Μόλις έφτασε το εξπρές διαμαρτυρίας‏... Στη χώρα των αρουραίων

   Φταίνε μόνο οι κατσαρόλες
ή οι Πίτσες κι΄οι  τραπεζίτες;

Μήπως κάποιες από τις γυναίκες  που διαμαρτύρονται κρούοντας κατσαρόλες, σκέφτηκαν ότι είναι συνυπεύθυνες για το άδειο τους τσουκάλι; Θα μου πεις, τί έφταιγε η κυρία Πίτσα, παρασύρθηκε, γιατί εκεί που έβλεπε απο τον καναπέ τα πρωινάδικα, ντρνννν το τηλέφωνο, "Ποιός είναι;"
-  Καλημέρα σας, από τη τράπεζα, θα θέλατε ένα δάνειο μακροπρόθεσμης πληρωμής. για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας;

Αν ήθελε λέει; ποιός στραβός δεν θέλει το φώς του και ποιά νοικοκυρά ν΄αλλάξει τη παλιομοδίτικη  τηλεόραση με πλάζα, τη  κουζίνα της  με φούρνο μικροκυμάτων, να κάνει κι΄ένα φρεσκάρισμα προσώπου, γιατί όχι και να πεταχτεί για ψώνια στο Λονδίνο, να μπει στο μάτι της  φιλενάδας  που έχει άντρα σε γερό πόστο και νομίζει πως εμείς της αντιπολίτευσης ξωφλήσαμε... 

Τώρα, όγδοη νύχτα διαμαρτυρίας, σαν πολύ πεντακάθαρη βλέπει  τη κατσαρόλα της, που να βρισκε  καιρό να τη χρησιμοποιήσει... Τα παιδιά είχαν μάθει με σουβλάκι και φασφουντάδικο, το βράδι πίτσα στο καναπέ, καλέ πάλι άλλαξε μαλλί η Στάη, τι παιχνιδιάρικα που τα λέει ο Ψινάκης... Μαμά τι λες, να πάω κι΄ εγώ στο Γκρικ Άιντολ, καλύτερες είναι αυτές που σε μιά νύχτα γίνονται πιό διάσημες κι΄από τον Τρύφωνα τον κομμωτή; 

Γιώτα χι για το κάθε μέλος της οικογένειας, τηλεόραση στο κάθε δωμάτιο και κινητό για τα παιδιά, μαθήματα χορού για τη κορούλα, φρεσκάρισμα προσώπου ακόμη και για τη γιαγιά, διακοπές σε κοσμικό νησί, ταξίδι για ψώνια στο Λονδίνο...

 Όλα αυτά για μικροαστούς που ούτε υπουργοί ήταν να κάνουν κρατικές παραγγελίες, ούτε εργολάβοι να παίρνουν δημόσια έργα άνευ διαγωνισμού, ούτε τραπεζίτες, ούτε στελέχη ΔΕΚΟ, ούτε έμποροι ναρκωτικών, ούτε αγρότες μαιμού με επιδοτήσεις,  ούτε μεγαλοφοροφυγάδες, ούτε αρτίστες που το μοναδικό ταλέντο τους είναι τα βυζιά και τα οπίσθιά τους... Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι ήσαν, καταστηματάρχες, επαγγελματίες, ανθρωπάκια μιστοσυντήρητα, γυναικούλες που θαύμαζαν τον κάθε γραφικό και το κάθε σούργελο στο γυαλί... Κι΄αφού δεν είχαν βάλει μυαλό με το Χρηματιστήριο (τότε που πουλούσαν το σπίτι τους για να πάρουν  μετοχές)  πατείς με πατώσε στα δάνεια των Τραπεζών, που τους υπόσχονταν ζωή πολιτών της Ελβετίας
-εκεί  που βρίσκονται οι καταθέσεις των καταχραστών του Δημοσίου-  και του πριγκιπάτου του Μονακό- όπου υπάρχουν δούκες και πριγκίπισσες...
Και κάποιες νοικοκυράδες κι΄ασπρορουχούδες μου (όπως έλεγε η Μαλβίνα) καλά κάνετε που  κρούετε τις κατσαρόλες στις πλατείες, αλλά μη ξεχνάτε ότι για πολύ καιρό βαρυόσαστε να μαγερέψετε και  ταίζατε τα παιδιά σας με  σουβλάκια, πίτσες και πλαστικά πατατάκια από τα φασφουντάδικα... Τώρα να δούμε τι θα γίνει...