Μακεδονία: Ο καλός, ο κακός, ο άχρηστος,..και ο μεταλλαγμενος βλαχος…?Απο την 21η Απριλιου .......στην αντισταση

Άρθρο Γνώμης του Ευάγ. Αθανασιάδη (*)

Στο άρθρο χρησιμοποιήθηκε ένας τίτλος με ορισμένα επίθετα. Τα επίθετα δεν έχουν μπει με την σειρά των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο. Αποτελούν, κατά μία άποψη, επιλογές ελευθέρας αυτοκατάταξης εκάστου εξ αυτών, και γιατί όχι και του καθενός μας… Ας αναφερθούμε σε κάποια συμβολικά πρόσωπα. Ίσως αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και αναπροσαρμόσουμε την στάση μας σε μια πιο σωστή θέση. Προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα καμία διάθεση εμπάθειας ή κατηγορίας ή και κριτικής έχουμε. Την περπατησιά μας θέλουμε να ορίσουμε.

 Ο Μακεδόνας μαχητής κος Μέρτζος

Μεγαλώσαμε με τις διδαχές του προμάχου της Μακεδονίας. Του ενθουσιώδη υπερασπιστή, υπέρμαχου, του δάσκαλου, του εμπνευστή, του Μακεδονομάχου. Η Ιστορία της Μακεδονίας δεν παραγράφεται, δεν παραχαράζεται, δεν ξαναγράφεται.

Μετά από χρόνια θα γραφεί σε επιτύμβια επιγραφή: «επί 70 χρόνια υπερασπίστηκε επάξια την Μακεδονία
 και τα τελευταία δύο την παρέδωσε σε αλλοεθνείς»

Και η Ιστορία είναι αμείλικτη, αυτή θα είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος που θα στοιχειώνει και θα ακολουθεί το όνομα και την μνήμη του.

«Πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται»(1), μτφ «Γιατί καθετί από όσα προηγήθηκαν κρίνεται ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα».

 Οι άνθρωποι γηράσκουν όταν λιποτακτούν από τα ιδανικά τους. Είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν, όταν η σωφροσύνη και η σύνεση καταλήγουν σε δισταγμό,  ενώ πρέπει να οδηγούν σε υγιή μορφή έντονης δράσης. Εάν το βαστάει η παλιά λιονταρίσια καρδιά σου.. να βλέπεις συγκέντρωση για την Μακεδονία, για την πραγματική Μακεδονία, να βλέπεις αναπεπταμένα τα λάβαρα, τα σύμβολα και τις Σημαίες της Μακεδονίας, και να μην είσαι μπροστάρης, μπαϊρακτάρης-σημαιοφόρος, εθνεγέρτης-ομιλητής και παραστάτης..και να θυμάσαι τον όρκο: «Να υπερασπίζω με πίστιν και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας. Να μην τας εγκαταλείπω, μηδέ ν' αποχωρίζομαι ποτέ απ' αυτών.» Τας Σημαίας… της ματωμένης Μακεδονίας… 

 

Ποιος ομως ειναι ο Νικος Μερτζος? 

Ο κ Νίκος Μέρτζος (δικηγόρος, δημοσιογράφος και συγγραφέας) αν και θεωρείται ακροδεξιός τώρα στα 81 του υποστηρίζει πως πρέπει να λυθεί το ζήτημα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων.

Και μίας και αναφερθήκαμε στον κ. Μέρτζο αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά την περίοδο της 21ης Απριλιου (1967-1974) ήταν μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ενός γνωμοδοτικού σώματος διορισμένου από τους Επαναστατες αξιωματικους με σκοπό να δημιουργήσει ένα δημοκρατικό προσωπείο για το Επαναστατικο  καθεστώς. Το Νοέμβριο του 1970 διορίστηκε από τον Γιώργο Παπαδόπουλο μέλος της πρώτης «Συμβουλευτικής Επιτροπής». Το 1971 εξελέγη μέλος της δεύτερης «Συμβουλευτικής Επιτροπής» και αργότερα γραμματέας της. Από το βήμα της «Συμβουλευτικής Επιτροπής» ο Μέρτζος είχε εισηγηθεί υπέρ νομοσχεδίων της τοτε κυβέρνησης εκθειάζοντας τα στελέχη της. Τον Ιανουάριο του 1972 αναδείχτηκε Β’ αντιπρόεδρος της «Συμβουλευτικής Επιτροπής». Το εντυπωσιακό είναι ότι Μέρτζος εν συνεχεία πήρε θέση συμβούλου σε τρεις προέδρους της Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ευάγγελου Αβέρωφ και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

  

Ο δήμαρχος της αιωνίας Θεσσαλονίκης κος Μπουτάρης

 

Άλλο Μπροστάρης και άλλο Μπουτάρης. Τι κατάλαβε. «Αυτοί μεγάλωσαν 100 χρόνια με αυτή την δοξασία». 100 χρόνια με ένα Τεράστιο ψέμα. Και δεν κατάλαβε ότι εμείς μεγαλώσαμε 2.100-5.000 χρόνια με αυτή την Ιστορία. 2.100-5.000 χρόνια με την μία Μοναδική Αλήθεια. Το γάλα που βυζάξαμε ήταν της Μακεδονίας. Με το «Ζει Ο Μεγαλέξανδρο» μας μεγάλωσαν. Σε αυτή την διαπραγμάτευση κάποιος θα δυσαρεστηθεί. Ποιος όμως; Ο κλέφτης ή ο νοικοκύρης; Ή θα κάνουμε τα χατίρια στο κακομαθημένο γειτονόπουλο; Πολύ γενναιόδωρος και ανοικτοχέρης ίσως φαίνεται στο να ξεπουλά τα δημόσια, τα μη δικά του και μάλιστα τα Εθνικά.  Και να μη ξεχνά και αυτός και η Κυβέρνηση, ότι βασική αρχέγονος αρχή της Δημοκρατίας είναι:  «η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται δια του λαού και υπέρ του λαού»(2). Σήμερα οι διοικούντες δεν εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα και την λαϊκή επιταγή. Κάθε έντιμος πολιτικός ή θα παραιτούνταν ή θα άλλαζε διαγωγή. Και δήλωσε: «Να μην γίνουν συγκεντρώσεις για την Μακεδονία». Ζήτησε μάλιστα να παρέμβει και η Κυβέρνηση για να μην γίνουν. Αυτή την Δημοκρατία που την βρήκε γραμμένη; Άλλο πολίτευμα μας θυμίζει! Νοσταλγός; Δεν κάνουν οι συγκεντρώσεις εξωτερική πολιτική. Εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα, τη λαϊκή βούληση σαν βασική δημοκρατική υποχρέωση του πολίτη. Και εάν εσύ, κ΄ Μπουτάρη αντιστρατεύεσαι την λαϊκή βούληση, δεν είσαι αποδεκτός, είσαι απορριπτέος. Έχεις υποχρέωση να παραβρεθείς και να συμπορευτείς με τον Λαό σου. Και εσύ και ο πνευματικός ταγός μας, ο Μητροπολίτης. Και να προσέχεις την Θεσσαλονίκη μας. Δεν είναι πολυεθνική ούτε Διεθνής Πόλη. Υπήρξαν προσπάθειες στο παρελθόν, και διεσώθη. Μην ξαναπαίζεις με αυτά από τα οποία, από Ιστορική τύχη μάλλον, σωθήκαμε. Θέματα που πρέπει να αναλυθούν και αναπτυχτούν υπενθυμητικά, περισσότερο.

 

Ο αρχηγός της ΝΔ κ΄ Μητσοτάκης

Πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση. Να πει όχι στο όνομα της ΠΓΔΜ. Ηγείται και θα έπρεπε να εκφράζει την εθνικά σκεπτόμενη παράταξη. Την εκφράζει; Δεν δεχόμαστε τα μεσοβέζικα, τα μισόλογα, τους τακτικισμούς. Και του θυμίζουμε το του Ευαγγελίου: «Και έσται ο λόγος ημών το ναί ναί και ού ού» (Ματ ε΄37), μτφ «Ας είναι δε ο λόγος σας αληθινός πάντοτε, ώστε το ναι να είναι ναι και το όχι να είναι όχι. Διότι το παραπάνω από αυτά είναι από τον πονηρόν, τον πατέρα του ψεύδους». Αλλά και την αρχαιοελληνική επιταγή του Σόλωνα: «Ός αν στασιαζούσης της πόλεως μη θήται τα όπλα μηδέ μεθ’ ετέρων, άτιμον είναι και της πόλεως μη μετέχειν» (Πλούταρχος, Σόλων). Δλδ κατά την επιταγή του Σόλωνα, θεωρούσαν «άτιμον» εκείνον που έμενε αμέτοχος στα πολιτικά διλήμματα και δεν έπαιρνε θέση, δεν δικαιούνταν να μετέχει πλέον στα κοινά.. Η στάση αυτή απάδει σε ηγέτη και παράταξη, και στον λαό θυμίζει  το Αγιογραφικό: «..ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ..» (Αποκ. γ΄,16)  μτφ «επειδή είσαι χλιαρός και δεν είσαι, ούτε ζεστός, ούτε ψυχρός, πρόκειται να σε αποδοκιμάσω…».

Ο ΥΠΕΞ κ΄ Κοτζιάς

Κύριε Υπουργέ, σαν Λαός έχουμε κάνει την μεγαλύτερη Υποχώρηση: ΔΕΝ διεκδικούμε όσα δικαιούμαστε! Το Ελληνικότατο Μοναστήρι, τα ματωβαμμένα χωριά του Μοριχόβου. Εσύ , λογοδοτείς στην Ελλάδα, στον Ελληνικό λαό, στην Ιστορία. Μάχεσαι «τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενος» μτφ «πιστοί στους νόμους τους». Στην μάχη των Θερμοπυλών προβάλλουν δύο αντιδιαμετρικές μορφές, ονόματα, συμβολισμοί. Ιστορικά διλήμματα επιλογών.Την σύνεση, την ευγένεια, την υπομονή και την μακροθυμία μας, μην την εκλάβετε σαν αδυναμία. Δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη, είναι ήθος. Όταν εξαντληθεί η υπομονή του μακρόθυμου, ακολουθεί έκρηξη, με αποδέκτες εντός και εκτός της χώρας. Και τότε θα τους πάρει και θα τους σηκώσει.  Θα τους πάρει ο διά… τον πατέρα και την μάνα και τα παιδιά τους.  Και σίγουρα αυτός δεν θα είναι ο διάλογος… Η συγκέντρωση της Κυριακής 21 Ιανουαρίου ηταν  ό,τι πιο εκλεκτό έχει να δείξει η Ελληνική κοινωνία. Μία συγκέντρωση χωρίς κομματικά καπελώματα, μια ειρηνική κοινωνική, λαϊκή ανάταση. Και θα έχει συνέχεια. Μια εκδήλωση ότι ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας δεν το εκφράζει κανείς. Είναι εναντίον όλων. Κάποιες φορές κάποια γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα, αποτελούν την απαρχή μεγάλων μεταβολών. Τα επίθετα του τίτλου δεν έχουν μπει με την σειρά των προσώπων που αναφέρεται το άρθρο. Η επιλογή και η αντιστοίχιση του επιθέτου επαφίεται στην κρίση των ιδίων και των αναγνωστών. «Τὸ δὲ τό Όνομα δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν αύτῇ (τήν Μακεδονία)• κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀγωνισθῶμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».(4) Μτφ : «Το να σου παραδώσω την Πόλη ούτε δικό μου δικαίωμα είναι ούτε κανενός άλλου από τους κατοίκους της γιατί όλοι με μια ψυχή προτιμούμε να πεθάνουμε με τη θέλησή μας και δε λυπόμαστε για τη ζωή μας»
 
(*) Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.  

Παραπομπές
 (1)Ὀλυνθιακὸς α΄ (11) μτφ «Γιατί καθετί από όσα προηγήθηκαν κρίνεται ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα»  

(2)Διάσημη φράση του Αβραάμ Λίνκολν: "government of the people, by the people, for the people" στην ιστορική ομιλία του στο Γκέτεσμπουργκ κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου Εμφυλίου, 1863.

(3) Ο Παναγιώτης Κονδύλης (1943-1998) ένας από τους λίγους πρωτότυπους διανοούμενους-στοχαστές της μεταπολεμικής Ελλάδας. Αποκλεισμένος από την ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα, σταδιοδρόμησε στη Γερμανία, όπου διακρίθηκε. Επικεντρώθηκε στις Διεθνείς Σχέσεις και την Στρατηγική Σκέψη και την κοινωνική φιλοσοφία. Το 1991, του απονεμήθηκε το «Μετάλλιο Γκαίτε» (Goethe-Medaille) και το βραβείο του «Ιδρύματος Χούμπολτ» (Humboldt-Stiftung). Τα περισσότερα βιβλία εκδόθηκαν πρώτα στα γερμανικά. Αποτύπωσε τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας. Σημαντικά έργα του, μεταξύ πολλών άλλων, η «θεωρία Πολέμου» , με ιδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, «Οι αιτίες της παρακμής της σύγχρονης Ελλάδας», με υπότιτλο «Η καχεξία του αστικού στοιχείου στη νεοελληνική κοινωνία και ιδεολογία». Σε συνέχεια του «Η παρακμή του Αστικού Πολιτισμού». Σήμερα, η επικαιρότητά τους είναι εντυπωσιακή, συμπεραίνοντας ότι η νεοελληνική ιστορία, κλείνει τον κύκλο της και ότι μεταδικτατορικά διαμορφώθηκε στην Ελλάδα μια εξαμβλωματική δημοκρατία όπου συγχέεται το μοντέρνο, με τις «πασίγνωστες επιχώριες έξεις της πνευματικής νωθρότητας, του εξυπναδικισμού και της ημιμάθειας». Απεβίωσε σε ηλικία 55 ετών, από ιατρικό λάθος σε νοσοκομείο στην Αθήνα, όπου είχε εισαχθεί για καρδιολογικό πρόβλημα.  
(4) Η απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή.

=========================================

Πως η Αριστερα ειχε επιτεθει στον Μερτζο και ο Ιστορικος συμβιβασμος

Χάνει το τιμητικό μετάλλιο του προέδρου της Δημοκρατίας ο Ν. Μέρτζος!

Υπάρχει δυνατότητα να του απονεμηθεί το "χρυσό τρίκυκλο" και ο "μεγαλόσταυρος του Γκοτζαμάνη"!

Ν. Μέρτζος χρημάτισε αντιπρόεδρος της «κυριολεκτικά φασιστικής» Συμβουλευτικής Επιτροπής των Παπαδόπουλου - Μακαρέζου - Παττακού 

Σάλο και οργή στις τάξεις των φυλακισθέντων, εξορισθέντων και διωχθέντων επί χούντας έχει προκαλέσει η απόφαση της Προεδρίας της Δημοκρατίας να τιμήσει με το παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος τον Νικόλαο Μέρτζο, ο οποίος είχε χρηματίσει αντιπρόεδρος της Συμβουλευτικής της χούντας.
Οι διαμαρτυρίες έχουν στόχο και την ίδια την κυβέρνηση, αφού η σχετική εισήγηση συνυπογράφεται από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.
Η υπόθεση έγινε γνωστή με ανακοίνωση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών στις 25 Μαΐου στην οποία αναφέρεται πως «η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ανακοινώνει με υπερηφάνεια και συγκίνηση ότι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κύριος Προκόπης Παυλόπουλος με πρόταση του υπουργού των Εξωτερικών κυρίου Νίκου Κοτζιά απένειμε στον εταίρο μας Νικόλαο Ι. Μέρτζο το μεγάλο παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος. Το προεδρικό διάταγμα δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και η επίσημη απονομή του παρασήμου θα τελεσθεί στο Προεδρικό Μέγαρο την Τετάρτη 7η Ιουνίου 2017».
Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη βράβευση γίνεται βάσει του Συντάγματος με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας που τυπικά φέρει την υπογραφή του ΥΠΕΞ.
Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο κ. Μέρτζος «διετέλεσε επί εννέα χρόνια (2006-2015) πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών», ότι «κατηύθυνε τη συγγραφή και έκδοση δεκάδων σπουδαίων επιστημονικών έργων τα οποία αναδεικνύουν την ιστορία της Ελληνικής Μακεδονίας», πως «νέος ανέπτυξε έντονη δράση στο φοιτητικό κίνημα και στον κυπριακό αγώνα.
»Δημοσιογράφος και δικηγόρος ειδικός στα βαλκανικά ζητήματα και στο Μακεδονικό Ζήτημα έγραψε 41 βιβλία και μονογραφίες», πως διετέλεσε «στενός εξ απορρήτων συνεργάτης των αειμνήστων Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα, σύμβουλος του πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη για τη Μακεδονία-Θράκη (1990-1993)», αλλά για την περίοδο της δικτατορίας δεν υπάρχει καμιά απολύτως αναφορά στη δραστηριότητά του: η επταετία είναι «μαύρη τρύπα» στο πλούσιο βιογραφικό του.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έδρασαν στον αντιδικτατορικό αγώνα -με καταδίκες που φτάνουν τα ισόβια- διαμαρτυρήθηκαν ήδη εντόνως τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο όσο και στον υπουργό Εξωτερικών κάνοντας λόγο για «ιστορικής σημασίας ατόπημα στη συμπλήρωση μάλιστα των 50 χρόνων από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών» και θυμίζοντας ότι ο Νίκος Μέρτζος πρόσφερε «υπηρεσίες στο τυραννικό καθεστώς και αρθρογραφούσε υπέρ της συμμορίας που παρέδωσε το 40% της Κύπρου στους Τούρκους».
Αίτημά τους είναι να αποσύρει την υπογραφή του ο υπουργός Εξωτερικών και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διορθώσει το λάθος του, καθώς «όλα τα άλλα είναι χλεύη και περιφρόνηση εις βάρος των αγωνιστών της Δημοκρατίας».
Για το θέμα υπήρξε ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, διάβημα διαμαρτυρίας στην Προεδρία της Δημοκρατίας του απερχόμενου προέδρου του Συλλόγου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ) Κώστα Μανταίου.

Σώμα υποτακτικών

 

Ο κ. Μέρτζος βρέθηκε τελευταία φορά με ένταση στη δημοσιότητα πριν από δέκα χρόνια, όταν ανέλαβε δράση εναντίον του βιβλίου Ιστορίας της Στ' Δημοτικού.
Τότε ο «Ιός» της «Ελευθεροτυπίας» είχε θυμίσει την πολιτική διαδρομή Μέρτζου: «Πριν από τη δικτατορία υπήρξε δραστήριο μέλος της περιβόητης ΕΚΟΦ. Κατά τη διάρκεια της χούντας διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο μέλος της πρώτης, 56μελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής (11.1970). Τον επόμενο χρόνο εξελέγη απ’ τον χουντικό μηχανισμό μέλος (12.12.71), εν συνεχεία γραμματέας (10.8.71) και τέλος Β' αντιπρόεδρος (20.1.72) της δεύτερης, 75μελούς Συμβουλευτικής».
Κυρίως ο «Ιός» θύμιζε τι ήταν η Συμβουλευτική: «Πρόκειται για ένα σώμα διορισμένο από τη χούντα, με αρμοδιότητα να “εκφέρει γνώμην επί της αρχής και του εν γένει περιεχομένου των εις αυτήν παραπεμπομένων υπό του Πρωθυπουργού σχεδίων Νομοθετικών Διαταγμάτων”.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα σώμα υποτακτικών της δικτατορίας, με μοναδική σκοπιμότητα να εμφανιστεί μια βιτρίνα «εκδημοκρατισμού» του χουντικού καθεστώτος. Η θέση του μέλους της Συμβουλευτικής ήταν έμμισθη, με «μηνιαία αποζημίωση» όχι μεγαλύτερη από τις απολαβές γενικού γραμματέα υπουργείου, συν τα οδοιπορικά και -στην περίπτωση του προέδρου- έξοδα παραστάσεως (Ν.Δ. 959/1971)».
Οπως είναι γνωστό, στη Συμβουλευτική είχε αντιδράσει και ο συντηρητικός κόσμος -έχουν καταγραφεί δηλώσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, του Γεώργιου Ράλλη- ενώ ο Κρις Γούντχαουζ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή ήταν το «μόνο μέτρο της χούντας που μπορεί να χαρακτηριστεί κυριολεκτικά φασιστικό».
Ηταν χαρακτηριστική και η απάντηση του κ. Μέρτζου -σε μια επιστολή που υπάρχει στο διαδίκτυο- η οποία με λεκτικό ύφος ανάλογο του δικτατορικού καθεστώτος απαντούσε «χέστηκα» στις υπενθυμίσεις του παρελθόντος που ίσως ήθελε να ξεχάσει ή να ξεχαστούν.
Η γενική συνέλευση της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή πόλη» της Θεσσαλονίκης καταγγέλλει το ολίσθημα στο οποίο οδηγήθηκε -άγνωστο πώς- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποφασίζοντας να απονείμει το παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος στον Νίκο Μέρτζο, άτομο με διακεκριμένη θητεία στο χουντικό παρακράτος και στην προβολή της δικτατορίας 1967-74:
«Το άτομο αυτό υπήρξε αντιπρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της δικτατορικής συμμορίας του Παπαδόπουλου και αρθρογραφούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της εφτάχρονης τυραννίας υπέρ της. Απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και την επίσημη διάψευση από το υπουργείο Εξωτερικών ότι ο κ. Κοτζιάς εισηγήθηκε τη διάκριση».
=====================================

Παυλόπουλος-Κοτζιάς παρασημοφορούν συνεργάτη της χούντας

 Πενήντα χρόνια μετά ένας συνεργάτης του Παπαδόπουλου τιμάται από την πολιτεία για την προσφορά του στην πατρίδα.

Την είδηση τη διαβάσαμε στην Εφημερίδα των Συντακτών σήμερα, 29 Μαϊου, και μια ανατριχίλα δεν την αποφύγαμε. Ο Νικόλαος Μέρτζος, με απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου και εισηγηση την οποία υπογράφει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, θα τιμηθεί με το παράσημο “Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος”.

Θα πείτε, τι μας νοιάζουν εμάς αυτά. Δικά τους είναι τα παράσημα δικά, ας τα δώσουν και στα σκ… Και η αθυροστομία δεν είναι δική μας. Ανήκει στον ίδιο τον Ν. Μέρτζο, ο οποίος, όταν του υπενθύμισαν το χουντικό παρελθόν του απάντησε μέσω διαδικτύου, όπως αναφέρει η εφημερίδα: “χέστηκα”.

 

Όμως, ποιος είναι ο Ν. Μέρτζος;

Πρόεδρος επί εννεατία της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα και του Κ. Μητσοτάκη.

Αλλά, επίσης, και υπερασπιστής της χούντας.  

 

Οπότε, κοιτάξτε την εικόνα. Πενήντα χρόνια μετά ένας συνεργάτης του Παπαδόπουλου τιμάται από την πολιτεία για την προσφορά του στην πατρίδα.

 

Όπως υπενθυμίζει η εφημερίδα, υπενθυμίζοντας δημοσίευμα του “Ιού” της “Ελευθεροτυπίας”, ο Νικ. Μέρτζος: “κατά τη διάρκεια της δικτατορίας διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο μέλος της πρώτης, 56μελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής πρόεδρος (Νοέμβριο του 1971). Τον επόμενο χρόνο εξελέγη από τον χουντικό μηχανισμό μέλος, εν συνεχεία γραμματέας και τέλος αντιπρόεδρος της δεύτερης 75μελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής.” 

 

Οι Συμβουλευτικές Επιτροπές ήταν ο φερετζές της δικτατορίας, δοτός μηχανισμός προκειμένου να δίνεται η εντύπωση πως υπάρχει πολυφωνία. Αλλά όσοι πήραν μέρος σε αυτές ήσαν, κυρίως την πρώτη αυτή περίοδο που αναφέρεται πιο πάνω, κλασικοί υποτακτικοί της χούντας. Ακόμα κι ο αστικός πολιτικός κόσμος τις κατήγγειλε.

Ο Σύλλογος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων 1967-1974, καθώς και φορείς της Θεσσαλονίκης διαμαρτύρονται για την απόφαση παρασημοφόρησης.

 

Τώρα, πως μπλέκεται σε αυτή την παρασημοφόρηση του χουντικού ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα που μάλλον πρέπει να το απαντήσει ο ίδιος. Το ότι η υπογραφή είναι τυπική υποχρέωση δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία. Γιατί μερικές υπογραφές (όπως αυτή) δεν είναι τυπική υπόθεση.  

====================================

Ν. Μέρτζος: από τον Παπαδόπουλο στον Μητσοτάκη

 

Υπάρχει ακόμα χρόνος να αφουγκραστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τις διαμαρτυρίες των αγωνιστών της αντιδικτατορικής αντίστασης και να ανακαλέσει την απόφασή του να βραβεύσει με το παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος τον 81χρονο Νικόλαο Μέρτζο.

Ούτε ο ίδιος ο Προκόπης Παυλόπουλος μπορεί πλέον να επικαλεστεί άγνοια ούτε ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Κοτζιάς μπορεί να συνεχίζει να καλύπτεται πίσω από τον τυπικό χαρακτήρα της υπογραφής του που θα συνοδεύει το σχετικό επίσημο έγγραφο.

 


Ολοι στα πόδια του «Εθνάρχη»: από αριστερά, Ν. Μέρτζος, Αχ. Καραμανλής, Γ. Μπουτάρης, Β. Παπαγεωργόπουλος, Αντ. Σαμαράς | 

Και οι δύο πολιτειακοί παράγοντες θα χρεωθούν προσωπικά την υπόθεση αυτή, αν δεν ανακαλέσουν την απόφασή τους μέχρι την προσεχή Τετάρτη, κατά την οποία έχει οριστεί η βράβευση του κ. Μέρτζου, παρά το γεγονός ότι πλέον όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της διαβόητης «Συμβουλευτικής Επιτροπής», δηλαδή του θεσμικού εκτρώματος που δημιούργησε η χούντα υπό τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, προκειμένου να γελοιοποιήσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Σύμφωνα με τον Κρις Γουντχάους, η συγκρότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής υπήρξε «το μόνο μέτρο της χούντας που μπορεί να χαρακτηριστεί κυριολεκτικά φασιστικό» («The Rise and Fall of the Greek Colonels», Granada, Λονδίνο 1985, σ. 85).

Ποιον συμβούλευε η Συμβουλευτική;

Ο Μέρτζος διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο μέλος της πρώτης, 56μελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής (11.1970). Τον επόμενο χρόνο εξελέγη από τον χουντικό μηχανισμό μέλος (12.12.71), εν συνεχεία γραμματέας (10.8.71) και τέλος β' αντιπρόεδρος (20.1.72) της δεύτερης, 75μελούς Συμβουλευτικής.

Για το πλαίσιο αυτής της Βουλής-μαϊμού που σκαρφίστηκε η χούντα αρκεί να διαβάσει κανείς το ομόφωνο ψήφισμα των μελών της στις 2.6.1973, όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Η αποφασιστικότης της προελθούσης εκ της Εθνικής Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967 ηγεσίας και ιδία του Αρχηγού Αυτής Γεωργίου Παπαδοπούλου εξασφαλίζει την εσωτερικήν ειρήνην, προϋπόθεσιν της ανεξαρτησίαν της χώρας, βασικόν συντελεστήν της ευρωπαϊκής ειρήνης και κατά συνέπειαν της παγκοσμίου τοιαύτης.

»Κύριον συντελεστήν της επιτυχίας της υπερεξαετούς εθνικής διακυβερνήσεως αποτελεί η συμβολή του ελληνικού λαού εις το έργον της Εθνικής Επαναστάσεως, η Πίστις αυτού προς την Ιστορικήν αποστολήν της και η εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπον του Αρχηγού αυτής Γεωργίου Παπαδοπούλου. [… Τα μέλη της Συμβουλευτικής] εκδηλώνουν την αμέριστον εμπιστοσύνην, τον σεβασμόν και την αγάπην του Σώματος προς τον προσωρινόν Πρόεδρον της Ελληνικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας Γεώργιον Παπαδόπουλον».

Μη φανταστεί κανείς ότι ο κ. Μέρτζος υπήρξε απλός παρατηρητής των εργασιών αυτού του φασιστικού σώματος. Στα πολύτομα «Πρακτικά» της Συμβουλευτικής περιλαμβάνεται πλήθος παρεμβάσεών του με ύμνους στον Παπαδόπουλο και το δικτατορικό καθεστώς.

 

Nτοκουμέντο: ύμνοι της Συμβουλευτικής Επιτροπής στη δικτατορία και τον Παπαδόπουλο |

● Στις 21.4.71, τέταρτη επέτειο από το πραξικόπημα, ενώπιον του Στυλιανού Παττακού εξύμνησε τις προσπάθειες της χούντας και αντιπαρέβαλε το πραξικόπημα στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις: «Η Επανάστασις της 21ης Απριλίου κατέβαλε και καταβάλλει εργώδη, νομίζω, προσπάθειαν διά να απαλύνη τας δυσχερείας και να εξοβελίσει τα αγκάθια, που μακρά και κακίστη συνήθεια είχε παρεμβάλει μεταξύ του κοινού και της διοικήσεως».

● Παρόμοιους ύμνους στον δικτάτορα ανέπεμπε και λίγους μήνες αργότερα, στις 14.7.1971: «Διότι αφ’ ενός μεν επείγει ο πλήρης εκσυγχρονισμός του κράτους –πράγμα που αποτελεί βασικόν στόχον της Επαναστάσεως, άνευ πλήρους επιτεύξεως του οποίου αύτη δεν δικαιούται να θεωρήση εαυτήν ως εκπληρώσασαν τας προς το Εθνος ευθύνας της– αφ’ ετέρου δε το πλέγμα των ληφθεισών και των ληφθησομένων αποφάσεων θα πρέπει να έχη τοιαύτην δομήν και ελαστικότητα, ώστε να ανθέξη εις την δοκιμασίαν του χρόνου και να οδηγήση το Κράτος εις επίπεδον οργάνου ανταξίου των μεγάλων οραματισμών του Εθνους, τους οποίους αναγλύφως εκφράζει ο αρχηγός της Επαναστάσεως και Πρωθυπουργός της χώρας κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος».

● Με τον διαβόητο Γεωργαλά παρόντα στη Συμβουλευτική, ο Μέρτζος υμνούσε την πολιτική της χούντας για τη φίμωση του Τύπου (25.8.71): «Κύριοι Συνάδελφοι, έχω την τιμήν, αλλά και την βαρείαν ευθύνην, να είμαι ο μόνος Δημοσιογράφος μεταξύ υμών. Θα ήθελα να ομιλήσω διά το δημοσιογραφικόν επάγγελμα. [… αλλά] προτιμώ να αφήσω τον λόγον περί των Δημοσιογράφων εις την Κυβέρνησιν.

»Η υπεύθυνος Κυβέρνησις απευθυνομένη διά του Κυβερνητικού επί του Τύπου Εκπροσώπου της, την 17.12.70 προς όλας τας οργανώσεις του Τύπου, ωμίλησε περί ετοίμου σχεδίου Ν.Δ. περί Δημοσιογραφικού επαγγέλματος και εξέφρασε τας αντιλήψεις της περί του πώς θα πρέπει να είναι ωργανωμένον το Δημοσιογραφικόν επάγγελμα και περί του τι είναι οι Δημοσιογράφοι. Αι θέσεις αυταί, κύριοι Συνάδελφοι, είναι διαυγείς και δημοκρατικαί. Αναφέρομαι εις αυτάς».

Και για όσους τυχόν δεν κατάλαβαν, ο κ. Μέρτζος κάνει τις θέσεις του ακόμα σαφέστερες: «Αυτήν την στιγμήν δεν υπερασπίζομαι τους δημοσιογράφους, αλλά αυτήν την Κυβέρνησιν. Δεν υπερασπίζομαι τας αρχάς, αι οποίαι επισήμως διετυπώθησαν διά του Κυβερνητικού εκπροσώπου, αλλά αυτήν ταύτην την Επανάστασιν». Στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Μέρτζος ισχυρίζεται ότι η χούντα παραχώρησε ελευθεροτυπία (!) και μάλιστα «εναντίον αυτού του εαυτού της». Και καταλήγει: «Διότι η Επανάστασις είναι η αλήθεια και η αλήθεια δεν φοβείται τίποτε».

● Για τη λειτουργία της Συμβουλευτικής και τον ιδιαίτερο ρόλο του Ν. Μέρτζου αποκαλυπτικό είναι το άρθρο του «Ελληνικού Βορρά» (2.4.1972), το οποίο περιγράφει συνάντηση της Συμβουλευτικής με τους Παπαδόπουλο και Παττακό: «Επηκολούθησεν ανταλλαγή ειλικρινών φιλοφρονήσεων και ο κ. Ν. Μέρτζος, απευθυνόμενος προς τα μέλη της Συμβουλευτικής υπεγράμμισε την μεγάλην ευθύνην των έναντι των ελπίδων της κυβερνήσεως και του λαού προς αυτούς και τους εκάλεσε, μετά το προσκλητήριον του κ. πρωθυπουργού να αποδείξουν ότι δύνανται πράγματι να ενσαρκώνουν τον δημοκρατικόν διάλογον μεταξύ κυβερνήσεως και λαού».

Και το άρθρο κατέληγε: «Είναι οπωσδήποτε προφανές ότι ο κ. Γ. Παπαδόπουλος προσπαθεί να δώση φτερά εις την Συμβουλευτικήν Επιτροπήν, που αποτελεί προσωπικόν του δημιούργημα». Το ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Μέρτζος υπήρξε διευθυντικό στέλεχος του χουντικού «Ελληνικού Βορρά», ο οποίος ανήκε στον πεθερό του…

Η κρυφή γοητεία ενός χουντικού

Ολα αυτά (θα έπρεπε να) είναι γνωστά σε όλους. Πώς λοιπόν να δικαιολογηθεί η εμμονή του κ. Παυλόπουλου να βραβεύσει έναν τέτοιον άνθρωπο; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Ο κ. Μέρτζος επί δεκαετίες υπήρξε άνθρωπος του «κράτους των εθνικοφρόνων», της ιδιόμορφης και διχαστικής μετεμφυλιακής συγκρότησης της ελληνικής πολιτικής ζωής. Η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε πριν από τη δικτατορία, με τη συμμετοχή του στην ακροδεξιά απόφυση της καραμανλικής ΕΡΕ στον χώρο της νεολαίας, δηλαδή στην ΕΚΟΦ.

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ο Μέρτζος πλήρωσε μαζί με τον άλλο αρχιεΕΚΟΦίτη της Θεσσαλονίκης, τον Λάκη Ιωαννίδη, την ανοιχτή συνεργασία με τη χούντα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απέφυγε να «αξιοποιήσει» ανοιχτά και τους δύο και τους απέκλεισε από τους συνδυασμούς του νέου του κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι έπαψε να χρησιμοποιείται από το νέο κόμμα της Δεξιάς ως «σύμβουλος», ειδικευμένος σε ζητήματα εφαρμοσμένης εθνικοφροσύνης. Σύμφωνα με την επίσημη βιογραφία του, υπήρξε «εξ απορρήτων στενός συνεργάτης των αειμνήστων Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα».

Δεν είναι γνωστό ποιες ήταν ακριβώς οι «απόρρητες» συμβουλές του συνεργάτη της χούντας στους δυο πολιτικούς που πρωταγωνίστησαν στην αποκατάσταση της ελεγχόμενης δημοκρατίας το 1974. Γνωρίζουμε όμως κάτι σημαντικότερο.

Ως σύμβουλος του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα την περίοδο 1990-1993, ο Μέρτζος σχεδίασε και οργάνωσε την αδιέξοδη στρατηγική της ακροδεξιάς αναδίπλωσης για το «Μακεδονικό», την οποία δεν πίστευε ούτε ο Μητσοτάκης. Ο Μέρτζος ήταν εκείνος που συνέταξε την ιδρυτική διακήρυξης (17.1.92) της «Επιτροπής Μακεδόνων» που οργάνωσε το πρώτο εθνικιστικό συλλαλητήριο (Θεσσαλονίκη 14.2.92).

Εκείνο που καθώς φαίνεται έπεισε τον κ. Παυλόπουλο να τιμήσει τον Μέρτζο είναι ότι αυτός υπήρξε επί δεκαετίες ένας από τους στυλοβάτες του «κράτους των εθνικοφρόνων». Και ναι μεν ο σημερινός Πρόεδρος διατηρεί γνωστές σχέσεις με το βαθύ κράτος της Δεξιάς. Αλλά η συναίνεση του υπουργού Εξωτερικών στη σκανδαλώδη βράβευση παραμένει ακατανόητη.

Οσο για τον σεβασμό του Ν. Μέρτζου στους κανόνες της δημοκρατίας και στη δημοσιογραφία, αρκεί να θυμίσουμε ότι όταν από τη στήλη του «Ιού» σχολιάσαμε την πολιτική του διαδρομή και υπαινιχθήκαμε ότι αυτή ήταν ασύμβατη με την κατάληψη τότε της θέσης του προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, εκείνος απάντησε με έναν ειρωνικό λίβελο και την κατακλείδα: «χέστηκα» (εφ. «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 30.9.2007).

Αν λοιπόν ταιριάζει ένας «Φοίνικας» στον κ. Μέρτζο, αυτός δεν είναι το παράσημο της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά το τσουρουφλισμένο πουλί του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

========================================

Η τέφρα της 21ης Απριλίου

 

Το διάταγμα για την παρασημοφόρηση του Ν. Μέρτζου με ημερομηνία

Η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να ανακαλέσει την παρασημοφόρηση του Νικολάου Μέρτζου που είχε προγραμματιστεί για αύριο, 7 Ιουνίου, ήταν μια επιβεβλημένη πράξη του ίδιου του Προκόπη Παυλόπουλου και του αρμόδιου υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά.

Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν στις τάξεις των αγωνιστών της αντιδικτατορικής αντίστασης, η κινητοποίηση μεγάλης μερίδας των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και τα δημοσιεύματα που θύμισαν το παρελθόν του κ. Μέρτζου στη χουντική Συμβουλευτική Επιτροπή δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση μιας τελετής που θα αποτελούσε πρόκληση για τη δημοκρατία.

Η δημόσια «απολογία» του κ. Μέρτζου δεν προσέθεσε κανένα νέο στοιχείο στην υπόθεση. Αυτή τη φορά ο παλαίμαχος δημοσιογράφος δεν εμφανίστηκε με το προκλητικό ύφος που είχε χρησιμοποιήσει πριν από λίγα χρόνια, όταν από τη στήλη του «Ιού» της «Ελευθεροτυπίας» είχαμε θυμίσει τη συνεργασία του με τη χούντα, με αφορμή την τοποθέτησή του στη θέση του προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών («Ο κ. πρόεδρος και η χούντα», 30/9/2007).

Τώρα ο κ. Μέρτζος επιχείρησε να αποδώσει τις ενέργειές του σε υπόδειξη του Ευάγγελου Αβέρωφ και καλύφθηκε πίσω από τη φιλία με την οποία τον περιέβαλαν (κατά δήλωσή του βέβαια) κάποιοι ιστορικοί ηγέτες της Αριστεράς. Είναι δυστυχώς όλοι πεθαμένοι, εκτός από τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, ο οποίος ασφαλώς θα δώσει τη δική του απάντηση.

Βέβαια υπήρξαν και ορισμένοι -πέραν των γνωστών ακροδεξιών ιστολογίων- οι οποίοι επιχείρησαν να υπερασπιστούν τον κ. Μέρτζο, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την εφημερίδα «Δημοκρατία» που δοκίμασε να ξεκινήσει εκστρατεία υπέρ του χουντικού δημοσιογράφου με πρωτοσέλιδο άρθρο («Κάτω τα χέρια από τον Νίκο Μέρτζο», 31/5/2017) και ένα σημείωμα στο Protagon («Αξίζει το παράσημο ο Ν. Μέρτζος;», 4/6/2017). Αλλά τα πεπραγμένα του κ. Μέρτζου στη «Συμβουλευτική» του Παπαδόπουλου είναι τόσο κραυγαλέα, ώστε οι προσπάθειες αυτές ναυάγησαν προτού καλά καλά εκδηλωθούν.

Η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση δεν έχει λήξει. Η διπλωματική (ή προσχηματική) δικαιολογία περί «αναβολής» της παρασημοφόρησης «λόγω του βεβαρημένου προγράμματος του Προέδρου της Δημοκρατίας» αφήνει ανοιχτό το ζήτημα. Διότι η παρασημοφόρηση έχει ήδη συντελεστεί από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα με την υπογραφή του κ. Κοτζιά.

Δεν αρκεί δηλαδή η παραπομπή της τελετής στις ελληνικές καλένδες. Απαιτείται ανάκληση της απόφασης με νέο Προεδρικό Διάταγμα. Οχι τίποτα άλλο, αλλά η αρχική απόφαση φέρει ημερομηνία 21 Απριλίου 2017.

======================================= 

Η «μετάλλαξη» του «Μακεδονομάχου» Μέρτζου

 

Οταν ο πατριάρχης Δημήτρης Αρχοντώνης ανακήρυξε τον Μέρτζο («χέστηκα» κλπ) «σε Αρχοντα Οφφικιάλιο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, με τον υψηλό τίτλο του ‘Διδασκάλου του Γένους’ »

Αν κάποιος σκεφτεί εμβληματικές μορφές των συλλαλητηρίων του ’92 για το Μακεδονικό, ο πρώτος που θα έρθει στο μυαλό του είναι ο Νίκος Μέρτζος: ο δημοσιογράφος και συγγραφέας που στιγματίστηκε ανεξίτηλα από το γεγονός ότι ήταν αντιπρόεδρος στην περίφημη Συμβουλευτική της χούντας, αλλά ταυτοχρόνως ήταν εκείνος που «αναγέννησε» το Νυμφαίο Φλώρινας και εξέφραζε πάντα τις σκληρότερες θέσεις για το Μακεδονικό. Πάντα; Όχι ακριβώς. Ο Μέρτζος την… έχει δει αλλιώς. Εδώ και καιρό ο εν λόγω συγγραφέας και δημοσιογράφος έχει αρθρογραφήσει υπέρ ενός «έντιμου συμβιβασμού» στο θέμα με σύνθετη ονομασία, ενώ χθες προκάλεσε αίσθηση το γεγονός ότι προχώρησε σε σχετικές, θερμές, δηλώσεις, στο κρατικό πρακτορείο της πΓΔΜ, το ΜΙΑ. «Είναι απαραίτητο να βρεθεί λύση. Τελεία. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει ήδη από το 1992-1993. Τότε συνομίλησα με τον Γκλιγκόροφ, ήμασταν πολύ κοντά. Δεύτερον, πρέπει να σταθεροποιηθεί και η δική σας χώρα, και η δική μας, επειδή αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Τους λέω ότι ο Βαρδάρης φθάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, εντάξει, εμείς το ένα μισό το ονομάζουμε Αξιό, αλλά είναι το ίδιο ποτάμι. Πρέπει να βρούμε λύση και ο ένας λαός να μην προσβάλλει τον άλλο. Κυρίως ο ισχυρότερος να μην προσβάλλει τον πιο αδύναμο, αλλά και ο πιο αδύναμος να δείξει κατανόηση και πραγματική φιλία», επισήμανε στο ΜΙΑ ο Νίκος Μέρτζος, για να προσθέσει: «Είμαι βέβαιος, είμαι πεπεισμένος από όσα έχω περάσει στη ζωή, ότι αν επιτευχθεί συμφωνία, μία έντιμη συμφωνία, σε είκοσι χρόνια δεν θα υπάρχουν καθόλου διαχωρισμοί». Και στη συνέχεια, εξήγησε: «Η λύση πρέπει να είναι ένα σύνθετο όνομα. Εμείς λέμε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, εγώ είμαι Μακεδόνας-Έλληνας. Ο Μπορίσοφ είναι Μακεδόνας-Βούλγαρος. Υπάρχουν Εβραίοι-Μακεδόνες. Εσείς θέλετε μονοπώλιο. Μπορείτε να αυτοπροσδιορίζεστε όπως θέλετε, μόνο που πρέπει να υπάρχει διάκριση του ενός από τον άλλο». Ως προς το αν το όνομα πρέπει να είναι αμετάφραστο ή όχι, ο Νίκος Μέρτζος επισήμανε προς το κρατικό πρακτορείο της πΓΔΜ: «Θα ήταν καλό να είναι στη γλώσσα σας. Όμως αν μία ξένη χώρα θέλει να το μεταφράσει, π.χ. North Macedonia, τι θα κάνουμε; Θα τη μηνύσουμε;».

================================

Η Απολυτη Φρικη και ο Ιστορικος συμβιβασμος του Βλαχου που πουλησε τους παντες για το βραβειο!!!!

Το «Μακεδονικό» οι θέσεις και οι πτυχές στην αναζήτηση μίας έντιμης πατριωτικής λύσης για το ονοματολογικό βρέθηκαν σήμερα στο επίκεντρο της συζήτησης με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Νίκου Μέρτζου, με τίτλο «Το Μακεδονικό», που πραγματοποιήθηκε το βράδυ στο Αμφιθέατρο «Γιάννος Κρανιδιώτης» του υπουργείου Εξωτερικών.
Τρεις ομιλητές ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος και ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, σε μία κατάμεστη αίθουσα, είχαν την ευκαιρία να εκθέσουν τις απόψεις τους συγκλίνοντας πάνω στις βασικές αρχές: την σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις και την αλλαγή του Συντάγματος πέρα από τη νομική βάση της διεθνούς συμφωνίας.

«Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα τι θέλουμε από τη βόρειο γείτονά μας, μία χώρα σταθερή» «ή μία χώρα που να αποτελεί κομμάτι της δαγκάνας της Τουρκίας στην περιοχή» «με τρόπο που να αυξάνει την εχθρότητα απέναντι μας «, τόνισε ο Ν. Κοτζιάς εξηγώντας ότι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα του ονοματολογικού μέσα στο ασταθές τοπίο που υφίσταται σήμερα στην περιοχή μας, μία περιοχή μεγάλων αλλαγών.
Ο υπουργός Εξωτερικών έκανε αναφορά στην ευρύτερη περιοχή που ιστορικά λέγεται Μακεδονία και σήμερα ανήκει σε τέσσερα κράτη με το μεγαλύτερο μέρος να ανήκει σε εμάς. Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι αυτό που περιπλέκει την υπόθεση είναι ότι στα Σκόπια προσπαθούν να βρούνε μία ιστορική ταυτότητα με τρόπο στρεβλό γεννώντας τον αλυτρωτισμό. «Και είναι ολοφάνερο» είπε «ότι το πρόβλημα του ονόματος συμπυκνώνει τον αλυτρωτισμό στην ιστορία, στην εκπαίδευση, στα σύμβολα, και στον τρόπο που εκλογικεύει την καθημερινότητα της συνείδησής τους». Στο πλαίσιο αυτό εξέφρασε την άποψη ότι «είναι μεγάλο βήμα το ότι αυτά τα σύμβολα άρχισαν να περιορίζονται» χαρακτηρίζοντας ως «μη θαρραλέο» να μην αναγνωρίζεται ως σημαντική η αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου από ανθρώπους που στο παρελθόν το θεωρούσαν θεμελιακό αντικείμενο διαπραγμάτευσης.

Το ζήτημα με την πΓΔΜ είναι ιστορικό, είπε ο υπουργός Εξωτερικών, επισημαίνοντας ότι το όνομα με τη λέξη «Μακεδονία» ως πολιτική οντότητα υφίσταται εδώ και 70 χρόνια και η λέξη αυτή «περπάτησε» με αναγνώριση από πολλά κράτη, όπως επίσης συσκευάστηκε η λεγόμενη «μακεδονική» γλώσσα η οποία αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ χωρίς να υπάρξει ελληνική φωνή επί τρία χρόνια γύρω από το θέμα.
Ο Ν. Κοτζιάς ανέδειξε επίσης τη σημασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που όπως είπε «σπάσανε τις προκαταλήψεις» τονίζοντας ότι «το κάναμε διότι είναι εθνικό μας συμφέρον. Υπό το πρίσμα αυτό υπογράμμισε την αίσθηση ευθύνης που οφείλει να έχει η χώρα μας ως ισχυρότερη χώρα για την περιοχή μας». «Θέλουμε- είπε- να τελειώνουμε με τα πυροδοτήματα της Ιστορίας που μας κρατούν φυλακισμένους. «Εμάς μας συμφέρει μία περιοχή που θα αναπτύσσεται οικονομικά και θα αναπτύσσεται μαζί μας βγαίνοντας από την κρίση». Τόνισε ότι δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνονται βαλκανικές πολιτικές χωρίς εμάς» επισημαίνοντας ότι «η αδράνεια είναι βαθιά λανθασμένη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».

Στη συνέχεια ο υπουργός Εξωτερικών είπε ότι πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς στην εξωτερική πολιτική, ότι δεν μπορεί η ισχυρή Ελλάδα με την μακραίωνη ιστορία της, να φοβάται να κάνει ένα συμβιβασμό με ένα μικρό κράτος που δεν έχει βρει ακόμα την ταυτότητά του και να φοβάται να επιδείξει ευθύνη στην περιοχή.
Στο σημείο αυτό επανέλαβε ότι ο συμβιβασμός δεν μπορεί να είναι «σάπιος» . «Το όνομα που θα συμφωνήσουμε δεν θα πρέπει να έχει αλυτρωτικά στοιχεία, πρέπει να έχει ένα γεωγραφικό προσδιορισμό. Μια σύνθετη ονομασία που να εκφράζει την ιδιαιτερότητα και γεωγραφικότητα αυτού του κράτους χωρίς να προσβάλει καμία από τις δύο πλευρές». είπε ο Ν. Κοτζιάς και συνέχισε: «Και θεωρώ μεγάλη υπόθεση το γεγονός ότι σήμερα οι άνθρωποι της χώρας στα βόρειά μας θεωρούν ότι η λέξη Μακεδονία και μακεδονική γλώσσα δεν αφορά τον Μεγαλέξανδρο, την αρχαιότητά μας». Εξέφρασε δε την βαθιά του πεποίθηση ότι «αν κάνεις διαπραγματεύσεις και επιβάλεις μια λύση που η άλλη πλευρά δεν θέλει αλλά απλώς της επιβλήθηκε γεννιέται ο ιστορικός αναθεωρητισμός, η διάθεσή της να τα αλλάξει όλα»
«Πιστεύω ότι ο καλός έντιμος συμβιβασμός θα συμβάλει στον πολλαπλασιασμό των σχέσεών μας με αυτό το κράτος, στη σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή, στη διεθνή αναβάθμιση της Ελλάδας και θα μας φέρει πιο κοντά με τους άλλους λαούς της περιοχής». «Θέλουμε μία θετική ατζέντα που να δίνει προοπτική στους λαούς μας» είπε.

Ο Ν. Κοτζιάς αναφέρθηκε και στην αντίληψή του για τον πατριωτισμό: «Να αγαπάς τα πάτρια εδάφη, την ιστορία σου, την κουλτούρα σου, τις κατακτήσεις και τους αγώνες του λαού σου και να είσαι περήφανος γι αυτά», σημείωσε ενώ, όπως είπε, «δεν είναι πατριωτισμός να αρνείσαι το δικαίωμα στην άλλη πλευρά να είναι και αυτή περήφανη για τη δικιά της ιστορία την πραγματική και να ταυτίζεται με τον δικό της πολιτισμό».
Τέλος ολοκληρώνοντας ο υπουργός Εξωτερικών, υπογράμμισε ότι «πατριωτισμός σημαίνει μία σύνθετη ονομασία που να ισχύει για όλους και για όλες τις σχέσεις, δηλαδή και για το εσωτερικό, να ισχύει και να εκφράζεται αυτό και από τη διεθνή συμφωνία που θα κάνουμε στον ΟΗΕ και από την διακρατική συμφωνία και από τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο σύνταγμά τους. Αποσαφήνισε δε ότι «δεν πρέπει να αφήσουμε στο μέλλον να γεννηθούν καινούρια προβλήματα. Διότι χωρίς erga omnes θα έχουμε επενδύσει σε μελλοντικές τριβές καθημερινότητας που θα συσσωρεύσουν πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που έχουμε σήμερα» τονίζοντας επίσης ότι «η αλλαγή του συντάγματος είναι αναγκαία όχι μόνο για τη δική μας εξασφάλιση αλλά και για τη δική τους».

«Γι αυτό» κατέληξε «πρέπει η συμφωνία που θα κάνουμε να έχει σταθερότητα, να μπορεί να επιβιώσει δυσκολιών, να αναπτύσσει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στις δύο πλευρές και όχι τη δυσπιστία, να μπορεί να κάνει τη ζωή όλων πιο εύκολη, πιο φιλική πιο ειρηνική».
====================================

Νίκος Μέρτζος:“Να στηρίξουν όλοι το Νίκο Κοτζιά”

Μια συμβιβαστική λύση στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων εκτιμά ότι πρέπει να βρεθεί ο δημοσιογράφος Νίκος Μέρτζος σημειώνοντας παράλληλα ότι πρέπει να στηριχθούν οι επιλογές του Υπουργού εξωτερικών της Ελλάδας

“Πρέπει να υπάρξει μια πλήρης υποστήριξη στο σχέδιο που προωθεί ο Νίκος Κοτζιάς” τόνισε χαρακτηριστικά δηλώνοντας με έμφαση “Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να συναντώνται συχνά και να έχουν μια ενιαία στρατηγική σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ενόπλων δυνάμεων και παιδείας”.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη Εντρογάν σημείωσε πως “το όφελος της Ελλάδας θα προκύψει στην περίπτωση που η χώρα μας ρυθμίσει το θέμα της ροής των προσφύγων. Η Τουρκία έχει υπογράψει συμφωνία με την Ε.Ε να δέχεται πίσω όσους πρόσφυγες δεν έχουν αποκτήσει πολιτικό άσυλο, ωστόσο η Ελλάδα δεν τους επαναπροωθεί”.
Σχολιάζοντας της δύσκολες ημέρες που διέρχεται η Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης ο Νίκος Μέρτζος κρίνει αναγκαία την ύπαρξη αυτοκριτικής και αυτογνωσίας
“Εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ αλλά δε δημιούργησε το χρέος της Ελλάδας μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, δε μείωσε τις συντάξεις δεν πολλαπλασίασε το κράτος μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσουμε αυτογνωσία”
Εκτιμώντας το ρόλο της εκκλησίας τόνισε ότι “σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να έχει παρεμβατικό ρόλο στην άσκηση της πολιτικής άλλα να περιορίζεται στα του οίκου της”.
O Nίκος Μέρτζος μιλώντας στην εκδήλωση για τη Βλαχόφωνη Ρωμιοσύνη αναφέρθηκε στην πορεία της από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έως σήμερα και παρουσίασε σπάνιο φωτογραφικό υλικό εκφράζοντας την διάθεση του να το χαρίσει στην Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης με την προοπτική να γίνει ένα ντοκιμαντέρ.

==================================
Η ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη στην παρουσίαση του βιβλίου "Το Μακεδονικό" και πως ο βλαχος και χουντικος στα 81 του εξαργηρωσε το χουντικο του παρελθον !!!

Toν κ. Μέρτζο τον συνάντησα πριν από 20 χρόνια  στο Νυμφαίο της Φλώρινας.  Ηταν η εποχή που ακόμη πίστευα ότι δεν μπορεί να είναι κάποιος δεξιός  και καλός κοινοτάρχης. Και  συνέχισα να τον παρακολουθώ μέχρι και σήμερα. Πολλές φορές διαφωνώντας,  αλλά και πολλές στιγμές συμφωνώντας. Και είναι πολύ σημαντικό  όταν ένας άνθρωπος μεγαλώνει, αναθεωρεί και εξελίσσεται. Θέλω λοιπόν να του βγάλω το καπέλο γιατί θα μπορούσε να μείνει σε μια σιγουριά  ενός χειροκροτήματος  από τμήμα της ελληνικής κοινωνίας  που αρέσκεται στον εθνικολαϊκισμό,  αλλά τόλμησε να πάει κόντρα  και τόλμησε ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, να πει τα πράγματα με την πατριωτική τους διάσταση και την πατριωτική αλήθεια.

Γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του  ο  κ. Νίκος Μέρτζος:

«Το Μακεδονικό Ζήτημα υπήρξε γεωστρατηγικό εγχείρημα των Μεγάλων Δυνάμεων που κατά περιόδους χρησιμοποίησαν ντόπιους αντιπροσώπους τους για να ελέγξουν τον κρίσιμο γεωστρατηγικό χώρο της Μακεδονίας». Αυτό  ήταν  η αλήθεια και  αυτό συνεχίζει να είναι η αλήθεια. Ό,τι στον χώρο  των Βαλκανίων,  στον χώρο της ΠΓΔΜ  η κυβέρνηση των Σκοπίων είναι ο ένας παίκτης  και υπάρχουν πολλοί άλλοι αφανείς  παίκτες . Ο μόνος τρόπος που μπορεί να επηρεάσουν  αυτοί καθοριστικά τις εξελίξεις είναι να βρεθούμε μαζί , στο ίδιο τραπέζι και τελικά  σε μία λύση. Και  όταν λέω μαζί, εννοώ οι γείτονες και εμείς οι Έλληνες.Το 1991, όταν το γειτονικό κράτος απέκτησε την ανεξαρτησία του, τέθηκε και το ΜΕΓΑΛΟ ερώτημα που επαναλαμβάνει ο Νίκος Μέρτζος στο βιβλίο του:

Συμφέρει την Ελλάδα να δημιουργηθεί αυτό το κράτος; Τότε η  επίσημη απάντηση όλων ήταν καταφατική.  Ναι, μας συμφέρει να υπάρχει αυτό το κράτος, αλλά μόνο στα λόγια. Αντί να συμβάλλουμε στην ευημερία  και τη σταθερότητα του, κάποιοι άρχισαν να το αντιμετωπίζουν ως εχθρικό κράτος.Και όταν λέω κάποιοι, εννοώ αυτούς που η σκέψη τους δεν είναι στην πατρίδα, αλλά στο κέρδος τους.

Πολιτικό ή προσωπικό.

Άνθρωποι που είναι στα πράγματα και πολλές φορές μέσα στις κυβερνήσεις και σπρώχνουν τη χώρα-και δεν συμβαίνει μόνο στο Μακεδονικό- σε συνεχή λάθη.

Σήμερα, 27 χρόνια μετά, το διακύβευμα είναι το ίδιο. Συμφέρει να υπάρχει αυτό το κράτος; Εχουμε κατανοήσει επαρκώς  τι ακριβώς μας προσφέρει;  Έχουμε κατανοήσει επαρκώς ότι η σταθερότητα, η ενότητα και η ευημερία του γειτονικού κράτους είναι προς το δικό μας συμφέρον; Το μεσαίο κεφάλαιο του βιβλίου του ο Νίκος Μέρτζος το έχει ονομάσει: «Η άγονη γραμμή Αθήνα-Σκόπια επί 26 χρόνια». Είναι ένας κατάλογος λαθών και καθυστερήσεων. Το 1993 δεν προσέξαμε την είσοδο της γειτονικής χώρας στον ΟΗΕ-είμασταν πάλι μπλεγμένοι με τα κομματικά μας- και οι γείτονές μας πήραν μια σύνθετη ονομασία χωρίς κανέναν γεωγραφικό προσδιορισμό. Γιατί προφανώς στην ονομασία πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μ…, το Μ δεν είναι η Μαλακάσα, είναι η Μακεδονία. Το αφήσαμε να συμβεί. Και υπάρχει ο κίνδυνος σήμερα μπλεγμένοι σε άλλα κομματικά, σε άλλες αντιθέσεις, να αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Είναι ευκαιρία; Πριν απαντήσω σε αυτό, θα πρέπει να κάνω τον απολογισμό των 25 χρόνων. Κατά την άποψή μου τα 25 αυτά χρόνια, η Ελλάδα-δεν ξέρω αν τα Σκόπια είναι κερδισμένα- είναι χαμένη. Κηρύξαμε το εμπάργκο από το οποίο πλούτισαν οι λαθρέμποροι, το γράφει και αυτό ο Μέρτζος ο οποίος στη Θεσσαλονίκη ξέρει τα πράγματα καλύτερα από μας.

Μέχρι τον Απρίλιο του 2008 151 χώρες τους είχαν αναγνωρίσει με το συνταγματικό τους όνομα. Γράφει σε ένα σημείο ο Μέρτζος ότι το γειτονικό κράτος δεν είναι πραγματική δημοκρατία.

Ότι παρέμεινε επί 26 χρόνια ολοκληρωτικό, υπό διάτρητο δημοκρατικό μανδύα και ότι τα τελευταία χρόνια ο Γκρούεφσκι χειραγωγούσε όλους τους κατ’ όνομα δημοκρατικούς θεσμούς. Ολοκληρωτικό ίσως είναι βαριά κουβέντα, αλλά η κατάλυση δημοκρατικών θεσμών είναι γεγονός.

Ο Ζάεφ όμως εγκαταλείπει σιγά σιγά τον, κατά τον κ.Μέρτζο, «εξαρχαϊσμό» της πολιτικής που ακολουθούσε ο Γκρούεφσκι με τα αγάλματα, τους ανδριάντες και τα αεροδρόμια. Κάνει θετικά βήματα προς αυτό και μένει να φανεί αν θα κάνει και άλλα. Και εδώ αντί να αντιληφθούμε αυτή τη διαφορά, κάποιοι προσπαθούν να αποτρέψουν αυτή τη θετική πορεία της γειτονικής χώρας. Οργανώνονται συλλαλητήρια και αντιδρούν πολλοί και δυστυχώς μέσα σε αυτούς τους κάποιους πέρα από τους συνήθεις υπόπτους του εθνικολαϊκισμού εμπλέκονται και πολλοί άλλοι. Δυσάρεστη έκπληξη υπήρξε η μεταστροφή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που τη μία στιγμή έλεγε «όχι στα συλλαλητήρια» και την αμέσως επόμενη στιγμή «ναι στα συλλαλητήρια».

Ωστόσο, γράφει ο Μέρτζος, κανείς δεν αντέδρασε το 2008, όταν όλα τα κόμματα

αποδέχθηκαν ονομασία σύνθετη με γεωγραφικό προσδιορισμό ο οποίος θα ισχύει έναντι όλων.

Το τελευταίο κεφάλαιο είναι ο επίλογος ενός «προδότη Μακεδόνα», έτσι το ονομάζει ο Μέρτζος.

Ο αυτοβιογραφικός τόνος είναι έντονος. Γράφει για τους προγόνους του, για τον πολεμιστή παππού του, για το πατρογονικό του στο Νυμφαίο, εκεί που ήταν επί δώδεκα χρόνια πρόεδρος της κοινότητας.

Αλλά θα κρατήσω μια ψύχραιμη παρατήρησή του.

Ότι είναι κρίμα τον Λαό μας  να τον προδώσει ξανά το θερμό του αίσθημα. Εκείνο το θερμό αίσθημα που τον έφερε στον πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Καταστροφή, στη μαξιμαλιστική θέση στο Κυπριακό τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά και   τις αρνήσεις για λύση τα τελευταία χρόνια. Τι κάνουμε λοιπόν; Το σημαντικό θα ήταν σήμερα να μάθουμε τι κάνει η κυβέρνηση. Και θα πρέπει να ρωτήσουμε τον κύριο Υπουργό, τον κύριο Κοτζιά τι ακριβώς θέλει η κυβέρνηση. Γιατί πράγματι σχεδόν όλοι διακρίνουμε δυόμιση γραμμές κυβερνητικές στην υπόθεση του Μακεδονικού. Η μια γραμμή είναι αυτή των διακηρύξεων του Πρωθυπουργού. Η άλλη γραμμή είναι η γραμμή του υπουργού Αμύνης και υπάρχει, ας μου επιτραπεί ο όρος, μια διαφορετική απόχρωση πολλές φορές του Υπουργού Εξωτερικών στην υπεράσπιση της πρωθυπουργικής γραμμής. Θα θέλαμε λοιπόν – και νομίζω ότι το θέλει και η κοινωνία – όχι εγώ, μια συγκεκριμένη στέρεη απάντηση από την πλευρά της κυβέρνησης. Τι επιτέλους διεκδικεί ως λύση; Σε ότι αφορά εμένα, το Ποτάμι και το Κίνημα Αλλαγής νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο.

Δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε. Θέλουμε μία πατριωτική λύση που στην περίπτωση τη συγκεκριμένη είναι η λύση της σύνθετης ονομασίας παράλληλα με δεσμεύσεις, με διεθνείς συμφωνίες, ώστε να μην υπάρχουν αλυτρωτικές αναφορές τόσο στο Σύνταγμα όσο και στα σχολικά βιβλία. Επιμένω σε αυτό το τελευταίο γιατί είναι πολύ σημαντικό να μην μεγαλώνουν εκεί τα παιδιά με ένα αίσθημα εχθρότητας απέναντι στους Έλληνες. Αλλά, τώρα; Μα τώρα; μας λένε κάποιοι επίμονα κυρίως από το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τώρα θα το κάνουμε αυτό; Δεν μπορούμε να το κάνουμε αύριο; Παραβλέπω ότι είναι η συνήθης αντιπολιτευτική συμπεριφορά. Πάντα για την αξιωματική αντιπολίτευση υπάρχει ένα ερώτημα. Τώρα ή κάποια άλλη στιγμή, όταν έρθουμε εμείς στα πράγματα. Ας μην το συζητήσουμε. Έχει πολλά στοιχίσει στον ελληνικό λαό και τα τελευταία χρόνια αυτή η συμπεριφορά. Μια συμπεριφορά την οποία βέβαια σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό υπηρέτησε και ο κ.Τσίπρας στο διάστημα που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στο ερώτημα πάντως “μα τώρα;”, η δική μου απάντηση είναι η παλιά απάντηση:

Πάντα είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνεις το σωστό. Πόσω μάλλον όταν το σωστό ταυτίζεται με το πατριωτικά σωστό.
 =========================================

 Το Αγριο Γλυψιμο ενος πρωην Χουντικου και Εκοφιτη στο Καραμανλισμο

O λόγος Μέρτζου στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα Καραμανλή

Στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντος του Κων. Γ. Καραμανλή τον πανηγυρικό της ημέρας εξεφώνησε ο Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαος Ι. Μέρτζος, στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και εξάδερφος του σημερινού δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη.

Ο πανηγυρικός λόγος έχει ως εξής:

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ

«Θεσσαλονικείς, ήλθα!»

Έτσι αναφώνησε μακεδονιστί ο Μακεδών εδώ ακριβώς, ψηλά από το Μακεδονία Παλλάς, πριν τριανταεπτά χρόνια.

Και τότε σείστηκαν τα θεμέλια της γης.

Ο πιστός Λαός, ποταμός χυτός όσο πιάνει το μάτι και δοξαστικός όσο μεθάει ο νους, τον επευφήμησε ως Ελευθερωτή και τον υποδέχθηκε ως Παράκλητο...

Βάγια στα χέρια. Βάγια στρωμένοι οι δρόμοι και η παραλία παντού.

Και τώρα, την εύσημη τούτη ημέρα, δεκατρία χρόνια από την εκδημία του, νάτος πάλι μπροστά μας ορθός.

Ζωντανός στις καρδιές μας.

«Θεσσαλονικείς, ήλθα!» Αποκαλύπτεται και αποκαλύπτει.

Τώρα πια την πρωτεύουσα της Μακεδονίας φρουρούν οι Εθνάρχες των Ελλήνων σε σημαίνουσα ομοζυγία –στην Εγνατία ο Ελευθερωτής, στη Νέα Παραλία ο Αναμορφωτής.

Διαφορετικοί οι δρόμοι τους, κοινός ο τόπος τους. Κοινός ο σκοπός τους και κοινός προμαχώνας τους: η Θεσσαλονίκη. Ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος την ελευθέρωσε, την κατοχύρωσε και, με τον Εμπράρ, την θέλησε μεγαλόπρεπη και απλόχωρη. Ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, μετά τον Αρμαγεδώνα, την ανέσυρε από τον ερειπιώνα, την αναμόρφωσε και την παρέδωσε ισχυρή.

Τον Αναμορφωτή της ευγνωμονεί σήμερα και θα ευγνωμονεί εσαεί η Θεσσαλονίκη με τούτο το έργο της. «Ανδρών γαρ επιφανών έργω γενομένων έργω δει δηλούσθαι τας τιμάς». Διότι άνδρες που με έργο έγιναν επιφανείς με έργο πρέπει να τιμώνται. ΄Ετσι επιτάσσει στον Επιτάφιο ο Περικλής.

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, η πρωτογενής Εκκλησία του Δήμου των πολιτών, απαθανατίζει σε ανδριάντα τον επιφανέστατο Μακεδόνα των νέων καιρών. Και ο Πρώτος Πολίτης του Δήμου -ο σημερινός και ο προχθεσινός χέρι-χέρι- τον παραδίδει στο Κοινόν των Ελλήνων. Το υψηλό του ανάστημα, ηθικό και συνάμα πολιτικό, είναι σήμαντρο στο καμπαναριό. Μας σημαίνει ότι πολιτική δίχως αρετή δεν νοείται. Δώσε, Χριστέ μου, να σημάνει και πάλι τον Όρθρον του Έθνους. Με τόλμην και αρετήν διέσχισε και διέπλασε την Ιστορία μας ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής. Γι’ αυτό παντοτινά εμπνέει, φρονηματίζει και παρορμά προς τα υψηλά όλους τους Έλληνες. Προ παντός μας ενώνει.

Η ενότητα των Ελλήνων παρέμεινε σ’ όλη του τη ζωή η εναγώνια έγνοια και η φροντίδα του. Έγνοια του άγρυπνη και ανύστακτη η ενότητα. Φροντίδα του καθημερινή, και με τις πράξεις του αυτοθυσιαστική, η ενότητα. Για να μας τη διασφαλίσει, επέλεξε και εβίωσε εθελούσια και σιωπηλά, κατάσαρκα και κατάβαθα βαρύ το τίμημα της ενότητας. Στους χαλεπούς καιρούς μας το ενωτικό, εθνικό προσκλητήριό του είναι αυταπόδεικτα εθνικο-απελευθερωτικό και επιτακτικό. Στερεός Μακεδών, αφιερωμένος Έλλην και πρωτοπόρος Ευρωπαίος ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής υπηρέτησε την Πατρίδα πιστά και παραγωγικά. Της αφιέρωσε όλη τη μακρά και ασκητική ζωή του. Δέκα χρόνια Υπουργός, 14 Πρωθυπουργός και 10 Πρόεδρος της Δημοκρατίας την οποία ο ίδιος θεμελίωσε. Ηγήθηκε και ποτέ δεν καθοδηγήθηκε.

Υπήρξε ενοραματικός πολιτικός και πραγματοποιός. Η ειδοποιός διαφορά του είναι ότι μόνος αυτός σχεδίασε το όραμά του και βάσει σχεδίου το πραγμάτωσε. Μέρος του οράματός του, του σχεδιασμού του και του έργου του είναι η Θεσσαλονίκη μας. Τα έργα του παραμένουν παντοτινά ορατά, ζωτικά και συλλειτουργικά.

Συλλειτουργούν στους άξονες: υποδομές και διαδρομές, οικονομία και κοινωνία, συγκοινωνία και επικοινωνία, πολιτισμός, τουρισμός και αθλητισμός, μνημεία και Ιστορία. Και όλοι οι άξονες οδηγούν μακριά, δυναμικά και απελευθερωτικά.

Ενδεικτικά αναφέρονται τα σημαντικότερα έργα του:

Συγκοινωνία και επικοινωνία: Λιμάνι, αεροδρόμιο και νέος σιδηροδρομικός σταθμός. Διάρρηξη των Τεμπών και διάνοιξη όλων των κεντρικών αρτηριών: οδοί Τσιμισκή, Αγίου Δημητρίου, Εγνατία, Μοναστηρίου, Λαγκαδά, 26ης Οκτωβρίου, Βασιλίσσης ΄Ολγας, Ν. Πλαστήρα, Νέα Παραλία και λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών: ο μόνος στην Ελλάδα υγιής.

Οικονομία: Τριπλασιασμός και δυναμισμός της Διεθνούς Εκθέσως. Βιομηχανικό συγκρότημα ΕΣΣΟ-Πάπας και Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου.

Κοινωνία: Συνοικισμοί εργατικών κατοικιών: Φοίνικας, Ξηροκρήνη. Συγκροτήματα εργατικών κατοικιών στη Νεάπολη και στην Λαγκαδά. Προσφυγικός οικισμός Λοφίσκου Τούμπας. Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο.

Παιδεία: Πανεπιστημιούπολη σε 670 στρέμματα, τρεις νέες Πανεπιστημιακές Σχολές, Βιομηχανική Σχολή. Δεκαπλάσιοι φοιτητές.

Υποδομές: Οργανισμοί Υδρεύσεως και Αποχετεύσεως, διευθέτηση και κάλυψη όλων των κεντρικών χειμάρρων. Περιφερειακή Τάφρος και κεντρικός αποχετευτικός αγωγός. Κυβερνείο. Δίκτυα ηλεκτρισμού. Ανάπλαση του Διοικητηρίου και εγκατάσταση του Υπουργείου Βορείου Ελλάδος.

Τουρισμός: Το απέναντί μας ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς», τα πρωτοπόρα Ξενία στην Ουρανούπολη και στο Παλιούρι, στην άγνωστη τότε Χαλκιδική.

Και, συνυφασμένος ο Πολιτισμός: Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου, Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, Φοιτητική Εβδομάδα. Κρατικό Ωδείο, Κρατική Ορχήστρα, Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Αρχαιολογικό Μουσείο, Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορειτικής Κληρονομιάς και Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα. Αθλητισμός: Καυταντζόγλειο Στάδιο, Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρο -νεοελληνιστί Παλαί ντε Σπορ- και Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο.

Μνημεία: Μετά τον μεγάλο σεισμό του 1978 διέσωσε και ανεστήλωσε όλα τα χριστιανικά μνημεία: Αγία Σοφία, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Άγιος Μηνάς, Άγιος Παντελεήμων, Αχειροποίητος, Δώδεκα Απόστολοι, Προφήτης Ηλίας, Ροτόντα. Επίσης οθωμανικά μνημεία, όπως η σκεπαστή αγορά Μπεζεστένι, το Αλατζά Ιμαρέτ και ο μιναρές της Ροτόντας. Επί πλέον τα παραδοσιακά Λαδάδικα.

Ιστορία: Τη φανέρωσε εκθαμβωτική από τη μακεδονική γη ενισχύοντας και κατευθύνοντας προσωπικά τις ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά, στα ανάκτορα του Γαλερίου, στο Δερβένι, στη νεκρόπολη της Σίνδου, στην Πέλλα, στο Δίον και το αποκορύφωμά του στη Βεργίνα, τις αρχαίες Αιγές.

Γιός Μακεδονομάχου δασκάλου, φωτογραφημένος μικρό παιδί με τα όπλα του καπετάν Δούκα και Πρωθυπουργός έξη μόνον χρόνια μετά τον Εμφύλιο με εντεινόμενο τον Ψυχρό Πόλεμο, ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής είχε απόλυτη συνείδηση ότι η Μακεδονία και η πρωτεύουσά της ήταν πολιορκημένη. Θέλησε να την θωρακίσει και με τα έργα του τη θωράκισε. Προίκισε τη Θεσσαλονίκη για να την καταστήσει ισχυρή και εξωστρεφή, κοινωνικά συνεκτική και οικονομικά παραγωγική, λειτουργική και αυταπόδεικτα ιστορική. Πόλη του πολιτισμού και της ελληνικής παιδείας. Πόλη ανοικτή. Πρωταγωνιστή. Μετά απ’ αυτόν τον Αναμορφωτή της, η πόλη έχασε τον βηματισμό της. Ευχόμαστε και θα δώσουμε τώρα όλες μας τις δυνάμεις, όλοι οι ζωντανοί Σαλονικοί να τον ξαναβρεί. Τώρα και στην πράξη. Όχι αύριο και στα χαρτιά. Τώρα, λοιπόν, ήλθε η ώριμη ώρα και αποκαλύπτεται εμπρός μας μεγαλοπρεπής ο μεγάλος οραματιστής και συνάμα ο σκληρός ρεαλιστής. Ο σιωπηλός Ασκητής.

Γι’ αυτό, Κύριε Δήμαρχε της Θεσσαλονίκης, αγαπητέ Γιάννη, συγχωριανέ μου και ξάδερφε, μ’ αυτό το πρώτο βήμα σου ανοίγεις τολμηρή και ενωτική περπατησιά. Σου ευχόμαστε να τραβάς πάντα μπροστά με μεγάλη δρασκελιά.

Σεβαστέ Πρόεδρε Κωνσταντίνε Καραμανλή,

καλώς όρισες πίσω στο σπίτι σου.

Σε περίμενε η πόλη που τόσο αγάπησες και τόσο ευεργέτησες. Μας έλειψες. Κοίτα γύρω σου οι Θεσσαλονικείς.

Δες, συν γυναιξί και τέκνοις την οικογένειά σου και τα παιδόπουλά της κύκλω της πατρογονικής σου τραπέζης ως ελαιόφυτα ελαιών. Κοίτα ξανά στο πλευρό σου την Παλαιά Φρουρά σου.

Κοίτα τα δάκρυα στα μάτια μας. Και μη μας πεις τώρα πως οι άντρες δεν κλαίνε. Όλοι σε είδαμε να δακρύζεις για τη Μακεδονία μας στο αεροδρόμιό μας Μακεδονία. Σεβαστέ μας Πρόεδρε, άκουσε την καρδιά μας και εισάκουσε την προσευχή μας.

Σε ευγνωμονούμε και σε αγαπούμε.

Ο Θεός να σε ευλογεί. Ευλογημένος, ο ερχόμενος.

Νικόλαος Ι. Μέρτζος Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών 

=====================================

Περί Μέρτζου...

Ν. Μέρτζος-Παν. Γεννηματάς

Ο άνθρωπος των Μητσοτάκηδων 

και πολλών άλλων...

Με αφορμή τον σάλο που ξέσπασε λόγω της αναβολής (ματαίωσης;) παρασημοφόρησης του Ν. Μέρτζου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο, ιδιαίτερα επιθετικό, αλλά εξ ίσου αποκαλυπτικό, άρθρο για τον ρόλο του παρ' ολίγον παρασημοφορηθέντος στην αλλαγή εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με το Σκοπιανό, που ξεκίνησε το 2006 η απαράδεκτη (για πολλούς λόγους) ΥΠ.ΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη με τις περιβόητες σύνθετες, διπλές, κλπ ονομασίες των Σκοπίων, παρακάμπτοντας την ιστορική απόφαση των πολιτικών αρχηγών της 13ης Απριλίου 1992.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

ΔΕΕ  

Σε άρθρο του (14-12-2015) με τίτλο "Πυκνοί οι οιωνοί του Μακεδονικού" (δείτε εδώ) ο γνωστός Δημοσιογράφος Νίκος Μέρτζος, νυν Πρόεδρος της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και τέως Σύμβουλος του Κώστα Μητσοτάκη επί εθνικών θεμάτων, καλεί εμμέσως πλην σαφώς τον σημερινό Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ, για "φυγή προς τα εμπρός" στο Σκοπιανό, με την υιοθέτηση απαράδεκτης Σύνθετης Ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό! 

"ΠΡΟΧΩΡΑ ΤΣΙΠΡΑ"...

Με αυτόν τον τρόπο γράφει ο Μέρτζος "...ο Αλέξης Τσίπρας θα αναδείξει την Ελλάδα σε μοναδική δύναμη σταθερότητος, ασφαλείας και ειρήνης στο κρίσιμο γεωπολιτικό πεδίο Δύσης-Ανατολής όπου συν τοις άλλοις σχεδιάζονται οι ενεργειακοί αγωγοί. Φυσικά, η Δύση θα τον στηρίξει με κάθε μέσο-και στους «θεσμούς». Ταυτόχρονα θα παρουσιασθεί στην ελληνική γνώμη ότι μόνον αυτός επιβάλλει στα Σκόπια την κοινή θέση όλων των ελληνικών πολιτικών κομμάτων"...

Με άλλα λόγια είναι σαν να λέει στον Πρωθυπουργό "προχώρα Τσίπρα" στην παράδοση του Ονόματος εδώ και τώρα! Με τους γνωστούς ανούσιους και παραπλανητικούς προσδιορισμούς τύπου "Άνω, Βόρεια, Ορεινή" κλπ.

"ΤΟ ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ"...

Σε άλλο σημείο του άρθρου του, ο κ. Μέρτζος εμφανίζεται σαν "κοινοβουλευτικός" εκπρόσωπος όλων των κομμάτων που παραδίδουν το ιερό όνομα της Μακεδονίας, γράφοντας:

"Ο γεωγραφικός προσδιορισμός του ονόματος Μακεδονία παραμένει από το 2008 κοινή θέση όλων των ελληνικών κομμάτων πλην της ακροδεξιάς"...

Μα ακροδεξιός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και τα δάκρυά του; Ακροδεξιός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΟΧΙ και το εμπάργκο του; Ακροδεξιός ήταν ο Χριστόδουλος και ο Άνθιμος και όλοι οι Μητροπολίτες που διαφωνούν; Ακροδεξιός ήταν ο Νίκος Μάρτης, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Μίκης Θεοδωράκης που λέγανε ΟΧΙ; Ακροδεξιοί ήταν τα 2.000.000 Ελλήνων στο μεγάλο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης το 1994 που βροντοφώναξαν ΟΧΙ; Ακροδεξιός και ο Άγιος Παΐσιος και οι Αγιορείτες πατέρες που το ΟΧΙ τους φτάνει ως τον ουρανό;

Από πότε γίνανε όλοι αυτοί "ακροδεξιοί"; Μήπως από τότε που ανέλαβε η Ντόρα το ΥΠΕΞ αλλάζοντας επίσημα την πάγια εθνική θέση; Κάνοντας αυθαίρετα το επίσημο "ΟΧΙ" επίσημο "ΝΑΙ";

"ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"...
Είναι γνωστό ότι από το 1993 ο σεβαστός κατά τα άλλα κ. Μέρτζος, έκανε στροφή 180 μοιρών, επί Πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποδεχόμενος το σύνθετο όνομα "Σλαβομακεδονία" για τα Σκόπια, το οποίο εμπεριέχει όμως την ιερή ελληνική ονομασία!

"Σλαβομακεδονία" σημαίνει ότι η Μακεδονία είναι των Σλάβων, όπως θα σήμαινε και το "Σλαβοελλάδα"... Αλλά πρόκειται - εκτός των άλλων - για ονομασία που ουδέποτε δέχτηκαν οι Σκοπιανοί και πολύ περισσότερο δεν δέχτηκαν και δεν δέχονται με κανένα τρόπο οι Αλβανοί των Σκοπίων, που δεν είναι Σλάβοι.

Την ονομασία αυτή προωθούσε ως παρασκηνιακή λύση ο Κώστας Μητσοτάκης, πιέζοντας τον Γκλιγκόρωφ να την υιοθετήσει, αναγκάζοντας τότε τον Αντώνη Σαμαρά (Σεπτέμβριο 1993) να ρίξει την Κυβέρνηση!

Και όπως βλέπει κανείς στο άρθρο του, ο κ. Μέρτζος εξακολουθεί προκλητικά να αποκαλεί "Σλαβομακεδόνες" τους Σκοπιανούς, παρότι η Μακεδονία είναι Ελληνική και δεν είναι Σλαβική και οι Μακεδόνες δεν μπορεί ποτέ να είναι Σλάβοι! Παρά μόνον Έλληνες!

Χώρια ότι δεν υπάρχει "Μακεδονικό" θέμα όπως το αποκαλεί, το οποίο λύθηκε με τη Συνθήκη Βουκουρεστίου και την απόδοση του μεγαλύτερου μέρους της Μακεδονίας μας στην μάνα Ελλάδα, αλλά Σκοπιανό, δηλαδή διεκδικήσεις των Σκοπίων κατά της Ελλάδας!

ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Κάθετα αντίθετη ήταν, είναι και θα είναι πάντα σε όλα αυτά τα καθόλου τυχαία, η θέση της Παγκόσμιας Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνα, που με την ευλογία του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου (και του μακαριστού προκατόχου του Παντελεήμονος Β΄) ανέστησε τα ΟΧΙ, τα ΒΕΤΟ και τα ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ μέσα από τις στάχτες και τη λησμοσύνη που επέβαλαν κόμματα, εκδότες, δημοσιογράφοι, κομματικοί σύλλογοι, ΥΠΕΞ, Πρωθυπουργοί, Πρέσβεις, οικονομικά συμφέροντα και άλλοι και επανέφερε την ανδρεία, ορθή και καθαρή εθνική θέση στο Σκοπιανό για ονομασία "χωρίς τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγα" και με την 1η Παμμακεδονική Πανεθνική Συνδιάσκεψη στο Βελλίδειο Θεσσαλονίκης στις 9-12-2005 (δείτε εδώ) και με τη μεγάλη Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στο Παλαί ντε Σπορ στις 5-3-2008 (δείτε εδώ) που τρόμαξε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ενώ προχωρά με συνεχή δράση και την πρόταση δημιουργίας Μουσείου Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Παλατάκι Θεσσαλονίκης  (δείτε εδώ). [...]
ΟΧΙ, εμείς οι Μακεδόνες, οι πρώτοι των Ελλήνων Έλληνες, δεν θα παραδώσουμε ποτέ το Όνομά μας! 

http://www.noiazomai.gr/2015/12/blog-post_16.html

==============================

Άρχοντας Διδάσκαλος του Γένους ο κ. Νικόλαος Μέρτζος

Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο ιστορικό Νυμφαίο λειτούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ, την Κυριακή 16 Αυγούστου 2015.
Ο Σεβασμιώτατος κατόπιν σεπτής εντολής του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, χειροθέτησε σε Άρχοντα Οφφικιάλιο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας με τον υψηλό τίτλο του "Διδασκάλου του Γένους", τον Νυμφαιώτη Νικόλαο Μέρτζο.
Ο Νικόλαος Μέρτζος είναι ένας άνδρας που διακρίνεται για την συγγραφική του προσφορά, κυρίως σε θέματα που αναδεικνύουν και προβάλουν τα εθνικά μας ζητήματα, για τις διακρίσεις του και την προσφορά του στην Ορθοδοξία, την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και το ενδιαφέρον του για το περιβάλλον. Επίσης, σημαντική ήταν η προσφορά του στην αναγέννηση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, όπου αποτελεί πλέον το επιστημονικό δόρυ της Ελλάδος σε εθνικά και ιστορικά θέματα.

Ο Μητροπολίτης κ. Σεραφείμ συνεχάρη τον κ. Μέρτζο για την υψίστη αυτή τιμή που έδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε έναν συμπατριώτη μας και του ευχήθηκε ο Δομήτωρ της Εκκλησίας μας Ιησούς Χριστός να του χαρίζει υγεία και δύναμη να συνεχίσει την προσφορά του.
Ο κ. Μέρτζος, βαθύτατα συγκινημένος για την υψίστη αυτή διάκριση, ευχαρίστησε τον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο για την αγάπη του και τη διάκριση που του δίδει η Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και ευχήθηκε να του χαρίζει η Παναγία μας πολλά έτη για να διακονεί και να καθοδηγεί τους πιστούς εις νομάς σωτηρίους.
Επίσης, ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Καστορίας, τον αδελφό του Σεραφείμ, όπως χαρακτηριστικά είπε, και επεκτείνοντας το λόγο του δεν παρέλειψε μεταξύ άλλων να πει πως είναι ανάγκη να επανακτήσουμε την εθνική μας αυτοσυνειδησία για να βγούμε από το τέλμα που βρισκόμαστε.
Τέλος, ο Άρχοντας κ. Νικόλαος Μέρτζος τόνισε πως «ότι κάνω είναι η εξόφληση του χρέους μου προς το Γένος και την Πατρίδα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω για όσα χρόνια μου χαρίζει ο Θεός».

===============================================================

Με ξεχωριστή επιτυχία πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη οι διήμερες εκδηλώσεις στα πλαίσια της ''Κοπής της Πίτας των Βλάχων 2013''

Το Σάββατο 19 Ιανουαρίου στην κατάμεστη αίθουσα του αμφιθεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών διεξήχθησαν οι εργασίες της Ημερίδας "Οι Βλάχοι στο χωροχρόνο". 

Ο καθηγητής ΑΠΘ κ. Μιχάλης Τρίτος αναφέρθηκε στη σχέση των Βλάχων με την Ορθοδοξία και τη συμβολή της στη συγκρότηση της νεοελληνικής ταυτότητας. Ο ιστορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Στέργιος Λαΐτσος στην ανακοίνωσή του αναφέρθηκε διεξοδικά στις ταυτότητα των Βλάχων της Ρωμανίας (Βυζάντιο) στην ιστοριογραφία. Ο κ. Λαΐτσος παρουσίασε μέσα από αναφορές στις πρωτογενείς ιστορικές πηγές τη χωροχρονική έκταση της λατινοφωνίας στη Ρωμανία, και τις ονομασίες με τις οποίες οι πηγές περιγράφουν τους λατινοφώνους Ρωμαίους έως τον 10ο αιώνα, όταν εμφανίζεται κι έκτοτε επικρατεί ο γενικός εθνογραφικός όρος Βλάχοι.

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο βουλευτής Τρικάλων της ΝΔ κ. Κ. Σκρέκας ως εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Παρεβρέθησαν οι βουλευτές Α΄Θεσσαλονίκης, υφυπουργός κ. Ι. Ιωαννίδης και Κ. Γκιουλέκας (ΝΔ), ο Περιφειριάρχης Ηπείρου κ. Αλ. Καχριμάνης, εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, μέλη του ΔΣ της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας από την Αλβανία και την ΠΓΔΜ, βλαχικής καταγωγής αυτοδιοικητικοί παράγοντες από όλη την Ελλάδα, οι καθηγητές του ΑΠΘ Κ. Χρήστου, Α. Γκουτζιοκώστας, ο ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ Α.Μπουσμπούκης, οι τ. πρόεδροι της ΠΟΠΣΒ Φώτης Κιλιπίρης και Κώστας Αδάμ, εκπρόσωποι Συλλόγων μελών της Ομοσπονδίας, το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ. Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Μεγάλο Αμφιθέατρο της Αίθουσας Τελετών του ΑΠΘ η εκδήλωση της "ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ 2013".

Στην εκδήλωση έλαβαν μέρος πέντε χιλιάδες πολίτες βλαχικής και μη καταγωγής από την Ελλάδα και χίλιοι περίπου Έλληνες Βλάχοι από την Αλβανία και την ΠΓΔΜ ανταποκρινόμενοι στη δορυφορική πρόσκληση του Προέδρου της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κ. Μιχάλη Μαγειρία. Στην εκδήλωση εμφανίστηκαν χίλιοι διακόσιοι σαράντα χορευτές των Συλλόγων μελών της ΠΟΠΣΒ και την πλαισίωσαν μουσικοί και τραγουδιστές από όλα τα μέρη της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης τιμήθηκαν, ο κ. Νικόλαος Μέρτζος πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών για τη σύνολη προσφορά του στη Βλαχουριά και τον Ελληνισμό κι ο ομότιμος γλωσσολόγος καθηγητής του ΑΠΘ κ. Αντώνης Μπουσμπούκης για τη συμβολή του στην έρευνα και μελέτη της βλάχικης γλώσσας και των νεοελληνικών διαλέκτων. Οι βραβευθέντες απήυθυναν χαιρετισμό, συνεχάρησαν κι ενθάρρυναν την ηγεσία της ΠΟΠΣΒ στο έργο της.

Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΒ κ. Μιχάλης Μαγειρίας απευθυνόμενος στον απανταχού βλαχόφωνο Ελληνισμό κι ακολούθως ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά βουλευτής Τρικάλων κ. Κώστας Σκρέκας. Ιδιαίτερα χειροκροτήθηκε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης όταν είπε στο χαιρετισμό του: "λένε κάποιοι ότι είμαστε Ρουμάνοι. Τους απαντάμε ότι είμαστε οι ελληνικώτεροι των Ελλήνων" και συνέχισε απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο της ΕΜΣ Νικόλ. Μέρτζο "να το βροντοφωνάξουμε αυτό Νίκο κι εσύ με τη στεντόρεια φωνή σου πιο πολύ ως πρόεδρος της ΕΜΣ".

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν:

Ο αναπηρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος κ. Σταύρος Καλαφάτης, ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Γιάννης Ιωαννίδης, οι βουλευτές Κ. Γκιουλέκας, Γ. Ορφανός, Μεν. Βλάχμπεης (ΝΔ), Γαβριήλ Αβραμίδης και Μ. Γιαταγάνα (ΑΝΕΛ). Επίσης ο πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά κ. Ιωάννης Πεδιώτης. Οι Περιφερειάρχες: Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας και Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης ενώ έστειλε χαιρετισμό ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Γ. Δακής. Από την αυτοδιοίκηση έλαβαν μέρος οι δήμαρχοι Ρήγα Φεραίου Ελένη Λαΐτσου και Καλαμπάκας Δημήτρης Σακελλαρίου. Παραβρέθηκαν ο π. υπουργός κ. Στέλιος Παπαθεμελής, ο π. βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Άγγελος Κολοκοτρώνης, οι π. πρόεδροι της ΠΟΠΣΒ, οι ηγεσίες των Συλλόγων μελών της Ομοσπονδίας, ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Μιχ. Τρίτος. ο ιστορικός κ. Στέργιος Λαΐτσος (Πανεπιστημιο Βιέννης), καθηγητές του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης κ. Θεόδ. Δαρδαβέσης, ο ταμίας της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας κ. Βασίλης Αμπατζής (Κρούσοβο/ΠΓΔΜ), το μέλος του  ΔΣ της ΠΒΑ Άρμπεν Λένα (Κορυτσά/Αλβανία), ο Στέφανος Νικόλοφ (Σύλλογος Γευγελής-Μογλενών, ΠΓΔΜ). Χαιρετιστήρια μηνύματα έστειλαν οι αντιπρόεδροι της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας: Θανάσης Πότση (Αλβανία), Ζήσης Μίχας (Καναδάς) και Γκρεμόζης Βασίλης (Γερμανία).

Το διήμερο των εκδηλώσεων της "ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ 2013" χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη συμμετοχή των πολιτών βλαχικής και μη καταγωγής, τη συμμετοχή των ομογενών από τις γειτονικές χώρες και τη λαμπρή πλέον αποδοχή των εκδηλώσεων από την πόλη της Θεσσαλονίκης. 
Η μεγάλη όμως επιτυχίας της εκδήλωσης συνίσταται στη συμμετοχή της βλαχόφωνης νεολαίας που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αντίστοιχης εκδήλωσης.

Το ΔΣ της ΠΟΠΣΒ συγχαίρει κι ευχαριστεί τη νεολαία κι όλους τους συμμετέχοντες κι εύχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και με Υγεία να ανταμώσουμε στο Αντάμωμα των Βλάχων το ερχόμενο καλοκαίρι.