Γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1952 και απεβίωσε από καρδιακό επεισόδιο το πρωϊνό της 12ης Φεβρουαρίου του 2011. Ο θάνατός του ήλθε στην επέτειο της μάχης της Φλωρίνης, για την οποία ο ίδιος είχε φροντίσει να την καταστήσει πανελληνίως γνωστή.
Στον ωργανωμένο εθνικιστικό αγώνα τον γνωρίσαμε το 1977 κατά την διάρκεια του προεκλογικού αγώνος μέσα από τις τάξεις της προεκλογικής ΕΝΕΠ (Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως) της οποίας μετεκλογικώς ανέλαβε την προεδρεία και στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Μάρτιο του 1979. Έκτοτε απεμακρύνθη και συμμετείχε ενεργώς στην κίνηση, η οποία οδήγησε στην δημιουργία του ΕΝΕΚ (Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα) στις 6 Μαΐου 1979. Στο Βιβλίο Μητρώου των εγγεγραμμένων μελών του ΕΝΕΚ φέρει Αριθμό Μητρώου 11 με ημερομηνία εγγραφής την 19ην Μαΐου 1979.
Εκείνο όμως που χαρακτήρισε την αγωνιστική του πορεία είναι ότι συνέβαλε ενεργώς σε όλες ανεξαιρέτως τις εθνικιστικές οργανώσεις ή κόμματα από τότε μέχρι τον θάνατό του σε τέτοιο σημείο, ώστε το Εθνικιστικό Κίνημα στην πόλη της Φλωρίνης ήταν ταυτισμένο το όνομα του Ηλία Ρασάϊκου.
Το 1982 ως πρόεδρος του ΕΝΕΚ Τ.Ο. Φλωρίνης υπήρξε ο εμπνευστής και ο βασικός διοργανωτής των εκδηλώσεων της 12ης Φεβρουαρίου για την επέτειο της συντριβής της επιθέσεως των κομμουνιστών κατά της πόλεως με σκοπό την κατάληψή της και την εν συνεχεία μετατροπή της σε πρωτεύουσα της κυβερνήσεως του βουνού.
Υπήρξε μεταξύ των πρωτεργατών εκείνων της πόλεως της Φλωρίνης που οργάνωσαν ομάδες Ελλήνων πολιτών και μάζευαν τις προκηρύξεις που πετούσαν κατά την διάρκεια της νυκτός οι Σκοπιανοί, ώστε να μην υπάρχουν στους δρόμους της πόλεως με την ανατολή του Ηλίου.
Για την πολύπλευρη εθνική του δράση οδηγήθηκε πολλάκις στα δικαστήρια κατηγορούμενος. Αναφέρω τρεις περιπτώσεις που έχω πρόχειρες:
α) Το 1982 για την διοργάνωση της εκδηλώσεως για την επέτειο της μάχης της Φλωρίνης, με την κατηγορία της «αναμοχλεύσεως των πολιτικών παθών».
β) Επειδή ως πρόεδρος του ΕΝΕΚ Φλωρίνης είχε αναρτημένο πανώ στην πρόσοψη των γραφείων με θέμα την αποφυλάκιση των Ελλήνων Αξιωματικών.
γ) Για επίθεση εναντίον του γνωστού ως ιθύνοντος νου του «Ουρανίου Τόξου» Παύλου Βοσκόπουλου.
Την ημέρα του θανάτου του συν. Ρασάϊκου εζήτησα την συμβολή από τον συν. Γιώργο Μουσταΐρα στον αποχαιρετισμό του συναγωνιστού μας. Ιδού το αποτέλεσμα:
Δεν σε ξεχνάμε...
Σα χέρι παγωμένο το μαντάτο
Άδραξε τις καρδιές μας να τις σπάσει,
Έρμη στη Φλώρινα η σκοπιά του απομένει
Αποζητώντας τον Ακρίτα να φυλάξει
Ακρίτα Διγενή με μία πίστη
Με γαλανόλευκο το βλέμμα ν' αγναντεύει
Και να προσμένει προς βορράν την ειμαρμένη,
Κρούσοβο, Ρέσνα, Μοναστήρι, Βελεσά...
Τώρα αθάνατος περνάς στα Ηλίσια Πεδία
Δεν σε ξεχνάμε, πάντα ζης, Ρασάϊκε Ηλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου