(Εάν πρόκριτο η Ελλάς να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και να καθιερώσει μία ‘νέα δραχμή’, το υφιστάμενο χρέος εις ευρώ θα υπελογίζετο
ως οφειλή εις ξένον νόμισμα.
Michael Dicks Financial Times
17.3.10)
Η Ελληνική οικονομία οδεύει αφεύκτως προς την στάση πληρωμών.
Αδυνατεί αποπληρώσει τοεξωτερικό χρέος
της ύψους 345 δισ. ευρώ, το οποίον διπλασιάζεται εντός
10ετίας, με το τρέχον επιτόκιο 7%. Εχοντας χάσει το 35% της ανταγω-
νιστικότητός της, τα καθαρά συναλλαγματικά έσοδα της χώρας δεν
υπερβαίνουν τα 30 δισ. ευρώ ετησίως. Ο περαιτέρω εξωτερικός δανει-
σμός δεν πρόκειται να την σώσει, ως επίστευαν μέχρι πρότινος ορισμένοι
αφελείς ή εξ επαγγέλματος «αισιόδοξοι» (με το αζημίωτον βέβαια). Η
χρεωκοπία είναι νομοτελειακή καθ’ όσον έχει σταματήσει η οικονομική
ανάπτυξις. Ειδικώτερον:
* Μία χώρα που ζει με ξένον νόμισμα (το ευρώ)και ζητεί δανεικά επί
35ετία δεν μπορεί ν’ ανακτήσει την διαδικασία αναπτύξεως και συνεπώς
την ικανότητα αποπληρωμής των δανείων της. Η διαχείριση της οικο-
νομίας υπαγορεύεται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που αδια-
φορεί για τις αντοχές της Ελληνικής κοινωνίας- ίσως και να την εξωθεί
εις ένα εμφύλιο πόλεμο.
* Μία οικονομία οδηγείται εις πτώχευσιν, όταν η εξυπηρέτηση του
εξωτερικού χρέους υπερβαίνει τις ταμειακές ροές από εξαγωγικές ει-
σπράξεις και αυτόνομα εισοδήματα εκ του εξωτερικού. Εφέτος, το τρέχον
εξωτερικόν έλλειμμα αυξάνεται στο 10% του ΑΕΠ κι η χώρα χρειάζεται
73 δισ.$ για τοκοχρεολύσια ενώ δανείζεται με επιτόκιο 4 ποσοστιαίες
μονάδες υψηλότερο της Γερμανίας , μεσοβραχυχρόνια, για την εξυπη-
ρέτηση του εξωτερικού της χρέους. Του χρόνου το χρέος θα έχει φθάσει
τα 392 δισ. ευρώ, ακόμη και εάν εξασφαλισθή η συνέχεια του εξωτερικού
δανεισμού – πράγμα αμφίβολον.
* Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου , διαισθανομένη την αποδοκιμασία
του εκλογικού σώματος, προσκολλάται στο όχημα της εξουσίας, με με-
ταφορά των ελλειμμάτων απ’ το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, γεγονός
που επιτείνει την οικονομική ύφεση. Τα κυβερνητικά ελλείμματα αυξά-
νονται ενώ διάδοχος πολιτική κατάσταση δεν υπάρχει. Χρειάζεται όθεν
μία πρωτοβουλία του προέδρου της Δημοκρατίας, ως εξής:
1. Κήρυξι της χώρας εις κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, επί τη βάσει
του άρθρου 48 του Συντάγματος 2001, για την εξασφάλιση της εσωτε-
ρικής ασφαλείας και την διάσωση της οικονομίας απ’ την πλήρη καταρ-
ράκωση. Παραιτηση του Προεδρου τηςΔημοκρατις υπερ τηε αμεσου επιστροφης του Βασιλεως.Το Κοινοβούλιο ν’ αναστείλει επί 2ετία τις εργασίες του και να
εγκρίνει 7μελή κυβέρνηση εκ προσωπικοτήτων, που να διοικήσει την
χώρα με πράξεις νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως και διατάγματα.
2.Εκπόνησις 2ετούς πλεονασματικού προϋπολογισμού, με μείωση της
δημοσίας σπατάλης και διεύρυνση των εσόδων, χωρίς αύξηση των αμέ-
σων φόρων.
3.Αναστολή εξυπηρετήσεως του εξωτερικού χρέους μέχρις ότου αυ-
ξηθούν τα συναλλαγματικά έσοδα και μειωθούν οι αντίστοιχες δαπάνες.
4. Προσφυγή στο ΔΝΤ και «πρώτη τραβηκτική» 10 δισ. $ με επιτόκιο
1,25-3,25% κι’ άλλα τόσα υφ’ όρους, διά τις τρέχουσες συναλλαγματικές
ανάγκες 25 δισ.$ (καύσιμα, φάρμακα, ανταλλακτικά, πρώτες ύλες).Με
την stand-by συμφωνία, το ΔΝΤ θα παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς
την περιστολή της δημοσίας σπατάλης που θα γίνει με την Consolidation
του χρέους και την Conditionality των όρων του. Οι διαδοχικές φάσεις
της συμφωνίας με το ΔΝΤ έχουν ως εξής:
Α. Της ελεύσεως του ΔΝΤ έπεται η αναδιαπραγμάτευση του εξωτε-
ρικού χρέους 345 δισ. ευρώ , με τους ξένους πιστωτές, στην «λέσχη των
Παρισίων», στο 50% της αξίας του (λόγω ασυγνώστου αμελείας των) και
εις χρονικό ορίζοντα 20 ετών, με επιτόκιο 3,5%...
Β. Την διακοπή του εξωτερικού δανεισμού θα ακολουθήσει η καθέλ-
κυση μιας «νέας δραχμής» (ΝΔρχ.) ίσης προς ένα ευρώ, δια την επιβαλ-
λομένη διάσωση του Τραπεζικού συστήματος .
Γ. Οι καταθέσεις και ο οφειλές προς τις Τράπεζες θα μετατραπούν
εις νέες δραχμές εις αναλογίαν 1 ΝΔρχ. προς 1 ευρώ. Οι φόροι και τα
δημόσια έσοδα καθώς και οι πληρωμές του δημοσίου θα γίνονται υπο-
χρεωτικώς με ΝΔρχ...
Δ. Οι Τράπεζες θα διασωθούν με την διάθεση υπό της Τραπέζης της
Ελλάδος απεριορίστων νέων δραχμών εις χρέωση του κεφαλαίου των,
ταυτοχρόνως με την επιβολή ελέγχου της εξαγωγής κεφαλαίων και των
Τραπεζικών πιστώσεων, από την ανασυνιστωμένη Νομισματική Επιτροπή
(Currency Comity). Τα εκ 2 δις. ευρώ συναλλαγματικά αποθέματα ευρί-
σκονται αλώβητα στα θησαυροφυλάκια της κεντρικής μας Τραπέζης, το
μέχρι τούδε χρέος είναι «κλειδωμένο» με μέσον επιτόκιο 5%. Αρα «ουδέν
πρόβλημα».
Ε. Πρόβλημα υπάρχει διότι συγχρόνως πρέπει ν’ αυξηθούν τα επιτόκια
( γίνονται «θετικά») κι’ αφήνεται η εξωτερική ισοτιμία της νέας δραχμής
να διολισθήσει εις αναλογίαν 1,50 ΝΔρχ. προς ένα δολάριο (ίση περίπου
2 ΝΔρχ. προς ένα ευρώ).Η αναλογία αντιστοιχεί σε υποτίμηση 46% έναντι
του ευρώ διά την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητος λόγω της
προηγηθείσης υιοθεσίας του Γερμανικού μάρκου, ως... νομίσματος της
χώρας υπό της αλήστου μνήμης κυβερνήσεως Σημίτη, με μίαν υπερτι-
μημένη, παλαιά δραχμή .
ΣΤ.Η διατήρηση της ισοτιμίας προς το δολάριο θα είναι αναλογεί με
την εξέλιξη της εγχωρίου νομισματικής κυκλοφορίας: Εάν ανέρχεται,
λόγω ταμειακών αναγκών του κράτους, η υποτίμηση θ’ αυξάνεται, εάν
συγκρατείται (η κυκλοφορία) κάτω της ονομαστικής αυξήσεως του εθνι-
κού προϊόντος, η ΝΔρχ. θα ημπορεί λελογισμένως να ενισχυθεί .Ζ. Η εν-
τεύθεν της υποτιμήσεως άνοδος του πληθωρισμού είναι επιθυμητή, τόσον
διά την μείωση της αναλογίας του εξωτερικού χρέους προς το ΑΕΠ,
όσον και διά την αποφυγή της ανεργίας, που είναι το σαράκι της κοινω-
νίας. Με πληθωρισμό ζει κανείς, χωρίς δουλειά όχι. Το κρίσιμο μέγεθος
δεν είναι η αναλογία χρέους προς το ΑΕΠ αλλά των συναλλαγματικών
καθαρών εισπράξεων προς εξυπηρέτηση του συνολικού εξωτερικού χρέ-
ους (δημοσίου και ιδιωτικού). Το εσωτερικό χρέος δύναται ν’ αυξηθεί
έως 3% του ΑΕΠ καθ’ όσον θα οφείλεται εις Νδρχ.
Εν συνεχεία της νομισματικής μεταρρυθμίσεως και της επαναφοράς
του εθνικού νομίσματος, η Ελληνική οικονομία θα ισορροπήσει και θα
επαναλάβει την διαδικασία της αναπτύξεως με την ανάκτηση της χαμένης
ανταγωνιστικότητός της. Η αγοραστική δύναμη των μισθών και των συν-
τάξεων θα εμειώθη, ως και η εγχωρία κατανάλωση (για να περιορισθούν
οι εισαγωγές) – όπερ το ζητούμενο, προς μείωση του εξωτερικού ελ-
λείμματος , που είναι το ΚΥΡΙΩΣ πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας.
Η εγχώρια παραγωγή, οι εξαγωγές και οι εισροές κεφαλαίων θ’ αυ-
ξηθούν λόγω της υποτιμήσεως, καθ’ όσον η εγχώριος αγορά θα καταστεί
φθηνότερε ceteris paribus και τα επιτόκια θα γίνουν θετικά (άνω του πλη-
θωρισμού) ενώ την τελευταία 10ετία με το ευρώ υπήρξαν εντόνως αρ-
νητικά (κάτω του υποφώσκοντος πληθωρισμού).Το εργασιακό κόστος
θα συγκρατηθεί. Οι ξένοι εργάτες θ’ αποχωρήσουν. Οι τιμές των οικο-
πέδων θα καμφούν και η οικοδομή – η «μάνα όλων των τεχνών» - θα ξε-
κινήσει ξανά αλλά με λελογισμένους ρυθμούς δραστηριότητος. Για την
προστασία της εγχωρίου παραγωγής από τρίτες χώρες θα χρειασθεί η
επιβολή δασμών 10%. Εις πρώτη φάση , η επιβολή δελτίου στα εισαγό-
μενα καύσιμα ίσως να είναι επιβεβλημένη.
Η προστασία της ελευθέρας επιχειρηματικότητος απαιτεί την κατάρ-
γηση όλων των προνομίων των κατεστημένων συμφερόντων. Η άρση της
μονιμότητας των ΔΥ και ο δραστικός περιορισμός των συνδικαλιστικών
«ασύλων» είναι απαραίτητος , διά ν’ ανοίξει πάλι «τα φτερά της» η Ελ-
ληνική οικονομία , χωρίς την εκχώρηση της εθνικής ανεξαρτησίας που
υπαινίσσεται ο κ.Γ. Παπανδρέου ή την πώληση του Παρθενώνος , ως
απέτισε η Γερμανική εφημερίς «Μπιλντ», γονιδιακός απόγονος του «Φαίλ-
κισε Μπεομπάχτερ» το 1941. Οι ξένοι άσπονδοι φίλοι μας πρέπει να εν-
νοήσουν , ότι η Ελλάς δεν είναι Γιουγκοσλαβία προς διάλυση ούτε πα-
ραλία προς πώληση. Η ανασυγκρότηση της οικονομίας και εξυγίανση
του δημοσίου τομέως , πριν είναι πολύ αργά και «οι Μήδοι διαβούνε» ,
καθίσταται καθαρά Ελληνική υπόθεση άνευ αναβολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου