Το 24ωρο του Γάλλου προέδρου στην Αθήνα

Το 24ωρο του Γάλλου προέδρου στην Αθήνα
Της Μαρίνας Μάνη
«Τρακαρισμένος» εμφανίστηκε στις σκάλες του αεροπλάνου ο Νικολά Σαρκοζί, αντισυμβατικά κινήθηκε στη συνέχεια. Οχι μόνο δεν «απολογήθηκε» για την ημίωρη καθυστέρηση της άφιξης, αλλά… την κοπάνησε δύο φορές από τη θέση που όριζε το αυστηρό πρωτόκολλο για να χαιρετήσει τους Αθηναίους που είχαν κατακλύσει τα πεζοδρόμια του Συντάγματος και της Ηρώδου Αττικού.

Αναγκάστηκε, λόγω εκτυφλωτικού ήλιου, να ακούσει τη γαλλική Μασσαλιώτιδα και τον ελληνικό Εθνικό Υμνο με το ένα μάτι μονίμως κλειστό και καταϊδρωμένος, αλλά δεν έδειξε να ενοχλείται από τα περίπου πενήντα άδεια έδρανα της Ολομέλειας (μεταξύ αυτών και της κ. Αλέκας Παπαρήγα), ούτε από την απροθυμία των εξ αριστερών του βουλευτών να ακολουθούν στο χειροκρότημα τους υπόλοιπους ενοίκους του Κοινοβουλίου και τους προσκεκλημένους της γαλλικής πρεσβείας που είχαν κατακλύσει τα θεωρεία. Ηταν λίγοι αλλά σημαντικοί. Στο πρώην βασιλικό θεωρείο, πάνω από το Προεδρείο της Βουλής, οι εν Ελλάδι πρέσβεις και πρόξενοι, το ζεύγος Θεόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου και η κ. Νίκη Γουλανδρή. Στα κεντρικά της απέναντι πλευράς άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών και της αγοράς που διακρίνονται για την προσωπική σχέση τους με την πατρίδα του υψηλού επισκέπτη – ανάμεσά τους οι κ.κ. Θ. Αγγελόπουλος και Μ. Κακογιάννης (σκηνοθέτες), Β. Βασιλικός (συγγραφέας), Δ. Μαρινόπουλος (επιχειρηματίας), Ν. Αλιάγας (δημοσιογράφος), Γ. Βέλτσος (πανεπιστημιακός) και η κ. Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα (διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης).
Γεύμα
Οι ίδιοι, όπως κι άλλοι επώνυμοι, που δεν ήταν παρόντες στη Βουλή (Μ. Θεοδωράκης, Νάνα Μούσχουρη), παρακάθησαν στο γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του κ. Σαρκοζί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μόνο που δεν είχαν την ευκαιρία για μια κατ’ ιδίαν συνομιλία μαζί του, αφού η αργοπορημένη άφιξη οδήγησε σ’ ένα ακόμη πιο σφικτό πρόγραμμα.

Την αύρα του σταρ όμως τη γεύτηκαν όλοι. Ζεστός, χιουμορίστας και λογοπλάστης, καθήλωσε όσους τον άκουσαν να μιλάει και επιβεβαίωσε ότι κατέχει την τέχνη των δημοσίων σχέσεων. Ακόμη και το γνωστό σύνθημα που αποδίδει τις άριστες ελληνογαλλικές σχέσεις τροποποίησε, ώστε να διεκδικεί το δικό του copyright στο μέλλον: «Ελλάδα-Γαλλία, νέα συμμαχία» θα λέμε εφεξής! Γιατί όχι; Δύο φορές υπενθύμισε ότι είναι «το εγγονάκι του Θεσσαλονικιού παππού», ενώ άλλες τόσες διακήρυξε τη γαλλική στήριξη στις ελληνικές θέσεις για τα Σκόπια. Και ήταν τόσο παραστατικός τη στιγμή που ξετύλιγε το προσωπικό του όραμα για τη «Μεσογειακή Ενωση», που, χωρίς καν να επικαλεστεί το συμπατριώτη του Ζορζ Μουστακί, οι περισσότεροι στην αίθουσα σιγοψιθύριζαν (από μέσα τους) το διάσημο άσμα για τη μεγάλη θάλασσα.

Οχι, στην επίσημη ομιλία του απέφυγε να εξάρει τα προσόντα των γαλλικών μαχητικών που θέλει να (μας) προωθήσει. Αυτές οι «πεζές» κουβέντες έμειναν για τις μετέπειτα κλειστές συζητήσεις του στο Μαξίμου. Σ’ αυτά τα δώρα πόνταρε ο Γάλλος πρόεδρος, αλλά καλοδέχτηκε και το 22 καρατίων επιχρυσωμένο αντίγραφο της Λάρνακας του Φιλίππου Β’ που του πρόσφερε «σημειολογικά» το ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως και το Χρυσό Μετάλλιο της Βουλής που του απένειμε ο κ. Δ. Σιούφας.