτουργία τηs Ελληνικήs Επιτροπήs Ανταγωνισμού η οποία ήδη από το 1995 έχει αναβαθμισθεί θεσμικά, ωs Ανεξάρτητη Αρχή !
Από το 1995 μέχρι το 2006, η Επιτροπή μαs ήταν σταθερά στην τελευταία θέση τηs κατάταξηs των αντιμονοπωλιακών Αρχών στιs χώρεs του ΟΟΣΑ. Ουσιαστικά είχε περιορισθεί σε ρόλο «τροχονόμου» των επιχειρηματικών συμφωνιών, εξετάζονταs και εγκρίνονταs συμπράξειs επιχειρήσεων, δηλαδή κυρίωs εξαγορέs και συγχωνεύσειs.
Το 2006 η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού αναδιοργανώθηκε και για πρώτη φορά άρχισε να διερευνά υποθέσειs παραβιάσεων τηs αντιμονοπωλιακήs νομοθεσίαs, συντάσσονταs συνολικά 24 εισηγήσειs προs την Ολομέλεια τηs Επιτροπήs. Οι περισσότερεs από αυτέs, όπωs είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, στοιχειοθετούσαν σοβαρέs παραβάσειs και κατέληγαν σε προτάσειs επιβολήs υψηλών προστίμων σε ισχυρούs επιχειρηματικούs ομίλουs.
Κατά τραγική ειρωνία, την ίδια χρονιά που η Επιτροπή για πρώτη φορά «σήκωσε κεφάλι», είδε και το κύροs τηs να καταβυθίζεται, από το γνωστό σε όλουs μαs σκάνδαλο, το οποίο κατέληξε στη φυλάκιση του πρώην Γενικού Διευθυντή Ανταγωνισμού Παναγιώτη Αδαμόπουλου.
Ξεφεύγει από το αντικείμενο αυτήs τηs εισήγησηs η ποινική αξιολόγηση αυτήs τηs περίεργηs υπόθεσηs, που εξετάζεται αυτή την περίοδο από τη Δικαιοσύνη. Από τη σκοπιά του STOP CARTEL, όμωs,οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξήs:
1. Η έρευνα τηs Γενικήs Διεύθυνσηs Ανταγωνισμού όντωs αποκάλυψε τη δράση ενόs μεγάλου καρτέλ στιs βιομηχανίεs γάλακτοs.
2. Για πρώτη φορά η Γενική Διεύθυνση αξιοποίησε, στο πλαίσιο τηs έρευναs για το καρτέλ στο γάλα, το θεσμό του Προγράμματοs Επιείκειαs, που αποτελεί διεθνώs βασικό εργαλείο για την αποκάλυψη των καρτέλ
3. Γεγονόs είναι, ότι το αναφερθέν σκάνδαλο, που αντίστοιχο του δεν έχει καταγραφεί στα διεθνή χρονικά, εξουδετέρωσε το Πρόγραμμα Επιείκειαs,
4. Αυτονόητο επίσηs είναι ότι αυτό το σκάνδαλο λειτούργησε καταλυτικά στη συνείδηση τηs κοινήs γνώμηs και του επιχειρηματικού κόσμου, απαξιώνονταs την αντιμονοπωλιακή Αρχή
Από την παραπάνω πορεία φαίνεται ο κεντρικόs ρόλοs στιs εξελίξειs στην οικονομία τον οποίο έπαιξε η διαχρονική ουσιαστικά ανυπαρξία τηs Ε.Α. τηs οποίαs κύρια και μόνιμα χαρακτηριστικά τηs ήταν :
-- Η καθυστέρηση των παρέμβασεων τηs -- Η χλιαρότητα των αποφάσεων -- Η αδιαφάνεια στο έργο τηs.
Οι λίγεs αποφάσειs που έχουν εκδοθεί ήταν προκλητικά ευνοϊκέs για τουs παραβάτεs. Θυμίζουμε :
-- τα γελοία πρόστιμα σε καρτέλ βιομηχανιών συσκευασίαs ροδακίνων.
-- την ατιμωρησία του τραπεζικού καρτέλ στιs διατραπεζικέs προμήθειεs.
-- την προκλητική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκαν όλεs οι καταχρηστικέs πρακτικέs των δικηγορικών συλλόγων, οι οποίεs υποχρεώνουν τουs πολίτεs να πληρώνουν διπλέs αμοιβέs δικηγόρων, όταν έχουν υποθέσειs που εκδικάζονται μακριά από την επαγγελματική έδρα του συνηγόρου τουs.
-- Τιs υποθέσειs που αφορούν το καρτέλ δύο μεγάλων εταιρειών στην αγορά καυσίμων, την κατάχρηση δεσπόζουσαs θέσηs από την κυρίαρχη εταιρεία τηs αγοράs καφέ, την υπόθεση τηs Λαχαναγοράs Αθηνών, παρότι έχει εισαχθεί στην Ολομέλεια πριν τρία χρόνια, που η Ε.Α. ακόμη δεν έχει καταφέρει να εκδώσει αποφάσειs.!
-- Για την υπόθεση των απορρυπαντικών συντάχθηκε μία εισήγηση, αλλά παραμένει σε εκκρεμότητα η δεύτερη και ακόμη η Ολομέλεια δεν έχει λάβει αποφάσειs ! ! !
Δεκάδεs είναι οι ημιτελείs έρευνεs και οι καταγγελίεs που παραμένουν «παγωμένεs» ή «εξαφανισμένεs». Αναφέρουμε ενδεικτικά τα προϊόντα ή τουs κλάδουs που αφορούν : τσιμέντα και προϊόντα χάλυβα, μπύρα, το λάδι, καπνά, τα σιτηρά, άλευρα, εμφιαλωμένα νερά και αναψυκτικά, παγωτά, ρύζι, ντομάτεs, κρουασάν, αλκοολούχα ποτά, καλλυντικά, αυτοκίνητα, διανομή του Τύπου, διαγωνισμοί νοσοκομείων, ανακύκλωση απορριμμάτων, χρηματιστηριακέs υπηρεσίεs. Περιττό είναι να επισημανθεί ότι ούτε η καταγγελία από το βήμα τηs Βουλήs, για τα καρτέλ στα ράφια των σούπερ μάρκετ έχει διερευνηθεί από την Επιτροπή.
Αντίθετα με τιs χρόνιεs πρακτικέs τηs, για τον κλάδο τηs ακτοπλοΐαs, η Επιτροπή προχώρησε σε έφοδο στα γραφεία τηs Ένωσηs Ακτοπλοικών Επιχειρήσεων και η εισήγηση τηs Γενικήs Διεύθυνσηs ήταν έτοιμη ένα μήνα αργότερα, ενώ η υπόθεση έχει ήδη εισαχθεί στην Ολομέλεια. Κατά σύμπτωση, για την υπόθεση αυτή είχε δείξει ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον η κυβέρνηση.
Την νοσηρή αυτή κατάσταση, μέσα στην Ε.Α. τηs οποίαs τά μέλη ε ί ν α ι :
** υποστηρικτέs παραβατών όπωs ο εκάστοτε εκπρόσωποs του ΣΕΒ
** ελεύθεροι επαγγελματίεs, πάροχοι υπηρεσιών στιs μεγάλεs εταιρείεs
** το δε προσωπικό τηs ανειδίκευτο και απρόθυμο να ρισκάρει ρήξειs, έρχεται με καταγγελία του να
φωτίσει στιs 28-8-2008 ο Σύλλογοs εργαζομένων στην Ε.Α. ο οποίοs καταγγέλλει οτι :
## Πληθοs λειτουργιών τηs Επιτροπήs κινείται εκτόs νομιμότηταs .
## Ο Πρόεδροs ασκει πρακτικα και χρέη Γενικού Διευθυντή
## Υποθέσειs μετακινούνται απο τμήματοs σε τμήμα κατά αυθαίρετο τρόπο.
## Υπηρεσιακοί κανόνεs παραβιάζονται συστηματικά
## Ασκούνται παράνομεs μεθοδεύσειs που οδηγούν σε θαψιμο υποθέσεων.
Η λειτουργία αυτή τηs Ε.Α. αφορά ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, αφού καταδίκασε την κοινωνία στην άγνοια και τον επιχειρηματικό κόσμο στην παράδοση στα χέρια του ολιγοπωλίου των μεγάλων !
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο που επιγραμματικά περιγράφτηκε, διαμορφώθηκε μία κατάσταση μονοπώλησηs η ολιγοπώλησηs ολόκληρων κλάδων τηs Οικονομίαs με συνέπεια την παραγωγή εύκολου κέρδουs για τουs λίγουs των καρτέλ. Οι επιχειρήσειs μέλη των καρτελ,
- Αρχίσαν να υπολείπονται σε ανταγωνιστικότητα
- Συμπαρέσυραν βαθμηδον την Εθνική οικονομία στα τεράστια ελλείμματα του εμπορικου ισοζυγιου, αφου
τα προϊόντα και οι υπηρεσίεs μαs δεν αγοράζονται στο εξωτερικό λόγω κακήs ποιότηταs και υψηλού
κόστουs.
- Συγχρόνωs μέσα στη χώρα λόγω του τεράστιου ελλείμματοs του ανταγωνισμού αύξησαν ιλιγγιωδώs
τα κέρδη τουs επιβάλλονταs καταχρηστικέs τιμέs.
- Πρώτο βαρύ αποτέλεσμα του καρκινώματοs των καρτέλ που έγινε αισθητό στον Ελληνα πολίτη ήταν η
ενδημική ακρίβεια. Πολύ πριν ξεσπάσει η παρούσα οικονομικηή κρίση διεθνώs, το κόστοs ζωήs στην
Ελλάδα ήταν κατά 25-30% υ ψ η λ ο τ ε ρ ο από ότι ότι στη ζώνη του ευρώ.
- Δεύτερη απόδειξη στεγανοποίησηs και ποδηγέτησηs τηs ελληνικήs αγοράs είναι η κακή ποιότητα
προϊόντων και υπηρεσιών
- Και τρίτη η απόδειξη η απουσία ευρεσιτεχνιών και καινοτομιών καθώs οι μεγάλεs επιχειρήσειs δεν έχουν
κίνητρο ανάπτυξηs λόγω έλλειψηs ανταγωνισμού.
Η πορεία αυτή απειλεί πλέον την οικονομική επιβίωση και την κοινωνική ανάπτυξη τηs χωραs. Μέσα στο κλίμα αυτό η σημερινή πολιτική ηγεσία παραμένει ουσιαστικά αδρανήs. Θυμιζουμε.
Στιs 29-12-07 το Υπουργείο Ανάπτυξηs ζητά κοστολόγια, τα οποία οι περισσότερεs μεγάλεs επιχειρήσειs
αρνούνται προκλητικά να δώσουν.
Στιs 12-2-08 ο Υπουργόs Ανάπτυξηs δηλώνει η ότι οι καταναλωτέs . . . ευθύνονται για την ακρίβεια ! Την
ακραία αυτή δήλωση συμπληρώνει με το . . . ευφυολόγημα ότι στο χορό τηs ακρίβειαs χρειάζονται
δύο χορευτέs, από τουs οποίουs ο έναs είναι ο Ελληναs καταναλωτηs !
Στιs 22-2-08 ανακοινώνονται τα . . . σαράντα ένα μέτρα ! ! !
Στιs 23-4-08 στην ετήσια έκθεση τηs Τράπεζαs τηs Ελλάδοs ο απερχόμενοs Διοικητήs δηλώνει ότι οι
πρακτικέs καρτέλ είναι υπεύθυνεs για τον πληθωρισμό. Και το αποκορύφωμα :
Στιs 22-8-08 οι μεγάλοι επιχειρηματίεs και έμποροι στέλνουν τελεσίγραφο στον Υπουργό Ανάπτυξηs, «μην
τολμήσετε να μαs φορολογήσετε παραπάνω γιατί τη φορολογία θα την περάσουμε στιs τιμέs των
προϊόντων και υπηρεσιών».
Απέναντι στη λαίλαπα των καρτελ, η κοινωνία των Πολιτών βρέθηκε απολύτωs ανυπεράσπιστη.
-Δεν υπήρχε συγκροτημένη κοινωνική οργάνωση , η οποία να εκφράζει την οργή των πολιτών για την υποβάθμιση τηs ποιότηταs ζωήs που τουs επιβάλλει το σύστημα των καρτέλ μονοπωλίων, η οποία να εκφράζει τη θέληση των πολιτών να παρέμβουν επιτέλουs δραστικά σε όλεs τιs παραπάνω διαδικασίεs. Κάτω από τιs συνθήκεs αυτέs όπου υπάρχει έλλειμμα κρατικήs προστασίαs οι πολίτεs αναγκάστηκαν σε οργάνωση διεκδίκησηs των δικαιωμάτων τουs. Ετσι προέκυψε το STOPCARTEL Το δεύτερο συνθετικό (καρτελ) πάντοτε είχε σχέση με κάποια μορφή ανθρώπινηs βίαs. Για το σταμάτημα τηs όποιαs βίαs, τηs οικονομικήs, τηs εκμετάλλευσηs, του ΕΓΩ των ισχυρών, τηs απληστίαs των καρτελ σε βάροs των πολιτών, ιδρύθηκε το STOPCARTEL. Φυσικοί ιδρυτέs ενόs τέτοιου φορέα είναι Πολίτεs οι οποίοι έχουν υποστεί άμεσα τιs συνέπειεs των εγκληματικών πράξεων των καρτελ σε βαθμό υπερθετικό. Πλαισιωμένοι από νομικούs, οικονομολόγουs και άλλουs τεχνοκράτεs στον τομέα του ανταγωνισμού, σε εθελοντική βάση, δίνουμε πλέον καθημερινά τη μάχη υπεράσπισηs των δικαιωμάτων των Πολιτών - καταναλωτών και των φορολογουμένων.
.
Η σημερινή ημερίδα γίνεται μέσα σε μια πρωτοφανή παγκόσμια οικονομική συγκυρία που βρίσκει τουs Ελληνεs πολίτεs ήδη σε πιο μειονεκτική οικονομική θέση, με ένα κόστοs ζωήs αδικαιολόγητα ψηλότερο σε σχέση με τουs υπόλοιπουs Ευρωπαίουs και μια πραγματική οικονομία η καλή πορεία τηs οποίαs αφορούσε στην πραγματικότητα τουs λίγουs οικονομικά ισχυρούs αυτήs τηs χώραs.
Το STOPCARTEL, με βάση τά όσα ήδη έχουν αναφερθεί, φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την ανύπαρκτη στην ουσία κρατική πολιτική ανταγωνισμού με μία συλλογική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του πολίτη σαν καταναλωτή, φορολογουμένου, μικρομεσαίου.
Για να επιτευχθεί το εγχείρημα αυτό η πρώτη γενιά στόχων είναι για μαs,
- Αξιόπιστη Αντιμονοπωλιακή Αρχή
- Αυστηρή Αντιμονοπωλιακή νομοθεσία
- νομοθεσία προστασίαs των θυμάτων των καρτελ που εν κατακλείδι είναι όλοι οι πολίτεs.
Το STOPCARTEL ήδη από τον Ιούνιο 2007 είχε ζητήσει από την κυβέρνηση τη θεσμική αναδιάρθρωση τηs Επιτροπήs Ανταγωνισμού και κατάργηση εκπροσώπησηs φορέων και ιδιαιτέρωs του ΣΕΒ , οι οποίοι δεοντολογικά δεν έχουν θέση στη σύνθεση η μίαs Ανεξάρτητηs Διοικητικήs Αρχήs.
Νεκρός Έλληνας καπετάνιος από πειρατές
Νεκρός από τα πυρά πειρατών, που επιτέθηκαν σε δύο γαριδοαλιευτικά σκάφη από το Καμερούν, στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της «Ντουάλα», έπεσε το μεσημέρι του Σαββάτου ο Έλληνας καπετάνιος Θεόδωρος Μασταλούδης.
Σύμφωνα με το ΥΕΝΑΝΠ, οι ένοπλοι πειρατές, που επέβαιναν σε τρία τουλάχιστον ταχύπλοα, προσπάθησαν να καταλάβουν τα δύο υπερπόντια αλιευτικά σκάφη του ομογενή Γρηγόρη Αλευρομάγειρα, τα αλλοδαπά πληρώματα των οποίων, προέβαλαν αντίσταση.
Έτσι, οι πειρατές άνοιξαν πυρ με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο Έλληνας καπετάνιος του ενός εκ των δύο αλιευτικών, τα οποία φέρουν σημαία του Καμερούν.
Η σωρός του άτυχου πλοιάρχου θα μεταφερθεί στην Ελλάδα με έξοδα της πλοιοκτήτριας εταιρείας.
Σύμφωνα με τα επίσημα ετήσια στοιχεία του International Maritime Bureau (IMB), το 2008 η καταγραφή των περιστατικών πειρατείας παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 11% σε σχέση με το 2007, ενώ στον κόλπο του Άντεν και στις ακτές της Σομαλίας η αύξηση της πειρατείας άγγιξε το 200%, σε σύγκριση με εκείνη που είχε καταγραφεί το 2007.
Όπως τονίζεται από το διεθνή οργανισμό, αυξημένη ήταν και η βιαιότητα, που επιδείκνυαν κατά τη διάρκεια των ρεσάλτων τους οι σύγχρονοι και βαριά οπλισμένοι πειρατές, οι οποίοι με τη χρήση όπλων σκότωσαν 11 ναυτικούς, τραυμάτισαν 32, ενώ 21 ναυτικοί δηλώθηκαν ως αγνοούμενοι, γεγονός που, ωστόσο, αμφισβητείται από τη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα και τις ναυτεργατικές ενώσεις.
Σε ό,τι αφορά στα λύτρα που εισέπραξαν οι πειρατές, επισημαίνεται ότι μόνο για τα περιστατικά του 2007 πήραν από τους εφοπλιστές περίπου 30.000.000 δολάρια, ενώ για το 2008 εκτιμάται ότι το σύνολο, που καταβλήθηκε, είναι περί τα 150.000.000 - 200.000.000 δολάρια, ποσό, που οδήγησε τους εφοπλιστές να δρομολογούν τα πλοία τους στο διάπλου της Αφρικής. Το γεγονός αυτό, όμως, όπως τονίζεται στα ετήσια στοιχεία του ΙΜB, οδήγησε στην αύξηση του κόστους της μεταφοράς των προϊόντων και στη χρονική διεύρυνση των ταξιδιών, συνεπώς και στην αύξηση των λειτουργικών εξόδων των εμπορικών πλοίων.
Σύμφωνα με το ΥΕΝΑΝΠ, οι ένοπλοι πειρατές, που επέβαιναν σε τρία τουλάχιστον ταχύπλοα, προσπάθησαν να καταλάβουν τα δύο υπερπόντια αλιευτικά σκάφη του ομογενή Γρηγόρη Αλευρομάγειρα, τα αλλοδαπά πληρώματα των οποίων, προέβαλαν αντίσταση.
Έτσι, οι πειρατές άνοιξαν πυρ με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο Έλληνας καπετάνιος του ενός εκ των δύο αλιευτικών, τα οποία φέρουν σημαία του Καμερούν.
Η σωρός του άτυχου πλοιάρχου θα μεταφερθεί στην Ελλάδα με έξοδα της πλοιοκτήτριας εταιρείας.
Σύμφωνα με τα επίσημα ετήσια στοιχεία του International Maritime Bureau (IMB), το 2008 η καταγραφή των περιστατικών πειρατείας παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 11% σε σχέση με το 2007, ενώ στον κόλπο του Άντεν και στις ακτές της Σομαλίας η αύξηση της πειρατείας άγγιξε το 200%, σε σύγκριση με εκείνη που είχε καταγραφεί το 2007.
Όπως τονίζεται από το διεθνή οργανισμό, αυξημένη ήταν και η βιαιότητα, που επιδείκνυαν κατά τη διάρκεια των ρεσάλτων τους οι σύγχρονοι και βαριά οπλισμένοι πειρατές, οι οποίοι με τη χρήση όπλων σκότωσαν 11 ναυτικούς, τραυμάτισαν 32, ενώ 21 ναυτικοί δηλώθηκαν ως αγνοούμενοι, γεγονός που, ωστόσο, αμφισβητείται από τη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα και τις ναυτεργατικές ενώσεις.
Σε ό,τι αφορά στα λύτρα που εισέπραξαν οι πειρατές, επισημαίνεται ότι μόνο για τα περιστατικά του 2007 πήραν από τους εφοπλιστές περίπου 30.000.000 δολάρια, ενώ για το 2008 εκτιμάται ότι το σύνολο, που καταβλήθηκε, είναι περί τα 150.000.000 - 200.000.000 δολάρια, ποσό, που οδήγησε τους εφοπλιστές να δρομολογούν τα πλοία τους στο διάπλου της Αφρικής. Το γεγονός αυτό, όμως, όπως τονίζεται στα ετήσια στοιχεία του ΙΜB, οδήγησε στην αύξηση του κόστους της μεταφοράς των προϊόντων και στη χρονική διεύρυνση των ταξιδιών, συνεπώς και στην αύξηση των λειτουργικών εξόδων των εμπορικών πλοίων.
Αμπντουλλάχ Οτζαλάν: Τα τελευταία λόγια μου προς τους Κούρδους
Κείμενο από τη συνομιλία του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν με τους δικηγόρους του στις 21 Ιανουαρίου 2009, στις φυλακές του Ιμραλί:
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Οι ποινές απομόνωσης
"Η διοίκηση της φυλακής επικύρωσε τη νέα ποινή της 20ήμερης απομόνωσης. Η ποινή μού κοινοποιήθηκε γραπτώς. Θα υποβάλλω σχετική ένσταση στον εισαγγελέα. Νομίζω ότι θα την εγκρίνουν. Με κατηγορούν ότι απείλησα την πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό. Φυσικά όλα αυτά είναι ανακριβή. Κανέναν δεν απείλησα και δεν είμαι σε θέση να απειλήσω. Ούτε προειδοποίησα κανέναν. Οι ποινές αυτές αποσκοπούν στη φίμωσή μου. Με έχουν τιμωρήσει έντεκα φορές με ποινή απομόνωσης. Ως αιτιολογία της...στέρησης του δικαιώματός μου στην τηλεθέαση και στο διάβασμα βιβλίων προβάλλουν τις ποινές απομόνωσης. Μου λένε ότι πήραν αυτή την απόφαση με τη εξής σκεπτικό: "Η αιτία της στέρησης των δικαιωμάτων αυτών είναι οι ποινές απομόνωσης που σου έχουν επιβληθεί". Θέλουν να μου πουν ότι όσο συνεχίζω να μιλάω, θα μου επιβάλλονται αυτές οι ποινές και θα μου στερούν τα δικαιώματά μου. Όμως, πίσω από τις ποινές αυτές δεν υπάρχει μόνο η Τουρκία. Είναι και το Ισραήλ. Ξέρουν τις απόψεις μου και θέλουν να με φιμώσουν, να μην τις εκφράζω".
Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα
"Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα. Κατατάχτηκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της Στρατοχωροφυλακής (JİTEM) ενόσω υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, μετά λιποτάκτησε και ήλθε σε μας. Μετά έφυγε από μας και έγινε καταδότης. Όταν ήλθε σε μας ήξερα ότι είναι στρατολογημένος από το τουρκικό κράτος, το υποψιαζόμουνα. Θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής: Όταν πηγαίνατε δίπλα στον Οτζαλάν, είχατε σαν στόχο τη δολοφονία του; Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι σημαντική. Θα ήθελα να μάθω την απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Στην υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχουν συμβιβαστεί. Το παρελθόν του κράτους είναι γεμάτο βρωμιές. Και μάλιστα πολλές. Το έχω διατρανώσει πολλές φορές. Η Τουρκία δεν έπαιξε κάποιο σοβαρό ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου. Η Τουρκία δεν είχε τη δύναμη να το κάνει αυτό. Τον κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου έπαιξε το Ισραήλ. Εγώ αυτό το ξέρω πολύ καλά. Ακόμα και στις ποινές απομόνωσης που μου επιβάλλονται υπάρχει ανάμειξη του Ισραήλ".
Το Ισραήλ θέλει τη φίμωσή μου
"Αυτός που δεν θέλει να μιλάω, αυτός που θέλει τη φίμωσή μου είναι το Ισραήλ. Το Ισραήλ παίζει ολόκληρο τον κόσμο με το δαχτυλάκι του. Ξέρω πολύ καλά τη δύναμη και την ισχύ του Ισραήλ. Στην απολογία μου έχω αναφερθεί διεξοδικά στο θέμα. Όλοι μένουν άναυδοι με την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Δεν υπάρχει λόγος να μένουν άναυδοι. Το Ισραήλ προετοίμαζε αυτή την ιδεολογία επί 800 χρόνια, είναι μια ιδεολογία της οποίας οι ρίζες φθάνουν 2000-3000 χρόνια πίσω. Όλα είναι πολύ καλά σχεδιασμένα. Η επίθεση στη Γάζα επαληθεύει την άποψή μου.
Στην απολογία μου είπα ότι στην υπόθεση της σύλληψής μου τα 200 έθνη-κράτη του κόσμου παραδόθηκαν στο Ισραήλ. Τώρα επαληθεύομαι. Στην απολογία μου αναφέρθηκα σε δυο κεντρικά σημεία και στα δυο επαληθεύομαι.
Αυτοί χρησιμοποίησαν τον χριστιανισμό, χρησιμοποίησαν το ισλάμ, ακόμα και τον ινδουισμό. Αυτοί διαμέλισαν την ισπανική αυτοκρατορία, που μετρούσε 400 χρόνια ιστορίας. Αυτοί διαμέλισαν και διέλυσαν την Αυστροουγρική και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Είπα επίσης ότι 50 αραβικά κράτη δεν κάνουν ένα Ισραήλ. Ακόμα και ο ΟΗΕ φάνηκε αδύναμος μπροστά στο Ισραήλ. Όλοι ήταν αδύναμοι μπροστά στο Ισραήλ. Εδώ και 500 χρόνια οι Εβραίοι εργάζονται από κοινού με την Αγγλία σε τρεις περιοχές. Τη Μέση Ανατολή, την Ανατολία και τον Αραβικό κόσμο. Τα έθνη-κράτη στον κόσμο είναι διακόσια τον αριθμό. Αυτά είναι κατασκευάσματα της Ολλανδίας και της Αγγλίας, εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Τα κράτη-έθνη μιλούν για ανεξαρτησία, τη στιγμή που αυτά είναι τα πιο εξαρτημένα. Είναι εξαρτημένα από τον καπιταλισμό. Κινούνται στο πλάισιο που χάραξε ο καπιταλισμός.
Γιατί αναφέρομαι στον Μουσταφά Κεμάλ. Ο Κεμάλ έμεινε ανεξάρτητος για μικρό χρονικό διάστημα. Μόρεσε να αντισταθεί μόνο 1,5-2 χρόνια απέναντι στην Αγγλία. Και ο Λένιν το ίδιο, ανεξάρτητος ήταν ένα-δυο χρόνια. Η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα δεν μπόρεσαν να παραμείνουν ανεξάρτητες και στο τέλος επέστρεψαν στον καπιταλισμό".
Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει δύναμη
"Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει και μεγάλη σχέση με το Ισλάμ, όπως είναι λανθασμένα είναι ευρέως γνωστό. Απευθύνομαι στη ΧΑΜΑΣ. Γιατί ρίχνεις κάθε λίγο προβοκατόρικες ρουκέτες; Έχεις δύναμη; Όχι. Το Ισραήλ έχει δύναμη, διαθέτει ισχυρά όπλα; Ναι. Ε, τότε με αυτά που κάνεις δεν υπηρετείς το Ισλάμ, κάτι άλλο υπηρετείς. Έτσι γίνεται ο πόλεμος για το Ισλάμ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Μωάμεθ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Αλί; Οι πόλεμοι του Μωάμεθ και του Αλί είχαν μέσα τους το στοιχείο της επανάστασης, ήταν ιδεολογικοί. Ήταν ιεροί, επαναστατικοί, ιδεολογικοί πόλεμοι. Ο πόλεμος της ΧΑΜΑΣ γίνεται για να παραμείνει η ίδια στην εξουσία. Δεν λέω ότι είναι πόλεμος εναντίον του Ισλάμ, αλλά είναι πόλεμος εξασφάλισης της εξουσίας δια του Ισλάμ. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για τη δική τους εξουσία. Εγώ δεν επαινώ το Ισραήλ, είναι γνωστές οι αναλύσεις και οι απόψεις μου γι' αυτό. Τα λέω αυτά για να αντιληφθούμε τις απόψεις και τις επιδιώξεις τους.
Και το AKP είναι το ίδιο. Η ισλαμική θεωρία του ΑΚΡ είναι ταυτισμένη με την εξουσία. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για να είναι στην εξουσία. Δεν έχουν σχέση με το πραγματικό Ισλάμ. Αυτή η άποψη για το Ισλάμ δημιουργήθηκε εκ των υστέρων. Για να δημιουργήσουν τη δική τους κλίκα εξουσίας, για να παραμείνουν στην εξουσία χρησιμοποιούν το Ισλάμ. Για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν τη θρησκευτική πίστη. Και στο Ιράν η επίκληση του Ισλάμ γίνεται για τον ίδιο λόγο. Για να σταθεροποιήσουν τη δική τους εξουσία, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν το Ισλάμ.
Στη δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ που γίνεται στη Συληβρία κρεμάστηκε η καρικατούρα του κεμαλισμού
"Ο πρόεδρος της δημοκρατίας συγκαλεί προεδρική σύσκεψη στο γραφείο του και φέρνει τον Ερντογάν και τις άλλες δυνάμεις σε ένα τραπέζι. Έχει εξασφαλιστεί συναίνεση στην κορυφή της εξουσίας, αυτό θέλουν να φανεί. Στην κοινή γνώμη δεν ανακοινώνονται τέτοια πράγματα. Η δίκη στη Συληβρία είναι μια καρικατούρα. Η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ο Περιντζέκ και ο Κιουτσιούκ είναι φανερή. Μια κατάσταση εξευτελιστική. Στο πρόσωπό τους κρέμασαν τον κεμαλισμό. Το λέω κυρίως για τον Περιντζέκ. Αυτοί είναι καρικατούρες του Μουσταφά Κεμάλ του 1920 που κρεμάστηκαν στον τοίχο της φυλακής της Συληβρίας.
Ο συνταγματάρχης Κιρτζά πέθανε χωρίς να πει όλα όσα ήξερε. Το κράτος τους έβαλε να κάνουν εγκλήματα και μετά έμειναν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους. Ο συνταγματάρχης, μόλις αντιλήφθηκε την κατάσταση και τη δύσκολη θέση που βρέθηκε, αυτοκτόνησε.
Το ΑΚΡ και ο στρατός τα έχουν συμφωνήσει για το θέμα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. Αυτό είναι φανερό. Το μαχαίρι δεν θα πάει βαθειά, δεν θα αγγίξουν τους υψηλόβαθμους. Η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχει αμέτρητες αμαρτίες και εγκλήματα στην πλάτη της. Τα μέλη της δολοφόνησαν χιλιάδες Κούρδους. Αν θέλουν να λύσουν το ζήτημα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, να εξιχνιάσουν τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων".
Να εξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ
Στον πρόλογο ενός βιβλίου μου αναφέρθηκα στον Οζάλ. Ο Οζάλ ήθελε να λύσει το κουρδικό ζήτημα. Την ημέρα που θα ερχόταν σε επαφή με μας, δολοφονήθηκε. Πριν δολοφονηθεί η εφημερίδα ΜΙΛΛΙΕΤ δημοσίευσε μια δική μου συνέντευξη. Την επόμενη μέρα δολοφονήθηκε ο Οζάλ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τότε είπα ότι ο Οζάλ δολοφονήθηκε. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το λέει η ίδια η οικογένεια του Οζάλ, η γυναίκα του, ο αδελφός του. Αν δεν ανεξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ, δεν μπορεί να φωτιστεί η υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.
Tην ημέρα που ο Kartal Demirağ πυροβόλησε τον Οζάλ (1988), η ΜΙΛΛΙΕΤ είχε δημοσιεύσει μία συνέντευξη που είχα δώσει στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. Και εκείνη η επίθεση δεν ήταν τυχαία. Όλα αυτά θα πρέπει να φωτιστούν, να εξιχνιαστούν.
Σκοτώθηκαν τέσσερις σημαντικοί στρατηγοί. Εμείς δεν είχαμε καμμία σχέση με το θάνατο του ταξιάρχου Bahtiyar Aydın. Υπάρχει ο θάνατος του διοικητή της Στρατοχωροφυλακής, στρατηγού Eşref Bitlis. Υπάρχει ο θάνατος του συνταγματάρχη Özden. Η γυναίκα του έχει κάνει κάποιες αποκαλύψεις για το θέμα. Υπάρχει οτ ζήτημα της εκτέλεσης των 33 στρατιωτών από κάποια ομάδα του ΡΚΚ. Για το γεγονός αυτό κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Γιατί πέρασαν από εκεί οι 33 στρατιώτες, γιατί δεν είχαν ένοπλη προστασία, με ποιανού διαταγή ήταν όλοι τους άοπλοι;
Τώρα αναζητούνται οι επαφές και οι σχέσεις του Fikri Karadağ. Αν θέλουν να φωτίσουν την υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, πρέπει να ερευνηθούν σε βάθος όλες αυτές οι περιπτώσεις. Για όλους αυτούς τους λόγους είχα προτείνει τη συγκρότηση "Επιτροπής Διερεύνησης της Αλήθειας και Απόδοσης Δικαιοσύνης". Η επιτροπή αυτή θα είχε ως αποστολή και ευθύνη να ερευνήσει και να αποκαλύψει τις σκοτεινές πτυχές όλων αυτών των περιπτώσεων. Είχα πει ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση της βουλής.
Αν θεωρούν ότι έχουμε και μεις τις ευθύνες μας, ας ερευνήσουν και ας μας τις καταλογίσουν. Υπάρχουν και στελέχη του ΡΚΚ που έκαναν σφάλματα. Για παράδειγμα ο Σεμντίν Σακίκ. Έκανε μια σειρά από πράξεις χωρίς να έχει πάρει εντολές από μας. Και αυτά θα πρέπει να φωτιστούν. Υπάρχουν και άλλοι υπεύθυνοι. Αν έχω και εγώ ευθύνες, ας τις ερευνήσει και αυτές η επιτροπή. Η επιτροπή αυτή δεν πρέπει να ελέγχεται από το κράτος ή από το ΡΚΚ. Να είναι ανεξάρτητη και να έχει ως θεμελιώδη αρχή και στόχο τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Ο Οζάλ μου έιχε στείλει μήνυμα, μου έλεγε: "Δεν είναι εξ ολοκλήρου απορριπτέα όσα λές". Ο Οζάλ ήταν ένας θαραλέος άνθρωπος, σε αυτό το θέμα ήταν έντιμος. Την ημέρα που θα συνομιλούσαμε δολοφονήθηκε. Επί δεκαπέντε χρόνια προσπάθησα, αγωνίστηκα για να υποστηρίξω και εκείνες της προσπάθειες επίλυσης που έκανε ο Οζάλ. Τα λέω αυτά γιατί θέλω να τιμήσω τη μνήμη του Οζάλ.
Και ο Ετζεβίτ ήταν έντιμος, ήθελε την ειρήνη. Στο τέλος έμεινε παράλυτος.
Ο Οζάλ μου είχε απευθύνει έκκληση. Ο Ερμπακάν μου είχε στείλει τρία γράμματα. Ο Ερμπακάν ήταν πρόεδρος του Γκιούλ και του Ερντογάν. Το Νοέμβριο του 2002 έστειλα ένα μακροσκελές γράμμα στον Αμπντουλλάχ Γκιούλ.
Φυλακίζουν και βάζουν στην απομόνωση τις ιδέες μου
"Μου έχουν επιβάλλει 11 φορές ποινή απομόνωσης με το αιτιολογικό ότι μιλάω. Με τις ποινές αυτές θέλουν να μου πουν: "Μη μιλάς". Εγώ βρίσκομαι εδώ με την κατηγορία ότι είμαι αρχηγός του ΡΚΚ. Αυτό λέει και το ΕΔΑΔ και το Συμβούλιο Δικαιοσύνης της Ευρώπης. Αφού έχω δικαστεί ως αρχηγός του ΡΚΚ, πρέπει να έχω και το δικαίωμα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, να μιλάω και για το ΡΚΚ. Το ΕΔΑΔ έχει αποφασίσει να επανεξετάσει την προσφυγή μου. Εγώ έχω δικαίωμα να μιλάω για την υπόθεση, για να αμυνθώ, να υπερασπσιτώ τον εαυτό μου. Δεν δίνω εντολές στο ΡΚΚ. Δεν απειλώ τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, ούτε τους προειδοποιώ, απλά λέω αυτά που θεωρώ ότι είναι πιθανόν να γίνουν.
Εγώ από τη θέση αυτή λέω τις απόψεις μου, υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και θα συνεχίσω να το κάνω. Επί δέκα χρόνια καταβάλλω υπεύθυνες προσπάθειες για την ειρήνη. Αυτά που κάνουν σε μένα δεν γίνονται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.
Από την φυλακή δεν μπορεί να διαβιβάζω αποφάσεις, το ΡΚΚ δεν διοικείται από τη φυλακή. Προσπαθώ για την ειρήνη, μια ουσιαστική ειρήνη, για την οποία δεν προσπαθεί κανένας άλλος. Για μένα είναι ζήτημα συνείδησης και θα συνεχίσω να το κάνω, ανεξάρτητα από τις ποινές που μου επιβάλλουν".
Το AKP έχει συμφωνήσει με το στρατό
"Το AKP έχει συμφωνήσει, τα έχει βρει με το στρατό. Πάνω σε τί έχουν συμφωνήσει; Πάνω στους Κούρδους. Θα κινηθούν και οι δυο εναντίον των Κούρδων. Το AKP λέει στο στρατό:
"Εγώ έχω δύναμη στις κουρδικές περιοχές. Εκεί θα πάρω 50% στις εκλογές και έτσι θα ελέγξουμε την περιοχή. Στις κουρδικές περιοχές τα άλλα κόμματα δεν έχουν καμία δύναμη, μόνον εγώ είμαι δυνατός. Αν θέλετε να υπάρχει το κράτος στις κουρδικές περιοχές, είστε υποχρεωμένοι να συμφωνήσετε μαζί μου".
Ο στρατός είναι αδύναμος μπροστά στο ΡΚΚ, είναι σε δύσκολη κατάσταση. Είναι σε δύσκολη κατάσταση και σε μια σειρά από άλλα θέματα. Γι' αυτό αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με το ΑΚΡ. Ο στρατός και το ΑΚΡ συμφώνησαν γι' αυτούς τους λόγους. Με βάση αυτή τη συμφωνία το ΑΚΡ δίνει την πολιτική άδεια στο στρατό να εξαπολύει κάθε είδους επιθέσεις εναντίον του ΡΚΚ.
Το ίδιο το ΑΚΡ έχει καταρτίσει ένα καινούργιο σχέδιο για τη διάλυσή μας. Θα μας δώσουν μονομερώς ένα-δυο δικαιώματα για τα μάτια του κόσμου, όπως έγινε με το κανάλι TRT-6 που εκπέμπει στα κουρδικά. Θα μας πουν στο τέλος ότι δίνοντας ελεημοσύνη έλυσαν το κουρδικό ζήτημα.
Θα δώσουν μερικές κρατικές δουλειές σε μια-δυο κουρδικές οικογένειες, θα μας πουν ότι είμαστε αδέλφια μουσουλμάνοι, για να μας καταφέρουν. Θα προβάλλουν μερικά πολιτικά πρόσωπα χρησιμοποιώντας το Ισλάμ και θα προσπαθήσουν να επικρατήσουν στις κουρδικές περιοχές. Στη φάση αυτή θα ασκήσουν πίεση και στο ΡΚΚ, θα περιορίσουν την επιρροή του και θα προσπαθήσουν να το διαλύσουν. Προσπαθούν να συμφωνήσουν με τους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν, με σκοπό να διαλύσουν το ΡΚΚ.
Πρέπει να αντιληφθούμε αυτά τα παιχνίδια που παίζονται. Θα τα καταφέρουν; Όχι, αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα, θα το περιπλέξει. Το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα, σκότωσε 1400 άτομα. Έλυσε το πρόβλημα; Όχι, το επιδείνωσε. Επιδιώκοντας να προσεγγίσουν το Κουρδικό με αυτόν τον τρόπο, δεν θα πετύχουν τίποτα, απλά θα το περιπλέξουν και θα το επιδεινώσουν. Και αυτοί, όπως έκαναν οι Ισραηλινοί, θα επιτεθούν σε μια-δυο περιοχές εναντίον εκείνων των Κούρδων που αντιστέκονται με μεθόδους παρόμοιες με εκείνες του Ισραήλ στη Γάζα. Έτσι θα δημιουργήσουν δυο Γάζες και με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσουν να πάρουν αιχμάλωτους όλους τους Κούρδους. Εγώ σε τέτοια παιχνίδια τύπου Sykes-Picot δεν παίρνω μέρος. Πάντα αντιστάθηκα σε τέτοια παιχνίδια."
Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας
"Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας. Θέλουν να εξουδετερώσουν τους Κούρδους. Θα προσπαθήσουν να το κάνουν όσο τους το επιτρέπουν οι δυνάμεις τους. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε. Εμένα δεν μπορεί να με εκπροσωπήσει κανείς. Κανείς δεν μπορεί να επικαλείται το όνομά μου. Από τούδε και στο εξής αν κάποιοι κάνουν ορισμένες πράξεις, αυτό αφορά τους ίδιους, δεν αφορά ούτε δεσμεύει εμένα. Κάθε συμφωνία που θα υπογράψουν, δεσμεύει τους ίδιους και όχι εμένα. Αν ο Μπαρζανί και ο Ταλαμπανί υπογράψουν συμφωνίες που δεσμεύουν αυτόν το λαό, αυτό αφορά εκείνους και όχι εμένα. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Το DTP είναι το ίδιο υπεύθυνο για τις ψήφους που θα πάρει στις επικείμενες δημοτικές εκλογές στις κουρδικές περιοχές, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος. Αν εργαστούν σωστά πιστεύω ότ θα πετύχουν κάποια πράγματα.
Για το λαό θέλω να πω ορισμένα πράγματα. Ξέρω τί έκανε ο κουρδικός λαός για μένα και τον ευχαριστώ. Εγώ δεν τους είπα να κάνουν κάτι για μένα, τώρα όμως τους λέω να κάνουν κάτι για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Εγώ τους είμαι ευγνώμων για όσα έκαναν για μένα, όμως θα πρέπει να κοιτάξουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, γιατί είναι σε χειρότερη κατάσταση από μένα. Εγώ έχω ήσυχη την συνείδησή μου, ηθικά αισθάνομαι δικαιωμένος. Εσωτερικά και φιλοσοφικά είμαι καλά. Οι Κούρδοι τη φορά αυτή πρέπει να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους.
Είναι πολύ σημαντικό το θέμα του κόμματος που θα στεγάσει διάφορα πολιτικά ρεύματα. Εγώ μιλάω και καταβάλλω προσπάθειες και εκφράζω τις απόψεις μου για την ανάπτυξη των δημοκρατικών σχέσεων και την ενωτική συνεργασία μεταξύ των λαών."
Θέλουν να με φιμώσουν
"Προσπαθούν να με κάνουν να σωπάσω. Εκείνοι που θέλουν να μου κλείσουν το στόμα, το κάνουν επειδή ξέρουν πολύ καλά τη στάση μου απέναντι στα παιχνίδια που ετοιμάζουν. Γι' αυτό δέχομαι τις πιέσεις. Οι δυνάμεις αυτές θέλουν να ιδρύσουν το λεγόμενο "Μικρό Κουρδιστάν" και έτσι να λύσουν το πρόβλημα. Αυτό θα το λάβουμε υπόψη μας, όμως εγώ δεν θα συναινέσω σε τέτοια παιχνίδια. Αν έλθει το επίσημο κράτος και μου πει: "Εσύ τί μπορείς να κάνεις σε μια σειρά από ζητήματα για να εξασφαλιστεί η ειρήνη, πού μπορείς να βοηθήσεις;", τότε θα το αξιολογήσω και θα πράξω ό,τι περνάει από το χέρι μου για την ειρήνη. Άλλο τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Από τούδε και στο εξής τί θα κάνουν το DTP και το KCK, το ξέρουν οι ίδιοι. Εγώ δεν μπορώ να δώσω εντολές σε κανέναν."
Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν
"Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν με βάση τις τωρινές συνθήκες. Τότε δεν υπήρχε διαμελισμός. Ο διαμελισμός προέκυψε ως αποτέλεσμα των πολιτικών των Άγγλων. Όταν λέω ότι πρέπει να αναθεωρηθούν τα εθνικά σύνορα Misak-ı Milli, δεν εννοώ ότι θα πρέπει να ενωθούν τα εδάφη της Τουρκίας με τα εδάφη του Νοτίου Κουρδιστάν. Αυτό που εννοώ όταν λέω ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί το Misak-ı Milli και η Συνθήκη της Λοζάννης, είναι ότι θα πρέπει να εννωθούν οι (εθνοτικές) κοινότητες, να γίνει οικονομική ενοποίηση, όλα αυτά μπορούν να συζητηθούν.
Στο Misak-ı Milli υπήρχε αναφορά στα δικαιώματα των Κούρδων. Όταν αναφέρομαι σ' αυτό, εννοώ ότι θα πρέπει να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των Κούρδων. Δεν λέω ότι θα πρέπει να παίξουμε με τα σύνορα. Μπορεί όμως να δημιουργηθούν διασυνοριακές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ενοποιήσεις στις περιοχές που ζουν οι Κούρδοι (Τουρκία-Συρία-Ιράκ-Ιράν).
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συνθήκη της Λοζάννης. Στη Λοζάνη υπήρχαν οι υπογραφές 66 Κούρδων βουλευτών. Απαίτησαν τα δικαιώματα των Κούρδων, αυτό έχει μια σημασία.
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συμφωνία Sykes-Picot. Τα περισσότερα παιχνίδια που παίχτηκαν στην πλάτη των Κούρδων, ξεκίνησαν με την υπογραφή της συμφωνίας Sykes-Picot. Σχεδίασαν τη διάσπαση και το διαμελισμό των Κούρδων. Και το σχέδιο του Μεγάλου Κουρδιστάν προετοιμάστηκε τότε. Παίζουν κάθε είδους παιχνίδια.
Έθεσα πέντε όρους για την ειρήνη. Δεν θέτω όρους απλά για να υπάρχουν όροι. Αυτοί οι πέντε όροι συνθέτουν ένα πλαίσιο, το πλαίσιο της ειρήνης. Οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τους όρους και το πλαίσιο αυτό στα συνέδρια που πρότεινα. Το ένα συνέδριο μπορεί να γίνει στην Ερμπίλ, το άλλο στο Ντιγιαρμπακίρ και το τρίτο στην Ευρώπη. Στα συνέδρια αυτά οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τις λύσεις, τις σχέσεις, τα μοντέλα λύσης, το πώς θα ζήσουν με τους άλλους λαούς."
Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι στην ουσία η κήρυξη ενός νέου πολέμου
"Για την οικονομική παγκόσμια κρίση θα ήθελα να πω ότι αυτή στην ουσία είναι η κήρυξη ενός νέου πολέμου. Είναι ένα νέο σχέδιο για να ελέγξουν και πάλι τον κόσμο. Θέλουν να εξισορροπήσουν ό,τι έχασαν στο Ιράκ και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, είναι ένας νέος τρόπος επίθεσης.
Το ξέρουν ότι δεν μπορούν πλέον να διοικούν τον κόσμο με τον τρόπο που το έκαναν μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν διοικούσαν τον κόσμο με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλους παρεμφερείς οργανισμούς και οργανώσεις. Τώρα όμως αδυνατούν να τον διοικήσουν με αυτά και θα δώσουν άλλη μορφή στον κόσμο. Θα κάνουν καινούργιους οργανισμούς. Γι' αυτό προκάλεσαν μόνοι τους την οικονομική κρίση. Θα δημιουργήσουν νέα εργαλεία για να ελέγξουν τους λαούς του κόσμου.
Τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων και η τελευταία λέξη προς τους Κούρδους
Για τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων μπορεί να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ΟΗΕ. Είναι δυνατόν να γίνουν στρατόπεδα προσφύγων σε ασφαλείς περιοχές για τους Γεζιντί του Νοτίου Κουρδιστάν που δέχτηκαν επιθέσεις και ξεσπιτώθηκαν. Μπορεί να μεταφερθούν σε στρατόπεδα προσφύγων με την υποστήριξη του ΟΗΕ. Γιατί οι επιθέσεις του Ιράν μπορεί να ενταθούν το καλοκαίρι και να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνες.
Η τελευταία μου λέξη προς τους Κούρδους είναι η εξής: Σε περίπτωση που το ΑΚΡ λάβει το 50% των ψήφων στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, θα είναι σε θέση πλέον να κάνει οτιδήποτε εναντίον των Κούρδων. Σε αυτό το θέμα ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Δίνω τους χαιρετισμούς μου σε ολόκληρο το λάο μας και στους συντρόφους μας που βρίσκονται στις φυλακές".
Πηγή: ANF NEWS AGENCY
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Οι ποινές απομόνωσης
"Η διοίκηση της φυλακής επικύρωσε τη νέα ποινή της 20ήμερης απομόνωσης. Η ποινή μού κοινοποιήθηκε γραπτώς. Θα υποβάλλω σχετική ένσταση στον εισαγγελέα. Νομίζω ότι θα την εγκρίνουν. Με κατηγορούν ότι απείλησα την πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό. Φυσικά όλα αυτά είναι ανακριβή. Κανέναν δεν απείλησα και δεν είμαι σε θέση να απειλήσω. Ούτε προειδοποίησα κανέναν. Οι ποινές αυτές αποσκοπούν στη φίμωσή μου. Με έχουν τιμωρήσει έντεκα φορές με ποινή απομόνωσης. Ως αιτιολογία της...στέρησης του δικαιώματός μου στην τηλεθέαση και στο διάβασμα βιβλίων προβάλλουν τις ποινές απομόνωσης. Μου λένε ότι πήραν αυτή την απόφαση με τη εξής σκεπτικό: "Η αιτία της στέρησης των δικαιωμάτων αυτών είναι οι ποινές απομόνωσης που σου έχουν επιβληθεί". Θέλουν να μου πουν ότι όσο συνεχίζω να μιλάω, θα μου επιβάλλονται αυτές οι ποινές και θα μου στερούν τα δικαιώματά μου. Όμως, πίσω από τις ποινές αυτές δεν υπάρχει μόνο η Τουρκία. Είναι και το Ισραήλ. Ξέρουν τις απόψεις μου και θέλουν να με φιμώσουν, να μην τις εκφράζω".
Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα
"Η περίπτωση του Αϊγκάν είναι ενδιαφέρουσα. Κατατάχτηκε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της Στρατοχωροφυλακής (JİTEM) ενόσω υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, μετά λιποτάκτησε και ήλθε σε μας. Μετά έφυγε από μας και έγινε καταδότης. Όταν ήλθε σε μας ήξερα ότι είναι στρατολογημένος από το τουρκικό κράτος, το υποψιαζόμουνα. Θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής: Όταν πηγαίνατε δίπλα στον Οτζαλάν, είχατε σαν στόχο τη δολοφονία του; Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι σημαντική. Θα ήθελα να μάθω την απάντηση στο ερώτημα αυτό.
Στην υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχουν συμβιβαστεί. Το παρελθόν του κράτους είναι γεμάτο βρωμιές. Και μάλιστα πολλές. Το έχω διατρανώσει πολλές φορές. Η Τουρκία δεν έπαιξε κάποιο σοβαρό ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου. Η Τουρκία δεν είχε τη δύναμη να το κάνει αυτό. Τον κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη και τη φυλάκισή μου έπαιξε το Ισραήλ. Εγώ αυτό το ξέρω πολύ καλά. Ακόμα και στις ποινές απομόνωσης που μου επιβάλλονται υπάρχει ανάμειξη του Ισραήλ".
Το Ισραήλ θέλει τη φίμωσή μου
"Αυτός που δεν θέλει να μιλάω, αυτός που θέλει τη φίμωσή μου είναι το Ισραήλ. Το Ισραήλ παίζει ολόκληρο τον κόσμο με το δαχτυλάκι του. Ξέρω πολύ καλά τη δύναμη και την ισχύ του Ισραήλ. Στην απολογία μου έχω αναφερθεί διεξοδικά στο θέμα. Όλοι μένουν άναυδοι με την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Δεν υπάρχει λόγος να μένουν άναυδοι. Το Ισραήλ προετοίμαζε αυτή την ιδεολογία επί 800 χρόνια, είναι μια ιδεολογία της οποίας οι ρίζες φθάνουν 2000-3000 χρόνια πίσω. Όλα είναι πολύ καλά σχεδιασμένα. Η επίθεση στη Γάζα επαληθεύει την άποψή μου.
Στην απολογία μου είπα ότι στην υπόθεση της σύλληψής μου τα 200 έθνη-κράτη του κόσμου παραδόθηκαν στο Ισραήλ. Τώρα επαληθεύομαι. Στην απολογία μου αναφέρθηκα σε δυο κεντρικά σημεία και στα δυο επαληθεύομαι.
Αυτοί χρησιμοποίησαν τον χριστιανισμό, χρησιμοποίησαν το ισλάμ, ακόμα και τον ινδουισμό. Αυτοί διαμέλισαν την ισπανική αυτοκρατορία, που μετρούσε 400 χρόνια ιστορίας. Αυτοί διαμέλισαν και διέλυσαν την Αυστροουγρική και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Είπα επίσης ότι 50 αραβικά κράτη δεν κάνουν ένα Ισραήλ. Ακόμα και ο ΟΗΕ φάνηκε αδύναμος μπροστά στο Ισραήλ. Όλοι ήταν αδύναμοι μπροστά στο Ισραήλ. Εδώ και 500 χρόνια οι Εβραίοι εργάζονται από κοινού με την Αγγλία σε τρεις περιοχές. Τη Μέση Ανατολή, την Ανατολία και τον Αραβικό κόσμο. Τα έθνη-κράτη στον κόσμο είναι διακόσια τον αριθμό. Αυτά είναι κατασκευάσματα της Ολλανδίας και της Αγγλίας, εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Τα κράτη-έθνη μιλούν για ανεξαρτησία, τη στιγμή που αυτά είναι τα πιο εξαρτημένα. Είναι εξαρτημένα από τον καπιταλισμό. Κινούνται στο πλάισιο που χάραξε ο καπιταλισμός.
Γιατί αναφέρομαι στον Μουσταφά Κεμάλ. Ο Κεμάλ έμεινε ανεξάρτητος για μικρό χρονικό διάστημα. Μόρεσε να αντισταθεί μόνο 1,5-2 χρόνια απέναντι στην Αγγλία. Και ο Λένιν το ίδιο, ανεξάρτητος ήταν ένα-δυο χρόνια. Η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα δεν μπόρεσαν να παραμείνουν ανεξάρτητες και στο τέλος επέστρεψαν στον καπιταλισμό".
Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει δύναμη
"Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει και μεγάλη σχέση με το Ισλάμ, όπως είναι λανθασμένα είναι ευρέως γνωστό. Απευθύνομαι στη ΧΑΜΑΣ. Γιατί ρίχνεις κάθε λίγο προβοκατόρικες ρουκέτες; Έχεις δύναμη; Όχι. Το Ισραήλ έχει δύναμη, διαθέτει ισχυρά όπλα; Ναι. Ε, τότε με αυτά που κάνεις δεν υπηρετείς το Ισλάμ, κάτι άλλο υπηρετείς. Έτσι γίνεται ο πόλεμος για το Ισλάμ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Μωάμεθ; Τέτοιοι ήταν οι πόλεμοι που έκανε ο Αλί; Οι πόλεμοι του Μωάμεθ και του Αλί είχαν μέσα τους το στοιχείο της επανάστασης, ήταν ιδεολογικοί. Ήταν ιεροί, επαναστατικοί, ιδεολογικοί πόλεμοι. Ο πόλεμος της ΧΑΜΑΣ γίνεται για να παραμείνει η ίδια στην εξουσία. Δεν λέω ότι είναι πόλεμος εναντίον του Ισλάμ, αλλά είναι πόλεμος εξασφάλισης της εξουσίας δια του Ισλάμ. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για τη δική τους εξουσία. Εγώ δεν επαινώ το Ισραήλ, είναι γνωστές οι αναλύσεις και οι απόψεις μου γι' αυτό. Τα λέω αυτά για να αντιληφθούμε τις απόψεις και τις επιδιώξεις τους.
Και το AKP είναι το ίδιο. Η ισλαμική θεωρία του ΑΚΡ είναι ταυτισμένη με την εξουσία. Χρησιμοποιούν το Ισλάμ για να είναι στην εξουσία. Δεν έχουν σχέση με το πραγματικό Ισλάμ. Αυτή η άποψη για το Ισλάμ δημιουργήθηκε εκ των υστέρων. Για να δημιουργήσουν τη δική τους κλίκα εξουσίας, για να παραμείνουν στην εξουσία χρησιμοποιούν το Ισλάμ. Για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν τη θρησκευτική πίστη. Και στο Ιράν η επίκληση του Ισλάμ γίνεται για τον ίδιο λόγο. Για να σταθεροποιήσουν τη δική τους εξουσία, για να παραμείνουν στην εξουσία, χρησιμοποιούν το Ισλάμ.
Στη δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ που γίνεται στη Συληβρία κρεμάστηκε η καρικατούρα του κεμαλισμού
"Ο πρόεδρος της δημοκρατίας συγκαλεί προεδρική σύσκεψη στο γραφείο του και φέρνει τον Ερντογάν και τις άλλες δυνάμεις σε ένα τραπέζι. Έχει εξασφαλιστεί συναίνεση στην κορυφή της εξουσίας, αυτό θέλουν να φανεί. Στην κοινή γνώμη δεν ανακοινώνονται τέτοια πράγματα. Η δίκη στη Συληβρία είναι μια καρικατούρα. Η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ο Περιντζέκ και ο Κιουτσιούκ είναι φανερή. Μια κατάσταση εξευτελιστική. Στο πρόσωπό τους κρέμασαν τον κεμαλισμό. Το λέω κυρίως για τον Περιντζέκ. Αυτοί είναι καρικατούρες του Μουσταφά Κεμάλ του 1920 που κρεμάστηκαν στον τοίχο της φυλακής της Συληβρίας.
Ο συνταγματάρχης Κιρτζά πέθανε χωρίς να πει όλα όσα ήξερε. Το κράτος τους έβαλε να κάνουν εγκλήματα και μετά έμειναν αντιμέτωποι με τις πράξεις τους. Ο συνταγματάρχης, μόλις αντιλήφθηκε την κατάσταση και τη δύσκολη θέση που βρέθηκε, αυτοκτόνησε.
Το ΑΚΡ και ο στρατός τα έχουν συμφωνήσει για το θέμα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ. Αυτό είναι φανερό. Το μαχαίρι δεν θα πάει βαθειά, δεν θα αγγίξουν τους υψηλόβαθμους. Η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ έχει αμέτρητες αμαρτίες και εγκλήματα στην πλάτη της. Τα μέλη της δολοφόνησαν χιλιάδες Κούρδους. Αν θέλουν να λύσουν το ζήτημα της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, να εξιχνιάσουν τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων".
Να εξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ
Στον πρόλογο ενός βιβλίου μου αναφέρθηκα στον Οζάλ. Ο Οζάλ ήθελε να λύσει το κουρδικό ζήτημα. Την ημέρα που θα ερχόταν σε επαφή με μας, δολοφονήθηκε. Πριν δολοφονηθεί η εφημερίδα ΜΙΛΛΙΕΤ δημοσίευσε μια δική μου συνέντευξη. Την επόμενη μέρα δολοφονήθηκε ο Οζάλ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τότε είπα ότι ο Οζάλ δολοφονήθηκε. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το λέει η ίδια η οικογένεια του Οζάλ, η γυναίκα του, ο αδελφός του. Αν δεν ανεξιχνιαστεί ο θάνατος του Οζάλ, δεν μπορεί να φωτιστεί η υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ.
Tην ημέρα που ο Kartal Demirağ πυροβόλησε τον Οζάλ (1988), η ΜΙΛΛΙΕΤ είχε δημοσιεύσει μία συνέντευξη που είχα δώσει στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. Και εκείνη η επίθεση δεν ήταν τυχαία. Όλα αυτά θα πρέπει να φωτιστούν, να εξιχνιαστούν.
Σκοτώθηκαν τέσσερις σημαντικοί στρατηγοί. Εμείς δεν είχαμε καμμία σχέση με το θάνατο του ταξιάρχου Bahtiyar Aydın. Υπάρχει ο θάνατος του διοικητή της Στρατοχωροφυλακής, στρατηγού Eşref Bitlis. Υπάρχει ο θάνατος του συνταγματάρχη Özden. Η γυναίκα του έχει κάνει κάποιες αποκαλύψεις για το θέμα. Υπάρχει οτ ζήτημα της εκτέλεσης των 33 στρατιωτών από κάποια ομάδα του ΡΚΚ. Για το γεγονός αυτό κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Γιατί πέρασαν από εκεί οι 33 στρατιώτες, γιατί δεν είχαν ένοπλη προστασία, με ποιανού διαταγή ήταν όλοι τους άοπλοι;
Τώρα αναζητούνται οι επαφές και οι σχέσεις του Fikri Karadağ. Αν θέλουν να φωτίσουν την υπόθεση της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, πρέπει να ερευνηθούν σε βάθος όλες αυτές οι περιπτώσεις. Για όλους αυτούς τους λόγους είχα προτείνει τη συγκρότηση "Επιτροπής Διερεύνησης της Αλήθειας και Απόδοσης Δικαιοσύνης". Η επιτροπή αυτή θα είχε ως αποστολή και ευθύνη να ερευνήσει και να αποκαλύψει τις σκοτεινές πτυχές όλων αυτών των περιπτώσεων. Είχα πει ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση της βουλής.
Αν θεωρούν ότι έχουμε και μεις τις ευθύνες μας, ας ερευνήσουν και ας μας τις καταλογίσουν. Υπάρχουν και στελέχη του ΡΚΚ που έκαναν σφάλματα. Για παράδειγμα ο Σεμντίν Σακίκ. Έκανε μια σειρά από πράξεις χωρίς να έχει πάρει εντολές από μας. Και αυτά θα πρέπει να φωτιστούν. Υπάρχουν και άλλοι υπεύθυνοι. Αν έχω και εγώ ευθύνες, ας τις ερευνήσει και αυτές η επιτροπή. Η επιτροπή αυτή δεν πρέπει να ελέγχεται από το κράτος ή από το ΡΚΚ. Να είναι ανεξάρτητη και να έχει ως θεμελιώδη αρχή και στόχο τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Ο Οζάλ μου έιχε στείλει μήνυμα, μου έλεγε: "Δεν είναι εξ ολοκλήρου απορριπτέα όσα λές". Ο Οζάλ ήταν ένας θαραλέος άνθρωπος, σε αυτό το θέμα ήταν έντιμος. Την ημέρα που θα συνομιλούσαμε δολοφονήθηκε. Επί δεκαπέντε χρόνια προσπάθησα, αγωνίστηκα για να υποστηρίξω και εκείνες της προσπάθειες επίλυσης που έκανε ο Οζάλ. Τα λέω αυτά γιατί θέλω να τιμήσω τη μνήμη του Οζάλ.
Και ο Ετζεβίτ ήταν έντιμος, ήθελε την ειρήνη. Στο τέλος έμεινε παράλυτος.
Ο Οζάλ μου είχε απευθύνει έκκληση. Ο Ερμπακάν μου είχε στείλει τρία γράμματα. Ο Ερμπακάν ήταν πρόεδρος του Γκιούλ και του Ερντογάν. Το Νοέμβριο του 2002 έστειλα ένα μακροσκελές γράμμα στον Αμπντουλλάχ Γκιούλ.
Φυλακίζουν και βάζουν στην απομόνωση τις ιδέες μου
"Μου έχουν επιβάλλει 11 φορές ποινή απομόνωσης με το αιτιολογικό ότι μιλάω. Με τις ποινές αυτές θέλουν να μου πουν: "Μη μιλάς". Εγώ βρίσκομαι εδώ με την κατηγορία ότι είμαι αρχηγός του ΡΚΚ. Αυτό λέει και το ΕΔΑΔ και το Συμβούλιο Δικαιοσύνης της Ευρώπης. Αφού έχω δικαστεί ως αρχηγός του ΡΚΚ, πρέπει να έχω και το δικαίωμα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, να μιλάω και για το ΡΚΚ. Το ΕΔΑΔ έχει αποφασίσει να επανεξετάσει την προσφυγή μου. Εγώ έχω δικαίωμα να μιλάω για την υπόθεση, για να αμυνθώ, να υπερασπσιτώ τον εαυτό μου. Δεν δίνω εντολές στο ΡΚΚ. Δεν απειλώ τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό, ούτε τους προειδοποιώ, απλά λέω αυτά που θεωρώ ότι είναι πιθανόν να γίνουν.
Εγώ από τη θέση αυτή λέω τις απόψεις μου, υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και θα συνεχίσω να το κάνω. Επί δέκα χρόνια καταβάλλω υπεύθυνες προσπάθειες για την ειρήνη. Αυτά που κάνουν σε μένα δεν γίνονται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.
Από την φυλακή δεν μπορεί να διαβιβάζω αποφάσεις, το ΡΚΚ δεν διοικείται από τη φυλακή. Προσπαθώ για την ειρήνη, μια ουσιαστική ειρήνη, για την οποία δεν προσπαθεί κανένας άλλος. Για μένα είναι ζήτημα συνείδησης και θα συνεχίσω να το κάνω, ανεξάρτητα από τις ποινές που μου επιβάλλουν".
Το AKP έχει συμφωνήσει με το στρατό
"Το AKP έχει συμφωνήσει, τα έχει βρει με το στρατό. Πάνω σε τί έχουν συμφωνήσει; Πάνω στους Κούρδους. Θα κινηθούν και οι δυο εναντίον των Κούρδων. Το AKP λέει στο στρατό:
"Εγώ έχω δύναμη στις κουρδικές περιοχές. Εκεί θα πάρω 50% στις εκλογές και έτσι θα ελέγξουμε την περιοχή. Στις κουρδικές περιοχές τα άλλα κόμματα δεν έχουν καμία δύναμη, μόνον εγώ είμαι δυνατός. Αν θέλετε να υπάρχει το κράτος στις κουρδικές περιοχές, είστε υποχρεωμένοι να συμφωνήσετε μαζί μου".
Ο στρατός είναι αδύναμος μπροστά στο ΡΚΚ, είναι σε δύσκολη κατάσταση. Είναι σε δύσκολη κατάσταση και σε μια σειρά από άλλα θέματα. Γι' αυτό αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με το ΑΚΡ. Ο στρατός και το ΑΚΡ συμφώνησαν γι' αυτούς τους λόγους. Με βάση αυτή τη συμφωνία το ΑΚΡ δίνει την πολιτική άδεια στο στρατό να εξαπολύει κάθε είδους επιθέσεις εναντίον του ΡΚΚ.
Το ίδιο το ΑΚΡ έχει καταρτίσει ένα καινούργιο σχέδιο για τη διάλυσή μας. Θα μας δώσουν μονομερώς ένα-δυο δικαιώματα για τα μάτια του κόσμου, όπως έγινε με το κανάλι TRT-6 που εκπέμπει στα κουρδικά. Θα μας πουν στο τέλος ότι δίνοντας ελεημοσύνη έλυσαν το κουρδικό ζήτημα.
Θα δώσουν μερικές κρατικές δουλειές σε μια-δυο κουρδικές οικογένειες, θα μας πουν ότι είμαστε αδέλφια μουσουλμάνοι, για να μας καταφέρουν. Θα προβάλλουν μερικά πολιτικά πρόσωπα χρησιμοποιώντας το Ισλάμ και θα προσπαθήσουν να επικρατήσουν στις κουρδικές περιοχές. Στη φάση αυτή θα ασκήσουν πίεση και στο ΡΚΚ, θα περιορίσουν την επιρροή του και θα προσπαθήσουν να το διαλύσουν. Προσπαθούν να συμφωνήσουν με τους Κούρδους του Νοτίου Κουρδιστάν, με σκοπό να διαλύσουν το ΡΚΚ.
Πρέπει να αντιληφθούμε αυτά τα παιχνίδια που παίζονται. Θα τα καταφέρουν; Όχι, αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα, θα το περιπλέξει. Το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα, σκότωσε 1400 άτομα. Έλυσε το πρόβλημα; Όχι, το επιδείνωσε. Επιδιώκοντας να προσεγγίσουν το Κουρδικό με αυτόν τον τρόπο, δεν θα πετύχουν τίποτα, απλά θα το περιπλέξουν και θα το επιδεινώσουν. Και αυτοί, όπως έκαναν οι Ισραηλινοί, θα επιτεθούν σε μια-δυο περιοχές εναντίον εκείνων των Κούρδων που αντιστέκονται με μεθόδους παρόμοιες με εκείνες του Ισραήλ στη Γάζα. Έτσι θα δημιουργήσουν δυο Γάζες και με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσουν να πάρουν αιχμάλωτους όλους τους Κούρδους. Εγώ σε τέτοια παιχνίδια τύπου Sykes-Picot δεν παίρνω μέρος. Πάντα αντιστάθηκα σε τέτοια παιχνίδια."
Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας
"Έχει αρχίσει μια νέα περίοδος για τη διάλυσή μας. Θέλουν να εξουδετερώσουν τους Κούρδους. Θα προσπαθήσουν να το κάνουν όσο τους το επιτρέπουν οι δυνάμεις τους. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούμε. Εμένα δεν μπορεί να με εκπροσωπήσει κανείς. Κανείς δεν μπορεί να επικαλείται το όνομά μου. Από τούδε και στο εξής αν κάποιοι κάνουν ορισμένες πράξεις, αυτό αφορά τους ίδιους, δεν αφορά ούτε δεσμεύει εμένα. Κάθε συμφωνία που θα υπογράψουν, δεσμεύει τους ίδιους και όχι εμένα. Αν ο Μπαρζανί και ο Ταλαμπανί υπογράψουν συμφωνίες που δεσμεύουν αυτόν το λαό, αυτό αφορά εκείνους και όχι εμένα. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Το DTP είναι το ίδιο υπεύθυνο για τις ψήφους που θα πάρει στις επικείμενες δημοτικές εκλογές στις κουρδικές περιοχές, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος. Αν εργαστούν σωστά πιστεύω ότ θα πετύχουν κάποια πράγματα.
Για το λαό θέλω να πω ορισμένα πράγματα. Ξέρω τί έκανε ο κουρδικός λαός για μένα και τον ευχαριστώ. Εγώ δεν τους είπα να κάνουν κάτι για μένα, τώρα όμως τους λέω να κάνουν κάτι για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Εγώ τους είμαι ευγνώμων για όσα έκαναν για μένα, όμως θα πρέπει να κοιτάξουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, γιατί είναι σε χειρότερη κατάσταση από μένα. Εγώ έχω ήσυχη την συνείδησή μου, ηθικά αισθάνομαι δικαιωμένος. Εσωτερικά και φιλοσοφικά είμαι καλά. Οι Κούρδοι τη φορά αυτή πρέπει να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους.
Είναι πολύ σημαντικό το θέμα του κόμματος που θα στεγάσει διάφορα πολιτικά ρεύματα. Εγώ μιλάω και καταβάλλω προσπάθειες και εκφράζω τις απόψεις μου για την ανάπτυξη των δημοκρατικών σχέσεων και την ενωτική συνεργασία μεταξύ των λαών."
Θέλουν να με φιμώσουν
"Προσπαθούν να με κάνουν να σωπάσω. Εκείνοι που θέλουν να μου κλείσουν το στόμα, το κάνουν επειδή ξέρουν πολύ καλά τη στάση μου απέναντι στα παιχνίδια που ετοιμάζουν. Γι' αυτό δέχομαι τις πιέσεις. Οι δυνάμεις αυτές θέλουν να ιδρύσουν το λεγόμενο "Μικρό Κουρδιστάν" και έτσι να λύσουν το πρόβλημα. Αυτό θα το λάβουμε υπόψη μας, όμως εγώ δεν θα συναινέσω σε τέτοια παιχνίδια. Αν έλθει το επίσημο κράτος και μου πει: "Εσύ τί μπορείς να κάνεις σε μια σειρά από ζητήματα για να εξασφαλιστεί η ειρήνη, πού μπορείς να βοηθήσεις;", τότε θα το αξιολογήσω και θα πράξω ό,τι περνάει από το χέρι μου για την ειρήνη. Άλλο τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Από τούδε και στο εξής τί θα κάνουν το DTP και το KCK, το ξέρουν οι ίδιοι. Εγώ δεν μπορώ να δώσω εντολές σε κανέναν."
Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν
"Τα λεγόμενα εθνικά σύνορα (MİSAK-I MİLLİ) πρέπει να αναθεωρηθούν με βάση τις τωρινές συνθήκες. Τότε δεν υπήρχε διαμελισμός. Ο διαμελισμός προέκυψε ως αποτέλεσμα των πολιτικών των Άγγλων. Όταν λέω ότι πρέπει να αναθεωρηθούν τα εθνικά σύνορα Misak-ı Milli, δεν εννοώ ότι θα πρέπει να ενωθούν τα εδάφη της Τουρκίας με τα εδάφη του Νοτίου Κουρδιστάν. Αυτό που εννοώ όταν λέω ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί το Misak-ı Milli και η Συνθήκη της Λοζάννης, είναι ότι θα πρέπει να εννωθούν οι (εθνοτικές) κοινότητες, να γίνει οικονομική ενοποίηση, όλα αυτά μπορούν να συζητηθούν.
Στο Misak-ı Milli υπήρχε αναφορά στα δικαιώματα των Κούρδων. Όταν αναφέρομαι σ' αυτό, εννοώ ότι θα πρέπει να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των Κούρδων. Δεν λέω ότι θα πρέπει να παίξουμε με τα σύνορα. Μπορεί όμως να δημιουργηθούν διασυνοριακές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ενοποιήσεις στις περιοχές που ζουν οι Κούρδοι (Τουρκία-Συρία-Ιράκ-Ιράν).
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συνθήκη της Λοζάννης. Στη Λοζάνη υπήρχαν οι υπογραφές 66 Κούρδων βουλευτών. Απαίτησαν τα δικαιώματα των Κούρδων, αυτό έχει μια σημασία.
Θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η συμφωνία Sykes-Picot. Τα περισσότερα παιχνίδια που παίχτηκαν στην πλάτη των Κούρδων, ξεκίνησαν με την υπογραφή της συμφωνίας Sykes-Picot. Σχεδίασαν τη διάσπαση και το διαμελισμό των Κούρδων. Και το σχέδιο του Μεγάλου Κουρδιστάν προετοιμάστηκε τότε. Παίζουν κάθε είδους παιχνίδια.
Έθεσα πέντε όρους για την ειρήνη. Δεν θέτω όρους απλά για να υπάρχουν όροι. Αυτοί οι πέντε όροι συνθέτουν ένα πλαίσιο, το πλαίσιο της ειρήνης. Οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τους όρους και το πλαίσιο αυτό στα συνέδρια που πρότεινα. Το ένα συνέδριο μπορεί να γίνει στην Ερμπίλ, το άλλο στο Ντιγιαρμπακίρ και το τρίτο στην Ευρώπη. Στα συνέδρια αυτά οι Κούρδοι μπορούν να συζητήσουν τις λύσεις, τις σχέσεις, τα μοντέλα λύσης, το πώς θα ζήσουν με τους άλλους λαούς."
Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι στην ουσία η κήρυξη ενός νέου πολέμου
"Για την οικονομική παγκόσμια κρίση θα ήθελα να πω ότι αυτή στην ουσία είναι η κήρυξη ενός νέου πολέμου. Είναι ένα νέο σχέδιο για να ελέγξουν και πάλι τον κόσμο. Θέλουν να εξισορροπήσουν ό,τι έχασαν στο Ιράκ και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, είναι ένας νέος τρόπος επίθεσης.
Το ξέρουν ότι δεν μπορούν πλέον να διοικούν τον κόσμο με τον τρόπο που το έκαναν μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν διοικούσαν τον κόσμο με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλους παρεμφερείς οργανισμούς και οργανώσεις. Τώρα όμως αδυνατούν να τον διοικήσουν με αυτά και θα δώσουν άλλη μορφή στον κόσμο. Θα κάνουν καινούργιους οργανισμούς. Γι' αυτό προκάλεσαν μόνοι τους την οικονομική κρίση. Θα δημιουργήσουν νέα εργαλεία για να ελέγξουν τους λαούς του κόσμου.
Τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων και η τελευταία λέξη προς τους Κούρδους
Για τα στρατόπεδα των Κούρδων προσφύγων μπορεί να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ΟΗΕ. Είναι δυνατόν να γίνουν στρατόπεδα προσφύγων σε ασφαλείς περιοχές για τους Γεζιντί του Νοτίου Κουρδιστάν που δέχτηκαν επιθέσεις και ξεσπιτώθηκαν. Μπορεί να μεταφερθούν σε στρατόπεδα προσφύγων με την υποστήριξη του ΟΗΕ. Γιατί οι επιθέσεις του Ιράν μπορεί να ενταθούν το καλοκαίρι και να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνες.
Η τελευταία μου λέξη προς τους Κούρδους είναι η εξής: Σε περίπτωση που το ΑΚΡ λάβει το 50% των ψήφων στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, θα είναι σε θέση πλέον να κάνει οτιδήποτε εναντίον των Κούρδων. Σε αυτό το θέμα ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Δίνω τους χαιρετισμούς μου σε ολόκληρο το λάο μας και στους συντρόφους μας που βρίσκονται στις φυλακές".
Πηγή: ANF NEWS AGENCY
Σάββατο
Τερμα στις Επιθεσεις εναντιον του Στελιου Ροντουλη!!!Να μην Γινομαστε Δουρειος Ιππος του Μακη!!!
Θελω να απευθυνθω στους αγαπητους μου και συμπαθεις φιλους του ΛΑΟΣ στη Λαρισα με τους οποιους εχω ιδεολογικους δεσμους.Ιδιαιτερα στους νεολαιους της .Ο Στελιος Ροντουλης ασχετα με τις οποιες πρoηγουμενες συμπαθειες του εξελεγη με δημοκρατικο τροπο Βουλευτης του ΛΑΟΣ. O Καρατζαφερης λογω και της δυναμικης του δραστηριοτητας, τον ωρισε κοινοβουλευτικο εκπροσωπο και ο ιδιος με γλαφυρο λογο υπερασπιζεται τα δικαια της Λαρισας.
Απο της αλλη πλευρα επειδη τον γνωριζω προσωπικα ειναι σεμνος και ανοικτος σε διαλογο.Δεν δικαιολογουνται επομενως ολες αυτες οι επιθεσεις εναντιον του.Με κανενα τροπο δεν πρεπει να παιζετε το παιχνιδι των διαφορων Μακηδων.
Τωρα επι των συγκεκριμενων κατηγοριων φαινετα οτι τα οργανα δεοντολογιας του ΛΑΟΣ εχουν δωσει λυση στο θεμα.Εκεινο που με εντυπωσιαζει στο ολο θεμα εναι οτι οι κατηγορουντες χρησιμοποιησαν ενα κοινο συκοφαντη και αριστεριστη να προβαλλουν το θεμα.Μηπως τελικα η επιθεση εναντιον του Ροντουλη εχει αλλους στοχους?
Τα στελεχη του ΛΑΟΣ που για τον οποιοδηποτε λογο ειναι στεναχωρεμενα για το θεμα καλο ειναι να επανεξετασετε την τοποθετηση σας και επι τελους επισκεφτειτε τον και ζητειστε εξηγησεις.
Η λειτουργια παραμαγαζου μεσα στο κομμα δεν ευννοει κανεναν!!
Οι εσωτερικες διαμαχες μεταξυ Πατριωτων ειναι ανεπιτρεπτες!!!
Απο της αλλη πλευρα επειδη τον γνωριζω προσωπικα ειναι σεμνος και ανοικτος σε διαλογο.Δεν δικαιολογουνται επομενως ολες αυτες οι επιθεσεις εναντιον του.Με κανενα τροπο δεν πρεπει να παιζετε το παιχνιδι των διαφορων Μακηδων.
Τωρα επι των συγκεκριμενων κατηγοριων φαινετα οτι τα οργανα δεοντολογιας του ΛΑΟΣ εχουν δωσει λυση στο θεμα.Εκεινο που με εντυπωσιαζει στο ολο θεμα εναι οτι οι κατηγορουντες χρησιμοποιησαν ενα κοινο συκοφαντη και αριστεριστη να προβαλλουν το θεμα.Μηπως τελικα η επιθεση εναντιον του Ροντουλη εχει αλλους στοχους?
Τα στελεχη του ΛΑΟΣ που για τον οποιοδηποτε λογο ειναι στεναχωρεμενα για το θεμα καλο ειναι να επανεξετασετε την τοποθετηση σας και επι τελους επισκεφτειτε τον και ζητειστε εξηγησεις.
Η λειτουργια παραμαγαζου μεσα στο κομμα δεν ευννοει κανεναν!!
Οι εσωτερικες διαμαχες μεταξυ Πατριωτων ειναι ανεπιτρεπτες!!!
Πέμπτη
Βασιλης Κοκκαλης!!!Μια ζωη Προσφορα και αγωνες!!!
Σε λαρισαικο μπλογκ δημοσιευτηκε οτι ο γνωστος νεοδημοκρατης γιατρος Βασιλης Κοκκαλης, χρονια προεδρος του Ιατρικου Συλλογου αποφασισε να μπει στο τοπικο βουλευτικο παιχνιδι των προσεχων εκλογων.Αυτο καθε εαυτο το γεγονος μας χαροποιει ιδιαιτερα και δεν εχουμε παρα με την σειρα μας να του ευχηθουμε καλη επιτυχια.Απο την αλλη μερα ομως τιθεται επι ταπητος ενα πολυ σοβαρο θεμα απρεπειας απο την λεγομενη παραταξη μας η οποια για μια ακομα φορα <<τρωει>> τα παιδια της!!!Και εξηγουμαστε.
Ο λαοφιλης και συμπαθεστατος γιατρος ειναι απο τα πρωτα στελεχη που οργανωσαν τη Νεα Δημκρατια στη Λαρισα.Ειναι οπως λεμε η ραχοκοκαλια της.Απο την αλλη μερια, η επι σειρα ετων παρουσια του στο τιμονι του Ιατρικου Συλλογου Λαρισας και στα πανελληνια ιατρικα δρωμενα, τον εκανε τον κατ εξοχην ειδημονα σε ενα τομεα, οπως ειναι ο τομεας της δημοσιας υγειας και που οπως ειναι γνωστον πασχει.
Περιμεναμε ολοι εμεις που ποναμε τον τοπο και την παραταξη να δουμε τον καταξιωμενο γιατρο σε μια επιτελικη θεση στον τομεα της Υγειας.Αντ αυτου παρισταμεθα μαρτυρες πρωτοφανους ανοδου αλεξιπτωτιστων στα γραναζια της κρατικης μηχανης με τα γνωστα αποτελεσματα που τελικα εμφανιζουν την ΝΔ να υπολειπεται του ΠΑΣΟΚ στις προσφατες δημοσκοπησεις.
Ο Βασιλης Κοκκαλης δεν χρειαζεται συστασεις.Προσωπικα τον ενθυμουμαι οτι ηταν εκεινος που μαζι με τον σημερινο Αντιπροεδρο της Βουλης , τον Ιατρο κ Γεωργιο Σουρλα, βρεθηκε στο πλευρο μου το 1975 κατα την διαρκεια της γνωστης περιπετειας μου στο χημειο του Πανεπιστημιου Θεσαλονικης.Του οφειλω προσωπικα ευγνωμοσυνη ,τον παρακολοθω επιστημονικα και αγωνιστικα και του δηλωνω οτι στην νεα του αγωνιστικη πρωτοπορεια ειμαι μαζι του!!!
Καλω ολους τους φιλους μου,συναγωνιστες-ολους εκεινους μου κατα καιρους μαζι δωσαμε μαχες για την παραταξη να ταχθουν μαζι μου συστρατιωτες στο πλευρο του Βασιλη Κοκκαλη.Προκειται για ανθρωπο με προσφορα και αγωνες και κατ εξοχην ηθικο και πατριωτικο στοιχειο.!!!!
Ο λαοφιλης και συμπαθεστατος γιατρος ειναι απο τα πρωτα στελεχη που οργανωσαν τη Νεα Δημκρατια στη Λαρισα.Ειναι οπως λεμε η ραχοκοκαλια της.Απο την αλλη μερια, η επι σειρα ετων παρουσια του στο τιμονι του Ιατρικου Συλλογου Λαρισας και στα πανελληνια ιατρικα δρωμενα, τον εκανε τον κατ εξοχην ειδημονα σε ενα τομεα, οπως ειναι ο τομεας της δημοσιας υγειας και που οπως ειναι γνωστον πασχει.
Περιμεναμε ολοι εμεις που ποναμε τον τοπο και την παραταξη να δουμε τον καταξιωμενο γιατρο σε μια επιτελικη θεση στον τομεα της Υγειας.Αντ αυτου παρισταμεθα μαρτυρες πρωτοφανους ανοδου αλεξιπτωτιστων στα γραναζια της κρατικης μηχανης με τα γνωστα αποτελεσματα που τελικα εμφανιζουν την ΝΔ να υπολειπεται του ΠΑΣΟΚ στις προσφατες δημοσκοπησεις.
Ο Βασιλης Κοκκαλης δεν χρειαζεται συστασεις.Προσωπικα τον ενθυμουμαι οτι ηταν εκεινος που μαζι με τον σημερινο Αντιπροεδρο της Βουλης , τον Ιατρο κ Γεωργιο Σουρλα, βρεθηκε στο πλευρο μου το 1975 κατα την διαρκεια της γνωστης περιπετειας μου στο χημειο του Πανεπιστημιου Θεσαλονικης.Του οφειλω προσωπικα ευγνωμοσυνη ,τον παρακολοθω επιστημονικα και αγωνιστικα και του δηλωνω οτι στην νεα του αγωνιστικη πρωτοπορεια ειμαι μαζι του!!!
Καλω ολους τους φιλους μου,συναγωνιστες-ολους εκεινους μου κατα καιρους μαζι δωσαμε μαχες για την παραταξη να ταχθουν μαζι μου συστρατιωτες στο πλευρο του Βασιλη Κοκκαλη.Προκειται για ανθρωπο με προσφορα και αγωνες και κατ εξοχην ηθικο και πατριωτικο στοιχειο.!!!!
Δευτέρα
ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Τις τελευταίες ημέρες, η Λαρισα βρίσκεται υπό κατάσταση πολιορκίας στην κυριολεξία.
Ξυλοδαρμοί μαθητων στα σχολεια , απειλες κατα των δικαστικων αρχων για να μην εφαρμοσουν Νομους του Κρατους ,1000 περιπου αναρχικοι που επιστρατευτηκαν και κατελαβαν το κεντρο της πολης με απειλές και ένα καθεστώς ερυθρής τρομοκρατίας, που θυμίζει εποχές του '70 στην Ιταλία, η καταληψη του Μεγαρου Κατσιγρα απο περιεργους τυπους ,συνθέτουν ένα σκηνικό που εκθέτει ανεπανόρθωτα τους θιασώτες της αστικής "Δημοκρατίας"… Μιας Δημοκρατιας που προστατεύει
επιλεκτικά τους ανθρώπους της (ποτέ και κανείς δεν τους "αγγίζει", ιδιαίτερα μετά την εξάρθρωση τμήματος της 17Ν), αφήνοντας έκθετους στη βία των "προοδευτικών" και συνάμα περιθωριακών εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων (λοιπές "δημοκρατικές δυνάμεις) όσους δεν της είναι "χρήσιμοι", ή συγκρούονται μετωπικά με τις δυνάμεις (την άθροιση υποομάδων) της "ανανεωτικής" (τίτλος-προκάλυψη) Αριστεράς, που στη δεδομένη χρονική συγκυρία είναι χρήσιμη, καθώς πλαγιοκοπεί το ΠΑΣΟΚ, αρμέγοντάς του ψήφους και καθηλώνοντάς το στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η Γαλαζια Ηγεσια της Λαρισας στο συνολο της, Περιφερειαρχης , Νομαρχης, Δημαρχος ,Βουλευται ΝΟΔΕ παίζουν δυστυχως ένα αμοραλιστικό, προβοκατόρικο και ανήθικο παιχνίδι με τη φωτιά.
Η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει εκτός ελέγχου, καθώς καθαρά από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα τις τελευταίες ημέρες. Η επίθεση εναντιον του Ξενοδοχειου Διονυσος ,ο ξυλοδαρμός ενος νεαρου μαθητη μεσα στο ιδιο του το σχολειο η καταστροφη καταστηματων και η λεηλασια σουπερ μαρκετ αργότερα από την ίδια "προοδευτική" ομάδα , όπου μάλιστα οι κουκουλοφόροι διέκοψαν και την κυκλοφορία , ολοκληρώνοντας μάλιστα ανενόχλητοι το έργο τους.Η βαβηλωση εκκλησιων και το σπασιμο τραπεζων Όλα αυτά αποκαλύπτουν τη ζοφερή εικόνα μιας κοινωνίας απροστάτευτης και ευάλωτης στις διαθέσεις του κάθε πυρομανή, "βιτρινοθραύστη" και συμπλεγματικού ψυχοπαθή της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (και όχι μόνο, θα τα πούμε σε λίγες γραμμές παρακάτω…), που μπορεί καθημερινά, σε ώρες αιχμής, να περιφέρεται στην Λαρισα και να πυρπολεί ανενόχλητος καταστήματα, να ξυλοκοπεί κατά το δοκούν όποιον δεν του αρέσει και να πηγαίνει μετά να κρύβεται στο "άσυλο" της Ιατρικης σχολής.
Φυσικά, εδώ πρέπει να αναφερθούμε και στην έφεση που επιδεικνύουν σε βιαιότητες και πραξικοπηματικές ενέργειες που βλέπουμε όλοι να εκτυλίσσονται στα πανεπιστήμια, με πρωτεργάτες φοιτητές προσκείμενους στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και στον ΣΥΡΙΖΑ, που σε αγαστή συνεργασία με αντιεξουσιαστές, ξυλοκοπούν πρυτάνεις, καταστρέφουν εγκαταστάσεις και πολύτιμα υλικά που ανήκουν σε όλους μας, διακόπτουν συγκλήτους, μπλοκάρουν διαδικασίες και βυθίζουν το ελληνικό πανεπιστημιακό σύστημα στην ανυποληψία και την παρακμή, καταστρέφοντας τα όνειρα δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, που δεν μοιράζονται τα οράματα των αριστεριστών.!!!!
Εδώ και δύο χρόνια τώρα, στα επεισόδια και σε επιθέσεις κατά πολιτων της Λαρισας πρωτοστατουν υιόι πρωτοκλασάτων στελέχων του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ.
Η ευρύτερη Αριστερά, λειτουργεί πλέον ως "αδελφότητα". Προσπαθεί να αναβαθμιστεί βλέπετε, σε οργανωτικό επίπεδο
Που είστε κύριοι της ΝΔ;
Αν όλα τα παραπάνω δεν στοιχειοθετούν εκτροπή, δεν ξέρουμε πλέον τι… Η Τοπικη Γαλαζια Ηγεσια δείχνει να θεωρεί πως επικοινωνιακά, η κατάσταση αυτή που επικρατεί την ευνοεί. Το ΠΑΣΟΚ δείχνει σαστισμένο, με τα στελέχη του να παλαντζάρουν μεταξύ ριζοσπαστικών θέσεων που τα φέρνουν αντιμέτωπα όμως με την κοινωνία και "εκσυγχρονιστικών" θέσεων (από τη γνωστή πτέρυγα) απόρριψης κάθε μορφής βίας και εξτρεμιστικού ακτιβισμού, εκφράζοντας ερμαφρόδιτες θέσεις που προκαλούν σύγχυση ακόμα και στους κόλπους του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σιγοντάρει και πρωταγωνιστεί σε όλες τις βίαιες ενέργειες που λαμβάνουν χώρα στα ΤΕΙ και στα ΑΕΙ!
Οι πρυτάνεις πλέον καταγγέλλουν το "έκνομο" (κατά τα λεγόμενα στελεχών της ΝΔ) κόμμα ανοικτά για τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν! Το ΚΚΕ περιχαρακώνεται, προσπαθώντας να πρωτοστατήσει σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και προσπαθώντας παράλληλα να αποφύγει καταστάσεις που θα το εκθέσουν στα μάτια της κοινής γνώμης (απλά, προβαίνουν σε πράξεις συμβολικής "διαμαρτυρίας" για το θεαθήναι).
Η ΝΔ, θεωρώντας ότι η όλη κατάσταση την ευνοεί, καθώς ενισχύει τα συντηρητικά αντανακλαστικά των πολιτών και αναδεικνύει την ανάγκη μεταρρυθμίσεων, απλά παρακολουθεί, χωρίς να παρεμβαίνει αποφασιστικά.. Ουσιαστικά, το πολιτικό σύστημα είναι όμηρος μερικών δεκάδων αλητών, που θεωρούν πλέον ότι μπορούν ατιμώρητοι να προβαίνουν σε εγκληματικές κακουργηματικές πράξεις. Την ίδια ώρα και ενώ η επιτηδευμένη "αναποφασιστικότητα" της κυβέρνησης ξεδιπλώνεται σε βάθος χρόνου, πολλοί πολίτες αισθάνονται ταπεινωμένοι και ευάλωτοι.
Ας αναλογιστούν κάποιοι ότι σε λίγο καιρό, οι πράξεις αυτοδικίας θα αποτελέσουν, απούσας της Αστυνομίας το μόνο τρόπο προστασίας από τις επιθέσεις των στελεχών της Αριστεράς. Και τότε, η κοινωνία θα τα βάλει και δικαιωματικά με αυτούς που κυβερνούν.
Πόσο ακόμη θα τους ανεχόμαστε;
Την εβδομάδα που πέρασε, επανειλημμένα ο "πατριωτικός χώρος" έγινε στόχος διαφόρων ακροαριστερών και αναρχικών. Νεαροί συναγωνιστές στα ΤΕΙ και τα Λυκεια έπεσαν θύματα τραμπουκισμού από οργανωμένες και εξοπλισμένες ομάδες κουκουλοφόρων. Αλλη ομάδα κουκουλοφόρων στο κέντρο απειλει μεσω της Γνωστης Γιαφκας του ΙΝΝΤΥΜΕΔΙΑ οσους αντιστεκονται στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και τολμούν να μιλούν για Ελλάδα οπωε ο Χαμος και ο Πατριωτικος Συνδεσμος.
Οι αναταραχές στην Λαρισα η συνεχιζόμενη επί χρόνια ανοχή της αστυνομίας, στην αριστερίστικη βία , σε συνδυασμό με την πολιτική κάλυψη που της προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι διάφορες συνιστώσες του εγείρουν ένα τεράστιο ζήτημα για όλους όσους ασχολούνται ενεργά για να υπερασπίσουν πατριωτικά και εθνικιστικά ιδεώδη.
Κατ' αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ποιός είναι ο ηθικός αυτουργός. Ποιός είναι αυτός που υποκινεί τις επιθέσεις. Είναι αυτός ο οποίος ευθαρσώς δηλώνει οτι στην τηλεόραση ότι "δεν συνομιλεί" με εθνικιστές. Είναι αυτός ο οποίος επανειλημμένα επεμβαίνει για να διασώσει τους μετέχοντες στα επεισόδια.
Ο λόγος για τους κυρίους του ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες τους. Και οι άνθρωποι, ακόμα και όταν αναγκάζονται να "καταδικάσουν την βία" το κάνουν με τρόπο που προκαλεί όλους αυτούς που την υφίστανται. Ας πάρουμε το παράδειγμα της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ "Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς",η οποία στην ιστοσελίδα της διατυπώνει την ανάγκη για "εργατική πολιτοφυλακή,
Αυτή την στιγμή μπροστά στον εθνικιστικό χώρο ανοίγεται ένας δρόμος. Πρέπει να επιλέξει πώς θα κινηθεί για να υπερασπιστεί τους ακτιβιστές του και να επικυρώσει την παρουσία του στην κοινωνία.
Η πλέον εύκολη - αλλά ταυτόχρονα και αναμενόμενη από κράτος και αριστερά - οδός θα ήταν αυτή της σύγκρουσης με συμμοριακούς όρους, με αντίστοιχα χτυπήματα εκατέρωθεν. Πρόκειται περί ενός αδιεξόδου, το οποίο το μόνο που θα προσφέρει είναι η επανάληψη στερεοτύπων περί "κακών εθνικιστών" από τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ, αλλά και θα δώσει την ευκαιρία στους μηχανισμούς του παρακράτους να οδηγήσουν για μία ακόμη φορά εθνικιστές στον εισαγγελέα και στις φυλακές.
Εξίσου εύκολη είναι και η λύση του κλαψουρίσματος και της θυματοποίησης, προκειμένου να κερδηθούν συμπάθειες. Εκτός από το ότι αυτή η στάση δεν ταιριάζει στους περισσότερους από εμάς, ουσιαστικά επίσης δεν έχει κανένα αντίκρισμα. Και επίσης οδηγεί σε αδιέξοδο, καθώς "αστικοποιεί" και "ουδετεροποιεί" το εθνικιστικό κίνημα, φθείροντας ψυχολογικά τους ακτιβιστές του.
Θα μπορούσε κανείς να πεί - και ήδη αρκετοί το έχουν κάνει - ότι πρέπει να σφίξουμε τα δόντια, να σκύψουμε το κεφάλι και να συνεχίσουμε. Δυστυχώς πλέον αυτό δεν είναι επιλογή. Το έχουμε κάνει αρκετές φορές μέχρι σήμερα. Δεν οδηγεί πουθενά, παρά στην περαιτέρω αποθράσυνση των δραστών τέτοιων εγκλημάτων. Τι απομένει λοιπόν; Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η δική μας απάντηση πρέπει να είναι κινηματική. Δεν πρέπει να περιοριστεί σε μισολογα . Αλλά δεν πρέπει και να εκτονωθεί στον δρόμο. Πρέπει να γίνουν και τα δύο. Πρέπει να περάσουμε στην αντεπίθεση. Η ελληνική κοινωνία έχει σιχαθεί τόσο τις πρακτικές αυτές των κουκουλοφόρων όσο και αυτούς που τις καλύπτουν. Η ώρα είναι κατάλληλη.
Πρέπει όλοι να τεθούν επί των πολιτικών και ποινικών ευθυνών τους. Νομαρχης ,Δημαρχος ,Βουλευται οι αρχηγοί κομμάτων που τους συγκαλύπτουν, οι πρυτάνεις που τους παραχωρούν χώρους στα πανεπιστήμια, οι δήμαρχοι που τους δίνουν δημόσιους χώρους για να τους μετατρέπουν σε γιάφκες. Ταυτόχρονα ήλθε η ώρα να υπάρξει έμπρακτη αλληλεγγύη. Να φανούμε στον δρόμο, για να υπερασπιστούμε τους συναγωνιστές μας. Να παρέμβουμε στην κοινωνία, για να τους δείξουμε ότι δεν μας φοβίζουν οι πρακτικές τους. Να είμαστε εθνικιστές, παρόντες σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Να δείξουμε ότι είμαστε ζωντανοί και δυνατοί!!!!.
Κυριακή
H ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ''ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ''
(Ένα πολιτικό ψυχογράφημα της ''προοδευτικής'' νομενκλατούρας)
Τους βλέπουμε παντού. Τους βρίσκουμε παντού. Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας τους αντικρύζουμε. Όπου κι αν γυρίσουμε το αυτί μας, τους ακούμε. Τι κι αν όσα λένε μας προκαλούν επιεικώς αηδία, αν κάποια μέρα δεν τους δούμε σε κάποια τηλεόραση, δεν τους ακούσουμε σε κάποιο ραδιόφωνο, δεν τους διαβάσουμε σε κάποια εφημερίδα, αρχίζουμε να ανησυχούμε...
Προσφιλείς θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων, βαθυστόχαστοι «διανοούμενοι», «επιτυχημένοι δημοσιογράφοι», πολιτικές… διάνοιες, ευρυμαθείς επιστήμονες(!), ταλαντούχοι καλλιτέχνες, άνθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού, υπερδημοκράτες, «κοσμοπολίτες», «ανοικτόμυαλοι», «αντιεθνικιστές», «αντιρατσιστές», «αντιφασίστες», μα πάνω απ’ όλα προοδευτικοί!!!
Τρία πράγματα τους ενώνουν: α) η κοινή μαρξιστική προέλευσή τους, β) η απέχθειά τους προς κάθε τι το Εθνικό και Πατριωτικό και γ) η υποστήριξή τους προς κάθε μισελληνικό και αντικοινωνικό κατακάθι! Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, όλο και σε κάποιο κανάλι θα τους ανακαλύψεις. Με ύφος βαθυστόχαστου… αναλυτή θα σχολιάζουν την πολιτική επικαιρότητα, θα έχουν λόγο για όλα όσα συμβαίνουν πάνω στον πλανήτη, ενώ δεν θα χάνουν την ευκαιρία να επιδείξουν τις απίστευτες γνώσεις τους σε θέματα που οι «κοινοί θνητοί» δεν κατέχουν. Θα ξέρουν τα πάντα για την διεθνή τρομοκρατία, θα γνωρίζουν το επόμενο βήμα της αμερικανικής κυβέρνησης, θα προβλέπουν τις πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Ο λόγος τους ιερός, αδιαμφισβήτητος, απαράβατος. Οι άλλες απόψεις μπορούν να ακούγονται, αρκεί να μην διαφωνούν με την δική τους! Πάνω απ’ όλα η Δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου, αλλά… στους «εχθρούς της Δημοκρατίας» δεν πρέπει να δίνεται λόγος!
Και φυσικά, επειδή οι υπερδημοκράτες ινστρούχτορές μας έχυσαν το… αίμα τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας, εννοείται πως δικαιούνται να ομιλούν εξ ονόματός της!
Είναι οι… αγαπημένοι μας «προοδευτικοί»!
Είναι οι χθεσινοί υπέρμαχοι της πάλαι ποτέ Σοβιετίας, σημερινοί τοποτηρητές της αμερικανοσιωνιστικής Νέας Τάξεως Πραγμάτων, πάντοτε όμως ξενοκίνητοι καί ξενόδουλοι.
Μιλάνε για ανύπαρκτες «μειονότητες» καί φλυαρούν για τα δικαιώματα τού κάθε αλβανού, πακιστανού, μπαγκλαντεζιανού και κάφρου λαθρομετανάστη! Φωνάζουν και προπαγανδίζουν περί «ενσωμάτωσης» τών λαθρομεταναστών στην Ελληνική κοινωνία. Τι κι αν οι ξένοι είναι ανεπίδεκτοι προσαρμογής στα πολιτισμικά δεδομένα τού τόπου μας, τι κι αν είναι φορείς παρασιτισμού και σοβαρών ασθενειών, τι κι αν ο Ελληνικός λαός θεωρεί ανεπιθύμητη την παρουσία όλων αυτών των ανθρωποειδών και υποφέρει από την εγκληματική τους δραστηριότητα, για τους «υπερδημοκράτες» «προοδευτικούς» είναι ισότιμοι με τους υπολοίπους Έλληνες πολίτες…
Είναι οι μουσάτοι της δεκαετίας του ’80 με την ντουντούκα στο χέρι να κραυγάζουν για την ειρήνη και την ελευθερία που σήμερα έχουν γίνει το πιο σκληρό καπιταλιστικό κατεστημένο. Χωρίς όμως να ξεχνούν το κομμουνιστικό παρελθόν τους, έχουν επιβάλει σε όλους τους πνευματικούς χώρους μία ιδεολογική τρομοκρατία, μία αριστερογενή καθεστωτική νοοτροπία με παλαιοκομμουνιστική ορολογία και μπόλικη δόση «αντιεθνικισμού».
Πρόκειται περί μίας καθαρά μαρξιστικής χούντας. Μίας μαρξιστικής χούντας που εκτείνεται παντού: από το αναρχοαριστερό παρακράτος του Εργατικου Κεντρου που κατατρομοκρατεί τους πάντες, μέχρι τα σχολεία και το Πανεπιστήμιο,τα ΤΕΙ όπου κάθε Εθνική φωνή φιμώνεται με τον πιο βάναυσο τρόπο, από τους «πλουραλιστές» καθηγητές, ΟΛΟΙ τους πρώην(;) μαρξιστές!
Ποιος δεν τους γνωρίζει; Ποιος δεν τους έχει ακούσει άπειρες φορές να μιλάνε; τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες φάτσες με τις ίδιες γραβάτες, οι ίδιες απόψεις ΟΛΟΙ τους, κάθε ένας και όλοι μαζί, σε διατεταγμένη υπηρεσία να μας σπάσουν το δυνατόν περισσότερο όσα νεύρα μας έχουν απομείνει…
Χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες κλισέ φράσεις, το ίδιο βαρετό, ξύλινο και μονότονο λεξιλόγιο: «αντιρατσισμός», «ανθρώπινα δικαιώματα», «δημοκρατικές δυνάμεις», «προοδευτικοί πολίτες», «ανθρωπιστική αλληλεγγύη», «δημοκρατικές ευαισθησίες» κ.λπ. κ.λπ. Ξέρεις τι θα πουν, πριν ακόμα το πουν… Ξέρεις τι σκέφτονται και μόνο βλέποντάς τους… Ξέρεις την απάντηση που θα σου δώσουν, πριν ακόμα γίνει η ερώτηση!
Οι άνθρωποι αυτοί που αποτελούν την σκληρή αντεθνική νομενκλατούρα τής Λαρισας είναι εχθρικοί απέναντι σέ κάθε έναν που αρθρώνει εθνικό λόγο, και μισούν κάθε τι που έχει σχέση με το Εθνικό κράτος και την Ιστορία τών Ελλήνων.
Παρόλες τις δήθεν ψευδο-διαφορές που φαίνεται ότι έχουν, δεν υπάρχει κάποιος τομέας από τα ζητήματα που είναι βλαπτικά για την Κοινωνία και το Έθνος, στον οποίο να μη συμφωνούν…
- Είναι «αντιρατσιστές». Επιθυμούν την μεθοδική καταστροφή της Εθνικής και Φυλετικής μας ομοιογενείας με την βίαιη μαζική ένταξη σ’ αυτήν ανεπιθύμητων αλλοφύλων και τριτοκοσμικών συρφετών.
- Είναι «δημοκράτες». Θέλουν άμεση αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε κάθε μη- Έλληνα που εγκαθίσταται νομίμως ή παρανόμως, στην χώρα μας. Να ψηφίζουν οι αλβανοί, να διδάσκονται την γλώσσα τους οι Μπαγκλαντεζιανοί, να ιδρύουν οπουδήποτε το επιθυμούν με δημόσια δαπάνη τεμενάδες οι μουσουλμάνοι, να μπορεί να γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας ένας Πακιστανός, υπουργός Παιδείας ένας Νιγηριανός και υπουργός (Ελληνικού;;) Πολιτισμού μία Φιλιππινέζα. Γιατί όχι; Δεν είμαστε άλλωστε όλοι ίδιοι και ίσοι;
- Είναι διεθνιστές. Ζητούν «χαλαρά σύνορα» μέχρι να καταργηθούν εντελώς. Τα έθνη κατ’αυτούς είναι παροδικοί σχηματισμοί, «συμβάσεις μεταξύ των πολιτών», που η «πρόοδος» τερματίζει τον εφήμερο βίο τους.
- Είναι «ειρηνιστές». Προτείνουν να παραχωρούμε στον οποιοδήποτε οτιδήποτε απαιτεί, να χαρίζουμε την Μακεδονία μας στους γυφτοσκοπιανούς, να τους αφήνουμε να κάνουν ανθελληνικά συνέδρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, να αφήνουμε τους αλβανούς εν μέσαις Αθήναις να χλευάζουν προκλητικά την Πατρίδα μας, να μην θεωρούμε άξια υπερασπίσεως τα εδάφη μας, να αφοπλισθούμε, να μην αντιδρούμε στις τουρκικές προκλήσεις, να πάψουμε να φροντίζουμε για την άμυνα.
- Είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσης αξίας και συνεπώς το να ασχολούμαστε με τον Ελληνικό Πολιτισμό είναι «κατακριτέος σωβινισμός», που πρέπει να εξαλειφθεί. Η Ελλάς πρέπει να μεταμορφωθεί σε «πολυπολιτισμική», δηλαδή να δεχθεί ως ίσης αξίας τους «πολιτισμούς» που μας εισάγουν Κούρδοι, Τούρκοι, γύφτοι, Αλβανοί, Αιθίοπες, Νιγηριανοί. «Οι πολιτισμοί είναι απ’το ίδιο υλικό», όπως λέει άλλωστε η στερεότυπη προπαγάνδα τους…
- Είναι πιστοί της «ισότητος». Πράγμα που σημαίνει να καταργηθούν οι διακρίσεις: ηθικό – ανήθικο, κοινωνικό – αντικοινωνικό, φυσιολογικό – ανώμαλο, εθνικό – αντεθνικό, καλό – κακό. Να αναγνωρισθεί το ανώμαλο, το ανήθικο κ.λπ. ως απλώς… «διαφορετικό»! Να γίνουν αποδεκτά το αντικοινωνικό και το αντεθνικό ως μορφές «διαφορετικότητος». Η «ομοφυλοφιλία», η πορνογραφία, η εγκληματικότητα, η αντικοινωνική συμπεριφορά, οι αντεθνικές εκδηλώσεις (π.χ. κάψιμο της σημαίας), οι εγκληματικές δραστηριότητες (λ.χ. αναρχικές ταραχές, πυρπόληση του Πολυτεχνείου), η άρνηση της στρατιωτικής θητείας («αντιρρησίες συνειδήσεως»), η ανηθικότητα, είναι «φυσιολογικά» φαινόμενα «διαφορετικότητος», είναι «αυτονόητα δικαιώματα» και πρέπει να θεωρούνται επιτρεπτά, νόμιμα και προβλητέα προς μίμησιν.
- Είναι «ανεξίθρησκοι». Επιδιώκουν την μετατροπή του κράτους σε άθεο και αθεϊστικό, ενώ πολεμούν την Ορθοδοξία, κυρίως στον Εθνικό της χαρακτήρα, προβάλοντας ταυτοχρόνως τα διεθνιστικά της στοιχεία και προωθώντας τον θρησκευτικό συγκρητισμό.
- Είναι οικουμενιστές. Το εθνικό πρέπει να υποτάσσεται στο οικουμενικό. Άρα οι Αξίες, οι Αρχές, οι επιδιώξεις, τα οράματα, τα συμφέροντα του Έθνους να παραμερίζονται προς χάριν των οικουμενικών. Π.χ. η διατήρηση της Θράκης στην Ελληνική Επικράτεια είναι Εθνικό θέμα. Η διαφύλαξη της ειρήνης, όμως, είναι οικουμενικό συμφέρον, όπως και η προστασία των μειονοτήτων (βλέπε Κοσσυφοπέδιο) και συνεπώς, εάν τεθεί πρόβλημα, η Θράκη πρέπει να θυσιασθεί στον βωμό της οικουμενικότητος.
- Είναι ξενόδουλοι. Παραχωρούν τα πάντα στην μόνη παγκόσμια υπερδύναμη, τις ΗΠΑ. Κάθε Εθνικό συμφέρον οφείλει να υποχωρεί εμπρός στο αμερικανικό, όπως έγινε στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Κύπρο, στα Ίμια. Πρέπει να δεχόμαστε ό,τι μας υπαγορεύουν οι ξένοι, να μη λέμε «όχι» στα προδοτικά σχέδια τύπου Αννάν που μας ετοιμάζουν, να μην είμαστε «κακά παιδιά» και «αχάριστοι» και να μη ζητάμε πολλά. Φυσικά να μην ξεχνάμε σε κάθε περίπτωση να ευχαριστούμε ευλαβικά τους Αμερικανούς… Πρότυπο ζωής μας πρέπει να είναι ο αμερικανικός, υλιστικός τρόπος ζωής, διότι είναι «σύγχρονος», ενώ ο Ελληνικός «αναχρονιστικός». Μόνιμο επιχείρημα των «προοδευτικών» προπαγανδιστών της αμερικανοσιωνιστικής παγκοσμιοποιήσεως: «Έτσι κάνουν στην Αμερική… Πουθενά στην Ευρώπη δεν το κάνουν… Τι θα πουν για μας οι ξένοι…».
Οι «προοδευτικοί» όπως αυτοαποκαλούνται, ή «αντιρατσιστές» ή «ανθρωπιστές» (ο προδότης ποτέ δεν θα παραδεχθεί ότι είναι προδότης) κυριαρχούν στα ΜΜΕ και στην Παιδεία. Χρηματοδοτούνται αφειδώς, προβάλλονται, προωθούνται, καταξιώνονται.
Μονότονο δε, έχει καταντήσει το φαινόμενο εκείνο, κάθε φορά που κάποιος αστυνομικός δώσει μία σφαλιάρα σε κάποιον γύφτο ή αλβανό εγκληματία, να εμφανίζονται στα κανάλια τών τηλεοράσεων τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα και να κατακεραυνώνουν τους πάντες και τα πάντα, αναλύοντας τις ίδιες βαρετές και χρεοκοπημένες θεωρίες τους περί «αντιρατσισμού» και «διεθνιστικής αλληλεγγύης».
Τη συζήτηση μονοπωλούν διαρκώς, όπως είναι φυσικό, τα ίδια άτομα , στό λεξιλόγιό τους επικρατούν συνεχώς 3-4 κλισέ λέξεις (ανεκτικότητα, αντιρατσισμός, αλληλεγγύη, ανθρωπισμός κ.λπ.) και χάριν της αντικειμενικότητος και τού δημοκρατικού ήθους που τους διακρίνει, αρνούνται …δημοκρατικώτατα την διατύπωση οιασδήποτε άλλης, διαφορετικής γνώμης.
Κοσμούν τους συνομιλητές τους με «πολιτικώς ορθά» επίθετα όπως: «ακροδεξιός», «ναζιστής», «ρατσιστής», «φασίστας» και παίρνουν ένα πλατύ χαμόγελο και έναν μορφασμό αυτοϊκανοποιήσεως, όταν αναλώνονται, χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο, σε έναν αστείρευτο μονόλογο. Φυσικά και δεν έχουν πρόβλημα να συνομιλούν με διάφορους «εθνικιστές», εφόσον, όπως δηλώνουν κι οι ίδιοι, «δεν είναι ακραίοι», «δεν είναι φανατικοί», «σέβονται την δημοκρατία» και «καταδικάζουν τις ακραίες ενέργειες».
Οποιαδήποτε άλλη άποψη διαφορετική από αυτήν τών «προοδευτικών» μας είναι κατακριτέα καί «φασιστική». Και ως τέτοια την απορρίπτουν οι κουλτουριάρηδες τηλεοπτικοί μαϊντανοί τών τηλεοπτικών παραθύρων. Όταν δε τους ζητείται να παρέμβει στήν κουβέντα κάποιος προβάλλων διαφορετική άποψη, οι «προοδευτικοί» μας ορύονται: «Όχι! Όχι! Δεν δίνουμε βήμα στους εχθρούς της Δημοκρατίας! Δεν συνομιλούμε με φασίστες!».
Μερικοί εξ αυτών είναι τόσο προκλητικοί, που φέρνουν ακόμη και την αγανάκτηση των ομοϊδεατών τους.
Οι «προοδευτικοί» προφέρουν λέξεις και φράσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, χωρίς να τεκμηριώνουν τα λεγόμενά τους, απευθυνόμενοι, ούτως ή άλλως, σε έναν παθητικό όχλο εκμαυλισμένων και ημιμαθών μαζανθρώπων:
«Ανθρώπινα δικαιώματα» κατ’ αυτούς σημαίνει κατάργηση της Εθνικής κυριαρχίας και βουλήσεως εν ονόματι των εν λόγω δικαιωμάτων. Τεμαχισμός των κρατών, διάλυση των Εθνών, ευαισθησία για κάθε «καταπιεζόμενο» λαθρομετανάστη ργκληματία, πλήρης αδιαφορία για τους καταπιεζομένους Έλληνες.
«Αντιρατσισμός» σημαίνει κατάργηση των εθνικώς ομοιογενών κοινωνιών δια της μεταλλάξεώς τους σε πολυφυλετικές.
«Πολυπολιτισμός» σημαίνει υποβάθμιση των Εθνικών πολιτισμών, ιδίως του Ελληνικού, δια της ισοπεδωτικής εξισώσεώς τους. Τελικός σκοπός ο «παγκόσμιος ενιαίος πολιτισμός», η πλήρης ομοιομορφία, η μη-παραγωγή πολιτισμού.
«Ανεξιθρησκεία» σημαίνει αποθρησκειοποίηση του κράτους και της κοινωνίας. Εξίσωση όλων των θρησκειών, παραθρησκειών, αιρέσεων. Τελικός σκοπός η υπονόμευση του θρησκευτικού αισθήματος, η «πανθρησκεία» δηλ. η α-θρησκεία και κατ’ επέκτασιν η αθεϊα.
«Ειρήνη» σημαίνει καθολικός ενδοτισμός, νεοραγιαδισμός. Δεν αξίζει να πολεμούμε για το Έθνος, ένα φαντασιωτικό κατασκεύασμα που βλάπτει την αγορά, εμποδίζει την παγκοσμιοποίηση, προκαλεί πολέμους και άλλα δεινά. Εν ονόματι της ειρήνης εξευτελισμός των εθνικών συμβόλων, περιθωριοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και «εκδημοκρατισμός» τους. Στήριξη των «αντιρρησιών συνειδήσεως». Ταπείνωση του Στρατεύματος δια της τοποθετήσεως αστρατεύτων ως υπουργών Εθνικής Αμύνης και κομματικών τραμπούκων σε θέση Αξιωματικών. Υπονόμευση του εθνικού φρονήματος με κάθε τρόπο (αποβολή των πατριωτικών κειμένων από τα σχολικά βιβλία, Τουρκαλβανοί σημαιοφόροι, Ίμια, γκρίζες ζώνες κ.λπ.). «Δημοκρατική ανοχή» σημαίνει κοινωνική παρακμή. Ανοχή, προβολή, «δικαίωση» του ανωμάλου και πάσης παρά φύσιν ανωμαλίας. Νομιμοποίηση της «ομοφυλοφιλίας» ως θεμιτής σεξουαλικής έξεως και των ναρκωτικών, της πορνείας, των τραβεστί και της παιδεραστίας ως αποδεκτών κοινωνικών αναγκών! «Απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής». «Δικαίωμα στην ιδιαιτερότητα και στην επιλογή ερωτικών συντρόφων (ασχέτως φύλου)».
«Ελευθερία τέχνης» σημαίνει ο Πανούσης να φορά ράσα και να επιδεικνύει τα οπίσθιά του, καθώς και ο αισχρός πίνακας του Outlook με το πέος να εκσπερματίζει πάνω σε ένα Σταυρό.
«Ελευθερία λόγου» σημαίνει να μιλούν μόνο οι Μπιστοκουναλάκηδες και οι Στρατούληδες.
«Ισότητα λόγου» σημαίνει να μιλάει μόνο ο Δήμου και ο Μίχας.
«Εθνικισμός» σημαίνει κάτι το κτηνώδες, αποτρόπαιο και απάνθρωπο που πρέπει να καταργηθεί.
«Πνευματική κουλτούρα» σημαίνει: Fame Story και Big Brothers.
Οι ξεδιάντροποι προπαγανδιστές της εκφυλιστικής προοδευτικότητος αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα του Έθνους μας, τον «εκ των έσω» εχθρό που είναι πιο επικίνδυνος και πιο ύπουλος από κάθε εξωτερικό, επίβουλο εισβολέα. Είναι τα πρόσωπα-σύμβολα της καθοδικής μας πορείας προς την εσχάτη παρακμή, τον τελικό μας εκφυλισμό. Είναι τα δεκανίκια της παγκοσμιοποιήσεως, οι πρωτεργάτες του οικουμενισμού, τα πρόθυμα τσιράκια των σιωνιστών.
Είναι αυτοί που εκμεταλλευόμενοι τις απίστευτες δυνατότητες της συγχρόνου τεχνολογίας ασκούν ανενόχλητοι και χωρίς αιδώ την αισχρή αντεθνική προπαγάνδα τους. Είναι οι απόστολοι και οι φορείς της Παρακμής και της Καταπτώσεώς μας, μία μικρή κλίκα εγκαθέτων που δεν εκφράζει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό περιθωριακών, που ουδεμία σχέση έχουν με τις Εθνικές ευαισθησίες του Λαού μας…
Με όλους αυτούς τους «κυρίους» που θέλουν να καταστρέψουν το Εθνικό μας κράτος στο σημαντικότερο στοιχείο του που είναι η Φυλετική μας ομοιογένεια, που πολεμούν μεθοδικά κάθε Πατριωτική αναφορά, κάθε Εθνική επίκληση, κάθε τι που έχει σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Ελληνικό Τρόπο Ζωής, θα τα πούμε βεβαίως εν καιρώ και τότε ο καθένας θα λάβει το μερίδιο για τους κόπους του.
Τίποτε στην ζωή δεν είναι αιωνίως σταθερό και ακλόνητο και αυτό το έχει αποδείξει η Ιστορία αμέτρητες φορές και σε άπειρες περιπτώσεις…
ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ,
ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ, ΑΝ ΘΕΛΕΙ
ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΗ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΗ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΝΑ ΝΙΚΗΣΗ!
"...Του Αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται..."
Τους βλέπουμε παντού. Τους βρίσκουμε παντού. Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας τους αντικρύζουμε. Όπου κι αν γυρίσουμε το αυτί μας, τους ακούμε. Τι κι αν όσα λένε μας προκαλούν επιεικώς αηδία, αν κάποια μέρα δεν τους δούμε σε κάποια τηλεόραση, δεν τους ακούσουμε σε κάποιο ραδιόφωνο, δεν τους διαβάσουμε σε κάποια εφημερίδα, αρχίζουμε να ανησυχούμε...
Προσφιλείς θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων, βαθυστόχαστοι «διανοούμενοι», «επιτυχημένοι δημοσιογράφοι», πολιτικές… διάνοιες, ευρυμαθείς επιστήμονες(!), ταλαντούχοι καλλιτέχνες, άνθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού, υπερδημοκράτες, «κοσμοπολίτες», «ανοικτόμυαλοι», «αντιεθνικιστές», «αντιρατσιστές», «αντιφασίστες», μα πάνω απ’ όλα προοδευτικοί!!!
Τρία πράγματα τους ενώνουν: α) η κοινή μαρξιστική προέλευσή τους, β) η απέχθειά τους προς κάθε τι το Εθνικό και Πατριωτικό και γ) η υποστήριξή τους προς κάθε μισελληνικό και αντικοινωνικό κατακάθι! Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, όλο και σε κάποιο κανάλι θα τους ανακαλύψεις. Με ύφος βαθυστόχαστου… αναλυτή θα σχολιάζουν την πολιτική επικαιρότητα, θα έχουν λόγο για όλα όσα συμβαίνουν πάνω στον πλανήτη, ενώ δεν θα χάνουν την ευκαιρία να επιδείξουν τις απίστευτες γνώσεις τους σε θέματα που οι «κοινοί θνητοί» δεν κατέχουν. Θα ξέρουν τα πάντα για την διεθνή τρομοκρατία, θα γνωρίζουν το επόμενο βήμα της αμερικανικής κυβέρνησης, θα προβλέπουν τις πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Ο λόγος τους ιερός, αδιαμφισβήτητος, απαράβατος. Οι άλλες απόψεις μπορούν να ακούγονται, αρκεί να μην διαφωνούν με την δική τους! Πάνω απ’ όλα η Δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου, αλλά… στους «εχθρούς της Δημοκρατίας» δεν πρέπει να δίνεται λόγος!
Και φυσικά, επειδή οι υπερδημοκράτες ινστρούχτορές μας έχυσαν το… αίμα τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας, εννοείται πως δικαιούνται να ομιλούν εξ ονόματός της!
Είναι οι… αγαπημένοι μας «προοδευτικοί»!
Είναι οι χθεσινοί υπέρμαχοι της πάλαι ποτέ Σοβιετίας, σημερινοί τοποτηρητές της αμερικανοσιωνιστικής Νέας Τάξεως Πραγμάτων, πάντοτε όμως ξενοκίνητοι καί ξενόδουλοι.
Μιλάνε για ανύπαρκτες «μειονότητες» καί φλυαρούν για τα δικαιώματα τού κάθε αλβανού, πακιστανού, μπαγκλαντεζιανού και κάφρου λαθρομετανάστη! Φωνάζουν και προπαγανδίζουν περί «ενσωμάτωσης» τών λαθρομεταναστών στην Ελληνική κοινωνία. Τι κι αν οι ξένοι είναι ανεπίδεκτοι προσαρμογής στα πολιτισμικά δεδομένα τού τόπου μας, τι κι αν είναι φορείς παρασιτισμού και σοβαρών ασθενειών, τι κι αν ο Ελληνικός λαός θεωρεί ανεπιθύμητη την παρουσία όλων αυτών των ανθρωποειδών και υποφέρει από την εγκληματική τους δραστηριότητα, για τους «υπερδημοκράτες» «προοδευτικούς» είναι ισότιμοι με τους υπολοίπους Έλληνες πολίτες…
Είναι οι μουσάτοι της δεκαετίας του ’80 με την ντουντούκα στο χέρι να κραυγάζουν για την ειρήνη και την ελευθερία που σήμερα έχουν γίνει το πιο σκληρό καπιταλιστικό κατεστημένο. Χωρίς όμως να ξεχνούν το κομμουνιστικό παρελθόν τους, έχουν επιβάλει σε όλους τους πνευματικούς χώρους μία ιδεολογική τρομοκρατία, μία αριστερογενή καθεστωτική νοοτροπία με παλαιοκομμουνιστική ορολογία και μπόλικη δόση «αντιεθνικισμού».
Πρόκειται περί μίας καθαρά μαρξιστικής χούντας. Μίας μαρξιστικής χούντας που εκτείνεται παντού: από το αναρχοαριστερό παρακράτος του Εργατικου Κεντρου που κατατρομοκρατεί τους πάντες, μέχρι τα σχολεία και το Πανεπιστήμιο,τα ΤΕΙ όπου κάθε Εθνική φωνή φιμώνεται με τον πιο βάναυσο τρόπο, από τους «πλουραλιστές» καθηγητές, ΟΛΟΙ τους πρώην(;) μαρξιστές!
Ποιος δεν τους γνωρίζει; Ποιος δεν τους έχει ακούσει άπειρες φορές να μιλάνε; τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιες φάτσες με τις ίδιες γραβάτες, οι ίδιες απόψεις ΟΛΟΙ τους, κάθε ένας και όλοι μαζί, σε διατεταγμένη υπηρεσία να μας σπάσουν το δυνατόν περισσότερο όσα νεύρα μας έχουν απομείνει…
Χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες κλισέ φράσεις, το ίδιο βαρετό, ξύλινο και μονότονο λεξιλόγιο: «αντιρατσισμός», «ανθρώπινα δικαιώματα», «δημοκρατικές δυνάμεις», «προοδευτικοί πολίτες», «ανθρωπιστική αλληλεγγύη», «δημοκρατικές ευαισθησίες» κ.λπ. κ.λπ. Ξέρεις τι θα πουν, πριν ακόμα το πουν… Ξέρεις τι σκέφτονται και μόνο βλέποντάς τους… Ξέρεις την απάντηση που θα σου δώσουν, πριν ακόμα γίνει η ερώτηση!
Οι άνθρωποι αυτοί που αποτελούν την σκληρή αντεθνική νομενκλατούρα τής Λαρισας είναι εχθρικοί απέναντι σέ κάθε έναν που αρθρώνει εθνικό λόγο, και μισούν κάθε τι που έχει σχέση με το Εθνικό κράτος και την Ιστορία τών Ελλήνων.
Παρόλες τις δήθεν ψευδο-διαφορές που φαίνεται ότι έχουν, δεν υπάρχει κάποιος τομέας από τα ζητήματα που είναι βλαπτικά για την Κοινωνία και το Έθνος, στον οποίο να μη συμφωνούν…
- Είναι «αντιρατσιστές». Επιθυμούν την μεθοδική καταστροφή της Εθνικής και Φυλετικής μας ομοιογενείας με την βίαιη μαζική ένταξη σ’ αυτήν ανεπιθύμητων αλλοφύλων και τριτοκοσμικών συρφετών.
- Είναι «δημοκράτες». Θέλουν άμεση αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε κάθε μη- Έλληνα που εγκαθίσταται νομίμως ή παρανόμως, στην χώρα μας. Να ψηφίζουν οι αλβανοί, να διδάσκονται την γλώσσα τους οι Μπαγκλαντεζιανοί, να ιδρύουν οπουδήποτε το επιθυμούν με δημόσια δαπάνη τεμενάδες οι μουσουλμάνοι, να μπορεί να γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας ένας Πακιστανός, υπουργός Παιδείας ένας Νιγηριανός και υπουργός (Ελληνικού;;) Πολιτισμού μία Φιλιππινέζα. Γιατί όχι; Δεν είμαστε άλλωστε όλοι ίδιοι και ίσοι;
- Είναι διεθνιστές. Ζητούν «χαλαρά σύνορα» μέχρι να καταργηθούν εντελώς. Τα έθνη κατ’αυτούς είναι παροδικοί σχηματισμοί, «συμβάσεις μεταξύ των πολιτών», που η «πρόοδος» τερματίζει τον εφήμερο βίο τους.
- Είναι «ειρηνιστές». Προτείνουν να παραχωρούμε στον οποιοδήποτε οτιδήποτε απαιτεί, να χαρίζουμε την Μακεδονία μας στους γυφτοσκοπιανούς, να τους αφήνουμε να κάνουν ανθελληνικά συνέδρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, να αφήνουμε τους αλβανούς εν μέσαις Αθήναις να χλευάζουν προκλητικά την Πατρίδα μας, να μην θεωρούμε άξια υπερασπίσεως τα εδάφη μας, να αφοπλισθούμε, να μην αντιδρούμε στις τουρκικές προκλήσεις, να πάψουμε να φροντίζουμε για την άμυνα.
- Είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσης αξίας και συνεπώς το να ασχολούμαστε με τον Ελληνικό Πολιτισμό είναι «κατακριτέος σωβινισμός», που πρέπει να εξαλειφθεί. Η Ελλάς πρέπει να μεταμορφωθεί σε «πολυπολιτισμική», δηλαδή να δεχθεί ως ίσης αξίας τους «πολιτισμούς» που μας εισάγουν Κούρδοι, Τούρκοι, γύφτοι, Αλβανοί, Αιθίοπες, Νιγηριανοί. «Οι πολιτισμοί είναι απ’το ίδιο υλικό», όπως λέει άλλωστε η στερεότυπη προπαγάνδα τους…
- Είναι πιστοί της «ισότητος». Πράγμα που σημαίνει να καταργηθούν οι διακρίσεις: ηθικό – ανήθικο, κοινωνικό – αντικοινωνικό, φυσιολογικό – ανώμαλο, εθνικό – αντεθνικό, καλό – κακό. Να αναγνωρισθεί το ανώμαλο, το ανήθικο κ.λπ. ως απλώς… «διαφορετικό»! Να γίνουν αποδεκτά το αντικοινωνικό και το αντεθνικό ως μορφές «διαφορετικότητος». Η «ομοφυλοφιλία», η πορνογραφία, η εγκληματικότητα, η αντικοινωνική συμπεριφορά, οι αντεθνικές εκδηλώσεις (π.χ. κάψιμο της σημαίας), οι εγκληματικές δραστηριότητες (λ.χ. αναρχικές ταραχές, πυρπόληση του Πολυτεχνείου), η άρνηση της στρατιωτικής θητείας («αντιρρησίες συνειδήσεως»), η ανηθικότητα, είναι «φυσιολογικά» φαινόμενα «διαφορετικότητος», είναι «αυτονόητα δικαιώματα» και πρέπει να θεωρούνται επιτρεπτά, νόμιμα και προβλητέα προς μίμησιν.
- Είναι «ανεξίθρησκοι». Επιδιώκουν την μετατροπή του κράτους σε άθεο και αθεϊστικό, ενώ πολεμούν την Ορθοδοξία, κυρίως στον Εθνικό της χαρακτήρα, προβάλοντας ταυτοχρόνως τα διεθνιστικά της στοιχεία και προωθώντας τον θρησκευτικό συγκρητισμό.
- Είναι οικουμενιστές. Το εθνικό πρέπει να υποτάσσεται στο οικουμενικό. Άρα οι Αξίες, οι Αρχές, οι επιδιώξεις, τα οράματα, τα συμφέροντα του Έθνους να παραμερίζονται προς χάριν των οικουμενικών. Π.χ. η διατήρηση της Θράκης στην Ελληνική Επικράτεια είναι Εθνικό θέμα. Η διαφύλαξη της ειρήνης, όμως, είναι οικουμενικό συμφέρον, όπως και η προστασία των μειονοτήτων (βλέπε Κοσσυφοπέδιο) και συνεπώς, εάν τεθεί πρόβλημα, η Θράκη πρέπει να θυσιασθεί στον βωμό της οικουμενικότητος.
- Είναι ξενόδουλοι. Παραχωρούν τα πάντα στην μόνη παγκόσμια υπερδύναμη, τις ΗΠΑ. Κάθε Εθνικό συμφέρον οφείλει να υποχωρεί εμπρός στο αμερικανικό, όπως έγινε στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Κύπρο, στα Ίμια. Πρέπει να δεχόμαστε ό,τι μας υπαγορεύουν οι ξένοι, να μη λέμε «όχι» στα προδοτικά σχέδια τύπου Αννάν που μας ετοιμάζουν, να μην είμαστε «κακά παιδιά» και «αχάριστοι» και να μη ζητάμε πολλά. Φυσικά να μην ξεχνάμε σε κάθε περίπτωση να ευχαριστούμε ευλαβικά τους Αμερικανούς… Πρότυπο ζωής μας πρέπει να είναι ο αμερικανικός, υλιστικός τρόπος ζωής, διότι είναι «σύγχρονος», ενώ ο Ελληνικός «αναχρονιστικός». Μόνιμο επιχείρημα των «προοδευτικών» προπαγανδιστών της αμερικανοσιωνιστικής παγκοσμιοποιήσεως: «Έτσι κάνουν στην Αμερική… Πουθενά στην Ευρώπη δεν το κάνουν… Τι θα πουν για μας οι ξένοι…».
Οι «προοδευτικοί» όπως αυτοαποκαλούνται, ή «αντιρατσιστές» ή «ανθρωπιστές» (ο προδότης ποτέ δεν θα παραδεχθεί ότι είναι προδότης) κυριαρχούν στα ΜΜΕ και στην Παιδεία. Χρηματοδοτούνται αφειδώς, προβάλλονται, προωθούνται, καταξιώνονται.
Μονότονο δε, έχει καταντήσει το φαινόμενο εκείνο, κάθε φορά που κάποιος αστυνομικός δώσει μία σφαλιάρα σε κάποιον γύφτο ή αλβανό εγκληματία, να εμφανίζονται στα κανάλια τών τηλεοράσεων τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα και να κατακεραυνώνουν τους πάντες και τα πάντα, αναλύοντας τις ίδιες βαρετές και χρεοκοπημένες θεωρίες τους περί «αντιρατσισμού» και «διεθνιστικής αλληλεγγύης».
Τη συζήτηση μονοπωλούν διαρκώς, όπως είναι φυσικό, τα ίδια άτομα , στό λεξιλόγιό τους επικρατούν συνεχώς 3-4 κλισέ λέξεις (ανεκτικότητα, αντιρατσισμός, αλληλεγγύη, ανθρωπισμός κ.λπ.) και χάριν της αντικειμενικότητος και τού δημοκρατικού ήθους που τους διακρίνει, αρνούνται …δημοκρατικώτατα την διατύπωση οιασδήποτε άλλης, διαφορετικής γνώμης.
Κοσμούν τους συνομιλητές τους με «πολιτικώς ορθά» επίθετα όπως: «ακροδεξιός», «ναζιστής», «ρατσιστής», «φασίστας» και παίρνουν ένα πλατύ χαμόγελο και έναν μορφασμό αυτοϊκανοποιήσεως, όταν αναλώνονται, χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο, σε έναν αστείρευτο μονόλογο. Φυσικά και δεν έχουν πρόβλημα να συνομιλούν με διάφορους «εθνικιστές», εφόσον, όπως δηλώνουν κι οι ίδιοι, «δεν είναι ακραίοι», «δεν είναι φανατικοί», «σέβονται την δημοκρατία» και «καταδικάζουν τις ακραίες ενέργειες».
Οποιαδήποτε άλλη άποψη διαφορετική από αυτήν τών «προοδευτικών» μας είναι κατακριτέα καί «φασιστική». Και ως τέτοια την απορρίπτουν οι κουλτουριάρηδες τηλεοπτικοί μαϊντανοί τών τηλεοπτικών παραθύρων. Όταν δε τους ζητείται να παρέμβει στήν κουβέντα κάποιος προβάλλων διαφορετική άποψη, οι «προοδευτικοί» μας ορύονται: «Όχι! Όχι! Δεν δίνουμε βήμα στους εχθρούς της Δημοκρατίας! Δεν συνομιλούμε με φασίστες!».
Μερικοί εξ αυτών είναι τόσο προκλητικοί, που φέρνουν ακόμη και την αγανάκτηση των ομοϊδεατών τους.
Οι «προοδευτικοί» προφέρουν λέξεις και φράσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, χωρίς να τεκμηριώνουν τα λεγόμενά τους, απευθυνόμενοι, ούτως ή άλλως, σε έναν παθητικό όχλο εκμαυλισμένων και ημιμαθών μαζανθρώπων:
«Ανθρώπινα δικαιώματα» κατ’ αυτούς σημαίνει κατάργηση της Εθνικής κυριαρχίας και βουλήσεως εν ονόματι των εν λόγω δικαιωμάτων. Τεμαχισμός των κρατών, διάλυση των Εθνών, ευαισθησία για κάθε «καταπιεζόμενο» λαθρομετανάστη ργκληματία, πλήρης αδιαφορία για τους καταπιεζομένους Έλληνες.
«Αντιρατσισμός» σημαίνει κατάργηση των εθνικώς ομοιογενών κοινωνιών δια της μεταλλάξεώς τους σε πολυφυλετικές.
«Πολυπολιτισμός» σημαίνει υποβάθμιση των Εθνικών πολιτισμών, ιδίως του Ελληνικού, δια της ισοπεδωτικής εξισώσεώς τους. Τελικός σκοπός ο «παγκόσμιος ενιαίος πολιτισμός», η πλήρης ομοιομορφία, η μη-παραγωγή πολιτισμού.
«Ανεξιθρησκεία» σημαίνει αποθρησκειοποίηση του κράτους και της κοινωνίας. Εξίσωση όλων των θρησκειών, παραθρησκειών, αιρέσεων. Τελικός σκοπός η υπονόμευση του θρησκευτικού αισθήματος, η «πανθρησκεία» δηλ. η α-θρησκεία και κατ’ επέκτασιν η αθεϊα.
«Ειρήνη» σημαίνει καθολικός ενδοτισμός, νεοραγιαδισμός. Δεν αξίζει να πολεμούμε για το Έθνος, ένα φαντασιωτικό κατασκεύασμα που βλάπτει την αγορά, εμποδίζει την παγκοσμιοποίηση, προκαλεί πολέμους και άλλα δεινά. Εν ονόματι της ειρήνης εξευτελισμός των εθνικών συμβόλων, περιθωριοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και «εκδημοκρατισμός» τους. Στήριξη των «αντιρρησιών συνειδήσεως». Ταπείνωση του Στρατεύματος δια της τοποθετήσεως αστρατεύτων ως υπουργών Εθνικής Αμύνης και κομματικών τραμπούκων σε θέση Αξιωματικών. Υπονόμευση του εθνικού φρονήματος με κάθε τρόπο (αποβολή των πατριωτικών κειμένων από τα σχολικά βιβλία, Τουρκαλβανοί σημαιοφόροι, Ίμια, γκρίζες ζώνες κ.λπ.). «Δημοκρατική ανοχή» σημαίνει κοινωνική παρακμή. Ανοχή, προβολή, «δικαίωση» του ανωμάλου και πάσης παρά φύσιν ανωμαλίας. Νομιμοποίηση της «ομοφυλοφιλίας» ως θεμιτής σεξουαλικής έξεως και των ναρκωτικών, της πορνείας, των τραβεστί και της παιδεραστίας ως αποδεκτών κοινωνικών αναγκών! «Απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής». «Δικαίωμα στην ιδιαιτερότητα και στην επιλογή ερωτικών συντρόφων (ασχέτως φύλου)».
«Ελευθερία τέχνης» σημαίνει ο Πανούσης να φορά ράσα και να επιδεικνύει τα οπίσθιά του, καθώς και ο αισχρός πίνακας του Outlook με το πέος να εκσπερματίζει πάνω σε ένα Σταυρό.
«Ελευθερία λόγου» σημαίνει να μιλούν μόνο οι Μπιστοκουναλάκηδες και οι Στρατούληδες.
«Ισότητα λόγου» σημαίνει να μιλάει μόνο ο Δήμου και ο Μίχας.
«Εθνικισμός» σημαίνει κάτι το κτηνώδες, αποτρόπαιο και απάνθρωπο που πρέπει να καταργηθεί.
«Πνευματική κουλτούρα» σημαίνει: Fame Story και Big Brothers.
Οι ξεδιάντροποι προπαγανδιστές της εκφυλιστικής προοδευτικότητος αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα του Έθνους μας, τον «εκ των έσω» εχθρό που είναι πιο επικίνδυνος και πιο ύπουλος από κάθε εξωτερικό, επίβουλο εισβολέα. Είναι τα πρόσωπα-σύμβολα της καθοδικής μας πορείας προς την εσχάτη παρακμή, τον τελικό μας εκφυλισμό. Είναι τα δεκανίκια της παγκοσμιοποιήσεως, οι πρωτεργάτες του οικουμενισμού, τα πρόθυμα τσιράκια των σιωνιστών.
Είναι αυτοί που εκμεταλλευόμενοι τις απίστευτες δυνατότητες της συγχρόνου τεχνολογίας ασκούν ανενόχλητοι και χωρίς αιδώ την αισχρή αντεθνική προπαγάνδα τους. Είναι οι απόστολοι και οι φορείς της Παρακμής και της Καταπτώσεώς μας, μία μικρή κλίκα εγκαθέτων που δεν εκφράζει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό περιθωριακών, που ουδεμία σχέση έχουν με τις Εθνικές ευαισθησίες του Λαού μας…
Με όλους αυτούς τους «κυρίους» που θέλουν να καταστρέψουν το Εθνικό μας κράτος στο σημαντικότερο στοιχείο του που είναι η Φυλετική μας ομοιογένεια, που πολεμούν μεθοδικά κάθε Πατριωτική αναφορά, κάθε Εθνική επίκληση, κάθε τι που έχει σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Ελληνικό Τρόπο Ζωής, θα τα πούμε βεβαίως εν καιρώ και τότε ο καθένας θα λάβει το μερίδιο για τους κόπους του.
Τίποτε στην ζωή δεν είναι αιωνίως σταθερό και ακλόνητο και αυτό το έχει αποδείξει η Ιστορία αμέτρητες φορές και σε άπειρες περιπτώσεις…
ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ,
ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ, ΑΝ ΘΕΛΕΙ
ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΗ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΗ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΝΑ ΝΙΚΗΣΗ!
"...Του Αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται..."
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)