Γνωρίζω τον Βασίλη σχεδόν 50 χρόνια…

Είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ένας λαός της υπερβολής. Για παράδειγμα στη δικαιοσύνη, είτε θα υπάρχει ατιμωρησία, είτε σε μια δύσκολη εποχή όπως η σημερινή, θα υπάρχουν ποινές που ο πιο αυστηρός κριτής τις θεωρεί υπερβολικές.

Στην εποχή μας που ο λαός υποφέρει από τις αποφάσεις και τις παραλείψεις των πολιτικών όλοι ζητάνε να υπάρξει τιμωρία όσων πολιτικών έφταιξαν και φτάσαμε ως εδώ που φτάσαμε. Οι δικαστές μας, που υποχρεώθηκαν και αυτοί στην μείωση των μισθών τους, έχουν την πικρία τους και όπως φαίνεται την βγάζουν στις τελευταίες αποφάσεις τους, επηρεαζόμενοι και από την κοινή γνώμη.

Έτσι φτάσαμε στην τελευταία απόφαση, για τον πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ.Β.Παπαγεωργόπουλο.

Τον Βασίλη τον γνωρίζω σχεδόν 50 χρόνια από τότε που ήρθε στο στάδιο μικρό παιδί για να γίνει αθλητής. Δεν ήμουνα από τους κολλητούς του φίλους, ούτε οπαδός του κόμματός του, και την μία φορά στα 12 χρόνια που ήτανε δήμαρχος και του ζήτησα μία χάρη (να βάλει την ανεψιά μου στις καθαρίστριες με εξάμηνη σύμβαση), δεν μου την έκανε. Από τότε, παρά την πικρία μου, τον εκτίμησα περισσότερο γιατί πίστεψα ότι είναι ένας τίμιος άνθρωπος, πράγμα που το ήξερα τόσα χρόνια και ότι τιμά τη θέση που του εμπιστεύτηκε ο λαός της Θεσσαλονίκης. Όταν έμαθα για την ποινή του συγκλονίστηκα! Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος σαν τον Βασίλη, που σε όλη του την ζωή ήτανε υπόδειγμα να έχει κλέψει τόσα χρήματα που του καταλογίζουν;

Ο Βασίλης είναι παιδί Έλληνα αξιωματικού και δεν έζησε σε φτώχεια ώστε να έχει το σύνδρομο της στέρησης. Σαν αθλητής ήτανε από τους καλύτερους, με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε Πανευρωπαϊκούς και Ολυμπιακούς αγώνες, όπου από ατυχία και μόνο δεν στέφθηκε Ολυμπιονίκης. Επομένως και σαν αθλητής είχε οικονομική ευχέρεια από τα πριμ που έπαιρνε για τις νίκες του. Εν συνεχεία δούλεψε ως οδοντίατρος για μερικά χρόνια ώσπου να τον απορροφήσει η πολιτική. Παιδιά δεν είχε και η μόνη του φιλοδοξία πλέον ήτανε να υπηρετήσει την πατρίδα του. Διετέλεσε για δέκα επτά χρόνια βουλευτής, εκ των οποίων τα 14 στην αντιπολίτευση. Στα τρία χρόνια κυβέρνησης της Ν.Δ. τιμήθηκε με τη θέση του υφυπουργού αθλητισμού όπου διέπρεψε.

Έκανε τόσα αθλητικά έργα όσα δεν είχανε κάνει οι προ αυτού υφυπουργοί καθώς και οι μετά από αυτόν. Ούτε τότε άλλαξε η περιουσιακή του κατάσταση πατά το γεγονός ότι χειρίστηκε τόσα έργα.Εν συνεχεία εγκατέλειψε τη βουλή και αφιερώθηκε στο δήμο Θεσσαλονίκης όπου εξελέγη για τρεις τετραετίες, πράγμα που είναι πρωτοφανές και αποτελεί ένα ακόμη ρεκόρ. Δεν θα αναφέρω τα έργα που έκανε σαν δήμαρχος, άλλωστε δεν είναι αυτό το θέμα μας. Και η γυναίκα του δούλευε οδοντίατρος για πάνω από 30 χρόνια. Με πρόχειρους υπολογισμούς, θα πρέπει αυτά τα χρόνια να είχε έσοδα μεταξύ 3,5 με 4 εκατ. Ευρώ. Ποιο λόγο είχε λοιπόν να κλέψει χρήματα από τον δήμο και να αμαυρώσει την φήμη και την αξιοπρέπειά του; Άλλωστε όπως έγραψε το ΘΕΜΑ στο κύριο άρθρο του της Κυριακής 3-3-2013:

«Ο Β.Παπαγεωργόπουλος δεν είχε ακριβό σπίτι, δεν είχε προσωπικό, δεν είχε μεγάλο εξοχικό, δεν έκανε ακριβά ταξίδια, δεν πέταξε ποτέ λουλούδια στα μπουζούκια, δεν έριξε ποτέ μια μάρκα στο καζίνο, ούτε θα κοιτούσε άλλη γυναίκα.»

Τα παραπάνω, σε αντίθεση με τον Σαξώνη ο οποίος έκανε τέτοια ζωή και ξόδευε τόσα χρήματα που δεν δικαιολογούνταν από τα εισοδήματά του. Στους γύρω του έλεγε για μια κληρονομιά για να δικαιολογεί τον απότομο πλουτισμό του.

Ενάμιση χρόνο μετά την αποκάλυψη του ελλείμματος και αφού είχε μπει φυλακή μετά από μήνυση του δημάρχου και μετά την δέσμευση της περιουσίας του και προφανώς μετά από συμβουλές φίλων του, ανέφερε και το όνομα του δημάρχου με προφανή λόγο να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης και να πέσει στα μαλακά. Άλλωστε αυτό φάνηκε όταν μετά την καταδίκη του, ανέφερε με πίκρα ότι δεν έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης και κακώς είπε όσα είπε.

Το δικαστήριο πίστεψε τον Σαξώνη ότι έπαιρνε μόνο το 10% χωρίς να εξετάσει τα τεράστια έξοδα που έκανε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν γνωρίζω τι άλλαξε αυτά τα χρόνια στην ακίνητη περιουσία τόσο του ιδίου όσο και των άμεσων συγγενών του (αλήθεια ερευνήθηκαν;). Από όσα διαβάσαμε στις εφημερίδες λένε ότι αγόρασε δύο – τρία νυχτερινά κέντρα και ότι ξόδευε πολλά εκατομμύρια για να φέρνει μεγάλες φίρμες στα μαγαζιά του προς απορία όλων των συναδέλφων του. Μέσα στα κέντρα του κερνούσε όλο τον κόσμο για να κάνει την φιγούρα του. Η ζωή που έκανε ξεπερνούσε τα όρια της σπατάλης, με αυτοκίνητα πόρσε για τον εαυτό του και μερσεντές για τον γιό του. Αφού ικανοποίησε το ένα του απωθημένο, στράφηκε στο άλλο, το Μπάσκετ. Ανέλαβε μια μικρή ομάδα και σε 4-5 χρόνια την ανέβασε στην Α1 κατηγορία, αγοράζοντας παίκτες Έλληνες και ξένους πληρώνοντας τους με παραπάνω χρήματα από ότι επικρατούσε στην αγορά. Έτσι ξόδευε τα χρήματα που έκλεβε από το ταμείο του δήμου. Άραγε όλα αυτά ήταν μόνο 1,8 εκατ.ευρώ, που του καταλογίστηκε ότι υπεξαίρεσε; Υπολογίζω ότι μόνο για το μπάσκετ θα πρέπει να ξόδεψε τουλάχιστον 2,5 με 3 εκατομμύρια. Επιπλέον, ποιος ξέρει εάν δεν αγόρασε ακίνητα ή εάν λάδωνε τους υπαλλήλους του Ι.Κ.Α., της εφορίας και ίσως και μερικούς άμεσους συνεργάτες του; Όλα αυτά, σε αντίθεση με τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο που σε τίποτα δεν άλλαξε η ζωή του ούτε η ακίνητη περιουσία του, ούτε καταθέσεις στο εξωτερικό έχει , ούτε με οφ σορ εταιρείες είναι μπλεγμένος.

Αλλά ο Βασίλης είχε ένα  ελάττωμα (κατ’ εμέ προτέρημα) το ότι δεν ήτανε εύκολος στις φιλίες του, δεν έκανε παρέα με υπαλλήλους του δήμου του, δεν έβγαινε σε ταβέρνες να κερνάει και δεν έκανε ρουσφέτια που ήτανε παράνομα. Αυτό σε συνάρτηση και με την άψογη εμφάνισή του και το αθλητικό του στιλ, παρά τα χρόνια του (δείγμα και της λιτής ζωής του) του βγάλανε το παρατσούκλι «ο ατσαλάκωτος».

Αυτόν  τον άνθρωπο στείλανε οι δικαστές στη φυλακή με ι σ ό β ι α. Εάν αυτή δεν είναι δικαστική πλάνη του αιώνα για την χώρα μας τότε ποια είναι; Και σαν να μη έφτανε αυτό δεν του καταλογίσανε ούτε τον πρότερο έντιμο βίο. «Αιδώς Αργείοι».

Ο Β.Παπαγεωργόπουλος είναι από τους πιο έντιμους και αξιοπρεπείς ανθρώπους που έχω  γνωρίσει. Σε ένα πράγμα θα του καταλόγιζα ίσως ευθύνη, στο ότι δεν ανακάλυψε νωρίτερα το τι γινότανε στο ταμείο του δήμου του. Αλλά πώς να το ανακαλύψει όταν όλοι οι ελεγκτές του κράτους, όλοι οι αντιδήμαρχοι που πέρασαν, όλοι οι ορκωτοί λογιστές δεν ανέφεραν καμία ατασθαλία; Ακόμη και το Ι.Κ.Α. και η Εφορία δεν έστειλαν ποτέ κάποιο σημείωμα στο δήμαρχο που να αναφέρει ότι ο δήμος χρωστάει τόσα ένσημα και φόρους.

Όλοι αυτοί λοιπόν είναι αθώοι και μόνο ο δήμαρχος είναι ο ένοχος;  Σαν Έλληνας πολίτης νιώθω ότι δεν έχουμε δικαιοσύνη που να της αναλογεί ο   δ ί κ α ι ο ς   σ ε β α σ μ ό ς   μας.

Ελπίζω ότι στο εφετείο οι Έλληνες δικαστές θα αποδώσουν δικαιοσύνη.

Σάββας Τιμονίδης

Καθηγητής Φ.Α.