Κάτω Γαρούνα: Ενα χωριό ξεκληρισμένο από τους μετανάστες, που έφυγαν... σε ένα «ταξίδι χωρίς επιστροφή».

Η Κέρκυρα έχει 138 χωριά. Τα περισσότερα από αυτά δημιουργήθηκαν την περίοδο της Ενετοκρατίας από το 1386 έως το 1798. Στη κεντρική δυτική πλευρά του νησιού, σε ύψος μόλις 200 μέτρα από την παραλία του Αγίου Γορδίου, πλαγιασμένο στην πλευρά του βουνού του Αγίου Παντελεήμονα, βρίσκεται το χωριό Κάτω Γαρούνα.
Είναι ένα κερκυραϊκό, παραδοσιακό χωριό με σπίτια χτισμένα σκαλωτά, που όταν τα αντικρίζεις από μακριά θαρρείς ότι πατάς στη στέγη του άλλου για να ανέβεις στην κορυφή. Πότε ιδρύθηκε το χωριό και πως πήρε το όνομά του μένει ακόμη αδιευκρίνιστο. Το πρώτο έγγραφο που διαθέτει σήμερα η κερκυραϊκή ιστορία αναφορικά με το χωριό είναι μία πάχτωση, με ημερομηνία 4 Αυγούστου1503.
Φέρεται όμως ότι η ιστορία του ξεκινά πολύ πιο πίσω, από την κυριαρχία των Ανδηγαβών στο νησί το 1267- 1386, όταν οι Γάλλοι κατακτητές, έφεραν διοικητικές μεταβολές και παραχωρήθηκαν τιμάρια σε βαρόνους. Φημολογείται ότι ίσως κάποιος από αυτούς να καταγόταν από τις ομώνυμες περιοχές των Άνω και Κάτω Γαρούνα της Γαλλίας και έδωσε την ονομασία στο χωριό. Το 1590 ο Καστροφύλακας των Χανίων, που κατέγραψε όλους τους οικισμούς και τα χωριά που ανήκαν τότε στην Ενετία, στα Επτάνησα και στην Κρήτη, άφησε μία καταγραφή των κατοίκων του Κάτω Γαρούνα, όπου το 1590 είχε 110 άτομα. Το χωριό αναπτύσσεται μετά το 1700. Το 1722 τα πρώτα έγγραφα του χωριού, μιλάνε για τις εκκλησίες και τον Αι Νικόλα με το φημισμένο πέτρινο τέμπλο του.
Ο πληθυσμός του αυξάνεται, αλλά ο Κάτω Γαρούνας δεν είχε σχολείο και όμως οι αγράμματοι άνθρωποι του ποθούσαν τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα έκαναν γραπτή αναφορά στην αγγλική τότε διοίκηση και ζητούσαν να στείλει ένα δάσκαλο. Αυτοί αναλάμβαναν να πληρώσουν τον μισθό του, τα έξοδά τους και του εξασφάλιζαν το χώρο διαμονής του. Έτσι έγινε το πρώτο ιδιωτικό σχολείο, πριν γίνει το δημόσιο, με άδεια που έδωσε η αγγλική διοίκηση, αλλά με την υποχρέωση τα παιδιά να μαθαίνουν και αγγλικά.
Το σχολείο λειτούργησε το 1854 και φοιτούσαν 17 παιδιά, μεταξύ αυτών και η πρώτη κοπέλα…Το δημόσιο σχολείο λειτούργησε πολύ αργότερα, είχε 180 παιδιά και έναν δάσκαλο που δίδασκε και το πρωί και το βράδυ. Οι μεγαλύτεροι μαθητές της έκτης τάξης ήταν και οι βοηθοί του δασκάλου που μάθαιναν γράμματα στα παιδιά της πρώτης τάξης.
«Στα χρόνια της ιταλικής κατοχής…» θυμάται ο 81χρονος Σπύρος Σκολαρίτης «είχαμε κάποια τετράδια, αλλά ένα βιβλίο για όλους. Όλοι είχαμε τη μαύρη πλάκα και γράφαμε με το κοντύλι από τον πίνακα... Οταν φύγανε οι Ιταλοί και οι Γερμανοί, ήρθαν οι Άγγλοι. Οσα χωριά είχαν σχολεία, τους έστελναν τρόφιμα και συσσίτιο, «πληγούρι», «κορωνιά» όπως το λένε οι Κερκυραίοι. Τα κορίτσια δεν πηγαίνανε καθόλου σχολείο, δούλευαν για να βγάλουν μεροκάματο. Υφαίνανε στον αργαλειό.
Η φτώχεια θέριζε το χωριό... Η μετανάστευση αποτελούσε τη μόνη λύση στον πόλεμο της πείνας. Η Αυστραλία έγινε προορισμός. Εγινε η χώρα του παραδείσου… για τους νέους του χωριού. Τα κορίτσια αφήσανε τους αργαλειούς, τα αγόρια τα νταμάρια και τα ελαιοτριβεία… και φύγανε για μέρη μακρινά.
«Μετά την κατοχή η φτώχεια ρήμαξε το χωριό. Ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται για την μετανάστευση. Οι πιο πολλοί ήξεραν και εγγλέζικα. Η πρώτη οικογένεια, που πήγε στην Αυστραλία, ήταν η οικογένεια Καρδάμη. Αυτοί έκαναν μετά κάποιες προσκλήσεις και σιγά - σιγά το μεγαλύτερο ποσοστό ξενιτεύτηκε στην Αυστραλία» θα πει ο Νίκος Σκολαρίκης, κάτοικος του χωριού, που θα ξεδιπλώσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την ιστορία της μετανάστευσης του μικρού χωριού…
«Οικογένειες άρχισαν να ξεκληρίζονται. Πρώτα φεύγανε τα αγόρια, μετά τα κορίτσια για να καλοπαντρευτούν και τελικά ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων του χωριού μετακινήθηκαν προς την Αυστραλία, τον Καναδά και μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην τότε δυτική Γερμανία. Κόρες και γιοι έφυγαν. Πίσω μείνανε οι γονείς τους με την ελπίδα να δουν τα παιδιά τους να πλουτύνουν και γρήγορα να επιστρέψουν πίσω. Ξεκίνησαν και οι γάμοι. Πέρνανε κοπέλες από το χωριό… Αρκετοί αποκαταστήθηκαν, άλλοι όχι. Όσοι έφυγαν δεν ξαναγύρισαν ποτέ» αφηγείται ο Νίκος Σκολαρίκης.
«Δεν είχαμε εργοστάσια στην περιοχή, μόνο κτήματα και αργαλειούς στο σπίτι. Κουραστική και δύσκολη ζωή. Δεν ξέρανε τι θα βρούνε, αλλά φύγανε να πλένουν πιάτα στα μεγάλα εστιατόρια, έλπισαν ότι θα ήταν καλύτερα… ότι δεν θα πεινούσαν. Φύγανε 14 χρονών παιδιά. Υπήρχε άνθρωπος που είχε εφτά παιδιά και πήγαν όλα στην Αυστραλία….. Απλά ο καθένας κλαίει τον πόνο του. Το '60 έφυγε και η αδερφή μου η Αντιγόνη, της κάνανε προξενιό, έστειλε τη φωτογραφία της, έτσι γινόταν τότε… Μετά έφυγε και ο αδερφός μου ο Στέφανος. Εκείνος, ο πατέρας μου, φταίει για όλα. Από κουταμάρα φύγανε. Εμείς είχαμε να φάμε. Τότε εγώ ήμουν μόνο 23 και η αδερφή μου ένα χρόνο μεγαλύτερη. «Μη πας» της είπα. «Εκεί είναι καλύτερα», μου είπε, «έχει άλλα η ζωή… εδώ τίποτα». Τα χρόνια περνούσαν, της έλεγα να έρθει. Είχε πλέον οικογένεια. Δεν μπορούσε. Η Αυστραλία ήταν μακριά. Στην αρχή λαμβάναμε τα γράμματα. Μετά ήρθαν ευτυχώς τα τηλέφωνα… Γεράσαμε... Καταραμένη Αυστραλία…. Καταραμένη ξενιτιά… Μήπως εκεί ήταν καλύτερα; Δούλευαν όλη τη μέρα… Είναι σα να μην υπάρχουν… Τους ακούμε στο τηλέφωνο, αλλά δεν τους βλέπουμε και δεν μας βλέπουν...». Μιλά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όλο συγκίνηση και παράλληλα θυμό για την ξενιτιά, η 81χρονη σήμερα Ειρήνη Σκολαρίκη, που σκουπίζει τα δακρυσμένα μάτια της για το μεγάλο της καημό. «Έτσι το έγραψε η μοίρα» θα πει και θα ευχηθεί: «Να μην πηγαίνουν στην ξενιτιά, είναι δεύτερος θάνατος…».
Η αδερφή της, η Αντιγόνη, πέθανε το Πάσχα του 2015. Η κ. Ειρήνη το έμαθε από το τηλέφωνο, είχε να τη δει 30 ολόκληρα χρόνια…
«Έχω πάνω από είκοσι ξαδέλφια στην Αυστραλία. Εχω και θείους και θείες απ΄τον πατέρα μου και τη μάνα μου και πολλά ανίψια. Κάποιους έχω να τους δω πάρα πολλά χρόνια και κάποιους δεν τους έχω γνωρίσει ποτέ. Το κακό είναι ότι και τώρα μεταναστεύουν. Την προηγούμενη εβδομάδα έφυγαν δύο για Αυστραλία» λέει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο 52χρονος Κώστας Σκολαρίκης
Η αδερφή του 81χρονου σήμερα Σπύρου Σκολαρίκη, στα 24 της χρόνια παντρεύτηκε με το διάκονο του χωριού και έφυγαν τότε για την Αυστραλία, πέρασαν 50 χρόνια.
«Τους είπανε πολλά.., ότι εκεί θα κάνουνε λεφτά... Τα άσχημα δεν τους τα είπανε, ότι θα δουλεύουν μέρα νύχτα, ότι δεν θα μπορούνε να πάνε πουθενά, ότι θα είναι μόνο σπίτι-δουλειά… Εμείς θα γίνουμε μεγάλοι, φανταστήκανε. Έπρεπε να κάτσουν εδώ... Δεν μάθανε και τα παιδιά τους ελληνικά», θα πει με παιδικό παράπονο και με θυμό που δεν καταλάγιασε ποτέ ο Σπύρος Σκολαρίκης.
«Το χωριό σήμερα έχει περίπου 500 με 600 μόνιμους κατοίκους. Άλλοι τόσοι έχουνε φύγει μετανάστες. Σε κάθε σπίτι υπάρχει και κάποιος μετανάστης. Περισσότερες από 120 οικογένειες έχουν μεταναστεύσει και δυστυχώς συνεχίζουν ακόμη. Την περασμένη εβδομάδα έφυγε άλλη μία οικογένεια» λέει όλο νόημα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου του Κάτω Γαρούνα, Γιάννης Βενέτης
Ο πάτερ Αρτέμιος Κουρτέσης έχει και αυτός τη δική του ιστορία: « Άδειασε το χωριό τη δεκαετία του '50 αρχές και του '60. Έφυγε και η αδερφή μου η πρώτη, η μεγάλη… Με πρόσκληση, όπως γινόταν τότε… Επρεπε, όμως, να περάσει από γιατρό. Οχι μόνο αυτή, αλλά όλη η οικογένεια. Πήγαμε στα Γιάννενα, όλοι μαζί η οικογένεια για να εξεταστούμε, για να πάρει η αδερφή μου την έγκριση ότι δεν κινδυνεύει η χώρα από κάποια μεταδοτική ασθένεια. Και έτσι πέρνανε το «ελεύθερο» να φύγουν από την Ελλάδα για να πάνε στην Αυστραλία.
Η Χρυσούλα Σουπιώνη έκανε εννέα παιδιά και έφυγαν όλα. Είχε 26 εγγόνια και 18 δισέγγονα όλα στο Σίδνευ. Σήμερα δεν ζει. Εφυγε με ένα καημό, τόσα παιδιά κανένα δίπλα της... «Η Παναγιά κοντά τους» έλεγε ολημερίς και ολονυχτίς.
Αυτοί που έφυγαν μετανάστες ήταν από 18 μέχρι και 35 ετών. Τα κορίτσια ήτανε περιζήτητες νύφες. Στέλνανε την φωτογραφία τους και αμέσως ερχόταν πρόσκληση. Άμοιρη η μάνα… Τραγικός ο αποχωρισμός της κόρης από την αγκαλιά της, λένε και ξαναλένε οι γριούλες που θυμούνται τα νιάτα τους και την κάθε ιστορία αποχωρισμού σε κάθε σπίτι.
Η μετακίνηση στην Αυστραλία από το χωριό του Κάτω Γαρούνα έγινε ονομαστή ως «Ταξίδι χωρίς επιστροφή».
«Αυτοί που φεύγανε, το βράδυ πηγαίνανε και αποχαιρετούσαν όλο το χωριό. Λες και δε θα τους έβλεπαν ποτέ ξανά… και κάπως έτσι γινόταν... Αυτός ο δρόμος ήταν αγύριστος… Και οι πατεράδες περιμένανε όλοι γράμματα από τα παιδιά από την Αυστραλία… Είχαν και δολάρια μέσα» εκμυστηρεύεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Θεοδώρα (Λόλα) Σπίνουλα.
«… Μου έλεγε ο κουνιάδος μου ότι δε περνούσανε όλοι καλά. Στην αρχή μένανε σε μία καλύβα, όπου εκεί μέσα ούτε το ζωντανό σου δεν έβανες και πέρνανε κεφάλες από γουρούνια και τις βράζανε για να τις τρώνε δύο τρεις μέρες μέσα σε μία κατσαρόλα … Τι ζωή και αυτή» μονολογεί η κ. Λόλα και συνεχίζει: «Και κει πέρα δύσκολα ήτανε. Υστερα μάθανε τη γλώσσα. Η αδερφή μου πέθανε στην Αυστραλία... Ηθελε να πάει εκεί πέρα για να πλουτίσει... Να ο πλούτος της... Μόνη πέθανε, δεν την ξαναείδα άλλο. Ο αδερφός μου έφυγε 23 χρονών, μόλις τελείωσε από φαντάρος του έκανε πρόσκληση μια κοπέλα, έφυγε και την παντρεύτηκε. Ήρθε μετά από 23 χρόνια, έκανε το σπίτι... Οταν ήρθε δεν τον εγνώρισα … Πάντρεψε και την κόρη του εδώ... Εκανε μεγάλο γλέντι... Έφυγε πάλι πίσω. Το σπίτι του βίλα έγινε, αλλά άλλη πατρίδα έχει πλέον. Τα παιδιά του πεθερού μου φύγανε και αυτά και τα τέσσερα.
Ξεκληρίστηκε τότε όλο το χωριό. Όταν ήταν να φύγει ένα παιδί, βάζαμε ένα μαντήλι κόκκινο στο παράθυρο. Το μαντήλι ξεθώριαζε και το παιδί δεν είχε φτάσει ακόμη στην Αυστραλία, 45 μέρες μέσα στη θάλασσα, μέσα στο πλοίο… Ζωή ήταν αυτή ..Τώρα έφυγε κι η εγγονή μου, πήγε στην Αμερική για να βρει δουλειά… Η ξενιτιά είναι δεντρί, δεντρί με δύο κλώνους, ο ένας γεννάει τους καρπούς και ο άλλους γεννάει τους πόνους … Εκεί πέρα δεν γνωρίζανε κανέναν…» λέει η 82χρονη Λόλα Σπίνουλα που μένει στο φτωχικό σπιτάκι της στον Κάτω Γαρούνα, αλλά ήταν πάντα ολιγαρκής και ικανοποιημένη από αυτά που της έδινε ο Θεός.
Η Λόλη Καρδάμη είχε να δει τον πατέρα της 20 χρόνια. Οταν ήρθε στην Κέρκυρα και πήγε στον Κάτω Γαρούνα, ο πατέρας της δεν την γνώρισε. Έφυγα με τα μαλλιά μακριά, θα πει. Ο πατέρας μου είδε την κόρη μου και πήγε κοντά της. Νόμιζε πως ήμουν εγώ… Πατέρα, του φώναξα. Δεν με κατάλαβες. Εγώ είμαι…
Η Αντιγόνη Πάγκαλη σήμερα δεν ζει, έφυγε με το δικό της καημό. Το τραγούδι της όμως παραμένει ακόμη ζωντανό… Σιγοψιθυρίζεται από τις ηλικιωμένες, τραγουδιέται δυνατά από τις σημερινές μάνες που συνεχίζουν να χάνουν τα παιδιά τους, να τα βλέπουν να ξενιτεύονται.
…. «Να χαμηλώσουν τα βουνά… Να δω την Αυστραλία... Να' βλεπα τα παιδάκια μου που' χουν τα μεγαλεία. Να τραγουδήσω δεν μπορώ, κάπου και όπου τα χάνω… Να ΄βλεπα τα παιδάκια μου και ύστερα ας πεθάνω»…
Σήμερα οι κάτοικοι του Κάτω Γαρούνα δεν ξέρουνε τι είναι χειρότερο: ο λοιμός, η χειρότερη ασθένεια που θέρισε κάποτε το χωριό ή η μετανάστευση… Οι περισσότεροι θα πουν ότι ο Αϊ Νικόλας τότε έκανε το θαύμα του και το χωριό σώθηκε από την ασθένεια. Η μετανάστευση, όμως, που ρήμαξε το χωριό, δεν γιατρεύτηκε ποτέ, αφήνοντας πίσω της ανίατες πληγές…

Πως παραχωρήθηκε η Βόρειος Ήπειρος στην Αλβανία..102 χρόνια από τότε.

 

Με την Εθνεγερσία του 1821, η Ήπειρος απεκλείσθη από το (νέο) Ελληνικό κράτος. Ακολούθησαν πολλές επαναστάσεις με σκοπό την απελευθέρωση της Ηπείρου. Το Ηπειρωτικό ζήτημα αρχίζει από το 1828 πριν σταθεροποιη­θούν τα όρια του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους, τα οποία ο Καποδίστριας από την πλευρά της Ηπείρου τα τοποθετούσε στον ποταμό Γενούσο ή Σκούμπι. Τα πρώτα δείγματα Βόρειο Ηπειρωτικού ζητήματος εμφανίζονται το 1878 στο Βερολίνειο Συνέδριο, που με την προσθήκη του ΙΓ πρωτοκόλλου καθορίζονται τα όρια στον ποταμό Καλαμά (θύαμι) και τρία χρόνια αργότερα με την μεσολάβηση της Τουρκίας μεταφέρονται στον Άραχθο. Η διχοτόμηση της Ενιαίας Ηπείρου είναι κατασκεύασμα ορισμένων Ευρωπαϊκών δυνάμεων, ιδίως της Αυστρίας και της Ιταλίας, για δικά τους συμφέροντα. Οι διάφορες προπαγάνδες πάντα με την υποκίνηση της Τουρκίας,

έχουν στόχο την Ήπειρο. Ιδιαίτερα δε το Βόρειο τμήμα της και στόχος των Ελλήνων στα πλαίσια της Μεγάλης Ιδέας, είναι η απελευθέρω­ση της Ενιαίας Ηπείρου. Ο απελευθερωτικός αγώνας του 1912 · 1913 χαρίζει την πολυπόθητη ελευθερία, σ’ όλη σχεδον την Ήπειρο (Κλεισούρα - Τεπελένι). Οι γνωστές όμως Ευρωπαϊκές δυνάμεις με δύο τελεσίγραφα, τονίζουν πως η περαιτέρω προώθηση των Ελληνικών στρατευ­μάτων θα θεωρηθεί, αιτία πολέμου και θα διακυβεύονταν γενικώτερα Εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος. Έτσι σταματούν οι Έλληνες την προέλαση τους προς Αυλώνα. Έφθασε η ώρα που πέφτουν οι μάσκες των μεγάλων δυνάμεων και μετατρέπεται το Ηπειρωτικό ζήτημα, σε ΒορειοΗπειρωτικό!

Στην συνθήκη του Λονδίνου (17-05-1913), τίθεται τέλος στον Α' Βαλκανικό πόλεμο. Αφήνεται όμως ανοιχτό το θέμα των βορείων συνόρων της Ελλάδος με το υπό σύσταση Αλβανικό κράτος, καθώς και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και ανατίθεται η ρύθμιση του στις έξι δυτικές δυνάμεις. Δύο μήνες αργότερα, υπογράφεται το πρωτόκολλο του Λονδίνου, περί ανεξαρτησίας και οργανώσεως του Αλβανικού κράτους και ακολούθως επιδικάζεται με απόφαση των έξι ο Καζάς της Κορυτσάς στην Αλβανία, με όρια προς Φτελιά, Ακρωτήριο, Στύλο, Σάσωνα. Ορίσθηκε δε ειδική Δυτική επιτροπή, η οποία θα καθόριζε λεπτομερέστερα τα σύνορα με κριτήρια Εθνογραφικά - γεωγραφικά, αλλά με βάση την ομιλούμενη στα σπίτια γλώσσα. Η απόφαση γνωστοποιείται στην Ελληνική κυβέρνηση (08-09-1913) και προκαλεί Πανελλή­νια αγανάκτηση. Ιδρύονται επιτροπές Εθνικής Αμύνης με ένοπλα τμήματα και Ιερούς Λόχους. 

Η Δυτική επιτροπή στις 17-12-1913 με το πρωτό­κολλο της Φλωρεντίας  παραχωρεί την Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία. Στις 31-01-1914 οι έξι με ανακοίνωση τους πιέζουν τήν Ελλάδα να εφαρμόσει το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και ν' αποσύρει τα στρατεύματα της από την Βόρειο Ήπειρο, αλλιώς δεν θα της παραχωρηθούν τα νησιά του Αντολικού Αιγαίου. Η Ελληνική κυβέρνηση αναγκάζεται να συμφωνήσει, εγκαταλείποντας τους ΒορειοΗπειρώτες στην τύχη τους, για να σώσει όπως νόμιζε τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Οι γενναίοι ΒορειοΗπ­ειρώτες με την βοήθεια εθελοντών, απ" όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, προχωρούν στην ανακύρηξη της Αυτονομίας και στην ένοπλη αντίσταση. Πρώτος ο Σπύρος Σπυρομήλιος με τους άντρες του κηρύσσει  Αυτόνομη την Χειμάρα! Η ΠανΗπειρωτική Συνέλευση αποφασίζει αντίσταση και κηρύσσει την Βόρειο Ήπειρο Αυτόνομη Πολιτεία. Στις 14-02-1914 ο Γεώργιος Χρηστάκης- Ζωγράφος συγκροτεί στο Αργυρό­καστρο Αυτονομιακή κυβέρνηση. Σκληρές μάχες διεξάγονται σ’ όλες τις πόλεις και τα χωριά, αναγκάζοντας τους Αλβανούς να οπισθοχωρούν διαρκώς. Η Αλβανική κυβέρνηση, βλέποντας την υπεροχή των Ελλήνων σ" όλα τα μέτωπα, ζητά την επέμβαση της Διεθνούς Επιτροπής Ελέγχου, για ειρηνική λύση. Ακολουθεί διαδοχική κατάπαυση του πυρός και στις 17-05-1914

υπογράφεται το πρωτόκολλο της Κέρκυρας, το οποίο ουδέποτε τήρησαν οι Αλβανοί, ούτε οι εγγυήτριες δυνάμεις ενδιαφέρθηκαν για την εφαρμογή του. Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου του 1914, ο Ελληνικός στρατός ανακαταλαμβάνει την Βόρειο Ήπειρο και λήγει ο Αυτονομιακός αγώνας. Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου πολέμου, η Ιταλία εκμεταλλευόμενη τις εσωτερικές διαταραχές στην Ελλάδα και τις διενέξεις της με την ΕΝΤΕΝΤ καταλαμβάνει όλη την Βόρειο Ήπειρο, πλην της Κορυτσάς, που κατείχαν οι Γάλλοι και κατεβαίνει μέχρι τα Ιωάννινα.

Στις 13-01-1920 το Ανώτατο Συμμαχικό Συμβούλιο (Αγγλία - Γαλλία - ΗΠΑ) αποφασίζει την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, η οποία ελλείψει στρατιωτικών δυνάμεων, αργεί να εκτελέσει την απόφαση με αποτέλεσμα να καταγγείλει η Ιταλία το σύμφωνο Βενιζέλου - Τιτόνι. Τα τέλη του 1921 η Ιταλία επαναφέρει παρατύπως σε ισχύ το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και το 1923 ορίζονται εκ νέου τα σύνορα Ελλάδος - Αλβανίας, εις βάρος της

Ελλάδας, Την ίδια εποχή 14 χωριά γύρω από την Φλώρινα, που ανήκαν στην Ελλάδα, από το 1912, παραδίδονται στην Αλβανία σε ένδειξη καλής θελήσεως.

Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, η Ελλάδα απελευθερώνει την μία μετά την άλλη, τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου, μέχρι την στιγμή που μπαίνει και η Γερμανία στον πόλεμο, κατά της Ελλάδος κι ακολουθεί η Γερμανική κατοχή. Μετά την απελευθέρωση, χάνεται μία ακόμη ευκαιρία, για την ενσωμάτωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα, γιατί δεν συμφωνεί το  ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Οι μεγάλες δυνάμεις συνεχίζουν το πονηρό παιχνίδι τους, εις βάρος της Ελλάδας και της Βορείου Ηπείρου. Στις 13-04-1967 καταργούνται δια νόμου στην Αλβανία, όλες οι θρησκείες και τα δόγματα. Κλείνονται οι εκκλησίες, αποσχηματίζονται οι ιερείς κι επιβάλλεται αθεΐα. 23-09-1975 υπογράφεται διάταγμα από την Αλβανική κυβέρνηση περί αλλαγής (ακαταλλήλων) ονομάτων κι επωνύμων! Ο αφελληνισμός των αδελφών μας στην Βόρειο Ήπειρο ολο­κληρώνεται! Το έτος 2009 στρατιές Αλβανών ζουν κι εργάζονται στην Ελλάδα, άλλοι νόμιμα, άλλοι παράνομα ενώ η Αλβανική κυβέρνηση προωθεί το ανύπαρκτο θέμα των Τσάμηδων και την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, από τα Σκόπια έως την Πρέβεζα, χωρίς ελληνική αντίδραση εν ονόματι της "καλής θελήσεως" του Ελληνικού "δημοκρατι­κού" κράτους προς την γείτονα χώρα. Οι ΒορειοΗπειρώτες λόγω της αδιαφορίας της μητέρας Ελλάδας, μεταναστεύουν σε άλλα κράτη και τα σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας εξακολου­θούν να είναι ΕΚΕΙ, όπου αυθαίρετα τα όρισαν οι σημερινοί "εταίροι" μας.

ΕΘΝΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

 

Γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου

Το κράτος ως πολιτικός μηχανισμός ανήκει στο έθνος το οποίο υπηρετεί. Διοικείται αξιοκρατικά από τους εκλεκτούς. Την επίλυση του προβλήματος ποιοι πρέπει να ηγούνται του έθνους, ο εθνικισμός το αντιμετωπίζει με την θεωρία των εκλεκτών. Σε κάθε εθνικιστική κοινωνία υπάρχει μία μειοψηφία εκλεκτών ανδρών, οι οποίοι θεμελιακό χαρακτηριστικό έχουν τον ιδεαλισμό. Συγχρόνως, τα άτομα αυτά διαθέτουν ηθική συγκρότηση και πολύ δυναμικό χαρακτήρα.

Ιδεαλισμός σημαίνει, ότι είναι πρόθυμοι και έτοιμοι υλικώς και ψυχικώς να προσφέρουν ασυζητητί τα πάντα υπέρ του συνόλου. Πολλές φορές επιδιώκουν να θέσουν τον εαυτόν τους και κάθε ενεργεία τους εις τη ν υπηρεσία του συνόλου, εις την υπηρεσία δηλαδή της εθνικής κοινωνίας και για την οποία ανάγκη, είναι έτοιμα να θυσιαστούν. Οι εκλεκτοί δεν εκλέγονται από την κοινωνία, αλλά αναδεικνύονται λόγω του δυναμισμού, των προσόντων που διαθέτουν τα οποία προαναφέραμε, καθώς επίσης και την επιθυμία τους να προωθήσουν με κάθε μέσον την ιδέα του έθνους. Με αυτόν τον τρόπο ο εθνικισμός λύνει το πρόβλημα της ηγεσίας του

Εθνικό κράτος ονομάζουμε την πολιτειακή μορφή της Εθνοκρατίας. Το εθνικό κράτος θα πρέπει να είναι επαναστατικό, κοσμοθεωρητικό, εθνικιστικό, βιοπολιτικά επιλεκτικό, προοδευτικό, αξιοκρατικό, αντικαπιταλιστικό, αντιμαρξιστικό και αντιδημοκρατικό, διότι η δημοκρατία διαιρεί τον λαό ενώ αντιθέτως, η Εθνοκρατία τον ενώνει. Πεποίθηση των Ελλήνων εθνικιστών είναι ότι το ελληνικό έθνος εννοιολογικά και πραγματικά υπάρχει από την πρώτη καταγραφή της ιστορίας. Συγχρόνως, το ελληνικό έθνος είναι φορέας υψηλών ιδανικών όπως της ελευθερίας, της αρετής, της φιλοπατρίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισοπολιτείας, της φιλαλληλίας, της αυ­τοθυσίας κλπ

ΕΘΝΟΚΡΑΤΙΑ

Μιλήσαμε για Εθνοκρατία. Τι είναι η Εθνοκρατία; Εθνο­κρατία είναι το πολιτικοκοινωνικό εκείνο σύστημα, εις το οποίο το έθνος άρχει δια των εκλεκτών (ΡθΙπθ, τεύχιος 33). Απόρροια κοσμοθεωρητικών αρχών η Εθνοκρατία. αποτελεί την τελευταία λέξη της πολιτειολογίας και της κοινωνιολογίας. Μέλλει, δε. σύμφωνα με πολλούς διανοητές και συγγραφείς, όχι μόνο να αντικαταστήσει αλλά και να κυριαρχήσει στις απαρχαιωμένες πολιτικές αρχές του υλιστικού μαρξισμού και του φιλελευθερισμού. Οι ιδέες της Εθνοκρατίας δεν ακούγονται για πρώτη φορά τις τε­λευταίες δεκαετίες. Οι ιδέες της Εθνοκρατίας είναι απο­τέλεσμα σκέψεων και εμπειριών ανθρώπων που έζησαν κατά καιρούς σε διαφορετικές περιόδους. Είχαν διαφο­ρετικές παραστάσεις, αλλά ως κοινός παρονομαστής υπήρξε η ταυτότητα της σκέψεως, της αναλύσεως και των συμπερασμάτων πάνω στις έννοιες του ανθρώπου. Η συμβίωση δηλαδή των κοινωνιών σε ιστορικές στιγμές.

ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Το έθνος είναι μία ιστορικά διαμορφωμένη κοινότητα ανθρώπων την οποία χαρακτηρίζουν κοινά πολιτιστικά στοιχεία. Η κοινή εθνική ιστορική συνείδηση, το κοινό εθνικό συναίσθημα και η κοινή εθνική βούληση. Κατά τους περισσότερους διανοητές, απαραίτητο συστατικό στοιχείο είναι η κοινή καταγωγή, η οποία πρέπει να είναι πρωτογενής: από της εμφανίσεως του έθνους εις την ιστορία, να ενυπάρχει φυλετική ομοιογένεια π.χ.Έλληνες Γερμανοί, δηλαδή η κοινή καταγωγή να είναι πρωτογενής. Δευτερογενής είναι η φυλετική ομοιογένεια, η οποία επετεύχθη σε μετέπειτα ιστορικούς χρόνους π.χ. Άγγλοι, Ιταλοί. Γάλλοι.

Δεδομένου ότι η έννοια του έθνους είναι διαχρονική, με το όρο έθνος δεν εννοούμε μόνο την υφιστάμενη γενιά, αλλά και τις παρελθούσες όσο και τις μελλοντικές. Έθνος είναι ο λαός εις την ιστορική του πορεία. Το έθνος δημιουργείται δια της ανόδου της φυλής σε ανωτέρα πολιτιστική στάθμη που αποτελεί την τελειότητα του βιο­λογικού φαινομένου της φυλής. Εις τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, πρέπει να προσθέσουμε και τα εξ' ίσου σημαντικά όπως η κοινή γλώσσα, η κοινή θρησκεία, τα κοινά ήθη και έθιμα και η ενιαία πολιτική οργάνωση του κράτους. Όσο αυτά παραμένουν αναλλοίωτα, το Έθνος παραμένει σε θέση να επιδείξει την ανωτερότητα του και να ξαναγεννηθεί.

Το ελληνικό έθνος έδωσε σε ολόκληρο τον κόσμο την σφραγίδα του πολιτισμού. 0 πολιτισμός που υπάρχει σήμερα έχει παραχθεί από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Οι ανθρωπολογικές λεγόμενες επιστήμες, φιλοσοφία, πολιτειολογία κλπ είναι δημιούργημα των προγόνων μας, οι οποίοι είπαν και έγραψαν τα πάντα, ώστε και σήμερα ακόμη να μην μπορούμε να προσθέσουμε ούτε ένα κόμμα. Το έθνος μας. το ελληνικό έθνος, υπερέχει των άλλων εθνών διότι είναι πλούσιο σε αυτοκρατορίες, κοσμοκρατορίες και ακόμη πλουσιότερο σε πολιτικά, στρατιωτικά και πο­λιτιστικά μεγαλουργήματα. Το έθνος μας έχει την πλέον λαμπρή ιστορία έναντι των άλλων λαών.

 ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ

Το ελληνικό έθνος λόγω της ανωτερότητας του έναντι των άλλων λαών, βάλλεται από αρχαιοτάτων χρόνων, από εχθρούς οι οποίοι το μισούν ή το ζηλεύουν λόγω της φύσεως του.Όλοι αυτοί είναι φορείς αξιών που έρχονται σε αντίθεση με τις αξίες που ανέκαθεν είχε το ελληνικό έθνος. 0 εχθρός είναι εξωτερικός και εσωτερικός. Ως εξωτερικό εχθρό θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την παγκοσμιοποίηση, τον καπιταλισμό, το Ισλάμ, τους Γε-φυραίους και τις όμορες με την πατρίδα μας χώρες. Ου­δέποτε οι χώρες αυτές σταμάτησαν να διεκδικούν ελληνικά εδάφη, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη σκλαβωμένες ελληνικές επαρχίες από όλους αυτούς. Υπάρχει όμως και ο εσωτερικός εχθρός ο οποίος ζει και δρα μέσα στο κράτος προσπαθώντας να αλλοιώσει τις διαχρονικές αξίες του έθνους. Υπονομεύουν το έθνος, υποστηρίζοντας προδοτικές απόψεις. Αυτοί είναι οι αριστεροί, οι λεγόμενοι προοδευτικοί, οι διανοούμενοι - παρανοούμενοι. οι με­τανάστες - λαθρομετανάστες, μασόνοι, ομοφυλόφιλοι κλπ.Έναντι όλων αυτών οι οποίοι προσπαθούν με κάθε μέσο να διαφθείρουν και να σκλαβώσουν το έθνος, ο αγώνας των εθνικιστών θα πρέπει να είναι διαρκής, υλικός και πνευματικός. 

 Αφού  αναφερθήκαμε στο Εθνικό Κράτος γενικά, στην Εθνοκρατία. στο'Εθνος, στους εχθρούς του Εθνικού Κράτους τώρα θα εξειδικεύ­σουμε τι ακριβώς είναι το Εθνικό Κράτος. Όπως έχουμε πει το κράτος αυτό πρέπει να είναι Επαναστατικό ως προς τις αρχές του τα μέτρα που θα λάβει για τον λαό και τον τρόπο επιβολής του. Κοσμοθεωρητικό ως προς την απο­στολή του και της δυναμικής που πρέπει να δείξει, αφού η αποστολή του είναι ο εξανθρωπισμός μέσω του πολιτι­σμού. Βιοπολιτικά επιλεκτικό ως προς την σημασία του κυττάρου της φυλής. Η φυλή είναι το βασικό κύτταρο του Εθνικού Κράτους. Προοδευτικό ως προς τις αρχές του και τις τάσεις της φυλής να τείνει πάντα προ τα εμπρός. Αξιο­κρατικό ως προς την δημιουργία κριτηρίων της Ιεραρχίας σύμφωνα με την αξία προσφοράς και του καθήκοντος, η οποία συνεισφέρει στην εξέλιξη και στα πεπρωμένα της φυλής και του κράτους. Αντικαπιταλιστικό ως προς την άρνηση του παρασιτικού κεφαλαίου που μετατρέπεται σε αντικοινωνική συσσώρευση εκμεταλλεύσεως του λαού. Αντιμαρξιστικό ως προς την εχθρότητα του προς κάθε υλι­στική θεωρία και κάθε προσπάθεια επιστημονικής εξηγήσεωςτου κόσμου μέσω της αποστεωμένης μαρξιστικής θεωρίας. Ο κομμουνισμός, με διαρκή προσπάθεια, στόχο έχει την εξαφάνιση της φυλής που τείνει προς το πολιτισμό προςχάριντου διεθνισμού.

ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ

Δια να μπορέσει να υπάρξει Έθνος και κατ' επέκταση Εθνικό Κράτος που θα σηκώσει υπερήφανα το κεφάλι του, χρειάζεται μόνιμη και σταθερή εθνική κυβέρνηση. Μία εθνική κυβέρνηση, η οποία να μην είναι έρμαιο της ιδιοτροπίας του ενός ή του άλλου κόμματος, έρμαιο της πλουτοδημοκρατίας και του φαύλου κοινοβουλευτισμού. Ένα Εθνικό Κράτος δίχως εσωτερικές έριδες, έχοντας ο λαός ομόνοια και πειθαρχία, τότε και μόνο τότε. το κράτος αυτό δύναται να αντιμετωπίσει τα σκοτεινά σχέδια των εχθρών του. εσωτερικών και εξωτερικών. Διότι με αυτόν τον τρόπο, διατηρείται το υψηλό φρόνιμα του λαού. ο οποίος δύναται πλέον να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε εχ­θρική επιβουλή, οικονομική ή στρατιωτική. Ακόμη, το Εθνικό Κράτος θα μπορέσει να φτάσει στο ύψος εκείνο, που θα του επιτρέψει να λύσει τα μεγάλα προβλήματα της ζωής και της ευημερίας του. Το έθνος-κράτος με την ένταση όλων των δυνάμεων του, θα μπορέσει να δη­μιουργήσει και πάλι τον νέο Ελληνικό Πολιτισμό.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Στο Εθνικό Κράτος, η κυβέρνηση η οποία θα σχηματισθεί θα πρέπει να ανήκει σε όλο το έθνος για να είναι Ελληνική. Από την ώρα που θα σχηματισθεί και θα αναλάβει τις ευ­θύνες της διακυβερνήσεων

α) Δεν θα πρέπει να δημαγωγεί ούτε να απευθύνεται στα κατώτατα ένστικτα του λαού, όπως συνήθως συμβαίνει στην δημοκρατία και στο τσιράκι του τον κοινοβουλευτισμό.

β) Πρέπει να υποδεικνύει συνεχώς καινά επιβάλει, οι πάντες να σκέπτονται και να ενεργούν για το συμφέρον ολοκλήρου του έθνους.

γ) Το κοινό αγαθό προηγείται του ατομικού. Όχι όλα εις ένα μόνον, ούτε όλα σε όλους.Έκαστος τα ιδικά του. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλα τα μέλη της εθνικής κοινωνίας. Κανένας δεν πρέπει να κοιτά το προ­σωπικό του συμφέρον, όχι μόνο όταν το έθνος δυστυχεί άλλα και όταν αυτό ευημερεί.

δ) Οι πάντες πρέπει να εργάζονται. Καθήκον του Εθνικού Κράτους είναι να προσφέρει εργασία στον λαό. Υποχρέωσης του λαού είναι να εργάζεται πρώτα για την προκοπή και την ευημερία της πατρίδος και μετά για την δική του. Διότι όταν ευημερεί η πατρίδα, ευημερεί και ο ίδιος. Στο Εθνικό Κράτος, το παρασιτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο καθώς επίσης και τα παρασιτικά επαγγέλματα που ευημερούν στις δημοκρατίες, απαγορεύονται. Ο πλούτος του λαού. προέρχεται μόνο δια μέσου της εργασίας.

ε) Στο Εθνικό Κράτος, η οικονομία βασίζεται στη συνεργασία παραγωγικού κεφαλαίου και εργασίας (εργατών - υπαλλήλων), κάτω από την εποπτεία του κράτους. Το κράτος αυτό είναι υπέρ του παραγωγικού κεφαλαίου και εναντίον του κερδοσκοπικού. Τα κέρδη του παραγωγικού κεφαλαίου επενδύονται στην παραγωγή σε αντίθεση με το κερδοσκοπικό κεφάλαιο που τα κέρδη πηγαίνουν στις τσέπες των κεφαλαιούχων και σε τράπεζες του εξωτερικού. Το αποτέλεσμα των κερδών του παραγωγικού κεφαλαίου πηγαίνουν στην παραγωγή. Άρα έχουμε την αύξηση των παραγωγικών μονάδων και μέσω αυτών, το τελειωτικό κτύπημα της ανεργίας. Στο Εθνικό Κράτος, η ανεργία είναι θέμα ελαχίστου χρόνου για να αντιμετωπιστεί. Στο Εθνικό Κράτος δεν υπάρχουν άνεργοι ή τεμπέληδες, υπάρχουν μόνο εργαζόμενοι.

στ) Στο Εθνικό Κράτος η κερδοσκοπία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων απαγορεύεται ρητά. Η τοκογλυφία των τραπεζών, τα υπερκέρδη των χρηματιστηρίων και οι λεηλασίες των εισοδημάτων του λαού από τα διάφορα καρτέλ, απαγορεύονται δια νόμου. Απαγορεύεται επίσης κάθε εμπορική δραστηριότητα η οποία δεν είναι προς το συμφέρον του λαού και δεν προάγει την κρατική ευημερία και ανάπτυξη.

ζ) Στο Εθνικό Κράτος υπάρχει πραγματική ελευθερία και όχι ασυδοσία την οποία οι δημοκρατίες δήθεν προ­σφέρουν στον λαό για μπορούν να τον ποδηγετούν. Η» ελευθερία κάθε πολίτη, τελειώνει εκεί που αρχίζει το συμφέρον του κράτους. Στο Εθνικό Κράτος, ο πολίτης είναι απόλυτα ασφαλής εντός και εκτός της οικίας του^ Συμμορίες κλεπτών, ληστείες, συμμορίες καλάσνικωφ. πορνεία, ναρκωτικά, λαθρομετανάστευση είναι θέμα ελα­χίστου χρόνου να εξαλειφτούν

ΤΖΑΜΠΑ ΣΤΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΑ ΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΕΣ!

Μια απίστευτη πρόταση για τα κόκκινα δάνεια εξετάζει η κυβέρνηση Τσίπρα, που αν τελικά περάσει, στα σπίτια των χρεοκοπημένων Ελλήνων θα μένουν τζάμπα οι λαθροπρόσφυγες!.. Η ιδέα οφείλεται στον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (Stern School of Business) Νικόλαο Γεωργικόπουλο και έχει ως εξής: Αντί να φτιάχνουμε καταυλισμούς και κέντρα φιλοξενίας μεταναστών με τα λεφτά της Ευρώπης, τα λεφτά αυτά θα δίνονται στις Τράπεζες ως δόσεις των κόκκινων δανείων και στα υποθηκευμένα σπίτια των Ελλήνων θα μένουν δωρεάν οι λαθροπρόσφυγες!
Το κέρδος για τον δανειολήπτη θα είναι ότι δεν θα χάνει το εξοχικό του, απλώς θα το δίνει για να μένει τζάμπα ο λαθροπρόσφυγας. Από την πλευρά τους οι Τράπεζες θα σβήνουν τις επισφάλειες, εισπράττοντας σίγουρα χρήματα, ενώ θα αποφευχθή και μια νέα κρίση στην Κτηματαγορά λόγω των μαζικών πλειστηριασμών. Κέρδος θα έχει και το Δημόσιο, διότι θα αποφεύγει τα έξοδα για την κατασκευή χώρων διαβίωσης των λαθροπροσφύγων, ενώ θα αποφευχθή και η δημιουργία γκέτο, γιατί τα σπίτια που θα μένουν οι λαθροπρόσφυγες θα βρίσκονται κατεσπαρμένα σε όλη την Επικράτεια και όχι σε μία συγκεκριμένη περιοχή

Με αφορμή το «Σύμφωνο Συμβίωσης»

 

Υπό Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

---

«Ένα είδος μεγαλείου αναγνωρίζω στον άνθρωπο: Την κυριαρχία του στα πάθη». (Αλ. Καρρέλ)

Τα ένστικτα (πείνα, δίψα κ.λ.π) αυτά καθ’ εαυτά, είναι πολύτιμα για τον άνθρωπο, γιατί τον κρατούν στη ζωή. Το ένστικτο λ.χ. της πείνας τόν ωθεί στη λήψη της τροφής. Τρώγοντας, κρατιέται στη ζωή.

Τρώει, για να ζει. Το ίδιο ισχύει και για το ένστικτο της δίψας. Τον ωθεί στην πόση του νερού. Πινοντας νερό, «κρατιέται» στη ζωη.

Το ίδιο ισχύει και για το γενετήσιο ένστικτο. Τον ωθεί στην «σαρκική» σχέση, με απώτερο σκοπό την επιβίωση, τη δημιουργία, τή διαιώνιση του γένους (εξ ου και γενετήσιο ένστικτο) «Φυσει εν ημίν η σπορά δια την τεκνογονίαν» (Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος, λόγος 26:Β:41).

Και το ζώο έχει ανάλογα ένστικτα, και για τον ίδιο σκοπό: Την επιβίωσή του.

Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά. Μεταξύ της «προσωπικότητος» του ανθρώπου και των ενστίκτων του, μεσολαβεί η λογική.

Δηλαδή, τα ένστικτά του είναι υπό τον έλεγχο της λογικής, ενώ στο ζώο είναι ανεξέλεγκτα· ταυτίζεται με αυτά. Αυτή η διαφορά κάνει τον άνθρωπο, άνθρωπο, και το ζώο, ζώο.

Αυτό για τον άνθρωπο σημαίνει στην πράξη. Σήμερα λ.χ. πρέπει να μείνει νηστικός, για να κάνει μια ιατρική εξέταση.

Όσο περνούν οι ώρες, το ένστικτο της πείνας του διαμαρτύρεται. Φωνάζει, θέλει την ικανοποίησή του. Η λογική του το θέτει υπό έλεγχο.

Του βάζει στοπ, όσα και ωραία φαγητά και αν παρουσιάζονται μπροστά του. Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο και στο ζώο.

Αυτό, επειδή στερείται λογικής, μόλις ενοχληθεί από αυτό το ένστικτο θα τρέξει αμέσως να βρει την τροφή του.

Το ίδιο ισχύει και με το γενετήσιο ένστικτο. Μόλις του έρθει η επιθυμία, τρέχει για να την ικανοποιήσει, ανεξαρτήτως ώρας και ημέρας.

Πράγμα που σημαίνει ότι άν ο άνθρωπος δεν αντιστέκεται στα ένστικτά του, δεν διαφέρει από το ζώο.

Όμως, τα ζώο δεν κάνει κατάχρηση των ενστίκτων του. Τρώει λ.χ. όσο χρειάζεται· όσο επιζητεί η φύση του προς επιβίωσή της.

Ενώ ο άνθρωπος τρώει παραπάνω από όσο χρειάζεται. Γιατί μεσολαβεί η φαντασία (προϊόν της λογικής), που «φουσκώνει» το ένστικτο της πείνας.

Έτσι, ενώ έχει φάει καλά, αυτή του λέει «φάει και άλλο,δεν έχεις χορτάσει», και έτσι τρώει μέχρι διαρρήξεως τής κοιλίας του!

Ακολουθώντας τη φαντασία του, υπάρχει κίνδυνος να καταντήσει σε παθολογκή εξάρτηση από την τροφή· να τρώει, να παραχορταίνει, να προκαλεί από μόνος του εμετό, μετά πάλι να τρώει, μετά πάλι εμετό, και πάλι φαγητό.

Το ίδιο μπορεί να γίνει και με το γενετήσιο ένστικτό του· να μεσολαβήσει η φαντασία, και να αποκτήσει παθολογική εξάρτηση από αυτό· να φθάσει ακόμα στο σημείο, να αλλάξει και τη φυσική του χρήση (κάτι που δεν μπορεί να κάνει με κανένα άλλο ένστικτο).

Αυτόν που έχει υποδουλωθεί στο ένστικτο της πείνας του, που τρώει και ξερνάει, για να ξαναφάει, τον λυπούμαστε, όμως αυτόν που, όχι απλά έχει υποδουλωθεί στο γενετήσιο ένστικτο, αλλά έχει, επί πλέον, διαστρέψει και τη φυσική του χρήση (έχει γίνει gay, lesbian, transsexual, bisexual = LGBT ), καταχειροκροτείται από τους Βουλευτές μας (!) και μάλιστα μέσα στο Ναό της Δημοκρατίας....!

Μπορεί το σώμα σου να επιθυμεί το ίδιο φύλο, όμως δεν είσαι υποχρεωμένος να εκπληρώσεις την επιθυμία του (όπως δεν είσαι υποχρεωμένος να εκπληρώσεις και την επιθυμία του πάθους σου, που σου λέει να σκοτώσεις τον εχθρό σου).

Δεν είμαστε ρομποτάκια (!) των επιθυμιών μας! «Πάτερ, νιώθω το σώμα μου να στρέφεται προς το ίδιο φύλο, αλλά δεν θέλω να το κάνω», μου έλεγε (2003) κλαίγοντας (!) ένας νεαρός. Αποτέλεσμα; Επέμεινε στο «όχι», και η επιθυμία του εξαφανίσθηκε.

«Εμείς και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις κυριότερες πλευρές της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ζωή μας· και μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να την αλλάξουμε!», τονίζει από τη μεριά του ο ψυχίατρος Irvin D.Yalom, (Στον κήπο του Επίκουρου, εκδόσεις Άγρα, σελ.110).

Πήγε ένας gay σε ιερέα για εξομολόγηση. Παραδεχόταν βέβαια ότι έκανε κάτι το αμαρτωλό και αφύσικο, αλλά δεν μπορούσε (=δεν ήθελε), να απαλλαγεί.

Θέλοντας, προφανώς,να αυτοπαρηγορηθεί, είπε στον ιερέα: «Ο Θεός είναι αγάπη, και όταν πεθάνω, δέν θα με κολάσει, αν βέβαια υπάρχει Κόλαση».

Και ο ιερέας του απάντησε: «Πως κάνεις τέτοια πράγματα, τη στιγμή που δεν ξέρεις, τι γίνεται μετά τον θάνατό σου; Και αν βρεθείς προ τραγικών εκπλήξεων; Το αποκλείεις;! Και βέβαια ο Θεός είναι αγάπη, αλλά αυτή η αγάπη έστειλε φωτιά με θειάφι από τον ουρανό και έκανε κάρβουνα τα Σόδομα και τα Γόμμορα!».

Αυτό το φοβερό συνέβη πριν από 3.500 περίπου χρόνια. Και ενώ αυτές οι πόλεις έσφυζαν από ζωή, από τότε (που έπεσε θειάφι με φωτιά) και μετά, δεν υπάρχει ίχνος ζωής, και ας είναι παραθαλάσσιες πόλεις!

Το μόνο που βλέπεις είναι μια καμένη γη, που μυρίζει θειάφι! Ούτε τα πουλιά δεν «τολμούν» να περάσουν, να πετάξουν από εκεί!

Ζαλίζονται και πέφτουν μέσα στη θάλασσα! Ακόμα και αυτή η θάλασσα (που και αυτή μυρίζει θειάφι), είναι νεκρή, δεν έχει μέσα της ζωή, ούτε ψάρια, ούτε υδρόβια φυτά, γι’αυτό και λέγεται «Νεκρά Θάλασσα». Απελπισία...!

Είναι ένα αιώνιο, διαχρονικό και ταυτόχρονα βροντερό μήνυμα από τον ίδιο τον Κύριο προς τους σαρκολάτρες, ότι η ζωή είναι πράγμα ιερό.

Και σαν πράγμα ιερό, έχει ιερό σκοπό! Και αυτός ο ιερός σκοπός δέν εκπληρώνεται με τη χρήση του γενετησίου ενστίκτου...!

«Σύμφωνο Συμβίωσης και άλλες διατάξεις».

Άρθρο 01: Σύσταση

Η συμφωνία δύο ενήλικων προσώπων, ανεξάρτητα από το φύλο τους, με την οποία ρυθμίζουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο συμβίωσης) καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στο ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.

 

Άρθρο 02: Προϋποθέσεις

1. Για τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα.

2. Δεν επιτρέπεται η σύναψη συμφώνου συμβίωσης α) αν υπάρχει γάμος ή σύμφωνο συμβίωσης των ενδιαφερόμενων προσώπων ή του ενός από αυτά, β) μεταξύ συγγενών εξ αίματος σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και εκ πλαγίου μέχρι και τον τέταρτο βαθμό, καθώς και μεταξύ συγγενών εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή απεριόριστα, και γ) μεταξύ εκείνου που υιοθέτησε και αυτού που υιοθετήθηκε.

3. Η παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου συνεπάγεται την ακυρότητα του συμφώνου συμβίωσης. Ακυρότητα συνεπάγεται και η εικονικότητα του συμφώνου.

 

Άρθρο 03: Άκυρο και ακυρώσιμο σύμφωνο

1. Η κατά το προηγούμενο άρθρο ακυρότητα κηρύσσεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Την αγωγή ασκεί, εκτός από τα μέρη, και όποιος προβάλλει έννομο συμφέρον οικογενειακής φύσης, καθώς και ο εισαγγελέας αυτεπαγγέλτως, αν το σύμφωνο αντίκειται στη δημόσια τάξη.

2.  Σε περίπτωση ελαττωμάτων της βούλησης εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τον ακυρώσιμο γάμο. Η σχετική δικαστική απόφαση απαιτείται να γίνει αμετάκλητη.

3. Με την αμετάκλητη δικαστική απόφαση, που ακυρώνει το σύμφωνο συμβίωσης, αίρονται αναδρομικά τα αποτελέσματά του. Η ακύρωση του συμφώνου δεν επηρεάζει την πατρότητα των τέκνων.

 

Άρθρο 04: Επώνυμο

Το σύμφωνο συμβίωσης δεν μεταβάλλει το επώνυμο των μερών. Ο καθένας μπορεί, εφόσον συγκατατίθεται ο άλλος, να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές σχέσεις το επώνυμο του άλλου ή να το προσθέτει στο δικό του.

 

Άρθρο 05: Σχέσεις των μερών

Στις προσωπικές σχέσεις των μερών του συμφώνου μεταξύ τους εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από το γάμο, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο.

2. Στις μη προσωπικές σχέσεις των μερών μεταξύ τους εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από το γάμο, εκτός αν τα μέρη τις ρυθμίσουν διαφορετικά κατά τη σύναψη του συμφώνου με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα πριν από τη γέννησή της.

 

Άρθρο 06:

Στην περίπτωση ελεύθερης συμβίωσης χωρίς σύμφωνο, η τύχη των περιουσιακών στοιχείων που έχουν αποκτηθεί μετά την έναρξη της συμβίωσης (αποκτήματα) κρίνεται κατά τις γενικές διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς δίκες.

 

Άρθρο 07: Λύση

1. Το σύμφωνο συμβίωσης λύνεται α) με συμφωνία των μερών, που γίνεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο, β) με μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση, εφόσον έχει επιδοθεί προηγουμένως με δικαστικό επιμελητή πρόσκληση για συναινετική λύση στο άλλο μέρος και έχουν παρέλθει τρεις μήνες από την επίδοση, και γ) αυτοδικαίως, αν συναφθεί γάμος μεταξύ των μερών.

2. Η λύση του συμφώνου συμβίωσης ισχύει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου, που περιέχει τη συμφωνία ή τη μονομερή δήλωση, στο ληξίαρχο όπου έχει καταχωριστεί και η σύστασή του.

3. Για τη διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τη διατροφή μετά το διαζύγιο, εκτός αν τα μέρη παραιτηθούν από το σχετικό δικαίωμα κατά την κατάρτιση του συμφώνου.

 

Άρθρο 08: Κληρονομικό δικαίωμα

Ως προς το κληρονομικό δικαίωμα των μερών του συμφώνου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα που αφορούν τους συζύγους. Κατά την κατάρτιση του συμφώνου το κάθε μέρος μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμά του στη νόμιμη μοίρα.

 

Άρθρο 09: Τεκμήριο πατρότητας

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Το τεκμήριο ανατρέπεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Τα άρθρα 1466 επ. ΑΚ, καθώς και τα άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ, εφαρμόζονται αναλόγως.

 

Άρθρο 10: Επώνυμο τέκνων

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, φέρει το επώνυμο που επέλεξαν οι γονείς του με κοινή και αμετάκλητη δήλωσή τους, που περιέχεται στο σύμφωνο ή σε μεταγενέστερο συμβολαιογραφικό έγγραφο πριν από τη γέννηση του πρώτου τέκνου. Το επώνυμο που επιλέγεται είναι κοινό για όλα τα τέκνα και είναι υποχρεωτικά το επώνυμο του ενός από τους γονείς ή συνδυασμός των επωνύμων τους. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα. Αν η δήλωση παραλειφθεί, το τέκνο θα έχει σύνθετο επώνυμο, αποτελούμενο από το επώνυμο και των δύο γονέων του. Πρώτο τίθεται το επώνυμο με αρχικό που προηγείται στο αλφάβητο. Αν το επώνυμο του ενός ή και των δύο γονέων είναι σύνθετο, το επώνυμο του τέκνου θα σχηματιστεί με το πρώτο από τα δύο επώνυμα.

 

Άρθρο 11: Γονική μέριμνα

1. Η γονική μέριμνα του τέκνου που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, ανήκει στους δύο γονείς και ασκείται από κοινού. Οι διατάξεις του ΑΚ για τη γονική μέριμνα των τέκνων που κατάγονται από γάμο εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αυτή.
2. Αν το σύμφωνο συμβίωσης λυθεί ή ακυρωθεί, για την άσκηση της γονικής μέριμνας εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 1513 ΑΚ.

Άρθρο 12: Ανάλογη εφαρμογή άλλων διατάξεων – Εξουσιοδοτήσεις

1. Άλλες διατάξεις νόμων που αφορούν συζύγους εφαρμόζονται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο.
2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους, στα μέρη του συμφώνου.

 

Άρθρο 13: Πεδίο εφαρμογής

Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε κάθε σύμφωνο συμβίωσης, εφόσον τούτο καταρτίζεται στην Ελλάδα ή ενώπιον ελληνικής προξενικής αρχής.

 

Άρθρο 14: Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα

Τα άρθρα 1354, 1462, 1463 και 1576 ΑΚ τροποποιούνται ως εξής:
1. Άρθρο 1354. Κώλυμα από γάμο που υπάρχει ή από σύμφωνο συμβίωσης με τρίτον. Εμποδίζεται η σύναψη γάμου πριν λυθεί ή ακυρωθεί αμετάκλητα ο γάμος που υπάρχει, καθώς και πριν λυθεί ή ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση το σύμφωνο συμβίωσης που συνδέει τον ένα μελλόνυμφο με τρίτον. Οι σύζυγοι μπορούν να επαναλάβουν την τέλεση του μεταξύ τους γάμου και πριν αυτός ακυρωθεί.
2. Άρθρο 1462. Αγχιστεία. Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και στον ίδιο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης. Η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης από το οποίο δημιουργήθηκε.
3. Άρθρο 1463. Η συγγένεια του πρόσωπου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση. Η συγγένεια με τον πατέρα και τους συγγενείς του συνάγεται από το γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης με τον πατέρα, ή ιδρύεται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική.
4. Άρθρο 1576. Αυτοδίκαιη λύση. Η υιοθεσία λύνεται αυτοδικαίως και αίρεται αναδρομικά η σχέση που απορρέει από αυτήν, αν τελέσουν γάμο ή συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, κατά παράβαση του νόμου, ο θετός γονέας με το θετό τέκνο. Αν ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης ακυρώθηκε, διατηρούνται από τη σχέση υιοθεσίας μόνο τα περιουσιακά δικαιώματα του θετού τέκνου.

 

Άρθρο 15: Σύσταση

Συνιστάται συλλογικό συμβουλευτικό – γνωμοδοτικό όργανο υπό την ονομασία «Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας», το οποίο υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (εφεξής Συμβούλιο). 

 

Άρθρο 16: Σύνθεση

1. Το Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποτελείται από τα εξής μέλη με τους αναπληρωτές τους:
α. Τον Γενικό Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως Πρόεδρο,
β. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης,
γ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με αρμοδιότητα σε θέματα Προστασίας του Πολίτη,
δ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με αρμοδιότητα σε θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής,
ε. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,
στ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών,
ζ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
η. έναν εκπρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας,
θ. έναν εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας,
ι. έναν εκπρόσωπο του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων,
ια. έναν εκπρόσωπο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης,
ιβ. έναν εκπρόσωπο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου,
ιγ. έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες,
ιδ. έναν εκπρόσωπο του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας
ιε. έναν εκπρόσωπο της ΕΣΗΕΑ.
2. Τακτικά και αναπληρωματικά μέλη ορίζονται από τους αρμόδιους Υπουργούς και φορείς, η δε θητεία τους είναι τριετής. Ειδικότερα, ο εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ. και ο αναπληρωτής του ορίζονται από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και προέρχονται από υπηρεσία αρμόδια για τη δίωξη της ρατσιστικής βίας.
3. Σε κάθε συνεδρίαση του Συμβουλίου προσκαλείται και συμμετέχει, με εκπρόσωπό του, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ο Συνήγορος του Πολίτη.

 

Άρθρο 17: Αρμοδιότητες

1. Το Συμβούλιο έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
α. Το σχεδιασμό πολιτικών πρόληψης και καταπολέμησης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας προς διασφάλιση της προστασίας ατόμων και ομάδων που στοχοποιούνται λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου ή αναπηρίας.
β. Την επίβλεψη της εφαρμογής της νομοθεσίας κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και της συμμόρφωσής της με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
γ. Την προώθηση και το συντονισμό της δράσης των εμπλεκόμενων φορέων για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου, καθώς και την ενίσχυση της συνεργασίας με την κοινωνία των πολιτών στα ζητήματα αυτά.
2. Το Συμβούλιο ιδίως:
α. Εκπονεί μελέτες, εκδίδει κατευθυντήριες οδηγίες και συστάσεις και προτείνει μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας και της διοικητικής πρακτικής προς τις διατάξεις του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου και τις συστάσεις των διεθνών οργανισμών.
β. Σχεδιάζει και προτείνει πολιτικές κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας για όλο το φάσμα της κυβερνητικής πολιτικής και της δημόσιας διοίκησης και αναπτύσσει πρωτοβουλίες για την προώθηση της εταιρικής – κοινωνικής ευθύνης των νομικών προσώπων για τα ως άνω θέματα.
γ. Μεριμνά για την προώθηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της ισότητας και του σεβασμού της ετερότητας μέσα από την τυπική εκπαίδευση.
δ. Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επιμόρφωση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, υπηρετούντων στα σώματα ασφαλείας και υπαλλήλων υπηρεσιών και φορέων του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού και της ρατσιστικής βίας.
ε. Συγκεντρώνει και αξιοποιεί στατιστικά στοιχεία σχετικά με το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Οι αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες υποχρεούνται να παρέχουν τα αιτούμενα στοιχεία.
στ. Προωθεί την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, καθώς και την ενίσχυση των μηχανισμών καταγραφής του φαινομένου.
ζ. Μεριμνά για την ευαισθητοποίηση των πολιτών για τα φαινόμενα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας μέσα από τα ΜΜΕ, καθώς και για την καταγραφή και αντιμετώπιση της ρητορικής του μίσους στο δημόσιο λόγο.
η. Συντάσσει Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του Ρατσισμού, παρακολουθεί συστηματικά την εφαρμογή του και μεριμνά για την τακτική επικαιροποίησή του. Συντάσσει ετήσιο απολογισμό δράσης, ο οποίος υποβάλλεται έως το τέλος Ιανουαρίου κάθε έτους στον Πρόεδρο της Βουλής.

Άρθρο 18: Λειτουργία

1. Το Συμβούλιο εδρεύει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επικουρείται κατά τη λειτουργία του επιστημονικά και διοικητικά από τη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ παρέχεται γραμματειακή υποστήριξη από υπάλληλο της κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
2. Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μεριμνά για την σύγκληση και λειτουργία του Συμβουλίου, καθώς και για την υλοποίηση των αποφάσεών του.
3. Το Συμβούλιο συνεδριάζει τακτικά κάθε δύο μήνες, έκτακτα δε ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου ή κατόπιν αιτήματος τεσσάρων (4) τουλάχιστον μελών του.
4. Το Συμβούλιο λειτουργεί εντός του κανονικού ωραρίου εργασίας των οικείων Υπηρεσιών ή σε χρόνο που καλύπτεται από υπερωριακή απασχόληση. Στα μέλη του δεν καταβάλλεται καμία πρόσθετη αμοιβή ή αποζημίωση.
5. Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

Άρθρο 19: Συνεργασία με φορείς και κοινωνικός διάλογος

1. Στο Συμβούλιο δύναται να καλούνται και άλλα πρόσωπα, ιδίως εμπειρογνώμονες με συναφή εξειδίκευση, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ή φορείς για την παροχή πληροφοριών ή τη συνεργασία, εφόσον αυτό θεωρείται αναγκαίο κατά την κρίση αυτού.
2. Το Συμβούλιο μπορεί να προσκαλεί Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και άλλους φορείς της κοινωνίας των πολιτών σε διαβούλευση, εφόσον αυτό θεωρείται αναγκαίο κατά την κρίση του.

 

Άρθρο 20:

Το άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Εάν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:
α) Στην περίπτωση πλημμελήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος, το κατώτερο όριο της ποινής αυξάνεται στους έξι μήνες και το ανώτερο όριο αυτής στα δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις πλημμελημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά ένα έτος.
β) Στην περίπτωση κακουργήματος, που το προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής ορίζεται σε πέντε έως δέκα έτη, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις κακουργημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά τρία έτη.
γ) Στην περίπτωση εγκλήματος, που τιμωρείται με χρηματική ποινή, το κατώτερο όριο αυτής διπλασιάζεται.
Σε περίπτωση μετατροπής της ποινής φυλάκισης που έχει επιβληθεί κατά τα παραπάνω, το ποσό της μετατροπής δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το διπλάσιο του κατώτατου ορίου του προβλεπόμενου ποσού μετατροπής.

 

Άρθρο 21:

Η περίπτωση θ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 100 του Ποινικού Κώδικα καταργείται

 

 

Άρθρο 22:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Η διακρίβωση των προηγούμενων προϋποθέσεων γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. Ο εισαγγελέας, μετά την υποβολή της αίτησης, διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση των προϋποθέσεων των προηγούμενων παραγράφων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.). Η κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση από το ΚΕ.Π.Α. υποβάλλεται από τον εισαγγελέα στο αρμόδιο συμβούλιο μαζί με την πρότασή του. Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την ως άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας. Η ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση του ΚΕ.Π.Α. υποχρεωτικά προσδιορίζουν εάν η αναπηρία είναι μόνιμη ή πρόσκαιρη και αναφέρουν στην περίπτωση της πρόσκαιρης αναπηρίας τον χρόνο διάρκειάς της και το ποσοστό της. Εάν πρόκειται για πρόσκαιρη αναπηρία ο αρμόδιος εισαγγελέας υποβάλλει ένα μήνα πριν τη λήξη του προσδιοριζόμενου χρόνου αναπηρίας στο αρμόδιο συμβούλιο την πρότασή του για την επανεξέταση της χορηγηθείσας απόλυσης υπό όρο. Για τον λόγο αυτό δύο μήνες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου της προσδιορισθείσας αναπηρίας διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη είτε παραπομπή στο αρμόδιο ΚΕ.Π.Α. για την εκ νέου διακρίβωση των προϋποθέσεων για την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας. Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων διατάσσεται η συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος που μεσολάβησε από την απόλυση υπό όρο λογίζεται ως πραγματικός χρόνος έκτισης της ποινής. Η επανεξέταση της αναπηρίας και η διακρίβωση των προϋποθέσεων του άρθρου αυτού περατώνεται στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το άρθρο 109».

 

Άρθρο 23:

Η παράγραφος 3 α του άρθρου 124 του Ποινικού Κώδικα καταργείτα

 

 

Άρθρο 24:

Η παράγραφος 3 του άρθρου 126 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Σε ανήλικο που τέλεσε αξιόποινη πράξη και έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας του επιβάλλονται αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα, εκτός αν κρίνεται αναγκαίο να επιβληθεί ποινικός σωφρονισμός κατά το επόμενο άρθρο. Ειδικά το αναμορφωτικό μέτρο του άρθρου 122 παράγραφος 1 περίπτωση ιβ’ επιβάλλεται μόνο για πράξη, την οποία αν τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα».

 

Άρθρο 25:

Το άρθρο 127 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15) έτος της ηλικίας, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος, θα ήταν κακούργημα απειλούμενο με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Η ίδια ποινή δύναται να επιβληθεί και για τις πράξεις του άρθρου 336, εφόσον τελούνται σε βάρος προσώπου νεότερου από δεκαπέντε (15) ετών. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων μπορεί να επιβληθεί και σε ανήλικο που έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15) έτος της ηλικίας του και του έχει επιβληθεί το αναμορφωτικό μέτρο της περίπτωσης ιβ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 122, εάν μετά την εισαγωγή του στο ίδρυμα αγωγής τελέσει έγκλημα που αν το τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή, λαμβανομένων κατά περίπτωση υπόψη των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.
2. Στην απόφαση του δικαστηρίου ορίζεται επακριβώς ο χρόνος παραμονής του ανηλίκου στο ειδικό κατάστημα κράτησης νέων σύμφωνα με το άρθρο 54».

 

Άρθρο 26:

Στο άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Αν από την πράξη της παραγράφου 1 δεν προέκυψε δυνατότητα κινδύνου για άνθρωπο επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».

 

Άρθρο 27:

Στο άρθρο 291 παράγραφος 1 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται τελευταίο ως εξής:
«Αν από την πράξη δεν προέκυψε δυνατότητα κοινού κινδύνου για ξένα πράγματα ή κινδύνου για άνθρωπο επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».

 

Άρθρο 28:

Στο άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Αν η παρεμπόδιση της λειτουργίας της κοινόχρηστης εγκατάστασης δεν ήταν σημαντική, ιδίως εφόσον δεν ήταν μεγάλης διάρκειας ή έκτασης, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης μέχρι έξι μηνών».

Άρθρο 29:

Στο άρθρο 294 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής:
«2. Με φυλάκιση μέχρι ένα έτος τιμωρείται ο εργοδότης ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του, στην περίπτωση που πρόκειται για νομικό πρόσωπο, αν παρότι ειδοποιήθηκε έγκαιρα, κατά την προηγούμενη παράγραφο και είχε την σχετική δυνατότητα δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα ενημέρωσης του κοινού για την αποτροπή διατάραξης ή παρακώλυσης συγκοινωνιών ή παρακώλυσης της λειτουργίας άλλων κοινωφελών εγκαταστάσεων».

 

Άρθρο 30:

Στο άρθρο 298 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο β΄ ως εξής:
«Το δικαστήριο, όσον αφορά τα πλημμελήματα των άρθρων 290 και 292 ή την πράξη του άρθρου 431, δύναται να απαλλάξει το δράστη από την ποινή, εφόσον πεισθεί ότι ο κίνδυνος που μπορούσε να προκύψει ή προκλήθηκε ήταν ασήμαντος ή ότι δεν χρειάζεται να επιβληθεί ποινή, αν ο δράστης τέλεσε την πράξη για την προάσπιση μείζονος κοινωνικού συμφέροντος».

 

Άρθρο 31:

Μετά το άρθρο 361 Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 361 Β ως εξής
«1. Όποιος προμηθεύει αγαθά ή προσφέρει υπηρεσίες ή αναγγέλλει με δημόσια πρόσκληση την παροχή ή προμήθεια αυτών αποκλείοντας από καταφρόνηση πρόσωπα λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
2. Εάν στην πράξη της προηγούμενης παραγράφου συμμετείχαν δύο ή περισσότεροι επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) έως είκοσι πέντε (25.000) ευρώ».

 

Άρθρο 32:

Η παράγραφος 2 του άρθρου 59 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Στις περιπτώσεις των άρθρων 224, 225 παρ. 1 περ. α’ και 2 εδ. α’, 229, 362, 363 και 364 ΠΚ, αν για το γεγονός για το οποίο δόθηκε όρκος ή η χωρίς όρκο κατάθεση ή έγινε η αναφορά στην αρχή ή η καταμήνυση ή ισχυρίστηκε ή διέδωσε ο υπαίτιος ασκήθηκε ποινική δίωξη, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, μετά την προκαταρκτική εξέταση (άρθρα 31, 43 παρ. 1 εδ. β), αναβάλλει με πράξη του κάθε περαιτέρω ενέργεια έως το τέλος της ποινικής δίωξης, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα εφετών». 

Άρθρο 33:

Το άρθρο 113 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 113- Δικαστήριο Ανηλίκων
1. Τα Δικαστήρια ανηλίκων δικάζουν τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανηλίκους, με τις παρακάτω διακρίσεις:
Α. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει: α) τις πράξεις που τελούνται από ανηλίκους εκτός από εκείνες που δικάζονται από το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων, β) τα πταίσματα που τελούνται από ανηλίκους στην έδρα του πρωτοδικείου και γ) τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του πταισματοδικείου για ανηλίκους. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων επιβάλλει επίσης τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα που ορίζονται από τον Ποινικό Κώδικα.
Β. Το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανήλικους, για τις οποίες, αν τελούνταν από ενήλικα, απειλείται ισόβια κάθειρξη, καθώς και τις πράξεις του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα εφόσον τελούνται σε βάρος προσώπου νεωτέρου από δεκαπέντε (15) ετών.
Γ. Το εφετείο ανηλίκων δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών και τριμελών δικαστηρίων ανηλίκων που λειτουργούν στα πλημμελειοδικεία.
2. Το άρθρο 119 εφαρμόζεται αναλόγως στις περιπτώσεις των εδαφίων Α και Β της προηγούμενης παραγράφου».

 

Άρθρο 34:

Το άρθρο 340 παρ. 1 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο κατηγορούμενος οφείλει να εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση· μπορεί επίσης να διορίζει δικηγόρο ως συνήγορο για την υπεράσπισή του. Στα κακουργήματα ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει υποχρεωτικά συνήγορο σε όσους κατηγορούμενους δεν έχουν από πίνακα που καταρτίζει τον Ιανουάριο κάθε έτους το διοικητικό συμβούλιο του οικείου δικηγορικού συλλόγου. Για το σκοπό αυτό κατά την έναρξη της συνεδρίασης ο πρόεδρος του δικαστηρίου διακριβώνει για το σύνολο των υποθέσεων εάν οι κατηγορούμενοι στερούνται συνηγόρου υπεράσπισης. Οι υποθέσεις στις οποίες διορίζεται συνήγορος κατά τα παραπάνω, εκδικάζονται υποχρεωτικά σε συνεδρίαση μετά από διακοπή, προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα ο διορισθείς συνήγορος. Η δικάσιμος μετά από τη διακοπή αυτή δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από 30 ημέρες.
Ο συνήγορος μπορεί να διορίζεται και πέντε εργάσιμες ημέρες τουλάχιστον πριν από τη συνεδρίαση αν το ζητήσει ο κατηγορούμενος ακόμα και με απλή επιστολή προς τον εισαγγελέα ή τον πρόεδρο.
Αν ο κατηγορούμενος αρνηθεί την υπεράσπισή του από το διορισμένο συνήγορο, ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει σε αυτόν άλλο συνήγορο από τον ίδιο πίνακα. Σε περίπτωση νέας άρνησης του κατηγορουμένου, το δικαστήριο προβαίνει στην εκδίκαση της υπόθεσης του κακουργήματος χωρίς διορισμό συνηγόρου.
Σε δίκες για κακούργημα, οι οποίες λόγω της σοβαρότητας και του αντικειμένου τους πρόκειται να έχουν μακρά διάρκεια, ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει με την ίδια διαδικασία στον κατηγορούμενο που δεν έχει συνήγορο δύο ή τρεις συνηγόρους από τον ίδιο πίνακα. Ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί την υπεράσπισή του από το συνήγορο ή τους συνηγόρους που διορίστηκαν από τον πρόεδρο, μπορεί όμως με αιτιολογημένη αίτησή του να ζητήσει από το δικαστήριο την ανάκληση του διορισμού ενός μόνο συνηγόρου, οπότε η υπεράσπιση συνεχίζεται από τους λοιπούς, εφόσον είχαν διοριστεί περισσότεροι από ένας».

 

Άρθρο 35:

Η παρ. 1 του άρθρου 279 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο συλλαμβανόμενος επ’ αυτοφώρω ή με ένταλμα οδηγείται χωρίς αναβολή στον αρμόδιο εισαγγελέα, το αργότερο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από τη σύλληψή του και, αν η σύλληψη έγινε έξω από την έδρα του, στον απολύτως αναγκαίο χρόνο για τη μεταφορά του. Αν πρόκειται για κακούργημα ή αν η σύλληψη έγινε με ένταλμα του ανακριτή, ο εισαγγελέας παραπέμπει στον ανακριτή εκείνον που έχει συλληφθεί και αν πρόκειται για πλημμέλημα, ενεργεί σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 43,47, 246 παρ. 3 και 417 κ.ε. Ειδικά σε περίπτωση σύλληψης επ’ αυτοφώρω για πλημμέλημα, ο ανακριτικός υπάλληλος ειδοποιεί με το ταχύτερο μέσο τον εισαγγελέα, ο οποίος μπορεί, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα του εγκλήματος και την προσωπικότητα του δράστη, να δώσει εντολή να αφεθεί αυτός ελεύθερος και να μην εφαρμοστεί η προβλεπόμενη για τα αυτόφωρα εγκλήματα διαδικασία του άρθρου 418 παρ. 1 εδ. α’ και 2. Στην περίπτωση αυτή ο ανακριτικός υπάλληλος υποβάλλει στον εισαγγελέα χωρίς χρονοτριβή όλες τις εκθέσεις που συντάχθηκαν για τη συγκεκριμένη υπόθεση».

Άρθρο 36:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 497 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, κάθειρξης ή περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων, η κρίση για το αν η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα ανήκει στο δικαστήριο που δίκασε. Αυτό, με ειδική αιτιολογία και εφαρμόζοντας τα κριτήρια της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου, αποφασίζει αμέσως μετά την απαγγελία της απόφασης, είτε αυτεπαγγέλτως είτε ύστερα από δήλωση του κατηγορουμένου ότι θα ασκήσει έφεση».

Άρθρο 37:

Η περίπτωση β’ της παρ. 1 του άρθρου 578 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας καταργείτα

Άρθρο 38:

1. Η παράγραφος 2 του Άρθρου μόνου του Νόμου 1178/1981 (Α΄ 187) αντικαθίσταται ως εξής:
«Για την κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα ανάλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του αδικηθέντος από κάποια από τις προβλεπόμενες στην προηγούμενη παράγραφο πράξεις το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ιδίως: α) τις επιπτώσεις του δημοσιεύματος στον αδικηθέντα, καθώς και στο οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον του, β) το είδος, τη φύση, τη σπουδαιότητα, τη βαρύτητα και την απαξία των γεγονότων, πράξεων ή χαρακτηρισμών που του αποδόθηκαν με το δημοσίευμα, γ) το είδος της προσβολής, που υπέστη, δ) την ένταση του πταίσματος του εναγομένου, ε) τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, και στ) την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων».
2. Η παράγραφος 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981 (Α΄ 187) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο αδικηθείς, πριν ασκήσει αγωγή για την προσβολή που υπέστη, υποχρεούται να καλέσει με έγγραφη, εξώδικη πρόσκλησή του τον ιδιοκτήτη του εντύπου, ή όταν αυτός είναι άγνωστος τον εκδότη ή το διευθυντή σύνταξής του, να αποκαταστήσει την προσβολή με την καταχώριση σε αυτό σύντομου επεξηγηματικού κειμένου που του υποδεικνύει. Στο κείμενο αυτό προσδιορίζονται και οι λέξεις ή φράσεις που θεωρήθηκαν προσβλητικές και πρέπει να ανακληθούν και οι λόγοι για τους οποίους η συγκεκριμένη αναφορά υπήρξε προσβλητική. Η αποκατάσταση θεωρείται ότι επήλθε αν ο ιδιοκτήτης του εντύπου, άλλως ο εκδότης ή ο διευθυντής σύνταξης αυτού, εντός διαστήματος είκοσι (20) ημερών: α) ανακαλέσει ρητά την προσβολή με την παραπάνω δημοσίευση, που γίνεται στην ίδια ή, αν δεν υπάρχει αυτή, σε ανάλογη θέση και φύλλο της αντίστοιχης ημέρας κυκλοφορίας της εφημερίδας, που είχε καταχωριστεί η αρχή του επιλήψιμου δημοσιεύματος, και σε έκταση και μέγεθος ανάλογο με το τελευταίο, και β) κοινοποιήσει στον αδικηθέντα το ως άνω δημοσίευμα αποκατάστασης. Η παρέλευση άπρακτου διαστήματος είκοσι (20) ημερών θεωρείται άρνηση εκ μέρους του ιδιοκτήτη ή εκδότη του εντύπου. Η παράλειψη της παραπάνω διαδικασίας έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης. Η αγωγή αποζημίωσης της παραγράφου 2 πρέπει να ασκηθεί εντός 6 μηνών από την πάροδο της προθεσμίας των είκοσι (20) ημερών ή της ρητής αρνητικής απάντησης, εφόσον αυτή έχει δοθεί νωρίτερα.
Εάν λάβει χώρα η δημοσίευση της ανάκλησης της προσβολής όπως περιγράφεται παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξει αστική αξίωση κατά την παράγραφο 2. Αν παρά τη δημοσίευση της ανάκλησης έχει αποδεδειγμένα προκληθεί στον αδικηθέντα περιουσιακή ζημία που οφείλεται στο επιλήψιμο δημοσίευμα, ο ενάγων δικαιούται να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο μόνο για την αξίωση αυτή. Η εκδίκαση της κατά το παρόν άρθρο αγωγής χωρεί ανεξάρτητα από την άσκηση ποινικής δίωξης για την ίδια πράξη, καθώς και της τυχόν για οποιονδήποτε λόγο αναβολής ή αναστολής της ποινικής διαδικασίας που έχει αρχίσει. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται κατά την άσκηση του δικαιώματος επανόρθωσης στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 του Προεδρικού Διατάγματος 100/2000 (Α΄ 98).».
3. Οι παράγραφοι υπ’ αριθμόν 8 και 9 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981 (Α΄ 187) αναριθμούνται σε 9 και 10, αντίστοιχα, και προστίθεται παράγραφος υπ’ αριθμόν 8 σύμφωνα με την οποία:
«Περισσότερες εγκλήσεις και αγωγές, που υποβάλλονται από τον αδικηθέντα κατά του ιδίου προσώπου, και συνδέονται με περισσότερους χαρακτηρισμούς που περιλαμβάνονται σε ένα κείμενο, άρθρο ή βιβλίο, ή σε μια εκπομπή, καθώς και σε αρθρογραφία ή εκπομπές που αφορούν το ίδιο θέμα, συνεκδικάζονται υποχρεωτικά, και εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 94επ. ΠΚ, 128, 129 ΚΠΔ και 246 ΚΠολΔ.».
4. Καταργούνται το τέταρτο και το πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 10 του άρθρου 4 του νόμου 2328/1995 (Α΄ 159).

 

Άρθρο 39: Διάθεση κατασχεθέντων, δημευθέντων προϊόντων σε Καταστήματα Κράτησης

Τα κάθε είδους προϊόντα λαθρεμπορίας που κατάσχονται, δημεύονται ή περιέρχονται ως αζήτητα στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είναι πρόσφορα για κάλυψη αναγκών κρατουμένων, μπορούν να διατίθενται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (Ν.2960/2001), σε Καταστήματα Κράτησης για τις ανάγκες των άπορων κρατουμένων.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων καθορίζεται η διαδικασία και ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης.

Άρθρο 40:

Αντικαθίσταται η παράγραφος 1 του άρθρου 7 του ΠΔ 62/2014, ως εξής:
«1. Ο θεσμός της ηλεκτρονικής επιτήρησης θα εφαρμοσθεί πιλοτικά για χρονικό διάστημα μέχρι 18 μηνών και θα αφορά: α) έως 50 κρατουμένους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης και εκτίουν αυτήν στα Καταστήματα Κράτησης Διαβατών Θεσσαλονίκης, Νιγρίτας Σερρών, Τρικάλων, Κομοτηνής και Γρεβενών, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης. Στους κρατούμενους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους και της κίνησής τους εκτός αυτής. β) έως 50 κρατουμένους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή περιορισμού και εκτίουν αυτήν στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα, οι οποίοι δηλώνουν
μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους κρατούμενους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους και της κίνησής τους εκτός αυτής. γ) έως 100 υποδίκους για εγκλήματα, η ανάκριση των οποίων υπάγεται στην αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους υποδίκους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους. Στον ως άνω αριθμό συμπεριλαμβάνονται και οι υπαγόμενοι στην παράγραφο 3 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα, οι οποίοι δηλώνουν κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, για να εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης παραμονής στην κατοικία τους. Στον ίδιο αριθμό συμπεριλαμβάνονται και υπόδικοι ή κατάδικοι φοιτητές και σπουδαστές Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, που εδρεύουν στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, στους οποίους χορηγείται άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 58 του Σωφρονιστικού Κώδικα.
δ) έως 50 υποδίκους για εγκλήματα που επισύρουν ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης ή καταδίκους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης και κρατούνται και νοσηλεύονται, για ασθένειες που προβλέπονται στο άρθρο 105 παρ. 7 ΠΚ, στο νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους υπόδικους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους».

Άρθρο 41: Σύσταση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Σωφρονιστικού Κώδικα

Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων συνιστάται τριμελής επιτροπή για την αναμόρφωση του Σωφρονιστικού Κώδικα. Η επιτροπή θα επεξεργαστεί το υπάρχον σχέδιο της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που συστάθηκε με την υπ. αριθμ. 27791/17.03.2010 (ΦΕΚ 96 τ. ΥΟΔΔ/ 17.03.2010) απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης καθώς και τις υποβληθείσες Αιτιολογική Έκθεση και Έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων. Το σχέδιο που συντάσσει η επιτροπή υποβάλλεται για κύρωση στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 76 του Συντάγματος. Η επιτροπή συγκροτείται από εισαγγελικό λειτουργό και μέλη ΔΕΠ Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Καθήκοντα γραμματέα ανατίθενται με την ίδια απόφαση σε υπάλληλο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

 

Άρθρο 42: Ενίσχυση αγροτικών φυλακών

1. Στα αγροτικά καταστήματα κράτησης και την Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (Κ.Α.Υ.Φ.) δύνανται να μετάγονται κατάδικοι κρατούμενοι, ικανοί για εργασία, ανεξαρτήτως αδικήματος, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών, μετά από πρόταση του Συμβουλίου Φυλακής και εφόσον:
(α) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ή συνολικές ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης μέχρι 10 έτη.
(β) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ή συνολικές ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης άνω των 10 ετών, έχουν εκτίσει πραγματικά το ένα πέμπτο (1/5) της ποινής τους και τους έχει χορηγηθεί τουλάχιστον μία (1) τακτική άδεια τους όρους της οποίας έχουν τηρήσει.
(γ) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας κάθειρξης, έχουν εκτίσει πραγματικά οκτώ (8) έτη και τους έχει χορηγηθεί τουλάχιστον μία (1) άδεια τους όρους της οποίας έχουν τηρήσει.
2. Κρατούμενοι των κατηγοριών (β) και (γ) οι οποίοι δεν λαμβάνουν τακτική άδεια γιατί δεν έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον, ενώ πληρούν τις λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, δύνανται να μετάγονται με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών σε αγροτικά καταστήματα κράτησης, μετά από πρόταση του Συμβουλίου Φυλακής.
3. Οι φορείς του Δημόσιου Τομέα, δύνανται να προβαίνουν σε απευθείας ανάθεση, κατόπιν διαπραγμάτευσης, προμήθειας αγαθών ή προϊόντων σε καταστήματα κράτησης που διαθέτουν αγροτικές ή βιοτεχνικές μονάδες εργασίας, στις οποίες απασχολούνται κρατούμενοι με ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Σωφρονιστικού Κώδικα.
4. Καταργείται η ΥΑ 63021 ΦΕΚ Β 2124/2012 και κάθε προηγούμενη σχετική Υπουργική Απόφαση.

Άρθρο 43: Εξ’ αποστάσεως φοίτηση κρατουμένων σε ΑΕΙ/ΤΕΙ με ηλεκτρονική επιτήρηση

Η παράγραφος 1 του άρθρου 58 του Σωφρονιστικού Κώδικα (Ν2776/1999), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρο 11 Ν.4312/2014 (ΦΕΚ Α 260/12.12.2014) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η εκπαιδευτική άδεια χορηγείται για τη φοίτηση κρατουμένων σε σχολές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, εφόσον στην περιοχή φοίτησης λειτουργεί αντίστοιχο προς την κατηγορία στην οποία ανήκουν οι ενδιαφερόμενοι κατάστημα κράτησης. Η άδεια χορηγείται από το Συμβούλιο του άρθρου 70 παράγραφος 1 του παρόντος με τις προϋποθέσεις και κατά τη διαδικασία του άρθρου 55 παράγραφος 1 περίπτωση γ`, παράγραφοι 2 και 3του παρόντος. Η διάταξη του άρθρου 56 παράγραφος 3 του παρόντος εφαρμόζεται ανάλογα. Η φοίτηση καταδίκων και υποδίκων φοιτητών και σπουδαστών Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, που δεν έχουν λάβει την ως άνω άδεια, μπορεί να γίνεται και με παρακολούθηση μαθημάτων εξ αποστάσεως. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθορίζονται οι προϋποθέσεις, ο τρόπος και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εξ αποστάσεως παρακολούθηση των μαθημάτων και των εργαστηρίων, καθώς και η συμμετοχή στις εξετάσεις των ανωτέρω φοιτητών ή σπουδαστών, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της σχολής στην οποία φοιτούν. Στους ίδιους φοιτητές και σπουδαστές, εφόσον έχουν με επιτυχία παρακολουθήσει το ένα τρίτο (1/3) των μαθημάτων και εργαστηρίων, κατά τους όρους που ορίζονται με την Κοινή Υπουργική Απόφαση του προηγούμενου εδαφίου επί ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο, μπορεί να χορηγείται άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση, χωρίς περιορισμούς του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Στην τελευταία περίπτωση η αίτηση δεν απορρίπτεται από το Συμβούλιο του άρθρου 70 παρ. 1 παρά μόνο με ειδική αιτιολογία, στην οποία πρέπει να μνημονεύονται συγκεκριμένα γεγονότα που προκύπτουν από τον πειθαρχικό φάκελο του κρατουμένου και αντιστοιχούν στην ειδική υπόσταση σοβαρών, ιδίως βίαιων, αξιόποινων πράξεων, με βάση τα οποία κρίνεται σφόδρα πιθανή η κακή χρήση της άδειας.

Άρθρο 44: Τροποποίηση του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009

1) Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009 η φράση «στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό» αντικαθίσταται ως εξής:
«στελέχωση με ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό επιστημονικό προσωπικό»
2) Η παράγραφος 2 του άρθρου 13 του Νόμου 3772/2009 αντικαθίσταται ως εξής:
«Με διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Υγείας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και συναρμόδιων υπουργών, καθορίζονται η διάρθρωση και ο τρόπος λειτουργίας των ανωτέρω Θεραπευτικών Καταστημάτων, η λειτουργία τυχόν παραρτημάτων για γυναίκες και νεαρούς κρατουμένους, η σύνδεση με συγκεκριμένο νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ., τα θέματα εντάξεως και της υπηρεσιακής και μισθολογικής κατάστασης του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.»

 

Άρθρο 45:

1. Το εδάφιο β΄ της παρ. 5 του άρθρου 22 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Εκλόγιμοι είναι οι δικαστικοί υπάλληλοι με τουλάχιστον Γ΄ βαθμό».
2. Η παρ. 7 του άρθρου 22 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Χρέη γραμματέα των παραπάνω συμβουλίων ασκεί δικαστικός υπάλληλος με τουλάχιστον Γ΄ βαθμό».
3. Ο τίτλος του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Επιλογή προϊσταμένων διευθύνσεων και τμημάτων».
4. Το εδάφιο α΄ της παρ. 1 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ως προϊστάμενοι διευθύνσεων επιλέγονται δικαστικοί υπάλληλοι του οικείου τομέα κατηγορίας ΠΕ και ΤΕ με τουλάχιστον Β΄ βαθμό»
5. Η παρ. 2 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Αν δεν υπάρχουν δικαστικοί υπάλληλοι με βαθμό τουλάχιστον Β΄ που έχουν υποβάλει αίτηση υποψηφιότητας ή αν είναι λιγότεροι από τον απαιτούμενο κατά την παράγραφο 4 αριθμό κρινομένων, κρίνονται προς επιλογή και δικαστικοί υπάλληλοι με βαθμό Γ` που υπέβαλαν αίτηση υποψηφιότητας, προηγουμένων εξ αυτών όσων έχουν περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στο συγκεκριμένο βαθμό, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός κρινομένων».
6. Η παράγραφος 3 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ως προϊστάμενοι τμημάτων επιλέγονται δικαστικοί υπάλληλοι του οικείου δικαστηρίου, εισαγγελίας ή υπηρεσίας, κατηγορίας ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ με βαθμό τουλάχιστον Β΄. Αν δεν υπάρχουν δικαστικοί υπάλληλοι με τον βαθμό αυτό ή αν ο αριθμός τους δεν είναι επαρκής, κρίνονται προς επιλογή και δικαστικοί υπάλληλοι με τον περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στο Γ΄ βαθμό, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος κατά την παράγραφο 4 αριθμός κρινομένων.»
7. Στη διάταξη της παρ. 2Γ του άρθρου 12 του Ν. 4229/2014 (Α΄ 8), μετά το εδάφιο α΄, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η ισχύς των πινάκων κατάταξης κατά σειρά επιτυχίας των υποψηφίων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων δικαστικών υπαλλήλων η οποία προκηρύχτηκε με την υπʼ αριθμό 5223/23.01.2009 απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης (τεύχος Προκηρύξεων ΑΣΕΠ 23) παρατείνεται έως τις 30.06.2016».
8. Το άρθρο 15 του Ν. 4315/2014 (Α΄ 269) καταργείται.

 

Άρθρο 46:

Η μεταβατική διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 165 «Μεταβατικές και τελικές διατάξεις» του Ν. 4194/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» καταργείται. 

 

Άρθρο 47:

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 28 του N. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» προστίθεται στην αρχή εδάφιο:
«Μετάθεση συμβολαιογράφου επιτρέπεται από μια ειρηνοδικειακή περιφέρεια σε άλλη».
2. Η παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» καταργείται.
3. Το τρίτο εδάφιο της δεύτερης υποπαραγράφου της παρ. 7 του άρθρου 25 του Ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» αντικαθίσταται ως εξής:
«Επιτυχόντες θεωρούνται εκείνοι που έλαβαν βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο με δέκα (10) μονάδες σε κάθε μάθημα. Οι ανωτέρω υποβάλλουν αίτηση προτίμησης για τον διορισμό τους σε κενή έδρα συμβολαιογράφου ανεξαρτήτως ειρηνοδικειακής περιφέρειας και διορίζονται με σειρά προτεραιότητας ανάλογα με τη βαθμολογία τους».
4. Η παρ. 8 του άρθρου 25 του άρθρου 25 του ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση ισοβαθμίας επιτυχόντων για την ίδια έδρα συμβολαιογράφου διενεργείται κλήρωση».

 

Άρθρο 48:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα ή συμβολαιογράφου που εκτελεί έργα υποθηκοφύλακα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου ανατίθεται σε συμβολαιογράφο της έδρας του Ειρηνοδικείου με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου. Αν στην ίδια ειρηνοδικειακή περιφέρεια υπηρετούν περισσότεροι του ενός συμβολαιογράφοι, η επιλογή γίνεται με κριτήριο την αρχαιότητα άλλως τα έτη προηγούμενης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατόπιν αιτήματος του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου η ανάθεση μπορεί να γίνει και εκ περιτροπής σε όλους τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας. Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο.
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα.
Ο συμβολαιογράφος στον οποίο, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ανατέθηκαν προσωρινά τα έργα του υποθηκοφύλακα, δύναται να υποβάλει αίτηση παραίτησης στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποδοχή ή μη της αίτησης αυτής, καθώς και ο ορισμός νέου αναπληρωτή γίνονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου. Ο συμβολαιογράφος στον οποίο ανατέθηκαν καθήκοντα σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δύναται να παραιτηθεί και η αποδοχή ή μη της αίτησης παραίτησής του, καθώς και ο ορισμός του επόμενου σε σειρά αρχαιότητας συμβολαιογράφου ως αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, γίνεται από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο. Η υποβολή αίτησης παραίτησης δεν αναστέλλει την ισχύ της πράξης διορισμού.» 

 

Άρθρο 49:

Στο τέλος του άρθρου 4 του ν. 724/1977 (Α΄ 299) προστίθεται διάταξη ως εξής:
«Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δίνεται η δυνατότητα μεταφοράς οργανικών θέσεων μεταξύ των έμμισθων υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων για την εξυπηρέτηση υπηρεσιακών αναγκών».

 

Άρθρο 50:

1. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 13 του ν. 2993/2002 «Τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών (κ.ν. 1756/1988) και του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων (κ.ν. 2812/2000) και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 58 Α΄) αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκηρύσσεται διαγωνισμός για την κάλυψη κενών θέσεων ειδικών Αμίσθων Υποθηκοφυλάκων».
2. Οι παράγραφοι 3 έως 6 του άρθρου 13 Ν. 2993/2002 αναριθμούνται σε 2, 3, 4 και 5 αντίστοιχα και η παράγραφος 7 του ίδιου άρθρου καταργείται.
3. Η περίπτωση δ) της αναριθμημένης παραγράφου 4 του άρθρου 13 Ν. 2993/2002 αντικαθίσταται ως εξής:
«δ) πτυχίο Νομικού Τμήματος Νομικής Σχολής και βαθμό Α΄, Β΄ ή Γ΄ υπαλλήλου έμμισθου υποθηκοφυλακείου»

Άρθρο 51:

Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 3 του Ν.Δ. 811/1971 «Περί τροποποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων του Α.Ν. 153)1967 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του από 19/23 Ιουλίου 1941 Κανονιστικού Διατάγματος «περί Οργανισμού Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» (Α’ 9) αντικαθίσταται ως εξής:
«Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται έπειτα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μετά από γνωμοδότηση της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου δύναται, σε περίπτωση θανάτου ή για οποιονδήποτε λόγο οριστικής αποχώρησης από την υπηρεσία ειδικού άμισθου Υποθηκοφύλακα, να συγχωνευθεί το άμισθο υποθηκοφυλακείο με όμορο έμμισθο ή άμισθο υποθηκοφυλακείο της ίδιας ειρηνοδικειακής ή πρωτοδικειακής περιφέρειας, ή να μετατραπεί σε έμμισθο».

 

Άρθρο 52:

Πρόσωπα του ίδιου ή άλλου φύλου τα οποία έχουν τελέσει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης που προβλέπεται από το δίκαιο του τόπου τέλεσής του, με μέλη διπλωματικών αποστολών, μέλη έμμισθων προξενικών αρχών, καθώς και υπαλλήλους διεθνών οργανισμών που έχουν την Έδρα τους ή Γραφείο στην Ελλάδα, θεωρούνται μέλη της οικογένειας αυτών για τους σκοπούς της εφαρμογής της Σύμβασης της Βιέννης για τις Διπλωματικές Σχέσεις, της Σύμβασης της Βιέννης για τις Προξενικές Σχέσεις, και των κατά περίπτωση Συμφωνιών Έδρας και συναφών διεθνών συμφωνιών, αντιστοίχως, εφόσον έχουν ανακοινωθεί καταλλήλως από το Κράτος αποστολής ή τον διεθνή οργανισμό.

Άρθρο 53:

«Η παράγραφος 10 του άρθρου 30 του νόμου 4251/2014 αντικαθίσταται ως εξής:
10. Περιουσία που αποτελεί προϊόν της εγκληματικής δραστηριότητας του παρόντος άρθρου, καθώς και των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 29 ή που αποκτήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο από προϊόν τέτοιας εγκληματικής δραστηριότητας ή περιουσία που χρησιμοποιήθηκε, εν όλω ή εν μέρει, ή προορίζονταν να χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση της παραπάνω εγκληματικής δραστηριότητας κατάσχεται και μπορεί να δημευθεί με την καταδικαστική απόφαση, αν ανήκει στον αυτουργό ή σε οποιονδήποτε από τους συμμετόχους. Αν το δικαστήριο, αυτεπαγγέλτως ή μετά από αίτημα διαδίκου ή τρίτου, κρίνει ότι η δήμευση που θα επιβληθεί στον καταδικασθέντα θα αποστερήσει τον ίδιο ή τρίτους, ιδίως την οικογένειά του, από πράγμα που εξυπηρετεί τον αναγκαίο βιοπορισμό τους και ότι υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί σε αυτούς υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη, δεν επιβάλλει αυτήν. Η απόδοση περιουσίας στον ιδιοκτήτη της γίνεται σύμφωνα με τα άρθρα 310 παράγραφος 2 και 373 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Σε περίπτωση που η περιουσία ή το προϊόν κατά το πρώτο εδάφιο υπερβαίνει τις τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ και δεν είναι δυνατόν να κατασχεθεί, κατάσχονται και δημεύονται υπό τους όρους του ίδιου εδαφίου περιουσιακά στοιχεία ίσης αξίας προς εκείνη της προαναφερθείσας περιουσίας ή του προϊόντος».

 

Άρθρο 54:

1. Στην παράγραφο 10 του άρθρου 1 του Κεφαλαίου Α΄ του νόμου 4336/2015 (Α΄ 94) που εισάγεται με το Άρθρο 2, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α΄: «Ρυθμίσεις Θεμάτων Αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού», ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α.4. : «Τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010», αντικαθίσταται η φράση «του ν. 3859/2010» με τη φράση «του ν. 3869/2010».
2. Στο άρθρο 3 του Κεφαλαίου Α΄ του νόμου 4336/2015 (Α΄ 94) που εισάγεται με το Άρθρο 2, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α΄: «Ρυθμίσεις Θεμάτων Αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού», ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α.4. : «Τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010», αντικαθίσταται η φράση «του ν. 3859/2010» με τη φράση «του ν. 3869/2010».

Άρθρο 55:

Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 50 του ν. 1756/1988 (Α΄ 35), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Για την εμφάνιση στη νέα τους θέση των κατά το προηγούμενο εδάφιο προαγόμενων και μετατιθέμενων δικαστικών λειτουργών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 52 του παρόντος». 

 

Άρθρο 56:

Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορεί να ανατίθενται καθήκοντα φύλαξης του κτιρίου της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου σε προσωπικό του κλάδου ΔΕ Φύλαξης

Άρθρο 57: Μεταβατικές διατάξεις.

1. 1. Με εξαίρεση τις ρυθμίσεις που ακολουθούν, τα σύμφωνα συμβίωσης που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου εξακολουθούν να διέπονται από το ν. 3719/2008. Οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στα σύμφωνα αυτά. Τα μέρη έχουν δικαίωμα να υπαχθούν συνολικά στις διατάξεις του παρόντος νόμου με συμβολαιογραφική πράξη. Αντίγραφο της πράξης καταχωρίζεται στο ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου, όπου είχε καταχωριστεί και η σύσταση του συμφώνου.
2. Σύμφωνα συμβίωσης που καταρτίζονται μετά την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου διέπονται αποκλειστικά από τις διατάξεις αυτού.

 

Άρθρο 58: Έναρξη ισχύος

Η ισχύς αυτού του νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν στις επιμέρους διατάξεις του ορίζεται διαφορετικά.