60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
09 - 05 - 2008
Τoν Μάιο γιορτάστηκαν τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Ισραηλινού Κρατους.Οι Εβραιοι γιόρτασαν με μεγαλοπρέπεια, την επέτειο αυτή.
Τι σημαίνουν όμως για ολόκληρο τον κόσμο - και πολύ περισσότερο για την ευρύτερη περιοχή μας - τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Ισραήλ; Τι σηματοδότησαν αυτά τα 60 χρόνια.

Για τους περισσότερους από τους Εβραίους θεωρήθηκε ως η "αποζημίωση" για τα όσα πέρασαν κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ακόμη και αν αυτοί βρισκόντουσαν στις ΗΠΑ ή οπουδήποτε αλλού και δεν είχαν καμία επαφή με ότι συνέβη ή δεν συνέβη! Για τους λαούς της περιοχής, παλαιστίνιους, Σύριους, Λιβανέζους και Αιγυπτίους, δεν υπάρχει τίποτε να γιορτάσουν, παρά τα 60 χρόνια από την ημέρα που άρχισε εναντίον τους μία ολομέτωπη επίθεση από έναν λαό, που θεωρεί πώς έχει το αποκλειστικό δικαίωμα στο να αποφασίζει για το τι μέλλει γεννέσθαι.
Για ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο, τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Ισραήλ σημαίνουν 60 χρόνια συνεχούς αιμορραγίας στην σχέση του με τους αραβικούς λαούς. Η απόφαση των ΗΠΑ και κατ' επέκτασιν των εξαρτημένων από αυτές χωρών, όπως αυτές της Ευρώπης, να στηρίξουν εκατό τοις εκατό την επιθετική πολιτική των Ισραηλινών, είναι υπεύθυνη για πολλά από τα δεινά που αντιμετωπίζουν οι σημερινές κοινωνίες, ιδιαίτερα για τον επιφαινόμενο πόλεμο των πολιτισμών.
Για 60 χρόνια το Ισραήλ δρα αποσταθεροποιητικά στην περιοχή, δημιουργώντας συγκρούσεις, καταπιέζοντας τους μη εβραϊκούς πληθυσμούς και θέτοντας τις βάσεις για μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες της εποχής μας, τον πόλεμο στο Ιράκ. Έναν πόλεμο ο οποίος πραγματικά δεν είχε κανέναν άλλον λόγο να γίνει παρά την στήριξη της ηγεμονίας του Ισραήλ στην περιοχή.
Ενός Ισραήλ που παίζει με πυρηνικά, που πειραματίζεται με βιολογικά όπλα και παραβιάζει οποιοδήποτε διεθνή κανόνα μπορεί να παραβιαστεί. Ένα Ισραήλ, που με την στήριξη των ΗΠΑ, επιθυμεί να μεγενθύνει το χάος στην περιοχή, ώστε να ικανοποιηθούν οι βίαιες θρησκευτικές του ελίτ.
Η σχεδόν βέβαιη εκλογή του Λικούντ, στις πρώτες εκλογές μετά τους εορτασμούς, δεν μπορεί παρά να λειτουργεί σας φάρος για το μέλλον της περιοχής. Πολλοί είναι αυτοί που κατηγορούν το Ισραήλ, ως ένα ρατσιστικό, ακροδεξιό κράτος. Αυτό το προκάλυμμα χρησιμοποιείται από την ελληνική αριστερά που θέλει να συμβιβάσει τον "αντιφασιστικό" της λόγο με την καταδίκη των εγκλημάτων του Ισραήλ. Στην πραγματικότητα όμως το κράτος των Εβραίων, είναι μία στυγνή θεοκρατία. Πολύ πιο βίαιη και επικίνδυνη από τις ισλαμιστικές θεοκρατίες, γιατί δεν είναι μεσαιωνική, δεν εκτονώνεται εσωτερικά. Πρόκειται για μία θεοκρατία του 21ου αιώνα. Οι "ευαγγελιστές" νέο-συντηρητικοί του Μπούς, δεν είναι παρά ένα μικρό είδωλο του συγκεκριμένου συστήματος. Εάν ο Μπούς πιστεύει ότι μιλάει με τον Θεό και σύμπασα η χώρα του τον κοροϊδεύει, στο Ισραήλ πάρα πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα επικοινωνίας με τον Θεό. Και με βάση αυτό χαράσσουν την πολιτική τους.
Η αμετροέπεια που το Ισραηλινό κράτος έχει επιδείξει επί 60 χρόνια, έχει καταστήσει ανύπαρκτες της ελπίδες για οποιαδήποτε λύση στο Μεσανατολικό.
Είναι βέβαιο ότι όπως τα πρώτα 60 χρόνια της ύπαρξης του Ισραήλ δεν έχουν σημάνει παρά συνεχείς πολέμους, εξεγέρσεις, μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γενοκτονίες - όπως αυτή που υφίσταται η Γάζα σήμερα -, και τα επόμενα 60 χρόνια θα βάφονται με αίμα.