Η φυλή των ιθαγενών

Σε μια κοινωνία της οποίας η εξάρτηση από τα μέσα επικοινωνίας και ενημέρωσης είναι απόλυτη, αν όχι μη αναστρέψιμη, δεν μας προξενεί εντύπωση η σχεδόν στα όρια της παράνοιας κατάσταση η οποία κυριαρχεί αναφορικά με τον περιβόητο νόμο της κυβέρνησης περί ιθαγενείας. Δημοσιογράφοι, τηλεπαρουσιαστές, διάφοροι τυχάρπαστοι ανεπάγγελτοι κρατικοδίαιτοι των ΜΚΟ και φυσικά οι πανταχού παρόντες «διανοούμενοι» μιλούν για την έννοια του ανθρώπου σαν να είναι μια ψεύτικη παιδική κούκλα της οποίας κατά το δοκούν της αλλάζουν το όνομα. Μιλούν για ανθρώπους λες και ο κάθε άνθρωπος της οποιαδήποτε φυλής δεν είναι κάτι το μοναδικό και ξεχωριστό μέσα στο οικοσύστημα, μέσα στο περιβάλλον, στον φυσικό κύκλο της ιστορίας και της ζωής αλλά κάτι το ακαθόριστο, ένα ακόμη «πολιτικό» σόφισμα του αριστερισμού.
Η παράνοια για τους αδαείς και η σκοπιμότητα για τους γραικύλους φτάνουν στο έσχατο σημείο όταν τους ακούμε με ύφος χιλίων καρδιναλίων να αναλύουν τις έννοιες υπηκοότητα και ιθαγένεια.
Φτάσαμε στο έσχατο σημείο εμπαιγμού της στοιχειώδους ανθρώπινης νοημοσύνης, ακούγοντας όλους αυτούς να λένε πως είναι δίκαιο και δημοκρατικά το να παραχωρηθεί στους αλλοδαπούς μετανάστες η ελληνική ιθαγένεια, δηλαδή ουσιαστικά να μεταμορφωθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε «Έλληνες». Αν καταλαβαίνουμε συνεπώς καλά, όλοι αυτοί οι ινστρούχτορες της πολυπολιτισμικής τρέλας, θεωρούν εαυτούς ικανούς να μεταβάλλουν την φυλετική σύσταση, την βιολογική υπόσταση των ανθρώπων. Με ποιο τρόπο ένας Αφρικανός ή ένας Αφγανός μπορεί να γίνει Έλληνας; Ή και αντίστροφα πως ένας Έλληνας μπορεί να γίνει Αφρικανός ή Πακιστανός. Για παράδειγμα, αν ο θιασώτης του νόμου αυτού, ο υπουργός, μεταναστεύσει σήμερα στο Κονγκό και του χορηγηθεί η ιθαγένεια του Κονγκό, έγινε Κογκολέζος;
Ας μην γελιόμαστε! Όλα αυτά είναι μια πολύ φτηνή προπαγάνδα για να ξεπληρωθεί το γραμμάτιο της εξουσίας. Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και πριν μερικά χρόνια με το περίφημο lobby των εκσυγχρονιστών, οι οποίοι ξεπλήρωσαν αντίστοιχο γραμμάτιο με την αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Προσέξτε πως όλα ακολουθούν μια «λογική» σειρά. Αφαιρώντας το θρήσκευμα από την ταυτότητα χάνεται ένα πολύ σημαντικό στοιχειό εθνικού προσδιορισμού, καθότι οι Έλληνες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Σήμερα με τον νόμο αυτό, οι αλλοδαποί ως πολίτες της Ελλάδας πλέον, θα έχουν ταυτότητες οι οποίες ούτε το θρήσκευμα θα αναγράφουν, ούτε την ιθαγένειά τους, καθότι θα τους χορηγηθεί ελληνική! Ποιος θα είναι ποιος τελικά, όπως έλεγε και ένα παλιό επιτραπέζιο παιγνίδι. Ενδεχομένως το επόμενο βήμα να είναι και η αλλαγή των ονομάτων μας καθώς θα θεωρηθεί ρατσιστικό να έχεις χριστιανικό όνομα διότι ενδεχομένως να προσβάλει τους μετανάστες και τις μειονότητες. Ήδη στην Αγγλία απαγόρευσαν τις ευχές με την αναφορά στη λέξη «Χριστούγεννα», διότι είναι ρατσιστικό για τους μουσουλμάνους!
Νομικά είναι δυνατόν ένας αλλοδαπός να αποκτήσει την ιδιότητα του πολίτη ενός κράτους, του ελληνικού επί παραδείγματι, και να είναι πολίτης του ελληνικού κράτους. Κατά την έννοια αυτή ένας Έλληνας της Αιγύπτου έχει αποκτήσει την υπηκοότητα, είναι δηλαδή πολίτης του κράτους της Αιγύπτου, με δικαίωμα ψήφου, με δικαίωμα εργασίας, με υποχρεώσεις φορολογίας κτλ. Δεν είναι όμως Αιγύπτιος.
Κατά την έννοια αυτή ένας αλλοδαπός μπορεί να γίνει πολίτης της Ελλάδος, αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό από την ιθαγένεια. Η ομηρική λέξη ιθαγένεια ταυτίζεται με την λέξη «γηγενής». Δηλώνει την αυτοχθονία, την φυλετική καταγωγή εκάστου, την βιολογική του ταυτότητα. Με διοικητικές πράξεις όπως είναι ένας νόμος, δεν αλλάζει η βιολογική ταυτότητα ενός ανθρώπου, διότι πολύ απλά η ιθαγένεια ως βιολογικό γεγονός, ως φυσικό φαινόμενο, μάλιστα ανεξιχνίαστο από την επιστήμη, δεν μεταβάλλεται από κανέναν άλλο παράγοντα, είτε πολιτισμικό, είτε θρησκευτικό πολλώ δε μάλλον νομικό.
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα, να μιλά την ελληνική γλώσσα, να βαπτιστεί χριστιανός, να ψηφίζει, να γίνει δήμαρχος, δημοτικός σύμβουλος, διεθνής καλαθοσφαιριστής, ιατροδικαστής, αλλά Έλληνας δεν θα γίνει ποτέ. Διότι η φύση τον έπλασε να ανήκει σε μια άλλη φυλή, την αφρικανική, την ασιατική, και όχι την ελληνική.
Κατά τα άλλα στο βασίλειο της Δανιμαρκείας όλα βαίνουν κατά το σχέδιο. Χωρίς ελληνική εκπαίδευση, χωρίς θρησκευτική πίστη, χωρίς εθνική συνείδηση, χωρίς εθνική άμυνα, χωρίς εθνική οικονομία, χωρίς εθνικούς πολιτισμικούς δεσμούς, ήταν μοιραία αναπόφευκτο πως αυτή η Πατρίδα θα έμενε κάποτε και χωρίς Έλληνες. Ο πολυφυλετικός όλεθρος κατατρώει ότι απέμεινε από την ελληνική σάρκα.
Εφιάλτης φαντάζει το μέλλον μιας πατρίδας η οποία θα αποτελείται από ένα φυλετικό συνονθύλευμα λαών, με τους «ιθαγενείς» Έλληνες να είναι απλά μια από τις «συνιστώσες» της επαρχίας. Ένα πολυφυλετικό συνονθύλευμα με την επιγραφή του «Έλληνα» που δεν θα τον ενδιαφέρει ούτε η ιστορία, ούτε η θρησκεία, ούτε η παιδεία ούτε η πολιτισμική συνέχεια. Και γιατί άλλωστε; Η φύση τον δημιούργησε κάτι άλλο, και όχι φυσικά Έλληνα.

Ευάγγελος Χ. Χανιώτης