Κτιζουν μουσουλμανικές συνοικίες μέσα στην Αθήνα !!!!!

Εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος πρωτευούσης και από το πάρκο "Αντώνη Τρίτση" στο Ίλιον θα ξεκινήσουν να κτίζονται οι μουσουλμανικές συνοικίες στην Αθήνα που θα στεγάσουν σε πρώτη φάση 25.000 και σε δεύτερη πάνω από 100.000 λαθρομετανάστες και πρόσφυγες.

Όσα προανήγγειλε την Κυριακή ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας ότι, δηλαδή, θα μοιραστούν πρόσφυγες και λαθρομετανάστες σε όλη την επικράτεια αν δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση, γίνονται άμεσα πράξη και με 25.000 λαθρομετανάστες και πρόσφυγες εγκλωβισμένους σε διάφορα σημεία όλης της χώρας (με πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις καθώς κανείς δεν είναι σίγουρος για το πόσοι πραγματικά έχουν εγκλωβιστεί στην χώρα) η κυβέρνηση είναι διαθέσιμη να επιτάξει όσους ανοιχτούς χώρους υπάρχουν όπου και αν είναι αυτοί αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Όπως επιβεβαίωσε ο δήμαρχος Νίκος Ζενέτος μόλις το πρωί της Δευτέρας  ο Στρατός έχει αναλάβει από το πρωί και στήνει σκηνές για την φιλοξενία 800 προσφύγων και λαθρομεταναστών στο πάρκο, με την προοπτική να δημιουργηθεί υποδομή για 5.000 συνολικά.

«Είναι στο νότιο μέρος του πάρκου, στον περιβάλλοντα χώρο των αθλητικών εγκαταστάσεων του δήμου. Μας ενημέρωσαν χθες το βράδυ, συγκαλέσαμε έκτακτο δημοτικό συμβούλιο και θέσαμε τις προϋποθέσεις» είπε  ο κ. Ζενέτος.

Σύμφωνα με τον κ. Ζενέτο ο στρατός θα πρέπει να διαμορφώσει και τον περιβάλλοντα χώρα στο πάρκο Τρίτση προκειμένου εκεί να στηθεί ο νέος καταυλισμός προσφύγων μέσα στην Αττική. Άλλη μια μουσουλμανική "πόλη" δηλαδή μέσα στην "καρδιά" της περιφέρειας πρωτευούσης.

Ο Στρατός ανέλαβε να στήσει σκηνές από την Κυριακή και στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό.

Με γοργούς ρυθμούς προχωρούν οι εργασίες για την δημιουργία χώρου φιλοξενίας στο πρ. αεροδρόμιο του Ελληνικού της τάξης των 3,000 ατόμων που θα προστεθούν στους 1000 - 1500 που στεγάζονται στο κτίριο του χόκεϋ ήδη, από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Στο Ελληνικό θα φιλοξενηθούν περίπου 15.000 από τους 100.000 της πρώτης φάσης.

Το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής υπό το βάρος των λαθρομεταναστευτικών ροών έσπασε τη συμφωνία που είχε κάνει πριν από λίγο καιρό με τους τρεις δημάρχους των όμορων με το Ελληνικό Δήμων, Ελληνικού - Αργυρούπολης, Αλίμου και Γλυφάδας για τη χρήση μόνο του κτιρίου του Χόκεϋ και ανοίγει και άλλα κτίρια προκειμένου να στεγαστούν λαθρομετανάστες και πρόσφυγες.

Απο την Παρασκευή (26/2) γερανοί ξεφορτώνουν εξοπλισμό ώστε το κτίριο "Σένγκεν" (το κτίριο των αναχωρήσεων του παλαιού αεροδρομίου στην παραλιακή) να μπορεί να φιλοξενήσει 3.000 και πλέον μετανάστες. Την ευθύνη για την λειτουργία της εγκατάστασης έχουν αναλάβει υπάλληλοι του υπουργείου με την συνδρομή της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του vimaonline.gr μέσα στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης είναι να ανοίξει και άλλα κτίρια στο χώρο του πρ. αεροδρομίου ώστε να καλυφθούν οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες στέγασης των μεταναστών - προσφύγων.  Πληροφορίες αναφέρουν πως η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει και το κτίριο που βρίσκεται στο ανατολικό αεροδρόμιο από την πλευρά της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Ένα τέτοιοι ενδεχόμενο όμως, είναι σίγουρο πως θα βρει τη σθεναρή αντίδραση του Δημάρχου Ελληνικού - Αργυρούπολης Γιάννη Κωνσταντάτου.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα και έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα τις τελευταίες ημέρες, ερωτηματικά προκύπτουν για το εάν η κυβέρνηση  θα τηρήσει την υπογραφή της και θα αδειάσει το Ελληνικό στις 31 Μαρτίου ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες της επένδυσης στο πρ. Αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Οι τοπικές κοινωνίες των όμορων δήμων είναι ιδιαίτερα ανήσυχες, καθώς, αντί της επένδυσης, της ποθούμενης ανάπτυξης και των νέων θέσεων εργασίας, που θα δώσουν ανάσα στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία, βλέπουν να δημιουργούνται καταυλισμοί μεταναστών και προσφύγων.

Η κυρίαρχη πλέον, άποψη των πολιτών είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα πρέπει επιτέλους εκτός από τους λαθρομετανάστες και τους πρόσφυγες να ασχοληθεί και με τους κατοίκους αυτής της χώρας.

Οι μουσουλμανικές πόλεις "ξεφυτρώνουν" πλέον σαν τα "μανιτάρια", το ζήτημα είναι να μην γίνουν "πυρηνικά".

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚHΣΗ ΜΕ 1.000.000 ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ-ΛΑΘΡΟ!!!!Ο αν. υπουργός Εξωτερικών Ν.Ξυδάκης προτείνει να ζευγαρώνουν οι Ελληνες και οι Ελληνίδες με πρόσφυγες & λάθρο για να λυθεί το... δημογραφικό!!!!

Nα ζευγαρώνουν οι Ελληνες (και κυρίως οι Ελληνίδες αφού το 70% των προσφύγων και των λάθρο είναι άνδρες) με μουσουλμάνους πρόσφυγες και λάθρο για να λυθεί το δημογραφικό! Αυτό προτείνει ο Ν.Ξυδάκης.

 Θεωρεί ότι οι παραπάνω "ισλαμιστές επιβήτορες" θα ενταχθούν στην ελληνικ΄κοινωνία; Μήπως θα βαπτιστούν και ορθόδοξοι χριστιανοί;

 Τελικα οι μπολσεβικοι του ΣΥΡΙΖΑ εχουν πεταξει εντελως τις μασκες!!!

«Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι τεράστιο, μεσομακροπρόθεσμα μπορεί να ωφεληθεί η Ελλάδα από την ενσωμάτωση ανθρώπων που θέλουν να μπουν στην κοινωνία να εργαστούν να ενσωματωθούν» δήλωσε το πρωί της Δευτέρας ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ν.Ξυδάκης για τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που εγκλωβίζονται μέρα με την μέρα στην χώρα μας! 

Ο υπουργός, που είδε λύση του δημογραφικού προβλήματος μέσα στην χαοτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, δεν παρέλειψε να συγκρίνει την Ελλάδα των τριών μνημονίων του 2015 με την Αυστρία, διερωτώμενος: «Η Αυστρία των 9 εκατομμυρίων έχει πάρει 95 χιλιάδες, θα φτάσει τους 130, η Ελλάδα δεν μπορεί να απορροφήσει 20 και 30 χιλιάδες ανθρώπους»; Ο κύριος Ξυδάκης, αντλώντας αισιοδοξία για την αντιμετώπιση της κατάστασης από άλλες παρόμοιες τραγωδίες που έζησε ο κόσμος και η περιοχή ιστορικά, δεν δίστασε μάλιστα, στην συνέντευξή του στα Παραπολιτικά fm, να συμπληρώσει:

«Τέτοιο καταφύγιο  έχει δώσει η κατεστραμμένη Κύπρος μετά το ’74 στους πρόσφυγες του Λιβάνου και οι πρόσφυγες του Λιβάνου συνέβαλαν στο κυπριακό θαύμα μετά την καταστροφή του ’74. Τέτοιο καταφύγιο έχει προσφέρει  πολλές φορές η Ελλάδα, οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί που έμειναν στην Ελλάδα και τα παιδιά τους μιλούν μόνο ελληνικά δεν προσέφεραν στην Ελλάδα»; 

«Νομίζω ότι το πράγμα δεν πάει καλά ήδη, οπότε πόσο χειρότερα να πάει; Αυτή η κατάσταση την οποία φοβόμαστε είναι αυτό, κάποιοι να προκαλέσουν ένα ντόμινο. Ήταν διατυπωμένη ρητώς η επιθυμία της Αυστριακής υπουργού ότι είναι επιθυμητό το ντόμινο effect.  Άρα χειρότερο δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει εύκολα, το χειρότερο έχει συμβεί εδώ και αρκετές εβδομάδες όταν περίπου 12-13 αποφάσεις των ευρωπαϊκών συμβουλίων δεν εφαρμόστηκαν» είπε ακόμα ο κύριος Ξυδάκης και επανέλαβε ότι «η Ελλάδα έχει μια εμπειρία από μεταναστευτικές ροές, ας θυμηθούμε τι υποδέχτηκε από το ’90 που έπεσαν τα σύνορα, τέλειωσε ο ψυχρός πόλεμος και το Σιδηρούν παραπέτασμα τι υποδέχτηκε. Φτάσαμε να ξεπερνάμε το 1 εκατομμύριο σε βάθος εικοσαετίας…  έχει κάποιες αντοχές η Ελλάδα, δεν είναι ένα κράτος των 600 χιλιάδων ώστε να λυγίσει με τους 20 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ωστόσο πρέπει να τους δοθεί μια βοήθεια άμεση».

Τι άλλο θα ακούσουμε!Την ιδια στγμη αποκαλυπτεται πληρως το σχεδιο των μπολσεβικων για "ένταξη στην ελληνική κοινωνία" του 1.000.000 προσφύγων και λάθρο που αναμένεται να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα τον επόμενο χρόνο και μη έχοντας πλέον δρόμο επιστροφής (η Συρία είναι ολοσχερώς κατεστραμμένη και πριν την παρέλευση 10ετίας δεν θα υπάρχουν καν δομές για να επιστρέψουν) ο υπουργός Παιδείας Ν.Φίλης προχώρησε σε δηλώσεις επιβεβαίωσης ότι όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να αποδεχθούμε την εθνική μας και θρηκευτική μας αλλοίωση καθώς ζήτησε από την σχολική κοινότητα “κάθε σχολείο, κάθε γειτονιά όλη η Ελλάδα να είναι μία ανοιχτή αγκαλιά” για τους πρόσφυγες.

“Καλούμε τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών, τους συλλόγους γονέων, τις δομές αλληλεγγύης, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Εκκλησία, να συντονίσουν τη δράση τους και να προσφέρουν απλόχερα τη βοήθεια και την αλληλεγγύη που είναι τόσο αναγκαίες για τους πρόσφυγες.” τονίζει ο υπουργός Παιδείας.

Συμμαθητές θα είναι από το Σεπτέμβριο τα παιδιά των προσφύγων με όλα τα παιδιά των ελληνικών οικογενειών που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της χώρας.

 Αυτό περιλαμβάνεται στο σχέδιο της κυβέρνησης για "ένταξη στην ελληνική κοινωνία" του 1.000.000 προσφύγων και λάθρο που αναμένεται να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα τον επόμενο χρόνο και μη έχοντας πλέον δρόμο επιστροφής (η Συρία είναι ολοσχερώς κατεστραμμένη και πριν την παρέλευση 10ετίας δεν θα υπάρχουν καν δομές για να επιστρέψουν).   Ουσιαστικά θα κυριαρχήσειπληθυσμιακά σε όλη την βόρειο Ελλάδα και τα νησιά, ενώ βάσει του ρυθμού γεννήσεων το 1 εκατ. μέσα σε δέκα χρόνια για έχει ιπλασιαστεί, ολοκληρώνοντας έτσι την "βίαιη" πληθυσμιακή μετάλλαξη της χώρας.   

Το ελληνικό σχέδιο δράσης που εστάλη στο Βερολίνο περιλαμβάνει πάντως και άμεση δημιουργία σχολικών τάξεων υποδοχής σε όλα τα hot spots, για όσα παιδιά δεν παραμείνουν στην Ελλάδα.   Εκεί θα διδαχθούν και γερμανικά - σύμφωνα με χωριστό σκέλος του σχεδίου.   Η αντίδραση στις Βρυξέλλες για το ελληνικό σχέδιο ήταν θετική, διαβεβαίωσε ο Νίκος Φίλης, που επισήμανε ότι τα παιδιά των προσφύγων που επιθυμούν να παραμείνουν στη χώρα μας μπορούν να εντάσσονται σε τάξεις υποδοχής των δημόσιων σχολείων και αργότερα στις κανονικές τάξεις των Ελλήνων μαθητών. Όσο για τη χρηματοδότηση, θα γίνει μέσω κονδυλίου που θα καταβληθεί στη χώρα για την συνολική αντιμετώπιση του προσφυγικού κύματος.   Ο τρεις κεντρικοί στόχοι του σχεδίου αναλύθηκαν ως εξής:

1. Ψυχοκοινωνική στήριξη των παιδιών, ειδικά των ασυνόδευτων   

2. Παροχή βασικών δεξιοτήτων γραμματισμού   

3. Γλωσσική και πολιτισμική προετοιμασία για την αφομοίωσή τους στην Ελλάδα\   Σε αντάλλαγμα θα υπάρξει παροχή οικονομικής βοήθειας πάνω από 1 δισ. ευρώ και μια αόριστη υπόσχεση για "χαλάρωση" του Μνημονίου... 

Στο μήνυμα του ο υπουργός Παιδέιας επισημαίνει:

“Κανένας πρόσφυγας μόνος του, κανένα παιδί αφημένο στην τύχη του. Σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, όλη η Ελλάδα μια ανοιχτή αγκαλιά!

Το δράμα της προσφυγιάς δεν έπαψε ποτέ να επαναλαμβάνεται.

Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν – κι οι διαδρομές που γίνονται ακόμη πιο μαρτυρικές.
Το 1922, ήταν το 1,5 εκατομμύριο οι Έλληνες της Μικράς Ασίας που πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, διωγμένοι από τις πατρογονικές τους εστίες όπου διέπρεπαν και ευδοκιμούσαν επί αιώνες. 

Σήμερα, είναι οι Σύριοι –και όχι μόνο– πρόσφυγες, θύματα ενός αδυσώπητου, παράλογου πολέμου όπου διακυβεύονται τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα, συμφέροντα που αδιαφορούν πλήρως για τη ζωή και τα δικαιώματα του ανθρώπου, ακόμη και για τα στοιχειώδη δικαιώματα των παιδιών.

Παιδιών που έμειναν χωρίς σπίτι, χωρίς σχολείο, χωρίς γονείς ακόμη, αθώων παιδιών που θαλασσοπνίγονται σε μια απελπισμένη πορεία για ένα καλύτερο αύριο,  που εναποθέτουν το παρόν και το μέλλον τους σε μια αβέβαιη φυγή, σε μια σύγχρονη Οδύσσεια των απεγνωσμένων και των αδικημένων.

Μπροστά σε αυτή την ανείπωτη , παράλογη τραγωδία, εμείς εδώ σε αυτόν τον τόπο που τόσο έχει υποφέρει και δοκιμαστεί από την προσφυγιά μες τους αιώνες, απλώνουμε και τα δυο μας χέρια στους συνανθρώπους μας που βρέθηκαν, δίχως οι ίδιοι να το θελήσουν, στην ανάγκη μας.
Απλώνουμε τα χέρια μας και αγκαλιάζουμε τα παιδιά που μας έρχονται από μακριά, για να μπορέσουν να επιβιώσουν πρώτα, και κατόπιν να βρουν ξανά την ηρεμία, τη φροντίδα και τη θαλπωρή που κάθε παιδί έχει τόσο ανάγκη.

Εμείς, όλοι κι όλες στα σχολεία μας –νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές, γονείς και κάθε εμπλεκόμενος στην εκπαιδευτική διαδικασία– δίνουμε το σύνθημα: κανένας πρόσφυγας μόνος του, κανένα παιδί αφημένο στην τύχη του!

Συγκεντρώνουμε ό,τι  μπορούμε, τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, ρουχισμό κι ό,τι άλλο χρειάζεται για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή, ανθρώπινη καθημερινότητα.
Τα παιδιά για τα παιδιά, οι άνθρωποι για τον άνθρωπο.

Με αυτές τις σκέψεις και σε αυτή την τόσο πιεστική και κρίσιμη συγκυρία, καλούμε τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών, τους συλλόγους γονέων, τις δομές αλληλεγγύης, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Εκκλησία, να συντονίσουν τη δράση τους και να προσφέρουν απλόχερα τη βοήθεια και την αλληλεγγύη που είναι τόσο αναγκαίες για τους πρόσφυγες. Το δρόμο τον δείχνουν οι μαθητές από πολλά σχολεία της Ελλάδας που επισκέπτονται τους καταυλισμούς των προσφύγων και προσφέρουν ακόμη και το καθημερινό τους κολατσιό για να τραφούν τα πεινασμένα παιδιά. 

Σε κάθε σχολείο λοιπόν,  σε κάθε γειτονιά, όλη η Ελλάδα μια ανοιχτή αγκαλιά, για να κάνουμε πράξη τα λόγια του ποιητή: ‘’Μοίρα των αθώων, είσαι η δική μου η Μοίρα"

Μίκης Μάντακας: Ένας Μάρτυρας της Ευρώπης

Σήμερα συμπληρώνονται 41 χρόνια από την ημέρα της δολοφονίας του Έλληνα εθνικιστή φοιτητή Μίκη Μάντακα, ενός ενεργού μέλους του Ε.Σ.Ε.Σ.Ι και της Ιταλικής FUAN, από δύο μέλη της άκρας αριστεράς: Τον Αλβάρο Λογιάκονο, της Potere Operaio και τον Φαμπρίτσιο Παντσιέρι, μέλους της Avanguardia Communista. 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ 

Η Δίκη του Primavalle

Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου του 1975, στα δικαστήρια της Ρώμης, που βρίσκονται στο ιστορικό της κέντρο, διεξαγόταν η δίκη του Ακίλε Λόλο. Ενός ακροαριστερού που διέπραξε μία από τις πιο φρικτές δολοφονίες στην ευρωπαϊκή ιστορία της τρομοκρατίας. Είναι η περίφημη υπόθεση του Primavalle, όπου δύο παιδιά, ο Στέφανο και ο Βιρτζίλιο Ματέι (8 και 22 χρονών αντίστοιχα), κάηκαν ζωντανά μετά από εμπρηστική επίθεση στο σπίτι τους, που σαν στόχο είχε τον πατέρα Ματέι, γνωστό στέλεχος του ιταλικού νεοφασιστικού κόμματος MSI στην περιοχή. 

Από το πρωί της ημέρας της δίκης ξέσπασαν άγρια επεισόδια μεταξύ των συγκεντρωμένων συναγωνιστών και αριστερών, που κατέληξαν σε οδομαχίες και συγκρούσεις, ακόμα και μπροστά στην είσοδο του ποινικού δικαστηρίου. Την ώρα της δίκης, ο πρόεδρος της έδρας ανακοινώνει πως θα εκκενώσει την αίθουσα σε περίπτωση φασαρίας. Πράγμα το οποίο δεν άργησε να γίνει όταν δύο νέοι έρχονται στα χέρια μέσα στη δικαστική αίθουσα. Συλλαμβάνονται από τον επικεφαλής της αστυνομίας ο οποίος ζητάει τα στοιχεία τους: Ο ένας ονομαζόταν... Αλβάρο Λογιάκονο και μετά από παρέμβαση γερουσιαστή του ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος αφήνεται ελεύθερος.

Η πλατεία Κλόντιο 

Γύρω στις 11:30 π.μ άγρια επεισόδια ξεσπούν στην πλατεία Κλόντιο και στις γύρω περιοχές, μετά από πορεία ενωμένων ακροαριστερών ομάδων. Στις συνοικίες Τριονφάλε και Ντέλε Βιτόριε θα εκτυλιχτούν σοβαρά επεισόδια μεταξύ εθνικιστών και ακροαριστερών, που θα διαρκέσουν πάνω από δύο ώρες. Με λοστούς, πέτρες, τούβλα, αλλά και πιστόλια, οι ακροαριστεροί, όντας πολυάριθμοι, θα επιτεθούν στους εθνικιστές οι οποίοι αποχωρούσαν από τα δικαστήρια. Μέσα σε λίγη ώρα οι οδομαχίες θα οδηγηθούν στην πλατεία Ριζορτσιμέντο, εκεί όπου στεγάζονταν τα γραφεία του MSI, στην Via Ottaviano. Περίπου 500 αριστεριστές επιτίθενται στα γραφεία της τηλεόρασης RAI, ενώ 80 μέλη της Avanguardia Communista, μετά από επιθέσεις ενάντια στην αστυνομία, κατευθύνονται μέσα από σοκάκια στα γραφεία του MSI στα οποία πληροφορήθηκαν πως βρίσκονται οι εθνικιστές που έφυγαν από τα δικαστήρια.

Στη Via Ottaviano 

Τα γραφεία της Via Ottaviano είναι τα παλαιότερα εθνικιστικά πολιτικά γραφεία στην Ευρώπη. Ανήκαν στο κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι από τη δεκαετία του '30 και είναι κατασκευασμένα σαν “κατακόμβη” με πάνω από δύο εξόδους και διαδρόμους, για περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Στα γραφεία του MSI βρίσκονται περίπου 20 “μισίνι” (όπως αποκαλούνταν τα μέλη του κόμματος) ενώ τους προσεγγίζουν δύο ομάδες ακροαριστερών, των 50 ατόμων η καθεμία. Στην κεντρική είσοδο των γραφείων, το μεσημέρι της 28ης Φεβρουαρίου του '75, εκτοξεύονται βόμβες μολότοφ και η φωτιά αρχίζει να φουντώνει.

Ένας συναγωνιστής, μέσα στην αναταραχή, προλαβαίνει να σφραγίσει την κεντρική πόρτα και να αποτρέψει την εισβολή της ομάδας των ακροαριστερών. Εν μέσω καπνών, μία δεκαμελής ομάδα οδηγείται σε μια αυλή στο πίσω μέρος των γραφείων, η οποία βγάζει σε ένα μέρος της πλατείας. Οι ακροαριστεροί ελίσσονται και ανεβαίνουν στην πλατεία ενώ μια οπλισμένη ομάδα περιμένει τους συναγωνιστές να εμφανιστούν. Όταν ξεπροβάλλουν οι εθνικιστές, οι ακροαριστεροί ανοίγουν πυρ και μία σφαίρα βρίσκει στο κεφάλι τον συναγωνιστή Μίκη Μάντακα. Αμέσως, εν μέσω πυρών, άλλοι δύο συναγωνιστές τον οδηγούν υποβασταζόμενο στο εσωτερικό των γραφείων. Οι κομμουνιστές επιτίθενται εκ νέου ενώ οι ελάχιστοι συναγωνιστές που έχουν παραμείνει στα γραφεία καταφέρνουν να τους απωθήσουν. Κλείνουν μια καγκελόπορτα, που βρισκόταν στον προθάλαμο των γραφείων, και οπισθοχωρούν. Οι αριστεροί καταφέρνουν να παραβιάσουν μια τζαμόπορτα και βάλλουν και πάλι εναντίον των συναγωνιστών. Παράλληλα, ο Μάντακας έχει οδηγηθεί σε ένα παραπλήσιο γκαράζ και στο πλάι του έχει έναν ακόμα συναγωνιστή. Η ομάδα των εθνικιστών, που είχε βγει στην πλατεία Ριζορτσιμέντο, επιστρέφει στο εσωτερικό των γραφείων και επιτίθεται στην ομάδα των ακροαριστερών. Εκείνη την ώρα τραυματίζεται από σφαίρα στα πλευρά ένας ακόμα εθνικιστής,. μέλος του Fronte Della Gioventu, ο Φάμπιο Ρόλι. Οι κομμουνιστές, πιστεύοντας πως υπάρχουν περισσότερα μέλη του MSI απ' όσα υπολόγιζαν, οπισθοχωρούν πυροβολώντας. Για όλο το διάστημα της σύγκρουσης η αστυνομία ήταν άφαντη, ενώ ο Μάντακας βρίσκεται βαριά τραυματισμένος στο εσωτερικό του γκαράζ. Μόλις κοπάζει η αναταραχή καλείται ασθενοφόρο, που παραλαμβάνει τον Έλληνα φοιτητή.

Στο νοσοκομείο 

Ο Μάντακας οδηγείται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο Σάντο Σπιρίτο. Πέφτει σε κώμα και μετά από πολυάριθμες μεταγγίσεις αίματος μεταφέρεται στο νοσοκομείο Σαν Καμίλο, περίπου στις 14:30. Ο χειρούργος καθηγητής Καρπάνο δηλώνει πως η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας. Οι μεταγγίσεις αίματος συνεχίζονται, ενώ ο νευροχειρούργος τον κάνει εισαγωγή για εγχείρηση. Οι δηλώσεις του ιατρού ήταν: “Το βλήμα μπήκε στην αριστερή περιοχή του βρεγματικού οστού και διέσχισε το σύνολο του κρανίου, κάνοντας να εκραγεί ο εγκέφαλος”. Το χειρουργείο κρατάει δύο ώρες και στις 18:30 η καρδιά του Μίκη Μάντακα παύει να χτυπά. 

Συμπεράσματα 

Δεν πίστευα ότι η συγγραφή ενός κειμένου για τον Μίκη Μάντακα θα ήταν τόσο δύσκολη. Η δυσκολία έγκειται στις ραγδαίες εξελίξεις που διανύουμε, οι οποίες μας φέρνουν στο μυαλό εκείνες τις εποχές του μολυβιού στους δρόμους της Ιταλίας. Στην εφηβική ηλικία συνήθιζα να διαβάζω την ιστορία της δολοφονίας του Μάντακα φτιάχνοντας ασπρόμαυρες εικόνες στο μυαλό μου. Αυτές οι εικόνες πέρασαν στο υποσυνείδητό ως μια παλιά εποχή, που άνηκε στο μακρινό παρελθόν και καμία σχέση δεν έχει με το σήμερα. Το μεγάλο λάθος το συνειδητοποίησα όταν, λίγα χρόνια πριν, μια ομάδα φοιτητών επισκέφτηκε την οικία Μάντακα στου Παπάγου. Η υπερήλικη γυναίκα που άνοιξε την πόρτα ήταν ίδια με το “παιδί” στο ασπρόμαυρο πορτραίτο της Via Ottaviano, ενώ στο βάθος διακρινόταν μία φωτογραφία του Μάντακα πάνω στο έπιπλο, σχεδόν στην είσοδο του σπιτιού. Όχι, λοιπόν, αυτή η εποχή δεν ανήκει στο παρελθόν. Τα σημάδια της υπάρχουν ακόμα και είναι αυτά που μας καθοδηγούν. Είναι κάτι παραπάνω από το “σήμερα”, ακόμα κι αν δεν ζήσαμε το τότε. 

Για να συνειδητοποιήσουμε το βάθος της ιστορίας του Μίκη, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τα δεδομένα της εποχής και τη σημασία του θρυλικού Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. Ο Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας, έμελλε να είναι η οργάνωση που θα πραγματώσει τα αγωνιστικά αισθήματα κάθε εθνικιστή. Πολυμορφική εθνικιστική οργάνωση, σε μια περίοδο που ενσωμάτωνε τον Μάη του '68, την Ελληνική επταετία 1967-1974, τις φιλελεύθερες ανακατατάξεις στην Δ. Ευρώπη, την ισχυροποίηση της ΕΣΣΔ και την μνήμη του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Παγκόσμιες κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις και πνεύμα μαχητικότητας ήταν τα στοιχεία που σφυριλατούσαν τους πολιτικοποιημένους στρατιώτες του εθνικισμού στην Ιταλία. 

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις δομές που διέθετε το ιταλικό κίνημα, απετέλεσαν εφαλτήριο πολιτικοποίησης σε ορθές βάσεις, απέναντι στην αριστερή τρομοκρατία, που κυριαρχούσε στους δρόμους, δολοφονώντας συναγωνιστές σε όλη την επικράτεια της γείτονος χώρας. Η δολοφονία του Μάντακα ήταν κάτι παραπάνω από “ένα ακόμα περιστατικό πολιτικής βίας”. Ήταν η γεφύρωση μεταξύ του ελληνικού εθνικισμού και του ιταλικού φασισμού, καθώς Έλληνες και Ιταλοί έδιναν από κοινού τη μάχη για την Ευρώπη των Εθνών. Και ήρθε η θυσία του Μάντακα για να “καθαγιάσει” με ελληνικό αίμα, αυτόν τον τίμιο αγώνα. 

Στην Ιταλία, με αφορμή τη δολοφονία Μάντακα, ακολούθησαν πολιτικές αναταραχές με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ένοπλου τμήματος (NAR) από πρώην μέλη του MSI. Το μίσος για την ακροαριστερά οδήγησε σε εκατοντάδες, ένοπλες πλέον, επιθέσεις από την πλευρά του NAR, η οποία έφτασε την 28η Φεβρουαρίου του 1978 να δολοφονήσει τον ακροαριστερό Ρομπέρτο Σκιαλάμπα και να επιτεθεί σε άλλους τρεις συντρόφους του, την ώρα που αποχωρούσαν από ένα ακροαριστερό στέκι. Στην προκήρυξη που απέστειλαν ανέφεραν ότι η επίθεση έγινε στη μνήμη του Μίκη Μάντακα για τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τη δολοφονία του. 

Κατανοούμε, σαφώς, ότι εκείνα τα χρόνια ήταν τεταμένα και η βία είχε αναχθεί σε καθημερινό φαινόμενο πολιτικής αντιπαλότητας. Δυστυχώς, οι Έλληνες εθνικιστές δεν κατάφεραν να αναδείξουν, ούτε καν υιοθετώντας μια απλή συγκέντρωση στην Ελλάδα κάθε 28 Φεβρουαρίου στη μνήμη του Έλληνα νεκρού, τις θυσίες και τον σκληρό αγώνα που έδωσαν οι Έλληνες εθνικιστές εκείνα τα χρόνια στην Ιταλία. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (βιβλία Καραμπέτσου, Κουτούζου) οι νέες γενιές δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς τη σημαντικότητα της θυσίας Μάντακα. 

Σήμερα, λοιπόν, στον παγωμένο ουρανό της Ρώμης, στην οδό Via Ottaviano, δύο συναγωνιστές στέκονται προσοχή από τα μεσάνυχτα μπροστά στο σημείο της δολοφονίας, ενώ εκατοντάδες ξαγρυπνούν έως σήμερα το απόγευμα, που θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη πορεία και συγκέντρωση. Αφουγκραζόμαστε το αίσθημα της τιμής και με το βλέμμα στραμμένο προς τη Ρώμη, αναφωνούμε με όλη μας την ψυχή: “Μίκης Μάντακας ΠΑΡΩΝ”.

Η ελληνική τραγωδία

Στην αρχαία ελληνική τραγωδία συναντάται συχνά η σύγκρουση του «ορθού» με το «δίκαιο». Η τραγωδία που, σε μια νέα αναδίπλωσή της, εκτυλίσσεται σήμερα στο εσωτερικό τής κυβερνώσας παράταξης με αβέβαιη, δυστυχώς, έκβαση, έχει ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά. Στη μια πλευρά, βρίσκονται όσοι υποστηρίζουν το «δίκαιο», δηλαδή την υποχρέωση του ΣΥΡΙΖΑ να τηρήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και υποσχέσεις, με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται για τη χώρα. Στην άλλη πλευρά, βρίσκονται οι φορείς του «ορθού», δηλαδή εκείνοι που, όντας υποχρεωμένοι να συναλλαγούν με το υπαρκτό και όχι το ιδεατό, επιχειρούν να συνδυάσουν, σε μια αφήγηση «νέου τύπου», την άμετρη προεκλογική δημαγωγία των ιδίων και της παράταξής τους με τις αδήριτες ανάγκες της πραγματικότητας. Ανεξάρτητα του κατά πόσον συνιστά καιροσκοπική ή όχι επιλογή, το ουσιώδες είναι ότι η μέχρι στιγμής δυστοκία αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη ότι αυτό είναι ένα δύσκολο έως ανέφικτο εγχείρημα.
Η αιτία της «ελληνικής τραγωδίας», όμως, πηγάζει από μια «ύβρι». Της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεν ούτε ο πρώτος, ούτε ο μοναδικός αυτουργός, τυγχάνει όμως ο πλέον ανεύθυνος εκφραστής. Πρόκειται για μιαν «ύβρι» η οποία, ας μην κρυβόμαστε, έχει συστηματικά καλλιεργηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες, ώστε να αποτελεί πλέον βασικό πολιτιστικό χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας. Μια «ύβρι» που συνίσταται στην επιθυμία να απολαμβάνεις χωρίς να μοχθείς, να χαίρεις σεβασμού χωρίς να σε χαρακτηρίζει συνέπεια και ειλικρίνεια. Και που, τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον από το 2004 και μετά, έφθασε σε βαθμό παροξυσμού με τις πολιτικές επιλογές και τις ιδεολογικές παραδοχές που κυριάρχησαν. Διότι, ακόμη και αν το 2004 η ελληνική κοινωνία δικαιολογείτο να παρασυρθεί από μια έστω κενή περιεχομένου συνθηματολογία «αλλαγής», το 2007 δεν είχε κανέναν λόγο να επιβραβεύσει τη διαφθορά, την ανικανότητα και την αλαζονεία. Και όμως το έπραξε. Γιατί; Διότι είχε εκμαυλισθεί από την ανεξέλεγκτη σπατάλη και διασπάθιση του δανεικού χρήματος και από την παροχή καταναλωτικών προνομίων στους πάντες, χωρίς την παραμικρή αντίστοιχη παραγωγική δραστηριότητα. Και στη συνέχεια, το 2009, όταν η γαλάζια «αφήγηση» αποκάλυψε τα όριά της, η ελληνική κοινωνία προσέτρεξε και πάλιν ομοθύμως στην ευήθεια, τη μωρία, του «λεφτά υπάρχουν», χωρίς όμως τη φορά αυτή να αποφύγει την ανώμαλη προσγείωση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πλην, ούτε και αυτό ήταν αρκετό για να αφυπνισθεί και να συναισθανθεί το μέγεθος της ύβρεως που συνιστά η περιφρόνηση της πραγματικότητας. Σε αυτό, ασφαλώς συνέτεινε τα μέγιστα και η άμετρη δημαγωγία της τότε αντιπολίτευσης. Εάν υπάρχει μια κρίσιμη στιγμή στην οποία η ελληνική κοινωνία υπέστη πραγματικά «απώλεια στήριξης», χάνοντας την ευκαιρία να συνδιαλλαγεί με την αλήθεια και την πραγματικότητα, αυτή ήταν όταν η Ν.Δ. των «Ζαππείων» κατάφερε να την πείσει ότι με τα ίδια υλικά της πτώχευσης, αλλά σε ένα «άλλο μείγμα», το οποίο γνώριζαν αποκλειστικά ο κ. Σαμαράς και οι συν αυτώ, θα ήταν δυνατόν να αποφύγουμε τις αναπόφευκτες δοκιμασίες και τον απαιτούμενο μόχθο για την ανάταξη της χώρας, συνεχίζοντας να απολαμβάνουμε άκοπα τους καρπούς μιας μυθικής «ανάπτυξης» που θα προσέφερε η σοφία του οικονομικού επιτελείου τής Ν.Δ.
Η υπονόμευση –για να μην πω κατασυκοφάντηση– της κυβέρνησης Παπαδήμου, στο πλαίσιο της αχαλίνωτης και ανήθικης εκείνης δημαγωγικής εκστρατείας, αποτελεί μια από τις πιο μαύρες σελίδες στη νεοελληνική πολιτική ιστορία. Για τον λόγο αυτό, οι μόνοι που δεν δικαιούνται να αγανακτούν για τον δημαγωγικό τρόπο με τον οποίον ο ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε την εξουσία, είναι οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να διαστείλει, στις τερατώδεις διαστάσεις που του επέτρεπε η ανεδαφική ιδεολογία του, αυτό καθεαυτό το αντιπολιτευτικό «αφήγημα» της Ν.Δ. του 2012. Μιας Ν.Δ. η οποία, άλλωστε, εάν πράγματι διαπνεόταν από εθνικό φρόνημα και συναίσθημα ευθύνης, θα είχε ολοκληρώσει την εφαρμογή του Μνημονίου εγκαίρως, αντί να το υπονομεύει εκ των έσω, με την ανόητη και φρούδα ελπίδα ότι θα διασώσει τα αθέμιτα πλεονεκτήματα της πολιτικής της πελατείας, διατηρώντας παράλληλα και την πολιτική της ισχύ.
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι, οδηγημένοι από τις συλλογικές μας παραισθήσεις και από την επιμονή στην «ύβρι» της αναζήτησης των αιτίων των δεινών μας οπουδήποτε αλλού εκτός από τις δικές μας για πολλές δεκαετίες συλλογικές επιλογές, έχουμε εναποθέσει πλέον τις τύχες μας στην πλειοδοτούσα δύναμη του δημαγωγικού διαγωνισμού και διαγκωνισμού που βαυκαλιζόμαστε να αποκαλούμε «πολιτική ζωή της Ελλάδας». Και όσο ισχυρές και εάν είναι οι πιέσεις της πραγματικότητας, παραμένει πολύ αμφίβολο εάν ένας πολιτικός οργανισμός σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει συγκροτηθεί επάνω σε συνθήκες ακραίας ιδεοληψίας, έχει τη δυνατότητα να προσαρμοσθεί –και δη εγκαίρως– στις απαιτήσεις της επιβίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Ελπίζω να το μπορέσει, ώστε να συμβάλει στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας. Στην αντίθετη περίπτωση, πολύ φοβούμαι ότι η καταστροφή που θα επέλθει θα είναι τέτοια ώστε το χαριτωμένο σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά», θα μετατραπεί μοιραία στην πάνδημη κραυγή «ποτέ πια Αριστερά».
Το κρίσιμο ερώτημα για την επιβίωσή μας ως κοινωνίας και ως έθνους είναι εάν πλέον, έχοντας εξαντλήσει όλους τους αναβαθμούς, τα σκαλοπάτια, της αυταπάτης και της φαντασίωσης, θα μπορέσουμε ταχέως –όπως απαιτούν οι τρέχουσες περιστάσεις– να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα, πραγματοποιώντας αυτά που η σωτηρία της χώρας επιβάλλει, ή εάν, αντιθέτως, θα παλινδρομήσουμε από τις νυν σε προγενέστερες μορφές φενακισμού, λαϊκιστικής εξαπάτησης, αναζητώντας πάλι τη σωτηρία στους μύθους και στη σήψη του πρόσφατου παρελθόντος. Εάν θα κινηθούμε προς το αύριο ή θα επιστρέψουμε στο χθες. Το μεγάλο έλλειμμα, όμως, για μια ευμενή «έξοδο» της τραγωδίας που βιώνουμε, είναι ότι έως σήμερα η κοινωνία μας δεν έχει αναπτύξει τα απαραίτητα για τη σωτηρία της ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα. Εκείνα, δηλαδή, που θα στηρίζονται σε αρχές και όχι σκοπιμότητες και που θα υπηρετούν τη δύσκολη αλήθεια, όχι την εύκολη δημαγωγία. Αυτά πρέπει να φτιάξουμε τώρα.


* Ο κ. Κων. Γάτσιος είναι πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η ελληνική τραγωδία σε αριθμούς - Επί 6 χρόνια κρίσης και μνημονίων ζημιώθηκε η χώρα 360 δισ. και το δράμα συνεχίζεται

 Στην ανάλυση αυτή δεν έχουν προσμετρηθεί, οι αυτοκτονίες που αποτέλεσαν τραγικό ρεκόρ και η φυγή σπουδαίων ελλήνων και ελληνίδων στο εξωτερικό. 



... και το χρέος, έχει εκτιναχθεί στο 1,5 ΤΡΙΣ!

Τίποτα όμως δεν είναι τραγικότερο, από το γεγονός, ότι στα έξι μνημονιακά χρόνια, έχουν χαθεί εκατοντάδες χιλιάδες ζωές... 

Καλλιόπη Σουφλή

 

Σε 6 χρόνια το σοκ στο έθνος έφθασε τα 360 δισεκ. ευρώ.....

 

Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, ούτε θα υπάρξει παγκόσμιο ιστορικό προηγούμενο παταγώδους αποτυχίας των προγραμμάτων προσαρμογής μια χώρας όπως της Ελλάδος που χρεοκόπησε και παρά τις πρωτοφανείς θυσίες των ελλήνων, των επιχειρηματιών, των τραπεζών το αδιέξοδο παραμένει.

 
Πρόκειται για βιβλικών διαστάσεων τραγωδία που ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει στην ιστορία...
Σε 6 χρόνια το σοκ στο έθνος έφθασε τα 360 δισεκ. ευρώ. 

Αν πιστεύετε ότι τα 360 δισεκ. είναι μια ουτοπική ή θεωρητική ή λογιστική ζημία κάνετε λάθος.
Δεν υπήρξε άλλη περίπτωση παγκοσμίως μεταξύ 2009 και 2016 χώρας όπως η Ελλάδα που να έχει υποστεί τόσο μεγάλη ζημία που αντιστοιχεί περίπου σε 2 ΑΕΠ.

Η τραγωδία σε αριθμούς

 

Μείωση καταθέσεων -117 δισεκ. ευρώ.

 

 
Τέλη του 2009 οι καταθέσεις στην Ελλάδα ήταν 237,78 δισεκ. ευρώ και τον Ιανουάριο του 2016 έχουν υποχωρήσει στα 120 δισεκ.

 

Ζημίες τραπεζών και ανακεφαλαιοποίηση -50 δισεκ.

 

 
Η καταστροφή που υπέστη ο τραπεζικός κλάδος δεν έχει κανένα προηγούμενο.
Ιστορικές ζημίες 38 εκατ με το PSI+.
Οι τράπεζες εν συνεχεία ανακεφαλαιοποιήθηκαν το 2013 με 25 δισεκ. κεφάλαια και 14 δισεκ. funding gap τα οποία λόγω της κατάρρευσης του 2015 χάθηκαν οριστικά.
To 2014 επενδύθηκαν 8,3 δισεκ. τα οποία και αυτά χάθηκαν από τους μετόχους.
Χρειάστηκε και τρίτη ανακεφαλαιοποίηση το 2015 για να μπορέσουν να επανέλθουν οι τράπεζες.
Να σημειωθεί ότι σε σύνολο 36 δισεκ. κεφαλαίων οι τράπεζες έχουν 19 δισεκ. αναβαλλόμενο φόρο.

Μείωση ΑΕΠ περίπου -60 δισεκ.
 

 

Το 2009 το ελληνικό ΑΕΠ ήταν 237,5 δισεκ. ευρώ ενώ αρχές του 2016 το ελληνικό ΑΕΠ είναι περίπου 177 δισεκ. ευρώ.
Ο εθνικός πλούτος μειώθηκε κατά 60 δισεκ.

 

Ανεργία από το 9,6% το 2009 στο 25% αρχές 2016.
 

 

Το κόστος της ανεργίας είναι μετρήσιμο ωστόσο με όρους ωμής πραγματικότητας μπορεί να αποτιμηθεί ότι 1,35 εκατ έλληνες είναι άνεργοι;

 

Μείωση εισοδημάτων και συντάξεων -12 δισεκ.

 

 
Με τα 3 μνημόνια δήθεν ανάπτυξης το μόνο που επιτεύχθηκε ήταν η φτωχοποίηση του έλληνα.
Αρχικά τον αποδόμησαν, τον είπαν φοροφυγά και απατεώνα και εν συνεχεία επιβλήθηκε μια ακραία υφεσιακή φορολογία.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγρότες, αποδομούνται ως καλοπερασάκηδες, ενώ όλοι μας γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία των αγροτών είναι φτωχοί άνθρωποι.
Προφανώς έχουν υπάρξει και απάτες στον αγροτικό κόσμο και χρειάζεται έλεγχος, χωρίς αμφιβολία αλλά όχι ισοπέδωση του αγροτικού κόσμου. 

 

Απώλειες στο χρηματιστήριο -18 δισεκ.
 

 

Το χρηματιστήριο δεν είναι καζίνο όπου ένας πολίτης πηγαίνει και ρισκάρει ως τζογαδόρος.
Το πραγματικό χρηματιστήριο είναι ο μηχανισμός αποτίμησης εταιρικών αξιών.
Όταν το χρηματιστήριο μηδενίζει γιατί στις 500 μονάδες το ελληνικό χρηματιστήριο έχει μηδενίσει σημαίνει ότι η αξία των εταιριών, που απαρτίζουν την πραγματική οικονομία είναι μηδέν.
Όταν η πραγματική οικονομία έχει αξία μηδέν, για ποια ανάπτυξη μιλάμε;

 

Προβληματικά δάνεια αύξηση 80 δισεκ.

 
 

Η αύξηση των NPLs των προβληματικών δανείων, ούτε είχε, ούτε έχει ιστορικό προηγούμενο.
Τα NPLs ήταν 20 δισεκ. και κατέληξαν σε 100 δισεκ.
Ξέρετε τι σημαίνει ότι 100 δισεκ. δάνεια σχεδόν το 50% των δανείων είναι μη εξυπηρετούμενα;
Σημαίνει ότι οι εταιρίες και τα νοικοκυριά που δανείστηκαν έχουν καταρρεύσει λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Δηλαδή χάος στην πραγματική οικονομία.

 

Το χρέος από 300 δισεκ το 2009 στα 318 δισεκ. το 2016
 

Και ενώ το κόστος της προσαρμογής είναι μια τεράστια καταστροφή, μια παταγώδης αποτυχία και ενώ προηγήθηκε το haircut 74% στο χρέος με θεωρητικό όφελος 105 δισεκ. ….συμβαίνει το εξής απίστευτο.
Το χρέος το 2009 ήταν 300 δισεκ. και το 206 στα 318 δισεκ ευρώ.
Αυτό ονομάζεται….εθνική αυτοκτονία

 

Επιβλήθηκαν capital controls δηλαδή περιορισμοί στην οικονομική ελευθερία.

 

 
Και ενώ ο έλληνας φτωχοποιήθηκε, οι τράπεζες καταστράφηκαν επιβλήθηκαν και περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.
Αυτό ονομάζεται εθνική καταστροφή, όχι με όρους οικονομικούς – καθώς ο έλληνας προσαρμόστηκε – αλλά με όρους ηθικούς.

 

Μείωση αξίας ακινήτων στην Ελλάδα στην 6ετία περίπου -20 δισεκ.

 

 
Η επίδραση της καταστροφικής ύφεσης στην αγορά ακινήτων ήταν τεράστια.
Υπολογίζεται ότι υπήρξε απομείωση 30% της αξίας των ακινήτων στην Ελλάδα τα τελευταία 6 χρόνια που σημαίνει περίπου -20 δισεκ. ζημία

 

Στην ανάλυση αυτή δεν έχουν προσμετρηθεί, οι αυτοκτονίες που αποτέλεσαν τραγικό ρεκόρ και η φυγή σπουδαίων ελλήνων και ελληνίδων στο εξωτερικό.

 

Η ελληνική τραγωδία σε αριθμούς 

 

 

Μείωση καταθέσεων 2009-2016	-117 δισεκ. ευρώ
Ζημίες τραπεζών και ανακεφαλαιοποιήσεις	-50 δισεκ. ευρώ
Μείωση ΑΕΠ 2009 -2016	-60 δισεκ. ευρώ
Κόστος ανεργίας από 9,6% στο 25%	-5 δισεκ. ευρώ
Μείωση εισοδημάτων και συντάξεων	-10 δισεκ. ευρώ
Απώλειες στο χρηματιστήριο	-18 δισεκ. ευρώ
NPLs	+80 δισεκ. ευρώ
Χρέος το 2009 στα 300 εκατ και το 2016 στα 318 δισεκ.
Μείωση αξίας ακινήτων στα 6 χρόνια	-20 δισεκ. ευρώ
Σύνολο ζημιών ελληνικής τραγωδίας	-360 δισεκ. ευρώ

Επεξεργασία στοιχείων www.bankingnews.gr

Πέτρος Λεωτσάκος

Δημοσιογράφος