Απόδημος Ελληνισμός: Εθνική Υπόθεση
http://www.kalami.net/2009/omogeneia/fesia_varthol.html«O Απόδημος Ελληνισμός μία δευτέρα και μία ζώσα όπου γης Ελλάς,
συναποτελεί με αυτήν, την αήττητον Ελληνική πανστρατιάν»
(Ίων Δραγούμης)
Θα επιχειρήσουμε για μία ακόμη φορά με το παρόν άρθρο, να προβούμε σε μια απόλυτα συνοπτική σκιαγράφηση και με κάποιες χρήσιμες επισημάνσεις, του μείζονος αυτού εθνικού κεφαλαίου, που λέγεται Ελληνισμού της διασποράς.
Της Υπέρτατης αυτής Εθνικής εφεδρείας η οποία αποτελεί την "άλλη Ελλάδα" όπως χαρακτηριστικά έχουν αποκαλέσει επιφανείς και διακεκριμένοι ομογενείς, στη διάρκεια δημοσιολογικής έρευνας που είχαμε πραγματοποιήσει στις ΗΠΑ και Καναδά. (Βλέπε βιβλίο μου Απέναντι του Ατλαντικού, Αθήνα).
Ο σύγχρονος Ελληνισμός αποτελεί σύνθεση ενός τρίπτυχου. Η πρώτη πτυχή είναι το σύνολο των ομοεθνών μας που ευρίσκονται μέσα στα όρια της ελληνικής επικράτειας. Η δεύτερη απαρτίζεται από τους αλύτρωτους, από εκείνους δηλαδή που ζουν έξω από τα όρια του νεοελληνικού κράτους, αλλά σε κομμάτι που ανήκει ιστορικά στην Ελλάδα Π.χ. Β. Ήπειρος, Ρωμυλία, Θράκη, Κύπρος, Πόλη. Την τρίτη πτυχή συνθέτει ο Απόδημος Ελληνισμός που έφυγε από την πατρίδα οικειοθελώς και ζει σε θετές πατρίδες.
Εκείνο που συνδέει τα τρία αυτά τμήματα σε ένα ενιαίο σύνολο είναι η κοινή εθνική συνείδηση και η θέληση να ανήκουν στο Ελληνικό Έθνος.
Όπως είναι γνωστό, τα στοιχεία που συγκροτούν την έννοια του Έθνους είναι η κοινή καταγωγή, η γλώσσα, η θρησκεία, τα ήθη, και πάνω από όλα η κοινή συνείδηση.
Ο Απόδημος Ελληνισμός αγωνίζεται αιώνες τώρα να διατηρήσει όσο μπορεί πιο πολλά από τα στοιχεία αυτά. Και πάνω από όλα από γενεά σε γενεά κληρονομείται η εθνική συνείδηση, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ο οποίος συνδέει τον κορμό του έθνους με τον απανταχού διεσπαρμένο Ελληνισμό.
Η κυρίως Ελλάδα, η φύτρα, παραμένει το κέντρο του μεγάλου κύκλου, ο άξονας περιστροφής των φυλετικών μας κυττάρων, που εξαπλωμένα πάνω στην υφήλιο αποτελούν τον Ελληνισμό της Διασποράς.
Οι σκοποί και οι στόχοι του θα είναι η διαμόρφωση, η ανάπτυξη και η μετάδοση των εθνικών μας μηνυμάτων και της ενιαίας εθνικής μας γνώμης στη Διεθνή Κοινότητα.
Η ελληνική φωνή επιβάλλεται να είναι παρούσα στα διεθνή κέντρα εξουσίας, εκεί όπου κυοφορούνται «τα πολιτικά γίγνεσθαι» και δημιουργούνται τα νέα ιστορικά δεδομένα.
Στο εξωτερικό υπάρχουν πολυάριθμοι Έλληνες επιστήμονες σε κάθε τομέα, μελετητές και διανοητές, οι οποίοι κατέχουν θέσεις - κλειδιά στις χώρες υποδοχής και οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν θετικά τις ξένες κυβερνήσεις, εάν ενημερωθούν και κινητοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Διότι γνωρίζουμε άριστα ότι το ανεκτίμητο αυτό εθνικό κεφάλαιο, των πολιτικών, θρησκευτικών, πνευματικών και επιχειρηματικών ηγητόρων της διασποράς είναι ολοκληρωτικά ανεκμετάλλευτο από πλευράς ελληνικού κράτους.
Όταν η Αμερική εκήρυξε την ανεξαρτησία της το 1776, το άγγελμα αυτό είχε βαθύτατη απήχηση και έγινε ενθουσιωδώς δεκτό από τις ψυχές των ελευθέρων λαών. Ο Έλλην Δημήτριος Υψηλάντης, ο οποίος καταγόταν από την οικογένεια των Κομνηνών είχε φθάσει στην Αμερική το 1778 με αρκετούς οπαδούς του δια να πολεμήσει υπέρ της ελευθερίας. Ετέθηκε αμέσως υπό τας διαταγάς του στρατηγού Λη.
Λίγα χρόνια μετά την αμερικανική ανεξαρτησία κατά το 1783 παρουσιάζεται ένας άλλος επιφανής Έλληνας. Πρόκειται για τον Ευστράτιο Δελάρωφ, ο οποίος κατήγετο από την Πελοπόννησο και είχε εγκατασταθεί αρχικά στη Μόσχα. Ήταν έμπορος γουναρικών και διηύθυνε μια ρωσοαμερικανική εταιρεία. Ερευνώντας συνέχεια την ίδια περίοδο ανευρίσκουμε τις μαρτυρίες του Άγγλου συνταγματάρχου Μάρτιν Λη και του κόμητα Γκουζέττε Ρέτσιο.
Ο πρώτος έγραψε το 1805 στο έργο του "Τα ταξίδια στον Μωρέα" τα εξής:
«Ένας Σπετσώτης επέστρεψε από την Αμερική με φορτίο από ζάχαρη και καφέ, επειδή ωφελήθη πολύ και άλλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά του». Ο δεύτερος επισκέφθηκε την Ελλάδα κατά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης και διαπιστώνει ότι ο ελληνικός στόλος ήταν έτοιμος να αποπλεύσει και οι Σπετσιώτες εσκέπτοντο την εγκατάλειψη του νησιού των και την καταφυγή των στην Αμερική.
Με αυτή την καταγραφή των γεγονότων της περιόδου αυτής διαπιστώνουμε ότι και τότε υπήρχε ο σχεδιασμός αλλά και οι πρωτοβουλίες πολλών Ελλήνων που διέσχιζαν τον ωκεανό και έφθασαν στον νέο κόσμο.
Η αναδρομή, όμως, στην Ιστορία, μάς αποκαλύπτει όλο και θετικότερες πτυχές της ελληνικής διεισδύσεως στην αμερικανική κοινωνία.
Τα γεγονότα, τα οποία μαρτυρούν την ομαδική κίνηση των Ελλήνων προς την αμερικανική συμπολιτεία.
Είναι η πρώτη σπουδαία έξοδος των ομοεθνών μας από την πατρίδα. Και τούτο ασφαλώς έχει την εξήγησή του. Σε πολλές περιπτώσεις, η αδάμαστη ελληνική ψυχή δεν μπορούσε να συμβιβασθεί με την ταπείνωση της υποδηλώσεως από τους Τούρκους και να υποφέρει την φρικτή εικόνα, που παρουσίαζε η Ελλάδα. Ο διακαής πόθος τους ήταν να φύγουν προς μια ελεύθερη χώρα και, αφού δημιουργήσουν, να επιστρέψουν, για να προσφέρουν ό,τι μπορούσαν στην πολύχρονα βασανισμένη από τα δεσμά πατρίδα.
Μετά την κήρυξη της ελληνικής επαναστάσεως, στην Αμερική επραγματοποιήθησαν αρκετές πρωτοβουλίες, συγκεντρώσεις χρημάτων για τους σκοπούς του ιερού αγώνα. O Σμυρναίος Γ. Περδικάρης, ο οποίος είχε διορισθεί και εκπαιδευτικός σε διάφορα ιδρύματα της Αμερικής, ήταν ένας σημαντικός παράγων, που κινούσε τα νήματα για την οικονομική ενίσχυση των Ελλήνων πολεμιστών στην αγωνιζόμενη πατρίδα. Κατά την περίοδο αυτή κατά την οποία οι πρόγονοί μας αγωνιζόντουσαν για την ελευθερία της πατρίδας των εγεννήθησαν τρεις Έλληνες, οι οποίοι συνέδεσαν το όνομά τους με την πνευματική ζωή της Αμερικής.
Ο πρώτος ήταν ο Αλέξανδρος Πασπάτης ο οποίος γεννήθηκε στη Χίο το 1814. Όταν έγινε η μεγάλη σφαγή το 1822, πολλά Ελληνόπουλα επωλήθησαν ως σκλάβοι στη Σμύρνη. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Πασπάτης. Κατά την τραγική αυτή στιγμή η ηρωική μάνα του περνά κρυφά τα μικρασιατικά σύνορα και με χρήματα εξαγοράζει το παιδί της το οποίο στέλνει στην Αμερική. Διακρίθηκε ως ιατρός φιλανθρωπικών καταστημάτων και ως συγγραφέας βυζαντινών μελετών.
O δεύτερος Έλληνας ήταν ο Ευαγγελινός, ο οποίος γεννήθηκε στη Θεσσαλία. Αυτός αναδείχθηκε στους φιλολογικούς κύκλους της Αμερικής ως διανοούμενος, ούτως ώστε στα αρχεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών να υπάρχει υπόμνημα στο οποίο μεταξύ άλλων να αναφέρονται και τα εξής: «Τοιούτον φαινόμενον ως ο Σοφοκλής Ευαγγελινός, είναι πράγματι σπάνιον εις τους ακαδημαϊκούς ημών κύκλους και αισθανόμεθα ότι είναι προνόμιον να τον έχωμεν μεταξύ μας».
O τρίτος Έλληνας αυτής της περιόδου, είναι ο Ιωάννης Ζάχος, ο οποίος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1820.
Γενικά δε, για την περίοδο 1821-1850 και με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία που εξετάσαμε, από τις διάφορες πηγές των ομογενειακών οργανώσεων στις ΗΠΑ, (με προσωπικές μας επαφές), μπορούμε να προβούμε στην διαπίστωση, ότι την περίοδο αυτή παρουσιάσθηκαν (3) τάξεις Ελλήνων μεταναστών.
Η πρώτη ήταν των πνευματικών και διανοουμένων, που ανεπτύχθησαν στη μεγάλη χώρα και προσέφεραν ανεκτίμητες επιστημονικές και ανθρωπιστικές υπηρεσίες στην γενέτειρα πατρίδα.
Η δεύτερη τάξη ήταν των Ελλήνων που ανήκαν στους ναυτικούς κύκλους και καταγόντουσαν από τα νησιά της Ελλάδας.
Και η Τρίτη ήταν αυτή των εμπόρων, η οποία συνέβαλε ποικιλοτρόπως στην ανάπτυξη και εξέλιξη των αποδήμων, αλλά και προσέφερε ισχυρή οικονομική βοήθεια στην πατρίδα τους δύσκολους εκείνους καιρούς της ανασυγκροτήσεως του ελληνικού έθνους.
Κατά την περίοδο 1882 έως το 1992 έγινε μια πιο συστηματική και οργανωμένη προσέλευση στην Αμερική πολλών μεταναστών. Οι περισσότεροι Έλληνες καταγόντουσαν από την Πελοπόννησο και ιδιαίτερα από την Λακωνία.
Οι ομάδες αυτές των Ελλήνων όμως, στις αρχές εγίνοντο αντικείμενο υποστηρίξεως ή εκμεταλλεύσεως, από δύο κατηγορίες ανθρώπους, στην πρώτη περίπτωση, οι αφικνούμενοι προηγουμένως Έλληνες στην Αμερική διαπνέονταν από το φυλετικό αίσθημα της αλληλεγγύης προς τους νεοαφικνουμένους πατριώτες και τους παρείχαν πολλών ειδών υποστήριξη.
To πρώτο, κατά την εποχή αυτή, εργοστάσιο ζαχαρωτών ήταν του Χατζηπήρη και Πιλάλα από τη Σμύρνη.
Πριν από έναν περίπου αιώνα, ένας από τους ευφυέστερους Έλληνες πολιτικούς μας, ο Επαμεινώντας Δεληγιάννης έγραφε: «Πόρους η Ελλάς έχει απείρους. Όταν συγκεντρώσει την απανταχού του κόσμου διεσπαρμένη Ελλάδα προς έναν σκοπό, τη σωτηρία αυτής, τότε θέλει ιδεί οπόσαν δύναμιν έχει».
Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ΟΦΕΙΛΕΙ δύο ξεκάθαρες απαντήσεις στον Ελληνισμό:
- Πόσοι κι ποιοί μητροπολίτες μας στις ΗΠΑ εκδήλωσαν ενδιαφέρον ν' αποκτήσουν και την τουρκική υπηκοότητα, όπως τους ζήτησε ο οικουμενικός Πατριάρχης;
- Πόσες Μητροπόλεις ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα Βαρθολομαίου γιά παραχώρηση στο οικουμενικό Πατριαρχείο περιουσιακών στοιχείων ενοριών-κοινοτήτων που έχτισαν και συντηρούν οι Ομογενείς;
Καλά τα επικοινωνιακά ''κόλπα'' γιά τον αποπροσανατολισμό του Ελληνισμού και της Ομογένειας, καλές και οι ''κινητοποιήσεις'' γιά ''σωτηρία του Πατριάρχη'', εξαιτίας ετεροχρονισμένης μετάδοσης συνέντευξής του στο CBS περί ''σταύρωσής'' του στην Τουρκία, αλλά απαιτούνται και ξεκάθαρες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, που απασχολούν τον Ελληνισμό στις ΗΠΑ.
Στις 17 Νοεμβρίου '09, λάβαμε το ακόλουθο email:
''Δεν γνωρίζω ποιός ανίδεος και κακόβουλος το έγραψε, αλλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν διενυκτέρευσε στην Τουρκική Πρεσβεία. 'Oσο γιά την τουρκική δεύτερη υπηκοότητα διά τους αρχιερείς, τούτο λύει το πρόβλημα του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον Οικουμενικό Θρόνο!
Φιλικά,
Πατήρ Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος
Γραφείον Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου'' (Η απάντηση μας στο κάτω μέρος της σελίδας)
Νέα ανθελληνική (και ανορθόδοξη) πολιτική προωθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την συμφωνία Βαρθολομαίου - Ερντογάν για τη χορήγηση της τουρκικής υπηκοότητας σε όσους από τους μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπηρετούν εκτός Τουρκίας. Εφόσον η συμφωνία υλοποιηθεί, οι εν λόγω μητροπολίτες θα μπορούν να συμμετέχουν στη διοικητική ζωή του πατριαρχείου, έχοντας το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, στην περίπτωση φυσικά που δεχθούν να λάβουν την τουρκική υπηκοότητα.
Ο Πατριάρχης σε επιστολή του προς τους μητροπολίτες του Οικουμενικού θρόνου, ανά τον κόσμο, ανέφερε την υπόσχεση Ερντογάν ότι ''θα μπορούν ν' αποκτούν την τουρκική υπηκοότητα και τους ενθάρρυνε να ζητήσουν και να αποκτήσουν την τουρκική υπηκοότητα'', παράλληλα με όποια άλλη υπηκοότητα έχουν σήμερα.
Το κρίσιμο αίτημα είναι εάν ο κ. Ερντογάν είναι τόσο πονηρός που επιβάλλει εντέχνως τις επιδιώξεις του στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ή εάν ο τελευταίος, στην πρόθεσή του να εξασφαλίσει τη διαδοχή στον Οικουμενικό Θρόνο αδιαφορεί για τις επιπτώσεις των αποφάσεών του στον ελληνισμό, όπως έκανε με τον «ιερό» πόλεμο που είχε κηρύξει κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου για τις Νέες Χώρες και τη Φήμη του και την αδιαφορία του για την απάλειψη του θρησκεύματος από τις ελληνικές αστυνομικές ταυτότητες.
Ωστόσο, τα ερωτήματα που τίθενται έχουν προεκτάσεις στο μέλλον και την ύπαρξη του ελληνικού έθνους. Ειδικότερα, έγκυροι κύκλοι διερωτούνται τι θα γίνει με τους Έλληνες Μητροπολίτες των λεγομένων Νέων Χωρών που διοικητικά υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο; Στην Κρήτη, δηλαδή, ή στη Ρόδο θα αποκτήσουμε Μητροπολίτες με … τουρκική υπηκοότητα;
Και, ακόμη περισσότερο, στην Αμερική και στις άλλες Μητροπόλεις του Απόδημου Ελληνισμού, που επίσης διοικητικά υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, και οι οποίοι είναι ταγοί της Ορθοδοξίας και του ελληνισμού, οι Ιεράρχες θα γίνουν Τούρκοι;
Εκκλησιαστικοί κύκλοι στην Αθήνα δήλωναν στο «Κ» ότι «δεν μπορούμε να παραδώσουμε την Ορθοδοξία στους αλλόθρησκους Τούρκους» και άφηναν να εννοηθεί ότι το όλο ζήτημα θα απασχολήσει την Ιερά Σύνοδο.
Ομογενειακοί παράγοντες, που βρίσκονται επίσης στην πρωτεύουσα, τόνιζαν πως «δεν θα ανεχθούμε να έχει τουρκική υπηκοότητα ο αρχιεπίσκοπός μας. Εάν θέλει ο κ. Βαρθολομαίος να εξασφαλίσει ιεράρχες για το Φανάρι ας στρέψει αλλού το βλέμμα και τις προσπάθειές του».
Πρόσθεταν, μάλιστα, για να δώσουν έμφαση στην όλη υπόθεση: «Στην Αμερική και αλλού, η Εκκλησία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ελληνική εκπαίδευση των παιδιών μας. Είναι δυνατόν ο προκαθήμενος της Εκκλησίας να έχει τουρκική υπηκοότητα; Η τουρκική υπηκοότητα εξ αντικειμένου συνεπάγεται και ορισμένους περιορισμούς κλπ. Τι θα κάνει την 25η Μαρτίου ο Αρχιεπίσκοπος; Τι θα πει στα Ελληνόπουλα για το 1821 ο ...τουρκικής υπηκοότητας Ιεράρχης;»
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες των ΜΜΕ, στην καταρχήν συμφωνία κατέληξαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Τούρκος πρωθυπουργός στη διάρκεια συνάντησης που είχαν στις 15 Αυγούστου στη νήσο Πρίγκηπο. Κατά την ίδια εφημερίδα, η συμφωνία γνωστοποιήθηκε από τον ίδιο τον κ. Βαρθολομαίο στη 1 Νοεμβρίου, στη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια γεύματος με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο.
Σύμφωνα, εξάλλου, με ομογενειακό ΜΜΕ, ο κ. Ερντογάν ανέφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη προφορικώς ότι θα ικανοποιηθεί το αίτημα και ζήτησε να σταλούν οι σχετικές αιτήσεις των ιεραρχών. Το θέμα συζητήθηκε στην Ιερά Σύνοδο και στάλθηκαν επιστολές στους εκτός Τουρκίας ιεράρχες του Φαναρίου, προκειμένου να υποβάλουν στο πατριαρχείο, εφόσον το επιθυμούν, το αίτημά τους περί απόκτησης της τουρκικής υπηκοότητας.
Το μέτρο ισχύει για όλους τους ιεράρχες που ανήκουν στο εκκλησιαστικό κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, συγκεκριμένα για τον αρχιεπίσκοπο και τους ιεράρχες της αρχιεπισκοπής Αμερικής, τους μητροπολίτες της Ευρώπης, τον αρχιεπίσκοπο και τους ιεράρχες της Αυστραλίας, τον αρχιεπίσκοπο και τους ιεράρχες της Αγγλίας, τους μητροπολίτες Κορέας, Χονγκ Κονγκ, Καναδά, Νότιας Αμερικής, για τον αρχιεπίσκοπο και τους ιεράρχες της Κρήτης, καθώς και για τους ιεράρχες της Δωδεκανήσου.
Σημειώνεται, τέλος, ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο συντηρείται κυρίως με τους πόρους που του εξασφαλίζουν οι ελληνο-ορθόδοξες μητροπόλεις του εξωτερικού, χωρίς να είναι βέβαιο αν αποδίδεται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη λογαριασμός για τα έξοδα και τις δαπάνες, αφού τα χρήματα που προωθούνται στο Φανάρι ανήκουν στους ομογενείς πιστούς...
Ζητούν αποσχηματισμό του Βαρθολομαίου!
Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στις ΗΠΑ έκρυβε πολλά απρόοπτα τα οποία αιφνιδίασαν και σκανδάλισαν τους χριστιανούς ενώ ήδη κάποια ΜΜΕ στην Ελλάδα ζητούν τον αποσχηματισμό του κ. Βαρθολομαίου, με το αιτιολογικό ότι «συλλειτούργησε» σε εβραϊκή Συναγωγή.
Η διανυκτέρευσή του στην τουρκική πρεσβεία της Ουάσιγκτον ανήκει στην πρώτη περίπτωση, του αιφνιδιασμού των Ελλήνων πιστών που αν και γνωρίζουν εντούτοις για λόγους ψυχολογικούς θέλουν να ξεχνούν ότι φέρει την τουρκική υπηκοότητα. Αναμφίβολα στην δεύτερη περίπτωση, αυτή του σκανδαλισμού, συγκαταλέγεται η επίσκεψή του στην μεγαλύτερη Εβραϊκή Συναγωγή τής Νέας Υόρκης, την «Park East Synagogue».
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε ανήμερα την 28η Οκτωβρίου, ημέρα Τετάρτη. Τον συνόδευαν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος και αρχιερείς του Φαναρίου.
Το θέμα κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Κανένα ΜΜΕ της Ελλάδας δεν μετέδωσε σε πρώτο χρόνο την είδηση αν και κάποια κάλυψαν το σύνολο σχεδόν του επίσημου προγράμματος της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ωστόσο το θέμα της επίσκεψης εμφανίστηκε την Κυριακή (15 Νοεμβρίου '09) στο Ιντερνέτ (με αρνητικό σχολιασμό) από όπου το πήρε το τηλεοπτικό κανάλι Blue Sky με τον δημοσιογράφο κ. Σπύρο Χατζάρα.
Η δημοσιοποίηση της επίσκεψης Βαρθολομαίου στην Εβραϊκή Συναγωγή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις καθώς εκτιμήθηκε από τα δύο αυτά ΜΜΕ ως περιφρόνηση των Ιερών Κανόνων τής Ορθοδόξου Εκκλησίας που απαγορεύουν στους Χριστιανούς να εισέρχονται στις Εβραϊκές Συναγωγές. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον 65ο Αποστολικό Κανόνα, οι μεν λαϊκοί παραβάτες πρέπει να αφορίζονται, οι δε κληρικοί να αποσχηματίζονται με συνοπτικές διαδικασίες...
Πληροφορίες από εκκλησιαστικούς κύκλους απέκλειαν, πάντως, την πιθανότητα να συγκληθεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να εξετάσει το ανακύψαν ζήτημα.
«Οι σχέσεις της ελλαδικής εκκλησίας με το Οικουμενικό πατριαρχείο έχουν αποκατασταθεί μετά την περιπετειώδη περίοδο του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και δεν βλέπω γιατί πρέπει να επανέλθουμε σε νέα περίοδο έντασης», είπε στο «Κ» Ιεράρχης που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.
...........................................................................................
Στην τουρκική πρεσβεία κοιμήθηκε ο Βαρθολομαίος, όταν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον;
Αποκαλύψεων συνέχεια για τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και την επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. 'Oπως πληροφορείται το «Κ», κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ουάσιγκτον ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος φιλοξενήθηκε και πέρασε τη νύκτα του, δηλαδή κοιμήθηκε, στην ...τουρκική Πρεσβεία!..
'Ολοι γνωρίζουμε, βέβαια, ότι ο κ. Βαρθολομαίος είναι Τούρκος υπήκοος καθώς η 'Αγκυρα έχει επιβάλλει στον εκάστοτε Πατριάρχη να είναι ουσιαστικά υπάλληλος της νομαρχίας κι επομένως, να έχει την τουρκική υπηκοότητα. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι του να κοιμάται ο κ. Βαρθολομαίος μέσα στην Πρεσβεία της Τουρκίας η απόσταση είναι τόσο μεγάλη όσο την έχουν οριοθετήσει όλοι οι προκάτοχοί του Πατριάρχες, οι οποίοι στις εκτός Τουρκικής επικράτειας επισκέψεις τους διέμεναν σε ξενοδοχεία και ουδείς ποτέ είχε διανοηθεί να ζητήσει φιλοξενία σε πρεσβεία της Τουρκίας.
Η στάση αυτή του Οικουμενικού Πατριάρχη -που ερμηνεύεται από ανεξάρτητους παρατηρητές ως ένδειξη ότι θεωρεί το τουρκικό έδαφος σπίτι του- έρχεται να «δέσει» με την αποκάλυψη που έχει συνταράξει τον Ελληνισμό, ότι ζήτησε και πέτυχε την κατ' αρχήν έγκριση του πρωθυπουργού της Τουρκίας κ. Ερντογάν, προκειμένου οι Αρχιερείς του Φαναρίου να λαμβάνουν την τουρκική υπηκοότητα ακόμη και όταν βρίσκονται εγκατεστημένοι εκτός Τουρκίας!«Οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να υποδουλώσουν την Κρήτη με τα όπλα και το επιτυγχάνουν τώρα δια του Πατριάρχη» δήλωσε στο «Κ» ο πρόεδρος του Hellenic-American University κ. Κρις Σπύρου χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη μία τέτοια εξέλιξη. «'Αμα πρόκειται να τουρκέψουμε τώρα, γιατί κάναμε την Επανάσταση το 1821;» αναρωτήθηκε και πρόσθεσε: «Μήπως πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη από την Τουρκία που ...ελευθερωθήκαμε;».
Ως γνωστόν ο κ. Σπύρου ηγείται της «Παγκόσμιας Ενορίας για την Αποκατάσταση της Αγίας Σοφίας» σε λειτουργούντα Ναό της Χριστιανοσύνης. Η Κίνηση έχει ορίσει την 17η Σεπτεμβρίου 2010, ανήμερα της εορτής της Αγίας Σοφίας, ως ημέρα κατά την οποία οι «Αγιοσοφήτες» από όλο τον κόσμο θα επισκεφθούν τον Ιερό Ναό της του Θεού Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, στην Τουρκία, προκειμένου να τελέσουν Θεία Λειτουργία και να προσευχηθούν.
Το γεγονός ότι ο κ. Βαρθολομαίος φιλοξενήθηκε στην Πρεσβεία της Τουρκίας ερμηνεύτηκε από ορισμένες ομογενειακές πηγές των Αθηνών ως «συνέπεια» της «αποστολής» που, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες -οι οποίες, πάντως, δεν διαψεύστηκαν- είχε αναλάβει ο κ. Βαρθολομαίος για την επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο (3 Νοεμβρίου 2009) και τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο κ. Μπάρακ Ομπάμα.
Σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες αυτές, που κατ' αποκλειστικότητα δημοσίευσε το «Κ», ο κ. Βαρθολομαίος επισκέφθηκε τον Αμερικανό πρόεδρο και ως απεσταλμένος του κ. Ερντογάν (ενόψει του ταξιδιού που θα πραγματοποιήσει ο Τούρκος πρωθυπουργός στην Ουάσιγκτον την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου) και για να ζητήσει από τον Αμερικανό Πρόεδρο να παρέμβει, με κάποιο τρόπο, για να ματαιώσει τα σχέδια των «Αγιοσοφητών» να τελέσουν Θεία Λειτουργία στην Πόλη και την Αγιά Σοφιά.
«'Οχι ο Ομπάμα αλλά κανένας δεν μπορεί να με φοβίσει ή να ανατρέψει την απόφαση του Συμβουλίου του Παγκοσμίου Κινήματος Free Agia Sofia Consul» δήλωσε ο κ. Σπύρου.
Πάντως μέχρι στιγμής και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τηρεί «σιγή ιχθύος» για την αξίωση του κ. Βαρθολομαίου να «τουρκέψουν» οι Ιεράρχες των λεγομένων Νέων Χωρών και του Απόδημου Ελληνισμού προκειμένου να «αυγατίσουν» οι Αρχιερείς του Φαναρίου και να διευρυνθεί η βάση εκλογής Οικουμενικού Πατριάρχη.
«Αντί να ζητάει από Έλληνες Ιεράρχες να γίνουν τούρκοι υπήκοοι γιατί δεν προσπαθεί να κάνει το σωστό, δηλαδή να ασκήσει την όποια επιρροή ενδεχομένως διαθέτει μέσα και έξω από την Τουρκία προκειμένου να πιέσει και να πείσει την τουρκική κυβέρνηση να πάψει να θεωρεί το Πατριαρχείο ως ένα κοινό τουρκικό σωματείο αναγνωρίζοντάς του Οικουμενικό ρόλο, οπότε και δεν θα πρέπει να είναι τούρκοι υπήκοοι ο εκάστοτε Πατριάρχης και οι Αρχιερείς του Φαναρίου»;
Στο ερώτημα αυτό οφείλει να απαντήσει ο κ. Βαρθολομαίος, πολύ περισσότερο καθώς η προκλητικότητα των Τούρκων στο Αιγαίο και τη Θράκη έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις τους τελευταίους μήνες. Αλλα και καθώς η πράξη του Αμερικανού Προέδρου κ. Μπάρακ Ομπάμα, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Τουρκία, να δεχθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη χωριστά από τους λοιπούς θρησκευτικούς ηγέτες σε ξενοδοχείο, σημαίνει στην ουσία ότι δεν τον αναγνωρίζει ως θρησκευτικό αρχηγό. 'Η ότι, εν πάση περιπτώσει, αυτή την εντύπωση θέλει να περάσει στους Τούρκους.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνόδευαν στην Ουάσιγκτον, εκτός από τρεις μητροπολίτες του Φαναρίου και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος. Για την ιστορία, περιμένουμε και από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής να μας πει που κοιμήθηκε εκείνος όταν ο κ. Βαρθολομαίος αναπαύονταν στην Πρεσβεία της Τουρκίας.
........................................................................................................
Η απάντησή μας στο γραφείο Τύπου του οικουμενικού Πατριαρχείου:
«Κουτσή» διάψευση από το Πατριαρχείο
Γενικά, στις διαψεύσεις που οι απαντούντες, αντί τεκμηριωμένης απαντήσεως …καταφεύγουν σε χαρακτηρισμούς και ύβρεις, δεν δίνουμε μεγάλη σημασία. Ιδιαίτερα όταν οι χαρακτηρισμοί απάδουν της ιδιότητας του απαντούντος…
Επίσης, όταν οι εγκαλούμενοι «κλείνουν» τα μάτια σε ένα σύνολο αποκαλύψεων και επιλεκτικά εστιάζουν σ’ εκείνα που τους εξυπηρετούν (ή νομίζουν ότι τους εξυπηρετούν).
Ιδού, λοιπόν, πως το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε να απαντήσει στα πρόσφατα δημοσιεύματα του «Κ» που αφορούσαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και την διαμονή του στην Ουάσιγκτον:
«Δεν γνωρίζω ποιός ανίδεος και κακόβουλος το έγραψε, αλλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν διενυκτέρευσε στην Τουρκική Πρεσβεία. 'Οσο γιά την τουρκική δεύτερη υπηκοότητα διά τους αρχιερείς, τούτο λύει το πρόβλημα του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον Οικουμενικό Θρόνο!
Φιλικά
Πατήρ Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος
Γραφείον Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Θα μπορούσαμε να δημοσιεύσουμε ασχολίαστη την «απάντηση», αναγνωρίζοντας την ευθιξία του Οικουμενικού Πατριαρχείου να απαντήσει. Σίγουρα αυτό θα κάναμε, αν...
Αν ο συντάκτης της «διαψεύσεως», δεν κατάπινε την κάμηλο και διύλιζε τον κώνωπα...
Σε κάθε περίπτωση, τα σχέδια του Πατριάρχη, όπως τα γνώριζε μέλος της αποστολής στην Ουάσιγκτον, ήταν «να φάμε και να διανυκτερεύσουμε στην τουρκική πρεσβεία». Τώρα, αν για λόγους ασφαλείας, όπως συχνά συμβαίνει με τους επισήμους, την τελευταία στιγμή τα σχέδια αυτά άλλαξαν (αν άλλαξαν) αυτό δεν δικαιολογεί την κραυγαλέα «παράλειψη» του Γραφείου Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να μας πει ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕ ο Οικουμενικός Πατριάρχης! Αυτή είναι η «ταμπακέρα».
Εμείς, περιμένουμε...
Για το δεύτερο σκέλος της απάντησης, βεβαίως και η τουρκική υπηκοότητα «λύει» το πρόβλημα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον οικουμενικό θρόνο. Αυτό είναι, όμως, το θέμα; Όταν «διαψεύδονται» τα αυτονόητα, εκδικούνται! Το ζητούμενο είναι να μην «τουρκέψουν» όλοι οι Αρχιερείς του Φαναρίου που ζουν είτε στην Ελλάδα είτε στην Αποδημία. Και επ’ αυτού του καταλυτικού ζητήματος, η «διάψευση» ποιεί την νήσσα!
Εμείς αγωνιούμε: Να «τουρκέψουν», λοιπόν, οι αρχιερείς στην Αμερική, στον Καναδά, στη Γερμανία, στην Αλβανία, στην Νότιο Αφρική και παντού στον κόσμο όπου ευρίσκονται, με αντάλλαγμα «το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον Οικουμενικό Θρόνο» και να δίνουν αναφορά στο τουρκικό κράτος για την Ορθοδοξία; Nα διαιωνίσουμε, δηλαδή, το καθεστώς οι Τούρκοι να είναι ρυθμιστές των ανά τον κόσμο Ορθοδόξων Χριστιανών; Nα ζητάμε την άδεια των Τούρκων πότε και ΠΟΥ θα κάνουμε το σταυρό μας ή ποιο Θεό θα παρακαλάμε στην προσευχή μας;
Και γιατί να μην κάνουμε ό,τι προσπαθούν να κάνουν οι Τούρκοι στην Θράκη με τους ψευδομουφτήδες; Γιατί, αντί να ενδώσει στις αξιώσεις των Τούρκων, να μην αγωνιστεί μαχητικά το Φανάρι, σε όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς (αξιοποιώντας τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το δικαίωμα για θρησκευτική ελευθερία και το όποιο εκτόπισμα της προσωπικότητας του Πατριάρχη, αλλά και τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις) να πάψει η Τουρκία να θέλει υπάλληλο του τουρκικού κράτους και «όμηρο» του Ισλάμ τον εκάστοτε Οικουμενικό Πατριάρχη;
Ειδήμονα σιωπή τηρεί, όμως, η «διάψευση» και σε ό,τι αφορά τις έντονες αντιδράσεις για την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Εβραϊκή Συναγωγή «Park East Synagogue». Ή μήπως και εκεί δεν πήγε ο κ. Βαρθολομαίος;
Φυσικά, δεν αναμέναμε από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να μας πει τι συζήτησαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα...
Δείτε στιγμιότυπα από την επίσκεψη του οικουμ. Πατριάρχη σε εβραϊκή συναγωγή στη Νέα Υόρκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου