ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ: ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΡΩΑΣ!

ΟΧΙ, δεν πρόκειται να υπογράψει ποτέ ο σύγχρονος Έλληνας Ήρωας, ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής! Το είπε ξεκάθαρα και ο ίδιος, ότι δηλ. δεν πρόκειται να βάλει ποτέ την υπογραφή του σε μια κατάπτυστη δήλωση μετάνοιας – αυτό ουσιαστικά είναι – όπως η αίτηση αποφυλάκισής του απ’ τον Κορυδαλλό...

 Και ότι θα πεθάνει εκεί μέσα, σαν ο τελευταίος Μάρτυρας του απίστευτου βανδαλισμού του Καραμανλή και της μεταπολίτευσης «Όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια»!... Γιατί Λευτεριά δεν νοείται χωρίς την νομική και, συνεπώς, ηθική αποκατάσταση των άδικα έγκλειστων στον Κορυδαλλό ανθρώπων, που την 21η Απριλίου του 1967 σώσανε τον τόπο μας από το βέβαιο αιματοκύλισμα που μας οδηγούσαν οι ανεύθυνοι πολιτικοί μας...

Άλλωστε μες στον Κορυδαλλό έφυγε ηρωικά ο Στρατηγός Οδυσσέας Αγγελής, εκείνο τον Μάρτιο του 1987, όταν έβαλε τέλος στην ζωή του για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για το δράμα αυτών των ανθρώπων!

Άλλο αν την αυτοθυσία αυτή του μεγάλου Στρατηγού την πρόδοσαν μερικοί, καταλήγοντας στην Νέα Δημοκρατία, που τάχα τους υποσχέθηκε ότι θα προβεί στην Απελευθέρωση – αυτό το Ιερό αίτημα των Ελλήνων Πατριωτών! – ευθύς με το που θα νικήσει στις εκλογές του 1989. Τελικά η Νέα Δημοκρατία έγινε κυβέρνηση, έπεσε από την κυβέρνηση και... δεν έβγαλε ποτέ έξω τους έγκλειστους του Κορυδαλλού! Άλλωστε αυτή η ίδια η Νέα Δημοκρατία ήταν που τους έκλεισε μέσα το 1975, ικανοποιώντας τα αιτήματα των αριστερών...
 

Και ο ίδιος ο Παπαδόπουλος, ο Εθνικός Ηγέτης που πάρα πολλοί Συνέλληνές μας σήμερα τον αναζητούν («Πού είσαι Παπαδόπουλε»;) πέθανε πάμπτωχος στο νοσοκομείο, χωρίς προηγουμένως η δημοκρατία «μας» να του έχει δώσει την δυνατότητα να τύχει καλύτερης ιατροφαρμακευτικής περίθλαψης, λίγης τέλος πάντων ανθρωπιάς... Πολύ εκδικητική αυτή η «δημοκρατία» της μεταπολίτευσης!

Ποτέ τους δεν συγχώρεσαν αυτούς τους ανθρώπους, που τους χαλάσανε τα σχέδια το 1967 και έβγαλαν την Πατρίδα μας από πολλά αδιέξοδα! Δίνοντας στην χώρα την ώθηση της ανάπτυξης και της ευημερίας, με χιλιάδες έργα σε όλη την ελλαδική επικράτεια και όλα όσα πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας!... Και μόνο το κανιβαλικό καραμανλικό δόγμα περί «ισοβίων» απέτρεψε την Λευτεριά αυτών των ανθρώπων!

Αξίζει εδώ να κάνουμε μια σύγκριση ανάμεσα στην απάνθρωπη αυτή συμπεριφορά – ο Ντερτιλής φέτος συμπληρώνει... 37 συνεχή χρόνια στην φυλακή! – με τα όσα ανάλογα έχουν συμβεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις σε άλλες χώρες. Λοιπόν, ακόμα και στις πιο απολίτιστες και καθυστερημένες κοινωνίες, ποτέ και κανένας πολιτικός κρατούμενος δεν παρέμεινε τόσα χρόνια μέσα στην φυλακή!

Ποτέ και πουθενά! Μόνο εμείς έχουμε αυτό το λυπηρό φαινόμενο, αυτή την θλιβερή πρωτιά, να κρατάμε ακόμα μες στο κελί της φυλακής έναν γέροντα, που σίγουρα δεν αποτελεί κανέναν κίνδυνο για το καθεστώς... Έναν γέροντα όμως, πάνω απ’ όλα, περήφανο, που δεν δέχεται τον εξευτελισμό που του προτείνουν και αρνείται να υπογράψει τώρα σ’ αυτή την ηλικία τον ίδιο του τον ηθικό θάνατο!

Πιο κάτω ακολουθούν αποσπάσματα από ένα παλαιότερο κείμενο του πολύ έγκριτου νομικού και πολιτικού προσώπου, του πρώην ευρωβουλευτή και υφυπουργού κ. Σπύρου Ζουρνατζή, που έδωσε μεγάλο Αγώνα (και μπράβο του!) για την Ιερή υπόθεση της Απελευθέρωσης των έγκλειστων αξιωματικών του Κορυδαλλού:

«Πρώτη στην ιστορία μας η Καραμανλική  Μεταπολίτευση  συνέδεσε  την παράνομη φυλάκιση  του πολιτικού αδικήματος (παράνομη αφού είχε δοθεί  από την δεύτερη ημέρα Γενική Αμνηστεία που ανεκλήθη  μετά δίμηνον παρανόμως όταν ο Παπαδόπουλος δήλωσε  την πρόθεσή του να πολιτευθή  κατά τις επικείμενες εκλογές) με το καννιβαλικό δόγμα «όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια». Το δόγμα αυτό ήταν πρωτίστως ξένο  προς την Ιστορία μας.

Την νεωτέρα  ιστορία του 20ου αιώνος  με τις δεκάδες στρατιωτικές  επεμβάσεις, των οποίων οι Αρχηγοί (Πλαστήρας, Κονδύλης, Πάγκαλος κλπ)  δεν φυλακίσθηκαν  περισσότερο από μερικούς μήνες. Όπως άλλωστε και οι διάφοροι αιμοσταγείς αρχηγοί  των κομμουνιστικών κινημάτων δεν έμειναν στη φυλακή  για περισσότερο από 5-6 χρόνια.

Πάντοτε  οι δημοκρατικές κυβερνήσεις διέκοπταν  την έκτιση  των Ισοβίων  με διάφορα μέτρα ειρηνεύσεως  εν ονόματι της πολιτικής Λήθης. Τελευταίο το μαζικό  μέτρο Λήθης  αυτού του ίδιου  Καραμανλή το 1962  προς τους 382 ισοβίτες των φυλακών Αιγίνης με πρώτον τον Χ. Φλωράκη κατόπιν αποστολής επιστολής προς τον τότε Πρωθυπουργό.

Αλλά το καννιβαλικό καραμανλικό δόγμα υπήρξε κατ’ εξοχήν ξένο προς την αρχαία Ιστορία μας όπως την εδίδαξε ο πατήρ της αθηναϊκής Δημοκρατίας Κλεισθένης, για να την προστατεύση από νέους Τυράννους. Το όπλο προστασίας υπήρξε ο εξοστρακισμός αλλά με ανώτατο χρονικό όριο την Δεκαετία. Όπως ιστορεί ο Αριστοτέλης  η δικαιολογητική βάση  του μέτρου ήταν «η ειωθυία πραότης του δήμου».

Και όπως συμπληρώνει ο Πλούταρχος  στον Βίο του Αριστείδη, του διασημότερου  θύματος  του εξοστρακισμού: « Το μέτρο  δεν ήταν ποινή  της μοχθηρίας. Αλλά τον ονόμαζαν  για λόγους ευπρέπειας, ταπείνωση  και τιμωρία  της πολύ βαριάς δυνάμεως. Πραγματικά, όμως, ήταν ήρεμη παρηγοριά του φθόνου, που το μίσος εναντίον  του εξοστρακιζόμενου   δεν έφθανε στο σημείο  να επιβάλει  καμμία  ανεπανόρθωτη  ποινή, αλλά μονάχα  εκτόπιση για 10 χρόνια».

Γιατί, λοιπόν,  οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί  αρνούνται  την φωνή της Ιστορίας μας; Η  εύκολη εξήγηση  είναι, διότι είναι  ξένοι προς την αρχαιοελληνική Παιδεία: ο πρώτος (Καραμανλής) που ομολόγησε  ότι εδιάβασε  αρχαίους συγγραφείς  μετά τα εξήντα του  από γαλλικές μεταφράσεις κατήργησε  ακόμα και την διδασκαλία τους.

Ο δεύτερος (Παπανδρέου)  στην ηλικία, που οι Έλληνες της εποχής τους ξημερώνονταν με την μελέτη του Πλάτωνος, αυτός έλυωνε πάνω στα βιβλία του Τρότσκυ, αφότου  δε επανήλθε  στην Ελλάδα απέφυγε  και μια φορά  να χρησιμοποιήσει στους λόγους  του κάποιο αρχαίο ρητό»...

Τελειώνω, λέγοντας ότι ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής, αυτός ο νεώτερος Ήρωας του Έθνους μας δεν θα λυγίσει ποτέ! Και δεν θα υπογράψει την ηθική του κατάπτωση ενώπιον της πολιτικής μας Ιστορίας! Μια μέρα δε, πολύ σύντομα, το όνομά του θα γραφεί με χρυσά γράμματα στην Ελληνική Ιστορία, ενώ των «δημοκρατών» της μεταπολίτευσης με μαύρα!...