Φυγάδες
μας κατάντησαν στην ίδια μας τη χώρα. Τι κι αν αγαπάμε την Ελλάδα και
θέλουμε να ζήσουμε και να παράγουμε σ΄αυτή… όλα γύρω μας φωνάζουν πια
πως η καλύτερη λύση είναι μια μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό. Εκεί
που θα σέβονται, θα αναγνωρίζουν και θα εκτιμούν ανάλογα τα πτυχία, τις
σπουδές, τον κόπο και κυρίως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στον χώρο
εργασίας αλλά και στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης.
Δεν είναι μόνο η “κατώτερη τάξη” και οι άνεργοι που αναζητούν πλέον μεροκάματα σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία για βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί. Τα στοιχεία που έχουν προκύψει είναι συγκλονιστικά. Ακόμη και στελέχη μεγάλων εταιρειών σκέφτονται τη λύση της μετανάστευσης. Σε ερώτηση της ICAP αν οι CEOs θα εξέταζαν σήμερα μια μετακίνηση στο εξωτερικό, το 47,3% απάντησε μάλλον ναι αλλά μόνο με καλύτερες προϋποθέσεις (π.χ. ανώτερη θέση, καλύτερες αποδοχές, ελκυστική χώρα), το 16,8% σίγουρα ναι και το 35,9% όχι. Το 2014, συνολικά 341.334 κάτοικοι της χώρας συμπλήρωσαν το ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα (Europass CV), το οποίο αποτελεί «διαβατήριο» για την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, με την πλειονότητα αυτών να βρίσκεται στην πλέον παραγωγική ηλικία (21-35 ετών).
Σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα Decoding Global Talent για την εργασία στο εξωτερικό, όσον αφορά τη χώρα μας το 55% των Ελλήνων θα μετακόμιζε στο εξωτερικό για δουλειά.
ΣΟΚΑΡΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ (ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ)
Ποιος το περίμενε πως οι πολίτες σε μια χώρα που βάλλεται από σκληρή και αδυσώπητη οικονομική κρίση καθώς την έχουν πνίξει με τα απάνθρωπα μέτρα λιτότητας, θα είχαν σαν κίνητρο για να φύγουν στο εξωτερικό 9 καλύτερους λόγους από το να βγάλουν χρήματα!
Ο καλός μισθός τοποθετείται τελευταίος στη λίστα των 10 σημαντικότερων κινήτρων. Πρώτο σε σημασία είναι η εκτίμηση για τη δουλειά μας, δεύτερο η οικονομική σταθερότητα της εταιρείας και τρίτο το πόσο ενδιαφέρουσα είναι η δουλειά μας.
Η δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης, οι καλές σχέσεις με τους συναδέλφους μας και τους προϊσταμένους μας, η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, το δημιουργικό και καινοτόμο εργασιακό περιβάλλον και η αίσθηση επαγγελματικής ασφάλειας, η οποία άλλωστε προκύπτει από μια οικονομικά σταθερή εταιρεία (το δεύτερο κίνητρο), συμπληρώνουν τα σημαντικότερα κίνητρα.
Συμπέρασμα; Ειμαστε σκλάβοι της Μαύρης εργασίας, των χαμηλών μισθών και της συνεχής εκμετάλλευσης λόγω των κακών αν και κατευθυνόμενων συνθηκών. Και όλα μπορούμε να τα αντέξουμε. Όμως είμαστε Έλληνες… και σαν Έλληνες, αυτό που δεν αντέχουμε με τίποτα είναι να μην μας αντιμετωπίζουν ως τέτοιους.
Δεν είναι μόνο η “κατώτερη τάξη” και οι άνεργοι που αναζητούν πλέον μεροκάματα σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία για βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί. Τα στοιχεία που έχουν προκύψει είναι συγκλονιστικά. Ακόμη και στελέχη μεγάλων εταιρειών σκέφτονται τη λύση της μετανάστευσης. Σε ερώτηση της ICAP αν οι CEOs θα εξέταζαν σήμερα μια μετακίνηση στο εξωτερικό, το 47,3% απάντησε μάλλον ναι αλλά μόνο με καλύτερες προϋποθέσεις (π.χ. ανώτερη θέση, καλύτερες αποδοχές, ελκυστική χώρα), το 16,8% σίγουρα ναι και το 35,9% όχι. Το 2014, συνολικά 341.334 κάτοικοι της χώρας συμπλήρωσαν το ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα (Europass CV), το οποίο αποτελεί «διαβατήριο» για την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, με την πλειονότητα αυτών να βρίσκεται στην πλέον παραγωγική ηλικία (21-35 ετών).
Σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα Decoding Global Talent για την εργασία στο εξωτερικό, όσον αφορά τη χώρα μας το 55% των Ελλήνων θα μετακόμιζε στο εξωτερικό για δουλειά.
ΣΟΚΑΡΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ (ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ)
Ποιος το περίμενε πως οι πολίτες σε μια χώρα που βάλλεται από σκληρή και αδυσώπητη οικονομική κρίση καθώς την έχουν πνίξει με τα απάνθρωπα μέτρα λιτότητας, θα είχαν σαν κίνητρο για να φύγουν στο εξωτερικό 9 καλύτερους λόγους από το να βγάλουν χρήματα!
Ο καλός μισθός τοποθετείται τελευταίος στη λίστα των 10 σημαντικότερων κινήτρων. Πρώτο σε σημασία είναι η εκτίμηση για τη δουλειά μας, δεύτερο η οικονομική σταθερότητα της εταιρείας και τρίτο το πόσο ενδιαφέρουσα είναι η δουλειά μας.
Η δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης, οι καλές σχέσεις με τους συναδέλφους μας και τους προϊσταμένους μας, η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, το δημιουργικό και καινοτόμο εργασιακό περιβάλλον και η αίσθηση επαγγελματικής ασφάλειας, η οποία άλλωστε προκύπτει από μια οικονομικά σταθερή εταιρεία (το δεύτερο κίνητρο), συμπληρώνουν τα σημαντικότερα κίνητρα.
Συμπέρασμα; Ειμαστε σκλάβοι της Μαύρης εργασίας, των χαμηλών μισθών και της συνεχής εκμετάλλευσης λόγω των κακών αν και κατευθυνόμενων συνθηκών. Και όλα μπορούμε να τα αντέξουμε. Όμως είμαστε Έλληνες… και σαν Έλληνες, αυτό που δεν αντέχουμε με τίποτα είναι να μην μας αντιμετωπίζουν ως τέτοιους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου