Η Αγροτική Τράπεζα, υπήρξε επί δεκαετίες ο «αιμοδότης» των αγροτών. Παρά τα κατά καιρούς κύματα ιδιωτικοποιήσεων, παρέμεινε πάντα στα χέρια του Δημοσίου, καθώς όλοι οι παράγοντες του τόπου αναγνώριζαν τον κοινωφελή και ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Η ελληνική γεωργία χρωστά πολλά στην Αγροτική. Οι σκέψεις για τη συγχώνευσή της με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, δεν τρόμαξαν κανέναν, όταν προ καιρού δημοσιοποιήθηκαν, καθώς η Τράπεζα, εφόσον κάτι τέτοιο υλοποιείτο, θα παρέμενε υπό δημόσιο έλεγχο.
Όμως, η πρόταση να περάσει η Αγροτική Τράπεζα υπό τον έλεγχο ιδιωτών, όποιοι και αν είναι αυτοί και μάλιστα σε μια περίοδο που η ΕΕ επιδιώκει τη συρρίκνωση της ευρωπαϊκής αγροτικής παραγωγής, είναι όντως ανησυχητική. Να το πούμε αλλιώς, δεν ακούγεται καθόλου καλά σαν είδηση.
Πολλοί είναι οι χρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα αγρότες. Αλήθεια, ποια θα ήταν η συμπεριφορά έναντί των, των ιδιωτών; Θα λαμβανόταν υπόψη ο χαρακτήρας της Τράπεζας, ή οι εκποιήσεις γαιών και περιουσιών θα πήγαιναν σύννεφο, με την επίκληση του νόμου και βάσει απρόσωπων ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων; Και ποιες θα ήταν οι συνέπειες αυτής της εξέλιξης; Πόσοι αγρότες θα καταστρέφονταν, αν μια και μόνο σοδειά δεν πήγαινε καλά, ή μια χρονιά κατέρρεαν οι τιμές σε συγκεκριμένα αγροτικά προϊόντα; Με λίγα λόγια, το δίκτυ προστασίας που το κράτος είχε στήσει υπέρ των αγροτών, με τη συναίνεση όλων μας, θα κατέρρεε εν μια νυκτί. Και αυτό δεν το θέλουμε...
Θέλουμε τη στήριξη του αγρότη. Θέλουμε να τρώμε τα καλά αγροτικά προϊόντα, της δικής μας παραγωγής. Θέλουμε τη στήριξη της ελληνικής υπαίθρου. Δεν θέλουμε να γίνουμε έρμαια των εισαγωγών και αργότερα, των μεταλλαγμένων. Κοινώς, δεν θέλουμε να τρώμε σκουπίδια και δηλητήρια. Γιατί είναι παραπάνω από σαφές τι σκηνικό κάποιοι πάνε να στήσουν οι πολυεθνικές μέσα από την ΕΕ, τη γραφειοκρατία της οποίας ελέγχουν απόλυτα. Είναι και αυτή η «ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου», που δείχνει να δικαιολογεί τα πάντα στην ΕΕ και κυρίως την ασύδοτη δράση του τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου