Πλατεία Βικτωρίας! Η αθλιοτητα συνεχιζεται

Μία από τις παλαιότερες πλατείες των Αθηνών είναι η πλατεία Βικτωρίας (Κυριακού).

Την ονόμασαν προς τιμήν της Βασίλισσας της Βρετανίας Βικτώρια, επειδή μας έδωσε τα Επτάνησα, ως δώρο, όταν ανέλαβε τη Βασιλεία στην Ελλάδα ο Πρίγκιπας της Δανίας Γεώργιος ο Α΄, ανιψιός της Βικτώριας. Το όνομα δηλαδή της πλατείας, τιμά με δουλικότητα την επιστροφή στον ιδιοκτήτη σημαντικών εδαφών του Ιονίου πελάγους από τους άρπαγες!!  Και μάλιστα γίνεται σε ένδειξη ευχαριστίας, που μας πρόσφεραν κι ένα ξένο αξιωματούχο ως ηγέτη, λες και οι Ελληνικοί αριστοκρατικοί ή βασιλικοί οίκοι είχαν εξαφανισθεί από τη χώρα. Λες κι αφού έπρεπε να υπάρξει Βασιλεία, δεν υπήρχαν Φωκάδες, Άγγελοι, Γαβαλάδες, Κομνηνοί, Παλαιολόγοι, Ραγγαβήδες, Υψηλάντηδες και τόσοι άλλοι.

Η πλατεία Βικτωρίας πάντως άκμασε…… Έγινε ένα σημαντικό σημείο της νέο κλασσικής Αθήνας. Επιφανείς Αθηναίοι κατοίκησαν στην περιοχή. Στρατιωτικοί, μεγαλοαστοί, έμποροι και καλλιτέχνες, έζησαν για πολλές δεκαετίες στη πλατεία.

Ζήσαμε κι εμείς εκεί. Ταπεινοί απόγονοι όλων εκείνων. Καθημερινοί άνθρωποι της εργασίας και της βιοπάλης. Τρέξαμε στα πλακόστρωτα της πλατείας σαν παιδιά. Δώσαμε ραντεβουδάκια ως έφηβοι. Ανοίξαμε το πρώτο γραφείο ως επαγγελματίες. Και κάποιοι από εμάς έφυγαν λίγο μακρύτερα κάποιοι παρέμειναν εκεί.

Επειδή τίποτε στην ζωή δεν είναι γραμμικό, φαίνεται πως και στη ζωή της πλατείας ήρθε η στιγμή να κλείσει ο κύκλος. Αυτοί που ονόμασαν παραπλανητικά την πλατεία Νίκη (Βικτώρια) τιμώντας μια ήττα, δηλαδή τη παραχώρηση της διακυβέρνησης σε ξένους, θα πρέπει σήμερα να είναι υπερήφανοι.

Η νέο-ταξική κουλτούρα των ανοικτών συνόρων, της καταπάτησης του Συντάγματος και των νόμων, υπέρ μιας ειρηνικής μεν, εισβολής δε, του κράτους αλλά και της Ευρώπης, από Ασιατικούς κι Αφρικανικούς πληθυσμούς, που η ίδια η Νέα Τάξη έβαλε σε κίνηση βομβαρδίζοντας κι εξαθλιώνοντας τα κράτη και τις πατρίδες τους, θριαμβεύει στη Πλατεία.

Δεκάδες ύποπτες οργανώσεις, πηγαινοφέρνουν ανθρώπους που μπήκαν παράνομα στη χώρα. Τους κοιμίζουν στη πλατεία. Τους ταΐζουν στη πλατεία. Τους πλένουν στη πλατεία. Πληθυσμούς  με διαφορετικές θρησκείες και με διαφορετικούς στόχους. Κάποιοι από αυτούς είναι παραπλανημένοι. Κάποιοι απατημένοι. Κάποιοι δυστυχείς. Και κάποιοι είναι φυτευτοί, τζιχαντιστές, εν δυνάμει τρομοκράτες, δολοφόνοι, απάνθρωποι.

Εκείνοι όμως που υπομένουν την ξενόφερτη εισβολή, στη πλατεία τους, στη πόρτα του σπιτιού τους, στην είσοδο του μαγαζιού τους, στο πεζοδρόμιό τους, στα παρτέρια και στα παγκάκια τους, δεν είναι ετερόκλητοι. Ούτε ετερό-θρησκοι. Ούτε μιλάνε πολλές γλώσσες. Ούτε παρανόμησαν, ούτε έχουν αδιαφανείς στόχους και σίγουρα δεν είναι εν δυνάμει τρομοκράτες.

Είναι νομοταγείς Έλληνες πολίτες, βουτηγμένοι στην οικονομική κρίση, από την επί δεκαετίες κακοδιαχείριση των αρπαχτικών κυβερνόντων. Εκείνων των πολιτικών σχηματισμών, που άλλα έταζαν προεκλογικά κι άλλα έκαναν μετεκλογικά. Εκείνων που περήφανα φώναζαν «ανήκωμεν εις την Δύσην» για να γίνουμε σήμερα αποθήκη της Ασίας.. Εκείνων που ξιφουλκούσαν λέγοντας «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες κι έξω οι βάσεις του Θανάτου» για να πάρουν σήμερα το στρατό από τα σύνορα και να φέρουν ξένους αστυνομικούς…  Εκείνων που μιλούσαν για «τιμημένα γηρατειά» για να καταδικάσουν σήμερα τους γέροντες της πλατείας Βικτωρίας, να ζουν ανάμεσα στις ακαθαρσίες και στα απορρίμματα εξαθλιωμένων ξένων…

Εκείνων των πολιτικών που ενώ σκέπασαν τη χώρα με οικονομική εξαθλίωση, τώρα υπόσχονται να λύσουν το πρόβλημα επιβάλλοντας και κοινωνική εξαθλίωση.  Που φέρνουν με το ζόρι την καταστροφή της χώρας εντός των τειχών.

Βλέπετε αυτοί είναι όλοι βολεμένοι με τα λεφτά τους στην Ελβετία και στο Λουξεμβούργο, και αν καταστραφεί και ξεπουληθεί η χώρα, δεν θα χρειαστεί να δώσουν σε κανένα λογαριασμό για όλα όσα έκαναν τόσα χρόνια.

Δεν είδα βλέπετε κανέναν από τους ευαίσθητους να τρέξει να εξομαλύνει τη κατάσταση στη πλατεία, να δώσει λύσεις, να επαναφέρει στο φυσιολογικό τη ζωή των κατοίκων.
Ή αν τέλος πάντων υπάρχει αδυναμία, να πεί υποστηρικτικά: «je suis Πλατεία Βικτωρίας».
Τόσο απλή είναι η ιστορία της πλατείας Βικτωρίας, της πλατείας της Ήττας μας.