Δευτέρα

Ο εχθρός είναι ήδη εντός των τειχών.


 
 
Η κερκόπορτα είναι ανοικτή.

Η κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου, που δέχονται και τις μεγαλύτερες λαθρομεταναστευτικές ροές, είναι τραγική.
Ουσιαστικά, τα νησιά έχουν χαθεί. Το ελληνικό κράτος δεν έχει κανέναν έλεγχο πλέον, οι ελληνικοί νόμοι δεν ισχύουν εκεί. Μιλιούνια λαθρομετανάστες χωρίς χαρτιά κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανεξέλεγκτοι, κάνοντας ό,τι τους κατέβει και προφανώς περιμένοντας την ημέρα που θα πάρουν και τυπικά τον έλεγχο του ελληνικού εδάφους. Διότι με τις ελληνικές αυτοκτονικές πολιτικές στο θέμα της λαθρομετανάστευσης δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο, όπως έλεγε και η διαφήμιση.
Σαν τα μυρμήγκια πηγαινοέρχονται στο Βαθύ ολημερίς και ολονυχτίς οι κάτοικοι του hot spot, που βρίσκεται στα 300 μέτρα από το κέντρο της πόλης. Στα ΑΤΜ δεν μπορείς να πλησιάσεις σε κανένα νησί. Όλη την ημέρα δεκάδες λαθρομετανάστες είτε περιμένουν να βγάλουν λεφτά είτε περιμένουν αυτόν που θα βγάλει λεφτά, να τον περιποιηθούν καταλλήλως.
Έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο φωτογραφίες από τα μηχανήματα σε πολιορκία. Τα ίδια και στη Μυτιλήνη. Αμανέδες στη διαπασών μέρες Χριστουγέννων, επεισόδια, τρομοκρατία, κόσμος κλειδωμένος μέσα στα σπίτια του, ουρλιαχτά, καταστροφές, πλιάτσικο.
Σεβασμός μηδέν στον τόπο που τους φιλοξενεί. Φωτογραφίες στο διαδίκτυο δείχνουν στη Σάμο λαθρομετανάστες να κουβαλούν ολόκληρο νοικοκυριό στον δρόμο πρωί, καναπέδες, πολυθρόνες, ηλεκτρικές συσκευές. Έχουν ρημάξει τα σπίτια. Φωτογραφίες με κατεστραμμένους και καταπατημένους ελαιώνες, μαντριά με σφαγμένα ζώα, σπασμένα και λεηλατημένα αυτοκίνητα. Ο νόμος δεν ισχύει σε αυτό το κομμάτι της ελληνικής (για πόσο ακόμη;) επικράτειας.
Οι ΜΚΟ έχουν γίνει κράτος εν κράτει. Όπου παρανομία, καταπάτηση και ασυδοσία, τσουπ και μια ΜΚΟ, αλλοδαπής συνήθως προέλευσης, Danish, Norvegian, Dutch, να μας πει τι θα κάνουμε στον τόπο μας. Και γιατί όχι; Αφού χαίρουν της προστασίας της Ύπατης Αρμοστείας, η οποία δρα ως άλλη κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα.
Ο ύπατος κ. Λεκλέρ έχει προαχθεί σε υπερκομματικό αγά στην Ελλάδα και συντονίζει τον εποικισμό της μια χαρά. Δεν θέλει ο ύπατος κλειστά κέντρα κράτησης; Να τα αφήσουμε ορθάνοιχτα, να κυκλοφορούν ελεύθεροι δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες, να κλειστούν οι κάτοικοι στα σπίτια τους. Δεν θέλει ο ύπατος να μένουν σε hot spots; Να πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος διαμερίσματα για τους παράνομα εισελθόντες, να έχουν όλα τα κομφόρ.
Δεν θέλει ο ύπατος να απευλαύνονται; Να μην απελαύνονται. Μισή απέλαση δεν έχουν κάνει. Μόνο βάζουν παρανόμους μέσα στη χώρα αβέρτα. Μετά το φιάσκο της δήθεν «ανακούφισης» των νησιών με τη μεταφορά λαθρομεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα ανακοινώθηκε η δημιουργία επιπλέον δομών στα νησιά.
Για να γίνει αντιληπτό τοις πάσι ότι τελικά το σχέδιο είναι ο εποικισμός του τόπου απ’ άκρη σ’ άκρη. Παρά τις αντιδράσεις των Ελλήνων. Σήμερα εδώ, αύριο παντού. Και κανενός δεν ιδρώνει το αυτί.
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου
Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne
ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΔΕΛΤΙΟ
27-28/12/2019


Συνολικά 362 λάθρο αποβιβάστηκαν από 10 βάρκες.
 




Σας βρωμάει κάτι; ΟΧΙ; Είναι γιατί συνηθίσατε στο βόθρο.


250 δισεκατομμύρια το εσωτερικό χρέος, δηλαδή αυτά που χρωστάμε...μεταξύ μας , 400 δις το εξωτερικό που χρωστάμε στους τοκογλύφους, 60 δις πρέπει να δώσουμε την επόμενη πενταετία λόγω μετακύλισης του χρέους εκτός από τα καθιερωμένα ετήσια δις,όλα τα έσοδα τα αρπάζουν οι γνωστοί ΞΕΝΟΙ εισπράκτορες ΑΑΔΕ κ.λπ , Στο υπερΤαμείο γίνεται το σώσε και θέλουν και άλλα 10 δις ευρώ δάνειο για παροχές για του χρόνου. Ο Μητσοτάκης με τη σιωπή της Γερμανίας ευνοεί το μετακυλιόμενο χρέος. αλλά δεν είμαστε πτωχευμένοι. 
Θυμάστε τον Παυλόπουλο όταν μίλαγε για “αναγκαστικό νόμο” για τα μνημόνια στη Βουλή για να περάσουν τα μνημόνια εκατονταετίας; Θυμάστε ότι ο Πικραμμένος με το ΣτΕ έβγαλε τα μνημόνια συνταγματικά και τώρα είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν σας λέει κάτι; Ο “αυτοδημιούργητος” μιλάει για “ψυχραιμία” και ζητάει “ησυχία” απο τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς για τη Τουρκία, για να ξεπουλήσει στα μουλωχτά ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και Αιγαίο; Είναι στο δρόμο του πατέρα του, που διπλασίασε σε μια νύχτα το κρατικό χρέος. Εχει και τον κράχτη τον Αδωνη να φωνάζει “τώρα είναι η ευκαιρία για επενδύσεις”. Εννοεί “ελάτε τώρα που όλοι κοιτάνε τη Τουρκία και δεν βλέπουν  τι περνάει κάτω απο το χαλί”. 
Μειοδοσίες και παρανομίες συνέχεια. Στην εν δυνάμει Ελληνική ΑΟΖ στο Καστελλόριζο οι Τούρκοι έκαναν έρευνες με τις κραδαίνουσες ΕΔ να τις κοιτάνε και το Μητσοτάκη να κάνει τουρισμό .Πρόκειται για καθαρή μειοδοσία. Ενα δις ευρώ τη μία αγοράζει τη Γαλλική Belharra ο Μητσοτάκης όταν την ίδια τιμή στοίχησε το αεροπλανοφόρο IZUMO της Ιαπωνίας .Πρόκειται για σκάνδαλο. Και η πώληση του λιγνιτικού εργοστασίου της ΔΕΗ αξίας 1 δις ευρώ την οποία ως πώληση διαφήμισε στον ΟΗΕ ο Μητσοτάκης σκάνδαλο είναι. Οπως και ο χρυσός και το εργοστάσιο για τα ηλιακά του Μυτηλιναίου θα εξαχθεί και αυτό στη Τουρκία (ή στη Κίναι); Ενα δις ευρώ δόθηκε χωρίς διαγωνισμό το καλώδιο σύνδεσης Αττικής Κρήτης στη Κίνα Άλλο σκάνδαλο υπετιμολόγησης. Στη Νοvartis, στη Siemens, στις λίστες βρέθηκαν διεθνώς παντού ένοχοι απο τη δικαιοσύνη. Στην Ελλάδα η δικαιοσύνη αργεί. Είναι a la carte.   


Τι θέλετε δηλαδή. Να αντισταθούμε και να νευριάσουν οι Τούρκοι ;


Η Τουρκία στέλνει όπλα και πυρομαχικά στην Τρίπολη μέσω του ελληνικού FIR και η Αθήνα «κοιτάει».
Σύμφωνα με τον Γερμανό δημοσιογράφο Julian Röpcke της BILD, μεταφορικό αεροσκάφος BOEING 747-400 το οποίο απογειώθηκε σήμερα τα ξημερώματα από την Κωνσταντινούπολη, και διέσχισε σχεδόν όλη την ηπειρωτική Ελλάδα(!) μετέφερε όπλα και πυρομαχικά στην Μισράτα για να ενισχύσει τους φιλότουρκους ισλαμιστές της Τρίπολης.
Μάλιστα ο Ropcke κάνει λόγω για «ντε φάκτο αερογέφυρα», η οποία φαίνεται ότι πλέον περνάει και μέσω Ελλάδας.
Προφανώς κάτι άλλαξε και η Άγκυρα ξεκίνησε να στέλνει όπλα, πυρομαχικά και ισλαμιστές αντάρτες πάλι δια μέσου του ελληνικού FIR.
Bάση της απόφασης του ΟΗΕ για το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, όταν στην Αθήνα είδαν ότι πάει Μισράτα έπρεπε να το αναχαιτίσουν , να το προσγειώσουν και να το ελέγξουν. Γιατί δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά; Τι άλλαξε; Πιστεύει κανείς πως η Τουρκία θα έκανε... πόλεμο αν ελέγχαμε ένα αεροπλάνο; 
Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν κάνει ούτε το ελάχιστο για να βοηθήσει τον στρατηγό Χαφτάρ και να προστατέψει τα ελληνικά συμφέροντα στο Λιβυκό πέλαγος και τους υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, εκτός αν σκοπεύουν να το πάνε κι αυτό στη... Χάγη.
pronews.gr

Εκτός από το Αιγαίο μοιράζουμε και κώλο.Περάστε.


Την ίδια ώρα ο Κούλης συνεχίζει αμέριμνος τις διακοπές του κάπου στο Μέτσοβο, μιλώντας για Χάγη!

Κυριακή

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ...

Image result for ραγιαδες"

Γραφει ο Νομικος Ηλίας Ηλιακόπουλος

Η πολιτική της γείτονος δεν είναι περιστασιακή ,πρόχειρη και ευκαιριακή .Σχεδιάζεται διαχρονικά και με πρόγραμμα κοινά αποδεκτό για τα συμφέροντα της χώρας τους ,ανεξάρτητα ποιά κυβέρνηση έχει κάθε φορά το πιδάλιο στην νεοθωμανική αυτοκρατορία!Και ξέρετε γιατί;Γιατί η Τουρκία έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός εθνικού κράτους .Πρώτα το Έθνος ,το "μιλιέτι" και το "ντοβλέτι" και μετα όλα τ άλλα!Εμείς όμως χώρα λιμοκοντόρων, ψευτοδημοκρατών,κατά την τραχεία ομιλουμένη ,χώρα λαμογιών,τόσο κυβερνώντων όσο και κυβερνωμένων...Γι αυτό και η Τουρκία θα σύρει τους ρηχούς πολιτικάντηδες μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ,να διαπραγματευτούν άκουσον ,άκουσον απαράγραπτα Δίκαια μας... Βλέπετε τις δηλώσεις τους άλλωστε...Ενώ σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας και την συνθήκη του Montego bay κατοχυρώνουμε ΑΟΖ σε όλα τα νησιά μας και την ενώνουμε με εκείνη της Κύπρου αλλά και της Αιγύπτου,οι πολιτικοί μας μέχρι τώρα πέταγαν αετό...Έτσι τώρα ακούμε πως δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε,αν παμε στο διεθνες Δικαστήριο της Χάγης .Γιατί παληκάρια μου;Αφού η συνθήκη του δικαίου της θάλασσας μας δίνει το δικαίωμα να ανακυρήξουμε μονομερώς ΑΟΖ!Τι θα μας πει λοιπόν καλύτερο το δικαστήριο της Χαγης από έναν κομψό συμβιβασμό;!Βλέπετε πως η Τουρκία σχεδιάζει υπέροχα;
Και για να μη τρομάζετε νεοέλληνες ...Πόλεμος δεν θα γίνει..αφού η γείτων με τη τακτική του τσαμπουκά θα πάρει όλα όσα θέλει και εσείς αποχαυνωμένα θα συνεχίζετε στις γιορτές να πηγαίνετε και να τ ακουμπάτε μέσα...Γιατί έτσι σας έμαθαν όλοι αυτοί οι χαμερπείς πολιτικάντηδες ...Να ενδιαφέρεστε για το τομαράκι σας και γιατώρα φυσικά τον ψευδοευδαιμονισμό σας .Συγνώμη που σας στεναχώρησα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια,έτσι αντιδρά το μογιλάλο(βουβό)πλήθος ,έτσι ολίγον κατ ολίγον η νεοθωμανική αυτοκρατορία θα απλώνει θανάσιμα τα πλοκάμια της ,αναίμακτα και χωρίς κόπο,μέχρι που να καταλάβει όλο τον "ζωτικό"χώρο που θέλει.Γιατί εκείνη σχεδιάζει υπέροχα ,ενώ εμείς ποτέ δεν είχαμε το θάρρος να ορθώσουμε ανάστημα προς κατοχύρωση και μόνο των κεκτημένων μας!Οι δε ευρωπαίοι συνεταίροι μας εκτός από χλιαρές δηλώσεις για το όλο θέμα με την τσαμπουκαλεμένη Τουρκία και την αμφισβήτηση καθαρά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή...Όσο για το ΝΑΤΟ ,ενας σύγχρονος πόντιος Πιλάτος!Που μαζί με τους κοσμοεξουσιαστές ΗΠΑ και Ρωσία συνθέτουν το πάζλ της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης ....Ουδέποτε υπήρξαμε κράτος ,πλην ελάχιστων εξαιρέσεων.Ούτε και τώρα φυσικά είμαστε... Αυτή είναι η αλήθεια και μη ταράσσεστε...

ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΕΙΤΕ..;

Φωτο: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Aπό τον Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο
Παρ ότι η συνθήκη του Montego bey για το Δίκαιο της θάλασσας που συνυπέγραψε η χώρα μας με άλλες εκατόν σαράντα και πλέον χώρες το 1982, μας το έδινε αυτό το Δικαίωμα ,να ανακηρύξουμε ΑΟΖ με αφετηρία το «μαργαριτάρι» της Μεσογείου , το μαρτυρικό και προδομένο νησί μας , το ακριτικό Καστελόριζο, εν τούτοις οι πολιτικές μας ηγεσίες , όπως έχω ξαναπεί, κώφευαν και τηρούσαν «άψογη στάση» μπροστά στους βρυχηθμούς μιας ανέκαθεν μισαλλόδοξης Τουρκίας. Αποτέλεσμα της διαχρονικά μειοδοτικής όσο και φοβικής πολιτικής μας υπήρξε η κατάπτυστη αλλά και συνάμα άκυρη συμφωνία μεταξύ της νεοθωμανικής Τουρκίας του Ερντογάν και της δορυφορικής προς αυτήν Λιβύης για δημιουργία θαλασσίων οδών μεταξύ των δυο αυτών χωρών .Με άλλα λόγια παρότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει την πιο πάνω συνθήκη για το Δίκαιο της θάλασσας, εν τούτοις δημιούργησε de facto ΑΟΖ ,σβήνοντας από το χάρτη νησιά μας, όπως η Ρόδος , η Κάρπαθος , η Κάσος , αναγκάζοντας συνάμα τους θλιβερούς πολιτικάντηδες μας να τρέχουν αλλόφρονες στα «διευθυντήρια των Βρυξελλών» για να αποσπάσουν δηλώσεις αλληλεγγύης στο πρόβλημα που μας δημιούργησε η πονηρή Τουρκία του σουλτάνου Ερντογάν!
Καταλυτικό σημείο αναφοράς η Σύνοδος Κορυφής των κρατών –μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε) το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου .Μετά το πέρας της Συνόδου είδαμε και ακούσαμε πολλούς , είτε κυβερνητικούς είτε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ),-τα παπαγαλάκια του συστήματος βλέπετε- να θριαμβολογούν , ότι οι λοιποί ηγέτες των κρατών μελών της Ε,Ε συντάχθηκαν μαζί μας , καταδικάζοντας την παράνομη στάση της Τουρκίας…
Μη θριαμβολογείτε κύριοι , γιατί ξέρετε , ότι η Σύνοδος Κορυφής δεν συνήλθε εκτάκτως για μας αλλά για να συζητηθεί το βασικό θέμα που απασχολούσε την ηγεμονική Γερμανία , αυτό της « κλιματικής αλλαγής»! Με αφορμή το καίριο αυτό ζήτημα-κάνοντας το χατίρι της πατρόνας Μέρκελ- οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, πήραν συν τοις άλλοις μια χλιαρή απόφαση , πως δεν παράγει έννομες συνέπειες το μνημόνιο μεταξύ Τουρκίας –Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες .Πουθενά όμως στην εντελώς τυπική αυτή διακήρυξη δεν χρησιμοποιούν τον όρο , ότι η συμφωνία αυτή είναι άκυρη, αντίθετα τον αποφεύγουν επιμελώς! Και το κυριότερο , η Ε.Ε δεν επέβαλε κυρώσεις στην αλαζονική Τουρκία .Σκοτίστηκε η τελευταία , αν οι Ευρωπαίοι «Μανταρίνοι» κάνουν δηλώσεις συμπαράστασης για μας! Αυτές οι δηλώσεις σήμερα υπάρχουν , αύριο ούτε καν αναγνωρίζονται !
Με άλλα λόγια ,για να αγαπιόμαστε, άθλιοι και θλιβεροί πολιτικάντηδες , πληρώνουμε την δική σας αδράνεια , την δική σας ολιγωρία , την δική σας υπόδουλη στάση , αφού ως φαίνεται , τα έχετε απεμπολήσει όλα και όλα μοιάζουν πια μη αναστρέψιμα .Και να δούμε , αν έχετε το σθένος στις τριάντα βασανιστικές μέρες που υπολείπονται , αν είστε σε θέση να δώσετε στους Διεθνείς οργανισμούς συντεταγμένες για να ανακηρύξετε ΑΟΖ! Πολύ φοβάμαι ότι δεν είστε ικανοί για τίποτε πια και όσα ζούμε τώρα δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτά που εφιαλτικά για μας θα έλθουν.Και ενώ οι περισσότεροι από σας θα παίρνετε το αεροπλανάκι για να σωθείτε στην Ελβετία , στην Αμερική ή όπου αλλού έχετε κρυμμένα τα παράνομα λεφτά σαςόπως φιγουράρουν τα τελευταία στις λογής λογής λίστες … Μη θριαμβολογείτε λοιπόν , γιατί είστε δωσίλογοι των δεινών μας .Είναι και εκείνες οι ΜΚΟ που με στοιχειώνουν βλέπετε και που άρχισαν να αποκαλύπτονται πολλά …Ο καιρός γαρ εγγύς , για να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι…Ελληνικέ αποχαυνωμένε λαέ από τα smarts τα realitys και τα φραπέ, ξύπνα !

14 Δεκεμβρίου 1976: Η 17Ν δολοφονεί τον Ε. Μάλλιο

488px-%ce%b5%cf%85%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82_%ce%bc%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%82

Σαν σήμερα, το 1976, δολοφονήθηκε στο Φάληρο ο εθνικιστής Αστυνόμος Ευάγγελος Μάλλιος, από κομμουνιστές τρομοκράτες της παρακρατικής συμμορίας «17 Νοέμβρη».
Ο Ευάγγελος Μάλλιος ήταν έγγαμος και πατέρας δύο γιων, του Ιωάννη και του Αλέξανδρου, ηλικίας έξι και τεσσάρων ετών την εποχή της δολοφονίας του.
Κατάγονταν από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ήταν απόφοιτος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως αστυνομικός υπηρέτησε σε διάφορες υπηρεσίες της Αστυνομίας Πόλεων καθώς και στην υπηρεσία Διώξεως Κομμουνισμού. Κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου ανέλαβε επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Αστυνομία Πόλεων. Υπηρετούσε με το βαθμό του Αστυνόμου Α’ στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, αρχικά στην οδό Μπουμπουλίνας και στη συνέχεια στο κτίριο της Λεωφόρου Μεσογείων.
Αμέσως μετά την μεταπολίτευση, ο Αστυνόμος Μάλλιος κατηγορήθηκε από τους κομμουνιστές ως «βασανιστής» και προφυλακίστηκε από την καραμανλική ψοφοδεξιά. Μετά από μακροχρόνιες δικαστικές περιπέτειες, λοιδορούμενος επί καθημερινής βάσεως από τον καθεστωτικό τύπο (ρύπο…), κηρύχθηκε αθώος.
Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του δολοφονηθέντος Αστυνόμου έγιναν στις 16 Δεκεμβρίου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, με την παρουσία χιλιάδων Ελλήνων Εθνικιστών.
Μετά την κηδεία, το οργισμένο πλήθος εστράφη κατά των παρισταμένων δημοσιογράφων, που ειρωνεύονταν τον κόσμο και τους έδωσαν ένα καλό μάθημα σεβασμού προς ζώντες και νεκρούς. Ακολούθησε πογκρόμ συλλήψεων εθνικιστών από το καραμανλικό κράτος, για αντίποινα. Μεταξύ των συλληφθέντων, ως δήθεν «πρωταίτιοι των επεισοδίων», ήταν και ο νυν Αρχηγός της Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλολιάκος, ο οποίος για πρώτη φορά τότε φυλακίστηκε για τις ιδέες του.
Φυσικά, οι δολοφόνοι του Ευάγγελου Μάλλιου δεν συνελήφθησαν και δεν πλήρωσαν για το έγκλημά τους. Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά…
(ΥΓ): Παρεμπιπτόντως, λίγες ημέρες μετά την άνανδρη δολοφονία, μια ακροαριστερή συμμορία με την επωνυμία «Προλεταριακή Αριστερά», εξέδωσε προκήρυξη υπέρ των δολοφόνων: «Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η οργάνωση 17 Νοέμβρη έδρασε σαν εντολοδόχος του λαού. Το πιστόλι που εκτέλεσε τον Μάλλιο το κρατούσαν οι εκατοντάδες νεκροί της δικτατορίας, οι δεκάδες χιλιάδες βασανισμένοι, ένας ολόκληρος λαός. Γι’ αυτό και σύσσωμη ήταν η αντίδραση του λαού: “Ν’ αγιάσουν τα χέρια τους”».
Επικεφαλής αυτής της ακροαριστερής συμμορίας ήταν ο κομμουνιστής Γ. Καραμπελιάς, ο οποίος εμφανίζεται σήμερα ως… πατριώτης!
Ο Ευάγγελος Μάλλιος Έλληνας εθνικιστής απόστρατος αξιωματικός της Αστυνομίας Πόλεων, με το βαθμό του Αστυνόμου Α', γεννήθηκε το 1939 και τραυματίστηκε βαριά στις 22:15 το βράδυ της Τρίτης 14 Δεκεμβρίου 1976, στο Παλαιό Φάληρο Αττικής, από την αριστερή τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη», η οποία έδρασε από το 1974 έως και τις παραμονές της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα. Ο Αστυνόμος Μάλλιος άφησε την τελευταία του πνοή [1] στις 02:00 μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης 15 Δεκεμβρίου, μέσα στο χειρουργείο της Γενικής Κλινικής Παλαιού Φαλήρου, περίπου τρία χρόνια πριν τη στυγερή δολοφονία του στενού του φίλου, συναδέλφου και συνεργάτη του Πέτρου Μπάμπαλη.
Η νεκρώσιμη ακολουθία του αστυνόμου Μάλλιου τελέστηκε στις 11:00 το πρωί της 16ης Δεκεμβρίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, όπου έγινε και η ταφή του, παρουσία χιλιάδων εθνικιστών. Παρόντες ήταν πρώην υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, ενώ επικήδειους λόγους εκφώνησαν ο Γεώργιος Γεωργαλάς καθώς και οι Λάμπρου, Αγαθαγγέλου και Χρήστος Μίχαλος. Επί της σορού του κατατέθηκαν εκατοντάδες στεφάνια μεταξύ τους εκείνα των Γεωργίου Παπαδόπουλου, Στυλιανού Παττακού, Νικολάου Μακαρέζου και Μιχαήλ Ρουφογάλη. Στις 23 Ιανουαρίου 1977 στη Μητρόπολη Αθηνών τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.
Ο Ευάγγελος Μάλλιος ήταν έγγαμος και πατέρας δύο γιων, του Ιωάννη και του Αλέξανδρου, ηλικίας έξι και τεσσάρων ετών την εποχή της δολοφονίας του πατέρα τους.
Ο Ευάγγελος Μάλλιος κατάγονταν από φτωχή οικογένεια αγροτών και κτηνοτρόφων. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Μάλλιος και αδελφός του ο αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Ξηράς Μιχαήλ Ιωαν. Μάλλιος [2]. Ο Ευάγγελος Μάλλιος ήταν απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών [3] στην οποία ήταν συμφοιτητής με τον εθνικιστή διανοούμενο και συγγραφέα Κώστα Πλεύρη. Ως αστυνομικός υπηρέτησε σε διάφορες υπηρεσίες της Αστυνομίας Πόλεων καθώς και στην υπηρεσία Διώξεως Κομμουνισμού από το 1958 έως το 1964, όταν εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, όμως επανήλθε τρεις μήνες αργότερα.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1963, ο Μάλλιος και ο συνάδελφός του Πέτρος Μπάμπαλης, παρέδωσαν τα αεροπορικά εισιτήρια για το Παρίσι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος το απόγευμα της ίδιας μέρας αναχώρησε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στην Αθήνα με προορισμό τη Γαλλική πρωτεύουσα, όπου εγκαταστάθηκε ως αυτοεξόριστος [4]. Ο Καραμανλής λέγεται ότι αναχωρώντας είπε στους Μάλλιο και Μπάμπαλη: «Επιστρέφοντας στην Ελλάδα θα είστε δίπλα μου.» Ο Μάλλιος είχε κατορθώσει να διεισδύσει με πράκτορες του στον εκτός νόμου μηχανισμό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και παράλληλα να χρησιμοποιεί κομμουνιστές ως πληροφοριοδότες της Γενικής Ασφάλειας. Στη διάρκεια του καθεστώτος της 21ης Απριλίου ανέλαβε επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Αστυνομία Πόλεων. Υπηρετούσε με το βαθμό του Αστυνόμου Α' στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, αρχικά στην οδό Μπουμπουλίνας και στη συνέχεια στο κτίριο της Λεωφόρου Μεσογείων.
Μετά την πτώση του καθεστώτος της 21ης Απριλίου και την αποκαλούμενη «μεταπολίτευση» ο Μάλλιος κατηγορήθηκε για βασανισμούς πολιτών, συγκεκριμένα από το Λάζαρο Σταθάκη, μέλος της κομμουνιστικής οργανώσεως «Πανσπουδαστική», της οργανώσεως των φοιτητών που ανήκαν στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Λίγες ημέρες αργότερα, συγκεκριμένα στις 7 Σεπτεμβρίου 1974, ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως ότι γίνεται έρευνα για βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων από αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας και στις 11 Σεπτεμβρίου 1974 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα για «βασανισμούς» που δήθεν διέπραξαν 7 αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων. Εκτός από τον Μάλλιο, οι έρευνες στοχοποίησαν και τους Πέτρο Μπάμπαλη, Κωνσταντίνο Καραπαναγιώτη, Κωνσταντίνο Σμαΐλη, Ιωάννη Καλύβα, Ευάγγελο Γιαννικόπουλο και Βασίλειο Κραββαρίτη, ενώ από αστυνομικούς της ασφάλειας εξετάστηκαν, πέραν των Μάλλιου και Μπάμπαλη και οι αξιωματικοί Νικόλαος Δασκαλόπουλος, Λουκάς Χριστολουκάς, Δημήτριος Καραγιαννόπουλος και Ε. Γιαννικόπουλος.
Το Σεπτέμβριο του 1974, ο Μάλλιος κλήθηκε από τον ανακριτή και απολογήθηκε για την υπόθεση του Πολυτεχνείου. Ακολούθησαν δεκάδες δημοσιεύματα, μεταξύ τους κι εκείνο της εφημερίδος «Απογευματινή» [5] με βάση τα οποία ο Μάλλιος τέθηκε σε διαθεσιμότητα την επομένη ημέρα 11 Οκτωβρίου 1974, για χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών. Στις 15 Φεβρουαρίου 1975 προαναγγέλθηκε ότι αρχίζουν οι απολογίες των αξιωματικών της Γενικής ασφάλειας Αθηνών και στα μέσα του Μαρτίου 1975 ο Μάλλιος προφυλακίστηκε κατηγορούμενος για βασανισμούς πολιτών, ενώ παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Κακουργιοδικείο στις 4 Ιουλίου 1975 για «βασανισμούς» στη Γενική Ασφάλεια.
Μία από τις δίκες σε βάρος του Ευάγγελου Μάλλιου άρχισε στις 11 Νοεμβρίου 1975, στο Μικτό Κακουργιοδικείο που συνεδρίασε στη Χαλκίδα και αφορούσε τις κατηγορίες της καταχρήσεως εξουσίας και της ηθικής αυτουργίας σε κατάχρηση εξουσίας σε βάρος των Τσικουδάκη, Σωτηρίου Τσικόπουλου, Δημητρίου Γόντικα, Νάντιας Βαλαβάνη, Παπαγκίκα, Αμπατιέλου, Κατσιμάδου και Τόκα, όλων μελών και στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Οι πράξεις φέρεται να διαπράχθηκαν στο χρονικό διάστημα από 12 Φεβρουαρίου έως 10 Απριλίου 1974 και μαζί με τον Μάλλιο δικάστηκαν 18 Αξιωματικοί και 14 οπλίτες του ΕΑΤ-ΕΣΑ, μεταξύ τους οι Πέτρος Μπάμπαλης, Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, Αγγελής, Αντωνόπουλος, Πέτρος Γκόρος, Γκουτέβας, Δεμερτζίδης, Διαμαντόπουλος, Καίνιχ, Κόφας, Μόγιανος (ερήμην, καθώς φυγοδικούσε στο εξωτερικό), Πεταλάς, Οικονόμου, Παπαχαραλάμπους, Πέτρου, Αθανάσιος Σπανός, Τσάλας και Νικόλαος Χατζηζήσης. Στην απολογία του ο Μάλλιος, στις 24 Νοεμβρίου, δήλωσε στο δικαστήριο ότι «...Είμαι εναντίον του βασανισμού. Δεν είναι δυνατόν να βασανίζονται άνθρωποι που περιέρχονται στην εξουσία του κράτους...».
Στις 30 Δεκεμβρίου 1975, παρά τις σωρεία από ψεύτικες [6] καταθέσεις ιδεολογικά κατευθυνόμενων μαρτύρων, με την απόφαση του δικαστηρίου ο Μάλλιος καταδικάσθηκε σε 10 μήνες φυλακής, μετατρέψιμη προς 150 δραχμές την ημέρα. Η ποινή του αφορούσε κατάχρηση εξουσίας και ενοχή ηθικής αυτουργίας σε βάρος του κομμουνιστή τότε βουλευτή Δημητρίου Γόντικα. Ο Μάλλιος αφέθηκε ελεύθερος, για τη συγκεκριμένη υπόθεση, όμως οδηγήθηκε στην Α' πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, καθώς ήταν προφυλακισμένος για άλλη υπόθεση βασανιστηρίων, ύστερα από απόφαση του ανακριτή Μακρινού. Παρόμοια διαδικασία ξεκίνησε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, στις 15 Δεκεμβρίου 1975, από το οποίο οι Μάλλιος και Μπάμπαλης κηρύχθηκαν αθώοι, ενώ στις 20 Δεκεμβρίου παραπέμφθηκε εκ νέου στο Κακουργιοδικείο με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, όμως στις 21 Απριλίου 1976 με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, απαλλάχθηκε από την κατηγορία της αμβλώσεως σε βάρος της Αν. Μερτίκα. Αποστρατεύθηκε από τις τάξεις της Αστυνομίας Πόλεων στις 14 Μαΐου του ίδιου χρόνου και τρεις ημέρες αργότερα, στις 17 Μαΐου 1976, αποφυλακίστηκε με καταβολή χρηματικής εγγυήσεως.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 1976 άρχισε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας που συνεδρίασε στην αίθουσα του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ, μια από τις δίκες εναντίον του Μάλλιου, στην οποία συγκατηγορούμενος ήταν και ο Πέτρος Μπάμπαλης. Ο Μάλλιος καταδικάστηκε στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, σε ποινή φυλακίσεως 17 μηνών, για απλή σωματική βλάβη σε βάρος της Αν. Μερτίκα, για επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος του λιποτάκτη του Ελληνικού Στρατού Αλέξανδρου Παναγούλη, για απλή σωματική βλάβη σε βάρος τής Μαρίας Καλλέργη, για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνη σωματική βλάβη και σε κατάχρηση εξουσίας σε βάρος του Ανδρέα Φραγκιά, όμως αθωώθηκε για άλλες τριάντα τρεις περιπτώσεις για τις οποίες επίσης κατηγορούνταν και αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ο Εισαγγελέας άσκησε έφεση υπέρ του νόμου. Όλοι οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι πλην του Μπάμπαλη που οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού προκειμένου να εκτίσει δύο μήνες από το υπόλοιπο της ποινής του. Στις 12 Δεκεμβρίου 1976 επρόκειτο να δικαστεί, από το Τριμελές Εφετείο, σε δεύτερο βαθμό για την πρωτόδικη ποινή των 17 μηνών που του είχε επιβληθεί, όμως η δίκη του είχε αναβληθεί για τις 28 Ιανουαρίου 1977, περισσότερο από ένα μήνα από τη στυγερή δολοφονική πράξη σε βάρος του.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού «Πολιτικά Θέματα» που αναδημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες της εποχής [7] ο Γεώργιος Σταμάτης, τότε υπουργός Δημοσίας Τάξεως και βουλευτής του Νομού Αιτωλοακαρνανίας με το κόμμα «Νέα Δημοκρατία», κάλεσε στο γραφείο του τον Μάλλιο και τους Γεώργιο Γεωργαλά, Κλωνάρη, Καραπαναγιώτη και Χρηστάκη, τους οποίους προειδοποίησε να σταματήσουν τις ενέργειες υπονομεύσεως της κυβερνήσεως αλλά και κάθε είδους «αντιδημοκρατική» ενέργεια, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν την έντονη αντίδραση της κυβερνήσεως. Συγκεκριμένα, ο υπουργός εμφανίζεται να αναφέρεται σε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Μάλλιος και οι υπόλοιποι τάσσονταν υπέρ μιας λύσεως που υποστήριζε τη δολοφονία πολιτικών προσώπων καθώς και των Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη. Πέρα από τη διάψευση του υπουργού, ο Γεωργαλάς αναφερόμενος στο δημοσίευμα του περιοδικού είπε ότι, «.....ένας χαρακτηρισμός αξίζει. Προβοκάτσια με οφθαλμοφανείς επιδιώξεις.»
Η δολοφονία του
Τι προηγήθηκε
Στη δημιουργία του κλίματος που οδήγησε στη δολοφονία του Μάλλιου και όπλισε το χέρι των μαρξιστών δολοφόνων του, συνέβαλαν κυρίως οι μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες των Αθηνών. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της εφημερίδος «Τα Νέα» της 17ης Νοεμβρίου 1975, που κυκλοφόρησαν με τίτλο «Προκλητικοί οι βασανιστές στη Χαλκίδα» και υπότιτλους «Οι κατηγορούμενοι είναι προκλητικοί. Γελάνε την ώρα που τα θύματά τους καταθέτουν για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν στην Ασφάλεια. Συνεχίζουν τον πόλεμο λάσπης κατά των μαρτύρων κατηγορίας, υποστηρίζοντας για μερικούς απ' αυτούς ότι συνεργάστηκαν με την Ασφάλεια».
Τελευταίες στιγμές του
Ο Μάλλιος χαρακτηρίζονταν από πολλούς ως η «θεσμική μνήμη» της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών και γνώριζε άριστα πρόσωπα και πράγματα για το χώρο των κομμουνιστικών αλλά και γενικότερα των αποκαλούμενων «αντιστασιακών» οργανώσεων. Ο ίδιος είχε πληροφόρηση ότι αποτελούσε στόχο μαρξιστών τρομοκρατών, λόγος για τον οποίο απέκτησε τη συνήθεια να ελέγχει αν τον παρακολουθούν. Το βράδυ της Τρίτης 14 Δεκεμβρίου, όπως κάθε μέρα, οδήγησε το ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο του, το οποίο πάρκαρε έξω από το χώρο του ΙΒ' Αστυνομικού Τμήματος στο Παλαιό Φάληρο και επέστρεφε στο σπίτι του στην οδό Άτλαντος 21, που απέχει απόσταση 500 μέτρων. Ο δολοφόνος προχώρησε προς το μέρος του, τον φώναξε με το όνομα του και κατόπιν τον πυροβόλησε. Ο Μάλλιος πρόλαβε να πει, λίγο προτού ξεψυχήσει, πως «..όταν ανέβαινα το δεξιό πεζοδρόμιο της οδού Άτλαντος [...] όπισθεν μου ευρίσκετο αυτοκίνητο με δύο άνδρες ενώ μπροστά μου, σε απόσταση λίγων μέτρων και επί του ιδίου πεζοδρομίου, ευρίσκετο ένα ζευγάρι, οι οποίοι ήσαν υψηλού αναστήματος και ξανθοί την όψιν, και σε στάση που ερωτοτροπούσαν ώστε να μη δημιουργούν καμία υποψία. Την ώρα που περνούσα από δίπλα τους, με επυροβόλησαν κατ’ επανάληψη. Μόλις με πυροβόλησαν και έπεσα κάτω, το αυτοκίνητο που περίμενε με τους δύο άνδρες ξεκίνησε εν τάχει, πήρε το ζεύγος και απεμακρύνθη....». Ο Μάλλιος βρέθηκε πεσμένος και άρχισε να φωνάζει: «Βοήθεια, με φάγανε, σώστε τα παιδάκια μου, σώστε τα παιδάκια μου» [8] [9].
Σύμφωνα με δημοσίευμα Αθηναϊκής εφημερίδος [10] της 16ης Δεκεμβρίου «....Ο Ευάγγελος Μάλλιος υπέκυψε σήμερα στις 2 το πρωί στα βαριά τραύματά του. Ο απότακτος αστυνόμος, ο οποίος είχε δικασθεί δύο φορές για βασανισμούς πολιτών στη διάρκεια της δικτατορίας, υπέστη χθες στις 10.30 µ.µ. επίθεση από δύο, µάλλον, νεαρούς αγνώστους (κατ’ άλλη εκδοχή οι επιτεθέντες ήταν τέσσερις) οι οποίοι τον πυροβόλησαν και τον τραυμάτισαν σοβαρά στην κοιλιά. (...) Στον τόπο της επιθέσεως οι άγνωστοι δράστες σκόρπισαν πολυάριθμες προκηρύξεις οργανώσεως που αυτοαποκαλείται “Οργάνωση της 17ης Νοέμβρη” µε τις οποίες αναλαμβάνει την ευθύνη της επιθέσεως. Πρέπει να σημειωθή ότι η ίδια οργάνωση είχε αναλάβει την ευθύνη για τη δολοφονία του Αµερικανού σταθμάρχη της CIA, Ρίτσαρντ Γουέλς. Και η επίθεση εκείνη είχε γίνει µε αυτόματα πιστόλια των “45” αμερικανικής κατασκευής...».
Προκήρυξη & Δημοσιεύματα
Οι δολοφόνοι του ήταν μέλη της αριστερής οργανώσεως «17 Νοέμβρη», η οποία με προκήρυξη που άφησαν τα μέλη της στον τόπο της δολοφονίας, ανέλαβε την ευθύνη. Χτυπήθηκε με πέντε σφαίρες, τέσσερις τον βρήκαν στην κοιλιακή χώρα και μία στο αριστερό χέρι, που προήλθαν από το ίδιο 45άρι με το οποίο είχε δολοφονηθεί, ένα χρόνο πριν, ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Γουέλς στο Παλαιό Ψυχικό. Ο Μάλλιος μεταφέρθηκε βαρύτατα τραυματισμένος στην Γενική Κλινική Παλαιού Φαλήρου, όπου οι γιατροί προκειμένου να τον διατηρήσουν στη ζωή προχώρησαν σε μετάγγιση πέντε λίτρων αίματος και ισάριθμων λίτρων ορού, δίχως επιτυχία. Λίγο προτού ξεψυχήσει, είπε στους γιατρούς, «1973», προφανώς ο αριθμός του αυτοκινήτου από το οποίο βγήκαν οι δολοφόνοι του και το είχαν κλέψει από την περιοχή του Παγκρατίου, «ένας ψηλός και μία κοπέλα», ενώ τον ίδιο αριθμό είχε φωνάξει και τη στιγμή που έπεφτε αιμόφυρτος στο δρόμο. Στις 2 μετά τα μεσάνυχτα ο διευθυντής της Γενικής Κλινικής Αρχοντούλης ενημέρωσε τη σύζυγο του για το θάνατο του Ευάγγελου Μάλλιου. Η δολοφονία του ήταν η δεύτερη επίθεση της νεοσύστατης οργανώσεως και έγινε με το 45άρι όπλο σήμα κατατεθέν της οργανώσεως.
Με προκήρυξή της [11], η οποία είχε γραφεί τρεις μήνες πριν τη δολοφονία του Μάλλιου, που διένειμε στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, η οργάνωση «17Ν» ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας. Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεψε εσπευσμένα στην Ελλάδα διακόπτοντας την επίσημη επίσκεψη του Πακιστάν, ενώ ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας, υποστήριξε ότι ο Μάλλιος στάθηκε άτυχος επειδή ήταν υπεύθυνος του τομέα της Ασφάλειας που ανέκρινε τους κομμουνιστές. «Ο Μάλλιος δεν ήταν βασανιστής, μολονότι, όπως πολλοί άλλοι στη θέση του, είχε μάλλον χαστουκίσει κρατούμενους στη διάρκεια των ανακρίσεων», συμπλήρωσε ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Στη συνέχεια ανέφερε ότι ο Μάλλιος είχε έναν αδελφό αξιωματικό στον στρατό που έχαιρε κι αυτός μεγάλης εκτιμήσεως ... {...} ... Δεν θα εκπλαγώ αν αυτός πάρει ένα όπλο και εκδικηθεί τον θάνατο του Ευάγγελου, σκοτώνοντας κάποιο κομμουνιστή. ...{...}... Ορισμένοι εθνικιστές αξιωματικοί ίσως καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι κινδυνεύει η ζωή τους και ότι έφθασε η ώρα να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους..», κατέληξε ο τότε υπουργός Άμυνας της κυβερνήσεως Καραμανλή, ενώ παράλληλα, από τη Γενική Ασφάλεια διέρρεε στον Τύπο ότι η οργάνωση «17Ν», δεν υπάρχει.
Στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 15ης Δεκεμβρίου 1976 αναφέρονταν: «Διευκολύνει η δολοφονία τους κύκλους της ανωμαλίας–Η Χούντα ξενύχτησε δίπλα στο πρώτο της παλικάρι». «Έργο επαγγελματιών ο φόνος του Μάλλιου» έγραφε στον τίτλο του το «Βήμα» της 16ης Δεκεμβρίου 1976 και συμπλήρωνε στον υπέρτιτλο: «Πολλές ομοιότητες με το φόνο του σταθμάρχη της C.I.A. Γουέλς». Σε ρεπορτάζ άλλων Αθηναϊκών εφημερίδων αναφέρονταν: «....Παράγοντες των αρχών ασφαλείας πιστεύουν πως πίσω από την επωνυμία αυτή κρύβεται κάποια άλλη οργάνωση που έχει αντικειμενικό σκοπό τη δημιουργία ανώμαλων καταστάσεων. Σαν έδρα της οργάνωσης 17 Νοέμβρη εμφανίστηκε πριν από δύο χρόνια το Μόντρεαλ του Καναδά και από στοιχεία που προέκυψαν αργότερα δόθηκε η εντύπωση ότι υπήρξαν διακλαδώσεις στην Αθήνα και στη Ρώμη».
Οι αστυνομικές αρχές εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό εναντίον του Χρήστου Κασσίμη, για τον οποίο θεωρούν ότι υπήρξε εκείνος που «έφερε το αντάρτικο πόλεων στην Ελλάδα». Όμως ένα χρόνο αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου 1977, ο Χρήστος Κασσίμης σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αστυνομικούς στη λαχαναγορά του Ρέντη, όπου κατά τους αστυνομικούς, σκόπευε να τοποθετήσει βόμβα στις παρακείμενες εγκαταστάσεις της A.E.G., της γερμανικής βιομηχανίας ηλεκτρικών ειδών. Οι αστυνομικοί τις πρώτες ημέρες μετά τη συμπλοκή είχαν αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Κασσίμης να συνδέεται με τους δολοφόνους του Γουέλς και του Μάλλιου. Ο λόγος γι’ αυτό ήταν ότι το αυτοκίνητο που είχε χρησιμοποιήσει ο Κασσίμης είχε κλαπεί από το Παγκράτι, περιοχή από την οποία τα μέλη της «17Ν» είχαν κλέψει τα αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν στις δολοφονίες Γουέλς και Μάλλιου [12].
Η κηδεία του
Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του Μάλλιου έγιναν στις 16 Δεκεμβρίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, με την παρουσία χιλιάδων Ελλήνων Εθνικιστών. Ο εκ των ομιλητών Γεώργιος Γεωργαλάς, παρουσίασε τον Μάλλιο ως μάρτυρα της Ελλάδας και προανήγγειλε ότι «...Θα απαντήσουμε οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Θέλουν πόλεμο, θα τον έχουν» και πρόσθεσε: «Φωτιά και τσεκούρι»! Οι συγκεντρωμένοι αφού απέτισαν φόρο τιμής στη σορό του νεκρού ήρωα, διαμαρτυρήθηκαν διαδηλώνοντας την οργή τους με έντονο τρόπο και απαντώντας στην ειρωνική και χλευαστική στάση αριστερών δημοσιογράφων, γνωστών για την καθεστωτική τακτική και πρακτική τους, καθώς και για την αμέριστη συμπαράσταση που παρείχαν στις δολοφονικές-παρακρατικές συμμορίες της αριστεράς, ήρθαν σε ευθεία αντιπαράθεση και σύγκρουση μαζί τους. Μετά τη νεκρώσιμο ακολουθία το φέρετρο του Μάλλιου εξήλθε από τον Ιερό ναό σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία και πάνω στο φέρετρο ήταν τοποθετημένα το πηλήκιο και τα παράσημα του. Την ίδια στιγμή η σύζυγος του αναφώνησε: «Γι' αυτή τη σημαία έπεσες, Βαγγέλη».
Γεγονότα μετά την κηδεία
Οι δημοσιογράφοι που δημιούργησαν το κλίμα της εποχής ουσιαστικώς υπήρξαν ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Μάλλιου, από τούς εγκληματίες της «17 Νοέμβρη», ενώ στη συνέχεια δημοσίευσαν τίτλους όπως «εκτελέστηκε ό Μάλλιος», ωσάν η «17 Νοέμβρη» να απένειμε δικαιοσύνη. Στα γεγονότα που ακολούθησαν την κηδεία του Μάλλιου συνελήφθησαν γνωστοί εθνικιστές, μεταξύ τους η Μαρία, κόρη του Πέτρου και αδελφή του Γιάννη Γκόρου, ο φοιτητής Γεώργιος Μουσταΐρας και ο Γεώργιος Μάνος, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 2,5 μηνών για θρασύτητα κατά της αρχής, καθώς και ο Γεώργιος Ροϊδοδήμος, ο οποίος, ως ανήλικος, τέθηκε υπό την επιμέλεια κοινωνικής λειτουργού. Τις επόμενες ημέρες συνελήφθη, δικάστηκε, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε στις φυλακές και ο Νίκος Μιχαλολιάκος, μετέπειτα αρχηγός του εθνικιστικού κινήματος «Χρυσή Αυγή». Συνελήφθησαν επίσης οι Νικόλαος Σιμωνετάτος, Νικόλαος Λιόλιος και Αντώνιος Γερονικολός, ενώ παράλληλα διατάχθηκε η διεξαγωγή ανακρίσεως και απαγορεύθηκε η έξοδος από την Ελλάδα στους Γεώργιο Γεωργαλά, Κώστα Πλεύρη, Ανδρέα Δενδρινό, Δημήτριο Ναστούλη, Α. Παγουλάτο, Αριστοτέλη Καλέντζη, Γεώργιο Μάνο, Μαρία Γκόρου και Γεώργιο Μουσταΐρα.
Σε μια πρωτοφανή επίδειξη πνεύματος υπαταγής στα κελεύσματα του Τύπου και της αριστεράς η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δια του Υπουργού της Δημοσίας Τάξεως, ζήτησε από όλους τους εκτός υπηρεσίας αστυνομικούς να τεκμηριώσουν με γραπτή αναφορά που βρίσκονταν την ώρα της κηδείας του Αστυνόμου Μάλλιου. Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονία του Μάλλιου «...απηγορεύθη στις ελληνικές εφημερίδες η δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση» από τον τότε Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Δημήτριο Τσεβά, προκειμένου να διευκολυνθεί η διενεργούμενη ανακριτική έρευνα [13]. Η Αστυνομία δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάληψη της ευθύνης από την οργάνωση με την επωνυμία «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη», μάλιστα κάποιοι αξιωματικοί της υποστήριξαν ότι η άκρα Αριστερά αλλά και η άκρα Δεξιά προσπαθούσαν να σπιλώσουν η μία την άλλη στέλνοντας ψευδείς ανακοινώσεις, ενώ χαρκτηριστικό του κλίματος της εποχής είναι ότι αρχικές έρευνες έγιναν ανάμεσα στους «εξτρεμιστές» αλλά και σε πρόσωπα που συνδέονταν με την «κυπριακή υπόθεση».
Δημοσιεύματα
«Έργο επαγγελματιών ο φόνος του Μάλλιου» έγραφε στον τίτλο της η αθηναϊκή εφημερίδα «Το Βήμα» στις 16 Δεκεμβρίου 1976 και συμπλήρωνε «Πολλές ομοιότητες με τον φόνο του σταθμάρχη της CIA Γουέλς», ενώ η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στις 15 Δεκεμβρίου 1976 ανέφερε ότι «Διευκολύνει η δολοφονία τους κύκλους της ανωμαλίας-Η Χούντα ξενύχτησε δίπλα στο πρώτο της παλικάρι». Στις 29 Ιανουαρίου 1978 ανακαλύφθηκε στην Πάρνηθα ιδιόγραφο σημείωμα μελών της «17 Ν», το οποίο έδινε πληροφορίες για τον Ευάγγελο Μάλλιο. Ο γραφικός χαρακτήρας του σημειώματος ταυτίζεται, με αυτόν του Αλέκου Γιωτόπουλου, ο οποίος σύμφωνα με αστυνομικές διαρροές ήταν ο «ψηλός» που δολοφόνησε τον Μάλλιο, έχοντας μαζί του και μια γυναίκα, την «Άννα» της «17Ν».
Το Δεκέμβριο του 1976, λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Μάλλιου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μετέπειτα υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου δήλωσε: «Ίσως το γεγονός αυτό μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι έκανε και στην Ελλάδα την εμφάνισή του το γενικό σήμερα στην Ευρώπη φαινόμενο της «συναίνεσης». Μιας συναίνεσης των πάντων μέσα στο κλίμα της οποίας οι μειοψηφίες εξοντώνονται. («Ερυθρές Ταξιαρχίες» στην Ιταλία, «ΡΑΦ», «Κίνημα 2 Ιούνη» κ.λπ. στη Δ. Γερμανία). Φαίνεται λοιπόν ότι έχει δημιουργηθεί κι εδώ μια σιωπηλή ή και ρητή συναίνεση, ένα βόλεμα, που δεν μπορεί κανείς να το κατακρίνει, μια συσπείρωση γύρω από το συμβιβασμό που έφερε τη δημοκρατία στις 24 Ιουλίου. Αυτή η συναίνεση διαταράσσεται ξαφνικά από τις πράξεις ορισμένων που είτε είναι προβοκάτορες ή χαφιέδες, είτε έχουν διαφορετική πολιτική αντίληψη: προχωρούν τις θέσεις που κι εμείς υποστηρίζουμε ως την άκρη. (Επιδιώκουμε εθνική ανεξαρτησία -αλλά ο Γουέλτς ανενόχλητα από τη χώρα μας διευθύνει όλη τη C.I.A. Μέσης Ανατολής. Οι βασανιστές πρέπει να τιμωρηθούν υποδειγματικά -αλλά ο Μάλλιος κυκλοφορεί ελεύθερος). Από τη στιγμή που το κράτος δεν επιτελεί στοιχειώδεις λειτουργίες του, δεν μπορούμε να κρίνουμε την πράξη τυπικά, αλλά μόνο στην ουσία της. Πρέπει ή όχι να δρουν ξένοι πράκτορες στην Ελλάδα; Πρέπει ή όχι να τιμωρούνται οι βασανιστές; Άσχετα με το πώς κρίνονται από πολιτική σκοπιά οι εκτελέσεις, νομίζω ότι ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε από τον Τύπο και τους εκπροσώπους των κομμάτων το γεγονός είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός. Πουθενά δεν πέρασε η αντίδραση του λαού σ' αυτές τις εκτελέσεις. Αποσιωπήθηκαν εντελώς οι επιδοκιμασίες που, απ' ό,τι ακούω, ήταν άμεσες και έντονες. Και ο Τύπος και οι πολιτικοί έπρεπε να απασχοληθούν μ' αυτές. Να τις χαρακτηρίσουν "αγριότητα", "έλλειψη πολιτικής ωριμότητας", να τις πουν σωστές ή λανθασμένες -πάντως όμως να μην αποκλείσουν το διάλογο με τη μάζα».
Ελάχιστες ημέρες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του η ομάδα «Προλεταριακή Αριστερά» εξέδωσε παραληρηματική προκήρυξη συμπαραστάσεως (!) στην οργάνωση «17Ν», στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων «...Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η οργάνωση 17 Νοέμβρη έδρασε σαν εντολοδόχος του λαού. Το πιστόλι που εκτέλεσε τον Μάλλιο το κρατούσαν οι εκατοντάδες νεκροί της δικτατορίας, οι δεκάδες χιλιάδες βασανισμένοι, ένας ολόκληρος λαός. Γι’ αυτό και σύσσωμη ήταν η αντίδραση του λαού: “Ν’ αγιάσουν τα χέρια τους”». Η εφημερίδα «Τα Νέα» σε δημοσίευμα της στις 22 Οκτωβρίου 1977, αναφέρει ότι «....παράγοντες των αρχών ασφαλείας πιστεύουν πως πίσω από την επωνυμία αυτή κρύβεται κάποια άλλη οργάνωση που έχει αντικειμενικό σκοπό τη δημιουργία ανώμαλων καταστάσεων». Επί πολλά χρόνια το αρχείο των τρομοκρατικών οργανώσεων, που βρέθηκε τον Ιανουάριο του 1978 στις παρυφές του βουνού της Πάρνηθος, έκρυβε ένα γρίφο. Πολλά από τα σημειώματα που αφορούσαν τα αποτελέσματα παρακολουθήσεων στόχων είχαν γραφεί με τη γραφομηχανή της «17Ν». Ωστόσο, χτυπήθηκαν από τον «Ε.Λ.Α.», μόνο ο Μπάμπαλης και το εργοστάσιο της γερμανικής εταιρείας A.E.G. στην Ελλάδα, όπου σκοτώθηκε από αστυνομικά πυρά ο τρομοκράτης Χρήστος Κασσίμης. Οι αξιωματικοί της αστυνομίας δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τη συνύπαρξη των δύο οργανώσεων στην Πάρνηθα, καθώς «17Ν» και «Ε.Λ.Α.», οργανώσεις με διαφορετική δομή και ιδεολογική πλατφόρμα που πολλές φορές λειτουργούσαν ανταγωνιστικά, όμως μετά την εξάρθρωση των δύο οργανώσεων, η αστυνομία θεωρεί ότι αυτό συνέβη διότι στα πρώτα χρόνια της μεταπολιτεύσεως «17Ν» και «Ε.Λ.Α.» διέθεταν κοινή γιάφκα. Η δολοφονία του Μάλλιου παραμένει ανεξιχνίαστη, επισήμως, καθώς το αδίκημα της ανθρωποκτονίας διαγράφηκε μετά την παρέλευση 20ετίας από την τέλεση της.
Ο Παύλος Σερίφης, ανιψιός του Γιάννη Σερίφη που συνελήφθη για συμμετοχή την «17 Νοέμβρη» και αποδέχθηκε τη συμμετοχή του ως τσιλιαδόρου στη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς, κατονόμασε τους άλλους τρεις που έλαβαν μέρος, ενώ προσδιόρισε και τα πρόσωπα που συμμετείχαν στις μετέπειτα δολοφονίες των Μάλλιου και Πέτρου-Σταμούλη [14]. O Αλέξανδρος Γιωτόπουλος αναγνωρίζεται από τον Σερίφη ως ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός της «17 Νοέμβρη» και αυτός που πυροβόλησε τον Γουέλς, τον Μάλλιο, τον Πέτρου και τον συνοδό του αστυνομικό Σταμούλη. Στη δολοφονία του Μάλλιου, πέραν του Γιωτόπουλου, έλαβαν μέρος η «Άννα», μια όμορφη ψηλή Ελληνίδα, και ο καταγόμενος από τις Σέρρες Νίκος Παπαναστασίου, που συνελήφθη στο Μενίδι και είχε κατονομασθεί από τον Χριστόδουλο Ξηρό ως ο πρώτος «Νικήτας» της τρομοκρατικής οργανώσεως, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα ειδών αγγειοπλαστικής στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου.


Υστερογραφο


Οι Ευάγγελος Μάλλιος και Πέτρος Μπάμπαλης είχαν από πλευράς της Γενικής Ασφάλειας την ευθύνη για την ομαλή αναχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της συνοδείας του, για το Παρίσι. Τη συνοδεία του αποτελούσαν η σύζυγος του Αμαλία Κανελλοπούλου και ο γραμματέας του Ιωάννης Ζαχαράκης, που ήταν εκείνος ο οποίος κράτησε τρεις θέσεις στο όνομα Κώστας Τριανταφυλλίδης, ο οποίος ήταν υπαρκτό πρόσωπο και δημοσιογράφος στο συγκρότημα Μπότση. Οι θέσεις που κρατήθηκαν αντιστοιχούσαν στους αριθμούς 20-21-22 και τα εισιτήρια στους αριθμούς 138322-23-24 στην πτήση 409 της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Στην πτήση οι κρατήσεις θέσεων ήταν συνολικά 25 στον αριθμό και μεταξύ τους περιλαμβάνονται τα ονόματα Αβέρωφ, Χέλμης και Βαρδουλάκης. Εικάζεται ότι πρόκειται για τον πολιτικό Ευάγγελο Αβέρωφ, αριθμός θέσεως 14, τον Ευάγγελο Χέλμη, αριθμός θέσεως 15, διπλωμάτη και γαμπρό του Σπύρου Μαρκεζίνη, καθώς και τον αρχηγό της Χωροφυλακής Γεώργιο Αντωνίου Βαρδουλάκη, αριθμός θέσεως 16.]

Πέμπτη

Καταρρίπτονται: Δέκα τεράστια παραμύθια για τους δήθεν «πρόσφυγες»

73322010_103227677810146_3304925940693336064_o

Σχετικά με το μέγιστο πρόβλημα της μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης που κυριολεκτικά πνίγει τη χώρα επί χρόνια, ακούμε διαρκώς από κυβερνώντες, πολιτικά κόμματα και παράγοντες των τοπικών κοινωνιών να επαναλαμβάνονται μέχρι αηδίας τα ίδια χοντροκομμένα παραμύθια που δεν αντέχουν σε καμία λογική επεξεργασία και απευθύνονται μάλλον σε αφελείς ή ανίδεους.

Παραμύθι Νο 1: «Η αιτία της μαζικής λαθρομετανάστευσης είναι ο πόλεμος που αναγκάζει τους ανθρώπους να φεύγουν από τις πατρίδες τους επειδή κινδυνεύει η ζωή τους».
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που τηρούν οι ελληνικές αρχές, η πλειονότητα των λαθρομεταναστών που έρχονται στη χώρα μας είναι Αφγανοί. Το Αφγανιστάν όμως βίωσε τον χειρότερο πόλεμο κατά το διάστημα 1979-88, όταν ο σοβιετικός στρατός είχε εισβάλει και κυριεύσει τη χώρα και προέβαινε σε τρομακτικά αντίποινα σε βάρος αμάχων για τον ανταρτοπόλεμο που του έκαναν οι μουτζαχεντίν. Παραδόξως όμως δεν υπήρξε τότε κανένα κύμα Αφγανών προσφύγων προς την Ευρώπη!


Όταν πάλι μαινόταν ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ τη δεκαετία του 1980 ο οποίος ήταν ιδιαίτερα βάρβαρος και στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, πάλι δεν υπήρξε κανένα κύμα Ιρανών και Ιρακινών προσφύγων προς τη Δύση! Αλλά και όταν έγινε η διαβόητη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου στη Ρουάντα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με 1 εκατομμύριο θύματα και μισό εκατομμύριο βιασμούς, ούτε τότε πλημμύρισε η Ευρώπη από πρόσφυγες. Επομένως το λογικό συμπέρασμα που βγάζει κανείς είναι πως ΔΕΝ είναι ο πόλεμος η βασική αιτία του φαινομένου που παρατηρούμε σήμερα.
Ποια όμως είναι τότε η ειδοποιός διαφορά του σήμερα με τις προηγούμενες δεκαετίες; Ποια είναι η πραγματική αιτία της μαζικής μετακίνησης εξαθλιωμένων πληθυσμών προς την Ευρώπη, αν όχι ο πόλεμος;

Η πραγματική αιτία είναι μία: το smartphone. Από τη στιγμή που και ο πιο πάμφτωχος κάτοικος της υποσαχάριας Αφρικής ή των οροσειρών του Πακιστάν, ή των λασπότοπων του Μπαγκλαντές απέκτησε πρόσβαση σε smartphone και είδε πώς ζει ο κόσμος στην ευημερούσα Ευρώπη, πώς διασκεδάζει, πώς απολαμβάνει ελευθερίες και δικαιώματα, ήταν αδύνατον πλέον να τον κρατήσει οτιδήποτε στον τόπο του.


Επομένως έχουμε να κάνουμε με σαφή ροή λαθρομεταναστών οι οποίοι χρησιμοποιούν την ιδιότητα του πρόσφυγα ως άλλοθι και ως φθηνή δικαιολογία για να εκμεταλλευτούν τα κενά του ευρωπαϊκού νομικού συστήματος και να μπορέσουν να φθάσουν στις χώρες που έχουν δει στο smartphone για να ζήσουν κι αυτοί όπως ζουν εκείνοι τους οποίους βλέπουν στα smartphones.
Γι’ αυτό οι δημοσιογράφοι λένε συχνά με έκπληξη ότι οι λαθρομετανάστες είναι πολλές φορές ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι, αλλά έχουν πάντα πανάκριβο smartphone τελευταίας τεχνολογίας στο χέρι τους – αυτό συμβαίνει διότι πολύ απλά το smartphone είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τη νέα μεγάλη μετανάστευση των πληθυσμών και όχι ο φόβος του πολέμου.



Παραμύθι Νο 2: «Η ελληνική κυβέρνηση πράττει το παν για τη φύλαξη των συνόρων, με τη βοήθεια της FRONTEX».
Το πολιτικό μας προσωπικό έχει πάρει διαζύγιο με την κοινή λογική. Τι σημαίνει “φυλάω τα σύνορα”; Ο κοινός νους λέει πως όταν μια χώρα φυλάσσει πραγματικά τα σύνορά της τότε εμποδίζει οποιονδήποτε αποπειραθεί να τα περάσει παράνομα είτε ένοπλος είναι αυτός είτε άοπλος.

Στη δική μας περίπτωση οι λαθρομετανάστες όχι μόνο περνούν εντελώς ανενόχλητοι και παράνομα στα νησιά μας και στον Έβρο, αλλά στα δεκάδες βίντεο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν υπάρχει ποτέ η παραμικρή παρουσία Ελλήνων ενστόλων στις περιοχές απόβασης ή εισόδου – ούτε ένας στρατιώτης, ένας λιμενικός ή ένας αστυνομικός να παρακολουθεί έστω από μακριά τους λαθρομετανάστες για να υποδηλώνει την ύπαρξη και λειτουργία του ελληνικού κράτους.
Αν δει κανείς σχετικά βίντεο θα δει τους λαθρομετανάστες να αποβιβάζονται όπου γουστάρουν, όποτε γουστάρουν, και να βρίσκονται εκεί μόνο άνθρωποι των ΜΚΟ που τους υποδέχονται και τους δίνουν οδηγίες για το πού θα πρέπει να πάνε στη συνέχεια.

Άρα όποιος μας λέει ότι φυλάει τα σύνορα, μας κοροϊδεύει ασύστολα. Δεν διώχνουμε ούτε εμποδίζουμε τους λαθρομετανάστες – απλώς τους υποδεχόμαστε και τους παρέχουμε ξενοδοχειακές υπηρεσίες και χρηματικά επιδόματα. Είναι άλλος ο ρόλος του φύλακα σε ένα ξενοδοχείο και άλλο του ρεσεψιονίστ. Οι ελληνικές αρχές παίζουν απλώς τον ρόλο του ρεσεψιονίστ στο μεταναστευτικό ζήτημα – μοιράζουν κλειδιά δωματίων στους εισερχόμενους αλλοδαπούς και τους λένε σε ποιο “δωμάτιο” θα πάνε να μείνουν και τι ώρα σερβίρεται το πρωινό.

Όσο για τον ρόλο της FRONTEX στη φύλαξη των ελληνικών συνόρων, αυτό είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί. Περίπου 50 αξιωματικοί της FRONTEX έχουν αναπτυχθεί στα ελληνοαλβανικά σύνορα (χερσαία και θαλάσσια) με στόχο την παρεμπόδιση της διέλευσης των λαθρομεταναστών προς τις χώρες της ΕΕ. Ταυτόχρονα 115 Γερμανοί αστυνομικοί εκτελώντας χρέη συνοριοφυλάκων βρίσκονται στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων με στόχο να αποτρέψουν τους λαθρομετανάστες να φτάσουν στην Κεντρική Ευρώπη.

Δηλαδή η FRONTEX ενώ παίζει στο Αιγαίο τον ρόλο του ήρωα-ναυαγοσώστη και ξεφορτώνει αβέρτα λαθρομετανάστες στα νησιά μας, την ίδια ώρα προσέχει στα βόρεια σύνορά μας να μην περάσει κανένας λαθρομετανάστης στην Αλβανία και στα Σκόπια αλλά να παραμείνουν όλοι εδώ!

Πρόκειται για ξεδιάντροπη κοροϊδία εκ μέρους της ΕΕ η οποία προφανώς έχει αποφασίσει να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρο συσσώρευσης μουσουλμάνων λαθρομεταναστών προκειμένου να προστατεύσει τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της.

Παραμύθι Νο 3: «Η Ελλάδα δεσμεύεται από διεθνείς συνθήκες και επομένως το Λιμενικό δεν μπορεί να απωθήσει τις λέμβους των λαθρομεταναστών αλλά είναι υποχρεωμένο να τους περισυλλέγει».
Μπροστά στο εθνικό συμφέρον και σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας καμία διεθνής συνθήκη δεν μπορεί να υπερισχύει.
Η Ελλάδα ήδη παραβιάζει συστηματικά επί δεκαετίες τον όρο της Συνθήκης της Λωζάνης ο οποίος επιβάλει ρητώς να είναι αποστρατιωτικοποιημένα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Εμείς αντιθέτως, επειδή κρίνουμε (πολύ σωστά) πως αν τηρήσουμε το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης της Λωζάνης θα κινδυνεύσει η εθνική μας ασφάλεια, διατηρούμε στα νησιά αυτά ολόκληρες ταξιαρχίες με κάθε είδους βαρύ οπλισμό, και απλώς τις ονομάζουμε “Εθνοφυλακή” για να υποκρινόμαστε ότι δεν παραβιάζουμε τη Συνθήκη.

Άρα εφόσον παραβιάζουμε ήδη τις διεθνείς συνθήκες για λόγους ύψιστου εθνικού συμφέροντος, γιατί παριστάνουμε τους τόσο ευαίσθητους και τυπικούς όταν η χώρα μας απειλείται με κανονική άοπλη εισβολή αλλοεθνών; Επίσης, οι ίδιες διεθνείς συνθήκες που τάχα δεσμεύουν εμάς, δεν δεσμεύουν εξίσου και τις άλλες χώρες;
Οι Σκοπιανοί γιατί κρατούν κλειστά τα σύνορά τους και δεν περνάει ούτε κουνούπι; Γιατί πριν λίγα χρόνια συσσωρεύονταν λαθρομετανάστες στην παραμεθόρια Ειδομένη για να περάσουν σε σκοπιανό έδαφος αλλά δεν το κατάφερναν και έμεναν στην ελληνική πλευρά των συνόρων; Κατηγόρησε κανείς τότε τους Σκοπιανούς επειδή απωθούσαν (πολλές φορές βίαια) τους λαθρομετανάστες; Τους έσυρε κανείς στα διεθνή δικαστήρια; Φυσικά και όχι, διότι έκαναν αυτό ακριβώς που υπαγόρευε το εθνικό τους συμφέρον.

Επίσης αυτό που βλέπουμε να γίνεται όλο και συχνότερα είναι να περνούν μαζικά οι λαθρομετανάστες τα χερσαία σύνορα του Έβρου. Εκεί λοιπόν που δεν τίθεται ζήτημα μη απώθησης και δεν ισχύουν οι κανόνες διάσωσης των ναυαγών, γιατί δεν τους σταματάμε; Τους Έλληνες διαδηλωτές που προσπάθησαν να περάσουν μέσα από ορεινές διαβάσεις για να διαμαρτυρηθούν για την υπογραφή της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών το καλοκαίρι 2018 μια χαρά τους εμπόδισαν τα ΜΑΤ με χρήση χημικών ουσιών και με ξυλοδαρμούς.
Τους λαθρομετανάστες γιατί δεν μπορούν να τους εμποδίσουν να μη περνούν τα χερσαία σύνορα στον Έβρο; Άρα είναι ολοφάνερο ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να σταματήσουν τους λαθρομετανάστες και όχι ότι δεν μπορούν.

Παραμύθι Νο 4: «Επειδή εμείς οι Έλληνες έχουμε ζήσει την προσφυγιά το 1922, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη ευαισθησία τους μετανάστες που φθάνουν στη χώρα μας».

Το παιδαριώδες αυτό επιχείρημα το έχω ακούσει δυστυχώς ακόμη και από ιεράρχες που υποτίθεται ότι έχουν ένα μορφωτικό επίπεδο ανώτερο του μέσου πολιτικού. Είναι εντελώς βλακώδες και ανιστόρητο να συγκρίνουμε την άφιξη των ΕΛΛΗΝΩΝ Μικρασιατών προσφύγων το 1922 με τις αφίξεις των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Σομαλία, τη Νιγηρία, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Αλγερία και το Μαρόκο. Δεν υπάρχει απολύτως ΚΑΜΙΑ ομοιότητα σε αυτά τα δύο φαινόμενα. Οι Έλληνες Μικρασιάτες ήρθαν στο ελληνικό κράτος νόμιμα, επειδή ξεριζώθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες και δεν άντεχαν να ζουν πλέον υπό τον τουρκικό ζυγό. Επιπλέον όχι μόνο ήταν κυριολεκτικά αδέρφια μας αλλά μας δίδαξαν πολιτισμό και μας έμαθαν τέχνες και γράμματα που εμείς της «παλαιάς Ελλάδας» δεν είχαμε αναπτύξει στον ίδιο βαθμό. Με τους σημερινούς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που γκετοποιούνται, που επιβάλουν στις γυναίκες τους το τσαντόρ και που αυτομαστιγώνονται τελετουργικά στους δρόμους, ποια κοινή εθνική και πολιτισμική συγγένεια έχουμε, τι πολιτισμό θα πάρουμε και σε τι θα ωφεληθούμε; Και για όσους επικαλούνται το επίσης σαθρό επιχείρημα ότι “υπάρχουν ολόκληρες χώρες στη Δύση που θεμελιώθηκαν πάνω στους μετανάστες” το αμείλικτο ερώτημα είναι: Και τι απέγιναν οι αυτόχθονες σ’ αυτές τις χώρες;. Μήπως υπέστησαν τελικά γενοκτονία και αφανισμό από τους νεοφερμένους μετανάστες, όπως έγινε με τους Ινδιάνους στην Αμερική και τους Αβορίγινες στην Αυστραλία; Αυτή θέλουμε να είναι η τύχη και των Ελλήνων στον τόπο τους;

Παραμύθι Νο 5: «Οι αρχές του πολιτισμού μας αλλά και του χριστιανισμού επιβάλουν να παράσχουμε κάθε δυνατή βοήθεια σε κατατρεγμένους ανθρώπους».
Αυτός είναι αναμφίβολα ο μεγαλύτερος μύθος που υποκρύπτει τη μεγαλύτερη απάτη. Κι αυτό διότι το μεταναστευτικό πρόβλημα ΔΕΝ είναι ζήτημα αγάπης και χριστιανικής αλληλεγγύης αλλά καθαρά ΠΟΣΟΤΙΚΟ ζήτημα. Αν βγαίνοντας κανείς από την πόρτα του σπιτιού του το πρωί δει στα σκαλιά έναν ρακένδυτο ζητιάνο να του ζητάει ελεημοσύνη για να φάει κάτι, το πιθανότερο είναι πως θα του δώσει ένα ευρώ, ίσως του δώσει και από το φαγητό της ημέρας ή του επιτρέψει να μπει και μέσα στο σπίτι να πλυθεί και να ξεκουραστεί – κι έτσι θα αισθανθεί πως έχει κάνει μία μικρή πράξη φιλανθρωπίας. Αν όμως την επόμενη μέρα δει έξω από τα σκαλιά του 100.000 ζητιάνους, τι θα πρέπει να κάνει; Να τους βάλει μέσα στο σπίτι του όλους είναι αδύνατον, να τους ταΐσει όλους επίσης αδύνατον, αλλά ακόμη κι αν δώσει από ένα ευρώ σε όλους το αποτέλεσμα θα είναι να καταστραφεί ο ίδιος οικονομικά. Συνεπώς η αγαθοεργία και η φιλανθρωπία έχουν ξεκάθαρα ΠΟΣΟΤΙΚΑ όρια, κάτι που αποκρύπτουν συστηματικά οι συνήγοροι της λαθρομετανάστευσης.

Αν έρχονταν ξαφνικά μία ωραία μέρα σε ένα ελληνικό νησί 100 ή 1.000 κατατρεγμένοι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες, αμφιβάλει κανείς ότι όχι μόνο θα τους περιποιούμασταν και θα τους δίναμε κάθε δυνατότητα να ζουν με άνεση, αλλά και ότι θα τους είχαμε κάτι σαν εθνική μασκότ;
Είναι άλλο πράγμα όμως να έρθουν ΜΙΑ ΦΟΡΑ 1.000 λαθρομετανάστες και τελείως άλλο πράγμα να έρχονται 300-500 ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

Αυτό που στη μία περίπτωση θα ήταν μία πράξη φιλανθρωπίας που θα την κάναμε όλοι οι Έλληνες χωρίς δεύτερη σκέψη, ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας, τώρα μετατρέπεται σε εθνικό αυτοχειριασμό αποκλειστικά και μόνο λόγω του ΠΟΣΟΤΙΚΟΥ μεγέθους του προβλήματος.

Το να συνεχίσουμε να προσφέρουμε άσυλο και βοήθεια σε τόσο μεγάλο πλήθος αλλοδαπών συνιστά σίγουρη συνταγή αυτοκαταστροφής μας. Ο μεγάλος αριθμός των λαθρομεταναστών είναι άλλωστε αυτός που οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση να τους διασπείρει σε όλη τη χώρα, γεγονός που αποτελεί τη μήτρα όλων των μελλοντικών προβλημάτων μας τα οποία θα ξεκινήσουν από την ενσωμάτωση των παιδιών των λαθρομεταναστών στα ελληνικά σχολεία Όταν σχεδόν όλα τα ελληνικά σχολεία αποκτήσουν αλλοεθνή μειονότητα, τι νόημα θα έχει πια η πρωινή προσευχή, τι νόημα θα έχουν οι εικόνες των αγίων μέσα στις αίθουσες, τι νόημα θα έχει το μάθημα των Θρησκευτικών και τι νόημα θα έχει η ύπαρξη του σταυρού στη σημαία μας;

Οι οπαδοί του πολυπολιτισμού και κάθε είδους αντεθνικής ιδεολογίας ήδη δείχνουν ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους με προτάσεις όπως αυτή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιαννούλη που εισηγήθηκε την ποινική τιμωρία όσων Ελλήνων ψήνουν χοιρινό κρέας ή καταναλώνουν αλκοόλ κοντά σε “προσφυγικές δομές”! Με την ίδια νοσηρή λογική, θα πρέπει οι Ελληνίδες να αρχίσουν σε λίγα χρόνια να κυκλοφορούν με τσαντόρ για να μην προσβάλουν τα ήθη των μουσουλμάνων “φιλοξενούμενων”, οι καμπάνες των εκκλησιών να πάψουν να χτυπούν για να μην ενοχλούνται οι αλλόδοξοι, και οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα να καταργηθούν από σεβασμό προς τον κάθε Αχμέτ και Χασάν που μας κουβαλήθηκε εδώ απρόσκλητος.

Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν τρελά σήμερα, αλλά δυστυχώς αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν οι άφρονες πολιτικοί ταγοί μας που έχουν ανοίξει ορθάνοιχτα τις πύλες της χώρας στη μουσουλμανική λαθρομετανάστευση. Αυτά που σήμερα μοιάζουν εξωφρενικά, αύριο θα μας τα επιβάλει δια της βίας το ίδιο το κράτος μας, και κάθε αντίδραση θα καταστέλλεται με ποινικές διώξεις.

Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων της γιγαντωμένης μουσουλμανικής μειονότητας θα οδηγήσει μοιραία στον αργό εκφυλισμό και τελικά στον θάνατο του ελληνικού έθνους. Και όλα αυτά είναι καθαρά θέμα ΠΟΣΟΤΙΚΟ και όχι αξιακό ούτε ηθικό όπως παραπλανητικά μας λένε κάποιοι επιτήδειοι.

Παραμύθι Νο 6: «Όποιοι εναντιώνονται στη φιλοξενία λαθρομεταναστών είναι ακροδεξιοί».
Η κακοποίηση και η διαστρέβλωση της γλώσσας αποτελεί χαρακτηριστικό των δήθεν “φιλανθρώπων” που προωθούν την αντικατάσταση πληθυσμού στην Ελλάδα. Με τον όρο “φιλοξενία” εννοούμε το να παρέχεις στέγη, τροφή και κάθε άλλη βοήθεια σε κάποιον που την έχει ανάγκη, αλλά για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Όταν αυτός ο αναξιοπαθών δεν έχει σκοπό να φύγει ποτέ από το σπίτι σου αλλά θέλει να μείνει εσαεί κι αυτός και τα παιδιά του και τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του, αυτό ΔΕΝ είναι πλέον φιλοξενία αλλά είναι κανονική καταπάτηση και αποικισμός.
Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης να μας λέει για ΠΟΣΟ χρόνο θα παραμείνουν οι “φιλοξενούμενοι” λαθρομετανάστες στη χώρα μας; Φυσικά και όχι.

Αν το ελληνικό κράτος είχε ειλικρινή πρόθεση να φιλοξενήσει απλώς τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μετά το πέρας του οποίου θα επέστρεφαν στις πατρίδες τους, θα τους περιόριζε όλους σε συγκεκριμένους χώρους και θα οργάνωνε αραβόφωνα ισλαμικά σχολεία για τα παιδιά τους αντί να τους διασπείρει σε όλη τη χώρα και να προσπαθεί πάση θυσία να τους ενσωματώσει στην ελληνική κοινωνία.

Για να μεριμνά όμως το κράτος μας πώς θα μπουν παιδιά τους στα ελληνικά σχολεία, και πώς θα μάθουν ελληνικά, για να τους παρέχει επιδόματα, σπίτια, ξενοδοχεία, μεταφορικά μέσα, κοινωνικά παντοπωλεία, δωρεάν περίθαλψη και για να τους κάνει σεμινάρια για το πώς θα βρουν δουλειές, σημαίνει πολύ απλά πως οι δήθεν “φιλοξενούμενοι” δεν πρόκειται να φύγουν ΠΟΤΕ και ότι σύντομα θα λάβουν και δικαίωμα ψήφου καθώς και ελληνική υπηκοότητα.

Αυτό από μόνο του είναι ένας ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ λόγος να αντιδρούν οι τοπικές κοινωνίες, πέρα από τη βλάβη που υφίστανται από την εγκληματικότητα και το πλήγμα σε βάρος του τουρισμού. Αλλά βέβαια οι προπαγανδιστές της εξαφάνισης του ελληνικού έθνους δεν θέτουν ποτέ σε κανέναν το αληθινό ερώτημα “θέλετε τη μόνιμη εγκατάσταση χιλιάδων αλλοεθνών και αλλόδοξων μεταναστών στα χωριά και στις πόλεις σας;”.

Αποκρύπτουν πάντα ύπουλα την ουσία του προβλήματος λέγοντας υποκριτικά “μα γιατί δεν θέλετε να φιλοξενήσετε μερικούς δυστυχισμένους ανθρώπους;”. Οι λέξεις που πραγματικά θα ηχούσαν καμπάνες κινδύνου στα αυτιά των Ελλήνων πολιτών, απλώς αποσιωπούνται και δεν προφέρονται ποτέ.

Παραμύθι Νο 7: «Οφείλουμε ως λαός να αντισταθούμε στην ξενοφοβία και να υποδεχτούμε με αγάπη τους μετανάστες».

Έχει καταντήσει πραγματικά κουραστική αυτή η μπαρούφα περί της δήθεν “ξενοφοβίας”. Τι σημαίνει όμως στα αλήθεια ο όρος “ξενοφοβικός”; Φοβάται μήπως κανένας Έλληνας τον Σουηδό μετανάστη που θα έρθει με το διαβατήριό του και τα χαρτιά του να δουλέψει στην Ελλάδα; Φοβάται κανείς συμπατριώτης μας τον Γερμανό συνταξιούχο που έχει αγοράσει σπίτι στην Κρήτη για να περάσει τα γεράματά του, ή μήπως τον Ισπανό ή τον Ιταλό ή τον Αυστριακό ή τον Αμερικανό; Κανείς δεν τους φοβάται αυτούς τους ξένους ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη. Όποιος λοιπόν τσουβαλιάζει συλλήβδην τους Έλληνες ως “ξενοφοβικούς” απλώς συκοφαντεί.

Όποιος αποκαλεί “μετανάστες” αυτούς που μας κουβαλιούνται απρόσκλητοι από κάθε γωνιά της Γης προσβάλει το μισό εκατομμύριο συμπατριώτες μας που έφυγαν μετανάστες την τελευταία δεκαετία με τα χαρτιά τους, τις οικονομίες τους και τις δεξιότητές τους, πάντα ΝΟΜΙΜΑ.

Ας μην προσβάλουμε λοιπόν τους κανονικούς και νόμιμους μετανάστες τους οποίους δεν φοβάται κανείς! Αυτούς που φοβούνται οι Έλληνες είναι τους παράνομους που έρχονται χωρίς κανέναν έλεγχο, περιφρονώντας απολύτως τα σύνορά μας και τους νόμους μας, ανεβάζοντας τους δείκτες εγκληματικότητας και νοσηρότητας του πληθυσμού και εισάγοντας ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί εδώ και δεκαετίες από τον ντόπιο πληθυσμό.

Παραμύθι Νο 8: «Το μεταναστευτικό πρόβλημα ήρθε για να μείνει και θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό».
Είναι τεράστια ανοησία να πιστεύει κανείς ότι οι ροές των λαθρομεταναστών μπορούν να ανακοπούν κάποια στιγμή ως εκ θαύματος αν κάνουμε λίγη υπομονή ή ότι η Ελλάδα μπορεί να αντέξει απεριόριστο αριθμό αλλοδαπών.
Οι δεξαμενές που τροφοδοτούν τη λαθρομετανάστευση είναι συντριπτικά μεγαλύτερες από το μέγεθος της Ελλάδας και, αν συνεχίσουμε να φερόμαστε βλακωδώς, είναι ικανές να μας λιώσουν μόνο με το αριθμητικό βάρος τους.
Μόνο η Νιγηρία έχει σήμερα πληθυσμό 190 εκατομμυρίων κατοίκων και το Μπαγκλαντές που έχει έκταση περίπου όση και η Ελλάδα, έχει 160 εκατομμύρια πάμφτωχους κατοίκους.

Αν συνεχίσουμε να εκπέμπουμε το μήνυμα ότι δεχόμαστε τους πάντες και μάλιστα τους επιδοτούμε και τους επιτρέπουμε να φέρουν νόμιμα και τις οικογένειές τους, είναι απλώς ζήτημα χρόνου να τελειώσουμε ως έθνος και ως χώρα.

Παραμύθι Νο 9: «Τι έχουμε να φοβηθούμε από άοπλους και πεινασμένους ανθρώπους που αναζητούν απλώς ασφάλεια και μια καλύτερη ζωή;».

Η γειτονική Τουρκία, μία χώρα με καθαρά αναθεωρητική ατζέντα η οποία δεν κρύβει τις επεκτατικές και αρπακτικές διαθέσεις που έχει σε βάρος μας και δεν παραλείπει να μας απειλεί σχεδόν σε καθημερινή βάση, εργαλειοποιεί ασύστολα τις μεταναστευτικές ροές μετατρέποντάς τες σε ένα είδος υβριδικού πολέμου εναντίον μας. Όσο εμείς στρουθοκαμηλίζουμε και κλαίμε τη μοίρα μας λέγοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να ανακόψουμε αυτές τις ροές, τόσο βοηθάμε την Τουρκία να πετύχει την εθνική μας συντριβή χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε τουφεκιά.
Ας μην έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι οι λαθρομετανάστες είναι ακίνδυνοι επειδή έρχονται άοπλοι.

Από τη στιγμή που πατάνε σε ελληνικό έδαφος αποκτούν δικαιώματα και η Ελλάδα είναι υπόλογη διεθνώς απέναντί τους.
Αν συμβεί μία προβοκάτσια, ένα σοβαρό επεισόδιο, ένας φόνος σε βάρος τους, τότε η Τουρκία θα βρει ουρανοκατέβατη ευκαιρία να επέμβει σε ελληνικό έδαφος με το πρόσχημα ότι προστατεύει τους ομοθρήσκους της από τη βάναυση συμπεριφορά των Ελλήνων – και ο εδαφικός ακρωτηριασμός μας θα είναι βέβαιος και μόνιμος.

Επομένως πίσω από τον άοπλο λαθρομετανάστη πρέπει να βλέπουμε και τον πάνοπλο Τούρκο ο οποίος είναι πανέτοιμος να παίξει τον ρόλο του αυτόκλητου προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων (το έχουμε δει άλλωστε αυτό να συμβαίνει και με τις παρεμβάσεις του Ερντογάν για τους Παλαιστίνιους) και καραδοκεί για να εκμεταλλευτεί την παραμικρή ευκαιρία που θα του δώσουμε εμείς με τη βλακεία μας και τη στρατηγική μυωπία μας.

Παραμύθι Νο 10: «Είναι φυσικό να αδυνατεί η Ελλάδα να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης διότι καμία χώρα δεν έχει μπορέσει μέχρι τώρα να το λύσει».

Μέγιστο ψέμα! Μήπως το Ισραήλ δεν το έλυσε αυτό το πρόβλημα; Πόσοι λαθρομετανάστες μπαίνουν στο Ισραήλ ετησίως;
Απάντηση: ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ κι ας είναι το Ισραήλ δίπλα στη σπαρασσόμενη από πόλεμο Συρία, κι ας είναι πλουσιότατη χώρα με δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για τους πολίτες της. Απλούστατα οι Ισραηλινοί έχουν φροντίσει να ενημερώσουν τους πάντες πως όποιος επιχειρήσει να περάσει παράνομα τα σύνορα της χώρας θα δεχθεί αμέσως πυρά.
Δεν βλέπω όμως κανέναν δημοσιογράφο να κατηγορεί ποτέ το Ισραήλ για “φασισμό”, “ρατσισμό” ή “ξενοφοβία”.
Αλλά μήπως και η Βουλγαρία δεν το έλυσε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης;

Τα Σκόπια δεν το έλυσαν;
Γιατί άραγε εγκλωβίζονται οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;
Μα βεβαίως επειδή τα Σκόπια και η Βουλγαρία έχουν κλείσει ερμητικά τα σύνορά τους και δεν τους αφήνουν να περάσουν για να πάνε στη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Σουηδία και να καρπωθούν τα γενναιόδωρα επιδόματα που παρέχουν τα κράτη εκεί.

Άρα όποιος ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, ΜΠΟΡΕΙ να το λύσει.
Λύση δεν μπορούν να βρουν μόνο εκείνοι που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να βρουν, και επιδιώκουν τη διαιώνιση του προβλήματος είτε λόγω ιδεοληψίας είτε επειδή καρπώνονται σημαντικά οικονομικά οφέλη από την εθνολογική καταστροφή της χώρας.
Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι η εσκεμμένη «αντικατάσταση πληθυσμού» στην Ελλάδα είναι απλώς άλλη μία θεωρία συνωμοσίας, έρχονται δυστυχώς πολύ έγκυρες φωνές για να ομολογήσουν πως όντως αυτό συμβαίνει. Ο ίδιος ο καθηγητής Στάθης Καλύβας που είναι μέλος της περίφημης Επιτροπής «Ελλάδα 2021» για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση, έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του στην «Καθημερινή»:

«Η Ελλάδα αποτελεί προνομιακό τόπο και στο κοντινό μέλλον θα τραβήξει ανθρώπους τόσο από πλούσιες χώρες που θα θέλουν να ζήσουν σ’ αυτή για την ποιότητα ζωής που μπορεί να προσφέρει, όσο και από φτωχές χώρες, οι οποίοι αναζητούν ασφάλεια και ελευθερία. Είναι, δηλαδή, εντελώς απίθανο η Ελλάδα να αδειάσει από ανθρώπους. Θεωρώ επομένως πως εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, έχουμε την ιστορική αποστολή, ως ένας κρίκος σε μια μακρά ανθρώπινη αλυσίδα που έζησε στον τόπο αυτόν, να μεταδώσουμε κάποιες πολύ σημαντικές αξίες μας στους ανθρώπους που θα μας διαδεχθούν στον τόπο αυτό, είτε συνδεόμαστε γονιδιακά μαζί τους είτε όχι».

Δηλαδή εν ολίγοις, αυτό που μας λέει ο καθηγητής είναι πως δεν έχει καμία σημασία ΠΟΙΟΙ θα κατοικούν στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες και αιώνες, αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι που να είναι πρόθυμοι να έρθουν και να μείνουν εδώ απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονται! Και μάλιστα αυτή η αντικατάσταση πληθυσμού να συμβεί σε καιρό ειρήνης, χωρίς καμία χρήση βίας. Αν αυτό δεν είναι ένα άκρως εφιαλτικό σενάριο για το έθνος μας, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας ένα άκρως ανησυχητικό φαινόμενο το οποίο θα πρέπει να μας θορυβήσει όλους.

Ολοένα και περισσότερο κάποιες κρίσιμες πολιτικές επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων αποκλίνουν εντελώς από τη λαϊκή βούληση. Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε έντονα για πρώτη φορά με την προδοσία της Μακεδονίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία έγινε σε πείσμα της εκπεφρασμένης λαϊκής βούλησης και μάλιστα από μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία-κουρελού.

Τώρα το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος. Οι κυβερνητικοί παράγοντες όχι μόνο γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή βούληση αλλά λοιδoρούν συστηματικά τις αντιδράσεις των απλών πολιτών στον βιασμό της βούλησής τους και επιβάλουν δια της βίας στον κόσμο μία καταστροφική εθνολογική αλλοίωση για την οποία βεβαίως ουδέποτε ψηφίστηκαν και ουδέποτε έλαβαν τη λαϊκή έγκριση.
Είμαι σίγουρος πως αυτή η αυξανόμενη απόκλιση των κυβερνητικών πολιτικών από τη λαϊκή βούληση δεν θα μας βγει σε καλό και ότι έρχονται άσχημες εξελίξεις σε εθνικό επίπεδο.

πηγή:infognomonpolitics.gr