Οι αρχιτέκτονες της διαφθοράς

Στο φετινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι τι άλλο? Πολιτικη συζήτηση με αφορμη βεβαια και την παρέα πολιτικου και δημοσιογράφου μετά συζύγων εξ Ελλάδος που μας τιμησαν με την παρουσια τους .Κοινό συμπερασμα ηταν ότι η σημερινή διαφθορά στην Ελλάδα δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Έχει βαθιές τις ρίζες της στο παρελθόν.

Όλοι συμφωνήσαμε   ότι  χωρίς την αποκαθήλωση των συντελεστών  της από το βάθρο τους, δεν πρόκειται η Ελλάδα να βγει από την βαθιά και πολυποίκιλη κρίση που την διαπερνά σ’ όλους τους τομείς και σ’ όλα τα επίπεδα. Γιατί σε τελευταία ανάλυση η κρίση δεν είναι πρωταρχικά οικονομική και πολιτική, ή μάλλον δεν είναι καν οικονομική ή πολιτική, αλλά καθαρά πολιτισμική και ακούει στο όνομα «δ ι α φ θ ο ρ ά», δηλαδή κατάπτωση των ηθικών αξιών μιας κοινωνίας.

Αυτήν την διαφθορά καλλιέργησε συνειδητά και επέβαλε πανούργα τοσο ο Κωσταντινος Καραμανλης οσο και  ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να πετύχουν την κατάκτηση και τη νομή της εξουσίας, ως αυτοσκοπο.

Το ερώτημα είναι: Είναι δυνατό μια πολιτική προσωπικότητα να μπορεί να προξενήσει γενικά μια τόσο μεγάλη καταστροφή; Η απάντηση: Μόνη της ασφαλώς όχι. Αλλά μόνη της, εφόσον πρόκειται για εξαιρετική προσωπικότητα -δεν έχει σημασία προς το καλό ή το κακό- μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και τους συσχετισμούς εκείνους, που θα την οδηγήσουν στην επιτυχία του σκοπού της.

 Οι μεγάλες προσωπικότητες στην ιστορία είχαν αυτή τη δύναμη και τη δυναμική. Σε ένα βαθμό και στο μέγεθος της Ελλάδας τοσο ο Κωσταντινος Καραμανλης  οσο και ο  Ανδρέας Παπανδρέου ήταν  τέτοιες προσωπικότητες. Κατάφεραν να σαγηνέψουν  από τη μια και να ελέγξουν από την άλλη έναν ολόκληρο λαό και να θεμελιώσουν  τις μετέπειτα αρνητικές εξελίξεις. Ακόμη και τα θετικά μέτρα  χρησιμοποιήθηκαν σκόπιμα για την εξυπηρέτηση της μοναδικής των  επιδίωξης, δηλαδή της εξουσίας ως αυτοσκοπού. Γι’ αυτό και κάποιος στην παρεα ισχυρίστηκε ότι ή Ελλάδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα, χωρίς την παρουσία τοσο του Καραμανλη οσο και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Και επειδη  κανει την εμφανιση του το κλεφτοΠΑΣΟΚ με διαφορετικο ονομα για να θολωσει τα νερα κυριως στους νεους ψηφοφορους τονισθηκε από τους προσκελημμενους  ότι η κύρια αιτία για την υπερχρέωση της χώρας και την παρακμιακή της πορεία, που καταγράφεται από τη μεταπολίτευση, αλλά κυρίως – για να ακριβολογούμε από το 1981 κι’ εντεύθεν – συνίσταται στο καταναλωτικό μοντέλο που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που βασίστηκε στον υπερδανεισμό και εφάρμοσαν οι επόμενες κυβερνήσεις ανεξαιρέτως. Σ’ αυτήν την πορεία συνέπραξαν και τα εκάστοτε κόμματα της αντιπολίτευσης, αποδεχόμενα στην πράξη την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στην χείριστή της μορφή. Δηλαδή ουσιαστικά, η πλειοψηφία των πολιτικών, οικονομικών, συνδικαλιστικών και πνευματικών δυνάμεων της Ελλάδας.

Το καταναλωτικό όμως αυτό μοντέλο προϋπέθετε για να εφαρμοστεί τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων, δηλαδή την πλήρη διαφθορά και καταρράκωση και οποιουδήποτε συστήματος κοινωνικών, πολιτικών και ηθικών αξιών της κοινωνίας, με τελικό στόχο την καταναλωτική αποκτήνωση της. Σ αυτήν την παρακμιακή πορεία πρωτοστατησε κυριως  η Αριστερά. Η Ελλάδα είναι σύμφωνα με πιστοποιημένα στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και φυσικά πολύ πέραν αυτής.

Η κατάρρευσή της ταυτίζεται με την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μάλιστα πολλοί περιπαικτικά θεωρούν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης ως το τελευταίο κράτος του υπαρκτού σοσιαλισμού, λόγω των ίδιων ή παρεμφερών φαινομένων εκείνου του συστήματος και αυτού που εφάρμοσε κυρίως το ΠΑΣΟΚ, με τον άκρατο κρατισμό και παρακρατισμό:(μια κρατικοδίαιτη γραφειοκρατική κάστα με τις παραφυάδες της. Ένα κράτος, αν μπορούμε να μιλάμε για κράτος και όχι για φέουδο, που έγινε παρακράτος της δυναστείας και της ρεμούλας των κομματικών γραφειοκρατικών ηγεσιών και της κάστας των κρατικοδίαιτων φιλελεύθερων, σοσιαλφιλελεύθερων και αριστεροφιλελεύθερων πολιτών, με μόνη ιδεολογία τον αδίστακτο ατομικό πλουτισμό σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Το αποδεικνύουν οι πολυποίκιλες των ευνοουμένων από το ΠΑΣΟΚ κυρίως και δευτερευόντως από τη Νέα Δημοκρατία συντεχνίες, που καταλήστεψαν τον τόπο.

 Αυτό πρακτικά σημαίνει την προϊούσα διάλυση της κοινωνικής συνοχής και της μετατροπής των Ελλήνων πολιτών σε εξατομικευμένα, εγωιστικά καταναλωτικά προϊόντα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.

Το ερώτημα που ανακύπτει πάλι είναι: Τις πταίει. Το ερώτημα αυτό επιμερίζεται σε μερικά άλλα ερωτήματα, όπως: Υπάρχει συλλογική ευθύνη της κοινωνίας και αν ναι, πως ιεραρχείται αυτή; Δηλαδή, για να το κάνουμε πιο λιανά: Φταίμε όλοι, φταίνε μερικοί, φταίνε τα κόμματα, φταίνε τα συνδικάτα, φταίνε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, φταίει η πνευματική μας ηγεσία, φταίνε τα ΜΜΕ; Τα «φάγαμε όλοι μαζί», όπως λέει με την συνηθισμένη του αλαζονεία και αμετροέπεια ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου Θεόδωρος Πάγκαλος;

Η απάντηση δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε απλή, γιατί, αν φταίμε όλοι, τότε όλοι πρέπει να πληρώσουμε και όλοι να «βάλουμε πλάτη», όπως λέγεται από επίσημα  χείλη και τον Μητσοτακη και την Φωφη , που ζητουν  τώρα και κοινωνική συναίνεση, για να βγούμε, υποτίθεται, από την κρίση.

Η άποψή μου είναι ότι υπάρχει συλλογική ευθύνη, με την έννοια ότι άλλοι εφάρμοσαν τη συγκεκριμένη πολιτική και εισέπραξαν απ’ αυτή την πολιτική, άλλοι συνέπραξαν και συμμετείχαν αναλογικά στο φαγοπότι, ενώ άλλοι δεν συνέπραξαν και δεν επωφελήθηκαν από την καταλήστευση του δημόσιου πλούτου, του ιδρώτα του φορολογούμενου πολίτη, αλλά δεν έπραξαν τα δέοντα για να αποτρέψουν αυτήν την εξέλιξη, είτε από ανικανότητα είτε από αφέλεια, είτε από κακώς εννοούμενο συμφέρον, είτε γιατί πίστεψαν στις υποτιθέμενες καλές προθέσεις τους, λόγω πλύσης εγκεφάλου από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, που υπηρετούν το παρασιτικό ντόπιο και ξένο κεφάλαιο σε βάρος του ελληνικού λαού και των εθνικών συμφερόντων.

Από ακριτομυθίες μαθαίνουμε ότι οι ελεγκτές του ΔΝΤ και της ΕΚΤ έμειναν κατάπληκτοι και δεν μπορούσαν να πιστέψουν τα μάτια τους για το μέγεθος της διαφθοράς και της ρεμούλας του κρατικού μηχανισμού, που αποτελεί θαύμα, πώς δεν είχε καταρρεύσει νωρίτερα. Φαίνεται πως η παραοικονομία, που το διατηρούσε να επιπλέει, αρχίζει κι’ αυτή να εξαντλείται.

Όμως για να ερμηνεύσουμε τα αίτια της κρίσης δεν επαρκεί να αναφερθούμε στα φαινόμενα, αλλά να εισχωρήσουμε στις βαθύτερες αιτίες και να προσωποποιήσουμε τις ευθύνες στους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους: Ποιοι είναι αυτοί άραγε;

Η απάντηση : Ο πρώτος διδάξας είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να ακολουθήσει μετά ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης, ο Κ. Καραμανλής  ο Γιώργος Παπανδρέου, και τελος ο Τσιπρας που θα βάλει την ταφόπλακα, αν του δοθεί η δυνατότητα.

Γιατί όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου; Απλούστατα, γιατί από αυτόν και εξαιτίας της πολιτικής του μπήκαν τα θεμέλια για την όλη αρνητική εξέλιξη σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής του τόπου.

Αυτός δρομολόγησε την παρακμιακή πορεία της Ελλάδας, την οποία υφιστάμεθα σήμερα.

Αυτός είναι που θεμελίωσε το καταναλωτικό μοντέλο, που αποτέλεσε την απαρχή της μετέπειτα κακοδαιμονίας. Ένα καταναλωτικό μοντέλο, που θεοποίησε το χρήμα και που βασίστηκε στη σπατάλη του δημόσιου χρήματος, στον παρασιτισμό και τον δανεισμό και όχι στην παραγωγή και την ανάπτυξη.

 Ένα μοντέλο που από τα πριν ήταν καταδικασμένο να αποτύχει, (όπως τα μοντέλα του υπαρκτού σοσιαλισμού), όταν θα είχαν εξαντληθεί πια τα περιθώρια της φορολόγησης και του υπερδανεισμού, για να καλύψει τις παροχές στους ημετέρους, τους διαπλεκόμενους, τους έχοντες και κατέχοντες, τις οποίες καλούνται να πληρώσουν οι επόμενες γενιές, αν ποτέ στο μέλλον μπορούν να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο. Οι άλλοι απλώς ακολούθησαν το παράδειγμά του και έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως.

Αυτός είναι που εφάρμοσε πρώτος την αναξιοκρατία, απομακρύνοντας όλα τα αξιόλογα και έντιμα στελέχη και δημιουργώντας την αυλή των καιροσκόπων, απατεώνων και λωποδυτών. Αυτούς ήθελε δίπλα του και αυτούς επέλεξε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πρώην «κομμουνιστής», μετά «σοσιαλιστής», μετά ακραίος νεοφιλελεύθερος Πάγκαλος και άλλοι φυσικά, ων ουκ έστιν αριθμός. Υπάρχουν βέβαια πάντοτε και οι εξαιρέσεις, που όμως πάντα επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Είναι όλοι εκείνοι, που καλή τη πίστη, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο Κίνημα της «αλλαγής», η οποία φυσικά ποτέ δεν υλοποιήθηκε. Είναι εκείνοι που, όταν διέγνωσαν την απάτη, προς τιμήν τους, αποχώρησαν.

 Όμως υπάρχουν ακόμη στο ΠΑΣΟΚ και πολλοί, που από άγνοια, από συναισθηματισμό, από απόγνωση για μια άλλη εναλλακτική λύση, αλλά και για άλλους λόγους, παραμένουν εγκλωβισμένοι σ’ αυτό το  μεταλλαγμένο αντεθνικό και αντιλαϊκό κόμμα.

Είναι αυτός που από τη μια διέλυσε την παιδεία, τον φοιτητικό και εργατικό συνδικαλισμό και αντ’ αυτού δημιούργησε τις αντικοινωνικές συντεχνίες και από την άλλη ενσωμάτωσε και αφομοίωσε την Αριστερά στο σύστημα, στο στρεβλό αυτό καπιταλιστικό σύστημα, βάζοντας στο περιθώριο όσους αντιστέκονταν.

Η δική του πολιτική μας οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο ΔΝΤ. Υπάρχει μια αρχή, μια εξέλιξη και μια καταληκτική πορεία. Τα γεγονότα δεν προέκυψαν από παρθενογένεση, όπως τόνισα στην αρχή.

Όσοι ευνοήθηκαν είναι δύσκολο να το παραδεχτούν και να ασκήσουν κριτική στον ίδιο. Θέλησε να κάνει συμμέτοχους στο έγκλημα με το αζημίωτο (τα λεφτά δεν ήταν δικά του), όλα τα κόμματα και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού (τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού, που εκλέγουν και τα δύο κόμματα εξουσίας).

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, γιατί η κριτική στο σύστημα ξεκινάει το πολύ από την εποχή Σημίτη, ενώ ο κύριος υπεύθυνος που ανέδειξε και τον Σημίτη και τους υπολοίπους, είναι ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου. Τώρα δειλά δειλά ξεκινάει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας από την μεταπολίτευση και εντεύθεν.

Η κριτική στον Ανδρέα Παπανδρέου όχι μόνο ήταν ταμπού, αλλά αντιθέτως υπήρχε και εξιδανίκευση της δήθεν προσφοράς του. Όλα μια σκέτη απάτη.

Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, που την απωθούν στο ασυνείδητο, όσοι ευνοήθηκαν απ’ τον ίδιο. Και είναι πάρα πολλοί. Αν υπάρχουν εξαιρέσεις, αυτές πάλι επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Αυτός είναι που εκμαύλισε όλο τον λεγόμενο προοδευτικό και αριστερό χώρο, διορίζοντας τον σε θέσεις και αξιώματα, για να τον χρησιμοποιεί κατά το δοκούν.

Αυτός είναι που πανέξυπνα χρησιμοποίησε την αριστερή διανόηση για να σώσει το αστικό σύστημα, γιατί η δεξιά διανόηση είχε χρεοκοπήσει. Ο Σημίτης που ήταν ο καλύτερός του μαθητής, απλώς επαύξησε την αρνητική πορεία.

Αυτός είναι και ο λόγος που ελάχιστοι τολμούν να του ασκήσουν κριτική, γιατί σχεδόν όλοι έχουν συμπράξει μαζί του και έχουν και την σχετική ευθύνη. Θέλουν να τον χρησιμοποιούν μάλιστα ως άλλοθι, με την έννοια ότι όλοι οι άλλοι φταίνε εκτός από τον ίδιο, ενώ αυτός είναι ο κύριος υπεύθυνος, για όλες τις μετέπειτα αρνητικές εξελίξεις έως σήμερα.

Όσο το είδωλο του Ανδρέα Παπανδρέου και της δυναστείας Παπανδρέου δεν ξηλώνεται από το βάθρο του, όπως αναλογικά έγινε με τα αγάλματα των καθεστωτικών ηγετών στα καταρρεύσαντα κομμουνιστικά καθεστώτα, όσο δεν αποκαθηλώνεται το είδωλό του, δεν πρόκειται αυτός ο τόπος να δει θεού πρόσωπο, όπως λέει και ο λαός. Και όταν μιλάμε για είδωλα εννοούμε ότι πρέπει να ξηλωθεί όλο το σύστημα του εκμαυλισμού της ελληνικής κοινωνίας, με την οποία την διαμόρφωσε.

Η δημιουργία της νοοτροπίας της καταναλωτικής μανίας και αποκτήνωσης που δημιούργησε (βλ. σκυλάδικα κ.λπ, η Αλεξανδράτου αναδεικνύεται σε «ηθικό» πρότυπο της ελληνικής κοινωνίας), εξαχρείωσαν τα ήθη, απάλειψαν από τον τόπο κάθε δημιουργική προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον. Η νοοτροπία της ελάσσονος προσπάθειας και της ισοπέδωσης των πάντων προς τα κάτω, αφαίρεσε κάθε δημιουργική προσπάθεια. Δεν υπήρξε τομέας της δημόσιας ζωής που να μην εκφυλίστηκε. Ίσως η οικογένεια απομένει το τελευταίο καταφύγιο, αλλά και αυτή απειλείται άμεσα.

Η συντεχνιακή νοοτροπία που δημιούργησε κατέστρεψε τον κοινωνικό ιστό. Ο αθέμιτος πλουτισμός σε βάρος του κοινωνικού συνόλου αναδείχτηκε μαζί με το χρήμα ως η μεγαλύτερη «σοσιαλιστική» κοινωνική αξία.

Η παρακμή ήταν προδιαγεγραμμένη και ο κατήφορος ασταμάτητος. Δεν είναι μόνο τα οικονομικά στοιχεία του χρέους που μας προσφέρουν ένα δείγμα της επερχόμενης καταστροφής. Ήταν η απαξίωση και ο εκφυλισμός όλων των αξιών, πάνω στις οποίες εδράζεται οποιαδήποτε υγιής κοινωνία.

Το χειρότερο απ’ όλα αποτελεί η προσπάθεια μέσω του αφελληνισμού της παιδείας να καταρρακωθεί το εθνικό φρόνημα του Έλληνα, για να υπαχθεί τελικά ως Νέο –Ραγιάς στον Νέο –Οθωμανισμό.

Στην Ελλάδα, για να το πούμε υπερβολικά και ας φαίνεται αντιφατικό, δεν φταίει το καπιταλιστικό σύστημα, για να μη μιλούμε για σοσιαλισμούς και πράσινα άλογα, φταίει το γεγονός ότι δε λειτούργησε αυτό το σύστημα, το καπιταλιστικό σύστημα, για να μιλάμε και για κάτι πάρα πέρα.

Άν δούλευε ο καπιταλισμός, έστω και κατά προσέγγιση προς τις σκανδιναβικές χώρες, τότε ασφαλώς και δεν θα είχαμε όλα αυτά τα αρνητικά φαινόμενα.

Δεν θα είχαμε σαφώς σοσιαλισμό. Όμως δεν θα καταλήγαμε στη χειρότερη μορφή του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή στο ΔΝΤ και στα δεινά που μας επιφυλάσσει. Αντιθέτως θα είχαμε δημιουργήσει έναν παράδεισο, που θα τον ζήλευαν οι πιο προηγμένες καπιταλιστικές χώρες. Αυτός ο ευλογημένος από τη φύση τόπος που λέγεται Ελλάδα, θα αποτελούσε υπόδειγμα, αν δεν είχε όλους αυτούς που την οδήγησαν στον γκρεμό.

Η κύρια αιτία λοιπόν εν κατακλείδι οφείλεται στους ανάξιούς της ηγέτες. Από κει και πέρα ο καθένας έχει τις ευθύνες του, είτε γιατί συνέβαλε μαζί τους στην παρακμιακή πορεία από ιδιοτέλεια, είτε γιατί προσδοκούσε κάποια μελλοντική εύνοια, είτε γιατί δεν τους εμπόδισε, γιατί σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, όπως και να είναι αυτό, υπάρχει πάντοτε εναλλακτική λύση. Δεν υπάρχουν ποτέ μονόδρομοι, όπως θέλει να μας προπαγανδίσει ο Γιώργος Παπανδρέου και τα διάφορα παπαγαλάκια, κάνοντας μας πλύση εγκεφάλου, γιατί μονόδρομος σημαίνει δικτατορία και όχι δημοκρατία.

Από τα πράγματα είναι πια φανερό ότι κανένας δεν ήταν άξιος να διαμορφώσει και εφαρμόσει αυτήν την εναλλακτική λύση.

Μια πολιτική και οικονομική ολιγαρχία οδήγησε την Ελλάδα κυρίως μέσω της διαφθοράς, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, στην καταστροφή, ώστε τώρα να αποζητούμε τους «βαρβάρους» για να μας βάλουν σε τάξη.

Τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού που εντάχτηκαν και πήραν μέρος στη λεηλασία του κράτους από το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ζουν και βασιλεύουν ακόμη.

Τώρα μόλις αρχίζει σταδιακά να δημιουργείται η κοινωνία τους ενός τρίτου, γιατί με την οικονομική κρίση και την παράδοσή μας στο ΔΝΤ αρχίζει να σπάει η ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης και να τρίζουν τα θεμέλια και άλλων κοινωνικών ομάδων. Ούτως ή άλλως ήταν στο σχέδιο.

Βέβαια εκείνοι που πλήρωναν πάντοτε και τώρα θα πληρώσουν πάλι τα σπασμένα, είναι εκείνοι που δεν πήραν μέρος στο πλιάτσικο και το μεγάλο φαγοπότι. Απλώς θα χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο η κατάστασή τους. Ενώ πρώτα ζούσαν στην φτώχεια, τώρα θα περιπέσουν στην εξαθλίωση.

Εν κατακλείδι το δικομματικό παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή η παρασιτική άρχουσα αστική τάξη της Ελλάδας, που αποτελεί αυτό που αποκαλούμε συγκρότημα εξουσίας, απομύζησε εναλλάξ τον ελληνικό λαό, και αφού τον καταλήστεψε τον παρέδωσε στο ΔΝΤ και τους Σταλινιστες του ΣΥΡΙΖΑ για τα περαιτέρω.

Μόνο που τώρα υπάρχει και ο κίνδυνος εθνικών καταστροφών.

Αναστροφή αυτής της πορείας μπορεί να αρχίσει σαν πρώτο βήμα και έχει ελπίδες μόνο με την κατάργηση της δυναστείας Παπανδρέου και των συνοδοιπόρων.

Πολλοί που θα διαβάσουν αυτή την ανάλυση πολύ πιθανόν να σχηματίσουν τη γνώμη ότι πρόκειται για κάποιον, ο οποίος έχει εμπάθεια ή εμμονή για την ενοχή του Ανδρέα Παπανδρέου στα τεκταινόμενα, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση έως σήμερα. Αυτούς όλους θέλω να τους προειδοποιήσω ότι ουδέν ψευδέστερον τούτου. Οι αποκαλύψεις προέρχονται από έναν άνθρωπο, που ξέρει τις ρίζες του κακού από μέσα, τις έχει αναλύσει σε ι άρθρα του και διαθέτει, χωρίς υποκριτική ταπεινοφροσύνη, το θάρρος (χωρίς αυτό δε γίνεται) να πει την αλήθεια, γιατί δεν εξαρτάται από καμιά σκοπιμότητα, όχι μόνο οικονομική, κοινωνική ή πολιτική, αλλά κυρίως ηθική.

Γνωστό είναι το γνωστό: «Είπαμε ένα δωράκι, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια! (δραχμές τότε).

Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέλαβε το δημόσιο χρέος στο 29,7% τους ΑΕΠ και το πήγε στα τέλη του 1989 στο 69,7%. Παρ’ όλο τον πακτωλό των χρημάτων τότε από την Ευρωπαϊκή Ένωση υπερδιπλασίασε το δημόσιο χρέος για να το ρίχνει στην κατανάλωση και να εξαγοράζει ψήφους από τους υπηκόους του. Όλοι τους στη συνέχεια και με το δικό του παράδειγμα ξεπούλησαν την Ελλάδα στα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας.

Το έπαιξε πατριώτης, για να ξεγελάει του αφελείς. Δεν μπορεί όμως να ξεχάσει κανείς το Νταβός που περιόρισε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο και έβαλε «στο ράφι» την Κύπρο. Δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς την ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια, μεταθέτοντας το πρόβλημα στο μέλλον για να έχει την ησυχία του, ενώ μπορούσε τότε να το λύσει. Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι κατήργησε την εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία, χωρίς να θέσει όρους προηγουμένως για την προστασία της ελληνικής μειονότητας. Δεν τόλμησε μετά το 1982, όταν ήταν παντοκράτορας, να εφαρμόσει ην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, που αποτόλμησε κάτω από ανείπωτα πιο δύσκολες συνθήκες να εφαρμόσει ο Τάσος Παπαδόπουλος.

Δεν τον ένοιαζε παρά μόνο η εξουσία και η καλοπέρασή του. Θεωρούσε ότι τους Έλληνες με λίγη ή μεγάλη ρητορεία περί πατριωτισμού και αριστερών συνθημάτων, θα μπορούσε να τους ξεγελάσει, όπως και το κατάφερε. Σ’ αυτά ήταν ασύγκριτος μαέστρος. Μοίραζε τα δανεικά δεξιά και αριστερά για να έχει όλους στο χέρι και να κάνει ότι θέλει.

Ακόμη και μεγάλη διανοούμενοι της Αριστεράς έπεσαν θύματα της «ριζοσπαστικής» πολιτικής του Ανδρέα Παπανδρέου. Θα αναφέρω τον Νίκο Πουλαντζά, έναν από τους κορυφαίους διανοητές της Αριστεράς, που σε μια συνέντευξή του ισχυριζόταν ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει ένα «αυθεντικό αριστερό στρατηγικό πρόγραμμα αντιμονοπωλιακών και αντιϊμπεριαλιστικών αλλαγών» καθώς και μια «βαθιά διάρθρωση μέσα στους οικονομικούς –κοινωνικούς μαζικούς χώρους», εφημ. Τα Νέα, 12.4.78). Τόσο νυχτωμένη ήταν η Αριστερά, όπως και η πλειοψηφία των λεγόμενων «προοδευτικών» κομμάτων και οργανώσεων, που δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να δει την αλήθεια, πέρα από τα φαινόμενα.

Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει το «μάρμαρο». Έχουν τον τρόπο να απειλήσουν, να εκβιάσουν, να πάρουν κι άλλους μαζί τους. Αν οι πολιτικοί αρχίσουν να ξηλώνουν το πουλόβερ, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πουλόβερ, κόμματα, υπουργούς, βουλευτές. Αντί να αποδείξουν τη δυνατότητα αυτοκάθαρσης του πολιτικού συστήματος, θα αποκαλύψουν την έκταση της ηθικοπολιτικής του αποσύνθεσης. Λέγοντας «μαζί τα φάγαμε», ο κ. Πάγκαλος θέλει να αποτρέψει την επικίνδυνη αναζήτηση αυτών που «τα έφαγαν». Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον λόγος που το πολιτικό σύστημα δεν θέλει κάθαρση: δεν μπορεί να αποκαλύψει τη διαφθορά χωρίς να θίξει σπουδαία συμφέροντα ξένων τραπεζών, εταιρειών, κυβερνήσεων και δανειστών μας. Η εσωτερική διαφθορά και η ξένη εξάρτηση των ελληνικών “ελίτ” είναι στενότατα συνδεδεμένες. Όταν ετέθη, πριν από πολλά χρόνια, θέμα κατάσχεσης του Ινστιτούτου Γκαίτε για αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου, ένας Γερμανός διπλωμάτης δήλωσε στη Γκάρντιαν: Ας το κάνουν αυτό οι Έλληνες και θα δούμε κι εμείς που πάνε τα ΚΠΣ».

Είναι συγκεκριμένοι εκείνοι που διέφθειραν την ελληνική κοινωνία. Η αοριστία στην ονομασία των υπευθύνων, δε βοηθά αποτελεσματικά στην κάθαρση από την «ύβριν» της διαφθοράς, που αποτελεί την μητέρα των δεινών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. (του ενός τρίτου της ελληνικής κοινωνίας).

Ήδη δύο δυναστείες βρίσκονται στο λυκόφως της πολιτικής, Απομένει η τελευταία δυναστεία, που ολοκληρώνει το δράμα. Η κάθαρση θα αρχίσει μετά τη συντριβή κα την εξαφάνισή της από το πολιτικό προσκήνιο.

Εκτός διδακτέας ύλης της Ιστορίας Γ΄Λυκείου ο Μακεδονικός Αγώνας !

Θ. Μαλκίδης 

Αποκλειστικό:Εκτός διδακτέας ύλης της Ιστορίας Γ΄Λυκείου ο Μακεδονικός Αγώνας !

Πρώτα έφτιαξαν επιτροπή με τους λωποδύτες για να συζητήσουν ιστορικά, εκπαιδευτικά και αρχαιολογικά θέματα, χωρίς να έχει κυρωθεί η <Συμφωνία> τους. 

Τώρα λοβοτομούν την νεολαία που διαμαρτύρεται με το να βγάζουν εκτός διδακτέας ύλης από το βιβλίο ιστορίας Γενικής της Γ΄Λυκείου το Μακεδονικό Αγώνα !


Οι σελίδες οι οποίες βγήκαν εκτός Ύλης.....

Δείτε το σχετικό έγγραφο του Υπουργείου (πρώην Εθνικής) Παιδείας......

ΠΗΓΗ

Ποια ''Ελλάδα'';

Οι αριθμοί είναι σαφείς.

Επί ΣΥΡΙΖΑ η φυγή Ελλήνων γιγαντώθηκε.
Στη βόρεια Ελλάδα οικογένειες ολόκληρες μπαίνουν στο αμάξι κλειδώνουν και φέυγουν, για να δουλέψουν οπουδήποτε εκτός σοβιέτ. Οι επίσημοι αριθμοί υποτιμούν ακόμα το φαινόμενο, γιατί η ΤτΕ μετράει όσους αλλάζουν φορολογική έδρα, πράγμα το οποίο πολλοί δεν κάνουν και ούτως ή άλλως το έχουν δυσκολέψει πολύ από πλευράς ζητούμενων δικαιολογητικών. Αλλά η χώρα αδειάζει όπως άδειαζε η Μικρασία το 1000-1200 μΧ, λόγω επιδρομών Τούρκων, υπεροφορολόγησης και εγκατάλειψης από το βυζαντινό κράτος.

Kάθε πόλη και πολίχνη έχει πλέον ένα πυρήνα Μαροκινών και Κογκολέζων ''προσφύγων'' , που σε μια γενιά, δεδομένης της ηλικίας, της γεννητικότητάς τους και της φυγής των Ελλήνων, θα είναι πλειοψηφία.

¨Ηδη στην Λέσβο οι άπιστοι έχουν λιγότερες γεννήσεις από τους μουσουλμάνους .

ΦΕΤΟΣ, όχι το 2030. Ελληνική μειονότητα. Στη Λέσβο.

Δίνονται ήδη 900.000 υπηκοότητες.



Ο Ερντογάν νίκησε, σε συνεργασία με Τασία, Τσίπρα και 2.000.000 Έλληνες ψηφοφόρους.

Ν Ι Κ Η Σ Ε , είμαστε Κόπτες, μειονότητα στον τόπο μας, σήμερα. Οι γεννήσεις μιλάνε.


Και νίκησε τέλεια, χωρίς μάχη. Θα είναι βλαξ αν κάνει τώρα εισβολή.


Σε λίγα πολύ χρόνια εξεγείρονται οι αδελφοί του και θα έρθει να τους προστατεύσει, κάνοντας περίπατο.

Ο πολυεθνικός ΕΣ θα παραλύσει όπως παρέλυσε ο Λιβανικός και κάθε άλλος στρατός βρέθηκε με ανάλογη σύνθεση.

Εξάλλου κάθε χρονος που περνάει σημαίνει οτι το υλικό απλώς σκουριάζει αχρησιμοποίητο. Ήδη δεν υπάρχουν καύσιμα και στοιχειώδη ανταλλακτικά. Όλος ο προϋπολογισμός της χώρας είναι μόνο συντάξεις πια. ΤΙΠΟΤΕ άλλο. Το στράτευμα εγκαταλείφθηκε.

Οι τελευταίοι Έλληνες θα τρέχουν στα βόρεια σύνορα, πραγματικοί πρόσφυγες, θύματα των ''προσφύγων'' από Μαρόκο και Πακιστάν.

Οι αριθμοί είναι σαφείς.

Η ΝΔ και εγω!!

Είναι γνωστό, ότι αν επιθυμεί κάποιος να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο ενός κόμματος και δη, κυβερνητικού, όπως η ΝΔ, μια εκ των προϋποθέσεων συμμετοχής του, είναι να αποδεχτεί και την ιδεολογία του κόμματος του οποίου θα είναι υποψήφιος.

Δεν νοείται να κατέρχεσαι υποψήφιος και μάλιστα με αρχηγικό χρίσμα και να μην ενστερνίζεσαι τουλάχιστον την ιδεολογία του κόμματος που σε εντάσσει στους κόλπους του, ενώ, πχ. αν είσαι απλό μέλος και πληρώνεις εισφορά, πρέπει να κάνεις 32 υπεύθυνες δηλώσεις και 25 μετάνοιες για το πόσο ΝΔκράτης είσαι…

Αλλιώς, αν δηλαδή η ιδεολογία είναι για το πόπολο, αλλά για την ελίτ είναι ψιλά γράμματα, απλώς, άπαντες στο κόμμα δουλευόσαστε (που λέμε και στην Αμαλιάδα) μεταξύ σας.

Εγώ δεν θέλω να πιστέψω ότι δουλευόσαστε, οπότε μένω στο politically correct συμπέρασμα.

Ότι δηλαδή, η αποδοχή από μέρους του κ. Τατσόπουλου του ιδεολογικού βάθρου της ΝΔ, αποδεικνύει ότι ο ίδιος, αριστερός όπως έχει δηλώσει πολλάκις, βρίσκει κοινά στην ιδεολογική πλατφόρμα της ΝΔ.

Με άλλα λόγια, η ΝΔ, αποτελεί πολιτικά και ιδεολογικά για τον κ. Τατσόπουλο οικείο και γνώριμο πολιτικό χώρο με αυτόν της Αριστεράς, που ο ίδιος τόσο πολύ αγαπά και πολιτικά είχε υπηρετήσει από τα έδρανα του …ΣΥΡΙΖΑ.

Αποτελεί δε τον τελευταίο κρίκο μιας σειράς «διευρύνσεων», που έχουν υλοποιηθεί με σπουδή και πρόγραμμα, όχι τώρα, αλλά από πολλά έτη πριν, με διάφορα μπουμπούκια του εθνομηδενισμού και του εθνικού αναθεωρητισμού, από Σημιτανθρώπους μέχρι ΜΚΟτζήδες και άλλους παράξενους και missionized συμβούλους ex ΚΚΕ & others, που όταν ακούν για Έθνος, Χριστό και Καπιταλισμό, γυρνάει το σαγόνι τους σα δαιμονισμένοι.

Οπότε, μην απορείτε για το ότι η θέση της ΝΔ, πχ. για τις καταλήψεις των πιτσιρικάδων για το εθνικό θέμα της παράδοσης της Μακεδονίας μας σε Σλαϋοαλβανούς, προσομοιάζουν του ΣΥΡΙΖΑ και των κομμουνιστών. Μα, η ΝΔ, θα πουν μερικοί δεν ήταν ποτέ διαχρονικά με τους καταληψίες. Σωστό. Τι πιο λογικό λοιπόν, ένα πατριωτικό αλλά και σοβαρό κόμμα να πει «Σας υποστηρίζω ολόθερμα και αγκαλιάζω τον αγώνα σας, διότι διαφωνώ με το πνεύμα και το γράμμα της συμφωνίας αυτής. Ανοικτά σχολεία λοιπόν και μετά το μάθημα, ραντεβού στις πλατείες για να διαμαρτυρηθούμε.» Κανείς δεν θα της έλεγε τίποτα. Αντ ΄αυτού, διφορούμενα και ακαταλαβίστικα μηνύματα και πολιτική από το γραφείο. Σαν αυτά προ των συλλαλητηρίων του Φεβρουαρίου - Μαρτίου, μέχρι που αρχίσανε οι φάπες από τους Θεσσαλονικείς και ανέκρουσαν πρύμνα.

Τελοσπάντων, μέχρι τις εκλογές, θα δούμε και άλλα όμορφα τέτοια.

Η συγκυβέρνηση των δύο κυρίαρχων πόλων του συνταγματικού τόξου (ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει πλέον στο συνταγματικό τόξο, δεν είναι άκρο) είναι πιο κοντά από όσο νομίζουν μερικοί.

Απλά τώρα μπαίνουν τα τελευταία υλικά της μαγιάς. Το φτιάξιμό της έχει ξεκινήσει χρόνια…

Btw, εγώ, όπως ίσως θυμάστε, είμαι Δεξιός, Πατριώτης, Χριστιανός Ορθόδοξος, Καπιταλιστής, δηλαδή ταξικός και ιδεολογικός αντίπαλος του κ. Τατσόπουλου.

Δυσκολεύομαι επομένως ακόμα να βρω κοινά με τον κ. Τατσόπουλο και όσους προμοτάρουν όμοιες καταστάσεις, όσο και αν το προσπαθώ.

Νερώνω το κρασί μου, το ξανανερώνω, άντε να ρίξω άλλο λίγο νερό, τελικά, θα πρέπει μάλλον να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι δεν θα πιω κρασί….

Συγνώμη, αλλά δεν θέλω να πιω νερό!

Αθανατοι

 

 Όπως πράττουμε κάθε χρόνο, ετελεσθη το ετησιο μνημοσυνο , στον ιερό και αιματοβαμμένο  χώρο του Μακρυγιάννη,   υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των ηρωικώς πεσόντων στην Μάχη των Αθηνών(*1), αλλά και να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς όλους εκείνους του ήρωες που στάθηκαν όρθιοι στο οχυρό του Μακρυγιάννη και τις άλλες περιοχές των Αθηνών και αντιμετώπισαν με θάρρος και καρτερικότητα την κομμουνιστική λαίλαπα που είχε ξεσπάσει στην πρωτεύουσα. 
Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Δεκέμβριος του 1944 υπήρξε μία τραγική και αιματηρή περίοδος για την Ελλάδα. Τα γεγονότα της εποχής εκείνης έχουν καταγραφεί στην Ιστορία και δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Είναι βέβαιο ότι από την έκβαση του αιματηρού εκείνου αγώνα εκρίνετο η τύχη της Ελλάδος και ολοκλήρου του Ελληνισμού. Για το αιματοκύλισμα της πρωτεύουσας και ολόκληρης της Αττικής τον Δεκέμβριο του ’44 ευθύνεται εξ ολοκλήρου η τότε ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία έθεσε σε εφαρμογή τα σχέδιά της για την κατάληψη της εξουσίας με την χρήση των βαρέως εξοπλισμένων δυνάμεων του Ε.Λ.Α.Σ., παρά τις ευκαιρίες που τους είχε προσφέρει η  τότε η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου.
Από το 1945 μέχρι το 1981, η Πολιτεία τιμούσε τους ηρωικούς νεκρούς της εποχής εκείνης, με την τέλεση επισήμου μνημοσύνου στον χώρο του Μακρυγιάννη, την πρώτη Κυριακή του μηνός Δεκεμβρίου εκάστου έτους.  ‘Όμως, η ίδια η Πολιτεία  τον Δεκέμβριο του 1982, για λόγους σκοπιμότητος κατήργησε, με απόφασή της, τις επίσημες εκδηλώσεις προς τιμήν των αγωνιστών εναντίον του Ερυθρού Ολοκληρωτισμού. Κατόπιν τούτου,  την ευθύνη για την τέλεση του ετήσιου μνημοσύνου έχουν αναλάβει ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Χωροφυλακής και Ελληνικής Αστυνομίας, μαζί με την Πανελλήνια  Ομοσπονδία Αποστράτων Αξιωματικών Σωμάτων Ασφαλείας. Έτσι, την πρώτη Κυριακή του μηνός Δεκεμβρίου  προσερχόμαστε από θρησκευτική  και εθνική υποχρέωση στον  Ιερό Ναό του Αγ. Γεωργίου του Μακρυγιάννη και τιμούμε τους 162  ήρωες του Συντάγματος της Χωροφυλακής και τους 2 αξιωματικούς του Πεζικού, που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία, την δημοκρατία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδος στον ιερό χώρο του οχυρού Μακρυγιάννη. Διευκρινίζουμε ότι δεν προσερχόμαστε  για να αναμοχλεύσουμε παλιές πληγές και να οξύνουμε τα πάθη. Προσερχόμαστε, όμως, από θρησκευτικό και εθνικό καθήκον, που δυστυχώς η επίσημη Πολιτεία έχει ξεχάσει προ πολλού. Το γεγονός αυτό όμως είναι εντελώς απαράδεκτο και συνιστά μεγάλη αδικία, γιατί δεν είναι δυνατόν η Πολιτεία πρώτα να ζητάει από τα Ελληνόπουλα να υπερασπισθούν την ελευθερία της πατρίδας, και όταν αυτά κάνουν στο ακέραιο το καθήκον τους , θυσιάζοντας ότι πολυτιμότερο έχουν, την ίδια τους την ζωή, να τα εγκαταλείπει άσπλαχνα, ξεχνώντας και αδιαφορώντας για την μεγάλη Θησέα που αυτά έκαναν για τη πατρίδα. 
Μαζί με τους ήρωες του Μακρυγιάννη, τιμούμε σήμερα και τους εκατοντάδες άλλους ήρωες που έπεσαν για τον ίδιο σκοπό, στις άλλες φρουρές των Αθηνών, όπως ήταν το Αρχηγείο Χωροφυλακής στην οδό Ιουλιανού, η Σχολή Χωροφυλακής στην οδό Μεσογείων, οι Επιτελικές Υπηρεσίες του Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων και όλα τα Αστυνομικά Τμήματα της Πόλεως των Αθηνών, στα οποία πολλοί αξιωματικοί και  αστυνομικοί υπάλληλοι έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι.   Υπήρχαν επίσης, οι φρουρές των φυλακών Αβέρωφ, Βουλιαγμένης, Χατζηκώστα, κλπ ως και τα Αστυνομικά Τμήματα Χωροφυλακής ολοκλήρου της Αττικής. Μνημονεύουμε και τιμούμε   ταυτόχρονα και τις χιλιάδες αθώους πολίτες που οδηγήθηκαν στην ομηρία κα σφαγιάστηκαν απάνθρωπα από τα αιμοσταγή όργανα του ΕΛΑΣ και της Ο.Π.Λ.Α.(*2)
Η πατρίδα μας και σήμερα διεξάγει έναν πρωτοφανή πόλεμο, τον οικονομικό πόλεμο που αγγίζει όλους μας. Η Κυβέρνηση , για να αντιμετωπίσει την μεγάλη οικονομική κρίση, καθημερινά λαμβάνει όλο και πιο δυσβάστακτα μέτρα εις βάρος των  κοινωνικών  ομάδων, προκαλώντας έτσι την δίκαια αγανάκτηση ολόκληρου του Ελληνικού λαού. Πιστεύουμε όμως και ελπίζουμε πως ο Θεός της Ελλάδος θα μας βοηθήσει να βγούμε σύντομα από την τόσο δύσκολη αυτή κρίση και να συνεχίσουμε την πορεία μας. Με την σημερινή θρησκευτική μας εκδήλωση ευχόμαστε όλοι, όπως η μνήμη των ηρωικών νεκρών της Μάχης των Αθηνών παραμείνει αιωνία και το παράδειγμά τους φωτεινό».


ΙΣΤΟΡΙΚΑ   ΣΤΟΙΧΕΙΑ

(*1) Η απρόκλητη κομμουνιστική επίθεση του Ε.Λ.Α,Σ., κατά παράβαση της συμφωνίας από το ΚΚΕ με την νόμιμη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου (παππού) , κατά του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, διήρκησε από τις 6 – 11 Δεκεμβρίου 1944. Ματαίως ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, στο γεμάτο αγωνία διάγγελμά του, τους έλεγε

- «ΟΧΙ, παιδιά του Ε.Λ.Α.Σ, μην πυροβολείτε την πατρίδα μας, η πατρίδα δεν θα αντέξει τον εμφύλιο σπαραγμό».
Δυστυχώς, δεν εισακούσθηκε! Ας όψονται οι ηγέτες του Κ.Κ.Ε., που κρατούσαν εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή την κατάσταση στα χέρια τους, οι οποίοι, υποδουλωμένοι στις θεωρίες του Μαρξισμού / Λενινισμού, πίστεψαν πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να επιχειρήσουν την κατάληψη της εξουσίας. 
Μέσα στους στρατώνες βρίσκονταν πολιορκημένοι 2000 υπερασπιστές, οι οποίοι διέθεταν ελάχιστα μέσα για να αμυνθούν, ενώ οι ΕΛΑΣίτες ήταν απείρως περισσότεροι, βαριά οπλισμένοι και είχαν ελευθερία κινήσεων. Οι απώλειες του Συντάγματος Χωροφυλακής ανήλθαν σε 41 νεκρούς, 62 τραυματίες και 29 συλληφθέντες, οι οποίοι δολοφονήθηκαν, εκ των υστέρων από τους διώκτες τους, ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΟΝΤΕΣ. [ένα ακόμη θρασύδειλο ‘κατόρθωμα’ των Κομμουνιστο - Συμμοριτών ‘αγωνιστών’]. Από την πλευρά του ΕΛΑΣ, οι απώλειες υπολογίζονται σε αρκετές εκατοντάδες. 
Και εδώ να προσθέσουμε κάτι που δεν λέγεται κατά τα μνημόσυνα στο Στρατόπεδο Μακρυγιάννη, υπήρξε όμως ένα αγκάθι στην καρδιά του αποβιώσαντος Μαχητή της ‘Χ’ και Ιδρυτή και πρώτο Πρόεδρο του Πανελληνίου Συνδέσμου Μαχητών και Φίλων της Εθνικής Αντιστασιακής Οργανώσεως «Χ», ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΚΟΥΡΟΥΠΟΥ. Και τότε οι μαχητές της ‘Χ’ έδιναν οι ίδιοι τις σκληρές τους μάχες με τους Κ/Συμμορίτες. Μόλις όμως μπόρεσαν, έσπευσαν και αυτοί προς ενίσχυση των πολιορκημένων του Μακρυγιάννη. Η είδηση ότι ‘Έρχονται οι Χίτες’ υπήρξε ικανή να τρέψει σε άτακτη φυγή τους εναπομείναντες θρασύδειλους πολιορκητές. Παρακαλούμε το συμβάν αυτό [το οποίο επιβεβαιώνουν και οι επιζώντες μαχητές της ‘Χ’] να συμπεριληφθεί στην ιστοριογραφία, προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
( *2)  Ο.Π.Λ.Α. = Οργάνωση Προλεταριακής Λαϊκής Αυτοάμυνας
Οργάνωση Δολοφόνων εν ψυχρώ και κατά παραγγελία, του Κ.Κ.Ε. – Ε.Λ.Α.Σ.  Σύμφωνα με τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος [Δ.Σ.Ε.], ήταν η διάδοχος κατάσταση του Ε.Λ.Α. Σ.,: « Η ΟΠΛΑ ήταν τρομοκρατική οργάνωση του ΚΚΕ, ιδρύθηκε το 1943 και σταμάτησε την δράση της το 1945. Άρα δεν έχει καμμία θέση στο άρθρο για τον ΔΣΕ.»
Τα ονόματα των νεκρών του Μακρυγιάννη.(*3)

Μοίραρχοι: Νιαρχάκος Παν. / Παπακώστας Κων. / Στεφανάκης Κων.

Υπομοίραρχοι: Αντύπας Διον. / Καπάτος Διον. / Τρυγώνης Αθ.

Ανθυπομοίραρχοι: Βλάχος Νικ. / Δελής Παν. / Καφίρης Αποστ. / Κοράλλης Γεωργ. / Σπυριδάκης Νικολ. / Ψαρρός Γεωργ.

Ανθυπασπιστές: Βισβίκης Στ. / Παπασπυρόπουλος Αλ. / Στρογγυλάκος Δημ.

Ενωμοτάρχες: Αλεβίζος Αναστ. / Ανθής Σπυρ. / Βελής Δημ. / Γκλεζάκος Κυρ. / Δικαίος Θεοδ. / Ζαμπός Αγγ. / Ζευγαράς Θωμ. / Καραβίτης Αλ. / Μπιτσιβής Αναστ. / Νάσκος Κων. / Παπαδάκης Αρ./ Παπακωνσταντίνου Σπυρ. / Παπαπολίτης Κων. / Τσακμάκης Σωκρ. / Τσάμης Ιωαν. / Φίνος Δημ./ Ψυλλάκης Ευαγ.

Υπενωμοτάρχες: Αντωνόπουλος Λεων. / Αποστολόπουλος Δημ. / Βλαχιώτης Θεοδ. / Γαλάνης Νικ./ Δημητρακόπουλος Κων. / Δημητρίου Ιωαν. / Δρίβας Δημ. / Ζωγράφος Λ. / Ηλιόπουλος Ξεν. / Καμπάνης Παν. / Κανναβός Κων. / Καπούτσος Κοσμ. / Καραχάλιος Χριστ. / Κίτσος Ανδ. / Κοντάκος Νικ./ Κουρούβανης Δημ. / Κουταλιάς Κων. / Κωστογιάννης Λ. / Λαμπρόπουλος Σπ. / Λούτας Γεωργ./ Μαναός Θ. / Μανολόπουλος Ε. / Μπλέσσας Ιωαν. / Μπουτάς Ηλ. / Μώρος Γεωργ. / Οικονόμου Αθ./ Παναγιώτου Κων. / Πασσαλής Βλ. / Πετράκης Χαρ. / Ποταμιάνος Ιωαν. / Ρέππας Λεων. / Σουξές γεωργ. Τσαντόπουλος Φωτ. / Τσούκης Τρυφ. / Φιλλιπίδης Αλ. / Χειμώνας Ηλ.

Χωροφύλακες: Ανδρούτσος Ιωαν. / Αποστολάκης Γ. / Βακαλάκης Στ. / Βαρλάμης Χρ. / Βενιεράτος Νικ. / Βλάμης Σπυρ. / Γεωργιόπουλος Δημ. / Γιαλαμάς Στ. / Γκαϊτατζής Δημ. / Δάμος Μελ. / Δέλιος Κων. / Διαμαντόπουλος Αθ. / Διολίτσης Nικ. / Δούνας Δημ. / Ευσταθίου Νικ. / Ζαχαριουδάκης Γεωργ. / Ζουγανέλης Ιωαν. / Θεοδωρόππουλος Βας. / Θεόκας Κων. / Ιωάννου Σπ. / Κάλφογλου Χαρ. / Κάντζος Νικ. / Καπνάς Σπ. / Καραγκούνης Τριαντ. / Καρούσιας Χρ. / Καυκαλάκης Ιως. / Κιμιτσής Χρ. / Κιούσης Θρασ. / Κολοκούρης Γ. / Κομπιλίδης Γ. / Κοτσαύτης Αρ. / Κότσιας Ιωαν. / Κουβέλης Χρ. / Κούρκουλας Ον. / Κουρμπάς Μάτθ. / Κουσουρής Γεωργ. / Κοτσολάκος Γ. / Κωνσταντινάκος Ευ. / Κωσταξενάκης Ευαγ. / Λιώσης Φιλ. / Μάζης Χαρ. / Μαλούκος Δημ. / Μανιάτης Θεοδ. / Μανίνος Ηλ. / Μαρίνης Απ. / Μαφαφούρης Βας. / Μυτιλήνης Γ. / Μώρος Δημ. / Νιολάου Δημ. / Νικολόπουλος Ευαγ./ Πάλλας Κων. / Παπαδόπουλος Γεωργ. / Παπαδόπουλος Εμμαν. / Παπουτσής Αντ. / Πάτρας Ιωαν./ Πετρόπουλος Στ. / Πηλιχός Βασ. / Πολυμίλης Ιωαν. / Πουλημένος Αλεξ. / Πρέπης Γεωργ. / Προγουλάκης Στ. / Ρίγος Δημ. / Σάλτας Αν. / Σάλτος Κων. / Σαπουνάς Γεωργ. / Σιδέρης Φωτ./ Σπερδούλης Αθ. / Στεφανάκης Ιωάν. / Σπύλιος Δημ. / Τερζής Νικ. / Τραπατάς Αθ. / Τριάντης Ιωαν. / Τσάκλας Βλ. / Τσάμης Ιωαν. / Τσάτσαρης Θεοδ. / Τσώνης Σωτ. / Φιλοσοφόπουλος Παν. / Φλωράκης Εμμαν. / Φωκάς Στυλ. / Χαλκιάς Δημ. / Χατζηδιάκος Δημ. / Χατζηκαλής Στυλ. / Χεκίμογλου Γεωργ. / Ψυχουδάκης Ευτ.

Ταγματάρχης Πεζικού: Ντούνης Απόστ.

Ανθυπολοχαγός Πεζικού: Λέκκας Στυλιανός

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι

Κριμα

Ένα κόμμα που αντιπροσωπεία του μετέχει στο gay pride και όχι στην εορτή μνήμης των πεσόντων στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη είναι εξ ορισμού συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και τοιουτοτρόπως πρέπει να αντιμετωπισθεί από όσους αυτοχαρακτηρίζονται ως εθνικόφρονες. Δυστυχως ετσι εχει καταντησει σημερα η Νεα Δημοκρατια!!! Καλή νύχτα στο γαλάζιο Ποτάμι.

Η Δεξιά υπήρξε πάντοτε, από τον Δ.Γούναρη και το Λαΐκόν Κόμμα η δύναμη ευθύνης του ελληνισμού.

Ο εθνικός κορμός υπήρξε πάντοτε το έρμα στο εθνικό σκάφος, που αξασφάλιζε την ευστάθειά του.

Ο συντηρητικός νοικοκυραίος με την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, ως φορέας της κιβωτού των αξιών της δεξιάς παράταξης: Πατρίς-Ορθοδοξία-Οικογένεια.

Στον αντίποδα, η παρακμιακή τάξη των "προοδευτικών" της αριστεράς με ό,τι λούμπεν στοιχείο ενυπάρχει στο περιθώριο της κοινωνίας: τεμπέληδες επιδοματοδιώκτες, απάτριδες, ελευθεριακά android, ομοφυλόφιλοι, λαθρομετανάστες τυχοδιώκτες (και ουχί μετανάστες νόμιμοι) κτλ

Η ΝΔ έστω και τώρα, στο +5' να συμπαραταχθεί επιτέλους με την πλευρά που αρμόζει. Και όχι να πατάει σε δύο βάρκες, γιατί αυτή η ισορροπία είναι θνησιγενής, τελείως έυθραστη.Τι σχέση μπορεί να έχει ο Ορθόδοξος Πατριώτης Οικογενειάρχης με τις...''παρούσες'' του γαλάζιου ποταμιού;Τι δουλεια εχει ο Τατσοπουλος και ο Πρετεντερης στην ΝΔ?

Δυστυχως σημερα ο λαός αρέσκεται να του χαϊδεύουν το υπογάστριο και να του υπόσχονται παραδείσους. Και ας ζει καθημερινά τον εφιάλτη της επιβίωσης, που υποβαθμίζει κάθε αξιακή μορφή της μίζερης ζωής του. Το χάϊδεμα των αυτιών του είναι η πολιτική που τον προσεταιρίζει. Η ψήφος του δεν είναι προϊόν πολιτικής λογικής. Είναι αποτέλεσμα ψυχολογικού του επηρεασμού και τυχοδιωκτικού καιροσκοπισμού. Κριμα

 

Φώναξαν για τη Μακεδονία οι Λαρισαίοι μαθητές

Δυναμική πορεία πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Λάρισας, από μαθητές που φώναξαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Σε μία εκδήλωση που διοργανώθηκε από μαθητές μέσω Facebook, το σημείο συνάντησης ήταν η πλατεία Ταχυδρομείου για να διεξαχθεί στη συνέχεια πορεία στο κέντρο της πόλης.

Φωτό: Άλεξ Παπαγεωργίου

ΠΗΓΗ