Ολέθριο λάθος αν η Ελλάδα εγκαταλείψει τον μεγάλο στόχο, την ριζική αναδιάρθρωση του χρέους μέσω haircut

Το χρέος των 321 δισ. δεν είναι βιώσιμο γιατί τα 321 δισ. είναι υπαρκτά και πρέπει να αποπληρωθούν

Θα αποτελέσει ιστορικό λάθος, ολέθριο ιστορικό λάθος αν η Ελλάδα εγκαταλείψει τον μεγάλο στόχο την ριζική αναδιάρθρωση του χρέους και μέσω haircut, αυστηρά και αποκλειστικά στα δάνεια του επίσημου τομέα, καθώς τα ομόλογα που κατέχουν ιδιώτες πρέπει να εξασφαλιστούν 100000%.  

Οι ανακοινώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλου και εν συνεχεία η ανακοίνωση του ΟΔΔΗΧ του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημοσίου Χρέους μόνο βλαπτικές είναι στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Αν ξαφνικά το χρέος της Ελλάδος κατέστη βιώσιμο γιατί ο Στουρνάρας ο έλληνας ΥΠΟΙΚ ζητούσε από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να υπάρξει αναδιάρθρωση χρέους και να λάβει την απάντηση «Γιάννη άστο δεν γίνεται λόγω πολιτικών αντιδράσεων» Πότε λοιπόν η Ελλάδα έλεγε την αλήθεια, όταν ο Στουρνάρας ζητούσε και haircut από τον Σόιμπλε τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ ή χθες που ο ΟΔΔΗΧ προσπάθησε ανεπιτυχώς να….εμφανίσει το χρέος βιώσιμο. 

Πότε η Ελλάδα έλεγε την αλήθεια όταν ο Βενιζέλος μιλούσε για αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους….μέσω επιμήκυνσης ή χθες που ο Βενιζέλος….ανακάλυψε ότι η Ελλάδα έχει βιώσιμο χρέος;

Η βασική επιχειρηματολογία του ΟΔΔΗΧ αλλά και πολιτικών παραγόντων είναι ότι το χρέος από 365 δισεκ. μειώθηκε στα 321 δισεκ. και ότι ενώ το 85% του χρέους το είχαν ιδιώτες στο παρελθόν τώρα το 85% το κατέχει ο επίσημος τομέας. 
Οι τόκοι έχουν μειωθεί από τα 17 δισεκ. στα 6 δισεκ. και γενικώς η λήψη των ομολόγων – δανείων έχει επιμηκυνθεί δραστικά κατά μέσο όρο τα 16 χρόνια.

Επίσης το ελληνικό χρέος εμφανίζει μέσο κόστος εξυπηρέτησης 2% όταν προ ετών ήταν στο 4,75% (στην 5ετία δανείστηκε με 4,95%)

Τα επιχειρήματα αυτά δεν απαντούν στο δομικό ερώτημα η Ελλάδα έχει να αποπληρώσει 321 δισεκ. ή όχι;

Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση του χρέους της μέσω haircut;

Γιατί η Ελλάδα ποσοτικά και χωρίς να προσμετρούνται ποιοτικοί δείκτες πλήρωσε την κρίση χρέους 200 δισεκ. 

Η Ελλάδα ζημιώθηκε 200 δισεκ. ευρώ και το νούμερο αυτό το αναλύουμε πως προκύπτει. 

Με ένα δίκαιο haircut 100 δισεκ. η Ελλάδα θα μείωνε τις ιστορικές απώλειες και θα μπορούσε – έχοντας μειώσει πραγματικά όχι εικονικά όπως το PSI+- το ελληνικό χρέος, να δημιουργήσει εκ νέου ευκαιρίες και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα.   Πως προκύπτουν τα 200 δισ ζημίας στην Ελλάδα; 
1)Γιατί υπέστη οικονομικό σοκ που στέρησε από το εθνικό πλούτο 35-40 δισεκ. ευρώ.

Το ΑΕΠ έχει μειωθεί στα 183 δισεκ. όταν είχε φθάσει στα 230 δισεκ. πριν λίγα χρόνια.

2)Γιατί οι καταθέσεις, ο κοινωνικός πλούτος, μειώθηκε κατά 75 δισεκ. η μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση καταθέσεων παγκοσμίως κατά 32% από τα 237,5 δισεκ. σε 160 δισεκ.
Η ελληνική κοινωνία πλήρωσε πανάκριβα την κρίση χρέους της Ελλάδος.

3)Γιατί οι ελληνικές τράπεζες υπέστησαν μια σωρευτική ζημία  από το ελληνικό χρέος περίπου 42 δισεκ. PSI+ και επαναγορά χρέους. 

4)Γιατί τα προβληματικά δάνεια λόγω της κρίσης χρέους από 8% που ήταν εκτινάχθηκαν στο 32%δηλαδή σε λίγα χρόνια τα προβληματικά δάνεια από 16 δισεκ. εκτινάχθηκαν στα 71 δισεκ. ευρώ δηλαδή 55 δισεκ. προστέθηκαν ως βάρος στις τράπεζες απόρροια αδυναμίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους.

5)Γιατί λόγω της κρίσης χρέους η ανεργία εκτινάχθηκε σε ιστορικά υψηλά αγγίζοντας τα 1,35 εκατ ανθρώπους επίπεδα πρωτοφανή, επίπεδα ρεκόρ. 

6)Γιατί το PSI+ ήταν μια καλοστημένη απάτη ώστε να φορτωθούν το ελληνικό χρέος σε επίπεδο κόστους οι ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά Ταμεία.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν την πολυτέλεια να ξεφορτώσουν το ελληνικό χρέος στην ΕΚΤ και έτσι πλήρωσε το χρέος της Ελλάδος η Ελλάδα.

7)Γιατί τα 245 δισεκ. ευρώ δάνεια που έδωσε η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν χορηγήθηκαν δωρεάν, φέρουν επιτόκια τα οποία η Ελλάδα αποπληρώνει.
Άρα ο δανεισμός βοήθησε την Ελλάδα αλλά η Ευρώπη δεν βοηθάει την Ελλάδα αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς.

8)Γιατί η μεγάλη παγίδα της Ελλάδος ονομάζεται σύνθεση χρέους.
Παγκοσμίως το κρατικό χρέος – που φθάνει τα 47 τρισ. δολάρια  χωρίς το ιδιωτικό, ενώ συνολικά δημόσιο και ιδιωτικό χρέος φθάνει τα 102 τρισ. δολάρια ή 75 τρισ. ευρώ –  και το κατέχουν ιδιώτες που επενδύουν σε μια χώρα μέσω των ομολόγων που εκδίδονται.

Στην Ελλάδα η πλειοψηφία του χρέους είναι διακρατικό, δηλαδή διακρατικά δάνεια.  Η Ελλάδα θα πληρώνει τα δάνεια και ταυτόχρονα θα καταβάλλει τα υψηλότερα επιτόκια της Ευρώπης στους ιδιώτες επενδυτές. Κανένα ευρώ δεν θα περισσεύει για ανάπτυξη.

Είναι λογικό, τεχνικά ορθό και δίκαιο το ελληνικό χρέος να μετατραπεί εκ νέου σε ιδιωτικό, όπως είναι το Γερμανικό, το Γαλλικό, το Ιταλικό. 

Είναι λογικό η Ελλάδα να μετατραπεί εκ νέου μια χώρα όπου οι κανόνες των αγορών δουλεύουν επαρκώς και άρτια. 

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πρέπει να θεμελιώσει εκ νέου τους κανόνες της αγοράς στην φιλελεύθερη τους μορφή.

Όμως η Ελλάδα σε αυτή την διαδικασία έχει ένα μεγάλο αντίπαλο, αυτή η αναδιάρθρωση από διακρατικό χρέος σε ιδιωτικό θα είναι μια πολύ επώδυνη για την κοινωνία διαδικασία.

Για τους λόγους αυτούς χρειάζεται πολιτική τόλμη ώστε να τεθεί επί τάπητος το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους. Η Ελλάδα μέσω ενός haircut 50% στα δάνεια του επίσημου τομέα και διασφαλίζοντας όλα τα ομόλογα του ιδιωτικού τομέα δεν εξασφαλίζει μόνο την βιωσιμότητα του χρέους αλλά φέρνει στο παρόν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος περίπου του 2020.

Δηλαδή ότι χάσαμε στο πρόσφατο παρελθόν θα το ανακτήσουμε και κερδίσουμε στο εγγύς μέλλον.

Το haircut στα δάνεια του επίσημου τομέα δεν θα είναι απόδειξη αναξιοπιστίας της Ελλάδος αλλά απόδειξη ότι η Ευρώπη στηρίζει την Ελλάδα έμπρακτα.

Συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις και με ένα γενναίο haircut στα δάνεια του επίσημου τομέα η Ελλάδα αποκτά χαρακτηριστικά  σύγχρονης οικονομίας, με βιώσιμο χρέος και με ισχυρή αναπτυξιακή προοπτική.

Ο στόχος των κυβερνήσεων δεν είναι άλλος από το πώς θα ευημερούν οι κοινωνίες. Αν η ελληνική κυβέρνηση δεν θέσει θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους – άπαξ και η διαπραγματευτική της θέση έχει αυξηθεί – θα έχει υποπέσει σε ένα ιστορικό, προκλητικό και απαράδεκτο ατόπημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας.

 
Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει χώρας ελπίδας αντί χώρα μιζέριας αρκεί το πολιτικό σύστημα να φανεί τολμηρό.

Αν δειλιάσει, αν παγιδευτεί στα φοβικά σύνδρομα δεν θα έχει προσφέρει υπηρεσίες η κυβέρνηση στην κοινωνία, θα πρόκειται για μια απάτη ενταφιάζοντας τις ελπίδες για κοινωνική ευημερία και πλούτο.

Το haircut θα αποτελέσει σοκ και δέος στην μιζέρια και θα επιταχύνει τάχιστα την ανάκαμψη. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να μην διαιωνίσει την μιζέρια αλλά με τόλμη να απαιτήσει haircut που θα διασφαλίσει προοπτική και ανάπτυξη.