Τρικαλινοί τραγούδησαν τη… καραγκούνα στο Χόλιγουντ!!!

Απίθανο κι όμως Τρικαλινό. Μια ομάδα φίλων, τεσσάρων μουσικών για την ακρίβεια, βρέθηκε για σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων στην Αμερική και εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία τραγούδησε τη… καραγκούνα.

Γιώργος Κολτσίδας (κλαρίνο), Γιάννης Σούλτης (βιολί), Αχιλλέας Χαχάμης (τραγούδι-λαούτο) και Μίλτος Κρανιάς (ντέφι) έγραψαν ιστορία…

Πρόδρομος Εμφιετζόγλου: "Τα φοβικά σύνδρομα εμποδίζουν την Ελλάδα να σταθεί όρθια"

Με μία ομιλία - τοποθέτηση απέναντι σε ολόκληρο το φάσμα των Ελλήνων πολιτικών που πάσχουν από "φοβικό σύνδρομο", απέναντι σε εχθρούς και "φίλους" - και λέμε φοβικό σύνδρομο για να μην εισέλθουμε στην διαδικασία αναζήτησης άλλων ταπεινότερων ελατηρίων - ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, δημιουργός της κατασκευαστικής εταιρείας "ΜΗΧΑΝΙΚΗ', έδωσε τις απαντήσεις που χρειάζεται να ακούσουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες για έξοδο από την κρίση.   
Μίλησε στην εκδήλωση που είχε θέμα την εθνική ανάταση πέρα από την λύση του Μνημονίου (στην εκδήλωση του ΕΛΚΕΔΑ στην Παλαιά Βουλή την περασμένη εβδομάδα , για άμεση ανάγκη οριοθέτησης της ΑΟΖ και έναρξης ερευνών για υδρογονάνθρακες, για την ανάγκη διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, για την ανάγκη ποινικού κολασμού όσων έκλεψαν το ελληνικό κράτος για το στήσιμο μιας Νέας Ελλάδας,  για όλα αυτά που δεν γίνονται και μας πληγώνουν οδηγώντας την χώρα στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Ιδού ολόκληρη η ομιλία του επιχειρηματία που χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη και συνεπή εθνική του δράση:
 

ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ
ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

 
“Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις”.
Γονατίσαμε, από τα λάθη μας, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Και άλλες φορές όμως το Έθνος μας γονάτισε, αλλά πάντα είχε τις δυνάμεις να σηκωθεί και να προχωρήσει. Και τώρα πρέπει – και μπορούμε – να ξανασηκωθούμε.
Χρειάζεται πίστη. Πίστη στον Θεό, πίστη στην πατρίδα, πίστη στις δυνάμεις μας. Χρειάζεται όμως και αποφασιστικότητα, πείσμα, θυσίες και σοφία.
Πρώτα πρέπει να δούμε τα λάθη μας που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Να τα παραδεχθούμε, να διδαχθούμε, να μην τα επαναλάβουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, να γεννάμε, να παράγουμε, να γίνουμε καλλίτεροι. Να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία της χώρας με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον, τους καλλίτερους για την πατρίδα. Να διορθώσουμε τα του οίκου μας. Νέα κρατική οργάνωση, αποτελεσματική, με περιορισμό δαπανών που να συμβάλει στην ανάπτυξη, να καταπολεμήσει την αναξιοκρατία και την διαφθορά, που να βοηθάει, αντί να διώχνει τα καλλίτερα παιδιά της.
Μία διακυβέρνηση, που επιτέλους θα στείλει στη φυλακή όσους έκλεψαν την πατρίδα, θα επαναφέρει το αίσθημα ευθύνης, εμπιστοσύνης, αξιοκρατίας και δικαιοσύνης σε όλους τους πολίτες.
Όλα τα ανωτέρω, είναι εύκολα στη θεωρία, όμως δύσκολα στην πράξη. Και το χειρότερο, χρειάζονται χρόνο. Και χρόνο δεν έχουμε. Πρέπει λοιπόν, άμεσα να αποφασίσουμε δύο κρίσιμα αποφασιστικά βήματα, που θα ανατρέψουν την σημερινή παρακμιακή αυτοκαταστροφική κατάσταση, να κόψουμε τα δεσμά του μνημονίου, του σημερινού μας γόρδιου δεσμού.
Πρέπει λοιπόν τώρα, πρώτον, να κηρύξουμε την Α.Ο.Ζ. μας και να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα και δεύτερον, να θέσουμε επίσημα και να απαιτήσουμε τις οφειλόμενες Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις.

Α.Ο.Ζ
H Ελληνική Α.Ο.Ζ.  σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας ψηφίσθηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του Ο.Η.Ε. τον Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993. Την εν λόγω συνθήκη την κυρώσαμε το 1995 και βέβαια, σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας, υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε. Και απορεί κανείς. Γιατί δεν κηρύξαμε την Α.Ο.Ζ μας τόσα χρόνια. Γιατί αυτή η συστηματική ύποπτη σιωπή; Εγκληματική αμέλεια ή “φοβικό σύνδρομο”;
Φτάνει πια με αυτό το “φοβικό σύνδρομο”. Φοβόμαστε τους Τούρκους, τους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, ακόμα και τους Σκοπιανούς! Φτάνει πια.
Δεν φοβήθηκε η ματωμένη Κύπρος, που κήρυξε και οριοθέτησε την κυπριακή Α.Ο.Ζ. με την Τουρκία πάνοπλη στο νησί. Δεν φοβήθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, οι δικοί μας γιατί φοβούνται εδώ και 25 χρόνια;
Τώρα όμως διαφαίνονται επιτέλους τα πρώτα ελπιδοφόρα σημάδια. Οι αγώνες του Καθηγητή Καρυώτη και αρκετών άλλων, αρχίζουν να αποδίδουν. Ο Αντώνης Σαμαράς διεκήρυξε την Ελληνική ΑΟΖ ως πρώτη προτεραιότητα και σύντομα ξεκινούν συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.
Το 1912 ο Βενιζέλος διπλασίασε την Ελλάδα. Το 2012 μπορούμε να την διπλασιάσουμε και πάλι. Και πέραν της τεράστιας γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας μας, να αρχίσουμε άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου όλης της Α.Ο.Ζ. μας. Το Ισραήλ και η Κύπρος άνοιξαν το δρόμο. Εμείς πρέπει να μη χάσουμε στιγμή πλέον.
Οι σημερινές εκτιμήσεις της αξίας των κοιτασμάτων, υπερβαίνουν τα 3 τρισεκατομμύρια € και όπως απεδείχθη, με τις αντίστοιχες γεωτρήσεις στο Ισραήλ και Κύπρο, η πραγματικότητα υπερβαίνει τις εκτιμήσεις.
Λοιπόν άμεσα Α.Ο.Ζ. – άμεσα προκήρυξη διαγωνισμών στα 10 πρώτα οικόπεδα – όχι μόνο στο Ιόνιο – αλλά και στο Αιγαίο, ανατολικά της Θάσου, νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου.
Προτείνω την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης στην «Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων», την εκτίμηση της αξίας των κοιτασμάτων από διεθνείς οίκους και την προσφορά του 20% των μετοχών της Εταιρείας στους απανταχού Έλληνες. Με εκτίμηση σημερινής αξίας 1 τρισεκατομμυρίου € λοιπόν και προσφορά του 20% των μετοχών στη μισή αξία, μπορεί να συγκεντρωθούν 100 δισεκατομμύρια €. Και αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, αυτές μπορεί να διατεθούν στο παγκόσμιο επενδυτικό κοινό. Με σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε 1 χρόνο.
Μετά από 4 χρόνια, όταν θα έχουν προχωρήσει οι έρευνες, όταν το ελληνικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ρέουν στην Ευρώπη αποτρέποντας την ενεργειακή της ασφυξία, τότε μπορεί να γίνει επανεκτίμηση της αξίας της Εταιρείας και έκδοση νέων μετοχών και πάλι με παρόμοια διαδικασία.
Και βέβαια, πρέπει να θέσουμε με παρρησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελληνική Α.Ο.Ζ. είναι και Ευρωπαϊκή Α.Ο.Ζ., ότι όταν τα παγκόσμια αποθέματα φυσικού αερίου και το πετρέλαιο θα λιγοστεύουν, άρα οι τιμές θα ανεβαίνουν, η Ευρώπη θα έχει τη δική της ενέργεια, που δεν θα εξαρτάται από ένα “επεισόδιο” στα στενά του Ορμούζ ή στο Σουέζ, ούτε σε διαμάχες Ρωσίας – Ουκρανίας, ούτε στους εκβιασμούς της Τουρκίας.
Και βέβαια, πρέπει να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τα ενεργειακά έργα υγροποίησης και αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ –Κύπρου – Κρήτης – Ηπείρου – Ιταλίας και να μην επιτρέψουν πειρατικές ενέργειες οιουδήποτε αντίθετες με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της ίδιας της Ένωσης.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ
Οι Γερμανοί δεν πρέπει να ξεχνούν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην πατρίδα μας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μας ερείπωσαν και μας λεηλάτησαν. 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα. Έκαψαν 1.700 χωριά, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες. Το Δίστομο δεν ξεχνιέται, όποια απόφαση και αν βγάλει η Χάγη. Μας χρωστούν λοιπόν, δεν τους χρωστούμε. Και μας χρωστούν τις πολεμικές επανορθώσεις, αλλά και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο!
Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν – πρέπει να πληρώσει και η Γερμανία. Το 1990 η Γερμανία ενοποιήθηκε, άρα και η τελευταία δικαιολογία εξέλιπε. Να τηρήσουν και το λόγο που έδωσε ο Καγκελάριός τους Erhard το ’64. Τα κράτη έχουν συνέχεια και οι υποχρεώσεις πρέπει να τηρούνται εκατέρωθεν. Ο Χίτλερ το παραδέχθηκε, πλήρωσε μάλιστα δύο δόσεις, πώς μπορεί η Μέρκελ να το αρνείται;
Τι μας οφείλουν λοιπόν τώρα οι Γερμανοί; Με μέσο τόκο 6% από το ’44 μέχρι τώρα, μας οφείλουν 165 δισεκατομμύρια $ από το κατοχικό δάνειο και 335 από τις πολεμικές επανορθώσεις, ήτοι 500 δισεκατομμύρια $. Κατ’ άλλους υπολογισμούς – του Γάλλου Οικονομολόγου Delpla – το ποσό ανέρχεται σε 575 δισεκατομμύρια $, ήτοι περί τα 440 δισεκατομμύρια €.
Είναι επιτέλους καιρός το θέμα να τεθεί επίσημα, από την Ελλάδα στη Γερμανία και να οριστικοποιηθεί ο τρόπος αποπληρωμής. Επίσημα, υπεύθυνα, ανυποχώρητα, χωρίς “φοβικό σύνδρομο”.
Και να δώσουμε και μία συμβουλή στην Μέρκελ, τον Σόιμπλε και όσους μας ειρωνεύονται, υποτιμούν και εξευτελίζουν: “Δύο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκυλίσατε την Ευρώπη, οδηγήσατε τη χώρα σας σε ολική καταστροφή. Πάρτε το μάθημα της Ιστορίας. Μην επαναλάβετε το ίδιο λάθος τρίτη φορά”.
Τα 100 δισεκατομμύρια € από την μετοχοποίηση του 20% των πόρων της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., συν την τμηματική καταβολή από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας, δεν θα αλλάξουν μόνο τη σημερινή οικονομική αθλιότητα στην Ελλάδα. Θα αποτελέσουν το απαραίτητο οικονομικό εφαλτήριο, για να αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας. Θα μας βοηθήσουν – σοφότεροι πια – να προχωρήσουμε, να γεννάμε, να δημιουργούμε, να παράγουμε πολιτισμό, ότι κάναμε εδώ και 3.000 χρόνια! 

 

Εμπρός λοιπόν, “Θαρσείν Χρη”.

 

Όλοι οι πρωθυπουργοί, από το 1982 μέχρι σήμερα, φοβούνται να μιλήσουν για
την ΑΟΖ, παρόλο που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας μετά την
υπογραφή του Δικαίου της θάλασσας, τόνισε σε τηλεοπτική εκπομπή ο γνωστός
μεγάλο κατασκευαστής Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, που οι ευαισθησίες του αλλά και
οι αγωνίες του είναι γνωστότατες για τα εθνικά θέματα.

Όπως επίσης είναι σημαντική η προσφορά του στην επίλυση προβλημάτων στη
Θράκη. Η έκδοση του πομακικού λεξικού, όπως και η κάλυψη των λειτουργικών
εξόδων για να μην κλείσει η βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια (πρόθεση για την
οποία ενημέρωσε την υπουργό Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου εδώ και δύο
μήνες αλλά απάντηση ακόμη δεν πήρε…) είναι ένα μικρό μέρος των
πρωτοβουλιών του κ. Εμφιετζό γλου.

Είναι εθνικό χρέος να κηρύξουμε τώρα (χθες, λέει χαρακτηριστικά) την ΑΟΖ και
όσο καθυστερεί η κυβέρνηση να πάρει την απόφαση, αυτό αποτελεί εθνικό
έγκλημα, επισημαίνει ο κ. Εμφιετζόγλου.

Συγκεκριμένα, σε συζήτηση με τον καθηγητή κ. Βασίλη Φίλια, στον τηλεοπτικό
σταθμό Blue Sky, ο κ. Εμφιετζόγλου τόνισε τα εξής:

«Σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας, το οποίο υπογράφτηκε το 1982, δηλαδή
έχουμε 27 χρόνια από τότε που έχει υπογραφεί αυτό το Δίκαιο της θάλασσας,
κάθε χώρα έχει δικαίωμα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από τα παράλια της
μέχρι 200 μίλια. Κάθε νησί έχει την ίδια οικονομική ζώνη των 200 μιλίων από
τα παράλια της. Και σε περίπτωση κατά την οποίαν δύο χωρών οι οικονομικές
αποκλειστικές ζώνες συμπίπτουν, τότε υπάρχει μέση γραμμή. Αυτό είναι το
Δίκαιο της θάλασσας από το 1962, και διερωτάται ένας απλός άνθρωπος: Καλά,
από το ’82 γιατί τόσες ελληνικές κυβερνήσεις δεν το χρησιμοποίησαν; Γιατί
δεν κήρυξαν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη τόσες ελληνικές κυβερνήσεις;

Δυστυχώς δεν κήρυξαν. Παρόλο που έχουν κηρύξει ένα σωρό χώρες. Παρόλο που το
Δίκαιο της θάλασσας είναι σαφέστατο. Παρόλο που δεν χρειάζεται να συμφωνήσει
κανένας άλλος.

Παρά ταύτα, τόσο ο Ανδρέας Παπανδρέου, όσο ο Μητσοτάκης, όσο ο Σημίτης, όσο
ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου φοβούνται να μιλήσουν για
την ΑΟΖ. Σαν το διάολο το λιβάνι. Γιατί;

Φοβούνται τους Τούρκους; Να το αναλύσουμε και αυτό. Πρώτα απ’ όλα να μας
πούνε αν φοβούνται. Διότι όποιος φοβάται, αυτός χάνει.

Η συνολική ΑΟΖ σε έκταση είναι τριπλάσια του χερσαίου ελληνικού χώρου και
εκτείνεται από τους Οθωνούς και την Ερεικούσα βόρεια της Κέρκυρας, μέχρι 120
μίλια νότια της Γαύδου, και συνδέεται με την κυπριακή ΑΟΖ.

Και συνδέεται με τη κυπριακή ΑΟΖ διότι υπάρχει το αυτό το σύμπλεγμα των
νησιών του Καστελλορίζου, Μεγίστη, Στρογγύλη, η οποία δίδει τη δυνατότητα να
επεκταθεί η ελληνική ΑΟΖ και να συνδεθεί με την κυπριακή ΑΟΖ.

Στο Αιγαίο, για να λύσουμε μια και καλή τις διάφορες παρερμηνείες, η
ελληνική ΑΟΖ αντιστοιχεί ουσιαστικά με το FIR των Αθηνών, ήτοι, με λίγα
λόγια, όλο το Αιγαίο είναι ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Δεν υπάρχει θέμα πλέον ούτε υφαλοκρηπίδας, ούτε casus belli, ούτε τίποτε.
Είναι σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας όλο το Αιγαίο και η μισή Ανατολική
Μεσόγειος μέχρι τα μέσα με την Κύπρο ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Αντιλαμβάνεστε τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδος με την εν λόγω
οικονομική ζώνη. Τετραπλάσια επιφάνεια στο πιο κρίσιμο σημείο του πλανήτη
μας, τη Μεσόγειο, που αυτές τις μέρες βλέπουμε πόσο πιο σημαντικό γίνεται με
τις κοσμογονικές αλλαγές στον Αραβικό κόσμο και τι σημασία στρατηγική αποκτά
μια χώρα που έχει μια τέτοια οικονομική αποκλειστική ζώνη.

Ως προς την οικονομική πλευρά, σ’ αυτήν την περιοχή της ελληνικής
Αποκλειστικής Ζώνης υπάρχουν κοιτάσματα τουλάχιστον 5 τρισεκατομμύρια κυβικά
μέτρα φυσικού αερίου. Συν πετρέλαιο, συν διάφορα άλλα ορυκτά.

Ακόμα, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μπορεί να έχεις το δικαίωμα να
ψαρεύεις μόνον εσύ. Μιλάμε δηλαδή για τεράστιο πλούτο. Τον κατάλαβαν πλέον
και οι Ευρωπαίοι και γι’ αυτό βλέπουμε τον Μεντβέντεφ και τη Μέρκελ στην
Κύπρο. Ποιος λογάριαζε τη Κύπρο προηγουμένως; Τώρα η Κύπρος αρχίζει
γεωτρήσεις στο οικόπεδο 12 και σε λίγο θα έχει το δικό της φυσικό αέριο. Και
βέβαια, όλη αυτή π περιοχή μπορεί να δημιουργήσει έναν αγωγό, να πιάσει όλο
το φυσικό αέριο αυτό και να το μετάφερα στην Ευρώπη.

Το φυσικό αέριο στην περιοχή της λεκάνης του Ηροδότου μόνο αντιστοιχεί σε 30
χρόνια το φυσικό αέριο που θέλει η Ευρώπη. Αυτά είναι τα ελάχιστα τα οποία
έχουν βρει τώρα με τις λίγες έρευνες που έχουν γίνει. Η πραγματικότητα είναι
ακόμα καλύτερη και εμείς τι κάνουμε; Εμείς δεν τολμούμε να ανακηρύξουμε ΑΟΖ
γιατί φοβόμαστε τους Τούρκους.

Στην Κύπρο, που έχει τους Τούρκους στα 1.000 μέτρα από το Προεδρικό Μέγαρο,
υπήρξε ένας πατριώτης, ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος, που είπε, εγώ δεν υποχωρώ,
εγώ δεν φοβάμαι, και κήρυξε την ΑΟΖ και το ’15 η Κύπρος θα έχει δικό της
φυσικό αέριο και θα εξάγει στην Ευρώπη από τη μονάδα υγροποίησης στο
Βασιλικό.

Αυτές είναι εθνικές πολιτικές. Αυτό πρέπει να κάνει η πατρίδα μας και καλώ
τον σημερινό κυβερνήτη να κάνει το καθήκον του για την πατρίδα, να κηρύξει
την AOZ χθες.

Είναι εθνικό χρέος. Είναι μεγάλη ευθύνη αν δεν την κηρύξει. Διότι σκεφτείτε,
αν τη κηρύξει αύριο η Τουρκία. Ήδη, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πληροφορίες για
κήρυξη ζώνης μεταξύ τουρκοκυπριακής περιοχής και της Τουρκίας.

Τα σημάδια είναι εμφανή. Οποιαδήποτε καθυστέρηση στην κήρυξη ΑΟΖ είναι
εθνικό έγκλημα. Όλα τα κόμματα στη Βουλή συμφωνούν. Είναι απόλυτη εθνική
ανάγκη. Και μόνο με την κήρυξη της ΑΟΖ σας διαβεβαιώνω ότι την επόμενη μέρα
θα πέσουν τα spread κατά 300 μονάδες, γιατί όλος ο κόσμος θα αντιληφθεί τι
δυνατότητες έχει αυτή η χώρα.

Η χώρα έχει δυνατότητες. Ηγέτες δεν έχει. Και αυτή είναι π ευθύνη του Ηγέτη.
Και να θυμίσω άλλη μια φορά, ότι ο λαός ακολουθεί τον Ηγέτη που είναι
σωστός, τίμιος, είναι παλικάρι.

Όπως οι Κύπριοι ακολούθη σαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Όπως οι Μακεδόνες
ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο όταν περνούσαν από την έρημο. Αυτή είναι η
αξιοπιστία. Και τότε ο κόσμος όλος μαζί συστρατεύεται και νικάει, όπως
νικήσαμε το ’40.

Λεφτά αλλά και πολιτικοί δεν υπάρχουν!Ποια μέτρα θα έπρεπε ήδη να έχουν πάρει για τις ΕΔ!

Λεφτά δεν υπάρχουν,αυτή είναι η σκληρή πραγατικότητα με την οποία πρέπει να μάθουμε να ζούμε,άγνωστο για πόσο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή η χώρα πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί,ούτε ότι πρέπει να λειτουργεί μόνο υπό τις διαταγές των δανειστών της.Λεφτά δίνουν αλλά βγάζουν πολύ περισσότερα.

Η ευθύνη όσων εμπλέκονται στη διακυβέρνηση της χώρας και όσων φιλοδοξούν να εμπλακούν είναι πάρα πολύ μεγάλη,ειδικά αυτή τη περίοδο. Είναι υποχρεωμένοι να βρουν τρόπους, να σχεσσιάσουν πολιτικές και να τις εφαρμόσουν ώστε να ανακουφίσουν όσο και όπως μπορούν το ασύλληπτο βάρος που οι ίδιοι έριξαν στους ώμους των Ελλήνων πολιτών.

Δεν χρειάζονται χρήματα για όλα αυτά.Μόνο πολιτικοί και πολιτική.

Περιοριζόμενοι στο χώρο της Άμυνας θα πρέπει να πούμε ότι η κινητοποίηση της πολιτικής ηγεσίας θα πρέπει να είναι άμεση και συνεχείς,με στόχο τη βοήθεια του προσωπικού των ΕΔ που οικονομικά έχει φθάσει στα όρια της αντοχής του.Η χθεσινοβραδυνή ανακοίνωση από τον Γ.Ραγκούση για τις γονικές άδειες άνευ αποδοχών μπορεί να είναι μια αρχή αλλά υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν γίνουν ...και με αποδοχές.

Μια δέσμη μέτρων θα μπορούσαν να ληφθούν και να “αποσυμπιέσουν” τους στρατιωτικούς και τις οικογενειές τους:

•Το θέμα της μείωσης της παρακράτησης των δανείων θα μπορούσε να επεκταθεί και πέρα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Οι τράπεζες είνα απολύτως ασφαλείς στα δάνεια που έχουν πάρει στρατιωτικοί,οι οποίοι εξακολουθούν να έχουν “κουτσουρεμένο” μεν αλλά σταθερό εισόδημα. Η διευκόλυνση στην αποπληρωμή δανείων τα οποία οι ίδιες μοίραζαν αφειδώς και στους στρατιωτικούς που θεωρούνταν πολύ καλή “πελατειακή ομάδα” ,μόνο “χασούρα” δεν θα τους φέρει.

•Μεταθέσεις-τοποθετήσεις.Τα κοινωνικά-οικονομικά κριτήρια θα πρέπει πλέον να εξετάζονται με πάρα πολύ μεγάλη ευαισθησία και κατανόηση.Ειδικά σε περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση και τις σπουδές παιδιών στρατιωτικών,θα πρέπει να υπάρχει διπλή ευαισθησία. Γιατί να μην υπάρξει και συνεργασία του ΥΕΘΑ με το υπουργείο Παιδείας,ώστε σε περιπτώσεις που ο γονέας στρατιωτικός,πρέπει να μετακινηθεί μακρυά από τη φρουρά συμεφερόντων του να επιστρέφει με μετεγγραφή το παιδί που σπουδάζει σε κάποια άλλη επαρχιακή πόλη.

•Να “ανοίξει” το μέτρο της παραχώρησης στρατιωτικών οικιών για στέγαση οικογενειών που έχουν πρόβλημα στέγασης. Αυτή τη στιγμή υπάρχει απόφαση για διάθεση του 30% παραθεριστικών οικιών σε οικογένειες στρατιωτικών. Να αυξηθεί αυτό το ποσοστό όσο το δυνατόν περισσότερο.

•Να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά οι Λέσχες Αξιωματικών σ΄ όλη τη χώρα,προκειμένου το πρσωπικό να μπορεί να συτίζεται σ΄ αυτές με χαμηλό κόστος.

•Να δοθεί επιτέλους λύση με τις μετακινήσεις του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ ,με τα μέσα μαζικής μεταφοράς! Μήνες τώρα το θέμα παροχής εισιτηρίων σε χαμηλές τιμές συζητείται και ξανασυζητείται.Λύση σ΄ ένα τόσο απλό θέμα δεν μπορεί να δοθεί;

Μπορεί να υπάρχουν δεκάδες ακόμη προτάσεις και σκέψεις για μέτρα που θα επέτρεπαν στους στρατιωτικούς να πάρουν μια ανάσα.Το ερώτημα είναι αν υπάρχει πολιτικό προσωπικό να ασχοληθεί ,να κυβερνήσει, να πάρει πρωτοβουλίες ,να δώσει λύσεις. Οι δηλώσεις στήριξης του προσωπικού των ΕΔ και η έκφραση κατανόησης των δυσκολιών δεν αρκούν πια.Πρέπει να γίνουν έργα ,που όπως προαναφέραμε δεν χρειάζονται απαραίτητα χρήματα για να λειτουργήσουν. Απαιτούν πολιτική βούληση,που φαίνεται όμως ότι είναι πιο δυσεύρετη ακόμη και από τα χρήματα.

STRATFOR: "Πολιτική ανωμαλία η ελληνική Αριστερά"! Η κρίση στην Ελλάδα είναι πια πολιτική".Ανάλυση με προβλέψεις "ταραχών"

“Η κρίση στην Ελλάδα μετασχηματίζεται από οικονομική σε πολιτική”,υποστηρίζει σε ανάλυσή του το αμερικανικό think tank Stratfor,προβλέποντας μεγάλες αλλαγές.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της ανάλυσης από το 2008 οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν με κάθε κόστος να κρατήσουν την Ελλάδα ώστε να αποφύγουν κατάρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης.” Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε τώρα να αλλάξει, μαζί με τις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη και μεταξύ των πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό”,υποστηρίζουν.

Η Ευρώπη είχε τον χρόνο να απομονώσει την Ελλάδα και να ενισχύσει τις άμυνές της…Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει λάβει άνευ προηγουμένου μέτρα τα τελευταία δύο χρόνια για να τη μείωση της απειλής από την Ελλάδα… Μετά από τρία χρόνια δύσκολων μεταρρυθμίσεων, η ελληνική κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Η Ελλάδα εισέρχεται στο πέμπτο έτος της ύφεσης, με περίπου 25% της ανεργίας. Τα οφέλη της αποφυγής χρεοκοπίας και της παραμονής στην ευρωζώνη είναι λιγότερο προφανή για τον μέσο Έλληνα, όπως και τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την αύξηση λιτότητας. Οι συζητήσεις-ταμπού για μιας ελληνική χρεοκοπία είναι όλο και πιο συχνές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη”,γράφει το Stratfor.

Εκτίμηση του Stratfor για την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική κρίση είναι ότι πρόκειται για πολιτική κρίση κι όχι για οικονομική.

“ Η ευρωπαϊκή οικονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί, και η διαφορά των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ θα συνδυαστεί με μια (θεωρητική ή πραγματική) απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, επιδεινώνοντας το εθνικιστικό συναίσθημα, φέρνοντας πιο ριζοσπαστικές ιδεολογίες και τελικά οδηγώντας σ΄ένα θεμελιώδες σπάσιμο του συστήματος που επέφερε πολιτικές κι όχι οικονομικές, διαφορές”,αναφέρουν οι συντάκτες του Stratfor που αναμένουν κοινωνικές αλλαγές σε χώρες της Ευρώπης.Αλλαγές που έχουν ξεκινήσει από την Ελλάδα όπως γράφουν:

“Αυτές οι αλλαγές φαίνεται να αρχίζουν στην Ελλάδα: βία στην κοινωνική διαμαρτυρία, αύξηση υποστήριξης εναλλακτικών πολιτικών ιδεολογιών και μια φθίνουσα παρουσία των πιο μετριοπαθών στοιχείων της κοινωνίας, καθώς περισσότεροι άνθρωποι αφήνουν τις αστικές περιοχές ή μεταναστεύουν σε αναζήτηση της απασχόλησης. Αυτά τα γεγονότα θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν τη μετάβαση από μια κατά κύριο λόγο οικονομική σε πολιτική κρίση στην Ελλάδα, μια τάση που αναμένεται να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη”.

Η ανάλυση του Stratfor κάνει δραματικές αναφορές στο κύμα βίας που υπήρξε στην Αθήνα κατά της διάρκεια της ψηφοφορίας στη Βουλή για το μνημόνιο και κάνει αναδρομή σ΄ όλες τις διαδηλώσεις που έχουν γίνει αυτά τα δύο χρόνια,για να περάσει στο κεφάλαιο που οι συντάκτες της έχουν τιτλοφορήσει: “Η άνοδος της άκρας αριστεράς”.Κάτι που χαρακτηρίζουν ως “ανωμαλία”.


“Ιστορικά, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν κυριαρχήσει στην ελληνική πολιτική σκηνή, εναλλασσόμενα στην εξουσία κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών δεκαετιών. Στις τελευταίες εκλογές, το 2009, τα δύο κόμματα αντιπροσώπευαν το 77% του συνόλου των ψήφων, μια απόδειξη για τη σχετικά περιορισμένη επιρροή των μικρότερων, πιο ριζοσπαστικών κομμάτων.
Η δημόσια καταδίκη των νέων μέτρων λιτότητας από τη ΝΔ την τροφοδότησαν με μια δραματική αύξηση στην υποστήριξη του κόμματος, η οποία έφτασε μέχρι και 30% πριν από την έγκριση του πακέτου μέτρων στις 12 Φεβρουαρίου.

Ωστόσο, μόλις ψήφισαν το πακέτο λιτότητας, και τα δύο κόμματα είδαν τα ποσοστά τους στις σε ιστορικά χαμηλά νούμερα. Η ΝΔ φθάνει το 19% σε ορισμένες δημοσκοπήσεις . Οι ίδιες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι τα τρία αριστερά κόμματα,συγκεντρώνουν περίπου 37%”.

Σύμφωνα με το Stratfor,μέχρι τώρα οι Έλληνες πολιτικοί που ήταν υπέρ των μέτρων λιτότητας που επέβαλαν ΔΝΤ και ΕΕ ,είχαν την υποστήριξη των Ευρωπαίων που τους επέτρεπε να παρακάμπτουν την εσωτερική αντίδραση.Αυτή την υποστήριξη τώρα που οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να αισθάνονται πιο ασφαλείς σε μια πιθανή ελληνική χρεοκοπία,θα τη χάσουν ,όπως και την όποια επιρροή τους έχει απομείνει.

Η ανάλυση του Stratfor επισημαίνει ακόμη ότι “μαζί με τις βίαιες διαμαρτυρίες και την αυξανόμενη δημοτικότητα των ελληνικών ακροαριστερών πολιτικών κομμάτων, η μετεγκατάσταση ελληνικών τμημάτων πληθυσμού έχει συμβάλει στην αλλαγή των αναδυόμενων κοινωνικών τάξεων στην Ελλάδα. Τα μετριοπαθή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας εγκαταλείπουν την Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις, και κάποιοι φεύγουν από τη χώρα . Τρέχουσες εσωτερικές στατιστικές για τη μετανάστευση από την Ελλάδα είναι δύσκολο να βρεθούν, αλλά υπάρχει αφθονία ανεπίσημων στοιχείων που δείχνουν ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις πόλεις ή τη χώρα με όλο και πιο ταχείς ρυθμούς. Η Ελλάδα έχει ισχυρή παράδοση στη μετανάστευση σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας”.

Τα στοιχεία που παραθέτει το Stratfor για το κύμα φυγής νέων ανθρώπων από την Ελλάδα είναι συγκλονιστικά:

“Έλληνες που έχουν τη δυνατότητα στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Δεδομένου ότι το ποσοστό ανεργίας για τα άτομα κάτω των 25 ετών στην Ελλάδα είναι σχεδόν 50%, φαίνεται ότι λίγοι νέοι άνθρωποι επιστρέφουν από το εξωτερικό. Τον Σεπτέμβριο του 2011, οι υπεύθυνοι ενός προγράμματος για μετανάστευση στην Αυστραλία, που είχε προσελκύσει μόνο 42 άτομα το 2010, συγκλονίστηκαν όταν περισσότεροι από 12.000 άνθρωποι εκδήλωσαν ενδιαφέρον”.

Εξίσου ενδιαφέροντα είναι και τα στοιχεία για την επιστροφή στην επαρχία:

“Όσοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη χώρα έχουν αρχίσει να επιστρέφουν από τα αστικά κέντρα στην επαρχία… Ο πληθυσμός της Αθήνας είναι 4 εκατομμύρια. Σύμφωνα με την Ένωση Ελλήνων αγροτών, μεταξύ 2008 και 2010 - ακόμη και πριν από τις μεταρρυθμίσεις λιτότητας - περίπου 38.000 άνθρωποι που απολύθηκαν ή εγκατέλειψαν τις εργασίες τους επέστρεψαν στην ύπαιθρο.

Μετά από τέσσερα χρόνια από την ύφεση χωρίς ορατό τέλος και μια κυβέρνηση να χάνει τον έλεγχο όλο και περισσότερο οι Έλληνες που παραμένουν στις πόλεις είναι εκείνοι των οποίων οι επιλογές είναι περιορισμένες ...

Όλα αυτά δημιουργούν περισσότερο χώρο για τις εξτρεμιστικές απόψεις. Αυτό, σε συνδυασμό και με άλλες εγχώριες αλλαγές αλλά και με τις θεμελιώδεις αλλαγές που συμβαίνουν στη σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη,μετατρέπουν τη κρίση σε πολιτική.

Σαρώνει ο Καμμένος!!!!!

Σαρώνουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου.

Σύμφωνα με τελευταίες σφυγμομετρήσεις το νεοσύστατο κόμμα αγκιζει πανελληνια το 8%. Ενω στη Λαρισα φτανει στο 16%!!!

Με ένα ποσοστό που φθάνει το 8% πολλοί εκτιμούν ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες μπορούν να κάνουν μια πορεία αντίστοιχη μ’ εκείνη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Και το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε με 11% για να αλώσει στη συνέχεια τη πολιτική ζωή του τόπου.

To Φθινόπωρο ο Καμμένος θα έχει ξεπεράσει τη χαζοΠΟΛΑΝ του Αντώνη .

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όπου σταθούν κι όπου βρεθούν απειλούνται με λιντσάρισμα...Ο δε Χαρακοπουλος θα φαει γιαουρτωμα συντομα στη Λαρισα!!

5 γαλάζιοι θλιβεροι και αξιοθρηνητοι!!!!!!!Αντιστεκονται οι Ελίζα Βόζεμπεργκ, Κ. Παπασιώζος, Γ. Βλάχος, Μ. Γιαννάκης, Τσαμπίκα Ιατρίδη, Κ. Μαρκόπουλος, Κ. Γκιουλέκας, Χρ. Ζώης, Γ. Καρασμάνης και Γ. Βαγιωνάς, Έλενα Κουντουρά, Δ. Σταμάτης, Μ. Τζήμας, Σπ. Γαληνός, Π. Μελάς και Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά.

Υπερψηφίστηκε ο εφαρμοστικός νόμος του νέου μνημονίου που αφορά τις περικοπές των επικουρικών συντάξεων και τις αλλαγές στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις (μετενέργεια, διαιτησία κλπ.). Επί 283 ψηφισάντων, «ναι» ψήφισαν 202 βουλευτές, «όχι» 80 και ένας δήλωσε παρών. Στα «ναι» προσετέθησαν και πέντε εκ των 21 διαγραφέντων της ΝΔ, καθώς και ένας εκ των διαγραφέντων του ΠαΣοΚ, όπως και 9 «πράσινοι» οι οποίοι είχαν παραπεμφθεί στην Επιτροπή Δεοντολογίας του Κινήματος με το ερώτημα της διαγραφής.

Συγκεκριμένα, οι πέντε «γαλάζιοι» οι οποίοι άλλαξαν στάση και από το «όχι» στο νέο μνημόνιο ψήφισαν «ναι» στον εφαρμοστικό νόμο, είναι οι εξής: Αλ. Δερμεντζόπουλος, Εμ. Κεφαλογιάννης, Ζ. Τζηκαλάγιας, Θ. Λεονταρίδης και Αν. Καριπίδης. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος της επιστροφής τους στη ΝΔ, εξέλιξη η οποία τους οδήγησε στην αλλαγή της στάσης τους. Είναι ενδεικτικό ότι αμέσως μετά την ψηφοφορία οι κκ. Λεονταρίδης, Καριπίδης και Τζηκαλάγιας βρέθηκαν στα γραφεία του κόμματος στην Βουλή και συνομίλησαν με συνεργάτη του κ. Σαμαρά.

Σημειώνεται ότι 10 βουλευτές της ΝΔ που είχαν ψηφίσει «όχι» στο μνημόνιο και είχαν τεθεί εκτός Κ.Ο. επέλεξαν να απουσιάσουν από την ψηφοφορία. Πρόκειται για τους εξής: Ελίζα Βόζεμπεργκ, Κ. Παπασιώζος, Γ. Βλάχος, Μ. Γιαννάκης, Τσαμπίκα Ιατρίδη, Κ. Μαρκόπουλος, Κ. Γκιουλέκας, Χρ. Ζώης, Γ. Καρασμάνης και Γ. Βαγιωνάς. Όσον αφορά τους υπολοίπους έξι διαγραφέντες επέμειναν στο «όχι». Πρόκειται για τους Έλενα Κουντουρά, Δ. Σταμάτη, Μ. Τζήμα, Σπ. Γαληνό, Π. Μελά και Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά.!!!!

1+9 «ναι» από το ΠαΣοΚ

Όσον αφορά το ΠαΣοΚ, από τους 22 διαγραφέντες που τάχθηκαν κατά του μνημονίου, μόνον ένας επέλεξε το «ναι», ο κ. Χρ. Μαγκούφης (είχε ψηφίσει «παρών» στο νέο μνημόνιο), ενώ οι εννέα βουλευτές που είχαν ψηφίσει «ναι» επί της αρχής, αλλά είχαν καταψηφίσει συγκεκριμένα άρθρα του μνημονίου και τέθηκαν σε κομματική «καραντίνα» με το ερώτημα της διαγραφής και της μη συμπερίληψης στα ψηφοδέλτια του ΠαΣοΚ, επέλεξαν το «ναι» στον εφαρμοστικό. Πρόκειται για τους: Ι. Κουτσούκο, Π. Αντωνακόπουλο, Π. Δημητρουλόπουλο, Β. Κεγκέρογλου, Χρύσα Αράπογλου, Δ. Κουσελά, Δ. Καρύδη, Μαρία Μίχου και Μ. Τζελέπη. Από τους υπόλοιπους διαγραφέντες ο κ. Σπ. Κουβέλης ήταν απών, ενώ η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δήλωσε «παρούσα». «Όχι» και στον εφαρμοστικό ψήφισαν οι εξής: Λούκα Κατσέλη, Άννα Βαγενά, Βάσω Παπανδρέου, Λ. Μίχος, Μαρία Κυριακοπούλου, Αν. Τριανταφυλλόπουλος, Β. Τόγιας, Γ. Κασσάρας, Χ. Καστανίδης, Κυριακή Τεκτονίδου, Χρ. Κατσούρας, Ι. Μιχελογιαννάκης, Θ. Παραστατίδης, Αλ. Αθανασιάδης, Οδ. Βουδούρης, Μ. Τσετίν, Ηλ. Θεοδωρίδης, Ι. Αμοιρίδης, ενώ ο Γ. Παπαμανώλης απουσίαζε.

Τέλος, από το «παρών» στην ψηφοφορία για το νέο μνημόνιο μετακινήθηκε στο «ναι» ο ανεξάρτητος βουλευτής που πρόσκειται στην Δημοκρατική Συμμαχία Ελ. Αυγενάκης. 

Μνήμη Μίκη Μάντακα σε Ρώμη και Αθήνα

Στις 28 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 37 χρόνια από την δολοφονία του Έλληνα φοιτητή Μίκη Μάντακα από αριστερούς τρομοκράτες στην Ρώμη της Ιταλίας. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, μία σειρά από εκδηλώσεις θα γίνουν στην μνήμη του. Στην Ιταλία εκτός από το καθιερωμένο Presente, το οποίο λαμβάνει χώρα ανήμερα της επετείου του θανάτου του, το Σαββατοκύριακο 25 και 26 Φεβρουαρίου στην Ρώμη, θα λάβει χώρα μία πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη που φέρει το όνομά του. Σε αυτήν θα συζητηθούν τρόποι για τον συντονισμό της δράσης των διαφόρων ευρωπαϊκών εθνικιστικών κινημάτων και θα πραγματοποιηθεί μία σειρά από ανοιχτές εκδηλώσεις με έντονο φιλελληνικό χαρακτήρα σε ένδειξη αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό που βρίσκεται στο στόχαστρο των διεθνών κερδοσκόπων. Σε αυτήν θα συμμετέχουν εκπρόσωποι φορέων και κινημάτων από πολλές ευρωπαϊκές χώρες και φυσικά και από την Ελλάδα.

Στην Αθήνα την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ, στα γραφεία του περιοδικού Patria (Πινδάρου 16-20, Κολωνάκι), θα γίνει μία εκδήλωση αφιερωμένη στον Μίκη Μάντακα. Σε αυτήν θα προβληθεί τηλεοπτικό υλικό από την εποχή των χρόνων του μολυβιού στην Ιταλία, οι εκδηλώσεις που γίνονται προς τιμήν του και θα ακολουθήσει ζωντανή εθνικιστική εναλλακτική μουσική. Παράλληλα, στην συχνότητα του Axis Radio θα μεταδοθεί ζωντανά αυτή η συναυλία σε μία έκτακτη εκπομπή, στην οποία θα γίνονται συζητήσεις για τα χρόνια του μολυβιού και θα υπάρχουν ζωντανές συνδέσεις και συνεντεύξεις από το Presente που θα γίνεται την ίδια ώρα στην Ρώμη.

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε, ζήτω οι ΠΑΣΟΚΟΙ

γράφει ο Δ. Παπαγεωργίου

ή πώς το κόμμα του συμπαθή Φώτη Κουβέλη λειτουργεί ως η καλύτερη εφεδρεία του συστήματος

Μπίστης, Ριχάρδος Σωμερίτης, Δραγώνα, Ρεπούση, Παναγιώτης Παναγιώτου και πολλά άλλα γνωστά ονόματα είναι που αποτελούν την στελεχιακή "πρώτη γραμμή" πλέον της Δημοκρατικής Αριστεράς. Όταν πριν κάποιο καιρό "αποσυνασπιζόταν" ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την σύγκρουση μεταξύ ανανεωτικών και "ριζοσπαστών" με αφορμή κυρίως διάφορες ακραίες αποφάσεις που έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι το κόμμα που θα ίδρυαν οι "ανανεωτικοί" θα είχε εύκολο το να μπει στην Βουλή. Οι περισσότεροι φανταζόμασταν ότι θα πάλευε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας πολύ κοντά στο 3%. Και σίγουρα κανείς μα κανείς δεν περίμενε ότι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα εκτοξευόταν σε ποσοστά κοντά στο 20% και θα έκλεβε από το ΠΑΣΟΚ την δεύτερη θέση στην πρόθεση (τουλάχιστον) ψήφου των Ελλήνων πολιτών, ξεπερνώντας μάλιστα όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΚΚΕ που βλέπει να μην αντλεί όσα κέρδη θα περίμενε από την ... κρίση του δικομματισμού.

Φαίνεται όμως ότι η ... γενιά του "Ρήγα" όχι μόνο βλέπει μπροστά σε αυτή την χώρα, αλλά έχει την δυνατότητα όταν βλέπει μία τάση να την μεγιστοποιεί. Και έτσι έχουμε σήμερα την "Δημοκρατική Αριστερά" όχι μόνο να είναι σε τροχιά εξουσίας, αλλά και να αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα ρυθμιστικό παράγοντα για τις εξελίξεις μετά τις εκλογές.

Η πολιτιστική αριστερά στην επίθεση

Μπαίνοντας κανείς στην ιστοσελίδα της "Δημοκρατική Αριστεράς" αντικρύζει ψηλά ψηλά μια σειρά συνθημάτων που δίνουν την ιδεολογική κατεύθυνση του κόμματος: Δημοκρατικός σοσιαλισμός, αριστερός ευρωπαϊσμός, μεταρρυθμιστική στρατηγική, οικολογική εγρήγορση. Συνθήματα ευκολοχώνευτα, αρεστά σε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Που συνδυάζουν τα πάντα με τα πάντα, δίνοντας το κλίμα της εποχής και που τραβάν διαχωριστικές γραμμές τόσο με τον σταλινισμό του ΚΚΕ αλλά και με την φιλομπαχαλική διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ, που απωθεί τον απλό καθημερινό πολίτη.

Και πίσω από τις όμορφες ταμπέλες και άλλα ονόματα. Μεγαλοδημοσιογράφοι όπως ο Θεοδωράκης και ο Μαλέλης, μεγαλοπανεπιστημιακοί όπως ο πρύτανις Πανούσης, μεγαλοσυγγραφείς όπως ο Χωμενίδης κι ο Κακουλίδης, "διανοούμενοι" όπως ο Ζουγανέλης, ο Χατζησάββας κι ο Μπέζος, πρώην υπουργοί όπως ο Χριστοδουλάκης, ο αρχιεκσυγχρονιστής Αυγερινός και κάποια... ίχνη λαού!

Και όπως το θέτει ένα αριστερών παρεκκλίσεων ιστολόγιο που – για κομματικούς λόγους ασκεί κριτική στην ΔΗΜ.ΑΡ.: "Μεγαλοστελέχη λοιπόν της δημόσιας ζωής, μεγαλοαστοί που θέλουν να διαφυλάξουν τα προνόμιά τους, γι αυτό και συνασπίστηκαν εκεί, μην τυχόν και αναδειχθεί ως ρυθμιστής των εξελίξεων καμιά "ανεύθυνη" δύναμη της αριστεράς και πειράξει τα προνόμιά τους και τις επιχορηγήσεις του από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξ ου και ο αυτοσκοπός τής παραμονής στην Ευρωζώνη."

Είναι όμως έτσι όπως τα λέει; Πρόκειται απλά για μία προσπάθεια επιβίωσης ενός κομματιού του ΠΑΣΟΚ που θέλει να ... επιπλεύσει; Ίσως και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει. Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτό. Όπως δεν είναι και το "απλουστευτικό" που λένε κάποιοι και το οποίο και αυτό φυσικά ισχύει ως έναν βαθμό. Ότι δηλαδή οι ψηφοφόροι και τα μεγαλοστελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι "δανεικοί" από το ΠΑΣΟΚ. Και ότι μόλις το ... "Κίνημα" βρεί τον δρόμο του όλοι μαζί θα πάρουν τον δρόμο της επιστροφής, αφήνοντας ίσως πίσω τους κάποιους μόνο από τους "ανανεωτικούς" και ίσως τον συμπαθή κ. Κουβέλη, πίσω από την δημόσια εικόνα του οποίου στήνεται ένας συγκεκριμένος μηχανισμός.

Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα. Το κόμμα του κ. Κουβέλη αποτελεί κάτι ακόμη συγκεκριμένο. Αποτελεί ένα διαφορετικό πρόσωπο της αριστεράς. Το οποίο ίσως είναι πολύ πιο επικίνδυνο από την παραδοσιακή κομμουνιστική αριστερά ή ακόμη και τις αναρχοαριστερίστικες προσεγγίσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδεολογικά το κόμμα του κυρίου Κουβέλη αντιπροσωπεύει πολύ αγνότερα από ό,τι κατάφερε ποτέ να κάνει το ΠΑΣΟΚ, τον ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ της αριστεράς και του ακραίου καπιταλισμού. Όχι φυσικά σε έναν "μέσο τόπο", σε μία ισορροπία, αλλά ως μία συμφωνία κυρίων. Το αμάγαλμα που δημιουργείται από αυτή την συμφωνία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο σκληρός πυρήνας του παραμένει άκρα καπιταλιστικός, εξ' ού και το μεταρρυθμιστικό περιεχόμενο. Το δε εξωτερικό του περίβλημα είναι αριστερό, με την πλέον νεοταξίτικη έννοια του όρου. Αντίθεση στα έθνη, αποδόμηση της ιστορίας, ελευθερία του κεφαλαίου. Από την μία ο καπιταλισμός λειτουργεί αδίστακτα όπως πάντα και από την άλλη η αριστερά αναλαμβάνει την διαμόρφωση ενός νέου τύπου κοινωνίας στο επίκεντρο της οποίας είναι ο ατομικισμός.

Δεν πρόκειται για κάποια "νέα σύνθεση", πρόκειται για ένα υπόδειγμα που εδώ και καιρό ακολουθείται στην ευρωπαϊκή αριστερά. Σε αντίθεση με την "λατινοαμερικάνικη" αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν δίνει βάση στις "σοσιαλιστογενείς" αλλαγές στην οικονομία ή όπως θα το έθετε ένας μαρξιστής στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Δεν λέει πουθενά ότι θα ... κρατικοποιήσει τράπεζες όπως λέει το ΚΚΕ. Επί της ουσίας – ακόμη και ως αντιπολιτευόμενο κόμμα – απλά καλεί για μια πιο "ανθρώπινη" μορφή στις απαραίτητες κατά τα άλλα μεταρρυθμίσεις. Μαζί με αυτό όμως πακέτο προωθεί τις αντι-εθνικές ρητορείες τύπου Ρεπούση και Δραγώνα και προβάλλει τον πολυπολιτισμό ως μοναδικό τρόπο λειτουργίας των συγχρόνων κοινωνιών.

Δυστυχώς πίσω από το συμπαθές πρόσωπο του κ. Κουβέλη έχει μαζευτεί ένα επικίνδυνο συνονθύλευμα ανθρώπων. Ανάμεσα στους οποίους άλλοι είναι εκεί για να επιβιώσουν, άλλοι για να αναβιώσουν τον αλήστου μνήμης σημιτικό εκσυγχρονισμό και άλλοι για να προωθήσουν την πολυπολιτισμική ατζέντα τους.

Βέβαια είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι από την στιγμή που θα εκλεγεί νέος Πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, τα ποσοστά της ΔΗΜ.ΑΡ. θα αρχίζουν να ψαλιδίζονται. Όχι μόνο διότι κάποιοι από τους ψηφοφόρους της θα αρχίσουν να επιστρέφουν στο μαντρί, αλλά και διότι η διόγκωση των ποσοστών της αυτή την στιγμή είναι αποτέλεσμα των κινήσεων διαφόρων μεγαλοσυμφερόντων τα οποία θέλουν να επηρεάσουν την αλλαγή ηγεσίας στο παραπαίων ΠΑΣΟΚ. Και έτσι να είναι όμως η αλήθεια είναι ότι ο εύπεπτος πολιτικός λόγος της ΔΗΜ.ΑΡ. και η συμπαθής φυσιογνωμία του Φ. Κουβέλη έχουν την δυνατότητα να την καταστήσουν σημαντικό πολιτικό παίκτη. Και μέσω αυτής όχι μόνο να επιβιώσει η αριστερή πλευρά του δικομματικού συστήματος, αλλά και να προωθηθούν ακόμη περισσότερο τα νεοταξίτικα σχέδια.

Η δεξιά πολυκατοικία και η ακροδεξιά παράγκα

γράφει ο Δ. Ζαφειρόπουλος

Όσοι ξαφνιάστηκαν, απόρησαν ή και αποσβολώθηκαν από την ένταξη των Βορίδη – Γεωργιάδη στην ΝΔ, κακώς έκαναν, καθώς εάν έκαναν μία αναδρομή στην πολιτική ιστορία του "χώρου", θα έβρισκαν πλείστα όσα ανάλογα παραδείγματα.

Θέλετε να πάμε στην δεκαετία του '70 και στην Εθνική Παράταξη; Τότε που με 7.5% και πέντε βουλευτές και χιλιάδες στελέχη σε όλη την Ελλάδα, ξαφνικά το μαγαζί διαλύθηκε γιατί ο "Εθνάρχης" έπρεπε να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Την δεκαετία του '80, η ΕΠΕΝ διαλύθηκε κυριολεκτικά εν μία νυκτί, όταν οι έγκλειστοι Απριλιανοί πείσθηκαν από στελέχη της ΝΔ ότι θα αποφυλακιστούν μόλις ο Μητσοτάκης αναλάβει την εξουσία. Ενώ το ΕΝΕΚ με επίσημες αποφάσεις του ζητούσε την υπερψήφιση της γαλάζιας παράταξης, για να φύγει το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία.

Το '90 δεν υπήρξαν θεαματικές μεταγραφές, γιατί απλούστατα ο χώρος κινούνταν εκλογικά στο 0,1% και περνούσε, αν θέλετε, μία περίοδο ιδεολογικής και οργανωτικής ενδοσκόπησης αλλά και αναδιοργάνωσης. Όμως και τότε, για παράδειγμα στην εθνικοσοσιαλιστική Χρυσή Αυγή άκουγες ότι ο τάδε δημοτικός σύμβουλος υπήρξε "δικός μας", ενώ ο σύζυγος της δείνα βουλευτού της ΝΔ αγοράζει την εφημερίδα. Χειρότερα τα πράγματα στους διάφορους εκδοτικούς οίκους, όπου αν πίστευε κανείς όσα λέγονται, θα νόμιζε ότι όλοι οι δεξιούληδες βουλευτές πριν κοιμηθούν το βράδυ, διαβάζουν Ίωνα Δραγούμη. Συγχρόνως όλοι χαμογελούσαν με νόημα όταν η αριστερά κατήγγειλε παρακρατικούς την περίοδο της διακυβέρνησης του Μητσοτάκη, οι οποίοι διέλυαν τις μαθητικές καταλήψεις ή χτυπούσαν όσους αρνιόντουσαν την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Φτάνουμε όμως και στο 2000, όταν ένας νεοδημοκράτης βουλευτής, ο Καρατζαφέρης, μαζεύει όσους ακροδεξιούς χωράνε και μετά από κάποια χρόνια εισέρχεται στην Βουλή. Και εκεί αντί να φτιάξει ένα πολιτικό και ιδεολογικό μπετόν αρμέ, αρχίζει να μιλά για "γαλάζιες πολυκατοικίες", συγκυβερνήσεις κλπ.

Απλά λοιπόν οι Βορίδης – Γεωργιάδης πήγαν μόνοι τους στο ρετιρέ, αντί να τους πάει αυτός από το χεράκι. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, ούτε συνωμοσίες, ούτε τίποτε. Εξάλλου, σε αντίθεση με τους μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ δεν είναι άξια για περίπλοκες διαδρομές. Το πολύ-πολύ να τυπώσει κανένα ακροδεξιά φυλλάδιο όταν το ΛΑΟΣ χρειαζόταν πλευροσκόπηση εκ των δεξιών του. Πέρα όμως από τα κωμικοτραγικά του ζητήματος, το θέμα παραμένει: ο χώρος από το '74 και μετά δεν μπόρεσε ποτέ να κόψει τον ομφάλιο λώρο από την ΝΔ, τόσο σε προσωπικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο. Η Εθνική Παράταξη και η ΕΠΕΝ εμφανίζονταν ως "Η πραγματική δεξιά", ενώ ο Καρατζαφέρης ήταν ο "ιδεολογικός επίγονος" του Αβέρωφ. Ακροδεξιότερα αυτών όλοι είχαν κάποιον συγγενή, φίλο ή συνομιλητή στην ΝΔ. Η οποία όποτε έκρινε ότι έπρεπε να στραφεί προς το κέντρο, άφηνε λίγο χώρο στα δεξιότερά της, ενώ όποτε το φλέρτ με το κέντρο τελείωνε, χωρίς κόπο μάζευε τα απόνερά της.

Πέρα όμως από το καθαρά πολιτικό και προσωπικό επίπεδο, υπάρχει και το ιδεολογικό. Ο χώρος που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από τον αστισμό, τον αντικομμουνισμό, τον φιλελευθερισμό και έναν χωρίς βάθος πατριωτισμό. Θεματικές ακριβώς οι οποίες ακουμπούν σε πτυχές της κεντροδεξιάς, γι' αυτό και εύκολο μπορούν να δίνονται δάνεια εκατέρωθεν. Ακόμη και σήμερα, την μοναδική εποχή που το πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης καταρρέει, αδυνατούμε να αυτονομηθούμε πολιτικά και ιδεολογικά. Εννοώντας με την "αυτονόμηση" όχι απλά την δημιουργία κομμάτων ή σχηματισμών, αλλά την παράθεση ενός πολιτικού, κοινωνικού και και ιδεολογικού μηνύματος, που θα απαντά στις ανάγκες της εποχής. Γι' αυτό και η αριστερά μπορεί να το παίζει πατριωτικά, γι' αυτό και σερνόμαστε πίσω από οικονομικές θέσεις δικών της διανοητών. Δεν παράγουμε προτάσεις, αλλά μόνον αντιθέσεις. Δεν χτίζουμε για το αύριο, αλλά επιζητούμε το εφήμερο εκλογικό αποτέλεσμα. Αποχαυνώνουμε τον κόσμο μας λέγοντάς του "βάλτε μας στην κυβέρνηση", "βάλτε μας στην βουλή" και όλα θα αλλάξουν διά μαγείας.

Αν δεν αλλάξουν οι δομές αυτές της κοινωνίας, τίποτε στην ουσία δεν θα αλλάξει. Αν δεν μπορέσουμε να δώσουμε μία εναλλακτική προοπτική, θα μας χλευάζουν ως μέρος του συστήματος και εμάς σε πολύ εύθετο χρόνο. Στο παρελθόν, όσοι προσπάθησαν να αλλάξουν το σύστημα εκ των έσω, απορροφήθηκαν. Σήμερα που αυτό καταρρέει, οι μισοί θέλουν να το επιδιορθώσουν και οι άλλοι μισοί το κοιτούν αμήχανα, χωρίς να θέλουν ή να μπορούν να χτίσουν κάτι στην θέση του. Ίσως τελικά να μας αξίζει η παράγκα του επιστάτη της πολυκατοικίας.

Έλληνες, ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ

   

Οδυσσέας   Τηλιγάδας

Ευριπίδου 57-10554 Αθήνα

Τηλ: 2103241961 Κιν: 6973519579

e-mail: elas@otenet.gr

Προς    
«Τον Αξιότιμο Ελληνικό Λαό
Οδό Ελευθερίας ή Θανάτου
Χωριά καί πόλεις
ΕΛΛΑΣ»


\\Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν Με βιολιά καί με ζουρνάδες γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν,οι τρανοί σου καί θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες. \\

Κωστής Παλαμάς

         Πάνω απ’ όλα, πρώτα απ’ όλα, απευθύνομε σε όλους εσάς που εκφράζετε τις Ζωντανές, Δημιουργικές δυνάμεις του Έθνους μας, τις Πατριωτικές δυνάμεις της Ελευθερίας, τις δυνάμεις του ήθους και των οραμάτων, τις δυνάμεις της συνέπειας, της αγωνιστηκότητος και της ανιδιοτέλειας, εσάς που η παρουσία σας σήμερα στις επάλξεις καθίσταται επιτακτική και οι μεταξύ μας δεσμοί έχουν γερές ρίζες βασιζόμενοι στην κοινή υπόθεση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που μας απασχολούν για το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου.  

         Είναι στιγμές που ο κάθε άνθρωπος καλείται να πάρει τις αποφάσεις του γιά να εκπληρώσει το χρέος της υπάρξεώς του. Γιά  άλλους βέβαια αυτό αποτελεί υποχρέωση, γιά μάς όμως είναι η εσωτερική μας παρόρμηση, είναι το πιστεύω μας, είναι ο τρόπος της ζωής μας, είναι η ίδια μας η ζωή. Εμείς βρισκόμαστε σε ένα άλλο μέτωπο αγώνα και αυτή είναι η επιλογή μας. Έχουμε ταυτίσει την παρουσία μας, στην υπαρξιακή μας διαδρομή, με το μέλλον της Πατρίδος μας.

         Γιά  τον λόγο αυτό δεν θα μπορούσα παρά να απευθυνθώ σε εσάς, να ζητήσω την γνώμη σας, τις ιδέες σας και την στήριξή σας για να δώσουμε, όλοι μαζί, με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο, την μάχη μας.

         Η ευθύνη που μας ανατέθηκε από τους αιώνες της Ιστορικής μας διαδρομής είναι μεγάλη. Και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να την αναλάβουμε με το αίσθημα της δέσμευσης απέναντι στο μέλλον του Έθνους και των επερχόμενων γενεών που θα μας κρίνουν και θα μας δικάσουν.

         Γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός αιώνα με την εμφάνιση μιάς παγκόσμιας βαρβαρότητος, που ονομάζεται, ΝΕΑ ΤΑΞΗ, ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Ζούμε πράγματι, σε μια εποχή, όπου έχει διαταραχθεί η οικονομική και κοινωνική συνοχή των κρατών, έχουν διευρυνθεί οι κοινωνικές ανισότητες, τα πάντα αλώθηκαν, οι αρχές, οι αξίες και οι θεσμοί υποβαθμίστηκαν και εδραιώθηκε ένα διεφθαρμένο κατεστημένο που επηρέασε όλες τις διαστάσεις της κοινωνικής ζωής με στόχο την αλλοίωση της Εθνικής μας ταυτότητος και της φυλετικής μας καθαρότητος με ό,τι συνεπάγεται από αυτό. Βλέπουμε ότι στον Ευρωπαϊκό χώρο οι πολίτες δέχονται τις επιδράσεις της «ευρωπαϊκής ανασυγκρότησης» και του κεφαλαίου και οι επιπτώσεις των είναι φανερές με σημαντικότερη αυτή της συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας.       

         Επειδή εμείς ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ το περίεργο συνονθύλευμα των ανδράποδων οιασδήποτε αποχρώσεως και ιδεολογίας [αριστεράς- σοσιαλισμού - δεξιάς] πατριδοκάπηλων και τους επιδιωκόμενους, εκ μέρους του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, σκοπούς.

         Επειδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΝΟΗΘΟΥΜΕ ότι ρυθμιστές των οραμάτων του Έθνους μας και υπερασπιστές των συμφερόντων των Ελλήνων μπορεί να είναι οι οιουδήποτε θλιβεροί και γελοίοι εγκάθετοι του σαρκοβόρου πολιτικού κατεστημένου των μέχρι χθες βαλανοφάγων.

         Επειδή πιστεύουμε ότι η άλωσης του Έθνους μας άρχισε με τον εκ μέρους των «κομμάτων» εναγκαλισμό και την εκτροφή αλλόθρησκων και φθονερών αλλοεθνών βαρβάρων στα σπλάχνα του Έθνους, που κατόπιν μιάς ιδιότυπης συνταγματικής εκτροπής εγκαθίδρυσε την κοινοβουλευτική-τραπεζική δικτατορία των μέχρι χθες τρωγλοδυτών....

         Επειδή εμείς είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι με την υπηρέτηση οιωνδήποτε σκοπιμοτήτων εις βάρος της Πατρίδος μας, ΓΙ’ ΑΥΤΟ πήραμε τις αποφάσεις μας και ορθώνουμε το ανάστημά μας σε μιά, μέχρι θανάτου, μάχη ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ αυτών των ανθελλήνων αφού γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε καιρούς έκπτωσης των αξιών και της απαξίωσης των Ιδανικών, η ευθύνη μας είναι αυξημένη και κανείς δεν θα μας πεί πως δεν μπορούμε να παρέμβουμε αποτελεσματικά.

 Η εικόνα της παράλυσης και του ξέφραγου αμπελιού που παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα έχει φτάσει την λαϊκή δυσαρέσκεια στο αποκορύφωμά της. Η Ελλάδα δυστυχώς βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο εξωθεσμικών κέντρων που απεργάζονται την γενοκτονία του Ελληνικού Λαού. Είναι ένα προμελετημένο σχέδιο με το οποίο συντελείται μεθοδικά η εθνοκτονία του Ελληνικού Έθνους και πίσω από τις έως σήμερα εξελίξεις βρίσκεται μια συνομωσία παραγόντων τους οποίους όλοι μας τους γνωρίζουμε. Η παράνομη όμως δωσιλογική «κυβέρνηση» και η κάθε είδους «αντιπολίτευση» έχουν τυφλωθεί και δεν βλέπουν το πρόβλημα που διογκώνεται καθημερινά και οδηγεί σε αδιέξοδο. Η Ελλάδα δυστυχώς βρίσκεται στην εντατική. Αυτό ακριβώς μας αναγκάζει να παρέμβουμε και να ανατρέψουμε την ισχύουσα κατάσταση στην Πατρίδα μας.            

         Τώρα είναι η στιγμή να επέμβουμε ενεργά και μπροστά μας έχουμε μια μονάχα επιλογή, την συνειδητοποιημένη συλλογική και ολομέτωπη αντίθεσή μας σε όλους αυτούς που ερήμην μας αποφασίζουν για την ζωή μας με κεντρικό πρόβλημα της σύγχρονης «Δημοκρατίας» να είναι πλέον η έλλειψη νομιμοποίησης των αποφάσεων που λαμβάνονται σε όλα τα επίπεδα. Οι πολίτες νιώθουν τελείως αποξενωμένοι από τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων και κυρίως νοιώθουν ανήμποροι να επηρεάσουν την θέληση και τις επιλογές αυτών των κέντρων που στηρίζονται στα αγήματα των δυνάμεων των χημικών, στην βία των «ψευτοαναρχικών» κουκουλοφόρων, στην τρομοκρατία των μίσθαρνων οργάνων του ανθελληνικού χαφιεδισμού, των επίσημων κουκουλοφόρων ερπετοειδών δημοσιογράφων που νοιώθουν μεγάλοι και τρανοί ως κοινωνικά εμετικά σαπρόφυτα και συφιλιδικά γεννήματα της κοινωνικής των μήτρας και στην καταστολή κάθε αντίδρασης του Λαού. Η πηγή της τρομοκρατίας μας είναι γνωστή πλέον.

         Αυτό όμως το αίσθημα αποξένωσης και ανημποριάς οδηγεί τους πολίτες στην απόγνωση και απέναντι σε αυτό το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα δεν αρκεί απλώς να εξαντλούμαστε στην αναζήτηση των ερμηνειών. Το βασικό είναι να αναζητήσουμε λύσεις και η αναζήτηση των λύσεων πρέπει να αρχίσει από την συμμετοχή του πολίτη στην διαχείριση των κοινών για να μπορεί να υπάρχει συμμετοχική Δημοκρατία. Μπροστά μας επομένως  υπάρχει η πρόκληση και όλοι εμείς που εκφράζουμε τον υγιή πατριωτικό χώρο, δεν έχουμε το δικαίωμα και την πολυτέλεια να εθελοτυφλούμε. Είναι η ώρα της δικής μας δράσης  και  δεν δικαιούμαστε να απέχουμε από την σκηνή της δράσης γιατί εμείς θεωρούμε ότι αποτελούμε τις υγιείς δυνάμεις του Έθνους και η δική μας πολιτική συμπεριφορά θα είναι μια αγωνιστική παρουσία που θα αφοπλίσει τον οποιονδήποτε που εναντιώνεται στις ιδέες μας, στην αγωνιστικότητά μας και στην δράση μας υπέρ του Έθνους μας. Είμαστε οι πατριώτες αυτοί που έχουν κλεισμένη στην καρδιά τους την Ελλάδα και θα σηκώσουμε ψιλά τη σημαία του αγώνα μας και δεν θα επιτρέψουμε στους εθελογενίτσαρους να μετατρέψουν την Ελλάδα μας σε χώρα της αγωνίας και σε κράτος τριτοκοσμικό, σε χώρα σκλαβοπάζαρου, δυστυχίας και σε Κρανίου τόπο.

         Τα Νεοταξικά ανδρείκελα της Έχουν καταντήσει την Ελλάδα αφιλόξενη και επικίνδυνη για τους γηγενείς Έλληνες πολίτες της εξουσίας κατάντησαν την Ελλάδα μια χώρα της συμφοράς, της διαφθοράς, της μιζέριας, μια ανυπεράσπιστη και λοιδορούμενη χώρα. Έχουν μετατρέψει την κορωνίδα των κρατών, την ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, σε μιά χοάνη πολυπολιτισμικών και πολύ-πολύ φυλετικών σκοπιμοτήτων με αποτέλεσμα την κοινωνική της αποσύνθεση, την αυξημένη εγκληματικότητα, την γκετοποίηση δρόμων και συνοικιών από κάθε είδους «μετανάστη», την απαξίωση των κόπων και του ιδρώτα μας, την υποβάθμιση του Έλληνα Πολίτη και την αλλοίωση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ταυτότητός της.

         Η Πατρίδα μας βρίσκεται πλέον υπό κατάληψη, αποτελεί «αποικία τού Τοκογλυφικού Τέρατος» και ο τρόπος μέ τόν οποίον η Ελλάς κατελήφθη είναι επαίσχυντος. Ο Έλληνας πολίτης υφίσταται το επαχθές βάρος της τόσο άδικης Νεοταξικής πολιτικής αλλά ξεχνούν ότι η Ελλάδα είναι δική μας, ότι η Ελλάδα μας ανήκει και δεν είναι κτήμα κανενός και ότι υπάρχουμε εμείς που θα αντισταθούμε στην Παγκοσμιοποιημένη βαρβαρότητα των Ελλαδέμπορων εκείνων που παριστάνουν τους δημοκράτες. Εμείς, « Τήν Ελλάδα θέλομεν κι άς τρώγωμεν πέτρες». 

         Οι εξελίξεις στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια μας κάνουν να βλέπουμε την Ελλάδα μας καθημερινά να βρίσκεται υπό κατάληψη, να υποβαθμίζεται από τις τοκογλυφικές συμμορίες και η κατάσταση να έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα ως Έθνος να υποτάσσεται σε συμφέροντα αλλότρια, σε μηχανισμούς αυθαιρεσίας και ασυδοσίας που την ταλαιπωρούν και της κλέβουν τη ζωή της. Και το ερώτημα είναι προς τους εαυτούς μας: «Θα τους επιτρέψουμε να μας οδηγήσουν, ως Έθνος, στην καταστροφή; Θα επιτρέψουμε να μας αφανίσουν όπως ευαγγελίζονται;» Εμείς βροντοφωνάζουμε: ΟΧΙ!!! ΟΧΙ!!! ΚΑΙ ΠΟΤΕ!!!

         Ξέρουμε, το ζούμε και το βλέπουμε οι Έλληνες ποιοί ευθύνονται για τις τριτοκοσμικές συνθήκες αλλά ας το νοιώσουν καλά οι οποιοιδήποτε «δήθεν», που ήρθαν από το πουθενά, ότι η Ελλάδα των Ελλήνων, δεν είναι άσυλο εκπορνευμένων συνειδήσεων και οι ξενόδουλες κατοχικές «κυβερνήσεις» που ως οδαλίσκες σέρνονται στα ανήλιαγα πορνεία των διεθνών Στοών και των κάθε είδους Λεσχών, ας αναλάβουν πλέον τις ευθύνες τους.

               Ξεχνάνε βέβαια οι ποδηγέτες των ονείρων μας ότι η ελληνική κοινωνία είναι πλέον υπεύθυνη, ότι έχει πάρει τις αποφάσεις της και δεν παζαρεύει το μέλλον της και ότι τον πρώτο λόγο έχει ο Έλληνας και όχι αυτοί. Ξεχνάνε ότι όλοι οι Έλληνες θέλουμε μιά Ελλάδα με κοινωνικό πρόσωπο, κοινωνικές κατευθύνσεις και κοινωνική δράση υπέρ του Έλληνα. Θέλουμε την Ελλάδα μας και θα τα καταφέρουμε.

 Το «φτάνει πιά...» που ξεπηδά από το στόμα του αγανακτισμένου Λαού επιβάλλει την συσπείρωση όλων των Ελλήνων, όλων εκείνων οι οποίοι πιστεύουν στα Μεγάλα πεπρωμένα της Φυλής μας, στην υπόσταση και στα απαράγραπτα δικαιώματα του Έθνους μας που αποτελούν τον λόγο της υπάρξεώς μας. Απαιτείται λοιπόν αμέσως δράση. Τώρα,  όχι αύριο. Απαιτείται η αυτοστρατολόγησή μας εδώ και τώρα με το σάλπισμα της συστραφείσης: ΕΛΛΗΝΕΣ! Αυτή η χώρα σας ανήκει. ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!!!!! Έλληνες  εμπρός, γκρεμίστε την δικτατορία των διεφθαρμένων!!!

 Το Έθνος μας αξίζει οποιαδήποτε θυσία! Θα την προσφέρουμε αυτή την θυσία υποσχόμενοι ότι: «Δεν θα αρνηθούμε το αγαπημένο μας Έθνος. Δεν θα προδώσουμε τους εαυτούς μας. Δεν θα απομακρυνθούμε από την μητέρα Ελλάδα μας. Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ ζούμε, εδώ θα πεθάνουμε, κι αν το καλέσει ο καιρός και μύριες φορές για σένα να πεθάνουμε». Ας το κατανοήσουν οι πάντες πως εμείς βρισκόμαστε στις επάλξεις του κάστρου των ψυχών μας κι αν έλθει η ώρα η τρανή, θα ακουστεί και πάλι η ιαχή του αγώνα: «ΑΕΡΑ!!!!»  

         Κάτω από αυτές τις συνθήκες, υπακούοντας στην επιταγή της ακροτελεύτιας διατάξεως του Συντάγματος [άρθρο 120 παρ. 4], δίνουμε την δική μας απάντηση στο αύριο της δικής μας ΕΛΛΑΔΑΣ και καλούμε τους Έλληνες σε συνειδησιακή, πνευματική και ηθική επανάσταση.

         ΚΑΛΟΥΜΕ σε συστράτευση εσάς τους απανταχού Έλληνες ΖΗΤΩΝΤΑΣ από όλους σας να αγωνιστούμε μαζί, ο καθ’ ένας με τις δυνατότητές του, να θέσουμε σε κίνηση αυτή την μηχανή της ελπίδας για να πετύχουμε τους στόχους μας για μιά Ελλάδα του αύριο. Με όπλο μας την θέληση, με συνέπεια και υψηλό αίσθημα ευθύνης στις πολιτικές εξελίξεις που αφορούν το μέλλον της Ελλάδας άς κοιτάξουμε μπροστά. Ας αρχίσουμε τον αγώνα μας τώρα, από αυτή την στιγμή κρατώντας ψηλά τι ιερό μας σύμβολο, τη γαλανόλευκη.... Τα λάβαρα λοιπόν ψηλά. Ψηλά τις σημαίες αδέλφια. Και η ώρα είναι ΤΩΡΑ! Υπάρχουν αυτοί που ξέρουν, που θέλουν και μπορούν να πουν: «Εμπρός να κάνουμε το όραμα πράξη! Εμπρός για την Ελλάδα! Εμπρός! ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΖΥΓΟΥ ΤΩΡΑ. Τώρα ή ποτέ!!! ΚΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥΣ. ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΑΖΟΥΣΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Αδέλφια!!! Σταθείτε στις επάλξεις του χρέους σαν Έλληνες!!! Το σύνθημά μας  είναι ένα και είναι λόγος ύπαρξης και ζήτημα τιμής για εμάς το Έθνος των Εθνών: Έλληνες, ΕΓΕΡΘΕΙΤΕ!!!! Νύν υπέρ πάντων ο αγών!!!!

Οδυσσέας Τηλιγάδας

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προς τους υβρίζοντάς με και του απειλούντες με, επειδή τα γραφόμενά μου τους ενοχλούν, θέτω υπ’ όψιν τους ότι: ΔΕΝ ΠΙΝΩ, ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ και ΔΕΝ ΟΔΗΓΩ ΠΛΕΟΝ!!!  

Ο Σαμαράς αρνείται συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ, ενώ ήδη συγκυβερνάει με το ΠΑΣΟΚ

Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα παγκόσμια πολιτικά πράγματα. Δηλαδή δύο κόμματα, ενώ συγκυβερνούν και συνεργάζονται παρασκηνιακά άψογα για την πλήρη εξαθλίωση του λαού, ταυτόχρονα να διαδίδουν ότι δεν θέλουν να συγκυβερνήσουν, μετά από ενδεχόμενες εκλογές.

Τελευταία εκδήλωση αυτής της παγκόσμιας πρωτοτυπίας είναι ο....

πρόεδρος της ΝΔ κ. Σαμαράς. Ενώ συγκυβερνά και συνεργάζεται άψογα με το ΠΑΣΟΚ και ενώ είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος της διατήρησης αυτής της αντισυνταγματικής (μάλιστα) συγκυβέρνησης «Παπαδήμου», καθώς και ο αποκλειστικά υπεύθυνος, όσων υπογράφονται με τις κατοχικές δυνάμεις και των μέτρων που λαμβάνονται και ψηφίζονται σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, εντούτοις, ερωτηθείς από δημοσιογράφο, απέρριψε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με το συνυπεύθυνο ΠΑΣΟΚ!!! Μίλησε για άλλον κώδικα αξιών, την ίδια στιγμή που προσωπικά ο ίδιος, στηρίζει σαράντα υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, που είναι υπεύθυνοι για την σημερινή χρεοκοπία της χώρας!!!

Εννοείται, μην είμαστε αφελείς, ότι θα συνεργαστεί και θα συγκυβερνήσει, όπως τώρα, όχι μόνο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και με οποιονδήποτε άλλον, είτε είναι ο ίδιος πρωθυπουργός, είτε κάποιος άλλος, είτε ακόμα και ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος!!!

Κρατείστε στη μνήμη σας αυτές τις γραμμές και να τις ανασύρατε, όταν έρθει (αν έρθει) η ώρα…

http://hassapis-peter.blogspot.com

Ο μεγάλος "αγωνιστής" της "Δημοκρατίας" Μανώλης Γλέζος, παρευρίσκεται στην κηδεία του "συντρόφου" Ενβέρ Χότζα το 1985 στα Τίρανα.......Καμαρωστε!!!!

Καμαρωστε Όταν ο Μανώλης Γλέζος προσκυνούσε τον σφαγέα των Ελλήνων Χότζα! Θυμάστε τον Ενβερ Χότζα που κήρυξε το πρώτο άθεο κράτος στον κόσμο και έβαζε να σαπίζουν στις φυλακές οι Βορειοηπειρώτες; Θυμάστε ότι η αριστερά και ο Παπούλιας μιλούσαν για σοσιαλιστικό παράδεισο;

http://dexiextrem.blogspot.com

«Artist» ο μεγάλος νικητής των Όσκαρ

Στην Μέριλ Στρήπ το Όσκαρ Α γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Η Σιδηρά Κυρία", στον Ζαν Ντιζαρντέν το Όσκαρ Α ανδρικού ρόλου για την ταινία The Artist και στην ίδια ταινία τα Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας.

Ήταν μια από τις πιο σύντομες τελετές Οσκαρ των τελευταίων χρόνων. Η 84η τελετή απονομής των όσκαρ στο Kodak Theater, ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 6.30 το πρωί (ώρα Ελλάδος) και μεγάλος νικητής της βραδιάς αναδείχθηκε η ταινία The Artist αφού εκτός των άλλων πήρε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, και Α Ανδρικού Ρόλου.

Ο Γάλλος ηθοποιός Ζαν Ντιζαρτνέν, έλαβε το βραβείο για την βωβή, ασπρόμαυρη ταινία The Artist, στην οποία υποδύεται έναν ηθοποιό στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1920.
Ο 39χρονος Ντιζαρντέν, ο οποίος εκτός Γαλλίας ήταν μάλλον άγνωστος πριν από αυτή την ταινία, απέσπασε σειρά βραβεύσεων για την ερμηνεία του σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Είναι ο πρώτος γάλλος που τιμάται με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου της Αμερικανικής Ακαδημίας και ο πρώτος που ήταν υποψήφιος μετά το Ζεράρ Ντεπαρντιέ την δεκαετία του 1990.

To Οσκαρ Α Γυναικείου ρόλου δεν ήταν έκπληξη αφού απονεμήθηκε στην Μέριλ Στρηπ για την ερμηνεία της στην "Σιδηρά Κυρία". Η ίδια - 17 φορές υποψήφια και αυτό είναι το 3ο της Όσκαρ - προσπάθησε να το διακωμωδήσει λέγοντας ότι φαντάζεται πως πολλοί απο μέσα τους όταν άκουσαν το όνομά της θα είπαν "Όχι πάλι αυτή!"

Και το όσκαρ σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Μισέλ Ασανεβίσιους για την ταινία "The Artist".

Όσκαρ σεναρίου πήρε ο Γούντι Αλεν για την ταινία "Μεσάνυχτα στο Παρίσι".

Ο ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν πήρε το βραβείο διασκευασμένου σεναρίου για το The Descendants. 
Εντυπωσιακή ήταν η στιγμή που ο Πέην αφιέρωσε το βραβείο στην μητέρα του λέγοντάς της Σ'Αγαπώ στα ελληνικά.

Στον Κρίστοφερ Πλάμερ απονεμήθηκε το βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Οι Πρωτάρηδες (Beginners) σε σκηνοθεσία Μάικ Μιλς, στην οποία παίζει έναν γηραιό άνδρα ο οποίος αποκαλύπτει και αποδέχεται την ομοφυλοφιλία του.

Ο 82χρονος καναδός Πλάμερ, βετεράνος κινηματογραφικός και θεατρικός ηθοποιός, έγινε, έτσι, ο γηραιότερος άνθρωπος που έχει βραβευθεί ποτέ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου. Ήταν υποψήφιος μόνο μια φορά στο παρελθόν.

Νωρίτερα, η αμερικανίδα ηθοποιός Οκτάβια Σπένσερ έλαβε το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για τον τρόπο που ερμήνευσε την αυθάδη οικιακή βοηθό στην ταινία Οι Υπηρέτριες (The Help), που απεικονίζει ιστορίες μαύρων αμερικανίδων που δούλευαν για πλούσιες λευκές οικογένειες στον Μισισιπή την πρώιμη εποχή του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων.
Η 39χρονη Σπένσερ, η οποία θεωρείτο το φαβορί, δεν ήταν ποτέ πριν στο παρελθόν υποψήφια για Όσκαρ.

Στην ταινία Rango απονεμήθηκε το βραβείο Όσκαρ για την καλύτερη ταινία Κινουμένων Σχεδίων. Ο ηθοποιός Τζόνι Ντεπ δανείζει τη φωνή του στον ομώνυμο ήρωα, ένα κατοικίδιο χαμαιλέοντα που καταλήγει στην πόλη Σκόνη, όπου αναλαμβάνει το ρόλο του σερίφη. Την ταινία έχει σκηνοθετήσει ο Γκορ Βερμπίνσκι.

Στην ταινία Undefeated, σε σκηνοθεσία Ντάνιελ Λίντσεϊ και Τ. Τζ. Μάρτιν, απονεμήθηκε το βραβείο για το καλύτερο ντοκιμαντέρ. Το φιλμ καταγράφει την προσπάθεια ενός χαρισματικού εθελοντή προπονητή του ράγκμπι να μεταμορφώσει την ομάδα ενός γυμνασίου έπειτα από μια χρονιά ηττών.

Η ταινία Ένας Χωρισμός (A Separation) κέρδισε το βραβείο Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Είναι η πρώτη ιρανική ταινία που λαμβάνει βραβείο της Αμερικανικής Ακαδημίας.
Η ταινία, σε σενάριο και σκηνοθεσία του ιρανού Ασγάρ Φαρχαντί, πραγματεύεται το διαζύγιο ενός ζευγαριού και θίγει τις παραδόσεις, τις σχέσεις ανδρών-γυναικών και την λειτουργία της δικαιοσύνης στο σύγχρονο Ιράν.

Η ταινία Ένας Χωρισμός θεωρείτο φαβορί στην κατηγορία, αφού απέσπασε αρκετά βραβεία στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι η δεύτερη ιρανική ταινία που έλαβε υποψηφιότητα για το βραβείο αυτό της Αμερικανικής Ακαδημίας και η πρώτη που κερδίζει. Είναι επίσης υποψήφια για το βραβείο Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου.

Ο σκηνοθέτης Φαρχαντί, παραλαμβάνοντας το βραβείο, δήλωσε ότι «αυτή τη στιγμή μας βλέπουν πολλοί Ιρανοί σε όλο τον κόσμο και φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ χαρούμενοι».

«Σε μια εποχή που διεξάγεται ένας πόλεμος λέξεων, ανταλλάσσονται εκφοβισμοί και επιδεικνύεται επιθετικότητα ανάμεσα στους πολιτικούς, το όνομα της χώρας τους, του Ιράν, προφέρεται εδώ λόγω του ένδοξου πολιτισμού του, ενός πλούσιου κι αρχαίου πολιτισμού που έχει κρυφτεί κάτω από τη βαριά σκόνη της πολιτικής», συνέχισε ο Φαρχαντί.

«Προσφέρω περήφανα αυτό το βραβείο στο λαό της χώρας μου, το λαό που σέβεται όλες τις κουλτούρες και τους πολιτισμούς και απεχθάνεται την εχθρότητα και τις προσβολές», πρόσθεσε ο ιρανός σκηνοθέτης.

Το βραβείο Όσκαρ για τα Καλύτερα Κοστούμια απονεμήθηκε στην ταινία The Artist (Μαρκ Μπρίτζες) και το βραβείο Όσκαρ για το Μακιγιάζ στην ταινία Η Σιδηρά Κυρία (The Iron Lady) (Μαρκ Κουλιέρ, Τζ. Ρόι Χίλαντ).

Η ταινία Hugo του Μάρτιν Σκορσέζε κέρδισε τα πρώτα δύο βραβεία Όσκαρ στην τελετή της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, αποσπώντας τις βραβεύσεις για την Καλλιτεχνική Διεύθυνση (Ντάντε Φερέτι, Φραντσέσκα Λο Σκιάβο) και Φωτογραφίας (Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον).

Στην 84η τελετή των οσκαρ δεν έλειψε και το αφιέρωμα σ' αυτούς που "έφυγαν". Ανάμεσά τους και ο έλληνας σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης, όχι όμως και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.