Στις επόμενες παραγράφους, ταξιδέυουμε στα Άδυτα της Ελληνικής Ιστορίας,
προσπαθώντας να καταγράψουμε τους Μαύρους Προδότες του Εθνους μας,
να παραδειγματιστούμε και να αποτινάξουμε πλέον μια και καλή
ενα σάπιο καθεστώς 190 χρόνων!
---
«Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την Ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».
Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την Ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».
Μίλαν Κούντερα
"To Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης"
Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Η Ελλάδα είναι τόπος ευλογημένος. Ευλογημένος απ' τη Φύση και τον Θεό.
Το βλέπεις αυτό με το που αποφασίζεις να κάνεις την πρώτη σου εξόρμηση
στην ύπαιθρο, ερχόμενος σε επαφή με τη φύση και τα τοπία της. Ολοι οι
γνωστοί περιπατητές του 19ου Αιώνα που την επισκέφτηκαν και τη
περπάτησαν απ' άκρη σ΄άκρη, εκεί κατέληξαν, σ' αυτό το συμπέρασμα,
μαγεμένοι απ το μεγαλείο αυτής της μικρής γωνιάς της γής.
Δεν είναι τυχαίο που σ' αυτή τη μικρή γωνιά της γής γεννήθηκε ο η
Ανθρώπινη Διανόηση, ο Φάρος, που με το άπλετο φώς του σκέπασε όλη την
Ανθρωπότητα.
Και λέω "δεν είναι τυχαίο", επειδή όλα τα πράγματα έχουν τη γεννεσιουργό
αιτία τους, έτσι και ό,τι γεννήθηκε εδώ, γεννήθηκε επειδή υπήρχαν ΟΛΕΣ
οι ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για να γίνει. Οπως λέει και ο Αυστραλός συγγραφέας και
διανοούμενος Τζών Μάθεσον, "Οι Ελληνες χρωστάνε την πηγή της Γνώσης τους
στη μοναδικότητα του τόπου που τους γέννησε". Και δεν έχει άδικο. Εχει
αποδειχτεί και επιστημονικά, οτι ορισμένοι λαοί υπέρχουν των άλλων,
επειδή έτυχε η φύση να επιλέξει να γεννηθούν σ' εναν τόπο ιδανικό για
την μετέπειτα εξέλιξή τους. Ο τόπος λοιπόν αυτός, δεν είναι τυχαίο που
γέννησε τα μεγαλύτερα μυαλά και την πιο γενναία και λεύτερη ανθρώπινη
ψυχή...
Και όπως σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, υπάρχει ένα "αλλά"... Η
Δράση και η Αντίδραση, όπως έιχε αναπτύξει κι ο Αριστοτέλης στα "Φυσικά"
του...
Αυτός ο τόπος ΔΕΝ γέννησε μόνο το Φώς του Κόσμου, έμελλε να γεννήσει και την Προδοσία, τη Διχόνοια, τον Ατομικισμό...
Οι Ελληνες ποτέ δε συμφώνησαν μεταξύ τους, απο αρχαιοτάτων χρόνων! Ποτέ
δεν υπήρξαν αυτό που λέμε "Ενιαίος και Αδιαίρετος λαός". Ακόμη και σε
στιγμές που η πατρίδα κινδύνευε, πάντα βρισκόταν αυτοί, που ενώ είχαν
πιεί το ίδιο ελληνικό μητρικό γάλα, είχαν την ίδια θρησκεία, τις ίδιες
γνωσεις, τα ίδια ήθη και έθιμα, εντούτοις έγιναν οι φονιάδες των ίδιων
τους των αδελφών!
Ο κατάλογος μεγάλος, πολύ μεγάλος για να χωρέσει σ' ένα μικρό χώρο
βήματος ενός απλού ιστολογίου. Εγώ θα αναφέρω πέντε περιπτώσεις, που τις
θεωρώ και τις πλέον σημαντικές και κέραιες για το έθνος μας και την
Ιστορία μας...
---
Εφιάλτης
Και μόνο το άκουσμα του ονόματός του προκαλεί φρίκη. Οι Ελληνες
αργότερα, έδωσαν το όνομά του στα φρικιαστικά και τυρρανικά όνειρα που ο
καθένας μας έχει κατα καιρούς βιώσει και που μέχρι σήμερα αποκαλούμε
έτσι. Εφιάλτης. Ο απαισιότερος Προδότης, που για να ικανοποιήσει τα
ταπεινά και ποταπά "θέλω" του, δολοφόνησε τις πιό γενναίες Ελληνικές
Ψυχές στα στενά των Θερμοπυλών το 480π.χ. στην πιο σπουδαία μάχη
πουέδωσε ποτέ τούτο το Γένος. Μια μάχη που υμνήθηκε απ' όλους τους
μετέπειτα λαούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Οικουμένης.
Ηταν αυτός, που πούλησε τη ψυχή του στον Ξέρξη, Βασιλιά της Περσίας, που
απελπισμένος και εξευτελισμένος απο κυριολεκτικά μια χούφτα Ελλήνων που
δεν αγγιζαν ούτε κάν τη χιλιάδα!
Τριακόσιοι απ τη Σπάρτη με αρχηγό τον ανυπέρβλυτο Λεωνίδα και καμμιά εξακοσαριά Θεσπιείς, έκαναν τον μεγαλύτερο στρατό, την πιο φονική πολεμική μηχανή που είχε δεί ποτέ εκείνα τα χρόνια η Ανθρωπότητα να μοιάζει με μπουλούκι ανίδεων περιπατητών! Ο Λεωνίδας απλώς δεν αστειευόταν όταν και ξεστόμισε κατάμουτρα στον Ξέρξη το περίφημο και διαχρονικό "Μολών Λαβέ". Ο άλλος δεν τον πήρε στα σοβαρά.
Νόμιζε πως και μόνο η επέλαση των 200.000 στρατιωτών του, θα ήταν ικανή να ποδοπατήσει τα πάντα στο πέρασμά της. Επεσε όμως πάνω σ' αυτούς τους Ελληνες. Και λύγισε, εξευτελίστηκε, ντροπιάστηκε. Οχι μόνο στα μάτια των στρατιωτών του, αλλά στα μάτια τα δικά του! Ο,τι τέχνασμα είχε σχεδιάσει εναντίον των Ελλήνων δε του βγήκε. Επεφτε σαν χάρτινος πύργος.
Κι εκεί που όλα έδειχναν να είχαν τελειώσει, ήρθε ο Εφιάλτης και του έδωσε τη λύση. Κυριολεκτικά στο πιάτο! Και τί δεν του έταξε, του απαίσιου εκείνου ανθρώπου. Ο,τι πλούτο και ηδονές μπορούσε να χωρέσει η φτωχή και μισαρή ύπαρξη του. Ο Λεωνίδας και τα παλληκάρια του, βρέθηκαν σε χρόνο μηδέν κυκλωμένοι απο 100.000 στρατό! Τι ειρωνία Θεέ μου!
Ο μισαρός Ξέρξης, που μέχρι πριν λίγο λογάριαζε το πώς θα πάρει το στρατό του και να φύγει, γλυτώνοντας ό,τι μπορούσε, την αμέσως επόμενη στιγμή μετά την Προδοσία, λογάριαζε πώς θα ξεκουράσει το υπόλοιπο στράτευμα για την επόμενη κίνησή του που ήταν η Αθήνα! Μα ο Λεωνίδας δεν του έκανε το χατήρι. Ούτε τότε δεν παραδόθηκε, ούτε αυτός, ούτε κανένας απ τα παλληκάρια του.
Ο θάνατος για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, ήταν γι αυτούς η ύψιστη τιμή! Και η δόξα τους σκέπασε για πάντα στους Αιώνες...
"Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, οτι τείδε κείμεθα, τοις κοίνων ρήμασι πειθώμενοι"
"Και σύ διαβάτη που περνάς, πες στους Σπαρτιάτες συμπατριώτες μας, οτι έδω πέσαμε όλοι, πιστοί στα ιδανικά της πατρίδας μας"
Τριακόσιοι απ τη Σπάρτη με αρχηγό τον ανυπέρβλυτο Λεωνίδα και καμμιά εξακοσαριά Θεσπιείς, έκαναν τον μεγαλύτερο στρατό, την πιο φονική πολεμική μηχανή που είχε δεί ποτέ εκείνα τα χρόνια η Ανθρωπότητα να μοιάζει με μπουλούκι ανίδεων περιπατητών! Ο Λεωνίδας απλώς δεν αστειευόταν όταν και ξεστόμισε κατάμουτρα στον Ξέρξη το περίφημο και διαχρονικό "Μολών Λαβέ". Ο άλλος δεν τον πήρε στα σοβαρά.
Νόμιζε πως και μόνο η επέλαση των 200.000 στρατιωτών του, θα ήταν ικανή να ποδοπατήσει τα πάντα στο πέρασμά της. Επεσε όμως πάνω σ' αυτούς τους Ελληνες. Και λύγισε, εξευτελίστηκε, ντροπιάστηκε. Οχι μόνο στα μάτια των στρατιωτών του, αλλά στα μάτια τα δικά του! Ο,τι τέχνασμα είχε σχεδιάσει εναντίον των Ελλήνων δε του βγήκε. Επεφτε σαν χάρτινος πύργος.
Κι εκεί που όλα έδειχναν να είχαν τελειώσει, ήρθε ο Εφιάλτης και του έδωσε τη λύση. Κυριολεκτικά στο πιάτο! Και τί δεν του έταξε, του απαίσιου εκείνου ανθρώπου. Ο,τι πλούτο και ηδονές μπορούσε να χωρέσει η φτωχή και μισαρή ύπαρξη του. Ο Λεωνίδας και τα παλληκάρια του, βρέθηκαν σε χρόνο μηδέν κυκλωμένοι απο 100.000 στρατό! Τι ειρωνία Θεέ μου!
Ο μισαρός Ξέρξης, που μέχρι πριν λίγο λογάριαζε το πώς θα πάρει το στρατό του και να φύγει, γλυτώνοντας ό,τι μπορούσε, την αμέσως επόμενη στιγμή μετά την Προδοσία, λογάριαζε πώς θα ξεκουράσει το υπόλοιπο στράτευμα για την επόμενη κίνησή του που ήταν η Αθήνα! Μα ο Λεωνίδας δεν του έκανε το χατήρι. Ούτε τότε δεν παραδόθηκε, ούτε αυτός, ούτε κανένας απ τα παλληκάρια του.
Ο θάνατος για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, ήταν γι αυτούς η ύψιστη τιμή! Και η δόξα τους σκέπασε για πάντα στους Αιώνες...
"Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, οτι τείδε κείμεθα, τοις κοίνων ρήμασι πειθώμενοι"
"Και σύ διαβάτη που περνάς, πες στους Σπαρτιάτες συμπατριώτες μας, οτι έδω πέσαμε όλοι, πιστοί στα ιδανικά της πατρίδας μας"
---
Καίσαρ Ιωάννης Δούκας.
Πολλοί δεν τον ξέρουν. Ισως γιατί η Ιστορία μας, έτσι όπως διδάσκεται
σήμερα, δεν δίνει και τόση μεγάλη έμφαση σε περιπτώσεις όπως η δική του.
Κι όμως! Ο άνθρωπος αυτός και η Προδοσία του, εμελλε να είναι απο τις
χειρότερες στην Ελληνική Ιστορία. Απο την απαίσια προδοσία αυτού του
ανθρώπου, χάθηκε οριστικά η Μικρά Ασία για τους Ελληνες Βυζαντινούς και
έγινε πλέον ορμητήριο των Τούρκων για να κατακτήσουν (παραλίγο) την μισή
Ευρώπη!
Ηταν το 1071 μ.Χ., όπου ο Αυτοκράτωρας του Βυζαντίου Ρωμανός ο Δ'
Διογένης, θα αντιμετώπιζε την απειλή που λεγόταν Σελτζούκοι Τούρκοι.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι Τούρκοι ήταν απλώς νομάδες, που επιτίθεντο
κατα καιρούς στο βόρειο κομμάτι της Μικράς Ασίας για πλιάτσικο κυρίως.
Κανένα σοβαρό και οργανωμένο σχέδιο για κατάκτηση εδαφών. Ο προκάτοχος
του Ρωμανού, Κωνσταντίνος Ι' Δούκας, είχε πάρει αψήφιστα την απειλή
αυτή, θεωρώντας οτι είναι παρωδική. Εκανε όμως πολύ μεγάλο λάθος και
μόνο ο Ρωμάνος που ήταν στο μεταξύ εξόριστος μπόρεσε να αντιληφθεί.
Ετσι, όταν ανέλαβε αυτοκρατορικά καθήκοντα μετά το γάμο του με τη χήρα
του Δούκα, Ευδοκία, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναδιοργανώσει το
στρατό που, δυστυχώς, ήταν κατά το 70% μισθοφορικός απο Σλάβους,
Χαζάρους, Γότθους, Αλανους, Κουμάνους, Πετσενέγους, Φράγκους και
Νορμανδους και το υπόλοιπο απο Ελληνες Βυζαντινούς.
Ο Ιωάννης Δούκας, αδελφός του νεκρού αυτοκράτορα Κων/νου Δούκα, ήταν η
προσωποποίηση του φιλόδοξου αλλα και ανίκανου βασιλικού αδελφού που
θέλησε να πάρει την εξουσία χωρίς να τα καταφέρει.
Και προτίμησε να προδώσει τη πατρίδα του γι αυτό, έχοντας στο πλευρό του
τον άλλο διάσημο δολοπλόκο, γνωστο για τις φιλοσοφικές του ικανότητες
και τη μόρφωσή του, Μιχαήλ Ψελλό.
Ο Ρωμανός ήξερε οτι αυτοί οι δύο του έσκαβαν το λάκκο. Ομως δεν πτοήθηκε
και βάζοντας πάνω απ' όλα τη Πατρίδα, κινήθηκε να αντιμετωπίσει τον
Σουλτάνο των Τούρκων, Αρπ Ασλάν, πρωτού αυτός γίνει πολύ σοβαρή απειλή
για τη χώρα. Οι Τούρκοι προσπαθούσαν με ανορθόδοξο πόλεμο να κάνουν
ζημιά στο στρατό του και στο τέλος αναγκάστηκαν να τον αντιμετωπίσουν
στο Μαντζικέρτ, ενα μικρό χωριό κοντά στην Αρμενία. Ο Δούκας όμως είχε
ήδη απλώσει τα πλοκάμια του στο στράτευμα του Διογένη, παίρνοντας με το
μέρος του τους στρατηγούς Ταρχανειώτη και Ανδρόνικο Δούκα (συγγενής του)
και περίμενε απλά την κατάλληλη στιγμή να χτυπήσει.
Ηξερε πως αν κέρδιζε ο Ρωμανός τον Αρπ Ασλάν θα εδραίωνε για τα καλά την
εξουσία του και ο λαός θα τον λάτρευε. Και το όνειρό του για το θρόνο
θα πήγαινε περίπατο... Για το θρόνο, οχι για τη πατρίδα!
Εκείνο το αυγουστιάτικο πρωί του Αυγούστου του 1071, γράφτηκε μια απ τις
μελανότερες σελίδες της Ιστορίας μας... Ο Ρωμανός με το ξεκίνημα της
μάχης, έχοντας στήσει αριστοτεχνικά το στρατό, είχε πάρει φαλάγγι τους
Τούρκους και όλα έδειχναν οτι η νίκη θα ήταν καταλυτική. Κι όμως! Η
προδοτική κίνηση της ξαφνικής υποχώρησης που δόθηκε απο τον άλλον
στρατηγό Ανδρόνικο Δούκα (ο Ταρχανειώτης στο μεταξύ είχε εξαφανιστεί με
μεγάλο κομμάτι του στρατού), έβαλε σύγχιση στο στράτευμα που, ενώ
νικούσε, ξαφνικά έδειχναν τα πράματα να είχαν πάρει άλλη τροπή! Ο ίδιος ο
Αυτοκράτορας αντιλαμβάνεται οτι έχει πέσει θύμα προδοσίας αλλά είναι
πλέον αργά. Ο Αρπ Ασλάν έτριβε τα μάτια του απ την ανέλπιστη τύχη και σε
χρόνο μηδέν κυκλώνει το υπόλοιπο κομμάτι του στρατού και το
αποδεκατίζει, πιάνοντας αιχμάλωτο τον ίδιο τον Αυτοκράτορα! Φοβερή
στιγμή!
Οι απαίσιοι προδότες με επικεφαλής τον Δούκα, θα μπορούσαν τουλάχιστον
να είχαν εξιλεωθεί έστω, αν υπέγραφαν τελικά τη συμφωνία εκεχειρίας που
τους προσέφερε παραδόξως ο Αρπ Ασλάν και να τον αποθήσουν αργότερα οταν
θα ήταν πιο έτοιμοι, αλλα φεύ! Την απέρριψαν ασηζητιτί, συνέλαβαν τον
Ρωμανό και ολοκλήρωσαν την προδοσία τους με τον πιο εμετικό τρόπο! Τον
τύφλωσαν και τον εξόρισαν. Ολα για χάρη της τυφλής εξουσίας....
Αθάνατε Ρωμανέ Διογένη!
---
Μέρος 2ο
Οσο για τον Κωλέττη, κατ' αρχάς αυτός ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Ρουμελιώτικης φατριάς και της Υδραίικης, που έχοντας και στα χέρια της πλέον το μεγάλο δάνειο της Αγγλίας με εγγυητή τον Μαυροκορδάτο, είχε υπερισχύσει αυτής των Μωραιτών. Ο Κωλέττης με το έτερό του ήμισι στη διαπλοκή Μαυροκορδάτο, στηρίζουν το ανδρείκελο Γεώργιο Κουντουριώτη στην πρώτη επίσημη κυβέρνηση της Ελλάδας, έχοντας μάλιστα και την αβάντα του Δανείου που διασκορπάται κυριολεκτικά σε κομματικές παροχές και ενίσχυση των "δικών" τους!
Αχ Στρατηγέ μου, εσύ καλά τα έγραψες, αλλά - δυστυχώς - αυτουνού του είδους οι φελλοί μας κυβερνάνε ακόμη! Ως πότε Θεέ μου;
---
Ιωάννης Κωλέττης & Γεώργιος Κουντουριώτης..
Η αλλοιώς, η χαραυγή των Ελλήνων πολιτικών προδοτών. Και δεν είναι σχήμα
λόγου αυτό που γράφω Ελληνες Αδέρφια μου. Αυτοί οι δύο "φελοί" της
νεοσυσταθείσας ελληνικής Πολιτείας, είναι οι πρώτοι διδάξαντες της
πολιτικής ανιθηκότητας και οι πρωτεργάτες της διαπλοκής. Κι όμως, η
σύγχρονη Ελληνική Πολιτεία τους έχει "τιμήσει" δεόντως, με το να δώσει
τα ονόματά τους σε δρόμους και πλατείες σε πολλές πόλεις, να έχουν
στηθεί αδριάντες τους και ασφαλώς τα πορτραίτα τους χαίρουν τιμιτικής
θέσης στο ναό της Δημοκρατίας, τη Βουλή!
Ας τα πάρουμε όμως τα πράματα απ' την αρχή.
Ηταν τα χρόνια εκείνα που τα ντουφέκια των επαναστατημένων Ελλήνων άφηναν τον Τούρκο και στρέφονταν εναντίον των αδελφών τους...
Τούτοι οι δυό ήταν παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους. Ο ένας, ο Κουντουριώτης, καταγόταν απο τη γνωστή μεγάλη οικογένεια των Υδραίων καπεταναίων κι επειδή η μόρφωση που είχε ήταν μεγάλη, τα αδέρφια του τον έμπασαν στα "πολιτικά" της Επανάστασης. Ο Κουντουριώτης, χωρίς κάν να έχει πιάσει ντουφέκι στο χέρι, βρέθηκε ξαφνικά να εκλέγεται πρόεδρος του Νομοτελεστικού στο Μεσολόγγι το 1824, απότέλεσμα της μεγάλης διαφωνίας μεταξύ των Αγωνιστών στην Α' Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράματα απ' την αρχή.
Ηταν τα χρόνια εκείνα που τα ντουφέκια των επαναστατημένων Ελλήνων άφηναν τον Τούρκο και στρέφονταν εναντίον των αδελφών τους...
Τούτοι οι δυό ήταν παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους. Ο ένας, ο Κουντουριώτης, καταγόταν απο τη γνωστή μεγάλη οικογένεια των Υδραίων καπεταναίων κι επειδή η μόρφωση που είχε ήταν μεγάλη, τα αδέρφια του τον έμπασαν στα "πολιτικά" της Επανάστασης. Ο Κουντουριώτης, χωρίς κάν να έχει πιάσει ντουφέκι στο χέρι, βρέθηκε ξαφνικά να εκλέγεται πρόεδρος του Νομοτελεστικού στο Μεσολόγγι το 1824, απότέλεσμα της μεγάλης διαφωνίας μεταξύ των Αγωνιστών στην Α' Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο.
Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γίνεται απλώς
"γερουσιαστής", ενώ ο Δημήτρης Υψηλάντης, αρχηγός του Αγώνα γίνεται
Πρόεδρος του Βουλευτικού. Εν ολίγοις, τα μεγάλα κεφάλια της Επανάστασης
παραγκωνίζονται εντέχνως απο τους πολιτικάντηδες της φατριάς του
Μαυροκορδάτου, του Κωλέττη και των άλλων δολοπλόκων που με την ανοχή, αν
όχι συμμετόχή των Μεγάλων Δυνάμεων και δή της Αγγλίας που μέχρι
πρότινος έφτυνε μετα βδελυγμίας στα μούτρα των αγωνιστών αποδοκιμάζοντας
την Επανάσταση, κινούσαν τα νήματα.
Αυτή η Α' Εθνοσυνέλευση, αποτέλεσε και την γεννεσιουργό αιτία του Εμφιλίου Πολέμου που σχεδόν τίναξε στον αέρα τον πιο Ιερό και μεγάλο Αγώνα του Εθνους μας κι αν δεν υπήρχε η καταλυτική επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, που πλέον τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνταν απόλυτα απο την ύπαρξη Ελληνικού Κράτους, ο Ιμπραήμ θα είχε ήδη καταστείλει την Επανάσταση και θα είχε ήδη επικοίσει την Πελοπόνησσο, όπως είχε διακυρήξει στα σχέδια του. Για τόση μεγάλη προδοσία μιλάμε!
Αυτή η Α' Εθνοσυνέλευση, αποτέλεσε και την γεννεσιουργό αιτία του Εμφιλίου Πολέμου που σχεδόν τίναξε στον αέρα τον πιο Ιερό και μεγάλο Αγώνα του Εθνους μας κι αν δεν υπήρχε η καταλυτική επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, που πλέον τα συμφέροντά τους εξυπηρετούνταν απόλυτα απο την ύπαρξη Ελληνικού Κράτους, ο Ιμπραήμ θα είχε ήδη καταστείλει την Επανάσταση και θα είχε ήδη επικοίσει την Πελοπόνησσο, όπως είχε διακυρήξει στα σχέδια του. Για τόση μεγάλη προδοσία μιλάμε!
Οσο για τον Κωλέττη, κατ' αρχάς αυτός ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Ρουμελιώτικης φατριάς και της Υδραίικης, που έχοντας και στα χέρια της πλέον το μεγάλο δάνειο της Αγγλίας με εγγυητή τον Μαυροκορδάτο, είχε υπερισχύσει αυτής των Μωραιτών. Ο Κωλέττης με το έτερό του ήμισι στη διαπλοκή Μαυροκορδάτο, στηρίζουν το ανδρείκελο Γεώργιο Κουντουριώτη στην πρώτη επίσημη κυβέρνηση της Ελλάδας, έχοντας μάλιστα και την αβάντα του Δανείου που διασκορπάται κυριολεκτικά σε κομματικές παροχές και ενίσχυση των "δικών" τους!
Τα χρήματα δηλαδή αυτά που υποτίθετο θα γινόταν μπαρουτόβολα, τουφέκια,
όπλα και εφόδια, κατασπαταλήθηκε απ αυτή τη ληστοσυμμορία επιβαρύνοντας
αργότερα τον ήδη καταπονημένο απ' τον πόλεμο Ελληνα πολίτη που με τη
φορολογία που επέβαλε ο Οθωνας, γονάτισε ακόμη περισσότερο για το
τίποτα!
Μα η μεγάλη τους προδοσία ήταν άλλη! Ηταν η επέσχυντη και κατάπτυστη φυλάκιση των μεγάλων οπλαρχηγών Κολοκοτρώνη, Δεληγιάννη, Γρίβα, Αφών Σισίνη, Νοταρά στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Υδρα, ενώ ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είχε συλληφθεί απο τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο, άλλο φρούτο αυτός και αφού οδηγήθηκε στη Γαστούνη, από εκεί και πέρα προχώρησε πεζός, γεγονός πρωτάκουστο για κληρικό τέτοιας κατηγορίας και προσωπικότητας!
Μα η μεγάλη τους προδοσία ήταν άλλη! Ηταν η επέσχυντη και κατάπτυστη φυλάκιση των μεγάλων οπλαρχηγών Κολοκοτρώνη, Δεληγιάννη, Γρίβα, Αφών Σισίνη, Νοταρά στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Υδρα, ενώ ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είχε συλληφθεί απο τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο, άλλο φρούτο αυτός και αφού οδηγήθηκε στη Γαστούνη, από εκεί και πέρα προχώρησε πεζός, γεγονός πρωτάκουστο για κληρικό τέτοιας κατηγορίας και προσωπικότητας!
Και μάλιστα η προδοσία τους προχωρά ακόμη παραπέρα! Με την εισβολή του
Ιμπραήμ στη Πελοπόνησσο, ο Κουντουριώτης, ο Κωλέττης και η παρέα τους
ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να αποφυλακίσουν τους οπλαρχηγούς με το αιτιολογικό οτι αυτοί
υποκίνησαν το Εθνος σε Εμφύλιο! Η πρώτη επαίσχυντη παραπληροφόρηση
γεννιέται με...καισαρική!
Και ενώ ο Ιμπραήμ ρίχνει τα κάστρα της Σφακτηρίας και της Μεθώνης και καίει τα χωριά του νότιου Μωριά σφάζοντας και λεηλατώντας, αυτά τα κτήνη κοιτάζουν ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΘΩΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!
Αν είναι δυνατόν!
Μόνο ο Παπαφλέσσας συνέρχεται απ' τον εξουσιαστικό λήθαργο!
Συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Κουντουριώτη ως Υπουργός Εσωτερικών, αυτός που κάποτε υπήρξε η φλόγα της Επανάστασης, αναμυγνείεται με το μίασμα ελπίζοντας στην σταδιακή αναρρήχησή του στην εξουσία που θα τον οδηγούσε στο πολυπόθητο όνειρό του που ήταν η πρωθυπουργία! Εστω λοιπόν την τελευταία στιγμή, μπαίνει μπροστάρης στην εκστρατεία εναντίον του Ιμπραήμ, αλλά πλέον ήταν αργά.
Και ενώ ο Ιμπραήμ ρίχνει τα κάστρα της Σφακτηρίας και της Μεθώνης και καίει τα χωριά του νότιου Μωριά σφάζοντας και λεηλατώντας, αυτά τα κτήνη κοιτάζουν ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΘΩΚΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!
Αν είναι δυνατόν!
Μόνο ο Παπαφλέσσας συνέρχεται απ' τον εξουσιαστικό λήθαργο!
Συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Κουντουριώτη ως Υπουργός Εσωτερικών, αυτός που κάποτε υπήρξε η φλόγα της Επανάστασης, αναμυγνείεται με το μίασμα ελπίζοντας στην σταδιακή αναρρήχησή του στην εξουσία που θα τον οδηγούσε στο πολυπόθητο όνειρό του που ήταν η πρωθυπουργία! Εστω λοιπόν την τελευταία στιγμή, μπαίνει μπροστάρης στην εκστρατεία εναντίον του Ιμπραήμ, αλλά πλέον ήταν αργά.
Ο φοβερός αυτός πασάς της Αιγύπτου που είχε πάρει εντολή απ το Σουλτάνο
Μαχμούτ τον Β' να πνίξει στο αίμα την επανάσταση των γραικών, είχε ήδη
οργανωθεί και στήσει τα ορμητήριά του και αφού είχε βάψει κόκκινο το
χώμα της νότιας Πελοπονήσσου με τις σφαγές των αμάχων, είχε ήδη
ανεφοδιαστεί με πολεμοφόδια και άνδρες, σχεδιάζοντας τις επόμενες
κινήσεις του. Ο Παπαφλέσσας γρήγορα διαπιστώνει οτι είναι μόνος του.
Ούτε ο ίδιος ο αδελφός του ο Νικήτας δεν ήρθε μαζί του, ούτε κάν ο
Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης!
Τότε μίλησε η γενναία του ψυχή και το μεγαλείο του Αγωνιστή, που η
γ'αγγραινα της μωροφιλοδοξίας δεν μπόρεσε να εξαλείψει. Αποφάσισε να
στήσει το ανάστημά του στον αιμοσταγή Ιμπραήμ με 300 παλικάρια στο λόφο
στο Μανιάκι δίνοντας το παράδειγμα της Αυτοθυσίας, εμψυχώνοντας τους
Ελληνες και γράφοντας μια απο τις πλέον ένδοξες σελίδες της Ελληνικής
Ιστορίας, αντάξια μ' αυτήν του Λεωνίδα και των τριακοσίων του!
Πως επαναλαμβάνεται η Ιστορία ε; Ναί, όταν η Ιστορία αυτή είναι η Ιστορία του Γενους των Ελλήνων!...
Οσο για τους προδότες Κωλέττη και Κουντουριώτη, αυτοί δυστυχώς τη γλύτωσαν αδέλφια μου.
Έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της η κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν ελεύθερη να προωθήσει τα συμφέροντα της καθώς και αυτά των Άγγλων, των οποίων ήταν όργανο. Δεν μπόρεσε όμως να τους κρατήσει για πολύ, οι εξελίξεις στο μέτωπο της Επανάστασης ήταν καταιγιστικές. Οι οπλαρχηγοί πήραν πάλι τα άρματα, μα έδειχνε πλέον οτι ο Αγώνας ήταν άνισος.
Ο Κωλέττης ήλπιζε σε ένα θαύμα, ξέροντας πως οι Τραπεζίτες της Αγγλιας δεν θα άφηναν την επένδυσή τους να χαθεί και θα πίεσαν την κυβέρνησή τους να επέμβει, πράγμα που εν μέρει έγινε. Ειχε στο μεταξύ πειραχτεί και η Ρωσία με τα τεκταινόμενα εδώ και κύρηξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας, ήρθε μετά και η Γαλλία απο φόβο μήπως μείνει απ' έξω απ΄το χορό κι έτσι ο Αγώνας σώθηκε με την ανάληψη του Καποδίστρια ώς ηγέτη του νέου Ελληνικού Κράτους.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, αναθεματίζει τον Κωλέττη για τα καλά στα "Απομνημονεύματά" του για το ρόλο που έπαιξε στον Εμφύλιο και στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου:
"Σ'αυτά όλα έφταιγε ο Κωλέτης. Από τον Αλή Πασσά - ήταν γιατρός του Μουχτάρ πασα - γνώριζε τον Δυσσέα (Ανδρούτσο) τι νου είχε, ήταν ο καλύτερος απ' όλους τους άλλους στρατιωτικούς. Δεν μπορούσε να τον παίξη (ξεγελάσει) αυτόν ο Κωλέτης. Κ' ήθελε να τον βγάλη από τη μέση και να κάμη τους δικούς του σκοπούς. Ο Κωλέτης είναι από τους Καλαρρύτες.
Πως επαναλαμβάνεται η Ιστορία ε; Ναί, όταν η Ιστορία αυτή είναι η Ιστορία του Γενους των Ελλήνων!...
Οσο για τους προδότες Κωλέττη και Κουντουριώτη, αυτοί δυστυχώς τη γλύτωσαν αδέλφια μου.
Έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της η κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν ελεύθερη να προωθήσει τα συμφέροντα της καθώς και αυτά των Άγγλων, των οποίων ήταν όργανο. Δεν μπόρεσε όμως να τους κρατήσει για πολύ, οι εξελίξεις στο μέτωπο της Επανάστασης ήταν καταιγιστικές. Οι οπλαρχηγοί πήραν πάλι τα άρματα, μα έδειχνε πλέον οτι ο Αγώνας ήταν άνισος.
Ο Κωλέττης ήλπιζε σε ένα θαύμα, ξέροντας πως οι Τραπεζίτες της Αγγλιας δεν θα άφηναν την επένδυσή τους να χαθεί και θα πίεσαν την κυβέρνησή τους να επέμβει, πράγμα που εν μέρει έγινε. Ειχε στο μεταξύ πειραχτεί και η Ρωσία με τα τεκταινόμενα εδώ και κύρηξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας, ήρθε μετά και η Γαλλία απο φόβο μήπως μείνει απ' έξω απ΄το χορό κι έτσι ο Αγώνας σώθηκε με την ανάληψη του Καποδίστρια ώς ηγέτη του νέου Ελληνικού Κράτους.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, αναθεματίζει τον Κωλέττη για τα καλά στα "Απομνημονεύματά" του για το ρόλο που έπαιξε στον Εμφύλιο και στη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου:
"Σ'αυτά όλα έφταιγε ο Κωλέτης. Από τον Αλή Πασσά - ήταν γιατρός του Μουχτάρ πασα - γνώριζε τον Δυσσέα (Ανδρούτσο) τι νου είχε, ήταν ο καλύτερος απ' όλους τους άλλους στρατιωτικούς. Δεν μπορούσε να τον παίξη (ξεγελάσει) αυτόν ο Κωλέτης. Κ' ήθελε να τον βγάλη από τη μέση και να κάμη τους δικούς του σκοπούς. Ο Κωλέτης είναι από τους Καλαρρύτες.
Όταν χαλάστηκαν οι Καλαρρύτες από τους Τούρκους πέρασε από το Γώγο κι
αλλουνούς αρχηγούς της δυτικής Ελλάδος και πήρε συστατικά εις την
Κυβέρνησιν' ότι γνωρίζαμε αυτόν και τον κάναμε αντιπρόσωπό μας. Οι
Πελοποννήσιοι και οι άλλοι άμαθοι και άπραγοι στα πολιτικά, τότε αυτός,
πανούργος, ενώθη με τους ξεκλησμένους ανθρώπους κ'έπαιξε την πατρίδα
όπως ήταν η όρεξή του.
Μαθητής των Τούρκων και κατεξοχή του τυράγνου Αλήπασσα, τέτοια φώτα σαν
εκείνου θα δώση εις την πατρίδα και τέτοια έργα να 'νεργήση. Οταν
κιντυνεύη η πατρίς, αυτός κατατρέχει τους άξιους ανθρώπους, τους
κατατρέχει αυτός και οι φίλοι του, οπούναι Αργειοπαγίτες."
Γεώργιος Παπαδόπουλος & Δημήτριος Ιωαννίδης
Οι φονιάδες της Κύπρου.
Δύο απο
τους πλέον χειρότερους Εφιάλτες που γέννησε ποτέ ο τόπος. Αμετανόητοι,
ώς την τελευταία στιγμή της ζωής τους, αυτοί οι δύο ...υπάνθρωποι,
υπήρξαν καθαρά προιόντα της απίστευτης "πλύσης εγκεφάλου" και της
παγκόσμιας υστερίας εναντίον του κομμουνισμού! Αν ο Φασισμός δεν είχε το
κάλυμμα του Εθνικοσοσιαλισμού, ασφαλώς και οι δύο αυτοί παρίες της
ελληνικής ιστορίας δεν θα υπήρχαν κάν! Αλλα ποιοί ήταν στην αλήθεια
αυτοί οι δύο και πώς κατάφεραν να κυβερνήσουν την Ελλάδα κάποια μέρα;
Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση. Ο Παπαδόπουλος δεν ξεκίνησε τη καριέρα του ως Αξιωματικός για να προδώσει τη πατρίδα του. Αντιθέτως μάλιστα. Πολέμησε γενναία το '40-'41 στο Αλβανικό μέτωπο και αργότερα στη μάχη των οχυρών εναντίον των Γερμανών, τιμηθείς δύο φορές με το παράσιμο Ανδρείας και τον Χρυσούν πολεμικό σταυρό! Ο Ιωαννίδης, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στη μάχη με τους Ιταλούς, διότι απεφοίτησε απο τη σχολή το 1943. Μετά εντάχθηκε στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα και έλαβε μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου.
Ως εδώ, βλέπουμε δύο απόλυτα φυσιολογικούς Ελληνες πατριώτες, που πολέμησαν γενναία τον κατακτητή και έκαναν το καθήκον τους ως όφειλαν. Πώς διάολε γυρισαν τα πράματα τούμπα και έφτασαν στο σημείο να προδώσουν πολλές φορές τη πατρίδα για την οποία έχυσαν το αίμα τους; Κλείνει η παρένθεση.
Πάμε στα γεγονότα τώρα. Ο Παπαδόπουλος, έχοντας γαλουχηθεί με το δόγμα του "κακού" και "βρώμικου κομμουνισμού", και, παρά τις όποιες αντιστασιακές του πράξεις (αρχηγός στην οργάνωση Μίδας 614 του συνταγματάρχη Τσιγάντε, και μετά την διάλυσή της προσχωρεί στην Οργάνωση Χ του Γεωργίου Γρίβα), η πλύση εγκεφάλου που του είχε γίνει στο Στρατό και στις υπόλοιπες δραστηριότητές του, τον είχε καταστήσει πλέον επικινδυνο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον Ιωαννίδη. Προιόντα και οι δύο αυτής της κοινωνικοπολιτικής αρρώστειας, γίνονται στόχος πλέον των ξένων μεγάλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών τους, που τους χρησιμοποιούν κατα το δοκούν, ανάλογα με τα στρατιωτικά πόστα τα οποία κατείχαν κατα καιρούς.
Ο Παπαδόπουλος κάποιες φορές φαίνεται πιο διαλλακτικός (όντας Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου που δίκασε τον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, ήταν αντίθετος ως προς τη θανατική ποινή που φαινόταν πως θα του επιβάλλετο), ο Ιωαννίδης δείχνει απολύτως αδίστακτος. Λαμβάνοντας μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο υπηρετώντας όμως στα "μετόπισθεν", στο ειδικό τάγμα της Μακρονήσου, δεν διστάζει να βασανίσει πολλές φορές και μέχρι θανάτου, αιχμαλώτους του ΕΛΑΣ που κουβάλαγαν μέχρι τη Μακρόνησο οι Βασιλικοί.
Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση. Ο Παπαδόπουλος δεν ξεκίνησε τη καριέρα του ως Αξιωματικός για να προδώσει τη πατρίδα του. Αντιθέτως μάλιστα. Πολέμησε γενναία το '40-'41 στο Αλβανικό μέτωπο και αργότερα στη μάχη των οχυρών εναντίον των Γερμανών, τιμηθείς δύο φορές με το παράσιμο Ανδρείας και τον Χρυσούν πολεμικό σταυρό! Ο Ιωαννίδης, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στη μάχη με τους Ιταλούς, διότι απεφοίτησε απο τη σχολή το 1943. Μετά εντάχθηκε στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα και έλαβε μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου.
Ως εδώ, βλέπουμε δύο απόλυτα φυσιολογικούς Ελληνες πατριώτες, που πολέμησαν γενναία τον κατακτητή και έκαναν το καθήκον τους ως όφειλαν. Πώς διάολε γυρισαν τα πράματα τούμπα και έφτασαν στο σημείο να προδώσουν πολλές φορές τη πατρίδα για την οποία έχυσαν το αίμα τους; Κλείνει η παρένθεση.
Πάμε στα γεγονότα τώρα. Ο Παπαδόπουλος, έχοντας γαλουχηθεί με το δόγμα του "κακού" και "βρώμικου κομμουνισμού", και, παρά τις όποιες αντιστασιακές του πράξεις (αρχηγός στην οργάνωση Μίδας 614 του συνταγματάρχη Τσιγάντε, και μετά την διάλυσή της προσχωρεί στην Οργάνωση Χ του Γεωργίου Γρίβα), η πλύση εγκεφάλου που του είχε γίνει στο Στρατό και στις υπόλοιπες δραστηριότητές του, τον είχε καταστήσει πλέον επικινδυνο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον Ιωαννίδη. Προιόντα και οι δύο αυτής της κοινωνικοπολιτικής αρρώστειας, γίνονται στόχος πλέον των ξένων μεγάλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών τους, που τους χρησιμοποιούν κατα το δοκούν, ανάλογα με τα στρατιωτικά πόστα τα οποία κατείχαν κατα καιρούς.
Ο Παπαδόπουλος κάποιες φορές φαίνεται πιο διαλλακτικός (όντας Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου που δίκασε τον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, ήταν αντίθετος ως προς τη θανατική ποινή που φαινόταν πως θα του επιβάλλετο), ο Ιωαννίδης δείχνει απολύτως αδίστακτος. Λαμβάνοντας μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο υπηρετώντας όμως στα "μετόπισθεν", στο ειδικό τάγμα της Μακρονήσου, δεν διστάζει να βασανίσει πολλές φορές και μέχρι θανάτου, αιχμαλώτους του ΕΛΑΣ που κουβάλαγαν μέχρι τη Μακρόνησο οι Βασιλικοί.
Γίνεται μέλος του ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός
Ελλήνων Αξιωματικών) που σκοπό είχε την εξάλειψη του κομμουνισμού στην
Ελλάδα και συμμετέχει στο αποτυχημένο και παντελώς ηλίθιο κίνημα να
καταλάβουν πραξικοπηματικά το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας επειδή ο
Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος είχε σκοπό να παραιτηθεί και να μπεί
στη πολιτική!
Και, όπως αναφέρουν και έγγραφα της CIA που βγήκαν στο φώς της δημοσιότητας πολλά χρόνια αργότερα, ο Ιωαννίδης είχε ήδη αναλάβει την αρχηγία απο το 1956, της προδοτικής ομάδας των στρατιωτικών που κάποια στιγμή θα έβρισκαν την ευκαιρία να καταλάβουν πραξικοπηματικά την εξουσία και να επιβάλουν τα "θέλω" τους με τη βία!
Ο Παπαδόπουλος στο μεταξύ είχε αναπτύξει πλούσια δράση. Χωμένος ώς στο κόκκαλο στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του "παρακράτους", το 1960 προάχθηκε σε συνταγματάρχη και τοποθετήθηκε στην ΚΥΠ. Το 1961 ως συνταγματάρχης της ΚΥΠ, και αρχηγός από το 1961 της παράνομης οργανώσεως ΕΝΑ στον Στρατό,είχε συμμετάσχει στη διαμόρφωση του σχεδίου «Περικλής», που είχε ως στόχο την άσκηση συστηματικής βίας για τη μείωση της επιρροής της ΕΔΑ, που στο μεταξύ βρισκόταν, απο το 1958 στην Αντιπολίτευση!
Ο στόχος εξειδικευόταν ως εξής: "Ενδεικνυόμενα μέτρα, ώστε ο κομμουνισμός εις το εγγύς μέλλον να υποστή κάμψιν και το ποσοστόν του να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%"!.
Η συμμετοχή του αποκαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Φυσικά δεν ετίθετο λόγος οτι αυτός και η ΚΥΠ ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του ήρωα βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη. Οι αποκαλύψεις βασίστηκαν σε ανακριτικό πόρισμα του αντιστράτηγου Χ. Λουκάκη σύμφωνα με τις οποίες η διαμόρφωση του σχεδίου "Περικλής" (είχε συνταχθεί ήδη από το 1959 από την ΚΥΠ) ολοκληρώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961, σε ειδική συνεδρίαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής πληροφοριών και διαφωτίσεως του ΓΕΕΘΑ, υπό την προεδρία του Α/ΓΕΣ Β. Καρδαμάκη.
Και, όπως αναφέρουν και έγγραφα της CIA που βγήκαν στο φώς της δημοσιότητας πολλά χρόνια αργότερα, ο Ιωαννίδης είχε ήδη αναλάβει την αρχηγία απο το 1956, της προδοτικής ομάδας των στρατιωτικών που κάποια στιγμή θα έβρισκαν την ευκαιρία να καταλάβουν πραξικοπηματικά την εξουσία και να επιβάλουν τα "θέλω" τους με τη βία!
Ο Παπαδόπουλος στο μεταξύ είχε αναπτύξει πλούσια δράση. Χωμένος ώς στο κόκκαλο στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του "παρακράτους", το 1960 προάχθηκε σε συνταγματάρχη και τοποθετήθηκε στην ΚΥΠ. Το 1961 ως συνταγματάρχης της ΚΥΠ, και αρχηγός από το 1961 της παράνομης οργανώσεως ΕΝΑ στον Στρατό,είχε συμμετάσχει στη διαμόρφωση του σχεδίου «Περικλής», που είχε ως στόχο την άσκηση συστηματικής βίας για τη μείωση της επιρροής της ΕΔΑ, που στο μεταξύ βρισκόταν, απο το 1958 στην Αντιπολίτευση!
Ο στόχος εξειδικευόταν ως εξής: "Ενδεικνυόμενα μέτρα, ώστε ο κομμουνισμός εις το εγγύς μέλλον να υποστή κάμψιν και το ποσοστόν του να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%"!.
Η συμμετοχή του αποκαλύφθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1965 από τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Φυσικά δεν ετίθετο λόγος οτι αυτός και η ΚΥΠ ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του ήρωα βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη. Οι αποκαλύψεις βασίστηκαν σε ανακριτικό πόρισμα του αντιστράτηγου Χ. Λουκάκη σύμφωνα με τις οποίες η διαμόρφωση του σχεδίου "Περικλής" (είχε συνταχθεί ήδη από το 1959 από την ΚΥΠ) ολοκληρώθηκε στις 12 Αυγούστου 1961, σε ειδική συνεδρίαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής πληροφοριών και διαφωτίσεως του ΓΕΕΘΑ, υπό την προεδρία του Α/ΓΕΣ Β. Καρδαμάκη.
Επίσης στις αρχές του Ιουνίου 1965
,διέπραξε το περίφημο "Σαμποτάζ του Έβρου". Έριξε ζάχαρη σε φορτηγά της
μονάδας του και κατηγόρησε γι' αυτό κομμουνιστές φαντάρους. Αποκαλύφθηκε
όμως ότι ήταν δική του προβοκάτσια και αντί να δικασθεί από
στρατοδικείο τιμωρήθηκε μόνο με 15 μέρες φυλακή! Αν είναι δυνατόν!!!
Το 1966 διορίζεται από το ΓΕΣ διευθυντής του 3ου Επιτελικού γραφείου. Έκτοτε άρχισε την προπαρασκευή του πραξικοπήματος, μαζί με τον Ιωαννίδη και τους Παττακό, Μακαρεζό και άλλους 26 αξιωματικούς. Οι στόχοι του πραξικοπήματος ήταν δύο: Η απόλυτη εξάλειψη και της παραμικρής ακόμη υποψίας οτι ο κομμουνισμός θα υπήρχε περίπτωση να ανέλθει στην εξουσία και δεύτερον, η δευθέτηση του ζητήματος της Κύπρου.
Οι άνθρωποι ήταν αλάζονες, παράφρονες και Προδότες και το έδειχναν καθημερινά. Ο Ιωαννίδης ειχε εξ αρχής αναλάβει την Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ) και αργότερα τη διεύθυνση του Υπουργείου Αμυνας, αυτό δηλαδή που στόχευε απο τότε που ήταν ακόμη νέος Ευελπις! Απο τη θέση αυτή, έλεγχε όλον τον Ελληνικό Στρατό, ανέβαζε και κατέβαζε αρχηγούς ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ όπως αυτός γούσταρε και η ΕΣΑ είχε προ πολλού παρρεκλείνει των στόχων της, που ήταν η αστυνόμευση των στρατιωτών και έγινε το δεξί χέρι της Ασφάλειας στην αστυνόμευση πλέον των πολιτών.
Οι δύο προδότες, με τη συνεργασία και των υπολοίπων, υποτάσσονται απόλυτα στα θελήματα της CIA, που μπαινοβγαίνει ανενόχλητη στη χώρα, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Το σταθμαρχείο της που στεγαζόταν στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού στη Πανεπιστημίου, γεμίζει απο κάθε λογής πράκτορες και πρακτορίσκους, που δεν διστάζουν να ...συλλαμβάνουν οποιονδήποτε θεωρούν ύποπτο για τα συμφέροντά τους. Η Ελλάδα ζει στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΟΛΑΣΗ!
Ο Ελληνικός Λαός υποφέρει τα πάνδεινα κάτω απο τη μπότα αυτών των απαίσιων προδοτών! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φυλακές Μπογιατίου γεμίζουν απο απλούς πολίτες, που με την απλή και μόνο υποψία οτι μπορεί και να είχαν αριστερίζουσα ιδεολογία, συλλαμβάνονταν και βασανίζονταν χωρίς λόγο και αιτία! Τρόμος παντού και σε κάθε εκδήλωση της ζωής της Ελλάδας. Τα πάντα καταρρέουν, παιδεία, μουσική, τέχνες κινηματογράφος. Η διανόηση, φυλακισμένη και τρομοκρατημένη, λουφάζει και περιμένει την ανάσταση, που αργούσε να ρθει.
Και η Κύπρος; Αυτό είναι και το μεγάλο δράμα. Η Κύπρος, καταδικασμένη στην απομόνωση εξ αιτίας τους, περιμένει με αγωνία το αύριο που φαίνεται ζοφερό....
Το 1966 διορίζεται από το ΓΕΣ διευθυντής του 3ου Επιτελικού γραφείου. Έκτοτε άρχισε την προπαρασκευή του πραξικοπήματος, μαζί με τον Ιωαννίδη και τους Παττακό, Μακαρεζό και άλλους 26 αξιωματικούς. Οι στόχοι του πραξικοπήματος ήταν δύο: Η απόλυτη εξάλειψη και της παραμικρής ακόμη υποψίας οτι ο κομμουνισμός θα υπήρχε περίπτωση να ανέλθει στην εξουσία και δεύτερον, η δευθέτηση του ζητήματος της Κύπρου.
Οι άνθρωποι ήταν αλάζονες, παράφρονες και Προδότες και το έδειχναν καθημερινά. Ο Ιωαννίδης ειχε εξ αρχής αναλάβει την Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ) και αργότερα τη διεύθυνση του Υπουργείου Αμυνας, αυτό δηλαδή που στόχευε απο τότε που ήταν ακόμη νέος Ευελπις! Απο τη θέση αυτή, έλεγχε όλον τον Ελληνικό Στρατό, ανέβαζε και κατέβαζε αρχηγούς ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ όπως αυτός γούσταρε και η ΕΣΑ είχε προ πολλού παρρεκλείνει των στόχων της, που ήταν η αστυνόμευση των στρατιωτών και έγινε το δεξί χέρι της Ασφάλειας στην αστυνόμευση πλέον των πολιτών.
Οι δύο προδότες, με τη συνεργασία και των υπολοίπων, υποτάσσονται απόλυτα στα θελήματα της CIA, που μπαινοβγαίνει ανενόχλητη στη χώρα, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Το σταθμαρχείο της που στεγαζόταν στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού στη Πανεπιστημίου, γεμίζει απο κάθε λογής πράκτορες και πρακτορίσκους, που δεν διστάζουν να ...συλλαμβάνουν οποιονδήποτε θεωρούν ύποπτο για τα συμφέροντά τους. Η Ελλάδα ζει στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΟΛΑΣΗ!
Ο Ελληνικός Λαός υποφέρει τα πάνδεινα κάτω απο τη μπότα αυτών των απαίσιων προδοτών! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φυλακές Μπογιατίου γεμίζουν απο απλούς πολίτες, που με την απλή και μόνο υποψία οτι μπορεί και να είχαν αριστερίζουσα ιδεολογία, συλλαμβάνονταν και βασανίζονταν χωρίς λόγο και αιτία! Τρόμος παντού και σε κάθε εκδήλωση της ζωής της Ελλάδας. Τα πάντα καταρρέουν, παιδεία, μουσική, τέχνες κινηματογράφος. Η διανόηση, φυλακισμένη και τρομοκρατημένη, λουφάζει και περιμένει την ανάσταση, που αργούσε να ρθει.
Και η Κύπρος; Αυτό είναι και το μεγάλο δράμα. Η Κύπρος, καταδικασμένη στην απομόνωση εξ αιτίας τους, περιμένει με αγωνία το αύριο που φαίνεται ζοφερό....
Ο Μακάριος απο νωρίς αντιλαμβάνεται οτι κάτι δεν πάει καλά με δαυτους. Βλέπει οτι η ΕΛΔΥΚ γεμίζει με χουντικούς αξιωματικούς, οι οποίοι έχουν ήδη αρχίσει να υποκινούς επεισόδια εις βάρος της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Τι κι αν έστελνε σωρρηδόν επιστολές διαμαρτυρίας στην Αθήνα. ίποτα. Αλλωστε, οι προδότες είχαν καταστρώσει καλά το σχέδιό τους και, με την διαβεβαίωση της CIA οτι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με τον ..."τραγόπαπα" (έτσι προσφωνούσαν τον Μακάριο και ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης), ακρεί να τον ξεριζώσουν απ τη Μεγαλόνησο, ο Παπαδόπουλος οργανώνει τη δεύτερή του προδοσία κατά του Εθνους.
Αποστέλλει μυστικά τον Στρατηγό Γεώργιο
Γρίβα στην Κύπρο, με σκοπό να στήσει και να στελεχώσει την δεύτερη
οργάνωσή του, την Ε.Ο.Κ.Α. Β', που δεν θα έχει πλέον σκοπό να
απελευθερώσει το νησί απο τους Εγγλέζους κατακτητές, αλλά απο τον ίδιο
τον Μακάριο, υποκινώντας έτσι Εμφύλιο Πόλεμο μεταξύ Ελλήνων!
Ο Μακάριος θορυβείται και ανησυχεί, αλλά ποιός τον ακούει! Οι προδότες έχουν ερμητικά κλειστά τα αυτιά τους! Ο στόχος τους ήταν να τον ανατρέψουν με κάθε τρόπο, να τοποθετήσουν δικό τους ανδρείκελο εκεί και μετά να προσαρτήσουν το νησί στην Ελλάδα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι η Τουρκία δε θα καθήσει με σταυρωμένα χέρια. Είχαν όμως τις διαβεβαιώσεις της CIA οτι τίποτε δεν θα συμβεί. Η μεγαλομανία και η ηλιθιότητά τους ξεπερνάει τα όρια.
Ο Μακάριος θορυβείται και ανησυχεί, αλλά ποιός τον ακούει! Οι προδότες έχουν ερμητικά κλειστά τα αυτιά τους! Ο στόχος τους ήταν να τον ανατρέψουν με κάθε τρόπο, να τοποθετήσουν δικό τους ανδρείκελο εκεί και μετά να προσαρτήσουν το νησί στην Ελλάδα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι η Τουρκία δε θα καθήσει με σταυρωμένα χέρια. Είχαν όμως τις διαβεβαιώσεις της CIA οτι τίποτε δεν θα συμβεί. Η μεγαλομανία και η ηλιθιότητά τους ξεπερνάει τα όρια.
Λίγα χρόνια αργότερα, φτάνοντας στον πολυσυζητημένο Οκτώβρη του '73, ο Παπαδόπουλος βλέπει οτι αυτή η τακτική της πολιτικής του δεν τον βγάζει πουθενά και το καλυτερο που έχει να κάνει είναι να αρχίσει να παραδίδει σταδιακά την εξουσία στους πολιτικούς. Αφού αποφασίζει να δώσει αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους και ειδική χάρη στον θανατοποινίτη Αλέκο Παναγούλη, βαφτίζει εν μία νυκτί το καθεστώς του "Προεδρευομένη Δημοκρατία" και καλεί τον Σπύρο Μαρκεζίνη να αναλάβει τη πρωθυπουργία, με σκοπό να πάει τη χώρα στις εκλογές τον Φεβρουάριο του '74. Ομως ο Ιωαννίδης είχε άλλη γνώμη.
Πιο προδότης απο τους προδότες,
σχεδιάζει την ανατροπή του Παπαδόπουλου για λίγο πρίν ή μετά τις εκλογές
αλλά τον προλαβαίνει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μετά τον τραγικό
επίλογο της εξέγερσης, βρίσκει την ευκαιρία και βάζει άμεσα το σχέδιο
του σε εφαρμογή. Ανατρέπει τον πρώην "κολλήτο" του, τον θέτει σε κατ'
οίκον περιρισμό και κατόπιν προχωράει σε δική του κυβέρνηση,
τοποθετώντας τον Φαίδωνα Γκιζίκη στο ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας
και τον Α.Ανδρουτσόπουλο στο ρόλο του Πρωθυπουργού.
Αυτός, προτιμά μέσα απο το σκοτεινό παρασκήνιο να κινεί τα νήματα, αφήνοντας τους άλλους να είναι εκτεθειμένοι. Στόχος; Η Κύπρος και ο Μακάριος, που έπρεπε οπωσδήποτε να προσκυνήσει το νέο "αφεντικό". Ο Μακάριος, πανέξυπνος καθώς είναι, καταλαβαίνει οτι δε του μένει άλλος δρόμος παρά η κατα μέτωπο σύγκρουση με τον προδότη. Αρχίζει να έχει μυστικές επαφές με τη Σοβιετική Ενωση που άλλο που δε θέλει αυτή απ το να μπεί στο παιχνίδι, αρχίζει και υποστηρίζει πλέον φανερά τον Αρχιεπίσκοπο. Η CIA και προπάντων η ΜΟΣΑΝΤ θορυβούνται αμέσως! Αν η Κύπρος καταστεί φερέφωνο της Σοβιετικής Ενωσης επειδή ο ηλίθιος Ιωαννίδης δεν έχει ούτε κύτταρο διπλωματίας μέσα του και κάνει του κεφαλιού του, τότε η τα συμφέροντά τους τινάζονται στον αέρα!
Το Ισραήλ είχε ήδη τελέψει άλλον έναν πόλεμο με τους Αραβες πριν ενα χρόνο, αυτό του έλειπε να βάλει στα πόδια του τους Ρώσους. Τότε, ενεργοποιείται το μέλος της Bildenberg, Εβραίος στην καταγωγή και Υπυργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ να αναλάβει αυτός δράση. Μέσω ειδικών απεσταλμένων, συμβουλεύει τον Ιωαννίδη να βάλει μπρός το γργορότερο το σχέδιο για την ανατροπή του Μακαρίου "διότι ο παπάς έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο". Και αφού τον διαβεβαιώνουν οι πράκτορές του οτι η Τουρκία δεν πρόκειται να αναμειχθεί, λόγω του οτι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αν πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλία αυτό θα έχει αντικτυπο στη συμμαχία με ολέθρια αποτελέσματα, ο Προδότης χαμογελάει σαρδόνια, μιας και το τρίτο μεγάλο του όνειρο, να διαφεντέψει και τη μεγαλόνησο, γίνεται πραγματικότητα.
Κι έτσι, στις 15 του Ιούλη του 74, η Εθνοφρουρά της Κύπρου, έχοντας πλήρως στελεχωθεί με αξιωμνατικούς της εμπιστοσύνης της χούντας, παίρνει διαταγή να επιτεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο, να συλλάβει και να σκοτώσει τον Μακάριο και μετά να παραδώσει την Προεδρία στον Νικόλαο Σαμψών, ένα κυριολεκτικά ανδρείκελο, υποχείριο πλήρως του Ιωαννίδη, που δεν είχε ιδέα απο τίποτε!
Αυτός, προτιμά μέσα απο το σκοτεινό παρασκήνιο να κινεί τα νήματα, αφήνοντας τους άλλους να είναι εκτεθειμένοι. Στόχος; Η Κύπρος και ο Μακάριος, που έπρεπε οπωσδήποτε να προσκυνήσει το νέο "αφεντικό". Ο Μακάριος, πανέξυπνος καθώς είναι, καταλαβαίνει οτι δε του μένει άλλος δρόμος παρά η κατα μέτωπο σύγκρουση με τον προδότη. Αρχίζει να έχει μυστικές επαφές με τη Σοβιετική Ενωση που άλλο που δε θέλει αυτή απ το να μπεί στο παιχνίδι, αρχίζει και υποστηρίζει πλέον φανερά τον Αρχιεπίσκοπο. Η CIA και προπάντων η ΜΟΣΑΝΤ θορυβούνται αμέσως! Αν η Κύπρος καταστεί φερέφωνο της Σοβιετικής Ενωσης επειδή ο ηλίθιος Ιωαννίδης δεν έχει ούτε κύτταρο διπλωματίας μέσα του και κάνει του κεφαλιού του, τότε η τα συμφέροντά τους τινάζονται στον αέρα!
Το Ισραήλ είχε ήδη τελέψει άλλον έναν πόλεμο με τους Αραβες πριν ενα χρόνο, αυτό του έλειπε να βάλει στα πόδια του τους Ρώσους. Τότε, ενεργοποιείται το μέλος της Bildenberg, Εβραίος στην καταγωγή και Υπυργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρυ Κίσσινγκερ να αναλάβει αυτός δράση. Μέσω ειδικών απεσταλμένων, συμβουλεύει τον Ιωαννίδη να βάλει μπρός το γργορότερο το σχέδιο για την ανατροπή του Μακαρίου "διότι ο παπάς έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο". Και αφού τον διαβεβαιώνουν οι πράκτορές του οτι η Τουρκία δεν πρόκειται να αναμειχθεί, λόγω του οτι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αν πάρει τέτοιου είδους πρωτοβουλία αυτό θα έχει αντικτυπο στη συμμαχία με ολέθρια αποτελέσματα, ο Προδότης χαμογελάει σαρδόνια, μιας και το τρίτο μεγάλο του όνειρο, να διαφεντέψει και τη μεγαλόνησο, γίνεται πραγματικότητα.
Κι έτσι, στις 15 του Ιούλη του 74, η Εθνοφρουρά της Κύπρου, έχοντας πλήρως στελεχωθεί με αξιωμνατικούς της εμπιστοσύνης της χούντας, παίρνει διαταγή να επιτεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο, να συλλάβει και να σκοτώσει τον Μακάριο και μετά να παραδώσει την Προεδρία στον Νικόλαο Σαμψών, ένα κυριολεκτικά ανδρείκελο, υποχείριο πλήρως του Ιωαννίδη, που δεν είχε ιδέα απο τίποτε!
Ομως το κίνημα αποτυγχάνει να σκοτώσει
τον Αρχιεπίσκοπο που σώζεται ως εκ θαύματος και φυγαδεύεται απο την πίσω
πόρτα του Μεγάρου. Παρ' ότι τα φερέφωνα του Προδότη ουρλιάζουν οτι ο
Μακάριος είναι νεκρός, ξαφνικά το μεσήμέρι της ίδιας μέρας, ο
Αρχιεπίσκοπος, απο έναν πρόχειρο πομπό που στήνεται στο μοναστήρι του
Προφήτη Ηλία όπου είχε καταφύγει, στέλνει διάγγελμα στον κυρπιακό λαό!
Ο Ιωαννίδης τα χάνει και χτυπιέται,
σπάζοντας τα πάντα στο γραφείο του βρίζοντας τους πάντες, θεούς και
δαίμονες. Ο Κίσσινγκερ του στέλνει καθυσυχαστικά μηνύματα και τον
διαβεβαιώνει πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, ο Μακάριος έτσι κι αλλοιώς
θα έβγαινε απ τη μέση. Δεν ήξερε όμως ο Προδότης οτι του έσκαβαν το
λάκκο απο πίσω οι δήθεν σύμμαχοί του. Οι Αγγλοι ουδέποτε επιθυμούσαν
την απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου διότι με αυτόν στην εξουσία, είχαν
ήσυχο το κεφάλι τους για τα συμφέροντά τους στο νησί ενώ το σχέδιο των
Αμερικάνών ήταν άλλο.
Απόλυτη διχοτόμηση του νησιού, ούτως ώστε να μπορούν να ελέγχουν 100% την κατάσταση εκεί μαζί με τους Ισπαηλινούς, έχοντας τους Τούρκους φίλους τους να φυλάνε τα μπόσικα απο τους "επικινδυνους" κομμουνιστές που το είχαν βάλει στο στόχαστρο. Αλλωστε, ο Αρχιεπίσκοπος μπλοφάριζε με τους Σοβιετικούς κι αυτοί το γνώριζαν. Αλλά φοβόταν μήπως ο επόμενος Πρόεδρος κάνει τίποτε αλλοπρόσαλες κινήσεις παίρνοντας τα μυαλά του αέρα και αυτό θα ήταν τραγικότερο γι αυτούς.
Η διχοτόμηση λοιπόν ήταν η καλύτερη λύση. Και εφ όσον ο Προδότης έπεσε στη παγίδα τους, σειρά είχε ο μαθητής του Κίσσιγκερ στο Πανεπιστήμιο της Μινεσσότα και πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ να αναλάβει δράση. Τη νύχτα της 19ης προς 20ή Ιουλίου, ημέρα Σάββατο και ώρα 2.30' το πρωί, τα αποβατικά πλοία ξεκίνησαν απο το λιμάνι της Αττάλειας για τη Κύπρο. Λίγες ώρες αργότερα, σμήνη μεταγωγικών έριχναν αλεξιπτωτιστές για τη δημιουργία προγεφυρώματος. Η εισβολή είχε αρχίσει. Το δράμα είχε αρχίσει. Η Προδοσία είχε εκτελεστεί. Η Κύπρος Εάλω!...
Ο Προδότης βρέθηκε να τον λούζει κρύος ιδρώτας. Παίρνει τηλέφωνο τον Αμερικάνό Πρέσβυ και τον λούζει με τα χειρότερα κοσμητικά, ουρλιάζοντας "Με πουλήσατε καθάρματα!"
Δε τό ξερες αισχρέ προδότη και φονιά, οτι ΚΑΝΕΝΑΣ δε συμπαθεί τους προδότες της πατρίδας του; Φυσικά και θα σε πούλαγαν, εμετικό τομάρι! Σε χρησιμοποίησαν και σε πέταξαν σα στυμένη λεμονόκουπα αχρείε!...
Λίγους μήνες αργότερα, ο Δημήτριος Ιωαννίδης ,ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συντροφοί τους επίορκοι αξιωματικοί, αφού συνελήφθησαν με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας και έπειτα απο μυνητήρια αναφορά του δικηγόρου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, καταδικάζονται δίς Εις Θάνατον. Ο Κων/νος Καραμανλής που είχε αναλάβει την Πρωθυπουργία, σκεπτόμενος οτι τυχόν εκτέλεσή τους ίσως προξενούσε νέα δεινά στη χώρα απο ενδεχόμνενο κίνημα οπαδών τους, μετατρέπει τη ποινή σε ισόβια, διευκρινίζοντάς τους όμως οτι "...Οταν λέμε Ισόβια, εννοούμε Ισόβια".
Ισως αυτή η κίνηση να μην εξέφραζε ακριβώς την οργή και τη νέμεσι των πολιτών, αλλά είχε όμως αποτέλεσμα.
Οι Προδότες, σάπισαν στη φυλακή και πέθαναν, ξεχασμένοι απο όλους. Ετσι όπως ακριβώς αρμόζει σε Προδότες...
Απόλυτη διχοτόμηση του νησιού, ούτως ώστε να μπορούν να ελέγχουν 100% την κατάσταση εκεί μαζί με τους Ισπαηλινούς, έχοντας τους Τούρκους φίλους τους να φυλάνε τα μπόσικα απο τους "επικινδυνους" κομμουνιστές που το είχαν βάλει στο στόχαστρο. Αλλωστε, ο Αρχιεπίσκοπος μπλοφάριζε με τους Σοβιετικούς κι αυτοί το γνώριζαν. Αλλά φοβόταν μήπως ο επόμενος Πρόεδρος κάνει τίποτε αλλοπρόσαλες κινήσεις παίρνοντας τα μυαλά του αέρα και αυτό θα ήταν τραγικότερο γι αυτούς.
Η διχοτόμηση λοιπόν ήταν η καλύτερη λύση. Και εφ όσον ο Προδότης έπεσε στη παγίδα τους, σειρά είχε ο μαθητής του Κίσσιγκερ στο Πανεπιστήμιο της Μινεσσότα και πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ να αναλάβει δράση. Τη νύχτα της 19ης προς 20ή Ιουλίου, ημέρα Σάββατο και ώρα 2.30' το πρωί, τα αποβατικά πλοία ξεκίνησαν απο το λιμάνι της Αττάλειας για τη Κύπρο. Λίγες ώρες αργότερα, σμήνη μεταγωγικών έριχναν αλεξιπτωτιστές για τη δημιουργία προγεφυρώματος. Η εισβολή είχε αρχίσει. Το δράμα είχε αρχίσει. Η Προδοσία είχε εκτελεστεί. Η Κύπρος Εάλω!...
Ο Προδότης βρέθηκε να τον λούζει κρύος ιδρώτας. Παίρνει τηλέφωνο τον Αμερικάνό Πρέσβυ και τον λούζει με τα χειρότερα κοσμητικά, ουρλιάζοντας "Με πουλήσατε καθάρματα!"
Δε τό ξερες αισχρέ προδότη και φονιά, οτι ΚΑΝΕΝΑΣ δε συμπαθεί τους προδότες της πατρίδας του; Φυσικά και θα σε πούλαγαν, εμετικό τομάρι! Σε χρησιμοποίησαν και σε πέταξαν σα στυμένη λεμονόκουπα αχρείε!...
Λίγους μήνες αργότερα, ο Δημήτριος Ιωαννίδης ,ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συντροφοί τους επίορκοι αξιωματικοί, αφού συνελήφθησαν με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας και έπειτα απο μυνητήρια αναφορά του δικηγόρου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, καταδικάζονται δίς Εις Θάνατον. Ο Κων/νος Καραμανλής που είχε αναλάβει την Πρωθυπουργία, σκεπτόμενος οτι τυχόν εκτέλεσή τους ίσως προξενούσε νέα δεινά στη χώρα απο ενδεχόμνενο κίνημα οπαδών τους, μετατρέπει τη ποινή σε ισόβια, διευκρινίζοντάς τους όμως οτι "...Οταν λέμε Ισόβια, εννοούμε Ισόβια".
Ισως αυτή η κίνηση να μην εξέφραζε ακριβώς την οργή και τη νέμεσι των πολιτών, αλλά είχε όμως αποτέλεσμα.
Οι Προδότες, σάπισαν στη φυλακή και πέθαναν, ξεχασμένοι απο όλους. Ετσι όπως ακριβώς αρμόζει σε Προδότες...
---
Μέρος 4ο
(Α' Ενότητα)
Ο "χαρισματικός" Προδότης
Μια προδοτική πράξη, που κατάφερε να την κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό για 43 ολόκληρα χρόνια! Μετά την αποφυλάκισή του, ενα μήνα αργότερα φεύγει για την Αμερική και γράφεται στο Πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ. Στο μεταξύ, η Ιταλία του Μουσσολίνι, μέσω του πρέσβη της στην Ελλάδα Αντόλφο Τσιάνο, παραδίδει τελεσίγραφο υπογεγραμμένο απο τον ίδιο τον Μουσσολίνι για παράδοση της Ελλάδας και διέλευση των Ιταλικών στρατευμάτων δια μέσου αυτής.
Ο Μεταξάς το σκίζει και του δείχνει τη πόρτα και μ΄αυτή του την πράξη ΕΞΙΛΕΩΝΕΤΑΙ για τα δεσμά που είχε ρίξει τη πατρίδα με την 4η Αυγούστου. Ο Λαός μας χύνει το αίμα του δίνοντας τον υπ0ερ πάντων Αγώνα στις χιονισμένες κορφές της Πίνδου, γράφοντας το μεγαλύτερο Επος ηρωισμού του 20ου Αιώνα σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ! Κι ο ...επαναστάτης Παπανδρέου; Αυτός επιλέγει τη...ζεστασιά του κρεββατιού του στη φοιτητική εστία του Χαρβαρντ, αφήνοντας τους άλλους να πολεμούν. Ετσι κι αλλοιώς η Ελλάδα γι αυτόν είχε πάψει να υπάρχει απο τότε που το 'σκασε αφήνοντας πίσω του τους συντρόφους του στα χέρια του παρανοικού Μανιαδάκη.
Το 1941, η Αμερική μπαίνει κι αυτή στο πόλεμο και ο Ανδρέας κατατάσσεται ως εθελοντής στο Αμερικανικό Ναυτικό ως ...Νοσοκόμος, καθαρά για να πάρει μέσω αυτής την Αμερικανική Υπηκοότητα, την οποία και διατηρούσε ώς το τέλος της ζωής του, που πρακτικά σημαίνει οτι ενώ ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήταν ταυτόχρονα και Υπήκοος των ΗΠΑ!
Στην Αμερική, όλα κυλούσαν τέλεια για τον νεαρό και φιλόδοξο Ανδρέα. Το 1943 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου και διορίστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής (associate professor). Tο 1947 διορίστηκε επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Berkeley), όπου και διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης από το 1956 ως το 1959.
Στο μεταξύ, είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, Χριστίνα Ρασιά, Ελληνοαμερικανίδα Ψυχιάτρο, που τον στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις στο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Αμέσως σχεδόν μετά, τη χωρίζει και παντρεύεται την αμερικανίδα Μαργαρίτα Τσάντ, η οποία του χαρίζει και 4 παιδιά, τον Γιωργάκη (σημερινό πρωθυπουργό), τη Σοφία, τον Νίκο και τον Αντρίκο.
Τον Γενάρη του 1961, ο Κων/νος Καραμανλής, πρωθυπουργός τότε, τον καλεί να έλθει στην Ελλάδα, παρ'ότι ήταν γιός του μεγαλύτερου πολιτικού του αντιπάλου, για να αναλάβει τη θέση του επικεφαλής του νεοσύστατου Κέντρου Οικονομικών Ερευνών, όπου και εργασθηκε ως σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια μεγάλη πολιτική πράξη απο τον Καραμανλή, που έδειξε και έμπρακτα οτι το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η πρόοδος και η ανάπτυξη της χώρας, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το γεγονός οτι ο Ανδρέας ήταν ο γιός του Γεωργίου Παπανδρέου, που τον κατηγορούσε με Ανένδοτο αγώνα ως "σφετεριστή" της πρωθυπουργίας και "αλλοιωτή" των εκλογικών αποτελεσμάτων! Ετσι είναι. Οι Μεγάλοι πολιτικοί Ανδρες κρίνονται απ τις πράξεις τους.
Κι ο Καραμανλής, ΗΤΑΝ μεγάλος πολιτικός άνδρας!
Τέλος πάντων, στις εκλογές του 1964, ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν θεωρησε και πολύ καλή ιδέα το γεγονός οτι ο γιός του, με το όχι και τόσο άμεμπτο παρελθόν και με το γεγονός ότι συνεργάστηκε με τον Καραμανλή στο Υπουργείο Οικονομικών, να έβαζε υποψηφιότητα με το κόμμα του, την Ενωση Κέντρου, για βουλευτής. Στο τέλος όμως υπέκυψε κι έτσι ο Αντρέας μπαίνει θριαμβευτικά στην πολιτική εκλεγόμενος βουλευτής Αχαίας. Μετείχε στην κυβέρνηση του πατέρα του, αρχικά ως υπουργός Προεδρίας και λίγο αργότερα ως αναπληρωτής Yπουργός Συντονισμού.
Απο δώ όμως ξεκινάνε και οι φιλοδοξίες του, φτάνοντας στο σημείο να πριονίζει σιγά σιγά τη καρέκλα του ίδιου του πατέρα του, "διαφωνώντας" συνεχώς μαζί του σε θέματα πολιτικού συντονισμού και σιγά-σιγά συσπειρώνει γύρω του την αριστερίζουσα πτέρυγα της Ενωσης Κέντρου, δημιουργώντας αντιπολιτευτικό πυρήνα μέσα στο ίδιο του το κόμμα! Ο πατέρας του, έξαλλος με την απαράδεκτη συμπεριφορά του, φτάνει στο σημείο να δηλώσει σε συνεργάτες του "Αλλοίμονό σε σας και στο τόπο, αν ποτέ φτάσει στο σημείο ο γιός μου να πάρει την εξουσία να τον κυβερνήσει'!
Και νά
ταν μόνο αυτά; Η καταστροφική δράση του Παπανδρέου δε σταματάει μόνο
εδώ. Δυό χρόνια αργότερα, το 1965, τη λεγόμνενη "Χρονιά της
Αποστασίας", ο Παπανδρέου συγκλονίζει τον πολιτικό κόσμο της χώρας,
κατηγορούμενος ως εμπνευστής και αρχηγός της συνομωτικής οργάνωσης
ΑΣΠΙΔΑ («Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατίαν, Αξιοκρατίαν»)
που στόχο είχε την ανατροπή του καθεστώτος και με πραξικοπηματικό
τρόπο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο στρατηγός Γρίβας είχε
στείλει στον τότε Υπουργό Εθνικής αμυνας Πέτρο Γαρουφαλλιά σχετική
έκθεση καταγγέλοντας το γεγονός και ο Γαρουφαλλιάς παρα λίγο να πάθει
συμφόρηση, βλέποντας το όνομα του ίδου του γιού του Πρωθυπουργού να
φιγουράρει πρωτο -πρώτο, στην αρχηγία και στην έμπνευση της οργάνωσης!!!
Διατάσσονται αμέσως έρευνες τις οποίες αναλαμβάνει ο αντιστράτηγος Σίμος, ο οποίος κατεβαίνει σε χρόνο μηδέν στην Κύπρο και να διεξαγάγει ανακρίσεις για το ζήτημα. Ο αντιστράτηγος ερευνά τα στοιχεία, εξετάζει 93 μάρτυρες και αποφαίνεται οτι ναί μεν απεδείχθη οτι υπήρχε η οργάνωση αυτή, αλλά κανείς δεν ομολόγησε οτι ο Παπανδρέου ήταν ο αρχηγός της. Παρ' όλα αυτά, όσοι στρατιωτικοί συνελήφθησαν, τιμωρήθηκαν με μικρές ποινές. Τέσσερις Λοχαγοί αποτάχθηκαν και άλλοι έξη απλώς ελέχθησαν πειθαρχικά.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, έξαλλος με την όλη ιστορία, πιέζει το γιό του να του πεί την αλήθεια, ο Ανδρέας όμως όχι μόνο αρνείται τα πάντα, αλλά τον απειλεί κιόλας με διάσπαση στο κόμμα τους! Στο μεταξύ δίνεται και η αφορμή στον νεαρό τότε Βασιλιά να ανακευτεί στα πράγματα κατά παράβαση του Συντάγματος (τέτοιες εποχές, τι περιμένει κανείς) και απαιτεί η υπόθεση να πάει στο Στρατοδικείο. Ο Γέρος της Δημοκρατίας δέχεται, αλλά με την προυπόθεση να σταλεί μαζί και η υπόθεση του Σχεδίου "Περικλής" που περιγράψαμε στο 3ο μέρος και που είχε πρωταγωνιστή τον άλλον προδότη, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Οι υποθέσεις αυτές πήγαν τελικά στο δικαστήριο, αλλά στο μεταξύ η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Η αναμπουμπούλα αυτή δημιουργεί τεράστια πολιτική κρίση που τελικά οδήγησε στα Ιουλιανά, γνωστά και ως Αποστασία, μια ομάδα δηλαδή βουλευτών της Ενωσης Κέντρου που ήραν την εμπιστοσύνη τους στη κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και στήριξαν διάφορες κυβερνήσεις που γελοιοποίησαν τον πολιτικό κόσμο και ήταν η αφορμή για το έγκλημα της 21ης Απριλίου με αρχηγούς τους δύο ΠΡΟΔΟΤΕΣ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ και Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ που περιγράψαμε στο προηγούμενο μέρος.
Μετά το ξέσπασμα των Απριλιανών γεγονότων το 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου συλλαμβάνεται στο σπίτι του απο τους πραξικοπηματίες, καθώς και οι περισσότεροι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένων των αποστατών και του ίδιου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο Ανδρέας ομως βάζει λυτούς και δεμένους στη ...δεύτερη πατρίδα του, αυτή των ΗΠΑ, φωνάζοντας μέσα απο τα κελλιά των φυλακών οτι είναι και...Αμερικανός Πολίτης και έχει δικαιώματα!!!!
Φυσικά οι της Αμερικανικής Πρεσβείας θορυβούνται και με την απειλή του ξεσπάσματος άλλου σκανδάλου (ήδη τους κατηγορούσαν όλοι πίσω απ τις κουίντες ως υπεύθυνους για την ανωμαλία αυτή στην Ελλάδα) πιέζουν τον δικτάτορα και Αρχιπροδότη Παπαδόπουλο να αφήσει ελεύθυερο τον Ανδρέα Παπανδρέου και όλη την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα του.
Ο Παπαδόπουλος τελικά ενδείδει στις πιέσεις και διατάσσει να αποφυλακιστούν οι Παπανδρέου. Ο Μέγας Γέρων όμως αρνείται, διαμηνύοντας στους προδότες "Αποφυλακίστε πρώτα τη Δημοκρατία και τελευταίον εμένα! Η θέση μου είναι μαζί της!" Ο Ανδρέας όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα να την άφηνε μόνη της τη Δημοκρατία, φυλακισμένη. Κι έτσι, το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου, πετάει προς την ελευθερία, αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια που ο ίδιος δημιούργησε.
Ασφαλώς και μιλάμε για τον μοιραίο
άνθρωπο, που άλλαξε για πάντα την Ιστορία του τόπου μας. Εναν άνθρωπο,
που μέ το επικοινωνιακό του χάρισμα, και τις τεράστιες δυνατότητές του,
θα μπορούσε να δώσει στην πατρίδα μας την πιο λαμπρή πορεία που
ονειρεύτηκε ποτέ.
Αντ' αυτού, ΤΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕ, τη ΣΗΜΑΔΕΨΕ και τη ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ.
Ηταν 18 του Οκτώβρη του 1981. Ημέρα Κυριακή, ημέρα εκλογών. Μια μέρα, που θα μου μείνει ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ χαραγμένη στη ψυχή μου για πάντα.
Ημουν παιδάκι ακόμη, μόλις 15 ετών. Δεν πολυκαταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου, ούτε και μπορούσα να συνειδητοποιήσω το μέγεθος και τη βαρύτητα των εκλογών αυτών. Εμένα μου άρεσε όλο αυτό το νταβαντούρι που γινόταν, σημαίες πράσινες και μπλέ, κόσμος να συγκεντρώνεται στις πλατείες, τραγούδια στα μεγάφωνα, ατέλειωτες συζητήσεις και...καυγάδες μεταξύ των φίλων του πατέρα μου και τον ίδιο, με θέμα τον έναν και μοναδικό ΑΝΤΡΕΑ.
Εκείνα τα χρόνια, τα χρόνια της "αθωωτητας" όπως τα λέγαμε, εμείς τα παιδιά, ηρωοποιούσαμε ο,τι μεγάλο και σπουδαίο βλέπαμε και ακούγαμε. Θές ο τρόπος που μας μάθαιναν την Ιστορία στο σχολείο, θες οι εθνικοπατριωτικές ταινίες που βλέπαμε στο σινεμά, θες τα βιβλία που διαβάζαμε της Πηνελόπης Δέλτα ως επέκταση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών, άμα ακούγαμε για κάποιον ο οποίος εθεωρείτο σπουδαίος για το Εθνος, μια γλυκιά ένταση μας συνέπαιρνε.
Και τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας απ αυτούς.
Θυμάμαι, στεκόμουν και τον χάζευα στις προεκλογικές αφίσσες, την ώρα που περίμενα τους γονείς μου να βγούν απ το εκλογικό τμήμα όπου ψήφιζαν. Χαμογελαστός, αισιόδοξος, με θαρραλέο αλλά και καλοσυνάτο βλέμμα, απίστευτα συμπαθής και οικείος, σαν να ήταν ένας απο μάς, καθημερινός, δικός μας άνθρωπος. Ετοιμος να σου πεί "κουράγιο πατριώτη, εδώ είμ' εγώ." Απ' την άλλη, κοίταζα το βλοσυρό, αυστηρό βλέμμα του Γεωργίου Ράλλη. Κι έλεγα μέσα μου, "μα είναι δυνατόν να νικήσει αυτός ο τζιγγρός τύπος με τη στριγγιά φωνή, που δε μπορεί καλά-καλά να πεί το "ρο" και το έλεγε "γο"; Σωστά, αν ήταν δυνατόν δηλαδη. Ελα μου ντε!
Εκείνη τη μέρα, όλοι ήταν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι. Δεν έβλεπες ούτε μια φάτσα σκυθρωπή. Ενα παράξενο πράμα. Λές και γιορτάζαμε καμμιά εθνικοαπελευθερωτική γιορτή.
"Ναι γιέ μου, μου λέει ο πατέρας μου. "Σημερα γιορτάζουμε την Ανάσταση της πατρίδας"...
Αχ ρε πατέρα... Εσύ έφυγες νωρίς...
Εκεινο το βράδυ των εκλογών, ήταν σαν όντως να απελευθερώθηκε η Πατρίδα. Με το που ακούστηκε το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα, στις 9.00 περίπου το βράδυ απο το ραδιόφωνο του Δευτέρου Προγράμματος στο τάδε χωριό, στη δείνα περιφέρεια, "Ν.Δ. 678 ψήφους, ποσοστό 18%, ΠΑΣΟΚ 2.235 ψήφους, ποσοστό 67% έγινε ΣΕΙΣΜΟΣ!!! Φωνές, ζήτω, σημαίες, κόρνες, τραγούδια, ένας απίστευτος σαματάς, που όμοιό του δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έπαιρνε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, την καθολική λαικη εντολή να κυβερνήσει την Ελλάδα...
Ποιός ήταν όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου και γιατί ο Λαός τον αγάπησε τόσο πολύ και του εμπιστεύτηκε τις τύχες του;
Πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια απο τότε, δευτεροετής φοιτητής της Παντείου πλέον, όταν ήρθε η ώρα να αρχίζω να μαθαίνω ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ και τι πρέσβευε ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γόνος του μεγάλου Γεωργίου Παπανδρέου, γεννήθηκε στη Χίο το Φλεβάρη του 1919, όταν ο πατέρας του ήταν εκεί Νομάρχης επί Ελευθερίου Βενιζέλου.
Μεγάλωσε με τα ιδεώδη της Δημοκρατίας και ο πατέρας του φρόντισε απο νωρίς να του δώσει σπουδαία μόρφωση. Τέλειωσε το γυμνάσιο με άριστα και μπαίνει στο Πανεπιστήμιο το 1938, και τότε δημιουργεί εναν μικρό επαναστατικό πυρήνα αντίστασης κατά του Φασιστικού Καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά. Ομως, δεν αργεί η δράση του να γίνει αντιληπτή απο την Ασφάλεια και συλλαμβάνεται απο τους Ασφαλίτες την ώρα που τύπωνε προκυρήξεις. Ο Ανδρέας οδηγείται την ίδια μέρα στο γραφείο του ίδιου του Υπουργού Ασφαλείας, του περιβόητου Κων/νου Μανιαδάκη, πασίγνωστου για τα βάρβαρα βασανιστήρια που εφάρμοζε εναντίον των αριστερών του ΚΚΕ και τις γκαιμπελικές μεθόδους προπαγάνδας και προβοκάτσιας.
Ο Μανιαδάκης άλλο που δεν ήθελε, κάτι τέτοια "βουτυρόπαιδα και γιαλαντζή επαναστάτες" ήταν βούτυρο στο ψωμί του πρωινού του. Με τη πρώτη "σφαλιάρα", ο ...επαναστάτης αρχίζει και λυγάει. Ο Μανιαδάκης ξέροντας οτι είναι γόνος του πολιτικού Παπανδρέου και με την ελπίδα οτι έβγαλε "λαγό", του προτείνει να τον αφήσει ελεύθερο να φύγει, αρκεί να του αποκαλύψει τους συνεργάτες του και τους σκοπούς του πυρήνα. Και δε σταματάει εδώ, ασφαλώς και βάζει στο παιχνίδι και τον ίδιο τον πατέρα του. Τα πράγματα δυσκολεύουν για τον νεαρό "επαναστάτη" που δεν είχε απλά συναίσθηση ούτε του τί είχε κάνει ούτε της σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτός, το μόνο που ήθελε ήταν να πάει....σπίτι του!
Ο Μανιαδής του ρίχνει και το μεγάλο δόλωμα! Ενα διαβατήριο, θεωρημένο για τις ...ΗΠΑ! Αυτό ήταν! Ποιά δημοκρατικά ιδεώδη και...κουραφέξαλα! Εδώ είναι ο Σώζων εαυτόν σωθήτω!
Και στο φινάλε, αντε να τον βρούν στην Αμερική...Κι έτσι, ο Παπανδρέου τα "ξερνάει" όλα, τους σκοπούς του πυρήνα, τους συνεργάτες του, όλους.
Ανάμεσά τους κι ο μεγάλος μετέπειτα Φιλόσοφος και Διανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης.
Αντ' αυτού, ΤΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕ, τη ΣΗΜΑΔΕΨΕ και τη ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ.
Ηταν 18 του Οκτώβρη του 1981. Ημέρα Κυριακή, ημέρα εκλογών. Μια μέρα, που θα μου μείνει ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ χαραγμένη στη ψυχή μου για πάντα.
Ημουν παιδάκι ακόμη, μόλις 15 ετών. Δεν πολυκαταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου, ούτε και μπορούσα να συνειδητοποιήσω το μέγεθος και τη βαρύτητα των εκλογών αυτών. Εμένα μου άρεσε όλο αυτό το νταβαντούρι που γινόταν, σημαίες πράσινες και μπλέ, κόσμος να συγκεντρώνεται στις πλατείες, τραγούδια στα μεγάφωνα, ατέλειωτες συζητήσεις και...καυγάδες μεταξύ των φίλων του πατέρα μου και τον ίδιο, με θέμα τον έναν και μοναδικό ΑΝΤΡΕΑ.
Εκείνα τα χρόνια, τα χρόνια της "αθωωτητας" όπως τα λέγαμε, εμείς τα παιδιά, ηρωοποιούσαμε ο,τι μεγάλο και σπουδαίο βλέπαμε και ακούγαμε. Θές ο τρόπος που μας μάθαιναν την Ιστορία στο σχολείο, θες οι εθνικοπατριωτικές ταινίες που βλέπαμε στο σινεμά, θες τα βιβλία που διαβάζαμε της Πηνελόπης Δέλτα ως επέκταση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών, άμα ακούγαμε για κάποιον ο οποίος εθεωρείτο σπουδαίος για το Εθνος, μια γλυκιά ένταση μας συνέπαιρνε.
Και τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας απ αυτούς.
Θυμάμαι, στεκόμουν και τον χάζευα στις προεκλογικές αφίσσες, την ώρα που περίμενα τους γονείς μου να βγούν απ το εκλογικό τμήμα όπου ψήφιζαν. Χαμογελαστός, αισιόδοξος, με θαρραλέο αλλά και καλοσυνάτο βλέμμα, απίστευτα συμπαθής και οικείος, σαν να ήταν ένας απο μάς, καθημερινός, δικός μας άνθρωπος. Ετοιμος να σου πεί "κουράγιο πατριώτη, εδώ είμ' εγώ." Απ' την άλλη, κοίταζα το βλοσυρό, αυστηρό βλέμμα του Γεωργίου Ράλλη. Κι έλεγα μέσα μου, "μα είναι δυνατόν να νικήσει αυτός ο τζιγγρός τύπος με τη στριγγιά φωνή, που δε μπορεί καλά-καλά να πεί το "ρο" και το έλεγε "γο"; Σωστά, αν ήταν δυνατόν δηλαδη. Ελα μου ντε!
Εκείνη τη μέρα, όλοι ήταν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι. Δεν έβλεπες ούτε μια φάτσα σκυθρωπή. Ενα παράξενο πράμα. Λές και γιορτάζαμε καμμιά εθνικοαπελευθερωτική γιορτή.
"Ναι γιέ μου, μου λέει ο πατέρας μου. "Σημερα γιορτάζουμε την Ανάσταση της πατρίδας"...
Αχ ρε πατέρα... Εσύ έφυγες νωρίς...
Εκεινο το βράδυ των εκλογών, ήταν σαν όντως να απελευθερώθηκε η Πατρίδα. Με το που ακούστηκε το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα, στις 9.00 περίπου το βράδυ απο το ραδιόφωνο του Δευτέρου Προγράμματος στο τάδε χωριό, στη δείνα περιφέρεια, "Ν.Δ. 678 ψήφους, ποσοστό 18%, ΠΑΣΟΚ 2.235 ψήφους, ποσοστό 67% έγινε ΣΕΙΣΜΟΣ!!! Φωνές, ζήτω, σημαίες, κόρνες, τραγούδια, ένας απίστευτος σαματάς, που όμοιό του δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έπαιρνε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, την καθολική λαικη εντολή να κυβερνήσει την Ελλάδα...
Ποιός ήταν όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου και γιατί ο Λαός τον αγάπησε τόσο πολύ και του εμπιστεύτηκε τις τύχες του;
Πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια απο τότε, δευτεροετής φοιτητής της Παντείου πλέον, όταν ήρθε η ώρα να αρχίζω να μαθαίνω ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ και τι πρέσβευε ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γόνος του μεγάλου Γεωργίου Παπανδρέου, γεννήθηκε στη Χίο το Φλεβάρη του 1919, όταν ο πατέρας του ήταν εκεί Νομάρχης επί Ελευθερίου Βενιζέλου.
Μεγάλωσε με τα ιδεώδη της Δημοκρατίας και ο πατέρας του φρόντισε απο νωρίς να του δώσει σπουδαία μόρφωση. Τέλειωσε το γυμνάσιο με άριστα και μπαίνει στο Πανεπιστήμιο το 1938, και τότε δημιουργεί εναν μικρό επαναστατικό πυρήνα αντίστασης κατά του Φασιστικού Καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά. Ομως, δεν αργεί η δράση του να γίνει αντιληπτή απο την Ασφάλεια και συλλαμβάνεται απο τους Ασφαλίτες την ώρα που τύπωνε προκυρήξεις. Ο Ανδρέας οδηγείται την ίδια μέρα στο γραφείο του ίδιου του Υπουργού Ασφαλείας, του περιβόητου Κων/νου Μανιαδάκη, πασίγνωστου για τα βάρβαρα βασανιστήρια που εφάρμοζε εναντίον των αριστερών του ΚΚΕ και τις γκαιμπελικές μεθόδους προπαγάνδας και προβοκάτσιας.
Ο Μανιαδάκης άλλο που δεν ήθελε, κάτι τέτοια "βουτυρόπαιδα και γιαλαντζή επαναστάτες" ήταν βούτυρο στο ψωμί του πρωινού του. Με τη πρώτη "σφαλιάρα", ο ...επαναστάτης αρχίζει και λυγάει. Ο Μανιαδάκης ξέροντας οτι είναι γόνος του πολιτικού Παπανδρέου και με την ελπίδα οτι έβγαλε "λαγό", του προτείνει να τον αφήσει ελεύθερο να φύγει, αρκεί να του αποκαλύψει τους συνεργάτες του και τους σκοπούς του πυρήνα. Και δε σταματάει εδώ, ασφαλώς και βάζει στο παιχνίδι και τον ίδιο τον πατέρα του. Τα πράγματα δυσκολεύουν για τον νεαρό "επαναστάτη" που δεν είχε απλά συναίσθηση ούτε του τί είχε κάνει ούτε της σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτός, το μόνο που ήθελε ήταν να πάει....σπίτι του!
Ο Μανιαδής του ρίχνει και το μεγάλο δόλωμα! Ενα διαβατήριο, θεωρημένο για τις ...ΗΠΑ! Αυτό ήταν! Ποιά δημοκρατικά ιδεώδη και...κουραφέξαλα! Εδώ είναι ο Σώζων εαυτόν σωθήτω!
Και στο φινάλε, αντε να τον βρούν στην Αμερική...Κι έτσι, ο Παπανδρέου τα "ξερνάει" όλα, τους σκοπούς του πυρήνα, τους συνεργάτες του, όλους.
Ανάμεσά τους κι ο μεγάλος μετέπειτα Φιλόσοφος και Διανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης.
Αυτή, ηταν η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
---
Μια προδοτική πράξη, που κατάφερε να την κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό για 43 ολόκληρα χρόνια! Μετά την αποφυλάκισή του, ενα μήνα αργότερα φεύγει για την Αμερική και γράφεται στο Πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ. Στο μεταξύ, η Ιταλία του Μουσσολίνι, μέσω του πρέσβη της στην Ελλάδα Αντόλφο Τσιάνο, παραδίδει τελεσίγραφο υπογεγραμμένο απο τον ίδιο τον Μουσσολίνι για παράδοση της Ελλάδας και διέλευση των Ιταλικών στρατευμάτων δια μέσου αυτής.
Ο Μεταξάς το σκίζει και του δείχνει τη πόρτα και μ΄αυτή του την πράξη ΕΞΙΛΕΩΝΕΤΑΙ για τα δεσμά που είχε ρίξει τη πατρίδα με την 4η Αυγούστου. Ο Λαός μας χύνει το αίμα του δίνοντας τον υπ0ερ πάντων Αγώνα στις χιονισμένες κορφές της Πίνδου, γράφοντας το μεγαλύτερο Επος ηρωισμού του 20ου Αιώνα σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ! Κι ο ...επαναστάτης Παπανδρέου; Αυτός επιλέγει τη...ζεστασιά του κρεββατιού του στη φοιτητική εστία του Χαρβαρντ, αφήνοντας τους άλλους να πολεμούν. Ετσι κι αλλοιώς η Ελλάδα γι αυτόν είχε πάψει να υπάρχει απο τότε που το 'σκασε αφήνοντας πίσω του τους συντρόφους του στα χέρια του παρανοικού Μανιαδάκη.
Το 1941, η Αμερική μπαίνει κι αυτή στο πόλεμο και ο Ανδρέας κατατάσσεται ως εθελοντής στο Αμερικανικό Ναυτικό ως ...Νοσοκόμος, καθαρά για να πάρει μέσω αυτής την Αμερικανική Υπηκοότητα, την οποία και διατηρούσε ώς το τέλος της ζωής του, που πρακτικά σημαίνει οτι ενώ ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήταν ταυτόχρονα και Υπήκοος των ΗΠΑ!
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!
---
Στην Αμερική, όλα κυλούσαν τέλεια για τον νεαρό και φιλόδοξο Ανδρέα. Το 1943 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου και διορίστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής (associate professor). Tο 1947 διορίστηκε επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Berkeley), όπου και διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης από το 1956 ως το 1959.
Στο μεταξύ, είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, Χριστίνα Ρασιά, Ελληνοαμερικανίδα Ψυχιάτρο, που τον στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις στο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Αμέσως σχεδόν μετά, τη χωρίζει και παντρεύεται την αμερικανίδα Μαργαρίτα Τσάντ, η οποία του χαρίζει και 4 παιδιά, τον Γιωργάκη (σημερινό πρωθυπουργό), τη Σοφία, τον Νίκο και τον Αντρίκο.
Τον Γενάρη του 1961, ο Κων/νος Καραμανλής, πρωθυπουργός τότε, τον καλεί να έλθει στην Ελλάδα, παρ'ότι ήταν γιός του μεγαλύτερου πολιτικού του αντιπάλου, για να αναλάβει τη θέση του επικεφαλής του νεοσύστατου Κέντρου Οικονομικών Ερευνών, όπου και εργασθηκε ως σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια μεγάλη πολιτική πράξη απο τον Καραμανλή, που έδειξε και έμπρακτα οτι το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η πρόοδος και η ανάπτυξη της χώρας, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το γεγονός οτι ο Ανδρέας ήταν ο γιός του Γεωργίου Παπανδρέου, που τον κατηγορούσε με Ανένδοτο αγώνα ως "σφετεριστή" της πρωθυπουργίας και "αλλοιωτή" των εκλογικών αποτελεσμάτων! Ετσι είναι. Οι Μεγάλοι πολιτικοί Ανδρες κρίνονται απ τις πράξεις τους.
Κι ο Καραμανλής, ΗΤΑΝ μεγάλος πολιτικός άνδρας!
Τέλος πάντων, στις εκλογές του 1964, ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν θεωρησε και πολύ καλή ιδέα το γεγονός οτι ο γιός του, με το όχι και τόσο άμεμπτο παρελθόν και με το γεγονός ότι συνεργάστηκε με τον Καραμανλή στο Υπουργείο Οικονομικών, να έβαζε υποψηφιότητα με το κόμμα του, την Ενωση Κέντρου, για βουλευτής. Στο τέλος όμως υπέκυψε κι έτσι ο Αντρέας μπαίνει θριαμβευτικά στην πολιτική εκλεγόμενος βουλευτής Αχαίας. Μετείχε στην κυβέρνηση του πατέρα του, αρχικά ως υπουργός Προεδρίας και λίγο αργότερα ως αναπληρωτής Yπουργός Συντονισμού.
Απο δώ όμως ξεκινάνε και οι φιλοδοξίες του, φτάνοντας στο σημείο να πριονίζει σιγά σιγά τη καρέκλα του ίδιου του πατέρα του, "διαφωνώντας" συνεχώς μαζί του σε θέματα πολιτικού συντονισμού και σιγά-σιγά συσπειρώνει γύρω του την αριστερίζουσα πτέρυγα της Ενωσης Κέντρου, δημιουργώντας αντιπολιτευτικό πυρήνα μέσα στο ίδιο του το κόμμα! Ο πατέρας του, έξαλλος με την απαράδεκτη συμπεριφορά του, φτάνει στο σημείο να δηλώσει σε συνεργάτες του "Αλλοίμονό σε σας και στο τόπο, αν ποτέ φτάσει στο σημείο ο γιός μου να πάρει την εξουσία να τον κυβερνήσει'!
Αχ, μεγάλε Γέρο της Δημοκρατίας!
Πόσο ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΗΣΟΥΝ...
Διατάσσονται αμέσως έρευνες τις οποίες αναλαμβάνει ο αντιστράτηγος Σίμος, ο οποίος κατεβαίνει σε χρόνο μηδέν στην Κύπρο και να διεξαγάγει ανακρίσεις για το ζήτημα. Ο αντιστράτηγος ερευνά τα στοιχεία, εξετάζει 93 μάρτυρες και αποφαίνεται οτι ναί μεν απεδείχθη οτι υπήρχε η οργάνωση αυτή, αλλά κανείς δεν ομολόγησε οτι ο Παπανδρέου ήταν ο αρχηγός της. Παρ' όλα αυτά, όσοι στρατιωτικοί συνελήφθησαν, τιμωρήθηκαν με μικρές ποινές. Τέσσερις Λοχαγοί αποτάχθηκαν και άλλοι έξη απλώς ελέχθησαν πειθαρχικά.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, έξαλλος με την όλη ιστορία, πιέζει το γιό του να του πεί την αλήθεια, ο Ανδρέας όμως όχι μόνο αρνείται τα πάντα, αλλά τον απειλεί κιόλας με διάσπαση στο κόμμα τους! Στο μεταξύ δίνεται και η αφορμή στον νεαρό τότε Βασιλιά να ανακευτεί στα πράγματα κατά παράβαση του Συντάγματος (τέτοιες εποχές, τι περιμένει κανείς) και απαιτεί η υπόθεση να πάει στο Στρατοδικείο. Ο Γέρος της Δημοκρατίας δέχεται, αλλά με την προυπόθεση να σταλεί μαζί και η υπόθεση του Σχεδίου "Περικλής" που περιγράψαμε στο 3ο μέρος και που είχε πρωταγωνιστή τον άλλον προδότη, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Οι υποθέσεις αυτές πήγαν τελικά στο δικαστήριο, αλλά στο μεταξύ η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Η αναμπουμπούλα αυτή δημιουργεί τεράστια πολιτική κρίση που τελικά οδήγησε στα Ιουλιανά, γνωστά και ως Αποστασία, μια ομάδα δηλαδή βουλευτών της Ενωσης Κέντρου που ήραν την εμπιστοσύνη τους στη κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και στήριξαν διάφορες κυβερνήσεις που γελοιοποίησαν τον πολιτικό κόσμο και ήταν η αφορμή για το έγκλημα της 21ης Απριλίου με αρχηγούς τους δύο ΠΡΟΔΟΤΕΣ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ και Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ που περιγράψαμε στο προηγούμενο μέρος.
Υπεύθυνος και ηθικός αυτουργός όλης αυτής της ανωμαλίας,
ο ένας και μοναδικός, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ!
ο ένας και μοναδικός, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ!
---
Μετά το ξέσπασμα των Απριλιανών γεγονότων το 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου συλλαμβάνεται στο σπίτι του απο τους πραξικοπηματίες, καθώς και οι περισσότεροι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένων των αποστατών και του ίδιου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο Ανδρέας ομως βάζει λυτούς και δεμένους στη ...δεύτερη πατρίδα του, αυτή των ΗΠΑ, φωνάζοντας μέσα απο τα κελλιά των φυλακών οτι είναι και...Αμερικανός Πολίτης και έχει δικαιώματα!!!!
Φυσικά οι της Αμερικανικής Πρεσβείας θορυβούνται και με την απειλή του ξεσπάσματος άλλου σκανδάλου (ήδη τους κατηγορούσαν όλοι πίσω απ τις κουίντες ως υπεύθυνους για την ανωμαλία αυτή στην Ελλάδα) πιέζουν τον δικτάτορα και Αρχιπροδότη Παπαδόπουλο να αφήσει ελεύθυερο τον Ανδρέα Παπανδρέου και όλη την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα του.
Ο Παπαδόπουλος τελικά ενδείδει στις πιέσεις και διατάσσει να αποφυλακιστούν οι Παπανδρέου. Ο Μέγας Γέρων όμως αρνείται, διαμηνύοντας στους προδότες "Αποφυλακίστε πρώτα τη Δημοκρατία και τελευταίον εμένα! Η θέση μου είναι μαζί της!" Ο Ανδρέας όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα να την άφηνε μόνη της τη Δημοκρατία, φυλακισμένη. Κι έτσι, το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου, πετάει προς την ελευθερία, αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια που ο ίδιος δημιούργησε.
---
Απο το ΠΑΚ στο ΠΑΣΟΚ και την Εξουσία.
Φεύγοντας
ο Παπανδρέου απο την Ελλάδα, μέσα στο αεροπλάνο που τον οδηγούσε πίσω
στην άλλη "Πατρίδα", ήδη σκεφτόταν το πώς έπρεπε να αντιδράσει σ' αυτή
τη κατάσταση και με ποιόν τρόπο. Αντίδραση βέβαια πάντα εκ του ασφαλούς.
Τώρα το είχε μάθει πλέον καλά το μάθημά του. Δεν ήταν αυτός γεννημένος
για - Πρόσωπο με Πρόσωπο - αντίδραση. Δύο φορές που το επιχείρησε, έφαγε
και τίς δύο τα μούτρα του. Αρα; Τι μέλλει γενέσθαι;
Μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Η ίδρυση ενός κινήματος, που θα είχε τη μορφή αντιστασιακού πυλώνα, μαζεύοντας όσους Ελληνες του εξωτερικού μπορούσε και μ' αυτόν τον τρόπο να πίεζε ξένες κυβερνήσεις να τον βοηθήσουν να πάρει την εξουσία στην Ελλάδα. Ηξερε οτι ο Καραμανλής ήταν στο Παρίσι αυτοεξόριστος, ήδη 5-6 χρόνια. Ηξερε επίσης οτι αν γινόταν πολιτικές διαβουλεύσεις για το θέμα της Ελλάδος σε ευρωπαικό επίπεδο, ο πρώτος που θα πρότειναν για πρωθυπουργό θα ήταν ο Καραμανλής κι όχι αυτός.
Γιατί; Μα επειδή ασφαλώς τα χε κάνει ολότελα θάλασσα και οι ευρωπαίοι δεν τον εμπιστεύονταν! Μόνο στους Αμερικάνους "συμπατριώτες" του είχε ελπίδες. Και δεν έπεσε καθόλου έξω σ' αυτή του τη σκέψη. Επρεπε λοιπόν να προλάβει τα πράγματα και να ιδρύσει το όποιο κίνημα είχε κατα νού το γρηγορότερο δυνατόν. Να μην τον προλάβει ο Καραμανλής.
Στην Αμερική, ο προσωπικός του φίλος απο τα φοιττητικά χρόνια Εντουαρντ Μπλέικ, που στο μεταξύ είχε πάρει κυβερνητικό πόστο στο Στέιτ Ντηπάρτμεντ πρίν κάποια χρόνια, του προτείνει να συνεργαστεί σε ελληνικά θέματα με την ίδια τη CIA, η οποία θα μπορούσε να τον βοηθήσει να πάρει κάποια στιγμή την εξουσία στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου δεν το βρήκε καθόλου κακή ιδέα. Το αντίθετο μάλιστα. Ναί, εντάξει, αλλά πώς θα γινόταν;
Μα μόνο μέσω του Μπλεικ, ο οποίος θα ήταν αυτός που θα κανόνιζε τις συναντήσεις μέσω της διαβόητης Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Ο,τι ήθελε η CIA το πετύχαινε και ο Ανδρέας το ήξερε καλά αυτό. Τις επόμενες μέρες, ο Μπλέικ τον φέρνει σε επαφή με κάποιον πράκτορα, που αποκαλούνταν "ROCK", ο οποίος του πιστοποιεί το ενδιαφέρον της Υπηρεσίας τόσο γι αυτόν, όσο και για το μέλλον της Ελλάδας. Αλλά δεν θα ήταν και τόσο καλή ιδέα η δράση αυτή να γινόταν σε αμερικανικό έδαφος. Θα έπρεπε να γίνει σε Ευρωπαικό.
Και γι αυτό μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Να δουλέψει σε κάποιο πανεπιστήμιο της Ευρώπης, το οποίο και θα χρησιμοποιούσε ως Εδρα. Ετσι και έγινε. Ο Ανδρέας, μετα απο κάποιοες μέρες, λαμβάνει επιστολή απο το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης (απόλυτα μελετημένες οι κινήσεις της διαβόητης και τρομερής CIA) που του προτείνει τη θέση του Καθηγητή Οικονομικών, με αρκετά σεβαστό μισθό και έξοδα διαμονής πληρωμένα.
Η οικογένεια μετακομίζει στη Στοκχόλμη και μετα απο λίγο καιρό, ο Ανδρέας ιδρύει το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Αντιστασιακό Κίνημα) στις 28 Φεβρουαρίου του 1968 με μια ιστορική ομιλία του στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Μεταναστών, η οποία και άλλαξε το τότε πολιτικό σκηνικό.
Γύρω του μαζεύτηκε σχεδόν ΟΛΗ την ελληνική διανόηση που ζούσε στο εξωτερικό (απο καλλιτέχνες, μουσικούς, καθηγητές πανεπιστημίων, ηθοποιούς και ασφαλώς φοιτητές), οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπό του τον Ελληνα Ηγέτη που θα ελευθέρωνε την Ελλάδα απ τα δεσμά της. Bάση της ιδρυτικής διακήρυξής του, το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα ιδρύθηκε «για να αποτελέσει το κέντρο της δημοκρατικής αντιστάσης στην Ελλάδα».
Ως καθήκον του, η διακήρυξη όριζε «τον συντονισμό της αντιστάσης στην Ελλάδα» και σκοπό του «την ανατροπή της χούντας και την εγκαθίδρυση γνήσιων δημοκρατικών διαδικασιών που θα ήταν εγγύηση της πλήρους και άνευ όρων λαϊκής κυριαρχίας θεμελιώμενης σε μια μόνιμη και στερεή βάση».Ακούγοντας αυτά τα βαρύγδουπα και άκρως ηρωικά, όλοι αυτοί που βρέθηκαν κοντά του σίγουρα έπρεπε να ελεγαν μέσα τους "Ε, δε μπορεί, τα πιστεύει αυτά που λέει!" Ναί, ασφαλώς και τα πίστευε εκείνη την ώρα που τα έλεγε, μόνο που όταν κατέβαινε απ το βήμα, το πρώτο που έκανε ήταν απλώς να τα...ξεχνάει!
Οι μόνοι που τα θυμόντουσαν, ήταν οι συνεργάτες του και οι οπαδοί του, που τον ακολουθούσαν τυφλά! Στο μεταξύ στην Ελλάδα, οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ αντιστασιακοί υπέφεραν απο το ξύλο και τα βασανιστήρια της ΕΣΑ. Ο ήρωας Αλέκος Παναγούλης, που είχε κάνει απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Δικτάτορα, υπέστη ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ βασανισμούς. Βελόνες στη γλώσσα και ξερίζωμα των νυχιών, παγωμένα μπουγέλα, βιαιοπραγίες με γκλόμπ και σιδερογροθιές και ό,τι άλλο απάνθρωπο μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νούς και στην άλλη άκρη ο Ανδρέας, που...έκανε αντίσταση πίνοντας το ουισκάκι του (πάντα Black Label) συζητώντας παχιά λόγια με ευρωπαίους πολιτικούς και διανοητές, που παρασύρονταν απο το επικοινωνιακό "χάρισμα" του συνομιλητή τους και ταυτόχρονα δημιουργούσε και την πρώτη - επισήμως - εξωσυζυγική του σχέση με την Ολστερν Νίμπλουμ, μια νεαρή φοιτήτρια η οποία μένει μάλιστα και ...έγκυος, κάνοντας την Μαργαρίτα έξω φρενών δημιουργώντας απίστευτους καυγάδες στο σπίτι.... Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σε λίγους μήνες γεννιέται και η κόρη της Νίμπλουμ, η Αιμιλία-Αντρέα, την οποία αναγκάστηκε να ...αναγνωρίσει έπειτα απο 15 ολόκληρα χρόνια, όντας Πρωθυπουργός της Ελλάδας...
Οι κοντινοί του άνθρωποι και συνεργάτες του, τα έβλεπαν όλα αυτά, απλά πίστευαν πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά...παραξενιές και ελαττώματα ενός πραγματικά "χαρισματικού" ανθρώπου και του έδιναν κι αυτοί με τη σειρά τους το...συγχωροχάρτι. Είχε βλέπεις τον τρόπο του ο Ανδρέας να τουμπάρει τους πάντες και να φέρνει τα πράγματα ακριβώς εκεί που ήθελε.
Στην Ελλάδα, εκτός απο τον Γιάννη Αλευρά, που ήταν ο κεντρικός ηγετικός σύνδεσμος του ΠΑΚ, σημαντικό ρόλο παίζει ο Σάκης Καράγιωργας, ο άλλος μεγάλος ήρωας της Αντίστασης και ένας απο τους ανθρώπους της διανόησης, ιδρυτής της αντιστασιακής οργάνωσης "Δημοκρατική Άμυνα", που λάτρεψε τον Παπανδρέου. Ο Καράγιωργας ήταν Καθηγητής της Παντείου και ταυτόχρονα ένας απο τους πιο σημαντικούς αντιστασιακούς.
Ο Παπανδρέου στήριζε πολλά σ' αυτόν. Και δεν είχε άδικο. Ομως, το 1969 σε μια απόπειρα τοποθέτησης βόμβας, εκρηγνυται ο πυροκροτητής και τον τραυματίζει σοβαρά. Αυτό το γεγονός αποτελεσε και την αφορμή της σύλληψής του, όπου, όντας βαριά τραυματισμένος, χάνοντας το αριστερό του χέρι, βασανίζεται απάνθρωπα. Στη δίκη που ακολουθεί, καταδικάζεται σε ισόβια και παρέμεινε στη φυλαή μέχρι τη πτώση της Χούντας... Υπήρξαν πολλοί άλλοι αντιστασιακοί που πίστεψαν και πολέμησαν για χάρη του Ανδρέα, θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο σ΄αυτούς, απλά ανέφερα εδώ κάποιους που ενώ στηριξαν τον Παπανδρέου και πίστεψαν σ' αυτόν, εντούτοις αργότερα προδόθηκαν απο τον ίδιο τον Ηγέτη τους και χάθηκαν στη λήθη...
Και φτάνουμε στον Ιούλιο του '74, όπου οι προδότες της Χούντας πέφτουν υπο το βάρος της επαίσχυντης προδοσίας τους έναντι της Κύπρου και του Εθνους και ο Φαίδων Γκιζίκης καλεί ευσπεσμένα τους πολιτικούς να αναλάβουν την εξουσία. Ο Παπανδρέου απλώς παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, μην αναλαμβάνοντας καμμιά πρωτοβουλία, σε αντίθεση με τους στενούς του συνεργάτες που του έλεγαν οτι "Επιτέλους ήλθε η ώρα" Ναί, ήλθε η ώρα για τους άλλους, όχι ακόμη για κείνον! Σιγά τωρα μη τυχόν κι ο ...γιαλαντζή επαναστάτης αναλάβει τέτοιο απίστευτο βάρος ευθύνης! Αστειεύεστε;
Οι πολιτικοί που μετείχαν στη σύσκεψη προτείνουν μια μεγάλη προσωπικότητα για να αναλάβει τη μετάβαση απο το χουντικό καθεστώς στη Δημοκρατία και που άκουγε στο όνομα Παναγιώτης Κανελλόπουλος, επιφανής Έλληνας φιλόσοφος, πολιτικός και ακαδημαϊκός, ο "Νεστορας" της πολιτικής, όπως τον αποκαλούσαν. Το σχέδιο ήταν με επικεφαλής αυτόν και τον Γεώργιο Μαύρο στην Αντιπροεδρία, το Εθνος να αποτινάξει τη χουντική αλυσσίδα και να αντιμετωπίσει με θάρρος τη τραγωδία που του κληροδότησαν οι προδότες.
Και τότε συνέβη αυτό που διακαώς φοβόταν και ήθελε να προλάβει ο Παπανδρέου. Ο Ναύαρχος Αραπάκης μαζί με τον Ευάγγελο Αφέρωφ. διαφώνησαν με τους άλλους, προτείνοντας αντί του Κανελλόπουλου τον Κων/νο Καραμανλή, πιστεύοντας - και δικαίως - πως η πολιτική του βαρύτητα και το κύρος του διεθνώς, αποτελούσε και την εγγύηση για την ομαλότητα. Πράγματι, ο Καραμανλής αποδέχεται το κάλεσμα και ζητάει το ίδιο βράδυ απο τον φίλο του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν που ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας, το αεροπλάνο του για να φύγει το γρηγορότερο.
Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή του απο το Λαό που τον υποδέχτηκε ως απελευθερωτή, αμέσως μεταβαίνει στο Προεδρικό Μέγαρο και το πρωί της άλλης μέρας σχηματίζει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπο την αρχηγία του και αντιπρόεδρο τον Μαύρο. Ο Παπανδρέου λυσσομανάει που τον βλέπει να είναι αυτός τελικά ο εκλεκτός κι όχι ο ίδιος, αλλά και πάλι λυποψυχάει να γυρίσει στην Ελλάδα μαζί με τους άλλους πολιτικά διωκόμενους, φοβούμενος και τον...ίσκιο του ακόμη!
Οι συνεργάτες του δυσφορούν βλέποντας τον ...Μεγάλο Αρχηγό να παρακολουθεί απαθής τα γεγονότα και μάλιστα κάποιος απο αυτούς τόλμησε να σηκώσει τη φωνή του λέγοντας: "Τελικά πότε θα έρθει η ώρα σου, περιμένεις να σου στρώσει το χαλί και πάλι ο Καραμανλής;" (Αυτό το αναφέρει η Αμαλία Φλέμιγκ, χωρίς όμως να κατονομάσει ποτέ αυτόν που το ξεστόμισε). Το γεγονός όμως ήταν οτι ο...Μεγάλος Αρχηγός θύμωσε τόσο πολύ, που ο συνεργάτης αυτός μάλλον εξαφανίστηκε απο το προσκήνιο άμεσα. Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιός ήταν.
Τελικά, αφού βεβαιώνεται απο την ίδια τη CIA οτι δεν κινδυνεύει η...πολύτιμη ζωή του κι οτι ο Καραμανλής είχε ήδη "καθαρίσει" τα χουντικά κατάλοιπα, στις 18 Αυγούστου, σχεδόν ένα μήνα αργότερα, πατάει το πόδι του ξανά στη πατρίδα. Γίνεται δεκτός απο μια μερίδα Κεντρώων ψηφοφόρων που τον περίμεναν στο αεροδρόμιο να τον αποθεώσουν και αμέσως κατευθύνεται στο Καστρί, στο σπίτι του πατέρα του. Εκεί στήνει το ορμητήριό του και με συνεργάτες τους Φρόσω Κοκκόλα, Ακη Τσοχατζόπουλο, Γιάννη Αλευρά, Στάθη Παναγούλη και Σάκη Καράγιωργα τις επόμενες κινήσεις του. Κι ενώ όλοι περίμεναν να αναλάβει την αρχηγία της Ενωσης Κέντρου, διαδεχόμενος τον πατέρα του, αυτός προτιμά να ...αποκυρήξει το παρελθόν με την ίδρυση ενός απόλυτα ριζοσπαστικού κινήματος, εντελώς δημιούργημα δικό του, που θα τον έφερνε γρήγορα στην εξουσία δημιουργώντας στρατιές οπαδών.
Το όνομα του κόμματος βρέθηκε και αποφασίστηκε μέσα σε ένα βράδυ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προσέξτε, όχι κόμμα, Κίνημα! Λέξη κλειδί, που οι συνειρμοί που γεννούσε είχαν να κάνουν με αγώνες, δράση και αμφισβήτιση των πάντων! Μια λέξη που ΠΟΤΕ δεν σβήστηκε απο την ονομασία, ποτέ δεν μετατράπηκε στην αντίστοιχη του "Κόμμα", θυμίζοντας σε όλους το ...αγωνιστικό παράστημα του Αρχηγού... Επικοινωνιακά τρύκ ενος χαρισματικού Απατεώνα...
Ετοιμάζοντας πυρετωδώς τη διακύρηξη των αρχών του κόμματός του, ο Παπανδρέου αποφασίζει την ημέρα που θα ανακοίνωνε την ίδρυση του κόμματος και την εξαγγελία των αρχών του. Και η ημέρα αυτή ήταν η 3η Σεπτεμβρίου του 1974. Αλλο ένα απίστευτα δομημένο επικοινωνιακό τρύκ. Αυτή η βαρύ6γδουπη διακύρηξη, έπρεπε να ταυτίζεται και με μια μεγάλη ημερομηνία, και ποιά θα μπορούσε να ήταν αυτή;
Μα ασφαλώς η 3η Σεπτεμβρίου του 1843, ημέρα της επανάστασης του Λαού εναντίον του Οθωνα, Βασιλιά της Ελλάδας, με πρωτεργάτη τον συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη και με σκοπό την απαίτηση Συντάγματος απο τον βασιλέα και τη μετάβαση απο την απόλυτη μοναρχία, στη Συνταγματική Μοναρχία.
Και κατ' αυτόν τον τρόπο, η ιδεολογική διακύρηξη του κόμματός του παίρνει μιαν άλλη, πολύ βαρύνουσα σημασία και με φράσεις- κλειδιά, όπως "Λαική Κυριαρχία", "Εθνική Ανεξαρτησία", "Κοινωνική Απελευθέρωση" μετατρέπεται σε κοινωνικό ευαγγέλιο για κάθε κατατρεγμένο, κοινωνικά καταπιεσμένο και προδομένο Ελληνα. Ο Παπανδρέου κερδίζει κατα κράτος τις εντυπώσεις και εμπνέει τους αγωνιστές της Αντίστασης που είχαν στριμωχτεί όλοι στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία για να τον ακούσουν, να ενταχθούν μαζί του.
Απο αυτό εδώ το σημείο, αρχίζει η απίστευτη Ανοδος ενός Προδότη και απίστευτη Κάθοδος ενός Λαού, που για άλλη μια φορά προδίδεται και ευτελίζεται με τον πιο επαίσχυντο, ελεεινό και βρώμικο τρόπο, απο έναν άνθρωπο που ΠΟΤΕ στη ζωή του δεν εφάρμοσε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ απο όλα αυτά που βαρύγδουπα και ηρωικά διακύρηξε εκείνο το βράδυ στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία.
Και όπως θα δούμε στην τρίτη και τελευταία ενότητα, ο Παπανδρέου δεν υπήρξε ΠΟΤΕ στην ουσία ΠΟΛΕΜΙΟΣ των Αμερικανών, αλλά ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ. Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ΛΑΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, αλλά ένας ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ. Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ο ΗΓΕΤΗΣ του ΛΑΟΥ, όπως πολλοί τον θεωρούν, αλλά ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΙΚΡΕΣ, ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ μικρού αναστήματος ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ που ακόμη και ΣΗΜΕΡΑ ΑΣΕΛΓΟΥΝ ΚΑΙ ΒΙΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΘΝΟΣ!
Μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Η ίδρυση ενός κινήματος, που θα είχε τη μορφή αντιστασιακού πυλώνα, μαζεύοντας όσους Ελληνες του εξωτερικού μπορούσε και μ' αυτόν τον τρόπο να πίεζε ξένες κυβερνήσεις να τον βοηθήσουν να πάρει την εξουσία στην Ελλάδα. Ηξερε οτι ο Καραμανλής ήταν στο Παρίσι αυτοεξόριστος, ήδη 5-6 χρόνια. Ηξερε επίσης οτι αν γινόταν πολιτικές διαβουλεύσεις για το θέμα της Ελλάδος σε ευρωπαικό επίπεδο, ο πρώτος που θα πρότειναν για πρωθυπουργό θα ήταν ο Καραμανλής κι όχι αυτός.
Γιατί; Μα επειδή ασφαλώς τα χε κάνει ολότελα θάλασσα και οι ευρωπαίοι δεν τον εμπιστεύονταν! Μόνο στους Αμερικάνους "συμπατριώτες" του είχε ελπίδες. Και δεν έπεσε καθόλου έξω σ' αυτή του τη σκέψη. Επρεπε λοιπόν να προλάβει τα πράγματα και να ιδρύσει το όποιο κίνημα είχε κατα νού το γρηγορότερο δυνατόν. Να μην τον προλάβει ο Καραμανλής.
Στην Αμερική, ο προσωπικός του φίλος απο τα φοιττητικά χρόνια Εντουαρντ Μπλέικ, που στο μεταξύ είχε πάρει κυβερνητικό πόστο στο Στέιτ Ντηπάρτμεντ πρίν κάποια χρόνια, του προτείνει να συνεργαστεί σε ελληνικά θέματα με την ίδια τη CIA, η οποία θα μπορούσε να τον βοηθήσει να πάρει κάποια στιγμή την εξουσία στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου δεν το βρήκε καθόλου κακή ιδέα. Το αντίθετο μάλιστα. Ναί, εντάξει, αλλά πώς θα γινόταν;
Μα μόνο μέσω του Μπλεικ, ο οποίος θα ήταν αυτός που θα κανόνιζε τις συναντήσεις μέσω της διαβόητης Υπηρεσίας των ΗΠΑ. Ο,τι ήθελε η CIA το πετύχαινε και ο Ανδρέας το ήξερε καλά αυτό. Τις επόμενες μέρες, ο Μπλέικ τον φέρνει σε επαφή με κάποιον πράκτορα, που αποκαλούνταν "ROCK", ο οποίος του πιστοποιεί το ενδιαφέρον της Υπηρεσίας τόσο γι αυτόν, όσο και για το μέλλον της Ελλάδας. Αλλά δεν θα ήταν και τόσο καλή ιδέα η δράση αυτή να γινόταν σε αμερικανικό έδαφος. Θα έπρεπε να γίνει σε Ευρωπαικό.
Και γι αυτό μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Να δουλέψει σε κάποιο πανεπιστήμιο της Ευρώπης, το οποίο και θα χρησιμοποιούσε ως Εδρα. Ετσι και έγινε. Ο Ανδρέας, μετα απο κάποιοες μέρες, λαμβάνει επιστολή απο το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης (απόλυτα μελετημένες οι κινήσεις της διαβόητης και τρομερής CIA) που του προτείνει τη θέση του Καθηγητή Οικονομικών, με αρκετά σεβαστό μισθό και έξοδα διαμονής πληρωμένα.
Η οικογένεια μετακομίζει στη Στοκχόλμη και μετα απο λίγο καιρό, ο Ανδρέας ιδρύει το ΠΑΚ (Πανελλήνιο Αντιστασιακό Κίνημα) στις 28 Φεβρουαρίου του 1968 με μια ιστορική ομιλία του στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Μεταναστών, η οποία και άλλαξε το τότε πολιτικό σκηνικό.
Γύρω του μαζεύτηκε σχεδόν ΟΛΗ την ελληνική διανόηση που ζούσε στο εξωτερικό (απο καλλιτέχνες, μουσικούς, καθηγητές πανεπιστημίων, ηθοποιούς και ασφαλώς φοιτητές), οι οποίοι βλέπουν στο πρόσωπό του τον Ελληνα Ηγέτη που θα ελευθέρωνε την Ελλάδα απ τα δεσμά της. Bάση της ιδρυτικής διακήρυξής του, το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα ιδρύθηκε «για να αποτελέσει το κέντρο της δημοκρατικής αντιστάσης στην Ελλάδα».
Ως καθήκον του, η διακήρυξη όριζε «τον συντονισμό της αντιστάσης στην Ελλάδα» και σκοπό του «την ανατροπή της χούντας και την εγκαθίδρυση γνήσιων δημοκρατικών διαδικασιών που θα ήταν εγγύηση της πλήρους και άνευ όρων λαϊκής κυριαρχίας θεμελιώμενης σε μια μόνιμη και στερεή βάση».Ακούγοντας αυτά τα βαρύγδουπα και άκρως ηρωικά, όλοι αυτοί που βρέθηκαν κοντά του σίγουρα έπρεπε να ελεγαν μέσα τους "Ε, δε μπορεί, τα πιστεύει αυτά που λέει!" Ναί, ασφαλώς και τα πίστευε εκείνη την ώρα που τα έλεγε, μόνο που όταν κατέβαινε απ το βήμα, το πρώτο που έκανε ήταν απλώς να τα...ξεχνάει!
Οι μόνοι που τα θυμόντουσαν, ήταν οι συνεργάτες του και οι οπαδοί του, που τον ακολουθούσαν τυφλά! Στο μεταξύ στην Ελλάδα, οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ αντιστασιακοί υπέφεραν απο το ξύλο και τα βασανιστήρια της ΕΣΑ. Ο ήρωας Αλέκος Παναγούλης, που είχε κάνει απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Δικτάτορα, υπέστη ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ βασανισμούς. Βελόνες στη γλώσσα και ξερίζωμα των νυχιών, παγωμένα μπουγέλα, βιαιοπραγίες με γκλόμπ και σιδερογροθιές και ό,τι άλλο απάνθρωπο μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νούς και στην άλλη άκρη ο Ανδρέας, που...έκανε αντίσταση πίνοντας το ουισκάκι του (πάντα Black Label) συζητώντας παχιά λόγια με ευρωπαίους πολιτικούς και διανοητές, που παρασύρονταν απο το επικοινωνιακό "χάρισμα" του συνομιλητή τους και ταυτόχρονα δημιουργούσε και την πρώτη - επισήμως - εξωσυζυγική του σχέση με την Ολστερν Νίμπλουμ, μια νεαρή φοιτήτρια η οποία μένει μάλιστα και ...έγκυος, κάνοντας την Μαργαρίτα έξω φρενών δημιουργώντας απίστευτους καυγάδες στο σπίτι.... Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, σε λίγους μήνες γεννιέται και η κόρη της Νίμπλουμ, η Αιμιλία-Αντρέα, την οποία αναγκάστηκε να ...αναγνωρίσει έπειτα απο 15 ολόκληρα χρόνια, όντας Πρωθυπουργός της Ελλάδας...
Οι κοντινοί του άνθρωποι και συνεργάτες του, τα έβλεπαν όλα αυτά, απλά πίστευαν πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά...παραξενιές και ελαττώματα ενός πραγματικά "χαρισματικού" ανθρώπου και του έδιναν κι αυτοί με τη σειρά τους το...συγχωροχάρτι. Είχε βλέπεις τον τρόπο του ο Ανδρέας να τουμπάρει τους πάντες και να φέρνει τα πράγματα ακριβώς εκεί που ήθελε.
Στην Ελλάδα, εκτός απο τον Γιάννη Αλευρά, που ήταν ο κεντρικός ηγετικός σύνδεσμος του ΠΑΚ, σημαντικό ρόλο παίζει ο Σάκης Καράγιωργας, ο άλλος μεγάλος ήρωας της Αντίστασης και ένας απο τους ανθρώπους της διανόησης, ιδρυτής της αντιστασιακής οργάνωσης "Δημοκρατική Άμυνα", που λάτρεψε τον Παπανδρέου. Ο Καράγιωργας ήταν Καθηγητής της Παντείου και ταυτόχρονα ένας απο τους πιο σημαντικούς αντιστασιακούς.
Ο Παπανδρέου στήριζε πολλά σ' αυτόν. Και δεν είχε άδικο. Ομως, το 1969 σε μια απόπειρα τοποθέτησης βόμβας, εκρηγνυται ο πυροκροτητής και τον τραυματίζει σοβαρά. Αυτό το γεγονός αποτελεσε και την αφορμή της σύλληψής του, όπου, όντας βαριά τραυματισμένος, χάνοντας το αριστερό του χέρι, βασανίζεται απάνθρωπα. Στη δίκη που ακολουθεί, καταδικάζεται σε ισόβια και παρέμεινε στη φυλαή μέχρι τη πτώση της Χούντας... Υπήρξαν πολλοί άλλοι αντιστασιακοί που πίστεψαν και πολέμησαν για χάρη του Ανδρέα, θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο σ΄αυτούς, απλά ανέφερα εδώ κάποιους που ενώ στηριξαν τον Παπανδρέου και πίστεψαν σ' αυτόν, εντούτοις αργότερα προδόθηκαν απο τον ίδιο τον Ηγέτη τους και χάθηκαν στη λήθη...
Και φτάνουμε στον Ιούλιο του '74, όπου οι προδότες της Χούντας πέφτουν υπο το βάρος της επαίσχυντης προδοσίας τους έναντι της Κύπρου και του Εθνους και ο Φαίδων Γκιζίκης καλεί ευσπεσμένα τους πολιτικούς να αναλάβουν την εξουσία. Ο Παπανδρέου απλώς παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, μην αναλαμβάνοντας καμμιά πρωτοβουλία, σε αντίθεση με τους στενούς του συνεργάτες που του έλεγαν οτι "Επιτέλους ήλθε η ώρα" Ναί, ήλθε η ώρα για τους άλλους, όχι ακόμη για κείνον! Σιγά τωρα μη τυχόν κι ο ...γιαλαντζή επαναστάτης αναλάβει τέτοιο απίστευτο βάρος ευθύνης! Αστειεύεστε;
Οι πολιτικοί που μετείχαν στη σύσκεψη προτείνουν μια μεγάλη προσωπικότητα για να αναλάβει τη μετάβαση απο το χουντικό καθεστώς στη Δημοκρατία και που άκουγε στο όνομα Παναγιώτης Κανελλόπουλος, επιφανής Έλληνας φιλόσοφος, πολιτικός και ακαδημαϊκός, ο "Νεστορας" της πολιτικής, όπως τον αποκαλούσαν. Το σχέδιο ήταν με επικεφαλής αυτόν και τον Γεώργιο Μαύρο στην Αντιπροεδρία, το Εθνος να αποτινάξει τη χουντική αλυσσίδα και να αντιμετωπίσει με θάρρος τη τραγωδία που του κληροδότησαν οι προδότες.
Και τότε συνέβη αυτό που διακαώς φοβόταν και ήθελε να προλάβει ο Παπανδρέου. Ο Ναύαρχος Αραπάκης μαζί με τον Ευάγγελο Αφέρωφ. διαφώνησαν με τους άλλους, προτείνοντας αντί του Κανελλόπουλου τον Κων/νο Καραμανλή, πιστεύοντας - και δικαίως - πως η πολιτική του βαρύτητα και το κύρος του διεθνώς, αποτελούσε και την εγγύηση για την ομαλότητα. Πράγματι, ο Καραμανλής αποδέχεται το κάλεσμα και ζητάει το ίδιο βράδυ απο τον φίλο του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν που ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας, το αεροπλάνο του για να φύγει το γρηγορότερο.
Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή του απο το Λαό που τον υποδέχτηκε ως απελευθερωτή, αμέσως μεταβαίνει στο Προεδρικό Μέγαρο και το πρωί της άλλης μέρας σχηματίζει Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπο την αρχηγία του και αντιπρόεδρο τον Μαύρο. Ο Παπανδρέου λυσσομανάει που τον βλέπει να είναι αυτός τελικά ο εκλεκτός κι όχι ο ίδιος, αλλά και πάλι λυποψυχάει να γυρίσει στην Ελλάδα μαζί με τους άλλους πολιτικά διωκόμενους, φοβούμενος και τον...ίσκιο του ακόμη!
Οι συνεργάτες του δυσφορούν βλέποντας τον ...Μεγάλο Αρχηγό να παρακολουθεί απαθής τα γεγονότα και μάλιστα κάποιος απο αυτούς τόλμησε να σηκώσει τη φωνή του λέγοντας: "Τελικά πότε θα έρθει η ώρα σου, περιμένεις να σου στρώσει το χαλί και πάλι ο Καραμανλής;" (Αυτό το αναφέρει η Αμαλία Φλέμιγκ, χωρίς όμως να κατονομάσει ποτέ αυτόν που το ξεστόμισε). Το γεγονός όμως ήταν οτι ο...Μεγάλος Αρχηγός θύμωσε τόσο πολύ, που ο συνεργάτης αυτός μάλλον εξαφανίστηκε απο το προσκήνιο άμεσα. Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιός ήταν.
Τελικά, αφού βεβαιώνεται απο την ίδια τη CIA οτι δεν κινδυνεύει η...πολύτιμη ζωή του κι οτι ο Καραμανλής είχε ήδη "καθαρίσει" τα χουντικά κατάλοιπα, στις 18 Αυγούστου, σχεδόν ένα μήνα αργότερα, πατάει το πόδι του ξανά στη πατρίδα. Γίνεται δεκτός απο μια μερίδα Κεντρώων ψηφοφόρων που τον περίμεναν στο αεροδρόμιο να τον αποθεώσουν και αμέσως κατευθύνεται στο Καστρί, στο σπίτι του πατέρα του. Εκεί στήνει το ορμητήριό του και με συνεργάτες τους Φρόσω Κοκκόλα, Ακη Τσοχατζόπουλο, Γιάννη Αλευρά, Στάθη Παναγούλη και Σάκη Καράγιωργα τις επόμενες κινήσεις του. Κι ενώ όλοι περίμεναν να αναλάβει την αρχηγία της Ενωσης Κέντρου, διαδεχόμενος τον πατέρα του, αυτός προτιμά να ...αποκυρήξει το παρελθόν με την ίδρυση ενός απόλυτα ριζοσπαστικού κινήματος, εντελώς δημιούργημα δικό του, που θα τον έφερνε γρήγορα στην εξουσία δημιουργώντας στρατιές οπαδών.
Το όνομα του κόμματος βρέθηκε και αποφασίστηκε μέσα σε ένα βράδυ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προσέξτε, όχι κόμμα, Κίνημα! Λέξη κλειδί, που οι συνειρμοί που γεννούσε είχαν να κάνουν με αγώνες, δράση και αμφισβήτιση των πάντων! Μια λέξη που ΠΟΤΕ δεν σβήστηκε απο την ονομασία, ποτέ δεν μετατράπηκε στην αντίστοιχη του "Κόμμα", θυμίζοντας σε όλους το ...αγωνιστικό παράστημα του Αρχηγού... Επικοινωνιακά τρύκ ενος χαρισματικού Απατεώνα...
Ετοιμάζοντας πυρετωδώς τη διακύρηξη των αρχών του κόμματός του, ο Παπανδρέου αποφασίζει την ημέρα που θα ανακοίνωνε την ίδρυση του κόμματος και την εξαγγελία των αρχών του. Και η ημέρα αυτή ήταν η 3η Σεπτεμβρίου του 1974. Αλλο ένα απίστευτα δομημένο επικοινωνιακό τρύκ. Αυτή η βαρύ6γδουπη διακύρηξη, έπρεπε να ταυτίζεται και με μια μεγάλη ημερομηνία, και ποιά θα μπορούσε να ήταν αυτή;
Μα ασφαλώς η 3η Σεπτεμβρίου του 1843, ημέρα της επανάστασης του Λαού εναντίον του Οθωνα, Βασιλιά της Ελλάδας, με πρωτεργάτη τον συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη και με σκοπό την απαίτηση Συντάγματος απο τον βασιλέα και τη μετάβαση απο την απόλυτη μοναρχία, στη Συνταγματική Μοναρχία.
Και κατ' αυτόν τον τρόπο, η ιδεολογική διακύρηξη του κόμματός του παίρνει μιαν άλλη, πολύ βαρύνουσα σημασία και με φράσεις- κλειδιά, όπως "Λαική Κυριαρχία", "Εθνική Ανεξαρτησία", "Κοινωνική Απελευθέρωση" μετατρέπεται σε κοινωνικό ευαγγέλιο για κάθε κατατρεγμένο, κοινωνικά καταπιεσμένο και προδομένο Ελληνα. Ο Παπανδρέου κερδίζει κατα κράτος τις εντυπώσεις και εμπνέει τους αγωνιστές της Αντίστασης που είχαν στριμωχτεί όλοι στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία για να τον ακούσουν, να ενταχθούν μαζί του.
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
---
Απο αυτό εδώ το σημείο, αρχίζει η απίστευτη Ανοδος ενός Προδότη και απίστευτη Κάθοδος ενός Λαού, που για άλλη μια φορά προδίδεται και ευτελίζεται με τον πιο επαίσχυντο, ελεεινό και βρώμικο τρόπο, απο έναν άνθρωπο που ΠΟΤΕ στη ζωή του δεν εφάρμοσε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ απο όλα αυτά που βαρύγδουπα και ηρωικά διακύρηξε εκείνο το βράδυ στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία.
Και όπως θα δούμε στην τρίτη και τελευταία ενότητα, ο Παπανδρέου δεν υπήρξε ΠΟΤΕ στην ουσία ΠΟΛΕΜΙΟΣ των Αμερικανών, αλλά ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ. Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ΛΑΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, αλλά ένας ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ και ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ. Δεν υπήρξε ΠΟΤΕ ο ΗΓΕΤΗΣ του ΛΑΟΥ, όπως πολλοί τον θεωρούν, αλλά ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΙΚΡΕΣ, ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ μικρού αναστήματος ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ που ακόμη και ΣΗΜΕΡΑ ΑΣΕΛΓΟΥΝ ΚΑΙ ΒΙΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΘΝΟΣ!
---
Η Ανοδος και η Πτώση ενός "Χαρισματικού" Απατεώνα
Η
κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπο τον Κων/νο Καραμανλή, επιτυγχάνει τελικά
να οδηγήσει τον τόπο στο ζητούμενο. Την ομαλή μετάβαση απο τη Δικτατορία
στη Δημοκρατία, αναίμακτα και χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, έχοντας
ΟΛΟΥΣ τους Ελληνες στο πλευρό της. Η Ελλάδα ενωμένη, επιτυγχάνει το
καλύτερο δυνατό στα εσωτερικά της, στο Εθνικό όμως πρόβλημα της Κύπρου
πραγματικά δίνει άνισο αγώνα.
Ο Καραμανλής, παρά τους επιδέξιους χειρισμούς του και την επιστράτευση όλων των επιφανών Ελλήνων του ελληνοαμερικανικού Λόμπι, δεν κατορθώνει να σταματήσει την τουρκική προέλαση του Αττίλα ΙΙ και την κατάληψη του 38,4% του εδάφους του νησιού. Στρατιωτική δράση δεν διανοήτο επ' ουδενί, πρώτον γιατί ο Στρατός ήταν υπό διάλυση απο την προδοτική Χούντα και δεύτερον, ακόμη δεν ήταν απολύτως βέβαιος οτι δεν θα ξεσπούσε κάποιο προδοτικό αντι-κίνημα μέσα στο Στρατό και τα πράγματα να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο.
Ετσι, προτιμά την άμεση αποχώρηση της χώρας απο το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, θέτοντας βαρείς όρους στην παραμονή των βάσεων των ΗΠΑ στη χώρα. Οσο για το νησί, με τη φράση του "Η Κύπρος είναι μακρυά" απαντώντας έτσι στο ερώτημα δημοσιογράφων για το τί θα γίνει με τη Κύπρο, δίνει σε όλους να καταλάβουν οτι η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να κάνει οτιδήποτε. Μόνο η διπλωματική οδός είναι η μόνη που μπορεί να ακολουθηθεί. Η Ιστορία του Εθνους θα τον κρίνει αν έπραξε σωστά ή όχι εκείνες τις μέρες.
Αντίθετα, ο Παπανδρέου προτιμάει την ακατάσχετη δημαγωγία και την επίθεση στην κυβέρνηση κατηγορώντας τον ίδιο τον Καραμανλή για ...ενδοτισμό στους Αμερικανούς και Προδοσία έναντι του Εθνους και της Κύπρου! Ο Καραμανλής ούτε που του δίνει σημασία. Οι μόνοι που ...συμμερίζονται τις απόψεις του είναι το ΚΚΕ (χλιαρά) και οι πρώτοι οπαδοί του κόμματός του. Τον Νοέμβρη του ίδιου έτους, προκυρύσσονται και οι πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές, που σ' αυτές ο Παπανδρέου θέτει ως μεγάλο στοίχημα, να πιάσει τουλάχιστον το 26 με 27% και να γίνει Αντιπολίτευση.
Ο Λαός όμως δεν πολυπιστεύει στα τερτίπια του, θεωρώντας (και σωστά) οτι τα περισσότερα απο αυτά που διακύρηττε είναι ουτοπικά και συνεπώς, μη εφαρμόσιμα. Μερικοί μάλιστα τον χαρακτηρίζουν και "παπατζή", λόγω του αμφιλεγόμενου παρελθόντος του. Βλέπετε, τα γεγονότα της δεκαετίας του 60 ήταν πολύ νωπά και οι περισσότεροι ΓΝΩΡΙΖΑΝ.
Κι έτσι, θες η επιτυχημένη σε γεινκές γραμμές πολιτική του ως Πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας, θές το κύρος του στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, θες ακόμη και το δίλημμα "Καραμανλής η Τάνκς" που διαλαλούσαν οι οπαδοί του, τελικά ο λαός τον εμπιστεύεται για τη διακυβέρνηση της χώρας και με το απίστευτο για νέο κόμμα σε κοινοβουλευτική δημοκρατία ποσοστό 53%, του δίνει καθαρότατη εντολή να βγάλει τη χώρα απ' το τέλμα.
Ο Ανδρέας ζεί μια απο τις χειρότερες νύχτες της ζωής του, βλέποντας το νέο κόμμα του να καθηλώνεται στο φτωχό και μίζερο 15% με την Ενωση Κέντρου υπο τον Γεώργιο Μαύρο να καταλάμβάνει το 25% και τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μια θέση που την ήθελε εκείνη τη στιγμή όσο τίποτε στο κόσμο.
Η απογοήτευσή του μάλιστα ήταν τέτοια, που καταναλώνοντας σχεδόν ένα μπουκάλι ουίσκυ, σηκώνεται απο τη πολυθρόνα του λέγοντας: "Παραιτούμαι! Αυτός ο Λαός είναι αχάριστος και δεν του αξίζω! Να φάει στα μούτρα τον Καραμανλή για άλλη μια φορά για να μάθει! Να πάει στον πάτο!" Οι παρευρισκόμενοι τον κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα, έκλπηκτοι, μη πιστεύοντας στα μάτια τους και στ' αυτιά τους!
Ο Στάθης Παναγούλης μάλιστα πήγε να του ζητήσει το λόγο για τις βαριές κουβέντες που ξεστόμισε, αλλά η Βασούλα Παπανδρέου, ερωτευμένη μαζί του απο την πρώτη στιγμή, τον πέρνει αγκαζέ και βγαίνουν έξω, στον νοεμβριάτικο αέρα, για να μιλήσουν και να τον καλμάρει. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι του είπε. Ομως, όταν επέστρεψαν μετά απο μία ώρα, ο Ανδρέας ήταν άλλος άνθρωπος. Χαμογελαστός και ευδιάθετος, η πρώτη κουβέντα που είπε ήταν: "Μας περιμένει πολύ δουλειά και αγώνας"... Τα χαμόγελα επανήλθαν στα πρόσωπα των συνεργατών του και η Βασούλα δάκρυσε απο συγκίνηση...
Η Βασούλα απο τότε γίνεται η πολύτιμη βοηθός του. Μέχρι και στο ενδυματολογικό style του Αρχηγού! Ο Αρχηγός δεν πρέπει να φαίνεται ίσος με τους άλλους. Πρέπει να δείχνει σεμνός και ταπεινός, τα ρούχα του πρέπει να γίνουν σήμα κατατεθέν των προθέσεών του. Ετσι, υιοθετεί το "ζιβάγκο", μια λαική μπλούζα της εποχής με γιακά που καλυπτε όλο το λαιμό, χωρίς ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ!
Ο κοσμάκης παραλυρεί, βλέποντας στο πρόσωπό του τον "δικό του άνθρωπο" και πολλοί συνωμοσιολόγοι, ψυθιρίζουν πως "Δε θα τη βγάλει καθαρή ο Αντρέας! Θα τον φάνε οι Αμερικάνοι πρωτού ακόμη μπεί για τα καλά στη πολιτική σκηνή, είναι πολύ λεβέντης για να μείνει ζωντανός, να μου το θυμάστε"!
Ναί, μόνο που ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ Η ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ ΟΤΙ Ο "ΑΝΤΡΕΑΣ" ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ!!! Αργότερα το έμαθαν με τον πιο επώδυνο τρόπο...
Ο Παπανδρέου λοιπόν για να υλοποιήσει τα σχέδιά του, χρειαζόταν πάνω απο όλα υπόβαθρο. Οι αγωνιστές της Αντίστασης κατά της Χούντας δεν τον εξυπηρετούσαν. Και δε τον εξυπηρετούσαν για έναν απλούστατο λόγο. Οτι ήταν Υπέρ του Δέοντος συνειδητοποιημένοι και προπάντων, ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ! Παλιές "καραβάνες" της πολιτικής όλοι τους, ήξεραν γιατί πάλευαν τότε και τα αίτια της πάλης τους δεν τα διαπρατευόταν.
Επρεπε λοιπόν με κάποιο τρόπο να τους ξεφορτωθεί. Αυτός, στο κάτω-κάταω, κατα βάθος δεν ήθελε τίποτε απ' όλα αυτά που διακήρυττε με στόμφο και πλαστή πατριοφροσύνη. Το μόνο που ήθελε ήταν να μπεί στο μάτι του Καραμανλή, να εξαφανίσει τον μεγάλο του αντίπαλο που άκουγε στο όνομα Κων/νος Μητσοτάκης και να γινόταν ο Απόλυτος Αρχων της Ελλάδας!
Οι άλλοι γύρευαν πολλά και ο Ανδρέας δεν είχε καμμιά όρεξη να τους τα δώσει. Αρα, τι έπρεπε να κάνει; Ενας δρόμος μονάχα του έμενε. Να ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ και να ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ την περίφημη ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Ναί, αυτούς τους ...ατίθασους επαναστάτες που έβαλαν τα κορμιά τους φράγμα απέναντι στα τάνκς των προδοτών, εκείνη τη μοιραία νύχτα της 16ης προς 17η Νοεμβρίου του 1973. Και δεν μίλαγε για τα πραγματικά παλικάρια που έχυσαν το αίμα τους εκείνο το βράδυ.
Μίλαγε για τα ...λαμόγια, ναι, καλά διαβάσατε, για τα λαμόγια που τους ακολούθησαν και που την κατάλληλη στιγμή το έσκασαν αφήνοντας τους άλλους να γίνονταν βορά στα πολυβόλα των φαντάρων της Χούντας.
Και τα λαμόγια αυτά τα γνώριζε καλά ο Ανδρέας. Κώστας Λαλιώτης, Θανάσης Τσούρας, Χάρης Πασβαντίδης, Χάρης Καστανίδης, Κώστας Σκανδαλίδης και ένα σωρό άλλοι μικρότερης εμβέλειας, που αντάλλαξαν ό,τι ιερότερο (υποτίθεται) πάλαιψαν, για να υπηρετήσουν τη φαυλοτητα, τον καιροσκοπισμό και τη "μίζα"... Και η περίφημη "αποψίλωση" του κόμματος αρχίζει νωρίς-νωρίς, με πρώτο και σημαντικότερο θύμα τον ήρωα Σάκη Καράγιωργα. Ο Καράγιωργας έβλεπε οτι κάτι δεν πήγαινε καλά και αποφασίζει να σηκώσει ανάστημα.
Σε μια συνεδρίαση του Εκτελεστικού κι ενώ προσπάθησε να μιλήσει ο Καράγιωργας, ο ...απίστευτος Κίμων Κουλούρης σηκώνεται και τον διακόπτει λέγοντάς του "Κάτσε κάτω επιτέλους ρε ...κουλοχέρη! Μας τά πρηξες!"
Απίστευτο ε; Το λαμόγιο αυτό τόλμησε και χαρακτήρισε κατ' αυτόν τον τρόπο ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ, που ακρωτηριάστηκε στον Αγώνα ενώ ο Κουλούρης έπινε ουισκάκια με τον μεγάλο Αρχηγό κάπου στην Ευρώπη!!!!
Ο Ανδρέας απλώς...παρακολουθεί και δεν επεμβαίνει, ενώ κάποιοι άλλοι τα βάζουν με τον Κουλούρη. Ο Καράγιωργας δακρύζει απ το θυμό του, σηκώνει το ακρωτηριασμένο χέρι του και απειλεί με αυτό τον Κουλούρη.
Απειλήθηκε γενική σύρραξη, αλλά - δυστυχώς - δεν έγινε τίποτε, οι ψυχραιμότεροι επεμβαίνουν και ηρεμούν τη κατάσταση. Ο Καράγιωργας φεύγει απο την αίθουσα πικραμένος και αηδιασμένος, σπρόχνωντας όποιον έβρισκε μπροστά του. "Εγώ σ' αυτή τη σφηκοφωλιά των προδοτών δεν ξαναμπαίνω! Ως εδώ και μή παρέκει!" ουρλιάζει και αποχωρεί. Βουβαμάρα και παγωμάρα καλύπτει την αίθουσα. Ο μόνος που σκάει αμυδρό χαμόγελο είναι ο Λαλιώτης, ΑΥΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ "ΚΑΡΑΤΟΜΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ" κατ' εντολήν του Αρχηγού! Κι απο κείνη τη στιγμή, γίνεται το δεξί του χέρι.
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ο Αρχηγός τον διορίζει μόνιμο μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου, μόνιμο σχεδιαστή όλων των προεκλογικών συγκεντρώσεων και των εκλογικών αναμετρήσεων του ΠΑΣΟΚ, δημιουργό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ του κόμματος, συγγραφέα των περισσότερων λόγων του Αρχηγού και μυστικό "χωροφύλακα" της παράταξης....Αυτόν, που δεν ειχε ποτε του δουλέψει στη ζωή του, που ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ και σήμερα βρίσκεται με μια ΜΥΘΩΔΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, με μεγάλες καταθέσεις σε τράπεζες της Ελλάδος και του Εξωτερικού, μυστικούς λογ/σμούς που δεν είδαν ΠΟΤΕ το φώς της δημοσιότητας καθώς και απίστευτες γνωριμίες σε όλες τις σκοτεινές "λέσχες" του παρασκηνίου της παγκόσμιας πολιτικής, μηδέ εξαιρουμένης και της Λέσχης Bilderberg...
O Παπανδρέου, έχοντας σχεδόν απαλλαγεί απο αρκετά επικίνδυνα "παράσιτα", εξορμά ακάθεκτος προς την Εξουσία. Την περίοδο '75 - '77 κατορθώνει το απίστευτο. Να συσπειρώσει γύρω του οπαδούς του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς, χρησιμοποιώντας τα συνθήματά της και οικειοποιώντας τις επιδιώξεις της. "ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ", "ΝΑΤΟ-CIA-ΠΡΟΔΟΣΙΑ", "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ", "ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ" και άλλα πολλά, που κάνουν την Αριστερά να προβληματίζεται, αλλά όχι σε σημείο που να ανησυχήσει.
Τα αποτελέσματα των εκλογών του Νοεμβρίου του '77 την διαψεύδουν. Το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει το εκπληκτικό νούμερο του 25% και τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και η Αριστερά και η Ενωση Κέντρου καθηλώνονται. Παντού πανηγυρισμοί και πλατιά χαμόγελα. Τώρα πιά δεν τονσταματούσε τίποτε. Εβλεπε ήδη την πόρτα της εξουσίας να είναι διάπλατα ανοιχτή και να τον περιμένει...
Με την πρώτη μέρα κιόλας της συνεδρίασης της Βουλής για τη ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση Καραμανλή, ο Παπανδρέου ρίχνει το σύνθημα: Αντιπολίτευση παντού! Σε κάθε απόφαση του Καραμανλή βρίσκεται απέναντί του, με βαρύ κατηγορητήριο και οξεία κριτική επι παντός επιστητου. Ακόμη και σε θέματα που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ήταν καίριας σημασίας για τον πολίτη. Κούφια άρνηση σε όλα και συνθήματα αντι-ιμπεριαλιστικά.
Τότε ήταν και η εποχή της προπαρασκευής της Ελλάδας για την είσοδό της στην Ευρωπαική Κοινότητα, αργότερα Ευρωπαική Ενωση. Ο Καραμανλής, ορθά σκεπτόμενος για την εποχή εκείνη, θέλησε να διαφυλάξει μια για πάντα τα σύνορα της Ελλάδας, μη έχοντας καμμία εμπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ και τη φιλοτουρκική κυβέρνηση Φόρντ στην Αμερική, κυβέρνηση που στην ουσία είχε περιέλθει στα χέρια του φοβερού και τρομερού Χένρυ Κίσσινγερ που διοικούσε παρασκηνιακά.
Ο Στρατός δεν ήταν ακόμα σε θέση να αντιμετωπίσει τουρκική εισβολή και οι Τούρκοι, μετά την απόλυτη επιτυχία τους στη Κύπρο είχαν γίνει όλο και πιο θρασείς, διεκδικώντας ξεκάθαρα πλέον ελληνικά εδάφη, αμφισβητώντας την υφαλοκρυπίδα των νησιών και τα έξη ναυτικά μίλια, το ωκεανογραφικό σκάφος "ΧΟΡΑ" βγαίνει στο Αιγαίο και ανοιχτά της Θάσου (εκεί που γίνονταν οι ελληνικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο) κάνοντας δήθεν έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων και οι προκλήσεις γίνονται θηλιά στο λαιμό για την Ελλάδα.
Ο Καραμανλής πετυχαίνει να φέρει το θέμα της υφαλοκριπίδας ως διεθνές θέμα προς εκδίκαση απο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά η τουρκική πλευρά δεν το αποδέχεται ως τέτοιο, παρα άπλά ως διαφορά μεταξύ των δύο κρατών που πρέπει να επιλυθεί και μεταξύ των.
Γι αυτό ο Καραμανλής δεν είχε άλλη επιλογή απο το να επιλέξει την Ευρωπαικη Κοινότητα ως τη μόνη λύση. Και φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό. Ηταν και τα απαραίτητα κονδύλια που έρρεαν μετά τη συμφωνία ένταξης, έτσι ώστε να καταστήσουν την Ελλάδα κάποια στιγμή ισότιμο μέλος. Μεγαλεπίβολο σχέδιο, που όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ, χάρις στον...Ανδρέα!
Που υιοθέτησε για άλλη μια φορά τις θέσεις της Αριστεράς η οποία λυσσομανούσε εναντίον αυτής της προοπτικής επειδή θίγονταν δικά της συμφέροντα και - κυρίως - συμφέροντα της Μόσχας, την οποία στην ουσία εκπροσωπούσε στην Ελλάδα. Ετσι, το σύνθημα "ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ" γίνεται πλέον σύνθημα του ΠΑΣΟΚ....
Εν τω μεταξύ, εντείνεται και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ εξόρμηση του κόμματος. Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της επικράτειας, δημιουργούνται οι περίφημες "κλαδικές" οργανώσεις, που έχουν ως στόχο να εγγράψουν όσα περισσότερα μέλη μπορούν. Τα μέλη με την εγγραφή τους έπρεπε να αγοράσουν και τα "κουπόνια", αξίας 10, 20 και 50 δρχ. έκαστο!
Το κάθε μέλος πλήρωνε ένα απο τα ποσά αυτά κατα την εγγραφή του και κάθε μήνα το ίδιο ποσό, εφ' όσον επιθυμούσε να εξακολουθεί να είναι μέλος. Ετσι, μαζεύονται τεράστια κεφάλαια, που καθιστούν το ΠΑΣΟΚ παντοδύναμο. Το "καταθέτει" άλλωστε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ (δια χειρός Λαλιώτη ασφαλώς) με αυτοκόλλητα τικετάκια που γράφουν "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ! ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΩΡΑ"!
Ενα εκατομμύριο και κάτι Ελληνες εγγράφονται ως μέλη, δημιουργώντας ΠΑΚΤΩΛΟ χρημάτων στο κόμμα. Ο Ανδρέας "τρελλαίνεται" απο την απίστευτη επιτυχία και ούτε κάν περιμένει την επίσημη επιχορήγηση του κράτους για την πλήρη εξόρμησή του. Η τριετία '78- '81 γίνεται μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, μια περίοδος που ο Παπανδρέου τα παίζει όλα για όλα στο αγώνα του για την εξουσία. Και - εντελώς ανέλπιστα για κείνον - έρχεται ως στήριγμα εξ ουρανού μια άσημη εφημερίδα, που όμως γίνεται φοβερό όπλο στην συνέχεια της ιστορίας.
Η ΑΥΡΙΑΝΗ των αδελφών Κουρή. Ο Παπανδρέου, παρ όλο που κρατάει αποστάσεις ακόμη απο αυτήν, εν τούτοις βάζει τον Λαλιώτη να "ψάξει" να δεί τί ζητάνε οι Κουρήδες αυτή τη φορά, μιας και γνώριζε πριν απο μια δεκαετία οτι στην Κεφαλλονιά έβγαζαν μια φυλλάδα που μάχονταν τότε αυτόν και τον πατέρα του. Κι απ' την άλλη, δεν του καλάρεσε το ύφος της (Για σκέψου!!!).
Ο Λαλιώτης, μετα απο λίγο καιρό, του διαβεβαιώνει οτι οι Κουρήδες αυτή τη φορά θα τον στηρίξουν χωρίς "παιχνίδια".
Στο μεταξύ η Ενταξη στην Ευρωπαική Κοινότητα πραγματοποιείται εν χοροίς και οργάνοις στο Ζαππειο Μέγαρο το 1980 και ακολουθεί η παραίτηση του Καραμανλή απο την πρωθυπουργία. Ο Καραμανλής γνώριζε πολύ καλά οτι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν το άλογο που θα κέρδιζε τη κούρσα στις επόμενες εκλογές και γνώριζε επίσης και τον Παπανδρέου. Κι έτσι, είχε προαποφασίσει πολύ πριν την υπογραφή της έναξης, να μεταπηδήσει στη Προεδρία για να μπορεί να τον "ελέγχει" όσο του επέτρεπε το Σύνταγμα τότε και να μπορεί η Ελλάδα να εκταμιεύει τα χρηματοδοτικά πακέτα της ΕΟΚ πιο εύκολα, μιας και οι Ευρωπαίοι δεν είχαν ΚΑΜΜΙΑ εμπιστσύνη στον Μεγάλο Αρχηγό.
Αλλωστε, η μεταπήδηση του στην Προεδρία ήταν και κατα κάποιο τρόπο και "άτυπος" όρος του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν. Το λάθος του Καραμανλή όμως ήταν άλλο. Το οτι τοποθέτησε στην πρωθυπουργία τον Γεώργιο Ράλλη, έναν άνθρωπο παντελώς ακατάλληλο για να σηκώσει ενα τέτοιο βάρος, εναν άνθρωπο που τον έστειλε "βορά" στα νύχια του Παπανδρέου και των ανθρώπων του και που δεν του άξιζε σαφώς μια τέτοια τύχη.
Επρόκειτο για έναν άνθρωπο ΚΑΘ ΟΛΑ ΕΝΤΙΜΟ και ειλικρινή, που εξευτελίστικε και λοιδωρήθηκε απο την ΑΥΡΙΑΝΗ αφ' ενός και αφ' ετέρου απο τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που τον γελοιοποίησαν επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει καθαρά κι επειδή φώναζε στο κοινό του προεκλογικά να μην προβαίνουν σε αποδοκιμασίες εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, απαιτώντας σοβαρότητα και ήθος με τη φράση "Οχι ΟΥ, δεν θέλω να ακούω ΟΥ"... Μέγα Λάθος για έναν που ήθελε να λέγεται μεγάλος ηγέτης...
Κι έρχεται η μεγάλη και ιστορική μέρα, στις 19 του Οκτώβρη του 1981, όπου η Ελλάδα εισέρχεται στην λεγόμενη "Παπανδρεική" εποχή. Με ένα αριστοτεχνικότατο σύνθημα, το περίφημο "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ", γραμμένο και ανηρτημένο σε ολες τις αφίσσες που είχαν ΓΕΜΙΣΕΙ την Αθήνα και όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου εκλεγεται με 48% Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ενα νούμερο απίστευτο, που άγγιζε περίπου το ποσοστό του Καραμανλή πριν απο 7 χρόνια, μιας και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, τάσεων και "πιστεύω", έδειξε με την ανοχή ή την ελπίδα, οτι περίμενε πάρα πολλά απο αυτόν. Η μάλλον να το πούμε αλλοιώς, ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Περίμενε να δεί τα χαμένα του όνειρα να πραγματοποιούνται, περίμενε να δεί τη πατρίδα να προοδεύει σε όλους τους τομείς, περίμενε να δεί τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ που τόσο πρόστυχα και βρώμικα του υποσχέθηκε ο πιο "χαρισματικός" Προδότης που υπήρξε ποτέ στην μέγαλη και ενδοξη Ιστορία του....
Και ο Παπανδρέου έδειξε τις πραγματικές του προθέσεις σχεδόν με το "καλημέρα"!
Μαζική εισαγωγή των οπαδών του στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα! Τα Υπουργεία λεηλατούνται, ο κόσμος που δούλευε εκεί έβλεπε με το στόμα ανοιχτό να κατακλύζουν τα κτίρια μπουλούκια-μπουλούκια οι ...νεοπροσληφθέντες αφισσοκολλητές των "κλαδικών" οργανώσεων και κοίταζαν απορημένοι ο ένας τον άλλον!
Ανθρωποι χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κατάρτηση, χωρίς προσόντα, χωρίς πιστοποιητικά, έφερναν απλώς ενα σημείωμα σφραγισμένο απο την "κλαδική" οργάνωση που ήταν γραμμένοι και τοποθετούνταν ΑΜΕΣΩΣ. Ανθρωποι με γνώσεις επιπέδου Δημοτικού Σχολείου, φιγουράριζαν στη καρέκλα κάποιας Εφορίας, Δημοσίου Ταμείου ή κρατικής τράπεζας και μάλιστα τράβαγαν και...αναμνηστικές φωτογραφίες με ...πούρα και άλλες γελεοιότητες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις όπως η ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, η ΙΖΟΛΑ, τα ναυπηγεία ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κρατικοποιούνται και κατακλύζονται ακριβώς απο τέτοιας υποστάθμης κόσμο!
Ολες οι ΔΕΚΟ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, ο ΗΛΠΑΠ, όλες χωρίς καμμιά εξαίρεση, δέχονται τους ποταμούς των αφιονισμένων οπαδών που μέχρι χτές ήταν μόνιμοι κάτοικοι των συνοικιακών καφενείων, βυθισμένοι στην αέναη τεμπελιά τους, βρίζοντας το "γαμ..μένο το κράτος που δεν τους έδινε σημασία..." Και με μόνο όπλο ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΑΔΙΚΗ!!!
Οι μισθοί
των πρωτοδιοριζόμενων "κλαδικών" είναι σκανδαλο! Χρήματα που μέχρι τότε
πάλευαν για χρόνια οι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ δημόσιοι υπάλληλοι, έρχονται τούτοι
και τα παίρνουν με την μία. ελέω Μεγάλου Αρχηγού...
Ο Παπανδρέου δεν εχει σκοπό να αφήσει τίποτε όρθιο στο τόπο. Με ριζικές τομές στην ελληνική κοινωνία, όπως η νομιμοποίηση της μοιχίας, ο πολιτικός γάμος κλπ, δίνει στον απροετοίμαστο να τα δεχτεί ακόμη λαό, το τελειωτικό χτύπημα.
Η οικογένεια σταδιακά υποβαθμίζεται, η Παιδεία καταρρέει υπο το βάρος των συνεχών και απρόσκοπτων αλλαγών που υφίσταται, η θέση της γυναίκας, που μέχρι χτές ήταν υποβαθμισμένη, ξαφνικά εκτινάζεται σε δισθεώρητα ύψη, αποκτά λόγο χωρίς ακόμη να έχει την κατάλληλη προετοιμασία και παιδεία για να το αποδεχτεί και παντού δημιουργείται ένα κυριολεκτικό μπάχαλο.
Σε καμμιά Δημόσια υπηρεσία ο μέσος Ελληνας δεν βρίσκει άκρη. Η απίστευτη γραφειοκρατεία που δημιουργείται απο τον πακτωλό αυτών των ανθρώπων που προσλήφθηκαν χωρίς λόγο και αιτία, γίνεται τροχοπέδη στην οικονομική δραστηριότητα και πρωτοβουλία. Το κάθε Υπουργείο φτάνει στο σημείο να έχει...250 Διευθυντές!!!! Δημιουργούνται τμήματα χωρίς προηγουμένως ΚΑΜΜΙΑ μελέτη και προγραμματισμό, μόνο και μόνο για να τοποθετούνται "οι δικοί μας άνθρωποι" με το βαθμό του...Διευθυντού, δημιουργώντας κωμικοτραγικές καταστάσεις. Η Ελλάδα, μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο φρενοκομείο, που γεμίζει με τρωκτικά που κατατρώγουν το Δημόσιο Χρήμα...
Τα
χρήματα αυτά, που ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΧΑΡΙΣΑΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΜΑΣ ΠΟΤΕ, αλλά
μας τα ΔΑΝΕΙΣΑΝ για να γίνουμε κι εμείς κάποτε άνθρωποι, να
αναπτυχθούμε και να προκόψουμε, κατασπαταλούνται απο τους
...πεινασμένους της νομενκλατούρας του Ανδρέα σε δεξιώσεις, κότερα,
χλιδή, μποιζούκια και καψουροτράγουδα. Ο Κώστας Λαλιώτης, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, η Φρόσω Κοκκόλα, ο Μένιος Κουτσόγιωργας, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος,
ξαφνικά αποκτούν περιουσίες απο το πουθενά εκεί που ούτε στο όνειρό
τους δεν είχαν δεί οτι θα αποκτούσαν. Ξαφνικά, νέοι επιχειρηματίες
ξεπηδούν, που με μια απλή αίτηση για δάνειο στην ΕΘΝΙΚΗ, γεμίζουν τις
τσέπες τους και ξεκινάνε μεσω των επιχειρήσεων τους το καταφάγωμα των
χρημάτων της ΕΟΚ. Σκάνδαλα επι σκανδάλων παντού! Το πιο φρικιαστικό απ'
όλα, το παιχνίδι που παίζεται με τους καταταλαιπωρημένους
Αντιστασιακούς του 41-44.
Ο Παπανδρέου αναγνωρίζει την Εθνική Αντίσταση ΩΣ ΩΦΕΙΛΕ, αλλά όχι για τους Αντιστασιακούς παρα για τον ίδιο και τους οπαδούς του. Η ΦΡΙΚΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!
Καταμετρώνται επισήμως 144.000 αντιστασιακοί για να τους δοθεί επιτέλους η αναγνώριση και η επιβράβευση απο την Πολιτεία που κάποτε έχυσαν το αίμα τους πολεμώντας τον καστακτητή, ξαφνικά δίνονται συντάξεις σε 897.000!!!!
Τί είχε γίνει; Μα απλούστατα, βαφτίστηκαν αντιστασιακοί ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!!!! Ατομα που την εποχή 41-44 ήταν ακόμη σε ...παιδικές ηλικίες ή βρέφη, πήραν σύνταξη Αντιστασιακού και το χειρότερο; ΤΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!! γελεοιοποιώντας έτσι τους ΗΡΩΕΣ Αυθεντικούς Αντιστασιακούς και τον ηρωισμό τους!!! Με ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ και ΠΛΑΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!
Και σε
όλα αυτά, πρωτοστάτης η ΑΥΡΙΑΝΗ. Ο Κώστας Λαλιώτης, ώς συνήθως,
εξαπλώνει με τη βοήθειά της τον άκρατο και ΑΙΣΧΡΟ ΛΑΙΚΙΣΜΟ, που
μηδενίζει τα πάντα στο πέρασμά του. Οποιος διαφωνούσε ή αντιστεκόταν σ'
αυτή την άτυπη λεηλασία καρατομούνταν, λοιδωρούνταν και διαγράφονταν.
Κανείς δεν εδικαιούτο να έχει άλλη γνώμη, αλλοιώς ήταν Φασίστας με τη
μία. Πας διαφωνών Φασίστας. Τέλος. Το δήλωνε ο Κουτσόγιωργας στη Βουλή,
με κείνο το αλήστου μνήμης "Δεν δικαουστε δια να ομηλείτε!", το δήλωνε ο
Γιαννόπουλος στην ΕΡΤ όταν δήθεν τον "καλούσαν" σε συνεντεύξεις "Εσύ
κάθαρμα φασίστα κλείσε το στόμα σου", ο Λαλιώτης όπου και να βρισκόταν
"Η Ν.Δ. και το ΚΚΕ έχουν καταστρέψει τον τόπο γι αυτό δεν δικαιούνται να
έχουν γνώμη για τίποτε" (Αποκλειστική δήλωσή του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
18-2-1984). Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΤΡΟΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Το άλλοτε μεγάλο όπλο των εργαζόμενων και εργατών, το Συνδικαλιστικό Κίνημα, καταβαραθρώνεται. Γεμίζει με ψευτο-συνδικαλιστές οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική κατα γράμμα, κάνοντας και λέγοντας το ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ στους εργαζόμενους κι αργότερα βγαίνουν βουλευτές και υπουργοποιούνται.
Ο Παπανδρέου μετατρέπεται σταδιακά σε ...Σουλτάνο της Ελλάδας. Δημιουργεί έναν απίθανο κύκλο παρατρεχάμενων και ...σφουγγοκωλάριων, που τον συνοδεύουν παντού. Για την μετακίνησή του, κινητοποιείται η μισή ΕΛ.ΑΣ. με μοτοσυκλετιστές, περιπολικά και μυστικούς της ΕΥΠ σε ιδιωτικά μαυρα πολυτελή αυτοκίνητα. Στις επισκέψεις του στο εξωτερικό, ναυλόνονται 2 και 3 Boing της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ για να συνοδεύσουν τον Μεγάλο Αρχηγό, με απίστευτα κόστη εκατομμυρίων για τον λαό. Διάφοροι απίθανοι τύποι, δημοσιογράφοι, κυβερνητικοί πράκτορες, αστυνομικοί, παρατρεχάμενοι του Καστριού ως και απλοί οπαδοί, απολαμβάνουν ΔΩΡΕΑΝ ταξιδάκια ανα τον κόσμο, χειροκροτώντας τον Ελληνα Σουλτάνο που κάποτε είχε πεί οτι "Δεν αξίζω σ' αυτόν το Λαό!" Τώρα, ο ...ανάξιος αυτός Λαός του πληρώνει τα κερατιάτικα, για να μάθει, επειδή στο τέλος τον προτίμησε!
Για τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, επιστρατεύονται χιλιάδες οπαδοί απο όλη την Ελλάδα, που μετακινούνται ΔΩΡΕΑΝ με δημόσια μέσα μεταφοράς (απο λεοφωρεία του ΚΤΕΛ έως πτήσεις τσάρτερ της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ). ιδίως αυτές των μεγάλων πόλεων. Θέλει πάντα να επιδικνύει τη δύναμή του παντού. Τη γοητεία που ασκούσε στο φανατισμένο πόπολο που τον ακολουθούσε (πολλές φορές με...το αζημίωτο, όπως οι Χούλιγκαν τις ποδοσφαιρικές ομάδες). Γι αυτόν το λόγο, επιστρατεύεται και ο ειδικός σκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίμ, που γίνεται ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ του Ανδρέα.
Τα "μαγικά" του πλάνα σε συνδιασμό με τους ειδικούς φωτισμούς, απεικονίζουν στις οθόνες της τηλεόρασης πραγματικές λαοθάλασσες που προκαλούν ρίγη στους αντιπάλους του. Κανείς δεν τολμάει να τον αμφισβητήσει, κανείς δε του φέρνει τη παραμικρή αντίρρηση, κανείς δε σηκώνει κεφάλι. Η Ελλάδα γεμίζει ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΚΑΙ ΤΡΩΚΤΙΚΑ, γίνεται ένας ΒΟΘΡΟΣ ΒΡΩΜΙΑΣ και ΔΥΣΟΔΙΑΣ. Κανείς δεν αντιτίθεται, ούτε όταν κάποιο στέλεχος της ΔΕΗ παίρνει μίζα για προμήθειες 300.000.000δρχ!!!
Ο ίδιος ο Ππαναδρέου τον στηρίζει, λέγοντας το απίστευτο: "Ε. ελάτε μωρέ, τι έγινε, ένα δωράκι έκανε ο ανθρωπος στον εαυτό του, να τον σκοτώσουμε τώρα;" δίνοντας το σύνθυμα για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ! Απαντες έτρωγαν πλέον με χρυσά κουτάλια, κι όποιος ΔΕΝ έτρωγε, είτε απο συνείδηση είτε επειδη δεν μπορούσε, έπρεπε να καρατομηθεί. Αθώος μεταξλυ ενόχων δεν νοείται. Ο ΟΤΕ γίνεται έρμαιο στα χέρια ενός κυριολεκτικά γκάγκστερ, που άκουγε στο όνομα Θεοφάνης Τόμπρας!
Ενας ψυχοπαθής εγκληματίας, που κυκλοφόραγε στους διαδρόμους μ' ενα παλιό περίστροφο "Σμιθ & Γουέσσον" έγοντας πως μ' αυτό θα καθάριζε τα φασιστικά γουρούνια της ΝΔ όπου τα τράκερνε! Σ' αυτόν τον ΄ανθρωπο είχε αναθέσει ο Παπανδρέου τη διεύθυνση μιας απολύτου στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ, όπως ήταν ο ΟΤΕ! Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο Τόμπρας που ήθελε να ανταποδώσει την εκδούλευση στο αφεντικό, έβαλε κοριούς σε όλα τα τηλέφωνα των πολιτικών αρχηγών της αντιπολίτευσης και με τη συνεργασία της ΚΥΠ υπέκλεπτε τις συνομιλίες τους!
Κι ο Καραμανλής; Που υποτίθεται οτι θα τον ήλεγχε, που υποτίθεται οτι θα γινόταν ο εγγυητής των Ευρωπαίων για την ομαλή και σταδιακή ανάπτυξη της Ελλάδας μέσω των χρηματοδοτικών προγραμμάτων (που κατασπαταλήθηκαν);
Αυτός προτίμησε απο ένα σημείο και μετά, τη σιωπή. Δεύτερο μέγα λάθος. Γιατί η σιωπή μεγάλε Γέροντα, σημαίνει πολλές φορές ΣΥΝΕΝΟΧΗ! Απογοητευμένος, πάνω στον προεδρικό θώκο, βλέπει το καράβι που ο ίδιος οδήγησε κάποτε σε ασφαλή νερά, να βουλιάζει απο έναν ανάξιο, ΠΡΟΔΟΤΗ και ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗ της λαικής εντολής. Πολλές φορές προσπάθησε να τον συνεφέρει και να τον νουθετήσει, αλλά μάταια. Ωσπου κάποια στιγμή ήρθαν οι νέες προεδρικές εκλογές. Ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος να επέμβει σ' αυτόν τον κατήφορο, σε περίπτωση που επανεκλεγόταν. Ηταν πολύ αργά όμως. Τα πράγματα δεν ήταν τα ίδια όπως το 1980. Ο Παπανδρέου μυρίζεται την παγίδα που του έστηνε ο Καραμανλής και του έστησε παγίδα στη παγίδα του.
Ενώ πρίν απο κάποιους μήνες, σε μια συνάντησή τους και μετά απο έντονη συζήτηση που είχαν για την Οικονομία, παραδόξως ο Πασπανδρέου τον βεβαιώνει οτι θα τον προτείνει και για δεύτερη πενταετία για Πρόεδρο. Ο Καραμανλής ευησυχάζει και ετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του. Ο Παπανδρέου όμως, εναν μήνα αργότερα, εντελώς ξαφνικά, ανακοινώνει στον Τύπο την υποστήριξή του σ' ενα νέο πρόσωπο, εκτός πολιτικής, αλλά με όνομα που είχε συνδεθεί κάποτε με μεγαλο αγώνα εναντίον του παρακράτους. Κι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο δικαστικός ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ, που ήταν Ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη και που είχε αποκαλύψει τους ενόχους. Ενας άνθρωπος που δεν είχε ΙΔΕΑ απο πολιτική και που κατάντησε να είναι ΑΒΟΥΛΟ όργανο του Παπανδρέου. Τι κατάντια Θεέ μου...
Το σχέδιο του Παπανδρέου απλό και αποτελεσματικό. Αιφνιδιασμός του αντιπάλου Καραμανλή ουτως ώστε να του κόψει κάθε περιθωριο αντίδρασης και να του φράξει τα όποια σχέδια είχε εναντίον του και το κυριότερο, ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ με σκοπό την αλλαγή του Αρθρου 18 που μιλάει για τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Απόλυτη κίνηση ΜΑΤ, που όμως δεν γίνεται αποδεκτή με απόλυτη θέρμη απο τους βουλευτές του. Οταν ο Λαλιώτης τον βεβαιώνει οτι όντως υπάρχουν αντιρρησίες, που όμως δεν θα εκφράστούν ανοιχτά παρά μόνο στην τελική ψηφοφορία, ο Παπανδρέου στέκει αναποφάσιστος. Σ' αυτή την εκλογή προέδρου παίζει τα πάντα. Αν κάτι πάει στραβά και δεν ψηφίσουν και οι 180 βουλευτές του τον Σαρτζετάκη, η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται νέες εκλογές και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμά τους!
Τότε συμβαίνει το ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ! Ο Παπανδρέου υιοθετεί την πρόταση του Λαλιώτη που έλεγε να ψηφίσουν οι βουλευτές του κόμματος με ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ! έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, όποιος ΔΕΝ ψηφίσει, θα "εκτελεστεί" την άλλη μέρα και θα τον αναλάβει η ΑΥΡΙΑΝΗ!
Ετσι και έγινε, ακριβώς!
Η Βουλή των Ελλήνων εξευτελίζεται, μέσα στο ΑΠΟΛΥΤΟ ΦΙΑΣΚΟ! Ο Καραμανλής, που στο μεταξύ είχε υποβάλλει την παραίτησή του άμεσα μετά την ανακόίνωση για τον Σαρτζετάκη, πέρασε μια βόλτα με το αυτοκίνητό του έξω απο τη Βουλή και κούνησε απογοητευμένος το κεφάλι του. Προτίμησε για άλλη μια φορά τη σιωπή κι αποτραβήχτηκε στο σπίτι του χωρίς να τον δεί κανείς. Εκεί έμεινε στην αφάνεια για πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι που τον υποστήριξε εκ νέου η Ν.Δ. το 1990 όταν είχε πάρει την εξουσία.
Η ΑΥΡΙΑΝΗ πανηγύριζε την άλλη μέρα οτι ...γκρέμισε (καί) τον...Καραμανλισμό, οι βουλευτές ντρέπονταν για τον εαυτό τους κι ας μη το δειχναν, ο κόσμος έβλεπε τη λαίλαπα αυτή να ανατινάζει ό,τι αξιοπρέπεια είχε απομείνει πλέον στον τόπο.
Εκλογή Προέδρου δημοκρατίας με χρωματιστά ψηφοδέλτια, δεν ειχε συμβει ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Συνέβη όμως στην...τριτοκοσμική χώρα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου...
Ολα όμως πληρώνονται σ΄αυτόν τον κόσμο, και το καλό και τ' άδικο. Ετσι, ήλθε η ώρα και του Παπανδρέου να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα που πλήρωνε και τους αντιπάλους του. Τη λάσπη και τη χλεύη. Οπως ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Ολα άρχισαν με την τρίτη - κατα σειρά - επίσημη ερωμένη (η δεύτερη ήταν η Μαριλένα Πατρονικόλα, αδελφή του τραγουδιστή Τόλη Βοσκόπουλου) που άκουγε στο όνομα Δήμητρα Λιάνη, 32χρονη σύζυγος του αρχιτέκτονα Δημητρίου Καπόπουλου, αεροσυνοδός στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και πανέμορφη ξανθιά. Ο ...ερωτιάρης και μπον-βιβέρ Ανδρέας, τη γνωρίζει στη πτήση για την Ισπανία, όπου θα είχε συνάντηση με τον Ισπανό ομόλογό του στα πλαίσια της συνάντησης Κορυφής της ΕΟΚ στη Μαδρίτη.
Απο εκείνη τη στιγμή, γίνονται αχώριστοι. Οπου πήγαινε ο Παπανδρέου, απο πίσω και πολύ διακριτικά ακολουθούσε η Λιάνη με τον άνδρα της. Η Μαργαρίτα κάτι μυρίζεται κι αρχίζει να δυσανασχετεί, αλλά ποιός της δίνει πλέον σημασία. Το ειδίλλιο πλέκεται μέρα με τη μέρα και μάλιστα ...μπροστά στα μάτια του...συζύγου της Λιάνη, ο οποίος προκειμένου να πάρει μεγάλες δουλειές του Δημοσίου (όπως συμφωνήθηκε αργότερα, καθώς και μεγαλο χρηματικό ποσό για να συναινέσει στο διαζύγιο), εξευτελίζεται ως άνδρας και ως προσωπικότητα, ανεχόμενος την ίδια τη γυναίκα του να ...φιλιέται και να αγκαλιάζεται με τον αδίστακτο Παπανδρέου σε μπουζούκια και δεξιώσεις. Το μυστικό πλέον...γίνεται κοινό, παρ΄ότι το παράνομο ζεύγος προσπαθεί να κρατήσει τα..προσχήματα. Τον πρόδωσε όμως ο ...παρορμητισμός της Λιάνη!
Σε μια δεξίωση σε γνωστό ξενοδοχείο της Αθήνας όπου έιχε πάει μαζί με τον Ανδρέα και την παρέα του, κατα πόδας βρισκόταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρατζαφέρης, σημερινός Πρόεδρος του ΛΑΟΣ που φρόντισε να κρύψει κρυφή κάμερα στις γυναικείες τουαλέττες για να τραβήξει τη Λιάνη σε ιδιωτική τιης στιγμή. Σε κάποια φάση της βραδιάς, η Λιάνη μαζί με τη φίλη της Ρούλα Βλαχοπούλου, μπαίνει έξαλλη στις τουαλέττες φωνάζοντας "Ασε με μ' αυτόν τον μαλ..κα, με εχει φάει με τη ζήλια του! Μπουρ μπουρ συνέχεια ο π..ρνόγερος!" Απίστευτο... Ο τέλειος εξευτελισμός ενός Πρωθυπουργού...
Η κασέττα αυτή βγαίνει στη μαύρη αγορά και μοσχοπουλιέται στο πι και φί! Πρόλαβαν όμως οι πράκτορες της ΚΥΠ και μάζεψαν πολλά αντίτυπα και κατέσχεσαν εξοπλισμό και κάμερες του Καρατζαφέρη, πρωτού κυκλοφορήσει σε μεγάλη ποσότητα! Υπάρχουν σχετικές περιγραφές στο βιβλίο του Γιώργου Καρατζαφέρη, "Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ".
Απο αυτή τη στιγμή, ο Παπανδρέου γίνεται ...περίγελως στις κίτρινες φυλλάδες, ιδίως σ΄αυτήν του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ, όπου ο διευθυντής της Δημήτρης Ρίζος βρίσκει και δημοσιεύει γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη, όταν έκανε κρουαζιέρα μαζί με τον Παπανδρέου στο σκάφος που τους είχε παραχωρήσει ο εφοπλιστής Γιώργος Κασιδόκωστας. Να φανταστείτε τότε, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έπαιζε το ρόλο της αντι-ΑΥΡΙΑΝΗΣ, για την Νέα Δημοκρατία. Ιδιος εμετικός τύπος, ίδιο ύφος, μόνο η ετικέττα άλλαζε.
Η πολιτική ζωή πορνοποιείται και ποδοπατείται πλέον κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Η Ελλάδα εκτός απο φρενοκομείο, γίνεται κι ενας τεράστιος ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ. Η απολυτη παρακμή...
Περι τα τέλη του 1988, ο Ανδρέας Παπανδρέου, εσπευσμένα και με απόλυτη μυστικότητα, πετάει για το Λονδίνο, όπου στο νοσοκομέιο Herfield θα έκανε σοβαρότατη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
Κανένας απο την οικογένειά του δε βρίσκεται στο πλευρό του, παρα μόνον η ερωμένη του Δήμητρα. Μετά, μόλις διαγνώστηκε η ασθένεια και η ανάγκη χειρουργικής επέμβασης και ύστερα απο επιταγή του Ανδρέα, έσπευσαν ένας-ένας τα παιδιά του, η Σοφία, ο Γιώργος, Νίκος και, αργότερα, ο Ανδρίκος για να τον δούν, πιστεύοντας οτι ίσως ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπαν. Η Ελλάδα στο μεταξύ, μένει...ακυβέρνητη, έρμαιο στα χέρια ενός απο τους πιο αδίστακτους λαικιστές, του Μένιου Κουτσόγιωργα. Ενα σχεδόν μήνα αργότερα, ξεσπάει το περίφημο Σκάνδαλο Κοσκωτά (λίγα λόγια θα βρείτε εδώ), ίσως η πιό μελανή και σκοτεινή στιγμή στην Ιστορία του Εθνους...
Ο απατεώνας τραπεζίτης που είχε αγοράσει την Τράπεζα Κρήτης (η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει αγοραστεί απο τη Eurobank) με...κομπίνα και είχε επενδύσει με λεφτά της τράπεζας σε εκδοτικούς οργανισμούς, αγορές εγημερίδων και ποδοσφαιρικών ομάδων, υπο την πίεση των δικαστικών αρχών, το "σκάει" απο την Ελλάδα με αεροσκάφος του επιχειρηματία Αργύρη Σαλιαρέλλη για το Μπουένος Αιρες της Αργεντινής. Στην ουσία, ΦΥΓΑΔΕΥΤΗΚΕ απο την ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (όπως προέκυψε αργότερα με τη δίκη του σκανδάλου απο το ειδικό δικαστήριο), με προτροπή του ίδιου του Μένοιυ Κουτσόγιωργα (ο οποίος ήταν και ένας απο τους κατηγορούμενους) ο οποίος Κουτσόγιωργας έθεσε τους μηχανισμούς της ΕΥΠ αστραπιαία και κάτω απο το αδιάφορο βλέμμα των Τελωνιακών Αρχών, ο Γιώργος Κοσκωτάς φυγαδεύτηκε μέρα-μεσημέρι!
Για κακή του τύχη όμως, στη Νέα Υόρκη, όπου σταμάτησε το αεροπλάνο για ανεφοδιασμό, οι Αμερικανικές Αρχές τον συλλαμβάνουν με τις κατηγορίες της πλαστογραφίας ειδικών εγγράφων και φοροδιαφυγής και τον κλείνουν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Η είδηση της φυγής του απατεώνα σκάει σαν ...πυρηνική βόμβα στην ελληνική κοινωνία. Αναστάτωση παντού, οι εφημερίδες της Δεξιάς ρίχνουν λίβελους κατά της "κυβένρησης" και μόνον η ΑΥΡΙΑΝΗ αντιστέκεται, κάνοντας το μαύρο-άσπρο και φτάνοντας στο...σημείο να κατηγορεί τον ...Μητσοτάκη και τον γαμπρό του Παύλο Μπακογιάννη (συζύγου της κόρης του Ντόρας και βουλευτή Ευρυτανίας) ώς...υπαίτιους του σκανδάλου, φωνάζοντας οτι μέσω του Κοσκωτά παγίδευσαν τον ...Ανδρέα!!!! Το αποτέλεσμα ήταν να "επέμβει" η δολοφονική οργάνωση 17 Νοέμβρη (17Ν), η οποία δολοφονεί τον Μπακογιάννη ένα χρόνο αργότερα και στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 έξω απο το πολιτικό του γραφείο στο Κολωνάκι, πιθανώς για να του κλείσει το στόμα. Φοβερά γεγονότα, η Ελλάδα ζεί έναν απο τους μεγαλύτερους εφιάλτες της μετά τη μεταπολίτευση.
Στο μεταξύ, ο Παπανδρέου εγχειρίζεται με επιτυχία απο τον διάσημο αιγύπτιο καρδιολόγο Μαγκντί Γιακούμπ και οι...βρώμικοι συνεργοί του στη λεηλασία της πατρίδας ησυχάζουν απο την αγωνία ενός πιθανού θανάτου του, γιατί αν κάτι τέτοιο συνέβαινε,
σίγουρα η πόρτα της φυλακής θα άνοιγε διάπλατα γι αυτούς....
Ο Καραμανλής, παρά τους επιδέξιους χειρισμούς του και την επιστράτευση όλων των επιφανών Ελλήνων του ελληνοαμερικανικού Λόμπι, δεν κατορθώνει να σταματήσει την τουρκική προέλαση του Αττίλα ΙΙ και την κατάληψη του 38,4% του εδάφους του νησιού. Στρατιωτική δράση δεν διανοήτο επ' ουδενί, πρώτον γιατί ο Στρατός ήταν υπό διάλυση απο την προδοτική Χούντα και δεύτερον, ακόμη δεν ήταν απολύτως βέβαιος οτι δεν θα ξεσπούσε κάποιο προδοτικό αντι-κίνημα μέσα στο Στρατό και τα πράγματα να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο.
Ετσι, προτιμά την άμεση αποχώρηση της χώρας απο το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, θέτοντας βαρείς όρους στην παραμονή των βάσεων των ΗΠΑ στη χώρα. Οσο για το νησί, με τη φράση του "Η Κύπρος είναι μακρυά" απαντώντας έτσι στο ερώτημα δημοσιογράφων για το τί θα γίνει με τη Κύπρο, δίνει σε όλους να καταλάβουν οτι η Ελλάδα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να κάνει οτιδήποτε. Μόνο η διπλωματική οδός είναι η μόνη που μπορεί να ακολουθηθεί. Η Ιστορία του Εθνους θα τον κρίνει αν έπραξε σωστά ή όχι εκείνες τις μέρες.
Αντίθετα, ο Παπανδρέου προτιμάει την ακατάσχετη δημαγωγία και την επίθεση στην κυβέρνηση κατηγορώντας τον ίδιο τον Καραμανλή για ...ενδοτισμό στους Αμερικανούς και Προδοσία έναντι του Εθνους και της Κύπρου! Ο Καραμανλής ούτε που του δίνει σημασία. Οι μόνοι που ...συμμερίζονται τις απόψεις του είναι το ΚΚΕ (χλιαρά) και οι πρώτοι οπαδοί του κόμματός του. Τον Νοέμβρη του ίδιου έτους, προκυρύσσονται και οι πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές, που σ' αυτές ο Παπανδρέου θέτει ως μεγάλο στοίχημα, να πιάσει τουλάχιστον το 26 με 27% και να γίνει Αντιπολίτευση.
Ο Λαός όμως δεν πολυπιστεύει στα τερτίπια του, θεωρώντας (και σωστά) οτι τα περισσότερα απο αυτά που διακύρηττε είναι ουτοπικά και συνεπώς, μη εφαρμόσιμα. Μερικοί μάλιστα τον χαρακτηρίζουν και "παπατζή", λόγω του αμφιλεγόμενου παρελθόντος του. Βλέπετε, τα γεγονότα της δεκαετίας του 60 ήταν πολύ νωπά και οι περισσότεροι ΓΝΩΡΙΖΑΝ.
Κι έτσι, θες η επιτυχημένη σε γεινκές γραμμές πολιτική του ως Πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας, θές το κύρος του στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, θες ακόμη και το δίλημμα "Καραμανλής η Τάνκς" που διαλαλούσαν οι οπαδοί του, τελικά ο λαός τον εμπιστεύεται για τη διακυβέρνηση της χώρας και με το απίστευτο για νέο κόμμα σε κοινοβουλευτική δημοκρατία ποσοστό 53%, του δίνει καθαρότατη εντολή να βγάλει τη χώρα απ' το τέλμα.
Ο Ανδρέας ζεί μια απο τις χειρότερες νύχτες της ζωής του, βλέποντας το νέο κόμμα του να καθηλώνεται στο φτωχό και μίζερο 15% με την Ενωση Κέντρου υπο τον Γεώργιο Μαύρο να καταλάμβάνει το 25% και τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μια θέση που την ήθελε εκείνη τη στιγμή όσο τίποτε στο κόσμο.
Η απογοήτευσή του μάλιστα ήταν τέτοια, που καταναλώνοντας σχεδόν ένα μπουκάλι ουίσκυ, σηκώνεται απο τη πολυθρόνα του λέγοντας: "Παραιτούμαι! Αυτός ο Λαός είναι αχάριστος και δεν του αξίζω! Να φάει στα μούτρα τον Καραμανλή για άλλη μια φορά για να μάθει! Να πάει στον πάτο!" Οι παρευρισκόμενοι τον κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα, έκλπηκτοι, μη πιστεύοντας στα μάτια τους και στ' αυτιά τους!
Ο Στάθης Παναγούλης μάλιστα πήγε να του ζητήσει το λόγο για τις βαριές κουβέντες που ξεστόμισε, αλλά η Βασούλα Παπανδρέου, ερωτευμένη μαζί του απο την πρώτη στιγμή, τον πέρνει αγκαζέ και βγαίνουν έξω, στον νοεμβριάτικο αέρα, για να μιλήσουν και να τον καλμάρει. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι του είπε. Ομως, όταν επέστρεψαν μετά απο μία ώρα, ο Ανδρέας ήταν άλλος άνθρωπος. Χαμογελαστός και ευδιάθετος, η πρώτη κουβέντα που είπε ήταν: "Μας περιμένει πολύ δουλειά και αγώνας"... Τα χαμόγελα επανήλθαν στα πρόσωπα των συνεργατών του και η Βασούλα δάκρυσε απο συγκίνηση...
Η Βασούλα απο τότε γίνεται η πολύτιμη βοηθός του. Μέχρι και στο ενδυματολογικό style του Αρχηγού! Ο Αρχηγός δεν πρέπει να φαίνεται ίσος με τους άλλους. Πρέπει να δείχνει σεμνός και ταπεινός, τα ρούχα του πρέπει να γίνουν σήμα κατατεθέν των προθέσεών του. Ετσι, υιοθετεί το "ζιβάγκο", μια λαική μπλούζα της εποχής με γιακά που καλυπτε όλο το λαιμό, χωρίς ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ!
Ο κοσμάκης παραλυρεί, βλέποντας στο πρόσωπό του τον "δικό του άνθρωπο" και πολλοί συνωμοσιολόγοι, ψυθιρίζουν πως "Δε θα τη βγάλει καθαρή ο Αντρέας! Θα τον φάνε οι Αμερικάνοι πρωτού ακόμη μπεί για τα καλά στη πολιτική σκηνή, είναι πολύ λεβέντης για να μείνει ζωντανός, να μου το θυμάστε"!
Ναί, μόνο που ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ Η ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΤΑΝ ΟΤΙ Ο "ΑΝΤΡΕΑΣ" ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΦΟΝΙΑΔΩΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥΣ!!! Αργότερα το έμαθαν με τον πιο επώδυνο τρόπο...
Ο Παπανδρέου λοιπόν για να υλοποιήσει τα σχέδιά του, χρειαζόταν πάνω απο όλα υπόβαθρο. Οι αγωνιστές της Αντίστασης κατά της Χούντας δεν τον εξυπηρετούσαν. Και δε τον εξυπηρετούσαν για έναν απλούστατο λόγο. Οτι ήταν Υπέρ του Δέοντος συνειδητοποιημένοι και προπάντων, ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ! Παλιές "καραβάνες" της πολιτικής όλοι τους, ήξεραν γιατί πάλευαν τότε και τα αίτια της πάλης τους δεν τα διαπρατευόταν.
Επρεπε λοιπόν με κάποιο τρόπο να τους ξεφορτωθεί. Αυτός, στο κάτω-κάταω, κατα βάθος δεν ήθελε τίποτε απ' όλα αυτά που διακήρυττε με στόμφο και πλαστή πατριοφροσύνη. Το μόνο που ήθελε ήταν να μπεί στο μάτι του Καραμανλή, να εξαφανίσει τον μεγάλο του αντίπαλο που άκουγε στο όνομα Κων/νος Μητσοτάκης και να γινόταν ο Απόλυτος Αρχων της Ελλάδας!
Οι άλλοι γύρευαν πολλά και ο Ανδρέας δεν είχε καμμιά όρεξη να τους τα δώσει. Αρα, τι έπρεπε να κάνει; Ενας δρόμος μονάχα του έμενε. Να ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ και να ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ την περίφημη ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Ναί, αυτούς τους ...ατίθασους επαναστάτες που έβαλαν τα κορμιά τους φράγμα απέναντι στα τάνκς των προδοτών, εκείνη τη μοιραία νύχτα της 16ης προς 17η Νοεμβρίου του 1973. Και δεν μίλαγε για τα πραγματικά παλικάρια που έχυσαν το αίμα τους εκείνο το βράδυ.
Μίλαγε για τα ...λαμόγια, ναι, καλά διαβάσατε, για τα λαμόγια που τους ακολούθησαν και που την κατάλληλη στιγμή το έσκασαν αφήνοντας τους άλλους να γίνονταν βορά στα πολυβόλα των φαντάρων της Χούντας.
Και τα λαμόγια αυτά τα γνώριζε καλά ο Ανδρέας. Κώστας Λαλιώτης, Θανάσης Τσούρας, Χάρης Πασβαντίδης, Χάρης Καστανίδης, Κώστας Σκανδαλίδης και ένα σωρό άλλοι μικρότερης εμβέλειας, που αντάλλαξαν ό,τι ιερότερο (υποτίθεται) πάλαιψαν, για να υπηρετήσουν τη φαυλοτητα, τον καιροσκοπισμό και τη "μίζα"... Και η περίφημη "αποψίλωση" του κόμματος αρχίζει νωρίς-νωρίς, με πρώτο και σημαντικότερο θύμα τον ήρωα Σάκη Καράγιωργα. Ο Καράγιωργας έβλεπε οτι κάτι δεν πήγαινε καλά και αποφασίζει να σηκώσει ανάστημα.
Σε μια συνεδρίαση του Εκτελεστικού κι ενώ προσπάθησε να μιλήσει ο Καράγιωργας, ο ...απίστευτος Κίμων Κουλούρης σηκώνεται και τον διακόπτει λέγοντάς του "Κάτσε κάτω επιτέλους ρε ...κουλοχέρη! Μας τά πρηξες!"
Απίστευτο ε; Το λαμόγιο αυτό τόλμησε και χαρακτήρισε κατ' αυτόν τον τρόπο ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ, που ακρωτηριάστηκε στον Αγώνα ενώ ο Κουλούρης έπινε ουισκάκια με τον μεγάλο Αρχηγό κάπου στην Ευρώπη!!!!
Ο Ανδρέας απλώς...παρακολουθεί και δεν επεμβαίνει, ενώ κάποιοι άλλοι τα βάζουν με τον Κουλούρη. Ο Καράγιωργας δακρύζει απ το θυμό του, σηκώνει το ακρωτηριασμένο χέρι του και απειλεί με αυτό τον Κουλούρη.
Απειλήθηκε γενική σύρραξη, αλλά - δυστυχώς - δεν έγινε τίποτε, οι ψυχραιμότεροι επεμβαίνουν και ηρεμούν τη κατάσταση. Ο Καράγιωργας φεύγει απο την αίθουσα πικραμένος και αηδιασμένος, σπρόχνωντας όποιον έβρισκε μπροστά του. "Εγώ σ' αυτή τη σφηκοφωλιά των προδοτών δεν ξαναμπαίνω! Ως εδώ και μή παρέκει!" ουρλιάζει και αποχωρεί. Βουβαμάρα και παγωμάρα καλύπτει την αίθουσα. Ο μόνος που σκάει αμυδρό χαμόγελο είναι ο Λαλιώτης, ΑΥΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ "ΚΑΡΑΤΟΜΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ" κατ' εντολήν του Αρχηγού! Κι απο κείνη τη στιγμή, γίνεται το δεξί του χέρι.
Οπου βρωμιά και προβοκάτσια, ο Λαλιώτης πίσω της.
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ο Αρχηγός τον διορίζει μόνιμο μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου, μόνιμο σχεδιαστή όλων των προεκλογικών συγκεντρώσεων και των εκλογικών αναμετρήσεων του ΠΑΣΟΚ, δημιουργό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ του κόμματος, συγγραφέα των περισσότερων λόγων του Αρχηγού και μυστικό "χωροφύλακα" της παράταξης....Αυτόν, που δεν ειχε ποτε του δουλέψει στη ζωή του, που ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ και σήμερα βρίσκεται με μια ΜΥΘΩΔΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, με μεγάλες καταθέσεις σε τράπεζες της Ελλάδος και του Εξωτερικού, μυστικούς λογ/σμούς που δεν είδαν ΠΟΤΕ το φώς της δημοσιότητας καθώς και απίστευτες γνωριμίες σε όλες τις σκοτεινές "λέσχες" του παρασκηνίου της παγκόσμιας πολιτικής, μηδέ εξαιρουμένης και της Λέσχης Bilderberg...
O Παπανδρέου, έχοντας σχεδόν απαλλαγεί απο αρκετά επικίνδυνα "παράσιτα", εξορμά ακάθεκτος προς την Εξουσία. Την περίοδο '75 - '77 κατορθώνει το απίστευτο. Να συσπειρώσει γύρω του οπαδούς του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς, χρησιμοποιώντας τα συνθήματά της και οικειοποιώντας τις επιδιώξεις της. "ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ", "ΝΑΤΟ-CIA-ΠΡΟΔΟΣΙΑ", "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ", "ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ" και άλλα πολλά, που κάνουν την Αριστερά να προβληματίζεται, αλλά όχι σε σημείο που να ανησυχήσει.
Τα αποτελέσματα των εκλογών του Νοεμβρίου του '77 την διαψεύδουν. Το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει το εκπληκτικό νούμερο του 25% και τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και η Αριστερά και η Ενωση Κέντρου καθηλώνονται. Παντού πανηγυρισμοί και πλατιά χαμόγελα. Τώρα πιά δεν τονσταματούσε τίποτε. Εβλεπε ήδη την πόρτα της εξουσίας να είναι διάπλατα ανοιχτή και να τον περιμένει...
Με την πρώτη μέρα κιόλας της συνεδρίασης της Βουλής για τη ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση Καραμανλή, ο Παπανδρέου ρίχνει το σύνθημα: Αντιπολίτευση παντού! Σε κάθε απόφαση του Καραμανλή βρίσκεται απέναντί του, με βαρύ κατηγορητήριο και οξεία κριτική επι παντός επιστητου. Ακόμη και σε θέματα που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ήταν καίριας σημασίας για τον πολίτη. Κούφια άρνηση σε όλα και συνθήματα αντι-ιμπεριαλιστικά.
Τότε ήταν και η εποχή της προπαρασκευής της Ελλάδας για την είσοδό της στην Ευρωπαική Κοινότητα, αργότερα Ευρωπαική Ενωση. Ο Καραμανλής, ορθά σκεπτόμενος για την εποχή εκείνη, θέλησε να διαφυλάξει μια για πάντα τα σύνορα της Ελλάδας, μη έχοντας καμμία εμπιστοσύνη στο ΝΑΤΟ και τη φιλοτουρκική κυβέρνηση Φόρντ στην Αμερική, κυβέρνηση που στην ουσία είχε περιέλθει στα χέρια του φοβερού και τρομερού Χένρυ Κίσσινγερ που διοικούσε παρασκηνιακά.
Ο Στρατός δεν ήταν ακόμα σε θέση να αντιμετωπίσει τουρκική εισβολή και οι Τούρκοι, μετά την απόλυτη επιτυχία τους στη Κύπρο είχαν γίνει όλο και πιο θρασείς, διεκδικώντας ξεκάθαρα πλέον ελληνικά εδάφη, αμφισβητώντας την υφαλοκρυπίδα των νησιών και τα έξη ναυτικά μίλια, το ωκεανογραφικό σκάφος "ΧΟΡΑ" βγαίνει στο Αιγαίο και ανοιχτά της Θάσου (εκεί που γίνονταν οι ελληνικές γεωτρήσεις για πετρέλαιο) κάνοντας δήθεν έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων και οι προκλήσεις γίνονται θηλιά στο λαιμό για την Ελλάδα.
Ο Καραμανλής πετυχαίνει να φέρει το θέμα της υφαλοκριπίδας ως διεθνές θέμα προς εκδίκαση απο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά η τουρκική πλευρά δεν το αποδέχεται ως τέτοιο, παρα άπλά ως διαφορά μεταξύ των δύο κρατών που πρέπει να επιλυθεί και μεταξύ των.
Γι αυτό ο Καραμανλής δεν είχε άλλη επιλογή απο το να επιλέξει την Ευρωπαικη Κοινότητα ως τη μόνη λύση. Και φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό. Ηταν και τα απαραίτητα κονδύλια που έρρεαν μετά τη συμφωνία ένταξης, έτσι ώστε να καταστήσουν την Ελλάδα κάποια στιγμή ισότιμο μέλος. Μεγαλεπίβολο σχέδιο, που όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ, χάρις στον...Ανδρέα!
Που υιοθέτησε για άλλη μια φορά τις θέσεις της Αριστεράς η οποία λυσσομανούσε εναντίον αυτής της προοπτικής επειδή θίγονταν δικά της συμφέροντα και - κυρίως - συμφέροντα της Μόσχας, την οποία στην ουσία εκπροσωπούσε στην Ελλάδα. Ετσι, το σύνθημα "ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ" γίνεται πλέον σύνθημα του ΠΑΣΟΚ....
Εν τω μεταξύ, εντείνεται και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ εξόρμηση του κόμματος. Σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της επικράτειας, δημιουργούνται οι περίφημες "κλαδικές" οργανώσεις, που έχουν ως στόχο να εγγράψουν όσα περισσότερα μέλη μπορούν. Τα μέλη με την εγγραφή τους έπρεπε να αγοράσουν και τα "κουπόνια", αξίας 10, 20 και 50 δρχ. έκαστο!
Το κάθε μέλος πλήρωνε ένα απο τα ποσά αυτά κατα την εγγραφή του και κάθε μήνα το ίδιο ποσό, εφ' όσον επιθυμούσε να εξακολουθεί να είναι μέλος. Ετσι, μαζεύονται τεράστια κεφάλαια, που καθιστούν το ΠΑΣΟΚ παντοδύναμο. Το "καταθέτει" άλλωστε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ (δια χειρός Λαλιώτη ασφαλώς) με αυτοκόλλητα τικετάκια που γράφουν "Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ! ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΩΡΑ"!
Ενα εκατομμύριο και κάτι Ελληνες εγγράφονται ως μέλη, δημιουργώντας ΠΑΚΤΩΛΟ χρημάτων στο κόμμα. Ο Ανδρέας "τρελλαίνεται" απο την απίστευτη επιτυχία και ούτε κάν περιμένει την επίσημη επιχορήγηση του κράτους για την πλήρη εξόρμησή του. Η τριετία '78- '81 γίνεται μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, μια περίοδος που ο Παπανδρέου τα παίζει όλα για όλα στο αγώνα του για την εξουσία. Και - εντελώς ανέλπιστα για κείνον - έρχεται ως στήριγμα εξ ουρανού μια άσημη εφημερίδα, που όμως γίνεται φοβερό όπλο στην συνέχεια της ιστορίας.
Η ΑΥΡΙΑΝΗ των αδελφών Κουρή. Ο Παπανδρέου, παρ όλο που κρατάει αποστάσεις ακόμη απο αυτήν, εν τούτοις βάζει τον Λαλιώτη να "ψάξει" να δεί τί ζητάνε οι Κουρήδες αυτή τη φορά, μιας και γνώριζε πριν απο μια δεκαετία οτι στην Κεφαλλονιά έβγαζαν μια φυλλάδα που μάχονταν τότε αυτόν και τον πατέρα του. Κι απ' την άλλη, δεν του καλάρεσε το ύφος της (Για σκέψου!!!).
Ο Λαλιώτης, μετα απο λίγο καιρό, του διαβεβαιώνει οτι οι Κουρήδες αυτή τη φορά θα τον στηρίξουν χωρίς "παιχνίδια".
Στο μεταξύ η Ενταξη στην Ευρωπαική Κοινότητα πραγματοποιείται εν χοροίς και οργάνοις στο Ζαππειο Μέγαρο το 1980 και ακολουθεί η παραίτηση του Καραμανλή απο την πρωθυπουργία. Ο Καραμανλής γνώριζε πολύ καλά οτι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν το άλογο που θα κέρδιζε τη κούρσα στις επόμενες εκλογές και γνώριζε επίσης και τον Παπανδρέου. Κι έτσι, είχε προαποφασίσει πολύ πριν την υπογραφή της έναξης, να μεταπηδήσει στη Προεδρία για να μπορεί να τον "ελέγχει" όσο του επέτρεπε το Σύνταγμα τότε και να μπορεί η Ελλάδα να εκταμιεύει τα χρηματοδοτικά πακέτα της ΕΟΚ πιο εύκολα, μιας και οι Ευρωπαίοι δεν είχαν ΚΑΜΜΙΑ εμπιστσύνη στον Μεγάλο Αρχηγό.
Αλλωστε, η μεταπήδηση του στην Προεδρία ήταν και κατα κάποιο τρόπο και "άτυπος" όρος του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν. Το λάθος του Καραμανλή όμως ήταν άλλο. Το οτι τοποθέτησε στην πρωθυπουργία τον Γεώργιο Ράλλη, έναν άνθρωπο παντελώς ακατάλληλο για να σηκώσει ενα τέτοιο βάρος, εναν άνθρωπο που τον έστειλε "βορά" στα νύχια του Παπανδρέου και των ανθρώπων του και που δεν του άξιζε σαφώς μια τέτοια τύχη.
Επρόκειτο για έναν άνθρωπο ΚΑΘ ΟΛΑ ΕΝΤΙΜΟ και ειλικρινή, που εξευτελίστικε και λοιδωρήθηκε απο την ΑΥΡΙΑΝΗ αφ' ενός και αφ' ετέρου απο τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που τον γελοιοποίησαν επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει καθαρά κι επειδή φώναζε στο κοινό του προεκλογικά να μην προβαίνουν σε αποδοκιμασίες εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, απαιτώντας σοβαρότητα και ήθος με τη φράση "Οχι ΟΥ, δεν θέλω να ακούω ΟΥ"... Μέγα Λάθος για έναν που ήθελε να λέγεται μεγάλος ηγέτης...
Κι έρχεται η μεγάλη και ιστορική μέρα, στις 19 του Οκτώβρη του 1981, όπου η Ελλάδα εισέρχεται στην λεγόμενη "Παπανδρεική" εποχή. Με ένα αριστοτεχνικότατο σύνθημα, το περίφημο "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ", γραμμένο και ανηρτημένο σε ολες τις αφίσσες που είχαν ΓΕΜΙΣΕΙ την Αθήνα και όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου εκλεγεται με 48% Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ενα νούμερο απίστευτο, που άγγιζε περίπου το ποσοστό του Καραμανλή πριν απο 7 χρόνια, μιας και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, τάσεων και "πιστεύω", έδειξε με την ανοχή ή την ελπίδα, οτι περίμενε πάρα πολλά απο αυτόν. Η μάλλον να το πούμε αλλοιώς, ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Περίμενε να δεί τα χαμένα του όνειρα να πραγματοποιούνται, περίμενε να δεί τη πατρίδα να προοδεύει σε όλους τους τομείς, περίμενε να δεί τη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ που τόσο πρόστυχα και βρώμικα του υποσχέθηκε ο πιο "χαρισματικός" Προδότης που υπήρξε ποτέ στην μέγαλη και ενδοξη Ιστορία του....
Και ο Παπανδρέου έδειξε τις πραγματικές του προθέσεις σχεδόν με το "καλημέρα"!
Μαζική εισαγωγή των οπαδών του στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα! Τα Υπουργεία λεηλατούνται, ο κόσμος που δούλευε εκεί έβλεπε με το στόμα ανοιχτό να κατακλύζουν τα κτίρια μπουλούκια-μπουλούκια οι ...νεοπροσληφθέντες αφισσοκολλητές των "κλαδικών" οργανώσεων και κοίταζαν απορημένοι ο ένας τον άλλον!
Ανθρωποι χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κατάρτηση, χωρίς προσόντα, χωρίς πιστοποιητικά, έφερναν απλώς ενα σημείωμα σφραγισμένο απο την "κλαδική" οργάνωση που ήταν γραμμένοι και τοποθετούνταν ΑΜΕΣΩΣ. Ανθρωποι με γνώσεις επιπέδου Δημοτικού Σχολείου, φιγουράριζαν στη καρέκλα κάποιας Εφορίας, Δημοσίου Ταμείου ή κρατικής τράπεζας και μάλιστα τράβαγαν και...αναμνηστικές φωτογραφίες με ...πούρα και άλλες γελεοιότητες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις όπως η ΠΕΙΡΑΙΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, η ΙΖΟΛΑ, τα ναυπηγεία ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ κρατικοποιούνται και κατακλύζονται ακριβώς απο τέτοιας υποστάθμης κόσμο!
Ολες οι ΔΕΚΟ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, ο ΗΛΠΑΠ, όλες χωρίς καμμιά εξαίρεση, δέχονται τους ποταμούς των αφιονισμένων οπαδών που μέχρι χτές ήταν μόνιμοι κάτοικοι των συνοικιακών καφενείων, βυθισμένοι στην αέναη τεμπελιά τους, βρίζοντας το "γαμ..μένο το κράτος που δεν τους έδινε σημασία..." Και με μόνο όπλο ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΑΔΙΚΗ!!!
Εάλω το Δημόσιο... Εάλω η Ελλάδα...
Ο Παπανδρέου δεν εχει σκοπό να αφήσει τίποτε όρθιο στο τόπο. Με ριζικές τομές στην ελληνική κοινωνία, όπως η νομιμοποίηση της μοιχίας, ο πολιτικός γάμος κλπ, δίνει στον απροετοίμαστο να τα δεχτεί ακόμη λαό, το τελειωτικό χτύπημα.
Η οικογένεια σταδιακά υποβαθμίζεται, η Παιδεία καταρρέει υπο το βάρος των συνεχών και απρόσκοπτων αλλαγών που υφίσταται, η θέση της γυναίκας, που μέχρι χτές ήταν υποβαθμισμένη, ξαφνικά εκτινάζεται σε δισθεώρητα ύψη, αποκτά λόγο χωρίς ακόμη να έχει την κατάλληλη προετοιμασία και παιδεία για να το αποδεχτεί και παντού δημιουργείται ένα κυριολεκτικό μπάχαλο.
Σε καμμιά Δημόσια υπηρεσία ο μέσος Ελληνας δεν βρίσκει άκρη. Η απίστευτη γραφειοκρατεία που δημιουργείται απο τον πακτωλό αυτών των ανθρώπων που προσλήφθηκαν χωρίς λόγο και αιτία, γίνεται τροχοπέδη στην οικονομική δραστηριότητα και πρωτοβουλία. Το κάθε Υπουργείο φτάνει στο σημείο να έχει...250 Διευθυντές!!!! Δημιουργούνται τμήματα χωρίς προηγουμένως ΚΑΜΜΙΑ μελέτη και προγραμματισμό, μόνο και μόνο για να τοποθετούνται "οι δικοί μας άνθρωποι" με το βαθμό του...Διευθυντού, δημιουργώντας κωμικοτραγικές καταστάσεις. Η Ελλάδα, μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο φρενοκομείο, που γεμίζει με τρωκτικά που κατατρώγουν το Δημόσιο Χρήμα...
Η ΕΟΚ με το που δίνει το πρώτο πακέτο στηριξης, γίνεται της...τρελλής!
Ο Παπανδρέου αναγνωρίζει την Εθνική Αντίσταση ΩΣ ΩΦΕΙΛΕ, αλλά όχι για τους Αντιστασιακούς παρα για τον ίδιο και τους οπαδούς του. Η ΦΡΙΚΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!
Καταμετρώνται επισήμως 144.000 αντιστασιακοί για να τους δοθεί επιτέλους η αναγνώριση και η επιβράβευση απο την Πολιτεία που κάποτε έχυσαν το αίμα τους πολεμώντας τον καστακτητή, ξαφνικά δίνονται συντάξεις σε 897.000!!!!
Τί είχε γίνει; Μα απλούστατα, βαφτίστηκαν αντιστασιακοί ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!!!! Ατομα που την εποχή 41-44 ήταν ακόμη σε ...παιδικές ηλικίες ή βρέφη, πήραν σύνταξη Αντιστασιακού και το χειρότερο; ΤΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!! γελεοιοποιώντας έτσι τους ΗΡΩΕΣ Αυθεντικούς Αντιστασιακούς και τον ηρωισμό τους!!! Με ένα ΑΠΛΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ και ΠΛΑΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ!
Η απόλυτη ΛΕΗΛΑΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ!
Το άλλοτε μεγάλο όπλο των εργαζόμενων και εργατών, το Συνδικαλιστικό Κίνημα, καταβαραθρώνεται. Γεμίζει με ψευτο-συνδικαλιστές οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική κατα γράμμα, κάνοντας και λέγοντας το ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ στους εργαζόμενους κι αργότερα βγαίνουν βουλευτές και υπουργοποιούνται.
Ο Παπανδρέου μετατρέπεται σταδιακά σε ...Σουλτάνο της Ελλάδας. Δημιουργεί έναν απίθανο κύκλο παρατρεχάμενων και ...σφουγγοκωλάριων, που τον συνοδεύουν παντού. Για την μετακίνησή του, κινητοποιείται η μισή ΕΛ.ΑΣ. με μοτοσυκλετιστές, περιπολικά και μυστικούς της ΕΥΠ σε ιδιωτικά μαυρα πολυτελή αυτοκίνητα. Στις επισκέψεις του στο εξωτερικό, ναυλόνονται 2 και 3 Boing της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ για να συνοδεύσουν τον Μεγάλο Αρχηγό, με απίστευτα κόστη εκατομμυρίων για τον λαό. Διάφοροι απίθανοι τύποι, δημοσιογράφοι, κυβερνητικοί πράκτορες, αστυνομικοί, παρατρεχάμενοι του Καστριού ως και απλοί οπαδοί, απολαμβάνουν ΔΩΡΕΑΝ ταξιδάκια ανα τον κόσμο, χειροκροτώντας τον Ελληνα Σουλτάνο που κάποτε είχε πεί οτι "Δεν αξίζω σ' αυτόν το Λαό!" Τώρα, ο ...ανάξιος αυτός Λαός του πληρώνει τα κερατιάτικα, για να μάθει, επειδή στο τέλος τον προτίμησε!
Για τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, επιστρατεύονται χιλιάδες οπαδοί απο όλη την Ελλάδα, που μετακινούνται ΔΩΡΕΑΝ με δημόσια μέσα μεταφοράς (απο λεοφωρεία του ΚΤΕΛ έως πτήσεις τσάρτερ της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ). ιδίως αυτές των μεγάλων πόλεων. Θέλει πάντα να επιδικνύει τη δύναμή του παντού. Τη γοητεία που ασκούσε στο φανατισμένο πόπολο που τον ακολουθούσε (πολλές φορές με...το αζημίωτο, όπως οι Χούλιγκαν τις ποδοσφαιρικές ομάδες). Γι αυτόν το λόγο, επιστρατεύεται και ο ειδικός σκηνοθέτης Τάσος Μπιρσίμ, που γίνεται ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ του Ανδρέα.
Τα "μαγικά" του πλάνα σε συνδιασμό με τους ειδικούς φωτισμούς, απεικονίζουν στις οθόνες της τηλεόρασης πραγματικές λαοθάλασσες που προκαλούν ρίγη στους αντιπάλους του. Κανείς δεν τολμάει να τον αμφισβητήσει, κανείς δε του φέρνει τη παραμικρή αντίρρηση, κανείς δε σηκώνει κεφάλι. Η Ελλάδα γεμίζει ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΚΑΙ ΤΡΩΚΤΙΚΑ, γίνεται ένας ΒΟΘΡΟΣ ΒΡΩΜΙΑΣ και ΔΥΣΟΔΙΑΣ. Κανείς δεν αντιτίθεται, ούτε όταν κάποιο στέλεχος της ΔΕΗ παίρνει μίζα για προμήθειες 300.000.000δρχ!!!
Ο ίδιος ο Ππαναδρέου τον στηρίζει, λέγοντας το απίστευτο: "Ε. ελάτε μωρέ, τι έγινε, ένα δωράκι έκανε ο ανθρωπος στον εαυτό του, να τον σκοτώσουμε τώρα;" δίνοντας το σύνθυμα για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ! Απαντες έτρωγαν πλέον με χρυσά κουτάλια, κι όποιος ΔΕΝ έτρωγε, είτε απο συνείδηση είτε επειδη δεν μπορούσε, έπρεπε να καρατομηθεί. Αθώος μεταξλυ ενόχων δεν νοείται. Ο ΟΤΕ γίνεται έρμαιο στα χέρια ενός κυριολεκτικά γκάγκστερ, που άκουγε στο όνομα Θεοφάνης Τόμπρας!
Ενας ψυχοπαθής εγκληματίας, που κυκλοφόραγε στους διαδρόμους μ' ενα παλιό περίστροφο "Σμιθ & Γουέσσον" έγοντας πως μ' αυτό θα καθάριζε τα φασιστικά γουρούνια της ΝΔ όπου τα τράκερνε! Σ' αυτόν τον ΄ανθρωπο είχε αναθέσει ο Παπανδρέου τη διεύθυνση μιας απολύτου στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ, όπως ήταν ο ΟΤΕ! Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο Τόμπρας που ήθελε να ανταποδώσει την εκδούλευση στο αφεντικό, έβαλε κοριούς σε όλα τα τηλέφωνα των πολιτικών αρχηγών της αντιπολίτευσης και με τη συνεργασία της ΚΥΠ υπέκλεπτε τις συνομιλίες τους!
Κι ο Καραμανλής; Που υποτίθεται οτι θα τον ήλεγχε, που υποτίθεται οτι θα γινόταν ο εγγυητής των Ευρωπαίων για την ομαλή και σταδιακή ανάπτυξη της Ελλάδας μέσω των χρηματοδοτικών προγραμμάτων (που κατασπαταλήθηκαν);
Αυτός προτίμησε απο ένα σημείο και μετά, τη σιωπή. Δεύτερο μέγα λάθος. Γιατί η σιωπή μεγάλε Γέροντα, σημαίνει πολλές φορές ΣΥΝΕΝΟΧΗ! Απογοητευμένος, πάνω στον προεδρικό θώκο, βλέπει το καράβι που ο ίδιος οδήγησε κάποτε σε ασφαλή νερά, να βουλιάζει απο έναν ανάξιο, ΠΡΟΔΟΤΗ και ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗ της λαικής εντολής. Πολλές φορές προσπάθησε να τον συνεφέρει και να τον νουθετήσει, αλλά μάταια. Ωσπου κάποια στιγμή ήρθαν οι νέες προεδρικές εκλογές. Ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος να επέμβει σ' αυτόν τον κατήφορο, σε περίπτωση που επανεκλεγόταν. Ηταν πολύ αργά όμως. Τα πράγματα δεν ήταν τα ίδια όπως το 1980. Ο Παπανδρέου μυρίζεται την παγίδα που του έστηνε ο Καραμανλής και του έστησε παγίδα στη παγίδα του.
Ενώ πρίν απο κάποιους μήνες, σε μια συνάντησή τους και μετά απο έντονη συζήτηση που είχαν για την Οικονομία, παραδόξως ο Πασπανδρέου τον βεβαιώνει οτι θα τον προτείνει και για δεύτερη πενταετία για Πρόεδρο. Ο Καραμανλής ευησυχάζει και ετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του. Ο Παπανδρέου όμως, εναν μήνα αργότερα, εντελώς ξαφνικά, ανακοινώνει στον Τύπο την υποστήριξή του σ' ενα νέο πρόσωπο, εκτός πολιτικής, αλλά με όνομα που είχε συνδεθεί κάποτε με μεγαλο αγώνα εναντίον του παρακράτους. Κι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο δικαστικός ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ, που ήταν Ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή Γρηγορίου Λαμπράκη και που είχε αποκαλύψει τους ενόχους. Ενας άνθρωπος που δεν είχε ΙΔΕΑ απο πολιτική και που κατάντησε να είναι ΑΒΟΥΛΟ όργανο του Παπανδρέου. Τι κατάντια Θεέ μου...
Το σχέδιο του Παπανδρέου απλό και αποτελεσματικό. Αιφνιδιασμός του αντιπάλου Καραμανλή ουτως ώστε να του κόψει κάθε περιθωριο αντίδρασης και να του φράξει τα όποια σχέδια είχε εναντίον του και το κυριότερο, ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ με σκοπό την αλλαγή του Αρθρου 18 που μιλάει για τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Απόλυτη κίνηση ΜΑΤ, που όμως δεν γίνεται αποδεκτή με απόλυτη θέρμη απο τους βουλευτές του. Οταν ο Λαλιώτης τον βεβαιώνει οτι όντως υπάρχουν αντιρρησίες, που όμως δεν θα εκφράστούν ανοιχτά παρά μόνο στην τελική ψηφοφορία, ο Παπανδρέου στέκει αναποφάσιστος. Σ' αυτή την εκλογή προέδρου παίζει τα πάντα. Αν κάτι πάει στραβά και δεν ψηφίσουν και οι 180 βουλευτές του τον Σαρτζετάκη, η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται νέες εκλογές και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμά τους!
Τότε συμβαίνει το ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ! Ο Παπανδρέου υιοθετεί την πρόταση του Λαλιώτη που έλεγε να ψηφίσουν οι βουλευτές του κόμματος με ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ! έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, όποιος ΔΕΝ ψηφίσει, θα "εκτελεστεί" την άλλη μέρα και θα τον αναλάβει η ΑΥΡΙΑΝΗ!
Ετσι και έγινε, ακριβώς!
Η Βουλή των Ελλήνων εξευτελίζεται, μέσα στο ΑΠΟΛΥΤΟ ΦΙΑΣΚΟ! Ο Καραμανλής, που στο μεταξύ είχε υποβάλλει την παραίτησή του άμεσα μετά την ανακόίνωση για τον Σαρτζετάκη, πέρασε μια βόλτα με το αυτοκίνητό του έξω απο τη Βουλή και κούνησε απογοητευμένος το κεφάλι του. Προτίμησε για άλλη μια φορά τη σιωπή κι αποτραβήχτηκε στο σπίτι του χωρίς να τον δεί κανείς. Εκεί έμεινε στην αφάνεια για πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι που τον υποστήριξε εκ νέου η Ν.Δ. το 1990 όταν είχε πάρει την εξουσία.
Η ΑΥΡΙΑΝΗ πανηγύριζε την άλλη μέρα οτι ...γκρέμισε (καί) τον...Καραμανλισμό, οι βουλευτές ντρέπονταν για τον εαυτό τους κι ας μη το δειχναν, ο κόσμος έβλεπε τη λαίλαπα αυτή να ανατινάζει ό,τι αξιοπρέπεια είχε απομείνει πλέον στον τόπο.
Εκλογή Προέδρου δημοκρατίας με χρωματιστά ψηφοδέλτια, δεν ειχε συμβει ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Συνέβη όμως στην...τριτοκοσμική χώρα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου...
Ολα όμως πληρώνονται σ΄αυτόν τον κόσμο, και το καλό και τ' άδικο. Ετσι, ήλθε η ώρα και του Παπανδρέου να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα που πλήρωνε και τους αντιπάλους του. Τη λάσπη και τη χλεύη. Οπως ΑΞΙΖΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Ολα άρχισαν με την τρίτη - κατα σειρά - επίσημη ερωμένη (η δεύτερη ήταν η Μαριλένα Πατρονικόλα, αδελφή του τραγουδιστή Τόλη Βοσκόπουλου) που άκουγε στο όνομα Δήμητρα Λιάνη, 32χρονη σύζυγος του αρχιτέκτονα Δημητρίου Καπόπουλου, αεροσυνοδός στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και πανέμορφη ξανθιά. Ο ...ερωτιάρης και μπον-βιβέρ Ανδρέας, τη γνωρίζει στη πτήση για την Ισπανία, όπου θα είχε συνάντηση με τον Ισπανό ομόλογό του στα πλαίσια της συνάντησης Κορυφής της ΕΟΚ στη Μαδρίτη.
Απο εκείνη τη στιγμή, γίνονται αχώριστοι. Οπου πήγαινε ο Παπανδρέου, απο πίσω και πολύ διακριτικά ακολουθούσε η Λιάνη με τον άνδρα της. Η Μαργαρίτα κάτι μυρίζεται κι αρχίζει να δυσανασχετεί, αλλά ποιός της δίνει πλέον σημασία. Το ειδίλλιο πλέκεται μέρα με τη μέρα και μάλιστα ...μπροστά στα μάτια του...συζύγου της Λιάνη, ο οποίος προκειμένου να πάρει μεγάλες δουλειές του Δημοσίου (όπως συμφωνήθηκε αργότερα, καθώς και μεγαλο χρηματικό ποσό για να συναινέσει στο διαζύγιο), εξευτελίζεται ως άνδρας και ως προσωπικότητα, ανεχόμενος την ίδια τη γυναίκα του να ...φιλιέται και να αγκαλιάζεται με τον αδίστακτο Παπανδρέου σε μπουζούκια και δεξιώσεις. Το μυστικό πλέον...γίνεται κοινό, παρ΄ότι το παράνομο ζεύγος προσπαθεί να κρατήσει τα..προσχήματα. Τον πρόδωσε όμως ο ...παρορμητισμός της Λιάνη!
Σε μια δεξίωση σε γνωστό ξενοδοχείο της Αθήνας όπου έιχε πάει μαζί με τον Ανδρέα και την παρέα του, κατα πόδας βρισκόταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρατζαφέρης, σημερινός Πρόεδρος του ΛΑΟΣ που φρόντισε να κρύψει κρυφή κάμερα στις γυναικείες τουαλέττες για να τραβήξει τη Λιάνη σε ιδιωτική τιης στιγμή. Σε κάποια φάση της βραδιάς, η Λιάνη μαζί με τη φίλη της Ρούλα Βλαχοπούλου, μπαίνει έξαλλη στις τουαλέττες φωνάζοντας "Ασε με μ' αυτόν τον μαλ..κα, με εχει φάει με τη ζήλια του! Μπουρ μπουρ συνέχεια ο π..ρνόγερος!" Απίστευτο... Ο τέλειος εξευτελισμός ενός Πρωθυπουργού...
Η κασέττα αυτή βγαίνει στη μαύρη αγορά και μοσχοπουλιέται στο πι και φί! Πρόλαβαν όμως οι πράκτορες της ΚΥΠ και μάζεψαν πολλά αντίτυπα και κατέσχεσαν εξοπλισμό και κάμερες του Καρατζαφέρη, πρωτού κυκλοφορήσει σε μεγάλη ποσότητα! Υπάρχουν σχετικές περιγραφές στο βιβλίο του Γιώργου Καρατζαφέρη, "Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ".
Απο αυτή τη στιγμή, ο Παπανδρέου γίνεται ...περίγελως στις κίτρινες φυλλάδες, ιδίως σ΄αυτήν του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ, όπου ο διευθυντής της Δημήτρης Ρίζος βρίσκει και δημοσιεύει γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη, όταν έκανε κρουαζιέρα μαζί με τον Παπανδρέου στο σκάφος που τους είχε παραχωρήσει ο εφοπλιστής Γιώργος Κασιδόκωστας. Να φανταστείτε τότε, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έπαιζε το ρόλο της αντι-ΑΥΡΙΑΝΗΣ, για την Νέα Δημοκρατία. Ιδιος εμετικός τύπος, ίδιο ύφος, μόνο η ετικέττα άλλαζε.
Η πολιτική ζωή πορνοποιείται και ποδοπατείται πλέον κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Η Ελλάδα εκτός απο φρενοκομείο, γίνεται κι ενας τεράστιος ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ. Η απολυτη παρακμή...
Περι τα τέλη του 1988, ο Ανδρέας Παπανδρέου, εσπευσμένα και με απόλυτη μυστικότητα, πετάει για το Λονδίνο, όπου στο νοσοκομέιο Herfield θα έκανε σοβαρότατη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.
Κανένας απο την οικογένειά του δε βρίσκεται στο πλευρό του, παρα μόνον η ερωμένη του Δήμητρα. Μετά, μόλις διαγνώστηκε η ασθένεια και η ανάγκη χειρουργικής επέμβασης και ύστερα απο επιταγή του Ανδρέα, έσπευσαν ένας-ένας τα παιδιά του, η Σοφία, ο Γιώργος, Νίκος και, αργότερα, ο Ανδρίκος για να τον δούν, πιστεύοντας οτι ίσως ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπαν. Η Ελλάδα στο μεταξύ, μένει...ακυβέρνητη, έρμαιο στα χέρια ενός απο τους πιο αδίστακτους λαικιστές, του Μένιου Κουτσόγιωργα. Ενα σχεδόν μήνα αργότερα, ξεσπάει το περίφημο Σκάνδαλο Κοσκωτά (λίγα λόγια θα βρείτε εδώ), ίσως η πιό μελανή και σκοτεινή στιγμή στην Ιστορία του Εθνους...
Ο απατεώνας τραπεζίτης που είχε αγοράσει την Τράπεζα Κρήτης (η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει αγοραστεί απο τη Eurobank) με...κομπίνα και είχε επενδύσει με λεφτά της τράπεζας σε εκδοτικούς οργανισμούς, αγορές εγημερίδων και ποδοσφαιρικών ομάδων, υπο την πίεση των δικαστικών αρχών, το "σκάει" απο την Ελλάδα με αεροσκάφος του επιχειρηματία Αργύρη Σαλιαρέλλη για το Μπουένος Αιρες της Αργεντινής. Στην ουσία, ΦΥΓΑΔΕΥΤΗΚΕ απο την ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (όπως προέκυψε αργότερα με τη δίκη του σκανδάλου απο το ειδικό δικαστήριο), με προτροπή του ίδιου του Μένοιυ Κουτσόγιωργα (ο οποίος ήταν και ένας απο τους κατηγορούμενους) ο οποίος Κουτσόγιωργας έθεσε τους μηχανισμούς της ΕΥΠ αστραπιαία και κάτω απο το αδιάφορο βλέμμα των Τελωνιακών Αρχών, ο Γιώργος Κοσκωτάς φυγαδεύτηκε μέρα-μεσημέρι!
Για κακή του τύχη όμως, στη Νέα Υόρκη, όπου σταμάτησε το αεροπλάνο για ανεφοδιασμό, οι Αμερικανικές Αρχές τον συλλαμβάνουν με τις κατηγορίες της πλαστογραφίας ειδικών εγγράφων και φοροδιαφυγής και τον κλείνουν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Η είδηση της φυγής του απατεώνα σκάει σαν ...πυρηνική βόμβα στην ελληνική κοινωνία. Αναστάτωση παντού, οι εφημερίδες της Δεξιάς ρίχνουν λίβελους κατά της "κυβένρησης" και μόνον η ΑΥΡΙΑΝΗ αντιστέκεται, κάνοντας το μαύρο-άσπρο και φτάνοντας στο...σημείο να κατηγορεί τον ...Μητσοτάκη και τον γαμπρό του Παύλο Μπακογιάννη (συζύγου της κόρης του Ντόρας και βουλευτή Ευρυτανίας) ώς...υπαίτιους του σκανδάλου, φωνάζοντας οτι μέσω του Κοσκωτά παγίδευσαν τον ...Ανδρέα!!!! Το αποτέλεσμα ήταν να "επέμβει" η δολοφονική οργάνωση 17 Νοέμβρη (17Ν), η οποία δολοφονεί τον Μπακογιάννη ένα χρόνο αργότερα και στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 έξω απο το πολιτικό του γραφείο στο Κολωνάκι, πιθανώς για να του κλείσει το στόμα. Φοβερά γεγονότα, η Ελλάδα ζεί έναν απο τους μεγαλύτερους εφιάλτες της μετά τη μεταπολίτευση.
Στο μεταξύ, ο Παπανδρέου εγχειρίζεται με επιτυχία απο τον διάσημο αιγύπτιο καρδιολόγο Μαγκντί Γιακούμπ και οι...βρώμικοι συνεργοί του στη λεηλασία της πατρίδας ησυχάζουν απο την αγωνία ενός πιθανού θανάτου του, γιατί αν κάτι τέτοιο συνέβαινε,
σίγουρα η πόρτα της φυλακής θα άνοιγε διάπλατα γι αυτούς....
Η Πτώση και το "Βρώμικο '89"
Βρισκόμαστε ήδη πλέον στην πλέον μαύρη
πολιτικά σελίδα του τόπου, η οποία έμεινε γνωστή ως "Το Βρώμικο '89". Οι
ανακρίσεις βρίσκονται στο ζενίθ και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία
την άλλη. Ο Εφέτης Ανακριτής Νικόλαος Παπαδάτος που είχε αναλάβει την
υπόθεση, έχει ήδη συλλάβει δύο απο τους σωματοφύλακες του Κοσκωτά, οι
οποίοι καταθέτουν ενόρκως οτι κουβάλησαν δύο φορές χρήματα στον ίδιο τον
Παπανδρέου, μέσα σε συσκευασίες απο κούτες παιδικών πάνων εσωρούχων της
μάρκας Pampers. Χαλασμός Κυρίου! Τεράστια προσπάθεια και αγώνας δρόμου
για να βγούν οι μάρτυρες μή αξιόπιστοι απο κυβερνητικά στελέχη που
μεπλέκονται στο σκάνδαλο.
Στο μεταξύ, λίγο πρίν τα χριστούγεννα, ο Γιώργος Κοσκωτάς δίνει την πρώτη του επίσημη συνεύντευξη στον Δημήτρη Ρίζο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ μέσα απο τις φυλακές και μεταξύ άλλων, δηλώνει με περισσή ευφράδεια απειλητικά οτι "ΘΑ ΔΩΣΩ ΣΤΟ ...ΤΗΓΑΝΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ, ΑΝ ΔΕ ΜΕ ΚΑΛΥΨΟΥΝ!" Νέα πρωτοσέλιδα, νέος χαμός, ο απλός πολίτης παρακολουθεί άναυδος τα τεκταινόμενα μη μπορώντας να αντιδράσει και το κυριώτερο, μη γνωρίζοντας τί είναι αλήθεια και τί ψέμματα! Η Ελλάδα, ένας απέραντος βόθρος! Εκεί έφερε τη πατρίδα μας αυτός ο ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΣ αυτός "ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ" ΠΡΟΔΟΤΗΣ!
Στο μεταξύ, ο Παπανδρέου, φανερά καταβεβλημένος απο την εγχείρηση, επιστρέφει στην Ελλάδα και φροντίζει να διασύρει ακόμη περισσότερο το λαό και τους οπαδούς του, όταν, βγαίνοντας απο το αεροπλάνο, κάνει το γνωστό ιστορικό νεύμα στην ερωμένη του Δήμητρα, να βγεί και να τον συνοδεύσει. Απο κείνη τη στιγμή, γίνεται, για τους φανατισμένους λαικιστές οπαδούς του, ο "Σιδερένιος", ο "Μεγάλος", ο Γαμ..ας" και άλλες τέτοιες εμετικές αηδίες.
Γνωρίζοντας όμως απο πρώτο χέρι την κατάσταση και ξέροντας οτι σύσσωμη η αντιπολίτευση τον περιμένει στη γωνία για να τον κλείσει φυλακή με κάθε τρόπο, αυτόν και τους συνεργάτες του, βάζει τον Κουτσόγιωργα να φτιάξει έναν απο τους πλέον απίθανους σε σύλληψη εκλογικό νόμο, ο οποίος έχει μείνει στην ιστορία ως ο πιό ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΟΣ και ΑΝΕΔΑΦΙΚΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ (Περιοδικό ΤΙΜΕ, Απρίλιος 1989). Σύμφωνα με το νόμο αυτόν, ο οποίος έιναι μια μείξη απλής και συνάμα ενισχυμένης αναλογικής, που...πριμοδοτούσε ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ αντί για το ΠΡΩΤΟ!!!! (Εδώ όλος ο εκλογικός νόμος έκτρωμα του '89) Κάτι τέτοιο, μόνον ένας πολιτικός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ θα μπορούσε να σκεφτεί! Και τέτοιος ήταν ο Κουτσόγιωργας και ασφαλώς ο Παπανδρέου!
Στην ουσία, με αυτόν τον νόμο, ο οποίος ίσχυσε μέχρι και τον Απρίλιο του 1990, ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν έπαιρνε αυτοδυναμία να κυβερνήσει, με το πρώτο κόμμα, όποιο ποσοστό κι αν έπαιρνε, θα τον ακολούθαγε το δεύτερο σε απόσταση...αναπνοής, ό,τι ποσοστό κι αν έπαιρνε αυτό πάλι, με μεγάλους χαμένους το τρίτο και τέταρτο κόμμα. Και όλα αυτά, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, (θα σχηματισζόταν ΜΟΝΟ αν συναινούσε σε παραγραφή και πολιτικό συμβιβασμό μέσω εκβιασμών) και έτσι να μην ισχύσει ΠΟΤΕ ο - κατα τα άλλα επίσης εαπίσχυντος - νόμος περι ευθύνης υπουργών και οι υπεύθυνοι του τεράστιου σκανδάλου να χρεωθούν μόνο την πολιτική ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ευθύνη!
Στο μεταξύ, στο Καστρί έχει εγκατασταθεί μαζί με τη Λιάνη και μια...απίθανη κουστωδία, απίθανων ανθρώπων, θυμίζοντας έντονα μεσαιωνική καμαρίλα! Η Λιάνη κουβαλάει εκεί τη φιλενάδα και συναδέλφισσά της στην Ολυμπιακή, Ρούλα Βλαχοπούλου (περισσότερα γι αυτήν εδώ) ερωμένη του γενικού διευθυντή της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ και βουτηγμένου ως το λαιμό στη διαφθορά Αλέκου Ακριβάκη, μια...καφετζού ονόματι Πανδώρα, έναν ...αστρολόγο ονόματι Βαγγέλη (ή...Βαγγέλω, όπως τον έκραζαν στους ομοφυλοφιλικούς κύκλους) και μαζί με τα...άλλα τα παιδιά (Λαλιώτη, Σκανδαλίδη, Κουτσόγιωργα κλπ) που προσκύνησαν ήδη τη...νέα Μεγάλη Κυρία της Ελλάδας Δήμητρα, κυβέρνησαν την Ελλάδα για το επόμενο διάστημα. Ο Ανδρέας, το μόνο που αποζητούσε, ήταν να μη φτάσει ποτέ ο Μητσοτάκης στον πρωθυπουργικό θώκο και να μη χάσει ποτέ τα σκήπτρα απο το βασίλειό του και την...αγκαλιά της Δήμητρας, που την είχε για λίγο κάθε βράδυ κι αυτό υπο...περιορισμούς.
Παλεύει όμως με νύχια και δόντια προσπαθώντας να αποτρέψει το μοιραίο των εκλογών. Κάνει τεράστιες προεκλογικές συγκεντρώσεις με αλαφιασμένα στίφη πρασινοφρουρών απ' όλη την Ελλάδα, που τον επευφυμούν κάτω απο παραλήρημα! Και τότε ο ανδρέας ρίχνει το μεγάλο πυροβολικό στα συνθήματά του, το περίφημο "Τσοβόλα, δώστα όλα!", προκαλώντας τον Υπουργό του να ανοίξει τα ήδη καταχρεωμένα ταμεία του Κράτους και να μοιράσει στους αφιονισμένους υπηκόοους του και την τελευταία δραχμή! Απο αυτό το γεγονός, η Ελλάδα επισυνάπτει δάνεια με τόκο σχεδόν 13% και εξόφληση σε 15 χρόνια, ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ, ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ!
Στο μεταξύ, λίγο πρίν τα χριστούγεννα, ο Γιώργος Κοσκωτάς δίνει την πρώτη του επίσημη συνεύντευξη στον Δημήτρη Ρίζο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ μέσα απο τις φυλακές και μεταξύ άλλων, δηλώνει με περισσή ευφράδεια απειλητικά οτι "ΘΑ ΔΩΣΩ ΣΤΟ ...ΤΗΓΑΝΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ, ΑΝ ΔΕ ΜΕ ΚΑΛΥΨΟΥΝ!" Νέα πρωτοσέλιδα, νέος χαμός, ο απλός πολίτης παρακολουθεί άναυδος τα τεκταινόμενα μη μπορώντας να αντιδράσει και το κυριώτερο, μη γνωρίζοντας τί είναι αλήθεια και τί ψέμματα! Η Ελλάδα, ένας απέραντος βόθρος! Εκεί έφερε τη πατρίδα μας αυτός ο ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟΣ αυτός "ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ" ΠΡΟΔΟΤΗΣ!
Στο μεταξύ, ο Παπανδρέου, φανερά καταβεβλημένος απο την εγχείρηση, επιστρέφει στην Ελλάδα και φροντίζει να διασύρει ακόμη περισσότερο το λαό και τους οπαδούς του, όταν, βγαίνοντας απο το αεροπλάνο, κάνει το γνωστό ιστορικό νεύμα στην ερωμένη του Δήμητρα, να βγεί και να τον συνοδεύσει. Απο κείνη τη στιγμή, γίνεται, για τους φανατισμένους λαικιστές οπαδούς του, ο "Σιδερένιος", ο "Μεγάλος", ο Γαμ..ας" και άλλες τέτοιες εμετικές αηδίες.
Γνωρίζοντας όμως απο πρώτο χέρι την κατάσταση και ξέροντας οτι σύσσωμη η αντιπολίτευση τον περιμένει στη γωνία για να τον κλείσει φυλακή με κάθε τρόπο, αυτόν και τους συνεργάτες του, βάζει τον Κουτσόγιωργα να φτιάξει έναν απο τους πλέον απίθανους σε σύλληψη εκλογικό νόμο, ο οποίος έχει μείνει στην ιστορία ως ο πιό ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΟΣ και ΑΝΕΔΑΦΙΚΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ (Περιοδικό ΤΙΜΕ, Απρίλιος 1989). Σύμφωνα με το νόμο αυτόν, ο οποίος έιναι μια μείξη απλής και συνάμα ενισχυμένης αναλογικής, που...πριμοδοτούσε ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ αντί για το ΠΡΩΤΟ!!!! (Εδώ όλος ο εκλογικός νόμος έκτρωμα του '89) Κάτι τέτοιο, μόνον ένας πολιτικός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ θα μπορούσε να σκεφτεί! Και τέτοιος ήταν ο Κουτσόγιωργας και ασφαλώς ο Παπανδρέου!
Στην ουσία, με αυτόν τον νόμο, ο οποίος ίσχυσε μέχρι και τον Απρίλιο του 1990, ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν έπαιρνε αυτοδυναμία να κυβερνήσει, με το πρώτο κόμμα, όποιο ποσοστό κι αν έπαιρνε, θα τον ακολούθαγε το δεύτερο σε απόσταση...αναπνοής, ό,τι ποσοστό κι αν έπαιρνε αυτό πάλι, με μεγάλους χαμένους το τρίτο και τέταρτο κόμμα. Και όλα αυτά, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, (θα σχηματισζόταν ΜΟΝΟ αν συναινούσε σε παραγραφή και πολιτικό συμβιβασμό μέσω εκβιασμών) και έτσι να μην ισχύσει ΠΟΤΕ ο - κατα τα άλλα επίσης εαπίσχυντος - νόμος περι ευθύνης υπουργών και οι υπεύθυνοι του τεράστιου σκανδάλου να χρεωθούν μόνο την πολιτική ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ευθύνη!
Στο μεταξύ, στο Καστρί έχει εγκατασταθεί μαζί με τη Λιάνη και μια...απίθανη κουστωδία, απίθανων ανθρώπων, θυμίζοντας έντονα μεσαιωνική καμαρίλα! Η Λιάνη κουβαλάει εκεί τη φιλενάδα και συναδέλφισσά της στην Ολυμπιακή, Ρούλα Βλαχοπούλου (περισσότερα γι αυτήν εδώ) ερωμένη του γενικού διευθυντή της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ και βουτηγμένου ως το λαιμό στη διαφθορά Αλέκου Ακριβάκη, μια...καφετζού ονόματι Πανδώρα, έναν ...αστρολόγο ονόματι Βαγγέλη (ή...Βαγγέλω, όπως τον έκραζαν στους ομοφυλοφιλικούς κύκλους) και μαζί με τα...άλλα τα παιδιά (Λαλιώτη, Σκανδαλίδη, Κουτσόγιωργα κλπ) που προσκύνησαν ήδη τη...νέα Μεγάλη Κυρία της Ελλάδας Δήμητρα, κυβέρνησαν την Ελλάδα για το επόμενο διάστημα. Ο Ανδρέας, το μόνο που αποζητούσε, ήταν να μη φτάσει ποτέ ο Μητσοτάκης στον πρωθυπουργικό θώκο και να μη χάσει ποτέ τα σκήπτρα απο το βασίλειό του και την...αγκαλιά της Δήμητρας, που την είχε για λίγο κάθε βράδυ κι αυτό υπο...περιορισμούς.
Παλεύει όμως με νύχια και δόντια προσπαθώντας να αποτρέψει το μοιραίο των εκλογών. Κάνει τεράστιες προεκλογικές συγκεντρώσεις με αλαφιασμένα στίφη πρασινοφρουρών απ' όλη την Ελλάδα, που τον επευφυμούν κάτω απο παραλήρημα! Και τότε ο ανδρέας ρίχνει το μεγάλο πυροβολικό στα συνθήματά του, το περίφημο "Τσοβόλα, δώστα όλα!", προκαλώντας τον Υπουργό του να ανοίξει τα ήδη καταχρεωμένα ταμεία του Κράτους και να μοιράσει στους αφιονισμένους υπηκόοους του και την τελευταία δραχμή! Απο αυτό το γεγονός, η Ελλάδα επισυνάπτει δάνεια με τόκο σχεδόν 13% και εξόφληση σε 15 χρόνια, ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ, ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ!
ΑΥΤΗ, ΗΤΑΝ Η ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ
ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
---
Το χαμόγελο όμως πάγωσε στα χείλη του και στα χείλη όλης της ...συμμορίας, όταν έγινε αυτό που - κατά την προσμονή του - ήταν το πλέον ανεδαφικό και ανέφυκτο και που δεν υπολόγισε οτι θα μπορούσε να συμβεί ούτε και στον πιο χειρότερο εφιάλτη του.
Ο Συνασπισμός της Αριστεράς των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, συμφωνεί με τη Νέα Δημοκρατία του Κων/νου Μητσοτάκη να στηρίξουν κυβέρνηση υπο τον έντιμο και ευπατρίδη της πολιτικής Τζανή Τζαννετάκη, που σκοπό είχε την εφαρμογή του Νόμου περι ευθύνης Υπουργών και τη σύσταση ειδικής ανακριτικής ομάδας, που θα διελεύκανε την υπόθεση Κοσκωτά και θα έριχνε ευθύνες σε όποιος ήταν εμπλεκόμενοι.
ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
---
Και μέσα στον απίστευτο αυτόν συρφετό
γεγονότων και καταστάσεων, έρχονται οι εκλογές του Ιουνίου, που βγάζουν
πρώτο κόμμα τη ΝΔ με 44,5%, το ΠΑΣΟΚ δεύτερο με 38,8% και τρίτο τον
Συνασπιμό της Αριστεράς με 10,3%. Παρά το σάρωμα της ΝΔ, ο Μητσοτάκης
δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση και ο κόσμος όλος αγωνιά τι θα γίνει
με την παραγραφή των σκανδάλων.
Ο Παπανδρέου χαμογελάει χαιρέκκακα το βράδυ των εκλογών και γυρνάει με ύφος άρχοντα στον υποτακτικό του Κουτσόγιωργα λέγοντάς του "Ο Λαός μου θα με στήριζε ακόμη κι αν του έλεγαν οτι θα έβαζα κρεμάλες στο Σύνταγμα!"
Ο Παπανδρέου χαμογελάει χαιρέκκακα το βράδυ των εκλογών και γυρνάει με ύφος άρχοντα στον υποτακτικό του Κουτσόγιωργα λέγοντάς του "Ο Λαός μου θα με στήριζε ακόμη κι αν του έλεγαν οτι θα έβαζα κρεμάλες στο Σύνταγμα!"
Το χαμόγελο όμως πάγωσε στα χείλη του και στα χείλη όλης της ...συμμορίας, όταν έγινε αυτό που - κατά την προσμονή του - ήταν το πλέον ανεδαφικό και ανέφυκτο και που δεν υπολόγισε οτι θα μπορούσε να συμβεί ούτε και στον πιο χειρότερο εφιάλτη του.
Ο Συνασπισμός της Αριστεράς των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, συμφωνεί με τη Νέα Δημοκρατία του Κων/νου Μητσοτάκη να στηρίξουν κυβέρνηση υπο τον έντιμο και ευπατρίδη της πολιτικής Τζανή Τζαννετάκη, που σκοπό είχε την εφαρμογή του Νόμου περι ευθύνης Υπουργών και τη σύσταση ειδικής ανακριτικής ομάδας, που θα διελεύκανε την υπόθεση Κοσκωτά και θα έριχνε ευθύνες σε όποιος ήταν εμπλεκόμενοι.
Ο Παπανδρέου πάγωσε απο το φόβο του,
αλλά γρήγορα συνήλθε και και την επόμενη μέρα εξαπέλυσε κεραυνούς προς
την Αριστερά, κατηγορόντας τους ευθέως ως προδότες του Εθνους!!!
Δεν μπορείτε να φανταστείτε αδέλφια μου, τί έγινε την επόμενη μέρα.
Το βράδυ της προηγούμενης μέρας πρίν την παράδοση των Υπουργείων στους νέους υπουργούς (αρκετοι ηταν αυτοί όπου πήραν υπουργεία χωρίς να είναι πολιτικά πρόσωπα), όλο το προσωπικό των υπουργείων, χωρίς ντροπή και χωρίς αιδώ, σαν τους χειρότερους των χειροτέρων εγκληματίες, διετάχθησαν να εξαφανίσουν τα πάντα!
Το βράδυ της προηγούμενης μέρας πρίν την παράδοση των Υπουργείων στους νέους υπουργούς (αρκετοι ηταν αυτοί όπου πήραν υπουργεία χωρίς να είναι πολιτικά πρόσωπα), όλο το προσωπικό των υπουργείων, χωρίς ντροπή και χωρίς αιδώ, σαν τους χειρότερους των χειροτέρων εγκληματίες, διετάχθησαν να εξαφανίσουν τα πάντα!
Φακέλους, αποδείξεις σπατάλης, μισθών,
προμηθειών, τα πάντα! Ο,τι μπορούσε την τελευταία στιγμή, μετα το
αναπάντεχο, να εξαφανιστεί! Τα περισσότερα μεταφέρθηκαν με ειδικές
αποστολές στη Χαλυβουργική και καταστράφηκαν στις υψικάμινους. Οι νέοι
Υπουργοί έψαχναν τους υπεύθυνους την επόμενη μέρα για να δώσουν
"εξηγήσεις" και δεν βρέθηκε κανείς! Ενας-δυό μόνον ...καταδέχτηκαν να
παραδώσουν Υπουργείο.
Οι υπόλοιποι εκείνη τη μέρα
είχαν...δουλειά και δήλωσαν.,..κώλυμμα! Αυτή η ενέργεια αποτέλεσε και
το κύκνειο άσμα της πιο ΒΡΩΜΙΚΗΣ, ΕΛΕΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Αυτή ηταν η Δημοκρατία του ΠΑΣΟΚ, αυτή ήταν η
Ελλάδα που παρέδωσε στις επόμενες γενιές Ελλήνων ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ
ΠΡΟΔΟΤΗΣ που γέννησε ποτέ ο τόπος στον 20ο Αιώνα.
Ο μοιραίος πολιτικός άνδρας για την Ελλάδα.
Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου....
---
---
Επίλογος
Η κυβέρνηση Τζαννετάκη, όσο της ήταν
μπορετό και μέσα απο χίλια εμπόδια και γραφειοκρατικές και πολιτικές
συμπληγάδες, συστήνει την εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή και με
κατηγόρους τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, Γιάννη Δραγασάκη και Μανώλη
Σταθακάκη.
Το κατηγορητήριο όμως που στήνεται, δεν
στοιχειοθετείται σωστά λόγω ακριβώς αυτής της πίεσης και του βερέως
πολιτικού σκηνικού, αφήνοντας πολλά κενά που εκμεταλλεύονται αργότερα οι
νομικοί ως επι το πλείστον, βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην
αντίκρουσή του.
Ο εισαγγελέας Εφετών Δημήτρης Δωρής, παραπέμπει σε δίκη τον Γιώργο Ανωμερίτη, διοικητή της Κτηματικής Τράπεζας, τους Νίκο Αθανασόπουλο και Σούλη Αποστολόπουλο για την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού που "βαφτίστηκε" ελληνικό, άλλη μεγάλη ρεμούλα αυτή καθώς και τη παραπομπή σε δίκη για κακουργήματα 15 πρώην διοικητών ΔΕΚΟ, όλοι τους στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Για το σκάνδαλο Κοσκωτά, παραπέμπονται σε δίκη ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη κατηγορία της ηθικής αυτουργίας, απιστίας, συνεργείας και υπόθαλψης εγκληματία, όλες σε βαθμό κακουργήματος, ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο Μένιος Κουτσόγιωργας και ο Γιώργος Πέτσος.
Ο εισαγγελέας Εφετών Δημήτρης Δωρής, παραπέμπει σε δίκη τον Γιώργο Ανωμερίτη, διοικητή της Κτηματικής Τράπεζας, τους Νίκο Αθανασόπουλο και Σούλη Αποστολόπουλο για την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού που "βαφτίστηκε" ελληνικό, άλλη μεγάλη ρεμούλα αυτή καθώς και τη παραπομπή σε δίκη για κακουργήματα 15 πρώην διοικητών ΔΕΚΟ, όλοι τους στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Για το σκάνδαλο Κοσκωτά, παραπέμπονται σε δίκη ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη κατηγορία της ηθικής αυτουργίας, απιστίας, συνεργείας και υπόθαλψης εγκληματία, όλες σε βαθμό κακουργήματος, ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο Μένιος Κουτσόγιωργας και ο Γιώργος Πέτσος.
Το σαθρό κατηγορητήριο όμως που
αντικρούεται στο δικαστήριο σχεδόν πολύ εύκολα και σε συνδιασμό με την
κατάθεση Κοσκωτά (που στο μεταξύ είχε εκδοθεί στην Ελλάδα) που έπεφτε σε
αντιφάσεις, αθωώνεται ο Μεγάλος Ενοχος με ψήφους 7 προς 6, για έναν
ψήφο δηλαδή, και τη πληρώνει ο ...λιγώτερο ένοχος της υπόθεσης, ο
Δημήτρης Τσοβόλας.
Ο λαός, απηυδυσμένος απο την τεράστια κοροιδία που συνετελέσθη μπροστά στα μάτια του, αναρρωτιόταν τελικά αν όλο αυτό το σκηνικό ήταν φτιαχτό και στημένο, συμφωνημένο απο πρίν γιατί όλοι τους ήταν μπλεγμένοι σ' αυτή τη φοβερή ιστορία.
Ο λαός, απηυδυσμένος απο την τεράστια κοροιδία που συνετελέσθη μπροστά στα μάτια του, αναρρωτιόταν τελικά αν όλο αυτό το σκηνικό ήταν φτιαχτό και στημένο, συμφωνημένο απο πρίν γιατί όλοι τους ήταν μπλεγμένοι σ' αυτή τη φοβερή ιστορία.
Ο Παπανδρέου, έτσι, για άλλη μια φορά,
(όπως και στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ πρίν 24 χρόνια), τη γλυτώνει και βγαίνει
καθαρός, αλλά με τσαλακωμένο ήδη το προφίλ του και με έντονη αμφισβήτηση
της κυριαρχίας του μέσα στο κόμμα του. Παρ όλα αυτά, κερδίζει εκ νέου
τις εκλογές και γατζώνεται στη πρωθυπουργία, αν και βαριά άρρωστος.
Στην ουσία κυβερνά η - επίσημα πλέον - σύζυγός του Δήμητρα Λιάνη, η οποία και μεταφέρει τις εντολές του στα κυβερνητικά στελέχη. Ζώντας μέσα σε ένα σπίτι - παλάτι που χτίστηκε με λεφτά του ελληνικού λαού και κόστισε κοντά στο ενάμισι δισεκατομμύριο δραχμές (τότε ιλιγγιώδες ποσό), αυτός που ποτέ του δεν είχε καμμιά σοβαρή περιουσία, ζεί μακρυά απ τον κόσμο μέσα σε ένα περιβάλλον βρώμικο και ελεεινό.
Η Βαγγέλω, η κυρά-Πελαγία η καφετζού και η ...επίσημη ξεματιάστρα Πανθέη είναι τα πρόσωπα που τον περιτρυγυρίζουν, θλιβερό απομεινάρι ενός ηγέτη που κάποτε ο τόπος αυτός του εμπιστεύτηκε την ίδια του τη μοίρα.
Στην ουσία κυβερνά η - επίσημα πλέον - σύζυγός του Δήμητρα Λιάνη, η οποία και μεταφέρει τις εντολές του στα κυβερνητικά στελέχη. Ζώντας μέσα σε ένα σπίτι - παλάτι που χτίστηκε με λεφτά του ελληνικού λαού και κόστισε κοντά στο ενάμισι δισεκατομμύριο δραχμές (τότε ιλιγγιώδες ποσό), αυτός που ποτέ του δεν είχε καμμιά σοβαρή περιουσία, ζεί μακρυά απ τον κόσμο μέσα σε ένα περιβάλλον βρώμικο και ελεεινό.
Η Βαγγέλω, η κυρά-Πελαγία η καφετζού και η ...επίσημη ξεματιάστρα Πανθέη είναι τα πρόσωπα που τον περιτρυγυρίζουν, θλιβερό απομεινάρι ενός ηγέτη που κάποτε ο τόπος αυτός του εμπιστεύτηκε την ίδια του τη μοίρα.
Η Δήμητρα Λιάνη τον σέρνει απο
νοσοκομείο σε νοσοκομείο, τον κρατάει με λύσσα ζωντανό και όποτε τον
ακούει να λέει οτι είναι ώρα να αποσυρθεί, του βάζει τις φωνές και
ουρλιάζει "να κάτσεις στ' αυγά σου κι εκεί που κάθεσαι!", ξέροντας πως
αν ο ...Ανδρέας της την κάνει απο πρωθυπουργός και το χειρότερο! αν
αυτός τα τινάξει, αυτή είναι τελειωμένη.
Ο Ανδρέας βασανίζεται απίστευτα απο αυτήν την μέγαιρα. Ωσπου, λίγους μήνες πρωτού πεθάνει, τον Φεβρουάριο του 1995, αναγκάζεται, μέσα στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται, να παραδώσει τη πρωθυπουργία στον...άλλον προδότη, τον Κώστα Σημίτη...
Ο Ανδρέας βασανίζεται απίστευτα απο αυτήν την μέγαιρα. Ωσπου, λίγους μήνες πρωτού πεθάνει, τον Φεβρουάριο του 1995, αναγκάζεται, μέσα στο νοσοκομείο που νοσηλεύεται, να παραδώσει τη πρωθυπουργία στον...άλλον προδότη, τον Κώστα Σημίτη...
Η Ιστορία δυστυχώς δεν τελειώνει εδώ... Ακόμη και μετά το θάνατο του Παπανδρέου το 1995.
Και φτάνει ώς τα σήμερα.
Και φτάνει ώς τα σήμερα.
Αυτοί οι άνθρωποι μας κυβέρνησαν,
σχεδόν 30 ολόκληρα χρόνια. Βιαιοπράγησαν πάνω στην τιμή και την υπόληψή
μας, Βίασαν τη σκέψη, το μυαλό και το ήθος μας. Εξευτέλισαν και
λοιδώρησαν την αξιοπρέπειά μας. Υποθήκευσαν το μέλλον μας. Το δικό μας,
των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας. Οι Ελληνες έπαψαν πια
να είναι Ελληνες.
Μεταλλάχθηκαν σε ...όντα χωρίς θέληση, σε υπανθρώπους που στόχο είχαν την ακριβή αμαξάρα, το πολυτελές εξοχικό, το σαββατοκύριακο στα μπουζούκια του Πανταζή και της Αντζελας, του Καρβέλα (Ο σκύλος μου είναι ...γκέι) και του Μπουγά (Goodbye αγάπη μου, goodbye), τη χλιδάτη μοντέλα του πολυτελούς μπουρδέλου, τον πολυτελή ...καναπέ, τα ταξίδια στην Ευρώπη με τα διακοποδάνεια και με την ρήση "Εγώ να τρώω καλά, ο Ολυμπιακός (ή ΑΕΚ ή ο ΠΑΟ) να κερδάει κι όλοι οι άλλοι να πάν να γαμ....", συνέβαλλαν στην απόλυτη σκοτοδίνη του σημερινού εφιάλτη των Εφιαλτών....
Μεταλλάχθηκαν σε ...όντα χωρίς θέληση, σε υπανθρώπους που στόχο είχαν την ακριβή αμαξάρα, το πολυτελές εξοχικό, το σαββατοκύριακο στα μπουζούκια του Πανταζή και της Αντζελας, του Καρβέλα (Ο σκύλος μου είναι ...γκέι) και του Μπουγά (Goodbye αγάπη μου, goodbye), τη χλιδάτη μοντέλα του πολυτελούς μπουρδέλου, τον πολυτελή ...καναπέ, τα ταξίδια στην Ευρώπη με τα διακοποδάνεια και με την ρήση "Εγώ να τρώω καλά, ο Ολυμπιακός (ή ΑΕΚ ή ο ΠΑΟ) να κερδάει κι όλοι οι άλλοι να πάν να γαμ....", συνέβαλλαν στην απόλυτη σκοτοδίνη του σημερινού εφιάλτη των Εφιαλτών....
Η Ιστορία τουλάχιστον ας διδάξει τη νέα γενιά, τους σημερινούς 20άρηδες, όλοι μαζί να βρούν τον Αληθινό Ελληνα που υπάρχει μέσα τους και με την επανάστασή τους να δημιουργήσουν τη Νέα Ελλάδα, τη δική τους Ελλάδα...
---
ΠΗΓΕΣ:
- Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ, Ανδρέας Παπανδρέου, εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗ, 1978
- 20ος ΑΙΩΝΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, Κορνήλιος Καστοριάδης, εκδόσεις ΣΠΥΡΙΔΩΝ, 1982
- ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ, Βασίλης Κεραμάς, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 1988
- ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ, Robert D. Kaplan, εκδόσεις ΟΙΣΤΡΟΣ, 1978
- ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 28 Φεβρουαρίου 1977
- Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ, Γιώργος Καρατζαφέρης, 1988
- Η ΥΠΟΘΕΣΗ "ΑΣΠΙΔΑ", Νικηφόρος Μανδηλαράς, φάκελλος υπεράσπισης, πειραματική έκδοση 1978
- Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1985
- Η ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, εκδόσεις ΠΑΣΟΚ, 1975
- ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ, Αμαλία Φλέμινγκ, 1977
- ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, 1975
- ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, Οριάννα Φαλάτσι, 1979
- Η ΙΔΡΥΣΗ, Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ: ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΣΤΟ "ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ", Χρήστος Βερναρδάκης, άρθρο, 2004
- THE LOOTING OF GREECE, George Lekkas, Dana Scolinen, TIME Magazine, Απρίλιος 1989
- ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, Αρης Παπάνθιμος,εκδόσεις ΟΡΟΣΗΜΟ, 1988
- ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ, Σάκης Καράγιωργας, ομίλία, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, 1974
- ΑΙΓΑΙΟ, Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1992
- ΑΠΟ ΤΗ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗΝ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ, Σάκης Καράγιωργας, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΜΙΛΊΑ, 1979
- ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Βασίλης Ραφαηλίδης, εκδόσεις ΕΘΝΟΣ,19888
- ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΟΣΚΩΤΑ, Βασίλης Γεράνιος, εκδόσεις ΜΑΡΤΗΣ, 1994
- ΤΟ "ΒΡΩΜΙΚΟ" '89, Γιάννης Καψής, εκδόσεις Λιβάνη, 1992
- ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΣΚΩΤΑΣ, Συνέντευξη στον Δημήτρη Ρίζο, εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 22-12-1988
- ΒΡΩΜΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, Κώστας Τσαρούχας, εκδόσεις BELL, 1994
- OIKONOMIKA ΑΔΙΕΞΟΔΑ, Παύλος Μάτεσις, 1987
- Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ, σειρά άρθρων, εφημερίδα ΕΘΝΟΣ
- ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ, Κων/νος Καραμανλής, εκδόσεις ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, 1998
- ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Γιάννης Δραγασάκης, 1992
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, "Από τη Δικτατορία στη Μεταπολίτευση - ΠΑΣΟΚ και Αν. Παπανδρέου" τόμος ΙΗ' εκδόσεις ΑΘΗΝΩΝ
«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό
που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων,
σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών,
κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων.
Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει.
Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη
κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»
που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων,
σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών,
κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων.
Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει.
Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη
κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»
ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ, ΜΠΟΥΑΤ "ΑΠΑΝΕΜΙΑ". Νοέμβριος 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου