του Κώστα Πικραμένου
Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Boυλής των Αντιπροσώπων (Senate) στις Η.Π.Α εξέτασε πρόσφατα μία αναφορά με αντικείμενο τη πιθανή επιλογή της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικά όπλα προκειμένου να διατηρήσει την ισορροπία δυνάμεων έναντι ενός πυρηνικού Ιράν. Μαζί με την Τουρκία θα θελήσουν να αποκτήσουν πυρηνικά και η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και τα Εμιράτα. Το κατά πόσο θα επαληθευτούν οι ανησυχίες των στρατηγικών αναλυτών εξαρτάται από διάφορους παράγοντες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Η Ελλάδα θα πρέπει παράλληλα να προετοιμάζεται για μία άλλη στρατηγική βόμβα εξ ανατολών, δημογραφικού χαρακτήρα.
Η κατάσταση στην Ελλάδα:
Όλες οι αναλύσεις των διεθνών οργανισμών προβλέπουν ότι το 2050 ο πληθυσμός της χώρας μας θα έχει παγιωθεί στα 9 εκ. Σήμερα κάθε ελληνίδα μητέρα γεννάει - κατά μέσο όρο – 1,3 παιδιά ενώ το 1980 η αντιστοιχία ήταν 1: 2,09. Είναι ο χαμηλότερος δείκτης στην Ευρώπη των 15 και ο πέμπτος χαμηλότερος στην Ευρώπη των 25. Την ίδια ώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει ότι, για ν' αντιστραφεί η τάση συρρίκνωσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού, θα πρέπει ο δείκτης γονιμότητας να ανεβεί στο 2,7. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια χώρα θεωρείται γερασμένη όταν το 7% στο σύνολο του πληθυσμού της είναι άνω των 65 ετών. Στη χώρα μας σήμερα το ποσοστό αυτό φτάνει περίπου στο 18%, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2025 θα φτάσει το 25%.
Το ποσοστό των μεταναστών στην Ελλάδα:
Από τις 105.655 γεννήσεις που σημειώθηκαν το 2004, οι 16.852 (16,0%) ήταν από αλλοδαπές μητέρες, ενώ οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες το 2004 ήταν περίπου 55.000 λιγότερες απ’ ό,τι το ‘80.
Σε 30 χρόνια με τα σημερινά δεδομένα οι μετανάστες θα αντιστοιχούν στο 30% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, μας λέει ο γενικός γραμματέας της ΕΣΥΕ , Μανώλης Κοντοπυράκης,
Η κατάσταση στην Τουρκία:
Το 2050 ο πληθυσμός στην Τουρκία θα φτάσει στα 98 εκ. Την ίδια στιγμή κάθε Τουρκάλα μητέρα γεννάει 2.6 παιδιά. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Ερντογάν πριν μία εβδομάδα υπεραμύνθηκε της θέσεως του ότι κάθε Τουρκάλα πρέπει να κάνει τουλάχιστον 3 παιδιά.
Το 2025 θα υπάρχουν 20 εκ. Τούρκοι (2 φορές η Ελλάδα) κάτω των 20 ετών, ενώ το 50% των Τούρκων θα είναι νεώτεροι των 28 ετών (4 φορές η Ελλάδα). Οι Τούρκοι ηλικίας πάνω από 65 ετών δε θα ξεπερνούν τα 7 εκ (7% στο σύνολο του πληθυσμού). Η Τουρκία είναι χώρα εξαγωγής μεταναστών, οπότε η παρουσία μεταναστευτικού πληθυσμού στην Τουρκία είναι αμελητέα.
Η δημογραφική βόμβα:
Η δημογραφική τάση στη γείτονα θα έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα:
Πρώτον η Τουρκία θα εξακολουθήσει να διατηρεί τις δεύτερες μεγαλύτερες δυνάμεις στο ΝΑΤΟ και παράλληλα θα μπορεί να αποστέλλει δυνάμεις σε ειρηνευτικές αποστολές στο εξωτερικό. Με αυτό τον τρόπο θα διεκδικεί διπλωματικά ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ για τις «καλές υπηρεσίες» που παρέχει. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να εξισορροπήσει τη τουρκική υπεροχή σε έμψυχο δυναμικό με πανάκριβους αμυντικούς εξοπλισμούς οι οποίοι δε θα κεφαλαιοποιούνται διπλωματικά καθώς θα αδυνατεί να αποστείλει δυνάμεις στο εξωτερικό λόγω εσωτερικών λειτουργικών αναγκών.
Δεύτερον η αγορά της Τουρκίας – λόγω της ακμαίας νεολαίας που διαθέτει – αποτελεί παγίδα για τις ελληνικές επιχειρήσεις που θέλουν να κερδίσουν μερίδιο εκεί. Η όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση τους από τη τουρκική αγορά δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στην ελληνική διπλωματία καθώς η οικονομική της πτυχή υπερισχύει της στρατηγικής με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη διαχείριση της μειονότητας στη Θράκη, τα θέματα του Αιγαίου και τη Κύπρο.
Τρίτον, η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα αποτελεί συνέπεια μία επιχειρηματικής λογικής που στοχεύει όχι μόνο στην ανάσχεση της ελληνικής φοιτητικής μετανάστευσης προς τη Δυτ. Ευρώπη αλλά και τη κάλυψη της ζήτησης για ανώτατες σπουδές από τους πολυάριθμους τούρκους φοιτητές οι οποίοι δε θα μπορούν – λόγω ανεπάρκειας θέσεων – να απορροφηθούν από τα αντίστοιχα τουρκικά ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια. Καταλαβαίνει κανείς ότι Τούρκοι πτυχιούχοι ελληνικών ιδιωτικών πανεπιστημίων θα ανταγωνιστούν Έλληνες πτυχιούχους στην ελληνική πλέον αγορά εργασίας (λόγω διαφοράς μισθών Ελλάδας – Τουρκίας) με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Συμπέρασμα:
Θα επαναλάβω ακόμα μία φορά ότι η Ελλάδα οφείλει να αναπτύξει οικονομικές σχέσεις με τη Τουρκία χωρίς αυτές να προσλάβουν διαστάσεις που να αποτελούν εμπόδιο στην άσκηση “ανεξάρτητης» εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας. Άλλο πράγμα είναι η οικονομική αλληλεξάρτηση - αμοιβαία και ισορροπημένη – και άλλο πράγμα ο νέο-οθωμανισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου