«Κυρίες και κύριοι Σύνορκοι,
Είναι ίσως η σημαντικότερη Κ.Ε του κόμματος μας.
Απ΄ ότι φαίνεται οι καταστάσεις μας φέρνουν πολύ πιο κοντά στην εξουσία σε σύγκριση με το χρονοδιάγραμμα που είχα βάλει το 1986.
Τότε, σε μια συγκέντρωση σ΄ ένα ξενοδοχείο στο συνέδριο της ΝΔ και σε επιμονή και εμμονή κάποιων φίλων να πολιτευθώ, τους είχα πει: «το ΄93 θα πολιτευθώ, το 2000 θα κάνουμε κόμμα, το 2007 θα μπούμε στη Βουλή και το 2017 θα κυβερνάμε».
Θα κυβερνήσουμε πολύ ταχύτερα.
Και θα κυβερνήσουμε πολύ ταχύτερα, πρώτον, γιατί υπάρχει μια σπουδαία ανάγκη ο τόπος να κυβερνηθεί από αδέσμευτες ελεύθερες και ανεξαρτητοποιημένες δυνάμεις.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι υπάρχει ένα σαφές έλλειμμα ηγεσιών. Ηγεσίες που δεν μπορούν να δουν την σωτηρία της χώρας και παραμένουν σε μια στείρα πολιτική, αυτής της προσωπικής και ιδιοτελούς εξελίξεως και ανελίξεως τους.
Αυτό δημιουργεί σε μας πρόσθετα βάρη, ευθύνες για σοβαρότητα και στιβαρότητα.
Στη Θεσσαλονίκη, αναπτύξαμε το περίγραμμα ενός κυβερνητικού προγράμματος. Επειδή ο χρόνος που μένει μέχρι την επόμενη αναμέτρηση θαρρώ ότι δεν είναι πολύς, γιατί δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι πολύς, πρέπει να ετοιμάσουμε την πλήρη κυβερνητική μας πρόταση.
Ως εκ τούτου, όλες και όλοι, από σήμερα επιστρατεύεστε στην επεξεργασία ενός κυβερνητικού προγράμματος, το οποίο πρέπει να έχω στα χέρια μου σε 90 μέρες.
Θα είναι το πρόγραμμα με το οποίο θα προχωρήσουμε στο λαό.
Θα δώσουμε στον τόπο την ελπίδα που υπάρχει.
Θα υπάρξει μια Γραμματεία Προγραμματισμού και Προγράμματος η οποία θα επεξεργαστεί όλα τα θέματα.
Την Γραμματεία αυτή θα την αναθέσω στον σύνορκο και συνάδελφο βουλευτή, κ. Μ. Βορίδη.
Σαφώς θα στελεχώσουν αυτή την Γραμματεία και άλλα άξια στελέχη.
Ο κάθε βουλευτής θα αναλάβει και ένα τομέα επεξεργασίας με ομάδες εργασίας από τα μέλη της Κ.Ε.
Επαναλαμβάνω, ότι θέλω όλοι να συνεργαστούν και να επιταχύνουν όλες τις διαδικασίες.
Οι εκλογές μπορεί να γίνουν ανά πάσα στιγμή. Είναι πιθανόν να γίνουν το Νοέμβριο, αλλά δεν μπορεί να γίνουν πέρα από το τέλος του χειμώνα που έρχεται Το πολιτικό σύστημα έχει σαπίσει.
Ο κύριος Παπανδρέου βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Ο κύριος Βενιζέλος είναι σε αδυναμία απόλυτη να ελέγξει το σύστημα και ο κ. Σαμαράς, είναι αρχηγός χωρίς κόμμα.
Διαβάζω σήμερα στα «ΝΕΑ», πως η κυβερνητική ομάδα του κ. Σαμαρά δεν τον ακολουθεί. Και αυτά τα οποία γράφει και ο κ. Ραβανός, σοβαρός πολιτικός συντάκτης στο «ΒΗΜΑ online», το ζήσαμε προχθές στη Βουλή.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, κάνοντας χρήση της δυνατότητας που έχει να καταθέτει αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας, κατέθεσε επί της αρχής του Νομοσχεδίου το οποίο ακόμα εκκρεμεί στη Βουλή.
Και για πρώτη φορά -και όσοι ασχολούνται με τα κοινοβουλευτικά το γνωρίζουν- ονομαστική ψηφοφορία σημαίνει κινητοποίηση. Ένα πανικό να βρεις τους βουλευτές να έρθουν να ψηφίσουν.
Από τους περίπου 85 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, έλειπαν τα 2/3.
Δεν ήρθαν να ψηφίσουν.
Αρνήθηκαν τη συμμετοχή.
Αυτό ονομάστηκε λευκή απεργία.
Ένα κόμμα, λοιπόν, το οποίο δεν παρακολουθεί και προφανώς δεν εκτιμά τον αρχηγό του, ένα κόμμα το οποίο παρά την τεράστια κινητοποίηση που έκανε την περασμένη εβδομάδα δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει τα 2/3 του κόσμου που μπόρεσε να συγκεντρώσει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός στη Θεσσαλονίκη -κι αυτό είναι μια απάντηση στο ποιο κόμμα προελαύνει και ποιο κόμμα υποχωρεί- υποχρεούμεθα να προχωρήσουμε με γοργά βήματα και με βήματα που να πείθουν.
Χθες στη Βουλή, είπα ότι ο Λαός μέσα στο Κοινοβούλιο, έχει τέτοια αποθέματα, που δεν επιτρέπει σε κανένα να κάνει κρίσεις, ιδιαιτέρως δε, διακρίσεις.
Και επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά: Η εν γένει πολιτική και κοινοβουλευτική μας διαγωγή, έχει το μεγαλύτερο πιστωτικό υπόλοιπο, καθόσον η συμπεριφορά των βουλευτών του Λαός είναι η αρτιότερη, η αποδοτικότερη, η καλύτερη και με την μεγαλύτερη εμβέλεια.
Δεν περιορίζεται όμως η παρουσία του κόμματος μέσα στη Βουλή.
Έχουμε κερδίσει πλέον -μετά από μεγάλες προσπάθειες- και τον αγώνα του καφενείου σε όλη την Ελλάδα.
Παντού, είμαστε παρόντες.
Και αυτό σημαίνει ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά από τη Γραμματεία Οργανωτικού.
Το κόμμα είναι παρόν σε κάθε πόλη, σε κάθε κωμόπολη, σε κάθε χωριό της Ελλάδος.
Το κόμμα βρίσκεται στην πρώτη θέση.
Επαναλαμβάνω, στην πρώτη θέση, στην προτίμηση όλων των ομογενών στο εξωτερικό, είτε μένουν στην Αμερική, είτε στον Καναδά, είτε στη Γερμανία είτε στην Αυστραλία.
Εάν ψήφιζαν μόνο οι ομογενείς θα σχηματίζαμε από αύριο αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Εν πάση περιπτώσει θα περιμένουμε το μεθαύριο.
Όταν λέμε ότι θα κυβερνήσουμε, κάποιοι εκ των «ενοίκων» της παλαιά ποτέ «πολυκατοικίας», αναρωτιούνται «πώς».
Η απάντηση είναι μία.
Όταν πριν δύο χρόνια όλοι μας έλεγαν φασίστες και ακραίους, κανείς δεν περίμενε ότι στα δύο χρόνια που θα κυλούσαν, ο ηγέτης αυτού του κόμματος θα ήταν συνεχώς πρώτος σε δημοφιλία.
Όπως, λοιπόν, κατορθώσαμε να κερδίσουμε αυτή την θέση – γιατί μαζί την κερδίσαμε – έτσι θα κερδίσουμε και τις επόμενες εκλογές.
Και να είσαστε σίγουροι, ότι το αποτέλεσμα εκείνης της Κυριακής θα είναι συγκλονιστικότερο και από το αποτέλεσμα του 2007 και από το αποτέλεσμα του 2009.
Ο λαός κρίνει, ο λαός γνωρίζει, ο λαός αποκόπτεται από την πελατειακή σχέση.
Μέχρι τώρα, τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν την ευχέρεια της άτυπης συμφωνίας.
«Ψήφισέ με και θα σου βάλω το παιδί σε δουλειά».
Τώρα πλέον αυτό έχει καταστεί ανενεργό. Αδύνατο.
Ο κόσμος, λοιπόν, δεν έχει αυτές τις δεσμεύσεις, τις πελατειακές.
Και σκέφτεται «ποιος μας έφερε εδώ;».
Αλήθεια, ποιος έφερε την Ελλάδα εδώ που βρίσκεται σήμερα;
Ο Κώστας Σημίτης και το πασοκ με την αλλόφρονα κούρσα για να μπούμε στο ευρώ και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η νέα δημοκρατία.
Δεν πηγαίνω παλαιότερα, γιατί δεν νομίζω, ότι έχει καμία αξία.
Αλλά, όμως, οι πολιτικές των δυο κομμάτων, τόσο του πασοκ, όσο και της νέας δημοκρατίας, έφεραν την Ελλάδα στο σημείο που είναι σήμερα.
Που παρακάτω δεν υπάρχει.
Η Ελλάδα να είναι δυστυχισμένη, η Ελλάδα να εκλιπαρεί, η Ελλάδα να επαιτεί, η Ελλάδα να δέρνεται, η Ελλάδα να προσβάλλεται, η Ελλάδα να βάλλεται, η Ελλάδα να είναι αντικείμενο χλευασμού σε όλο τον κόσμο.
Αυτό είμαστε σήμερα.
Εάν διασώζεται σε ένα βαθμό η υπόληψη της χώρας, διασώζεται από την ιστορία και τον πολιτισμό, που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας πριν από 2.500 χρόνια.
Διαφορετικά, εάν αξιολογηθούν οι σημερινές επιδόσεις, είμαστε πιο κάτω από τη Ζιμπάμπουε.
Είμαστε πιο κάτω και από χώρες της Λατινικής Αμερικής αλλά και της Αφρικής.
Αυτό γιατί συνέβη; Δεν έχει η χώρα τα «στάνταρτς», ή δεν της επιτρέπεται να κάνει πρωταθλητισμό;
Δεν έχουμε άριστο κλίμα, δεν έχουμε καρποφόρο γη, δεν έχουμε ορυκτό πλούτο, δεν έχουμε ευφυείς κατοίκους;
Τι δεν είχαμε;
Πολιτικές ηγεσίες. Αυτές κατέστρεψαν τη χώρα.
Ο ίδιος λαός ήμασταν όταν κάναμε μεγαλεία, όταν διπλασιάζαμε την Ελλάδα πριν από ένα αιώνα. Ο ίδιος λαός ήμασταν όταν μπορούσαμε και απαντούσαμε σε δύο φασιστικές αυτοκρατορίες. Ο ίδιος λαός ήμασταν όταν πήραμε μια χώρα διαλυμένη από τον εσωτερικό πόλεμο του 1944 με 1949 και κτίσαμε μια κραταιά οικονομία.
Άρα λοιπόν, τι είναι εκείνο που αντέστρεψε τα πράγματα;
Αυτό που αντέστρεψε τα πράγματα ήταν το ότι είχαμε αδύναμες κυβερνήσεις και παρ΄ ότι κερδίσαμε στα πεδία των μαχών τη μάχη με τους κομμουνιστές, οι κομμουνιστές επικράτησαν, δυστυχώς, ιδεολογικά.
Είπε ο υπουργός Υγείας, ο κ. Λοβέρδος πως: «ό,τι αριστερό είναι ανεκτό και ό,τι δεξιό βάλλεται βαναύσως».
Προχθές μια κυρία, η οποία φάνταζε πριν από κάποια χρόνια στο περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση», ως το «χρυσό κορίτσι» της νέας δημοκρατίας, στα γεράματα, ή εν πάση περιπτώσει, στην ωρίμανση αν θέλετε, ανακάλυψε τον κομμουνισμό και ενεφανίσθη με μερικά είδη μπακαλικής μέσα στο κοινοβούλιο.
Και πολύ σωστά είπε ο Άδωνις: «Εάν ήταν οποιοσδήποτε από μας, θα ήταν στο σκόπευτρο της κακής αντίληψης και επικοινωνίας Επειδή, όμως, το έκανε η εκπρόσωπος της Αριστεράς, άκουσες σοβαρούς δημοσιογράφους να αγκαλιάζουν και να εγκωμιάζουν το γεγονός.
Αυτό λοιπόν συμβαίνει, γιατί επέτρεψαν αυτοί οι οποίοι ήταν στα πράγματα τόσα χρόνια – και αυτοί που ήταν στα πράγματα ήταν οι νικητές εκείνου του πολέμου, η δεξιά και το κέντρο – να υπάρξει αυτή η ηγεμονία της αριστεράς.
Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα που κυβερνιέται με κομμουνιστική νοοτροπία, ανεξάρτητα με το ποιος είναι στην εξουσία.
Και έθεσα ένα ερώτημα χθες, στην οικία ενός δημοσιογράφου, όπου ήταν μεγάλοι επιχειρηματίες, πολλοί γνωστοί δικηγόροι και είπα «ποιος από σας ξέρει ποιος είναι ο διοικητής της ΔΕΗ»; Και άρχισαν να ψάχνουν και να λένε διάφορα ονόματα, όπου με την πέμπτη προσπάθεια κάποιος το βρήκε.
Όταν όμως ρώτησα: «ποιος είναι ο αρχηγός των συνδικαλιστών της ΔΕΗ;» όλοι είπαν «ο Φωτόπουλος».
Δηλαδή, όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο «φυσικός ηγέτης». Αυτή η νοοτροπία όμως, έφερε τα πράγματα εδώ. Όλα αυτά τα χρόνια, όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες με την κομμουνιστική θεώρηση των πραγμάτων, εξεβίαζαν αδύναμες κυβερνήσεις και έπαιρναν προνόμια.
Και ευκόλως οι κυβερνήσεις Δεξιάς, κέντρου ή και παραπέρα, τα έδιδαν όλα χωρίς όμως, να δίδονται αυτά από την παραγωγή, αλλά με δάνεια.
Αυτά τα δάνεια είναι σήμερα, που δεν μπορεί να πληρώσει η πατρίδα. Προνόμια εξωφρενικά. Επίδομα για να ζεστάνει το λεωφορείο, Ας το ξεκινήσει χωρίς να το ζεστάνει. Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης. Ας πηγαίνει στη 1 στη δουλειά του και όχι στις 7. Επίδομα του τρόλεϊ. Άσ΄ το να κάτσει μέσα στη μέση του δρόμου το τρόλεϊ.
Αυτές, λοιπόν, οι αλχημείες έφεραν την κατάσταση εδώ που την έφεραν. Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάει κανένας και καμία, ότι πολλά από τα λεφτά που δανειστήκαμε, φαγώθηκαν από τους κλέφτες, στους οποίος αναφέρθηκε ο Αστέριος Ροντούλης στη Βουλή.
Με ρωτούν εάν είναι κλέφτες.
Ναι, είναι κλέφτες!
Και δεν είναι κλέφτες όλοι δια της πράξεως. Είναι δια της ανοχής. Να βλέπουν τον κλέφτη να κλέβει και να μην φωνάζουν.
Είναι δια της ατιμωρησίας.
Να γνωρίζουν, ότι έκλεψε ο άλλος και να τον συγχωρούν.
Όλοι αυτοί οι οποίοι συνέδραμαν στο να καλυφθεί το μεγαλύτερο μεταπολεμικό σκάνδαλο.
Το σκάνδαλο της Siemens.
Είναι συμμέτοχοι. Κλέφτες του δημοσίου. Δεν θα κουραστώ να επιχειρηματολογώ για τη δεύτερη φράση «απατεώνες». Πρόκειται για πολιτικούς απατεώνες. Δεν ήταν πολιτική απάτη, αυτό που έκανε ο Παπανδρέου, κοροϊδεύοντας τον ελληνικό λαό, με το «λεφτά υπάρχουν» ψηφίστε με»;.
Προφανώς, για να σας τα δώσω και εν συνεχεία να αποκαλυφθεί ότι τα ταμεία ήταν άδεια.
Δεν είναι πολιτική απάτη, άλλα να λένε προεκλογικά και άλλα να κάνουν κατά τη διακυβέρνηση;
Τους έχουμε πιάσει να λένε άλλα, να παίρνουν την ψήφο και εν συνεχεία να εξαπατούν τον ελληνικό λαό.
Ναι, είναι πολιτικοί απατεώνες.
Όσον αφορά στην τρίτη λέξη για την οποία έγινε πάρα πολύ θόρυβος, η αλήθεια είναι ό,τι εγώ δεν την πολυχρησιμοποιώ στο λεξιλόγιό μου.
Αλλά, άλλο λεξιλόγια έχουμε εμείς που κατοικούμε στην Αθήνα ή τον Μωριά, άλλο έχει η Ρούμελη, άλλο έχει η Θεσσαλία.
Στη Θεσσαλία το «γομάρι» είναι το έμφορτο ζώο, ή αν θέλετε ακόμη μεταφορικώς, ο διάδρομος, ή αν θέλετε ακόμη ο βλάξ.
Δανείζομαι την έννοια από το λεξικό του Γιοβάνη.
Είναι ακόμη και ο γάϊδαρος. Είναι τίτλος τιμής να πιστεύει κανείς, ότι οι κυβερνώντες είναι γάιδαροι.
Γιατί οι γάιδαροι είναι πάρα πολύ χρήσιμοι.
Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι μπορεί να είναι χρήσιμος κάποιος εκ της κυβερνήσεως.
Το γαϊδούρι το ζεύεις, το φορτώνεις, πηγαίνεις, διεκπεραιώνεις, φέρνεις τα ξύλα, πας τον καρπό της γης σου. Επομένως, λοιπόν, προς τι η οποιαδήποτε αγανάκτηση, όταν περιγράφει κάποιος αδρά, απτά, αποτελεσματικά μια πραγματικότητα;
Η εποχή που ο Λαός έκανε πολιτική με «λευκά γάντια», πέρασε ανεπιστρεπτεί.
Τώρα τα «λευκά γάντια» της ευπρέπειας, αντικαταστάθηκαν από γάντια του box.
Και να ξέρουν όσοι έκλεψαν το δημόσιο κι όσοι τους συγκάλυψαν, ότι την ημέρα που Λαός θα έρθει στην εξουσία, όλα αυτά θα ανοίξουν εξ αρχής. Θα πληρώσουνε και για τη Siemens, θα πληρώσουν και για τα υποβρύχια, θα πληρώσουν κι εκείνοι, που -απ΄ ότι μου΄ πε ο Θάνος ο Πλεύρης- περίπου 200 δικογραφίες είναι στο γραφείο του Προέδρου της Βουλής, πράμα που αγνοούσα! Νόμιζα ότι είναι δύο.
Για θέματα που αφορούν το υπουργείο τουρισμού κι έναν -ξέρω ΄γω- βουλευτή, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τώρα, που μερικές φορές χάνει τον έλεγχο του, είναι υπόδικος.
Κι έναν πρώην υπουργό της ν.δ. από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος δικαιολόγησε κάποια εκατομμύρια, αρκετά εκατομμύρια, για μία εκδήλωση η οποία ποτέ δεν έγινε.
Αυτά δεν είναι απάτη;
Επομένως, προς τι το λάθος; Ο Θάνος ο Πλεύρης λοιπόν, πηγαίνοντας στο αρμόδιο γραφείο της Βουλής, για να μου φέρει να δω τις δικογραφίες, μου είπε ότι τελικά, εκκρεμούν 200!
Δηλαδή, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, έχει στείλει 200 περιπτώσεις υπουργών που έχουν ενδείξεις, ή αποδείξεις, ή υπόνοιες ότι έχουν κλέψει και παραμένουν στο συρτάρι.
Γιατί ευθύς ο Νομοθέτης, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια «συναγελαζόταν» με τους κλέφτες, έχει βρει το παράθυρο.
Εάν περάσει άκαρπη μία περίοδος, το πράμα είναι επιστροφή στον εκδότη της διαταγής.
Δηλαδή, με άλλα λόγια, για 200 και πλέον περιπτώσεις που ψάχνει η Εισαγγελία, δεν θα διερευνηθούν απ΄ τη Βουλή.
Επομένως εμείς, δεν θα δεχτούμε την ημέρα που θα μπορούμε αυτή την «προκατ» Νομοθεσία, που εξυπηρετεί την ύφανση τέτοιων σκανδάλων.
Δεν θα δεχτούμε Νόμους οι οποίοι έγιναν για να συγκαλύπτουν σκάνδαλα. Δεν θα υποκύψουμε σε Νόμους που έγιναν για τη συγκάλυψη σκανδάλων, απ΄ το μεγάλο κεφάλαιο που είναι η «τροφός» των δύο μεγάλων κομμάτων.
Πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι δεν ερχόμαστε για συμβιβασμό και έκπτωση. Ερχόμαστε για αναμέτρηση με το κακό προκειμένου να προσφέρουμε στη χώρα κάθε τι καλό.
Δεν ερχόμαστε για να συμβιβάσουμε καταστάσεις.
Ερχόμαστε για να ανατρέψουμε καταστάσεις.
Εάν σήμερα ο Λαός εμμένει κι επιμένει -εδώ και δύο χρόνια- για μια κυβέρνηση συνεργασίας, το κάνει γιατί θέλει να αποφύγει το μοιραίο της χώρας.
Δεν σημαίνει ότι αυτό θα είναι αυτόματα και το «σφουγγάρι» που θα ξεχάσουμε τα ανομήματα του παρελθόντος.
Επειδή η χώρα σήμερα πάσχει, δεν έχει στην ουσία κυβέρνηση -κι ας το πούμε όπως εγώ το βλέπω- βλέπω τα πράματα ότι είναι ακόμα χειρότερα απ΄ ότι ήταν το Σεπτέμβριο του 2009 με την κυβέρνηση Καραμανλή.
Μου θυμίζει Ιούλιο του ΄74 με κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου.
Υπάρχει διάλυση.
Και τότε ψάχναμε τον «εντός ή εκτός εισαγωγικών πρωθυπουργό» και σήμερα ψάχνουμε τον εκλεγμένο με 44% Πρωθυπουργό της χώρας.
Κανένας Υπουργός δεν συμφωνεί με τον άλλον και η κοινοβουλευτική ομάδα έχει απορρίψει αυτό το οποίο ψηφίζει. Την αυτοδύναμη παρουσία του πασοκ.
Ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κ. Πάγκαλος, είπε ότι είναι ανάγκη να πάμε σε μία κυβέρνηση συνεργασίας.
Επομένως, το μόνο σήμερα που μπορεί να σώσει τη χώρα, είναι να αναλάβουν από κοινού τις ευθύνες για την κατάσταση της χώρας.
Και τους είπαμε ότι εμείς, ο Λαός , δεν μπαίνουμε στη διαδικασία των κυβερνητικών εδράνων.
Μπορούμε όμως δια της ψήφου ανοχής, να τους αφήσουμε να προσδιορίσουν την εξέλιξη των πραγμάτων με τέτοιον τρόπο, που να υπάρχει Ελλάδα.
Και σε 6 μήνες, εάν η χώρα βγει από το τέλμα να πάμε σε εκλογές.
Εμείς εκλογές θέλουμε και αυτή την Κυριακή.
Και αυτή την Κυριακή θέλουμε εκλογές. Αυτό όμως δεν είναι το καλύτερο. Οι εκλογές όμως δεν είναι και το χειρότερο. Το χειρότερο είναι να μείνει έστω και μία ημέρα παραπάνω η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου και του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου.
Που βρίσκεται το κόμμα: Το κόμμα βρίσκεται στην καλύτερη περίοδο των 11 ετών.
Τι λένε οι δημοσκοπήσεις;
Εάν τις διαβάσετε καλά, όσο και να προσπαθούν να κρύψουν την πραγματική άνοδο του Λαός, βγαίνει «απ΄ τα ψηλά» των δημοσκοπήσεων.
Οι δημοσκοπήσεις γίνονται από κάποιες εταιρίες οι οποίες βρίσκονται στην ίδια οικονομική κατάσταση που είναι και ο Τύπος. Όλες με τεράστια έξοδα. Επομένως ευκόλως, με ένα διαθέσιμο κεφάλαιο, μπορείς και να «ράβεις το κουστούμι» στα μέτρα σου.
Υπάρχουν τίμιες εταιρίες; Ναι αλλά είναι λίγες. Άρα οι τίμιες εταιρίες, οι λίγες, γιατί δεν δείχνουν τα πραγματικά ποσοστά του Λαός;
Γιατί ακριβώς οι τσαρλατάνοι, κάτω από το τίμημα της ανταποδόσεως του «αντίδωρου», δίνουν ένα ποσοστό που οι άλλοι διακινδυνεύουν να δώσουν το διπλάσιο.
Όταν όμως συνομιλείς με όλους αυτούς, τσαρλατάνους και μη τσαρλατάνους, σου λεν το ίδιο: Ότι βρισκόμαστε σταθερά πάνω από το 12, 13%.
Το κόμμα -δεν θα είμαι καθόλου ικανοποιημένος- εάν μόνο διπλασιάσει τη δύναμη του.
Θα τριπλασιάσουμε τη δύναμη του Λαός σ΄ αυτές τις εκλογές όποτε και να γίνουν.
Και γι΄ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να έχουμε κυβερνητικό πρόγραμμα.
Τα λάθη τα οποία έχει κάνει η κυβέρνηση είναι εμφανέστατα.
Είναι λάθη απειρίας. Για τον ίδιο λόγο που απέτυχε και ο κ. Καραμανλής.
Ο κ. Καραμανλής όταν το ΄97 έγινε αρχηγός της ν.δ. – ήμουν στο συνέδριο που τον εξέλεξε και το έχω ομολογήσει εξάλλου ότι την πρώτη φορά ψήφισα Έβερτ και την δεύτερη Σουφλιά- όταν εξερχόμενος της αιθούσης και με ρώτησαν ποια ήταν η άποψή μου για τον καινούργιο αρχηγό, απάντησα μονολεκτικά:”Ωχ “.
Το “ωχ” επιβεβαιώθηκε μετά από 11 χρόνια.
Γιατί;
Μήπως γιατί στερείτο ή στερείται ακόμα ο κ. Καραμανλής πολιτικής παιδείας;
Όχι.
Μήπως γνώσεων;
Όχι.
Τι στερείτο ο κ. Καραμανλής;
Στερείτο πείρας.
Δεν είχε κυβερνήσει ούτε περίπτερο. Απλά τα πράγματα. Και απέτυχε ο ίδιος, και απέτυχε το κόμμα του, και απέτυχε η Ελλάδα.
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με τον κ, Γ. Παπανδρέου.
Όλα αυτά τα παιδιά, που 26 χρόνων δεν είχαν βγει στη «μέγγενη» της αγοράς, έγιναν βουλευτές.
Έμειναν στο απυρόβλητο της χαλύβδωσης.
Δεν έμαθαν ούτε ο κ, Παπανδρέου, ούτε ο κ. Σαμαράς.
Δεν γνώρισαν την «πιάτσα», την αγορά.
Δεν έχουν υπογράψει ποτέ ούτε μια συναλλαγματική.
Δεν έχουν δει ποτέ Δικαστικό Επιμελητή να μπαίνει μέσα στα γραφεία τους. Δεν έχουν εμπειρία.
Δεν έχουν προσλάβει, δεν έχουν απολύσει.
Δεν ξέρουν τι σημαίνει ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, τι σημαίνει ενοίκιο, τι σημαίνει αδυναμία να πληρώσεις.
Αυτά τα πράγματα τα οποία συμβαίνουν σήμερα στην κοινωνία μας, στο σύνολο της κοινωνίας, δεν τα έχουν αντιμετωπίσει οι ίδιοι στην προσωπική τους ζωή και πορεία.
Επομένως, αδυνατούν να αντιληφθούν τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις που έχει ένας καθημερινός πολίτης, ένας ψηφοφόρος.
Εκεί είναι η αδυναμία τους.
Δεν γνωρίζουν πως σώζεται μια κατάσταση, γιατί ουδέποτε το αντιμετώπισαν. Επειδή λοιπόν ακούω πολλά, θέλω να θέσω ένα ερώτημα και ελπίζω να τύχω κάποιας απαντήσεως.
Ο κ. Σαμαράς έμεινε εκτός πολιτικής σχεδόν 10 χρόνια, όταν απέτυχε το πείραμα της “πολιτικής άνοιξης”.
Θέλω να μου πει τι έκανε, πως έζησε αυτά τα 10 χρόνια.
Τι αγόρασε, τι δουλειά έκανε;
Έγραψε 5 βιβλία;
Ναι, δεν δούλεψε αλλά έγραψε αυτά τα 5 βιβλία.
Τίποτα από όλα αυτά.
Είναι δυνατόν να υπάρχει ένας άνθρωπος που ζει 10 χρόνια χωρίς να κάνει απλώς τίποτα;
Θα δώσω λοιπόν την τύχη της χώρας σε έναν άνθρωπο που άφησε να του φύγει μια κρίσιμη 10ετία από το να μην κάνει τίποτα;
Η χώρα δεν παραδίδεται σε ανθρώπους του τίποτα.
Ας το καταλάβουν καλά.
Ούτε εμπάθεια, ούτε αντιπαλότητα.
Πραγματικά περιστατικά.
Λένε κάποιοι ότι ο Καρατζαφέρης έχει τόσα ακίνητα.
Και τους είπα ότι είναι προϊόν δημιουργίας.
Εάν πρέπει να απολογηθώ γιατί απέκτησα το πρώτο μου ακίνητο σε ηλικία 23 ετών, να απολογηθώ.
Εάν πρέπει να απολογηθώ γιατί ξεκινώντας την καριέρα μου στη δεκαετία του 60 κατόρθωσα σε ηλικία 18 να είμαι ο δημοφιλέστερος μουσικός παραγωγός, να απολογηθώ.
Να απολογηθώ γιατί έγινα ένας πολύ πετυχημένος εν συνεχεία διαφημιστής, με συνθήματα τα οποία υπάρχουν ύστερα από 40 χρόνια – όπως το “απέξω εμφάνιση, από μέσα άνεση “ – να απολογηθώ.
Να απολογηθώ γιατί είχα την ιδέα που δεν είχε κανείς πουθενά στον κόσμο- να κάνω την τηλεφημερίδα, την γνωστή TV PRESS η οποία ξεκίνησε με 50 κασέτες και έφτασε το ΄89 να μοιράζει 50.000 κασέτες – να απολογηθώ.
Να απολογηθώ γιατί αποφάσισα το 1990 να κάνω ένα ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο, όταν είχα απέναντι μου γίγαντες όπως τον κ. Κυριακού, τον κ. Βαρδινογιάννη, τον κ. Αλαφούζο, όλους αυτούς που βεβαίως αναγνωρίζω ότι είναι πάμπλουτοι μπροστά σε εμένα.
Εάν λοιπόν κατόρθωσα να κάνω ένα ραδιοτηλεοπτικό κέντρο – σήμερα μπορώ να μιλώ με παρρησία, και όχι με αυταρέσκεια και έπαρση, όπως θα μπορούσα, – το μόνο ραδιοτηλεοπτικό κέντρο στον ελληνικό Τύπο που δεν χρωστά ούτε μια δραχμή σε τράπεζα, σε ασφαλιστικό τομέα ή στο κράτος, να απολογηθώ.
Σήμερα κυρίες και κύριοι είμαστε μια αυτάρκης δύναμη.
Και αυτό το οποίο έκανα σε αυτή την πορεία, όχι εύκολα αλλά με μεγάλη αυτοθυσία με πολύ ιδρώτα και με περισσότερα δάκρυα, μπορώ να το κάνω και για την πατρίδα μου.
Και το έκανα για το κόμμα μας.
Ξεκινήσαμε με μηδέν κεφάλαια.
Τα πρώτα 5 χρόνια αναγκάστηκα σε μεγάλες καταβολές.
Δεν ήταν τα πράγματα όπως σήμερα.
Δεν έπαιρνε το κόμμα επιχορήγηση.
Σκεφτήκατε ποτέ, πώς ένα κόμμα που γεννήθηκε στο μυαλό ενός ανθρώπου απέκτησε γραφεία σε όλη την Ελλάδα;
Πώς συντηρούνται όλα αυτά τα γραφεία; Με ποιο τρόπο;
Με τον τρόπο εκείνο που μου επέτρεψε να επιβιώσω επαγγελματικά.
Και σήμερα, αυτό το κόμμα είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα, από αυτά που υπάρχουν αλλά και από αυτά που διαλύθηκαν, που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τράπεζα.
Το κόμμα που πληρώνει «τοις μετρητοίς».
Είμαστε το μόνο κόμμα που δεν έχουμε κανενός είδους δάνειο.
Είμαστε το μόνο κόμμα, το νεότερο, και ως εκ τούτου το φτωχότερο που είχαμε την δύναμη και την δυνατότητα να πούμε πέρσι στο κράτος:
” Πάρτε 1 εκατ. ευρώ για το Ταμείο της Φτώχειας”.
Και ενώ εμείς το δώσαμε με περίσσευμα καρδιάς, το “έφαγαν” και αυτό…
Και το ψάχνει ακόμα ο κ. Σκανδαλάκης.
Που πήγε αυτό το εκατομμύριο που σας δώσαμε;
Και απάντηση δεν μας δίνουν.
Ουδείς ξέρει που και πως χρησιμοποιήθηκε αυτό το 1 εκατομμύριο που τους δώσαμε!
Δεν μπορούμε να τους δώσουμε τίποτα γιατί δεν εμπιστευόμαστε την διαχείριση τους.
Για αυτό δεν θα τους δώσουμε την Ελλάδα στα χέρια τους.
Διερωτώμαι λοιπόν, πώς μπορεί κάποιος να ζητά την διαχείριση των χρημάτων του Ελληνικού λαού, του Δημοσίου, όταν δεν μπορεί να φτιάξει τα του οίκου του;
Η BlackRock, η τράπεζα η οποία προσεκλήθη για να ελέγξει την οικονομική κατάσταση των τραπεζών, τρόμαξε όταν πήγε να κάνει τον έλεγχο της Αγροτικής και διαπίστωσε ότι τα δύο δάνεια τα οποία δεν εξυπηρετούνται παντελώς, είναι αυτά του πασοκ και της νδ.
Αυτά τα δύο κόμματα χρωστάνε 400 εκατ. ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο. Έχουν πάρει 400 εκατ. ευρώ από τον φορολογούμενο Έλληνα πολίτη, από αυτόν που του παίρνουν το πενηντάρικο. Έχουν πάει στο πορτοφόλι του πασοκ και της νδ.
400 εκατ. Ευρώ και αυτό δεν μας το λένε στο Κοινοβούλιο.
Και βεβαίως, επειδή δεν εξυπηρετείται το δάνειο, και δεν υπάρχει τρόπος να εξυπηρετηθεί το δάνειο, γιατί όταν έπαιρναν τα δάνεια τα έπαιρναν με το σκεπτικό ότι είχαν 43% – 44% του Ελληνικού λαού και βάσει αυτού του σκεπτικού έπαιρναν δάνεια.
Τώρα που έχουν το μισό του Ελληνικού λαού και ίσως λιγότερο, πώς θα εξοφλήσουν το Ελληνικό Δημόσιο;
Και βεβαίως, η λύση είναι απλή: Να κλείσει άμεσα ο λογαριασμός.
Και το κλείσιμο του λογαριασμού, σημαίνει ότι οδηγούνται σε πτώχευση.
Όλοι αυτοί λοιπόν, οι οποίοι οδηγούν τα κόμματά τους σε πτώχευση, αυτοί οι οποίοι δανείζονται αριστερά και δεξιά, όπως η Ελλάδα για να πληρώσουν τα ενοίκια των πολυτελών τους γραφείων, αυτοί έρχονται να κάνουν προτάσεις εξόδου από την κρίση.
Αδυνατούν. Όταν δεν γνωρίζουν πώς να φτιάξουν τα του οίκου τους, θα μπορέσουν να φτιάξουν την Ελλάδα;
Το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι έχουν αυτή την αδυναμία.
Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο με μια συσκότιση, μήπως και σε αυτές τις εκλογές κοιμίσουν τον κόσμο.
Για τον σκοπό αυτό βρίσκουν εύφορο έδαφος σε μικρόφωνα και σε γραφίδες.
Ένας Τύπος ο οποίος είναι εξίσου κουρασμένος οικονομικά, όπως είναι και τα μεγάλα κόμματα.
Ένας Τύπος που παραπαίει – είναι γνωστές εξάλλου οι περιπέτειες που αντιμετωπίζει ένα τηλεοπτικό κανάλι το οποίο τη μια μέρα ανοίγει και την άλλη κλείνει και βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση για λόγους που γνωρίζει το δικό τους λογιστήριο και δεν με αφορούν -, αλλά, όλα αυτά δημιουργούν μια συνθήκη αλληλεξάρτησης.
“Γραφίδες” οι οποίες έχουν καλοπληρωθεί από τα “μαύρα ταμεία” που υπάρχουν στην κυβέρνηση.
“Μαύρα ταμεία” για τα οποία ουδέποτε μάθαμε:
Πρώτον: Προέλευση χρημάτων.
Δεύτερον: Καταβολή χρημάτων.
Δεν κατανοώ τι σημαίνει “μαύρα ταμεία”. Δεν κατανοώ τι σημαίνουν “μυστικά κονδύλια”.
Ο Λαός όταν έλθει στα πράγματα θα καταργήσει όλα αυτά τα “μυστικά κονδύλια” από όλους τους λογαριασμούς.
Γίνεται λοιπόν μια προσπάθεια με αυτές τις αργυρώνητες γραφίδες και μικρόφωνα, να δημιουργηθεί μια τεχνητή πόλωση ανάμεσα σε πασοκ και νδ.
Εκεί παρεμβαίνει ο δικός μας παρεμβατικός λόγος και βάζουμε την πολιτική ατζέντα.
Η συμμετοχή, στα πολιτικά δρώμενα του Λαός , ανταποκρίνεται στο εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου του 2009; Η παρέμβαση μας είναι μόνο το 5,7% που πήραμε, ή η παρέμβαση μας σήμερα είναι το 50% στο πολιτικό γίγνεσθαι;
Ποιο κόμμα πρωταγωνιστεί σήμερα στη Βουλή;
Διαρκείς μονομαχίες με το πασοκ όλες τις ημέρες. Ο Λαός εναντίον πασοκ απούσα η νδ Δεν βάζουμε την ατζέντα σε μια σειρά θεμάτων;
Είπε πριν ο Άδωνις Γεωργιάδης για το άσυλο.
Ποιον κοροϊδεύει η νδ ;
Θέλει να της βγάλουμε τα πρακτικά της κοινοβουλευτικής περιόδου 2004 με 2007, ή 2007 με 2009 ή νωρίτερα;
Αυτοί δεν ήταν υπέρ του ασύλου;
Όταν φωνάζαμε εμείς για την κατάργηση, όταν υποβάλαμε εμείς σχέδια νόμου και λέγανε όχι;
Τους παρασύραμε μέσα στη Βουλή και τους παρασύραμε με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε στις 14:20 να ξέρουν οι βουλευτές «ΟΧΙ» και στις 14:30, με την κατάθεση της ονομαστικής ψηφοφορίας, το «ΟΧΙ» να μετατρέπεται ως δια μαγείας σε «ΝΑΙ».
Την σύρουμε τη ν.δ. σε αλλαγή πολιτικής…
Εγώ θα πω αλήθειες και μόνο αλήθειες.
Και μόνο αν ξέρεις την αλήθεια μπορείς να σχεδιάσεις την καλύτερη έξοδο από τον πραγματικό χώρο που είσαι εγκλωβισμένος.
Η Ελλάδα συνεχίζει να δανείζεται και δανείζεται με μεγάλα επιτόκια.
Γιατί δανειζόμαστε;
Για να ξοφλήσουμε τα προηγούμενα.
Μόνο γι΄ αυτό;
Όχι, γιατί δημιουργείται κάθε χρόνο και έλλειμμα.
Δηλαδή χρειαζόμαστε σαν κράτος για να επιβιώσουμε, 20 δισ. και να συμπληρώσουμε τις ανάγκες αυτού του αδηφάγου, του δαπανηρού κράτους. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε, είναι να πούμε ότι για να επιβιώσουμε δεν χρειαζόμαστε ούτε ένα ευρώ απ΄ έξω και να δούμε πως θα ξοφλήσουμε τα συσσωρευμένα.
Μπορούμε να το πούμε αυτό;
Μπορούμε να πούμε «Έλληνες με αυτά που βγάζουμε όλοι μαζί, που κάνει ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, βγαίνουν 1000 ευρώ. Άρα αυτά τα 1000 ευρώ, πρέπει να τα μοιραστούμε με το δικαιότερο τρόπο».
Γιατί αν ο καθένας κρατήσει την απαίτηση του, θα χρειαστούμε πάλι 1200 και θα βγούμε στην επαιτεία.
Και επειδή κανείς δεν μας δίνει, θα αναγκαστούμε να πάρουμε με τοκογλυφικά επιτόκια, ή να πουλήσουμε το Σύνταγμα, την Ομόνοια, την Ακρόπολη, την Δωδώνη, τους Δελφούς.
Και σήμερα τι λένε κάποιοι;
Προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα προνόμια που έχουμε, πουλήστε.
Ο Λαός δεν θα συμφωνήσει σε ξεπούλημα ούτε μιας ελληνικής πέτρας.
Να επενδύσουμε, να μπορούμε να βγάλουμε κεφάλαια από ανενεργά ακίνητα ή επιχειρήσεις, ναι.
Ξεπούλημα όμως όχι.
Γιατί; Γιατί οι πονηροί εταίροι οι οποίοι δεν μας αγάπησαν σφόδρα -το δικό τους συμφέρον κοιτάζουν και όχι το συμφέρον της Ελλάδος- ρίχνουν το χρηματιστήριο.
Από τις 7000 μονάδες που έλεγε ο Παπαντωνίου με τον Σημίτη, είναι σήμερα στις 700 τώρα και θα κατέβει ακόμα παρακάτω.
Και αυτό γίνεται συνειδητά δια της απόσυρσης κεφαλαίων από το χρηματιστήριο.
Γιατί όσο πέφτει το χρηματιστήριο, φθηναίνουν τα πάντα.
Σήμερα για να αγοράσεις το σύνολο του τραπεζικού συστήματος θέλεις όσα χρήματα ήθελες πριν 5 χρόνια για να αγοράσεις την Millenium.
Και αυτό που έκαναν με την BlackRock είναι εξαιρετικά ύπουλο.
Δηλαδή, κάνει έλεγχο μιας επιχείρησης και λέει η «Σαλαβράκος Α.Ε» που έχει πάρει 800 εκατ από την Εθνική τράπεζα, σήμερα, όπως είναι η κατάστασή της, δεν χρωστάει 800 εκατ.
Τα πραγματικά που μπορεί να δώσει είναι 15 εκατ.
Καταγράφεται έτσι στην Εθνική, η «Σαλαβράκος ΑΕ» 15 εκατ. Ότι είναι η δύναμή της.
Έρχεται λοιπόν ο Γερμανός -από ένα ταμείο που ήδη έφτιαξαν στην Ευρώπη 20 δισ- ο κ. Ραιχενμπαχ, παίρνει απ΄ αυτό το ταμείο 25 εκατ. και λέει στην Εθνική τράπεζα “Ο Σαλαβράκος ΑΕ τι σου χρωστάει;”
15 εκατ. γράφει το πραγματικό πιστωτικό υπόλοιπο σύμφωνα με την Black Rock.
«Πάρε 25 και δώσε μου όλο το χρέος». Την ίδια ώρα έχει πάει από την πίσω πόρτα και όχι από το χρηματιστήριο, στο κ. Σαλαβράκο και του λέει “παρακαλώ τα κλειδιά”.
Αυτό ετοιμάζονται να κάνουν.
Δηλαδή του χρόνου δεν θα υπάρχει καμία ελληνική παραγωγική επιχείρηση. Δεν θα το επιτρέψω. Αυτό ας το καταλάβει καλά και ο Βενιζέλος και ο κ. Μητρόπουλος του Ταμείου Αξιοποίησης.
Δεν θα επιτρέψω την εκποίηση της χώρας.
Στην αξιοποίηση ναι, στην εκποίηση όχι.
Αυτό μεθοδεύουν.
Αυτό γίνεται τώρα και για τις τράπεζες. Θα δείτε πόσοι θα έρθουν εμίρηδες. Ξέρετε πόσο πουλήθηκε στην ουσία η Eurobank με την Alpha από κοινού; 500 εκατ. Με μόλις 500 εκατ. πήρε ο εμίρης του Κατάρ το 18% που λέει μέσα ότι το τελικό αποτέλεσμα της συμμετοχής θα είναι όσο είναι η μετοχή.
Η μετοχή έχει πέσει 30%.
Άρα ήδη ο εμίρης έχει 25%. Δηλαδή πήρε 2 τράπεζες με 500 εκατ. Και αυτό θα γίνει με όλες τις τράπεζες.
Και είπα προχθές στον κ. Βενιζέλο: “Δεν ξέρω τι θα κάνεις με τις άλλες τράπεζες, αλλά η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος θα μείνει σε ελληνικά χέρια αλλιώς θα σας τα κόψω”.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να μείνει χωρίς τράπεζα.
Δεν μπορεί η Εθνική, στα 170 χρόνια να επιβίωσε τόσων πολέμων και να περάσει τώρα σε ξένα χέρια, επειδή το πασοκ δεν ξέρει να κάνει το κουμάντο.
Δεν θα το επιτρέψουμε.
Εάν μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα δεν έχει νομισματική πολιτική, δεν μπορεί να προχωρήσει.
Εκχωρήσαμε την νομισματική μας πολιτική στην κεντρική δύναμη της Ευρώπης που είναι το ευρώ.
Μας είπε ο Σημίτης ότι πρέπει να μπούμε στο ευρώ για να μην έχουμε διολίσθηση της δραχμής και μπήκαμε.
Και το νόμισμα που μπήκαμε υπερτιμήθηκε έναντι του δολαρίου 2 φορές. Έτσι λοιπόν οι αγρότες που εξήγαγαν προϊόντα, όπως λάδι στην Αμερική εξαφανίσθηκε γιατί πήρε αυτομάτως την διπλάσια τιμή απ΄ ότι της Τυνησίας και του Μαρόκου.
Το ίδιο και τα γιαούρτια. Ακρίβυναν τα προϊόντα μας.
Οι Αμερικανοί δεν μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα για τουρισμό γιατί είναι πάρα πολύ ακριβός.
Πηγαίνουν σε χώρες που είναι συνδεδεμένες με το δολάριο και κάνουν διακοπές με το 1/3 σε αξία κεφαλαίου.
Επομένως μας έκανε πάρα πολύ κακό.
Δεν έχουμε την δυνατότητα τώρα, στον κίνδυνο, να κάνουμε ότι έκανε ο Ομπάμα στην Αμερική.
Ο Ομπάμα σε 32 χρόνια, τύπωσε τόσα δολάρια, όσα δεν είχαν τυπωθεί από την εποχή του Τρούμαν, για να σώσει την οικονομία.
Και την έσωσε.
Εμείς δεν έχουμε αυτή την δυνατότητα.
Επομένως έχουμε χάσει το ένα μας πόδι.
Αν χάσουμε και το άλλο πόδι, που είναι η δημοσιονομική πολιτική -όπου δεν την κάνουμε εμείς, την ασκούν άλλοι για μας- και ταυτοχρόνως χάσουμε και το μπαστούνι που λέγεται “τραπεζικό σύστημα”, τότε θα μείνουμε ουσιαστικά ανάπηροι.
Και η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει ανάπηρη.
Το χρωστά στην ιστορία της, να τρέξει με ταχύτερα βήματα για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και των εγγονών μας.
Το περιβόητο έλλειμμα.
Μπορεί να μπει μέσα; Μπορούμε να κάνουμε το έλλειμμα πλεόνασμα; Σαφώς και δεν μπορούμε.
Πώς να ελέγξουμε τις διαρροές;
12 δισ. ευρώ βγάζουν οι λαθρομετανάστες στις χώρες τους.
Η Αλβανία σήμερα έχετε υπόψη σας φαντάζει ως μία μικρή Ελβετία!
ποια, η Αλβανία.
Σήμερα το 2011, μέσα σε είκοσι χρόνια από τότε που ο κύριος Σαμαράς άνοιξε τα σύνορα και μπουκάρανε οι λαθρομετανάστες -μπράβο του- σήμερα έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Υπάρχουν Έλληνες που φεύγουν από τα Γιάννενα να δουλέψουν στη δούλεψη Αλβανών!
Συμβαίνει σήμερα.
Φτιάξαμε ανύπαρκτα κράτη, με τα δικά μας λεφτά, το δικό μας βιός.
Το 85% των μεροκάματων για το «Ελευθέριος Βενιζέλος» ήταν σε Αλβανούς, δεν ήταν σε Έλληνες.
Οι λαθρομετανάστες λοιπόν βγάζουν 12 δισ. ευρώ.
Περισσότερα από 27 δισ. βγάζουν το χρόνο τα μεγάλα υπερκαταστήματα, όπως είναι το Lidl, Carrefour, Praktiker, IKEA, κλπ.
27 δισ!
Δεν είναι ελληνικές επιχειρήσεις, είναι υποκαταστήματα ξένων επιχειρήσεων και το ταμείο μαζεύεται και πάει εκεί.
Όταν λοιπόν εγώ, έχω 40 δισ από δύο πηγές διαρροών, ό,τι και να κάνω, ό,τι και να πουλήσω, δεν μπορώ να δημιουργήσω πλεόνασμα.
Το πρώτο που πρέπει να κάνω είναι να κλειδώσω!
Και είπα στη Βουλή και το λέω και εδώ.
Πάρτε ένα χωνί τεράστιο και ρίξτε νερό. Δεν θα γεμίσει ποτέ, όσο αυτή η σωλήνα που είναι 1 εκατοστό τρέχει.
Εάν βουλώσεις την τρύπα, γέμισε το χωνί.
Αυτό πρέπει να κάνει και η Ελλάδα. Όποιος επιχειρηματίας από σας θέλει να κάνει μια δουλειά με τις τράπεζες, πρέπει να έχει ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα.
Ο λαθρομετανάστης για να βγάλει τα λεφτά έξω δεν ρωτάει κανένα, που και πώς τα βρήκε.
Αυτό είναι το κράτος δικαίου το οποίο δόμησε το πασοκ και η νδ.
Όλα αυτά λοιπόν πρέπει να αλλάξουν και θα αλλάξουν με αυτό το πρόγραμμα το οποίο έχει βγάλει ο Λαός (από λάθος ο Πρόεδρος λέει “Γερμανός” και συμπληρώνει): «Το “Γερμανός” πηγαίνει στον κ. Μαίλη ο οποίος τόλμησε να μου πει “για το Γερμανός δεν λέτε τίποτα;”.
Και τώρα μιλάει το κκε που ενώ συμφώνησε με την νδ, δεν ζήτησαν την Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή, για να βρούμε τα πραγματικά περιστατικά της μεγαλύτερης απάτης που έχει γίνει ποτέ στο χώρο της τηλεπικοινωνίας.
Ήρθε η κυβέρνηση του πασοκ και κατήργησε τα δύο υπουργεία που έφερναν χρήματα.
Υπουργείο Ναυτιλίας και Υπουργείο Τουρισμού.
Και βεβαίως αντιλαμβάνεστε ότι η χώρα μπορεί να κινηθεί σε συγκεκριμένους άξονες.
Ο πρώτος άξονας είναι η Γεωργία η οποία μας έσωσε και στην δεκαετία του ΄50 -και το λέω για άλλη μια φορά για να εμπεδωθεί- ότι η χώρα μας, εξάγει 2 ½ φορές περισσότερα χρήματα για αγορά κρέατος και για γάλακτος, απ΄ ότι εξάγει για προμήθεια πετρελαίου.
Ώσπου να βρούμε το δικό μας το πετρέλαιο -που υπάρχει- τουλάχιστον να μην δίνουμε χρήματα για κρέας και για γάλα.
Είναι αδιανόητο μια χώρα κτηνοτροφική να θέλουμε ξένο κρέας για να ταΐσουμε τους κατοίκους και να φέρνουμε γάλα από την Ολλανδία για να ζήσουμε τα παιδιά μας.
Δηλαδή, αν αύριο η Ολλανδία δεν μας δώσει γάλα, τα παιδιά μας θα πεθάνουν.
Εκεί έχουμε φέρει τη χώρα.
Τι λέει ο Λαός : Οποιοσδήποτε κατοικεί έξω από αστικά κέντρα, εάν διαθέτει μία κατσίκα και μία αγελάδα δεν πληρώνει φορολογία στο κράτος. Αρκεί να έχει μία κατσίκα και μία αγελάδα. Γιατί αν εξασφαλίσουμε με αυτόν τον τρόπο 600 χιλιάδες κατσίκες και 600 χιλιάδες αγελάδες, όχι μόνο γλυτώνω τα λεφτά που δίνω για κρέας και για γάλα, αλλά γίνομαι και εξαγωγική χώρα.
Και δεν έχει κόστος. Δεν χρειάζεται επένδυση και δεν χρειάζεται να κάνουμε περιβαλλοντική μελέτη.
Βάζουμε τα ζωντανά, γεννάνε τα ζωντανά και κερδίζει η χώρα.
Εάν σήμερα είχα κρατήσει το σανοπωλείο του πατέρα μου, θα το μετέφερα στην πλατεία Συντάγματος. Κυκλοφορούν πολλά ζωντανά εκεί.
Όπως ξέρετε ήμουν γαλατάς. Μου είχε πει τότε ο Θανάσης ο Κανελλόπουλος, ο οποίος φημιζόταν για το χιούμορ του ότι: “Δεν άλλαξες καθόλου! Και τότε γαλουχούσες τον κόσμο και τώρα τον γαλουχείς με αυτά που λες”.
Γεωργία. Η παραμελημένη μάνα. Όπως κάποιοι Νεοέλληνες πολύ εύκολα, όταν η μάνα γεράσει, την «παρκάρουν» σε ένα κέντρο ευγηρίας, έτσι κάνουμε κι εμείς με τη μάνα γη.
Αφού μας έφτιαξε, μας δυνάμωσε, την έχουμε εγκαταλείψει τη μάνα γη.
Αλλά η μάνα γη, είναι εκεί πάλι μ΄ ανοιχτή την καρδιά, να μας υποδεχτεί και στη δύσκολη στιγμή πάλι να μας ταΐσει.
Η άλλη πηγή στην οποία μπορούμε να βασιστούμε είναι ο τουρισμός.
Δεν ξέρω πόσοι από σας ξέρουν ένα συγκρότημα που είχε κάνει ο καπετάν Κωνσταντακόπουλος, ο οποίος πέθανε και πάνω στη δημιουργία αυτή. Έφτιαξε το Κόστα Ναβαρίνο.
Με αυτό το συγκρότημα τι έγινε: Ζει ο Νομός κι η Νότια Περιφέρεια της Πελοποννήσου.
Τι είπε δηλαδή: “Όσο ψωμί παράγετε, το θέλω εγώ. Κάνετε κουλουράκια οι γυναίκες στο χωριό σας, φέρτε τα σε εμένα. Κάνετε δίπλες στο χωριό σας, φέρτε τις σε μένα. Ράψε μου σεντόνια, υφαντά, δώστε τα σε εμένα”.
Δηλαδή τι έγινε; Ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα έδωσε ζωή σε όλο τον νομό. Γιατί δεν μπορώ να κάνω τέτοια συγκροτήματα σε όλη την Ελλάδα και να δώσω ζωή στην ύπαιθρο και η γυναίκα να μείνει στο χωρίο να υφάνει στο χωριό, να δημιουργεί στο χωριό και να μπορεί να ζει απ΄ το προϊόν που φτιάχνει μέσα στο σπίτι της;
Υπάρχει το παράδειγμα. Να το κάνουμε κι αλλού. Αλλά βεβαίως χρειάζεται ένας άλλος εργασιακός κώδικας, τον οποίο εγώ τον αντιλαμβάνομαι αλλά κάποιοι δεν τον αντιλαμβάνονται.
Εάν κάποιος δεν μπορεί να έχει “παντεσπάνι”, γιατί απαγορεύεται να εξασφαλίσει ψωμί;
Λοιπόν αυτήν την έννοια την εργασιακή που υπάρχει σήμερα, που απαγορεύει την προσπέλαση στο να έχει κάποιος ψωμί, εγώ δεν την καταλαβαίνω.
Και γι΄ αυτό είμαι υπέρ των ελεύθερων εργασιακών σχέσεων.
Όπως μπορεί κάποιος και πάει και νοικιάζει ένα σπίτι μόνος του και διαπραγματεύεται το ενοίκιο και λέει: «600, 400, 500» και τα βρίσκει, έτσι μπορεί ελεύθερα να διαπραγματευτεί και για τη δουλειά του.
«Κύριε σου προσφέρω δουλειά. Σου δίνω 1000, σου δίνω 400».
Γιατί μπορεί λοιπόν να διαπραγματεύεται να αγοράσει ένα αυτοκίνητο, ή που θα ζήσει, ή σε ποιο σχολείο θα πάνε τα παιδιά του και δεν μπορεί ελεύθερα να διαπραγματευτεί τη δουλειά του;
Στο κάτω -κάτω, ο καλός αμείβεται.
Δεν υπάρχει επιχειρηματίας που να διώχνει τον καλό εργαζόμενο.
Κι αυτό είναι ένα κίνητρο να κάνουμε και τους λιγότερο επιμελείς εργαζόμενους, επιμελείς.
Γιατί το πρόβλημα της χώρας είναι η απόδοση στη δουλειά.
Γιατί αν όλοι αποδώσουμε περισσότερο, τότε θα μπορέσει να ανέβει και το ΑΕΠ.
Η ναυτιλία μας.
Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο, δεν πρέπει να τα έχουμε καλά με τους εφοπλιστές.
Φωνάζουν οι κουμουνιστές, «οι εφοπλιστές, οι εφοπλιστές…» και ξεχνάνε ότι οι εφοπλιστές κάποτε είχαν μόνο ελληνικά πληρώματα.
Αλλά η κομουνιστική νοοτροπία και πρακτική, για την οποία σας μίλησα προηγουμένως, λειτουργούσε συντεχνιακά μέσα στον ΝΑΤ.
Ακούστε τι επικρατούσε στη δεκαετία του ΄80.
Ένα καράβι το οποίο έκανε ταξίδια ποντοπόρα, έπρεπε σε συγκεκριμένα λιμάνια που απείχαν συγκεκριμένα μίλια, να πηγαίνει ένα κιβώτιο με κασέτες. Διότι εάν δεν πήγαιναν οι νέες κασέτες, το καράβι έμενε στο λιμάνι, γιατί δεν είχαν να δουν έργα οι ναυτικοί.
Το δεύτερο, ότι ο κάθε καμαρότος, μπορεί να ετοιμάζει τόσα κρεβάτια. Εάν θυμάμαι καλά, 22 κρεβάτια.
Ένας μεγάλος εφοπλιστής, κατόρθωσε κι έβαλε ένα καράβι, ένα φέρυ μποουτ σ τη γραμμή Ουαλίας με Ιρλανδία.
Ξεκινάνε λοιπόν, μπαίνουν τα αυτοκίνητα μέσα, γεμάτο το πλοίο και ξαφνικά πηγαίνει ο αρχισυνδικαλιστής, προσκείμενος προφανώς στο κόμμα και λέει: «Το πλοίο δεν φεύγει».
Γιατί δε φεύγει;
Γιατί έχουμε 23 κρεβάτια κι είναι ένας ο καμαρότος, και ο κανονισμός λέει 22 κρεβάτια.
Βρε είσαι με τα καλά σου;
Δεν φεύγει!
Δεν φεύγει; Τους κατεβάζει όλους κάτω, βάζει Πολωνούς πλήρωμα και το καράβι έφυγε.
Κι έμειναν οι ναυτικοί στην ξηρά, να διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν δουλειά. Πρέπει λοιπόν να συμφιλιώσουμε τους εφοπλιστές με ένα νέο φιλικό εργασιακό περιβάλλον.
Να φωνάξουμε εδώ τους εφοπλιστές. Είναι μεγάλο κεφάλαιο.
Πότε ακούσατε τον Πρωθυπουργό της χώρας να κάνει ένα προσκλητήριο στους εφοπλιστές; Να τους μαζέψει σε ένα ξενοδοχείο και να τους μιλήσει για ανάγκες, προοπτική και σχεδιασμούς;
Πότε το έκανε;
Έχω την πρώτη ναυτιλία στον κόσμο και δεν θα τη χρησιμοποιήσω ως δύναμη πυρός;
Δεν θα τους φωνάξω όλους εδώ και θα τους πω: «Περιμένετε, θα σας βγάλω καλύτερα λεφτά απ΄ αυτά τα οποία βγάζετε. Αφήστε με να το διαχειριστώ εγώ»
Να πάω στην Κίνα και να τους πω: «Έχετε τη μεγαλύτερη παραγωγή, αλλά δεν έχετε δυνατότητα μεταφοράς στον κόσμο. Εσείς η μεγαλύτερη παραγωγική δύναμη, εγώ έχω το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο, σας δίνω τα καράβια μου να μεταφέρετε τα εμπορεύματα σας σ΄ όλο τον κόσμο» και να μπορέσω να πάρω εγώ -σαν Ελλάδα- τέτοια deal που να εξασφαλίσουν τους εφοπλιστές;
Να εξασφαλίσω δουλειά στους ναυτικούς και να εξασφαλίσω μεγάλα προνόμια από την μεγάλη ηγέτιδα δύναμη την Κίνα.
Γιατί δεν γίνονται αυτά;
Απλώς, γιατί έχουν απειρία. Δεν γνωρίζουν.
Εμείς λοιπόν, θα κάνουμε ένα υπερ-υπουργείο το οποίο θα ονομάζεται υπουργείο αδήλων πόρων και στο οποίο θα ενταχτούν τρεις μεγάλοι παραγωγικοί φορείς.
Πρώτον ο τουρισμός, η ναυτιλία, και το συνάλλαγμα των Ελλήνων ομογενών στο εξωτερικό το οποίο έχει απονεκρωθεί.
Χρειαζόμαστε ένα δεύτερο ταμείο στην κυβέρνηση.
Σήμερα το μόνο ταμείο που έχουμε είναι το υπουργείο οικονομικών.
Καμία επιχείρηση, κανένας επιχειρηματίας δεν πάει μπρος εάν δεν έχει δεύτερο και τρίτο ταμείο.
Πάντα θυμάμαι -έλεγα στην γυναίκα μου- «κοίταξε, δεν φτάνει το ένα ταμείο. Θα κάνουμε αυτό κι αυτό, ούτως ώστε αν κορεστεί αυτό να μπορεί να πληρωθεί από το δεύτερο. Κι αν κορεστεί το δεύτερο να υπάρχει εφεδρεία το τρίτο». Κι έτσι προχωρήσαμε.
Αυτά λοιπόν τα οποία εφάρμοσα στη ζωή μου, θέλω να εφαρμόσω στην πατρίδα μου. Χαίρομαι που το κάνω και θα το κάνω.
Πέρυσι, τέτοια εποχή, το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μέσα στη Βουλή, αλλά και σε διάφορα κανάλια, -ο Βελόπουλος πρέπει να είχε βγει 50 φορές στον κ. Χαρδαβέλλα και ο Αδωνις άλλες τόσες- όλοι οι Βουλευτές μιλάγαμε για την ΑΟΖ.
Και αξίζει να σας μεταφέρω μία ιστορία.
Όταν πριν από 3 χρόνια μέσα στη Βουλή, στην Ώρα του Πρωθυπουργού, πρωτομίλησα για ΑΟΖ, ο Κ. Καραμανλής δεν ήξερε την έννοια αυτή. Νόμιζε ότι ήταν καραμέλες ή κάτι άλλο και ρωτούσε τον κ. Βαληνάκη: ΄Τι είναι το ΑΟΖ;΄. Αυτό είναι στην κάμερα: “Τι είναι αυτό που λέει το ΑΟΖ, τι είναι;”. Και επειδή έφτιαχνε τις ομιλίες του από πριν, είχε γράψει τη δευτερολογία του πριν εγώ μιλήσω, άρχισε και μου έλεγε άλλα αντί άλλων. Για την υφαλοκρηπίδα.
Πρέπει να σας πω ότι ο Πρέσβης, ο κ. Γ. Γεωργίου που ξέρει πολύ καλά το Δίκαιο της Θάλασσας, ακόμα γελάει με το πάθημα του κ. Καραμανλή. Από τότε λοιπόν, εμείς επαναφέρουμε το θέμα.
Θυμάμαι ήτανε πέρυσι τα Χριστούγεννα που φώναζα κάθε μέρα επί μία εβδομάδα στον κ. Παπανδρέου «Σήμερα- σήμερα ανακήρυξη και οριοθέτηση. Σήμερα!» σε σημείο που δεν μπορούσε να καταλάβουν.
Όταν δε, ήρθαν σε επαφή μαζί μου και με ρώτησαν «Γιατί σήμερα βρε παιδί μου;» τους είπα ότι «δεν έχετε πάρει χαμπάρι ότι βγάζει η Βόρειος Αφρική»; Πράγματι, ύστερα από ένα μήνα ξεκίνησε το πανηγύρι στην περιοχή.
Χάθηκε το θέμα της ΑΟΖ για μια 10ετία, τουλάχιστον.
Για να οριοθετήσεις την ΑΟΖ, χρειάζεται να είσαι εσύ και ο απέναντι.
Απέναντι από την Ελλάδα -με το Καστελόριζο να έχει τον δικό του θαλάσσιο χώρο- είναι η Αίγυπτος. Μπορούσαμε μια χαρά με τον Μουμπάρακ και υπάρχουν Έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τον Μουμπάρακ ή τουλάχιστον τις είχαν.
Είχαμε δηλαδή στην τσέπη την οριοθέτηση.
Δεν το κάναμε, φοβούμενοι την Τουρκία. Εάν βάλουμε τη Γαύδο, την οποία αμφισβητούν μαζί με το Καστελόριζο οι Τούρκοι για τον ίδιο λόγο -μπορούσαμε ανέτως με τον αδελφό Καντάφι έτσι δεν έλεγε ο Παπανδρέου;- Δεν πήγαινε εκεί; Δεν ήταν μέλος στα διοικητικά συμβούλια των ιδρυμάτων του κ. Καντάφι ο κ. Παπανδρέου;
Μπορούσαμε ευκόλως να προσδιορίσουμε και εκείνη την ΑΟΖ.
Το αφήσαμε.
Τώρα τρέχα να βρεις άκρη με τις διάδοχες καταστάσεις.
Όχι μόνο δεν θα βρούμε άκρη, αλλά σας θυμίζω ότι ο παμπόνηρος Ερντογάν ήδη πήγε και καπάρωσε σε Αίγυπτό και Λιβύη τα “αρραβωνιάσματα” αυτά. Επομένως χάθηκε η μεγάλη ελπίδα της ΑΟΖ για πάρα πολλά χρόνια.
Εξωτερική πολιτική.
Γνωρίζετε ότι αυτό το κόμμα -και ιδιαιτέρως η ηγεσία του- δεν τρέφει τα καλύτερα των συναισθημάτων για τον σιωνισμό.
Και κατ΄ επανάληψη έχω φωνάξει, έχω μιλήσει και έχω επιχειρηματολογήσει. Βέβαια μεγαλύτερο θύμα του σιωνισμού, δεν είναι τα άλλα κράτη. Είναι το ίδιο το κράτος του Ισραήλ, το οποίο είναι όμηρο του σιωνισμού.
Και στην ουσία δεν κάνει κουμάντο η κυβέρνηση του Ισραήλ, όποια και να είναι, όπως είναι ο Νετανιάχου σήμερα, αλλά κάνει η Νέα Υόρκη- για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα-.
Όταν λοιπόν διαπίστωσα την αντιπαλότητα η οποία άρχισε να αναπτύσσεται μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, συναντήθηκα με τον Πρωθυπουργό της χώρας και του είπα ότι πρέπει να σπεύσουμε να φτιάξουμε τη σχέση μας με το Ισραήλ.
Είναι μία χρυσή ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.
Εμμονή στην εμμονή υπάρχουν αυτά τα αποτελέσματα που υπάρχουν σήμερα.
Αποτέλεσμα:
Σήμερα η Τουρκία έχει αυτοεγκλωβιστεί σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση.
Ο “Νασερισμός” και “καισαρισμός” του κ. Ερντογάν, μετέφερε τις αψιμαχίες του Αιγαίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πίστεψε, ότι όπως εμείς έχουμε γίνει “πελάτες” του – έβγαζε τα πολεμικά σκάφη κι εμείς κάναμε πως δεν τα βλέπαμε, τα υποβρύχια, και δεν τα ακούγαμε- και η Κύπρος έκανε το ίδιο, ότι μπορεί να κάνει και με το Ισραήλ.
Όμως το Ισραήλ είναι η μεγαλύτερη “πολεμική μηχανή” μετά από την Αμερική, τη Ρωσία και ενδεχομένως μια-δυο χώρες.
Και του είπε το Ισραήλ: «φίλε, μέχρι εκεί».
Έχει εγκλωβιστεί όμως ο Ερντογάν, λέγοντας ότι έχει τον καλύτερο εκπαιδευμένο στόλο και τον καλύτερο στρατό και ότι θα κάνει το καθήκον του. Οι γεωτρήσεις άρχισαν. Ο τουρκικός στόλος δεν πλησιάζει.
Επειδή όμως ο ίδιος έχει εσωτερικό πρόβλημα, θυμίζω ότι ο κ. Ερντογάν έχει κλείσει τους μισούς στρατηγούς και ναυάρχους στη φυλακή – 5 εκατ. άνθρωποι είναι ενάντια αυτής της πολιτικής και οι οικογένειές τους- συνεχίζει τους λεονταρισμούς, που; Στην γνωστή του περιοχή, στο Καστελόριζο.
Όπου ξαφνικά, το Καστελόριζο δεν είναι μέρος ελληνικής επικράτειας για τους Τούρκους, αλλά μέρος της Μεσογείου.
Λεονταρισμούς όμως, τους οποίους πάσει θυσία η Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει.
Πάσει θυσία, αυτή τη φορά, δεν οπισθοχωρούμε.
Αυτή τη φορά η Ελλάδα δεν κατεβάζει σημαία από τα Ίμια.
Ας το καταλάβουν.
Και να ξέρει η γείτονα χώρα ότι το Καστελόριζο πιάνεται πολύ ευκόλως από τη Σούδα.
Αλλά εξίσου ευκόλως και από τα αεροδρόμια του Ισραήλ.
Επομένως, μία εμπλοκή είναι εξαιρετικά πιθανή. Κι όσο και να είναι απεχθής υπόθεση ο πόλεμος -κανείς δεν τον θέλει- αλλά όταν αναγκάζεται, τον αποδέχεται.
Γιατί βεβαίως, όλοι θέλουμε την ειρήνη, κανείς όμως δεν θέλει τον ευτελισμό της υπερηφάνειας μιας χώρας που έχει μεγάλη ιστορία, σαφώς μεγαλύτερη από εκείνη της Τουρκίας.
Και επιπλέον, μία εμπλοκή, έστω και ημερήσια, διαγράφει και τα CDS.
Που σημαίνει ότι αυτό το χαρτί του εκβιασμού με τα 100 δισ. ευρώ, αυτομάτως διαγράφεται.
Και το λαμβάνω αυτό πολύ σοβαρά υπ΄ όψη. Και θέλω να ελπίζω ότι και άλλοι το βάζουν στην παράμετρο των σκέψεών τους. Ας καταλάβουν λοιπόν οι Τούρκοι, ότι έχουμε και επιπλέον κίνητρα.
Φυσικά πάντα ισχύει η πρότασή μου προς την κυβέρνηση ότι κάθε Σαββατοκύριακο είναι ευπρόσδεκτος για ένα ψαράκι ο κ. Νετανιάρχου στο Καστελόριζο.
Είναι ευπρόσδεκτος για ένα ψαράκι ο κ. Νετανάχιου στο Καστελόριζο.
Θα μπορούσαμε να τον καλέσουμε για ένα ψάρι και θα μπορούσαμε να κάνουμε και διαφήμιση ταυτόχρονα μέσω του EURONEWS και των άλλων καναλιών για τα τουριστικά κάλλη του νησιού.
Βέβαια, δεν έχω απαιτήσεις από την υπάρχουσα ηγεσία στα εθνικά θέματα. Όχι βέβαια πως έχω στα οικονομικά…αλλά, δυστυχώς, στην πιο δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα, απέναντι στην γείτονα χώρα μας, έτυχε το πιο δύσκολο δίδυμο.
Πιστεύω ότι ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου είναι το καλύτερο δίδυμο που είχε η Τουρκία από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ και του Ινονού.
Εμείς απέναντι από αυτούς έχουμε τον κ. Γ. Παπανδρέου και τον κ. Λαμπρινίδη.
Οι συγκρίσεις ελεύθερες.
Χρειάζεται όμως νομίζω, η Ελλάδα να αποκτήσει μια πιο σοβαρή εκπροσώπηση, που θα μπορεί να απαντά στα ίσα.
Που θα μπορεί να επινοεί και να βρίσκει καταστάσεις.
Γιατί για άλλη μια φορά μας έσωσε ο Θεός της Ελλάδας.
Και από εκεί που είχαμε προγραφεί από την οικονομική Ευρώπη, αυτή η κατάσταση που δημιούργησε ο Ερντογάν στην περιοχή, αποστρέφοντας στην ουσία την Αίγυπτο από το Ισραήλ και φέρνοντας σχεδόν σε εμπόλεμη κατάσταση Ισραήλ και Τουρκία, ανάγκασαν τον Αμερικανό να μας ξαναθυμηθεί μετά από 22 χρόνια.
Από τότε που έπεσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, η Ελλάδα ξανάγινε χρήσιμη για την Αμερική.
Μας έβγαλαν από τον “σκουπιδοφάγο” που μας είχαν βάλει και σου λέει: «το μόνο ασφαλές καταφύγιο σήμερα είναι η Ελλάδα».
Άνευ της Σούδας δεν θα είχε πετύχει προφανώς η επιχείρηση στη Λιβύη.
Άρα λοιπόν ο Αμερικανός μας χρειάζεται.
Και πολιτικά δίδεται η όποια λύση και ανάσα σήμερα.
Μία ανάσα η οποία είναι προσωρινή και πρόσκαιρη.
Φοβάμαι εξαιρετικά την Γερμανία και τις πολιτικές που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της.
Το είχα πει πολλές φορές στη Βουλή: «Προσέξτε μην τους δώσετε το άλλοθι να φύγουν από μια συμφωνία που δεν καταλαβαίνω γιατί τότε μπήκανε».
Άρα η συμφωνία της 21ης Ιουλίου -και ότι σημαίνει- τίθεται σήμερα υπό αμφισβήτηση από την ηγέτιδα δύναμη την Γερμανία.
Χρειάζεται εξαιρετική προσοχή και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ρεαλιστικές προτάσεις.
Προτάσεις που δεν υπάρχουν από την άλλη πλευρά.
Χθες, εντόνως κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη ένα σχέδιο για «κούρεμα» περίπου του 50% του χρέους και δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν εάν αυτό μας εξυπηρετεί ή όχι.
Δεν ήταν προετοιμασμένοι. Δεν έχουν σενάριο Β,Γ,Δ,Ε.
Δηλαδή, εάν μας χάριζαν το μισό μας χρέος, δεν ήξεραν αν αυτό εξυπηρετεί ή όχι.
Κάτω από την έννοια τι θα συμβεί με το ντόμινο των τραπεζών.
Θυμίζω λοιπόν στην κοινοβουλευτική ομάδα, η οποία ήταν παρούσα στη Βουλή, αλλά και εσείς που παρακολουθείτε το κανάλι της Βουλής, που φώναζα και έλεγα ότι: «Ουδέν μπορεί να γίνει με το χρέος, εάν δεν υπάρχει συγχώνευση τραπεζών, για να είναι δυνατό το τραπεζικό σύστημα. Γιατί σήμερα εκβιαζόμεθα και δεν μπορούμε να δώσουμε λύση, ή να αποδεχτούμε λύση γιατί έχουμε «σάπιο» τραπεζικό σύστημα».
Και φώναζα ότι: «το πρώτο πράγμα είναι το τραπεζικό σύστημα».
Δυο τράπεζες να τις οχυρώσω για να μπορώ να πω «ΝΑΙ».
Γι΄ αυτό φώναζε ο Λαός δια του προέδρου του και έλεγε «καταργείστε τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι ανεδαφικά, ένας ενιαίος φορέας για όλους».
Ένας φορέας όπου τα ένσημα του εργαζόμενου, μετατρέπονται σε αύξηση του μισθού.
Και ξαφνικά, από εκεί που δεν το περιμένει, να έχει αύξηση περίπου 20%.
Και αυτά που καταβάλει ο εργοδότης να είναι πόροι για επανασχεδιασμό της οικονομικής του πολιτικής.
Και είπαμε, ένα ειδικό τέλος κατανάλωσης.
Τι εννοούμε;
Σήμερα εργάζονται περίπου 2 ίσως 2,5 εκατομμύρια Έλληνες και αυτοί πρέπει να εξασφαλίσουν το φάρμακο, τον γιατρό, την κλινική για 10 εκατομμύρια Έλληνες, 2 εκατομμύρια λαθρομετανάστες- όταν σπάει το πόδι του το φτιάχνεις-και βεβαίως δεν είναι μόνο αυτά, είναι η ηπατίτιδα, είναι η φυματίωση, που κοστίζει εκατομμύρια που μας τα ξαναέφεραν από το «παράθυρο» οι λαθρομετανάστες. Αλλά και ο τουρίστας- έχουμε 14 εκατομμύρια το Καλοκαίρι-που σπάει το πόδι του, τον γύψο ποιος θα τον πληρώσει; Εσείς τον πληρώνετε.
Να δουλεύουν 2 εκατομμύρια για να εξασφαλίσουν φάρμακο οι γιατροί περίπου σε 25.
Αδύνατον.
Τι λέμε εμείς;
Ειδικό τέλος.
Θα φάει μουσακά ο τουρίστας; Θα συμμετέχει με το ειδικό τέλος στον πιθανό γύψο που θα χρειαστεί.
Ο λαθρομετανάστης που πάει και αγοράζει ένα τζιν θα συνεισφέρει και αυτός για τον γιατρό που θα χρειαστεί.
Αυτή είναι η δική μας πρόταση.
Οπότε λοιπόν δεν έχω ανάγκη να εκβιάζομαι ότι θα πέσουν έξω τα ταμεία. Αυτή την πολιτική είχαμε σχεδιάσει εμείς.
Την είχαμε σχεδιάσει σε ανύποπτο χρόνο.
Και αν η Ελλάδα μας είχε ακούσει και μας είχε δώσει την εντολή και το είχαμε εφαρμόσει σήμερα δεν θα βρισκόμαστε προ του κινδύνου να «βουλιάξουν» τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και η ίδια η Ελλάδα.
Φωνάζουμε εδώ και καιρό “κατάργηση του πόθεν έσχες”.
Σήμερα στην αγορά είναι λιγότερα κεφάλαια απ΄ αυτά που έχουν μπει σε σεντούκια.
Ξέρω ανθρώπους που έχουν ανοίξει θυρίδες και βάζουν πεντακοσάρικα. Ξέρω άλλους που τα κρύβουν στο κήπο ή κάτω από την μπανιέρα.
Τα λεφτά είναι ανενεργά, νεκρά, δεν είναι στην αγορά.
Για να σωθεί η αγορά πρέπει να κινείται το χρήμα. και θα σας πω το παράδειγμα που τους είπα στη Βουλή.
Πηγαίνει ο κ. Παπαμιχαήλ με την γυναίκα του και το παιδί του και κλείνει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο για το 3μερο της 28ης Οκτωβρίου.
Του ζητάει ο ξενοδόχος ένα χιλιάρικο προκαταβολή.
Το βλέπει ο κηπουρός και του λέει “αφεντικό είμαι απλήρωτος 5 μήνες.
Δως μου το χιλιάρικο.
Το δίνει αυτός στο μπακάλη της γειτονιάς που του το χρώσταγε.
Αυτός με την σειρά του το δίνει σε αυτόν που είχε την κάβα.
Και μετά αυτός το δίνει πάλι στον ξενοδόχο για το catering που είχε κάνει στο ξενοδοχείο.
Τέλος έρχεται ο Παπαμιχαήλ και ζητάει το χιλιάρικο πίσω γιατί μετάνοιωσε η γυναίκα του.
Άρα όλοι είναι εξοφλημένοι από την κυκλοφορία αυτού του χιλιάρικου που δεν δόθηκε ποτέ.
Αυτό σημαίνει ότι το χρήμα πρέπει να κινείται και όταν είναι σε σεντούκια δεν κινείται.
Λένε λοιπόν οι φωστήρες της Αριστεράς “μα το μαύρο χρήμα, που έκλεψαν κλπ”.
Έκλεψαν ναι, μπορώ να τους πιάσω; Εφόσον δεν μπορώ να τους πιάσω, θα πιάσω το χρήμα τους.
Όταν λοιπόν καταργήσω το πόθεν έσχες, θα φύγουν τα λεφτά από τα σεντούκια και θα γίνουν οικοδομή. Εάν γίνει αυτό, εγώ συμμετέχω σαν κράτος με 23% από τα νεκρά λεφτά και δίνω δουλειά σε 200 επαγγέλματα.
Αυτός που κάνει τα “μπετά”, θα πάρει ένα πουκάμισο από τη βιοτεχνία που δεν θα διώξει τον υπάλληλο για να μείνει άνεργος.
Το λέμε και δεν το καταλαβαίνουν.
Βάζουν χαράτσι στην οικοδομή και έρχεται και λέει ο κ. Βενιζέλος -αν τα οικονομικά του είναι τα ίδια με τα νομικά του οι μαθητές του θα βγαίνουνε όλοι κούκου- ότι: «Όσο βάζω χαράτσι τόσο ανεβαίνει η αξία της οικοδομής».
Η πρόταση του Λαός για την οικοδομή που είναι για μας το κεντρικό «άροτρο» για να βγούμε από την κρίση.
Ένα ειδικό τέλος, κανένας φόρος ενώ υπάρχουν 41 φόροι στην οικοδομή -και για την μεταβίβαση και για την κληρονομιά-.
Εμείς λέμε: “Δεν μας οφείλει ο ιδιοκτήτης τίποτα, αλλά το ακίνητο”.
Εγώ σαν κράτος θέλω το 1% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου το χρόνο. Κανένα άλλο φόρο.
Δεν μ΄ ενδιαφέρει αν το έχεις στο Κερατσίνι ή στην Εκάλη ή πόσα έχεις.
Έτσι λύνω τα χέρια της οικοδομής. Καλπάζει και κερδίζει η αγορά.
Δεν το καταλαβαίνουν.
Τους μίλησα για παλιννόστηση των κεφαλαίων.
Αφού το λέω 3 χρόνια, τώρα άρχισε να το ψελλίζει και η νδ σε σημείο που ο κ. Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη το ομολόγησε “το έχει πει και ο Καρατζαφέρης”. Αν ο κ. Σαμαράς, σε ότι λέει στο Ζάππειο 2 έλεγε ποιος το έχει πει, σε κάθε δεύτερη κουβέντα θα έλεγε “το έχει πει ο Καρατζαφέρης”.
Έκαναν αυτό το Ταμείο Αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.
Εμείς δεχθήκαμε το κάλεσμα του κ. Βενιζέλου και στείλαμε ένα στέλεχός μας Με ειδικές σπουδές στο εξωτερικό.
Αλλά εκείνοι νόμιζαν ότι θα είμαστε απλώς εκεί να αποτελούμε το άλλοθι στις πράξεις τους.
Και η οδηγία μου ήταν σαφής. Σε όλα «όχι» ώσπου να βρεθεί το πλαίσιο.
Να χαρίσουμε την περιουσία, δεν την χαρίζουμε.
Σκεφθείτε ότι στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», θέλουν να δώσουν επέκταση του χρόνου για είκοσι χρόνια αντί 240 εκατομμυρίων ευρώ.
Όσα στον ισολογισμό του βγάζει από τα πάρκινγκ των αυτοκινήτων και από τα ενοίκια των καταστημάτων.
Πάνε να δώσουν δωρεάν το αεροδρόμιο. Την ίδια ώρα, υπάρχει κινέζικη προσφορά, πολύ μεγαλύτερη προσφορά αλλά με τη δέσμευση για όσο χρόνο έχει το αεροδρόμιο, να έχει καθημερινή πτήση που να ενώνει την Αθήνα με την Κίνα.
Και λένε «όχι».
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η ευκαιρία πλέον είναι η άπω Ανατολή.
Κυρίες και κύριοι,
ο 19ος αιώνας, ήταν ο αιώνας της οικονομικής ευημερίας της Ευρώπης.
Ο 20ος αιώνας ήταν ο αιώνας ευημερίας της Αμερικής.
Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Άπω Ανατολής.
Επομένως, εκεί θα στρέψω το βλέμμα μου. Προς τα εκεί πρέπει να κατευθύνω τις προσπάθειές μου.
Όταν, λοιπόν, έρχονται εθελοντές εδώ να δώσουν το 100% και η ανεκδιήγητη κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου παίρνει το 2%, αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλο λάθος είναι.
Ζητάνε οι Κινέζοι, με αλλεπάλληλες επιστολές, το χώρο στην Ανάβυσσο να κάνουν τον ιππόδρομο.
Λένε: «Δώστε το σε μας να κάνουμε χίλιες βίλες, με πισίνες, να τις δώσουμε σε χίλιους πλούσιους Κινέζους, οι οποίοι θα έρθουν στην Ελλάδα και δώστε τους ελληνική ιθαγένεια, με τον όρο ότι θα καταβάλλουν ένα ποσό».
Δηλαδή, αυτό που έκανε η μεγάλη και κραταιά Μεγάλη Βρετανία. Όποιος κάνει επένδυση πέντε εκατομμύρια αυτομάτως παίρνει υπηκοότητα.
Λέω, μας βλάπτει να δώσουμε στον πλούσιο Κινέζο που θα κάνει επένδυση πέντε εκατομμύρια, σε χίλιους από αυτούς, την ελληνική ιθαγένεια και την δίνουμε στον οποιοδήποτε Αφγανό ή Πακιστανό και να έχουμε, λοιπόν, μια πλούσια πόλη μέσα στην Αθήνα;
Γιατί αυτός που θα έρθει να μείνει στο μέγαρο που θα κάνει στην Ανάβυσσο, την κινέζικη περιοχή, δεν είναι ο φτωχός Κινέζος, αλλά αυτός που θα κάνει επενδύσεις. Θα κάνει δουλειά. Θα δώσει δουλειά στους Έλληνες και -πάνω απ΄ όλα- θα δέσει τον κρίκο μεταξύ Ελλάδας και Κίνας.
Γιατί, λύση μέσα από τη «νεκρή» Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει.
Είπα, ότι: «ναι, κόβετε λεφτά και φθάνετε τον άλλο στην πλήρη εξαθλίωση. Τουλάχιστον, κάντε τριετές πάγωμα των τιμών. Μην αυξάνετε τις τιμές. Παίρνει που παίρνει λίγα, να μπορεί τουλάχιστον κάθε εβδομάδα να παίρνει τα ίδια πράγματα. Γιατί, δυστυχώς, όλο και λιγότερα πράγματα παίρνουμε στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, με τα λίγα λεφτά που παίρνουμε. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να γίνει πάγωμα τιμών, στα είδη, τουλάχιστον πρώτης ανάγκης, αλλά και στα φάρμακα.
Την αρχή του επταπλασίου την γνωρίζετε. Δεν μπορεί κανείς να έχει μισθό στην Ελλάδα επτά φορές πάνω από τον μισθό του ανειδίκευτου.
Να κλείσουμε την ψαλίδα. Και σήμερα που μιλάμε υπάρχουν μισθοί 10.000 ευρώ στις ΔΕΚΟ.
Σε αυτό το ταμείο που έγινε για την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, στους εμπειρογνώμονες, ξεκινάνε να δώσουν μισθούς 10.000 ευρώ.
Και τους είπαμε «θα σας κόψουμε 10.000 φορές στο γόνατο». Να το καταλάβουν, ότι εμείς προστατεύουμε το χρήμα του Έλληνα πολίτη».
Είναι λοιπόν μια σειρά προγραμμάτων.
Ο Αλέξης Οικονόμου μου θύμισε την πρόταση που είπαμε: “Χωράφι χωρίς αλέτρι φορολογείται”. Χωράφι νεκρό δεν υπάρχει.
Είτε τα χωράφια αυτά τα έχει κληρονομήσει κάποιος από τον παππού του και δεν ξέρει που είναι, είτε κάποιος άλλος δεν ξέρει που είναι.
Χωράφι χωρίς αλέτρι φορολογείται. Επιτέλους, δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε ένα πόντο ελληνικής γης. Η μάνα γη μπορεί να μας ζήσει.
Δεν με ενδιαφέρει αν το χωράφι ανήκει σε εκκλησία, ή σε μονή. Πρέπει να καλλιεργείται. Και θα καλλιεργηθεί από τους νέους αγρότες οι οποίοι θέλουν γη. Γιατί με 10 στρέμματα, από την κατάτμηση που έγινε από τον παππού στα παιδιά και μετά στα εγγόνια, αυτά τα 10 στρέμματα που του αναλογούν δεν είναι αρκετά για να τον κρατήσουν στην ύπαιθρο.
Εάν όμως βρούμε τον τρόπο και αυτά τα κάνουμε «100 ή 200» που δεν έχουν καλλιεργηθεί τόσα χρόνια, θα μείνει εκεί. Θα παράξει και θα σώσει την πατρίδα. Άρα λοιπόν, επιστροφή στη «μάνα γη».
Μου λένε τι θα μπορούσε να γίνει.
Το βαμβάκι που βγάζει η Ελλάδα καλύπτει το 85% της Ευρώπης.
Όμως, η Ευρώπη παίρνει πολύ λιγότερο και το βαμβάκι μένει στις αποθήκες. Είναι η πολιτική της Ευρώπης για να τα έχει καλά με τις όμορες χώρες όπως την Τυνησία, την Αλγερία κ.λπ. Δεν παίρνει το ελληνικό.
Δεν κάνουμε μια πρόταση στους Έλληνες αγρότες; Η Ευρώπη έχει ανάγκη από μετάξι. Το βαμβάκι έχει κορεστεί. Φυτέψτε μουριές. Δεν είναι πολυέξοδες. Η μουριά θα σας δώσει τροφή για τα ζώα σας, θα σας δώσει το μετάξι το οποίο θέλει η Ευρώπη, καθώς επίσης και την ξυλεία της που είναι πάρα πολύ καλή για την φωτιά, για τα τζάκια.
Η μουριά μπορεί να σώσει τον Έλληνα αγρότη.
Όσο η Ευρώπη έχει ανάγκη από μετάξι, όποιος φυτεύει μουριές σώζεται.
Δεν το είπε κανείς. Αλλά, όλοι οι υπουργοί γεωργίας είναι από την Αθήνα.
Ο κ. Σκανδαλίδης, ο κ. Τζουμάκας, ο κ. Ανωμερίτης, η κ. Αποστολάκη. Δεν μπορεί να ξέρει τον αγρό αυτός ο οποίος εκλέγεται στην Πλατεία Κολωνακίου! Είναι άλλη η αντίληψη. Χρειάζεται αντίληψη περιφέρειας. Να ξέρει. Ένας από αυτούς τους υπουργούς – όταν είχε γίνει υπουργός γεωργίας – του είπα: “Υπουργέ μου, έχω ένα κτηματάκι. Κάνε μου την χάρη εσύ που είσαι υπουργός γεωργίας. Πώς φυτεύεται η «μανέστρα»;
Και αυτός μου απαντά: “Δεν ξέρω”.
Δεν ήξερε ότι η μανέστρα ήταν μακαρόνι!!!
Δεν ήξερε πως «φυτευόταν η μανέστρα»…
Και αυτός έγινε υπουργός γεωργίας! Αυτός πήγε στην Ευρώπη και …κοιμήθηκε μέσα στο Κοινοβούλιο… Και του άνοιξαν τις 2 τα μεσάνυκτα για να βγει έξω.
Εμείς θα προχωρήσουμε με αυτό το ρεαλιστικό πρόγραμμα το οποίο και θα κωδικοποιήσουμε αυτές τις ημέρες με την γραμματεία Προγράμματος.
Επαναλαμβάνω ότι, επιστρατεύεστε όλοι. Δεν θα υπάρξει κανείς ο οποίος δεν θα επιστρατευθεί σε αυτή την πλευρά.
Και βλέπω μέσα στην αίθουσα και τον φίλο μου τον Μιχάλη Βάρδα. Μιχάλη επιστρατεύεσαι. Θα είσαι αναπληρωτής του Μάκη του Βορίδη στην επεξεργασία του προγράμματος.
Εσύ ακριβώς. Αυτές οι ιδέες που λες δεξιά και αριστερά στα ραδιόφωνα θέλουμε να τις βάλεις, να τις εντάξεις με το μυαλό σου εις την προσπάθεια την οποία θα κάνει το κόμμα.
Βέβαια πρέπει να πω, αυτό ότι είναι μια «τιμωρία» του Μάκη Βορίδη.
Θέλω λοιπόν όλοι να συμμετέχετε σε αυτή την προσπάθεια, σε αυτό το πρόγραμμα.
Ένα πρόγραμμα πλήρες το οποίο θα βγάζει τη χώρα από το αδιέξοδο.
Αυτή η κυβέρνηση, επαναλαμβάνω και κλείνω, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς την κατάσταση.
Αδυνατεί.
Απέτυχε.
Πρέπει να φύγει.
Το δεύτερο ζητούμενο από εμάς, είναι να πάμε σε μια ευρύτερη κυβέρνηση στην οποία δεν θα συμμετέχουμε αλλά θα στηρίζουμε.
Για να σωθεί στοιχειωδώς η χώρα για να πάμε σε ασφαλείς εκλογές.
Εάν όμως και εκεί δεν μπορούμε να συναινέσουμε, και εάν ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον οποίο απευθύνθηκα και σας θυμίζω είμαι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που πήγα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και του είπα τι λέει το ελληνικό καφενείο ζητά πιο ενεργό ρόλο από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας-εάν δεν το κάνει τότε η λύση η άλλη είναι εκλογές.
Εκλογές στις οποίες ο Λαός θα εξασφαλίσει περισσότερους των 30 βουλευτών και κάποιοι εξ αυτών είναι ήδη μέσα στην αίθουσα.
Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται δουλειά, δουλειά, δουλειά.
Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να συζεύξουμε το παλαιό με το νέο.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι το κόμμα οφείλει, και εγώ προσωπικώς, τιμή και δόξα στους πρωτεργάτες αυτού του κόμματος.
Αλλά όταν κάναμε το κόμμα δεν το κάναμε για να μείνουμε μια στενή παρέα. Το κάναμε για να κυριαρχήσουμε.
Για να κυριαρχήσουμε πρέπει να μπουν νέοι άνθρωποι, και οι νέοι άνθρωποι έρχονται για να βοηθήσουν το κόμμα και όχι για να παραμερίσουν τους παλαιότερους.
Αυτή είναι μια αντίληψη που δεν χωράει σε ένα κίνημα σαν το δικό μας.
Εμείς καλοδεχόμαστε τις νέες δυνάμεις που ήρθαν στο κόμμα.
Καθημερινώς έρχονται στο γραφείο στελέχη εξαιρετικά και από την νδ και το πασοκ ακόμα και αριστερότερα και εντάσσονται σε αυτή την ικανή προσπάθεια.
Ξέρω όμως το τίμημα των κομμάτων όταν μεγαλώνουν.
Όταν είμαστε μια παρέα είμαστε σε αρμονία.
Όσο μεγαλώνουμε, αρχίζουν οι διχογνωμίες και οι σκέψεις.
Εσείς που είστε το πρώτο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος, η Κεντρική Επιτροπή, υποχρεούστε σε εισηγήσεις.
Αλλά υποχρεούστε επίσης, όταν ληφθεί η απόφαση, σας αρέσει δεν σας αρέσει, να την υιοθετείτε για το καλό του κόμματος. Μετά τη λήψη αποφάσεων απαγορεύεται η οποιαδήποτε γκρίνια.
Όποιος μπορεί να το παρακολουθήσει έχει θέση στο Λαός , έχει θέση στο αύριο που μας περιμένει.
Όποιος αρνείται να το παρακολουθήσει υπάρχει και η έξοδος. Αυτό το ξεκαθαρίζω.
Και το λέω σε όλους με πατρική αγάπη ότι υπάρχει πεδίον δόξας εις το στίβο του κόμματος όχι εις την εξέδρα. Και το πετροβόλημα εάν σε κάποια στιγμή σε κάποια φάση κάποιος από τους παίχτες δεν πάει καλά.
Ο ελληνικός λαός περιμένει πολλά από εμάς.
Αυτό που είναι σίγουρο, δεν περιμένει μεμψιμοιρίες και μικρότητες.
Περιμένει από εμάς ευρυχωρία και μεγαλοσύνη.
Αυτά τα οποία μεγάλωσαν τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό τόσο στην κοινωνία όσο και μέσα στη Βουλή.
Σας καλώ λοιπόν όλους μαζί με δύναμη ψυχής, με την καρδιά, με το θάρρος που έχουμε, με τις σκέψεις που έχουμε, με τις ιδέες που έχουμε να καταστήσουμε τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό πρωταγωνιστή της πολιτικής μας ζωής.
Το μπορούμε.
Είμαστε το κόμμα της ανόδου.
Έχουμε δυναμική ανόδου. Το ξέρουν όλοι.
Άλλοι μας φοβόνται, άλλοι μας σέβονται, άλλοι εκτιμούν τη δουλειά μας. Μπορούμε να γίνουμε πρωταγωνιστές.
Θα γίνουμε γιατί έχουμε το καλύτερο στελεχιακό δυναμικό.
Σας εμπιστεύομαι,
Σας αγαπώ,
Σας ευχαριστώ».
