Aρχισαν τα Οργανα !!!! Αναστάτωση για τη βλάχικη ανάγνωση του Ευαγγελίου τη βραδια της Αναστασεως στον Τυρναβο !!!

Αίσθηση και πολυποίκιλα σχόλια προκάλεσε τη βραδιά της Αναστάσεως στον ενοριακό ναό του Αγίου Δημητρίου Τυρνάβου η απόφαση του ιερέα του ναού να επιτρέψει σε αναγνώστη ο οποίος κατάγεται από την περιοχή της Κορυτσάς να αναγνώσει το Ευαγγέλιο στα βλάχικα. Όπως φαίνεται η απόφαση αυτή δεν ήταν της στιγμής, αλλά υπήρχε προ- ετοιμασία ημερών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες τη «μετάφραση» του Ευαγγελίου έκανε συνταξιούχος καθηγήτρια του Τυρνάβου. Ωστόσο για την ενέργεια αυτή η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου δεν είχε καμία γνώση ούτε ενημερώθηκε σχετικά. Μάλιστα σύμ φωνα με τις ίδιες πληροφορίες στον ιερέα έγινε επίπληξη για την ενέργειά του αυτή, από τη Μητρόπολη. Σύμφωνα με Τυρναβίτη Βλάχο η γλώσσα αυτή όπου έγινε η ανάγνωση του Ευαγγελίου δεν είναι η γνωστή διάλεκτος που μιλούν οι Τυρναβίτες που κατάγονται από τα Βλαχοχώρια των Γρεβενών, αλλά μια άλλη διάλεκτος που θύμιζε γλώσσα άλλου κράτους, άλλωστε τα βλάχικα δεν έχουν γραφή. Επίσης, σύμφωνα με εκκλησιαστι κούς κύκλους, το Ευαγγέλιο διαβά ζεται σε άλλες επίσημες γλώσσες και όχι διαλέκτους χωρίς γραπτό λόγο, στον εσπερινό της Αγάπης το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα.

Εν τω μεταξυ Την έντονη δυσαρέσκειά του εξέφρασε και ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Τυρνάβου, κ. Αντώ νης Λιάνος οποίος ήταν παρών στην Αναστάσιμη Ακολουθία. Ο κ. Λιάνος δήλωσε ότι στην πόλη του Τυρνάβου δεν υπάρχει μειονότητα Βλάχων, αλλά διαμένουν Έλληνες οι οποίοι μιλούν και τα βλάχικα. Είναι απορίας άξιο πώς το Ευαγγέλιο ενώ δεν διαβάζεται στα βλαχόφωνα χωριά να διαβάζεται στην πόλη του Τυρνάβου. Τέτοιες ενέργειες είναι σοβαρές και άπτονται ευαίσθητων εθνικών θεμάτων».

OI ΒΛΑΧΟΙ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΒΛΑΧΙΚΟ ZHTHMA

           

Με  τον τίτλο «Κουτσοβλαχικό ή Ρουμανικό ζήτημα» εννοούμε την επιδίω­ξη των Ρουμάνων να πείσουν με την προ­παγάνδα τους Βλάχους ή Κουτσόβλαχους (βλαχόφωνους) της Ελλάδας ότι α­ποτελούν ξεχωριστή μειονότητα που έλ­κει την καταγωγή της από τους Ρωμαίους και δεν έχει σχέση με τους Έλληνες.

Η ρουμανική προπαγάνδα εμφανί­στηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας (στα μέσα του 19ου αι­ώνα) στις περιοχές της Μακεδονίας (βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου) και της Ηπείρου (βιλαέτι Ιωαννίνων) και συνεχίστηκε χωρίς διακοπή μέχρι τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Οθωμα­νική Πύλη τήρησε ευμενή στάση απέναντι στους ρουμανίζοντες, γιατί πίστευε ότι η ακεραιότητα του οθωμανικού κράτους δεν κινδύνευε από την προπαγάνδα, α­φού τα μέλη της συνεργάζονταν με τις τουρκικές Αρχές και ήταν αντίθετα με την προσάρτηση εδαφών στην Ελλάδα.

Η επιδίωξη της ρουμανικής κυβέρνη­σης πριν από το Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ή­ταν να πείσει την Τουρκία και τις Μεγάλες Δυνάμεις να αναγνωρίσουν τους Κουτσόβλαχους ως μειονότητα αυτόνομη με ειδι­κά προνόμια, με την απιολογία ότι κινδύ­νευε από την καταπίεση που ασκούσε πά­νω της η Ελλάδα και το Οικουμενικό Πα­τριαρχείο. Με το ίδιο θέμα ασχολήθηκε αργότερα και η Ιταλία, η οποία με τα δικά της στρατεύματα και τους ρουμανίζοντες των βλαχόφωνων χωριών επιδίωξε το καλοκαίρι του 1917 και την κατοχική περίο­δο 1941-43 να δημιουργήσει το ανεξάρ­τητο βλάχικο κράτος της Πίνδου. Οι Ιτα­λοί απέβλεπαν το κρατίδιο αυτό να αποτε­λέσει προέκταση της Αλβανίας, την οποία είχαν μεταβάλει σε προτεκτοράτο τους.

Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ιτα­λοί ξαναθυμήθηκαν τα παλιά επεκτατικά τους σχέδια, και το Μάιο του 1960, η ιτα­λική κυβέρνηση υπέβαλε στα κατά τό­πους στρατηγεία του NATO έκθεση περί Αλβανίας, στην οποία αναφέρει, ότι οι βλαχόφωνοι που κατοικούν στην Αλβα­νία και στην Πίνδο είναι ρουμανικής εθνικότητας και ότι θεωρούν τους Βλά­χους της Μακεδονίας και της Ηπείρου συμπατριώτες τους. Οι Κουτσόβλαχοι δεν πρέπει να συγχέονται με τους Σαρακατσαναίους, των οποίων το γλωσσικό ιδίω­μα είναι καθαρά ελληνικό και δεν έχει καμία σχέση με την λατινογενούς προέ­λευσης γλώσσα των Βλάχων.

Τα σπουδαιότερα κέντρα της ρουμα­νικής προπαγάνδας επί τουρκοκρατίας αναπτύχθηκαν στις πόλεις Μοναστήρι, Κρούσοβο, Βέροια, Γευγελή, Θεσσαλο­νίκη, Γρεβενά και Ιωάννινα.

Σχετικά με την γεωγραφική κατανομή του κουτσοβλάχικου πληθυσμού στον ελ­ληνικό χώρο παρατηρούμε ότι οι Κουτσόβλαχοι στη Μακεδονία και την Ήπειρο εί­ναι εγκατεστημένοι σε χωριά που βρίσκο­νται στις ορεινές διαβάσεις και πλαγιές της Πίνδου (μέχρι τα Άγραφα), σε υψό­μετρο που κυμαίνεται από 800 έως 1.500 μέτρα. Εκτός από την Πίνδο είναι εγκατε­στημένοι στην οροσειρά Βαρνούντα, Βέρνου (Βίτσι) και 'Ασκιού (Πισοδέρι, Νυμφαίο, Κλεισούρα, Βλάστη), στο Βέρ­μιο (Σέλι, Κουμαριά, Ξηρολίβαδο), στα Πιέρια (Βλαχολείβαδο, Κοκκινοπλός, Φτέρη) και στην Αλμωπία ή Καρατζόβα. Διευκρινίζεται, ότι όσοι Κουτσόβλαχοι κατοικούν στη Θεσσαλία (Τρίκαλα, Λάρι­σα, Βελεστίνο, Τύρναβο, Ελασσόνα) και σε άλλες πόλεις όπως Ιωάννινα, Γρεβε­νά, Βέροια κ.λπ. προέρχονται κυρίως α­πό τους ορεινούς οικισμούς της Πίνδου.Για το ζήτημα των βλαχόφωνων ζωη­ρό υπήρξε το ενδιαφέρον όλων των ιστο­ρικών (ξένων και Ελλήνων), που ασχολή­θηκαν με την εξιστόρηση των γεγονότων της Χερσονήσου του Αίμου. Και ενώ από ιστορικής πλευράς έγινε σοβαρή προ­σπάθεια, από απόψεως πολιτικής οι ελ­ληνικές κυβερνήσεις σχεδόν αγνόησαν το θέμα και δεν επέδειξαν το ανάλογο εν­διαφέρον που απαιτούσαν οι περιστά­σεις. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μετά την α­πελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου από τον τουρκικό ζυγό (Βαλκα­νικοί Πόλεμοι 1912-13), η τότε ελληνική κυβέρνηση Βενιζέλου αναγνώρισε τους Κουτσόβλαχους των περιοχών αυτών ως μειονότητα, στην οποία επέτρεψε να έχει τα δικά της σχολεία και εκκλησίες.Οι πρώτες ενέργειες της ρουμανι­κής προπαγάνδας άρχισαν να εμφανί­ζονται στα βλαχόφωνα χωριά της Βό­ρειας Πίνδου το έτος 1859 από κάποι­ον ιερομόναχο ονομαζόμενο Αβέρκιο, ο οποίος καταγόταν από την Αβδέλλα Γρεβενών. Ο Αβέρκιος το έτος 1855 εί­χε μεταβεί στο Αγιο Όρος, με σκοπό να μονάσει στη Μονή Ιβήρων, στην οποία παρέμεινε τέσσερα χρόνια. Εκεί διεκδικώντας τη θέση του ηγουμένου, φΙλονίκησε με τους άλλους μοναχούς, οπότε απήλθε στη Βλαχία της Ρουμα­νίας, όπου μυήθηκε στα θέματα της προπαγάνδας. Το 1859 επέστρεψε στην επαρχία Γρεβενών, φέροντας μαζί του άφθονα χρήματα για εξαγορά συ­νειδήσεων, με σκοπό να δημιουργήσει τους πρώτους πυρήνες για την εξάπλω­ση του ρουμανισμού στις βλάχικες κοι­νότητες. Μετά την άφιξη του προσέλαβε επτά (7) νέους, των βλαχόφωνων χω­ριών και τους έστειλε να σπουδάσουν με υποτροφία στη Ρουμανία με σκοπό να επιστρέψουν μετά τις σπουδές στα χωριά τους και να χρησιμοποιηθούν ως όργανα της προπαγάνδας

Το Βλαχικο Ζητημα

 (Η ΑΠΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ)

Το ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής είναι ένα τεράστιο εθνικό θέμα από το οποίο δυστυχώς απουσιάζει ο απλός πολίτης και σχετικά με την Ελλάδα απουσιάζει ο νεο-Έλληνας. Στην χώρα μας οι "πολιτικές" συζητήσεις είναι συνηθέστατες, θέλοντας τους Έλληνες να έχουν πολιτικές απόψεις, χωρίς όμως κανείς να τους θέλει και ενημερωμένους.

Το οξύμωρο δηλαδή είναι οτι ένας λαός, που γνωρίζει ψήγματα του παρασκηνίου και της αληθινής ιστορίας, εκφράζεται με δογματισμό και στόμφο γιά τα θέματα αυτά και παίρνει πολιτική θέση που φυσικά δεν είναι σωστή γιατί δεν μπορεί να είναι και τεκμηριωμένη.

Τα μέσα μαζικής ενημερώσεως και οι πολιτικοί του τόπου μας, κάνουν καί λένε τα πάντα, ώστε οι Έλληνες να μην μπορούν ποτέ να συνθέσουν το "πάζλ" της πολιτικής και μάλιστα της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό γίνεται υποβαθμίζοντας, διαστρεβλώνοντας και αποκρύπτοντας γεγονότα. Η αντίληψη που θέλουν οι πολιτικοί μας να περάσουν στον λαό είναι ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής (και φυσικά όχι μόνο), συνεδριάζουν κάποιοι κυβερνητικοί σε ένα δωμάτιο και από τις αποφάσεις τους κρίνεται η πολιτική της χώρας. Είναι μία αστεία υπεραπλούστευση, που αποκρύπτει τον ρόλο των αληθινών αφεντικών και εντολοδοτών της χώρας μας από το 1822 και εντεύθεν. Είναι γεγονός ότι μέχρι ίσως τις αρχές του αιώνα μας η εξωτερική πολιτική των χωρών που εδικαιούντο να έχουν εξωτερική πολιτική (η Ελλάδα ακόμα μέχρι σήμερα δεν δικαιούται), εχαράσετο πράγματι σε κάποιες αίθουσες κάποιων υπουργείων εξωτερικών. Η λήψη αποφάσεων εγένετο κατόπιν συνθέσεως αναλυτικών αναφορών πρέσβεων, μυστικών υπηρεσιών, κατασκόπων και κυρίως οικονομικών και τραπεζικών οργανισμών.

Η άνοδος όμως του βιοτικού επιπέδου των λαών της "δύσεως" και η απόκτησις γνώσεων από αυτούς μέσω των εκπαιδευτικών οργανισμών που πολλαπλασιάστηκαν δραματικά στον αιώνα μας, είχε σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη μίας νέας δυναμικής παραμέτρου που ονομάζεται "κοινή γνώμη". Η σκόπιμη καταστροφή των παραδοσιακών αριστοκρατιών της δύσεως, και η επικράτησις του κοινοβουλευτισμού, υποχρεώνει αυτές τις χώρες να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν την κοινή γνώμη. Αυτή η κοινή γνώμη ταλαιπωρείται γιά δεκαετίες από αυτούς που ελέγχουν τα μέσα μαζικής ενημερώσεως και φυσικά λοιπόν υπάρχει αγωνία για το ποιοί θα ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ.

Η κοινή γνώμη όμως δεν αρκείται στα ΜΜΕ γιά την ενημέρωσή της αν αυτά δεν προβάλλουν απόψεις "αυθεντιών" και "σοβαροφανών επιστημόνων". Ο λόγος είναι ότι η εξουσία δεν δίνει στον πολίτη χωρίς περγαμηνές το "δικαίωμα" να "προσβάλλη" αυτούς τους αμφιβόλου ηθικής ή ποιότητος επιστήμονες επικαλουμένη το "επιστημονικό άσυλο" το οποίο όμως μπορεί να υπερβαίνη τα διάφορα όρια ελέω επιστήμης σύμφωνα με τα συμφέροντα της εξουσίας. Με άλλα λόγια, με τον μανδύα της επιστημονικής καλύψεως, προωθούνται, προβάλλονται και επιβάλλονται θέσεις και ιδεολογίες που είναι απαραίτητες γιά τον οποιοδήποτε εξουσιασμό η υπουργείο εξωτερικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραπάνω είναι ο Χίτλερ ο οποίος χρησιμοποίησε "επιστήμονες" (π.χ. Ρόζενμπεργκ) γιά να προβάλλη τις γελοιωδέστατες θεωρίες του περί Αρείων. Επίσης η αντι-Ελληνική σκευωρία περί Μακεδονίας χρειάστηκε να γεμίση με βιβλία τις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων και να αποκτήση πρώτα την επιστημονική της κάλυψη.

Μπορούμε με βεβαιότητα λοιπόν να ισχυρισθούμε οτι τα οποιαδήποτε σχέδια των υπουργείων εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον λαό με την μεγαλύτερη και πλουσιώτερη πολιτιστική παράδοση, δηλαδή τους Έλληνες, πρέπει απαραιτήτως να καλύπτονται από επιστημονικές θεωρίες και πλούσια επιστημονικά επιχειρήματα. Όταν λοιπόν επί παραδείγματι το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ συλλάβει ένα αντι-ελληνικό σχέδιο, πρώτα πρέπει να του δώση επιστημονικό μανδύα. Βρίσκει λοιπόν κάποια πανεπιστήμια με καθηγητάς ελεγχομένους από τις μυστικές υπηρεσίες, και δημιουργούν μελέτες, διαλέξεις σεμινάρια και δημοσιεύσεις που τεκμηριώνουν τα ζητούμενα.

Αυτή είναι η κατάντια μεγάλων πανεπιστημίων όπως το Columbia, New York University, Princeton, Harvard, Yale, M.I.T. κλπ με τεράστια προσφορά παλαιότερα αλλά στρατευμένα στο να υπηρετούν αφεντικά σήμερα. Δεν απομένει λοιπόν παρά να παρακολουθούμε τα λαμβάνοντα χώρα σε αυτά τα πανεπιστήμια γιά να προδιαγράψουμε μελλοντικά δεινά γιά το κράτος και το έθνος μας.

Μία τέτοια εκδήλωση-σεμινάριο δύο ημερών έγινε στις 30/11 και 1/12 του 1990 στο Πρίνστον. Το αθώο θέμα ήταν "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ". Το σεμινάριο ενετάχθη στο πρόγραμμα του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών!!! (θα έπρεπε να ονομαζόταν αντιελληνικών) καιχρηματοδοτήθηκε από τους τομείς ουμανιστικών σπουδών και ιστορίας και την προεδρία του Πανεπιστημίου. Έτσι υπάρχει μία σφαιρικότητα "επιστημονικών" όπλων εναντίον μας όπως εξελήχθη το σεμινάριο.

Στο σεμινάριο μιλούν αρκετοί Ελληνες και ελληνοαμερικανοί επιστήμονες με ενδιαφέροντα θέματα γενικού όμως ενδιαφέροντος και άνευ ουσίας. Θα έλεγε κανείς οτι προσεκλήθησαν γιά να διακοσμήσουν ένα σημαντικότατο για το State Depatment σεμινάριο. Μόνο ο Πάνος Γαβράς από το Harvard έχει σπουδαίο θέμα μιά και αναλύει τις εθνικές ταυτότητες και την θρησκευτικότητα των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Από τους άλλους Έλληνες, ο Σπύρος Βρυώνης αναλύει πως δημιουργούνται οι εθνικές ταυτότητες γενικά, ο Πάρης Κονόρτας μιλάει γιά τα εσωτερικά των ορθοδόξων στην οθωμανική εποχή, ο Κων. Τσουκαλάς γιά την θεωρία των ελληνικών τάξεων, ο Γ. Πετρόπουλος γιά την γενική ανάλυση και θεωρία των τάξεων, ο Νίκος Μουζέλης γιά την οικονομία της ελληνικής περιφέρειας και ο Νικ. Διαμαντόπουλος γιά την πολιτική και πολιτισμό της Ελλάδος στον 20ο αιώνα.

Οι οργανωτές βάλανε και τρείς τέσσερεις αμερικανούς γιά να σπάσει η μονοτονία και να μην είναι οι ομιλητές μόνο Έλληνες και Εβραίοι. Σκηνοθεσία τέλεια και απίθανη.....

Ετσι έχουμε από τους Αμερικανούς τον Roger Just να μελετά την διαμόρφωση των τάξεων, τον John Campbell να αναλύει την κοινωνία και πολιτική, τον W. McNeill γιά ότι του κάνει κέφι και την Nancy Bermeo γιά το ρομαντικό θέμα της ελληνικής χούντας......

Το κυρίως σεμινάριο όμως έχει άλλα θέματα που αναλύουν οι "άλλοι"!!!!

Το ζήτημα αποκαταστάσεως των προσφύγων του 1922 είναι το θέμα του Alex. Kitroeff, Πολιτική και Εθνικές ομάδες (σκοπιανοί) στην αγροτική Μακεδονία είναι η διάλεξη της Ricki Van Broeschoten, ο Mark Mazower αναλύει τον Βενιζέλο, η μεγάλη Molly Greene που πολύ θα μας απασχολήσει στο μέλλον αναρωτιέται αν οι Έλληνες υπό τους Οθωμανούς ήταν ....μεσαία τάξη. Αφήσαμε τελευταίον τον Nicholas Balamaci που είχε θέμα το"ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Ή ΕΘΝΟΤΗΤΑ; ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ ΒΛΑΧΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ". Εδώ σταματάμε και δίνουμε μεγάλη προσοχή. Στην διάλεξή του, περιληπτικά, αναφέρεται στην καταπίεση των βλάχων από την Ελλάδα, στην ανυπαρξία βλαχικών σχολείων, στην μη κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη μειονότητα από την Ελλάδα των Βλάχων και αναφέρεται σε ομάδες καταπιεζομένων βλάχων που ζητούν ελευθερία στον Ελλαδικό χώρο. Παρουσιάστηκε μάλιστα σαν εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος αυτών των ομάδων.

Η Ricki Van Broeschoten εξάλλου ισχυρίστηκε πως σε εμπιστευτικές συνομιλίες που είχε με κατοίκους της Μακεδονίας βρήκε καταπίεση και βία εναντίον των "Μακεδόνων" . Παρέμεινε γιά μεγάλο διάστημα στην Μακεδονία με έξοδα πληρωμένα απο την ...ΕΟΚ όπως η ίδια είπε. Δεν μας άφησε καμμία αμφιβολία ότι είναι πράκτωρ του Σιωνισμού και μάλιστα επίλεκτη όπως διαπιστώσαμε αργότερα.

Κάποιος που έχει εμπειρία από τέτοιου είδους εκδηλώσεις, μπορούσε εύκολα μέσα στην αίθουσα να εντοπίση τον υπεύθυνο άνθρωπο του State Department που θα ήταν επιφορτισμένος να κρατά σημειώσεις και να δημιουργήση ένα πόρισμα γιά τους προϊσταμένους του. Το άτομο αυτό ήταν μία κυρία που καθόταν συνεχώς ανάμεσα στον κύκλο κάποιων οργάνων του σιωνισμού του Πρίνστον έχοντας διαρκώς κουβέντα μαζί τους. Πρέπει να είχε μεγάλη επιρροή στο κύκλωμα αυτό.

Κατά την διάρκεια των ερωτήσεων, μετά τις διαλέξεις, κρατούσαν σημειώσεις γιά τα άτομα πού υπέβαλαν ερωτήσεις. Εντόπισαν έναν Έλληνα ακροατή που έδειχνε πλήρης γνώστης των θεμάτων του Ελληνισμού. Η αντίδρασή τους ήταν άμεση και αντίγραφο πιστό των μεθόδων της Μοσσάντ. Στο (μοσσαντικής προέλευσης) βιβλίο "ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΜΟΣΣΑΝΤ" εκδόσεις ΠΟΝΤΙΚΙ, προσδιορίζεται επακριβώς ο τρόπος που η Μοσσάντ στρατολογεί ή μάλλον προσλαμβάνει αυτούς που χρειάζεται. Η πρώτη συνταγή είναι το άμεσο πλησίασμα

Όπως μας είπε αργότερα ο Έλληνας αυτός, τον πλησίασε η κυρία του State Department με την εκλεκτή του σιωνιστικού παραρτήματος του Πρίνστον την Molly Greene και του επρότειναν να προσληφθή και να δώση διαλέξεις στο State Department περί σύγχρονης Ελλάδος επί πληρωμεί. Έτσι θα γινόταν πλέον δικός τους. Αυτός αρνήθηκε αλλά είδαμε τις κυρίες να πλησιάζουν τον Πάνο Γαβρα χωρίς να γνωρίζουμε το αποτέλεσμα. Αυτή η διαδικασία εντάξεως επιστημόνων κυρίως, σε σιωνιστικά γρανάζια είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική ειδικά σε Έλληνες.

Οι προσπάθειες του σιωνισμού να εξαρθρώση και διαμελίση την Ελλάδα είναι συντονισμένη και άριστα ενορχηστρωμένη. Αυτά τα προγράμματα των τμημάτων Ελληνικών σπουδών επιλεγμένων ξένων πανεπιστημίων έχουν ιδρυθή κυρίως από σιωνιστικά κεφάλαια και αποβλέπουν εις το να εντοπίζουν και να εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες του Ελληνισμού με σκοπό να τον αποδυναμώσουν και να τον καταστήσουν ανίσχυρο να αντιταχθή στα μακροχρόνια σχέδιά τους γιά την Ανατολική Μεσόγειο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
 
Η έκθεση του State Department το επόμενο καλοκαίρι αναφέρθηκε σε δέκα τέσσερεις (14) εθνικές μειονότητες στην Ελλάδα. Βασισμένη κυρίως στις διαλέξεις του Πρίνστον.

Είναι σχεδόν αδύνατο να περιγράψη κανείς το τι ανθελληνικό (όπως και ΑΝΤΙ-ΑΡΜΕΝΙΚΟ) συμβαίνει στο Πρίνστον. Θα κάνουμε στο μέλλον προσπάθειες να το προσεγγίσουμε. Εκπληκτικό όμως ήταν ότι στην αίθουσα του Πρίνστον όπου οι ανθέλληνες τεκμηρίωναν την προπαγάνδα περί ΒΛΑΧΙΚΟΥ και άλλοι ανθέλληνες ήλεγχαν τις αντιδράσεις όλων, κάποιος ακροατής επίσημος και μέλος της ελληνικής κυβερνήσεως ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ως ώφειλε σαν Ελλην. Ήταν ο Κώστας Σημίτης. Οι άνθρωποι της αμερικανικής κυβερνήσεως που παρακολουθούσαν τις αντιδράσεις του θα έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι διότι απεδεικνύετο εθνικά ουδέτερος και άρα σωστό πιόνι για προώθηση. Εξ άλλου οι διαλέξεις και τα συμπόσια αυτού του είδους δεν αποβλέπουν σε τίποτε άλλο παρά στην στρατολόγηση ενδοτικών ακαδημαϊκών και πολιτικών τέτοιων που να βάζουν τα νεοταξίτικα και μικροοικονομικά συμφέροντα πιό πάνω από τα δίκαια του λαού που τους εμπιστεύθηκε και τους εψήφισε....

 Πρόσφατα η Ρουμανία εξεβίασε το Βελιγράδι να αναγνωρίσει «βλάχικη μειονότητα» στη Σερβία, ενώ η ρουμανική προπαγάνδα συνεχίζεται – και στην Ελλάδα. Ως γνωστόν, ευθύς μετά την ίδρυσή της η Ρουμανία επί τουλάχιστον 73 συνεχή χρόνια μεταξύ 1870-1943 δαπάνησε ποταμούς χρυσού για να πείσει τους βλαχόφωνους Ελληνες ότι τάχα «είναι Ρουμάνοι», αλλά απέτυχε οικτρά. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον απαράβατο κανόνα. Από το 1960 συνεχίζει με ηπιότερους τρόπους την προσπάθεια εκμαυλισμού, προσφέροντας υποτροφίες και άλλα προνόμια σε οποιονδήποτε Βαλκάνιο νέο, προερχόμενο απλώς από βλαχόφωνη οικογένεια, έστω και μεικτή. Απέτυχε στην Ελλάδα, αλλά έχει επιτυχίες στα Σκόπια και στην Αλβανία.

Στους καιρούς μας, ωστόσο, το ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο στη ρουμανική προπαγάνδα. Τα τελευταία 25 χρόνια ισχυρά ξένα κέντρα επιχειρούν συστηματικά να αναγνωρισθεί διεθνώς στα Βαλκάνια ένα ξεχωριστό «Διαπεριφερειακό Εθνος Βλάχων» με αντίστοιχες «μειονότητες» σε καθεμιά βαλκανική χώρα. Ο στόχος είναι προφανής: εσωτερικές έριδες έως συγκρούσεις στα σπλάχνα του καθενός λαού, αποσταθεροποίηση των επιμέρους βαλκανικών κρατών χωριστά και τελικά περαιτέρω κατακερματισμός της Βαλκανικής.

Η βαλκανική χερσόνησος είναι κρίσιμος γεωπολιτικός χώρος επειδή αποτελεί τον συντομότερο στρατηγικό διάδρομο προς/από τα κοιτάσματα της Κασπίας και ελέγχει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επειδή τη διασχίζουν οι ενεργειακοί αγωγοί, όπου αναμετρούνται η Ουάσιγκτον με τη Μόσχα. Γι’ αυτόν τον σκοπό τα ξένα κέντρα επικαλούνται το γεγονός ότι Βλάχοι σήμερα υπάρχουν σε Αλβανία, Σερβία, Σκόπια, Βουλγαρία, Ρουμανία και Ελλάδα. Ετσι όντως συμβαίνει. Ωστόσο, αμάχητα κρατικά αρχεία, αυτοκρατορικά διατάγματα, μνημεία, επιτύμβια, μέγαρα, εμπορικά κέντρα και επιστημονικά συγγράμματα ξένων ιστορικών, τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην Αυστροουγγαρία, μαρτυρούν διαχρονικά από τον 16ο κιόλας αιώνα ότι όλοι αυτοί ανεξαιρέτως οι Βλάχοι προήλθαν από τα περιώνυμα βλαχοχώρια του ευρύτερου ελληνικού χώρου, καμάρωναν ότι είναι Ελληνες, καλλιέργησαν και μετέδωσαν την ελληνική παιδεία, μετέδωσαν τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, συνέδραμαν πρωταγωνιστικά το Γένος να απελευθερωθεί και χρύσωσαν τη μικρή Ελλάδα μόλις απελευθερώθηκε. Τα αμάχητα αυτά τεκμήρια πιστοποιούν την εθνική ταυτότητα της βλαχόφωνης Ρωμιοσύνης μας στη Διασπορά με ονοματεπώνυμο, τόπο καταγωγής, επάγγελμα και χρονολογία αυτών των Βλάχων.

Στις χώρες της μετέπειτα Γιουγκοσλαβίας, Αυστρίας και Ουγγαρίας, οι Ελληνες Βλάχοι απέκτησαν μυθικές περιουσίες, τεράστια κτήματα, ισχυρότατες τράπεζες, περίλαμπρα μέγαρα και τίτλους ευγενείας στον αυτοκρατορικό οίκο των Αψβούργων. Αφού είχαν ανθήσει στη Βενετία, επικρατούσαν στη Ριέκα και στην Τεργέστη. Κυριάρχησαν στη Βούδα, την Πέστη και τη Βιέννη, όπου έκτισαν μνημειώδεις ελληνικούς ναούς και θεόρατα καραβάν σαράι για τα καραβάνια τους, ανέπτυξαν ισχυρότατες επιχειρήσεις, έγιναν μεγάλοι τραπεζίτες, βαρώνοι και μυστικοσύμβουλοι του αυτοκράτορα. Στην Πέστη, οι Ελληνες δεν ανέχονται να εκκλησιάζονται στη σερβική εκκλησία και ζητούν άδεια να κτίσουν δική τους. Την ελληνική αίτηση «υπογράφουν 300 ελληνικές οικογένειες εξ ων τα 2/3 Μακεδονόβλαχοι. Οι 177 οικογένειες κατάγονται από τη Μοσχόπολη. Ο έρανος για τον ναό απέδωσε 32.454 χρυσά φλωριά. Τα 26.000 έδωσαν Μοσχοπολίτες: 40.000 φράγκα ο Αλέξανδρος Λέπωρος, 2.000 χρυσά φλωριά ο Ναούμ Μέσκα και ο Γεώργιος Χριστοδούλου». Ο μεγαλοπρεπής ελληνικός ναός της Πέστης εγκαινιάζεται το 1770 και αφιερώνεται στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Την ίδια εποχή, οι Ρωμαίοι Μακεδονόβλαχοι στη σερβική πόλη Στάμπατς συντηρούν τέσσερα ελληνικά σχολεία: αρρεναγωγείο, παρθεναγωγείο, γυμνάσιο και επαγγελματική σχολή.

Μόλις ιδρύθηκε το πρώτο ελεύθερο κράτος, πρώτοι εξ όλων των Ελλήνων οι Βλάχοι της Βιέννης το 1830 αποστέλλουν στον κυβερνήτη την πλουσιοπάροχη βοήθειά τους για τα ορφανά του Αγώνα. Στις 16 Μαΐου 1830, ο κυβερνήτης Ιω. Καποδίστριας έγραφε στον Βλάχο μεγιστάνα Γεώργιο Σ. Σίνα, γενάρχη των ομωνύμων μεγάλων εθνικών ευεργετών, τα εξής: «Εδέχθημεν μετά πολλής ευγνωμοσύνης την ποσότητα των 2.007/100 διστήλων τα οποία μετά των εν Βιέννη συμπολιτών σας Γραικο-Βλάχων προσεφέρετε δωρεάν (…) Είθε το ιδικόν σας παράδειγμα να εγείρη και άλλους ομογενείς (…) Εκφράζομεν προς σε, Κύριε, και προς τους συμπολίτας σου Γραικο-Βλάχους πολλήν ευγνωμοσύνην εκ μέρους των ορφανών και, παρ’ ημών, την εξαίρετον υπόληψιν».

Ενδεικτικά σημειώνεται ότι Βλάχοι στα σύγχρονα Βαλκάνια ήσαν ο υπουργός Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Κότσα Πόποβιτς και ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Χάρι Κόστοφ. Βλάχικες ρίζες επίσης έχουν στη Σερβία ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας Μπόρις Τάντιτς, στην Αλβανία ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης Εντι Ράμα και στην Ελλάδα ο πρόεδρος της Ν. Δ. Αντώνης Σαμαράς.

Σ’ αυτό, λοιπόν, το ελληνικό υπόστρωμα των Βαλκανίων επιχειρείται τώρα να αναγνωρισθεί διεθνώς ένα χωριστό «Διαπεριφερειακό Εθνος Βλάχων»! Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν. Αλλά ας έχουν γνώση και οι φύλακες.

Ο Ελεύθερος Ελληνισμός έχει μόνο μία γλώσσα:
την Ελληνική

---

Ποιοί κρύβονται πίσω από το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ);

Στα μέλη του ΚΕΜΟ συγκαταλέγονται ο συνταγματολόγος και συνεργάτης του Προκόπη Παυλόπουλου Νίκος Αλιβιζάτος, ο εβραϊκής καταγωγής νομικός Χρήστος Ροζάκης (Ρόζενσταϊν), η δικηγόρος και συνήγορος κάθε υπόπτου για τρομοκρατία Γιάννα Κούρτοβικ, η πανεπιστημιακός και σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου Μαριλένα Κοππά, η σλαβολόγος και εμπειρογνώμων του υπουργείου Εξωτερικών Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, ο νομικός Χρήστος Γιακουμόπουλος, οι ερευνητές του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Βασίλης Γούναρης και Ιάκωβος Μιχαηλίδης, οι πανεπιστημιακοί Λένα Διβάνη, Αλέξης Ηρακλείδης, Δώρα Λαφαζάνη και Ελένη Σελλά - Μάζη. Η καταστροφική αυτή οργάνωση έχει επιλέξει ως κέντρα δραστηριότητας του την Θεσσαλονίκη (για τους Βουλγαροσκοπιανούς), την Κομοτηνή (για τους Πομάκους και Τούρκους), την Λάρισα (για τους Βλάχους) και την Λιβαδειά (για τους Αρβανίτες).

“ΕΙΜΑΙ ΒΛΑΧΟΣ,
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!”

Μιλάει
ένας 82χρονος βλάχος
από την ορεινή Πίνδο

   

    - Για το ότι σήμερα οι βλάχοι έχουν ελληνική συνείδηση (την ψευδαίσθηση δηλαδή, ότι είναι απόγονοι δήθεν των αρχαίων ελλήνων) δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία. Έγιναν όμως, χωρίς να έχουν κάποια άμεση φυλετική σχέση με τούς αρχαίους έλληνες.

     - Δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι οι βλάχοι είμαστε έλληνες, ενώ μιλάμε λατινικά.

     - Την ελληνική γλώσσα μάς την επέβαλε δια τής βίας ο νεοελληνικός εθνικισμός. Στο χωριό μου, όταν ήμουν μικρός, είχε στείλει ένα δάσκαλο ο Μεταξάς, που μάς κτυπούσε, όποτε μάς ξέφευγε και μιλούσαμε στη μητρική μας γλώσσα, τα βλάχικα.

     - Αναγνωρίζω όμως, το ότι το νεοελληνικό κράτος με έκανε έλληνα, παρά τού ότι δεν είμαι, και νοιώθω την Ελλάδα ως θετή μου πατρίδα.

     Αυτά διευκρίνισε -μεταξύ πολλών άλλων ιστορικών, λαογραφικών κ.ά. στοιχείων-  στην «Ελεύθερη Έρευνα» σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί του, ένα βλάχος, ο κ. Γιώργος Μαυρομμάτης (82 ετών σήμερα), ο οποίος κατάγεται από την Τζούρτζια, ένα βλαχοχώρι τής ορεινής Πίνδου.

     Ακολουθεί απομαγνητοφωνημένο το πλήρες κείμενο τής συζήτησης.

  

     Αριστερά: Ο κ. Μαυρομμάτης τη δεκαετία τού ΄50, ως ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής Α΄ Εθνικής, ενώ κερδίζει κεφαλιά με τη φανέλα τού Αθηναϊκού.

     Δεξιά: Αριστερά όρθιος σε μια σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του κατά τη διάρκεια  τελετής βράβευσης παλαιμάχων ποδοσφαιριστών.

 

    «Ε.Ε.»: Από πού προέρχεται η λέξη βλάχος;

     - Είναι γοτθικής προέλευσης και σημαίνει αυτόν, που μιλάει λατινικά.

 

    «Ε.Ε.»: Tο κουτσόβλαχος;

     - Προέρχεται από ένα χωριό τής Βουλγαρίας, το Κιουτσιούκ Καϊναρτζή, όπου υπογράφτηκε η ομώνυμη συνθήκη μεταξύ των τούρκων, που είχαν χάσει τον πόλεμο τότε (1768-1774) και των ρώσων. Με τη συνθήκη αυτή απέκτησαν δικαιώματα όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί των κατεχόμενων εδαφών, μεταξύ των οποίων ήταν κι οι ορθόδοξοι βλάχοι, που κατοικούσαν στον ελλαδικό χώρο, όπου εκείνο τον καιρό ζούσαν διάφοροι λαοί με διάφορες θρησκείες. Έτσι λοιπόν, από αυτό το χωριό, το Κιουτσιούκ Καϊναρτζή, οι τούρκοι ονόμασαν τούς βλάχους τού ελλαδικού χώρου κιουτσούκ-βλάχους  (κιουτσόβλαχους ―› κουτσόβλαχους), για τούς οποίους έλεγαν, ότι αυτοί ήταν τής συνθήκης Κιουτσούκ Καϊναρτζή, κιουτσούκ-βλάχοι, μην τούς πειράζετε, δεν είναι σαν τούς άλλους, είναι ελεύθεροι να πιστεύουν ό,τι θέλουν.

 

     «Ε.Ε.»: Ποιοί είναι οι βλάχοι, επομένως;

     - Οι βλάχοι είναι οι αρχαίοι δακοί, οι οποίοι κατάγονταν από τούς θράκες, που έμεναν στη βόρειο Ιταλία περί το Σάβο ποταμό, παραπόταμο τού Δούναβη κι εκλατινίστηκαν. Ήταν λαός σκληροτράχηλος, που παρενοχλούσαν τούς ρωμαίους, οι οποίοι με κανένα τρόπο δεν μπορούσαν να τούς υποτάξουν. Έτσι λοιπόν, εξ ανάγκης, ο αυτοκράτορας Τραϊανός περί το 100 μ.Χ., τούς εκδίωξε και απωθώντας τους έφτασαν μέχρι τη σημερινή Ρουμανία, η οποία πήρε το όνομά της από τούς ρωμαίους κι αυτό επειδή εγκαταστάθηκαν εκεί οι δακοί.

   

Οι πρόγονοί μας λοιπόν, οι δακοί, βλέποντας πως το έδαφος ήταν έφορο, εγκαταστάθηκαν εκεί για πάντα, στην περιοχή, που ονομάστηκε Βλαχία. Η Βλαχία μαζί με άλλες περιοχές, όπως η Τρανσυλβανία κ.λπ. αποτέλεσαν το κράτος τής σημερινής Ρουμανίας. Από εκεί και σε διάφορες χρονικές περιόδους και για διάφορους λόγους, μετανάστευσαν προς άλλα μέρη, όπως Βουλγαρία, Σκόπια, Σερβία, Ελλάδα (περί το 1100 μ.Χ.) κ.λπ..

 

Εγκυκλοπαιδικό λεξικό «Πάπυρος Λαρούς», λήμμα «Βλάχοι».

    Οι βλάχοι τής Ελλάδας αναφέρονται κατά πρώτον στην Ιστορία το 976 μ.Χ. από τον ιστορικό Κεδρηνό. Αργότερα τούς αναφέρει κι ένας άλλος ιστορικός, ο Κεκαυμένος, ως ποιμένες, ζώντες βίο ληστρικό σε απόκρημνες και δύσβατες περιοχές. Επί αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ οι βλάχοι αναφέρονται από όλους τούς ιστορικούς τής εποχής εκείνης.

     Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές, Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο, Στερεά κ.α.. Για την ιστορία θα αναφέρω, ότι οι βλάχοι όλων των περιοχών τής Βαλκανικής είχαν επανειλημμένα επαναστατήσει εναντίον των κρατών που διέμεναν και μάλιστα το 1183 ίδρυσαν το Μέγα Βλαχικό Κράτος, που εκτεινόταν από τη Βουλγαρία μέχρι τον Αξιό ποταμό τής Μακεδονίας με ηγεμόνα τον Ιωάννη Γιαννίτση (Ιωαννίτση).

Kατανομή των βλάχων στην Πίνδο και στην Ήπειρο στα τέλη τού 20^ού αιώνα.

 

     «Ε.Ε.»: Αν οι βλάχοι κατάγονται από τούς αρχαίους θράκες, αυτό δεν σημαίνει, ότι είναι έλληνες;

     - Όχι, λάθος! Ποτέ η Θράκη δεν ήταν ελληνική. Στην αρχαιότητα ζούσαν πολλές φυλές εκεί, η δε έκτασή της περιλάμβανε τη σημερινή Βουλγαρία, τη Σερβία, τα Σκόπια, μέχρι το Δούναβη, ενώ έφτανε μέχρι τα μέρη τής σημερινής Τουρκίας, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα τού Μαρμαρά.

     Δείτε στην εγκυκλοπαίδεια τού «Ηλίου» για παράδειγμα, ότι στην αρχαία Θράκη θεωρούσαν ακόμα και μεγάλο μέρος τής βορείως τού Δούναβη περιοχής «κατοικούμενον κατά την αρχαιότητα υπό των γετών και δακών, θρακικών και τούτων εθνών... Οι θράκες, μετά των ελλήνων και των ιλλυριών, είναι οι καθ΄ αυτό αυτόχθονες τής χερσονήσου τού Αίμου». Κατά τούς ιστορικούς χρόνους η Θράκη έφτανε πολύ βορειότερα εισχωρούσα στη Σκυθία και σε όλη τη βορειοανατολική Ευρώπη, με σύνορα ακαθόριστα.

Βάρβαροι θεωρούνταν οι θράκες την εποχή τού Στράβωνα.

 

     «Ε.Ε.»: Τι ήταν το βλάχικο κράτος τής Πίνδου;

     - Όταν τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο καταλήφθηκε η Ελλάδα, οι ιταλοί θέλησαν να μάς διεκδικήσουν, ως ιταλικής καταγωγής. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν ορισμένοι βλάχοι και πήραν την άδεια τού Μουσολίνι, για να δημιουργήσουν ένα κράτος βλάχικο υπό την ιταλική επιρροή. Τη Θεσσαλία την είχαν οι γερμανοί, ήταν ευκαιρία για το Μουσολίνι να διεκδικήσει κι αυτός ένα κομμάτι. Έτσι και με την άδεια τού Χίτλερ δημιούργησε ένα πριγκηπάτο, το λεγόμενο κράτος τής Πίνδου.

     Είχε πρόεδρο ένα ρουμανόβλαχο, τον Διαμαντέσκου, από το χωριό Βίτολα τού Μοναστηρίου (στα σημερινά Σκόπια). Αρχηγός τού στρατού, που αποτελείτο από 175 άνδρες, τούς λεγόμενους λεγεωνάριους (το όνομα ήταν από τούς ρωμαίους), ήταν κάποιος Ραπότικας. Αυτός ήταν παληός μακεδονομάχος, που όταν έφαγαν τα λεφτά και σταμάτησε το πλιάτσικο (σ.σ.: το οποίο ο νεοελληνικός εθνικισμός έχει ονομάσει Μακεδονικό Αγώνα, βλ. Μακεδονικός Αγώνας: Από το μύθο... στην Ιστορία), ο Ραπότικας άρχισε δικό του ανεξάρτητο πλιάτσικο, για να ζήσει. Τότε τον βρήκε ο Διαμαντέσκου και τον έκανε αρχηγό τού πριγκηπάτου. Ο Ραπότικας ήταν τότε γύρω στα 65.

     Σημαία τού κράτους ήταν η λύκαινα των αρχαίων ρωμαίων, που βύζαινε το Ρώμο και το Ρωμύλο, ιδρυτές τής Ρώμης. Πρωθυπουργός ήταν ο Ματούσας.

     Το κράτος αυτό το διέλυσε ο Μπελής, κατόπιν διαταγής τού Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος έσφαξε όλους τούς λεγεωνάριους και τούς έγδαρε ζωντανούς ρίχνοντας στις σάρκες τους καυτό λάδι και αλάτι. Τον Ραπότικα τον συνέλαβαν σε μια ταβέρνα στη Λάρισα, όπου γλεντούσε με μια γυναίκα και τον σκότωσαν στο δρόμο πηγαίνοντας για το Αρχηγείο.

     Όσο για τον πρόεδρο, τον Διαμαντέσκου, τον κάλεσαν οι ρουμάνοι, για να δώσει λόγο, γιατί συνεργάστηκε με τούς ιταλούς, δεδομένου, ότι θεωρώντας τούς βλάχους μειονότητά τους, τούς διεκδικούσαν κι αυτοί. Έτσι λοιπόν, μη βρίσκοντας επαρκείς τις δικαιολογίες του, τον σκότωσαν.

Ταβέρνα σε ένα από τα βλαχοχώρια τής ανατολικής Πίνδου, την Αβδέλα: «La fitsiourlou di la moundi», που στα βλάχικα σημαίνει «το αγόρι τού βουνού». Η γλώσσα των βλάχων είναι λατινογενής.

 

     «Ε.Ε.»: Τι είναι η βλάχικη γλώσσα;

     - Σάς λέω τούς αριθμούς για παράδειγμα, πρώτα στα λατινικά (ιταλικά) και μετά στα βλάχικα: Ούνα - ούνου, ντούε - ντούου, τρε - τρε, κουάτρο - κουάτρο, τσίνκουε - τσίντζι, σέι - σέι, σέτε - σέτε κ.λπ.. Άλλα παραδείγματα: Γκαλίνα - γκαλίν (κότα), λα κάζα - λα κάσα (σπίτι), ίο βόι - ιό βόι (εγώ θέλω), πάνε - πούνι (ψωμί), φόρφικα - φόρφικα (ψαλίδι), άκουα - άκου (νερό) κ.λπ.. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η γλώσσα μας είναι λατινική (ιταλική). 

   

Πώς μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι είμαστε έλληνες και μιλάμε λατινικά; Ποιός ο λόγος να αμφισβητούμε τη δήθεν ελληνικότητά μας; Εκτός κι αν τρελλαθήκαμε. Όχι δεν τρελλαθήκαμε! Απλά, είμαστε μυθομανείς, όπως λέει και η νύφη μου, η καρακατσάνα. Δηλαδή πλάθουμε μύθους και στο τέλος τούς πιστεύουμε κι εμείς οι ίδιοι, ότι είναι αληθινοί.      Για το ότι σήμερα έχουμε ελληνική συνείδηση, ότι δηλαδή είμαστε δήθεν απόγονοι των αρχαίων ελλήνων, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία. Γίναμε, χωρίς να έχουμε κάποια άμεση φυλετική σχέση με τούς έλληνες. 1000 χρόνια ζούμε εδώ, φυσικό είναι να θεωρούμαστε, ότι κι οι υπόλοιποι, όχι όμως, ότι έχουμε και φυλετική σχέση με τούς αρχαίους έλληνες... Από θεωρητικούς τού νεοελληνικού εθνικισμού ακούς βέβαια πολύ  μεγάλες ανοησίες. Ένας ρωμιός ακαδημαϊκός σε μια διάλεξή του έφτασε να μάς κάνει και φελλάχους λέγοντας, ότι η λέξη βλάχος είναι το φελλάχ!

     Η γλώσσα μας βέβαια σήμερα δεν ταιριάζει απόλυτα με την ιταλική, που είναι κι αυτή βέβαια λατινική, διότι με την πάροδο των αιώνων έχει κατά κάποιο τρόπο εκφυλιστεί. Σκεφτείτε, ότι από τότε έχουν περάσει σχεδόν 2000 χρόνια. Η γλώσσα μας ταιριάζει όμως απόλυτα με τη γλώσσα των κατοίκων τής Βλαχίας κι όχι με τη γλώσσα των άλλων ρουμάνων. Από τη Βλαχία, όπως είπαμε, φύγαμε πριν από 1000 περίπου χρόνια.

     Ακόμα και σήμερα, οι βλάχοι μιλάμε τη γλώσσα μας. Στο χωριό μου, τη Τζιούρτζια, τουλάχιστον οι ορεσίβιοι, μιλάνε 100% βλάχικα, όχι ελληνικά. Όσοι κατέβηκαν κάτω μιλάνε κι ελληνικά.

Στα νιάτα τους, παρά τις διώξεις τους από το νεοελληνικό εθνικισμό, όλοι σχεδόν ήξεραν και μιλούσαν τα βλάχικα. Σήμερα, η γλώσσα τους ακούγεται όλο και λιγότερο. Οι κυράδες από το Μέτσοβο πάντως, μπορούν μια χαρά να συννενοηθούν στη γλώσσα των προγόνων τους.

 

     «Ε.Ε.»: Την ελληνική γλώσσα τη μάθατε επειδή το θέλατε ή σάς υποχρέωσαν;

     - Ο Μεταξάς μάς την επέβαλε. Είχε δώσει διαταγή κι ερχόταν ένας δάσκαλος θυμάμαι στο χωριό μας κάθε καλοκαίρι και μάς έκανε υποχρεωτικό καθημερινό μάθημα ελληνικών. Εγώ ήμουν τότε 7 - 8 χρονών. Όποιος τολμούσε να μιλήσει βλάχικα, είχε μια βίτσα ο δάσκαλος, ένα χοντρό ξύλο και μάς κτύπαγε στα χέρια. Να μιλάμε ελληνικά, όχι βλάχικα, διότι μάς διεκδικούσε η Ρουμανία.

     «Ε.Ε.»: Γιατί οι ρουμάνοι σάς θεωρούν δικούς τους και προβάλουν κατά καιρούς θέμα μειονότητας με την Ελλάδα;

     - Απλούστατα, γιατί από εκεί ξεκινήσαμε κι ήρθαμε στην Ελλάδα. Και όπως θεωρούν, ότι κι αυτοί κατάγονται από τούς αρχαίους δακούς, όπως κι εμείς, μάς διεκδικούν. Υπ΄ όψη, ότι όταν πάμε στη Ρουμανία μάς παρέχουν διάφορες διευκολύνσεις και δικαιώματα. Να σπουδάζουν για παράδειγμα τα παιδιά μας στα πανεπιστήμιά τους δωρεάν και χωρίς εξετάσεις, μάς παρέχουν δωρεάν εισιτήρια στις συγκοινωνίες, δωρεάν φαγητό κ.λπ..

   

Εδώ έχω να υπενθυμίσω κάτι: Όπως είπαμε, βλάχοι υπάρχουν και στη Σερβία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία κ.λπ.. Το ερώτημα: Άν οι βλάχοι είναι έλληνες, τότε κι αυτοί οι βλάχοι σε αυτά τα κράτη είναι επίσης έλληνες! Γιατί δεν τούς έχει διεκδικήσει ποτέ η Ελλάδα κι ο νεοελληνικός εθνικισμός, που αρέσκεται να μιλάει για χαμένες πατρίδες και αδούλωτα αδέλφια μας;Υπάρχει απάντηση; Ασφαλώς όχι!

     Να κι ένα ντοκουμέντο, για το άν οι βλάχοι είναι έλληνες: Η επιστολή τού Αλέξανδρου Υψηλάντη προς τούς βλάχους, όταν ξεκίνησε η επανάσταση στη Μολδοβλαχία το 1821. Δεν αποκαλεί τούς βλάχους έλληνες, αλλά δάκες.

 

   

     Όταν αρχές Μαρτίου 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης έφτασε στα σύνορα τής Βλαχίας, έβγαλε προκήρυξη προς τούς βλάχους, στην οποία αποκαλούσε τούς βλάχους δάκες κι όχι έλληνες και διαχώριζε σαφώς την πατρίδα τους από την δική του.

 

     «Ε.Ε.»: Γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις ανέκαθεν σάς θεωρούν έλληνες, ενώ δεν είστε;

     - Από θέμα σκοπιμότητας. Κι έχουν δίκιο. Αν δεν μάς θεωρούσαν έλληνες, τότε αυτόματα τίθετο θέμα μειονότητας με όλα τα επακόλουθα. Έτσι λοιπόν, μάς θεωρούν έλληνες και κλείνει το θέμα. Για την Ελλάδα βέβαια, όχι για τη Ρουμανία, η οποία πάντοτε θα μάς διεκδικεί κι αυτή με το δίκιο της, βέβαια.

     Να λέμε, όμως και την αλήθεια. Η Ελλάδα μάς θεωρεί έλληνες και δεν κάνει καμμία διάκριση σε βάρος μας. Τα δικαιώματά μας σε όλους τούς τομείς είναι όπως για όλους τούς έλληνες. Από εκεί και πέρα είναι θέμα ικανότητας και αξίας να φτάσουμε σε ανώτατα αξιώματα, όπως και μέχρι την πρωθυπουργίας, σαν τον Κωλέττη, τον Λάμπρου κ.λπ. και σαν τον Αβέρωφ, βλάχο από το Μέτσοβο, που κι αυτός παραλίγο να φτάσει.

     Είμαι βλάχος, δεν είμαι έλληνας! Αναγνωρίζω όμως, ότι το ελληνικό κράτος με έκανε έλληνα δίχως να είμαι και την Ελλάδα θετή πατρίδα μου, πράγμα, που οφέλησε κι εμένα και όλους τούς βλάχους, παρά να ήμασταν μειονότητα. Θλίβομαι όμως, γιατί η ένδοξος αυτός τόπος κυβερνήθηκε από ανίκανους και ανάξιους πολιτικούς κατά το πλείστον με αποτέλεσμα η χώρα σήμερα να φτάσει στο χείλος τής καταστροφής, που τελικά, δεν θα το αποφύγουμε. Θα ξαναγυρίσουμε στο μεσαίωνα με πείνα, φτώχεια, δυστυχία, εξαθλίωση και σκοτάδι.

Ένας βλάχος στη ρωμαίικη παράδοση τού Καραγκιόζη: Ο Μπάρμπα-Γιώργος, ένας μεγαλόσωμος ορεσίβιος βλάχος.

     «Η Βλαχία, ήταν το βορειοδυτικό τμήμα τής Θεσσαλίας, που είχε αυτό το όνομα λόγω των βλάχων νομάδων ρουμανικής καταγωγής, οι οποίοι κατοικούσαν εκεί, όπως σήμερα στην ορεινή περιοχή». Από το βιβλίο "Excursion dans la Thessalie turque en  1858", το οποίο έγραψε ο γάλλος αρχαιολόγος - περιηγητής, Leon Heuzey, κατά τη διάρκεια τής παραμονής του στη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.

 

     «Ε.Ε.»: Από πού ήταν οι μεγάλοι ευεργέτες; Δεν ήταν ηπειρώτες;

     - Στο σχολείο διδάχτηκα, ότι όλοι αυτοί οι μεγάλοι ευεργέτες: Σίνας, Ζάππας, Τοσίτσας (Αβέρωφ) κ.λπ., ήταν ηπειρώτες. Δεν είναι όμως, ακριβώς έτσι. Όλοι αυτοί ήταν βλάχοι, αλλά επειδή έμεναν στην Ήπειρο, τούς παρουσιάζει το ελληνικό κράτος ως ηπειρώτες.

     Και ο Ρήγας Φεραίος βλάχος ήταν, όπως κι ο Νικοτσάρας, ο Γεωργάκης Ολύμπιος, ο Καρπενησιώτης και πολλοί άλλοι αγωνιστές τού ΄21, που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα, γιατί θεωρούσαν τούς εαυτούς τους έλληνες.

 

     «Ε.Ε.»: Το όνομα τού χωριού σας, Τζούρτζια, πώς προέκυψε;

     Υπάρχει μιά περιοχή τής Ρουμανίας, στα νότια, στην περιοχή τής Βλαχίας με το όνομα Τζούρτζου. Το πιο πιθανό είναι να έφυγαν από εκεί ορισμένοι κάτοικοι, που μετοίκησαν στην τοποθεσία τής σημερινής Τζούρτζιας φέρνοντας μαζί τους και το όνομα. Μιά παρατήρηση: Όλα τα χωριά στα λατινικά είναι γένους θηλυκού ή ουδέτερου, όπως π.χ. τα διπλανά μας χωριά, το Γαρδίκι, η Κρανιά, το Ντραγοβίτσι, η Μηλιά, το Συρράκο, το Μέτσοβο, τα Άγναντα, η Μουτσίαρα κ.λπ. κ.λπ..

Το βλαχοχώρι Τζούρτζια, όπως αναφέρεται στο έργο: «Μονογραφία περί βλάχων ή κουτσόβλαχων» («Πανδώρα», τόμ. Κ΄, φυλ. 459, 1869).

 

    «Ε.Ε.»: Γιατί πολλά τραγούδια σας είναι ηπειρώτικα;

     - Γιατί τα αμέσως γειτονικά χωρία μας είναι στην Ήπειρο, όπως τα Άγναντα, τα Πράμαντα κ.λπ.. Το χωριό μας είναι το σύνορο, που μάς χωρίζει από την Ήπειρο. Αυτό είχε σαν επακόλουθο να μάς επηρεάσουν και να μάς μεταδώσουν τα τραγούδια τους και τα έθιμά τους.

     Στη Μηλιά μιλούν ελληνικά. Η Μηλιά είναι τσιφλίκι τού Συρράκου. Οι συρρακιώτες, οι οποίοι είναι βλάχοι, έστειλαν στο τσιφλίκι τους να δουλεύουν ως εργάτες στα κτήματά τους, καραγκούνηδες. Αυτοί με τον καιρό, αγόρασαν σιγά - σιγά τα κτήματα από τα αφεντικά τους, έγιναν νοικοκύρηδες (κτηματίες) κι έμειναν εκεί για πάντα. 

    Στην Ελλάδα έχει διατηρηθεί η βλάχικη μουσική παράδοση, τη στιγμή, που η βλάχικη γλώσσα φθίνει. Σε πολλά χωριά, όπου η βλάχικη γλώσσα ακούγεται πλέον όλο και πιο λίγο, οι άνθρωποι συνεχίζουν να αποκαλούν τούς εαυτούς τους βλάχους και τα τραγούδια τους βλάχικα.

     Το βίντεο, όπου ακούγεται με συνοδεία τού παραδοσιακού βλάχικου όργανου, τού κλαρίνου, ένα δημοτικό τραγούδι στα βλάχικα, είναι από το 2^o μουσικοχορευτικό αντάμωμα βλάχικων πολιτιστικών συλλόγων Λάρισας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Κηποθέατρο τής Λάρισας σε συνεργασία τού Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Λαρισαίων και τής Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων το Σεπτέμβριο 2010. (Ανέβασμα στο youtube: GogaMishiu).

 

     «Ε.Ε.»: Οι καραγκούνηδες τι είναι;

     - Είναι αρβανίτες (αλβανοί), τούς οποίους είχαν φέρει στην ελλάδα διάφοροι ηγεμόνες κατά διαστήματα για να καλλιεργούν τα χωράφια τους. Αυτοί έλαβαν την ελληνική γλώσσα, η οποία ήταν και η βυζαντινή, διότι έλληνες δεν υπήρχαν, τούς είχαν εξοντώσει οι ορθόδοξοι βυζαντινοί ως ειδωλολάτρες. Το όνομα Καραγκούνης έχει βγει από μια γούνα μαύρη, που φόραγαν (καρά = μαύρο στα τούρκικα).

     «Ε.Ε.»: Οι σαρακατσάνοι;

     - Η καταγωγή των καρακατσαναίων ή σαρακατσαναίων είναι από την Ήπειρο. Γενάρχης τους ήταν κάποιος ονόματι Κατσάνος. Το καρά προστέθηκε, διότι ήταν πιθανόν μελαχροινός. Έλεγαν λοιπόν: στού Κατσάνου τού μελαχροινού κι έμεινε καρα-κατσάνος.

     Στα χρόνια τής Τουρκοκρατίας κατέφυγε εκεί κάποιος τούρκος αξιωματούχος, καταδιωκόμενος από τούς πολιτικούς του αντιπάλους στην Τουρκία. Ο Κατσάνος τον έκρυψε κι όταν με τα χρόνια επικράτησαν στην Τουρκία οι δικοί του, ξαναγύρισε και κατέλαβε το αξίωμα τού βεζύρη. Για λόγους ευγνωμοσύνης, ο τούρκος εξέδωσε ένα φιρμάνι στον Κατσάνο να μην πληρώνουν φόρο. Πεθαίνοντας όμως ο τούρκος, οι διάδοχοί του δεν αναγνώρισαν το φιρμάνι. Τότε, ο Κατσάνος, που είχε καλομάθει να μην πληρώνει φόρους, έφυγε με όλη τη φάρα του στα βουνά, πότε εδώ και πότε εκεί. Στο διάστημα αυτό ενώθηκαν με τούς συρακιώτες, λόγω ανάγκης, διότι από τις ταλαιπωρίες είχαν μείνει λίγοι.

     Έτσι λοιπόν οι κατσαναίοι ένωσαν και τα ονόματά τους. Αφαίρεσαν το καρά από το όνομα και πρόσθεσαν το συρα· έτσι έγιναν σαρακατσαναίοι.

 

    Ομοιότητα γυναικείων παραδοδιακών στολών, που φορούν οι βλάχες τής Ρουμανίας και τής Ελλάδας.

     Αριστερά: Φορεσιές από τη Ρουμανία.

     Δεξιά: Βλάχες τής Ελλάδας χορεύουν με παραδοσιακές φορεσιές σε βλάχικο αντάμωμα.

 

     «Ε.Ε.»: Ο πατέρας σας τί σάς έλεγε, ότι είστε βλάχος, έλληνας ή ρουμάνος;

     - Εμείς, έλεγε, είμαστε ρουμανόβλαχοι. Να σημειώσω εδώ, ότι ο πατέρας μου έλαβε μέρος στούς δύο βαλκανικούς πολέμους. Όταν γύρισε πίσω, είχαν πεθάνει από την πείνα και τα τρία παιδιά του και η πρώτη του γυναίκα, δίχως το κράτος να τούς βοηθήσει σε τίποτε. 

 

     «Ε.Ε.»: Εσείς έχετε υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό;

     - Η Ελλάδα, η θετή πατρίδα μου, με κατέταξε να υπηρετήσω στα Λ.Ο.Κ., σαν έλληνας. Λόγω τής ικανότητάς μου στις αναρριχήσεις, με κράτησε ως εκπαιδευτή.

     Στο διάστημα αυτό, η Αμερική δια μέσω τού Ν.Α.Τ.Ο. μάς έστελνε όλο το στρατιωτικό υλικό, που χρειαζόταν ο στρατός κι αυτό, για να είναι ετοιμοπόλεμος σε περίπτωση σύρραξης με τα ανατολικά κράτη. Τη στρατιωτική αυτή βοήθεια την έστελνε, αλλά παρακολουθούσε εάν γινόταν σωστή μεταχείριση στέλνοντας στρατιωτικούς κατά διαστήματα, όπως τώρα με το Δ.Ν.Τ., που στέλνει οικονομολόγους, για να επιβλέπουν αν γίνεται σωστή διαχείριση των χρημάτων που μάς δίνουν (τρόϊκα).

 

Ο κ. Γιώργος Μαυρομμάτης, όταν υπηρετούσε τη θητεία του στον ελληνικό στρατό ως βαθμοφόρος εκπαιδευτής στα Λ.Ο.Κ..

 

      Το κράτος λοιπόν, για να δείξει, πως γίνεται σωστή μεταχείριση τής βοήθειας με γυμνασμένο, ετοιμοπόλεμο στρατό, ικανό να αντιμετωπίσει τούς ανατολικούς, έκανε διάφορες επιδείξεις. Οι επιδείξεις των Λ.Ο.Κ. γίνονταν στη λίμνη τής Βουλιαγμένης από την κορυφή τού λόφου, όπου υποτίθεται, ότι ήταν ο εχθρός. Έτσι λοιπόν, έφευγε ένα κλιμάκιο των Λ.Ο.Κ. κι αφού, υποτίθεται, επιτύγχανε το στόχο του, γύρναγε πίσω. Στην κορυφή τού λόφου γινόταν αναρρίχηση με σκοινιά και στα γρήγορα. Στην περίπτωση αυτή, εγώ ήμουν ο καλύτερος αναρριχητής. Έπαιρνα το σκοινί και με 2-3 σάλτα κατέβαινα αιωρούμενος στον αέρα από τα υψώματα τού λόφου στη λίμνη κάτω.

     Μετά τη λήξη μιάς τέτοιας επίδειξης ζήτησε ο στρατηγός διοικητής των Λ.Ο.Κ.,  Καλίνσκης, να με δεί. Μου είπε ο στρατηγός: «Παιδί μου, δεν φοβάσαι για τη ζωή σου, όταν κάνεις αυτά τα πηδήματα;» «Όχι κύριε διοικητά, τού απάντησα, για την πατρίδα το κάνω». «Τι βαθμό έχεις;», με ρώτησε. «Υποδεκανέας», τού αποκρίθηκα. Ήρθε κοντά μου και φιλώντας με είπε στον διοικητή μου: «Κύριε Κεφάλα, να τον κάνετε αμέσως λοχία!» Πού να ήξερα τότε τί ήταν αυτή η πατρίδα!

    «Ε.Ε.»: Το όνομά σας, Μαυρομμάτης, πώς προέκυψε;

     - Πρέπει να ήταν παρατσούκλι κάποιου προγόνου με μαύρα μάτια, το οποίο αργότερα έγινε επώνυμο.

 

Ο άγγλος αξιωματικός, William Martin Leake, που επισκέφτηκε τα βλαχοχώρια το 1805, υπολόγισε πως ο συνολικός αριθμός τους στα βουνά τής Ηπείρου, Θεσσαλίας και Μακεδονίας ήταν 500 με μεγαλύτερα το Συρράκο, τούς Καλαρύτες (από 500 σπίτια), το Βλαχολίβαδο κοντά στην Ελασόνα και το Μέτσοβο.

     Σε αυτά τα βλαχοχώρια, γράφει ο Leake, υφαίνονταν οι περίφημες μάλλινες κάπες, περιζήτητες στην Ιταλία και την Ισπανία, καθ΄ ότι οι βλάχοι επιδίδονταν με επιτυχία και στο εμπόριο. Ξεχωρίζει δε σαφώς τούς βλάχους από τούς έλληνες γράφοντας: «Μοιράζονται με τούς έλληνες το εμπόριο των αποικιακών προϊόντων ανάμεσα Ισπανία ή Μάλτα και Τουρκία. Μερικοί ήταν καραβοκυραίοι και ιδιοκτήτες τού φορτίου μαζί». (Journey through some provinces of Asia Minor).

 

     «Ε.Ε.»: Τελειώνοντας, θέλετε να προσθέσετε κάτι άλλο;

       - Μετά την επικράτηση τού χριστιανισμού στο Βυζάντιο, ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας και μετέπειτα άγιος τής Εκκλησίας, επέβαλε τη χριστιανική θρησκεία υποχρεωτική για όλους τούς κατοίκους τής αυτοκρατορίας του. Από εκεί ξεκίνησαν οι διωγμοί των «ειδωλολατρών» ελλήνων, που συνέχισαν κι οι μετέπειτα αυτοκράτορες. Έκλεισαν τις φιλοσοφικές σχολές των αρχαίων ελλήνων, όπως και τα σχολεία, απαγόρευσαν τούς ολυμπιακούς αγώνες και γενικά να αθλούνται οι έλληνες. Επίσης, έκαψαν όλους τούς αρχαίους ναούς των ελλήνων και τα μάρμαρά τους τα έκαναν στις υψικάμινους. (Σ.σ. Διαβάστε σχετικά στο βιβλίο Η Θαμμένη Ελλάδα, το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν από την «Ελεύθερη Έρευνα» κάνοντας κλικ εδώ). Επίσης έκαψαν όλα τα αγάλματα των αρχαίων ελλήνων, τα αριστουργήματα αυτά τής ανθρωπότητας. Ο τρόμος και ο φόβος βασίλευε παντού.

     - Έλα εδώ εσύ. Τι είσαι; Έλληνας; Κόψτε τον και πετάξτε τον στα σκυλιά. (Σ.σ.: διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Η αληθινή «Ιστορία» των ελλήνων στο Βυζάντιο

   

Επί πλέον δέσμευαν την περιουσία και όλα τα υπάρχοντά του και βρέθηκε σήμερα η Εκκλησία να κατέχει ένα πολύ μεγάλο μέρος τής Ελλάδας. Ο τόπος ερήμωσε. Μόνο κουκουβάγιες και τσακάλια υπήρχαν στον ελλαδικό χώρο. Έσβησαν για πάντα ο,τιδήποτε θύμιζε έλληνες και ελληνικό πολιτισμό.      Στον τόπο αυτό τής ερημιάς κατέβηκαν κατά περιόδους από το βορά διάφορα φύλα: σλαβικά, αρβανίτικα κ.λπ. κ.λπ. βλέποντας χερσαίες εκτάσεις ακαλλιέργητες να κατοικούνται μόνον από κουκουβάγιες.      Για ποιούς έλληνες συζητάμε λοιπόν, σήμερα; Η Πελοπόννησος είναι κατά μεγάλο μέρος αρβανίτες, όπως κι η Στερεά Ελλάδα, η Βοιωτία κ.λπ.. Η Θεσσαλία, βλάχοι, η Ήπειρος κι αυτοί αρβανίτες. Όσο για τη Μακεδονία, εκεί υπήρχε πανσπερμία λαών, σλάβοι, εβραίοι, τούρκοι κ.λπ..      Όλοι οι λαοί αυτοί, που εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο, μετά το 1821 έγιναν έλληνες δίχως να είναι έλληνες κι αποτελούν σήμερα την Ελλάδα. (Σ.σ.: διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Με το ζόρι Έλληνες!). Πολλοί από αυτούς διατήρησαν τη γλώσσα τους π.χ. αρβανίτες, βλάχοι κ.λπ., ορισμένοι βέβαια. Οι υπόλοιποι έκαναν την ελληνική γλώσσα δική τους, διότι η ελληνική γλώσσα, μετά την επικράτηση τού Αλεξάνδρου και των διαδόχων του είχε επικρατήσει διεθνώς. Βυζαντινοί αυτοκράτορες την είχαν ως επίσημη γλώσσα, ενώ οι ίδιοι δεν ήταν έλληνες. (Σ.σ.: διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Ούτε ένας έλληνας βυζαντινός αυτοκράτορας!).     Ο Κωλέττης, πρωθυπουργός τής Ελλάδας, έλεγε στο Κοινοβούλιο: «Για ποιούς έλληνες συζητάμε κύριοι; Η Ελλάδα φοράει τσαρούχια βλάχικα και φέσια αρβανίτικα».

     Εδώ τίθεται ένα ερώτημα: Αφού δεν υπάρχουν έλληνες, πώς επικράτησε η επανάσταση τού ΄21; Επικράτησε χάρη στούς άγγλους, οι οποίοι ήθελαν ένα κράτος δικό τους στη Μεσόγειο, για να μην κατέβουν οι ρώσοι. Έτσι λοιπόν, εκμεταλλεύτηκαν τον ξεσηκωμό των κατοίκων τού ελλαδικού χώρου και βλέποντας την κατάρρευση τής οθωμανικής αυτοκρατορίας τούς βοήθησαν.

     Σας ρωτώ λοιπόν: Έχουν καμμία σχέση οι σημερινοί αποκαλούμενοι έλληνες με τούς αρχαίους έλληνες; Είχε άδικο ο Φαλμεράγιερ, που έλεγε, ότι «ούτε σταγόνα αίματος ελληνικού δεν υπάρχει στούς σημερινούς κατοίκους τού ελλαδικού χώρου;» Ας μην ξεγελιόμαστε λοιπόν και λέμε, ότι είμαστε έλληνες. Εκτός αν θέλουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

   

Μάς έχουν υποδουλώσει κι εμάς τούς βλάχους στη θρησκεία την ορθόδοξη. Οι βλάχοι είναι πιστοί χριστιανοί. Η άγρια φύση, μέσα στην οποία είχαν εγκατασταθεί κι η αμορφωσιά τους, τούς έκανε να επιζητούν μια προστασία. Αυτό το εκμεταλλεύτηκε η θρησκεία και τούς έκανε θύματα.

     Χρειάζεται αγώνας, για να τα αποβάλεις αυτά. Πάντα υπάρχει το ψεύδος. Δεν θα μπορέσει ποτέ να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από το ψεύδος. Η αδελφή μου, ακόμα σήμερα, μού είπε: «Μή μού λες για τη θρησκεία, γιατί φοβάμαι. Θέλω να πιστεύω κάτι.» Αυτή την αδυναμία τού ανθρώπου και το φόβο εκμεταλλεύτηκαν οι θρησκείες και βύθισαν στο σκότος όλη την ανθρωπότητα.

     Ο Βενιζέλος έλεγε, αν δεν δώσουμε στούς εργάτες και γενικά στούς υπαλλήλους, θα κάνουν επανάσταση, όπως έκαναν στη Ρωσία και θα μάς κόψουν τα κεφάλια. Από το φόβο λοιπόν σε όλη την ανθρωπότητα άρχισαν να δίνουν στούς εργάτες και γενικά στούς ανθρώπους δικαιώματα και ζούμε σήμερα λίγο σαν άνθρωποι, αλλιώς θα ζούσαμε τώρα, όπως ζούσαμε εκείνη την εποχή, με το ξύλο.

   

Θυμάμαι ερχόταν ο παπάς στη μακαρίτισσα τη μάνα μου, την κυρα Βασιλική και τής έλεγε: «Στην εικόνα γιατί δεν καίει το καντηλάκι;» Έμπαινε μέσα σαν αστυνομία. Ήθελε να έχουμε τις εικόνες και να καίει και το καντήλι. Κι έκλαιγε η μάνα μου. «Το ξέχασα παππούλη μου», έλεγε. «Τι θα πει το ξέχασες;»

     Δυστυχώς δεν θα ξυπνήσει ο λαός ποτέ κι άν τούς πεις κάτι, σε αποπαίρνουν: «Α, για θρησκεία μη μού λες». Θρησκευόμενοι άνθρωποι. Στρατηγοί, υπάλληλοι, τραπεζίτες, βιομήχανοι, επιχειρηματίες κ.λπ. τρέμουν το θάνατο.

     Είχα το γιο μου τον Μπίλη, που ήταν μικρός, που όταν τον έπιανε καμμιά φορά πυρετός κι αρρώσταινε, ξύπναγε τη νύχτα, φοβόταν κι έκλαιγε. «Γιατί φοβάσαι παιδάκι μου;», τού έλεγα. «Βλέπω το διάολο», μού απαντούσε. Μια, δυο, τρεις, την επόμενη φορά, που αρρώστησε, τον πιάνω και τού λέω: «Άκου εδώ ρε παιδάκι μου. Αυτά, που σού είπανε στο σχολείο και άκουσες κι από τη μάνα σου, που σε φοβέρισαν με το διάολο, είναι ψέμματα. Τα βλέπεις, γιατί στα έχουν πει και τα έχεις πιστέψει. Όταν λοιπόν κάποια νύκτα σε πιάσει πυρετός και ξυπνήσεις, θα σκεφτείς, ότι όλα αυτά είναι ψέματα και δεν θα φοβηθείς καθόλου». Ξυπνάει λοιπόν την πρώτη νύκτα, αφού τού είχα μιλήσει. «Τι έγινε (τού λέω), εν τάξει;». «Όλα καλά (μού απαντάει), δεν τον φοβάμαι τον διάολο, γιατί μού είπες, πως δεν υπάρχει». (Σ.σ. Λέγοντας Μπίλη, ο κ. Μαυρομμάτης αναφέρεται στο βασικό συνεργάτη τής «Ελεύθερης Έρευνας», Βασίλειο Μαυρομμάτη, τού οποίου είναι πατέρας).

    Toύ άλλου μου τού γιού, τού μακαρίτη, που πέθανε πέρυσι, τού το έλεγα: «Όταν είναι να πεθάνεις, αφού πεθάνω εγώ, να πεθάνεις σαν άντρας». Δεν μού είχαν πει, ότι ήταν άρρωστος, για να μην με στενοχωρήσουν. Πριν κάνει τη μοιραία εγχείρηση είχε έρθει στο σπίτι και με φίλησε, με αποχαιρέτησε. Η εγχείρηση ήταν δύσκολη κι ήξερε, ότι μπορεί να πέθαινε. Δεν φοβόταν το θάνατο. Έλεγε τού Μπίλη: «γαμώ τη μάνα του, αφού ήταν τυχερό να πεθάνω, ας πεθάνω». Δεν φοβήθηκε τίποτε μέχρι την τελευταία στιγμή. Ούτε θεό, ούτε διάολο, ούτε τίποτε. «Θα κάνω την εγχείρηση (έλεγε) κι άμα γλυτώσω, γλύτωσα, άμα πεθάνω, πέθανα». Ήταν γενναίος. Έκανα γενναία παιδιά κι είμαι υπερήφανος γι΄ αυτό.

*          *         *

    Mετά την απόλυσή μου από τα Λ.Ο.Κ. αισθανόμουν υπερήφανος για τη θετή πατρίδα μου, την Ελλάδα. Με τον καιρό όμως, κατάλαβα, ότι αυτή η Ελλάδα δεν έχει καμμία σχέση με την Ελλάδα των αρχαίων ελλήνων. Η Ελλάδα από το 1821 έως και σήμερα είναι η συνέχεια τού βυζαντινού κράτους και τής ορθοδοξίας. Το είπε άλλωστε  κι ο Κοραής, ότι η Ελλάδα απλώς άλλαξε τάφο από μωαμεθανικό σε χριστιανικό. Κι εξακολουθεί να είναι θαμμένη...    

   

     ΣΗΜΕΙΩΣΗ

    Η παραπάνω συνέντευξη αποτελεί μέρος τής έρευνας για την αποκάλυψη τής πραγματικής καταγωγής των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου.

"ΠΕΡΙΕΡΓΗ" ΣΥΝΟΔΟΣ "ΒΛΑΧΩΝ"στη Λαρισα .Τι ξερει η Περιφερεια Θεσσαλιας και ο Βλαχος Αγοραστος  για το Συνεδριο αυτο?

Με συνθήκες μυστικότητας και χωρίς να έχουν σταλεί προσκλήσεις έγινε στη Λάρισα επιστημονικό Συνέδριο για τη βλάχικη γλώσσα.

Ενα συνέδριο το οποίο δεν ανακοινώθηκε καν στον τύπο!.

Το συνέδριο διοργάνωσε το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ), στα ιδρυτικά μέλη του οποίου ξεχωρίζουν τα ονόματα του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, πανεπιστημιακού κ. Χρήστου Ροζάκη , ενώ υπάρχουν πολλοί πανεπιστημιακοί.

Το ΚΕΜΟ ανέλαβε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την υλοποίηση του προγράμματος "Γλώσσες και διαφορά" με στόχο τη μελέτη της γλωσσικής ετερότητας των Ελλήνων πολιτών στον ελλαδικό χώρο.

Το πρόγραμμα υλοποιείται με τη διοργάνωση τεσσάρων διημερίδων στην Κομοτηνή για τις μειονοτικές γλώσσες της Θράκης (τούρκικα - πομάκικα) στη Λάρισα για τα βλάχικα, στη Θεσσαλονίκη για τις σλάβικες διαλέκτους της Μακεδονίας και στη Λειβαδιά για τα αρβανίτικα.

Στη διημερίδα της Λάρισας έλαβαν μέρος ο Αγγλος καθηγητής - μελετητής της ιστορίας των βλάχων κ. Τομ Γουίνιφριθ, ο Γάλλος, βλάχικης καταγωγής, συγγραφέας κ. Νικολά Τρυφώ, οι γλωσσολόγοι κ. Νίκος Κατσάνης, Κώστας Ντίνας και Σταμάτης Μπέης, ο κ. Σωτήρης Μπλέτσας από το κέντρο Αρουμανικού (δηλ. Βλάχικου) πολιτισμού, Αστέρης Κουκούδης ερευνητής.

Πάντως στα συμπεράσματα της διημερίδας υιοθετήθηκαν οι απόψεις των γλωσσολόγων κ. Νίκου Κατσάνη και Κώστα Ντίνα, λέγοντας ότι "η βλάχικη γλώσσα δεν μπορεί να διδαχτεί και ένας από τους πολλούς άλλους λόγους, είναι και το γεγονός ότι ομιλήτε αλλιώς από περιοχή σε περιοχή.

Για να γίνει η σωστή διδασκαλία της γλώσσας, θα πρέπει να καταγραφούν όλες οι διάλεκτοι των βλάχων -γιατί όπως όλοι ξέρουμε- αλλιώς ομιλήτε από περιοχή σε περιοχή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αδυναμίας της καταγραφής είναι και η προσπάθεια που έγεινε στη Ρωσία για να καταγραφούν τα τσιγγάνικα όπου και εκεί από περιοχή σε περιοχή και ακόμα από χωριό σε χωριό διέφεραν οι τσιγγάνοι γλωσσικά. Επρεπε σε κάθε χωριό να κάνουν και ειδικές εκδόσεις διδακτικού υλικού αλλά και το γεγονός ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συννενοηθούν τα παιδιά τους αργότερα, γιατί μηλάμε για άλλη γλώσσα.

Επειδή ακριβώς η κάθε γλώσσα φέρει μαζί της έναν ολόκληρο πολιτισμό, για να καταγραφεί και να διδαχτεί, ή θα πρέπει να καταγραφεί και να διδαχτεί σε τόσες διαλέκτους που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα ή θα πρέπει να υπερισχύσει η δυνατότερη, δηλαδή η διάλεκτος που ομιλήτε από τους πεισσοτέρους. Κατα συνέπεια η κάθε διάλεκτος που ομιλήτε λιγότερο θα πρέπει να χαθεί και να χαθεί μαζί της και ο πολιτισμός που φέρει. Εμείς αυτό δεν το επιθυμούμε.

Μπορεί να καταγραφεί η γλώσσα αλλά μόνο σε επιστημονικό επίπεδο και από ειδικούς γλοσσωλόγους, ιστορικούς κ.λπ."

Στόχος των διοργανωτών δεν ήταν να γίνουν ομιλίες αλλά ο καθένας από τους συμμετέχοντες να θέση κάποια σημεία προβληματισμού για να γίνει συζήτηση με πολιτιστικό προσανατολισμό χωρίς, όπως είπαν "να τεθούν διεκδικήσεις πολιτικού χαρακτήρα, που έως σήμερα άσκοπα δυναμιτίζουν το κλίμα προκαλώντας συχνά δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες αντιδράσεις"

Τα στελέχη του ΚΕΜΟ διευκρίνησαν ότι το πάνελ των ομιλητών είναι αντιπροσωπευτικό όλων των απόψεων για τη βλάχικη γλώσσα και εξήγησαν πως δεν έστειλαν προσκλήσεις σε συλλόγους βλάχων ούτε επιδίωξαν δημοσιότητα ακριβώς για να προφυλάξουν τον επιστημονικό χαρακτήρα της διημερίδας.

Κάτι ανάλογο έγινε στην Κομοτηνή όπου δεν ανακοινώθηκε καν η εκδήλωση για προφανείς λόγους...

Χωρίς αμφιβολία, το "αγκάθι" της συνεδριάσης φαινόταν να είναι η παρουσία βλαχόφωνων που ήρθαν από το εξωτερικό (περ. 7 άτομα) και οι οποίοι αντιστοιχούσαν στο μισό του ολιγάριθμου ακροατηρίου.

Απρόσκλητοι από τους οργανωτές του συνεδρίου εξήγησαν ότι "απλώς βρισκόμασταν στην Ελλάδα, μάθαμε για το συνέδριο και ήρθαμε"! Η παρουσία τους κατέστησε ιδιαιτέρως προσεκτικούς τους οργανωτές του συνεδρίου, οι οποίοι όμως τους έδωσαν τον λόγο.

Ο Βούλγαρος κ. Περηφάν ο οποίος ζει μόνιμα στη Γαλλία, μίλησε προφανώς λόγω των συνθηκών, πολύ διπλωματικά και περιόρισε την πρότασή του στην ανάγκη όχι ίδρυσης βλαχόφωνων σχολείων (που είναι και η παλαιότερη θέση του) αλλά διδαχής της βλάχικης γλώσσας στα σχολεία όπου υπάρχουν βλαχόφωνοι μαθητές, "κάποιες ώρες την εβδομάδα, ώστε να επιζήσει η γλώσσα".

Ενώ απεναντίας ο ρουμάνος εφοπλιστής κ. Στέργιος Σαμαράς διαχωρίζοντας εμφανώς τη θέση του έναντι των άλλων, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι οι Βλαχόφωνοι της Ρουμανίας στοχεύουν στη δημιουργία βλάχικου κράτους λέγοντας χαρακτηριστικά "μα φτιάξαμε κράτος πριν 200 χρόνια, την Ελλάδα, αυτό είναι το κράτος μας". Και εξέφρασε την δυσφορία του γιατί -όπως είπε- στην Ελλάδα με κατηγορούν για Ρουμάνικη προπαγάνδα ενώ όταν πάω στη Ρουμανία με κατηγορούν ότι κάνω Ελληνική προπαγάνδα. Και όλα αυτά γιατί αισθάνομαι, είμαι και ζω σαν Ελληνας.

«Φουντώνει» ξανά αυτές τις ημέρες η συζήτηση περί επιχειρούμενης σύστασης εντός των συνόρων βλάχικου «έθνους» ή μειονότητας, σε μια στιγμή μάλιστα που τα βασικά εθνικά μας θέματα βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή.

Κύριος «άξονας» και της νέας αυτής αντιπαράθεσης, το βλαχικό γλωσσικό ιδίωμα. Μία γλώσσα προφορική στη μορφή της, η καταγραφή και διδασκαλία της οποίας θεωρείται από κάποιους ως ένα πρώτο βήμα για την δημιουργία εθνικών επιδιώξεων από πλευράς μερίδας Βλάχων.
Από την άλλη πλευρά, υποστηρίζεται ότι η καταγραφή του συγκεκριμένου ιδιώματος είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου αυτό να διασωθεί, καθώς φαίνεται πως η χρήση του φθίνει με το πέρασμα του χρόνου, με κίνδυνο κάποια στιγμή στο μέλλον να ξεχαστεί εντελώς.
Αιτία για τη νέα αντιπαράθεση η πρωτοβουλία του Συλλόγου Βλάχων της Βέροιας να διδάσκει σε μέλη του την βλάχικη γλώσσα. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις οι οποίες εκφράστηκαν και μέσω του Ίντερνετ, κάνοντας λόγο ακόμη και για… απόπειρα δημιουργίας βλάχικου έθνους!

Άμεση υπήρξε η απάντηση του Συλλόγου στις παραπάνω αιτιάσεις. Έτσι από την μία μεριά προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, υποβάλλοντας μηνύσεις και στέλνοντας εξώδικα προς όσους διέβλεψαν εθνικιστική «συνομωσία» πίσω από την διδασκαλία του βλάχικου ιδιώματος, ενώ με ανακοίνωση που εξέδωσε αρνείται με κατηγορηματικό τρόπο οποιαδήποτε σκοπιμότητα αυτού του είδους. «Η διδασκαλία της βλάχικης γίνεται με ερασιτεχνικό τρόπο και σε καθαρά πολιτιστικό επίπεδο», ξεκαθαρίζει ο Σύλλογος Βλάχων της Βέροιας στην ανακοίνωσή του –υπογράφεται από τον πρόεδρο του σωματείου - ενώ παράλληλα, αναφερόμενος σε όσους αντιδρούν στην συγκεκριμένη πρωτοβουλία, σημειώνει ότι επιχειρούν «να κινδυνολογήσουν και να υπονομεύσουν συνειδητά τις προσπάθειες του Συλλόγου για τη διάσωση της βλάχικης γλώσσας».
Συνεχίζοντας στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος υπογραμμίζει με έμφαση ότι «είμαστε σφόδρα αντίθετοι με οποιαδήποτε προσπάθεια υποβιβασμού των Βλάχων της Ελλάδας σε δήθεν μειονότητα ή ξεχωριστή εθνότητα».
Θέσεις που αποτυπώνονται, όπως τονίζεται, στην επίσημη ιστοσελίδα του Συλλόγου (Vlahoi.gr) και είναι εκφρασμένες δημόσια σε ομιλίες, διαλέξεις, ημερίδες και επιστολές. Τέλος, αναφερόμενος στις πολιτιστικές ανταλλαγές των εδώ σωματείων με Συλλόγους Βλάχων των Βαλκανίων, που τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν και στη συμμετοχή Ελλήνων Βλάχων σε εκδηλώσεις στα Βαλκάνια και σε συνέδρια που οργανώνουν οι Βλάχοι εκτός Ελλάδας, ο Σύλλογος τονίζει ότι αυτά δεν συνεπάγονται αντεθνική δράση και κάνει λόγο για σκόπιμη στοχοποίησή του.

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Συλλόγων Βλάχων  είχε ταχθεί πρόσφατα με συνέντευξή του στον «ΠΡΩΪΝΌ ΛΟΓΟ» υπέρ της επιστημονικής καταγραφής, μελέτης και διάσωσης του βλάχικου ιδιώματος, σημειώνοντας όμως με έμφαση ότι «τα βλάχικα που ομιλούνται από Έλληνες, δεν είναι ούτε ξένη ούτε μειονοτική γλώσσα. Είναι μια άλλη, προφορική ασφαλώς γλώσσα» και προσθέτοντας ότι οι Βλάχοι της Ελλάδας «ανεκάθεν χρησιμοποιούμε την ελληνική ως γλώσσα γραπτή και για τις ανάγκες μας εκπαιδευτικές, εκκλησιαστικές, διοικητικές ή άλλες εκφραστικές. Δε νοείται στο χώρο μας διαφορετικά».

Η προσπάθεια αυτή του Συλλόγου Βλάχων Βέροιας καταγραφής του προφορικού σε γραπτό λόγο της Βλάχικης γλώσσας, διδάσκεται εδώ και τρία - τέσσερα τουλάχιστον χρόνια.

Στην προσπάθεια του ο Σύλλογος να αποτυπώσει σε γραπτό λόγο την γλώσσα χρησιμοποίησε την λατινική γραφή καθώς η Βλάχικη διάλεκτος είναι Λατινογενής. Μάλιστα στην προσπάθεια αυτή έχουν γίνει και εκδόσεις με λατινικούς χαρακτήρες, μιας και η Βλάχικη διάλεκτος με τα πολλά σύμφωνα, αποτυπώνεται και αποδίδεται καλύτερα στην συγκεκριμένη γραφή.

Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει καμιά άλλη διάθεση απ’ τους διοικούντες του Συλλόγου καταγραφής της γλώσσας σαν «μειονοτική» ή οποιαδήποτε άλλη αμφισβήτηση της Ελληνικότητας των Βλάχων.

 

Οπως έγινε γνωστό από τους διοργανωτές του ΚΕΜΟ υπήρχε ειδική συμφωνία για διοργάνωση με τον Δήμο Τυρνάβου, η οποία όμως τελικά δεν ευωδόθηκε.

Το Τσουναμι Βλαχων στα Ψηφοδελτια της Λαρισας εχει καποια σχεση !!!!Θα επιχειρησουν ξανα να ανασυστησουν το Πρινγκηπατο της Λαρισας ?

 Λοιπον εχουμε νεα απο τη Λαρισα!!!!Γινεται χαμος στα ψηφοδελτια του Αγοραστου και του Διαμαντου!!!Βλαχικο τσουναμι λεμε!!!Αμα δεν εισαι βλαχος με σαμαρινεικη καταγωγη δεν μπαινεις στο ψηφοδελτιο τους.Ουτε πριμοδοτεισαι.Οι Σαρακατσαναιοι που καποτε εκαναν τα κουμαντα στη Λαρισα εχουν εξαφανιστει!!!

 Οσοι Σαρακατσαναιοι ξεγελαστηκαν και μπηκαν στα ψηφοδελτια τους μπηκαν για να ειναι μονο γλαστρες.

Οι ανακοινωθεντες Βλαχοι και οι παρασυρμενοι που θα παιξουν το ρολο της Γλαστρας στο νεο ψηφοδελτιο του Αγοραστου!!!

Το ψηφοδέλτιο της «Συμμαχίας Υπέρ των Πολιτών» στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας:

 

- Γαβριήλ Αφροδίτη: Απόφοιτη του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων με Μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Επιχειρήσεων-Ολική Ποιότητα, εργάζεται ως σύμβουλος επιχειρήσεων, π. εξωτερικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας, μέλος πολύτεκνης οικογένειας.

- Γιακοβής Δημήτριος: Αρχιτέκτων Μηχανικός, ελεύθερος επαγγελματίας, διετέλεσε μέλος της Αντιπροσωπείας και της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος-Τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας, εργάστηκε ως ωρομίσθιος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας, αθλητής και αντιπρόεδρος στον Α.Ο. Φαρσάλων «Αχιλλέας».

- Γούλας Απόστολος: ΜSc Οικονομολόγος, υποψήφιος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, εξωτερικός συνεργάτης της ΕΛ.ΣΤΑΤ και ακαδημαϊκός υπότροφος του Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας, πρόεδρος του Συλλόγου Μαραθωνοδρόμων Νομού Λάρισας και μέλλος πολλών συλλόγων δρομέων. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος αγώνων Μαραθωνίου και Ημιμαραθωνίου και έχει λάβει διακρίσεις σε Ελλάδα, Κύπρο και Ιταλία. Μέλος της οργανωτικής επιτροπής αγώνων «Run Greece» και αντιπρόεδρος του συλλόγου Αργιθεατών Ν. Λάρισα «Ο Άγιος Νικόλαος».

- Δημότσιος Στέλιος: Μηχανολόγος Μηχανικός απόφοιτος του ΤΕΙ Θεσσαλίας, στέλεχος της διεύθυνσης πολεοδομίας του Δήμου Λαρισαίων έκανε χρήση του (Ν2725/1999) για το διορισμό του ως Μηχανολόγος Μηχανικός, (δηλαδη Δημοσιος Υπαλληλος απο την πισω πορτα )παγκόσμιος πρωταθλητής στίβου με συμμετοχή σε τρείς ολυμπιάδες παγκόσμια-πανευρωπαϊκά-μεσογειακά, βαλκανικά και πανελλήνια πρωταθλήματα όπου σημείωσε πρωτιές και σημαντικές διακρίσεις σημειώνοντας πανελλήνια ρεκόρ.

- Δραχμάνης Αναστάσιος: Πρόεδρος του ΤΟΕΒ Ενιπέα Φαρσάλων, μέλος του Δ.Σ. της ΔΕΥΑ Φαρσάλων, πρώην πρόεδρος του συνεταιρισμού Σταυρού Φαρσάλων, διατέλεσε αντιπρόσωπος της ένωσης αγροτικών συνεταιρισμών Φαρσάλων και της ΠΑΣΕΓΕΣ, π. δημοτικός σύμβουλος του π. Δήμου Ενιπέα, π. πρόεδρος της κοινότητας Σταυρού Φαρσάλων.

- Καλαμπάκας Κωνσταντίνος: Φυσικοθεραπευτής με μετεκπαίδευση στις τεχνικές Manual Therapy και Ανατολικής Ιατρικής, αντιπρόεδρος του περιφερειακού τμήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, εργάστηκε ως υπεύθυνος φυσικοθεραπευτής στην Ολύμπια ΚΑΕ και στην ΑΕΛ 1964. Υπήρξε υποδιευθυντής του τμήματος φυσικοθεραπείας στους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004 και υπεύθυνος σχεδιασμού και λειτουργίας της πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού στους Ολυμπιακούς Αγώνες Αθήνα 2004 στο τμήμα της φυσικοθεραπείας. Έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

- Καλομπάτσιος Χρήστος: Πτυχιούχος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας και της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λάρισας. Υπηρέτησε Διοικητής επί 25 χρόνια σε διάφορες Υπηρεσίες της ΕΛΑΣ καθώς και Αστυνομικός Διευθυντής Τρικάλων. Ειδικεύτηκε σε θέματα διαχείρισης κρίσεων και ως ειδικός διαπραγματευτής. Διατελεί θεματικός αντιπεριφερειάρχης, περιφερειακός σύμβουλος, πρώην εντεταλμένος σύμβουλος Πολιτικής Προστασίας, πρώην αντινομάρχης και νομαρχιακός σύμβουλος. Πρώην αντιπρόεδρος στην Ένωση Αξιωματικών Θεσσαλίας και πρόεδρος στον Σύλλογο Αργιθεατών Λάρισας.

- Κατσιλέρου Αγαθή: Πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ με ειδικότητα αναισθησιολογίας και εξειδίκευση στη Μ. Βρετανία. Εργάζεται ως ιδιώτης στο ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ενώ διατέλεσε επιμελήτρια στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

- Κυρλόγλου-Κουτσογιαννούλη Ιωάννα: Πτυχιούχος Λογίστρια  Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, ιδιωτική υπάλληλος

- Λαδόπουλος Γεώργιος: Αγρότης, πρόεδρος του ΤΟΕΒ Πηνειού, δημοτικός σύμβουλος Κιλελέρ, δημοτικός σύμβουλος στον πρώην Δήμο Πλατυκάμπου, διατέλεσε αντιπρόεδρος του φορέα διαχείρισης της λίμνης Κάρλας

-Λιάπης Χρήστος: Εκπαιδευτικός, πτυχιούχος Δημόσιας Διοίκησης, πρώην πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας, περιφερειακός σύμβουλος, διετέλεσε προϊστάμενος και διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης νομού Λάρισας, εισηγητής και επιμορφωτής στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης (ΕΚΔΔΑ) καθώς και στο Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΚΕΠΙΣ).

- Λιούπας Νικόλαος: Καθηγητής Φυσικής Αγωγής – προπονητής ποδοσφαίρου, Ιδιοκτήτης του πολυχώρου Olympic Park, υπεύθυνος της ακαδημίας ποδοσφαίρου Olympic Football Academy.

- Μαμάρα Μαρία: Πρώην στέλεχος της Β΄ ΔΟΥ Λάρισας ως ελεγκτής Ο.Τ.Α., πρώην Γενική Γραμματέας Ελεγκτών ΟΤΑ Ελλάδος. Διετέλεσε μέλος του Ο.Κ.Α.Ν.Α., μέλος του Δ.Σ. των Βρεφονηπιακών Σταθμών και Αντιπρόεδρος του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας Θηλέων Λάρισας. Επίσης διετέλεσε Έπαρχος Ελασσόνας, θεματική αντιπεριφερειάρχης, αντιπρόεδρος Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας. Είναι εντεταλμένη Σύμβουλος Πολιτισμού και Εθελοντισμού Περιφέρειας Θεσσαλίας, μέλος Δ.Σ στον φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και μέλος στην Αναπτυξιακή Ελασσόνας Α.Ε.Ν.Ο.Λ.

- Μανολωκάκη – Καλογεροπούλου Αθανασία : Ιατρός ακτινοδιαγνώστης, διατηρεί  ακτινοδιαγνωστικό κέντρο στη Λάρισα, έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

- Μπέμπης Απόστολος: Πολιτικός Μηχανικός, ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρείας, Επιθεωρητής Ενέργειας και Εκτιμητής – Αξιολογητής Ακινήτων.

- Μπίλλης Απόστολος: Πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Δραστηριοποιείται στον Αγροτικό τομέα διατηρώντας πρότυπη θερμοκηπιακή μονάδα παραγωγής σποριόφυτων στο Νέο Περιβόλι Λάρισας. Μέλος συνδικαλιστικών φορέων.

- Παιδής Αθανάσιος: Πτυχιούχος Τεχνολόγος Γεωπονίας, περιφερειακός σύμβουλος, Μέλος του περιφερειακού συμβουλίου Καινοτομίας, μέλος της οικονομικής  επιτροπής Περιφέρειας Θεσσαλίας, μέλος της επιτροπής περιβάλλοντος και επιχειρηματικότητας, μέλος του Χιονοδρομικού Συλλόγου Ελασσόνας. Διατέλεσε πρόεδρος Πάλης Κεντρικής Ελλάδας, πρόεδρος του Σωματείου Βαρέων Αθλημάτων Λάρισας 2014, πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου Παλαίστρα Ελασσόνας,

- Παπαποστόλου Δημήτριος: Πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Ευυδρίου Λόφου Φαρσάλων, πρόεδρος του Νομ. Τμήματος .ΑΔΕΔΥ Λάρισας, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λάρισας «ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΥΜΑΣ», π. πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Δ.Δ. Κραννώνα

- Παπαχαραλάμπους Γρηγόρης: Οικονομολόγος με μεταπτυχιακά στην Πολιτική Οικονομία και Δημόσια Διοίκηση. Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας, περιφερειακός σύμβουλος, επιστημονικός σύμβουλος του Επιμελητηρίου Λάρισας, μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, μέλος του Διοικητικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, μέλος  του Δ.Σ. του Ορειβατικού Συλλόγου Λάρισας. Εργάστηκε στο Οικονομικό & Νομισματικό Τμήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο, στον ΣΘΕΒ, στην π. Νομαρχία Λάρισας και στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

- Παυλονάσιος Νικόλαος: Αγρότης, αντιπρόεδρος στην Πανελληνιά Ένωση Νέων Αγροτών, πρώην πρόεδρος στην Ένωση Νέων Αγροτών Λάρισας, μέλος στο ΔΣ της ΕΑΣ Φαρσάλων.

- Πετρωτός Κωνσταντίνος: Xημικός Μηχανικός – Μηχανικός Τροφίμων & Αγροτικών Βιομηχανιών, Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΙ Θεσσαλίας με βραβεία Αριστείας και Καινοτομίας, συμμετοχή σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και πλούσιο συγγραφικό και ερευνητικό έργο. Μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Επιστημόνων Τεχνολόγων Τροφίμων, μέλος της Εταιρίας Γεωπόνων Τεχνολόγων Τροφίμων, μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών, πρόεδρος της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας του 303 ΠΕΒ.

- Πινακάς Βασίλειος: Ιατρός Ειδικός Παθολόγος με μεταπτυχιακό στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο, είναι επιστημονικός συνεργάτης στο ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, αναπληρωτής υπεύθυνος στην Μονάδα Υποκατάστασης Λάρισας του ΟΚΑΝΑ, ταμίας του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας, γραμματέας της Ένωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Παθολόγων Λάρισας, μέλος της Εταιρίας Δημόσιας Υγείας και Περιβαλλοντικής Υγιεινής, εθελοντής στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ιατρικής Λάρισας.

- Πουλτσίδη Αντιγόνη: Γενική χειρουργός του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, λέκτορας χειρουργικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με ειδίκευση στη χειρουργική του μαστού, μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Μαστού, με συμμετοχή, δημοσιεύσεις και βιβλιογραφία σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και επιστημονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κοινού για θέματα που αφορούν τον καρκίνο του μαστού.

- Ρέτζιος Αθανάσιος: Στέλεχος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Περιφέρειας Θεσσαλίας, Ολυμπιονίκης στην εθνική ομάδα κωφών ποδοσφαίρου, Πρόεδρος επιμορφωτικού συλλόγου  Κωφών βαρήκοων Ν. Λάρισας, μέλος των δασκάλων νοηματικής γλώσσας, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών Κωφών, μέλος της Ομοσπονδίας κωφών Ελλάδος, δάσκαλος νοηματικής γλώσσας, αυτοδύτης.

- Σάκκας Γεώργιος: Απόφοιτος της Παντείου με μεταπτυχιακά στην Περιφερειακή Ανάπτυξη, πρώην πρόεδρος τη κοινότητας Βερδικούσιας, δημοτικός σύμβουλος Ελασσόνας. Διετέλεσε διευθυντής Τοπικής Αυτοδιοίκησης της και διευθυντής Ιδιωτικών Επενδύσεων της Περιφέρειας Θεσσαλίας (Αποκεντρωμένη Διοίκηση), μέλος της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών, μέλος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων και του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων ν. Λάρισας.

- Σιδερόπουλος Χρήστος: Αγρότης, περιφερειακός σύμβουλος, εντεταλμένος σύμβουλος Αγροτικών Θεμάτων της Περιφέρειας Θεσσαλίας, πρώην αντινομάρχης,, πρόεδρος στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Λαρισαίων Αγροτών, μέλος της συντονιστικής Επιτροπής των αγροτών Λάρισας

- Σταυροθεοδώρου Ελένη: Πολιτικός Μηχανικός με Μεταπτυχιακά στην Εφαρμοσμένη Μηχανική και την Χωρική Ανάλυση, υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διατέλεσε Εργαστηριακός Συνεργάτης στο Τμήμα Πολιτικών Έργων Υποδομής του Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας, πρώην γενική γραμματέας στο Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος-Τμήμα Νομού Λάρισας, διετέλεσε Μέλος της Αντιπροσωπείας και της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος-Τμήμα Κεντρικής και Δυτικής Θεσσαλίας.

- Φλώρος Παναγιώτης: Ιδιωτικός υπάλληλος, μέλος του ποδοσφαιρικού σωματείου Α.Ο. ΛΑΡΙΣΑΣ 2012 και ενεργό μέλος σαν αθλητής αυτού.