Από τί υλικό πρέπει να είναι επιτέλους φτιαγμένος αυτός ο Τούρκογλου;

     

     Πόση συμπυκνωμένη αχρειότητα πρέπει να κυλάει στις φλέβες του;
     Από ποιά συμπαγή εγωπάθεια είναι φτιαγμένος ο οργανισμός του;
     Τί ιταμή προκλητικότητα και γαϊδουρινή αδιαφορία για το κοινωνικό σύνολο εξουσιάζει την φαιά ουσία του εγκεφάλου του;

     Αυτός που (δεν λέμε ''ο άνθρωπος που..'' για ευνόητους λόγους..) με τους νόμους του και τις συνταγματικές του ερμηνείες, εδώ και 20-25 χρόνια βοήθησε δύο τουλάχιστον ως τώρα γενιές πολιτικών να κατακλέψουν το κράτος, να ληστέψουν προμήθειες, κοινοτικά κονδύλια κι επιδοτήσεις,
     ..οδηγώντας την χώρα ολοταχώς προς την πτώχευση και την ''αγκαλιά'' της τρόϊκας,
     ..δεν μπορεί παρά να θεωρείται ο ηθικός αυτουργός κάθε μίζας και κάθε ''νόμιμης''  ή νομιμοφανούς κλοπής του Δημοσίου.

     Είναι αδιανόητο αυτός ο τύπος να έχει το θράσος να επιτίθεται εναντίον όποιου τού ασκεί έλεγχο, και ειδικά εναντίον ανώτερων λειτουργών της Δικαιοσύνης.
     Και είναι ακόμα πιό αδιανόητο να μεθοδεύεται η συγκάλυψή του με κάθε τρόπο και η διατήρησή του μακριά απ' το χέρι της δικαιοσύνης, από τον συνέταιρό του ''πρωθυπουργό'',
     ..με μοναδικό κριτήριο την μακροημέρευση της συγκυβέρνησης του αίσχους, και την εξυπηρέτηση των γερμανικών και τοκογλυφικών συμφερόντων!

     Κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρξει η κάθαρση των καθαρμάτων, για να υπάρξει κοινωνική γαλήνη και συναίνεση στον απίστευτα δύσκολο και ανηφορικό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε ως κράτος και ως πολίτες, για να διορθώσουμε όσα δεινά μας φόρτωσαν ο Τούρκογλου και οι διάφοροι ''τούρκογλου'' αυτού του τόπου.

     Το blog θα κλείσει σήμερα το σχόλιό του με την αντιγραφή των δύο τελευταίων φράσεων του σημερινού άρθρου του φίλου και εξαιρετικού Στάθη:
     ''.. Θα ήταν ποτέ δυνατόν, θα μου πείτε, ο Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών του κ. Βενιζέλου να μην προστατεύσει τον κ. Βενιζέλο; 

 Oχι,
θα σας απαντούσα, διότι έχω εθιστεί στην ιδέα ότι μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Κι αυτή φοβάμαι πως είναι η παραμύθα που σκοτώνει τη δημοκρατία. Ο εθισμός στην ιδέα του θανάτου της...
 Διότι, αν παραδεχθούμε πως μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν, θα κάνουν ό,τι γουστάρουν...''

     Και ο μόνος δρόμος για να μην το παραδεχτούμε έμπρακτα,
     ..είναι το πεζοδρόμιο και η δυναμική απαίτηση για απαλλαγή και  κάθαρση!..