Κυριακή

«Σύμφωνο Συμβίωσης και άλλες διατάξεις».


Άρθρο 01: Σύσταση

Η συμφωνία δύο ενήλικων προσώπων, ανεξάρτητα από το φύλο τους, με την οποία ρυθμίζουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο συμβίωσης) καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στο ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.

 

Άρθρο 02: Προϋποθέσεις

1. Για τη σύναψη συμφώνου συμβίωσης απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα.
2. Δεν επιτρέπεται η σύναψη συμφώνου συμβίωσης α) αν υπάρχει γάμος ή σύμφωνο συμβίωσης των ενδιαφερόμενων προσώπων ή του ενός από αυτά, β) μεταξύ συγγενών εξ αίματος σε ευθεία γραμμή απεριόριστα και εκ πλαγίου μέχρι και τον τέταρτο βαθμό, καθώς και μεταξύ συγγενών εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή απεριόριστα, και γ) μεταξύ εκείνου που υιοθέτησε και αυτού που υιοθετήθηκε.
3. Η παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου συνεπάγεται την ακυρότητα του συμφώνου συμβίωσης. Ακυρότητα συνεπάγεται και η εικονικότητα του συμφώνου.

 

Άρθρο 03: Άκυρο και ακυρώσιμο σύμφωνο

1. Η κατά το προηγούμενο άρθρο ακυρότητα κηρύσσεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Την αγωγή ασκεί, εκτός από τα μέρη, και όποιος προβάλλει έννομο συμφέρον οικογενειακής φύσης, καθώς και ο εισαγγελέας αυτεπαγγέλτως, αν το σύμφωνο αντίκειται στη δημόσια τάξη.
2.  Σε περίπτωση ελαττωμάτων της βούλησης εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τον ακυρώσιμο γάμο. Η σχετική δικαστική απόφαση απαιτείται να γίνει αμετάκλητη.
3. Με την αμετάκλητη δικαστική απόφαση, που ακυρώνει το σύμφωνο συμβίωσης, αίρονται αναδρομικά τα αποτελέσματά του. Η ακύρωση του συμφώνου δεν επηρεάζει την πατρότητα των τέκνων.

 

Άρθρο 04: Επώνυμο

Το σύμφωνο συμβίωσης δεν μεταβάλλει το επώνυμο των μερών. Ο καθένας μπορεί, εφόσον συγκατατίθεται ο άλλος, να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές σχέσεις το επώνυμο του άλλου ή να το προσθέτει στο δικό του.

 

Άρθρο 05: Σχέσεις των μερών

Στις προσωπικές σχέσεις των μερών του συμφώνου μεταξύ τους εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από το γάμο, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο.
2. Στις μη προσωπικές σχέσεις των μερών μεταξύ τους εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τις σχέσεις των συζύγων από το γάμο, εκτός αν τα μέρη τις ρυθμίσουν διαφορετικά κατά τη σύναψη του συμφώνου με βάση τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης. Τα μέρη δεν μπορούν να παραιτηθούν από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα πριν από τη γέννησή της.

 

Άρθρο 06:

Στην περίπτωση ελεύθερης συμβίωσης χωρίς σύμφωνο, η τύχη των περιουσιακών στοιχείων που έχουν αποκτηθεί μετά την έναρξη της συμβίωσης (αποκτήματα) κρίνεται κατά τις γενικές διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς δίκες.

 

Άρθρο 07: Λύση

1. Το σύμφωνο συμβίωσης λύνεται α) με συμφωνία των μερών, που γίνεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο, β) με μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση, εφόσον έχει επιδοθεί προηγουμένως με δικαστικό επιμελητή πρόσκληση για συναινετική λύση στο άλλο μέρος και έχουν παρέλθει τρεις μήνες από την επίδοση, και γ) αυτοδικαίως, αν συναφθεί γάμος μεταξύ των μερών.
2. Η λύση του συμφώνου συμβίωσης ισχύει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου, που περιέχει τη συμφωνία ή τη μονομερή δήλωση, στο ληξίαρχο όπου έχει καταχωριστεί και η σύστασή του.
3. Για τη διατροφή μετά τη λύση του συμφώνου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για τη διατροφή μετά το διαζύγιο, εκτός αν τα μέρη παραιτηθούν από το σχετικό δικαίωμα κατά την κατάρτιση του συμφώνου.

 

Άρθρο 08: Κληρονομικό δικαίωμα

Ως προς το κληρονομικό δικαίωμα των μερών του συμφώνου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα που αφορούν τους συζύγους. Κατά την κατάρτιση του συμφώνου το κάθε μέρος μπορεί να παραιτηθεί από το δικαίωμά του στη νόμιμη μοίρα.

 

Άρθρο 09: Τεκμήριο πατρότητας

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Το τεκμήριο ανατρέπεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Τα άρθρα 1466 επ. ΑΚ, καθώς και τα άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ, εφαρμόζονται αναλόγως.

 

Άρθρο 10: Επώνυμο τέκνων

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, φέρει το επώνυμο που επέλεξαν οι γονείς του με κοινή και αμετάκλητη δήλωσή τους, που περιέχεται στο σύμφωνο ή σε μεταγενέστερο συμβολαιογραφικό έγγραφο πριν από τη γέννηση του πρώτου τέκνου. Το επώνυμο που επιλέγεται είναι κοινό για όλα τα τέκνα και είναι υποχρεωτικά το επώνυμο του ενός από τους γονείς ή συνδυασμός των επωνύμων τους. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα. Αν η δήλωση παραλειφθεί, το τέκνο θα έχει σύνθετο επώνυμο, αποτελούμενο από το επώνυμο και των δύο γονέων του. Πρώτο τίθεται το επώνυμο με αρχικό που προηγείται στο αλφάβητο. Αν το επώνυμο του ενός ή και των δύο γονέων είναι σύνθετο, το επώνυμο του τέκνου θα σχηματιστεί με το πρώτο από τα δύο επώνυμα.

 

Άρθρο 11: Γονική μέριμνα

1. Η γονική μέριμνα του τέκνου που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, ανήκει στους δύο γονείς και ασκείται από κοινού. Οι διατάξεις του ΑΚ για τη γονική μέριμνα των τέκνων που κατάγονται από γάμο εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αυτή.
2. Αν το σύμφωνο συμβίωσης λυθεί ή ακυρωθεί, για την άσκηση της γονικής μέριμνας εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 1513 ΑΚ.


Άρθρο 12: Ανάλογη εφαρμογή άλλων διατάξεων – Εξουσιοδοτήσεις

1. Άλλες διατάξεις νόμων που αφορούν συζύγους εφαρμόζονται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο.
2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους, στα μέρη του συμφώνου.

 

Άρθρο 13: Πεδίο εφαρμογής

Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε κάθε σύμφωνο συμβίωσης, εφόσον τούτο καταρτίζεται στην Ελλάδα ή ενώπιον ελληνικής προξενικής αρχής.

 

Άρθρο 14: Τροποποίηση διατάξεων του Αστικού Κώδικα

Τα άρθρα 1354, 1462, 1463 και 1576 ΑΚ τροποποιούνται ως εξής:
1. Άρθρο 1354. Κώλυμα από γάμο που υπάρχει ή από σύμφωνο συμβίωσης με τρίτον. Εμποδίζεται η σύναψη γάμου πριν λυθεί ή ακυρωθεί αμετάκλητα ο γάμος που υπάρχει, καθώς και πριν λυθεί ή ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση το σύμφωνο συμβίωσης που συνδέει τον ένα μελλόνυμφο με τρίτον. Οι σύζυγοι μπορούν να επαναλάβουν την τέλεση του μεταξύ τους γάμου και πριν αυτός ακυρωθεί.
2. Άρθρο 1462. Αγχιστεία. Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και στον ίδιο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης. Η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης από το οποίο δημιουργήθηκε.
3. Άρθρο 1463. Η συγγένεια του πρόσωπου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση. Η συγγένεια με τον πατέρα και τους συγγενείς του συνάγεται από το γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης με τον πατέρα, ή ιδρύεται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική.
4. Άρθρο 1576. Αυτοδίκαιη λύση. Η υιοθεσία λύνεται αυτοδικαίως και αίρεται αναδρομικά η σχέση που απορρέει από αυτήν, αν τελέσουν γάμο ή συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, κατά παράβαση του νόμου, ο θετός γονέας με το θετό τέκνο. Αν ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης ακυρώθηκε, διατηρούνται από τη σχέση υιοθεσίας μόνο τα περιουσιακά δικαιώματα του θετού τέκνου.

 

Άρθρο 15: Σύσταση

Συνιστάται συλλογικό συμβουλευτικό – γνωμοδοτικό όργανο υπό την ονομασία «Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας», το οποίο υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (εφεξής Συμβούλιο). 

 

Άρθρο 16: Σύνθεση

1. Το Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποτελείται από τα εξής μέλη με τους αναπληρωτές τους:
α. Τον Γενικό Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως Πρόεδρο,
β. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης,
γ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με αρμοδιότητα σε θέματα Προστασίας του Πολίτη,
δ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με αρμοδιότητα σε θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής,
ε. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,
στ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών,
ζ. έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
η. έναν εκπρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας,
θ. έναν εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας,
ι. έναν εκπρόσωπο του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων,
ια. έναν εκπρόσωπο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης,
ιβ. έναν εκπρόσωπο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου,
ιγ. έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες,
ιδ. έναν εκπρόσωπο του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας
ιε. έναν εκπρόσωπο της ΕΣΗΕΑ.
2. Τακτικά και αναπληρωματικά μέλη ορίζονται από τους αρμόδιους Υπουργούς και φορείς, η δε θητεία τους είναι τριετής. Ειδικότερα, ο εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ. και ο αναπληρωτής του ορίζονται από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και προέρχονται από υπηρεσία αρμόδια για τη δίωξη της ρατσιστικής βίας.
3. Σε κάθε συνεδρίαση του Συμβουλίου προσκαλείται και συμμετέχει, με εκπρόσωπό του, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ο Συνήγορος του Πολίτη.


 

Άρθρο 17: Αρμοδιότητες

1. Το Συμβούλιο έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:
α. Το σχεδιασμό πολιτικών πρόληψης και καταπολέμησης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας προς διασφάλιση της προστασίας ατόμων και ομάδων που στοχοποιούνται λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου ή αναπηρίας.
β. Την επίβλεψη της εφαρμογής της νομοθεσίας κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και της συμμόρφωσής της με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
γ. Την προώθηση και το συντονισμό της δράσης των εμπλεκόμενων φορέων για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου, καθώς και την ενίσχυση της συνεργασίας με την κοινωνία των πολιτών στα ζητήματα αυτά.
2. Το Συμβούλιο ιδίως:
α. Εκπονεί μελέτες, εκδίδει κατευθυντήριες οδηγίες και συστάσεις και προτείνει μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας και την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας και της διοικητικής πρακτικής προς τις διατάξεις του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου και τις συστάσεις των διεθνών οργανισμών.
β. Σχεδιάζει και προτείνει πολιτικές κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας για όλο το φάσμα της κυβερνητικής πολιτικής και της δημόσιας διοίκησης και αναπτύσσει πρωτοβουλίες για την προώθηση της εταιρικής – κοινωνικής ευθύνης των νομικών προσώπων για τα ως άνω θέματα.
γ. Μεριμνά για την προώθηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της ισότητας και του σεβασμού της ετερότητας μέσα από την τυπική εκπαίδευση.
δ. Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επιμόρφωση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, υπηρετούντων στα σώματα ασφαλείας και υπαλλήλων υπηρεσιών και φορέων του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού και της ρατσιστικής βίας.
ε. Συγκεντρώνει και αξιοποιεί στατιστικά στοιχεία σχετικά με το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Οι αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες υποχρεούνται να παρέχουν τα αιτούμενα στοιχεία.
στ. Προωθεί την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, καθώς και την ενίσχυση των μηχανισμών καταγραφής του φαινομένου.
ζ. Μεριμνά για την ευαισθητοποίηση των πολιτών για τα φαινόμενα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας μέσα από τα ΜΜΕ, καθώς και για την καταγραφή και αντιμετώπιση της ρητορικής του μίσους στο δημόσιο λόγο.
η. Συντάσσει Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του Ρατσισμού, παρακολουθεί συστηματικά την εφαρμογή του και μεριμνά για την τακτική επικαιροποίησή του. Συντάσσει ετήσιο απολογισμό δράσης, ο οποίος υποβάλλεται έως το τέλος Ιανουαρίου κάθε έτους στον Πρόεδρο της Βουλής.



Άρθρο 18: Λειτουργία

1. Το Συμβούλιο εδρεύει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επικουρείται κατά τη λειτουργία του επιστημονικά και διοικητικά από τη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ παρέχεται γραμματειακή υποστήριξη από υπάλληλο της κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
2. Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μεριμνά για την σύγκληση και λειτουργία του Συμβουλίου, καθώς και για την υλοποίηση των αποφάσεών του.
3. Το Συμβούλιο συνεδριάζει τακτικά κάθε δύο μήνες, έκτακτα δε ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου ή κατόπιν αιτήματος τεσσάρων (4) τουλάχιστον μελών του.
4. Το Συμβούλιο λειτουργεί εντός του κανονικού ωραρίου εργασίας των οικείων Υπηρεσιών ή σε χρόνο που καλύπτεται από υπερωριακή απασχόληση. Στα μέλη του δεν καταβάλλεται καμία πρόσθετη αμοιβή ή αποζημίωση.
5. Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.


Άρθρο 19: Συνεργασία με φορείς και κοινωνικός διάλογος

1. Στο Συμβούλιο δύναται να καλούνται και άλλα πρόσωπα, ιδίως εμπειρογνώμονες με συναφή εξειδίκευση, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ή φορείς για την παροχή πληροφοριών ή τη συνεργασία, εφόσον αυτό θεωρείται αναγκαίο κατά την κρίση αυτού.
2. Το Συμβούλιο μπορεί να προσκαλεί Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και άλλους φορείς της κοινωνίας των πολιτών σε διαβούλευση, εφόσον αυτό θεωρείται αναγκαίο κατά την κρίση του.


 

Άρθρο 20:

Το άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Εάν από τις περιστάσεις προκύπτει ότι έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:
α) Στην περίπτωση πλημμελήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος, το κατώτερο όριο της ποινής αυξάνεται στους έξι μήνες και το ανώτερο όριο αυτής στα δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις πλημμελημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά ένα έτος.
β) Στην περίπτωση κακουργήματος, που το προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής ορίζεται σε πέντε έως δέκα έτη, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά δύο έτη. Στις λοιπές περιπτώσεις κακουργημάτων το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά τρία έτη.
γ) Στην περίπτωση εγκλήματος, που τιμωρείται με χρηματική ποινή, το κατώτερο όριο αυτής διπλασιάζεται.
Σε περίπτωση μετατροπής της ποινής φυλάκισης που έχει επιβληθεί κατά τα παραπάνω, το ποσό της μετατροπής δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το διπλάσιο του κατώτατου ορίου του προβλεπόμενου ποσού μετατροπής.


 

Άρθρο 21:

Η περίπτωση θ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 100 του Ποινικού Κώδικα καταργείται
 
 

Άρθρο 22:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Η διακρίβωση των προηγούμενων προϋποθέσεων γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. Ο εισαγγελέας, μετά την υποβολή της αίτησης, διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση των προϋποθέσεων των προηγούμενων παραγράφων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.). Η κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση από το ΚΕ.Π.Α. υποβάλλεται από τον εισαγγελέα στο αρμόδιο συμβούλιο μαζί με την πρότασή του. Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την ως άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας. Η ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση του ΚΕ.Π.Α. υποχρεωτικά προσδιορίζουν εάν η αναπηρία είναι μόνιμη ή πρόσκαιρη και αναφέρουν στην περίπτωση της πρόσκαιρης αναπηρίας τον χρόνο διάρκειάς της και το ποσοστό της. Εάν πρόκειται για πρόσκαιρη αναπηρία ο αρμόδιος εισαγγελέας υποβάλλει ένα μήνα πριν τη λήξη του προσδιοριζόμενου χρόνου αναπηρίας στο αρμόδιο συμβούλιο την πρότασή του για την επανεξέταση της χορηγηθείσας απόλυσης υπό όρο. Για τον λόγο αυτό δύο μήνες πριν τη συμπλήρωση του χρόνου της προσδιορισθείσας αναπηρίας διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη είτε παραπομπή στο αρμόδιο ΚΕ.Π.Α. για την εκ νέου διακρίβωση των προϋποθέσεων για την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας. Εάν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων παραγράφων διατάσσεται η συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής. Ο χρόνος που μεσολάβησε από την απόλυση υπό όρο λογίζεται ως πραγματικός χρόνος έκτισης της ποινής. Η επανεξέταση της αναπηρίας και η διακρίβωση των προϋποθέσεων του άρθρου αυτού περατώνεται στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το άρθρο 109».


 

Άρθρο 23:

Η παράγραφος 3 α του άρθρου 124 του Ποινικού Κώδικα καταργείτα
 
 

Άρθρο 24:

Η παράγραφος 3 του άρθρου 126 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Σε ανήλικο που τέλεσε αξιόποινη πράξη και έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος της ηλικίας του επιβάλλονται αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα, εκτός αν κρίνεται αναγκαίο να επιβληθεί ποινικός σωφρονισμός κατά το επόμενο άρθρο. Ειδικά το αναμορφωτικό μέτρο του άρθρου 122 παράγραφος 1 περίπτωση ιβ’ επιβάλλεται μόνο για πράξη, την οποία αν τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα».


 

Άρθρο 25:

Το άρθρο 127 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15) έτος της ηλικίας, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος, θα ήταν κακούργημα απειλούμενο με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Η ίδια ποινή δύναται να επιβληθεί και για τις πράξεις του άρθρου 336, εφόσον τελούνται σε βάρος προσώπου νεότερου από δεκαπέντε (15) ετών. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων μπορεί να επιβληθεί και σε ανήλικο που έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15) έτος της ηλικίας του και του έχει επιβληθεί το αναμορφωτικό μέτρο της περίπτωσης ιβ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 122, εάν μετά την εισαγωγή του στο ίδρυμα αγωγής τελέσει έγκλημα που αν το τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή, λαμβανομένων κατά περίπτωση υπόψη των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.
2. Στην απόφαση του δικαστηρίου ορίζεται επακριβώς ο χρόνος παραμονής του ανηλίκου στο ειδικό κατάστημα κράτησης νέων σύμφωνα με το άρθρο 54».


 

Άρθρο 26:

Στο άρθρο 290 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Αν από την πράξη της παραγράφου 1 δεν προέκυψε δυνατότητα κινδύνου για άνθρωπο επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».


 

Άρθρο 27:

Στο άρθρο 291 παράγραφος 1 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται τελευταίο ως εξής:
«Αν από την πράξη δεν προέκυψε δυνατότητα κοινού κινδύνου για ξένα πράγματα ή κινδύνου για άνθρωπο επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».


 

Άρθρο 28:

Στο άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. Αν η παρεμπόδιση της λειτουργίας της κοινόχρηστης εγκατάστασης δεν ήταν σημαντική, ιδίως εφόσον δεν ήταν μεγάλης διάρκειας ή έκτασης, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης μέχρι έξι μηνών».



Άρθρο 29:

Στο άρθρο 294 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής:
«2. Με φυλάκιση μέχρι ένα έτος τιμωρείται ο εργοδότης ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του, στην περίπτωση που πρόκειται για νομικό πρόσωπο, αν παρότι ειδοποιήθηκε έγκαιρα, κατά την προηγούμενη παράγραφο και είχε την σχετική δυνατότητα δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα ενημέρωσης του κοινού για την αποτροπή διατάραξης ή παρακώλυσης συγκοινωνιών ή παρακώλυσης της λειτουργίας άλλων κοινωφελών εγκαταστάσεων».


 

Άρθρο 30:

Στο άρθρο 298 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο β΄ ως εξής:
«Το δικαστήριο, όσον αφορά τα πλημμελήματα των άρθρων 290 και 292 ή την πράξη του άρθρου 431, δύναται να απαλλάξει το δράστη από την ποινή, εφόσον πεισθεί ότι ο κίνδυνος που μπορούσε να προκύψει ή προκλήθηκε ήταν ασήμαντος ή ότι δεν χρειάζεται να επιβληθεί ποινή, αν ο δράστης τέλεσε την πράξη για την προάσπιση μείζονος κοινωνικού συμφέροντος».


 

Άρθρο 31:

Μετά το άρθρο 361 Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 361 Β ως εξής
«1. Όποιος προμηθεύει αγαθά ή προσφέρει υπηρεσίες ή αναγγέλλει με δημόσια πρόσκληση την παροχή ή προμήθεια αυτών αποκλείοντας από καταφρόνηση πρόσωπα λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
2. Εάν στην πράξη της προηγούμενης παραγράφου συμμετείχαν δύο ή περισσότεροι επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) έως είκοσι πέντε (25.000) ευρώ».


 

Άρθρο 32:

Η παράγραφος 2 του άρθρου 59 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Στις περιπτώσεις των άρθρων 224, 225 παρ. 1 περ. α’ και 2 εδ. α’, 229, 362, 363 και 364 ΠΚ, αν για το γεγονός για το οποίο δόθηκε όρκος ή η χωρίς όρκο κατάθεση ή έγινε η αναφορά στην αρχή ή η καταμήνυση ή ισχυρίστηκε ή διέδωσε ο υπαίτιος ασκήθηκε ποινική δίωξη, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, μετά την προκαταρκτική εξέταση (άρθρα 31, 43 παρ. 1 εδ. β), αναβάλλει με πράξη του κάθε περαιτέρω ενέργεια έως το τέλος της ποινικής δίωξης, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα εφετών». 


Άρθρο 33:

Το άρθρο 113 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 113- Δικαστήριο Ανηλίκων
1. Τα Δικαστήρια ανηλίκων δικάζουν τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανηλίκους, με τις παρακάτω διακρίσεις:
Α. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει: α) τις πράξεις που τελούνται από ανηλίκους εκτός από εκείνες που δικάζονται από το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων, β) τα πταίσματα που τελούνται από ανηλίκους στην έδρα του πρωτοδικείου και γ) τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του πταισματοδικείου για ανηλίκους. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων επιβάλλει επίσης τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα που ορίζονται από τον Ποινικό Κώδικα.
Β. Το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανήλικους, για τις οποίες, αν τελούνταν από ενήλικα, απειλείται ισόβια κάθειρξη, καθώς και τις πράξεις του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα εφόσον τελούνται σε βάρος προσώπου νεωτέρου από δεκαπέντε (15) ετών.
Γ. Το εφετείο ανηλίκων δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών και τριμελών δικαστηρίων ανηλίκων που λειτουργούν στα πλημμελειοδικεία.
2. Το άρθρο 119 εφαρμόζεται αναλόγως στις περιπτώσεις των εδαφίων Α και Β της προηγούμενης παραγράφου».


 

Άρθρο 34:

Το άρθρο 340 παρ. 1 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο κατηγορούμενος οφείλει να εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση· μπορεί επίσης να διορίζει δικηγόρο ως συνήγορο για την υπεράσπισή του. Στα κακουργήματα ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει υποχρεωτικά συνήγορο σε όσους κατηγορούμενους δεν έχουν από πίνακα που καταρτίζει τον Ιανουάριο κάθε έτους το διοικητικό συμβούλιο του οικείου δικηγορικού συλλόγου. Για το σκοπό αυτό κατά την έναρξη της συνεδρίασης ο πρόεδρος του δικαστηρίου διακριβώνει για το σύνολο των υποθέσεων εάν οι κατηγορούμενοι στερούνται συνηγόρου υπεράσπισης. Οι υποθέσεις στις οποίες διορίζεται συνήγορος κατά τα παραπάνω, εκδικάζονται υποχρεωτικά σε συνεδρίαση μετά από διακοπή, προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα ο διορισθείς συνήγορος. Η δικάσιμος μετά από τη διακοπή αυτή δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από 30 ημέρες.
Ο συνήγορος μπορεί να διορίζεται και πέντε εργάσιμες ημέρες τουλάχιστον πριν από τη συνεδρίαση αν το ζητήσει ο κατηγορούμενος ακόμα και με απλή επιστολή προς τον εισαγγελέα ή τον πρόεδρο.
Αν ο κατηγορούμενος αρνηθεί την υπεράσπισή του από το διορισμένο συνήγορο, ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει σε αυτόν άλλο συνήγορο από τον ίδιο πίνακα. Σε περίπτωση νέας άρνησης του κατηγορουμένου, το δικαστήριο προβαίνει στην εκδίκαση της υπόθεσης του κακουργήματος χωρίς διορισμό συνηγόρου.
Σε δίκες για κακούργημα, οι οποίες λόγω της σοβαρότητας και του αντικειμένου τους πρόκειται να έχουν μακρά διάρκεια, ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει με την ίδια διαδικασία στον κατηγορούμενο που δεν έχει συνήγορο δύο ή τρεις συνηγόρους από τον ίδιο πίνακα. Ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί την υπεράσπισή του από το συνήγορο ή τους συνηγόρους που διορίστηκαν από τον πρόεδρο, μπορεί όμως με αιτιολογημένη αίτησή του να ζητήσει από το δικαστήριο την ανάκληση του διορισμού ενός μόνο συνηγόρου, οπότε η υπεράσπιση συνεχίζεται από τους λοιπούς, εφόσον είχαν διοριστεί περισσότεροι από ένας».


 

Άρθρο 35:

Η παρ. 1 του άρθρου 279 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο συλλαμβανόμενος επ’ αυτοφώρω ή με ένταλμα οδηγείται χωρίς αναβολή στον αρμόδιο εισαγγελέα, το αργότερο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από τη σύλληψή του και, αν η σύλληψη έγινε έξω από την έδρα του, στον απολύτως αναγκαίο χρόνο για τη μεταφορά του. Αν πρόκειται για κακούργημα ή αν η σύλληψη έγινε με ένταλμα του ανακριτή, ο εισαγγελέας παραπέμπει στον ανακριτή εκείνον που έχει συλληφθεί και αν πρόκειται για πλημμέλημα, ενεργεί σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 43,47, 246 παρ. 3 και 417 κ.ε. Ειδικά σε περίπτωση σύλληψης επ’ αυτοφώρω για πλημμέλημα, ο ανακριτικός υπάλληλος ειδοποιεί με το ταχύτερο μέσο τον εισαγγελέα, ο οποίος μπορεί, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα του εγκλήματος και την προσωπικότητα του δράστη, να δώσει εντολή να αφεθεί αυτός ελεύθερος και να μην εφαρμοστεί η προβλεπόμενη για τα αυτόφωρα εγκλήματα διαδικασία του άρθρου 418 παρ. 1 εδ. α’ και 2. Στην περίπτωση αυτή ο ανακριτικός υπάλληλος υποβάλλει στον εισαγγελέα χωρίς χρονοτριβή όλες τις εκθέσεις που συντάχθηκαν για τη συγκεκριμένη υπόθεση».


Άρθρο 36:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 497 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, κάθειρξης ή περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων, η κρίση για το αν η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα ανήκει στο δικαστήριο που δίκασε. Αυτό, με ειδική αιτιολογία και εφαρμόζοντας τα κριτήρια της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου, αποφασίζει αμέσως μετά την απαγγελία της απόφασης, είτε αυτεπαγγέλτως είτε ύστερα από δήλωση του κατηγορουμένου ότι θα ασκήσει έφεση».


Άρθρο 37:

Η περίπτωση β’ της παρ. 1 του άρθρου 578 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας καταργείτα


Άρθρο 38:

1. Η παράγραφος 2 του Άρθρου μόνου του Νόμου 1178/1981 (Α΄ 187) αντικαθίσταται ως εξής:
«Για την κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα ανάλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του αδικηθέντος από κάποια από τις προβλεπόμενες στην προηγούμενη παράγραφο πράξεις το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ιδίως: α) τις επιπτώσεις του δημοσιεύματος στον αδικηθέντα, καθώς και στο οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον του, β) το είδος, τη φύση, τη σπουδαιότητα, τη βαρύτητα και την απαξία των γεγονότων, πράξεων ή χαρακτηρισμών που του αποδόθηκαν με το δημοσίευμα, γ) το είδος της προσβολής, που υπέστη, δ) την ένταση του πταίσματος του εναγομένου, ε) τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, και στ) την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων».

2. Η παράγραφος 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981 (Α΄ 187) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο αδικηθείς, πριν ασκήσει αγωγή για την προσβολή που υπέστη, υποχρεούται να καλέσει με έγγραφη, εξώδικη πρόσκλησή του τον ιδιοκτήτη του εντύπου, ή όταν αυτός είναι άγνωστος τον εκδότη ή το διευθυντή σύνταξής του, να αποκαταστήσει την προσβολή με την καταχώριση σε αυτό σύντομου επεξηγηματικού κειμένου που του υποδεικνύει. Στο κείμενο αυτό προσδιορίζονται και οι λέξεις ή φράσεις που θεωρήθηκαν προσβλητικές και πρέπει να ανακληθούν και οι λόγοι για τους οποίους η συγκεκριμένη αναφορά υπήρξε προσβλητική. Η αποκατάσταση θεωρείται ότι επήλθε αν ο ιδιοκτήτης του εντύπου, άλλως ο εκδότης ή ο διευθυντής σύνταξης αυτού, εντός διαστήματος είκοσι (20) ημερών: α) ανακαλέσει ρητά την προσβολή με την παραπάνω δημοσίευση, που γίνεται στην ίδια ή, αν δεν υπάρχει αυτή, σε ανάλογη θέση και φύλλο της αντίστοιχης ημέρας κυκλοφορίας της εφημερίδας, που είχε καταχωριστεί η αρχή του επιλήψιμου δημοσιεύματος, και σε έκταση και μέγεθος ανάλογο με το τελευταίο, και β) κοινοποιήσει στον αδικηθέντα το ως άνω δημοσίευμα αποκατάστασης. Η παρέλευση άπρακτου διαστήματος είκοσι (20) ημερών θεωρείται άρνηση εκ μέρους του ιδιοκτήτη ή εκδότη του εντύπου. Η παράλειψη της παραπάνω διαδικασίας έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης. Η αγωγή αποζημίωσης της παραγράφου 2 πρέπει να ασκηθεί εντός 6 μηνών από την πάροδο της προθεσμίας των είκοσι (20) ημερών ή της ρητής αρνητικής απάντησης, εφόσον αυτή έχει δοθεί νωρίτερα.
Εάν λάβει χώρα η δημοσίευση της ανάκλησης της προσβολής όπως περιγράφεται παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξει αστική αξίωση κατά την παράγραφο 2. Αν παρά τη δημοσίευση της ανάκλησης έχει αποδεδειγμένα προκληθεί στον αδικηθέντα περιουσιακή ζημία που οφείλεται στο επιλήψιμο δημοσίευμα, ο ενάγων δικαιούται να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο μόνο για την αξίωση αυτή. Η εκδίκαση της κατά το παρόν άρθρο αγωγής χωρεί ανεξάρτητα από την άσκηση ποινικής δίωξης για την ίδια πράξη, καθώς και της τυχόν για οποιονδήποτε λόγο αναβολής ή αναστολής της ποινικής διαδικασίας που έχει αρχίσει. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται κατά την άσκηση του δικαιώματος επανόρθωσης στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 9 του Προεδρικού Διατάγματος 100/2000 (Α΄ 98).».

3. Οι παράγραφοι υπ’ αριθμόν 8 και 9 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981 (Α΄ 187) αναριθμούνται σε 9 και 10, αντίστοιχα, και προστίθεται παράγραφος υπ’ αριθμόν 8 σύμφωνα με την οποία:
«Περισσότερες εγκλήσεις και αγωγές, που υποβάλλονται από τον αδικηθέντα κατά του ιδίου προσώπου, και συνδέονται με περισσότερους χαρακτηρισμούς που περιλαμβάνονται σε ένα κείμενο, άρθρο ή βιβλίο, ή σε μια εκπομπή, καθώς και σε αρθρογραφία ή εκπομπές που αφορούν το ίδιο θέμα, συνεκδικάζονται υποχρεωτικά, και εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 94επ. ΠΚ, 128, 129 ΚΠΔ και 246 ΚΠολΔ.».

4. Καταργούνται το τέταρτο και το πέμπτο εδάφιο της παραγράφου 10 του άρθρου 4 του νόμου 2328/1995 (Α΄ 159).

 

Άρθρο 39: Διάθεση κατασχεθέντων, δημευθέντων προϊόντων σε Καταστήματα Κράτησης

Τα κάθε είδους προϊόντα λαθρεμπορίας που κατάσχονται, δημεύονται ή περιέρχονται ως αζήτητα στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είναι πρόσφορα για κάλυψη αναγκών κρατουμένων, μπορούν να διατίθενται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (Ν.2960/2001), σε Καταστήματα Κράτησης για τις ανάγκες των άπορων κρατουμένων.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων καθορίζεται η διαδικασία και ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης.



Άρθρο 40:

Αντικαθίσταται η παράγραφος 1 του άρθρου 7 του ΠΔ 62/2014, ως εξής:
«1. Ο θεσμός της ηλεκτρονικής επιτήρησης θα εφαρμοσθεί πιλοτικά για χρονικό διάστημα μέχρι 18 μηνών και θα αφορά: α) έως 50 κρατουμένους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης και εκτίουν αυτήν στα Καταστήματα Κράτησης Διαβατών Θεσσαλονίκης, Νιγρίτας Σερρών, Τρικάλων, Κομοτηνής και Γρεβενών, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης. Στους κρατούμενους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους και της κίνησής τους εκτός αυτής. β) έως 50 κρατουμένους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή περιορισμού και εκτίουν αυτήν στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα, οι οποίοι δηλώνουν
μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους κρατούμενους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους και της κίνησής τους εκτός αυτής. γ) έως 100 υποδίκους για εγκλήματα, η ανάκριση των οποίων υπάγεται στην αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Αθηνών, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους υποδίκους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους. Στον ως άνω αριθμό συμπεριλαμβάνονται και οι υπαγόμενοι στην παράγραφο 3 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα, οι οποίοι δηλώνουν κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, για να εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης παραμονής στην κατοικία τους. Στον ίδιο αριθμό συμπεριλαμβάνονται και υπόδικοι ή κατάδικοι φοιτητές και σπουδαστές Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, που εδρεύουν στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, στους οποίους χορηγείται άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 58 του Σωφρονιστικού Κώδικα.
δ) έως 50 υποδίκους για εγκλήματα που επισύρουν ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης ή καταδίκους που έχουν καταδικαστεί σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης και κρατούνται και νοσηλεύονται, για ασθένειες που προβλέπονται στο άρθρο 105 παρ. 7 ΠΚ, στο νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού, οι οποίοι δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής, εξαιρουμένων των νήσων που υπάγονται σε αυτήν. Στους υπόδικους αυτούς θα εφαρμοστεί σύστημα παρακολούθησης της παραμονής τους στην κατοικία τους».



Άρθρο 41: Σύσταση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του Σωφρονιστικού Κώδικα

Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων συνιστάται τριμελής επιτροπή για την αναμόρφωση του Σωφρονιστικού Κώδικα. Η επιτροπή θα επεξεργαστεί το υπάρχον σχέδιο της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που συστάθηκε με την υπ. αριθμ. 27791/17.03.2010 (ΦΕΚ 96 τ. ΥΟΔΔ/ 17.03.2010) απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης καθώς και τις υποβληθείσες Αιτιολογική Έκθεση και Έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων. Το σχέδιο που συντάσσει η επιτροπή υποβάλλεται για κύρωση στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 76 του Συντάγματος. Η επιτροπή συγκροτείται από εισαγγελικό λειτουργό και μέλη ΔΕΠ Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Καθήκοντα γραμματέα ανατίθενται με την ίδια απόφαση σε υπάλληλο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

 

Άρθρο 42: Ενίσχυση αγροτικών φυλακών

1. Στα αγροτικά καταστήματα κράτησης και την Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (Κ.Α.Υ.Φ.) δύνανται να μετάγονται κατάδικοι κρατούμενοι, ικανοί για εργασία, ανεξαρτήτως αδικήματος, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών, μετά από πρόταση του Συμβουλίου Φυλακής και εφόσον:
(α) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ή συνολικές ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης μέχρι 10 έτη.
(β) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ή συνολικές ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης άνω των 10 ετών, έχουν εκτίσει πραγματικά το ένα πέμπτο (1/5) της ποινής τους και τους έχει χορηγηθεί τουλάχιστον μία (1) τακτική άδεια τους όρους της οποίας έχουν τηρήσει.
(γ) Έχουν καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας κάθειρξης, έχουν εκτίσει πραγματικά οκτώ (8) έτη και τους έχει χορηγηθεί τουλάχιστον μία (1) άδεια τους όρους της οποίας έχουν τηρήσει.
2. Κρατούμενοι των κατηγοριών (β) και (γ) οι οποίοι δεν λαμβάνουν τακτική άδεια γιατί δεν έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον, ενώ πληρούν τις λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, δύνανται να μετάγονται με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών σε αγροτικά καταστήματα κράτησης, μετά από πρόταση του Συμβουλίου Φυλακής.
3. Οι φορείς του Δημόσιου Τομέα, δύνανται να προβαίνουν σε απευθείας ανάθεση, κατόπιν διαπραγμάτευσης, προμήθειας αγαθών ή προϊόντων σε καταστήματα κράτησης που διαθέτουν αγροτικές ή βιοτεχνικές μονάδες εργασίας, στις οποίες απασχολούνται κρατούμενοι με ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Σωφρονιστικού Κώδικα.
4. Καταργείται η ΥΑ 63021 ΦΕΚ Β 2124/2012 και κάθε προηγούμενη σχετική Υπουργική Απόφαση.



Άρθρο 43: Εξ’ αποστάσεως φοίτηση κρατουμένων σε ΑΕΙ/ΤΕΙ με ηλεκτρονική επιτήρηση

Η παράγραφος 1 του άρθρου 58 του Σωφρονιστικού Κώδικα (Ν2776/1999), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρο 11 Ν.4312/2014 (ΦΕΚ Α 260/12.12.2014) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η εκπαιδευτική άδεια χορηγείται για τη φοίτηση κρατουμένων σε σχολές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, εφόσον στην περιοχή φοίτησης λειτουργεί αντίστοιχο προς την κατηγορία στην οποία ανήκουν οι ενδιαφερόμενοι κατάστημα κράτησης. Η άδεια χορηγείται από το Συμβούλιο του άρθρου 70 παράγραφος 1 του παρόντος με τις προϋποθέσεις και κατά τη διαδικασία του άρθρου 55 παράγραφος 1 περίπτωση γ`, παράγραφοι 2 και 3του παρόντος. Η διάταξη του άρθρου 56 παράγραφος 3 του παρόντος εφαρμόζεται ανάλογα. Η φοίτηση καταδίκων και υποδίκων φοιτητών και σπουδαστών Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, που δεν έχουν λάβει την ως άνω άδεια, μπορεί να γίνεται και με παρακολούθηση μαθημάτων εξ αποστάσεως. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθορίζονται οι προϋποθέσεις, ο τρόπος και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εξ αποστάσεως παρακολούθηση των μαθημάτων και των εργαστηρίων, καθώς και η συμμετοχή στις εξετάσεις των ανωτέρω φοιτητών ή σπουδαστών, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της σχολής στην οποία φοιτούν. Στους ίδιους φοιτητές και σπουδαστές, εφόσον έχουν με επιτυχία παρακολουθήσει το ένα τρίτο (1/3) των μαθημάτων και εργαστηρίων, κατά τους όρους που ορίζονται με την Κοινή Υπουργική Απόφαση του προηγούμενου εδαφίου επί ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο, μπορεί να χορηγείται άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση, χωρίς περιορισμούς του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Στην τελευταία περίπτωση η αίτηση δεν απορρίπτεται από το Συμβούλιο του άρθρου 70 παρ. 1 παρά μόνο με ειδική αιτιολογία, στην οποία πρέπει να μνημονεύονται συγκεκριμένα γεγονότα που προκύπτουν από τον πειθαρχικό φάκελο του κρατουμένου και αντιστοιχούν στην ειδική υπόσταση σοβαρών, ιδίως βίαιων, αξιόποινων πράξεων, με βάση τα οποία κρίνεται σφόδρα πιθανή η κακή χρήση της άδειας.


Άρθρο 44: Τροποποίηση του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009

1) Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν. 3772/2009 η φράση «στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό» αντικαθίσταται ως εξής:
«στελέχωση με ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό επιστημονικό προσωπικό»
2) Η παράγραφος 2 του άρθρου 13 του Νόμου 3772/2009 αντικαθίσταται ως εξής:
«Με διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Υγείας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων και συναρμόδιων υπουργών, καθορίζονται η διάρθρωση και ο τρόπος λειτουργίας των ανωτέρω Θεραπευτικών Καταστημάτων, η λειτουργία τυχόν παραρτημάτων για γυναίκες και νεαρούς κρατουμένους, η σύνδεση με συγκεκριμένο νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ., τα θέματα εντάξεως και της υπηρεσιακής και μισθολογικής κατάστασης του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.»


 

Άρθρο 45:

1. Το εδάφιο β΄ της παρ. 5 του άρθρου 22 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Εκλόγιμοι είναι οι δικαστικοί υπάλληλοι με τουλάχιστον Γ΄ βαθμό».
2. Η παρ. 7 του άρθρου 22 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Χρέη γραμματέα των παραπάνω συμβουλίων ασκεί δικαστικός υπάλληλος με τουλάχιστον Γ΄ βαθμό».
3. Ο τίτλος του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Επιλογή προϊσταμένων διευθύνσεων και τμημάτων».
4. Το εδάφιο α΄ της παρ. 1 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ως προϊστάμενοι διευθύνσεων επιλέγονται δικαστικοί υπάλληλοι του οικείου τομέα κατηγορίας ΠΕ και ΤΕ με τουλάχιστον Β΄ βαθμό»
5. Η παρ. 2 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Αν δεν υπάρχουν δικαστικοί υπάλληλοι με βαθμό τουλάχιστον Β΄ που έχουν υποβάλει αίτηση υποψηφιότητας ή αν είναι λιγότεροι από τον απαιτούμενο κατά την παράγραφο 4 αριθμό κρινομένων, κρίνονται προς επιλογή και δικαστικοί υπάλληλοι με βαθμό Γ` που υπέβαλαν αίτηση υποψηφιότητας, προηγουμένων εξ αυτών όσων έχουν περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στο συγκεκριμένο βαθμό, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός κρινομένων».

6. Η παράγραφος 3 του άρθρου 72 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων Ν. 2812/2000 (Α΄ 67) αντικαθίσταται ως εξής:
«Ως προϊστάμενοι τμημάτων επιλέγονται δικαστικοί υπάλληλοι του οικείου δικαστηρίου, εισαγγελίας ή υπηρεσίας, κατηγορίας ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ με βαθμό τουλάχιστον Β΄. Αν δεν υπάρχουν δικαστικοί υπάλληλοι με τον βαθμό αυτό ή αν ο αριθμός τους δεν είναι επαρκής, κρίνονται προς επιλογή και δικαστικοί υπάλληλοι με τον περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στο Γ΄ βαθμό, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος κατά την παράγραφο 4 αριθμός κρινομένων.»
7. Στη διάταξη της παρ. 2Γ του άρθρου 12 του Ν. 4229/2014 (Α΄ 8), μετά το εδάφιο α΄, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η ισχύς των πινάκων κατάταξης κατά σειρά επιτυχίας των υποψηφίων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων δικαστικών υπαλλήλων η οποία προκηρύχτηκε με την υπʼ αριθμό 5223/23.01.2009 απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης (τεύχος Προκηρύξεων ΑΣΕΠ 23) παρατείνεται έως τις 30.06.2016».
8. Το άρθρο 15 του Ν. 4315/2014 (Α΄ 269) καταργείται.


 

Άρθρο 46:

Η μεταβατική διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 165 «Μεταβατικές και τελικές διατάξεις» του Ν. 4194/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» καταργείται. 

 

Άρθρο 47:

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 28 του N. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» προστίθεται στην αρχή εδάφιο:
«Μετάθεση συμβολαιογράφου επιτρέπεται από μια ειρηνοδικειακή περιφέρεια σε άλλη».
2. Η παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» καταργείται.
3. Το τρίτο εδάφιο της δεύτερης υποπαραγράφου της παρ. 7 του άρθρου 25 του Ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» αντικαθίσταται ως εξής:
«Επιτυχόντες θεωρούνται εκείνοι που έλαβαν βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο με δέκα (10) μονάδες σε κάθε μάθημα. Οι ανωτέρω υποβάλλουν αίτηση προτίμησης για τον διορισμό τους σε κενή έδρα συμβολαιογράφου ανεξαρτήτως ειρηνοδικειακής περιφέρειας και διορίζονται με σειρά προτεραιότητας ανάλογα με τη βαθμολογία τους».
4. Η παρ. 8 του άρθρου 25 του άρθρου 25 του ν. 2830/2000 «Κώδικας Συμβολαιογράφων» αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση ισοβαθμίας επιτυχόντων για την ίδια έδρα συμβολαιογράφου διενεργείται κλήρωση».


 

Άρθρο 48:

Η παράγραφος 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα ή συμβολαιογράφου που εκτελεί έργα υποθηκοφύλακα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου ανατίθεται σε συμβολαιογράφο της έδρας του Ειρηνοδικείου με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου. Αν στην ίδια ειρηνοδικειακή περιφέρεια υπηρετούν περισσότεροι του ενός συμβολαιογράφοι, η επιλογή γίνεται με κριτήριο την αρχαιότητα άλλως τα έτη προηγούμενης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατόπιν αιτήματος του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου η ανάθεση μπορεί να γίνει και εκ περιτροπής σε όλους τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας. Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο.
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα.
Ο συμβολαιογράφος στον οποίο, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ανατέθηκαν προσωρινά τα έργα του υποθηκοφύλακα, δύναται να υποβάλει αίτηση παραίτησης στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποδοχή ή μη της αίτησης αυτής, καθώς και ο ορισμός νέου αναπληρωτή γίνονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου. Ο συμβολαιογράφος στον οποίο ανατέθηκαν καθήκοντα σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δύναται να παραιτηθεί και η αποδοχή ή μη της αίτησης παραίτησής του, καθώς και ο ορισμός του επόμενου σε σειρά αρχαιότητας συμβολαιογράφου ως αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, γίνεται από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο. Η υποβολή αίτησης παραίτησης δεν αναστέλλει την ισχύ της πράξης διορισμού.» 


 

Άρθρο 49:

Στο τέλος του άρθρου 4 του ν. 724/1977 (Α΄ 299) προστίθεται διάταξη ως εξής:
«Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δίνεται η δυνατότητα μεταφοράς οργανικών θέσεων μεταξύ των έμμισθων υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων για την εξυπηρέτηση υπηρεσιακών αναγκών».


 

Άρθρο 50:

1. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 13 του ν. 2993/2002 «Τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών (κ.ν. 1756/1988) και του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων (κ.ν. 2812/2000) και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 58 Α΄) αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκηρύσσεται διαγωνισμός για την κάλυψη κενών θέσεων ειδικών Αμίσθων Υποθηκοφυλάκων».
2. Οι παράγραφοι 3 έως 6 του άρθρου 13 Ν. 2993/2002 αναριθμούνται σε 2, 3, 4 και 5 αντίστοιχα και η παράγραφος 7 του ίδιου άρθρου καταργείται.
3. Η περίπτωση δ) της αναριθμημένης παραγράφου 4 του άρθρου 13 Ν. 2993/2002 αντικαθίσταται ως εξής:
«δ) πτυχίο Νομικού Τμήματος Νομικής Σχολής και βαθμό Α΄, Β΄ ή Γ΄ υπαλλήλου έμμισθου υποθηκοφυλακείου»



Άρθρο 51:

Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 3 του Ν.Δ. 811/1971 «Περί τροποποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων του Α.Ν. 153)1967 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του από 19/23 Ιουλίου 1941 Κανονιστικού Διατάγματος «περί Οργανισμού Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» (Α’ 9) αντικαθίσταται ως εξής:
«Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται έπειτα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μετά από γνωμοδότηση της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου δύναται, σε περίπτωση θανάτου ή για οποιονδήποτε λόγο οριστικής αποχώρησης από την υπηρεσία ειδικού άμισθου Υποθηκοφύλακα, να συγχωνευθεί το άμισθο υποθηκοφυλακείο με όμορο έμμισθο ή άμισθο υποθηκοφυλακείο της ίδιας ειρηνοδικειακής ή πρωτοδικειακής περιφέρειας, ή να μετατραπεί σε έμμισθο».


 

Άρθρο 52:

Πρόσωπα του ίδιου ή άλλου φύλου τα οποία έχουν τελέσει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης που προβλέπεται από το δίκαιο του τόπου τέλεσής του, με μέλη διπλωματικών αποστολών, μέλη έμμισθων προξενικών αρχών, καθώς και υπαλλήλους διεθνών οργανισμών που έχουν την Έδρα τους ή Γραφείο στην Ελλάδα, θεωρούνται μέλη της οικογένειας αυτών για τους σκοπούς της εφαρμογής της Σύμβασης της Βιέννης για τις Διπλωματικές Σχέσεις, της Σύμβασης της Βιέννης για τις Προξενικές Σχέσεις, και των κατά περίπτωση Συμφωνιών Έδρας και συναφών διεθνών συμφωνιών, αντιστοίχως, εφόσον έχουν ανακοινωθεί καταλλήλως από το Κράτος αποστολής ή τον διεθνή οργανισμό.

Άρθρο 53:

«Η παράγραφος 10 του άρθρου 30 του νόμου 4251/2014 αντικαθίσταται ως εξής:
10. Περιουσία που αποτελεί προϊόν της εγκληματικής δραστηριότητας του παρόντος άρθρου, καθώς και των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 29 ή που αποκτήθηκε με οποιονδήποτε τρόπο από προϊόν τέτοιας εγκληματικής δραστηριότητας ή περιουσία που χρησιμοποιήθηκε, εν όλω ή εν μέρει, ή προορίζονταν να χρησιμοποιηθεί για την εκτέλεση της παραπάνω εγκληματικής δραστηριότητας κατάσχεται και μπορεί να δημευθεί με την καταδικαστική απόφαση, αν ανήκει στον αυτουργό ή σε οποιονδήποτε από τους συμμετόχους. Αν το δικαστήριο, αυτεπαγγέλτως ή μετά από αίτημα διαδίκου ή τρίτου, κρίνει ότι η δήμευση που θα επιβληθεί στον καταδικασθέντα θα αποστερήσει τον ίδιο ή τρίτους, ιδίως την οικογένειά του, από πράγμα που εξυπηρετεί τον αναγκαίο βιοπορισμό τους και ότι υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί σε αυτούς υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη, δεν επιβάλλει αυτήν. Η απόδοση περιουσίας στον ιδιοκτήτη της γίνεται σύμφωνα με τα άρθρα 310 παράγραφος 2 και 373 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Σε περίπτωση που η περιουσία ή το προϊόν κατά το πρώτο εδάφιο υπερβαίνει τις τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ και δεν είναι δυνατόν να κατασχεθεί, κατάσχονται και δημεύονται υπό τους όρους του ίδιου εδαφίου περιουσιακά στοιχεία ίσης αξίας προς εκείνη της προαναφερθείσας περιουσίας ή του προϊόντος».


 

Άρθρο 54:

1. Στην παράγραφο 10 του άρθρου 1 του Κεφαλαίου Α΄ του νόμου 4336/2015 (Α΄ 94) που εισάγεται με το Άρθρο 2, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α΄: «Ρυθμίσεις Θεμάτων Αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού», ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α.4. : «Τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010», αντικαθίσταται η φράση «του ν. 3859/2010» με τη φράση «του ν. 3869/2010».
2. Στο άρθρο 3 του Κεφαλαίου Α΄ του νόμου 4336/2015 (Α΄ 94) που εισάγεται με το Άρθρο 2, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α΄: «Ρυθμίσεις Θεμάτων Αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού», ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Α.4. : «Τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010», αντικαθίσταται η φράση «του ν. 3859/2010» με τη φράση «του ν. 3869/2010».


Άρθρο 55:

Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 50 του ν. 1756/1988 (Α΄ 35), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Για την εμφάνιση στη νέα τους θέση των κατά το προηγούμενο εδάφιο προαγόμενων και μετατιθέμενων δικαστικών λειτουργών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 52 του παρόντος». 


 

Άρθρο 56:

Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορεί να ανατίθενται καθήκοντα φύλαξης του κτιρίου της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου σε προσωπικό του κλάδου ΔΕ Φύλαξης

Άρθρο 57: Μεταβατικές διατάξεις.

1. 1. Με εξαίρεση τις ρυθμίσεις που ακολουθούν, τα σύμφωνα συμβίωσης που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου εξακολουθούν να διέπονται από το ν. 3719/2008. Οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στα σύμφωνα αυτά. Τα μέρη έχουν δικαίωμα να υπαχθούν συνολικά στις διατάξεις του παρόντος νόμου με συμβολαιογραφική πράξη. Αντίγραφο της πράξης καταχωρίζεται στο ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου, όπου είχε καταχωριστεί και η σύσταση του συμφώνου.
2. Σύμφωνα συμβίωσης που καταρτίζονται μετά την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου διέπονται αποκλειστικά από τις διατάξεις αυτού.


 

Άρθρο 58: Έναρξη ισχύος

Η ισχύς αυτού του νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν στις επιμέρους διατάξεις του ορίζεται διαφορετικά.

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Διαφωνῶ με το Σύμφωνο Συμβίωσης Ὀμοφυλοφίλων.
Δέν καταδικάζω ἤ ἀπορρίπτω τά λίγα αὐτά ἄτομα πού ἡ μή ὁμαλή φυσιολογία τοῦ σώματός τους καί διάφορες κοινωνικές συνθῆκες τούς ὁδήγησαν σέ πορεία ζωῆς διαφορετική ἀπό αὐτή τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, πού ὡστόσο εἶναι μακρυά ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί σέ κάθε περίπτωση ὀφείλουμε νά τούς ἀγαποῦμε ὥς πλάσματα τοῦ ἴδιου Πατέρα.
Καταδικάζω τό ὀλίσθημα τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, διότι ἐπιχειρεῖ νομοθετικῶς νά ὑποβιβάσει τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀτόμου καί τόν ὑψηλό θεσμό τῆς οἰκογένειας.
Ως ‘Ἕλληνίδα καί Ὀρθόδοξη Χριστιανή, διαμαρτύρομαι για τό ἐπονείδιστο αὐτό νομοσχέδιο.

Ανώνυμος είπε...

ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ.
Προσπαθούμε τελικά το μη φυσικό να το κάνουμε φυσιολογικό, μόδα και νόμο;
Ο βασιλιάς και το τρελό νερό
Πηγή: «Ευλογημένο Καταφύγιο» του Φώτη Κόντογλου
Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένας σουλτάνος, καλός και δίκαιος και είχε έναν βεζύρη, που ήτανε και αυτός καλός και ήταν κι αστρολόγος.
Μια μέρα ο βεζύρης λέγει του σουλτάνου, πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό πως θα βρέξει στον κόσμο ένα νερό τρελλό, και πως όποιος το πιει αυτό το νερό, θα τρελλαίνεται. Και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους, και δεν θα νιώθουνε πια τίποτα, μήτε τι είναι σωστό και τι είναι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι άνοστο, μήτε τι είναι δίκαιο και τι άδικο.
Σαν τ’ άκουσε αυτά τα λόγια ο Σουλτάνος γυρίζει και λέγει στον βεζύρη: Αφού θα τρελλαθεί όλος ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελλαθούμε κι εμείς, γιατί αλλιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη; Του λέγει ο βεζύρης πως ο λόγος του είναι σωστός και πως θά ‘πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε, και να το φυλάξουμε μέσα στις στέρνες, για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουμε παλαβά κι άδικα, μα δίκαια, όπως έχουνε χρέος.
Έτσι κι έγινε. Σε λίγον καιρό έβρεξε στ’ αλήθεια, και το νερό ήτανε τρελλό νερό, και τρελλαθήκανε όλοι οι άνθρωποι, και δεν γνωρίζανε οι καημένοι τι τους γίνεται, και είχανε το ψεύτικο για αληθινό, το κακό για καλό, το άδικο για δίκαιο. Μα ο σουλτάνος κι ο βεζύρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο, και δεν τρελλαθήκανε, αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη.
Μα ο κόσμος τά ‘βλεπε ανάποδα και δεν ήτανε ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζύρη και φωνάζανε πως τους αδικούνε και κοντεύανε να σηκώσουνε επανάσταση. Μετά από καιρό, σαν είδανε κι αποείδανε, ο σουλτάνος κι ο βεζύρης, χάσανε το κουράγιο τους, και λέγει ο σουλτάνος στο βεζύρη: Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε, μπορεί να μας σκοτώσουν επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε. Το λοιπόν, βεζύρ αφέντη, άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες, και να πιάσουμε να πίνουμε κι εμείς από το τρελλό νερό, να γίνουμε σαν κι αυτούς και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε. Έτσι κι έγινε. Ήπιαν και αυτοί από το παλαβό νερό και τρελλαθήκανε, και κρίναμε τρελλά κι άδικα, κι ο κόσμος απόμεινε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε τον σουλτάνο».

Ανώνυμος είπε...

Ως Χριστιανός Ορθόδοξος ΔΙΑΦΩΝΩ με το Σύμφωνο Συμβίωσης Ὀμοφυλοφίλων Αυτό αποτελεί ύβρη απέναντι στο Θεό!!!!Είδαμε η αποστασία από το Θεό που μας κατάντησε σαν έθνος.Απορώ που το συζητάμε κιόλας!
Διαμαρτύρομαι ἒντονα γιατί, θα δημιουργούνται προβλήματα στην διαιώνιση του είδους. Ποιοι εἶναι οἱ γονεῖς των…. ὑποτιθἐμενων παιδιῶν (πῶς προήλθαν) μιᾶς τοιούτου είδους οικογενείας; Παρακαλῶ, να ἀποσυρθεῖ ὁ Νόμος που μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει εἰς βάρος της Ελληνικῆς κοινωνίας και μάλιστα προς τους νέους ανθρώπους. ὡς μέλη ποιᾶς οικογενείας, ποιος ὁ πατέρας και ποια ἡ μάνα; Και το φυσικό ἐρώτημα: Σε τι ἀποβλέπει ἡ ἀναστροφή του κατά φύσιν ζῆν; ……Ἂς ὑπολογίσετε ἐπί τέλους την φωνή της βάσης. ΤΟ ΚΡΙΜΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΝ ΧΑΛΑΣΕΤΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
Καλοῦμε τὸ λαό μας νὰ ξεσηκωθεῖ ἐνάντια στοὺς σχεδιασμοὺς γιὰ τὸν πνευματικὸ καὶ φυσικό του ἀφανισμό, διατρανώνοντας μὲ κάθε νόμιμο τρόπο τὴν ἀντίδρασή του στὸ συζητούμενο νομοσχέδιο.
Καλοῦμε τὸν ὑπουργὸ Δικαιοσύνης, ἔστω τὴν ὕστατη αὐτὴ ὥρα, τιμώντας τὴν ὑψηλὴ θέση ποὺ τοῦ ἔχει δοθεῖ, νὰ ἀποσύρει τὸ ἐν λόγω νομοσχέδιο καὶ νὰ τὸ ἀντικαταστήσει μὲ νέο, ποὺ θὰ στηρίζει τὴ δοκιμαζόμενη ἑλληνικὴ οἰκογένεια καὶ μάλιστα τὴν πολύτεκνη.
Καλοῦμε τοὺς βουλευτὲς νὰ ἀναλογισθοῦν τὸ βάρος τῆς ἱστορικῆς τους εὐθύνης, τὴ μακραίωνη ἱστορία καὶ παράδοση τοῦ λαοῦ ποὺ κλήθηκαν νὰ ὑπηρετοῦν, καὶ νὰ μὴ συνεργήσουν μὲ τὴν ψῆφο τους στὴ νομιμοποίηση τοῦ σοδομισμοῦ.
Οσοι πολιτικοί, βουλευτές,κ.α. συμβάλλουν ΣΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΟΥΤΟ, εμμέσος ή αμμέσος και κατ’ επέκταση στην άμβληνση του κοινονικού ιστού με την ψήφο τους θα αποτελλούν όνυδος για την Ιστορία και προσβολή για τον Πολιτισμό μας.
ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
ΕΚΔΟΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ:ΑΓΩΝΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Η ΑΣΠΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ «ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ» ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, που εκπροσωπεί Πανελλαδικά τις 205.000 και πλέον πολύτεκνες οικογένειες, διαμαρτύρεται έντονα για το επονείδιστο Νομοσχέδιο «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ», που προωθεί στη Βουλή προς ψήφιση το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο προτίθεται να επεκτείνει την ισχύουσα ήδη νομοθεσία και στα λεγόμενα «ομόφυλα ζευγάρια».

Η συγ(Κυβέρνηση), μη μπορώντας να αντισταθεί, συμμορφώνεται στις επιταγές της ηθικά και πνευματικά παραπαίουσας Ευρώπης και με το νομοσχέδιο αυτό ανατρέπει καθ’ ολοκληρία τις αξίες, τα ιδανικά και τις παραδόσεις της Ελληνικής κοινωνίας

Σύμφωνα με τον ορισμό του νομομαθούς Ρωμαίου Μοδεστίνου , ο θεσμός του γάμου αποτελεί: «ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωση του βίου δια παντός, Θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία».

Με το νομοσχέδιο ο θεσμός του γάμου αντιμετωπίζεται θεσμικά και μόνο ως δικαιοπρακτική ενέργεια που ρυθμίζει τις σχέσεις των μερών και αποϊεροποιείται πλήρως.

Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο μεταβάλλεται το τιμιότατο ανθρώπινο πρόσωπο σε χρηστικό αντικείμενο και καθίσταται εμφανής η προσπάθειά του να υποκατασταθεί ο ιερός θεσμός του γάμου με νομικές προβλέψεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κακοδαιμονία του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Η ΑΣΠΕ δεν απορρίπτει από την κοινωνία τα άτομα εκείνα που η μη ομαλή φυσιολογία του σώματός τους και ενδεχομένως και διάφορες κοινωνικές συνθήκες τα οδήγησαν σε πορεία ζωής διαφορετική απ’ αυτή των φυσιολογικών ανθρώπων εξαιτίας της γενετήσιας διαστροφής τους.

Καταδικάζει όμως το ολίσθημα του Υπουργείου γιατί επιχειρεί νομοθετικά να απαξιώσει και να υποβιβάσει την ανθρώπινη φύση, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του ατόμου και να εκμηδενίσει τον υψηλό και θεοϊδρυτο θεσμό της οικογένειας, που στηρίζεται στο τρίπτυχο (άρρεν + θήλυ + παιδιά).

Με το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται θεσμικά από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, φαλκιδεύεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απενοχοποιείται η παράχρηση των σωματικών οργάνων του ανθρώπινου είδους και επιχειρείται να μεταβληθεί ο εν τιμή δημιουργηθείς άνθρωπος σε βοσκηματώδη ύπαρξη.

Η ΑΣΠΕ καλεί όλους του Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τους αρμοδίους Φορείς να μην ενδώσουν στην ψήφιση του επονείδιστου αυτού νομοσχεδίου.

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΣΠΕ

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως η ισότητα δεν αποτελεί ούτε δικαίωμα κάποιων ούτε είναι μονομερής. Η ισότητα αφορά όλους τους πολίτες και θα πρέπει να εκφράζεται από όλες τις κατευθύνσεις προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να ζητά ένα κράτος ίδιες υποχρεωσεις (φορολογικές κλπ κλπ) από τους πολίτες του και να μην παρέχει ίσα δικαιώματα.Αυτό το σχέδιο νόμου του, ναι μεν έχει μεγάλα κενά, αποτελεί όμως ένα πολύ σημαντικό βήμα!Εκτός από το γεγονός, ότι από το σύμφωνο αποκλείονται οι τρανς* άνθρωποι και δεν γίνεται καμία πρόβλεψη για τεκνοθεσία (υπάρχουν διαβεβαιώσεις από το υπουργείο ότι άμεσα θα προχωρήσουν στο νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και στην αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου), υπάρχουν κενά που αφορούν το παρόν σχέδιο τα οποία θα πρέπει να διευθετηθούν άμεσα.
1) Κατάργηση του άρθρου 347 του ποινικού κώδικα, το οποίο αναφέρεται σε παρά φύση ασέλγια. Δεν είναι δυνατόν να προχωράμε σε σύμφωνο συμβίωσης και για ομόφυλα ζευγάρια, και να υπάρχει νόμος που να ονομάζει παραφύση την ύπαρξη αυτών των ανθρώπων.
2) Αναφέρεται στο παρόν σχέδιο η δέσμευση του υπουργείου εργασίας για εφαρμογή ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Όμως η απλή αναφορά έκδοσης σε μελλοντικό χρόνο ενός προεδρικού διατάγματος ΔΕΝ εξασφαλίζει πως θα πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες ενέργειες ή πως θα πραγματοποιηθούν δίκαια προς τα ομόφυλα ζευγάρια.
3) Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρη αναφορά στη διαδικασία την οποία θα ακολουθούν τα ληξιαρχεία για το άνοιγμα οικογενειακής μερίδας, και αυτό για να μην υπάρξουν περιπλοκές όταν έρθει η ώρα να διευθετηθούν ζητήματα κληρονομιάς, σύνταξης, μετακίνησης κ.ο.κ. Είναι πραγματικά μία ιστορική στιγμή, ας την κάνουμε (κάνετε) λοιπόν μία εξαιρετικά σημανική ιστορική στιγμή και όχι απλά μία υλοποίηση προεκλογικής δέσμευσης με τεράστια κενά.

Ανώνυμος είπε...

Ζητούμε την προσθήκη άρθρου που θα καταργεί από τον ποινικό κώδικα τα αναχρονιστικά άρθρα:
Άρθρο: 198 – Κακόβουλη βλασφημία
Άρθρο: 199 – Καθύβριση θρησκευμάτων

τα οποία έχουν γίνει αφορμή για την σύλληψη ή/και δικαστική δίωξη, ακόμα και καταδίκη, πολιτών, καλλιτεχνών και θεατρικών συντελεστών, κωμικών, bloggers, ακόμα και λεξικογράφων σε πολυάριθμες περιπτώσεις στη χώρα μας (Φίλιππος Λοίζος-Γέρων Παστίτσιος, Corpus Cristi, Καβαλλιεράτος, Gerhard Haderer-»Η ζωή του Χριστού», Outlook, M.Scorcese-Τελευταίος Πειρασμός, slang.gr κ.α.).

Τα άρθρα αυτά αντί να προστατεύουν την κοινωνική ειρήνη, τελικά την διαταράσσουν σφόδρα καθώς νομιμοποιούν την βία του όχλου και προσβάλλουν ευθέως το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Το πρόσφατο παράδειγμα της καταδίκης του Φίλιππου Λοΐζου δείχνει ότι γίνονται ακόμα και εργαλείο για να προστατεύονται θρησκευτικοί παράγοντες από την νόμιμη και απαραίτητη κριτική για αθέμιτες πρακτικές που εφαρμόζονται καθημερινά, όπως η διασπορά ψευδών ειδήσεων και η εκμετάλλευση της ευπιστίας των πολιτών.

Να σημειωθεί τέλος ότι η Βλασφημία τιμωρείται σε ελάχιστες χώρες στον κόσμο, και από τις Ευρωπαϊκές χώρες πλέον μόνο στην Ελλάδα, την Ρουμανία, και την Ιρλανδία.

Η βλασφημία είναι ένα έγκλημα χωρίς θύμα, και βλάσφημη από μόνη της για το υπέρτατο ον, αν υπήρχε: αλίμονο αν το υποτιθέμενο υπέρτατο ον χρειάζεται τη νομοθεσία του (Ελληνικού) Κράτους για να προστατευθεί.

Ανώνυμος είπε...

Συνοψίζοντας, αυτό το σχέδιο νόμου εμπεριέχει μια αντίφαση. Δεν μπορούμε να διατηρούμε νόμο που χαρακτηρίζει ως «ασέλγεια παρά φύση» σχέσεις που ρυθμίζει το νέο Σύμφωνο. Τολμηρή, θα χαρακτήριζα εγώ αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία. Υποστηρίζω πλήρως την Κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κομμα που θα αναλάμβανε να σηκώσει αυτό το βάρος. Όμως, τώρα είναι η ώρα ώστε να δοθεί το οριστικό χτύπημα στην ακροδεξιά μισάνθρωπη ρητορεία, που δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την υγιή θρησκευτική πίστη και την Αγάπη.

Από τη μια είναι η Ευρώπη του διαφωτισμού και των αρχών της ιδρυτικής διακήρυξης της ΕΕ, από την άλλη ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός που θέλει να μας κάνει μια ευρω-αποικία χωρίς δικαιώματα κι ελευθερίες. Χαρακτηρισμοί τέτοιοι, εκτός από σκοταδιστικοί, είναι και άδικοι καθώς δημιουργούν πολίτες πολλών κατηγοριών και δίνουν το άλλωθι σε ακροδεξιά τάγματα εφόδου και σε παραεκκλησιαστικούς κύκλους να συνεχίζουν κάτι που διεθνώς έχει χαρακτηριστεί ως λόγος/εγκλήματα μίσους.

Για τον λόγο αυτό θα πρότεινα βάσει του αντιρατσιστικού νόμου και με τη συμβολή της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος να ελεγχούν όλα τα σχολια που έχουν διατυπωθεί ως προς την πιθανότητα παραβίασης των διατάξεων αυτού του νόμου γιατί είναι εξίσου αντιφατικά, όταν διατυπώνονται σε μια τέτοια διαβούλευση του Υπουργειου Δικαιοσυνης σχόλια, όταν κινούνται πλέον στα όρια της αρμοδιοτητας του ποινικού δικαίου με την έννοια της προώθησης του μίσους και του ρατσισμού.Σπυρίδων Πετρίτης

Ανώνυμος είπε...

Καλοῦμε τὸ λαό μας νὰ ξεσηκωθεῖ ἐνάντια στοὺς σχεδιασμοὺς γιὰ τὸν πνευματικὸ καὶ φυσικό του ἀφανισμό, διατρανώνοντας μὲ κάθε νόμιμο τρόπο τὴν ἀντίδρασή του στὸ συζητούμενο νομοσχέδιο.
Καλοῦμε τὸν ὑπουργὸ Δικαιοσύνης, ἔστω τὴν ὕστατη αὐτὴ ὥρα, τιμώντας τὴν ὑψηλὴ θέση ποὺ τοῦ ἔχει δοθεῖ, νὰ ἀποσύρει τὸ ἐν λόγω νομοσχέδιο καὶ νὰ τὸ ἀντικαταστήσει μὲ νέο, ποὺ θὰ στηρίζει τὴ δοκιμαζόμενη ἑλληνικὴ οἰκογένεια καὶ μάλιστα τὴν πολύτεκνη.
Καλοῦμε τοὺς βουλευτὲς νὰ ἀναλογισθοῦν τὸ βάρος τῆς ἱστορικῆς τους εὐθύνης, τὴ μακραίωνη ἱστορία καὶ παράδοση τοῦ λαοῦ ποὺ κλήθηκαν νὰ ὑπηρετοῦν, καὶ νὰ μὴ συνεργήσουν μὲ τὴν ψῆφο τους στὴ νομιμοποίηση τοῦ σοδομισμοῦ.
Οσοι πολιτικοί βουλευτές συμβάλλουν εμμέσος ή αμμέσος στην άμβληνση του κοινονικού ιστού με την ψήφο τους θα αποτελλούν όνυδος για την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

ΝΑΟΔΟΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση όλων των απόψεων του συμφώνου συμβίωσης έγκειται στην νομοθετική ευρύτητα , ιδιότητα και πληρότητα γνώσεως , δηλαδή στο ότι με τελείως διαφορετικές αρχές νομοθετεί ο ανθρώπινος νούς με αρχές και θεμελιώδεις όρους όπως ο όρος ανθρώπινη ελευθερία στηριζόμενες μόνο εις την μερική καταγεγραμμένη παρατήρηση των φαινομένων της ανθρώπινης ιστορίας αλλά και όλης της σχετικής βιβλιογραφίας .
Δηλαδή σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητος ο ανθρώπινος νούς νομοθετεί συστήματα διαχείρησης της ζωής σε κοινωνίες με νομοθετήματα και συστήματα διαχείρησης ως αλληλεπιδράσεων των ισοροπημένων ενεργειών εκάστου πρόσωπου σε σχέση άμεση και έμμεση με την κοινωνία των προσώπων στο σύνολο μερικό έως και ολόκληρο .
Στο θέμα του συμφώνου συμβίωσης πολύ απλά δεν έχει την πλήρη δυνατότητα αλλά και γνώση να νομοθετήσει ο άνθρωπος γιατί δεν είναι ο ίδιος ο άνθρωπος ο κατασκευαστής , ο δημιουργός της υπάρξεώς του.
Νομοθέτης του ανθρώπου είναι ο δημιουργός του δηλαδή ο Θεός .
Και αυτό δεν αλλάζει αφού ο άνθρωπος δεν έχει την δυνατότητα , ούτε κάν την γνώση μερικώς να κατασκευάσει άνθρωπο .
Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ γιατί δεν είναι ανθρώπινο , ούτε θα γίνει , η κατασκευή του ανθρώπου .
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το πραγματικό ερώτημα είναι ποιος είναι ο κατάλληλος νομοθέτης ; για τις προδιαγραφές της υπάρξεως του Ανθρώπου ; , ο Δημιουργός του ανθρώπου που έχει κάθε δυνατότητα και γνώση ; ή ο πολύ περιορισμένος σε στοιχεία παρατηρήσεως μνήμης μερικής βιβλιογραφίας άνθρωπος ; .
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ολοφάνερη ψεύτικη παραβίαση του ρόλου του ανθρώπου και της ανθρωπότητας σε σχέση με τον Θεό .
Τίποτα από αυτά που περιγράφει και πρεσβεύει το σύμφωνο συμβίωσης ομοφιλοφίλων ζευγαριών δεν συμφέρει πραγματικά τον άνθρωπο στην ζωή του , αντιθέτως , δυστυχώς καθιστούν κάθε πρόσωπο σε σχέση με την κοινωνία προσώπων αλλά και όλη την συνύπαρξη των ανθρώπων ως κατάσταση , ένα πολύ σύντομο βέβαιο μόνιμο αδιέξοδο .
Όλα τα δεδομένα και τα ζητούμενα στοιχεία , οι τρόποι , αλλά και οι διαδικασίες τα αποτελέσματα και οι σχέσεις που αφορούν τις προδιαγραφές της ύπαρξης του ανθρώπου και συνύπαρξης όλης της ανθρωπότητας υπάρχουν ήδη αιώνες καταγεγραμμένα στην Αγία Ορθόδοξη Πίστη μας από τον Πανάγαθο Άγιο Θεό μας .

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Όποιος αντιστρατεύεται την ίδια του τη φύση και τη λειτουργία, όπως και το σκοπό που τα όργανα του σώματος έχουν είναι υπόλογος απέναντι στο θείο Νόμο. Και όποιος τέτοια Υβρη την επικροτεί ή την επιτρέπει χωρίς να την επισημαίνει είναι συνένοχος για το κακό που πολλαπλασιάζεται (εκ του μιμητισμού ή από περιέργεια ή από αδυναμία χαρακτήρα) όταν κάτι αμαρτωλό-ανήθικο-διαστροφικό μετατρέπεται με νόμο σε φυσιολογικό. Είναι ακριβώς το ίδιο με το θέμα των μαλακών ναρκωτικών που κάποιοι θέλουν ελεύθερα στην Ελλάδα. Και εννοείται, η ύψιστη Ύβρις θα ήταν να έχουν πλήρη δικαιώματα στην υιοθεσία παιδιών! Αυτοί που δεν θέλουν να γεννήσουν αφού επιλέγουν παρά φύση ενώσεις με άτομα του ιδίου φύλου. Δεν θέλει έρευνα και φιλοσοφία ιδιαίτερα αλλά απλή λογική. Όποιοι ψηφίσουν τέτοιους νόμους θα το πληρώσουν από το Θεϊκό Νόμο. Το μόνο σίγουρο. Αλλά και εμείς σαν λαός πρέπει να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας. Διαφορετικά θα είμαστε συνυπεύθυνοι.

Ανώνυμος είπε...

Το σύμφωνο συμβίωσης πρέπει να τεθεί σε ισχύ άμεσα. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι. Η νομική αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων είναι μια αρχή, να μην καταπιέζονται άνθρωποι και να μην τους στερείται το δικαίωμα σε μια φυσιολογική ζωή (όλοι οι άνθρωποι είμαστε φυσιολογικοί και διαφορετικοί, αυτό είναι που κάνει τη φύση τόσο όμορφη). Η κοινωνία πρέπει να σταματήσει να «κλείνει τα μάτια» στη διαφορετικότητα. Η ετεροφυλοφιλία αλλά και η ομοφυλοφιλία είναι εκφράσεις αγάπης μεταξύ ανθρώπων και καμιά τους δεν αποτελεί ανωμαλία σε αντίθεση με την κτηνοβασία και παιδοφιλία που ουδεμία σχέση έχουν με την ανθρώπινη αγάπη. Επίσης, κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το δικαίωμα να εκφράζεται με το φύλο που επιθυμεί.
Η κοινωνία μας πρέπει να προοδεύει, να δημιουργεί τα πλαίσια για να βελτιώνονται οι ζωές των ανθρώπων και να μη διατηρεί αναχρονιστικές αντιλήψεις του παρελθόντος που ευνοούν μονάχα το ρατσισμό, τη βία και το μίσος. Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να έχουμε αγάπη μεταξύ μας – αν δεν «τσακωνόμασταν» για τα αυτονόητα, ο κόσμος μας θα ήταν ήδη πολύ καλύτερος.

Ανώνυμος είπε...

Αρκετά με τις μεσαιωνικές απόψεις μερικών συμπολιτών μας εδώ πέρα. Δεν λέω, έχουν δικαίωμα να εκφραστούν αλλά δεν τις ασπάζεται η πλειοψηφία της νεολαίας σήμερα. Επιτέλους, ζούμε στο 2015. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει, δεν είμαστε Τζιχάντ. Δεν χρειάζεται να »συνάψουν γάμο» για να είναι δύο άτομα του ιδίου φύλου κάτω από την ίδια στέγη. Η κοινωνίες είναι δυτικές και απολαμβάνουμε τη δυτική ελευθερία (όσο ακόμα υπάρχουμε βέβαια). Δεν είμαστε μεσαίωνας για να νομοθετεί η πολιτεία για αυτά τα πράγματα. Μένουν μαζί, δεν περιάζουν κανέναν, δεν τους πειράζει κανείς και τελείωσε. Απορώ γιατί τόση πρεμούρα να ΄΄νομοθετηθεί» αυτό το πράγμα (η »ένωση» ομοφιλόφυλων), μήπως κρύβεται τίποτα άλλο και δεν το καταλαβαίνω;

Ανώνυμος είπε...

Οι LGBT γονείς επενδύουν περισσότερο χρόνο στα παιδιά τους από τους ετεροφυλόφιλους γονείς, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη μελέτη.
Η μελέτη – που ξεκίνησε για να αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις εναντίον των γονέων του ιδίου φύλου – διαπίστωσε ότι η διαφορά είναι πιο έντονη σε οικογένειες με δύο μητέρες, όπου οι γονείς ξοδεύουν κατά μέσο όρο 40 τοις εκατό περισσότερο χρόνο έχοντας τα παιδιά τους στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων τους.
Φαίνεται πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι και οι δύο μητέρες προσφέρουν αρκετό χρόνο σε δραστηριότητες με επίκεντρο το παιδί, όπως και οι μητέρες στις ετεροφυλόφιλες σχέσεις – που σημαίνει ότι το παιδί παίρνει τη διπλάσια προσοχή.
Επιπλέον, οι πατέρες στις σχέσεις του ιδίου φύλου περνούν την ίδια περίπου ποσότητα χρόνου όση και οι ετερόφυλες μητέρες – που είναι δύο φορές ο χρόνος που αφιερώνουν οι straight μπαμπάδες.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορω πραγματικά να καταλάβω, γιατί οι τόσο προσωπικές επιθυμίες και συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων πρέπει να γίνονται με τέτοια προβολή. Το τι ειναι ο καθένας αφορά μόνο τον ίδιο, γιατί θα πρέπει να κοινοποιηθεί και να δημοςιοποιηθει η προτίμηση του ως προς το φύλο του σε ολους ? Ακόμα και σε όσους δεν αισθάνονται έτσι? Παρατηρείται ένας τελευταία ένας βομβαρδισμός προβολών απο τα ΜΜΕ , ομοφυλικών σχέσεων. Γιατί?
Τόσες προσπάθειες για την προώθηση αυτών των σχέσεων .Γιατι?
Ποιος εμποδιζει τους ομόφυλους να ειναι ίσοι και να έχουν ίσα δικαιώματα ως πολίτες ? ποιος τους εμποδίζει να κάνουν την οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ τους εάν το θέλουν πραγματικά? Για ποιο λόγο η κρεβατοκάμαρα ενός ανθρώπου πρέπει να αφορά το κράτος?

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΚΡΑΥΓΑΥΖΕΙ ΟΤΙ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΝΑ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ. ΟΤΙ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟ!!! ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ