ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΥΛΟ 1974... Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ...!
Είναι
γνωστό πως ακόμη και σήμερα, που η χώρα έχει οδηγηθεί σε οικονομικό
τέλμα και η επιβίωση έχει αντικαταστήσει τη διαβίωση στην καθημερινότητα
του Έλληνα, το χρήμα ρέει άφθονο όταν πρόκειται για εργολαβίες
ημετέρων, για φεστιβάλ ναρκωτικών και ομοφυλοφιλίας ή για την κατασκευή
τζαμιών. Οι άνθρωποι και οι συνήθειές τους δεν αλλάζουν, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τους...
πολιτικούς της μεταπολίτευσης, μοναδικό μέλημα των οποίων στα 40 αυτά χρόνια της παρασιτικής τους ύπαρξης υπήρξε η βρώμικη κονόμα, το ξεπούλημα της Πατρίδας και η διάλυση κάθε εθνικού και κοινωνικού παραδοσιακού ιστού.
Έτσι, λοιπόν, μόνο το ειρωνικό γέλιο προκαλεί η επίκληση της «σοβαρής οικονομικής ύφεσης και της δυστοκίας που ταλανίζει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού» προκειμένου να δικαιολογηθεί η απουσία για τρίτη συνεχή χρονιά των καθιερωμένων εορταστικών εκδηλώσεων που λάμβαναν χώρα κάθε χρόνο στο Προεδρικό Μέγαρο για την... αποκάτασταση της δημοκρατίας. Μία πανάκριβη δεξίωση των εθνοπατέρων με φτηνή επίδειξη νεοπλουτισμού μεταξύ των συζύγων τους και συζητήσεις μεταξύ αστακού και σαμπάνιας για τον επί δεκαετίες (!) επίκαιρο χαρακτήρα της ημέρας, ανούσια λογύδρια των παραγόντων και των παραγοντίσκων του καθεστώτος περί «ιστορικής μέρας-σύμβολο αγώνα για τη δημοκρατία και την ελευθερία» και άλλα πολλά και γραφικά προς έναν Λαό, ο οποίος ποτέ δεν ένιωσε κάποιον ψυχικό δεσμό με την ημέρα αυτή, απλά παραδομένος στη ραστώνη του ψεύτικου καταναλωτισμού αδιαφορούσε για αυτήν την πανάκριβη φιέστα υποκρισίας των τρωκτικών της μεταπολίτευσης.
Οι καιροί όμως άλλαξαν. Ο Έλληνας ξύπνησε και αντιλήφθηκε πως αυτή ακριβώς η μέρα-η 24η Ιουλίου 1974-υπήρξε η απαρχή των σημερινών του δεινών, υπήρξε η μέρα που η μίζα, η διαπλοκή, η διαφθορά και η απομύζηση του λαϊκού μόχθου από τα πολύχρωμα τέκνα της «γενιάς του Πολυτεχνείου» ήταν στην πραγματικότητα εκείνα που αποκαταστάθηκαν με τον ερχομό του ψευτοεθνάρχη Καραμανλή, εκείνα που για 7 χρόνια είχε απαλείψει το προηγούμενο στρατιωτικό καθεστώς. Πλέον, οι πολιτικάντηδες που κάποτε βίωναν υποδοχή Μεσσία από όπου περνούσαν καταχειροκροτούμενοι από δεκάδες βολεμένων κλακαδόρων, δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από τον οίκο της προδοσίας χωρίς τη συνοδεία της αστυνομίας και ο ελληνικός Λαός έχει αντιληφθεί πως δεν γίνεται να ξεβρωμίσει ο τόπος αν δεν ανατραπεί ολοκληρωτικά η δικτατορία των διεφθαρμένων που καθιερώθηκε τη μαύρη εκείνη μέρα.
Τα γνωρίζουν όλα αυτά οι άνθρωποι του συστήματος και ξέρουν πολύ καλά πως αν τολμούσαν να γιορτάσουν όπως παλιά την 24η Ιουλίου, το μόνο που θα κατόρθωναν θα ήταν να προκαλέσουν τη μήνι του ελληνικού Λαού. Ενός Λαού που έχει ξεκινήσει τη δική του Επανάσταση και μάχεται στο πλευρό του ελληνικού τόξου εναντίον όλων αυτών που τον οδήγησαν στο σημερινό σημείο, ώστε να έρθει η μέρα όπου η Ιστορία θα γραφεί με τρόπο ορθό τρόπο και τέτοιες μέρες θα τις κατατάξει στα πιο μαύρα κατάστιχά της.
πολιτικούς της μεταπολίτευσης, μοναδικό μέλημα των οποίων στα 40 αυτά χρόνια της παρασιτικής τους ύπαρξης υπήρξε η βρώμικη κονόμα, το ξεπούλημα της Πατρίδας και η διάλυση κάθε εθνικού και κοινωνικού παραδοσιακού ιστού.
Έτσι, λοιπόν, μόνο το ειρωνικό γέλιο προκαλεί η επίκληση της «σοβαρής οικονομικής ύφεσης και της δυστοκίας που ταλανίζει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού» προκειμένου να δικαιολογηθεί η απουσία για τρίτη συνεχή χρονιά των καθιερωμένων εορταστικών εκδηλώσεων που λάμβαναν χώρα κάθε χρόνο στο Προεδρικό Μέγαρο για την... αποκάτασταση της δημοκρατίας. Μία πανάκριβη δεξίωση των εθνοπατέρων με φτηνή επίδειξη νεοπλουτισμού μεταξύ των συζύγων τους και συζητήσεις μεταξύ αστακού και σαμπάνιας για τον επί δεκαετίες (!) επίκαιρο χαρακτήρα της ημέρας, ανούσια λογύδρια των παραγόντων και των παραγοντίσκων του καθεστώτος περί «ιστορικής μέρας-σύμβολο αγώνα για τη δημοκρατία και την ελευθερία» και άλλα πολλά και γραφικά προς έναν Λαό, ο οποίος ποτέ δεν ένιωσε κάποιον ψυχικό δεσμό με την ημέρα αυτή, απλά παραδομένος στη ραστώνη του ψεύτικου καταναλωτισμού αδιαφορούσε για αυτήν την πανάκριβη φιέστα υποκρισίας των τρωκτικών της μεταπολίτευσης.
Οι καιροί όμως άλλαξαν. Ο Έλληνας ξύπνησε και αντιλήφθηκε πως αυτή ακριβώς η μέρα-η 24η Ιουλίου 1974-υπήρξε η απαρχή των σημερινών του δεινών, υπήρξε η μέρα που η μίζα, η διαπλοκή, η διαφθορά και η απομύζηση του λαϊκού μόχθου από τα πολύχρωμα τέκνα της «γενιάς του Πολυτεχνείου» ήταν στην πραγματικότητα εκείνα που αποκαταστάθηκαν με τον ερχομό του ψευτοεθνάρχη Καραμανλή, εκείνα που για 7 χρόνια είχε απαλείψει το προηγούμενο στρατιωτικό καθεστώς. Πλέον, οι πολιτικάντηδες που κάποτε βίωναν υποδοχή Μεσσία από όπου περνούσαν καταχειροκροτούμενοι από δεκάδες βολεμένων κλακαδόρων, δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από τον οίκο της προδοσίας χωρίς τη συνοδεία της αστυνομίας και ο ελληνικός Λαός έχει αντιληφθεί πως δεν γίνεται να ξεβρωμίσει ο τόπος αν δεν ανατραπεί ολοκληρωτικά η δικτατορία των διεφθαρμένων που καθιερώθηκε τη μαύρη εκείνη μέρα.
Τα γνωρίζουν όλα αυτά οι άνθρωποι του συστήματος και ξέρουν πολύ καλά πως αν τολμούσαν να γιορτάσουν όπως παλιά την 24η Ιουλίου, το μόνο που θα κατόρθωναν θα ήταν να προκαλέσουν τη μήνι του ελληνικού Λαού. Ενός Λαού που έχει ξεκινήσει τη δική του Επανάσταση και μάχεται στο πλευρό του ελληνικού τόξου εναντίον όλων αυτών που τον οδήγησαν στο σημερινό σημείο, ώστε να έρθει η μέρα όπου η Ιστορία θα γραφεί με τρόπο ορθό τρόπο και τέτοιες μέρες θα τις κατατάξει στα πιο μαύρα κατάστιχά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου