Τι υποκρισία... Ο αντιστασιακός κ. Λαζαρίδης, η πρεσβεία και η μάνα με τις 3 κόρες της που λούζονταν θεόγυμνες.

«Από το κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας έως το Μέγαρο Μαξίμου, απ’ όπου ο Έλληνας Πρωθυπουργός κυβερνά τη χώρα του, είναι μακρύς ο δρόμος. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης χρειάστηκε μερικές δεκαετίες για να τον καλύψει, αλλά έφθασε. Εδώ και τέσσερις δεκαετίες είναι ο στενότερος συνοδοιπόρος του Αντώνη Σαμαρά, του ανθρώπου που από τον περασμένο Ιούνιο είναι ο επικεφαλής φύλακας της δύσκολης αποστολής να διατηρηθεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Ο Λαζαρίδης δεν είναι μόνο ο λογογράφος και ο σημαντικότερος σύμβουλος του επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι ο νέος επικεφαλής αρχιτέκτονας της πολιτικής της Αθήνας», αναφέρει ο συντάκτης.

Ο δημοσιογράφος εν συνεχεία επισημαίνει ότι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι πάντα παρών σε όλες τις σημαντικές συναντήσεις του Πρωθυπουργού και σε κάποιες περιπτώσεις, όταν η παρουσία του τελευταίου δεν είναι δυνατή, τον αντικαθιστά. 

«Είναι τα μάτια και τα αυτιά του Σαμαρά», λέει Έλληνας δημοσιογράφος και η «FAZ» παραπέμπει στην εφημερίδα “Το Βήμα” που χαρακτηρίζει το Λαζαρίδη ως τη “σκιά” του Πρωθυπουργού.

«Η “σκιά” φυλάει τις πόρτες προς την εξουσία στην Αθήνα. Όποιος θέλει να δει τον επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης δεν μπορεί να τον παρακάμψει», επισημαίνει ο δημοσιογράφος και συμπληρώνει ότι «ωστόσο ο Λαζαρίδης είναι ένας άκρως διασκεδαστικός Κέρβερος».

Εν συνεχεία ο συντάκτης αναφέρεται στο οικογενειακό υπόβαθρο του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στον πατέρα του που πολέμησε στο Β’ Π.Π. εναντίον της  γερμανο-ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής της Ελλάδας και εν συνεχεία πήγε για σπουδές στις ΗΠΑ, όπου και γεννήθηκε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης. Η μητέρα του ήταν κατά το ήμισυ Ελληνίδα και κατά το άλλο ήμισυ ένα μείγμα Νορβηγών, Γάλλων, Σκοτσέζων και Γερμανών προγόνων και γι’ αυτό ο Λαζαρίδης λέει αστειευόμενος «Είμαι κατά 12,5% Γερμανός».

«Ο πατέρας μου μισούσε τους Γερμανούς. Συχνά τσακωνόμασταν και του έλεγα ότι παραμένουμε αιχμάλωτοι του παρελθόντος εάν δεν το ξεπερνάμε».

Εν συνεχεία, η εφημερίδα αναφέρεται στην ένταξη του Χρύσανθου Λαζαρίδη στο ΚΚΕ στα χρόνια της νεότητάς του και στις επιρροές που είχε από διανοητές όπως ο Μαρξ, ο Ένγκελς και ο Λένιν, ενώ πολύ μικρότερη ήταν αυτή του Τρότσκι. «Διάβασα σχεδόν τα πάντα από αυτόν, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με επηρέασε πολύ», λέει ο κ. Λαζαρίδης, ενώ αναφερόμενος στους αναρχικούς όπως ο Προυντόν και ο Κροπότκιν ομολογεί ότι «δεν μπόρεσα ποτέ να τους πάρω στα σοβαρά».

Ο συντάκτης διευκρινίζει ότι ο Λαζαρίδης σπούδασε μαθηματικά και εκτιμά το μαθηματικό Κουρτ Γκέντελ, ενώ σημαντικός υπήρξε γι’ αυτόν και ο Νίκος Πουλαντζάς, «η δόξα του οποίου ως η εικόνα του δυτικοευρωπαϊκού μαρξισμό που είναι στο μεταξύ ξεθωριάσει».

«Στο τέλος της δεκαετίας του ‘70 ξεκίνησε η απομάκρυνση του Λαζαρίδη από την ελληνική και ευρωπαϊκή Αριστερά», σημειώνει ο δημοσιογράφος, επισημαίνοντας ότι σημαντικό ρόλο σε αυτή τη μεταβολή διαδραμάτισαν ο Ρόλαντ Ρέγκαν και η Μάργκαρετ Θάτσερ, αν και αρχικά ό Λαζαρίδης έτρεφε μια αποστροφή έναντι αυτών των δύο.

Ωστόσο ο ίδιο ομολόγει: «Αλλά όταν τους άκουγα να μιλάνε μου φαινόταν ότι αυτά που έλεγαν ήταν γεμάτα νόημα, περισσότερο από αυτά που εκστόμιζαν οι περισσότεροι από τους Αριστερούς».  

Στο τέλος της δεκαετίας του ‘80 ολοκληρώνεται η απομάκρυνση του Λαζαρίδη από την Αριστερά και κινείται προς τη Δεξιά.

Ο συντάκτης εν συνεχεία αναφέρεται στη δράση που ανέπτυξε ο Λαζαρίδης στη Νέα Υόρκη, όπου δραστηριοποιήθηκε σε ενώσεις των Ελλήνων της διασποράς αναφορικά με τη διαμάχη για την ονομασία της ΠΓΔΜ.

«Στις Ηνωμένες Πολιτείες συμμετείχα πολύ δραστήρια στην κινητοποίηση των εκεί Ελλήνων για την αποτροπή αναγνώρισης της FYROM ως Μακεδονίας,. Η εκστρατεία ήταν αρκετά επιτυχής», θυμάται ο Λαζαρίδης.

Ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι η διαμάχη για την ονομασία ήταν αυτή που οδήγησε στην προσέγγιση των δύο αντρών και θυμίζει ότι στην αρχή της δεκαετίας του 1990 ο Αντώνης Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών «και δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα εναντίον της ονομασίας της βαλκανικής δημοκρατίας όσο κανένας άλλος πολιτικός της Αθήνας».

«Ο Αντώνης Σαμαράς κι εγώ είμαστε φίλοι εδώ και πολύ καιρό. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι πάντα σύμφωνος με τις προτάσεις μου. Εξάλλου δεν έχουμε την ίδια άποψη για όλα τα θέματα», λέει ο κ. Λαζαρίδης, ο οποίος επισημαίνει ότι  θυμώνει με μερικούς πολιτικούς και δημοσιογράφους που διατείνονται ότι έχουν γνώση επί παντός επιστητού. «Πολλές δυσκολίες προκαλούνται στην πολιτική από ανθρώπους οι οποίοι υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν μια κατάσταση για την οποία δεν έχουν ιδέα» τονίζει. Και αυτό πιστεύει ότι ισχύει και στην περίπτωση της κρίσης χρέους.

Εν συνεχεία ο δημοσιογράφος επισημαίνει ότι κάποιες από τις φράσεις που ακούει κανείς στις ομιλίες του Έλληνα Πρωθυπουργού αντλούν την πατρότητά τους από το Χρύσανθο Λαζαρίδη, όπως η διατύπωση ότι «οι κοινωνίες δεν είναι μηχανές τις οποίες κανείς σβήνει, βγάζει τα ελαττωματικά κομμάτια και τις συναρμολογεί ξανά. Οι άνθρωποι δεν είναι ανταλλακτικά και γυμνοί αριθμοί».

«Ο λογογράφος του Σαμαρά περιγράφεται (και με αυτό τον τρόπο και ο αρχηγός του) καλύτερα ως συντηρητικός μεταρρυθμιστής και σε καμία περίπτωση ως επαναστάτης», επισημαίνει ο δημοσιογράφος. Ο ίδιος ο Λαζαρίδης δηλώνει ότι «οι επαναστάτες προκαλούν συχνά μεγαλύτερη συμφορά από εκείνη που βρίσκουν», ενώ αναφερόμενος στο εθνικό κράτος δηλώνει: «Πολλοί λένε ότι το εθνικό κράτος πέθανε. Αλλά όσο περισσότερο το κηρύσσουμε νεκρό, τόσο περισσότερο αντιστεκόμαστε ενάντια σε αυτό».

Ωστόσο ο Λαζαρίδης δεν είναι ένας τυπικός συντηρητικός. «Οι συντηρητικοί τις περισσότερες φορές μόνο αναβάλλουν τη συμφορά. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, όχι να την καταργήσουμε» λέει.

Μια βδομάδα μετά το ρεπορτάζ του ΒΗΜΑτος που ήθελε τον σύμβουλο του πρωθυπουργού κ. Χρύσανθο Λαζαρίδη, εκ των βασικών συνομιλητών της αμερικανικής πρεσβείας, ο ίδιος ανήρτησε στον φιλικό προς την κυβέρνηση ιστότοπο antinews.gr ένα άρθρο για την «Εξέγερση του Πολυτεχνείου», το οποίο αναπαρήχθη πάραυτα από τα φιλικά προς τον Σαμαρά, ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

«Την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν την ήθελε κανείς. Και δεν την «προετοίμασε» κανείς. Η ίδια η Αριστερά που βροντοφώναζε και υπερηφανευόταν για τη συμμετοχή της και για τον… «καθοδηγητικό της ρόλο», εκ των υστέρων, στη διάρκεια της εξέγερσης την είδε με επιφυλακτικότητα και καχυποψία. Κάποιοι μάλιστα ζήτησαν από τους φοιτητές να βγουν έξω και αμέσως μετά καταδίκασαν την εξέγερση ως έργο «300 προβοκατόρων»…Ξέρετε τι θα πει να είσαι 19 ετών στην πιο βαθιά παρανομία μετά την εξέγερση, και κάποια κόμματα της Αριστεράς να σε θεωρούν «προβοκάτορα» την ώρα που η χούντα σε κυνηγάει παντού;”

Αυτά γράφει ανάμεσα στα άλλα ο κ. Λαζαρίδης και δεν έχουμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε επί της ουσίας. 

Προφανώς ο κ. Λαζαρίδης μαζί με τον Γιώργο Βερνίκο, την Μαρία Δαμανάκη κι άλλους 277 ήταν αυτοί που άναψαν την σπίθα της αντίστασης που έγινε στη συνέχεια πύρινη κόλαση και κατέκαψε την χούντα. Υποκλινόμαστε. Εύγε. 

Καλούμε  δε τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, η τον κ. Παύλο Τσίμα όπως σπεύσουν να συμπεριλάβουν τον κ. Λαζαρίδη στους "πρωταγωνιστές" των προσεχών αγιογραφιών τους.

Η αφήγηση του κ. Λαζαρίδη με αφορμή μια κατασκευασμένη επέτειο όπως αφήνει και ο ίδιος να εννοηθεί, παραπέμπει σε διηγήσεις  κυνηγετικών η σεξουαλικών «ανδραγαθημάτων» στους καφενέδες της επικράτειας.

-Είχα πάει για μπεκάτσες στο βουνό, όταν πετάχθηκε μπροστά μου μια τίγρης έτοιμη να με κατασπαράξει. Όρμησε πάνω μου και καθώς έπεφτα χάμω πρόλαβα και πάτησα την σκανδάλη, το άψυχο σώμα της τίγρης με πλάκωσε αλλά κατάφερα να σηκωθώ όρθιος. Λίγο πιο κάτω στο ποτάμι είδα μια μάνα με τις 3 κόρες της να λούζονται θεόγυμνες. Καθώς με είδαν μου όρμησαν και οι 4, διψασμένες για τον πούτσο μου. Τις πηδούσα εφτά ώρες, με ξέκαναν οι πουτάνες...

Στην καρδιά της πιο σκοτεινής, τις πιο μαύρης, της πιο εφιαλτικής, της πιο «προδοτικής» περιόδου της σύγχρονης ιστορίας μας, ο κ. Λαζαρίδης βρίσκεται να πρωταγωνιστεί συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό και φίλο του Αντώνη  Σαμαρά η τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα σε αποστολές στην Γερμανία. Στον "ελεύθερο" χρόνο του συνομιλεί με την αμερικανική πρεσβεία η οποία στήριζε την χούντα της οποίας ο κ. Λαζαρίδης υπήρξε αντιστασιακός. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο κ. Λαζαρίδης δεν άδραξε την ευκαιρία να διαψεύσει στο επικό -για τον εαυτό του άρθρο- τις επαφές του με την αμερικανική πρεσβεία και να καταγγείλει το ΒΗΜΑ. 

Δεν είναι κακό να συνομιλεί κανείς με τις πρεσβείες όλων των χωρών του κόσμου, αλλά ο κ. Λαζαρίδης με ποια ιδιότητα το κάνει;

Αυτό είναι δουλειά των διπλωματών του υπ. Εξωτερικών και όχι των συμβούλων του πρωθυπουργού μας. Θα μας πει ο κ. Λαζαρίδης με ποια ιδιότητα συνομιλεί με την αμερικανική πρεσβεία; 

Κι αν δεν θέλει να μας πει αυτό μήπως μπορεί να μας πει ποια είναι η θέση του για τις περίφημες αποκρατικοποιήσεις όπως για παράδειγμα εκείνη του ΟΠΑΠ; 

Θέλουμε να πούμε με όλα αυτά ότι είναι τουλάχιστο υποκρισία να είσαι εκ των πρωταγωνιστών της σκοτεινής μνημονιακής κυβέρνησης σε μια συγκυρία που οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ και οι καρκινοπαθείς πεθαίνουν χωρίς φάρμακα κι εσύ να μας εξιστορείς τα ανδραγαθήματα της εφηβίας σου.

Αν θέλαμε αφηγήματα τέτοιου επιπέδου, πιο πολύ θα διασκεδάζαμε με το εφηβικό καμάκι του φίλου μου του Πάνου Καμμένου στην Άντζελα Δημητρίου η με τα καλλιστεία που οργάνωνε στην εφηβεία του, το τεκνό, ο μποντυμπιλντεράς Γιώργος Καρατζαφέρης.

Ο ευρισκόμενος στην καρδιά της κυβερνητικής διαπλοκής κ. Λαζαρίδης, οι αποφάσεις της κυβέρνησης του οποίου ξηλώνουν τις ζωές μας προκαλώντας πόνο σε εκατομμύρια συμπολίτες μας αντίστοιχο με εκείνο της αφαίρεσης του δέρματος από έναν ζωντανό, θυμήθηκε να μας εξιστορήσει μια ακόμη ιστορία για την περίφημη εξέγερση του Πολυτεχνείου. 

Καταμεσής της πιο αδίστακτης χούντας ο κ. Λαζαρίδης επέλεξε να μας μιλήσει για την εφηβεία του και τους 300  που πολέμησαν τη χούντα του Παπαδόπουλου.

Τι υποκρισία...