Δευτέρα

Αιδώς Αργείοι !

Αυτή την ώρα, συζητάται στη Βουλή, (δείτε το κανάλι της Βουλής), επίκαιρη ερώτηση βουλευτών για την κατάργηση του Υπ.Μακεδονίας-Θράκης.
Στη Βουλή βρίσκονται ...9 βουλευτές, από τους 300 !
Από την κυβέρνηση, είδαμε μόνο την αρμόδια υφυπουργό εσωτερικών Θεοδώρα Τζάκρη !!!
Η κ.Τζάκρη, ολομόναχη, σε..
μια ντροπιαστική εικόνα (τη βλέπετε μόνοι σας) επί ώρα να ακούει τους βουλευτές της ΝΔ (Στυλιανίδης, Κοντός, Παπαδόπουλος, Κιλτίδης, Τζίμας, Καλαφάτης).
Μια θλιβερή εικόνα.
Τόσο πολύ αγαπάνε τη Μακεδονία μας οι βουλευτές ! Και τόσο πολύ σέβονται την κονοβουλευτική δημοκρατία.
Αιδώς Αργείοι !


http://taxalia.blogspot.com/2009/11/blog-post_5149.html#ixzz0YNJ8x6qa

Γερουλάνος: ο trendy υπουργός Πολιτισμού

Παύλος Γερουλάνος: ο trendy υπουργός Πολιτισμού

Ίσως η πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της κυβέρνησης, ο Παύλος Γερουλάνος έχει ορκισμένους αντιπάλους και πιστούς συνεργάτες με πρώτο τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Ποιος είναι ο υπουργός-μυστήριο που θα κληθεί να χειριστεί τα θέματα Πολιτισμού και Τουρισμού;

Ο Παύλος Γερουλάνος είναι 43 ετών και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία στο Williams College και έκανε μεταπτυχιακά στα τμήματα Δημόσιας Διοίκησης του πανεπιστημίου Harvard και Διοίκησης Επιχειρήσεων του MIT. Πριν και κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής για την Photoelectron Corporation, καθώς και στις τράπεζες Alpha Finance και Barclays και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Hellenic Resources Institute στις ΗΠΑ.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς, ειδικός συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών σε θέματα συντονισμού και γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού. Τον Ιανουάριο του 2006 ο Παύλος Γερουλάνος ανέλαβε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου και από τον Μάρτιο του 2008 ήταν γραμματέας του τομέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος με την Λάρα Μπαραζί, γόνο εύπορης οικογένειας χριστιανών του Λιβάνου που γνώρισε στην Βοστώνη, και έχει δύο κόρες.

Οι πολέμιοι του Παύλου Γερουλάνου τον χαρακτηρίζουν «αλεξιπτωτιστή της πολιτικής» καθώς γράφτηκε στο ΠΑΣΟΚ μόλις το 2001 έπειτα από 10ετή γνωριμία με τον Γιώργο Παπανδρέου. H οικογένεια του είναι μία από τις γνωστότερες της Κεφαλλονιάς και των κοσμικών κύκλων των Αθηνών, ενώ οι βασιλικές πολιτικές καταβολές της οδήγησαν πολλές φορές κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ σε σχόλια και υπαινιγμούς εναντίον του. Του χρεώνουν επίσης έναν άκρατο «αμερικανισμό» και κάποιοι είχαν ερμηνεύσει ως σαφή αιχμή κατά του Γερουλάνου το σχόλιο του Θόδωρου Πάγκαλου οτι επί Παπανδρέου στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ ακούγονταν μόνο αγγλικά με αμερικανική προφορά.

Οι υποστηρικτές του, από την άλλη, τον χαρακτηρίζουν «ανοιχτό πολιτικό». Θυμίζει περισσότερο μάνατζερ παρά βουλευτή, λένε. Αντιπαθεί τα κομματικά στεγανά καθώς και ο ίδιος δεν είναι παιδί του κομματικού σωλήνα. Πρώτο μεγάλο του στοίχημα στο υπουργείο Πολιτισμού θα είναι η αναστήλωση της ΕΡΤ. Ο ίδιος διαρρέει οτι θα προσπαθήσει να κάνει το κρατικό κανάλι ανταγωνιστικό στηριζόμενος στα Αμερικανικά πρότυπα.

Ο Παύλος Γερουλάνος είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου. Αντικρουόμενες πληροφορίες, μαρτυρίες και φήμες ακούγονται γι’ αυτόν. Εχθροί και φίλοι του πάντως συμφωνούν σε ένα πράγμα: «Ο Παύλος είναι παντού και πουθενά».

Το Fimes.gr συνεχίζει την παρουσίαση των «άγνωστων υπουργών» της κυβέρνησης με πληροφορίες πέρα από όσα αναφέρουν οι ίδιοι στο βιογραφικό τους. Όπως και οι υπόλοιποι, έτσι και ο Παύλος Γερουλάνος θα κριθεί από το έργο του.


Από συντηρητική οικογένεια με βασιλικές πολιτικές καταβολές, ο Παύλος Γερουλάνος έχει προκαλέσει σχόλια για την παρουσία του στο υπουργείο Πολιτισμού και την συνεργασία του με τον Γιώργο Παπανδρέου.

Το βιογραφικό του Παύλου Γερουλάνου δείχνει την τεχνοκρατική του κατάρτιση και επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό των αντιπάλων του οτι είναι «ουρανοκατέβατος στην πολιτική». Εκτός από την μικρή έως ανύπαρκτη σχέση του με το ΠΑΣΟΚ, σχόλια μεταξύ των «συντρόφων» του προκαλεί και η στενή του σχέση με την οικογένεια του πρώην βασιλιά Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ.

Οι φήμες λένε οτι ο ίδιος ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος βάφτισε τον Παύλο Γερουλάνο και το γεγονός αυτό συζητείται ιδιαίτερα στα πηγαδάκια του ΠΑΣΟΚ, όπως και το ότι ο πατέρας του ήταν υπασπιστής στην αυλή του βασιλιά. Ο Παύλος Γερουλάνος φοίτησε στο Ελληνικό Κολέγιο του Λονδίνου το οποίο είχε ιδρύσει ο τέως και μάλιστα ήταν συμμαθητής και φίλος με τον γιο του Κωνσταντίνου, Παύλο. Από το Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου πέρασαν εκατοντάδες αξιόλογες προσωπικότητες της διασποράς, όπως οι απόγονοι των μεγάλων εφοπλιστικών οικογενειών Γουλανδρή και Χανδρή, ο έτερος στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, Φίλιππος Στράτος, ο Γιάννης Πατέρας και ο Γκίκας Γκούμας. Ο Παύλος Γερουλάνος έκανε επίσης παρέα και με την Αλεξία Γλίξμπουργκ στα γυμνασιακά του χρόνια.

Η οικογένεια του Παύλου Γερουλάνου

Ο Παύλος Γερουλάνος προέρχεται από οικονομικά ευκατάστατη οικογένεια της Κεφαλοννιάς με συντηρητικές πολιτικές καταβολές. Ο πατέρας του Μαρίνος Γερουλάνος υπήρξε μεταπολιτευτικά γενικός γραμματέας του υπουργείου Συντονισμού επί υπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Είναι επίσης δισέγγονος του Κεφαλλονίτη γιατρού που ίδρυσε το Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας, Μαρίνου Γερουλάνου.

Από τη μεριά της μητέρας του, είναι δισέγγονος του Αντώνη Μπενάκη που διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών του Ελευθέριου Βενιζέλου και ίδρυσε το γνωστό Μουσείο Μπενάκη. Κάτι που δεν ξέρουν επίσης πολλοί είναι ότι ο προπάππους του Παύλου Γερουλάνου, Αντώνης Μπενάκης, ήταν αδελφός της συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα, η οποία ήταν και προγιαγιά του Αντώνη Σαμαρά. Με άλλα λόγια, Σαμαράς και Γερουλάνος είναι δεύτερα εξαδέλφια.

Η μητέρα του Παύλου Γερουλάνου, Αιμιλία Γερουλάνου, αρχαιολόγος με ειδικότητα στα βυζαντινά, είναι πρόεδρος του Μουσείου Μπενάκη. Η αδελφή του Ειρήνη Γερουλάνου υπήρξε επί χρόνια και παραμένει το δεξί χέρι του Άγγελου Δεληβοριά. Διευθύνει το Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, είναι μια ευγενική, δυναμική γυναίκα, αφανής από πεποίθηση και σύζυγος του Πλάτωνα Μαυρομούστακου, καθηγητή Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η άλλη αδελφή του Παύλου Γερουλάνου, Δέσποινα Γερουλάνου, έκανε μια θριαμβευτική εμφάνιση στο θέατρο με προτροπή του Δημήτρη Χορν στον «Αρχιμάστορα Σόλνες» του Ιψεν (1984). Πρωταγωνίστησε στην ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου «Βαριετέ» (1985) και έπειτα αποσύρθηκε για να αφιερωθεί στην οικογένεια και στα παιδιά της.

Ο Παύλος Γερουλάνος είναι παντρεμένος με τη Λάρα Μπαράζι, από εύπορη οικογένεια χριστιανών του Λιβάνου και έχουν δύο παιδιά, την Τατιάνα και την Αλεξάνδρα.

Το Πασοκ εξελεξε Αρχηγο στη ΝΔ-Τελικα !!!!Με μπουνιες και συμπλοκες στη Λαρισα



Το παζλ της χθεσινής διαδικασίας για τη ΝΔ, συμπληρώ-
νουν οι παρατηρήσεις που αφορούν: καταρχήν στο
γεγονός ότι και η ΝΔ, μετά το ΠΑΣΟΚ, ακολουθήθηκε πλέον
μια διαφορετική και προφανώς πιο δημοκρατική διαδικασία
για την εκλογή προέδρου, άσχετα από τα προβλήματα που
παρατηρήθηκαν γύρω από τη διαδικασία με δεδομένο επίσης
ότι πρόκειται για κάτι το πρωτόγνωρο. Σημαντικό στοιχείο
αποτέλεσε επίσης το γεγονός ότι υπήρξε μαζική συμμετοχή
η οποία, τουλάχιστον στην περίπτωση της Λάρισας, ξεπέρασε
τις προσδοκίες των κομματικών στελεχών. Είναι χαρακτηρι-
στικό ότι από τα 7.500 περίπου μέλη της ΝΔ στο νομό, στις
χθεσινές εκλογές ψήφισαν και παράλληλα έγιναν μέλη του
κόμματος περισσότεροι από 20.700 Λαρισαίοι. Τέλος το κλίμα
πόλωσης των προηγούμενων ημερών είχε ως αποτέλεσμα
να προκληθεί ένταση μεταξύ των υποστηρικτών των δυο
βασικών υποψηφίων. Η συμπλοκή χθες βράδυ στο ΕΑΚ Λά-
ρισας και ο ξυλοδαρμός μελών της ΝΔ, πιθανόν να συνεχισθεί
στις δικαστικές αίθουσες μετά και τις μηνύσεις που κατατέ-
θηκαν αλλά το ερώτημα αφορά στην επόμενη ημέρα της ΝΔ
και στο πώς θα συμπορευθούν οι οπαδοί της μιας και της άλ-
λης πλευράς, μετά τα όσα έχουν προηγηθεί μεταξύ τους.
Στο μεταξύ χθες βράδυ και λίγο πριν κλείσουν οι κάλπες
και άγνωστο, προς το παρόν γιατί, στην αίθουσα Bαρέων
Aθλημάτων του ΕΑΚ Λάρισας σημειώθηκε συμπλοκή οπα-
δών και ο ξυλοδαρμός παρολίγον να γενικευθεί. Ευτυχώς
επικράτησαν οι ψυχραιμότεροι ενώ στελέχη της μιας και της
άλλης πλευράς επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το θέμα αλλά
οι εμπλεκόμενοι οδηγήθηκαν στο Α’ Αστυνομικό Τμήμα, κα-
θώς κλήθηκε η ΕΛ.ΑΣ., όπου αλληλομηνύθηκαν.

Φτύστε τον...

Φτύστε κατάμουτρα αυτόν τον αχάριστο και λαοπλάνο πολιτικάντη.
Φτύστε κατάμουτρα αυτόν τον φιγουρατζή.
Θέλοντας εκλογή από τη βάση ο "μηδενικός κύριος τίποτα" - κατά Πάγκαλον - έφερε την μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας στα όρια της διάλυσής της.
Ποιός;
Αυτός, ο μηδέποτε τον λόγο του κρτατήσας.
Αυτό το καιροσκοπικό πολιτικό μπαλαντέρ.
Αυτός ο περιπλανώμενος και ο ..."έχων άποψη για όλα", κατάφερε να διχοτομήσει το κόμμα της Ν.Δ., ανεξαρτήτως του αποτελέσματος που θα προκύψει από τις κάλπες.
Γιατί όντως η πληγή που ανοίγει στη Ν.Δ. θα είναι πολύ βαθειά...
Αυτός που είχε το θράσος να μιλάει για την ...μεγάλη παράταξη της Ν.Δ.
Για ποιά παράταξη μιλάς εσύ ρε;
Πότε ήσουνα κοντά στην παράταξη εσύ;
Όταν δημιουργούσες το ...απόκομμα του ΚΕΠ, ή όταν αυτή η ρημαδοπαράταξη σε στήριζε με νύχια και με δόντια και σε έκανε - δις παρακαλώ - τον ...ωραίο των Αθηνών, κι' εσύ ως Δήμαρχος την πολέμησες;
Πες μας για το έργο που άφησες στο υπουργείο υγείας, όταν οι "υπερτιμολογημένοι" μιζαδόροι περνούσαν κάτω από τη μύτη σου.
Αλλά που να τους δεις εσύ;
Ή μήπως τους έβλεπες και σιωπούσες ελέω ...μαμονά;
Ωστόσο, όπως και να έχουν τα πράγματα, τη μύτη την είχες τόσο πολύ ...ανεβασμένη σε σημείο που πίστεψες ότι ο πλανήτης κινείται γύρω από σένα.
Εσύ κοιτούσες μόνο το μακιγιαρισμένο προφίλ σου.
Αλλά δεν φταις εσύ.!!!
Φταίει ο Καραμανλής που ενώ γνώριζε ότι είχε φίδι στον κόρφο του, σε ...ξαναμάντρωσε.!
Φτου σου ρε...


http://gianniotis.blogspot.com/2009/11/blog-post_4790.html

O Αντωνάκης και ο Κων/νος Καραμανλής


Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

Από εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 14 και 15 Μαΐου 1997

Ευθύνες, κατά κύριο λόγο, στον τότε υπουργό Εξωτερικών Α. Σαμαρά για τις δυσμενείς εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων επιρρίπτει στον 12ο τόμο των Αρχείων του ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής:

«Ο κ. Σαμαράς, από την άλλη πλευρά, εφήρμοζε πολιτική άκαμπτης αρνητικότητος, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, επί υπουργίας Σαμαρά, σημειώθηκε μια άνευ προηγουμένου κατακόρυφη επιδείνωση των σχέσεών μας με όλους ανεξαιρέτως τους βαλκανικούς γείτονές μας. Παρά την εμφανή διαφωνία πρωθυπουργού – υπουργού Εξωτερικών, η κατάσταση αυτή διήρκεσε επί αρκετούς μήνες, αφού ούτε ο κ. Σαμαράς παρητείτο, ούτε ο κ. Μητσοτάκης τον απομάκρυνε».

– Κατηγορεί τον κ. Σαμαρά ότι υποδαύλιζε τις αντιδράσεις για το Σκοπιανό, με αποτέλεσμα να έρχονται συνεχώς μηνύματα τόσο από τη Μακεδονία όσο και από την υπόλοιπη Ελλάδα για το ζήτημα της ονομασίας. (…)

Αντίθετα, ο πρόεδρος της «Άνοιξης» Α. Σαμαράς εμφανίστηκε χθες ιδιαίτερα ενοχλημένος και με δήλωσή του αντεπιτίθεται στον Κ. Καραμανλή τον οποία ουσιαστικά εμφανίζει ως ταλαντευόμενο για την πολιτική για το Σκοπιανό. Και τον κατηγορεί ότι ακόμα και σήμερα σιωπά στο ζήτημα του ονόματος.

Ο κ. Σαμαράς επιφυλάσσεται να απαντήσει σήμερα αναλυτικά στον Κ. Καραμανλή σε ό,τι αφορά στο πρόσωπό του και το ρόλο του στο χειρισμό του Σκοπιανού.

Την τακτική της σιωπής με την προσδοκία ότι σύντομα θα κωπάσει ο θόρυβος επιλέγει ο αρχηγός της Ν.Δ. κ. Καραμανλής, ο οποίος επιμελώς έχει αποφύγει να πάρει θέση όλο το τελευταίο διάστημα που τα Αρχεία Καραμανλή κυριαρχούν στην επικαιρότητα και κλυδωνίζουν τη Ν.Δ.

ΤΑ ΝΕΑ, 14-05-1997

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΚΑΙ Π. ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ

Επίθεση στον Κ. Καραμανλή εξαπέλυσε χθες ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης Α. Σαμαράς, με αφορμή όσα γράφει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας στα αρχεία του, κατηγορώντας τον ιδρυτή της Ν.Δ. για εξωφρενικές αντιφάσεις στο θέμα των Σκοπίων.

Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς επιτίθεται προσωπικά και στον πρώην γραμματέα της Προεδρίας Π. Μολυβιάτη, χαρακτηρίζοντάς τον «άνθρωπο του έντονου παρασκηνίου, τον οποίο ούτε δευτερόλεπτο δεν εμπιστεύτηκε», όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών.

«Είναι εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να εμφανίζεται σήμερα, από τη μια μεριά, άκαμπτος υπερασπιστής του ονόματος και, από την άλλη, τιμητής του τότε υπουργού των Εξωτερικών, που με συνέπεια ακολουθούσε τη γραμμή αυτή. Και είναι εξίσου εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να ευλογεί την πολιτική της ανυποχώρητης στάσης που αποφάσισε το Συμβούλιο Αρχηγών, απαιτώντας ταυτόχρονα [ο Κωνσνταντίνος Καραμανλής] την απομάκρυνση Σαμαρά, που ήταν ο αρχιτέκτων της πολιτικής αυτής», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Α. Σαμαράς στη δήλωσή του.

«Είναι, επομένως, φανερό, συνεχίζει ο κ. Σαμαράς, ότι ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ξέφυγε από τη συμπεριφορά των υπολοίπων ηγετών. Δηλαδή να εμφανίζεται στο λαό –για τον φόβο της Ιστορίας– ανυποχώρητος στο όνομα, αλλά στην ουσία να μην πιστεύει εξίσου ανυποχώρητα όσα τάχα υπερασπιζόταν. Χρωστάει, λοιπόν, έναντι της ιστορικής αλήθειας μιαν απάντηση ο κ. Καραμανλής: Αν δεν πίστεψε ποτέ την απόφαση του Συμβουλίου Αρχηγών, τότε γιατί την υιοθέτησε προς τα έξω και μάλιστα μέχρι δακρύων; Αν, όμως, την πίστεψε πραγματικά, τότε γιατί συνέβαλε αποφασιστικά στην αποπομπή Σαμαρά;».

Ακόμη, στο ίδιο πολυσέλιδο σημείωμα που έδωσε στον Τύπο ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης αναφέρεται χαρακτηριστικά στον τότε γραμματέα της Προεδρίας:

«Θέλω, όμως, να σταθώ στον άνθρωπο του έντονου παρασκηνίου, τον κ. Μολυβιάτη. Ούτε δευτερόλεπτο δεν τον εμπιστεύτηκα. Και ιδού γιατί: Στη σύσκεψη της 6ης Μαρτίου, όταν εντελώς ξαφνικά οι κ.κ. Μητσοτάκης και Μολυβιάτης αποφασίζουν την αλλαγή πορείας, υπονομεύοντας τη χαραχθείσα αδιαπραγμάτευτη εθνική θέση και τους “τρεις όρους” της Ευρώπης, ο κ. Μολυβιάτης, συνεπικουρούμενος από τον κ. Τζούνη, πλειοδοτεί υπέρ του συμβιβασμού με τη θεωρία του για την ανάγκη “δεύτερης γραμμής άμυνας”. Έμεινα κατάπληκτος γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ενεργούσε έτσι χωρίς την έγκριση του κ. Κ. Καραμανλή. Επεδίωξα συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου αποφάσισα να του παραδώσω και την πρώτη μου επιστολή. Αυτή πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαρτίου. Συνάντησα τότε έναν Κ. Καραμανλή ευδιάθετο. Εγώ, αντίθετα, ανέμενα να μου πει κάτι για τα περί “δεύτερης γραμμής άμυνας”, που είχε αναφέρει ο κ. Μολυβιάτης στη μοιραία εκείνη συνάντηση της 6ης Μαρτίου. Ούτε λέξη από τον Κ. Καραμανλή. Προβληματίστηκα έντονα. Δύο τα ενδεχόμενα: Ή ο Καραμανλής δεν γνώριζε τίποτα ή γνώριζε και το απέκρυπτε από εμένα, παίζοντας το γνωστό διπρόσωπο παιχνίδι της πολιτικής. Παρουσία του κ. Μολυβιάτη, φεύγοντας, παρέδωσα στον τότε Πρόεδρο την πρώτη μου επιστολή. Το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνό μου στο υπουργείο Εξωτερικών. Ήταν ο κ. Μολυβιάτης. Νευρικός και αναστατωμένος. Με παρακάλεσε να απαλείψω την παράγραφο, στην οποία ανέφερα τον ίδιο και τις θέσεις που εκείνος ανέπτυξε. Του το απέκλεισα κατηγορηματικά...».

ΤΑ ΝΕΑ, 15-05-1997

Σαμαράς: «Δεν επιστρέφω στη ΝΔ ούτε ως αρχηγός»!


———————————————————————————-

“Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο «αρχηγός» της”.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

———————————————————————————

SamarasKarkayanniWeb

click - για ολόκληρη τη σελίδα!

συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ, Καθημερινή Κυριακής 4 Ιουλίου 1993

Α. Καρκαγιάννης: Αν υποθέσουμε ότι εξαλειφθούν αυτές οι παραμορφώσεις, όπως τις αποκαλείτε, τότε θα επιστρέψετε στη Ν.Δ.;

Α. Σαμαράς: Όχι, δεν θα επιστρέψω. Έχω ήδη χαράξει το δρόμο μου με την «Πολιτική Άνοιξη» και η Ν.Δ., όπως και τα άλλα κόμματα, ακολουθούν το δικό τους δρόμο. […]

Α. Σαμαράς: Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω «αρχηγός» της. […]

Α. Καρκαγιάννης: Πολιτική πράξη, ωστόσο, λειψή. Ολοκληρωμένη πολιτική πράξη θα ήταν αν προκαλούσε την πτώση της κυβερνήσεως. Δεν λέω ότι έπρεπε να το κάνετε. Αλλά αφού δεν το κάνατε και δεσμευθήκατε να μην το κάνετε, ποια είναι η πολιτική πράξη;

Α. Σαμαράς: Το θέμα είναι λεπτό και δεν δέχομαι αυτή την τοποθέτηση. Είναι κατ’ αρχήν θέμα αρχής. Η κυβέρνηση εξελέγη για μια τετραετία. Εγώ εξελέγην βουλευτής με τη Ν.Δ. Δεν ξέρω ποιος μου δίνει το δικαίωμα να ρίξω μια κυβέρνηση που την εξέλεξε ο λαός ή να παραμείνω βουλευτής, όταν έχω διαφωνήσει με τη Ν.Δ. Άλλωστε, και μέσα στη Ν.Δ. ήμουν μειοψηφία. Μετά τα όσα έχουν συμβεί είναι χρέος του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης να κρίνουν και να αποφασίσουν αν έχουν τις δυνάμεις να συνεχίσουν το έργο τους, προς όφελος του τόπου, ως το τέλος της τετραετίας. Νομίζω ότι δεν τις έχουν. Αυτή είναι η έννοια της δέσμευσης που πράγματι ανέλαβα. […]

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αυτής ασκεί τη συνήθη πατριδοκαπηλία:

Α. Σαμαράς: «Αλλά το θέμα των Σκοπίων είναι απλώς το σύμπτωμα μιας βαρύτερης αρρώστιας που χαρακτηρίζει το χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων, του γενικότερου, αν θέλετε, εθνικού μας θέματος που είναι ένα και μοναδικό: Η ανυποχώρητη υπεράσπιση της ελληνικότητας στα εδαφικά και πολιτισμικά της σύνορα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν κατά την ιστορική διαδρομή. Είναι συνεπώς η υπεράσπιση της Κύπρου, της Θράκης, της Μακεδονίας, των Βορειοηπειρωτών, που βάναυσα καταπατούνται τα δικαιώματά τους, η υπεράσπιση των εκατομμυρίων Ελλήνων της διασποράς. Αλλά είναι ακόμη η υπεράσπιση της γλώσσας μας, των μορφών εθνικής ζωής και του πολιτισμού μας. Αυτό είναι στην ουσία το εθνικό μας πρόβλημα και το θέμα των Σκοπίων ήταν απλώς μια πτυχή αυτού του προβλήματος».

Πολιτικός εκβιασμός ακόμη και του Κωνσταντίνου Καραμανλή από τον Α. Σαμαρά


Sam2web

Τα παρακάτω ντοκουμέντα τεκμηριώνουν τον πολιτικό εκβιασμό όχι μόνο του τότε Πρωθυπουργού της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή από τον Αντώνη Σαμαρά το 1992, ο οποίος είχε το θράσος να στέλνει «τελεσίγραφα» στον Κ. Καραμανλή, πράγμα που τόσο εύκολα λησμόνησαν αυτοί που δηλώνουν «καραμανλικοί», ορκίζονται στο όνομά του και υποτίθεται ότι τιμούν τη μνήμη του και είναι θεματοφύλακες της πολιτικής παράδοσής του.

1η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Αθήνα, 13 Μαρτίου 1992

«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,

Προκειμένου να έχετε μια πλήρη εικόνα των προσφάτων εξελίξεων που έχουν σχέση με την υπόθεση των Σκοπίων, θεωρώ χρήσιμο να σημειώσω τα εξής:
Έχετε ασφαλώς πληροφορηθεί, ότι την Παρασκευή 6/3/92, συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη υπό την προεδρία του κ. Πρωθυπουργού στην οποία μετείχαν ο Υπουργός των Εξωτερικών, καθώς και οι κ.κ. Μολυβιάτης, Τζούνης, Τσίλας, Αιλιανός και Καραγιάννης –μια σύσκεψη που έγινε με αφορμή την ξαφνική αμερικανική πρωτοβουλία για το Γιουγκοσλαβικό.
Δυστυχώς η συνάντηση αυτή δεν μπόρεσε να καταλήξει σε ομόφωνη στάση για την αντιμετώπιση της πρόκλησης των Σκοπίων. Και τούτο, διότι διατυπώθηκε σοβαρή διαφωνία απόψεων ως προς τον τελικό χειρισμό του προβλήματος μεταξύ του Υπουργού των Εξωτερικών και όσων άλλων πήραν το λόγο στη σύσκεψη.
Συγκεκριμένα, ο κ. Πρωθυπουργός επεσήμανε την απόλυτη ανάγκη ο Υπουργός των Εξωτερικών να έχει στη διάθεση του στις Βρυξέλλες εναλλακτική λύση και για την ελάχιστη ακόμα πιθανότητα, όπου η εξέλιξη της συζήτησης θα ανάγκαζε την Ελλάδα να τοποθετηθεί πάνω στη δυνατότητα συμβιβαστικής λύσης στην ονομασία της Δημοκρατίας των Σκοπίων.
Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τον κ. Μητσοτάκη ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την Κύπρο τον Αύγουστο του 1974, “Και τότε ο Γεώργιος Μαύρος δεν είχε ρητές εντολές και χάθηκε η Κύπρος”, παρατήρηση με την οποία συμφώνησε και ο παρευρισκόμενος κ. Μολυβιάτης.
Η άποψη, που αναπτύχθηκε από την πλειοψηφία των μετασχόντων για την ανάγκη ύπαρξης “δεύτερης γραμμής άμυνας” στο θέμα του ονόματος της Δημοκρατίας των Σκοπίων –που στην ουσία σημαίνει συμβιβασμό και υποχώρηση στο μέγα αυτό εθνικό θέμα– προσέκρουσε στην απόλυτη άρνηση του Υπουργού των Εξωτερικών να προσχωρήσει στην άποψη αυτή.
Θεωρώ, κύριε Πρόεδρε, ότι ορθώς αρνήθηκα τον συμβιβασμό στο θέμα του ονόματος. Γιατί είναι πράγματι αδιανόητο να ζητείται από τη χώρα μας, που κατήγγειλε τους πλαστογράφους, να συνυπογράψει την πλαστογραφία, επιτρέποντας έτσι στους Σκοπιανούς να νομιμοποιήσουν με ελληνική υπογραφή μια ξένη Ελλάδα. Και σας θυμίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι εσείς ο ίδιος γράψατε προς τους Πρωθυπουργούς της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ότι η Δημοκρατία των Σκοπίων “δεν έχει απολύτως κανένα δικαίωμα ούτε ιστορικό, ούτε εθνολογικό για να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία”.
Σε τέτοια εκχώρηση δικαιώματος, όπως είπα και στα μέλη της σύσκεψης, ως Υπουργός των Εξωτερικών δεν πρόκειται να προβώ στο όνομα της οποιασδήποτε λογικής.

Sam3web
Κύριε Πρόεδρε, θα πληροφορηθήκατε ασφαλώς ότι στο τέλος της σύσκεψης αυτής και ενόψει των νέων δεδομένων στην υπόθεση των Σκοπίων (αμερικανική πρωτοβουλία και άποψη για πιθανότητα ανάγκης συμβιβασμού στο όνομα), θεώρησα χρέος μου να υπενθυμίσω τη δέσμευση της προηγούμενης συνάντησης των αρχηγών των κομμάτων για την επανασύγκλησή της υπό το φως των νέων εξελίξεων. Επανασύγκληση απολύτως αναγκαία, λόγω της επικείμενης σύσκεψης, στις Βρυξέλλες, των “12″ με τον κ. Baker.
Αντί όμως της νέας σύγκλησης, επελέγη η διαδικασία (χωρίς μάλιστα την παρουσία των δύο άλλων κομμάτων της Βουλής) των ξεχωριστών διαβουλεύσεων του πρέσβεως κ. Μολυβιάτη τόσο με εσάς, κύριε Πρόεδρε, όσο και με τον κ. Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, με στόχο να απαντηθεί το συγκεκριμένο ερώτημα, κατά πόσο δηλαδή οι δύο ηγέτες δέχονται ή απορρίπτουν τη χρήση ενός συμβιβαστικού προσδιορισμού, που θα περιείχε τη λέξη Μακεδονία ή κάποια παραλλαγή της, στην τελική διαμόρφωση του ονόματος της Δημοκρατίας των Σκοπίων.
Δυστυχώς τα όσα συνέβησαν δεν είχαν κανένα αντίκρυσμα. Και τούτο διότι ο κ. Μολυβιάτης δεν απεκόμισε τελικά καμία συγκεκριμένη άποψη επί του φλέγοντος θέματος του ονόματος ούτε από τον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε από τον κ. Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.
Έτσι ο κ. Πρωθυπουργός αρκέστηκε στο να δώσει στον Υπουργό των Εξωτερικών ρητή εξουσιοδότηση να χειριστεί στις Βρυξέλλες κατά την κρίση του την όλη υπόθεση των Σκοπίων. Μάλιστα, ο κ. Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον Υπουργό των Εξωτερικών ότι η προηγούμενη απόφαση της 18/2/92 δεσμεύει έτσι ή αλλιώς την πολιτική μας για την απόλυτο υπεράσπιση των τριών προϋποθέσεων για την αναγνώριση της Δημοκρατίας των Σκοπίων. Τη θέση αυτή διατύπωσε τηλεφωνικά προς τον Υπουργό των Εξωτερικών και ο κ. Μολυβιάτης.
Συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, και παρά τη φαινομενική σύμπλευση των πάντων με τις επιλογές του υπουργείου του οποίου προΐσταμαι, στην ουσία μετέβην τη Δευτέρα 9/3/92 στις Βρυξέλλες για μια νέα διπλωματική αντιπαράθεση με την πλήρη γνώση ότι το θέμα του ονόματος στην Αθήνα παρέμενε ανοιχτό.
Κύριε Πρόεδρε, τα όσα συνέβησαν, στις 10/3/92 στις Βρυξέλλες, όπου, όπως ήδη γνωρίζετε, είχα ιδιαίτερες συνομιλίες με τους κ.κ. Genscher, Baker και Pinneiro, επιβεβαιώνουν τα όσα σας εξέθεσα παραπάνω για την ανάγκη αποδοχής ή απόρριψης της “δεύτερης γραμμής άμυνας”. Κατά συνέπεια θεωρώ αναγκαία –και γνωρίζω ότι συμφωνεί με την άποψη αυτή και ο κ. Πρωθυπουργός– την άμεση επανασύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Προεδρία σας, για τη διαμόρφωση οριστικής θέσης από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας για το μεγάλο εθνικό μας θέμα.
Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι αν υιοθετηθεί η στάση του μη συμβιβασμού θα υπηρετηθεί κατά τον καλύτερο τρόπο το εθνικό συμφέρον. Αν πάλι κάτι τέτοιο δεν γίνει, αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορώ να είμαι εγώ εκείνος που θα εκπροσωπώ τη χώρα μας στις επικείμενες κρίσιμες συναντήσεις. Διότι θα κινδύνευε τότε να σημειωθεί το εξής παράλογο: ένας Υπουργός των Εξωτερικών να καλείται να υπερασπισθεί μια πολιτική, την ίδια ώρα που ο ίδιος ο Υπουργός την απορρίπτει ως ιστορικό λάθος μακράς διαρκείας, μια που αυτή η πολιτική θα μονιμοποιήσει κλίμα ρήξης και συνεχούς αστάθειας στο βόρειο περίγυρο της χώρας.
Με τιμή,
Αντώνης Κ. Σαμαράς»

Στο βιβλίο «Αθήνα-Σκόπια: Πίσω από τις κλειστές πόρτες», που προλογίζει ο Αντώνης Σαμαράς και είναι γραμμένο προφανώς σε συνεργασία μαζί του, αν όχι καθ’ υπαγόρευσίν του, από τον τότε σύμβουλό του Αλέξανδρο Τάρκα (εκδ. Λαβύρινθος, Αθήνα 1995), ο τελευταίος αφού παραθέτει την παραπάνω επιστολή σημειώνει σχετικά στη σ. 181:
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρέπει να φανταζόταν ότι ο Σαμαράς θα έκανε μια τόσο τολμηρή κίνηση. Μια κίνηση που την επέβαλε η κρισιμότητα των στιγμών και που ανάλογή της δεν είχε τολμήσει κανένας άλλος –συνεργάτης ή πολιτικός αντίπαλος του Καραμανλή– τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Γιατί, ασφαλώς, ο Σαμαράς εξιστορούσε από τη μια μεριά, τη διαφωνία με τον Πρωθυπουργό, αλλά και από την άλλη καυτηρίαζε εξίσου τη σιωπή του ιδίου του Καραμανλή. Ο Ανώτατος Άρχοντας δεν θ’ απαντήσει στην πρώτη αυτή επιστολή του Σαμαρά. Ο Πρωθυπουργός, επίσης, θα σιωπήσει».

2η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Μετά τη χθεσινή προφορική ενημέρωση, που έκανα στον πρέσβυ κ. Μολυβιάτη σχετικά με τη συνάντηση που είχα με τον κ. Πινέιρο, σας στέλνω τα πρακτικά της συνομιλίας μας στις Βρυξέλλες, αλλά και τις δικές μου σκέψεις για το μεγάλο εθνικό θέμα που μας απασχολεί.
Με τιμή, Αντώνης Κ. Σαμαράς
».

Μετά το παραπάνω διαβιβαστικό κείμενο η δεύτερη επιστολή Σαμαρά προς Καραμανλή ανέφερε τα ακόλουθα:

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Αθήνα, 3/4/1992
«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,

Το αποτέλεσμα της προχθεσινής συνάντησης μου με τον Πορτογάλο Υπουργό των Εξωτερικών καθιστά πλέον επιτακτικά αναγκαία την άμεση σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, την οποία σας είχα ήδη και επισήμως ζητήσει με την από 13/3/92 επιστολή μου. Και όπως γνωρίζετε, στην αναγκαιότητα
αυτή είχα αναφερθεί σε επανειλημμένες τηλεφωνικές μου επικοινωνίες με τον Πρέσβυ κ. Μολυβιάτη.
Δεν θα σας μιλήσω για τον πολύτιμο χρόνο που χάθηκε, ώστε να εξασφαλισθεί το ετοιμοπόλεμο της ελληνικής διπλωματίας μπροστά στο μείζον εθνικό θέμα της ονομασίας της Δημοκρατίας των Σκοπίων. Είμαι όμως υποχρεωμένος να επισημάνω την αδυναμία αποφασιστικής δράσης του Υπουργού των Εξωτερικών επί πολλές μέρες, λόγω της μη ύπαρξης εθνικής θέσης, που βεβαίως θα εξασφάλιζε μια δική σας πρωτοβουλία σύγκλησης του Συμβουλίου Αρχηγών.
Με άλλα λόγια, κύριε Πρόεδρε, σας ζητώ με την παρέμβασή σας να διασφαλίσετε τη διαδικασία, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει επιτέλους θέση.
Ήδη, σε σημερινή επιστολή μου προς τον κ. Πρωθυπουργό, του υπενθυμίζω εκείνο που του είχα αναφέρει σε πρωθύστερη επιστολή μου από 17/3/92, ότι σε καμμία δηλαδή περίπτωση δεν θα μετέβαινα στο Λουξεμβούργο στις 6/4/92, χωρίς να έχω στο χαρτοφύλακα μου αποτυπωμένη τη σύμφωνη γνώμη των πολιτικών παραγόντων της χώρας. Η συνάντηση μου όμως με τον κ. Πινέιρο αλλάζει τα δεδομένα και δικαιολογεί την παρέκκλιση από την αρχική μου θέση μια που επιτρέπει να δω τη συνάντηση της Δευτέρας υπό διαφορετικό πρίσμα. Συγκεκριμένα, ο κ. Πινέιρο συμφώνησε με την άποψή μου ότι δεν μπορεί μέχρι τη Δευτέρα να υπάρξει συνολική τοποθέτηση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας πάνω στα όσα η Πορτογαλική Προεδρία επρότεινε. Ως εκ τούτου, δεν προδιαγράφεται η πιθανότητα να ληφθεί στις 6/4 καμμία τελική απόφαση που θα με υποχρέωνε να βρεθώ στο Λουξεμβούργο μετέωρος με την προσωπική μου μόνο θέση την ώρα της κρίσιμης απόφασης. Επομένως, κύριε Πρόεδρε, θα μεταβώ στις 6/4/92 στο Λουξεμβούργο. Εκεί, θα προωθήσω με τον ίδιο τρόπο τις ίδιες θέσεις που υπεστήριξα μέχρι σήμερα. Όμως, απέναντι μου θα έχω συνομιλητές, που παρά την πιθανή συμπάθεια τους στην πατρίδα μας ή ακόμα και στο πρόσωπό μου, θα γνωρίζουν ότι εκφράζω μόνον ένα –ίσως μάλιστα και το μικρότερο– κομμάτι των θέσεων της πολιτικής ηγεσίας.
Κύριε Πρόεδρε,
Με τη νέα επιστολή μου στον Πρωθυπουργό προτείνω η σύγκληση του Συμβουλίου των Αρχηγών σε καμμία περίπτωση να μην καθυστερήσει πέραν της 11ης Απριλίου. Διότι, μέχρι την επόμενη κοινοτική συνάντηση, που πιθανώς να είναι η 1η Μαΐου, υπάρχει η χρονική ευχέρεια των 20 ημερών, ώστε ενωμένοι και με κοινή εθνική θέση, Πρόεδρος Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, Αρχηγοί Κομμάτων και Υπουργός των Εξωτερικών να κινητοποιηθούμε με έκτακτο ειδικό πρόγραμμα για την αποτροπή δυσάρεστων εξελίξεων στο εθνικό μας θέμα.
Με τιμή,
Αντώνης Κ. Σαμαράς»

«Ενώ οι Καραμανλής και Μολυβιάτης διάβαζαν την επιστολή του Σαμαρά, σχεδόν ταυτόχρονα, ένας διπλωμάτης-αγγελιαφόρος του υπουργού Εξωτερικών έφθανε στη Βουδαπέστη, όπου βρισκόταν από την προηγουμένη ο Πρωθυπουργός». (Τάρκας, σ. 242). «Αυτές οι δεύτερες επιστολές Σαμαρά δεν αρκούνται μόνο σε μια τοποθέτηση του πιεστικού προβλήματος, αλλά αναφέρονται για πρώτη φορά και στην αναγκαιότητα διπλωματικής αντεπίθεσης στο επόμενο 20ήμερο, ώστε να δοθεί η εθνική μάχη. Τίθεται μάλιστα, ουσιαστικά, ένα τελεσίγραφο προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, αφού μια παραίτηση Σαμαρά στις 11 Απριλίου θα μετέβαλε τα πολιτικά δεδομένα σε εκρηκτικό βαθμό». (Τάρκας, σ. 247).

ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ:

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνείται φυσικά να αλληλογραφήσει προσωπικά με τον Α. Σαμαρά και εξουσιοδοτεί τον Πέτρο Μολυβιάτη να μεταφέρει πιστά τις θέσεις του για την κατάσταση. Ο γενικός γραμματέας της Προεδρίας αποστέλλει στον υπουργό Εξωτερικών την ακόλουθη επιστολή:

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

7 Απριλίου 1992

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μου ανέθεσε να σας διαβιβάσω την εξής απάντηση του στις επιστολές που του απευθύνατε, στις 13.3.92 και 3.4.92:
Απαντώντας στις δύο επιστολές που μου αποστείλατε, υπενθυμίζω ότι από την πρώτη στιγμή υπεστήριξα, με τους τρόπους που έκρινα πρόσφορους, την εθνική πολιτική της χώρας στο θέμα των Σκοπίων. Μεταξύ των άλλων, απηύθυνα προσωπικές επιστολές –ο περιεχόμενο των οποίων γνωρίζετε– σε ηγέτες ορισμένων χωρών, τους οποίους έκρινα αναγκαίο να ενημερώσω για την ουσία του προβλήματος, αλλά και διότι η ασάφεια του τρίτου όρου που εθέσατε στην Κοινότητα, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, επέτρεπε διάφορες ερμηνείες. Πέραν αυτών και σ’ εσάς τον ίδιο παρέδωσα, την 26 Φεβρουαρίου 1992, Υπόμνημα με επιχειρήματα και στοιχεία για την αποτελεσματικότερη υποστήριξη των εθνικών μας θέσεων στο θέμα αυτό. Τέλος όταν, κατά την τελευταία μας συνάντηση, στις 13 Μαρτίου 1992, αναφερθήκατε στην έλλειψη κοινής γραμμής στην Κυβέρνηση, σας συνεβούλευσα να επιδιώξετε την χάραξη κοινής γραμμής, την οποία και να ακολουθήσετε.
Εάν, συνεπώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος –όπως γράφετε στην τελευταία επιστολή σας– δεν μπορεί να θεωρηθεί άμοιρος ευθυνών ο Υπουργός Εξωτερικών. Διότι, όταν ένας Υπουργός πιστεύει ότι δεν υπάρχει κοινή κυβερνητική γραμμή, ή διαφωνεί με την υπάρχουσα, το πρώτο πράγμα που οφείλει να σταθμίσει είναι εάν εξακολουθεί να είναι χρήσιμη η παραμονή του στην Κυβέρνηση.
Ως προς την τυπική πλευρά της δεύτερης επιστολής σας, αποφεύγω να σχολιάσω το ύφος της. Επισημαίνω όμως ότι, όταν η Κυβέρνηση έχει να υποβάλει ένα αίτημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και δη επί σοβαρού εθνικού θέματος, το πράττει δια του Πρωθυπουργού και όχι μέσω ενός Υπουργού. Και τούτο διότι, πέραν της συνταγματικής τάξεως, μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ότι το αίτημα αυτό είναι προϊόν της συλλογικής βουλήσεως και όχι έκφραση προσωπικών απόψεων ή υπολογισμών. Πέραν αυτών, θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να συγκαλέσει τη σύσκεψη των Αρχηγών Κομμάτων όταν έχει τη σύμφωνη γνώμη τους.
Με εκτίμηση
Πέτρος Γ. Μολυβιάτης».

3η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Αθήνα, 3/4/1992
«Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,

Σας ευχαριστώ για την καλοσύνη σας να μου απαντήσετε στις από 13/3/92 και 3/4/92 επιστολές μου. θεωρώ όμως χρήσιμο να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία που θέτει η επιστολή σας.
Ομιλείτε για ασάφεια του τρίτου Κοινοτικού όρου της 16/12/91, κάτι που στις συναντήσεις μας δεν μου είχατε ποτέ αναφέρει. Εν πάση περιπτώσει, ο όρος είναι απόλυτα σαφής. Σας θυμίζω τι λέει: Ότι η Κοινότητα απαιτεί από τα Σκόπια να μη χρησιμοποιήσουν ονομασία η οποία θα δημιουργεί εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της χώρας μας. Η ονομασία των Σκοπίων στο χώρο της Ομόσπονδης Γιουγκοσλαβίας είναι μέχρι σήμερα “Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Βλέπετε εσείς, κύριε Πρόεδρε, άλλη λέξη στην ονομασία αυτή –πλην της λέξεως “Μακεδονία”– που να υποδηλώνει εναντίον της χώρας μας εδαφικές διεκδικήσεις;
Αναφέρεσθε επίσης στο ότι στις 26/2/92 μου παραδώσατε Υπόμνημα με επιχειρήματα για τη στήριξη των εθνικών μας θέσεων επί του θέματος των Σκοπίων. Οφείλω να σας ευχαριστήσω για αυτό και να σας διαβεβαιώσω ότι τα επιχειρήματα αυτά τα μεταχειρίσθηκα σε όλες τις ευρωπαϊκές μάχες. Το μεγαλύτερο όμως επιχείρημα μου το αποστερήσατε. Και τούτο διότι απουσιάζει ακόμα η δημόσια θέση σας γύρω από το αν ο Καραμανλής δέχεται ή δεν δέχεται την καθ’ οιονδήποτε τρόπο χρησιμοποίηση του όρου “Μακεδονία” στο νέο επώνυμο των Σκοπίων. Σας υπενθυμίζω παράλληλα, όπως έκανα και με την πρώτη μου επιστολή της 13/3/92, ότι λίγες ημέρες αφού μου παραδώσατε το Υπόμνημά σας, ο κ. Μολυβιάτης στο γραφείο του Πρωθυπουργού, συνετάχθη με την άποψη του κ. Μητσοτάκη ότι θα πρέπει να προσχωρήσω στη δεύτερη γραμμή άμυνας-συμβιβασμού γύρω από το θέμα της ονομασίας.
Μου επισημαίνετε, κύριε Πρόεδρε, ότι θα ήταν ίσως ενδεδειγμένο να είχα έγκαιρα σταθμίσει αν εξακολουθούσε να είναι χρήσιμη η παραμονή μου στην Κυβέρνηση εφόσον πίστευα ότι δεν υπήρχε κοινή κυβερνητική γραμμή. Σας θυμίζω όμως ότι τόσο πριν από το Συμβούλιο των Βρυξελλών, όσο και πριν από το πρόσφατο Συμβούλιο του Λουξεμβούργου, ο κ. Μολυβιάτης με παρότρυνε –ελπίζω όχι με δική του πρωτοβουλία– να μετάσχω στα κρίσιμα αυτά Συμβούλια για την υπόθεση των Σκοπίων, έστω και αν ο ίδιος εγνώριζε καλά τη διαφωνία μου με τον Πρωθυπουργό. Ζήτησα επίσης, κύριε Πρόεδρε, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να διασφαλίσει την ύπαρξη ενιαίας θέσης για το εθνικό αυτό θέμα λόγω του κατεπείγοντος του ζητήματος. Και πιστέψτε με, δεν θα μπορούσα να είχα διανοηθεί ότι στην προσπάθειά μου να υπηρετηθεί η ουσία, παρεβίαζα τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Εσείς άλλωστε, στις 13/3/92, μου είχατε αναφέρει ότι θα εκτιμούσατε κατά πόσον θα ανταποκρινόσαστε ή όχι στο αίτημά μου για σύγκληση του Συμβουλίου Αρχηγών. Επομένως, είναι τουλάχιστον άδικη η φράση σας ότι το αίτημα αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει έκφραση προσωπικών απόψεων ή υπολογισμού.
Με τιμή,
Αντώνης Κ. Σαμαράς»

Sam4web

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΡΟΣ ΣΑΜΑΡΑ

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Κύριο Αντώνη Σαμαρά
Υπουργό των Εξωτερικών
Ενταύθα

Αθήνα 9 Απριλίου 1992

«Αγαπητέ Αντώνη,
Δεν προτίθεμαι να συνεχίσω αυτήν την αλληλογραφία μαζί σου γιατί καταλαβαίνω τον σκοπό για τον οποίο στέλνεις αυτές τις επιστολές, ιδιαίτερα μετά τη δήλωσή σου, ότι αν ληφθεί απόφαση διαφορετική από αυτήν που εσύ επιθυμείς επιφυλάσσεσαι να καθορίσεις την στάση σου και να κρίνεις αν θα καταψηφίσεις ή όχι την κυβέρνηση.
Θεωρώ απαράδεκτο το ύφος των κειμένων αυτών για Υπουργό των Εξωτερικών, κάτι για το οποίο, ειλικρινώς, λυπούμαι. Είναι πρωτοφανές φαινόμενο Υπουργός των Εξωτερικών αντί να συνεργάζεται με τον Πρωθυπουργό του και την κυβέρνηση, στην οποία ανήκει, να αποστέλλει παρόμοιες επιστολές σ’ αυτόν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αντιλαμβάνομαι την δυσκολία στην οποία βρίσκεσαι και το γεγονός ότι ψάχνεις από κάπου να γαντζωθείς. Αυτό δεν δικαιολογεί όμως την διατύπωση του εξ ολοκλήρου ψευδούς ισχυρισμού, ότι σου εδήλωσα ότι “θα ήμουν ευτυχέστατος” με μια τελική ονομασία του τύπου: “Μακεδονία των Σκοπίων”. Σημειώνω, επίσης, ότι είναι παντελώς ανακριβές ότι στη στενή σύσκεψη της 6ης Μαρτίου 1992, εγώ και ο κ. Μολυβιάτης αναπτύξαμε τη θέση ότι ο Υπουργός των Εξωτερικών θα έπρεπε να έχει την ευχέρεια συμβιβαστικής λύσης, σε ό,τι αφορά την ονομασία των Σκοπίων.
Αυτό που είναι ακριβές, είναι ότι συζητήσαμε, όπως οφείλαμε να συζητήσουμε και να αξιολογήσουμε όλα τα ενδεχόμενα, από την στιγμή που το θέμα ήταν τόσο σημαντικό και προχωρήσαμε σε μια λύση “πακέτο” (PACKAGE DEAL). Αυτό ήταν το ελάχιστο καθήκον μας, που απαιτείτο από το χρέος μας να ασκούμε σοβαρή και υπεύθυνη εξωτερική πολιτική.
Γνωρίζεις δε, πολύ καλά, ότι και κατ’ ιδίαν και δημοσίως κατηγορηματικά σου εδήλωσα, ότι στην διαπραγμάτευση μένουμε σταθεροί στις αρχικές μας θέσεις. Αυτή ήταν η σαφής κατηγορηματική εντολή που είχες και κατ’ ιδίαν και δημόσια λάβει, η οποία επικυρώθηκε και στην τελευταία συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, πριν φύγεις για τις Βρυξέλλες.
Σήμερα, σου επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, ότι και εγώ προσωπικά και η κυβέρνηση, στο σύνολό της, δεν έχει λάβει την τελική της απόφαση, απέναντι στο σκληρό δίλημμα στο οποίο βρισκόμαστε. Τελική απόφαση, την οποίαν τώρα πλέον, που έχουν διαμορφωθεί όλα τα δεδομένα, η κυβέρνηση θα λάβει το ταχύτερο, με τις διαδικασίες τις οποίες προβλέπει το Σύνταγμα και επιβάλλει η σοβαρότητα και η κρισιμότητα του θέματος.
Αφού, δηλαδή, τεθεί υπόψιν του Υπουργικού Συμβουλίου και αφού διερευνήσουμε και τις απόψεις των άλλων κομμάτων, σε μια σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών, υπό την Προεδρίαν του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε θα προχωρήσουμε στην λήψη της τελικής απόφασης, που είναι τελικά δική μας ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό.
Λυπούμαι, διότι στην επιστολή σου, εκφράζεσαι περιφρονητικά για την Κυβερνητική Επιτροπή και διερωτάσαι “τι μπορεί να προσφέρει για την επιβοήθηση του Εθνικού θέματος”.
Σε επέλεξα για τη θέση του Υπουργού των Εξωτερικών και ασφαλώς έχεις την ευθύνη της εισήγησης, αλλά δεν είσαι ο μόνος ο οποίος, επ’ αυτού θα αποφασίσει. Όλοι, όσοι μετέχουν σε μία κυβέρνηση, έχουν ευθύνη όταν λαμβάνονται αποφάσεις για μεγάλα θέματα. Όπως ευθύνη έχουν και όλοι οι Βουλευτές που στηρίζουν με την εμπιστοσύνη τους την κυβέρνηση αυτή.
Σε ό,τι αφορά τον τρίτο όρο, τον οποίον επέτυχες στην διαπραγμάτευση της 16ης Δεκεμβρίου 1991, δηλαδή, “η ονομασία να μην υποδηλώνει εδαφικές διεκδικήσεις”, ασφαλώς σημαίνει ότι η ονομασία θα πρέπει να μεταβληθεί.
Δεν περιέχει όμως όρο για την απάλειψη της λέξης “Μακεδονία”. Αν τον περιείχε, σήμερα δεν θα ανταλλάσσαμε επιστολές. Όταν δε, σε ρώτησα, γιατί αφού νόμιζες ότι αυτό αποτελεί την πεμπτουσία του προβλήματος, δεν επέβαλες τότε την άποψή σου, μου απάντησες ότι δεν μπορούσες να τα επιτύχεις. Σ’ αυτό πιθανότατα έχεις δίκιο. Εγώ δεν αρνούμαι ότι εξήντλησες τότε όλες τις δυνατότητες. Απομένει, όμως, το ερώτημα: αυτό δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί, είναι δυνατόν σήμερα να το επιτύχουμε; Νομίζεις, σοβαρά, ότι είναι δυνατόν να μην μας απασχολεί αυτήν την στιγμή στην συζήτηση που κάνουμε στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αυτός ο προβληματισμός. Όσο για τα περί “δώρων στην αντίπαλη προπαγάνδα” γνωρίζεις πολύ καλά, ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνον, εφόσον –με άλλους στόχους και σκοπούς– αποκαλύπτοντο όσα εμείς εσωτερικά συζητούμε στην απέναντι πλευρά.
Μένει, επίσης, δυστυχώς ανοικτό το ερώτημα, πού θα μας οδηγήσει το κλείσιμο των συνόρων μας με τα Σκόπια, το οποίο και πάλι προτείνεις ως λύση, στην περίπτωση που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες προχωρήσουν σε αναγνώριση της Δημοκρατίας των Σκοπίων με το σημερινό της όνομα. Στην επιστολή σου, που το προτείνεις για δεύτερη φορά, δεν αναφέρεις τι θα κάνουμε αν μια τέτοια κίνηση δεν αποδώσει κανένα αποτέλεσμα, εκτός της δημιουργίας ενός μονίμου προβλήματος στα βόρεια σύνορά μας. Είναι προφανές ότι στο Υπουργείο των Εξωτερικών δεν έχεις μελετήσει σοβαρά τις επιπτώσεις ενός τέτοιου ενδεχομένου. Και δεν νομίζω ότι θα βρεις εύκολα κανέναν που να συμφωνεί μαζί σου σ’ αυτήν την αντίδραση.
Η Ελλάς δίνει σήμερα έναν δύσκολο αγώνα για να επιτύχει την ισότιμη συμμετοχή της στην Ευρώπη που ενώνεται. Ισότιμη συμμετοχή, που δεν θα εξασφαλίσει μόνον ένα υψηλότερο επίπεδο και ποιότητα ζωής για τους πολίτες της. Θα επιλύσει οριστικά και τα μεγάλα προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει, θα πρέπει συνεπώς ως Υπουργός των Εξωτερικών, να διερευνήσεις σοβαρά τους κινδύνους που αναλαμβάνουμε να οδηγηθούμε σε μία πορεία απομάκρυνσης από την Ευρώπη.
Μία πορεία που θα μειώσει την δυνατότητά μας να υπερασπισθούμε τα άλλα μεγάλα εθνικά μας θέματα, και θα μας αφήσει εκτεθειμένους σε απρόβλεπτες εξελίξεις και κινδύνους, αν υπάρξει μια πραγματική εξωτερική απειλή. Και γνωρίζεις πολύ καλά ότι για την Ελλάδα δεν είναι από τα Σκόπια που ενδεχομένως θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια απειλή.
Κλείνοντας την επιστολή μου, θα ήθελα να σου επισημάνω ότι τα μεγάλα και δύσκολα εθνικά θέματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία και υπευθυνότητα και να σου επαναλάβω ότι μοναδικός γνώμονας στον χειρισμό τους είναι το συμφέρον του Έθνους. Για την υπεράσπιση του οποίου δεν αρκούν οι καλές προθέσεις ή ο πατριωτισμός. Αυτό που έχει, τελικά, σημασία είναι το αποτέλεσμα. Το αλάθητο στον κόσμο αυτόν κανένας δεν το έχει. Ούτε βεβαίως το μονοπώλιο του πατριωτισμού. Γι’ αυτό υπάρχουν και είναι κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα τα συλλογικά όργανα και η συλλογική λειτουργία της κυβέρνησης.
Αυτό που σήμερα ζητώ και από σένα, είναι να συμμετάσχεις χωρίς υστεροβουλίες στην συζήτηση που έχουμε χρέος να κάνουμε, αυστηρά μέσα στα πλαίσια της κυβέρνησης, για την αναζήτηση της καλύτερης για την χώρα μας λύσης στο μεγάλο και δύσκολο αυτό πρόβλημα. Χωρίς στο ενδιάμεσο, να θέτεις σε κανέναν, ούτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε στην κυβέρνηση, τελεσίγραφα και, όρους γι’ αυτήν την διαδικασία.
Όταν –πολύ σύντομα άλλωστε– θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία την οποίαν προηγουμένως σου ανέφερα, θα συνεδριάσουμε για να πάρουμε την τελική μας απόφαση.
Και τότε, μετά την λήψη της τελικής απόφασης, αν δεν συμφωνείς με αυτήν είναι φυσικό να πράξεις ό,τι νομίζεις.

Φιλικά,
Κ. Κ. Μητσοτάκης

Υ.Γ.: Λυπούμαι γιατί παρά και τις χθεσινές επισημάνσεις μου υπήρξαν πάλι σήμερα στον Τύπο από το Υπ. Εξωτερικών, απαράδεκτες διαρροές. Δεν καταλαβαίνεις επιτέλους ότι αυτή η μεθόδευση εκτός του ότι είναι απαράδεκτη βλάπτει τη χώρα!».

ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΣΑΜΑΡΑ, 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1992

Κατά το Β΄ Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στις 13.4.1992, υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Σαμαράς επεχείρησε να υπαγορεύσει στους πολιτικούς ηγέτες το υπερφίαλο σχέδιό του «Επτά σημεία προγράμματος δράσης» το οποίο απερρίφθη από όλους και εν συνεχεία ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Καραμανλής του είπε να αποχωρήσει. Με σύμφωνη γνώμη του Κ. Καραμανλή και των πολιτικών αρχηγών απεπέμφθη εκείνη την ημέρα ο Σαμαράς από το ΥΠΕΞ. «Η πόρτα του Προεδρικού Μεγάρου όσο είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κ. Καραμανλής θα είναι κλειστή για τον Σαμαρά», έλεγαν στενοί συνεργάτες του, και πράγματι έτσι συνέβη. Ο Σαμαράς θα συνεχίσει να επιτίθεται αναιδέστατα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή με κάθε αφορμή.

ΤΑ «ΕΠΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΡΑΣΗΣ» ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ:

«1. Έκδοση ανακοίνωσης από το Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, η οποία να προβλέπει κατά τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι το όνομα της Μακεδονίας είναι αδιαπραγμάτευτο υπό οποιαδήποτε μορφή.
2. Στην ίδια ανακοίνωση να καταστεί απολύτως σαφές ότι, εφόσον δεν ικανοποιηθούν τα δίκαια ελληνικά αιτήματα, η Ελλάδα είναι αποφασισμένη αφενός να μην επιτρέπει την κοινοτική αναγνώριση των Σκοπίων, αφετέρου δε να προχωρήσει στο κλείσιμο των διασυνοριακών διόδων προς και από τα Σκόπια. Οι θέσεις αυτές να επιδοθούν στους πρωθυπουργούς των “Δώδεκα” ή τουλάχιστον στους υπουργούς Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
3. Ο Πρωθυπουργός να ζητήσει αυθημερόν από την Προεδρία της Κοινότητας, όπως δικαιούται, την άμεση σύγκληση εκτάκτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου θα εκθέσει, κατά τον πλέον απερίφραστο τρόπο, την ύψιστη σοβαρότητα που έχει για την Ελλάδα η υπόθεση των Σκοπίων.
4. Η Βουλή των Ελλήνων, σε ειδική συνεδρία της, να υιοθετήσει ομόφωνο ψήφισμα στο πνεύμα των ανακοινώσεων του Συμβουλίου των Αρχηγών. Το ψήφισμα αυτό να επιδοθεί αυτοπροσώπως από το διακομματικό προεδρείο της Βουλής σε όλα τα
Εθνικά Κοινοβούλια των χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθώς και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
5. Προς ενίσχυση της ελληνικής επιχειρηματολογίας, θα εξυπηρετούσε την εθνική υπόθεση ο Πρωθυπουργός και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων να αναλάβουν να επισκεφθούν τους ομολόγους των στις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
6. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ει δυνατόν, να καλέσει αμέσως στην Αθήνα τον Πρόεδρο της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κ. Ντελόρ, τον Ειδικό Απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ για τη Γιουγκοσλαβία κ. Βανς και τον πρόεδρο της Ειρηνευτικής Διάσκεψης για τη Γιουγκοσλαβία Λόρδο Κάρινγκτον. Στις τρεις αυτές προσωπικότητες-κλειδιά να εκτεθούν κατά τον πλέον σαφή τρόπο οι ελληνικές θέσεις για το θέμα των Σκοπίων, στο πνεύμα της ανακοίνωσης του Συμβουλίου των Αρχηγών. Ταυτόχρονα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να καλέσει σε ειδική συνάντηση τους πρέσβεις των “Δώδεκα” στην Αθήνα, στους οποίους με το αυξημένο κύρος του, να γνωστοποιήσει τις ελληνικές αποφάσεις.
7. Ο υπουργός Εξωτερικών να συναντήσει κατ’ ιδίαν τους ομολόγους του των “Δώδεκα”, τους οποίους να ενημερώσει λεπτομερώς επί των τελικών ελληνικών αποφάσεων, πριν από τη σύγκληση του εκτάκτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου».

ΔΗΛΩΣΗ ΣΑΜΑΡΑ 13.4.1992

«Χαίρω που έστω και καθυστερημένα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός υιοθέτησαν επιτέλους δημόσια ότι η ουσία του τρίτου όρου της απόφασης της ΕΟΚ είναι να φύγει η ιερή λέξη Μακεδονία από το όνομα των Σκοπίων. Δεν είναι της στιγμής να αναφερθώ στους δήθεν λάθος χειρισμούς μου που εκ των υστέρων ανακαλύφθηκαν, αλλά που μόλις πρόσφατα είχαν επικροτηθεί από όλους ως εθνική επιτυχία. Αλλά ούτε θα ασχοληθώ τώρα με την πρωτοφανή απόφαση υιοθέτησης των θέσεων ενός υπουργού με την ταυτόχρονη απόλυσή του.
Εύχομαι όμως να υπάρξει έμπρακτη, άμεση και δυναμική στήριξη της σημερινής απόφασης. Αλλιώς η απόφαση αυτή θα εκφυλισθεί σε μία σιωπηρή ελληνική συγκατάθεση στη χυδαιότερη πλαστογραφία που γνώρισε ποτέ ο Ελληνισμός. Και θα συμβεί αυτό, που κάποτε είπα, δηλαδή να βαφτίσουμε το συμβιβασμό σε επιτυχία.
Γι’ αυτό, έστω και τη στιγμή αυτή, ζητώ να λάβει η κυβέρνηση σοβαρά υπόψη της τα Επτά Σημεία έκτακτης δράσης που πρότεινα στο Συμβούλιο των Αρχηγών. Για να πεισθούν Ευρωπαίοι και Σκοπιανοί ότι η Ελλάδα δεν παίζει ούτε με το όνομά της ούτε με την υπερηφάνειά της. Και ότι ο Ελληνισμός δεν έχει και δεν μπορεί να δώσει τίποτε άλλο σε κανέναν».

Το μισό κόμμα στα χέρια του Σαμαρά και το μισό κόμμα στα χέρια της Nτόρας

O Aντώνης Σαμαράς είναι τελικά ο 7ος Πρόεδρος στην ιστορία της ΝΔ. Παρότι η κ. Μπακογιάννη δέχτηκε το αποτέλεσμα χιλιάδες υποστηριχτές της μέσα από την προσωπική της σελίδα στο facebook αδυνατούν να πιστέψουν πως η Ν.Δ. πέρασε στα χέρια ενός αποστάτη με μια μικρή σχετικά εντολή και δείτε τι γράφουν από χθές το βράδυ!

Το κλίμα είναι βαρύ στη Ν.Δ. και η βάση δεν μπορεί να δεχτεί και αγανακτεί με το αποτέλεσμα αυτό το έχουμε εισπράξει και σε τοπικό επίπεδο οπου η κ. Μπακογιάννη είχε υπεροχή όπως και ήταν αναμενόμενο!
Μπαίνει λοιπόν σε περιπέτειες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή σε μια πορεία αλλαγής και αναγέννησης;
Δείτε λοιπόν τα μηνύματα και βγάλτε τα συμπεράσματα σας για την επόμενη μέρα....






Εκλογή Αντώνη Σαμαρά


'Επειτα από τις δηλώσεις και της ίδιας της κας Μπακογιάννη, αλλά και κατά το πώς επιβάλλει ο πολιτικός πολιτισμός που πρέπει να δεσπόζει στην εποχή μας, θέλω να συγχαρώ τον Αντώνη Σαμαρά για την εκλογή του. Δηλώνω δε ρητά, πως ό,τι έχω πει και ό,τι έχω γράψει και για τους δύο υποψηφίους, συνεχίζει να ισχύει στο ακέραιο. Το γεγονός ότι αναγνωρίζω τη νίκη του κου Σαμαρά δεν σηματοδοτεί καμμία απολύτως αλαγή για αυτά που εξέφρασα δημόσια αλλά και που θα συνεχίσω να εκφράζω. Συνεχίζω να πιστεύω πως η κα Μπακογιάννη θα ήταν μια κάλυτερη Πρόεδρος, αλλά αυτή είναι μια επιθυμία την οποία δεν μπορώ και δεν διατίθεμαι να επιβάλω σε κανέναν. Τα γεγονότα, δεν αντικατοπτρίζονται από την αριθμητική αναπαράσταση ενός εκλογικου ποσοστού καθ' ότι τα οφέλη είναι πολύπλευρα και για την Παράταξη, αλλά και για τις δύο πλευρές αφού και οι δύο βγαίνουν ενισχυμένες από αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Η ανάλυση και η συζήτηση που θα επακολουθήσει, εύχομαι να είναι αντάξια του επιπέδου της μεγάλης Κεντροδεξιάς Παράταξης.

http://kiltidis.blogspot.com/

Σάββατο

Σας καλω να ψηφισετε Ντορα Δαγκωτο!!


Υποψήφιο επόμενο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ψηφίζουμε, αυτό
είναι το κύριο μέλημά μας.

Ντόρα γιατί η παράταξη έχει ανάγκη από
μια ηγεσία αποφασιστική και ξεκάθαρη για
τη φυσιογνωμία της ΝΔ. Όχι από προέδρους
και από προέδρους εν αναμονή.
Ντόρα λοιπόν, γιατί είναι γέννημα θρέμμα
της παράταξης. Όλα τα χρόνια της πορείας
ήταν δίπλα στο Νεοδημοκράτη, πρώτη στους
αγώνες ενεργά.
Ντόρα γιατί δούλεψε συνειδητά προς όφε-
λος της παράταξης και γιατί εγγυάται την ενό-
τητα για την επόμενη ημέρα, γιατί όπως και
η ίδια είπε: «κανείς δεν είναι περισσότερο ή
λιγότερο Νεοδημοκράτης. Στον αγώνα για
την ανασυγκρότηση της ΝΔ δεν περισσεύει
κανείς».
Είναι από αδιανόητο έως προκλητικό να θέ-
τουν ορισμένοι θέμα ενότητας στην Ντόρα
Μπακογιάννη. Από ποια μάχη της ΝΔ έλειψε;
Σε ποια περίπτωση, με τη στάση της και τη
συμπεριφορά της αποδυνάμωσε την εικόνα
του Κώστα Καραμανλή; Με την εκλογή του
Κώστα Καραμανλή τάχθηκε στο πλευρό του,
και είναι γνωστό σε όλους, ότι τον στήριξε.
Ντόρα γιατί μπορεί να φέρει μια άλλη ορ-
γανωτική δομή στο κόμμα, σε ιδέες, προτά-
σεις και σε πρόσωπα. Γιατί θα αξιοποιήσει το
δυναμισμό των νέων και των πολλών άλλων
άξιων και ηθικών στελεχών μας.
Ντόρα γιατί η ίδια πρότεινε, ο πρόεδρος
του κόμματός μας να έχει θητεία.
Ντόρα γιατί μπορεί να συνθέσει, να διευ-
ρύνει, να εκφράσει σύγχρονο και κατανοητό
πολιτικό λόγο, να δώσει όραμα, να βάλει τη
νέα γενιά σε πρώτο ρόλο, να δώσει αυτοπε-
ποίθηση και δυναμισμό στον Νεοδημοκράτη.
Ντόρα γιατί θα μας ξαναδώσει το ηθικό
πλεονέκτημα, για ένα μέλλον με προοπτική
διακυβέρνησης.
Ντόρα γιατί έχει προτάσεις πολυσυλλεκτι-
κές, γιατί εμπνέει τους πολίτες και κυρίως
τους νέους.
Ντόρα γιατί μπορεί η πολιτική μας να λέ-
γεται «ριζοσπαστικός», «κοινωνικός», «νέος»
ή οτιδήποτε άλλο «φιλελευθερισμός», αλλά
θέλουμε να έχουμε όσο κράτος χρειάζεται
για να υπηρετεί τον πολίτη και όχι ο πολίτης
το κράτος. Θέλουμε έναν αρχηγό να δίνει
αξία στους άξιους, να αφήνει στο περιθώριο
τους μη ικανούς, να δώσει αξία στο Νεοδη-
μοκράτη. Είμαστε κόμμα εξουσίας και γι’ αυτό
θέλουμε τη ΝΔ μεγάλη και δυνατή ως παρά-
ταξη.
Ο αντιπολιτευτικός μας λόγος πρέπει να
υψωθεί ισχυρά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ.
Απλά θέλουμε να νιώθουμε περήφανοι που
είμαστε ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ».
Εαν βγει ο Σαμαρας και τα δισεγγονα μας
θα ειναι στην Αντιπολιτευση.

Και κατι ακομα
Εγω ζω στην Αμερικη.Τα Εθνικα μας Θεματα στις επομενες Ημερες
Θα γνωρισουν πρωτοφανη Δοκιμασια.
Μονο η Ντορα εχει τις προσβασεις να υπερασπισθει τα Ελληνικα Δικαια
Τον Σαμαρα δεν τον ξερει κανενας.
Δεν εχει ουτε τα φοντα ουτε τις προσβασεις να υπερασπισθει
την Ελλαδα
Επομενως σας καλω να ψηφισετε Ντορα
Δαγκωτο!!
Ο Σαμαρας ειναι Περιπετεια!!!!!!




Αθανασιος Δεσλης
PhD-Οικονομολογος
Τ. Αρχηγος της ΕΡΕΝ Β Ελλαδος
Τ Διευθυντης της ΕΑΣ Λαρισης

Η μεγάλη ώρα της ΝΔ: πως ψηφίζουν

Η μεγάλη ώρα ήρθε. Οι 1.584 κάλπες ανά την Ελλάδα θα αναδείξουν –αν δε χρειαστεί δεύτερος γύρος- το διάδοχο του Κώστα Καραμανλή. Το newstime.gr παρουσιάζει όλες τις λεπτομέρειες της πανελλαδικής ψηφοφορίας.

Από το πρωί θα υπάρχουν 1.039 εκλογικά κέντρα στα οποία θα λειτουργούν 1.584 εκλογικά τμήματα, ενώ σε οκτώ χώρες της Ευρώπης θα υπάρχουν 64 εκλογικά τμήματα και θα είναι συνδεδεμένοι συνολικά 3.516 ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Η διαδικασία θα αρχίσει στις 7 το πρωί και θα ολοκληρωθεί στις 7 το απόγευμα. Εάν υπάρξουν εκλογικά τμήματα στα οποία θα συνεχίζεται η προσέλευση ψηφοφόρων, η ψηφοφορία παρατείνεται με απόφαση της εφορευτικής επιτροπής του κάθε εκλογικού κέντρου.

Δικαίωμα ψήφου

Όπως έχει ανακοινωθεί από τη Ρηγίλλης, που θέλει τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή, μπορούν να ψηφίσουν όλοι όσοι είναι ήδη μέλη της Νέας Δημοκρατίας, επιβεβαιώνοντας την εγγραφή τους, και ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές. Επίσης, δικαίωμα ψήφου έχουν και όλοι όσοι θέλουν να εγγραφούν μέλη της Νέας Δημοκρατίας και ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο, παρά μόνο συμπλήρωση της σχετικής αίτησης με την επίδειξη ταυτότητας, άδειας οδήγησης ή διαβατηρίου και καταβολή της συνδρομής των δύο ευρώ.

Όσοι επιθυμούν να μετάσχουν στην ψηφοφορία μπορούν να προσέλθουν σε οποιοδήποτε εκλογικό τμήμα, ανεξάρτητα από το Δήμο στον οποίο ψηφίζουν κατά τις εθνικές εκλογές, αλλά και ανεξάρτητα από την περιοχή της τοπικής οργάνωσης στην οποία είναι (εάν είναι) εγγεγραμμένοι. Στην ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας (www.nd.gr) βρίσκεται ο χάρτης με όλα τα εκλογικά κέντρα ανά την Επικράτεια, αλλά και στο εξωτερικό.

Ενδεχόμενο δεύτερου γύρου

Εάν χρειαστεί επαναληπτική εκλογή, θα γίνει το Σάββατο στις 5 Δεκεμβρίου τις ίδιες ακριβώς ώρες. Στην εκλογή αυτή μπορούν να ψηφίσουν μόνον όσοι θα έχουν πάρει μέρος στις εκλογές της 29ης Νοεμβρίου και μόνο στο εκλογικό τμήμα που είχαν ψηφίσει.

Ανακοίνωση αποτελεσμάτων

Στη Ρηγίλλης, γνωρίζοντας ότι αμφότεροι οι βασικοί υποψήφιοι στην κούρσα διαδοχής δεν αποκλείεται να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων, λένε ότι «δε μας αφορά η ταχύτητα μετάδοσης, αλλά η εγκυρότητα της διαδικασίας». Για το λόγο αυτό, τα πρώτα στοιχεία που θα ανακοινωθούν θα αφορούν στον αριθμό των πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες.

Στη συνέχεια, γύρω στις 10 αύριο το βράδυ, τα «γαλάζια» στελέχη θα έχουν μία σαφή εικόνα για το αν χρειάζεται ή όχι δεύτερος γύρος. Τα αποτελέσματα θα αρχίσουν να μεταδίδονται λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν στους κεντρικούς υπολογιστές του on line συστήματος θα έχει «ενσωματωθεί» ικανός αριθμός από το 20% των εκλογικών τμημάτων.

Αλλά και τότε, τα αποτελέσματα, όπως λένε οργανωτικά στελέχη του κόμματος, «μπορεί να μην είναι ενδεικτικά». Λίγο πριν τις πρώτες πρωινές ώρες και αφού έχουν γίνει στα κατά τόπους εκλογικά κέντρα οι απαραίτητες διασταυρώσεις μεταξύ του αριθμού των ψηφοδελτίων και του αριθμού των ψηφισάντων, με βάση τους εκλογικούς καταλόγους, η Νέα Δημοκρατία θα ανακοινώσει το τελικό αποτέλεσμα.

Η Ντόρα απέναντι σε 5 δημοσιογράφους (video) - Ουδείς Αναμάρτητος

Απαντήσεις για όλα τα θέματα που σχετίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με την εκλογή προέδρου στη Νέα Δημοκρατία κλήθηκε να δώσει η Ντόρα Μπακογιάννη ως καλεσμένη στην εκπομπή της Άννας Παναγιωταρέα που είχε δίπλα της ακόμα την Χριστίνα Κοραή από την Ελευθεροτυπία, την Έλλη Τριανταφύλλου από την Καθημερινή και το ΣΚΑΪ, τη Λώρα Ιωάννου από τη Real News και την Νόνη Καραγιάννη από τον Αθήνα 984. Η κα Μπακογιάννη υπογράμμισε τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος της εκπομπής πως η ίδια "δεν κινείται σε προστατευμένο επικοινωνιακό περιβάλλον" υποννοώντας το γνωστό θέμα του ντιμπέιτ και πως 3 ημέρες πριν την κάλπη δε φοβάται τις απαιτητικές συνεντεύξεις σε αντίθεση με τον κο Σαμαρά που αποφεύγει να έχει απέναντί του πάνω από ένα δημοσιογράφο. "Στερείται επιχειρημάτων" απάντησε με βεβαιότητα η πρώην υπουργός Εξωτερικών όταν της ζητήθηκε να ερμηνεύσει την επικοινωνιακή στρατηγική του συνυποψηφίου της.

Αιχμηρή ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά όταν η συζήτηση πήγε στο θέμα των Σκοπίων. Αναφερόμενη στη χτεσινή ομιλία του αντιπάλου της στη Θεσσαλονίκη, η κα Μπακογιάννη σημείωσε με μειωμένη δόση μετριοπάθειας και με ένα μάλλον ειρωνικό χαμόγελο: "Μίλησε για το Βουκουρέστι, είχε κανείς την αίσθηση πως εκείνος ήταν στο Βουκουρέστι και πως δεν ήμουν εγώ η αρχιτέκτων αυτής της στρατηγικής" και συνέχισε καλώντας τον συνυποψήφιό της να αποσαφηνίσει τη θέση του σχετικά με το θέμα: "Δεν κατάλαβα πού διαφοροποιείται ο κος Σαμαράς. Είναι όμως σκόπιμο να πει ακριβώς τί εννοεί διότι δεν πρέπει ένας υποψήφιος αρχηγός κόμματος να αφήνει να πλανώνται υποννοούμενα".

Η υποψήφια για την προεδρία της ΝΔ απέφυγε να απαντήσει στο ερώτημα σχετικά με τον τρόπο που θα αντιμετωπίσει τον Αντώνη Σαμαρά την επόμενη μέρα αν εκλεγεί εκείνη τελικά αρχηγός και αν θα υπάρχει διακριτή εσωκομματική αντιπολίτευση κατά το "σύνδρομο Βενιζέλου" στο ΠΑΣΟΚ: "Οι προτάσεις που θα υπάρξουν δεν είναι ποσοστιαίες. Κάθε απόφαση που θα λαμβάνεται από το κόμμα, θα λαμβάνεται από την πλατιά ευρεία δημοκρατική του βάση" και συνέχισε "δεν πιστεύω στα νούμερα. Ούτε νούμερο 2 ούτε νούμερο 3, χρειάζεται συλλογική προσπάθεια". Για το τελευταίο μάλλον δεν πείθει εύκολα η κα Μπακογιάννη μιας και επί Καραμανλή ουδέποτε αρνήθηκε τα "πολυτελή πόστα" που αρμόζουν στο νούμερο 2 όπως της δημάρχου Αθηναίων εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων ή της υπουργού Εξωτερικών. Όσο για το πολιτικό μέλλον του Αντώνη Σαμαρά σε περίπτωση νίκης της, αν κρίνουμε από την απάντησή της μάλλον κάτι σε... "πολιτική έρημο" διαφαίνεται.

Στο δια ταύτα της συζήτησης και της εκλογικής αναμέτρησης γενικά, η κα Μπακογιάννη χρησιμοποίησε το επιχείρημα που θέλει τον Αντώνη Σαμαρά αποτυχημένο πολιτικό: "Το ερώτημα είναι με τί εχέγγυα προσπαθείς να στήσεις το αύριο. Κατά τη γνώμη μου αυτές οι ιδέες που κατατίθενται σήμερα έχουν παρουσιαστεί στην ελληνική κοινωνία με το κόμμα του κου Σαμαρά, απορρίφθηκαν από την ελληνική κοινωνία και επανέρχονται σήμερα. Στο ερώτημα μάλιστα τί θα έλεγε στον νεοδημοκράτη για να τον πείσει να πάει στην κάλπη την Κυριακή, η υποψήφια επανέλαβε εμφατικά το γνωστό πλέον δίλημμα: "Γιατί αυτή η εκλογή έχει διακύβευμα: Αν θα πάμε στη λογική της μεγάλης ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς ή αν θα περιχαρακωθούμε". Προς το παρόν και κατά τις δημοσκοπήσεις πάντως, περίπου οι μισοί νεοδημοκράτες επιλέγουν να "περιχαρακωθούν"...

Παρατίθενται τα σχετικά αποσπάσματα από την εκπομπή "Ουδείς Αναμάρτητος" της ΝΕΤ της 26.11.09.

4,8% μπροστά η Ντόρα στον πρώτο γύρο- δημοσκόπηση Focus για newstime.gr

Νέα δεδομένα στη μάχη της διαδοχής στη Νέα Δημοκρατία φέρνει η νέα δημοσκόπηση της Focus, η οποία διενεργήθηκε αποκλειστικά για το newstime.gr. Πιο συγκεκριμένα, στο σύνολο των ψηφοφόρων της ΝΔ του 2009, η Ντόρα Μπακογιάννη φέρεται να είναι μπροστά στην πρόθεση ψήφου στον πρώτο γύρο, με 41,5% έναντι 36,7% του Αντώνη Σαμαρά (διαφορά 4,8%). Στον δεύτερο γύρο, η αναμέτρηση μετατρέπεται σε ντέρμπι, καθώς η κυρία Μπακογιάννη διατηρεί ισχνό προβάδισμα, 44,5% έναντι 42,9% (διαφορά 1,6%). Τα ευρήματα αυτά της Focus, αν επαληθευτούν στην κάλπη, θα συνιστούν ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στη Νέα Δημοκρατία, ενώ έρχονται και σε πλήρη αντίθεση με άλλες πρόσφατες μετρήσεις.

ΠΡΟΘΕΣΗ ΨΗΦΟΥ- ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΡΟΣ

Στο ερώτημα "εσείς ποιόν θα ψηφίσετε για πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας;", το 41,5% του συνόλου των ψηφοφόρων της ΝΔ το 2009 απαντά την Ντόρα Μπακογιάννη, το 36,7% τον Αντώνη Σαμαρά, και το 10,2% τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ενώ ένα 11,5% απάντησε "Δεν ξέρω/δεν απαντώ".


Είναι ενδιαφέρον πως από όσους δηλώνουν ότι "είναι πιθανόν" να πάνε να ψηφίσουν, η ψαλίδα της διαφοράς ανάμεσα στους δύο επικρατέστερους υποψηφίους κλείνει κατά πολύ, στις 2 μονάδες (41,9% Μπακογιάννη, 39,9% Σαμαράς).

Αντίθετα, όσοι εκ των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν ότι έχουν πρόθεση "να πάνε σίγουρα" να ψηφίσουν, λένε πως θα ψηφίσουν την κυρία Μπακογιάννη σε ποσοστό 45,4% ενώ τον κύριο Σαμαρά σε ποσοστό 38,4% (διαφορά 7%). Αν επαληθευτούν τα ευρήματα αυτά, αυτό ίσως να σημαίνει πως σε αντίθεση με μετρήσεις στην αρχή της προεκλογικής περιόδου, ο "σκληρός πυρήνας" της κομματικής βάσης στηρίζει πια Ντόρα.

ΠΡΟΘΕΣΗ ΨΗΦΟΥ- ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ

Στο ερώτημα "Την δεύτερη Κυριακή (Σάββατο), μεταξύ της Ντόρας Μπακογιάννη και του Αντώνη Σαμαρά ποιόν θα ψηφίσετε για αρχηγό της ΝΔ;" οι απαντήσεις δείχνουν πως η αναμέτρηση θα είναι ντέρμπι. 44,5% λαμβάνει η κυρία Μπακογιάννη, 42,9% ο κύριος Σαμαράς (διαφορά μόλις 1,6%). 12,6% των ερωτηθέντων απάντησε "Δεν ξέρω/δεν απαντώ".

ΚΛΕΙΔΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Το ύψος της συμμετοχής των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας σε αυτήν την πρωτόγνωρη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαδικασία αναμένεται να συγκαθορίσει το αποτέλεσμα. Θα είναι 250 χιλιάδες οι ψηφοφόροι; Θα είναι 500 χιλιάδες; Θα είναι ακόμα και ένα εκατομμύριο; Κανείς δεν μπορεί να πει ακόμα με σιγουριά. Στην σχετική ερώτηση της Focus, "εσείς προσωπικά θα πάτε να ψηφίσετε ή όχι;", έχει ενδιαφέρον ότι το 56,9% των ψηφοφόρων της ΝΔ του 2009 απαντούν "θα πάω σίγουρα" ενώ και το 14,2%" απαντά "μάλλον θα πάω". Αθροίζοντας τις δύο αυτές απαντήσεις, το 71,1% των ψηφοφόρων δηλώνει πως σίγουρα ή μάλλον θα ψηφίσει την Κυριακή. Έίναι φανερό πως το κλίμα πόλωσης μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων, αλλά και οι συνεχείς ανατροπές και τα αντιφατικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων θα κάνουν πολλούς Νεοδημοκράτες να προσέλθουν τελικά στην κάλπη. Έτσι, δεν φαντάζει πια απίθανο η προσέλευση να ξεπεράσει κατά πολύ κάθε πρόβλεψη που γινόταν τις προηγούμενες εβδομάδες (για 100 ή 200 χιλιάδες ψηφοφόρους) και η συμμετοχή να σπάσει όλα τα ρεκόρ, ξεπερνώντας ακόμη και εκείνη στην αντίστοιχη διαδικασία του ΠΑΣΟΚ.


Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Η Ταυτότητα της Έρευνας

Μια Υπενθυμιση στον κ Μακκα του Γραφειου του Γιωργου Σουφλια !!!Ακουσα οτι τρεχει στα χωρια για τον Αρχηγο της ΠΟΛΑΝ

Καιρος να ακουστουν μερικες αληθειες απο μας τους Καραμανλικους




Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΤΟ 1974

Η Ελλάς, έθνος, συνήθως ανάδελφο, αντί να συσπειρώνεται, αντί να ομονοεί, αντί να ενώνει και να συνασπίζει τις αριθμητικά και ποσοτικά ασήμαντες δυνάμεις της, απεργάζεται η ίδια τον όλεθρο και την καταστροφή της με το γνώριμο ανά τις χιλιετίες μέγιστο ελάττωμα της:
Τη διχόνοια!!!
Αλλά και εξαιτίας των εξοργιστικών και ασυγχώρητων φιλοδοξιών των αυτολατρευόμενων πολιτικών της. Ο ένας απο αυτούς, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ορεγόμενος το ανώτατο αξίωμα για τον εαυτό του, αντί να επαναφέρει τον εύορκο, έντιμο και ανυποχώρητα δημοκρατικό Βασιλιά από τον τόπο της εξορίας του, όπου τον είχε εξοστρακίσει η συνταγματαρχική χούντα, τον εξαπάτησε.
Το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου 1974, μία μέρα πριν αναχωρήσει από το Παρίσι για την Ελλάδα, τηλεφώνησε στο Βασιλιά Κωνσταντίνο. Του μίλησε με τόνο και φρασεολογία γεμάτη σεβασμό και τυπικότητα, και τον πληροφόρησε πως όπως έδειχναν τα πράγματα θα επέστρεφαν στην Ελλάδα σύντομα. Λίγο αργότερα, το απόγευμα, μετά την τελική κατάρρευση της «Ιωαννιδικής» χούντας, του ξανατηλεφώνησε και του είπε πως είχε μόλις πάρει μήνυμα από τον «πρόεδρο» Φ. Γκιζίκη να σχηματίσει κυβέρνηση.
Ο Βασιλιάς του ευχήθηκε καλή επιτυχία στο αναμφίβολα δύσκολο έργο του, και ο Καραμανλής έσπευσε να προσθέσει:
«Επειδή εγώ θα ταξιδεύσω με το αεροπλάνο του προέδρου της Γαλλίας κ. Ντ Εστεν, το οποίο δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εσείς, αφού είστε αρχηγός άλλου κράτους, ετοιμάστε τα μέλη της οικογενείας σας και μόλις φθάσω στην Αθήνα θα προετοιμάσω τα πράγματα για την υποδοχή σας, και θα δώσω εντολή να έρθει να σας παραλάβει από το Χίθροου, η αεροσκάφος της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας η αεροπλάνο της Ολυμπιακής».
(Βέβαια η απόφαση αυτή πάρθηκε μετά από το γνωστό θέατρο του Γκιζίκη με τους πολιτικούς αρχηγούς να συσκέπτονται χωρίς να... σκέπτονται.
Ο Κ. Καραμανλής δεν θα ήταν η λύση εάν ο Γ. Μαύρος δεν είχε ζητήσει πίστωση χρόνου για να συνεννοηθεί με τα στελέχη της Ενώσεως Κέντρου για τον σχηματισμό κυβέρνησης από τον Π. Κανελλόπουλο. Ο Ευ. Αβέρωφ, όμως, που έμεινε με τον Γκιζίκη, μετά την προσωρινή , υποτίθεται, αποχώρηση των υπολοίπων πολιτικών, τον έφερε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Χένρι Κίσιντζερ, και εκείνος του είπε
« οι Η.Π.Α. θέλουν τον Καραμανλή, και αφού δεν υπάρχει κάποια αντίδραση από τους άλλους πολιτικούς, δεν θα αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα».
Και ο Γκιζίκης συμφώνησε. Μετά τηλεφώνησε στο Παρίσι ο Αβέρωφ πληροφορώντας τον Καραμανλή για την απόφαση, η οποία ήταν εις γνώση του βέβαια. Ήταν όλα προμελετημένα).
Ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος από την αρχή να εξαπατήσει τον Βασιλιά. Έδωσε αυτήν την κίβληλη υπόσχεση επειδή φοβόταν μήπως ο Βασιλιάς και η Οικογένεια Του ζητούσαν αεροσκάφος από την Βρετανική κυβέρνηση η πάρουν αεροπλάνο της πολιτικής αεροπορίας που να εκτελούσε δρομολόγιο Λονδίνο - Αθήνα.
Οι προσπάθειες του Βασιλέως να πληροφορηθεί τι ακριβώς συνέβαινε στην Ελλάδα στάθηκαν αναποτελεσματικές.
Το επόμενο πρωί, ο Βασιλιάς, πληροφορήθηκε ότι μόλις ο Καραμανλής έφτασε στην Αθήνα και κατέβηκε από το αεροπλάνο, αυτοανακηρύχθηκε «νόμιμη κυβέρνηση» .
Φυσικά, δε δόθηκε ποτέ εξήγηση και δικαιολογία ως προς το από που αντλούσε τη δικαιοδοσία και αρμοδιότητα όταν προέβαινε σε εκείνη τη δήλωση. Δεν ήταν καν ο τελευταίος νόμιμα εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας και κατά το νόμιμο Σύνταγμα του 1952, μόνο ο Βασιλιάς είχε αρμοδιότητα να διορίσει πρωθυπουργό κάτω από τις υφιστάμενες συνθήκες.
Οργάνωσε ένα αντισυνταγματικό, παράνομο και κραυγαλέα άνισο δημοψήφισμα, για να πετύχει το σκοπό του.( UNFAIR όπως το χαρακτήρισε σωστά ο κ. Κ. Μητσοτάκης).
Η πρώτη του κίνηση ήταν να επαναφέρει το Σύνταγμα του 1952 εκτός της διατάξεως περί της μορφής του πολιτεύματος με την Συντακτική πράξη της 1ης Αυγούστου 1974. Αυτή του η ενέργεια αποτέλεσε την μεγαλύτερη παράνομη και αντισυνταγματική πράξη.
Το άρθρο 21 του Συντάγματος του 1952 έλεγε:
«Το πολίτευμα της Ελλάδος είναι Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουσιν εκ του Έθνους, ενεργούνται δε καθ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγμα».
Τα άρθρα 1 και 2 της Συντακτικής πράξεως όρισαν τα εξής:
«Άρθρον 1: Από της δημοσιεύσεως της παρούσης Συντακτικής Πράξεως και μέχρι της ψηφίσεως του οριστικού Συντάγματος της χώρας επανατίθεται εν ισχύ το Σύνταγμα της 1ης Ιανουαρίου 1952, εξαιρέσει των διατάξεων αυτού των καθοριζουσών την μορφήν του πολιτεύματος.
Άρθρον 2: Μέχρι του οριστικού καθορισμού της μορφής του πολιτεύματος δια της ελευθέρας εκφράσεως της βουλήσεως του Ελληνικού λαού τα καθήκοντα του ανωτάτου άρχοντος ασκούνται υπό του προέδρου της δημοκρατίας..
Τα άρθρα 43 και 53 τελούν εν αναστολή» .
Όπου στο επανατιθέμενο εν ισχύει Σύνταγμα αναφέρεται ο Βασιλιάς ως ο Ανώτατος Άρχων! Νεώτερη Συντακτική πράξη (4 Οκτωβρίου 1974) καθόριζε την προθεσμία για το δημοψήφισμα.
Στο άρθρο 1 παράγραφος 1η έλεγε: «Εντός 15 το βραδύτερων ημερών από της διενεργείας εκλογών της Εθνικής Αντιπροσωπείας, η εξ αυτής προερχομένη κυβέρνησις υποχρεούται όπως προκηρύξη δημοψήφισμα προς καθορισμόν της μορφής του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας, δια της αμέσου και ελευθέρας εκφράσεως της βουλήσεως του Ελληνικού Λαού. Το δημοψήφισμα θα διεξαχθή το βραδύτερον εντός 30 ημερών από της ημέρας της προκηρύξεως αυτού» .
Οι εκλογές ορίστηκαν για της 18 Νοεμβρίου. Ο Καραμανλής, αφού πρόταξε, με περισσή πανουργία τις εκλογές, εξασφάλισε το 54% με τις ψήφους των ανυποψίαστων βασιλοφρόνων, οι οποίοι αδυνατούσαν να διανοηθούν ότι ένας πολιτικός καθαρό βασιλικό δημιούργημα θα κινούσε γη και ουρανό και θα χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα για να καταργήσει τη βασιλευομένη δημοκρατία...
Στις 22 Νοεμβρίου δόθηκε το υπ. αριθ. 804 Προεδρικό Διάταγμα το οποίο επισημοποίησε την διενέργεια δημοψηφίσματος. Το άρθρο μόνο του διατάγματος όριζε:
«Την 8ην Δεκεμβρίου του έτους 1974, ημέραν Κυριακήν και από 07:28 μέχρι 17:06 ώρας, θέλει ενεργηθή δημοψήφισμα, δι ου ο Ελληνικός λαός θα αποφανθή δια της αμέσου και ελευθέρας εκφράσεως της βουλήσεως αυτού, περί της μορφής του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας, ήτοι της «Βασιλευομένης Δημοκρατίας» η της «Αβασιλεύτου Δημοκρατίας» .
Η κοινοβουλευτική ομάδα της «Νέας Δημοκρατίας» συγκεντρώθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1974. Ο Καραμανλής διακήρυξε την ουδετερότητα του κόμματος κατά το δημοψήφισμα ενώ όλα τα άλλα κόμματα πήραν θέση υπέρ της αβασιλεύτου.
Το δημοψήφισμα έγινε στις 8 Δεκεμβρίου 1974.
Υπέρ της Βασιλευομένης Δημοκρατίας ψήφισαν 30,8% και υπέρ της Αβασιλεύτου Δημοκρατίας ψήφισαν 69,2%. Η αποχή ήταν 24,5%.
Το νέο Σύνταγμα της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας ψηφίστηκε με αποχή των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως στις 7 Ιουνίου 1975, και ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη στις 19 Ιουνίου 1975.

Η Αθήνα μίλησε... Ντόρα με την πρώτη!




Η Αθήνα μίλησε! Η Αθήνα έδειξε την επόμενη Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, τη Ντόρα Μπακογιάννη! Ακόμη και οι μεγαλύτεροι πολέμιοι της Ντόρας, τα γνωστά "παπαγαλάκια" του συστήματος ΠΑΣΟΚ, αναγκάζονται να το παραδεχθούν... Έτσι, το "πράσινο" http://fimotro.blogspot.com/ -θέλοντας και μη- γράφει: "Η Ντόρα... είχε περισσότερο κόσμο. Αναμενόμενο αυτό γιατί διαθέτει καλύτερο μηχανισμό κινητοποίησης και γιατί στο Λεκανοπέδιο έχει προβάδισμα"... Ξεκάθαρη παραδοχή ήττας για το "σύστημα ΠΑΣΟΚ" που έδωσε τα ρέστα του τον τελευταίο μήνα για να χτυπήσει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα τη Ντόρα, που προκαλεί τρόμο στην πρόωρα παραπαίουσα Κυβέρνηση του Γιωργάκη... Αφού είναι ξεκάθαρο, ότι ο νικητής της Κυριακής θα κριθεί στο Λεκανοπέδιο, εκεί που θα ψηφίσουν περισσότεροι από τους μισούς που θα συμμετάσχουν στην αυριανή ψηφοφορία.

http://periothiko.blogspot.com/

Το δικό μας σχόλιο: Οι εικόνες από τις παράλληλες συγκεντρώσεις Ντόρας και Sam ήταν τόσο ξεκάθαρες (τόσο σε επίπεδο εικόνας όσο και παλμού, ενθουσιασμού, αέρα νίκης) που δεν θα μπορούσαν τα πράσινα «παπαγαλάκια» να πουν κάτι διαφορετικό…

Με δύο θλιβερές και χαρακτηριστικές της «πράσινης» σαμαρολαγνείας εξαιρέσεις: τον Antenna του Μίνωος Νταβατζή και το nonews-NEWS του «κομιστή» Θέμου… Αυτοί μόνο είδαν κάτι… άλλο από αυτό που είδε και κατάλαβε όλος ο κόσμος, ακόμη και οι πιο φανατικοί σαμαρόπληκτοι!!! Αλλά σκιαμαχούν, δίνοντας τις τελευταίες… πενταροδεκάρες τους κατά της Ντόρας, γεγονός που φανατίζει ακόμη περισσότερο τους γνήσιους Νεοδημοκράτες, όταν βλέπουν ποια κατακάθια του συστήματος ΠΑΣΟΚ πασχίζουν απεγνωσμένα να προωθήσουν τον Sam…

Το Λεκανοπέδιο θα δώσει τη νίκη. Αυτό όλοι το αναγνωρίζουν. Και στο Λεκανοπέδιο η Ντόρα αναμένεται να ξεπεράσει ακόμη και το 60% σε σχέση με τον Sam! Αλλά και η υπόλοιπη Ελλάδα ευνοεί τη Ντόρα. Η Κρήτη, η Μακεδονία, η Θράκη, όλα τα νησιά Αιγαίου και Ιονίου πελάγους, η Στερεά Ελλάδα είναι ισχυρά προπύργια της Ντόρας, στα οποία αναμένονται ισχυρά ποσοστά πλειοψηφίας για την αυριανή Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Η Ήπειρος, η Θεσσαλία και η Πελοπόννησος (αντίθετα με ό,τι ψευδώς διαρρέεται από το μηχανισμό προπαγάνδας του Sam), στη χειρότερη για τη Ντόρα περίπτωση είναι 50-50, ενώ δεν αποκλείεται και εδώ να έχουμε εντυπωσιακές εκπλήξεις υπέρ της υποψηφίας Προέδρου της ΝΔ, ακόμη και σε νομούς που κάποιοι αναμένουν… άνετο «περίπατο» για τον Sam.

Το μήνυμα, ότι το σύστημα ΠΑΣΟΚ θέλει απεγνωσμένα Σαμαρά, έχει γίνει πανελλήνια συνείδηση σε όλους τους Νεοδημοκράτες και αυτό τελικά θα κρίνει το αυριανό αποτέλεσμα.

Πέρα από προσωπικές συμπάθειες και αντιπάθειες, είναι γεγονός, ότι οι Νεοδημοκράτες θα επιλέξουν το πρόσωπο εκείνο που «ενοχλεί» περισσότερο το ΠΑΣΟΚ και τους Νταβατζήδες του, το πρόσωπο εκείνο που εγγυάται τη Μεγάλη και Δυνατή Νέα Δημοκρατία. Και το πρόσωπο αυτό είναι ένα: Η Ντόρα Μπακογιάννη.

Η Ντόρα Μπακογιάννη από τήν..Πλατεία Κοτζιά..














Έντονα συγκινησιακό χαρακτήρα είχε η τελευταία ομιλία της υποψήφιας για την αρχηγία της Ν.Δ. κ.Ντόρας Μπακογιάννη
στήν Πλατεία Κοτζιά..

Η κ. Μπακογιάννη μίλησε στην Πλατεία Κοτζιά έχοντας δίπλα της τους βουλευτές που δήλωσαν ότι στηρίζουν την υποψηφιότητά της

«Όσοι ζημίωσαν, όσοι πλήγωσαν την παράταξη, με εμένα στην ηγεσία, δεν έχουν θέση στη Νέα Δημοκρατία του Αύριο. Ας ψηφίσουν άλλον Αρχηγό».

Παράλληλα η κ. Μπακογιάννη επιτέθηκε φραστικά και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και αμέσως μετά έκανε αυτοκριτική για λογαριασμό της ΝΔ .-

«Οι 100 ημέρες, μέσα στις οποίες το ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε ότι θ’ αλλάξει τα πάντα, όπου να’ ναι τελειώνουν. Αποδείχτηκε πόσο κούφια ήταν «τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα». Και τι είδαμε; Κυβερνητική ανοργανωσιά, παλινωδίες και τις τρεις από τις τέσσερις κυβερνητικές θέσεις να είναι ακόμα κενές. Έλεγαν «λεφτά υπάρχουν». Και σήμερα έρχεται πραγματική καταιγίδα άμεσων και έμμεσων φόρων, με νέες έκτακτες εισφορές. Έχουν χάσει τον έλεγχο παντού. Από τις Βρυξέλλες έως το λιμάνι του Πειραιά. Από το ασφαλιστικό έως την Παιδεία.
Οι πολίτες τους βλέπουν και ήδη απογοητεύονται. Η μέρα που το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να πληρώσει τον προεκλογικό του λαϊκισμό είναι κοντά. Το πάρτι τελειώνει κύριοι του ΠΑΣΟΚ.
Εμείς θα είμαστε εκεί. Θα είμαστε έτοιμοι. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Θα είμαστε δίπλα σε όσους πληρώνουν το ρεβανσισμό και την μισαλλοδοξία του ΠΑΣΟΚ. Τα παιδία των stage, στους συμβασιούχους, τα στελέχη μας σε όλη την Ελλάδα».

Η υπόλοιπη ομιλία της Ντόρας Μπακογιάννη εχει ως εξης :


«Αυτή την κρίσιμη ώρα για την παράταξη, δύο λέξεις πρέπει να συμβολίζουν την πολιτική μας: η αλήθεια και η προοπτική. Η αλήθεια γι’ αυτά που μας πλήγωσαν και μας έφεραν στο 33% και η προοπτική για μια δυνατή Νέα Δημοκρατία και μια δυνατή Ελλάδα. Η αλήθεια για τα λάθη που κάναμε και δεν πρέπει να επαναλάβουμε. Η προοπτική ότι το κόμμα μας θα παραμείνει μεγάλο, πολυσυλλεκτικό, δυνατό. Ανοιχτό στα νέα ρεύματα σκέψης και στις ανάγκες της κοινωνίας. Ένα κόμμα μακριά από τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό που έχουν ταλαιπωρήσει τη χώρα. Ένα κόμμα με σύγχρονες ιδέες, μακριά από συνθήματα και κορώνες που μυρίζουν ναφθαλίνη. Ένα κόμμα που θα κοιτάζει μπροστά.
Φίλες και φίλοι. Η παράταξή μας βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο της ιστορίας της. Πέσαμε στο 33% και πρέπει να δούμε το γιατί. Κάναμε λάθη τακτικής, αλλά και λάθη στο έργο μας. Ενώ ξεκινήσαμε πολλές μεγάλες μεταρρυθμίσεις, ολοκληρώσαμε λίγες απ’ αυτές. Γυρίσαμε την πλάτη σε οπαδούς και τα στελέχη μας. Δεν υποστηρίξαμε τις ιδέες μας, ακόμα και σε περιπτώσεις που η πλειοψηφία της κοινωνίας ήταν μαζί μας.

Και το βασικότερο απ’ όλα: Ζήσαμε απαράδεκτες συμπεριφορές συγκεκριμένων στελεχών, που πλήγωσαν την παράταξη».

Αναφερόμενη στον Αντώνη Σαμαρά είπε :

«Νέος Αρχηγός, με παλιές ιδέες θα είναι συνταγή αποτυχίας για τη Νέα Δημοκρατία. Νέο ξεκίνημα με ιδέες που μυρίζουν ναφθαλίνη είναι καταδικασμένo…. Η μεθαυριανή εκλογή θα καθορίσει αν θα προχωρήσουμε μπροστά ή αν θα μείνουμε κολλημένοι στο παρελθόν. Μπορεί να έχουμε από πάνω μας τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε τους ίδιους ορίζοντες. Και οι δικοί μου ορίζοντες είναι ανοιχτοί για τη Νέα Δημοκρατία. Η Νέα Δημοκρατία που ονειρεύομαι ακούει την κοινωνία. Είναι ανοιχτή σε νέα ρεύματα σκέψης. Προχωρά μπροστά. Με νέα στελέχη, που μπορούν να απευθύνονται στην κοινωνία και ειδικά στους νέους. Χάσαμε μια εκλογή, δεν πρέπει να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά».

«Ακούσαμε ότι είναι ντροπή να στηρίζεις την παράταξη στην οποία ανήκεις, στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και όταν δεν συμφωνείς σε όλα. Ακούσαμε ότι είναι ντροπή την ώρα του αγώνα να μην καλλιεργείς την ηττοπάθεια, αλλά να αγωνίζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις.

Ακούσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος να υπηρετείς την παράταξή σου δεν είναι να είσαι πάντα παρών, αλλά να μπαίνεις και να βγαίνεις από το κόμμα ανάλογα με τους προσωπικούς σου σχεδιασμούς. Ακούσαμε ότι αποφάσεις και επιλογές που ζημίωσαν την παράταξη και τη χώρα δεν έχουν σημασία και δεν πρέπει να συζητάμε γι’ αυτές. Μας ζητούν να ξεχάσουμε όλα όσα έγιναν και όσα συμβαίνουν. Να ξεχάσουμε τις ζωές μας, τα όνειρά μας, τις προσδοκίες μας. Ποιοι στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία και ποιοι βρέθηκαν απέναντί της. Ποιοι μπήκαν μπροστά στις μάχες και ποιοι καιροφυλακτούσαν στα μετόπισθεν. Να ξεχάσουμε τους αγώνες μας, ποιοι είμαστε και που πηγαίνουμε.

Φίλες και φίλοι. Αρκετά ακούσαμε. Τώρα μιλάτε εσείς. Τώρα μιλάμε εμείς. Τώρα θα μιλήσει η ψυχή, η καρδιά το φιλότιμο, η περηφάνια του Νεοδημοκράτη», κατέληξε η κ. Μπακογιάννη.