Έχω ένα όνειρο..

Να ξυπνήσει, ο έλληνας από τον αφιονισμένο λήθαργο που τον έριξαν η τεχνητή έλλειψη παιδείας, η πλαστή ανάπτυξη, η ψεύτικη ευμάρεια, το δανεικό life style.
Να βάλουν ένα πρωί τα πιτσιρίκια του δημοτικού τις ποδιές τους, και να πάνε στο σχολείο τους να μορφωθούν πραγματικά, χωρίς κινητά, nintendo, χωρίς συνδικαλισμούς.
Να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από την δουλεία της απόκτησης του περιττού, του τρίτου αυτοκινήτου, της πέμπτης τηλεόρασης, του έκτου στερεοφωνικού. Δεν θα βρούμε την ευτυχία ποτέ μέσα σ' αυτά. Η ευτυχία μπορεί να είναι και ένα ταπεινό τσιπουράκι μ' έναν φίλο στην χειμωνιάτικη λιακάδα. Ένα κούνημα της ουράς του σκύλου μας. Ένα όμορφο τοπίο. Η ίδια η φύση.
Να ξαναγίνουμε ένας λαός εργατικός, δραστήριος, περήφανος, που θα μπορεί να αναπτύξει τη χώρα με τα χέρια του, με το μυαλό του, κι όχι με νοικιασμένα χέρια και εισαγόμενα αφεντικά.
Να δούμε τον διπλανό μας όπως παλιά, σαν συνάνθρωπο, κι όχι σαν πτώμα για να περάσουμε από πάνω του. Να λέμε πενήντα καλημέρες μέχρι να φτάσουμε στην δουλειά μας.
Να σηκωθεί η γκριζάδα από τις πόλεις μας και τις καρδιές μας. Να επαναπατρίσουμε ή να προωθήσουμε αλλού με ανθρωπιά όσα από τα ανθρώπινα σκουπίδια που στοιβάχτηκαν στους δρόμους μας δεν μπορούμε να απορροφήσουμε σαν κοινωνία.
Να καλλιεργηθεί πάλι η ύπαιθρός μας ισορροπημένα, με καλλιέργειες που χρειαζόμαστε εμείς, και που θα καταναλώσουμε, κι όχι μονοκαλλιέργειες και προϊόντα για χωματερές και επιδοτήσεις.
Να ξαναγίνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μέσα πραγματικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, και όχι μέσα προπαγάνδας και εκπόρνευσης της ψυχής του λαού.
Να βγεί μιά καινούργια γενιά πολιτικών, ανθρώπων δηλαδή που θα θέλουν να υπηρετήσουν τα κοινά προς το κοινό συμφέρον, και θα μπορούν να μας κοιτάζουν στα μάτια. Όχι εξουσιαστές, όχι ψεύτες, όχι κομπιναδόροι.
 

Έχω ένα όνειρο..

Να υπάρξει Δικαιοσύνη και Νέμεσις.
Να τιμωρηθούν οι πρωταίτιοι της κατάντιας μας. Όσοι φάγανε, όσοι κλέψανε, όσοι εκμαύλισαν την κοινωνία. Να δημευθούν οι περιουσίες τους. Να τους αφεθεί μόνον ένα ακίνητο για τους ίδιους, κι από ένα για κάθε παιδί τους. Τα υπόλοιπα να γίνουν σχολεία, βιβλιοθήκες, παιδότοποι, πάρκα, νοσοκομεία για άπορους.
Να δικαστούν οι επίορκοι πολιτικοί τίμια αλλά αυστηρά, και όσοι καταδικαστούν ή να οδηγηθούν στις φυλακές, ή να τους δοθεί η ευκαιρία να επανενταχθούν στην πραγματική κοινωνία και οικονομία, δουλεύοντας ως απλοί υπάλληλοι, χωρίς άλλα προνόμια από τα νόμιμα, αλλά και χωρίς μίσος.
 

Έχω ένα όνειρο..

Να ξαναγίνουμε όλοι ταπεινοί κι αληθινοί.
Μόνον έτσι θα ξαναγίνουμε μεγάλοι και ευτυχισμένοι..