Οι σοφοί δικαστές και η τιμή του Υπουργού

Τζέιμς Ένσορ, Οι σοφοί δικαστές, 1894, χαρακτικό.

Η διεύθυνση της Athens Review of Books εξέδωσε το ακόλουθο Δελτίο Τύπου στις 3 Νοεμβρίου 2015:

Στη γνωστή υπόθεση δίωξης της Athens Review of Books από τον Ν. Κοτζιά εκδόθηκε η 4034/2015 απόφαση του Εφετείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή καταδικάζεται η ARB σε χρηματική αποζημίωση για… προσβολή της τιμής και υπόληψης του Υπουργού Εξωτερικών. Η απόφαση αυτή θα ήταν αδιανόητη σε οποιοδήποτε κράτος δικαίου του δυτικού πολιτισμού, πολλώ δε μάλλον του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού. Παραβιάζει και περιφρονεί ολόκληρη τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά ακόμη και την ελληνική.

Η διεύθυνση της Athens Review of Books δηλώνει ότι δεν θα πληρώσει ούτε μια δεκάρα από το ποσόν που επιδίκασε αυτή η απίθανη απόφαση, και προσκαλεί τον Υπουργό Εξωτερικών να δοκιμάσει να προχωρήσει στην εκτέλεσή της και στο κλείσιμο του περιοδικού.

Εν συντομία παρουσιάζουμε εδώ το ιστορικό και την απόφαση, ενώ στο συνημμένο pdf του σχετικού άρθρου από το τεύχος Νοεμβρίου που κυκλοφορεί εξηγείται αναλυτικά η υπόθεση.

Ο νυν Υπουργός Εξωτερικών υπέβαλε αγωγή αστικής αποζημίωσης ζητώντας 250.000 ευρώ, με αφορμή μια επιστολή που είχε δημοσιεύσει η Athens Review of Books το 2010. Ο επιστολογράφος ασκούσε αιχμηρή πολιτική κριτική και χαρακτήριζε τον Κοτζιά ως «τον πιο ακραίο και φανατικό, σκληρό και αμείλικτο κνίτη της γενιάς μας/του, έναν πραγματικό γκαουλάιτερ του σταλινισμού».

Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την απόφαση-σταθμό:

● «Απεδείχθη» ότι ο Ν. Κοτζιάς ήταν ιδρυτικό στέλεχος του ΚΚΕ! Αγνοούν δηλαδή οι σοφοί συντάκτες της ακόμη και πράγματα πασίδηλα, όπως ότι το ΚΚΕ ιδρύθηκε το 1918/1924.

● Αλλά, παρότι «συνιδρυτής» του ΚΚΕ και παρότι συγγραφέας τόσων ακραία προπαγανδιστικών βιβλίων και άρθρων, σύμφωνα με την απόφαση «δεν απεδείχθη» ούτε καν ότι ήταν θαυμαστής των κομμουνιστικών καθεστώτων! (Προφανώς απαξίωσαν να ρίξουν έστω και μια ματιά οι συντάκτες της στα σχετικά τεκμήρια που προσκομίσαμε).

● Η έκφραση «γκαουλάιτερ του σταλινισμού», όπως νομίζουν οι εκδόσαντες την απόφαση, σημαίνει δύο εγκληματικές δραστηριότητες ταυτόχρονα: χιτλερική και σταλινική! Ποιος είναι άλλωστε ο καθηγητής Γλωσσολογίας και συντάκτης-επιμελητής του περίφημου Χρηστικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών, ο οποίος κατέθεσε ότι το πρώτο χρησιμοποιείται μεταφορικά, ως επιθετικός προσδιορισμός του ουσιαστικού «σταλινικός», μπροστά στην γλωσσολογική (ου μην αλλά και ιστορική, όπως είδαμε λίγο πριν) αυθεντία των κ.κ. εφετών;

Οι δικαστές θεώρησαν προφανώς ακόμη απολύτως λογικά και φυσιολογικά, ίσως και να εντυπωσιάστηκαν από επιχειρήματα όπως τα παρακάτω που κατέθεσε ο Μινίστρος των Εξωτερικών στο Εφετείο, με ημερομηνία 4.3.2015:

● «Ειδικώτερον επισημαίνεται ότι η οικογένειά μου είναι κομμάτι της οικογένειας του Παλαιών Πατρών Γερμανού…».

● «…εξελέγην αναπληρωτής Καθηγητής στο εν λόγω Πανεπιστήμιο [Μαρβούργου], … Συν τοις άλλοις, το θέρος του 2001, λόγω της θέσης Καθηγητού που κατείχα στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο και πριν από την ανάληψη καθηκόντων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στις ΗΠΑ…».

● «Βάλθηκαν [η Athens Review of Books] να με συκοφαντήσουν, όταν αποφάσισαν να στηρίξουν με πάθος το Μνημόνιο» και μάλιστα από «σημαντικές κρατικές θέσεις»!

Έτσι λοιπόν το Εφετείο καταδικάζει την Athens Review of Books σε χρηματική αποζημίωση του δήθεν «θιγέντος», αλλά δεν επιβάλει τη δημοσίευση της απόφασης, όπως συνηθίζεται, ώστε να συντελεστεί η «αποκατάσταση». Εμείς όχι μόνο κάνουμε γνωστή αυτή την καταδικαστέα καταδίκη μας, αλλά θα δημοσιοποιήσουμε περίληψή της στην αγγλική. Σημειωτέον ότι επικοινωνήσαμε γραπτώς και με τα ανωτέρω τρία φημισμένα πανεπιστήμια και βεβαιωθήκαμε ότι οι ισχυρισμοί Κοτζιά είναι ψευδέστατοι. Έτσι πληροφορήθηκαν και εκείνοι ότι ο… απόγονος του Παλαιών Πατρών Γερμανού ύψωσε τη σημαία τού κατά φαντασίαν καθηγητή στην Οξφόρδη, το Χάρβαρντ και το Μαρβούργο!

Ο «αυτόνομος νους» Ν. Κοτζιάς υπήρξε ο μοναδικός Ευρωπαίος υπουργός από υπάρξεως Ευρώπης που έχει δηλώσει δημοσίως ότι «έγραψα κατ’ εντολή του κόμματός μου … ανοησίες» (Der Spiegel, 9.2.2015), ο μοναδικός που έγραψε ένα απεχθές και επονείδιστο προπαγανδιστικό βιβλίο υπέρ της δικτατορίας Γιαρουζέλσκι («Η Πολωνία κι εμείς») και ο μοναδικός Έλληνας που συνέγραψε προπαγανδιστικό βιβλίο του Ανατολικογερμανικού καθεστώτος με τίτλο Der autonome Intellekt («Ο Αυτόνομος [sic] Νους»), υπό την επίβλεψη του Επικεφαλής του Ιδεολογικού Αγώνα του καθεστώτος Χόνεκερ Manfred Buhr (διαβόητου πράκτορα της Στάζι με το ψευδώνυμο «Ελαφοπόδαρος») – αυτά είναι επιδόσεις για το βιβλίο Γκίνες. Καταθέσαμε αυτά τα βιβλία και πολλά άλλα ανάλογης αξίας πονήματα του πάλαι ποτέ «Σουσλώφ του Κόμματος» που υμνούν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ωστόσο οι δικαστές σε μια επίδειξη αυθαιρεσίας ισχυρίζονται ότι όσα μνημεία σταλινικού λόγου του Υπουργού Εξωτερικών προσκομίσαμε δεν αποδεικνύουν ούτε καν τον θαυμασμό του προς τα καθεστώτα αυτά.

Η Athens Review of Books κατέθεσε ήδη αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο, ως αναγκαίο προστάδιο ώστε το συγκεκριμένο κρούσμα να αχθεί ενώπιον των Δικαστών του Στρασβούργου, εκφραστών και φυλάκων του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού – στον οποίο δυστυχώς, καίτοι οφείλουμε, δεν ανήκουμε. Θα προχωρήσουμε άμεσα επίσης σε αναφορά στον αρμόδιο Επιθεωρητή Δικαστηρίων και σε υποβολή αγωγής κακοδικίας (δεν είμαστε αφελείς: και αυτή προφανώς θα καταλήξει στο Στρασβούργο). Φυσικά επιφυλασσόμαστε κάθε δικαιώματός μας εναντίον οιουδήποτε (αποζημίωσης λόγω κακοδικίας, κ.λπ.). Αντιστεκόμαστε και θα αντιστεκόμαστε στην κατάχρηση εξουσίας που διαπράττουν οι όποιοι κάθε φορά θεσμοφόροι της Ανελευθερίας του Λόγου.

Όλα τα παραπάνω δεν συνιστούν μια ακόμη περίπτωση κακοδικίας, ούτε μια υπόθεση αποκλειστικά δική μας. Όπως και οι αγωγές, λ.χ., Καμμένου ή Κουρή εναντίον του Α. Πετρουλάκη δεν είναι μόνο υπόθεση του γνωστού γελοιογράφου. Είναι υπόθεση όλων μας. Οι δικαστές δεν δίκασαν εμάς. Θεωρούμε ότι δίκασαν και καταδίκασαν όχι μόνο την Ελευθερία του Λόγου, αλλά και τον ίδιο τον Λόγο, με όσες σημασίες μπορεί να έχει αυτή η λέξη.

Κανείς ασχολούμενος με τα δημόσια πράγματα αυτής της χώρας δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής όταν υπάρχει ο υπέρ των εκβιαστών νόμος περί Τύπου που επιτρέπει να αντιμετωπίζονται σαν επιλήψιμα θέματα πολιτικής κριτικής που δεν τίθενται σε δικαστική κρίση στα δημοκρατικά καθεστώτα. Δεν αρκούν οι ανέξοδες και τυπικές «καρμπόν» καταγγελίες για την κατάργηση του νόμου της ανελευθερίας του Λόγου. Το κόστος του για τη δημοκρατία και τον πολιτισμό είναι ανυπολόγιστο.

ΥΓ. Καθώς έχει κι αυτό τη σημασία του, σημειώνουμε ότι ο «υπεύθυνος» επιστολογράφος άφησε την τεκμηρίωση των γραφομένων του στη διεύθυνση της ARB…