"Τα Ίμια και ο Οτζαλάν"

Από το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη "Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας", το κεφάλαιο "Τα Ίμια και ο Οτζαλάν":

"Απ' ό,τι είμαι σε θέση να γνωρίζω, όταν άρχισε να ανεβαίνει η ένταση στα Ίμια, οι Τούρκοι στρατηγοί είχαν συσκεφθεί στο τουρκικό επιτελείο και είχαν προβεί στην εκτίμηση ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο, οι ίδιοι ήσαν εντελώς ανέτοιμοι να χειριστούν στρατιωτικά μια κρίση και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν ήταν σε θέση να διεξάγουν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο. Θα ήταν ολοκληρωτική καταστροφή γι' αυτούς. Από την άλλη πλευρά, αν ήθελαν να θέσουν...θέμα αμφισβητούμενων νησιών, είχαν μια σειρά από άλλα νησιά να το κάνουν. Τα Ίμια ήσαν τα πλέον ακατάλληλα, αφού η Τουρκία τα είχε παραχωρήσει με συμφωνία στην Ιταλία και αυτή με τη σειρά της, τα παραχώρησε πάλι με συμφωνία στην Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που λίγες μέρες μετά ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισμαήλ Χακκί Καράνταϊ, αναφερόμενος στην κρίση των Ιμίων, δήλωνε: "Ήταν ένα στρατηγικό λάθος".
Ο Σημίτης, πρωθυπουργός δύο ημερών, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, δεν κατάφερε να χειριστεί αποτελεσματικά την κρίση και στην ουσία κρεμόταν από τις διαθέσεις των Αμερικανών. Από τη μια μεριά η Τουρκία, η οποία παρόλο που ήταν σε μειονεκτική θέση από πλευράς συσχετισμού δυνάμεων στην περιοχή, έθετε προκλητικά τελεσίγραφα προς την Ελλάδα με την απειλή βίας, και από την άλλη ένας άπειρος πρωθυπουργός, που δεν είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Ας δούμε όμως την κατάσταση.
Στα Ίμια ήμασταν σαφώς σε πλεονεκτική θέση, αφού, αφ' ενός μεν είχαμε με το μέρος μας το διεθνές δίκαιο και αφ' ετέρου ο συσχετισμός των ναυτικών δυνάμεων που είχαν καταπλεύσει στην περιοχή ήταν υπέρ ημών. Στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο ο ελληνικός στόλος κυριαρχούσε. Στον Έβρο ήμασταν απολύτως ασφαλείς και σε σαφώς πλεονεκτική θέση, αφού γνωρίζαμε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να κινήσουν ούτε ένα άρμα, λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων, που είχαν καταστήσει όλα τα δρομολόγια των αρμάτων αδιάβατα. Την ίδια στιγμή όλες οι μονάδες του ελληνικού Δ΄ Σώματος Στρατού είχαν κινητοποιηθεί άμεσα και βρίσκονταν έγκαιρα στις θέσεις που προβλέπουν τα σχέδια, σε ποσοστό 100%.Σε επίπεδο προετοιμασίας και κινητοποίησης κρατικών μηχανισμών, ήμασταν μερικές μέρες μπροστά από τους Τούρκους, λόγω της διακλαδικής άσκησης "Αλέξανδρος - 99", που ήταν σε εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τέσσερα αρματαγωγά των Τούρκων ήσαν εκτός ενεργείας για διάφορους λόγους, άρα οι Τούρκοι δε μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αμφίβια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας. Δεν μπορούσαν να κάνουν πόλεμο δηλαδή.
Και ενώ η Ελλάδα είχε το πλεονέκτημα σε επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, δεχόταν από την Τουρκία προκλητικά τελεσίγραφα με την απειλή χρήσης βίας. Και αντί να διαπραγματευτεί πολιτικά την υπεροχή που είχε σε στρατιωτικό επίπεδο, τελικά, υποχώρησε. Τι να πεις! Κανείς δε θέλει πόλεμο, αλλά και κανείς δεν μπορεί να ακυρώνει την υπόσταση και τις βασικές αρχές λειτουργίας ενός κράτους. Και όταν ένα άλλο κράτος προσπαθεί να σου αποσπάσει πολιτικά οφέλη με απειλή χρήσης βίας, δεν υποχωρείς άτακτα, τη στιγμή μάλιστα που έχεις και το πλεονέκτημα στον τομέα αυτό.
Ανεξάρτητα με το ποιος και γιατί προκάλεσε την κρίση, τα Ίμια ήταν μια ευκαιρία να πάρουν οι Τούρκοι ένα ιστορικό μάθημα και να συμμορφωθούν με αυτά που επιβάλλει η διεθνής νομιμότητα και ο πολιτισμένος κόσμος. Και δεν υπονοώ φυσικά τον πόλεμο, αλλά τη σωστή διαχείριση της κρίσης, που θα ξεγύμνωνε τις αδυναμίες της Άγκυρας, που ήταν πολλές. Όλα αυτά όμως δεν μπορούσε να τα δει και να τα αξιολογήσει η νεοσύστατη κυβέρνηση και ο άπειρος, χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, πρωθυπουργός. Δεν μπόρεσε να δει την Ελλάδα και την ιστορία της και εξέλαβε τα γεγονότα ως μια συνωμοσία εναντίον του. Είδε το δένδρο και δεν είδε το δάσος."


Το βιβλίο "Παράδοση Οτσαλάν: Η ώρα της αλήθειας" είναι των εκδόσεων ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ.

Αναρτήθηκε από skal στις 9:35 πμ
Ετικέτες Ελλάδα, Ελληνική Εξωτερική Πολιτική, Πρόσωπα, Τουρκία
14 σχόλια:
Homo Cretensis είπε...
Αν είχε σταματήσει εκεί ο Σημίτης, θα μπορούσε κανείς να το καταλογίσει σαν λάθος του. Όμως, τον επόμενο χρόνο αμέσως, στην Μαδρίτη, αναγνώρισε στην Τουρκία «ζωτικά συμφέροντα» στο Αιγαίο. Έκτοτε, ακολούθησε μία σειρά υποχωρήσεων και παραχωρήσεων, πρωτόγνωρων για τα ελληνικά χρονικά. Συνεπώς και μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου, θεωρώ τον Σημίτη ενεργούμενο ξένων δυνάμεων και προδότη της πατρίδας του. Γνωρίζομε, άλλωστε, τι φρονούσε για τις «πατριωτικές κορώνες», όπως έλεγε. Του προκαλούσαν ... «αλλεργία». Ο γιος του δήθεν αριστερού Γεωργίου Σημίτη, ο οποίος έγινε παμψηφεί καθηγητής του εμπορικού δικαίου στην Ανωτάτη Εμπορική μεσούσης της δικτατορίας Μεταξά (!!), είναι απλώς ένας εθνομηδενιστής, που πέρασε αυτό το πνεύμα και στον ελληνικό λαό. Και αυτή είναι η πραγματική ζημιά που έκανε στον τόπο.

Συγχαρητήρια για το βιβλίο σου, Σάββα.

28 Ιανουάριος 2009 10:19 πμ
Ανώνυμος είπε...
Savva to bibliosou to exw diabasei kai einai tromero...alla oso to diabaza toso perissotero epairna pikra kai gemiza orgh...exoume dystuxws kontunei poly...Krima gia thn istoria mas k tous progonous mas

Xristodoulos

28 Ιανουάριος 2009 10:25 πμ
sub92 είπε...
Συμπατριώτη ξεχνάς το "Ευχαριστώ στους Αμερικανούς"?
Ξεχνάς "τον Ανεμο που δεν φύσηξε και δεν πήρε την σημαία"?
Ξεχνάς "την παράδοση Οτζαλάν"?

Σα πολλά λάθη δεν είναι μαζεμένα (μαζί με αυτά που εύστοχα επισημαίνεις)?

Εμαθα απο την ιστορία των προγόνων μου να εχω σαφή θέση στο γίγνεσθαι της πατρίδας μου. Δωσίλογοι αυτή την λέξη έχω πρώτη στην σκέψη μου και γραικύλλοι. Αλλα μην χαλιέσαι έχουμε τον κουμπάρο του ερντογάν, τον ζειμπέκη του τζέμ, τα στελέχη που συμμετέχουν στην edam και πάει λέγοντας.

28 Ιανουάριος 2009 10:37 πμ
Ανώνυμος είπε...
Το πρόβλημα εκείνης της κυβέρνησης και των τότε κυβερνώντων δεν ήταν ότι υπήρξε μια υπονόμευση ή μια απειρία με την ανάληψη των καθηκόντων τους. Η μετέπειτα πορεία των πολιτικών που χειρίστηκαν την υπόθεση δείχνει ξεκάθαρα ότι ο χειρισμός της κρίσης των Ιμίων ήταν μια συνειδητή και ευρύτερη απόφαση αποδέσμευσης τη Ελλάδας από την αντιπαράθεση με τον προβληματικό περίγυρο όπως αυτοί τον αντιλαμβάνονταν. Δηλαδή για τα Ελληνοτουρκικά, η απόφαση ήταν ότι δεν θα γίνουμε μέρος του προβλήματος της Τουρκίας και αποφεύγουμε οποιαδήποτε αντιπαράθεση. Βέβαια το μέγεθος της ποιότητας εκείνων των πολιτικών μπορεί κανείς να το καταλάβει αν σήμερα αναλογιστεί πως βαθμολογούνται έννοιες όπως ο «εκσυγχρονισμός» που ευαγγελίζονταν οι εν λόγω κύριοι. Και σε τι ανυποληψία έχουν πέσει στους ίδιους τους κομματικούς χώρους που ανήκουν. Είναι πολιτικά ζόμπι. Τους έχει καταδικάσει η ιστορία και ας μην ξεχνάμε ότι λίγοι μεταβίβασαν την ηγεσία του κόμματός τους εν όσο ήταν ακόμη πρωθυπουργοί γιατί το κόμμα τους θα πάθαινε πανωλεθρία στις επερχόμενες εκλογές. Ας μην τα ξεχνάμε αυτά. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ακόμα εκκρεμούν πολιτικές εξελίξεις σ’ αυτό το κόμμα που θα του επιτρέψουν να βγει στην κοινωνία απαλλαγμένο από την ντροπή εκείνης της περιόδου. Ο Ελληνικός Λαός καταδίκασε τις πολιτικές αυτές παρόλο που αυτή την στιγμή υπάρχουν πολιτικοί της ίδιας ποιότητας με αυτούς στους περισσότερους κομματικούς χώρους. Θα πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτούς το πολιτικό σύστημα αν θέλουμε να πάει η Ελλάδα μπροστά.-

Ελευθέριος Β.

28 Ιανουάριος 2009 11:01 πμ
sub92 είπε...
Για ποιούς προγόνους μιλάς ανώνυμε?
Ελάχιστοι ειναι σε θέση να φέρουν το τίτλο Ελληνες με το Ε Κεφαλαίο, Ξεχασμένοι απο τους πολλούς και αυτοί. Σε όλο το κύλημα της ιστορίας
πόσους είδες με συνέπεια και συνέχεια στο έργο τους και στην στάση τους? Τι σε παραξενεύει λοιπόν?
Για ποιά Ιστορία μας ένδοξη μιλάς?
Μια ζωή χωρισμένοι είμασταν.

Ποτέ δεν ειδαμε την αλήθεια, πάντα την κρύβαμε , σε μύθους, παραδόσεις, σε λαικισμούς, σε αφορισμούς, στην ξενοδουλία μας, σε ηρωισμούς της στιγμής, σε "Εθνάρχες", σε Μεσσίες και Μεσίτες.

Οσο για το βιβλίο σου Κε Σάββα, είναι διαχρονικό. Δεν θέλει μια απλή ανάγνωση. Οσο κιαν το διαβάσεις ανακεφαλαιώνοντας βρίσκεις νέα κρυμμένα νοήματα και τούτο γιατί τα πρόσωπα , χάνουν την ατομικότητα τους στην ροή των γεγονότων και γίνονται σύμβολα.

28 Ιανουάριος 2009 1:12 μμ
nativist είπε...
@ Ελευθέριος Β.

"Ο Ελληνικός Λαός καταδίκασε τις πολιτικές αυτές παρόλο που αυτή την στιγμή υπάρχουν πολιτικοί της ίδιας ποιότητας με αυτούς στους περισσότερους κομματικούς χώρους. Θα πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτούς το πολιτικό σύστημα αν θέλουμε να πάει η Ελλάδα μπροστά.-"

Μα πώς τις καταδίκασε; Τα Ίμια ήσαν τέλος Ιανουαρίου 1996 και τον ίδιο χρόνο, τον Σεπτέμβριο, ο κυρίαρχος ελληνικός λαός ψήφισε τον Σημίτη για πρωθυπουργό. Ακολούθησε μία θλιβερή τετραετία, ας μην τα επαναλαμβάνω όλα, γνωστά είναι λίγο-πολύ, της «ανακατανομής» του πλούτου μέσω ΧΑΑ συμπεριλαμβανομένης και στις 9/4/2000 ο κυρίαρχος ελληνικός λαός ψηφίζει ξανά Σημίτη.
Στις 7/3/2004 δέησε επιτέλους να αλλάξει κόμμα, βγαίνει «μούφα» και ο άλλος, πιστό αντίγραφο του προκατόχου του, αλλά στο πιο άβουλο και διεφθαρμένο (ως προς τον περίγυρο) και στις 16/9/2007 τον ψηφίζει και πάλι. Βρε τέτοιοι είμαστε, τέτοιους κυβερνήτες έχομε. Κοντός ψαλμός, αλληλούια.

"Θα πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτούς το πολιτικό σύστημα αν θέλουμε να πάει η Ελλάδα μπροστά"

Εδώ συμφωνώ απολύτως, αλλά πώς θα απαλλαγεί, αφού ο κυρίαρχος ελληνικός λαός τους ψηφίζει και τους ξαναψηφίζει;

28 Ιανουάριος 2009 1:26 μμ
nemo είπε...
@ sub92

"Ελάχιστοι ειναι σε θέση να φέρουν το τίτλο Ελληνες με το Ε Κεφαλαίο"

Σωστό, τούτοι εδώ, πάντως, είναι!!

29 Ιανουάριος 2009 11:04 πμ
skal είπε...
Nemo
Σε σχέση με τους ισχυρισμούς του Βαλιανάτου:
Με βάση το διεθνές δίκαιο που επικαλείται ο Βαλιανάτος για να κατανοήσει τη στάση της Τουρκίας, να υπενθυμίσω ότι η Τουρκία παραιτήθηκε κάθε διεκδίκησης πέραν των 3 ν.μ. με τη Συνθήκη της Λοζάννης.
Άρα δεν νομιμοποιείται να αμφισβητεί ούτε να διεκδικεί.
Το να διεκδικεί ή να αμφισβητεί τώρα την κυριαρχία νησιών πέραν των 3 ν.μ., ισοδυναμεί με τη διεκδίκηση ή αμφισβήτηση από πλευράς της Ελλάδας της κυριαρχίας της Τουρκίας επί της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και της Τραπεζούντας.
Όσον αφορά το παράδοξο ή το ανέδκοτο, που λέει ο κ. Βαλιανάτος για τη διαφορά μεταξύ 6 και 10 ν.μ. στον εναέριοο χώρο, ασφαλώς και είναι ανέκδοτο, αφού ανοήτως η Ελλάδα δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., για να λυθούν μια για πάντα όλα τα ζητήματα με την Τουρκία, ειρηνικώτατα και μάλιστα με βάση το διεθνές δίκαιο (που επικαλείται ο κ. Βαλιανάτος για να κατανοήσει τις άθλιες από κάθε άποψη αιτιάσεις της Τουρκίας).
Με άλλα λόγια, άς κάτσουν καλά οι Τούρκοι στ' αυγά τους, που είναι ό,τι τους δόθηκε με τη Συνθήκη της Λοζάνης και να μην ανακατεύουν τα πράγματα, γιατί μάλλον δεν τους συμφέρει.
Είναι σφόδρα πιθανόν αντί για πολλαπλασιασμός να τους βγει διαίρεση.

Σάββας Καλεντερίδης

29 Ιανουάριος 2009 11:19 πμ
Γιώργος Ανεστόπουλος είπε...
Δημοκρατία σημαίνει πως οι πολλοί έχουν δίκιο και οι λίγοι άδικο...

(δηλ. πχ οτι είχαν δίκιο - επειδή και μόνον ήταν οι "εκλεκτοί της πλειοψηφίας" - Σημίτης - Παπανδρέου-Πάγκαλος στα "βρώμικα '96 και '99" και στις Εθνικές προδοσίες "Ίμια-Οτσαλάν" και άδικο αντίστοιχα οι Λυμπέρης-Βασιλικόπουλος και οι Ναξάκης-Καλεντερίδης - ή αντίστοιχα έχει δίκηο πάντα η εκλεγμένη πολιτική ηγεσία και άδικο οι Στρατηγοί γι' αυτό και όταν φέρνουν αντιρρήσεις "κλαδεύονται/αποστρατεύονται" και αυτό φυσικά θεωρείται "δημοκρατικά θεμιτό" και "δίκαιο")...

Αφού οι πολλοί λοιπόν κρίνουν - με τις εκλογικές επιλογές τους - πως πρέπει να περικοπεί εδαφικά η Ελλάδα, αυτό θεωρείται συνταγματικά και το σωστό εφόσον είναι η απόφαση της πλειοψηφίας....

Συνεπώς, αφού στην Δημοκρατία, η "έννοια της πλειοψηφίας" είναι που κάνει κάτι "σωστό" ή "λάθος" , "ηθικό" ή "ανήθικο", θα πρέπει να υποστούμε αγόγγυστα έναν επερχόμενο ακρωτηριασμό της Ελλάδας και των εθνικών της συμφερόντων διότι αυτό αποφασίζει η πλειοψηφία....

...Εαν κρίνει η μειοψηφία διαφορετικά και επειδή πρόκειται περί "εδαφικών ζητημάτων" που δεν επιδέχονται άλλες καθυστερήσεις, τότε αυτή η "μειοψηφία" ιστορικά δεν είχε ποτέ άλλη οδό απο την "βίαιη μεσολάβηση" (πράξη εκτός "Δημοκρατικών Ορίων") και τότε φυσικά οδηγούμαστε σε κατάλυση της Δημοκρατίας...

...μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα?

...όσο και να μοιάζει "υπεραπλουστευτικό", ας μην κρυβόμαστε....

...αυτό είναι το "κομβικό ζήτημα"...

...αν και εφιαλτικό, αυτή τη στιγμή η Δημοκρατία δίνει εξετάσεις επάνω στο κατά πόσο μπορεί να διατηρήσει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας...

...δυστυχώς όμως ενεργεί κρυπτόμενη πίσω απο το ξεπερασμένο (και ουσιαστικά "πολιτικάντικο") Αμυντικό Δόγμα :

... "είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πολεμική πρόκληση εφόσον προκληθούμε"...

...η Δημοκρατία δηλαδή εκ προοιμίου θεωρεί πως η επιβουλή εθνικών εδαφών και συμφερόντων γίνεται μόνον δια πολέμου....

...και πως "εαν, εφόσον και όταν έλθει εκείνη η ώρα θα βάλει τα φουσάτα της να πολεμήσουν"....

...κι επαναπαύεται επ' αυτού κοιμίζοντας αντίστοιχα (για να μην πω "διώκοντας") και τα "Εθνικά-πατριωτικά ανακλαστικά" του λαού...

...Οι της "Δημοκρατίας Μετέχοντες" όμως θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν τις Θεωρίες περί "Σύγχρονων Στρατηγικών Αποτροπής"...ή να ακούσουν σοβαρά τους επ' αυτής ειδικούς...

...η "διασπάθιση εθνικών εδαφών" και "εθνικών συμφερόντων" απο τον εχθρό δεν γίνεται πάντα και μόνον δια του πολέμου...

...γίνεται και δια της ειρήνης...

...σήμερα δε, κυρίως μέσω αυτής...

...πχ η "παράλυση του αντίπαλου κράτους έρχεται σταδιακά απο τα άκρα προς το Επιχειρησιακό κέντρο μέσω των κατάλληλων διπλωματικών - και όχι μόνον - πιέσεων του διεκδικητή σε διεθνές επίπεδο...πολλά μικρά συνοριακά επεισόδια δύνανται να αποφέρουν πολύ περισσότερα απο ότι μια πλήρης πολεμική σύγκρουση..."κλπ κλπ (ας είναι καλά τα κείμενα του κου Ήφαιστου - αυτά που αρνούνται να λάβουν υπόψιν οι Μαυροκορδάτοι της "Δημοκρατίας" μας)...

...όταν η Λαϊκή πλειοψηφία εκλέγει προδότες πολιτικούς που παραχωρούν διαρκώς "εθνική επικράτεια" στους εξωτερικούς εχθρούς του έθνους, ε, τότε ναι υπάρχει Πρόβλημα...

...και το πρόβλημα αυτό λέγεται "Πολιτειακό"...

...ότι χειρότερο...

...διότι το δίλημμα μετατρέπεται σε :

....εαν προστατέψεις την δημοκρατία, χάνεις εθνικά εδάφη και συμφέροντα...

...εαν προστατέψεις τα εθνικά εδάφη και συμφέροντα, χάνεις τη Δημοκρατία...

...για να αποφασίσει η Δημοκρατία την προάσπιση των εθνικών εδαφών μέσω της εκλογής των κατάλληλων πολιτικών ανδρών, πρέπει το "πολιτικό κριτήριο" του εκλογέα-λαού να "αλλάξει" προς το "εθνικότερο-πατριωτικότερο"....

...για να γίνει αυτή η μεταστροφή, απαιτούνται ποιός ξέρει πόσες ακόμη εθνικές ήττες και τραγωδίες, οπότε όταν γίνει θα είναι ίσως πολύ αργά διότι πλέον θα ξαναδιεκδικούμε αυτά που ήδη έχουμε σήμερα (πχ την Θράκη ή νησιά του Αιγαίου, ή την Μακεδονία, ή την Ήπειρο ή την Νότια Κύπρο κλπ κλπ)....

....ας τολμήσουμε λοιπόν να δούμε κατάφατσα το πρόβλημα όσο και αν φέρνουν "ρίγη" τα "αμείλικτα συμπεράσματα"...

...οι Κοτζαμπάσηδες και οι Μαυροκορδάτοι δεν πρόκειται ποτέ να εστιάσουν σε αυτό το "πρόβλημα" διότι τότε θα χάσουν την "κουτάλα"...

...ο λαός δεν πρόκειται να εστιάσει σε αυτό το πρόβλημα παρά μόνον όταν θα είναι πάρα πολύ αργά και θα θρηνεί για μια ακόμη φορά χαμένες πατρίδες και χιλιάδες νεκρούς και ξεσπιτωμένους....

...Στράτευμα και Αρχές Ασφαλείας έχουν μάλλον μετατραπεί σε καριερίστες δημόσιους υπάλληλους και αρνούνται να αναπτύξουν "εθνική πολιτική σκέψη"...

...η Δικαιοσύνη με την στάση της δηλώνει πως αρνείται να περιφρουρήσει επαρκώς τα "Εθνικά δίκαια"....(γιατί δεν "εγκάλεσε" πχ τον Γ. Παπανδρέου όταν δήλωνε πως "καλύτερα λίγα στρέμματα λιγότερα και να κοιμόμαστε ήσυχοι"?)...(αν και της αξίζουν και κάποια "εύσημα" για την γενναία της απόφαση να αθωώσει τους Ναξάκη - Καλεντερίδη στην υπόθεση Οτσαλάν...)

...άρα, ο κλήρος πέφτει σε αυτούς τους λίγους εθνικά συνειδητοποιημένους πατριώτες που βλέπουν ξεκάθαρα τον διαμελισμό της χώρας προ των πυλών...

...αυτοί πάση θυσία θα πρέπει να βρουν τον τρόπο να λειτουργήσουν καταλυτικά στην ευαισθητοποίηση όσων μπορούν να συμβάλλουν στην λύση του παραπάνω "Αδιεξόδου της Σημερινής μας Δημοκρατίας"...

...η τελευταία ευκαιρία της Δημοκρατίας όλοι το γνωρίζουμε είναι τώρα...

...πρέπει τα κόμματα να εκλέξουν "εθνικά ευαισθητοποιημένους πολιτικούς"...

... για να ακολουθήσουν κι αυτοί με τη σειρά τους - ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ - ανυποχώρητη και αποφασιστική Εθνική Πολιτική...

...εαν δεν το κάνουν τώρα τα κόμματα και ο λαός και συμβεί μια Εθνική Τραγωδία, θα πρέπει όλοι ΜΑ ΟΛΟΙ, πολιτικοί και Λαός να συνειδητοποιήσουν απο τώρα το "τι θα συμβεί"...

...τι "τροπή θα πάρει το Πολιτειακό Ζήτημα"...

...οι "κρεμάλες" του Πάγκαλου (του Στρατηγού ήρωα και όχι του προδότη εγγονού του) στο Σύνταγμα και οι "εκτελέσεις" στο Γουδή θα είναι το λιγότερο....

...το "ποιά θα είναι η κυβέρνηση που θα αναλάβει" είναι που πρέπει να τους απασχολεί και το τι "μέτρα" θα αναγκαστεί να πάρει για να συνεφέρει και να προστατέψει ότι άφησαν οι Πολιτικοί της δήθεν Δημοκρατίας (Φαυλοκρατίας και κατευθυνόμενης Οχλοκρατίας ουσιαστικά )στην τότε διαμελισμένη χώρα μας...

...οι Πολιτικοί της Δημοκρατίας και ο Λαός μας πρέπει να αντιληφθούν πως οι επερχόμενες εκλογές είναι η τελευταία ευκαιρία της Δημοκρατίας να αποδείξει οτι μπορεί να διαφυλάττει Εθνικά συμφέροντα...

...μετά θα "ξυπνήσουν εφιάλτες".....

29 Ιανουάριος 2009 11:36 πμ
nemo είπε...
Σάββα,

Υπάρχει ένα πρόβλημα με τον Βαλλιανάτο, τον οποίον απέπεμψαν από σύμβουλο του Παπανδρέου, λόγω των «φιλομακεδονικών» δηλώσεών του. Eπιχειρεί να μπει σε χωράφια που δεν γνωρίζει. Μπέρδεψε την υφαλοκρηπίδα, την .... ναι, στην οποία είναι ειδήμων κι έγινε η ζημιά. Το site που έδωσα είναι γνωστότατο φερέφωνο της Άγκυρας και όχι μόνο, αλλά κυρίως αυτής. Και το σχόλιο του Κούλογλου προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Τα κείμενα αυτά δημοσιεύτηκαν σε κάποια γνωστά αντεθνικά, ανθελληνικά ιστολόγια/ιστοσελίδες, όπως γίνεται πάντα. Καρκινώματα είναι όλοι δαύτοι, αλλά τι να κάνει κανείς;

29 Ιανουάριος 2009 12:09 μμ
skal είπε...
Νέμο
δεν είναι κακό να διαβάζουμε και να ακούμε όλες ανεξαιρέτως τις απόψεις.
Να έχουν όμως μια λογική βάση.
Όταν δεν έχουν, τις κριτικάρουμε.
Τα προσωπικά ζητήματα του καθενός δεν μας ενδιαφέρουν, οι απόψεις τους μας ενδιαφέρουν.

φιλικά

Σάββας

29 Ιανουάριος 2009 12:20 μμ
Ανώνυμος είπε...
Καλημέρα, στρατιωτικός δεν είμαι για να ξέρω απο στρατηγική, σε κόμματα δεν ανήκω αλλά ξέρω τι πιστεύω. Δεν ανήκω γιατί κανένα απο αυτά δεν στηρίζει πραγματικά τις αρχές του όταν αντικρούονται με τσέπες του. Θέλω όμως απλά να ρωτήσω κύριε Σάββα αφού οι στρατιωτικοί τότε ήθελαν και μπορούσαν και οι πολιτικοί κιότεψαν γιατί έπρεπε ένας τριανταφυλλόπουλος να βγει για τηλεθέαση και μόνο να φανερώσει τα λεγόμενα των πολιτικών πολύ κατόπιν εορτής.Γιατί δεν άνοιξαν τότε τα στόματα να μιλήσουν? Θεωρητικά νομίζω και αν κάνω λάθος διορθώστε με το να ρωτάς για την υποστολή της σημαίας ή να θέτεις θέμα για υποστολή σημαίας στο έδαφος σου μπορεί να θεωρηθεί προδοσία, πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζεις τι είναι το ΚΥΣΕΑ και αναρωτιέσαι αν είναι κάτι σοβαρό και πρέπει να συνέρχεται σε τέτοιες καταστάσεις, είναι έτσι ή όχι? Αν πάλι αυτό γινόταν κάποια χρόνια πριν πόσα κεφάλια θα είχαν πέσει.? Τώρα τι έγινε πως άλλαξαν τα πράγματα ποιος ευθύνεται γι αυτό ? Ο κόσμος που δεν ενημερώνετε ή αδιαφορία των ανθρώπων ή οι πουλημένες συνειδήσεις συνάμμα με τον ωχ αδερφισμό των Ελλήνων? καιαν είναι έτσι τότε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης του κράτους σε ποιος είναι εκείνος που θα σε υπερασπιστεί εκτός από τον εαυτό σου ?
Χριστίνα

29 Ιανουάριος 2009 1:32 μμ
Ανώνυμος είπε...
α. Περί επανεκλογής σημίτη. Καταρχήν μην ξεχνάμε την τεράστια δικτατορία που είχε στηθεί στα μέσα για στήριξη σημίτη. Όποιος δεν ευθυγραμμιζόταν έφευγε (π.χ. Μαλβίνα) και ας είχε και νούμερα. Με τέτοια στήριξη και ο Κατέλης θα έβγαινε πρωθυπουργός.

β. Το νούμερο ένα που απασχολεί τον κόσμο είναι η οικονομία και όχι τα εθνικά θέματα. Και παρόλο την σφαλιάρα και την αύξηση της ανισότητας στα εισοδήματα του χρηματιστηρίου οι οικονομία ανέβηκε επί σημίτη.

30 Ιανουάριος 2009 4:06 μμ
Homo Cretensis είπε...
@ Γ. Ανεστόπουλο

"Δημοκρατία σημαίνει πως οι πολλοί έχουν δίκιο και οι λίγοι άδικο..."

Όχι, δεν σημαίνει ότι έχουν δίκιο οι πολλοί, αλλά ότι έχουν το δικαίωμα να γίνεται αυτό που θέλουν.

@ 30 Ιανουάριος 2009 4:06 μμ

Άνοδος του κατά κεφαλήν εισοδήματος (που ούτε τέτοια υπήρξε) δεν σημαίνει τίποτε. Έγιναν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Δημιουργήθηκε μία ελίτ πλουσίων, μία διεφθαρμένη αυλή πέριξ του Σημίτη και ουδέν έτερον. Ας μην λησμονούμε τα τεράστια κονδύλια των κοινοτικών πόρων που έλαβε, τα περισσότερα των οποίων φαγώθηκαν και έγιναν καθυστερημένα μερικά έργα απαραίτητα για την Ολυμπιάδα του 2004. Τα έργα υποδομής, της περίφημης γέφυρας Ρίου-Αντίριου συμπεριλαμβανομένης, για την οποία τόση διαφήμιση έκανε, έπρεπε να είχαν γίνει πριν πολλά χρόνια και απλώς τα χρωστούσαν στους βαρύτατα φορολογούμενους Έλληνες. Αλλά και στον τομέα των μικρομεσαίων απέτυχε παταγωδώς ο Σημίτης, ο οποίος εξαπέλυσε φορολογική λαίλαπα, την αγριότερη που έχει γνωρίσει η Ελλάδα από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους, τα "αντικειμενικά" κριτήρια του Παπαδόπουλου, το ΣΔΟΕ και ο,τιδήποτρε άλλο μπορούσε να συμβάλει ώστε να εξαφανίσει την συμπαθή αυτή τάξη των μικορομεσαίων, που όμως είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας (ήσαν μάλλον, διότι τώρα λίγοι πια έχουν μείνει).
Η είσοδος στην Ευρωζώνη, χωρίς να έχουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις, στέρησε από την Ελλάδα την δυνατότητα διολισθήσεως της δραχμής, με αποτέλεσμα να σταματήσουν οι εξαγωγές, να κλείσουν εργοστάσια και να αυξηθεί η ανεργία, να πάει πίσω ο τουρισμός, να ακριβύνει δραματικά η ζωή κλπ., κλπ. Πού πέτυχε, λοιπόν, ο Σημίτης στην οικονομία;