Κυριακή

Χιλιάδες Έλληνες είπαν το βροντερό ΟΧΙ

Δεν είχε προηγούμενο σε συμμετοχή κόσμου, παλμό και οργάνωση η φετινή εκδήλωση μνήμης για τα Ίμια. Ένα ανθρώπινο ποτάμι από πέντε χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες πλημμύρισε τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και έστειλε προς κάθε κατεύθυνση το μεγάλο μήνυμα, που εκφράστηκε μέσα από το κεντρικό μας σύνθημα:

ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕ ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Από την πλατεία Ιμίων στη βουλή και από εκεί στην πλατεία Ομονοίας και τα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Συνδέσμου. Σε μία πλατεία Ομονοίας που για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό δεν υπήρχε ούτε ένας ξένος. Στο κέντρο μίας πόλης, που απόψε δεν κυκλοφορούσε ούτε ένας «οργισμένος αντιεξουσιαστής».

Τίποτα δεν τελειώνει με μία συγκέντρωση, σήμερα όμως δόθηκε ένα ηχηρό χαστούκι στο Σύστημα, που μάταια προσπαθεί να αφελληνίσει την Πατρίδα μας. Χιλιάδες ελληνικές σημαίες, χιλιάδες αναμμένες δάδες, χιλιάδες φλεγόμενες ψυχές γέμισαν το κέντρο της πόλης απαιτώντας μία διαφορετική Ελλάδα.

Το μήνυμα έχει ήδη περάσει: Ερχόμαστε και είμαστε χιλιάδες!

Η Ελλάς προορίζεται να ζήσει και θα ζήσει.


Ολοι οι Ομογενεις Εθνικιστες στο πλευρο των Διωκομενων Αδερφων μας

Λογαριασμός οικονομικής ενίσχυσης των 44...


Δεκάδες Εθνικιστές διώκονται από το σάπιο δημοκρατικό καθεστώς. Η ιδιότυπη αυτή μεταπολιτευτική χούντα στιγματίζει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο όποιον δηλώνει Εθνικιστής και μάχεται για να κρατήσει ζωντανή την Πατρίδα του. Με φυλακίσεις, διώξεις, απαγορεύσεις.

Αλληλεγγύη τώρα, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο...
1,2,3,5 ή 50 ευρώ, δεν έχει σημασία...

Λογαριασμός οικονομικής ενίσχυσης:

SWIFT CODE(BIC):ETHNGRAA
IBAN:GR4201104770000047779484337

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
477 / 794843 - 37
στο όνομα Β.Χ.

ΙΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ 2010 - ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ


Πέντε χιλιάδες Έλληνες είπαν το βροντερό ΟΧΙ





ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ..ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ.

Εχθές ήμασταν κι εμείς εκεί. Αυτό που έγινε στην συγκέντρωση, για να τιμήσουμε τους ΗΡΩΕΣ των ΙΜΙΩΝ και να εναντιωθούμε στο κατάπτυστο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ νομοσχέδιο, ήταν κάτι το ασύλληπτο.

Η πλατεία των Ιμίων γέμισε ασφυκτικά... κόσμος ερχόταν συνεχώς... τα τριγύρω και τα απέναντι πεζοδρόμια ήταν γεμάτα... ο κόσμος ενθουσιώδης....η επίσημη πολιτεία ΔΕΝ ΤΙΜΗΣΕ τους ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ ...

κόντρα σε αυτούς που ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ δήλωσαν με την παρουσία τους ότι ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ... Η ΛΟΒΟΤΟΜΗ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ!

Έλληνες κάθε ηλικίας...τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον είχε η νεολαία αλλά και μεγαλύτεροι ...γυναίκες με τα παιδιά τους άφησαν τους καναπέδες τους και ξεχύθηκαν στον δρόμο...

επιτέλους το κέντρο της Αθήνας γέμισε από ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ και ΕΛΛΗΝΕΣ....

..μία Αθήνα που πλέον δεν μπορούμε να την προσεγγίσουμε στη καθημερινότητά μας εξ αιτίας των ορδών των λαθρομεταναστών και της ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας που υπάρχει. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΟΙΩΣΑΜΕ ΟΤΙ Η ΑΘΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!

Η πορεία είχε παλμό, ένταση, ζωντάνια, δυναμική...ήταν απίστευτα μεγάλη και προπάντων ήταν ΕΙΡΗΝΙΚΗ.

Ο κόσμος ακούραστος... διαδήλωσε από την Βασίλίσης Σοφίας μέχρι και την Βουλή και από εκεί μέχρι και την Ομόνοια...οι δρόμοι είχαν κλείσει...πλησιάζοντας την Ομόνοια θα μας μείνει αξέχαστη εκείνη η μπόχα βόθρου που ερχόταν από την πλατεία όπου την έχουν καταντήσει να είναι ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΥΡΗΤΗΡΙΑ!

Καμία κάμερα, κανένα κανάλι δεν ήταν εκεί σε μία συγκέντρωση και πορεία ΠΟΛΛΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Όλα πλέον είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ. Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ έχει δώσει ΣΑΦΗ ΕΝΤΟΛΗ προς κάθε υποτακτικό των μεγαλοσυγκροτημάτων των ΜΜΕ..να ΘΑΒΟΥΝ ΚΑΘΕ ΟΥΣΙΑΣΤΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ...

Σε άλλη περίπτωση, σε συγκέντρωη μόλις 200 ατόμων αναρχοαριστερών εκ των οποίων η πλειοψηφία είναι ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ τρέχουν τα γιοσουφάκια της παγκοσμιοποίησης και το αναδεικνύουν με 500 κάμερες και σε όλα τα κανάλια συνεχώς.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ;

ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΙ ΩΡΑ ΣΑΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!

το βίντεο είναι από το greekalert



--
Ανάρτηση Από τον/την HeLLeNiCReVeNgE στο HeLLeNiCReVeNgE τη

Ίμια 2010


310110-imiaΤα όσα συνέβησαν στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996, έχουν μείνει σαν μία κηλίδα στην ιστορία του τόπου μας. Είχαμε εισβολή επί ελληνικού εδάφους, ήταν η πρώτη φορά που κατεβάσαμε οι ίδιοι τις σημαίες μας, γιατί η τότε πολιτική ηγεσία δεν είχε το ηθικό ανάστημα να υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια αυτού του τόπου. Τα γεγονότα γνωστά, η υπενθύμιση τους όμως μας γεμίζει ακόμα και σήμερα πόνο και οργή. Πόνο για τους τρεις αδικοχαμένους αξιωματικούς των ελικοπτέρων του Πολεμικού μας Ναυτικού. Πόνο για την αξιοπρέπεια του Έθνους μας, που χάθηκε μέσα σε μερικές ώρες, με έναν λαό και στρατό με σκυμμένο το κεφάλι στις απειλές των τούρκων. Οργή για την πολιτική ηγεσία της μειοδοσίας, της υποτέλειας και του συμβιβασμού.
Οργή για το ότι δεν πολεμήσαμε, οργή για το ότι δεν κάναμε τίποτα, οργή για το ευχαριστώ στους αμερικανούς. Οργή για το ότι δεν υπερασπιστήκαμε τη σημαία μας, οργή για όλα όσα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές εκείνες. Τις στιγμές που περιμέναμε πως οι αντιδράσεις μας απέναντι στους τούρκους θα ήταν αυτές που έπρεπε. Αντί για αυτά όμως, σκύψαμε το κεφάλι υποτασσόμενοι στην μιζέρια, στον ενδοτισμό και στην τουρκική επεκτατικότητα. Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ τις δηλώσεις Πάγκαλου για την σημαία μας που «αν αφήσουμε το κύμα θα την πάρει παραπέρα».
Τον Σημίτη που δεν καταδέχθηκε να ανέβει στο κέντρο επιχειρήσεων στο ΓΕΕΘΑ προκειμένου να συντονίσει από εκεί την κρίση, αλλά καθόταν σαν καρεκλοκένταυρος στο γραφείο του στην Βουλή και φερόταν με απαξιωτικό τρόπο στην στρατιωτική ηγεσία. Την μάταιη προσπάθεια των κυβερνώντων να εμφανίσουν τους νεκρούς αξιωματικούς του Πολεμικού μας Ναυτικού, ότι δήθεν είχαν προβλήματα, ότι πετούσαν κουρασμένοι, για να αποκρύψουν την πικρή αλήθεια, ότι δηλαδή το ελικόπτερο είχε καταρριφθεί.
Και βέβαια το πολιτικό κατεστημένο, απλά καλύφθηκε, πίσω από δήθεν αιτήματα για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, τα οποία ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Γιατί άραγε; Γιατί ενώ η Νέα Δημοκρατία μιλούσε για προδοσίες και τα στελέχη της τα έβαζαν με το ΠΑΣΟΚ και τον Σημίτη, δεν έκαναν μία διαμαρτυρία, δεν κατέβασαν τον κόσμο στο Σύνταγμα όπως έπρεπε, αλλά ουσιαστικά έδωσαν κάλυψη στο Σημίτη; Γιατί επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, ο «δημοσιογράφος» που ύψωσε την τουρκική σημαία στα Ίμια, μπαινοβγαίνει στην χώρα μας, με VISA που του θεωρούμε εμείς; Και το κυριότερο όλων, γιατί ακόμα και σήμερα συντηρούν καθεστώς γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο μας; Γιατί αφήνουν ακόμα και σήμερα τους ψαράδες της Καλύμνου ανυπεράσπιστους στις τουρκικές ακταιωρούς;
Αντί να υπάρξει -για μία φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά- μία υπερήφανη στάση απέναντι στους τούρκους, οι οποίοι σε τελική φάση δεν είναι Ευρωπαίοι και εξαρτώνται από εμάς για ό,τι έχει να κάνει με την προσπάθεια τους να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση- εμείς το μόνο που δείχνουμε είναι ότι σκύβουμε το κεφάλι...
Έχουμε κουραστεί από αυτή την κατάσταση. Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ούτε την προδοσία. Και κυρίως δεν ξεχνάμε τους ηρωϊκούς νεκρούς μας Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό.

Τάσος Δημητρακόπουλος

Υ.Γ: Το γκρίζο των Ιμίων φέτος γίνεται ακόμα πιο γκρίζο και μελαγχολικό. Προφυλακίστηκε ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας μας Δημήτρης Παπαγεωργίου, δημοσιογράφος και στην «Ελεύθερη Ώρα» και εκδότης του «PATRIA». Ο Δημήτρης, όπως εύστοχα επισημάνθηκε, φυλακίστηκε επειδή ήταν το μέλλον. Φυλακίστηκε για τις Ιδέες του, γιατί κάποιοι θεωρούν ότι ο εθνικισμός πρέπει να τεθεί στο περιθώριο. Όμως, όπως ο κορυφαίος Νίτσε έλεγε «όσο πιο σκληρά με χτυπά το σφυρί, τόσο πιο καθάρια αντηχεί ο χαλύβδινος όγκος της θελήσεως μου». Και ο Δημήτρης έχει τεράστια αποθέματα θέλησης και δύναμης. Φίλε Δημήτρη, ειλικρινά στέκομαι προσοχή ενώπιον σου.. Σε περιμένουμε γρήγορα κοντά μας...

Ο Κονίτσης υπέρ του Δημήτρη Παπαγεωργίου



300110-sevastaianosΔιαβάζοντας τον ημερήσιον τύπον, διεπίστωσα με λύπην πολλήν, αλλά και με αγανάκτησιν, ότι ο δημοσιογράφος σας, κ. Δημήτρης Παπαγεωργίου «προφυλακίσθηκε πιθανόν για να μην διαπράξει νέα εγκλήματα». Και ότι το «έγκλημά» του ήταν ότι έκανε ρεπορτάζ για την «Ελεύθερη Ώρα» και όχι για την «Αυγή».
Δεν γνωρίζω προσωπικώς τον διωκόμενον δημοσιογράφον. Ερωτώ, όμως, τους διώκτας του: Γνωρίζουν πολλούς νέους ανθρώπους εις τας τάξεις του δημοσιογραφικού κόσμου, οι οποίοι να γράφουν με πάθος διά την Ελλάδα; Εις καιρούς ως οι σημερινοί, κατά τους οποίους, μέσα από μερίδα του Τύπου και των Μ.Μ.Ε., λοιδορείται η πίστις προς τον Χριστόν και η φιλοπατρία, δεν είναι αξιοζήλευτον αλλά και αξιομίμητον το παράδειγμα του κ. Δημήτρη Παπαγεωργίου, που εις πείσμα εκείνων, οι οποίοι απαξιώνουν τα ιδανικά του έθνους, ορθοτομεί τον λόγον της εθνικής αληθείας; Και όταν τόσοι κακοποιοί και εγκληματίαι και έμποροι ναρκωτικών και λευκής σαρκός, όχι μόνον παραμένου ελεύθεροι αλλά και πλουτίζουν αδιάντροπα και προκλητικά με τας παρανόμους δραστηριότητάς των, είναι, φρονώ, απαράδεκτος και εξωφρενική η δίωξις του κ. Παπαγεωργίου διά κάτι που έγινε προ δεκαετίας! Επί τέλους, δεν επετέθη εναντίον αστυνομικής περιπόλου, δεν ελήστευσε καταστήματα τραπεζών, δεν ασέβησε εις το μνημείον του Αγνώστου Στρατιώτου και του Κοινοβουλίου, πυροδοτών εκρηκτικούς μηχανισμούς...
Πάντως, αν με την εν λόγω δίωξιν νομίζουν κάποιοι ότι θα τρομοκρατήσουν όσους ομιλούν και γράφουν διά το μεγαλείον της Ελληνικής μας Πατρίδος, ας γνωρίζουν ότι είναι «μακριά νυκτωμένοι». Η αλήθεια δεν φιμώνεται. Αντίθετα, όπως διαβεβαιώνει η Αγία Γραφή, είναι «μεγάλη η αλήθεια και υπερισχύει» (Α΄ Έσδρα δ΄41). Ο δε κ. Δημήτρης Παπαγεωργίου ας μη λυπήται. Αντιθέτως, ας χαίρη, διότι αξιώνεται να πάθη κάτι και αυτός διά την φιλτάτην Ελληνικήν μας Πατρίδα. Προσωπικώς τον συγχαίρω και τον ευλογώ.

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ

ΟΧΙ στο αντισυνταγματικό ν/σ, ΟΧΙ στους εθνομηδενιστές και στους ανθέλληνες



OXI στην ισλαμοποίηση της Ελλάδος

ΟΧΙ στη συρρίκνωση των Εθνικών μας Συνόρων

ΟΧΙ στην παγκοσμιοποίηση


Η φλόγα ξεκίνησε από το Άγιο Όρος και θα φωτίσει όλη την Ελλάδα!

Συντονιστής: Αθανάσιος Ν. Παπαγεωργίου, Ιατρός-Χειρουργός, Διδάκτωρ του Παν/μιου Αθηνών, Πρόεδρος του Συλλόγου
«ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ»-«Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», κιν. 6937024386

Παρασκευή

O θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και ο Έλληνας στρατηγός







Image Το παρακάτω κείμενο αναρτήθηκε , έτσι απλά για να θυμηθούμε από που ερχόμαστε και με ποιο όραμα ο σκλαβωμένος Ελληνισμός δημιούργησε την "Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών". Φυσικά δεν υιοθετούμε ούτε το κείμενο ούτε την μαρτυρία που περιλαμβάνει, απλά μας γέμισε συγκίνηση και σας το παραθέτουμε...

"Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΟΜΟΛΟΓΟ : O MAΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ !

Αναγράφεται στο τέλος ( σελ.21 ) από την Ελένη Κυπραίου, δημοσιογράφο -συγγραφέα :

Απόσπασμα

" Είπε ο Τούρκος στρατηγός, στον Έλληνα ομόλογό του :


<<..Εσείς οι Έλληνες , δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά; Δεν λέτε και ξαναλέτε μεταξύ σας, πως βόλι εχθρού δεν τον άγγιξε ; Πως τον κατάπιε το μανιασμένο πλήθος των πορθητών της Πόλης ; Αλλά πως τον τράβηξε η Παναγιά στην αγκαλιά της, για να τον κάνει Αθάνατο. Δεν είστε βέβαιοι πως ΖΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ: Δεν είναι θρύλος. Ψεύτικη ελπίδα. Ονειροφαντασία. Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Δες και μόνος σου..>>


..."ΔΕΝ ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ, ουτε και προκειται να αλωθη.
Καθως γραφουμε, ξεπηδα απο τα βαθη της μνημης μας μια ιστορια, που αν δεν ειναι αληθινη, τουλαχιστον θα μπορουσε να αποθανατιστη σαν θρυλος.
Μας την αφηγηθηκε, πριν μερικα χρονια, προσωπικοτητα αξιολογη (τηρουμε την ανωνυμια της) και παντως ουτε ευφανταστη, ουτε παραμυθολογα.
Πριν μερικα χρονια λοιπον, λιγοτερα απο μια δεκαετια, υπηρετουσαν, απ΄τη μια κι΄απο την αλλη πλευρα του Εβρου, στα συνορα, που διαιρουν την Θρακη μας στα δυο, αντιστοιχα, Ελλην και Τουρκος στρατηγος.
Οι δυο ανδρες ειχαν συνδεθει με στενη μεταξυ τους φιλια. Πολυ περισσοτερο που ο Τουρκος στρατηγος, ειχε συζυγο Ελληνιδα.
Οταν εφθασε ο καιρος να μετατεθουν για αλλη υπηρεσια, προσκαλεσε ο Τουρκος τον Ελληνα συναδελφο του.
"Τοσον καιρο", του ειπε, "περασαμε ανεφελα μαζι. Οι διαφορες που εχουν οι δυο χωρες μας, μεταξυ τους, δεν επηρεασαν τη φιλια μας. Αλλα κι΄εμεις οι Τουρκοι θεωρουμε τη φιλια ιερη. Θα ηθελα αυριο το βραδυ να σου το αποδειξω."
Την επομενη, στις 10 ακριβως, ο Ελλην επιβιβαζοταν στο ιδιωτικο αυτοκινητο του Τουρκου. Νυχτα αφεγγαρη ηταν.
Ερημικοι οι δρομοι. Ανοιχτη κι η λεωφορος ταχειας κυκλοφοριας προς την Πολη.
Κοντα μεσανυχτα πρεπει να πλησιασαν στις παρυφες της. Υπνος βαθυς ειχε καθηλωσει στα κρεβατια τους κατοικους της. Ησυχια στους δρομους.
Γρηγορος, ο οδηγος Τουρκος, μπηκε βγηκε απο στενα, απο περιπλεγμενα σαν κουβαρι καλντεριμια.
Νυχτα αφεγγαρη. Εσβησε τη μηχανη, σταματησε μπροστα σε καγκελοπορτα με γραφες στα ελληνικα.
Ο γοργος ρυθμος, η αγωνια, η περιεργεια, δεν αφηναν στον Ελληνα περιθωρια να ψαξει, ουτε καν να προβληματισθει.
Ακολουθουσε τον Τουρκο πειθηνια, σαν αυτοματο, χωρις φοβο, με περισσια εμπιστοσυνη. Ουτε καν που του περασε απ' το μυαλο, πως μπορουσαν να΄ναι και κακες οι προθεσεις του.
Σταθηκαν μπροστα σε διπλομανταλωμενη σιδερενια στενη θυρα. Εβγαλε κλειδι απ' την τσεπη του ο Τουρκος. Ξεκλειδωσε. Ανοιξε. Υπογειο ηταν. Μουχλα ανεδιναν οι τοιχοι. Μουχλα και κλεισουρα. Λησμονια, καταχωνιασμενη στα εγκατα της γης. Περπατησαν κι οι δυο, σε διαδρομους, χωρις να σκονταφτουν. Τους βαραινε η σιωπη, η αναμονη. Που πηγαιναν, ετσι στα τυφλα ? Που κατευθυνονταν ? Αναστροφα στον χρονο. Σε ποιον χρονο ? Τον ανθρωπινο ή τον Θεικο ?
Ο Τουρκος ηξερε. Αλλα δεν ηξερε ακομη ο Ελληνας. Δεν μπορουσε να δικαολογησει την περιπλανηση.
Μα ουτε και προφταινε να προβληματιστει. Ακολουθουσε. Με την βεβαιοτητα, πως η στιγμη ηταν μοναδικη. Πως δεν θα' χε την ευκαιρια, ποτε ξανα, να την ξαναζησει. Ακολουθουσε. Ονειρευοταν αραγε ? Υπνοβατουσε ?
Φτερωμενη η φαντασια του, αναπλαθε μονοπατια, που μονο σε ελαφρυ υπνο βαδιζει κανεις.
Ενα ηταν σιγουρο: δεν θα ξαναβρισκε ποτε τον δρομο. Δεν θα τον ξαναβρισκε χωρις οδηγο.
Ειχαν φθασει στο τερμα.
Θυρα και παλι αρματωμενη μπροστα τους. Βαρια σιωπη. Η σιγη της υστατης ωρας.
Που ηρθε να διακοψει μονο το τριξιμο της κλειδαριας. Το γκρινιασμα του σκουριασμενου σιδερου. Μισανοιξε η βαρια θυρα.
Ισχνο φως στο εσωτερικο. Υπερκοσμιο. Μυστηριακο. Υπογειο ? Μπουντρουμι ? Κενοταφιο ?
Και τοτε, τοτε μονον μιλησε ο Τουρκος : "Εσεις οι Ελληνες, δεν πιστευετε στον θρυλο του Μαρμαρωμενου Βασιλια ? Δεν λετε και ξαναλετε μεταξυ σας, πως βολι εχθρου δεν τον αγγιξε ? Πως τον καταπιε το μανιασμενο πληθος των πορθητων της Πολης ? Αλλα πως τον τραβηξε η Παναγια στην αγκαλια της, για να τον κανει Αθανατο ? Δεν ειστε βεβαιοι πως ΖΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ? Δεν ειναι θρυλος. Ψευτικη ελπιδα. Ονειροφαντασια. Ειναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Δες και μονος σου."
Στο πατωμα, μισοανασηκωμενο στον ενα αγκωνα ο Ελληνας ειδε, ειδε με τα ματια του, τον ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ. ΑΝΑΣΗΚΩΜΕΝΟ.
Ριγος μεταφυσικο τον διαπερασε. Θολωσαν απ' τα δακρυα τα ματια του. Θαμπωθηκε η οραση του.
Εκανε το σταυρο του. Μπροστα του, εκει, σε αποσταση ανασας, το ΘΑΥΜΑ.
Κι ηταν αυτος, ο τυχερος, που ειχε αξιωθει να το ζησει με τις αισθησεις του. Σε συγκεκριμενο χωρο και χρονο.
Πηχτη η σιωπη, σχεδον, κοβοταν με το μαχαιρι.
Μιλησε και παλι ο Τουρκος :
"Πριν μερικα χρονια κειτοταν στο εδαφος ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ. Τον τελευταιο καιρο αρχισε σιγα-σιγα ν' ανασηκωνεται. Παμε."
Ξανακλεισαν τη θυρα. Την ξανακλειδωσαν. Αντιστροφα βγηκαν μεχρι την αυλη απ' τα υπογεια.
Ξαναπερασαν την καγκελλενια πορτα.
Δεν αφησαν πισω ιχνη απ' τις πατημασιες τους. Κανεις δεν τους ειχε δει. Μπηκαν στο αυτοκινητο, πηραν το δρομο του γυρισμου.
Σιωπηλοι. Χωρις να ανταλλαξουν κουβεντα.
Δεν ειχε ακομη ξημερωσει οταν εφτασαν στον Εβρο. Προτου αποχωρισθουν, φιληθηκαν σταυρωτα. Το ποταμι κυλουσε ορμητικα προς το Αιγαιο.
"Γυριζει πισω το ποταμι", μονολογησε ο Ελλην στρατηγος. "Γυριζει οταν το θελησει ο Θεος".

Υπηρετησε αργοτερα στο Κεντρο.
Προτου αποστρατευθει θεωρησε υποχρεωση του ν' αποκαλυψει το μεγαλο μυστικο στην προσωπικοτητα που μας το εμπιστευθηκε, κατονομαζοντας και τον στρατηγο, κατω απο το βλεμμα του Θεου και της Παναγιας. Καναμε και μεις τον σταυρο μας μουρμουριζοντας "Η ΠΟΛΙΣ ΔΕΝ ΕΑΛΩ".

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
* Η Λαικη παραδοση λεει για τον Κωνσταντινο Παλαιολογο, στην πραγματικοτητα κανεις Αγιος και κανεις προφητης δεν μιλαει για Κωνσταντινο, ολοι οι προφητες μιλουν για Ιωαννη.

* Ο Ελληνας στρατηγος πεθανε τον Φεβρουαριο του 2001 πληρης ημερων. Εμεις μετα απο επισταμενη ερευνα, αναζητησαμε και βρηκαμε την αδελφη του στρατηγου και μας επιβεβαιωσε οτι η μοναδικη ευκαιρια που ειχε ο αδελφος της ηταν πραγματικοτητα, ειδε με τα ματια του τον Αυτοκρατορα Ιωαννη, γιατι ετσι εγραφε η επιγραφη πανω απο το κεφαλι.


http://www.marmaromenosautokratoras.gr/marmaromenos.pdf

http://new-byzantium.blogspot.com/"

Η υπέρβαση των ιδεοληπτικών αναγνώσεων της Κατοχής και του Εμφυλίου


Τον περασμένο Ιούλιο πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα το ετήσιο συνέδριο του Δικτύου για τη Μελέτη των Εμφυλίων Πολέμων με θέμα «Η Ελλάδα στη δεκαετία του ΄40. Κριτικές ιστοριογραφικές αποτιμήσεις». Ολοκληρώθηκε με τον τρόπο αυτό μία δεκαετία έντονης ερευνητικής δραστηριότητας που ανανέωσε τη μελέτη και έρευνα μιας ιδιαίτερα δύσκολης ιστορικής περιόδου. Από το ιδιαίτερα πλούσιο πρόγραμμα του συνεδρίου της Καβάλας αξίζει να σημειωθούν τρεις τάσεις:

* Πρώτη και σημαντικότερη, η συστηματική πλέον έρευνα στα κρατικά αρχεία των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης. Τα περισσότερα από αυτά είναι ανοιχτά και προσβάσιμα στους ερευνητές τουλάχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, όμως το εμπόδιο της γλώσσας δεν επέτρεψε την αξιοποίησή τους μέχρι πρόσφατα. Οπως η πρόσβαση στα βρετανικά και αμερικανικά αρχεία έθεσε τις βάσεις της επιστημονικής θεώρησης της ιστορίας της Κατοχής και του Εμφυλίου στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 και όπως η πρόσβαση στα αρχεία του ΚΚΕ, της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού και των τοπικών ΓΑΚ άλλαξε ριζικά την οπτική μας στη διάρκεια της δεκαετίας που πέρασε, έτσι και οι καινούργιες αυτές αρχειακές διαθεσιμότητες σηματοδοτούν μια καινούργια φάση καθώς καθιστούν δυνατή την ακριβέστερη και σφαιρικότερη προσέγγιση μιας σειράς «προβληματικών» ζητημάτων, όπως π.χ. του «παιδομαζώματος», της πολιτικής προσφυγιάς, των εσωτερικών διαμαχών του ΚΚΕ και των μειονοτήτων.

* Δεύτερη τάση είναι η ολοένα πιο συχνή ένταξη της ελληνικής εμπειρίας σε συγκριτικό πλαίσιο. Σιγά σιγά η ελληνική περίπτωση αρχίζει να μελετάται είτε σε σύγκριση με άλλους εμφυλίους είτε με αναφορά στις έρευνες που γίνονται για άλλους εμφυλίους, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στη διατύπωση νέων ερευνητικών υποθέσεων και στο ξεπέρασμα του έντονου ελληνοκεντρισμού και επαρχιωτισμού που κυριαρχεί. Καθώς τα πραγματολογικά κενά συμπληρώνονται σταδιακά, οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις θα κερδίζουν σε πληρότητα και εγκυρότητα χάρη στη συγκριτική μέθοδο.

* Τρίτη τάση είναι η συνέχιση και η ωρίμανση των τοπικών ερευνών που μας αποκαλύπτουν όλο και περισσότερες πτυχές του εμφυλίου. Μια σειρά ανακοινώσεων στην Καβάλα επικεντρώθηκε με ιδιαίτερα γόνιμο τρόπο στην περίπτωση της Θράκης και στον ρόλο της μουσουλμανικής μειονότητας στον εμφύλιο, ως τώρα μια ερευνητική «μαύρη τρύπα». Τα πορίσματα των ερευνών αυτών έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και ρίχνουν φως σε σχετικά άγνωστες πτυχές του εμφυλίου, όπως π.χ. η τελικά αποτυχημένη προσπάθεια του ΚΚΕ να στρατολογήσει βίαια τους πομακικούς πληθυσμούς της Θράκης στο πλαίσιο της εξεύρεσης των ανθρώπινων πόρων που του έλειπαν. Οι έρευνες αυτές επιτρέπουν επίσης τη σφαιρικότερη μελέτη των μειονοτήτων συνδέοντας τες και με τις πολιτικές επιδιώξεις των όμορων κρατών.

Η γονιμότητα των ιστοριογραφικών αυτών αναζητήσεων επιτρέπει και μια αποτίμηση ενός εγχειρήματος που κλείνει δέκα χρόνια. Η ίδρυση και λειτουργία του Δικτύου για τη Μελέτη των Εμφυλίων Πολέμων υπήρξε ένα πολύπλευρο στοίχημα. Οργανωτικά το ζητούμενο ήταν να στηθεί και λειτουργήσει ένας επιστημονικός χώρος με τρόπο αποκεντρωμένο, πλουραλιστικό και συλλογικό. Το Δίκτυο συνέβαλε στην άνθηση ενός πεδίου συνάντησης και διαλόγου που χαρακτηρίζεται από έναν ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα ερευνητικό πλουραλισμό και δυναμισμό. Μέσα σε μια δεκαετία διοργανώθηκαν δέκα συνέδρια στην Ελλάδα και δύο στο εξωτερικό με μια θεματολογία που καταπιάστηκε με πλειάδα θεμάτων, ορισμένα από τα οποία παρέμεναν ως τότε ταμπού. Αρκεί μια απλή απαρίθμηση της θεματολογίας για να διαπιστωθεί το εύρος της προσπάθειας: «Η δυναμική των εμφυλίων πολέμων: προς μία διεπιστημονική προσέγγιση» (Θεσσαλονίκη 2000), «Οι εμφύλιοι: τοπικές διαστάσεις του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, 1943-1949» (Τσοτύλι 2001), «Εμφύλιοι πόλεμοι και πολιτική βία στην Ευρώπη του 20ού αιώνα» (Φλωρεντία 2002), «Η εμφύλια βία» (Βόλος 2002), «Οι πολιτικοί πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου πολέμου στα ανατολικά κράτη» (Μονοδένδρι 2003), «Εχθρός εντός των τειχών: όψεις του δωσιλογισμού στην Ελλάδα της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου» (Σαμοθράκη 2004), «Η κοινωνία σε πόλεμο: στρατός και αντάρτες στη δεκαετία του 1940» (Πρέβεζα 2005), «Μνήμες των εμφυλίων πολέμων: τόποι και εργαλεία» (Κορησός, 2006), «Κατοχή, αντίσταση και εμφύλιος πόλεμος στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις» (Αίγινα 2007), «Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος- 60 χρόνια μετά» (Πράγα 2007), «Το Ολοκαύτωμα ως τοπική ιστορία: παρελθόν και παρόν μιας πολύπλοκης σχέσης» (Θεσσαλονίκη 2008) και «Η Ελλάδα στη δεκαετία του ΄40: μια κριτική αποτίμηση» (Καβάλα 2009). Η ανασκόπηση της εκδοτικής δραστηριότητας που προέκυψε μέσα από τη διαδικασία των συνεδρίων και της σχετικής έρευνας αναδεικνύει τον κυρίαρχο ρόλο του Δικτύου και των συνεδρίων του στη διαμόρφωση της ερευνητικής ατζέντας.

Πολύπλευρη αναθεώρηση

Η ερευνητική αυτή άνθηση θα ήταν στείρα αν δεν συνοδευόταν από μια βελτίωση των ερμηνειών για την περίοδο αυτή παράλληλα με την αποδόμηση των πιο προβληματικών από αυτές υπό το φως των νέων στοιχείων. Πράγματι, αναθεώρηση έγινε και υπήρξε πολύπλευρη. Θα μπορούσε να συνοψιστεί στην ανάδειξη ενός ερευνητικού και ερμηνευτικού ιδιώματος που διακρίνεται σε σχέση με τα απλουστευτικά σχήματα του παρελθόντος καθώς αντιμετωπίζει τον εμφύλιο ως ένα σύνθετο, ρευστό και πολύμορφο φαινόμενο και όχι ως μια σύγκρουση ανάμεσα σε ήρωες και προδότες, εστιάζει σε ερωτήματα και μεθόδους που δεν είχαν τεθεί στο παρελθόν (όπως π.χ. τα κίνητρα των «απλών ανθρώπων» πέρα και εκτός από την ιδεολογία των οργανώσεων ή τις επιπτώσεις της βίας στην πολιτική συμπεριφορά τους), θέτει αντί να αποφεύγει ευαίσθητα θέματα όπως αυτά της βίας, του δωσιλογισμού, των μειονοτήτων κ.λπ. και βασίζεται στην τεκμηρίωση της έρευνας σε πλειάδα νέων πηγών (συμπεριλαμβανομένων των προφορικών μαρτυριών και των αναξιοποίητων τοπικών αρχείων).

Ενα μόνο παράδειγμα αφορά τη συμβολή των ερευνών της τελευταίας δεκαετίας στη μελέτη του «μαζικού επιπέδου», δηλαδή των μεγάλων συλλογικοτήτων, όχι πια ως αδιαφοροποίητων μονολιθικών κατηγοριών αλλά ως αθροίσματος μικρότερων ομάδων και ανθρώπων. Με εξαίρεση ελάχιστες μελέτες, οι άνθρωποι εμφανίζονταν ως τότε μέσα από εύκολες κατηγορίες-κλισέ («ο λαός», «η Δεξιά», «οι αντάρτες», «οι δωσίλογοι») που σπάνια ήταν αντικείμενο συστηματικής έρευνας με αποτέλεσμα να διατυπώνονται οι πιο απίθανοι ισχυρισμοί και γενικεύσεις χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση.

Οπως είναι σαφές, μια τέτοια προσπάθεια θα ήταν αδύνατη δίχως την απαραίτητη αποφόρτιση και αποστασιοποίηση. Θεμελιώδης προϋπόθεση είναι η αποδοχή του γεγονότος πως ο εμφύλιος αποτελεί ιστορικό γεγονός που ανήκει στο παρελθόν και, επομένως, η μελέτη του δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ρεβάνς της ιστοριογραφίας πάνω στο παρελθόν. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως ο εμφύλιος ως θέμα θα πάψει να προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και να ασκεί ισχυρή έλξη καθώς ως κομβικό ιστορικό σημείο βαραίνει ιδιαίτερα πάνω στη συλλογική μνήμη. Οπως, όμως, αντίστοιχα ιστορικά γεγονότα αλλού, π.χ. η Γαλλική Επανάσταση ή ο αμερικανικός εμφύλιος, το έντονο ενδιαφέρον και οι εκάστοτε διαμάχες των ιστορικών θα αποσυνδεθούν από την ιδεολογική, αγιογραφική ή «δαιμονοποιητική» ανάγνωση του παρελθόντος.

Η έρευνα και οι αντιδράσεις

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ της ανανέωσης της έρευνας για τη δεκαετία του ΄40 ίσως φαντάζει σήμερα αναπόφευκτη, μια τομή που ήταν λίγο- πολύ αναμενόμενη. Υπήρξε όμως κάθε άλλο παρά αυτονόητη. Καθώς οι μύθοι της Δεξιάς είχαν ήδη αποδομηθεί από το πρώτο κύμα της επιστημονικής έρευνας το 1970-1990, οι νέες έρευνες αναγκαστικά θα γκρέμιζαν τα είδωλα και μυθεύματα της Αριστεράς, που αν και όρθια ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα. Ετσι ορισμένοι πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι (αλλά και ένα πολιτικό κόμμα, το ΚΚΕ) βίωσαν το γκρέμισμα των ειδώλων ως υπαρξιακή απειλή. Η αντίδραση αυτή οφείλεται στο γεγονός πως η ιστορία της περιόδου αυτής εξακολουθεί να ενεργοποιεί τα νοσταλγικά αντανακλαστικά όσων είδαν στην αντίσταση και στον εμφύλιο την επανάσταση που ονειρεύτηκαν στη διάρκεια, ιδίως στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Αναμφίβολα οι νέες έρευνες δεν αφήνουν ανέπαφο και το πολιτικό κεφάλαιο ενός κόμματος που επωφελήθηκε από την αγιοποίηση του παρελθόντος του και την αποσιώπηση των μελανών σελίδων του. Το αποτέλεσμα αυτό είναι όμως αναπόφευκτη συνέπεια της έρευνας και όχι στόχος των ερευνητών.

Οι ερευνητές βρέθηκαν λοιπόν μπροστά σε ένα κύμα υστερίας και χυδαιότητας. Προφανώς θεωρήθηκε πως η επιχείρηση διασυρμού και απονομιμοποίησης θα τους ανάγκαζε να μη θέτουν ενοχλητικά ερωτήματα και να αποφεύγουν να φέρνουν στο φως ενοχλητικά στοιχεία. Οντας άνθρωποι κατ΄ εξοχήν διαπαιδαγωγημένοι σε ένα κλειστό σύστημα και με ιδιαίτερα φτωχή αντίληψη της διεθνούς επιστημονικής πραγματικότητας, οι «αγανακτισμένοι» αυτοί πανεπιστημιακοί δεν κατόρθωσαν να αντιληφθούν πως η έρευνα ξεπερνάει τα στενά όρια του ελληνικού πανεπιστημίου και τα ακόμη στενότερα των κομμάτων και έτσι δεν ελέγχεται πελατειακά ούτε χειραγωγείται κομματικά. Δεν κατάφεραν, με άλλα λόγια, να αντιληφθούν πως ένα από τα ισχυρότερα κίνητρα της έρευνας είναι απλούστατα η επιστημονική περιέργεια.

Από την άποψη αυτή, η επιτυχία της δεκαετούς αυτής παρέμβασης ξεπερνά τα όρια της ιστοριογραφίας καθώς αναδεικνύει τη δυνατότητα που ενυπάρχει σε μιαν ανοιχτή κοινωνία να αντιμετωπίζει τους χειρότερους εφιάλτες του παρελθόντος της με τρόπο ώριμο και σοβαρό, παρακάμπτοντας τις αντιδράσεις, όσο έντονες και να είναι αυτές.

Ο κ. Στάθης Ν. Καλύβας είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Υale των ΗΠΑ.

Οι "ελληνοτουρκικες διαφορες" σύμφωνα με τον καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Αλέξη Ηρακλείδη

Η γνωριμία μου με τον κ. Ηρακλείδη ήταν λείαν περιορισμένη και πάντα στο δίπολο φοιτητή - καθηγητή. Έδωσα εξετάσεις στο μάθημα που δίδασκε στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και ιστορίας που είχε ως θέμα την σύγχρονη Ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο. Το βασικό σύγγραμα ήταν το βιβλίο του καθηγητή που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2007 "Άσπονδοι γείτονες: Ελλάδα - Τουρκία και η διένεξη στο Αιγαίο" εκδόσεις "Ι. Σιδέρης". Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνει κανείς ότι οι δύο χώρες εξομοιώνονται ως αμοιβαίοι και ισότιμοι διεκδικητές του Αιγαίου. Αλλά ας μην βιαστούμε να κρίνουμε.

Η ανάλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο από τον κ. Ηρακλείδη παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα πρωτοτυπία. Σύμφωνα με αυτήν η Ελλάδα έχει σε όλες τις "διαφορές" άδικο!! Σε όλες!! Η μόνη παραχώρηση που κάνει ο καθηγητής είναι ότι "τα ελληνικά νησιά οφείλουν να έχουν κάποια υφαλοκρηπίδα" "αλλά πάντως όχι τόση ώστε να μεταβάλλουν το Αιγαίο σε Ελληνική λίμνη, κάτι που θα ήταν άδικο για την Τουρκία!!"

Αλλά το πιο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό τμήμα του πανεπιστημιακού εγχειριδίου είναι οι λύσεις που επιτέλους ο κ. Ηρακλείδης προτείνει για τις ελληνοτουρκικές διενέξεις στο ΙΘ΄ κεφάλαιο. Θα τις παραθέσω εν τάχει με επί λέξει αντιγραφή του βιβλίου του κ. Ηρακλείδη για να μην υπάρχουν παρανοήσεις. Έτσι: (σελ 396 έως 401)

1. Για την υφαλοκρηπίδα: "...Από πλευράς ουσίας οι μορφές επίλυσης είναι η οριοθέτηση και η συνεκμετάλλευση η ένας συνδυασμός των δύο....Στο σημείο αυτό ερχόμαστε σε ένα ακόμη λόγο που θα συνηγορούσε υπέρ της συνεκμετάλλευσης στην ενύπαρξη superordinate goals, κατά τον μεγάλο ψυχολόγο Sherif. Έτσι ονομάζονται οι επιδιώξεις εκείνες οι οποίες είναι πολύ σημαντικές, αλλά δεν μπορούν να εκπληρωθούν από την μία πλευρά από μόνη της...."

2. Αιγιαλίτιδα ζώνη "...Η Ελλάδα έχει βέβαια το νομικό δικαίωμα επέκτασης στα 12 μίλια, αλλά άλλο είναι ένα νομικό δικαίωμα και άλλο αν και πόσο συμβάλλει στην πολιτική εκτόνωσης της έντασης και στην προσέγγιση των 2 χωρών. Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι μια ελληνική επέκταση βλάπτει τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα και την διεθνή ναυσιπλοΐα.."

3. Εναέριος χώρος "....Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να παραμείνει με το καθεστώς αυτό...Μια προφανής οδός θα ήταν ο αυτοπεριορισμός του Ελληνικού εναέριου χώρου στα 6 μίλια..."

4. Στρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου "...Μια άλλη λύση, προσφυέστερη, θα ήταν η συμβιβαστική της αμοιβαίας υποχώρησης, δηλαδή η αποστρατικοποίηση όλων των νησιών με την ολοσχερή κατάργηση της Τουρκικής 4ης στρατιάς..."

5. Ίμια (ναι ακριβώς αποτελεί ελληνοτουρκικό πρόβλημα) και λοιπές γκρίζες ζώνες"...να παραμείνει η εκκρεμότητα στα θαλάσσια σύνορα αλλά η κατάσταση να αποδυναμωθεί, να μην αποτελεί πλέον σημείο τριβής, όπως δεν αποτελούσε πριν το 1996..."

Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο ακριβώς σε αυτό το πνεύμα Έχουμε να κάνουμε με μια κακογραμμένη, με δεκάδες επαναλήψεις, απολογία των Τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο με επίχρισμα την υπογραφή του "Έλληνα" καθηγητή. Δύσκολα μπορούμε να καταλάβουμε την χρησιμότητα του, αφού υπάρχουν ικανοί Έλληνες μεταφραστές για αντίστοιχες μελέτες Τούρκων διεθνολόγων που συνεργάζονται με το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών.

Η απόλυτη συναισθηματική και λεκτική συντριβή του συγγραφέα όταν αναφέρει τουλάχιστον σε καμιά δεκαριά σημεία του βιβλίου ότι η Ελλάδα ακόμη!!! διατηρεί το δικαίωμα των 12 ναυτικών μιλίων, χρήζει αναμφίβολα ψυχιατρικής βοήθειας.

Χ . Β.

Πώς η αριστερή διανόηση έγινε "οργανικός νομέας" του κράτους

(Η ιδεολογική ηγεμονία της άκρας αριστεράς στην Ελλάδα είναι για εμένα κάτι το αυταπόδεικτο. Τελευταίο χαρακτηριστικό κρούσμα είναι το χθεσινό, όταν η έγκυρη και ιστορική εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" να χαρακτηρίζει ως "ακροδεξιούς" όσους είμαστε αντίθετοι στην βεβιασμένη και εντελώς πρόχειρη κίνηση της Κυβέρνησης να δώσει ιθαγένεια σε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες με ελλειπή κριτήρια (τουλάχιστον σε σχέση με τα αντίστοιχα κριτήρια που θέτουν οι υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες). Το παρακάτω κείμενο του καθηγητή μου στο Πάντειο κ. Κοντογιώργη εντοπίζει στην πρόσφατη ιστορία τους μηχανισμούς που τοποθέτησαν όλους αυτούς τους οπαδούς της άκρας αριστεράς σε θέσεις κλειδιά στην Εκπαίδευση, στα Πανεπιστήμια, στην κρατική μηχανή και σε σημαντικά ΜΜΕ. Προφανώς στηρίζω με τις μικρές μου δυνάμεις όσους αντιστέκονται στην εν μια νυκτί μεταμόρφωση της κοινωνίας μας σε πολιπολιτισμική μουσουλμανική ζούγκλα.)

Οι μεγάλοι στοχαστές του 20ου αιώνα είχαν ταξινομήσει τους διανοουμένους ανάλογα με την εγγύτητα του επιχειρήματός τους στο σύστημα: στη μια άκρη, οι απολογητές του και στην άλλη οι θιασώτες της επανάστασης, με ενδιάμεσο κρίκο τους κριτικούς μεταρρυθμιστές.

Στην Ελλάδα, μετά τη δικτατορία, η πλέον ενεργός διανόηση συντάχθηκε με την πέραν του Πασοκ Αριστερά, διατυπώνοντας έναν άκαμπτο πολλές φορές κριτικό και μάλλον ασυμβίβαστο λόγο απέναντι στο σύστημα. Το ενδιαφέρον του λόγου αυτού, ωστόσο, είναι ότι συνδυάστηκε με τη διακίνηση ενός μαχητικού πατριωτισμού που υπαγορευόταν βασικά από την «επιστημονική ορθότητα» της δυτικότροπης ερμηνείας της ιστορίας και του κοινωνικού γίγνεσθαι της εποχής μας. Η ελληνική κοινωνία, στα μάτια της ελληνικής διανόησης, ήταν το «κατακάθι» της ευρωπαϊκής εξέλιξης. Το προοδευτικό της στίγμα εμπνεόταν από το επιχείρημα του «κομπραδορισμού» και της υπανάπτυξης, καταλήγοντας πάντα στην ενοχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας για την πελατειακή της πώρωση. Δεν έφταιγε, με άλλα λόγια, η ελληνική πολιτική τάξη για τις παλινωδίες της. Η κοινωνία ακύρωνε τις όποιες προσπάθειές της να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, ακόμη και απλού εκσυγχρονιστικού τύπου.

Η ερμηνευτική αυτή επιλογή ήταν προφανώς πραγματολογικά αδιέξοδη και κυρίως δεν είχε καμιά σχέση ούτε με μια αριστερή οπτική, όπως νομιζόταν, ούτε πολύ περισσότερο με ένα προοδευτικό στίγμα. Ήταν επομένως θέμα χρόνου, η αναζήτηση μιας νέας «αιτιολογικής» θεμελίωσης του ερμηνευτικού της διαβήματος, την οποία της πρόσφεραν απλόχερα οι ραγδαίες εξελίξεις που σημειώθηκαν από τη δεκαετία του 1990. Ώστε, η στροφή της αριστερής διανόησης προς ένα καθαρά νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονιστικό πρόταγμα, ικανό να αντισταθμίσει τον, κατά τη γνώμη της, «παρασιτικό» χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας, ανταποκρινόταν πλήρως στο κοινωνικό της διαμέτρημα και ιδίως στην αδυναμία της να αρθρώσει έναν πρωτότυπο, δηλαδή συνακόλουθο προς την ελληνική πραγματικότητα, επιστημονικό ή ιδεολογικό λόγο.

Η συγκυρία για να εκφρασθεί συγκεκριμένα η στροφή αυτή είχε προετοιμαστεί κατά τη μετα-κοσκωτική περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου, ξεπεράστηκε όμως πλήρως κάθε αναστολή την περίοδο Σημίτη. Το πρόταγμα του «εκσυγχρονισμού» και το βάθεμα της κρίσης του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος, αποτέλεσαν το άλλοθι για τη μαζική μετεγκατάσταση της αριστερής διανόησης στο κράτος. Από ασυμβίβαστος κριτής του, μέχρι πριν λίγο, μεταβλήθηκε σε αδέκαστο απολογητή του εκσυγχρονιστικού νεοφιλελευθερισμού και, μάλιστα, σε θεραπαινίδα των πολιτικών του επιλογών.

Η τελευταία αυτή επισήμανση έχει μια πρόσθετη ιδιαιτερότητα. Η ελληνική αριστερή διανόηση δεν λειτούργησε ως απλός απολογητής του «σημιτείου» προτάγματος. Χρησιμοποίησε το κράτος ως πρυτανείο σίτισης, ως όχημα συμμετοχής στην αναδιανομή του οικονομικού του πλεονάσματος, λαιμάργησε χωρίς αιδώ, χωρίς καμία ηθική αναστολή ή ευαισθησία απέναντι στην κοινωνία που τους πίστεψε.

Σημαίνοντες εκπρόσωποί της κατέλαβαν σωρηδόν αξιώματα, συσσώρευσαν αποδοχές εκατομμυρίων, δημιούργησαν αποκλεισμούς ή διέβαλαν τους μη συνοδοιπόρους, κινήθηκαν κατά τρόπο προκλητικό στο παρασκήνιο, σταυλίστηκαν στο περιβάλλον των πλέον σκοτεινών μεντιοκρατόρων, προσφέροντάς τους πολυ-ποίκιλες υπηρεσίες νομιμοποίησης κλπ. Όλα αυτά τα χρόνια, ουδείς εξ αυτών διέκρινε στοιχεία διαπλοκής της «σημιτικής» εξουσίας (με τους μεντιοκράτορες κ.α.), εύλογα αφού ήσαν ομοτράπεζοι και συγκατανευσιφάγοι. Είναι θαυμαστή η ευκολία με την οποία αποκαθήλωσαν την εικόνα που χρόνια τώρα φιλοτεχνούσαν δαπάναις της αριστεράς. Το «κροτούν νόμισμα» της ανταμοιβής τους αποδείχθηκε ισχυρότερο από τον κρότο των ερινύων που έσερναν τον πυρρίχιο χορό. Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος να απευθύνει κανείς μομφή στην τότε ηγεσία του Πασόκ, διότι ορθώς από την πλευρά της διέγνωσε ότι η συνδρομή της αριστερής διανόησης της ήταν πολύτιμη για τη νομιμοποίηση της «νέας πολιτικής» που σχεδίαζε να ακολουθήσει, κυρίως όμως για την εικονογράφηση του προφίλ της.

Η απροσχημάτιστη αυτή συμμετοχή της αριστερής διανόησης στη νομή του κράτους, με δόλωμα τον εκσυγχρονισμό του, μπορεί να χαρακτηρισθεί σταθμός στην πνευματική πορεία της χώρας. Όχι τόσο διότι αποκαλύπτει το κενό πνευματικής αυτονομίας και την τραγική ρηχότητα της άρχουσας αριστερής διανόησης αλλά κυρίως επειδή μέλη της δεν δίστασαν να γίνουν καλοί φορείς ή συνήγοροι της διαφθοράς, όπως φανερώνει η εμπλοκή τους σε σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ή η αλληλεγγύη τους στις «πνευματικές» ακρίδες που λεηλάτησαν το δημόσιο (η περίπτωση του Παντείου είναι εξόχως ενδεικτική). Άλλοι, πιο ολιγαρκείς, επιδόθηκαν στο άθλημα της λαφυραγώγησης του δημοσίου μέσα από μια άνευ προηγουμένου βουλημιτική θεσιθηρία.

Θα είχε ενδιαφέρον να έδινε η κυβέρνηση στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων (καθηγητών, δημοσιογράφων κλπ) ανέλαβαν θέσεις εξουσίας –και πόσες έκαστος– ή δήθεν μελέτες και έρευνες από διάφορα υπουργεία και οργανισμούς. Θα διαπιστωνόταν αβίαστα ότι όλοι τους, σχεδόν, ανήκουν στη ιδιαίτερη κατηγορία της αριστερής διανόησης που λειτούργησαν ως άμεσοι παρακοιμώμενοι (ή φίλοι των παρακοιμωμένων) της πρωθυπουργικής κλίνης, και ως θεράποντες, εκ του σύνεγγυς, του «σημίτειου» εκσυγχρονισμού.

Η διαπίστωση αυτή γίνεται προκλητικότερη αν αναλογισθεί κανείς ότι την ίδια στιγμή πνευματικοί άνθρωποι διεθνούς βεληνεκούς ήσαν άγνωστοι για τις υπηρεσίες του κράτους. Η ξετσιπωσιά αυτή του «εκσυγχρονισμού» φάνηκε στο τέλος, όταν βλέποντας πως ολοκλήρωνε τον κύκλο του, φρόντισε να περιβάλει με εγγυήσεις ανεξαρτησίας τα στελέχη της, στο όνομα της «διαφάνειας» (!), ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έσπευσε στο μέσον της προεκλογικής περιόδου να καλύψει επιτελικές θέσεις με δικά του παιδιά (π.χ. στη Βουλή από τον απερχόμενο Πρόεδρό της, τον Απ. Κακλαμάνη).

Στην Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια, η αριστερή διανόηση μετακινήθηκε, επίσης, προς το κέντρο ή και τη δεξιά. Έχει γραφτεί ότι πολλοί από τους ηγέτες του γαλλικού Μάη του ‘68 εναγκαλίστηκαν την πολιτική εξουσία, εξαργυρώνοντας τη συμμετοχή τους με φιλελεύθερες ή, έστω, κεντρομόλες τοποθετήσεις. Στην Ελλάδα, το άλμα της αριστερής διανόησης ήταν χαοτικό. Σημαίνοντα μέλη της διέσχισαν με θαυμαστή ευκολία τη διαχωριστική γραμμή της διανόησης, συναντήθηκαν με τον κατεστημένο αντίπαλο στο πεδίο της «αναδιανομής», ως συγκατανευσιφάγοι κι όχι ως απλοί απολογητές του συστήματός του. Από αρνητές ή, εν πάση περιπτώσει, κριτικοί παραστάτες του κατεστημένου, έγιναν ομοτράπεζοι συμποσιαστές. Ξεπέρασαν δηλαδή και αυτόν το ρόλο του οργανικού διανοούμενου για να μεταβληθούν σε οργανικούς νομείς του δημόσιου χώρου.

Ο εκμαυλισμός των διανοουμένων της Αριστεράς μπορεί να καταγραφεί ως το μέγιστο επίτευγμα του «σημιτικού» εκσυγχρονισμού. Όμως η διαθεσιμότητά τους είχε από καιρό ωριμάσει μέσα από την αδιέξοδη κενότητα της σκέψης τους και την υπο-κοινωνική τους κουλτούρα. Η σίτιση τους στο κρατικό πρυτανείο έγινε τελικά με τους όρους, με τους οποίους οι ίδιοι επιχείρησαν να ερμηνεύσουν την ελληνική κοινωνία. Έγινε δηλαδή ό,τι και με τη σκέψη του Μαρξ: Βοήθησε με βεβαιότητα τους θεράποντες του καπιταλισμού, προκειμένου να κατανοήσουν και, σε τελική ανάλυση, να ηγεμονεύσουν στο σύστημα. Οίκοθεν νοείται ότι δεν είναι ο Κώστας Σημίτης, ως πολιτικός ηγέτης, που τους διέφθειρε, που τους οδήγησε στην «ακολασία», ήσαν οι ίδιοι έτοιμοι από καιρό, λόγω του αδιεξόδου του ιδεολογικού και επιστημονικού τους έρματος, να στρατευθούν στο άρμα του κράτους. Άλλωστε, όπως αποκαλύπτεται εμφανώς από τη στράτευσή τους στο νέο ιδεολόγημα που υποκρύπτει ο ευφημισμός της «κοινωνίας πολιτών», η επάνοδός τους στη σταθερά της αποστροφής της ιδέας για μια ενδεχόμενη συμμετοχή του σώματος της κοινωνίας στα πολιτικά δρώμενα, με το επιχείρημα ότι είναι ανώριμη και εγωιστική στις προθέσεις της, αξιολογείται ως απολύτως φυσιολογική. Όπερ μεθερμηνεύεται, στο λόγο των συγκατανευσιφάγων της αριστερής διανόησης, ο λαός φταίει που αυτοί λαιμάργησαν! Ας μη τους άφηνε και ιδίως ας μην τους πίστευε...

Γιώργος Κοντογιώργης

(αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο gataros.blogspot.com)

Στους Έλληνες πεσόντες στα γκουλάκς θα αναγείρει Μνημείο στη Σιβηρία η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας

Στην ανέγερση μνημείου για τους Έλληνες που έχασαν τη ζωή τους στα γκουλάκ της Σιβηρίας την δύσκολη περίοδο 1937-1938, προχωρεί η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας (ΑΓΟΟΡ). Με την υποστήριξη της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ΑΓΟΟΡ, με πρόεδρο τον ελληνικής καταγωγή ρώσο βουλευτή Ιβάν Σαββίδη, πέτυχε την παραχώρηση χώρου στο κέντρο του Μαγκαντάν, διοικητικό κέντρο της περιοχής Κολιμά και τόπος θανάτου πολλών εξόριστων Ελλήνων κατά την περίοδο των Σταλινικών διώξεων.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΑΓΟΟΡ, η «ελληνική επιχείρηση» εκκαθάρισης, ντιρεκτίβα Νο 50215 της NKBD (την μετέπειτα KGB), υπογεγραμμένη από τον διευθυντή Νικολάι Γιεζόφ, στενό συνεργάτη του Στάλιν, είχε ως αποτέλεσμα να εξαφανιστούν στη «μαύρη τρύπα» των γκουλάκ τριάντα οκτώ χιλιάδες ελληνικής καταγωγής Σοβιετικοί πολίτες. Η επιχείρηση ξεκίνησε τη νύχτα της 15ης Δεκεμβρίου του 1937 ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Πάνω από 20.000 εκτελέστηκαν και περισσότεροι από τους μισούς από τους υπόλοιπους στάλθηκαν στα στρατόπεδα της Κολιμά, όπου ελάχιστοι κατάφεραν να επιζήσουν.
«Μετά από επτά δεκαετίες τα παιδιά και τα εγγόνια των αδικοχαμένων ελλήνων ομογενών άρχισαν να μαθαίνουν για τον τόπο και την αιτία θανάτου τους, χάρη στο σχέδιο της ΑΓΟΟΡ «Ελληνικό Μαρτυρολόγιο», που ερευνά όλες τις διαστάσεις των καταπιέσεων της σταλινικής εποχής κατά των Ελλήνων», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Στο πλαίσιο του σχεδίου «Ελληνικό Μαρτυρολόγιο», στο οποίο εντάσσεται και η πολύχρονη έρευνα του συγγραφέα και ερευνητή, Ιβάν Τζούχα, πάρθηκε και η απόφαση για την ανέγερση του μνημείου.

Τα γενικά έξοδα ανέγερσης της Στήλης Μνήμης ανέρχονται στα τρία εκατομμύρια ρούβλια (περίπου 70.000 ευρώ). Ήδη έχουν συγκεντρωθεί 15.500 ευρώ. Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας άνοιξε ειδικό λογαριασμό για την συγκέντρωση εισφορών για την κατασκευή του μνημείου και καλεί τους έλληνες απανταχού της γης να συνεισφέρουν, αποτίοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο φόρο τιμής στην μνήμη των αδίκως παθόντων. Τα ονόματα όλων των δωρητών καταχωρούνται στην ιστοσελίδα της ΑΓΟΟΡ

http://www.greeks-su.com/ru/news/actual/1232.html.

Τρίτη

Αυτοι οι Δημοκρατες με κακοποιησαν και παραμενουν ατιμωρητοι!!!!


Ανδρεας Ν Λομβερδος Νομικη- Σημερινος Υπουργος Υγειας

Δημητριος Π Ταχτιδης Αγγλικη Φιλολογια
Ελενη Κ Βασιλειαδη Ιατρικη
Α Ι Γρηγοριαδης Νομικη
Μαρια Α Τσιουτανη Νομικη
Π Ν Νικολοπουλος Γεωποναδοσολογικη
Π Ι Παπαδακης Ιατρικη
Β Ι Κελεσοπουλος Φυσικομαθηματική
Α Α Σαλτεας Νομικη
Ν Ι Ανδρεαδακης Νομικη
Ελενη Γ Δουλτσιαδου Φυσικομαθηματική

Ηταν ολοι τους τοτε φοιτηται και προφανως και σ αυτους στηριχθηκε το μεταπολιτευτικο καθεστως αυτο που εφτασε την Πατριδα μας στο σημερινο χαλι!!!

Ολοι αυτα τα μπουμπουκια της Δημοκρατιας παραμενουν ατιμωρητοι.Μερικους τους εχω εντοπισει και εχω αρχισει την διαδικασια της πληρωμης, της Τιμωριας για ενα ποινικο εγκλημα που διεπραξαν και που πρεπει επι τελους να απονεμηθει δικαιοσυνη.Υπαρχουν και ορισμενοι που δεν γνωριζω που βρισκονται γι αυτο και ζητω την βοηθεια των πατριωτων του Διαδικτυου προκειμενου να τους εντοπισω.!!!Σας καλω να με βοηθησετε να τους βρω!!Επικοινωνειστε μαζι μου στο
arisdml@gmail.com
εαν εχετε πληροφοριες για το που βρισκονται τωρα.
Ο αρχηγος των τοτε τρομοκρατων και τωρινος Υπουργος Εργασιας του ΠΑΣΟΚ σε τηλεφωνικη μας επικοινωνια μου ειπε επι λεξη!!!

Ρε Δεσλη δεν καταλαβα ποτε γιατι αληθεια σε χτυπησαμε!!!!


Ετσι ειστε εσεις τσουτσεκια της Αριστερας !!!!Μια ζωη ανανδροι και υπουλοι!!!Χιλιοι εναντιον ενος!!!Τωρα ομως ερχεται η σειρα μου να σας τιμωρησω!!!Θα το κανω τωρα επειδη ειμαι ισχυρος αλλα και για χαρη ολων των ανενταχτων Πατριωτων που απο το 1974 στο ονομα της δηθεν Δημοκρατιας σας με το να εγκαταστησετε την χειροτερη σταλινικου τυπου Δικτακτορια καταστρεψατε ονειρα και οικογενειες!!! Ειστε οι μεγάλοι ένοχοι για τις αδελφοκτόνες συγκρούσεις που ταλαιπωρουν την πατρίδα μας απο το 74. Ποτε δεν τόλμησατε να πειτε την γλώσσα της αλήθειας πάνω στην οποία και μόνο μπορεί να οικοδομηθεί πραγματική εθνική ενότητα και ομοψυχία. Αδίστακτοι και απτόητοι συνεχίζετε ακόμα και σήμερα να διαλυεται την πατριδα.Θελετε να διωξετε τους Ελληνες απο την Ελλαδα και να την παραδωσετε στους κατατρεγμενους μεταναστες για ψηφοθηρια. Συνεχίζετε την μάταιη όσο και ανίερη προσπάθεια όχι μόνο να διατηρήσετε την "διαχωριστική γραμμή" αλλά να την επεκτείνετε.Εχετε μετατρεψει τα Πανεπιστημια της Ελλαδος σε αντρα αναρχιας και Διεθνους Τρομοκρατιας.


Γιατί ενώ η πατρίδα μας έχει ζωτική ανάγκη από εθνική ενότητα και ομοψυχία,εσεις επιμένετε να ξύνετε πληγές, επιμένετε να βρυκολακιάζετε ένα παρελθόν για το οποίο μόνο ντροπή μπορούμε να νιώθουμε.




Παρακαλω ολα τα Πατριωτικα Μπλοκ να το διαδωσετε!!!

31 Ιανουαριου 2010 !!!!!Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΣΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ.




Γράφει ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ


20 ΜΑΪΟΥ 1825

Η Ελληνική Επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη. Ένας ιερωμένος ονόματι Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας με 300 γενναίους έλληνες στέκεται εμπόδιο απέναντι σε έναν στρατό 6000 ανδρών που ενεργεί υπό τις διαταγές του Ιμπραήμ πασά. Πέφτουν όλοι υπέρ πατρίδος. Ο αντίπαλος αρχηγός αναζητά το άψυχο κορμί του Παπαφλέσσα το οποίο και τιμά με ένα φιλί . Το αδιανόητο για έναν μουσουλμάνο της εποχής αποτελεί γεγονός. Τιμά τον ήρωα ιερωμένο αλλόθρησκο


6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

2ος παγκόσμιος πόλεμος. Γερμανική εισβολή και μάχη των οχυρών στα βόρεια σύνορά μας. Ένα και μοναδικό πολυβόλο στα χέρια του Έλληνα λοχία Δημήτριου Ίντζου αποδεκατίζει τους εισβολείς Γερμανούς. Μόλις οι .........
σφαίρες τελειώνουν οι Έλληνες μαχητές του οχυρού παραδίδονται. Ο Γερμανός διοικητής ζητά να δει τον ομόλογό του Έλληνα. Εμφανίζεται μπροστά του ο γενναίος Λοχίας ο οποίος ήταν και ο μόνος βαθμοφόρος, μιας τόσο ο διοικητής όσο και οι αξιωματικοί ήταν νεκροί


Ο Γερμανός τον χαιρετά , και δίνει εντολή οι εισβολείς να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ. Στην συνέχεια τον εκτελούν…


25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Ελεύθερη Πολυπολιτισμική Ελλάδα. Ο ήρωας Ίντζος , ο ήρωας Παπαφλέσσας, και ΟΛΟΙ οι ήρωες έλληνες αγωνιστές, που έπεσαν υπέρ πατρίδος, στέκονται «όρθιοι» στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Απέναντί τους ο ιστορικός του μέλλοντος περιμένει να καταγράψει τις δέουσες τιμές απ τους βολεμένους νεοέλληνες της λαμογιάς και της ρεμούλας. Ποιες είναι αυτές?. ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ Αυτή είναι η ύψιστη τιμή για έναν γενναίο στρατιώτη που έπεσε υπέρ πατρίδος, αυτό καταγράφει ο ιστορικός, και αυτό οφείλουν να κάνουν όσοι γεύονται καρπούς ελευθερίας από τη θυσία του αν έχουν φιλότιμο. ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΟΠΛΑ. Αν το έκαναν μια φορά στη στο πεδίο της μάχης οι εχθροί τους, πρέπει να το κάνουν όσο ζουν και αναπνέουν τα νεότερα αδέλφια τους.


Και Ω ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ. Τα όπλα λέει «κοστίζουν». Τα όπλα λέει «ρυπαίνουν» Οι γυμνοσάλιαγκες του αίσχους ξέμειναν από σάλιο και τα μηχανοκίνητα όπλα δεν πέρασαν το ΚΤΕΟ της Μπιρμπίλως…Την στιγμή που και ο μεγαλύτερος μπατίρης της οικουμένης την ημέρα της γιορτής η των γενεθλίων του κερνά γνωστούς και φίλους εμείς για λόγους κόστους κρύβουμε τα όπλα απ αυτούς που χάρη στη θυσία τους υπάρχουμε

Οι νεκροί των Ιμίων Χ. Καραθανάσης, Π. Βλαχάκος, Ε. Γιαλοψός μπήκαν με καμάρι στο ελικόπτερο που κατά τα επίσημα χείλη δεν κατερρίφθη αλλά "έπεσε" μονο του (γιατί φαίνεται δεν πέρασε ΚΤΕΟ) τώρα όμως από εκεί που βρίσκονται απαγορεύεται να καμαρώσουν σχηματισμούς ελικοπτέρων γιατί κοστίζουν και μολύνουν. Δεν πήραν πράσινη κάρτα απ την Μπιρμπίλω



Ο ήρωας Ηλιακης και οι άλλοι πεσόντες αετοί δεν αξίζει να δουν από εκεί που βρίσκονται ένα σχηματισμό μαχητικών να πετούν προς τιμή της θυσίας τους. Το «Γκαζιά και τάλιρο» που έλεγαν οι παλιοί έγινε ευαγγέλιο για τους ταλιροφονιάδες νεότερους



ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ που θεωρείται παγκοσμίως ανεκτίμητη, ΜΠΗΚΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ. Λες και είναι τοστ δε κυλικείο αεροδρομίου. Λες και είναι καφές σε μπαρ πλοίου.


Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης αν κάτι θεωρείται αντικειμενικά ανεκτίμητο είναι η ΤΙΜΗ. Όχι απαραίτητα η στρατιωτική. Η ανθρώπινη τιμή είτε αφόρα πεσόντες ήρωες είτε ανθρωπόμορφους γυμνοσάλιαγκες. Οι ίδιοι οι διατιμητές της μέχρι και για κατάργηση του θρησκευτικού όρκου μιλάνε ζητώντας αντικατάστασή του με ΟΡΚΟ ΤΙΜΗΣ.



ΠΟΙΑΣ ΤΙΜΗΣ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ?


ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΒΑΖΕΤΕ ΣΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ?


ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΙΜΗ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ, ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΩ ΑΦΟΒΑ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ?

ΣΕ ΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ?

Σε αυτή του γνωστού Παχύδερμου των Ιμίων που θεωρούσε την σημαία κουρελόπανο και παρακαλούσε να την πάρει ο άνεμος, ή σε αυτή του σημερινού Παχύδερμου – «Καθηγητή» του συνταγματικού δικαίου που μπέρδεψε τις παρελάσεις με τις πασαρέλες και τα στρατόπεδα με εμπορικές εκθέσεις?

Βέβαια έχει ένα ελαφρυντικό. Για να παρουσιάσεις όπλα πρέπει αυτά να είναι όπλα. Ούτε άρματα χωρίς βλήματα που πήραν οι προηγούμενοι προφανώς γιατί ήταν οι ίδιοι βλήματα, ούτε υποβρύχια που γέρνουν γιατί εκτός από το ότι ήταν βλήματα αυτοί που τα παρέλαβαν, είχαν πάρει και «σασί» ούτε αεροσκάφη τυφλά, σαν την μαύρη τύφλα που τους δέρνει


Αναρωτιέμαι ποιο θα ναι το επόμενο βήμα. Πλαστικά στεφάνια ίσως πολλαπλών χρήσεων? Βλέποντας να έχουν τρυπήσει ακόμα και τον πάτο κάθε συστήματος αξιών τα παχύδερμα της πολιτικής τίποτα πια δεν αποκλείω


Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτοί που πρέπει να μιλήσουν ΔΕΝ μιλούν. Ποιοι είναι αυτοί? Οι Στρατηγοί Απάνεμοι, και όχι μόνο. Αφού το έχουν ράψει κανονικά, θα στηθούν δίπλα στον Άγνωστο Στρατιώτη και καμαρωτοί σαν γαλοπούλες, θα συμμετάσχουν σαν βουβά φαντάσματα στην αθλιότητα του Παχύδερμου πολιτικού διοικητή τους. Αντί να ξηλώσουν οι ίδιοι τα γαλόνια τους και «να του τα δώσουν στο χέρι» βάζοντάς τον στη θέση του θα στέκονται δίπλα του και θα καμαρώνουν…

Με πρώτο και καλύτερο τον «Μεγάλο Αρχηγό» τους. Ποιος είναι αυτός?

Αυτός που το Σύνταγμα στο άρθρο 45 τον ορίζει ως αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτός που άλλαξε δρομολόγιο όταν πήγε στο Αγαθονήσι μην τυχόν και στεναχωρήσει την Τουρκία αλλα κατά τα άλλα όποτε δεν έχει τι να κάνει βγάζει λόγους με εκθέσεις ιδεών γαυγίζοντας σαν λουλού του καναπέ για τρομάξει ο κλέφτης. Αυτός που προσυπογράφει τον νέο πίνακα διατίμησης της στρατιωτικής τιμής που του πάσαρε το παχύδερμο, περιμένοντας υπομονετικά την επανεκλογή του


«Δείξε μου τον αρχηγό σου να μετρήσω την αξία σου» έλεγαν οι Ιάπωνες σαμουράι που είχαν άγνοια διατίμησης στο μεγαλείο της ψυχής του μαχητη


Κάποτε είχαμε να δείξουμε έναν Μεγαλέξανδρο έναν Θεμιστοκλή έναν Λεωνίδα, έναν Κολοκοτρώνη έναν Λοχία Ίντζο και δεκάδες άλλους που οι ψυχούλες τους είναι θαμώνες του μνημείου που οι σημερινοί μας ηγέτες νομίζουν ότι είναι πασαρέλα



Σήμερα τι έχουμε να δείξουμε?

Τον κύριο «συνταγματολόγο» και τους Στρατηγούς Απάνεμους μαζί με τον νέο τους πίνακα διατίμησης…

RADAR

ΕΜΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΟΥΜΕ !!! ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ, Ο ΣΜΗΝΑΓΟΣ (Ι) ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΑΤΣΑΡΑΣ ΤΗΣ 337 ΜΟΙΡΑΣ ( ΛΑΡΙΣΑ ) - 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2007


Στην ειδησεογραφική κάλυψη του τραγικού δυστυχήματος με θύμα τον Σμηναγό (Ι) Αθ. Μπατσαρά, απουσιάζει το σοβαρότερο ερώτημα: για ποιον ακριβώς λόγο δεν διαθέτουν ακόμη Προσωπικό Ραδιοφάρο Εντοπισμού (Personal Locator Beacon: PLB) οι χειριστές της Πολεμικής Αεροπορίας; Τα φορητά αυτά συστήματα επιτρέπουν τον άμεσο εντοπισμό τους υπό ανάλογες συνθήκες εγκατάλειψης του αεροσκάφους, σε ξηρά και θάλασσα. Κατά ανεπίσημες πληροφορίες για τα αποτελέσματα της νεκροψίας, ο χειριστής του μοιραίου F-16C Block 52+ της ΠΑ ζούσε όταν προσθαλασσώθηκε, ενώ δεν έφερε σοβαρούς τραυματισμούς πέραν ενός κατάγματος στο χέρι. Επομένως, δεν αποκλείεται να διασωζόταν εάν τα εναέρια μέσα Έρευνας Και Διάσωσης (SAR) και ειδικά τα Super Puma μπορούσαν να τον εντοπίσουν αμέσως. Η καθυστέρηση του εντοπισμού επέτρεψε σε τουρκική φρεγάτα να εντοπίσει και να ανασύρει τον χειριστή, δυστυχώς μετά τον πνιγμό του.
Το τραγικό είναι πως το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπέγραψε προ τεσσάρων ετών σύμβαση για την προμήθεια του απαιτούμενου εξοπλισμού. Συγκεκριμένα, η General Dynamics C4 Systems ανακοίνωσε στις 28 Ιανουαρίου 2004 την υπογραφή σύμβασης με την ελληνική ΤΕΟΤΕΚ ΑΕ, για την προμήθεια 650 μονάδων επικοινωνίας Έρευνας Και Διάσωσης Μάχης (CSAR) PRC-112G Hook 2 στο ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Η σύμβαση περιλάμβανε επίσης 24 Αερομεταφερόμενα Συστήματα Εντοπισμού (ALS) Quickdraw 2 και δικαίωμα προαίρεσης για 300 πρόσθετες συσκευές PRC-112G. Η τελευταία συσκευή παρέχει αμφίδρομη κρυπτογραφημένη επικοινωνία και ικανότητα εύρεσης και μετάδοσης θέσης GPS, εξασφαλίζοντας την ταχεία και ασφαλή διάσωση χειριστών και λοιπού προσωπικού. Η ΤΕΟΤΕΚ ΑΕ ανήκει στον Όμιλο Θεοχαράκη, ιδρύθηκε το 2001 και δραστηριοποιείται στους τομείς των τηλεπικοινωνιών και των νέων τεχνολογιών.
Οι πληροφορίες διίστανται για την απόδοση του συστήματος στις δοκιμές αποδοχής, το αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως παραμένει πως οι χειριστές της ΠΑ δεν διαθέτουν PLB. Οι νόμιμες διαδικασίες προμηθειών ασφαλώς και πρέπει να τηρηθούν. Αλλά πώς ακριβώς δικαιολογείται η αδυναμία απλώς έγκαιρης προμήθειας εξοπλισμού κρίσιμου για την ασφάλεια των χειριστών της ΠΑ, αξίας μερικών εκατομμυρίων ευρώ, ενώ ταυτόχρονα την ημέρα του δυστυχήματος το ΚΥΣΕΑ αναθέτει εσπευσμένα και απευθείας πρόγραμμα αξίας €1,2 δισ;

Αυτοί είναι οι Ανθέλληνες

Όλος ο βορβορώδης εσμός των αθλίων
ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΗ Η ΠΑΡΕΑ:

Τάσος Αβραντίνης, Γιώργος Αγγελόπουλος, Παύλος Αθανασόπουλος, Σία Αναγνωστοπούλου, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Σπύρος Απέργης, Μιχάλης Αρτεμάκης,
Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Τάσος Βάμβουκας, Δήμητρα Βασιλάκη, Μανώλης Βασιλάκης, Άρης Βασιλειάδης, Γιώργος Βερυκάκης, Παύλος Βοσκόπουλος, Ευτυχία Βουτυρά,
Σίσσυ Βωβού, Θεμιστοκλής Γάτης, Θανάσης Γεωργακόπουλος, Βασιλική Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργίου, Ήλιος Γιαννακάκης, Όλγα Γιαννακοπούλου, Γιάννης
Γιανουλόπουλος, Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Αριάδνη Γκαζή, Μανώλης Γκαζής, Μαίρη Γκαζή, Μελίττα Γκουρτσογιάννη, Διονύσης Γουσέτης, Νικόλαος Δαμηλάκης,
Άννα Δαμιανίδη, Παντελής Δαμιανού, Σπύρος Δανέλλης, Νίκος Δεμερτζής, Παναγιώτης Δημητράς, Κορίνα Δημητρίου, Περικλής Δημητρολόπουλος, Νίκος Δήμου,
Δημήτρης Δουλγερίδης, Κώστας Ζέπος, Πέρσα Ζέρη, Μυρσίνη Ζορμπά, Αλέξης Ηρακλείδης, Σταύρος Θεοδωράκης, Μαριλένα Θεοδωράκου, Νάσος Θεοδωρίδης,
Θωμάς Ιακώβη, Χρυσάφης Ιορδάνογλου, Σταύρος Ιωαννίδης, Βούλα Καλογερή, Νίκος Καλογερής, Ηλίας Κανέλλης, Γκασμέντ Καπλάνι, Μαρία Καποδίστρια, Άκης
Καπράνος, Άννα Καραμάνου, Ξανθούλα Καρανίκα, Χάρης Καρανίκας, Αντύπας Καρίπογλου, Τάκης Κατσαρός, Tριαντάφυλλος Κατσαρέλης, Ηλίας Κατσούλης, Ιωάννα
Κεραμετσή, Ζαν Κοέν, Μαρία Κόντη, Ελπίδα Κοντσάκη, Ιωσήφ Κόβρας, Βασίλης Κοζωνάκης, Κλιφ Κουκ, Κυριάκος Κουκλάκης, Πέτρος Κουναλάκης, Ελένη Κουντούρη,
Αγγελική Κουρούνη, Μιχάλης Κυριακίδης, Αλέκα Κυφιώτη, Σταύρος Κωσνταντακόπουλος, Γιάννης Κωνσταντίνου, Σιμόνη Λαζίδη, Ζωή Λιάκα, Αντώνης Λιάκος,
Νικήτας Λιοναράκης, Θάνος Λίποβατς, Μπάμπης Λίτος, Λίνα Λούβη, Στάθης Λουκάς, Πάσχος Μανδραβέλης, Στέφανος Μάνος, Νίκος Μαραντζίδης, Φιλίτσα Ματζιορίνη-
Μπένμπεργκ, Μάνος Ματσαγγάνης, Νίκος Μεγγρέλης, Τάκης Μίχας, Ηρακλής Μήλλας, Μιχάλης Μητσός, Μπερίν Μυισλή, Ρένα Μόλχο, Στρατής Μπαλάσκας,
Παντελής Μπασάκος, Νίκος Μπίστης, Νέναντ Μπογκντάνοβιτς, Νίκος Μυλωνάς, Γεώργιος Νακρατζάς, Θεόφιλος Νικολαΐδης, Σωτήρης Ντάλης, Μαρία Νταλιάνη,
Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, Κίττυ Ξενάκη, Βάσος Οικονόμου, Δημήτρης Οικονόμου, Μάγδα Οικονόμου, Χριστιάνα Οικονόμου, Άουντ Ούμιρ, Αποστόλης Κ. Παπαγεωργίου,
Στέφανος Παπαγεωργίου, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Γιάννης Παπαδημητρίου, Δέσποινα Παπαδημητρίου, Τέτα Παπαδοπούλου, Κωστής Παπαϊωάννου, Θανάσης
Παπανδρόπουλος, Ναυσικά Παπανικολάτου, Προκόπης Παπαστράτης, Ρένα Πατρικίου, Φώτης Περλικός, Στέφανος Πεσματζόγλου, Πετρολέκας Σταύρος, Μαρία Πινίου-
Καλλή, Αντώνης Πιταριδάκης, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Ευτέρπη Ραγκούση, Άλκης Ρήγος, Βασίλης Σακελλαρίου, Μάκης Σεφεριάδης, Γιώργος Σιακαντάρης, Ιακώβ
Σιμπή, Δημήτρης Σκάλκος, Δημήτρης Σκουρέλλος, Ριχάρδος Σωμερίτης, Αμαλία Τζανάκη, Χρήστος Σταύρου, Mάνος Σταυρουλάκης, Ντίνος Στεργίδης, Κωνσταντίνα
Τζίνη, Χ.Ν. Τζιτζιλέρης, Βικτωρία Τζούμα, Κώστας Τζωρτζάκης, Μαρία Τοπάλη, Μιχάλης Τρεμόπουλος, Κική Τριανταφύλλη, Θανάσης Τριαρίδης, Σταύρος
Τσακυράκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θόδωρος Τσίκας, Καίτη Τσίχλη, Αλεξία Τσούνη, Γιώργος Φαράκλας, Θεοδοσία Φραντσεσκάκη, Χαμπής Κιατίπης, Έλενα Χάρη,
Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Τάκης Χατζόπουλος, Άιλιν Χόγκαν.

Όλα τα φερέφωνα της Νέας Τάξης και οι ξένοι πράκτορες σε αγαστή σύμπνοια θα είναι εδώ να τους βλέπετε και να τους παρακολουθείτε.

Οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ
(Μάνος, Ανδριανόπουλος, Κουναλάκης, Μπίστης, Παπαγιαννάκης, Περλικός –μικρης εμβελείας της Φιλελεύθερης συμμαχίας-).

Ο κοσμοπολίτης Δήμου.

Ο ροζ Βαλλιανάτος του ΠαρΣυμφΕλσίνκι (ΠΣΕ).

Οι Θεοδωράκης, Σωμερίτης, Γουσέτης, Μανδραβέλης.

Οι φιλοσκοπιανοί και ανθέλληνες με «πλούσιο» δυσφημιστικό ανθελληνικό έργο Νακρατζάς, Δημητράς (ΠΣΕ), Τριαρίδης.

Ο αλβανικής καταγωγής Καπλάνι.

Ο Εβραίος Ζαν Κοέν (που πρόσφατα προσπάθησε να μας πείσει από το blog του ότι οι 3 ιεράρχες έβριζαν τους Ελληνες!).

Ο Παύλος Βοσκόπουλος (ο Φιλίπωβ του ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ!) και βέβαια

Ο πρακτορίσκος της Άγκυρας που αλωνίζει στη Θράκη ανενόχλητος, ο Αμπντουλαχιμ Ντεντε
(αυτός που μας έβριζε στον Τριανταφυλλόπουλο και κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος)!!


ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από την ομάδα Ρεπούση.
Αυτός που έβγαινε στα κανάλια και έλεγε ότι όποιος διαφωνεί με το βιβλίο της είναι φασίστας και ότι τα Σκόπια είναι η Μακεδονία

ΣΠΥΡΟΣ ΑΠΕΡΓΗΣ: Στέλεχος του ΣΥΝ

ΑΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ: Δημοσιογράφος, έχει περάσει από την ΑΥΓΗ

ΑΝΝΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ: Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ. Απόλυτα γραφική. Γνωστή από την ανεκδιήγητη προσφυγή της στην ΕΕ, κατά του άβατου του Αγ. Όρους

ΘΑΝΟΣ ΛΙΠΟΒΑΤΣ: Καθηγητής Παντείου και αυτός (πόσο τυχαίο είναι ότι την "ημερίδα για την Τσαμουριά την διοργάνωσε το Πάντειο;)

ΝΙΚΟΣ ΜΕΓΓΡΕΛΗΣ: Πρώην δημοσιογράφος του Λαμπράκη, ο οποίος ήταν στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ: Δημοσιογράφος, "Νέα"

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ: Δημοσιογράφος, "Νέα"

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ: Υποψήφιος Νομάρχης Θεσ/νίκης

ΠΑΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μέλος του ΕΠΣΕ (τι έκπληξη!) και συγγραφέας σειράς άρθρων στην ΑΥΓΗ (κι άλλη "έκλπηξη") με τίτλους όπως "Ας κοιτάξουμε στα
μάτια τον Γκ. Καπλάνι", "Το αποτρόπαιο του εθνικισμού", "Η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με ξενοφοβία" κλπ κλπ.

ΤΑΣΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ: Πρόεδρος Φαρμακευτικού συλλόγου Χανίων, Πρόεδρος Συνετ/σμού Φαρμακοποιών Χανίων, Μέλος ΔΣ Συνετ/κής Τράπεζας Χανίων, Μέλος ΔΣ
εταιρείας Κρητικά Ακίνητα και υποψήφιος Δημ. Σύμβουλος στα Χανιά με το συνδυασμό του Αντ. Σχετάκη που υποστηρίχθηκε (άκουσον άκουσον!) από το ΣΥΝ!
(Πως γίνεται όλα τα μέλη του ΣΥΝ να είναι ταυτόχρονα "μέλη" σε εταιρείες και τράπεζες, είναι ένα μεταφυσικό ερώτημα)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μέλος της πάλαι ποτέ ΑΕΚΑ του Μπίστη, και στέλεχος της Ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ: Επίκουρος Καθ. στο Πάντειο (Τι πρωτότυπο!)

ΠΕΡΣΑ ΖΕΡΗ: Αναπλ/τρια Καθηγήτρια. Που; Μα φυσικά στο ΠΑΝΤΕΙΟ!

ΜΥΡΣΙΝΗ ΖΟΡΜΠΑ: Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ. Συνδιδάσκουσα σε μεταπτυχιακά σεμινάρια με τον Α. Λιάκο (Ένας ακόμα προκλητικός προπαγανδιστάκος ομάδας Ρεπούση, βλ. πιο κάτω)

ΑΛΕΞΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ: Ανπλ. Καθηγητής στο Πάντειο (Τι μονοτονία!)

ΝΑΣΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Μέλος του ΣΥΝ

ΧΡΥΣΑΦΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ: Διδάσκει στο Πάντειο (!!!)

ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Καθηγητής στο ...Πάντειο

ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ: Δημοσιογράφος (ΒΗΜΑ), συγγραφέας βιβλίου με τίτλο: "Εθνοχουλιγκανισμός"

ΞΑΝΘΟΥΛΑ ΚΑΡΑΝΙΚΑ: Μέλος του ΣΥΝ

ΤΑΚΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Και αυτός μέλος της ΑΕΚΑ του Μπίστη

ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ: Πραγματικό κελεπούρι. Καθηγητής φιλοσοφίας. Έβγαινε στα κανάλια και έβριζε όποιον είχε διαφορετική άποψη με το βιβλίο της Ρεπούση.
Χαρακτήρισε ως «εσμό αλευρομαγείρων"΄τους διαφωνούντες.

skinious.blogspot.com

Ο τ. Αρχηγος των Μαοικων που αν και συνεληφθη δεν καταδικασθηκε ποτε!!!!





Ο τωρινος Υπουργος Εργασιας ηταν αρχηγος Μαοικων , δρουσε ως τρομοκρατης ,περνουσε συνφοιτητες του απο λαικα Δικαστηρια και τους εσπαγε τα σαγονονια.Και ολα αυτα με το αιτιολογικο οτι ειχαν κοντα μαλλια!!!

Αυτος ησουν Ανδρεα Ν Λομβερδε!!!Ειχες συλληφθει και σχηματισθηκε και δικογραφια εις βαρος σου!!!Δεν καταδικασθηκες ποτε επειδη ο Υποφαινομενος Νοσηλευομενος τοτε εις τις ΗΠΑ δεν μπορεσα να παραστω σαν πολιτικος εναγων!!!Αυτο δεν σημαινει οτι σε ξεχασα!!!

Ναι Ανδρεα Λομβερδε ησουν Τρομοκρατης!!!Επρεπε να ειχες παει φυλακη!!! Το να παριστανεις σημερα τον Δημοκρατη και Υπουργο της Δημοκρατικης Ελλαδος ειναι απατη!!!Ντροπη σου

Ελεύθεροι οι Έλληνες Πατριώτες


250110-eyelpidwn1Μετά από διήμερη περιπέτεια οι περισσότεροι συλληφθέντες για τα επεισόδια του Σαββάτου στους Αμπελοκήπους αφήνονται αυτή τη στιγμή ελεύθεροι.
Αργά το βράδυ της Δευτέρας ο ανακριτής Νίκος Ζαγοριανός εισηγήθηκε να αφεθούν ελεύθεροι οι περισσότεροι εκ των συλληφθέντων νεαρών για τα γεγονότα του Σαββάτου, στον σταθμό του ΜΕΤΡΟ στην Πανόρμου. Υπενθυμίζουμε ότι ομάδα νεαρών κατοίκων των Αμπελοκήπων, μεταξύ των οποίων και αρκετοί ανήλικοι, συνεπλάκη με τους γνωστούς αργυρώνητους «αντιρατσιστές», οι οποίοι διοργάνωναν φιέστα ενοχοποιήσεως των Ελλήνων πολιτών.
Μετά από σύντομη συμπλοκή συνελήφθησαν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, χωρίς την παραμικρή αντίσταση αλλά και χωρίς να υπάρξουν συλλήψεις από την άλλη πλευρά, παρά την χρήση ροπάλων, με τα οποία προκάλεσαν και τον τραυματισμό δύο ατόμων. Όταν τα άτομα αυτά διέκριναν στους μηνυτές που προσήλθαν στην ΓΑΔΑ συνοδευόμενοι από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αυτούς που τους κτύπησαν, οι αστυνομικές αρχές φρόντισαν επιμελώς οι μηνύσεις να κατατεθούν... τα ξημερώματα, την ώρα που οι «αγανακτισμένοι» θύτες κοιμόντουσαν ήσυχοι στα σπίτια τους.
Στο διάστημα μέχρι την απελευθέρωση των κρατουμένων μεσολάβησε η ομηρία του βουλευτού του ΛΑ.Ο.Σ., Θάνου. Πλεύρη από κουκουλοφόρους στο Ηράκλειο Κρήτης, καθώς και το πλιάτσικο σε περίπτερο της Πλ. Κλαυθμώνος από πανηγυρίζοντες Καμερουνέζους για την επιτυχία της εθνικής τους ομάδος στο Copa Africa. Αυτά, σε συνδυασμό με την έντονη συνομιλία που φημολογείται ότι είχε ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης (όπως αναφέρει η εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα) με τον Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοΐδη, συνθέτουν το παρασκήνιο της αλλαγής πλεύσεως του άξονος συμμαχίας κράτους και αριστεράς κατά της αφυπνιζόμενης ελληνικής κοινωνίας.
Συγκινητική ήταν η παρουσία πλήθους κόσμου από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πατριωτικού χώρου που ήρθαν για να συμπαρασταθούν στους νεαρούς και να τονώσουν το ηθικό τους. Αντιθέτως, προκλητική σε αρκετές περιπτώσεις ήταν η συμπεριφορά της αστυνομίας, η οποία συμπεριφερόταν στους κρατουμένους με τρόπο που αναμφίβολα δεν εφαρμόζει ούτε σε περιπτώσεις βαρυποινιτών.
Ελάχιστοι εκ των συλληφθέντων, οι οποίοι ζήτησαν προθεσμία για να απολογηθούν, αναμένεται να αφεθούν ελεύθεροι την Τετάρτη.

Σε ομηρία ο Θάνος Πλεύρης στο Ηράκλειο απο μερικα τσογλανια!!!

250110-plevrisΤην ώρα που τα ΜΜΕ χαλούν τον κόσμο για μια χούφτα πιτσιρικάδες που χάλασαν την ούτως ή άλλως καταδικασμένη σε αποτυχία φιέστα της ολιγάριθμης παρέας των συμπλεγματικών του Γιαννόπουλου και των Συριζαίων φίλων του στους Αμπελοκήπους, ο συνασπισμός κράτους και παρακράτους εξαντλεί το μένος του χρησιμοποιώντας όλες τις εξουσίες της «δημοκρατίας» μας όχι μόνον εις βάρος ανηλίκων αλλά και βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου.
Συγκεκριμένα, εχθές, Κυριακή 24/1, ο βουλευτής Α' Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ. Θάνος Πλεύρης, αμέσως μετά την συνδιάσκεψη του ΛΑ.Ο.Σ. για το νομοσχέδιο που προωθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ιθαγένεια, μετέβη στο Ηράκλειο Κρήτης για να μιλήσει σε μέλη του κόμματος για το ίδιο θέμα. Προς έκπληξίν του η είσοδος του ξενοδοχείου, όπου θα μιλούσε ήταν αποκλεισμένη από τριάντα άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπα, ρόπαλα και άλλα επικίνδυνα αντικείμενα, με αποτέλεσμα τόσο ο ίδιος όσο και ο κόσμος που ήθελε να παρευρεθεί να μην έχουν πρόσβαση στον χώρο.
Κατά την επικοινωνία του με τον Αστυνομικό Διευθυντή της περιοχής ο κ. Πλεύρης ενημερώθηκε ότι η αστυνομία αδυνατεί να απομακρύνει τους ταραξίες. Μάλιστα, ο συγκεκριμένος αξιωματικός της Αστυνομίας υπέδειξε στον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. να ματαιώσει την εκδήλωση. Ο Θάνος Πλεύρης, ακολουθώντας τις οδηγίες των αστυνομικών αρχών ματαίωσε την ομιλία του, αποφασίζοντας να περιορισθεί στις συνεντεύξεις που θα έδινε σε τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι σταθμοί ακύρωσαν τις προγραμματισμένες εκπομπές, διότι φοβήθηκαν πως θα δεχθούν αντίστοιχες επιθέσεις.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. παρέμεινε αποκλεισμένος στο ξενοδοχείο, μη μπορώντας να αναχωρήσει ούτε για το αεροδρόμιο για να επιστρέψει στην Αθήνα.
Εννοείται, ότι για τα ανωτέρω δεν υπήρξαν συλλήψεις καθ' ότι η ΕΛ.Α.Σ. δύναται να αντιμετωπίζει μόνον ανηλίκους...

Η Θάλεια Δραγώνα στερείται βασικού τίτλου σπουδών! Ακροδεξιό και το ΔΙΚΑΤΣΑ!

…και αμφισβητεί την “εθνική της ακεραιότητα”, απομονώνοντας “ψευδείς φράσεις” από τα πτυχία της!

Μία ευτυχισμένη ατμόσφαιρα. Αν η θεία μου η Κούλα που με το ζόρι έβγαλε το δημοτικό ήταν στον κύκλο Παπανδρέου, τότε σίγουρα μπορούσε να θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για κάποιο υπουργείο “δια βίου Δουλέματος” ή παρεμφερές.

Είπαμε, για πρώτη φορά μετά την πραξικοπηματική εκτροπή, η Ελλάδα διαθέτει κυβέρνηση τόσο ισχυρή που να μπορεί να επιβάλλει εύκολα και χωρίς αντίσταση ότι θέλει. Διαβάστε τι λέει το ΔΙΚΑΤΣΑ για τους ακαδημαϊκούς τίτλους της κυρίας Δραγώνα… Ντούζ πουάν για τους εκπληκτικούς Αδιάβροχους που εξακολουθούν να …δημοσιογραφούν!







Παραίτηση με καταγγελίες για αναγνώριση πτυχίων ΚΕΣ

Με σοβαρές καταγγελίες ότι το ΔΙΚΑΤΣΑ επικυρώνει εμμέσως πλην σαφώς τους τίτλους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών παραιτήθηκε λίγες μόλις μέρες μετά το διορισμό του στο Διοικητικό Συμβούλιο του οργάνου ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Γιώργος Πιπερόπουλος.

Παραιτήθηκε ο καθηγητής Γ. Πιπερόπουλος από το Δ.Σ. του ΔΙΚΑΤΣΑ
Στο κείμενο της παραίτησής του, ο καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, υποδεικνύοντας τους συμψηφισμούς σπουδών σε ΚΕΣ με τίτλους σπουδών εξωτερικού, επιπέδου μάστερ ή διδακτορικού, ως έμμεσο τρόπο αναγνώρισης των ΚΕΣ, θέτει ζήτημα νομιμότητας των σχετικών αποφάσεων του ΔΙΚΑΤΣΑ με τις οποίες τα ΚΕΣ αναγνωρίζονται διά της πλαγίας οδού.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «ως πρόεδρος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας είμαι αποδέκτης, μαζί με τους συναδέλφους μου, αποφάσεων του πρώην προέδρου του ΔΙΚΑΤΣΑ καθηγητή Θ. Λιανού, όπως και του νυν προέδρου του ΔΙΚΑΤΣΑ καθηγητή Γ. Λεοντάρη, οι οποίες δεν ζητούν απλώς, αλλά μας επιβάλλουν να προβούμε σε συμψηφισμό κάποιων ετών σπουδών σε ΚΕΣ που λειτουργούν στη χώρα μας ή να συμψηφίσουμε ένα πτυχίο 4ετούς φοίτησης από ΚΕΣ με έναν τίτλο σπουδών μάστερ (ή και διδακτορικού) που στη συνέχεια αποκτήθηκε στην Αγγλία ή τις ΗΠΑ ή οπουδήποτε αλλού και να θεωρήσουμε ότι το άτομο αυτό αποκτά ισοτιμία ελληνικού πτυχίου αφού υποβληθεί σε εξέταση κάποιων μαθημάτων μας».

Με αφορμή την παραίτηση του κ. Πιπερόπουλου, η υπουργός Παιδείας, Μαριέττα Γιαννάκου, σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες, αφού χαρακτηρίζει «αβάσιμους τους λόγους που επικαλείται στην παραίτησή του ο κ. Πιπερόπουλος», επαναλαμβάνει ότι «με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους οι τίτλοι σπουδών υποψηφίων από πανεπιστήμια του εξωτερικού, οι οποίοι έχουν διανύσει τμήμα των σπουδών τους σε Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται, καθώς τα Κέντρα ή Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών δεν αναγνωρίζονται ως δομές εκπαίδευσης».

Ανάλογες ήταν οι τοποθετήσεις των δύο τελευταίων προέδρων του ΔΙΚΑΤΣΑ, οι οποίοι, ωστόσο, ενώ αρνούνται κατηγορηματικά πολιτικές αναγνώρισης, παραδέχονται από την άλλη τις ομιχλώδεις πρακτικές του παρελθόντος, που έδιναν σε αποφοίτους των ΚΕΣ τη δυνατότητα παράκαμψης του ισχύοντος συστήματος εισαγωγής στα ελληνικά ΑΕΙ. «Δεν επρόκειτο για αναγνώριση τίτλων αλλά για αναγνώριση του έτους μεταπτυχιακών σπουδών που οδηγούσε σε κατάταξη σε αντίστοιχο ελληνικό ΑΕΙ. Παρ’ όλα αυτά, επειδή διαπιστώθηκε ότι μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης για όσους ήθελαν μετά την κατάταξή τους να αναγνωρίσουν αυτούς τους τίτλους, το σταματήσαμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρώην πρόεδρος του ΔΙΚΑΤΣΑ, Θ. Λιανός.

Ακόμη πιο σαφής η απάντηση του νυν προέδρου του οργάνου, Γ. Λεοντάρη, ο οποίος αφού ξεκαθάρισε ότι κατήργησε όλες τις προηγούμενες αποφάσεις και με δική του νέα απόφαση «δεν αναγνωρίζεται κανένας τίτλος σε όσους έχουν ξεκινήσει σπουδές σε ΚΕΣ από το 2002 και μετά», συμπλήρωσε: «Διαπίστωσα ότι με παλαιές αποφάσεις άνοιγε παράθυρο σε όσους θέλουν να αποκτούν πανεπιστημιακούς τίτλους παρακάμπτοντας την κείμενη διαδικασία εισαγωγής».