Μέγας θόρυβος δημιουργήθηκε και το αστικό καθεστώς για μια ακόμη φορά εκινδύνευσε όχι από την άκρατη ούρησι αυτή την φορά, αλλά από τις δηλώσεις «Θέλουμε Μεταξάδες και όχι Σαμαραδες» του ηπειρώτη βουλευτή της ΧΑ. http://www.kathimerini.gr/
Θα αντιπαρέλθω την στρουθοκαμηλική συμπεριφορά , των ΜΕΜ τα οποία ουδέποτε εξέφρασαν παρόμοια «αγωνία» για το πρόγραμμα και τις δηλώσεις του ΚΚΕ, που σαφώς και κατηγορηματικώς δηλώνει στα συνέδρια του, στις ομιλίες του, στο καταστατικό του αλλά και με τα «δημοκρατικά» ρόπαλα των οπαδών του , ότι σκοπός του είναι:Η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου και η εγκαθίδρυσις σταλινικής δικτατορίας. .( ιδέ 19ο συνέδριο ΚΚΕ) και αναφορά στο τέλος του κειμένου
Το πρόβλημα δια την Βουλή μας και τα ΜΕΜ ατό η επίκλησΙς του ονόματος του Εθνικού Κυβερνήτη του ΟΧΙ , Ιωάννη ΜΕΤΑΞΑ, άκουσον άκουσον εντός του «ιερού» κοινοβουλίου, ακριβώς ως εάν στο ιερό της εκκλησίας μπήκε γυναίκα…
Όμως ούτε για την υποκριτική τέχνη θα ασχοληθούμε, αφού είναι το κατ εξοχήν πεδίον δράσεως τόσον των ΜΕΜ όσον και πολλών θεατρίνων εντός του κοινοβουλίου μας. Ούτε με τον συγκεκριμένο βουλευτή που, κατέστησε εαυτόν αναγνωρίσιμο για το επίπονο καινοτόμο έργον της στοχεύσεως των ούρων του επί συγκεκριμένου στόχου..
Θα ασχοληθούμε με την επιμελημένη και ηθελημένη άγνοια όλων αυτών.
Και εννοώ ότι ο Ιωάννης Μεταξάς, στρατιωτική και πολιτική μεγαλοφυΐα ως απεδείχθη εκ των έργων του, δεν πρόεκυψε δια στρατιωτικού κινήματος, όπως πολλάκις ο «Εθνοπατήρ» Βενιζέλος κάθε φορά που έχανε τις εκλογές ή έκρινε ότι θα τις έχανε , επιχειρούσε. Το τελευταίο κίνημα του «κοινοβουλευτικού θεού» Βενιζέλου, ήτο της 1ης Μαρτίου 1935 που απέτυχε στην πρώτη και κρίσιμη φάση του, όταν ο στόλος, αντί για τη Θεσσαλονίκη, κατευθύνθηκε προς την Κρήτη, όπου ο Βενιζέλος ανέλαβε την ηγεσία του κινήματος . Στο μεταξύ η κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη ανεθεσε την καταστολή του κινήματος στον Υπουργό Στρατιωτικών Γεώργιο Κονδύλη προσλαμβάνοντας τον Ιωάννη Μεταξά ως Υπουργό Άνευ Χαρτοφυλακίου.
Ο Μεταξάς εργάζεται 24 ωρες το 24ωρο. Διευθύνει τις επιχειρήσεις κατά των κινηματιών αναδιοργανώνει τις παραλυμένες υπηρεσίες και τελικώς το κίνημα μετά από ολίγες ημέρες εξουδετερώνεται. Ο Βενιζελος εγκαταλείπει τον αγώνα καταφεύγει στα Δωδεκάνησα και από κει στην Ιταλία του Μουσολίνι. Ενώ οι κινηματίες στρατηγοί Βεντήρης και Δ. Καμμένος καταφεύγουν στην Τουρκία και Βουλγαρία. Ο Μεταξάς μετά την καταστολή του κινήματος αφού εκτέλεσε το χρέος του, παραιτείται.
Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 διεξήχθησαν από την κυβέρνηση του Δεμερτζή με το σύστημα της απλής αναλογικής. Ήταν οι τελευταίες ελληνικές εκλογές του μεσοπολέμου. Το κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Μεταξά εκλεγει 7 βουλευτές , και ο ίδιος ορκίζεται υπουργός στρατιωτικών στις 5 Μαρτίου 1936. Η Βενιζελική παράταξι δια της εφημερίδος της «Πατρίς» Γράφει: «Εκηδεύθη ο παραγοντισμός» Ο Ελ Βενιζέλος δηλώνει ( επιστολή προς Λουκά Ρουφον) ότι η υπουργοποίησι Μεταξά αποτελεί ευτυχές γεγονός ενώ ο Πάγκαλος από την εφημερίδα « Ακρόπολις» της 9/3/1936 ζητά από τον Μεταξά να κηρύξει δικτατορία..Το απεργιακό κύμα φουντώνει, αρτεργάτες, σιδηροδρομικοί, καπνεργάτες κεραμοποιοί φοιτητές μαθητές όλοι στους δρόμους . Στις 14 Μάρτιου σχηματίζεται νεα κυβέρνησις Δεμερτζή με αντιπρόεδρο τον Ιωάννη Μεταξά, ενώ το ΚΚΕ καλεί τον λαό σε επανάστασι!!.
Ο θάνατος του Ιωάννη Δεμερτζή βρίσκει τον Μεταξά α Αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως ο οποίος εν συνεχεία αναλαμβάνει την προεδρία της κυβερνήσεως. Στις 24 Απριλίου 1936 ο Μεταξάς αναπτύσσει το πρόγραμμα του και μετά από πολύωρες συζητήσεις και ομιλίες λαμβάνει ψήφον εμπιστοσύνης της βουλής με 241 ψήφους υπέρ 16 κατά και 4 απόχες. Όλοι οι βουλευτές της βενιζελικής παρατάξεως εψήφισαν υπέρ της εκλογής του Ιωάννη Μεταξά εκτός του Γεωργίου Παπανδρέου.
Ταυτόχρονα οι απεργίες συνεχίζονται με την απροκάλυπτη και συγκροτημένη καθοδήγηση του ΚΚΕ. Ο Ριζοσπάστης της 10ης Μαΐου 1936 γράφει:
«Από εδώ και πέρα η Ελλαδα δεν θα γνωρισει , όσο λαϊκό αίμα και αν χυθεί τάξη και ησυχία, όσο η μοναρχία θα κρατά την εξουσία. Απ εδώ και πέρα η Ελλάδα θα χάσει κάθε ομαλότητα και ανάπαυση..Απ εδώ και πέρα σ όλη την χώρα ο λαός πρέπει να σταματήσει κάθε κίνηση να ξεχυθεί στους δρόμους και αδελφωμένος με τον στρατό να πάρει την εξουσία »
Στις 26 Ιουλιου 1936 η εφημεριδα η «Καθημερινη» που σήμερα χαρακτήρισε ως «.. πρόκληση προς το δημοκρατικό πολίτευμα» την αναφορά στον Μεταξα, εγραφε:
«Ο Μεταξάς δεν θα κηρύξει δικτατορίαν ,διότι αν είχε το ψυχικό σθένος θα το είχε κάμει προ δυο μηνών και όχι τώρα. Αυτοί όμως οι αρχηγοί των κομμάτων ώφειλαν, αν περί τα δυσμάς του βίου των απεφάσιζαν να ενδιαφερθούν δια την Ελλάδα, να τον παρακαλέσουν να την κηρύξει και να προσφέρουν την συνεργασία των και την υποστήριξή των, Διότι τρόπος να σωθεί ο τόπος από όσα τον αναμένουν δεινά αναρχίας, οχλοκρατίας, πτωχείας και εμφυλίων αγώνων δεν υπάρχει ουδείς εκτός της επιβολής ενός κράτους ισχυρού και απηλλαγμένου των αδυναμιών τας οποίας ο κοινοβουλευτισμός επιβάλλει.»
Ο Ιωάννης Μεταξάς στις 4 Αυγούστου 1936 ανέστειλε την ισχύ άρθρων του Συντάγματος, επιβάλλοντας έτσι δικτατορικό καθεστώς.
Συμπέρασμα:
1.Κι αν ακόμη το εθνικό κοινωνικό οικονομικό αποδιοργανωτικό έργο υου Ιωάννη Μεταξά δεν είχε δικαιωθεί εκ της πραγματικότητος και μόνον η επικρατούσα κατάστασις οι επικλήσεις ολωνν για δικτατορία προκειμένου να αποτραπεί ο εμφύλιος και η καταστροφή της χώρας , θα ήσαν αρκετές για να δικαιολογήσουν το εγχείρημα. Πολλώ δε μάλλον οι μετέπειτα εξελίξεις.
2.Πως είναι δυνατόν ο Ε.Βενιζελος που πρωτοστάτησε σε αναρίθμητα κινήματα ανατροπής εκλεγμένης κυβερνήσεως με θύματα ελληνες και δαπάνες εκατομμυρίων, να μην προκαλεί έστω ανάλογη «δημοκρατική» αναφυλαξία..??
Ιασων
Εδώ οι «δημοκρατικες
«θεσεις του ΚΚΕ γιατιος οποιες ουδεις ανησυχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου