Οργισμένοι, αγανακτισμένοι, έκπληκτοι... Ποιοι;

 

Οργίστηκαν οι μουμουέδες, σαν έμαθαν ότι ένα κοριτσόπουλο δηλητηριάστηκε από τις αναθυμιάσεις ενός μαγκαλιού. Ενός μαγκαλιού που κατ' ανάγκη άναψε η μάνα του για να ζεσταθούν, μιας και η φτώχεια τους δεν τους επέτρεπε την πολυτέλεια της χρήσης είτε πετρελαίου είτε ηλεκτρικού ρεύματος.
Εικοστός πρώτος αιώνας. Σε μια ανθρωπότητα που πραγματοποιεί άλματα προόδου, για χιλιάδες Ευρωπαίων πολιτών το ηλεκτρικό ρεύμα και το πετρέλαιο θέρμανσης συνιστούν άπιαστη πολυτέλεια.
Αγανάκτησαν οι μουμουέδες, σαν έμαθαν ότι μια... μετανάστρια πνίγηκε ζωντανή μέσα στο σπίτι της. Όσο μπορεί να λέγεται "σπίτι" το άθλιο υπόγειο, το οποίο θα φάνταζε παλάτι στα μάτια των χιλιάδων άστεγων που ξεπαγιάζουν τα χειμωνιάτικα βράδια σε παγκάκια και πεζοδρόμια.
Εικοστός πρώτος αιώνας. Σε μια ανθρωπότητα που σκέφτεται να αποικήσει τον Άρη, για χιλιάδες Ευρωπαίων πολιτών η διαβίωση σε ένα αξιοπρεπές σπίτι συνιστά άπιαστη πολυτέλεια.
Εξεπλάγησαν οι μουμουέδες, σαν είδαν δεκάδες ανθρώπους να σπρώχνονται και να τσακώνονται προκειμένου να εξασφαλίσουν λίγα τρόφιμα από κάποιο κοινωνικό παντοπωλείο. Ανθρώπους που δίχως δεύτερη σκέψη τσαλαπατούσαν και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας μπροστά σε δυο σακκούλες μακαρόνια, ρύζι και φασόλια.
Εικοστός πρώτος αιώνας. Σε μια ανθρωπότητα που μεταβαίνει ταχύτατα στην ψηφιακή εποχή, για χιλιάδες Ευρωπαίων πολιτών ένα πιάτο φαΐ συνιστά άπιαστη πολυτέλεια.
Οργισμένοι, αγανακτισμένοι, έκπληκτοι... Ποιοι;
Εκείνοι που επιμένουν να βλέπουν σαξές στόρυ εκεί όπου υπάρχει παταγώδης αποτυχία. Εκείνοι που επικροτούν πρωτογενή πλεονάσματα εκεί όπου υπάρχει χαώδες έλλειμμα ζωής. Εκείνοι που ζητούν επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων εκεί όπου βαθαίνει η απορρύθμιση. Εκείνοι που με πολλή προθυμία καταδικάζουν την βία "απ' όπου κι αν προέρχεται" εκεί όπου βασιλεύει η βία της αστικής τάξης κατά των αδυνάτων. Εκείνοι που ομνύουν υπέρ του "λιγότερου κράτους" εκεί όπου εγκαλείται το κράτος για ολιγωρία στην στήριξη των "επενδυτών".
Οργισμένοι, αγανακτισμένοι, έκπληκτοι... Ποιοι;
Εκείνοι που ξέχασαν την αυτοκτονία Χριστούλα, αφού πρώτα την έκαναν πρωτοσέλιδο για μια-δυο μέρες. Εκείνοι που δεν παίρνουν χαμπάρι ότι η αστική "πρόοδος" οδηγεί σε μείωση του προσδόκιμου ζωής. Εκείνοι που κόπτονται υπέρ της νέας γενιάς αλλά δεν συγκινούνται από τις χιλιάδες νέων παιδιών που μεταναστεύουν για να μπορέσουν να ζήσουν. Εκείνοι που προπαγανδίζουν πειθήνια υπακοή σ' έναν λαό που οδηγείται καθημερινά στην σφαγή.
Οργισμένοι, αγανακτισμένοι, έκπληκτοι... Ποιοι;
Εκείνοι που πανηγυρίζουν για την "επανέναρξη των μεγάλων έργων" αλλά ξεχνούν τις εκατοντάδες εκατομμύρια που χαρίζονται σ' όσους τα υλοποιούν. Εκείνοι που υπερθεματίζουν τις αμέτρητες αποκρατικοποιήσεις αλλά παραβλέπουν τον σκανδαλώδη τρόπο με τον οποίο ξεπουλιέται η λαϊκή περιουσία. Εκείνοι που καταγγέλλουν τον εγκληματικό χαρακτήρα των νεοφασιστών αλλά δεν παραλείπουν να προσφέρουν βήμα δημοσιότητας στην νεοφασιστική υστερία. Εκείνοι που συνιστούν ως λύση στο πρόβλημα της πείνας και της ανέχειας την φιλανθρωπία αλλά καταδικάζουν μετά βδελυγμίας οποιαδήποτε εξέγερση των καταπιεσμένων και των πεινασμένων.
Ψευδεπίγραφοι, όπως πάντα.
Η οργή τους, η αγανάκτησή τους και η έκπληξή τους δεν είναι παρά ειρωνεία και κοροϊδία. Είναι φτύσιμο στα μούτρα τού λαού. Με το σύστημα το οποίο τους τρέφει και το οποίο υπηρετούν δεν μπορούν ούτε να οργιστούν ούτε να αγανακτήσουν ούτε να εκπλαγούν.