Ο Καλλικρατης !!!Ενα διοικητικο συστημα που στην πραξη μετετρεψε την Αυτοδιοικηση σε χαωδη αλισβερισι

Κατ αρχην το κορυφαίο δομικό πρόβλημα της Αυτοδιοίκησης μετα την εφαρμογη του Καλλικρατη  είναι η χωροταξική αναδιάταξη των ΟΤΑ.Στο όνομα της περιφερειακής ανάπτυξης και αποκέντρωσης, προωθήθηκαν μια σειρά μέτρα, που αφορούν στην διάρθρωση και λειτουργία τμημάτων του κρατικού μηχανισμού, όπως οι αναγκαστικές συνενώσεις με το σχέδιο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ», η εκχώρηση νέων αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η θεσμοθέτηση της «Περιφέρειας» ως βασικού ενδιάμεσου κρίκου και βεβαια  με το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», εγινε η παραπέρα συνένωση Περιφερειών,  Νομαρχιών και Δήμων. Η ζωή, όμως, που είναι αδιάψευστος κριτής των πάντων, έδειξε ότι τα μέτρα αυτά, όχι μόνο δεν αναίρεσαν, αλλά αντίθετα όξυναν την ανισόμετρη ανάπτυξη ανάμεσα σε περιοχές και της ίδιας της περιφέρειας, αλλά και ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παραπέρα ερήμωση της υπαίθρου. Όχι μόνο λοιπόν δε βελτίωσαν τη θέση και την ποιότητα της ζωής των εργαζομένων και του λαού συνολικότερα αλλά και την υποβάθμισαν ακόμα περισσότερο. Αντίθετα διευκόλυναν και διόγκωσαν την διαφθορα, που μέσω ΣΔΙΤ-ΕΣΠΑ και άλλων εργαλείων άνοιξαν ένα νέο πεδίο μεγάλης λαμογιας και λοβητουρας.

 Δυστυχώς, το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση των μπολσεβικων είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου της Αυτοδιοίκησης. «Η αναλογικότερη εκλογή των δημοτικών συμβούλων», όπως είπε ο Γραμματέας του υπουργείου προσφατα. Θέλουν, με άλλα λόγια, να εφαρμόσουν την απλή αναλογική στις εκλογές για την ανάδειξη των δημοτικών συμβουλίων!! Ο Αγοραστος βεβαια ειναι καθετα αντιθετος  από την εφαρμογή του συστήματος αυτού, υποστηριζοντας οτι με την απλη αναλογικη  θα επικρατησει το κομματικό και προσωπικό «αλισβερίσι», οι ύποπτες συναλλαγές, οι παρά φύσει συμμαχίες και μία πολύ εύθραυστη πλειοψηφία, η οποία θα ρυθμίζεται ευκαιριακά, ανάλογα με τα συμφέροντα του κάθε περιφερειακου η δημοτικού συμβούλου ή ομάδας συμβούλων, δεδομένου ότι δεν θα υπάρχει μία συμπαγής ομάδα πλειοψηφίας, αλλά ένα συνοθύλευμα ετερόκλητων συνδυασμών, χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο και κυρίως χωρίς κοινό όραμα και πρόγραμμα στην υπηρεσία των τοπικών κοινωνιών!!!Αρα τερμα στην λογικη Ερντογαν και την εξουσιαστικη δικτακτορια που εφαρμοζει μεχρι τωρα και θελει να μας καθησει στην τραχλια μας μια ακομα θητεια!!

Σ’ αυτή την εξαγγελία των μπολσεβικων του Τσιπρα  , δεν ξέρω  πόσο ο Αγοραστος και οι γαλαζιοι δικοι του στην ΚΕΔΚΕ και την ΕΠΕ θα μπορέσει – αν όχι να επιβάλει την άποψή του , αλλά να επηρεάσει, έστω, τα προαποφασισμένα, ως φαίνεται από την κυβέρνηση.!!Ειλικρινα δεν νομιζω .

 Εδω που τα λεμε εκτός από το θέμα του εκλογικού νόμου, ουδεμία άλλη σημαντική εξαγγελία ακούστηκε από τους κυβερνητικούς. 

Το μείζον, κατά την άποψή  πολλών  αυτοδιοικητικών, δεν είναι ο εκλογικός νόμος, ο οποίος, όχι μόνον δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά θα προσθέσει χίλια! Το μείζον και κύριο ζήτημα είναι το χωροταξικό.

Υπήρξε μέγα λάθος του Αλέκου Παπαδόπουλου (υπουργού Εσωτερικών του κλεπτοΠΑΣΟΚ, ο οποίος θέσπισε τον «Καποδίστρια»), διότι δεν αναβάθμισε σε Δήμους τα Συμβούλια Περιοχής.  Δεν έγιναν τότε οι σωστές επιλογές των συνενώσεων των ΟΤΑ, ούτε όμως και ο «Καλλικράτης» διόρθωσε την ανορθογραφία αυτή. Παρουσιάζεται, όμως, τώρα η ευκαιρία αυτή με την δομική τροποποίηση του «Καλλικράτη». Αλλά, δυστυχώς, δεν πρόκειται, να γίνει η παραμικρή διόρθωση, επειδή η κυβέρνηση βολεύεται καλύτερα με 325 «ενοχλητικούς» Δημάρχους και επομένως, γιατί να προσθέσει κι’ άλλους 165 περίπου. Από την άλλη πλευρά, οι Δήμαρχοι, φοβούνται μην χάσουν εδάφη από την επικράτειά τους!

  Ας ρωτήσουν, όμως, τους κατοίκους των χωριών που περιλαμβάνονται στους Δήμους τους. Είναι ευχαριστημένοι; Αν ναι, τότε ας μην αλλάξουν τα διοικητικά τους όρια. Απ’ ό, τι, όμως. καθημερινώς διαπιστώνεται και αποδεικνύεται, τα χωριά διανύουν την χειρότερη περίοδο της ύπαρξης τους. Όσοι έχουμε πρακολουθησει  επί μακρόν την Αυτοδιοίκηση και την γνωρίζουμε από μέσα, επανειλημμένα έχουμε διακηρύξει ότι: « Όσο ικανός κι’ αν είναι ο Δήμαρχος ενός μεγάλου «Καλλικρατικού» Δήμου, όση καλή διάθεση και να έχει, δεν είναι δυνατό να μπορέσει να κοιτάξει τα προβλήματα ενός χωριού 300 ή 500, αλλά και περισσοτέρων κατοίκων, όταν έχει να αντιμετωπίσει χίλια δύο θέματα ενός μεγάλου πολεοδομικού συγκροτήματος ή της πρωτεύουσας του ενιαίου Δήμου των δεκάδων χιλιάδων και πλέον κατοίκων». Επομένως τα χωριά μένουν εγκαταλειμμένα. Δεν έχουν την καθαριότητα που πρέπει, δεν συντηρούνται τα λιθόστρωτα γραφικά δρομάκια (καλντερίμια), δεν καθαρίζονται οι δεξαμενές ύδρευσης, δεν ελέγχονται τα αδέσποτα, δεν συντηρούνται τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, σοβαρά προβλήματα δημιουργούνται με τη διαχείριση των νερών , οι αγροτικοί δρόμοι μένουν εντελώς εγκαταλειμμένοι και άλλα πολλά προβλήματα καθημερινότητας.

 Εν κατακλείδι το χωροταξικό της Αυτοδιοίκησης πρέπει, επιτέλους, να πάψει να είναι «ταμπού» και «άβατο». Να ανοίξει η συζήτηση. Όποια κυβέρνηση ασχοληθεί με την τροποποίηση του χωροταξικού θα έχει κέρδος. Η καλύτερη, πιο χρήσιμη και πιο αποτελεσματική λύση είναι να γίνουν Δήμοι τα 492 Συμβούλια Περιοχής, αλλά όχι αυθαίρετα. Θα πρέπει να προκηρυχθούν τοπικά δημοψηφίσματα σε κάθε χωριό, με το ερώτημα «Θέλετε να γίνει Δήμος το Συμβούλιο Περιοχής σας; Ναι ή Όχι;». Φυσικά, θα πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση αυτονόμησης ενός χωριού, η επιστροφή δηλαδή στις Κοινότητες.

«Η σημερινή Αυτοδιοίκηση με την «Καλλικρατική» της μορφή είναι δύσμορφη διότι συνένωσε αναγκαστικά σε μεγάλους Δήμους αστικές και αγροτικές περιοχές με πληθυσμούς που έχουν διαφορετική νοοτροπία, διαφορετική ψυχολογία και πολλαπλασίως διαφορετικά προβλήματα. Έπρεπε να γίνουν μεταρρυθμίσεις εκσυγχρονισμού και διοικητικού εξορθολογισμού της Αυτοδιοίκησης. Τούτο αποφασίστηκε στο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στην Κυλλήνη το 2007. Κανείς όμως δεν περίμενε ότι θα δημιουργηθούν τεράστιοι Δήμοι μη λειτουργικοί και μη αποδοτικοί. Έτσι ο «Καλλικράτης» εφαρμόζεται ως «Κ α κ ο κ ρ ά τ η ς». Καθημερινά οι Πρόεδροι των τοπικών Κοινοτήτων απαριθμούν τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στα χωριά το «καλλικρατικό» τερατούργημα. Έτσι η συσσώρευση των καθημερινών προβλημάτων από την αγροτική περιφέρεια ενός αστικού υπερ -Δήμου προστιθέμενη στα δικά του, γίνεται βουνό και φρενάρει την αποτελεσματική λειτουργία. Επομένως θα πρέπει να αναθεωρηθεί χωροταξικά ο «Καλλικράτης» και μετατραπούν σε Δήμους τα 492 Συμβούλια Περιοχής του Ν.2218/94.

 Διότι, αν τα παλιά Συμβούλια Περιοχής γίνουν Δήμοι, τότε θα αποκατασταθεί η κοινωνική και πληθυσμιακή ομοιογένεια, που διέσπασε ο «Καλλικράτης» με την αναγκαστική εσωτερική μετακίνηση τοπικών πληθυσμών και προβλημάτων στη διοικητική ευθύνη δυσκίνητων δήμων-μαμούθ. Θα υπάρξει ασυγκρίτως καλύτερη διοίκηση και παροχή υπηρεσιών στους κατοίκους. Και η Αυτοδιοίκηση θα ξαναπάρει πίσω τ’ όνομά της. Από χαώδης Υπερτοπική που είναι σήμερα, θα ξαναγίνει Αυτοδιοίκηση Τοπική». 

 Η κατάρτιση  επι τελους του δικού μας Εθνικού Σχεδίου Αυτοδιοικησης γίνεται ακόμη πιο επιτακτική και από τη γενικότερη διεθνή συγκυρία. Έχουμε ήδη εισέλθει σε μια νέα εποχή. Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, οι «υπερβολές» του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και οι αυξανόμενες ανισότητες που δημιουργούνται, οι γεωπολιτικές διαμάχες και η τρομοκρατία, τα μεταναστευτικά ρεύματα, η κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στις δυτικές κοινωνίες, ο κλιματικός κίνδυνος, ο ψηφιακός και τεχνολογικός μετασχηματισμός, η αποδιάρθρωση της Ευρώπης, είναι συμπτώματα ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία και επιβάλλεται να προχωρήσουμε σε αναθεώρηση των παραδοσιακών συστημάτων σκέψης και δράσης, πρκειμενου να προστατευσουμε την Εθνικη μας υπαρξη και ταυτοτητα. Πιστεύαμε πάντα, και πριν από τα μνημόνια, ότι ένα τέτοιο Εθνικό Σχέδιο, με τήρηση των κανόνων και των ορθολογικών υποχρεώσεων που απορρέουν από την ένταξη της χώρας μας στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι, είναι αποκλειστικά δική μας, εθνική μας υπόθεση. Όσες φορές στην πορεία του τόπου δεν είχαμε εμείς το δικό μας σχέδιο, μας επέβαλλαν άλλοι το δικό τους. Και αυτό βιώνουμε και τώρα.Ο Καλλικρατης μας επεβληθη απο αλλους .

Στόχος μας πρεπει είναι η ευημερία και η ασφάλεια όλων των Ελλήνων που, μέσα σε έναν ανοικτό κόσμο προκλήσεων και ευκαιριών μπορούν και πρέπει να εξουσιάζουν το πεπρωμένο τους. Το Εθνικό Σχέδιό Αυτοδιοικησης πρεπει να περιλαμβάνει εκατό αναλυτικά, ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα μέτρα για την επίτευξη των στόχων μας, με ορίζοντα υλοποίησής τους μέχρι το 2021, μέσα από πειστικές νομικές επεξεργασίες, συμβατές με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Το έτος αυτό καθίσταται για το σχεδιασμό μας μια χρονιά όχι απλά σημειολογικής αλλά ουσιαστικής σημασίας. Δύο αιώνες μετά από την επανάσταση για την εθνική ανεξαρτησία, η χώρα μας μπορεί να γυρίσει σελίδα και να ξαναγίνει μια «κανονική» χώρα, που θα πορεύεται με ασφάλεια, ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή, μέσα σε μια Ευρώπη των Εθνων που θα πρέπει να στηρίξει την ύπαρξή της στη σύνθεση των απόψεων και των συμφερόντων ισότιμων εταίρων, συμμετέχοντας ενεργά και ουσιαστικά στις παγκόσμιες διεργασίες για ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία.
Για να επιτευχθεί ο στόχος μας, πέρα και πριν από οποιοδήποτε Σχέδιο που πρέπει να υλοποιηθεί, είναι απαραίτητες τρεις προϋποθέσεις:

1. Οι κυβερνώντες, νυν και μέλλοντες, να απαλλαγούν από «ενοχικά» σύνδρομα που επέβαλλαν «δανειστές» προς «δανειολήπτες» μέσω των μνημονίων και να δημιουργησουν τη δική τους πρόταση για τη δημιουργία και εκτέλεση ενός νέου, δίκαιου και βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου για μια χώρα που έχει πάντοτε μεγάλες δυνατότητες. Και να διεκδικήσουν το αυτονόητο, δηλαδή την επικράτηση της κοινής λογικής στον ανορθολογισμό συνταγών που μέσα από απειρία, αστοχίες, αδυναμίες ή και σκοπιμότητες αυτών που τις επέβαλλαν και αυτών που τις αποδέχθηκαν εμφανίσθηκαν ως σχέδια σωτηρίας για τη χώρα. Και απέτυχαν παντού, αφού δεν είχαν μια συνολική αναπτυξιακή στρατηγική και στόχους κοινωνικής σύγκλισης. Το αντίθετο μάλιστα. Προέκριναν την αφυδάτωση της πραγματικής οικονομίας, τη μονόπλευρη λιτότητα και την επακόλουθη διάλυση μιας κοινωνίας ως προαπαιτούμενο για νέα δάνεια, που θα πληρώνουν παλιά δάνεια. Αυτό όμως δεν είναι μεταρρυθμιστική πολιτική. Είναι αντίθετα ο σίγουρος δρόμος για να μετατρέψει μια χώρα και την κοινωνία της σε ερείπια, που θα πρέπει να τα μαζεύουμε για πολλά χρόνια στο μέλλον. Ήρθε λοιπόν η ώρα να τελειώνουμε με την αφέλεια ή την «υποταγμένη» σκέψη όσων πιστεύουν ότι οι Βρυξέλλες, η Φρανκφούρτη ή η Ουάσιγκτον είναι αλάθητες. Φτάνει να ξέρουμε εμείς τι θέλουμε για την πατρίδα μας. Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Ειδικότερα τώρα που τα αδιέξοδα στην ελληνική κοινωνία και στην πραγματική οικονομία είναι σε όλους προφανή. Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι ακόμη και οι πρωταγωνιστές της επιβολής τέτοιων καταστροφικών πολιτικών ομολογούν σήμερα, ο ένας μετά τον άλλον, ότι τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα με το πρόσχημα της τόνωσης της ανάπτυξης μέσω της «εσωτερικής» υποτίμησης, δεν εξυπηρετούσαν τίποτε άλλο από τα συμφέροντα ξένων και Ελλήνων τραπεζιτών καθώς και την ατζέντα ενός «ευρω-ιερατείου» που δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και οδηγεί την Ευρώπη σε περιπέτειες.

2.  Ο τόπος να απαλλαγεί επιτέλους από μια διαπλεκόμενη οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, που ως μόνη έγνοια έχει τη διασφάλιση αποκλειστικά των δικών της συμφερόντων. Αναφερόμαστε, από τη μια πλευρά, σε μια κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία που επιχειρεί πάντα, μέσα από τον έλεγχο και κατοχή τηλεοπτικών συχνοτήτων συμβατικών ΜΜΕ και Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, να χειραγωγεί το πολιτικό σύστημα, να διαμορφώνει πολιτικές εξελίξεις και να επιβάλει δεξιά και αριστερά τους εκλεκτούς της, για να διασφαλίζει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα μέσα από τη διατήρηση προνομίων, διαφθοράς, φοροαποφυγής, φοροδιαφυγής και δικαστικής ασυλίας. Και αναφερόμαστε, από την άλλη πλευρά, σε ένα μικρό μέρος του πολιτικού δυναμικού, που αν και βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την πραγματικότητα, αποδεικνύεται ιδιαίτερα «ανθεκτικό» στην πολιτική μακροημέρευση του, αφού πορεύεται μέσα από σχέσεις αλληλοεξυπηρετήσεων και αλληλεξαρτήσεων με την παραπάνω οικονομική ολιγαρχία, εξυπηρετώντας στόχους που πολύ απέχουν από τη διασφάλιση του συλλογικού δημοσίου συμφέροντος.

Ο πόλεμος όμως ενάντια στη διαπλοκή της οικονομικής και μιντιακής με την πολιτική εξουσία  πρέπει να συνεχιστεί με όσους μοιράστηκαν στο παρελθόν και μοιράζονται και σήμερα την κοινή αγωνία, την κοινή προσδοκία και το κοινό όνειρο για μια Ελλάδα αλληλεγγύης, ελεύθερης και υπερήφανης για όσα είναι. Με όσους θέλουν και μπορούν. Και παραμένουν ακηδεμόνευτοι…
3. Οι πολιτικές δυνάμεις, υπό το βάρος των μεγάλων προκλήσεων, να πορευτούν μέσα από ένα κλίμα ευθύνης και συνεννόησης, αφήνοντας πίσω καταστάσεις όξυνσης, πόλωσης και διχασμού που απαξιώνουν συνολικά τη χώρα και τους θεσμούς της. Την κύρια ευθύνη για την εκπλήρωση αυτής της προϋπόθεσης την έχει η κυβέρνηση· η εκάστοτε κυβέρνηση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων που βρίσκονται στην αντιπολίτευση.

Η ευθύνη της εφαρμογής των κυβερνητικών πολιτικών σε περιφερειακό επίπεδο παραμένει στην κεντρική διοίκηση. Ανασυστήνονται οι νομοί στη χώρα και αποτελούν μέρος της περιφερειακής διοίκησης του κράτους στο πλαίσιο της αποκέντρωσης. Σε κάθε νομό η παρακολούθηση της εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής και της τήρησης της νομιμότητας των αποφάσεων και  των πράξεων των περιφερειακών οργάνων της διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης ανατίθεται σε υψηλόβαθμο δημόσιο λειτουργό, στέλεχος του Υπουργείου Δημόσιας Διοίκησης, υπό τον τίτλο «Κρατικός Διοικητής» παλαιοτερα τον ελεγαν Νομαρχη . Για το σκοπό αυτό ιδρύεται Ειδικό Σώμα στο παραπάνω Υπουργείο. 

Τοπική Αυτοδιοίκηση
Προτείνεται νέα αρχιτεκτονική στην Α΄ βάθμια και Β’ βάθμια τοπική αυτοδιοίκηση με στόχο την αποτελεσματικότερη συμμετοχή των φορέων της στη διοίκηση των τοπικών ζητημάτων. Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη για ενίσχυση του ρόλου της Α΄βάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και για ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση και στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως και η εξάλειψη της πολυνομίας και των συγκρουόμενων διατάξεων στο σχετικό τομέα.
Για τη θεραπεία αστοχιών και σκοπιμοτήτων του παρελθόντος ο αριθμός των δήμων αυξάνεται (από 325 σήμερα). Προτείνεται ακόμη η δημιουργία Μητροπολιτικών Δήμων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά.
Τα θέματα της εδαφικής επικράτειας του κάθε ΟΤΑ, των αρμοδιοτήτων τους και εν γένει της όλης λειτουργίας τους, με ιδιαίτερη μέριμνα για τους νησιωτικούς Δήμους και τους Δήμους των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, θα αποτελέσουν αντικείμενο διαβούλευσης και συνδιαμόρφωσης της προγραμματικής πρότασής μας με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας και της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας.

Η νομοθετική εξουσία ασκείται από τη Βουλή και τη Συνέλευση των Περιφερειών, που θα προταθεί να είναι νέος θεσμός. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος. Οι Αντιπρόσωποι των Περιφερειών θα αντιπροσωπεύουν τους Νομούς τους. 

 Συνέλευση των Περιφερειών
Στην προσεχή συνταγματική μεταρρύθμιση θα προτείνουμε τη δημιουργία ενός δεύτερου νομοθετικού σώματος, που θα συγκροτείται από 54 αντιπροσώπους (ένας αντιπρόσωπος ανά Νομό). Θα εκλέγονται με έμμεση εκλογή από τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και των οικονομικών και κοινωνικών εταίρων, με εκλογικό σύστημα που θα καθορισθεί. Η θητεία τους θα είναι πενταετής και η εκλογή τους δεν θα μπορεί να ξεπερνά τις δύο θητείες.
Αρμοδιότητα της Συνέλευσης των Περιφερειών, πέραν του ελεγκτικού ρόλου της και της συμμετοχή της στην αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος, θα είναι η συμμετοχή στη νομοθετική διαδικασία για όλα τα θέματα πλην αυτών που αφορούν στην εξωτερική πολιτική, στην άμυνα και στην εθνική ασφάλεια. Με τη σύσταση και λειτουργία αυτού του σώματος ενισχύεται ο ρόλος της ελληνικής περιφέρειας στην πολιτική διαδικασία της λήψης των αποφάσεων και καθίσταται αρτιότερη η επεξεργασία των νόμων.
Με δεδομένα τα μεγάλα προβλήματα αλλά και τις τεράστιες δυνατότητες αυτού του τόπου και του λαού μας έχουμε την πίστη ότι η πρωτοβουλία για ένα καλύτερο αύριο για όλους τους Έλληνες περνά στις δυνάμεις που θα ανατρέψουν την ακαμψία, τη συντήρηση και τις παθογένειες του σήμερα. Στις δυνάμεις που πιστεύουν ότι ο πυρήνας της πολιτικής είναι η ζωή των ανθρώπων. Στις δυνάμεις που αγαπούν και αισθάνονται υπερηφάνεια για την Ελλάδα, έχουν φαντασία, διάθεση συμμετοχής και αίσθηση του μέλλοντος.
Ο Κωστας Αγοραστος  απλα συμπληρωσε τον κυκλο του και πρεπει μετα απο μια πορεια κρατικοδιαιτου απο το 1993 να παει σπιτι του!!!!