Τόσο
καιρό που οι δημοσιογραφίσκοι προσκυνούν τους μεγαλοκαναλάρχες, τους πολιτικούς
και τα διάφορα συμφέροντα που φέρνουν την δυστυχία στον Ελληνικό Λαό, κανείς
τους δεν παραπονέθηκε. Τώρα που απλώς τους ζητήσανε να τηρήσουν τα προφανή
τσινάνε υποκριτικά.
Σε ολόκληρο τον κόσμο, σε Δύση και σε Ανατολή, οι δημοσιογράφοι σηκώνονται απ’ την θέση τους, σε ένδειξη ευγένειας, καλών τρόπων και σεβασμού, όταν μπαίνει στην αίθουσα ο πολιτικός που θα κάνει δηλώσεις προς τον λαό. Γιατί οι δηλώσεις δεν γίνονται προς τους δημοσιογράφους, αυτοί είναι απλά το... μέσο, το καλώδιο, που θα μεταφέρει τον λόγο σ’ αυτόν που απευθύνεται. Σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός της Ελλάδος, που δίδαξε τον πολιτισμό κάποτε, αλλά τώρα ξεσκίζουν τη σάρκα και τις αξίες της τα κοράκια των διαπλεκομένων του ληστρικού συστήματος. Μόνο εδώ ο δημοσιογράφος νομίζει ότι είναι κάποιου είδους «θεός», που όλοι πρέπει να τον σέβονται και αυτός να μη σέβεται κανέναν.
Τους ενόχλησε φοβερά λοιπόν, αυτούς τους αναίτια ηπαρμένους, η απαίτηση των Χρυσαυγιτών να πράξουν καθώς έπρεπε. Και προσπάθησαν να περάσουν και στο άκριτο κοινό τους την ίδια ενόχληση. Αλλά όσοι Έλληνες έχουν κρίση και γνώση, αναγνωρίζουν πια την κραυγαλέα υποκρισία τους. Γιατί αυτοί οι ίδιοι δημοσιογράφοι, όταν θα θελήσουν να πάρουν δηλώσεις από έναν μουσουλμάνο σε ένα τζαμί, πχ, και τα παπούτσια τους θα βγάλουν και οι γυναίκες θα φορέσουν μαντήλα και καθόλου περίεργη δεν θα τους φανεί η απαίτηση του μουσουλμάνου να μην προσβάλλουν τις αρχές του στον χώρο του. Άρα, είναι πολύ βρώμικος ο πραγματικός λόγος που χάλασαν τον κόσμο για την καθ’ όλα λογική απαίτηση του Χρυσαυγίτη να μην προσβάλλουν τις δικές του αρχές στον χώρο του.
Απλά παρατηρώντας τη γλώσσα του σώματος των πολιτικών (ακόμη και πρωθυπουργών) και των δημοσιογράφων που τους παίρνουν προσωπικές συνεντεύξεις, μπορείτε να διαπιστώσετε ότι οι πολιτικοί είναι τσιτωμένοι, με τα χέρια συχνά σταυρωμένα πάνω στο γραφείο σαν μαθητούδια, και οι (μεγαλο)δημοσιογράφοι χαλαροί, καθισμένοι σταυροπόδι, να «παίζουν» με τα στυλό τους, δείχνοντας ποιος είναι ο κυρίαρχος. Και, μπορεί και οι δύο πλευρές να γνωρίζουν ότι οι διαπλεκόμενοι μεγαλοκαναλάρχες κρατούν τους διεφθαρμένους πολιτικούς απ’ τα …φρύδια, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την ωμή έπαρση των διαμέσων της πληροφόρησης απέναντι σ’ αυτούς που εκλέχθηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων (καλώς ή κακώς) σε θέσεις εκπροσώπων τους.
Ακόμη και τα δικαστήρια, που αποφασίζουν την τύχη του κατηγορούμενου, απευθύνονται σ’ αυτόν με τον στοιχειώδη σεβασμό και ευγένεια. Οι δημοσιογράφοι όμως, νιώθοντας πρώτη εξουσία, χώνουν τα ματσούκια τους στο πρόσωπο κάθε στόχου τους, μιλώντας με αδιανόητο θράσος, αδιαφορώντας για τη θέση, την ιδιότητα, την κατάσταση ή τις συνθήκες. Από τη στιγμή που την είδαν διαμορφωτές γνώμης, θεωρούν εαυτούς υπεράνω κάθε κριτικής, κάθε υπόδειξης, κάθε κανόνα καλής συμπεριφοράς. Αυτοί οι ξιπασμένοι δημοσιογράφοι έχουν μεγάλο μέρος ευθύνης για τον εκχυδαϊσμό του δημόσιου διαλόγου, της ενημέρωσης, αλλά και της αμετροπρεπούς κοινωνικής συμπεριφοράς των θεατών τους, που διδάσκονται απ’ το παράδειγμά τους.
Λυπάμαι πραγματικά όσους Έλληνες σκεφτούν όπως θέλουν οι διαμορφωτές γνώμης να σκεφτούν. Είναι ατιμωτικό να ταυτίζονται με τους υπαλλήλους των μεγαλοεργολάβων και όχι με τους υπερήφανους Έλληνες. Είναι άξιοι των όσων τους κυβερνούν και των όσων υποφέρουν, αν δεν μπορούν να διακρίνουν το επαινετό απ’ το κατακριτέο σε μια τόσο κραυγαλέα περίπτωση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ψήφισα τη Χρυσή Αυγή. Και το μετάνιωσα μόλις, βλέποντας το περιστατικό με τους δημοσιογράφους και τον αναίσχυντο τρόπο με τον οποίο διαστρεβλώνεται η ουσία του από τους «θιγμένους».
Σε ολόκληρο τον κόσμο, σε Δύση και σε Ανατολή, οι δημοσιογράφοι σηκώνονται απ’ την θέση τους, σε ένδειξη ευγένειας, καλών τρόπων και σεβασμού, όταν μπαίνει στην αίθουσα ο πολιτικός που θα κάνει δηλώσεις προς τον λαό. Γιατί οι δηλώσεις δεν γίνονται προς τους δημοσιογράφους, αυτοί είναι απλά το... μέσο, το καλώδιο, που θα μεταφέρει τον λόγο σ’ αυτόν που απευθύνεται. Σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός της Ελλάδος, που δίδαξε τον πολιτισμό κάποτε, αλλά τώρα ξεσκίζουν τη σάρκα και τις αξίες της τα κοράκια των διαπλεκομένων του ληστρικού συστήματος. Μόνο εδώ ο δημοσιογράφος νομίζει ότι είναι κάποιου είδους «θεός», που όλοι πρέπει να τον σέβονται και αυτός να μη σέβεται κανέναν.
Τους ενόχλησε φοβερά λοιπόν, αυτούς τους αναίτια ηπαρμένους, η απαίτηση των Χρυσαυγιτών να πράξουν καθώς έπρεπε. Και προσπάθησαν να περάσουν και στο άκριτο κοινό τους την ίδια ενόχληση. Αλλά όσοι Έλληνες έχουν κρίση και γνώση, αναγνωρίζουν πια την κραυγαλέα υποκρισία τους. Γιατί αυτοί οι ίδιοι δημοσιογράφοι, όταν θα θελήσουν να πάρουν δηλώσεις από έναν μουσουλμάνο σε ένα τζαμί, πχ, και τα παπούτσια τους θα βγάλουν και οι γυναίκες θα φορέσουν μαντήλα και καθόλου περίεργη δεν θα τους φανεί η απαίτηση του μουσουλμάνου να μην προσβάλλουν τις αρχές του στον χώρο του. Άρα, είναι πολύ βρώμικος ο πραγματικός λόγος που χάλασαν τον κόσμο για την καθ’ όλα λογική απαίτηση του Χρυσαυγίτη να μην προσβάλλουν τις δικές του αρχές στον χώρο του.
Απλά παρατηρώντας τη γλώσσα του σώματος των πολιτικών (ακόμη και πρωθυπουργών) και των δημοσιογράφων που τους παίρνουν προσωπικές συνεντεύξεις, μπορείτε να διαπιστώσετε ότι οι πολιτικοί είναι τσιτωμένοι, με τα χέρια συχνά σταυρωμένα πάνω στο γραφείο σαν μαθητούδια, και οι (μεγαλο)δημοσιογράφοι χαλαροί, καθισμένοι σταυροπόδι, να «παίζουν» με τα στυλό τους, δείχνοντας ποιος είναι ο κυρίαρχος. Και, μπορεί και οι δύο πλευρές να γνωρίζουν ότι οι διαπλεκόμενοι μεγαλοκαναλάρχες κρατούν τους διεφθαρμένους πολιτικούς απ’ τα …φρύδια, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την ωμή έπαρση των διαμέσων της πληροφόρησης απέναντι σ’ αυτούς που εκλέχθηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων (καλώς ή κακώς) σε θέσεις εκπροσώπων τους.
Ακόμη και τα δικαστήρια, που αποφασίζουν την τύχη του κατηγορούμενου, απευθύνονται σ’ αυτόν με τον στοιχειώδη σεβασμό και ευγένεια. Οι δημοσιογράφοι όμως, νιώθοντας πρώτη εξουσία, χώνουν τα ματσούκια τους στο πρόσωπο κάθε στόχου τους, μιλώντας με αδιανόητο θράσος, αδιαφορώντας για τη θέση, την ιδιότητα, την κατάσταση ή τις συνθήκες. Από τη στιγμή που την είδαν διαμορφωτές γνώμης, θεωρούν εαυτούς υπεράνω κάθε κριτικής, κάθε υπόδειξης, κάθε κανόνα καλής συμπεριφοράς. Αυτοί οι ξιπασμένοι δημοσιογράφοι έχουν μεγάλο μέρος ευθύνης για τον εκχυδαϊσμό του δημόσιου διαλόγου, της ενημέρωσης, αλλά και της αμετροπρεπούς κοινωνικής συμπεριφοράς των θεατών τους, που διδάσκονται απ’ το παράδειγμά τους.
Λυπάμαι πραγματικά όσους Έλληνες σκεφτούν όπως θέλουν οι διαμορφωτές γνώμης να σκεφτούν. Είναι ατιμωτικό να ταυτίζονται με τους υπαλλήλους των μεγαλοεργολάβων και όχι με τους υπερήφανους Έλληνες. Είναι άξιοι των όσων τους κυβερνούν και των όσων υποφέρουν, αν δεν μπορούν να διακρίνουν το επαινετό απ’ το κατακριτέο σε μια τόσο κραυγαλέα περίπτωση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ψήφισα τη Χρυσή Αυγή. Και το μετάνιωσα μόλις, βλέποντας το περιστατικό με τους δημοσιογράφους και τον αναίσχυντο τρόπο με τον οποίο διαστρεβλώνεται η ουσία του από τους «θιγμένους».
Διάβασα και την απαράδεκτη δεοντολογικά ανακοίνωση της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων
Συντακτών», που προφανώς και γράφτηκε από παπαγαλάκια του πολιτικού συστήματος.
Σας συκοφαντεί αισχρά και προσπαθεί να κάνει ένα παράδειγμα άκαμπτης αρετής,
εντιμότητας και περηφάνιας (μια βαθιά πολιτική πράξη και δήλωση συνέπειας), να
φαντάζει σαν κάτι «κακό» και «κατακριτέο». Ντροπιασμένη σας λέω ότι τώρα έψαξα
άλλα βίντεό σας, τώρα μελέτησα τις θέσεις σας, την ταυτότητά σας, τις αρχές του
Μετώπου Νεολαίας σας και την θεματολογία σας.
Από δω και πέρα δηλώνω υπερήφανη οπαδός της Χρυσής Αυγής και υπερασπιστής των αφτιασίδωτων, αυθεντικών αγωνιστών σας από την λασπολογία και την συκοφάντηση του συστήματος που καταστρέφει την πατρίδα μας. Ατσαλωθείτε, για ν’ αντέξετε τις επιθέσεις και να μην αλλάξετε ποτέ. Είστε οι μόνοι που μπορούν να μας απαλλάξουν απ’ την σαπίλα. Και πλέον είμαι μαζί σας.
Με ανυπόκριτο σεβασμό και εκτίμηση
Ευριδίκη Π.
Από δω και πέρα δηλώνω υπερήφανη οπαδός της Χρυσής Αυγής και υπερασπιστής των αφτιασίδωτων, αυθεντικών αγωνιστών σας από την λασπολογία και την συκοφάντηση του συστήματος που καταστρέφει την πατρίδα μας. Ατσαλωθείτε, για ν’ αντέξετε τις επιθέσεις και να μην αλλάξετε ποτέ. Είστε οι μόνοι που μπορούν να μας απαλλάξουν απ’ την σαπίλα. Και πλέον είμαι μαζί σας.
Με ανυπόκριτο σεβασμό και εκτίμηση
Ευριδίκη Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου