Tα παιχνιδάκια του με την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990…
Αλλά, κυρίως, οι σχέσεις του με μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, που έπαιξε ρόλο στο κραχ και στην εξαπάτηση εκατομμυρίων Ελλήνων…
Αλλά, κυρίως, οι σχέσεις του με μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, που έπαιξε ρόλο στο κραχ και στην εξαπάτηση εκατομμυρίων Ελλήνων…
Ο «αγωνιστής» πατέρας του Ιάσονα Σχινά είχε …Χρηματιστηριακή εταιρεία! Not so left…
Οι δικοί μας γονείς που δεν είχαν ΑΧΕΠΕΥ, αλλά μαντριά, δεν ήταν τόσο αριστεροί φαίνεται.
Κάποτε ήταν ένας δημοσιογράφος. Το «κάποτε» τοποθετείται στο μακρινό 1989 – την σημαδιακή εκείνη χρονιά που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Εκείνη ακριβώς την χρονιά ο δημοσιογράφος –με καταγωγή από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και μάλιστα το κινεζόφιλο κομμάτι της και με πολύχρονη θητεία στα φοιτητικά αμφιθέατρα της μεταπολιτεύσεως ως εκπρόσωπος της παρατάξεώς του στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ – έπιασε δουλειά σε μια πρωινή εφημερίδα, μια εφημερίδα «όργανο του αστισμού» όπως θα έλεγαν και οι παλαιοί του σύντροφοι.
Μάλιστα, η πρόσληψη του αφορούσε στην στελέχωση ενός νέου ενθέτου που αφορούσε στην οικονομία, στην αγορά και στις επιχειρήσεις. Το οικονομικό ένθετο σε χρώμα σομόν – παρέπεμπε στις εκδόσεις των βρετανικών εφημερίδων- είχε ανέλπιστη επιτυχία και κατάφερε να «εγκαθιδρυθεί» ως έγκυρη έκφραση των ηγετικών ελίτ της οικονομίας και της αγοράς. Εν ολίγοις, ένα όργανο του συστήματος όπως θα έλεγαν και οι νεαροί του ΣΥΡΙΖΑ.
τα ρούβλια πάντως ακόμη τα περιμένουμε σύντροφε
Εκείνη την χρονιά – την χρονιά της προσλήψεως του δημοσιογράφου στην «αστική φυλλάδα»- δεν είχαμε μόνο την πτώση του Τείχους του Βερολίνου αλλά και την συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και του τότε ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (όπου αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας ήταν ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης).
Οι παλαιότεροι τα θυμούνται … Οι νεώτεροι ας ρωτήσουν και θα μάθουν…
κάτοικος Κηφισιάς (φυσικά). Η συνοικία που αρμόζει σε κάθε κουρασμένο από τους αγώνες στο βουνό Επονίτη
κάτοικος ΚΗΦΙΣΙΑΣ ο σύντροφος . Και μάλιστα ενός πανάκριβου δρόμου, με εκπληκτικές πολυκατοικίες. Παιδί Βορείων Προσατείων δηλαδή ο μικρός Τσε.
Ο δημοσιογράφος σε αυτή την νέα κατάσταση προσαρμόσθηκε πλήρως και το παρελθόν – σε κάθε περίπτωση, ένα βαρίδι- θέλησε να το βάλει στην πιο βαθειά ντουλάπα. Ο Κων/νος Μητσοτάκης και η φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία δεν άργησαν να έλθουν αυτοδύναμοι στα πράγματα και μια καινούρια ατζέντα οικονομικών επιλογών ήλθε για να μείνει.
Από τα βασικά χαρακτηριστικά της, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων/ ιδιωτικοποιήσεων και η ενίσχυση της Κεφαλαιαγοράς με τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της χρηματιστηριακής αγοράς και του ιδίου του Χρηματιστηρίου.
Ο δημοσιογράφος – παρότι συντάκτης ύλης και όχι ρεπόρτερ- δεν έμεινε αμέτοχος σε αυτήν την αλλαγή σελίδας και … κυριολεκτικά, «βούτηξε στα βαθειά».
στέλεχος της ΑΤΡΙΟΝ του μεγαλοεφοπλιστή, μεγαλοξενοδόχου Γιάννη Δασκαλαντωνάκη.
Δέκα χρόνια μετά – τις ημέρες της τρελλής φούσκας της Σοφοκλέους- ο άλλοτε συντάκτης ύλης ήταν ένας αναγνωρισμένος παράγοντας της επιχειρηματικής και χρηματιστηριακής πιάτσας.
Οι αναλύσεις του από μικροφώνου για τα «ψάρια» και τα «ανεκτέλεστα υπόλοιπα» των εισηγμένων κατασκευαστικών εταιρειών έμειναν στην ιστορία.Αλλά, ο ίδιος δεν έμεινε εκεί – πίσω από το μικρόφωνο. Θέλησε να ζήσει από μέσα όλο το «όνειρο».
Τον επόμενο χρόνο (αν δεν με προδίδει η μνήμη μου) συμμετείχε στην ίδρυση μιας νέας χρηματιστηριακής εταιρείας…
Τα επόμενα δέκα χρόνια – μέχρι την στιγμή που η συγκεκριμένη εταιρεία συγχωνεύθηκε με μια άλλη του κλάδου- τα έζησε φορώντας την καθιερωμένη στολή εργασίας – το σκούρο κοστουμάκι- και ζώντας ως μάνατζερ… Ούτε δρόμοι, ούτε πορείες, ούτε διαδηλώσεις. Αυτά ανήκαν στο παρελθόν… Αλλά, όμως, που ο καιρός έχει γυρίσματα και …«ας όψεται το άτιμο το μνημόνιο».
ο Στάθης Σχινάς, εξαιρετικός αναλυτής, σε χρηματιστηριακό forum
Πάει και το κοστουμάκι μαζί με την χρηματιστηριακή, πάνε και οι πολυτέλειες και ξανά πίσω στα δημοσιογραφικά γραφεία ως αρθρογράφος σε εβδομαδιαία έντυπα…
Η
άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και ο πηγαιμός του Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου
τον βρίσκει πάλι πίσω από τα μικρόφωνα του ραδιοφώνου – αυτή την φορά
του κομματικού ραδιοφώνου να εξηγεί τα ανεξήγητα των κάθε φορά
μεταμορφώσεών του.
Η διαδρομή του δεν θα αφορούσε σε κανέναν και πολύ
περισσότερο σε εμάς αν ο γιός του – γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ-
δεν είχε την φαεινή ιδέα να ξαναγράψει την οικογενειακή ιστορία…
Το κόμμα του ζήτησε να βάλει πλάτη κι αυτός έβαλε το σόι του στο Δημόσιο, επειδή δεν ήταν κρατικοδίαιτοι. Με το μυαλό του δικαιολογήθηκε γιατί βαθειά μέσα του μας θεωρεί πολύ ηλιθίους!!!
Σίγμα
* Και μην ξεχνάμε, το καλλίτερο παπαγαλάκι του Σημίτη…
Εμείς οι παλαιότεροι…. Του οικονομικού ρεπορτάζ… Τον ξέρουμε από πρώτο χέρι…
Τα παιχνιδάκια του με την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990…
Αλλά, κυρίως, οι σχέσεις του με μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, που έπαιξε ρόλο στο κραχ και στην εξαπάτηση εκατομμυρίων Ελλήνων…
Όπως και οι αναλύσεις και «κατευθύνσεις» που έδινε μέσα από τις στήλες της…«Καθημερινή»…
Πατήρ του ….ράπερ….!!
Μικρή χώρα η Ελλάδα…
Όλοι, λίγο-πολύ, γνωριζόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου