ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τόσο οι συνάδελφοι Βουλευτές όσο και οι πολίτες είχαν επί τρεις ημέρες την ευκαιρία να ακούσουν τις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης, των Υπουργών, καθώς βεβαίως και όλων των κομμάτων του Κοινοβουλίου.
Θα ήθελα να ευχηθώ καλή και γόνιμη θητεία σε όλους τους νέους Βουλευτές από όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου. Και με την ευκαιρία αυτή να συγχαρώ όλους τους Υπουργούς αλλά κυρίως τους νέους Υπουργούς για την επιτυχή πρώτη τους παρουσία στη Βουλή.
Δέχομαι τους θετικούς λόγους που ακούστηκαν για συναίνεση και στήριξη σε μεγάλα και κρίσιμα θέματα από τη Νέα Δημοκρατία και θέλω να τους δεχθώ ως ειλικρινείς.
Θέλω να θυμίσω τη δική μας στήριξη και συμμετοχή τόσο στα εθνικά θέματα, στον διάλογο για την παιδεία, αλλά και στον αγώνα μας για τη διαφάνεια, έστω και αν δεν έγιναν οι προτάσεις μας ποτέ αποδεκτές από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε ό,τι αφορούσε το θέμα της διαφάνειας. Χαίρομαι όμως ότι δέχθηκαν στην πράξη μία μεγάλη τομή δημοκρατική στην πολιτική μας ζωή, που έφερε το ΠΑΣΟΚ, που είναι η εκλογή του Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας από την ευρεία βάση των ψηφοφόρων σας.
Επισημαίνω την τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ για άσκηση προγραμματικής αντιπολίτευσης και υπενθυμίζω την πάγια θέση μας για προγραμματικές συγκλίσεις.
Αξιοπερίεργη είναι η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, που με το καλημέρα εξήγγειλε τόσες κινητοποιήσεις όσες δεν έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μακάρι το πρόβλημα της χώρας μας να ήταν μόνο η διεθνής οικονομική συγκυρία. Τότε δεν θα είχαμε παρά να πάρουμε, όπως οι περισσότερες ανεπτυγμένες και αναδυόμενες χώρες, μέτρα Κευνσιανά, μέτρα προοδευτικά με παρέμβαση του κράτους, με δημόσιες επενδύσεις δηλαδή, μέτρα για την τόνωση της πραγματικής μας οικονομίας. Αυτό μεγαλώνει μεν το έλλειμμα και το χρέος της χώρας, αλλά παράλληλα συγκρατεί την ύφεση σε ανεκτά επίπεδα. Αυτό κι έκαναν, όπως σας είπα, οι περισσότερες χώρες και γι’ αυτό και τα ελλείμματά τους έχουν αυξηθεί, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τη Γερμανία, από την Κίνα μέχρι τη Γαλλία, από την Ισπανία μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο. Το έκαναν είτε δανειζόμενοι, είτε αξιοποιώντας το απόθεμα τους, όπως έκανε η Κίνα.
Όταν συναντήθηκα στο Πεκίνο με τον Πρόεδρο Χου Τζιν Τάο, μου μιλούσε για τόνωση της οικονομίας με δημόσιες επενδύσεις που θα αύξαναν το ρυθμό ανάπτυξης από το 4% με 5% σε 9% φέτος με έμφαση μάλιστα στην πράσινη τεχνολογία και ενέργεια.
Αλλά ακόμα και οι κυβερνήσεις που ασπάζονται νεοφιλελεύθερες θεωρίες αναγκάστηκαν να καταπιούν τη γλώσσα τους και να ασπαστούν την ανάγκη μίας κρατικής παρέμβασης για την αποτροπή της ύφεσης.
Εμείς εδώ τι κάναμε; Πρώτον, δεν υπήρξε πρόγραμμα τόνωσης της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας. Αντιθέτως, στη χώρα μας μειώθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις. Παίρνω παράδειγμα το πώς βοηθήθηκαν οι τράπεζες. Τακτοποίησαν αυτοί τους λογαριασμούς τους, τους ισολογισμούς τους, αλλά δεν στηρίχθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Μάλιστα, πολλές τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία με την κρίση στην αγορά να επιβάλουν δυσμενέστερους όρους σε δανειακές υποχρεώσεις πολλών, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη μικρή και μεσαία επιχείρηση στη χώρα μας. Άρα, όχι μόνο τόνωση δεν είχαμε, αλλά και επιβάρυνση για πολλούς κλάδους της οικονομίας. Επιβάρυνση που βαθαίνει την ύφεση αλλά και οξύνει προβλήματα, όπως τις εργασιακές σχέσεις, την ανεργία, τις ακάλυπτες επιταγές, το κλείσιμο επιχειρήσεων, τη φτώχεια, την ανασφάλεια του εργαζόμενου, το εισόδημα της μεσαίας τάξης. Η δε έλλειψη τόνωσης της πραγματικής οικονομίας στέγνωσε την αγορά και έφερε έναν φαύλο κύκλο έλλειψης εσόδων στον κρατικό κορβανά. Αυτό με τη σειρά του διόγκωσε ακόμα περισσότερο το έλλειμμα του Προϋπολογισμού.
Δυστυχώς αυτά που περιγράφω δεν είναι παρά στοιχειώδεις οικονομικές αλήθειες που βγήκαν από την εμπειρία του μεγάλου κράχ του 1929 και υιοθετήθηκαν έστω και δειλά και από τη νεοσυντήρηση σήμερα σε όλον τον κόσμο. Αυτή είναι όμως μόνο η μία όψη του νομίσματος. Διότι όχι μόνο δεν είχαμε ένα πρόγραμμα προσωρινής τόνωσης της οικονομίας μας, αλλά παράλληλα δανειζόμασταν και χρεώναμε το κράτος με ιλιγγιώδη ποσά.
Παραλάβατε χρέος του κράτους στα 160 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004 και παραδίδετε και θα φτάσει ως το τέλος του 2009 πιθανά και παραπάνω από τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Με άλλα λόγια διπλασιάσατε το ιστορικό χρέος της χώρας μόλις σε έξι χρόνια. Άρα, λεφτά υπήρχαν. Λεφτά από δανεισμό, λεφτά από το ΕΣΠΑ, ακίνητη περιουσία του δημοσίου, κερδοφόρες επιχειρήσεις του δημοσίου, όπως ο ΟΤΕ.
Το ερώτημα λοιπόν, δεν ήταν και δεν είναι εάν υπήρχαν λεφτά, αλλά πού πήγαν τα λεφτά! Γιατί ακούω συνέχεια ότι πρέπει να μην είμαστε ευχάριστοι, αλλά να γίνουμε δυσάρεστοι και άρα υπεύθυνοι. Να πάρουμε – ακούω- σκληρά μέτρα. Σκληρά μέτρα για ποιους; Να παγώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων; Θα λύσουν το πρόβλημά μας τα 500 εκατομμύρια ευρώ που θα εξοικονομήσουμε από τους μισθωτούς και συνταξιούχους; Θα τονώσει την οικονομία μας η αφαίρεση και άλλου εισοδήματος από τα πιο αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Ζητάτε να πληρώσουν τα πιο ευάλωτα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας την διεθνή ύφεση, αλλά και την ευνοιοκρατία των τελευταίων ετών; Το λέω αυτό διότι το ερώτημα δεν είναι αν θα είμαστε δυσάρεστοι ή ευχάριστοι, δυσάρεστοι για ποιους και ευχάριστοι για ποιους; Διότι αυτό που κάνατε εσείς ήταν να είστε πολύ ευχάριστοι στους εκλεκτούς σας, ημέτερους και φίλους και πολύ δυσάρεστοι στον άνθρωπο του μόχθου και της παραγωγής!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Μερικά απλά παραδείγματα. Δημιουργήθηκαν 700 νέες δημόσιες υπηρεσίες επί ημερών σας καθώς και 470 νέες αμειβόμενες επιτροπές αμφίβολης χρησιμότητας, ετήσια επιβάρυνση του Προϋπολογισμού 230 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ έφτασε να έχει ετήσιες αμοιβές 300 ευρώ και επιπλέον 100 χιλιάδες μπόνους, μηνιαίες αποδοχές πάνω από 33 χιλιάδες ευρώ.
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΤ έχει ετήσιες αμοιβές 347 χιλιάδες ευρώ, πάνω από 28 χιλιάδες ευρώ το μήνα.
‘Εχουμε το παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ που οδηγήθηκε σε απαξίωση και σε μεγαλύτερα ελλείμματα. Στην Εταιρεία αυτή το 2004 τα διευθυντικά στελέχη ήταν 14. Μετά το 2004 υπερτριπλασιάστηκαν και έφθασαν τον αριθμό 52 με αμοιβές που κυμαίνονται από 6 χιλιάδες μέχρι 10 χιλιάδες ευρώ το μήνα.
Και ένα ακόμα παράδειγμα. Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΠΑΠ είχε ετήσιες αμοιβές 500 χιλιάδες ευρώ, περίπου 1400 ευρώ την ημέρα. Τι θα πούμε στον νέο επιστήμονα που δουλεύει ανασφάλιστος με stage για 500 ευρώ το μήνα ή στον ιδιωτικό υπάλληλο των 700 ευρώ και των απλήρωτων υπερωριών;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αυτή είναι η υπευθυνότητα απέναντι στον Έλληνα πολίτη, στον νέο άνθρωπο ή στον άνεργο; Δεν θα μας αμφισβητήσουν, δεν θα μας απορρίψουν, δεν θα τους απογοητεύσουμε;
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα μιας πολιτικής που μετέφερε τεράστιο πλούτο από τα φτωχότερα και μεσαία στρώματα της χώρας μας σε λίγους και ημέτερους.
PM
(4GM)
Σ’ αυτά χρειάζεται να προσθέσει κανείς τις χαριστικές φορολογικές ρυθμίσεις σε μεγαλομετόχους, τα δώρα σε τράπεζες όπου χαρίστηκαν οι υποχρεώσεις τους στα ασφαλιστικά ταμεία, τα δώρα στη φαρμακοβιομηχανία με τα υπερκέρδη που φορτώνουν ελλείμματα στα νοσοκομεία, την επιπλέον φορολόγηση του πολίτη με τους έμμεσους φόρους, τις συνεχείς πελατειακές πολιτικές από τις προσλήψεις μέχρι τα δημόσια έργα και τις προμήθειες, την κακοδιαχείριση του ΕΣΠΑ, αλλά και την εκτεταμένη διαφθορά και την ατιμωρησία που πήγαζαν από ψηλά στην κυβέρνηση.
Οι δικοί μας στόχοι, η φιλοσοφία μας και το πρόγραμμά μας γυρίζουν σελίδα στον τόπο, στη διαχείριση της χώρας, του κράτους, της οικονομίας. Θέλουμε να είμαστε και θα είμαστε αποτελεσματικοί και δίκαιοι.
Πρώτον, θα τονώσουμε άμεσα την αγορά με τα μέτρα που έχουμε περιγράψει.
Δεύτερον, έχουμε το «νοικοκύρεμα» του κράτους με αποφασιστικά μέτρα καταπολέμησης της σπατάλης, της πελατειακής αντίληψης, της διαφθοράς, με σωστή και χρηστή αξιοποίηση του πλούτου και της περιουσίας του ελληνικού λαού, με σημαντικές θεσμικές αλλαγές υπέρ του πολίτη και της διαφάνειας, βοηθώντας στην κατάργηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς που εμποδίζουν την ιδιωτική και την ξένη επένδυση στη χώρα μας.
Τρίτον, θα επενδύσουμε στην ανάπτυξη και μάλιστα σε εκείνη που «σπάει» την εξάρτησή μας από το τσιμέντο και τα καταναλωτικά δάνεια και μας πάει σε μία νέα κατεύθυνση της «πράσινης» ανάπτυξης, σ’ ένα νέο πρότυπο προϊόντων από το χωράφι μέχρι τον τουρισμό που εγγυώνται την ελληνική ταυτότητα, την εργασία για τους νέους, την επένδυση σε παιδεία, σιγουριά και πρόνοια για τον πολίτη με καινοτομία και ελληνικό πολιτισμό μέσα στο προϊόν που μαζί δημιουργούν την υπεραξία στα προϊόντα μας, την ανταγωνιστικότητα στην οικονομία μας και την ποιότητα στη ζωή και στο χωριό και στην πόλη.
Τέταρτον, θέλουμε μια οικονομία που αναπτύσσεται και αναδιανέμει δίκαια τον πλούτο, όπου αυτή η δίκαιη αναδιανομή θα συμβάλει ουσιαστικά στη συνεχή τόνωση και στην ευρωστία της αγοράς. Ένα βασικό μήνυμα από την πρόσφατη κρίση του καπιταλισμού ήταν η τεράστια ανισότητα στα εισοδήματα που οδήγησε στον υπερδανεισμό και τελικά στο μεγάλο οικονομικό κραχ του περασμένου Σεπτέμβρη.
Η πρότασή μας και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς τις διεθνείς αγορές είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται την άμεση τόνωση της οικονομίας μας αλλά και το άμεσο και μεσοπρόθεσμο και συστηματικό «νοικοκύρεμα» του κράτους και της πολιτείας για να μπορέσουμε να επενδύσουμε αναπτυξιακά. Δεσμευόμαστε και για τα δύο. Αυτό θα διαπραγματευθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις επόμενες εβδομάδες. Το θεωρούμε και ρεαλιστικό και εφικτό και αυτονόητο.
Απαντώ στις αιτιάσεις της άλλης Αριστεράς που καταγγέλλουν το διεθνές οικονομικό σύστημα. Κοιτάξτε, εγώ όχι μόνο θα συμφωνήσω αλλά και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς έχω κάνει σκληρή κριτική στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και στο πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης του πλανήτη μας που επιτρέπει τη συγκέντρωση τόσης εξουσίας ώστε να «αιχμαλωτίζονται» οι δημοκρατικοί θεσμοί παίρνοντας έτσι αποφάσεις με αδιαφάνεια και εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος τόσων λαών. Αύριο όμως που θα διαπραγματεύομαι στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ίσως να τους προβληματίσω με την κριτική μου. Ίσως ακόμα και να πείσω μερικούς απ’ αυτούς τους συντηρητικούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι το Μάαστριχτ έχει πολλά προβλήματα και έχει ήδη αυτοακυρωθεί αφού ο στόχος ήταν να περιορίσει τον πληθωρισμό σε εποχές «παχιών αγελάδων» ενώ σήμερα έχουμε ύφεση. Μην ξεχνάτε ότι εκεί πηγαίνω πρωτίστως για να προασπίσω τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη, να προασπίσω την αξιοπιστία της Ελλάδας. Εκεί περιμένουν πράξεις και όχι θεωρίες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα το πω απλά, λαϊκά για να το καταλάβουμε όλοι: Έρχεται ένας πολύ καλός φίλος και σου ζητά δανεικά. Του δίνεις μια φορά, του δίνεις δυο φορές, του δίνεις τρεις φορές. Όταν σου έλθει την τέταρτη φορά με πολλές δικαιολογίες για το πώς δεν τα βγάζει πέρα, ξέρεις τι του λες; «Γιατί να σου δώσω και άλλα χρήματα; Για να τα ξαναπαίξεις στα χαρτιά; Για να τα ξαναχάσεις σε ρουλέτα; Για να κερνάς τους φίλους σου; Κοίταξε επιτέλους την οικογένειά σου, νοικοκύρεψε τα οικονομικά σου και μετά τα λέμε». Αυτά θα ακούσουμε, αυτά θα μας πουν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Αν ήμασταν εκτεθειμένοι στις παγκόσμιες αγορές που δεν έχουν φίλους, χωρίς το «μαξιλάρι» της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιδεικνύει μια στοιχειώδη αλληλεγγύη, καταλαβαίνετε πού θα βρισκόμασταν σήμερα. Ναι, να αλλάξουμε την Ευρώπη, σύμφωνοι, αλλά μόνο μία αξιόπιστη Ελλάδα, μία ισχυρή Ελλάδα μπορεί ξανά να παίξει αυτό το ρόλο. Αυτή την Ελλάδα θα φτιάξουμε, αυτή την Ελλάδα με κύρος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας στο εξωτερικό. Αυτό για το οποίο δεσμεύομαι είναι να αξιοποιήσω ως Πρωθυπουργός της χώρας, της πατρίδας μας το απόθεμα αξιοπιστίας που δημιουργήσαμε διεθνώς με τη συμμετοχή στην ΟΝΕ, την παρουσία μας στα Βαλκάνια, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη νέα πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για να μπορέσουμε πρωτίστως να αποφύγουμε τις δυσμενείς για μας όχι μόνο κρίσεις αλλά και αποφάσεις που θα μπορούσαν να πάρουν όπως είναι οι δυσμενείς αποφάσεις γύρω από την επιτήρηση και να περιορίσουν έτσι κυριαρχικά μας δικαιώματα –διότι αυτό ακριβώς είναι η επιτήρηση- δικαιώματα για το πώς εμείς θα αποφασίζουμε για την οικονομία μας. Αυτό το λέω διότι δεν θα επιτρέψω να αδικηθούν ο μέσος Έλληνας, η ελληνική οικογένεια, ο αδύναμος αλλά και ο νέος και δημιουργικός άνθρωπος από την κρίση που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα, μια κρίση πολύ βαθύτερη από την οικονομική, μια κρίση αξιών, θεσμών και διακυβέρνησης. Γι’ αυτό θα προστατεύσουμε το εισόδημα και τα δικαιώματα των πολιτών μας, αλλά και παράλληλα θα χρειαστεί να βάλουμε τάξη και να «νοικοκυρέψουμε» τη χώρα μας, να την κάνουμε ευνομούμενη πολιτεία όπως μας αξίζει, να συγκρουστούμε με αντιλήψεις, με πρακτικές πολλών ετών, αν όχι και γενεών.
Μπαίνω μπροστά, αλλά δεν θα τα καταφέρω μόνος μου, ούτε θα τα καταφέρουν μόνοι τους οι 15 Υπουργοί, ούτε θα τα καταφέρουν μόνοι τους οι 160 Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Θα τα καταφέρουμε μόνο όταν όλοι μαζί αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Δεν ζητώ την ανοχή, ζητώ τη συμμετοχή και μαζί την ευθύνη όλων μας.
Αύριο θα καλέσω όλους τους Έλληνες να είμαστε συνεπείς με τις φορολογικές μας δηλώσεις, διαφορετικά η πατρίδα μας θα χρεοκοπήσει. Εσείς διαλύσατε το ΣΔΟΕ. Για να είναι όμως ο Έλληνας συνεπής και μάλιστα περήφανος που πληρώνει φόρο, χρειάζεται να αισθάνεται ότι το φορολογικό σύστημα είναι δίκαιο, ότι ο πλούτος αναδιανέμεται δίκαια. Πρέπει επίσης να ξέρει ότι κάθε ευρώ το οποίο πληρώνει «πιάνει τόπο», ότι πάει σε καλύτερη παιδεία και υγεία, στο περιβάλλον, στην περιφερειακή ανάπτυξη. Πρέπει επίσης να ξέρει ότι θα τον σέβεται το κράτος, θα τον σέβεται ο δημόσιος υπάλληλος, ότι αν είναι συνεπής με τις δικές του υποχρεώσεις δεν θα έχει μπλεξίματα με την εφορία ή συναλλαγές «κάτω από το τραπέζι».
Για να ζητήσουμε από τον κάθε Έλληνα και από την κάθε Ελληνίδα τη συμμετοχή και την ευθύνη πρέπει πρώτα απ’ όλα να τη δείξουμε εμείς, η ηγεσία του τόπου. Δεν μπορεί να πληρώνει ο πολίτης τους φόρους του και να βλέπει Υπουργούς να φτιάχνουν off shore για να αποφύγουν τους δικούς τους φόρους προς το ελληνικό κράτος. Δεν μπορεί να βλέπει την ακίνητη περιουσία του κράτους ή τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων να γίνονται αντικείμενο πλουτισμού πολιτικών ή να παραμένουν ανεξιχνίαστες ή ατιμώρητες υποθέσεις διαφθοράς. Τέλος στο κράτος-«λάφυρο» του κόμματος που κερδίζει τις εκλογές.
(SX)
(4PM)
Γι’ αυτό το λόγο πήραμε και από την πρώτη στιγμή μέτρα. Μέτρα για τη διαφάνεια, μέτρα για την αξιοκρατία, μέτρα για την περικοπή της σπατάλης. Και θα συνεχίσουμε. Επιτέλους, να βάλουμε τάξη σε αυτό το Κράτος, διασφαλίζοντας το αίσθημα δικαίου για τον πολίτη.
Θα έχουμε δυσκολίες. Δεν το αμφισβητώ. Είμαι, όμως, αισιόδοξος. Είμαι αισιόδοξος, γιατί ξέρω τις τεράστιες δυνατότητες που κρύβει μέσα του κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα.
Με τα πρώτα μέτρα μας στέλνουμε κι ένα ακόμα μήνυμα. Στέλνουμε το μήνυμα ότι μπορούμε. Δεν μας λείπει τίποτα. Και ξέρω ότι ο Έλληνας όταν δει μία φιλότιμη προσπάθεια, θα φιλοτιμηθεί και θα συμβάλει και ουσιαστικά. Με μία προϋπόθεση: Να πιστέψουμε ξανά στον εαυτό μας. Να ξαναπιστέψουν η Ελληνίδα και ο Έλληνας στον εαυτό τους. Να πιστέψει ο νέος στον εαυτό του. Να πιστέψουμε όλοι μας ξανά στην Ελλάδα. Τότε θα τα καταφέρουμε. Τότε θα ξαναβρούμε την αξιοπρέπειά μας, την περηφάνια μας, την ενότητα ψυχής μας.
Αυτό θα γίνει όταν ο πολίτης ξέρει ότι η Πολιτεία προστατεύει αρχές, αξίες και τα δικά του δικαιώματα. Διαφάνεια, αξιοκρατία, λογοδοσία, αξιολόγηση, αλληλεγγύη, συμμετοχή και διαβούλευση. Προστασία δικαιωμάτων, όχι προστασία ισχυρών. Τότε θα μπορούμε να λύσουμε και τα πιο δύσκολα προβλήματα. Διότι, ναι, εμείς οι Έλληνες έχουμε και απόθεμα ψυχής και απόθεμα γνώσης, απόθεμα εμπειρίας, απόθεμα πολιτισμού και γενναιότητας, απόθεμα δύναμης και δημιουργικότητας.
Γι’ αυτό ολοκληρώνω με μία τοποθέτηση απέναντι σε όσους με ευκολία ισοπεδώνουν και τα βάφουν όλα μαύρα: Άκουσα από μία πλευρά τη θεωρία ότι αυτή η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν είναι προοδευτική, αλλά είναι και ύποπτη, διότι είναι εξαρτημένη στα μεγάλα συμφέροντα, στις πολυεθνικές, στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα και άρα ό,τι και να κάνει, όλα αυτά είναι απλώς μία συνομωσία απέναντι στον ελληνικό λαό. Από την άλλη άκουσα ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι ύποπτη για τη μη πατριωτική της συμπεριφορά, τις εξαρτήσεις της από μεγάλες δυνάμεις, που συνομωτούν και αυτοί απέναντι στον Ελληνισμό και την Ελλάδα.
Και οι δύο αυτές θεωρίες οδηγούν μαθηματικά στην απάθεια, στον αρνητισμό, στην απαισιοδοξία, στο διχασμό και τον εξτρεμισμό. Ευνουχίζουν τις πραγματικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας και ο Ελληνισμός. Καλλιεργούν φοβία αντί για τόλμη και παρρησία.
Απέναντι σε αυτές τις θεωρίες λέω απλά: Η Κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, η Κυβέρνηση αυτή, δεν χρωστάει σε κανέναν. Και η προσωπική μου πορεία –αυτό το διαπιστώνει ο ελληνικός λαός-…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν χρωστάω σε κανέναν. Χρωστάμε μόνο στον ελληνικό λαό. Και θα απελευθερώσουμε τις δυνατότητες του ελληνικού λαού, γιατί για εμάς δεν είναι θεός ούτε η αγορά ούτε καμία πολυεθνική ούτε κανένα συγκεντρωτικό πελατειακό κράτος ούτε καμία μεγάλη δύναμη.
Εμείς λέμε πολύ απλά: Πρώτα ο πολίτης! Αυτό σημαίνει ότι και την αγορά θα αξιοποιήσουμε και το Κράτος θα αξιοποιήσουμε και στρατηγικές συμμαχίες θα δημιουργήσουμε με Ρωσία, με Κίνα, με Ηνωμένες Πολιτείες, με Ευρωπαίους, με Άραβες. Κάθε μας, όμως, πράξη και κάθε μας διαπραγμάτευση, κάθε μας επαναδιαπραγμάτευση, θα γίνεται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον του ελληνικού λαού και κανενός άλλου!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και θα δώσει ο καθένας μας τα τέσσερα αυτά χρόνια τον καλύτερό του εαυτό. Και μαζί θα κινητοποιήσουμε ό,τι καλύτερο έχει μέσα του ο Έλληνας και η Ελληνίδα, ό,τι συγκριτικά πλεονεκτήματα έχει η πατρίδα μας, η Ελλάδα.
Αυτή είναι η υπόσχεσή μας. Αυτή την εντολή μας έδωσε ο ελληνικός λαός. Αυτή την εμπιστοσύνη ζητώ από εσάς απόψε, απόψε εδώ από το Ελληνικό Κοινοβούλιο!
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου